Acht jaar na En we noemen hem (shortlist Libris Literatuur Prijs en winnaar BNG Literatuurprijs)
is er weer een nieuwe roman van Marjolijn van Heemstra.
Mellie organiseert nachtwandelingen door het bos, tot ze tijdens zo’n tocht op een bewusteloze vrouw stuit. De vraag rijst of Mellie – een vurig pleitbezorger van nachtelijke duisternis – hier indirect verantwoordelijk voor is.
In donkere dagen (en nachten) gidst Van Heemstra ons naar het licht. Een hoopgevende roman over saamhorigheid en activisme, over zingeving, midlife en glimwormen.
Marjolijn van Heemstra studeerde godsdienstwetenschappen en is schrijver, dichter, journalist en glimworm-expert. Ze is correspondent Ruimtevaart bij De Correspondent en zet zich sinds 2020 in voor het behoud van de nachtelijke duisternis. De afgelopen jaren maakte ze meer dan vijfhonderd nachtwandelingen met uiteenlopende groepen mensen.
Het moment dat ik tussen de struiken door het duister in stapte was het alsof iemand mij knock-out sloeg. Het was zo donker dat ik mijn evenwicht verloor en struikelde. Toen ik weer stevig op mijn benen stond, wandelde ik een nieuwe versie van mijn leven in. Ik was totaal verrast door alles wat er om me heen gebeurde. Ik zag geen hand voor ogen, maar mijn andere zintuigen leken per direct naar een hogere versnelling te schakelen. Ik rook gradaties van zoet, hoorde geritsel, gekraak, getik, voelde hoe mijn voeten wegzakten in de zachte modder, gleed met mijn handen langs de donkere stammen van de bomen. Als ik één woord moet kiezen voor wat ik meemaakte is het: aanwezigheid. Ik was duizend procent aanwezig op de plek die ik innam. En die ervaring was sensationeel.
Move over, Achtste-groepers huilen niet. Thijs Hoekstra vond een radicaal andere, nietsentimentele manier om over kinderkanker te schrijven.
Een ontroerende en absurde komedie, geschreven vanuit de loopgraven van de puberteit. ~
Kuren is het romandebuut van de Haarlemse Thijs Hoekstra die eerder mee was op het Das Mag Zomerkamp en in een postpunkband speelt.
Thijs Hoekstra (1998) studeerde politicologie en Nederlands aan de Vrije Universiteit. Hij schrijft verhalen, columns en theaterteksten en publiceerde onder meer in Ad Valvas, De Gids en Kluger Hans. Hij schrijft voor een tv-gids en is leadzanger van Wilson A.
Toen ik niets zei, keek mijn moeder me even vermanend aan.
‘Dank je wel,’ mompelde ik en ik legde de doos op de stapel naast me. Onder mijn bed lag een weekendtas van de Action, die tijdens mijn verblijf in dat ziekenhuis overvol zou raken met de troep die mensen uit alle windstreken naar mijn kamer sleepten. En sorry hoor, ik wil niet ondankbaar klinken of zo, want het was natuurlijk heel lief dat mijn klasgenoten dingen voor me meebrachten, maar er was geen enkele reden dat ze iedere keer met zulke goedkope kutcadeaus kwamen aanzetten. Hun ouders waren psychiaters en chirurgen. Ze woonden in vrijstaande huizen en gaven hun kinderen idiote namen zoals Jan Diederik en Rover, stuk voor stuk jongens van wie de rapporten artificieel in leven werden gehouden door uren huiswerkbegeleiding, want ze hadden nog een hele toekomst als makelaar in Bussum voor de boeg. Dit waren niet mensen met een acuut geldprobleem, wil ik maar zeggen. Toch speelden ze het klaar om me te overstelpen
met het hele assortiment van de Flying Tiger, waarbij ik alleen maar kon denken aan de klimaatrampen die ons bespaard hadden kunnen blijven als ze me gewoon meteen een nieuwe laptop hadden gegeven.
Journalist Coen van de Ven liep vier jaar lang mee in de coulissen van GroenLinks en de PvdA om de historische ophanden zijnde fusie te volgen.
~
Een unieke en opzienbarende kijk achter de schermen bij de Nederlandse politiek. Soms Game of Thrones, soms Van Kooten en De Bie.
~ Frans Timmermans, Jesse Klaver, Lilianne Ploumen, Marjolein Moorman, Ad Melkert –Van de Ven sprak met alle prominenten, zelfs als die niet meer met elkaar spraken.
Coen van de Ven (1992) is politiek redacteur van De Groene Amsterdammer. Samen met Jan Tromp schreef hij eerder het boek Wantrouwen in de wandelgangen, over de verhouding tussen politici en journalisten.
Een huiveringwekkende roman over Deense vrouwen die in de zeventiende eeuw zijn veroordeeld en geëxecuteerd vanwege hekserij. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal.
~
Met een voorwoord van Bregje Hofstede, die voor De Correspondent over heksen schreef.
~ Over Ravns vorige roman Het personeel:
‘Een boekje van 133 pagina’s maar met een groots effect. Dit verhaal blijft voorlopig in mijn hoofd zitten.’ – André Stikker (van boekhandel Adr. Heinen) in de Volkskrant
Olga Ravn (1986) is een van de meest gevierde hedendaagse Deense schrijvers. Haar roman Het personeel stond in 2021 op de shortlist van de International Booker Prize. In Denemarken is ze de pleitbezorger geweest van het oeuvre van Tove Ditlevsen. Kind van was is haar vierde roman.
Michal van Zelm (1981) vertaalt uit het Deens en Noors. Eerder ontving hij de Amy van Marken-vertaalprijs.
Over Kind van was
‘Een grondig onderzochte roman over een van de historische Deense vrouwenfiguren die in de zeventiende eeuw veroordeeld en geëxecuteerd werd wegens hekserij. Het resultaat is, durf ik wel te zeggen, haar beste boek tot nu toe. En dat zegt wat, van een auteur die in 2021 met haar roman Het personeel nog op de shortlist stond voor de prestigieuze International Booker Prize.
(...)
De taal is als was in Olga Ravns handen, en je twijfelt er geen moment aan dat deze vernieuwende historische roman ook het werk van een dichter is. De korte, geconcentreerde hoofdstukken zijn stuk voor stuk kleine afgeronde gehelen: sculpturen, gecomponeerd volgens wisselende principes, tot in de perfectie uitgevoerd. Ze toont zich gaandeweg zowel een heerlijke schelm als een diep originele verhalenverteller, met een bijzonder talent om de schoonheid op te graven die zich ergens tussen de wereld van de dingen en die van de poëzie verschuilt.’
Kirsteligt Dagblad
De allermooiste cursiefjes van Maud Vanhauwaert verzameld.
Een ‘mootje’: in nog geen 200 woorden weet Vanhauwaert je te ontroeren, ontwapenen en speels te ontregelen met haar tranches de vie, raampjes op de wereld.
Vanhauwaerts debuutroman Tosca haalde de shortlist van de Libris Literatuur Prijs en de Confituur Boekhandelsprijs, en ze won er de Hebban Debuutprijs mee.
Maud (spreek uit: Moot) Vanhauwaert is schrijver en performer. Ze publiceerde gelauwerde dichtbundels, zoals Het stad in mij, waarvoor ze de Jan Campertprijs ontving. Van haar romandebuut Tosca werden meer dan 10.000 exemplaren verkocht. Ze schrijft cursiefjes op de voorpagina van De Morgen.
‘Net zoals voor mijn vorige boeken zoek ik, samen met vormgever Jelle Jespers, naar een harmonie tussen inhoud en vorm. De uitsparing in dit boek verwijst naar het hoekje in de krant waar de mootjes verschenen, én naar de aard van de stukjes zelf: kleine venstertjes op een grote wereld.’
– Maud Vanhauwaert
Vertaalde
ITA brengt in maart ’26 de Kopenhagen-trilogie van Tove Ditlevsen naar het toneel. Een mooie gelegenheid voor een feestelijke bloemlezing uit haar poëzie.
Tove Ditlevsen is inmiddels bekend als schrijver van memoirs, romans en verhalen, maar oorspronkelijk brak ze door als dichter. Nu brengen we haar gedichten voor het eerst in Nederlandse vertaling uit.
Samengesteld en ingeleid door Olga Ravn, die als redacteur bij uitgeverij Gyldendal werkte en aan de wieg stond van Ditlevsens wereldwijde herontdekking.
Tove Ditlevsen (1917-1976) groeide op in een Kopenhaagse arbeiderswijk en brak op jonge leeftijd door als dichter. Ze werd een van de belangrijkste stemmen van de Deense letteren. Nu wordt haar rauwe en springlevende oeuvre wereldwijd herontdekt.
Lammie Post-Oostenbrink (1970) vertaalt uit het Deens, Noors en Zweeds. Ze is de vaste vertaler van Tove Ditlevsen.
Zelfportret I
Gedicht uit Er woont een meisje in me dat niet sterven wil
Ik kan niet: eten koken hoeden dragen mensen behagen sieraden verdragen bloemen schikken afspraken onthouden voor cadeaus bedanken de juiste fooi geven een man behouden interesse tonen tijdens ouderavonden.
Ik kan niet stoppen met: roken drinken chocolade eten paraplu’s stelen me verslapen vergeten verjaardagen te onthouden en mijn nagels te poetsen. Mensen naar de mond praten geheimen onthullen vreemde plekken en psychopaten beminnen.
Ik kan: alleen zijn afwassen
boeken lezen zinnen vormen luisteren en gelukkig zijn zonder schuldgevoel.
ITA & Eline Arbo brengen de Kopenhagen-trilogie naar het toneel!
Maart ’26 in première. Voor een overzicht van speeldata, klik hier.
De filmeditie van Julian, de hartverscheurende bestseller van Fleur Pierets. Met een nieuw voorwoord van de auteur.
~ Verfilmd door productiehuis The Reunion van Lukas en Michiel Dhont, bekend van de internationale blockbusters Close en Girl, en in een regie van Cato Kusters.
~ Vanaf 29 oktober in de bioscopen te zien.
Fleur Pierets (1973) is schrijver, kunstenaar en activist. Ze debuteerde in 2019 met Julian. Drie jaar later verscheen haar roman Heerlijk monster. Momenteel schrijft ze een opera en een nieuwe roman.
PR Nederland
Bowi van Onna hotline@dasmag.nl
+31 6 44 55 66 36
Verkoop Nederland
Mike van Holsteijn verkoop@dasmag.nl +31 6 39 49 26 61
De verhalen van Sarah Arnolds zijn geweldig goed. Schrijnend n mild, laconiek en tegelijk vol mysterie. Ze trekken kalm maar doelgericht je hoofd binnen, om daar voorlopig niet meer weg te gaan. Niet te geloven dat dit een debuut is; elk verhaal treft doel.‘
ROB
VAN ESSEN
PR Vlaanderen
Barbara Geenen
barbara@dewolken.nu
+32 494 65 68 69
Op de hoogte blijven van de laatste nieuwtjes voor de boekhandel? Volg onze Instagrampagina voor boekhandelaren: @dasmag_boekhandel
Verkoop Vlaanderen
Alexandra Cousy alexandra@dewolken.nu +32 497 17 00 55