c urant
dié
• Bergrivier 1Swartland Swartland • Bergrivier
• Free • Gratis
Wes-Kaap se #1
19 Julie 2017
20.5%
Bou saam met goeie nuus
Uitgawe 429
19 Julie 2017
Soek 'n plekkie in die son Die koue het behoorlik sy kloue in die Swartland geslaan en oral soek huitjie en muitjie na 'n paar sonstrale om te ontdooi. Selfs die land se nasionale voël, die bloukraanvoël, het 'n plekkie in die son gesoek, ten spyte van 'n paar beeste wat dieselfde plan as hulle gehad het. Die kwik sal vir die res van die week nie laer as 8°C daal nie, met slegs 'n bietjie reën wat vir Dinsdag voorspel word.
•DROOM VAN PARALIMPIESE SPELE
Rolbal roep Robin Vir Robin Deyzel (68) is rolbal deel van sy lewe, sy passie en sy missie. Hy wil sy vernuf op die setperk toon vir solank dit vir hom moontlik sal wees en droom ook oor die Paralimpiese Spele. Deyzel, wat die afgelope sowat vier jaar ‘n inwoner van die Goue Aar-ouetehuis op Malmesbury is, speel reeds vir meer as twee dekades rolbal, né hy 28 jaar gelede vir die eerste keer met dié sport in Gordonsbaai kennis gemaak het. Deyzel is oorspronklik van Pietermaritzburg, maar het sy pad tot die Swartland gevind. Hy het by Iskor bedank en na die Kaap verhuis ná ‘n vakansie by sy ouers in Durbanville. Hy het homself kort daarna in die visbedryf gevind en later oorgeskakel na die boubedryf waar hy vir sy suster en swaer gewerk het. Toe hulle sak en pak oorsee is, raak hy ‘n ywerige nutsman met al sy ervaring tot 2011 toe hy vermoedelik weens ‘n bloedklont sy regterbeen verloor het. Die “onverwagse teëspoed” het egter nie dié pa van drie kinders se lewenslus gestuit nie. Hy kon steeds nutswerk doen en met sy bakkie rond ry. Hy en sy vrou, wat ‘n jaar daarna oorlede is, het reeds toe aansoek vir verblyf in Goue Aar gedoen. Met sy aankoms hier, het hy dadelik by
die plaaslike rolbalklub aangesluit. “Ek is nie te sleg nie,” vertel Deyzel beskeie. Sy naam is gereeld onder die top-spelers in die enkelspel te sien. “Ek kon nie net stil sit nie en moes iets doen.
Ek het met rolbal altyd iets om na uit te sien en dit hou my ook uit die moeilikheid,” skerts hy. Hulle oefen sowat drie keer per week en speel ook naweke wanneer daar wedstryde plaasvind. Die seisoen is nou verby, maar hy sien klaar baie uit na die volgende seisoen om aan te breek. “Jy ontmoet so baie mense en ek sien ek baie ou gesigte.” Vir Deyzel is sy deelname aan die sport ‘n groot voorreg danksy borgskappe wat hy uit sy hart wil bedank. Volgens hom het hy aanvanklik rolbal begin speel vir die kompetisie, maar ook omdat hy so baie genot uit die sport put sedert hy dit vir die eerste keer begin speel het. “Daar is mense daar buite wat bereid is om jou te help, solank jy net wil probeer,” voeg hy by. Deyzel het destyds met sy betrokkenheid by Milnerton se rolbalklub gereeld gaan uithelp en donasies ingesamel vir die blinde rolbalklub. “Hulle is baie goed in hulle sport. Moet nie dink jy gaan vir hulle ore aan sit net omdat hulle blind is nie.” Sy droom is nog om eendag aan die Suid-Afrikaanse Paralimpiese proewe deel te neem met die hoop om op daardie vlak mee te ding. “Die kostes daaraan verbonde is net baie hoog, maar jy weet nooit.”
NUUS • NEWS