De Vijfhoek december 2020

P 3A 9110 afgiftekantoor Brussel X Oude Graanmarkt 5 1000 Brussel

PB- PP B- 06386 BELGIE(N) - BELGIQUE

MAANDBLAD > JAARGANG 44 > NUMMER 10> DECEMBER 2020 (verschijnt niet in juli en augustus)

BUREN VAN DE MARKTEN>P6 >DOMINIQUE CARLIER BRUSSELSE ARCHITECTUUR>P8 >TREURENBERG HALTE VAN DE MAAND>P9 >WOELINGEN IN 1899

Halte van de maand: Bushalte Treurenberg ©KATRIEN COLENBIE@STADSBIOGRAFIE

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_DEC_2020.indd 1

23/11/2020 15:03

Wij blijven (h)open als gepland. Ook de jonge reporters van Filem’On, het Internationaal Filmfestival voor Jong Publiek, streken tijdens de herfstvakantie neer in De Markten.

Met de verlenging van de herfstvakantie hielpen wij ook gezinnen uit de nood. We organiseerden een vierdaagse noodopvang voor alle kinderen uit de buurt. We sloten de week vol knutsel- en speelplezier of met een groots kinderfestival.

©KATRIEN COLENBIE@STADSBIOGRAFIE

Heb jij onze expo Over tijd – Du temps wegens de vroegtijdige sluiting gemist?

Volg een virtuele rondleiding op onze website. Of neem een kijkje op onze Instagrampagina @demarkten met een overzicht van alle werken.

Bushalte Treurenberg situeert zich in de Brusselse bovenstad en is gelegen in het begin van de IJzerenkruisstraat. Aan de halte stoppen de bussen 29, 63, 65 en 66.

In de Treurenbergstraat, die de verbinding is tussen het Sint-Goedeleplein en de Koningsstraat, bevindt zich een stripmuur waarop de Schorpioen staat afgebeeld. © BEGELEIDING NOODOPVANG

De straat kreeg haar droevige naam in de tweede helft van de 16de eeuw, toen Alva en zijn Spaanse ketterjagers de poort in de straat als gevangenis gebruikten.

Buur van De Markten is Dominique Carlier, buurtbewoner en actief in het wijkcomité.

In de rubriek Stadsberichten ontdekken we een zwevende container en vragen we ons of hoe het met de torenvalkjes van de kathedraal zou zijn.

Ons onthaal blijft open voor al je vragen. Je kan ons ook bereiken via mail (demarkten@demarkten.be) en telefoon (02 512 34 25).

Activiteiten voor -12-jarigen blijven doorgaan. Je kindje is nog steeds welkom voor Taalatelier, Bewegingsateliers, Computerkraks en de speelweken.

Lessen van CVO Brussel gaan enkel overdag nog door in De Markten.

Alle andere activiteiten en cursussen worden geannuleerd of gaan online door.

Waar we allemaal voor vreesden is ondertussen een feit, we zitten in een tweede lockdown. Opnieuw verstrengde maatregelen maar wij blijven (h)open.

We blijven ons inzetten voor jullie. Ons onthaal blijft open voor al je vragen en je kan ons ook bereiken via mail (demarkten@demarkten.be) en telefoon (02 512 34 25).

Wie zich inschreef voor onze sportlessen, danslessen en creatieve cursussen kan deze nog steeds blijven volgen, hetzij online. De lezingenreeks over de ruimtelijke structuur van Brussel gaat online door. De activiteiten voor –12-jarigen blijven doorgaan volgens de opgelegde maatregelen.

Onze herfstspeelweken gingen door zo-

Ondertussen smeden wij plannen voor het voorjaar van 2021. Wij hopen dat je gezond blijft en dat je het goed stelt, dat we elkaar gauw weer zien en dat we van Brussel snel weer een bruisende stad kunnen maken.

Hou zeker onze website www.demarkten.be en Facebookpagina @demarkten.brussel goed in de gaten voor de meest recente info.

Heb je vragen? Kunnen we je ergens mee helpen? Stuur een mailtje naar demarkten@demarkten.be of bel ons op 02 512 34 25.

Courage!

2

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_DEC_2020.indd 2

23/11/2020 15:03

© PATRICIA GROBBEN

LEZING

DE RUIMTELIJKE STRUCTUUR VAN BRUSSEL UITGELEGD Brussels Academy organiseert in samenwerking met De Markten een onlinelessenreeks met professor Christian Kesteloot.

Arm en rijk, oud en jong, Belg en migrant wonen niet door elkaar in de stad.

En ze wonen ook niet in gelijkaardige woningen en buurten. Hoe komt deze stedelijke residentiële differentiatie tot stand? Wanneer is er sprake van segregatie en getto’s? Welke processen zorgen voor verandering in deze stedelijke ruimtelijke structuur? Welke gevolgen hebben de structuur en haar dynamiek op de sociale relaties en op de integratie van de bewoners in de stedelijke gemeenschap?

• De lessenreeks is reeds gestart maar je kan nog steeds inschrijven voor de resterende lessen. Gratis, inschrijven verplicht via tickets.vgc.be/demarkten.

Volg je liever een individuele les? Laat het weten via demarkten@demarkten.be.

Het volledige programma vind je op www.demarkten.be • De lessen gaan door op dinsdagen 1, 8 en 15 december telkens van 12u tot 14u.

Behalve op 15 december, dan duurt de lezing tot 16u.

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_DEC_2020.indd 3

TERUGBLIK

FESTIVAL

‘T LICHT ZIEN / VOIR LA LUMIÈRE Wij hadden graag dit jaar zelf weer een lichtjesfeest met kinderen uit de buurt en bijhorende stoet en fanfare georganiseerd. Helaas gooit corona roet in het eten.

Niet getreurd, alle Brusselse gemeenten roepen op om 21 december, de kortste dag van het jaar, licht te brengen in de duisternis. Plaats op maandag 21 december tussen 17 en 22u een lichtje achter je raam, op je balkon of in je tuin en maak samen met alle andere Brusselaars van Brussel een baken van licht. Of dat nu een lamp achter je raam is, een kaarsje op de stoep of een kerstslinger op je balkon? Alles kan en mag.

© ZAKARIA EL BAKKALI

ZINNEKE PARADE - AUX LOUPS ! WOLVEN! De foto’s hieronder tonen alvast hoe je creatief aan de slag kan gaan met licht.

Wil je graag meer inspiratie? Aan ons onthaal of via onze website vind je een leuke brochure met heel wat voorbeelden en knutselinspiratie.

Doe mee en breng licht in de duisternis!

• Maandag 21 december vanaf 17 tot 22u Een initiatief van de 19 Brusselse gemeenten Brochure: www.demarkten.be Meer info over het initiatief: www.brussel.be/nederlandstalige-cultuur

© ZAKARIA EL BAKKALI

De Zinneke Parade vierde dit jaar normaal gezien op 16 mei zijn 20ste verjaardag. Meer dan 170 organisaties, 22 Zinnodes, 150 kunstenaars en 1.500 deelnemers werkten maandenlang aan een kleurrijke parade rond het thema Aux Loups ! Wolven!, maar de coronacrisis verpestte het feestje.

Er was een alternatief, want de Zinneke Parade bracht die dag via de website een soundtrack met geluiden van de parade. Ook al hebben we de Grote Metalen Wolf die dag niet zien passeren, toch zijn de voetafdrukken overal in Brussel terug te vinden dankzij de Zinnodes.

15 Zinnodes verzetten hemel en aarde om het proces dat ze startten in april 2019 tot een goed einde te brengen. Tot midden november organiseerde ieder een Simili Parade in de eigen wijk. Hier en daar kon je genieten van ontmoetingen en ateliers, optochten en wandelingen, flashmobs, online video’s, etc. Neem zeker eens een kijkje op de website van de Zinneke Parade.

Je zal versteld staan!

De Zinnode van het centrum Woulof?

Bang!, waarvan De Markten deel uitmaakt, werd artistiek begeleid door Mohamed Allouchi en Eduard De Vos.

Deze twee zeer energieke en geduldige podiumkunstenaars brachten een bont en groot gezelschap samen.

Kinderen en jongeren van Voyaach (samenlevingsopbouw), de basisschool De Kleurdoos en de jeugdwerking Interpôle ontmoetten senioren van het BOp en het Centre Social du Béguinage tijdens workshops. Naast nog vele andere deelnemers uit het netwerk van De Markten zelf, namen De Buurtwinkel en het collectief Garcia Lorca dit jaar voor de eerste keer enthousiast deel. Het beloofde een rijke, gevarieerde bende te worden die met tromgeroffel van Paulo Da Cuica, gerecycleerde kostuums van Anaïs Tossing en met een choreografie van Göhkan Girginol door onze straten zou trekken.

Helaas kon enkel de Simili Parade doorgaan. Een klein, maar warm, slotmoment op zaterdag 24 oktober in De Markten. De Grote Wolf was aanwezig, de klanken en kostuums ook, het was een echte Woulof? Bang!.

De volgende Zinneke Parade zal doorgaan in mei 2022. Hou dus zeker de website www.zinneke.org en de Facebookpagina @Zinneke goed in de gaten.

3

23/11/2020 15:03

> VERGEZICHT De ambtenaren van deze kantoorgebouwen genieten wellicht niet van de staalblauwe hemel en mooie herfstzon boven Brussel. Het nieuwe normaal is immers dat ze nu thuis werken en de stad moeten laten voor wat ze is.

Les fonctionnaires de ces immeubles de bureaux ne peuvent pas apprécier le ciel bleu acier et le beau soleil d'automne au-dessus de Bruxelles. La nouvelle normalité est désormais de travailler à domicile. La ville est vide.

Katrien Colenbie

©KATRIEN COLENBIE@STADSBIOGRAFIE

4

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_DEC_2020.indd 4

23/11/2020 15:03

Elke maand strijkt een reporter van De Vijfhoek neer aan de halte en vraagt aan een buurtbewoner of passant hoe het met hem of haar gaat en wat er zich in zijn of haar leven afspeelt. Deze maand ontmoeten we Rihana en Mehdi.

> OP DE BANK

Een zaterdagnamiddag op de Treurenberg, het is 13u30. De grijze ochtendlucht heeft plaatsgemaakt voor een blauwe hemel met wat witte wolken en een beetje wind die de bladeren op het trottoir doet bewegen.

Hoewel de straat in een levendige buurt ligt, vlakbij de Koningsstraat, gebeurt er hier niet veel, alles is gesloten. Verplichte lockdown, de restaurants zijn allemaal gesloten. Maar Brussel is toch een grote stad, je voelt je hier nooit echt alleen.

Mensen passeren op straat, maar niemand stopt. Iedereen heeft het druk, iedereen is gehaast. Fietsers dalen glimlachend en zorgeloos snel deze heuvel af. Dit geldt niet voor degenen die de heuvel oplopen met rode gezichten en hun fietsen naast zich duwen.

De klokken van de Sint-Michiels- en Sint-Goedelekathedraal, verderop in de straat, luiden een paar seconden.

Een vrouw pauzeert om een foto te maken van de grote muurschildering die Armando Catalano voorstelt, bekend als de Schorpioen. Hij is de held van een Belgische strip met dezelfde naam.

Een jong koppel loopt vrolijk pratend de straat op. Ze hebben net hun boodschappen gedaan. Ze heten Rihana en Mehdi. Ze stoppen aan de voeten van de beroemde schermer en handelaar in relikwieën. Zij is 28 jaar en anesthesiste in het Erasmusziekenhuis, hij is 25 en financieel analist bij Total. Ze zijn samen

“sinds een jaar en zeven maanden”, zeggen ze tegelijk. Ze zijn allebei Fransen, afkomstig uit de regio Parijs.

En hoe hebben ze elkaar ontmoet?

“Het is vrij ongewoon”, legt Mehdi uit: ze zaten allebei in dezelfde carpool Parijs-Brussel. Mehdi verbleef 6 maanden in Brussel, Rihana is 10 jaar in België. Ze verbleef drie jaar in Bergen voordat ze naar de Belgische hoofdstad kwam.

Ze zeggen dat ze het hier leuk vinden, maar ze weten nog niet of ze later in België blijven. Ze konden naar Frankrijk terugkeren, ofwel naar Parijs of naar het zuiden.

Waarom Parijs? Simpelweg omdat ze van de stad houden. “We hebben daar banden”, zegt Mehdi. Hij legt ook uit dat Parijs veel groter is dan Brussel. “In Parijs hebben we de indruk de stad elke dag opnieuw te ontdekken.”

Rihana vraagt me in het bijzonder waarom ik hier met hen praat. Ik leg hen de geschiedenis uit van deze plaats, waar de oude stadswallen stonden, de Sint-Goedelepoort en daarna een smerige gevangenis. De klaagzangen van de gevangenen zullen de naam aan deze heuvel geven: Treurenberg.

De twee geliefden zijn verrast door deze uitleg. "Vandaag is dat niet meer het geval, men huilt hier niet meer", zegt Rihana. Hoewel inactief tijdens de pandemie, is de buurt meestal levendig en opgewekt. Zij onthoudt alleen uit het verleden de naam van de straat en enkele overblijfselen in de gebouwen.

Het koppel vertrekt, Mehdi trekt zijn

karretje voort en Rihana draagt haar tas. Rechts van hen is een scharlakenrood hart op de muur getagd.

Quentin Vidberg Quentin Vidberg komt uit Rennes (Frankrijk) en is Erasmusstudent aan de opleiding journalistiek Erasmushogeschool.

© QUENTIN VIDBERG

© QUENTIN VIDBERG

Résumé

Samedi au Mont des Larmes (ou Treurenberg), il est 13h30. Le ciel gris de la matinée a laissé place au bleu, avec quelques nuages blancs et un peu de vent qui remue les feuilles sur le trottoir.

Un jeune couple remonte la rue, discutant allègrement. Ils s’appellent Rihana et Mehdi. Elle a 28 ans et est anesthésiste à l'hôpital Erasme, lui en a 25 et est analyste financier pour Total. Ils sont ensemble “depuis un an et sept mois”, disent-ils simultanément. Ils sont tous les deux Français, venant de la région

parisienne. Et comment se sont-ils rencontrés? “C’est assez insolite”, explique Mehdi: ils étaient tous les deux dans le même covoiturage Paris-Bruxelles. Mehdi passait 6 mois à Bruxelles, Rihanna est en Belgique depuis 10 ans. Elle est restée trois ans à Mons avant de venir dans la capitale belge.

Rihana me demande pourquoi je leur parle ici, en particulier. Je leur explique l’histoire de cet endroit, où se tenaient les remparts de l’ancienne enceinte de Bruxelles, la Porte Saint-Gudule, et une

sordide prison par la suite. Les lamentations des prisonniers donneront le nom à cette colline: Treurenberg.

Les deux amoureux sont surpris par cette révélation. “Ce n’est plus le cas aujourd’hui, on ne pleure plus ici aujourd’hui” affirme Rihana. Bien qu'inactif en cette période de pandémie, le quartier est habituellement animé et joyeux.

Il ne garde du passé que le nom de la rue et quelques vestiges dans les bâtiments.

Le couple repart. A leur droite un cœur rouge écarlate est tagué sur le mur.

5

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_DEC_2020.indd 5

23/11/2020 15:03

BUREN VAN DE MARKTEN Buurtbewoner Dominique Carlier In feite hadden ze toch een beetje gelijk want dat jaar heb ik via advertenties slechts twee werkaanbiedingen gezien waar men Frans moest kennen. Namelijk toeristische gids ergens in Frankrijk, en secretaris in een Frans-Welshe bedrijvenvereniging. Vandaar misschien hun mindere motivatie om Frans te leren.

©KATRIEN COLENBIE@STADSBIOGRAFIE

Dominique Carlier woont in de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Sneeuwwijk, waar de bushalte Treurenberg zich bevindt. Naast zijn interesse in talen, kunst en cultuur is hij ook lid van het wijkcomité en vrijwilliger bij diverse organisaties.

De Vijfhoek: Sinds wanneer woon je in de wijk?

Dominique Carlier: Ik woon 25 jaar in de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Sneeuwwijk. Een andere naam die men ook aan de wijk geeft is de Vrijheidswijk.

Kan je dat voor onze lezers verduidelijken?

In de wijk zijn er vier straten genoemd naar de vier grondwettelijke vrijheden van de eerste grondwet na de Belgische onafhankelijkheid in 1831. Op het Vrijheidsplein komen die straten samen: de Drukpersstraat (vrijheid van pers), Verenigingsstraat (vrijheid van vereniging), Eredienststraat (godsdienstvrijheid) en de Onderrichtsstraat (vrijheid van onderwijs). Ik woon in de Verenigingsstraat.

Ik ben geboren in Jette en heb altijd in Brussel gewoond. Maar ik ben in Duinbergen naar school geweest tussen mijn

4 en 11 jaar en mijn humaniora voltooid in Ciney, ten zuiden van Namen. Daarna volgde de ULB. Je verbleef ook een jaar in Wales?

In 1982-83 gaf ik er Franse conversatielessen aan leerlingen van 12 à 16 jaar.

Die begrepen niet waarom men in het Verenigd Koninkrijk Frans moest leren, iedereen spreekt toch Engels, benadrukten ze. Toen ik hen vertelde dat in Brussel 80% van de werkaanbiedingen kennis van het Frans en Nederlands vereist en minder dan 50% van het Engels keken ze me verbaasd aan, met een blik in hun ogen van: wat een raar land is dat daar!

Britten over het Kanaal Frans aanleren is niet zo evident?

Inderdaad en hen uitleggen dat het nuttig kon zijn, daar konden ze zich niet in vinden.

Waar was dat in Wales?

In Caerphilly, negen kilometer ten noorden van de hoofdstad Cardiff, toen een stadje van vijfentwintigduizend inwoners. Ik ben daar één schooljaar gebleven. In 1981, vlak na het behalen van mijn diploma psychologie aan de ULB, zag ik de kans om naar daar te gaan.

Er bestond toen een culturele afspraak tussen België en Groot-Brittannië. Er werden jaarlijks 30 Franstalige Belgen en 30 Britten uitgewisseld. Ik had van die akkoorden nooit gehoord tot ik een radiospotje hoorde dat mijn interesse opwekte: “We zoeken Franstalige assistenten om in het Verenigd Koninkrijk les te geven.” Ik solliciteerde en mocht naar Wales vertrekken. Talen hebben me altijd geïnteresseerd.

Heb je in Wales Welsh kunnen leren?

Het Welsh is niet makkelijk, het behoort tot de Keltische talengroep die maar op vijf plaatsen in de wereld gesproken wordt: het Welsh in Wales, het Schots in Schotland, het Iers in Ierland, het Bretoens in Bretagne en het Galicisch in Spanje, Galicië.

Ik zou wel Welsh geleerd hebben als ik

”

Taalhoffelijkheid vind ik heel belangrijk

daar langer kon verblijven, maar het was een contract voor één jaar en daarom zag ik er het nut niet van. Mocht het nu Spaans of Duits geweest, een alledaagse taal… Maar nee dus, ik heb geen Welsh geleerd. Ik spreek Frans, Nederlands en Engels.

Als Franstalige Brussellaar heb je het Nederlands altijd belangrijk gevonden?

Raar maar waar, ik heb Nederlands geleerd op school in Wallonië. Als Brusselaar ontdekte ik snel dat Nederlands een belangrijke rol zou spelen in het professionele en culturele leven. We waren daar op school met twee Brusselaars maar de Walen vonden het in die tijd helemaal niet interessant om tweetalig te zijn.

Ondertussen is dat wel veranderd.

Wat me wel opvalt is dat de laatste twintig jaren de kennis en de interesse van de Franstaligen voor het Nederlands toeneemt, wat niet altijd het geval is bij de Nederlandstaligen voor het Frans. De cijfers van de talenkennis bij Selor (selectiebureau van de overheid) staven dit.

Spreek je dikwijls Nederlands?

In Brussel tijdens ontmoetingen in de culturele sector en ook in de vrijwilligersactiviteiten spreekt iedereen zijn eigen taal. Taalhoffelijkheid vind ik heel belangrijk. Ik denk dat het normaal is zo-

veel mogelijk de voertaal te spreken op de plaats waar je naartoe gaat, zoals Nederlands in een gemeenschapscentrum.

Ik vind het onbeleefd en zonder respect dat er Franstaligen naar een gemeenschapscentrum gaan, en luid enkel Frans praten zonder enkele woorden in het Nederlands te spreken.

Daarom vind ik het belangrijk dat dit gesprek bijna helemaal in het Nederlands verloopt.

Hoe is het leven in je wijk?

Het is hier een leuke, mooie buurt. Ik hou van mijn wijk. Voor vele Brussellaars komt de omgeving hier vreemd over, omdat ze die niet kennen. Buitenstaanders beschouwen onze wijk als een kantoorwijk. Ze is afgelegen en doormidden gesneden door de Koningsstraat, de Wetstraat en de Kleine Ring. De buurt is een soort van eiland. De meest Brusselaars kennen de wijk alleen maar door het Koninklijk Circus en de cafés op het Vrijheidsplein.

Zijn er veel winkels?

Er zijn er wel maar meestal voor de mensen die hier komen werken. Een voorbeeld: de snackbars zijn tijdens de week open van 7u tot 15u en dan sluiten ze.

In het weekend zijn ze dicht. Een groot minpunt, er is geen bakker meer in de wijk. De bakkerij die twee jaar geleden dichtging, was sowieso al tijdens het weekend gesloten. Gelukkig is er nu een wasserette voor de buurtbewoners.

Er zijn veel cafés en restaurants maar

6

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_DEC_2020.indd 6

23/11/2020 15:03

©KATRIEN COLENBIE@STADSBIOGRAFIE

deze zijn enkel tijdens het weekend open bij optredens in het Koninklijk Circus.

Is er veel diversiteit onder de bevolking?

Officieel zijn er meer dan 800 bewoners ingeschreven in de wijk, studenten niet meegeteld.

Het publiek is hier divers, zoals overal in Brussel tellen we hier verschillende nationaliteiten. Wat wel opvalt in het straatbeeld is dat de Afrikaanse en Maghrebijnse gemeenschap hier niet zo sterk vertegenwoordigd is. Daar is één grote reden voor. De huur- en verkoopprijzen van de huizen en appartementen zijn heel hoog. De aankoopprijs van een woning bedraagt meer dan een half miljoen euro en dan heb je nog maar een gewoon huis, geen herenhuis zoals er veel in de wijk zijn. Zelfs Eurocraten treffen we hier niet veel aan, die zijn meer gehuisvest in andere Brusselse gemeenten in het zuiden van Brussel.

Gaat de vergelijking van de Onze-LieveVrouw-ter-Sneeuwwijk met Parijs op?

De wijk ontstond door de wil van de gemeentelijke overheid om de originele volkswijk te laten saneren. In de negentiende eeuw wilden promotoren hier een nieuwe wijk laten bouwen, maar ze gingen failliet. De stad kocht de terreinen op

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_DEC_2020.indd 7

en in het laatste kwart van de 19de eeuw werd de wijk volledig heraangelegd. Het stratenplan werd helemaal hertekend.

Straatjes, steegjes en kleine volkshuisjes ruimden plaats voor mondaine lanen met gebouwen voor de burgerij in eclectische stijl. Vandaar misschien de vergelijking.

Zijn er hier veel mooie gebouwen in de omgeving?

Bijna de hele wijk is in één of andere vorm beschermd. In mijn straat bevinden zich minstens drie beschermde gebouwen. Spijtig is dat er gebouwen uit de jaren 1950, 1960 en 1970 gesloopt zijn en vervangen zijn door nieuwbouw.

Men is momenteel bezig met een groot kantoorgebouw uit de jaren 1960 te transformeren tot 131 studentenkoten (project King Upkot), ondanks eerder protest van het wijkcomité. We vrezen voor overlast, 130 studentenkoten in een woonwijk is te veel.

De wijk is onderhevig aan veranderingen?

Op dit ogenblik zijn er verschillende werven in de wijk en sommigen veroorzaken problemen. Zoals ik al zei komen die studentenkoten in een oud kantoorgebouw van het Waals Gewest, dat gedurende

een tiental jaar tijdelijk bezet werd. Het project had als naam Koningsstraat 123.

Er woonden onafgebroken 80 personen, niet meer en niet minder. En er zijn bijna nooit klachten geweest over zwerfvuil of nachtlawaai.

Het wijkcomité is wel sterk vertegenwoordigd.

We gaan naar elke openbare vergadering die de Stad organiseert en een lid van het comité controleert de bouwvergunningen. Zo was er een project hier in de buurt waar bijna alles fout liep: de sloop van het oude Selor kantoorgebouw (tussen de Bischoffsheimlaan en de Noordstraat) en het bouwen van het Spectrum kantoorgebouw. Het wijkcomité heeft klacht ingediend en de Raad van State heeft de bouwvergunning ingetrokken maar intussen is het kantoorgebouw toch afgewerkt! De bouwplannen op de site van het Rijksadministratief Centrum (RAC) worden ook door ons comité opgevolgd. Nochtans ligt dat project niet in onze wijk maar we steken graag een handje toe.

Je doet ook aan vrijwilligerswerk?

Al 40 jaar, ik zat aan de ULB in de raad van bestuur als vertegenwoordiger van mijn faculteit. Er werden 53 leden waaronder negen studenten van de verschillende faculteiten verkozen.

De cultuursector is echt mijn ding om vrijwilliger te zijn. Ik heb aan tientallen activiteiten meegedaan. In het cultureel centrum La Venerie in Watermaal-Bos-

”

Bijna de hele wijk is in één of andere vorm beschermd

voorde bijvoorbeeld, was ik tussen 1985 en 2000 één van de barverantwoordelijken op de recepties en feesten. Bij het Kunstenfestivaldesarts heb ik vijf jaar als vliegende vrijwilliger geholpen. Mijn drietaligheid was een groot pluspunt, ik kon overal ingezet worden. Ik ben een groot cultuurliefhebber, in normale tijden ga ik ongeveer naar 200 voorstellingen per jaar kijken: theater en dans.

Natuurlijk bezoek ik ook veel tentoonstellingen, waaronder altijd die georganiseerd door De Markten. En ik ga ook elk jaar, sinds de eerste edities, naar twee filmfestivals: 40 jaar Anima en 39 jaar Briff. Ik heb het er echt moeilijk mee dat, omwille van COVID-19, de culturele activiteiten stopgezet zijn.

Je komt veel naar De Markten?

Ik kom reeds 25 jaar naar De Markten voor de vernissages, de nieuwjaarsrecepties en de publieksactiviteiten. Ik ken 10 van de 22 gemeenschapscentra en probeer elk jaar nieuwe te ontdekken.

Mijn favoriete gemeenschapscentra zijn De Markten, Ten Noey en De Kriekelaar.

Is er nog plaats in je drukbezet leven voor hobby’s?

Ja hoor, ik ben amateurfotograaf en mijn voorkeur gaat naar het fotograferen van katten, rozen en zonsondergangen.

Zelfs huwelijksfeesten deed ik enkele keren voor familie! (lacht) Mijn favoriete fotograaf is Helmut Newton.

Neem je regelmatig de bus aan de halte Treurenberg?

Ja, ik heb geen auto en heb er nooit een gehad, ik vind een wagen nutteloos in Brussel. Mocht ik een grote familie hebben dan misschien wel, maar aangezien ik vrijgezel ben… Ik ken het MIVB-net van binnen en van buiten en gebruik het elke dag. Spijtig genoeg is er alleen één bus op de vier (de 29), die van halte Treurenberg naar het centrum rijdt. Tot juni 2020 reed ook de 66 nog naar het centrum. Meestal is halte Centraal Station al hun terminus.

Bedankt voor het gesprek, Dominique.

En veel succes met je vrijwilligerswerk en je passie voor fotografie.

Résumé

Dominique Carlier vit depuis 25 ans à Notre-Dame-aux-Neiges, où se trouve l'arrêt de bus Treurenberg. Outre son intérêt pour les langues, l'art et la culture, il est également membre du comité de quartier et bénévole auprès de diverses organisations. À Bruxelles, lors de réunions dans le secteur culturel ainsi que dans le cadre d'activités bénévoles, il estime que la courtoisie linguistique est très importante.

7

23/11/2020 15:03

BRUSSELSE ARCHITECTUUR >TREURENBERG

Als we van de Koningsstraat richting kathedraal afdwalen, ontdekken we onverwacht een klein charmant hoekje Brussel, een boompje, café Gudule (terras in betere tijden) en drie pittoresk gerecupereerde trapgeveltjes, crèmekleurig en roze gerestaureerd. Op de achtergrond de gotische zwier van Sint-Michiels en Sint-Goedele, knus gekaderd in ietwat plechtige kantoor- en bankgebouwen.

Een doorkijk bovenaan rechts toont ons de restanten van de eerste omwalling en de Plebaantoren, één van vier overblijvende van de vijftig torens, van die 13de-eeuwse muur. Hier in het midden van de straat stond dus de Treurenbergpoort, oorspronkelijk Sint-Goedele. Ze kreeg haar droevige naam in de tweede helft van de 16de eeuw, toen Alva en zijn Spaanse ketterjagers de poort als gevangenis gebruikten. De laatste protestantse martelares Anna Utenhoven werd van hier naar Harenheide gebracht om er levend begraven te worden. De gevangenis werd in 1760 afgebroken maar het straatje van amper 125 meter behield de naam.

De Treurenberg was het begin van de weg naar Leuven en de Leuvensepoort.

Van beneden de kathedraal tot de top in de Leuvenseweg overbruggen we een hoogteverschil van 20 meter op ca. 500 meter, of 4% (in Brabant werden heuvels al snel bergen). Maar laat ons toch maar eens naar boven klimmen, achter de hoek van de Leuvenseweg wacht ons een verrassing.

Een zeer speciale loopbrug verbindt het Huis van de Parlementairen met het in 2016 in gebruik genomen Forum, waar

diensten van het Parlement en commissiezalen een onderkomen vonden.

Tondo werd het gedoopt door de architecten Kersten Geers en David Van Severen. In Brussel werd het al snel de Donut. De architecten vergelijken het zelf met de Ponte dei Sospiri (brug der zuchten) in Venetië, toch nog een beetje Treurenberg dus.

Het moet gezegd dat het een knap stukje architectuur is, en een verrijking van het stadschap. Een ronde schijf zweeft ufo-gewijs over de straat exact op de plaats waar de Leuvenseweg zijn hoogtepunt kent en een knik maakt, je ontdekt het pas als je dicht genoeg nadert en ondanks zijn afmetingen blijft het zeer elegant.

De spiegelende buitenkant doet niet direct denken aan een tondo, wat in de renaissance schilderkunst staat voor een klein rond schilderij, afleiding van rotondo. En inderdaad het is feitelijk een rotonde of rond verkeerspunt. We weten niet of de parlementairen geacht worden om éénrichtings-rechts te houden en of ze voorrang hebben op het rondpunt. In ieder geval is het een architecturale primeur als coronaproof ontwerp waarbij de voetgangersstromen elkaar

niet moeten kruisen.

Ons doet het ook denken aan een andere renaissance spielerei: een cilinderanamorfose. Een tekening of schilderij die op het eerste zicht vormeloos en verwaterd lijkt maar waar men pas de betekenis van ontdekt als er een spiegelende cilinder op geplaatst wordt. We hebben echter geen geheime boodschappen kunnen ontdekken in de prachtig weerspiegelde gevels van architect Hendrik Beyaert, die het Huis van de Parlementairen in 1898-92 voor het toenmalig Ministerie van Spoorwegen, Posterijen en Telegrafie bouwde. Het was zijn laatste werk en de bekroning van zijn carrière. We blijven hem er eeuwig dankbaar voor.

Marcel Rijdams Foto’s: Marcel Rijdams

Résumé

La rue Treurenberg est une rue plus haut à l’arrière de la cathédrale. Elle a reçu son nom dans la seconde moitié du XVIe siècle, lorsque Alva et ses chasseurs espagnols d'hérétiques ont utilisé la porte en guise de prison. De l'autre côté du Treurenberg se trouve la chaussée de Louvain, où une surprise nous attend derrière le coin. Une passerelle très spéciale relie la Maison des parlementaires au Forum, inauguré en 2016, où se trouvaient les services du Parlement et les salles de commissions.

8

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_DEC_2020.indd 8

23/11/2020 15:04

HALTE VAN DE MAAND >WOELINGEN IN 1899

Ach, mochten Brusselse straten en pleinen mondig zijn, welke grootse verhalen zouden zij niet kunnen vertellen. Verhalen over manifestaties, processies, begrafenisstoeten, rellen, … De ene straat zou al wat meer kunnen vertellen dan de andere natuurlijk. Neem nu de Treurenberg: die lag vanaf de negentiende eeuw op de rand van de zogenaamde neutrale zone rond het Parlement en Warandepark. Menige betoging moest in die straat of in de nabijheid ervan ontbonden worden. Maar dat gebeurde natuurlijk niet altijd. Ik geef hieronder het verslag van een journalist van Het Laatste Nieuws, zoals het verscheen op 30 juni 1899.

De afdeeling gendarmen op Treurenberg had den revolver in de vuist. Deze stonden achter Sinter-Goedelekerk en bedreigden de manifestanten. De menigte kon hier voor- noch achteruit. Na de sommaties, losten zij verscheidene revolverschoten op het volk. Een kerel riep: “Pas op; wij hebben hier een bom!” Onder de betoogers zijn er talrijke vrouwen. Hier en daar ziet men een redenaar tot de burgerwacht spreken.

Op Treurenberg wordt het ten slotte het hevigste. Langs allerlei zijden rukken de gendarmen aan op de manifestanten. Zij chargeeren verschrikkelijk, wild. Voorbijgangers en nieuwsgieren, vrouwen, kinderen worden omgeworpen en vertrappeld. Hartverscheurende kreten en schril gefluit wordt vernomen.

De gendarmen slaan met den blooten sabel; talrijke personen worden hier gekwetst. Een manifestant werd door een sabelhouw getroffen. Men vertelt dat een politieagent tot een gendarm zei: “Sla niet!” De gendarm – wellicht een clericaal – antwoordde: “Slaat er op, in de hoop!” Aan Treurenberg werden er ongeveer een 20tal revolverschoten

gelost op de manifestanten. Een arme bediende, die er slechts toeschouwer was, werd den bil doorboord door een kogel. Ondersteund door een agent en eenige personen werd hij naar zijne woning gebracht. En dit alles is het werk van die schijnheiligen, gewetenloozen Peerenboom die op straat ave’s prevelt en deemoedig de oogen neerslaat, en op wier hoofd en geweten nu reeds het bloed gloeit van het vrijzinnige volk dat, de meerderheid uitmaken die rechtsmiskenning moede is en zijn rechten wil!”

En hierna waren de rellen nog niet voorbij: ook de volgende dagen was het in en rond Treurenberg nog heel woelig. Al deze ‘woelingen’, zoals dat toen heette, hadden te maken met een wetsvoorstel van de regering Vandenpeereboom in verband met de evenredige vertegenwoordiging (waarbij die 20 % van de stemmen haalde ook 20% van de zetels zou krijgen in plaats van een meerderheidsstelsel). De liberalen, socialisten en daensisten sloten een monsterverbond en organiseerden grote manifestaties. Nog diezelfde zomer zou

de regering-Vandenpeereboom haar voorstel intrekken en zijn ontslag aan de koning aanbieden. En Leopold II zou het ontslag aanvaarden. De rellen op de Treurenberg waren niet voor niets geweest.

Nu is de Treurenberg voor nog een ander aspect vrij berucht geworden.

De straat tussen de kathedraal en de Koningsstraat werd vroeger ‘Treurenborgh’ genoemd en die ‘borgh’ zou verwijzen naar een toren met dikke muren die behoorde tot de eerste stadswal van Brussel. De tranen zouden dan weer een herinnering zijn aan het feit dat die waltoren gebruikt werd als gevangenis tussen de zestiende en de achttiende eeuw. In 1760 werd de toren afgebroken. Aanvankelijk was dit eigenlijk de Sinter-Goedelepoort, de poort die over de Leuvense weg stond.

In het beroemde toneelstuk dat Julius Hoste senior voor de KVS had geschreven - en dat daar honderden keren zou worden opgevoerd - treurt de jonge hoofdfiguur over zijn vader die de doortrapte Spanjaarden in de gevangenis hadden gegooid op de volgende manier: “Ik dwaal alleen, wie zal mij helpen? Mijn vader zit in Treurenberg: Wie zal mijn bitter lijden stelpen? O burgers, hoort toch wat ik verg: Mijn moederlief moet alles derven. Sinds vader treurt in ’t Spaansch gevang; Ach laat niet mijne moeder sterven, door hongersnood en Alva’s dwang”. Pikant detail: Hoste gebruikt hier de context van de Spaanse periode als metafoor voor de overheer-

© STEFAN MOENS

sing van de Franstalige elite over het arme Vlaamse volk. De snode Spanjaarden waren een transfiguratie van de arrogante Vlaamsvijandige franskiljons …

Stefan Moens 9

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_DEC_2020.indd 9

23/11/2020 15:04

THE CONTAINER

>STADSBERICHTJES

RUST EN STILTE VOOR DE KATHEDRAAL

Tijdens de eerste lockdown was het niet moeilijk om plaatsen van stilte te vinden en kon je jezelf rust gunnen om je mentale veerkracht te versterken, zelfs in Brussel. Nu kan dat vooral ’s nachts, als de avondklok is ingegaan, maar uiteraard kunnen we daar dan alleen maar binnenshuis van genieten.

10

Maar zelfs in het pre-corona tijdperk, met het voortdurend komen en gaan van mensen, de files, het gedaver van zwaar vervoer, het pendel- en spitsuurverkeer, was er al aandacht voor rust en harmonie in de stad. Door de aanleg van het parkje vóór de Sint-Michielsen Sint-Goedelekathedraal bijvoorbeeld. Het project van de Franse architect Alain Sarfati (ook de ontwerper van de herinrichting van het Albertinaplein, de omgeving van de Magdalenakapel, het Europakruispunt en de Keizerinlaan) beoogde in eerste instantie een beper-

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_DEC_2020.indd 10

king van het doorgaand verkeer, een duidelijke aanwezigheid van de natuur in de stad en van een rustige openbare wandelruimte.

Het parkje zelf is eigenlijk een terrastuin, en grotendeels een hangtuin, omwille van de betonplaat die nodig was ter bescherming van het dak van de Noord-Zuidverbindingstunnel die eronder ligt.

Als je vanop de Keizerinlaan naar de kathedraal kijkt, zie je dat de geometrische rijen bomen (een honderdtal valse christusdoorns) in verticale richting het lijnenthema van de kathedraalgevel overnemen. De ordening van de stammen doet denken aan een boomgaard, ook omwille van de bekalking. Deze witte stammen beklemtonen de soberheid van de compositie. De valse christusdoorns zijn hoogstammen die – in de zomer althans – vanaf de Keizerinlaan een groen gordijn optrekken voor de witte kathedraal. Op de grond vormen grasperken een groen tapijt dat doorbroken wordt door de paden.

Deze plaats is een ideale ontspanningsen ontmoetingsruimte. Vooral door de aanwezigheid van een groot aantal banken en ligstoelen in houten planken die op ieder uur van de dag door voorbijgangers worden gebruikt. Of zou de aanwezigheid van de stoutmoedige alcoholische drank, zoals hij voor een wandelzoektocht cryptisch omschreven werd, er ook iets mee te maken hebben?

Op loopafstand van de halte Treurenberg, staat, of hangt, een zwevende container. Het is een kunstwerk van architect en kunstenaar Luc Deleu en het werk heet inderdaad The Container.

Het staat er al enkele jaren, sinds een tijdelijke tentoonstelling van Recyclart in 2013 die de stedenbouwkundige impact van de Noord-Zuidverbinding in beeld wilde brengen. Het tijdelijke ging wel erg lang duren, ook voor de kunstenaar die overwoog zijn container dan maar aan Antwerpen te verkopen. En dat bleek aansporing genoeg voor de stad Brussel om begin dit jaar het werk alsnog aan te kopen, ook al wilde de vorige bevoegde schepen dat niet doen.

Het college, hierin het advies volgend van haar comité voor stedelijke kunst, beoordeelde het kunstwerk als zeer waardevol en intussen een vaste waarde op precies de juiste plek. De aankoop leidde wel tot discussie binnen de gemeenteraad. Velen vonden de kostprijs van 70.000 euro te hoog, of hadden het moeilijk met het beeld zelf. Maar zo gaat dat nu eenmaal altijd met kunst in de openbare ruimte. Kunstenaar Luc Deleu had op zijn beurt bezwaar tegen het hoge groen dat rondom de container groeit en het zicht erop belemmert.

Het zou weggehaald worden maar is er nog altijd. En op vier plekken groeien uit dat groen, terwille van verstrooide automobilisten, verkeersborden die aange-

ven dat het beeld op een rotonde staat.

Daar moet je dus rondrijden, niet over springen.

HOE ZOU HET MET DE TORENVALKEN ZIJN? Nu we toch voor de kathedraal staan, is het in afwachting van de lente goed om even stil te staan bij deze vraag.

Al sinds 2004 bouwt een koppel slechtvalken een nest op de noordelijke toren van de kathedraal. Het was toen een primeur voor Brussel, en sindsdien keren de vogels ieder jaar terug. Lange tijd was het hetzelfde koppel; slechtvalken zijn trouw aan hun partner en aan hun territorium. Meer dan vijftig valken hebben het levenslicht gezien op de kathedraal. Het vrouwtje dat er van 2006 tot 2018 nestte alleen al, bracht 46 kuikens groot, wat een uitzonderlijke prestatie is! Om het uitkomen van de eieren, het voeden van de kuikens, de groei en het uitvliegen van de jonge valken rechtstreeks te kunnen volgen, werden in het nest miniatuurcamera’s geplaatst. Van april tot mei worden de beelden getoond op

een observatiescherm dat voor de gelegenheid in een aangrenzende straat staat opgesteld, of op de website van het project. Door de COVID-19 maatregelen was het voorbije lente niet mogelijk om ter plaatse te gaan kijken, maar enkel digitaal. Het was bovendien geen productief nestseizoen. Hoewel ze respectievelijk al 7 en 10 dagen oud waren, zijn de beide kuikens gestorven.

De oorzaak van deze trieste afloop is hoogstwaarschijnlijk de onervarenheid van het koppel, dat voor de allereerste keer nestelde. Wel boeiend dan weer is dat het gedrag van de rouwende slechtvalkouders op camera is vastgelegd. De ouders hebben zelf de restanten van hun kuikens verwijderd en hebben dan ook snel 1 van de 2 niet-uitgekomen eieren geëvacueerd.

Buiten de nestperiode zijn de slechtvalken minder vaak aanwezig in het nest, maar keren ze vaak terug om er

de nacht door te brengen.

En nu maar hopen dat het snel weer lente wordt…

Stadsberichtjes door Nora De Kempeneer en Greet Callaerts

23/11/2020 15:04

>GEMEENTERAAD: STOELENDANS

De gemeenteraadszittingen van 19 oktober en 9 november vinden opnieuw plaats via videoconferentie.

Enkele schepenen en gemeenteraadsleden bevinden zich, verspreid over twee zalen, in het stadhuis.

Schepen Khalid Zian (PS) wordt OCMWvoorzitter in vervanging van Karine Lalieux (PS) die, zoals u weet, nu zetelt als minister in de federale regering. Khalid Zian wordt vervangen door Lydia Mutyebele Ngoi (PS) die als schepen bevoegd wordt voor huisvesting, openbaar patrimonium en gelijke kansen.

Mevrouw Mutyebele begon haar politieke loopbaan in 2004, op het kabinet van toenmalig CDH-schepen Bertin Mampaka. Later werkte ze bij de grondregie van de stad. In 2006 werd ze verkozen als CDH-gemeenteraadslid.

Bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2012 stond ze op de lijst van de PS en werd ze, net als in 2018, opnieuw verkozen. Na haar eedaflegging als schepen wordt ze door collega’s uit verschillende partijen gefeliciteerd. Zo ook door gemeenteraadslid Mathias Vanden Borre (N-VA), die eraan toevoegt dat het belangrijk is om als schepen beide talen van onze hoofdstad te spreken.

Gevraagd door gemeenteraadsvoorzitster Liesbet Temmerman (Ecolo-Groen) naar een reactie hierop, is haar antwoord: “J’en prends acte.”

Het schepencollege beslist om de cafés in de stad, die moesten sluiten, een premie van € 2.000 toe te kennen.

Gemeenteraadsleden Bianca Debaets (CD&V) en Didier Wauters (CD-H) merken op dat een aantal winkels die niet moeten sluiten nauwelijks nog omzet halen, het gaat om handelszaken in de Unesco-zone die voornamelijk gericht zijn op toeristen, ook sommige winkels in de Marollen en op de Zavel. Gemeenteraadslid Mathilde El Bakri (PTB*PVDA) meldt dat vastgoedbedrijf Cofinnimo eigenaar is van vele horecazaken in het gewest. Waarom hen niet verplichten de handelshuur op te schorten?

Schepen Fabian Maingain (Défi) verklaart dat de stad 635 drankgelegenheden telt die in aanmerking komen voor de premie. Er wordt overlegd met het Brussels gewest. Burgemeester Philippe Close (PS) zegt akkoord te gaan met het standpunt van gemeenteraadslid El Bakri. Hij is van mening dat de uitbaters van handelszaken die moeten sluiten, geen huur dienen te betalen.

Hij vermoedt dat vrederechters deze visie zullen delen. Hij voegt eraan toe dat de premie niet bedoeld is om huur te betalen, wel om dagelijkse uitgaven te bekostigen.

Gemeenteraadsleden Bianca Debaets en Didier Wauters dienen een voorstel tot motie in om de stad als “roze stad” te laten aansluiten bij Think Pink. Dit is de nationale borstkankercampagne die zich dagelijks inzet voor borstkankerpatiënten en hun familie. Gemeenteraadslid Debaets legt uit dat borstkanker de voornaamste kanker is bij min-75-jarige vrouwen. We moeten er-

bestelwagens en vormen zo een aanzet voor betere luchtkwaliteit.

Het schepencollege heeft een nieuw reglement goedgekeurd voor telewerk in de verschillende departementen van de stad. Na de coronaperiode zullen, waar mogelijk, voltijdse werknemers twee dagen per week kunnen telewerken.

LYDIA MUTYEBELE NGOI, NIEUWE SCHEPEN VAN HUISVESTING, OPENBAAR PATRIMONIUM EN GELIJKE KANSEN ©STAD BRUSSEL ERIC DANHIER

over praten, het taboe moet doorbroken worden. Gemeenteraadslid Fatima Moussaoui (onafhankelijk) wenst dat borstkankeronderzoek voor iedereen, ook de min-50-jarigen gratis wordt.

Sensibileringscampagnes in scholen en in kwetsbare wijken zijn nodig. Gemeenteraadslid Mohamed Ouriaghli (PS) voegt eraan toe dat 1 op 3 vrouwen zich nooit laat testen. De motie wordt goedgekeurd met unanimiteit.

De zitting van 9 november begint met de bekendmaking van het ontslag van gemeenteraadslid Olivier de Clippele (MR). Zijn opvolgster is Clémentine Buggenhout.

Burgemeester Close meldt dat, omwille

van door iedereen gekende redenen, de uitgaven van de stad in 2020 een stuk hoger liggen dan oorspronkelijk gepland. Er is een tekort van 12,5 miljoen euro, wat 1,5 % bedraagt van de totale uitgaven. Er volgt veel commentaar.

Gemeenteraadsleden van CDH en MR benadrukken dat de stad zo snel mogelijk financiële steun moet verlenen aan handelaars. PTB*PVDA heeft het voornamelijk over de onmenselijke werkdruk van het zorgpersoneel.

Schepen van sport en klimaat Benoit Hellings (Ecolo-Groen) kondigt aan dat de stad twee bakfietsen en één cargofiets, elk met elektrische ondersteuning, aangekocht heeft voor verschillende stadsdiensten. Ze vervangen

Gemeenteraadslid Geoffroy Coomans de Brachène (MR) begrijpt niet dat de grondregie leegstaande en sinds lang verwaarloosde huizen heeft gekocht in de Lievevrouwbroersstraat. Uit goede bron weet hij dat privé-investeerders interesse hadden in de aankoop van deze huizen. En dat vindt hij een beter idee. De procedures van de stad zijn log en hierdoor zou, volgens hem, de renovatie te lang aanslepen. Hij schat dat er een zestigtal huizen van de stad, het OCMW en de Lakense Haard wachten op renovatie. Schepen Lydia Mutyebele Ngoi dient hem kort en krachtig van antwoord. De stad heeft gebruik gemaakt van haar voorkooprecht en de grondregie bezit geen enkel huis in verval waar geen project voor bestaat.

Aangezien alle aanwezigen in het stadhuis de avondklok wensen te respecteren, wordt beslist een extra gemeenteraadszitting in te lassen op 16 november, met als unieke agendapunt de covidmaatregelen van de stad.

Mireille Willems 11

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_DEC_2020.indd 11

23/11/2020 15:04

BERICHTJES VAN HIER EN GINDER VERENIGINGEN EN ACTIVITEITEN DEFEND THE DEFENDERS Op 10 december vieren we de ondertekening van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, 72 jaar geleden.

In Colombia, de Filipijnen, Honduras, Guatemala... maar ook in België, overal staat het middenveld onder druk: van ontslagen omwille van engagement, arrestaties onder het mom van coronamaatregelen tot regelrechte moorden omwille van het opkomen voor mensenrechten. Op 10 december organiseert

een brede coalitie van vakbonden en niet-gouvernementele organisaties een grootschalige online actie om steun te uiten voor al deze bewegingen.

Dit jaar gaat Defend the Defenders online! Om mensenrechtenverdedigers wereldwijd een hart onder de riem te steken en duidelijke eisen te stellen aan onze ministers, zijn we creatief en laten we onze stem horen op sociale media. Dit doen we door een filmpje te posten, met collages en korte quotes van mensen die een hand voor hun mond houden en een op-

roep om onze open brief te verspreiden.

Houd de facebookpagina van Stop The Killings in de gaten voor meer informatie!

• www.facebook.com/ StopTheKillingsBelgium https://defendthedefenders2020.wordpress.com/

COLOFON Werkten aan dit nummer mee: Grigore Ionita, Etienne Philips, Hanne De Nil, Jef Deyaert, Nora De Kempeneer, Marcel Rijdams, Stefan Moens, Charles Six, Mireille Willems, Greet Callaerts, Katrien Colenbie en Quentin Vidberg.

Foto’s: De Markten en ingezonden Lay-out en druk: Drukkerij Atlanta Schaffen Oplage: 4.500 Advertentiewerving: De Markten, 02 512 34 25, demarkten@demarkten.be Verantwoordelijke uitgever: Isolde Boutsen De Vijfhoek is het maandblad van De Markten, Oude Graanmarkt 5, 1000 Brussel, 02 512 34 25, demarkten@demarkten.be, www.demarkten.be www.facebook.com/demarkten.brussel 0448.654.692 RPR Brussel

Met de steun van de Vlaamse Gemeen schapscommissie.

De Markten maakt deel uit van N22, het netwerk van de 22 Brusselse gemeenschapscentra.

Steun De Vijfhoek: Uw steun blijft welkom op rekeningnummer BE62 4331 1470 6161 van De Markten met vermelding "steun De Vijfhoek".

Voor het januarinummer 2021 van De Vijfhoek zijn teksten en aankondigingen welkom tot uiterlijk 6 december.

De Markten is gesloten van donderdag 24 december tot en met zondag 3 januari 2021.

Artikelwerving: De Markten, 02 512 34 25, demarkten@demarkten.be De redactie behoudt zich het recht voor om teksten in te korten of aan te passen.

Openingsuren onthaal: Maandag tot vrijdag van 9 tot 17u.

De Markten is gesloten van 24 december tot en met 3 januari 2021.

Wie in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest woont, kan De Vijfhoek gratis ontvangen.

Woont u buiten Brussel?

Dan krijgt u De Vijfhoek door € 12,50 over te schrijven op rekeningnummer BE62 4331 1470 6161 met de vermelding van 'Abonnement De Vijfhoek'.

Wist je dat je al onze publicaties ook online kan bekijken?

Surf naar www.demarkten.be/publicaties. Wil je onze e-nieuwsbrief ontvangen? Mail naar demarkten@demarkten.be of schrijf je in op www.demarkten.be.

De Markten respecteert je privacy. Je contactgegevens gebruiken we uitsluitend om je De Vijfhoek toe te zenden en je op de hoogte te houden van eigen activiteiten van Gemeenschapscentrum De Markten en aanverwante organisaties in de Vlaamse gemeenschap te Brussel. Je kan op elk moment een adreswijziging doorgeven of aangeven dat je onze informatie niet langer wilt ontvangen via demarkten@demarkten.be of De Markten, Oude Graanmarkt 5, 1000 Brussel. Voor meer informatie over je overige rechten conform de privacywetgeving, raadpleeg www.demarkten.be/uw-privacy.

12

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_DEC_2020.indd 12

23/11/2020 15:04