De Vijfhoek november 2019

P 3A 9110 afgiftekantoor Brussel X Oude Graanmarkt 5 1000 Brussel

PB- PP B- 06386 BELGIE(N) - BELGIQUE

MAANDBLAD > JAARGANG 43 > NUMMER 9> NOVEMBER 2019 (behalve in juli en augustus)

BUREN VAN DE MARKTEN>P6 >DAVID RUSSON BRUSSELSE ARCHITECTUUR>P8 >EEN WINKEL VAN BOUWMATERIALEN DROOGSTOPPEL>P9 > OPEN BRIEF AAN ANNA BOCH

Kleur van de maand: wit © CHARLES SIX

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_NOV-2019.indd 1

21/10/19 13:14

NOVEMBER IN DE MARKTEN

© CHARLES SIX

TENTOONSTELLING

EEN NIEUWE GENERATIE BEELDENDE KUNSTENAARS Wit is eigenlijk geen kleur, wit is licht en wordt gezien als de kleur van onschuld, puurheid en vrede. De kleur heeft positieve associaties zoals zuiverheid, maagdelijkheid, eenvoud, stilte, kalmte, netheid en helderheid. Wit stimuleert tot opruimen, symboliseert een nieuw begin en reinheid. Wat negatievere associaties met wit zijn naïviteit, leegte en perfectionisme.

De buurman van de maand is kunstenaar David Russon die na omzwervingen in het buitenland sinds 2005 in Brussel verblijft, in de omgeving van de Ninoofsepoort waar hij woont en werkt.

We berichten deze maand ook over de voetgangerszone en de vijf sociale woonblokken aan de Papenvest.

Op vrijdag 29 november brengen we met de lezers een bezoek aan de tentoonstelling Crossroads Reizen door de Middeleeuwen. Van harte welkom.

Voor de najaarstentoonstelling vroeg De Markten aan 13 jonge artiesten recent werk te tonen. Dat wordt de tentoonstelling 'Een nieuwe generatie beeldende kunstenaars'. Geen specifiek thema dus voor deze tentoonstelling, wel nieuw werk dat toont waar jonge kunstenaars vandaag mee bezig zijn.

Het wordt een boeiende tentoonstelling met schilderkunst, grafiek, beeldhouwwerk, installatie, foto, video …

Deelnemende kunstenaars: Celine Cuvelier, Aaron Daem, Luca Dal Vignale, Jonas Dehnen, Werther Gasperini, Sarah Lauwers, Lynn Meyer, Lynn Sinnesael, Ischa Swinnen, Siemen Van Gaubergen, Philine Vanrafelghem, Elise Vlaminck en Kaïn Walgrave.

• De vernissage is op donderdag 14 november om 19u.

De tentoonstelling loopt vanaf vrijdag

2

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_NOV-2019.indd 2

15 november tot en met zondag 22 december 2019.

Dagelijks open van 12 tot 18u (behalve op maandag). Gratis toegang.

VINUR 1: WERK VAN SARAH LAUWERS

21/10/19 13:14

Mozart forever

muziek van J.C. Bach, Hummel, Mozart e.a.

LEZING

POËZIECAFE: EEN PAREL UIT HET HOGE NOORDEN EDITH SÖDERGRAN De Markten brengt, in samenwerking met het Brussels Ouderenplatform(Bop) maandelijks poëzienamiddagen.

dinsdag 12.11.19 14 u + 20 u

TRAFFIK KLASS I K De Markten

CONCERT

TRAFFIK KLASSIK - MOZART FOREVER Muziek van J.C. Bach, Hummel, Mozart e.a.

Wolfgang Amadeus toerde al als 8-jarig wonderkind door heel Europa.

Hij groeide uit tot de superster van zijn tijd. Maar hij was ook een echt enfant terrible die jong en arm stierf op 32jarige leeftijd.

In dit concert hoor je muziek van J.C Bach waar de 8-jarige Wolfgang gek op was. Je krijgt Mozarts wervelende composities voor pianoforte en strijkers te horen maar ook die van zijn leerlingen en bewonderaars. Die staken zijn muziek na zijn dood in een nieuw jasje.

Pianist Piet Kuijken en de muzikanten van Traffik Klassik spelen op instrumenten uit de tijd van Mozart. Welkom in Wolfgangs wondere wereld!

Al jaren brengt het ensemble Traffik

Klassik samen met De Markten originele en boeiende concertprogramma’s naar Brusselse locaties. Het woordje uitleg tussen de stukken maakt de voorstelling zeer toegankelijk voor iedereen.

Met: Piet Kuijken en Sayuri Nagoya: pianoforte Anne Pustlauk: traverso Dirk Vandaele: viool Manuela Bucher: altviool Michel Boulanger: cello • Dinsdag 12 november om 14u en 20u in de Spiegelzaal van De Markten Oude Graanmarkt 5, 1000 Brussel.

Toegang: €10, standaardtarief €8, -25/+65/werkzoekenden/BOp-kaarthouders €6, leerlingen (muziek-)school €2, Paspartoe aan kansentarief en andere begeleide groepen

Organisatie en info: De Markten, 02 512 34 25, www.demarkten.be, demarkten@demarkten.be

Jarenlang was Ivo Van Strijtem in de ban van de Finse, Zweedstalige dichteres Edith Södergran. Merkwaardige poëzie die heel Scandinavië in haar ban houdt.

Eerst echter maken we kennis met de gedichten van Martinus Nijhoff.

• Woensdag 20 november 2019 van 14 tot 16u in de Spiegelzaal van De Markten Inschrijvingen en info: 02 210 04 60 info@bop.brussels, www.bop.brussels Bijdrage (inclusief koffie): €6, €5 met BOp-kaart, €2 met Paspartoe kansentarief.

PROEVEN VAN KLASSIEKE MUZIEK: DE SAX IN DE KLASSIEKE MUZIEK De Markten organiseert samen met het BOp en het Koninklijk Conservatorium van Brussel voordrachten rond klassieke muziek. Voordrachtgever is Dirk Baeten. Na de voordracht volgt een optreden van studenten van het Koninklijk conservatorium.

Oorspronkelijk werden de instrumenten van de Sax familie gebruikt voor de Franse militaire muziekkapellen. Later vanaf 1917, werd de saxofoon een belangrijk instrument in de jazz.

• Vrijdag 8 november, 9u in de Spiegelzaal van De Markten. Onthaal met koffie vanaf 9u, voordracht om 9u30, concert om 11u45. Facultatieve lunch rond 12u30.

Inschrijvingen en info: 02 210 04 60 info@bop.brussels, www.bop.brussels Prijs: €12, €10 met BOp-kaart, €2 met het Paspartoe kansentarief.

VOOR DE LEZERS VAN DE VIJFHOEK PALESTINA MET ASRAR KAYAL Changemakers maken elke dag het verschil. Het zijn mensen en organisaties die zich in het Zuiden organiseren om voor hun rechten op te komen.

Daarbij kunnen ze onze steun goed gebruiken. Want wat ze doen is moedig en niet altijd zonder risico. Daarom voert 11.11.11 dit jaar campagne om hun werk in de kijker te zetten.

Het 11.11.11 comité van Brusselvijfhoek geeft op maandag 18 november het woord aan zo'n changemaker uit Palestina. Asrar Kayal is een Palestijnse politieke en feministische activiste. Zij biedt psychosociale steun aan Palestijnse kinderen, jongeren en vrouwen.

Een aanzienlijk deel van de Palestijnen in de Westelijke Jordaanoever en in de Israëlische gebieden lijdt onder trauma en stress door de voortdurende schendingen van hun fundamentele rechten door de bezetting. Asrar ondersteunt bewegingen die de empowerment van Palestijnse jongeren en kinderen versterken. Strijden voor het recht op gezondheid van alle Palestijnen is haar missie.

• De Markten, maandag 18 november 2019 om 19u45.

Deze avond wordt georganiseerd in samenwerking met Viva Salud en gaat door in het Engels.

Info: 11brussel@gmail.com .

BEZOEK AAN DE TENTOONSTELLING CROSSROADS REIZEN DOOR DE MIDDELEEUWEN 'Crossroads. Reizen door de Middeleeuwen' is een reizende toptentoonstelling.

Na Amsterdam, Bonn en Athene zal het Museum Kunst & Geschiedenis deze grote variëteit aan unieke en uitzonderlijke objecten van uiteenlopende materialen en technieken uit heel Europa bijeenbrengen, uit een periode die ook wel bekendstaat als ‘de donkere middeleeuwen’.

De Markten nodigt 15 lezers uit op dit gratis bezoek dat op vrijdag 29 november zal plaatsvinden. Afspraak om 14u30 aan de ingang van het museum van Kunst & Geschiedenis, Jubelpark 10, 1000 Brussel.Te bereiken via metrostations Schuman of Merode.

• Reservaties: demarkten@demarkten.be, 02 512 34 25 HELP BRUSSEL HELPT! Samen met onze vrijwilligersploeg koken we samen de lekkerste vegetarische spaghettisaus voor Brussel helpt! De opbrengst van deze editie gaat integraal naar Doucheflux. Help ons op vrijdag 29/11 vanaf 10u saus maken, en kom op zaterdag 30/11 tussen 12 en 14u spaghetti eten.

• Keukenprins(es)? Laat Jef iets weten als je vrijdag mee wil koken via 02 512 34 25 / jef.deyaert@demarkten.be. Schrijf je online in om spaghetti te komen eten via: www.demarkten.be 3

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_NOV-2019.indd 3

21/10/19 13:14

> VERGEZICHT

We staan op de Triomfboog van het Jubelpark, gebouwd ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van de Belgische onafhankelijkheid. We kijken in de richting van het centrum van de stad. Op de voorgrond creëert de tunnel een groot gat. Verderop zien we de

Wetstraat die door de Europese wijk loopt. Geniet van het uitzicht want een enorm bouwproject met vele zeer hoge torens zal de komende jaren het uitzicht op deze kant van Brussel belemmeren.

Nous sommes au sommet des Arcades du Cinquantenaire construites à l'occasion du cinquantième anniversaire de l'indépendance de la Belgique. Nous regardons vers le centre-ville. A l'avant plan, le tunnel crée un grand trou. Plus loin, on distingue la rue de la Loi qui tra-

verse le quartier européen. Profitons de la vue car un giga-projet de construction comprenant de nombreuses très hautes tours cassera dans les années à venir la perspective de ce côté de Bruxelles.

Charles Six

© CHARLES SIX

4

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_NOV-2019.indd 4

21/10/19 13:14

> OP DE BANK

Ook deze maand gingen we weer op zoek naar iemand die zich neerploft op de bank op de Oude Graanmarkt.

Geen al te makkelijke opdracht zo midden in de herfst. De kasseien liggen verraderlijk nat en de bomen op het plein krijgen een mooie geelbruine kleur. Het gros van de mensen komt met zulk weer zo weinig mogelijk buiten, maar toch vonden we iemand die moedig genoeg was de regen te trotseren.

Diep verscholen onder haar paraplu vinden we Chiama op het bankje. Met een vers gebakje in de hand zit ze naar haar smartphone te staren, verscholen tegen de regen en de kou. “Ondanks het slechte weer koos ik om toch even naar buiten te gaan en te lunchen op een bankje”, vertelt Chiama terwijl de regendruppels steeds harder op de kasseien vallen. Chiama is een echte Brusselse, én levensgenieter, zo blijkt.

“Ik ben geboren en getogen in Brussel, heb in Brussel gestudeerd en ik werk nu ook in de hoofdstad. Ik heb een job bij een optieker hier net achter de hoek, in hartje Brussel. Ik hou van de stad en ben dan ook erg graag buiten. Zo kom ik ook iedere dag met de fiets naar mijn werk vanuit Jette, waar ik op dit moment woon. Ik hou van de buitenlucht en van de vrijheid die je hebt wanneer je naar buiten kan.”

“Je verklaart me misschien een beetje voor gek als je me hier zo ziet zitten op het bankje in de regen, maar eigen-

lijk heb ik een heel simpele verklaring waarom ik hier zo zit. Mijn werkdagen zijn meestal erg lang en vragen vaak veel energie. Daarom ga ik ’s middags vaak naar buiten om een luchtje te scheppen en iets te eten. Soms doe ik dit met een koffietje in een gezellig caféetje, zoals café De Markten hier op de Oude Graanmarkt, en anders lunch ik gewoon ergens op een bank, zoals nu.

Ik zou het eigenlijk iedereen kunnen aanraden om dit te doen. Het regent nu wel redelijk hard, maar laat ons eerlijk zijn dat het hier al bij al wel meevalt onder de bomen en mijn paraplu. De gezellige en leuke sfeer op dit pleintje maakt voor mij alles goed. Ik kijk naar wie of wat er langskomt terwijl ik rustig mijn lunch opeet. Of het nu regent of niet, buitenlucht is enorm belangrijk voor mij.”

Ons gesprek op het bankje komt stilaan ten einde. “Mijn pauze zit er dan ook bijna op”, vertelt Chiama. “Binnen enkele minuutjes beginnen mijn werkuren opnieuw te lopen, maar eerst nog even genieten van de laatste happen van mijn gebakje. Het is een eclair met pistachevulling en noten, voor de geïnteresseerden. Nog even genieten dus, onder mijn paraplu, op het bankje.”

Elke maand strijkt een reporter van De Vijfhoek neer op de bank op de Oude Graanmarkt en vraagt aan een buurtbewoner of passant hoe het met hem of haar gaat en wat er zich in zijn of haar leven afspeelt. Deze maand ontmoeten we Chiama.

Joran Beerens Student journalistiek Erasmushogeschool Brussel © JORAN BEERENS

5

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_NOV-2019.indd 5

21/10/19 13:14

BUREN VAN DE MARKTEN Kunstenaar David Russon te uiten. Ik had echter het gevoel niets te uiten te hebben. Het was gewoon mijn plan om technische vaardigheden te verwerven en pas later aan mijn artistieke expressie te werken. Maar de proffen waren van de generatie van 1968. Zij hadden nu net precies dat oude systeem verworpen waar gevestigde technieken en tradities zonder nadenken werden doorgegeven. De focus, voornamelijk in

© ARNOUT WILLEMS

De vorige buur Jo Huygh koos voor de novembereditie David Russon als buur van De Markten. David is kunstschilder en na omzwervingen in het buitenland verblijft hij sinds 2005 in Brussel, in de omgeving van de Ninoofsepoort waar hij woont en werkt.

De Vijfhoek: Waar kom je vandaan, David?

David Russon: Ik ben geboren in Nederland, in Den Haag. Mijn vader is Engels en mijn moeder Duitse. Toen ik nog een baby was, verhuisden wij naar Luxemburg, waar ik ben opgegroeid.

Mijn vader werkte er als vertaler bij het Europees parlement en ik ging naar de Europese school in Luxemburg-stad. In deze expat-omgeving vond niemand het belangrijk om in de Luxemburgse maatschappij te integreren en zo begon ik mezelf als een vreemdeling zonder vaderland te zien. Op mijn achttiende

vertrok ik voor een jaar naar Londen voor een voorbereidende cursus aan de kunstacademie van Wimbledon.

Maar je keerde toch terug naar Luxemburg?

Ja, maar niet direct. Ik wou met mijn vriendin (die ondertussen mijn vrouw is) in het zuiden gaan leven. Ik heb dan twee jaar aan de kunstacademie van Montpellier gestudeerd. Maar ik had er wel een probleem: de professoren daar drongen er bij ons op aan om een persoonlijk project te ontwikkelen, om ons

”

Ik zie mijn werk steeds meer als een meditatie over de tegenstrijdige aard van de menselijke ervaring Frankrijk, lag op deconstructie en theorie. Dat was niet aan mij besteed en ik wist dat ik moest verder gaan.

Er volgde nog een periode in New York ?

Ik ging naar de School of Visual Arts in New York, waar ik iets meer dan een jaar bleef.

Ik was in staat om op een zinvolle manier aan sommige cursussen deel te nemen, maar uiteindelijk raakte ik toch in toenemende mate vervreemd en gefrustreerd omdat ik geen betekenisvol werk kon produceren. De enige manier om te bepalen of ik een plaats als kunstenaar had in deze wereld, was volgens mij om de school te verlaten en het echte leven in te gaan. Dat deed ik dus.

Zonder studenten-visa moest ik de VS verlaten, en na een jaar in Toulouse, eindigde ik terug in Luxemburg, waar ik een job kon vinden. Uiteindelijk ben ik er dan nog eens tien jaar gebleven, maar deze keer met de bewuste keuze om me in de Luxemburgse samenleving te integreren, en zeker niet weer zoals een expat te leven. Na verloop van tijd, en dankzij de contacten die ik kon leggen, kon ik mijn carrière als professionele kunstenaar beginnen, waar ik nog steeds erg dankbaar voor ben.

Hoe ontstaan je schilderijen?

Aan de hand van één of meerdere foto’s van voorwerpen of personen maak ik een schilderij. Meestal verander ik de kleuren en de contrasten van mijn bronmateriaal, vaak neem ik ook maar een gedeelte van een afbeelding en combineer ik dit met andere elementen. Soms laat ik bepaalde delen weg, het hangt ervan af. Als schilder voel ik me het dichtst bij José de Ribera, Andy Warhol, Franz Kline en Gerhard Richter.

Hun werken lijken misschien niets met elkaar te maken te hebben, maar elk op zijn manier beweegt zich aan de obscure kant, het onzekere en op de spanning tussen het zichtbare en het onzichtbare. Mijn onderwerpen zijn meestal vrij hedendaags. Maar als ik bijvoorbeeld bezoekers van een observatieplatform in het World Trade Center schilder, speel ik tegelijkertijd ook met de tijdloze memento-mori thematiek, met het idee dat wij allemaal vergankelijk zijn.

De muziek speelt blijkbaar een grote rol in je werk?

Dat klopt. Qua inspiratie zou ik zelfs zeggen dat muziek belangrijker is voor mij dan een schilderij. Ik heb een groep vrienden in Schotland met wie ik af en toe in een band speel. En soms gebruik ik songteksten of titels om mijn werken te benoemen. Ik heb ook al verschillende muzikanten geschilderd. Telkens was het echter niet mijn bedoeling een portret van een beroemdheid te maken, wel was het een manier om een al dan niet duidelijke dimensie van huldebetoon aan een werk toe te voegen. Zo heb ik o.a. al Solange Knowles, Shannon Wright en Amanda Palmer geschilderd.

Is er een galerij die jou vertegenwoordigt?

Ik blijf werken met Nosbaum Reding Gallery in Luxemburg, met wie ik in 2003 ben gestart. Mijn werk was door de jaren heen ook te zien in talrijke tentoonstellingen in andere landen, waaronder België, hoewel ik momenteel geen galerij heb die mij hier vertegenwoordigt.

In januari 2020 neem ik deel aan de eerste tentoonstelling van een collectief dat Syndicate of Belgian Painters heet en opgericht is door mijn vriend en collega-schilder Peter Weidenbaum.

Deze expo toont werk van onder andere Koen van den Broek, Vadim Vosters, Cindy Wright en Stephan Balleux, en vindt plaats op verschillende locaties in Borgloon in Limburg.

6

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_NOV-2019.indd 6

21/10/19 13:14

VEGAN VAMPIRES (PALLI & ANNA) 2018 ©DAVID RUSSON

Je bent de laatste jaren terug gaan studeren?

Ik heb vanaf 2012 vier jaar filosofie gestudeerd en behaalde een bachelor.

Door het studeren heb ik geleerd, dat ik niets wil doen zonder in contact te komen met het fysieke om iets te maken, én zonder de metafysische dimensie van kunst die niet door de rede kan worden begrepen. Ik ben heel blij en eigenlijk ook trots dat ik deze studies heb gedaan. Ik blijf filosofie en kritische theorie lezen, maar ik realiseer me dat ik nooit uitsluitend op theoretisch niveau zou kunnen werken.

Had je in die periode nog tijd om te schilderen?

Om mijn studies aan de KU Leuven te financieren, heb ik een gedeelte van mijn atelier onder de naam 'L’atelier de David' verhuurd als een bed & breakfast kamer. Het werd een groot succes. Mijn vrouw werkte de helft van de week in het buitenland. Ik hield me bezig met de opvoeding van mijn zoon, met mijn studies en de B&B, ik had dus gewoon geen tijd meer om te schilderen. Maar het was een welgekomen pauze en ik heb

het gevoel dat dit ten goede is gekomen van het schilderen.

Je werk is de laatste jaren geëvolueerd?

Aan de ene kant heeft mijn techniek zich noodzakelijkerwijs ontwikkeld, ik schilder tenslotte nu al zo'n twintig jaar.

Maar belangrijker voor mij is dat het duidelijker werd wat ik met mijn schilderijen probeer te doen. Ik ben me er al vanaf jonge leeftijd van bewust dat ik erg bevoorrecht ben. Een vraag die me altijd heeft achtervolgd, is of voorrecht niet de plicht inhoudt om te doen wat je écht wilt doen, wat een soort paradox is: hoe kan vrijheid een verplichting zijn?

Het schilderen is bij uitstek geschikt om dit soort fundamentele ambivalentie te weerspiegelen, vind ik, omdat het tracht diepe betekenissen uit zeer voor de hand liggende illusies te putten. In die zin zie ik mijn werk steeds meer als een meditatie over de tegenstrijdige aard van de menselijke ervaring.

Bevalt het leven in Brussel je?

We leven hier nu 14 jaar en vinden Brussel nog steeds een prachtige plek. Toen mijn vrouw en ik ons afvroegen waar

”

We zochten naar iets dat een beetje subversief en organisch is. Brussel is in dat opzicht perfect we ons zouden vestigen na het verblijf in Luxemburg, zochten we naar steden met een soort gesplitste of dubbelzinnige identiteit, hoewel we ons dit pas later realiseerden. Naast Brussel hebben we ook Berlijn, Barcelona en Montreal overwogen. We wilden zeker niet in een stad wonen met een machtige, monolithische cultuur, zoals bijvoorbeeld Parijs. We zochten naar iets dat een beetje subversief en organisch is. Brussel is in dat opzicht perfect.

Bijvoorbeeld, als je hier een café of een winkel binnenloopt, wordt je verwelkomd met de woorden “bonjour / goeiendag” of andersom. Ik vond dit in het begin vreemd, maar eigenlijk is het geweldig omdat het je er telkens aan herinnert dat je de geschiedenis of de achtergrond van de mensen die je ontmoet nooit echt kent. Er is hier een joviaal respect voor verschillen, iets dat ik zeer waardeer. Zoals overal zijn er natuurlijk ook hier grenzen aan de multiculturele samenleving. Kosmopolitische steden zorgen in zekere mate voor een wederzijdse tolerantie voor verschillen, maar - in tegenstelling tot het idee van een smeltkroes - blijven de verschillen zelf

EVERYTHING YOU CAN THINK OF IS TRUE 2009 ©DAVID RUSSON

grotendeels bestaan, niet in het minst als belangrijke kenmerken van de identiteit van de verschillende groepen.

Is er veel diversiteit in de buurt hier ?

Onze buurt is een wijk waar in de jaren zestig veel Marokkaanse gezinnen zich gevestigd hebben, toen België Marokkanen uitnodigde als werknemers bij openbare bouwprojecten zoals de metro. Een flink aantal van deze gezinnen wonen hier nog. Arabieren worden hier op vele manieren als tweederangsburgers behandeld, en toch werden we met een ongelooflijke vriendelijkheid in de buurt verwelkomd. Tegenwoordig zijn er mensen met veel verschillende achtergronden hier. Sinds 9 jaar organiseer ik een straatfeest, en bij de eerste editie telden we meer dan 20 nationaliteiten, dan nog maar enkel in ons gedeelte van de straat. We hebben een uitzonderlijk hartelijke relatie met de buren en voelen ons gelukkig om hier te wonen.

Brussel als een surrealistische stad ?

Eén van de vele charmes van Brussel is, voor mij, wat je een zekere creatieve schizofrenie zou kunnen noemen.

De combinatie van diepgewortelde scheidingslijnen - tussen Vlamingen en Walen, tussen de katholieke kerk en de vrijzinnigen - en grote administratieve complexiteit leiden tot situaties waarin het onpraktisch of vaak zelfs onmogelijk wordt om officiële, formele procedures te volgen. Maar omdat het leven

moet doorgaan, hebben 'Brusseleirs' een manier ontwikkeld om tot onofficiele 'arrangementen' te komen, die min of meer pragmatisch zijn, maar op een absurde manier vaak ook heel poëtisch.

De kunstenaar David Helbich verzamelt al jaren visuele voorbeelden van deze esthetiek onder de titel 'Belgian Solutions'. En zelfs als u zich soms afvraagt hoe België, en vooral Brussel, überhaupt kunnen functioneren, is het niet moeilijk te zien waarom dit ook het land van oorsprong is van zulke grote surrealisten als René Magritte en Marcel Broodthaers.

Bedankt voor dit gesprek David en nog veel succes met je carrière. www.davidrusson.com

Résumé

David est peintre et après avoir erré à l'étranger, il réside à Bruxelles depuis 2005, près de la porte de Ninove où il vit et travaille. Il peint à partir d'une ou plusieurs photographies d'objets ou de personnes. La musique joue un rôle majeur dans ses œuvres. Parfois, il utilise des paroles ou des titres pour nommer ses œuvres. Il a également peint plusieurs musiciens. En janvier 2020, il participera à la première exposition d'un collectif appelé le Syndicat des peintres belges.

7

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_NOV-2019.indd 7

21/10/19 13:14

BRUSSELSE ARCHITECTUUR >EEN WINKEL VAN BOUWMATERIALEN

Dat is wat de Haven van Brussel langs de Havenlaan aan het Vergotedok bouwde. Ietwat misleidend het “Bouwmaterialendorp” gedoopt. Een dorp is het geenszins, een dorp veronderstelt een verzameling van handelaars waarvoor men voor verschillende waren terecht kan. Een dorp in de stad is op zichzelf al een veel gehanteerde illusie.

“Le Village de la Construction” is eenvoudigweg een groothandel die daarenboven geëxploiteerd wordt (en gehuurd voor 30 jaar) door één bedrijf M-Pro, de modieuze naam voor de oude nv Binje-Ackermans, voorheen Ackermans en Binje-Weemaes en intussen opgeslorpt door Grafton, een Iers-Engelse bouwmaterialengroep die op Europees niveau actief is. Het wordt voorgesteld als een kroonjuweel in het Kanaalplan en als een getuige van een globale visie voor de ontwikkeling van de Haven.

Iets waaraan we durven twijfelen, deze mooie realisatie lijkt ons eerder een globale besluitloosheid te verbergen.

De ontwikkeling en/of herwaardering van het Vergotedok laat wel meer vragen open. De aanwezigheid van drie grote betoncentrales midden in de stad wordt niet in vraag gesteld, zij zouden noodzakelijk zijn om snel in het centrum beton te kunnen gieten. De integratie van deze betoncentrales was de laatste jaren onderwerp van discussie.

Leidde tot initiatieven van onder meer 8

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_NOV-2019.indd 8

InterBeton die eerst studenten aan het werk zette om ideeën te sprokkelen en daarna in 2016 een heuse wedstrijd organiseerde mét laureaat. In maart 2017 klonk het nog als volgt: “Het project wordt geconcretiseerd vanaf de maand mei van volgend jaar, … “ Twee jaar later en het ambitieuze deel van het project, het realiseren van een publiek toegankelijke luifel/terras over de betoncentrale lijkt afgeblazen. De andere centrale aan de Lakenbrug heeft zich inmiddels in vrolijke kleurtjes gehuld, ook een poging tot integratie? De schroothandel aan de Groendreef blijft verder de horizon bederven.

geslaagd een originele, eigenwijze interpretatie van een sheddak1 constructie neer te zetten met zeer verzorgde afwerkingsdetails. De staal- polycarbonaatconstructie wordt tussen de regels door geprezen om zijn duurzaamheid, zijn rationaliteit en er wordt gegoocheld met zonnepanelen en regenwaterrecuperatie hoewel we durven betwijfelen of dat meer betekent dan wat greenwashing. Het had boeiend kunnen zijn om de uitdaging aan te gaan om zo een gebouw op een meer ecologische doorgedreven manier op te vatten, in hergroeibare materialen bijvoorbeeld?

Maar we zouden het over architectuur hebben, laat ons dus het dorpsgebouw even van dichter bij bekijken. Het is ontegensprekelijk een mooi gebouw en een merkwaardige realisatie die deels een eigentijdse dimensie geeft aan het Vergotedok. De architecten zijn erin

Conceptueel deden de ontwerpers ook een lovenswaardige poging om het geheel te linken met de omgeving met een ruime open doorkijk vanuit de Dieudonné Lefèvrestraat en een overdekt doorzicht vanuit de nieuwe Tivoliwijk. Spijtig dat het vergezicht stuit op

de schroothopen van Stevens aan de overkant en dat er geen doorgang is ter hoogte van Tivoli. Het blijft dus bij een slechts virtueel bij elkaar brengen van kanaal en woonwijken.

1 Zaagtanddak waarvan het noordgerichte dakvlak beglaasd was voor een gelijkmatige natuurlijke verlichting van de werkvloer, vandaag achterhaald door energievretend kunstlicht.

Om zijn band met het water te benadrukken is het gebouw gemoduleerd op het ritme van de bolders van de loskade en M-Pro heeft zich geëngageerd om minstens 210.000 ton goederen jaarlijks langs het water aan te voeren.

Niet zo enorm veel maar waarschijnlijk ook niet evident omdat de meeste bouwmaterialen vandaag per pallet getransporteerd worden en de binnenscheepvaart daar nog te weinig antwoord heeft op gevonden.

Foto’s : Marcel Rijdams

Vele maren dus voor dit kroonjuweel maar dat het een mooie realisatie is mag gezegd worden.

Marcel Rijdams

Résumé

Le Port de Bruxelles a construit un magasin de matériaux de construction près du bassin Vergote situé le long de l’avenue du Port. Il porte le nom quelque peu trompeur de "Village des matériaux de construction". En réalité, il s’agit tout simplement d’un commerce de gros exploité (et loué depuis 30 ans) par la société MPRO, le nouveau nom de l’ancienne Binje-Ackermans sa. Il est présenté comme un des joyaux du Plan du Canal et témoigne d'une vision globale pour le développement du Port .

21/10/19 13:14

>DROOGSTOPPELS OPEN BRIEF AAN ANNA BOCH (1848-1934) Geachte mevrouw Boch, Ik moet u met pijn in het hart melden dat van uw prachtige stadspaleisje in de Abdijstraat in Elsene niets meer is overgebleven. U heeft gelukkig niet meer moeten meemaken hoe uw woonhuis met de façade waarop in sierlijke letters uw voornaam stond geschreven, genadeloos aan de sloophamers werd overgeleverd. Dat gebeurde in de door dolle vernieuwingsdrang getekende jaren 1950. Ook uw door Victor Horta ontworpen salon de musique moest er aan geloven. Wat er geworden is van de piano’s en het imposante orgel dat u er liet installeren, is mij niet bekend. Ooit gaven kunstenaars in uw somptueuze salon spreekbeurten over de nieuwste tendensen in de schilderkunst. Vioolvirtuoos Eugène Ysaÿe, componist Gabriel Fauré en talloze andere muzikanten waren er vaak te gast.

Maar de boeiende wereld waarin gij leefde is al lang vervlogen. Het verbaast mij dat er in deze feministische tijden nog geen straat of plein naar u werd vernoemd, gij die zo veel hebt betekend voor de kunstwereld in Brussel.

Gij die als enige vrouw moest optornen tegen de vastgeroeste vooroordelen van een seksistische (kunst)wereld.

Als klein meisje groeide u op in een sprookjesachtig kasteel in een groot park van 150 hectare in La Louvière.

Architect Poelaert had het optrekje getekend en het kasteel had al even megalomane trekjes als zijn magnum

opus, het Brusselse justitiepaleis. Aan geld heeft het nooit ontbroken. Uw vader had in de Centrumstreek de beroemde faïencefabriek Keramis opgericht en de zaken gingen goed: de bourgeoisie lustte het servies van uw vader wel. Dankzij het familiefortuin kon u zich uw hele leven wijden aan de Schone Kunsten: door zelf prachtig lichtlandschappen op doek te toveren maar vooral ook werken te verzamelen van toen nog onbekende maar vandaag wereldberoemde kunstenaars. Menig museum in België bezit nog schilderijen van James Ensor, Paul Signac, Georges Seurat, Paul Gauguin, die allemaal ooit tegen de wanden van uw somptueuze paleis hebben gehangen…

Het werkwoord ‘netwerken’ werd in uw tijd nog niet gebezigd, maar ge waart er zeer bedreven in. Dat had misschien ook te maken met Octave Maus, de oprichter-mecenas van de beroemde Brusselse schildersgroep Les XX, die uw neef was. En uw broer Eugène Boch was goed bevriend met Vincent Van Gogh.

Vincent wilde uw broer zelfs koppelen aan zijn zus. Het is wel jammer dat u Van Gogh nooit heeft ontmoet want ik had wel graag in uw salon willen zijn op het moment dat u die Hollandse bohémien in uw salon zou ontvangen. U zou overigens de enige persoon zijn die nog tijdens het leven van Vincent Van Gogh een schilderij van hem kocht: De Rode Wijngaard. Dat hangt vandaag in het

Droogstoppel is een Brusselse eeuweling die zijn stad enorm heeft zien veranderen, soms ten goede maar vaak ook ten kwade. In deze kroniek neemt hij iedereen en alles wat hem dwarsligt op de korrel. Hij kan soms wel eens zeuren, doordrammen of bitter uit de hoek komen, maar in de grond is Droogstoppel een wijs man met het hart op de juiste plaats.

ANNA BOCH IN HAAR STUDIO (1893) DOOR THÉO VAN RYSSELBERGHE

Poesjkinmuseum in Moskou.

Ge waart dol op het werk van Vincent.

De liefde voor het werk van deze kluizenaar ging heel ver: ge vond zijn schilderijen zo mooi dat ge goesting kreeg om uw eigen werk te vernietigen. Ge schreef in een brief naar uw zus Elisa over een van uw pas geschilderde stillevens: “Dit is een doek gemaakt onder de invloed van Van Gogh – helder en krachtig – zo sterk dat ik mijn schilderij met fruit volledig heb vernietigd en dat ik al mijn schilderijen zou willen vernietigen”. Misschien een typische reactie voor vrouwen die het in de negentiende eeuw alleen maar konden maken als ze zichzelf én de mannen overtroffen?

Gelukkig besloot ge uw eigen schilderijen te bewaren. En uw collectie op de markt te brengen: de opbrengst zou naar goede doelen gaan in Brussel en La Louvière. De gouden generatie uit de belle époque zou je nog heel lang overleven. Vanaf 1923 ging uw gezondheid snel achteruit. U verliet uw atelier nog zelden en beperkte zich tot stillevens en portretten. En door uw opkomende hardhorigheid werd het ook stil in uw legendarische muzieksalon. In 1934 ging het licht definitief uit.

Hoogachtend, Droogstoppel

Résumé

Droogstoppel écrit une lettre ouverte à l'artiste collectionneuse Anna Boch (1848-1934). Venant d’une riche famille de La Louvière, elle a vécu dans un palais à Bruxelles où elle recevait de nombreuses célébrités. Anna Boch est la seule personne à avoir acheté un tableau de Van Gogh de son vivant. Sa demeure a malheureusement été démolie et les tableaux de sa collection sont dispesés dans d'innombrables musées en Belgique et à l'étranger.

9

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_NOV-2019.indd 9

21/10/19 13:14

>STADSBERICHTEN

BEWONERS ONGERUST OVER TOEKOMST Sinds eind jaren 90 van vorige eeuw al, wordt er gespeculeerd over de toekomst van de vijf sociale woonblokken aan de Papenvest. Ze waren toen zo’n dertig jaar oud en renovatie was zeker nog mogelijk. Nu is dit geen optie meer.

Zo’n 3 jaar geleden werd beslist ze af te breken en een nieuwe wijk te bouwen.

Wanneer dat precies zal gebeuren is nog helemaal niet duidelijk. Voor de 800 bewoners is die onzekere toestand erg moeilijk, al zijn er wellicht een aantal die denken dat het hun tijd nog wel zal duren…

Een bewoonster die liever anoniem wil blijven, verwoordt het als volgt: “Ik kwam hier wonen met het idee slechts tijdelijk te blijven, maar ik woon hier intussen al ruim 15 jaar. Gezien de hoge huurprijzen op de privémarkt is er geen alternatief.

Alleen wordt de toestand hier alleen maar erger. De gebouwen zijn oud en gehorig en bewoners houden daar niet steeds rekening mee. Als je de pech hebt onder een slapeloze te wonen, doe je ‘s nachts ook zelf geen oog dicht: je hoort iedere stap boven je. Ik maak me nu heel wat zorgen over wat eraan zit te komen.

Tijdens een infovergadering werd ons verteld dat het woonblok waarin ik woon blijft staan tijdens de afbraak van de andere blokken. Dat wordt helemaal hels qua lawaai en ik ben ook erg bang voor het asbest dat zal vrijkomen tijdens de

In een mooi stukje had Marc Didden het onlangs over de laboratoriumratten die zich een weg banen in het labyrint van de toekomstige voetgangerszone. Wanneer ikzelf er doorheen probeer te geraken, kan ik er het un-

heimliche gevoel bij krijgen dat ik had bij het lezen van sommige passages in “De stad der blinden”. Gelukkig zal ook dit voorbijgaan. Ooit zal de voetgangerszone werfvrij zijn.

COMMISSIE ACTIEVE MODI: U BEDOELT ? werf. Bedoeling is dat we na de werken verhuizen naar een nieuw woonblok, maar hoeveel jaar gaat dat nog duren?

Wat ik ook heel erg vind, is dat er behalve sociale woningen ook middenklasse woningen komen. Er worden 110 sociale woningen gestolen, zo zie ik dat.”

Recent werd het bureau aangeduid dat de nieuwe wijk mag ontwerpen en met de eerste plannen kwam. Er komen 350 appartementen, waarvan 210 sociale woningen en 140 woningen voor middeninkomens. Dat moet zorgen voor een sociale mix. De sporthal, nochtans nog maar 20 jaar oud, zal afgebroken worden. Er wordt een nieuwe gebouwd binnen een openbare ruimte waarin ook

plaats komt voor ontmoetingsruimte.

Onder meer verenigingen kunnen daar dan gebruik van maken. Want die zijn er nog steeds. Zo werd er eind september een buurtfeest georganiseerd door onder meer Bravvo, Femma, Globe Aroma en andere lokale verenigingen. Ook Lokaal Dienstencentrum Forum blijft nog actief als sociaal infopunt en zorgt voor ontmoetingsruimte, contact tussen bewoners, maaltijden voor ouderen, creatieve ateliers enzovoort. Het Brussels Brecht Eislerkoor maakt een muziektheatervoorstelling over de 5 blokken, op basis van de verhalen van bewoners.

Te zien op 9, 10 en 11 januari in de Kaaistudio’s.

Denk niet dat u hier niets mee te maken hebt. U bent, of u dat nu wel of niet wil, zelf ook een actieve modus.

Tenminste wanneer u zich verplaatst per fiets, voetganger bent of een persoon met beperkte mobiliteit.

Onbekend of hier ook stepgebruikers bijhoren, al dan niet elektrisch. Autobestuurders zijn voor een keer uitgesloten, dat is duidelijk. Die zijn niet actief, die zitten maar.

Wat is nu die commissie actieve modi?

Wel, dat is de omgevormde vroegere fietscommissie. Waar de stad er eerder van uitging dat enkel rekening moest gehouden worden met fietsers in het uittekenen van de stedelijke mobiliteit, ziet

men nu in dat ook “gewone” gebruikers van de openbare ruimte moeten kunnen mee spreken. Mooie zaak dus. De actieve modi zullen het tijdens de vergaderingen van de commissie hebben over thema’s als daar zijn: heraanleg van de openbare ruimte, nieuwe fietspaden, bewustwording, fietsbeleid… Dat zal zo’n 5 à 6 keer per jaar gebeuren, telkens in aanwezigheid van afgevaardigden van de schepen van mobiliteit, stadsdiensten als de Cel Mobiliteit, Wegeniswerken, Gelijke Kansen en ook fietsverenigingen…

De verslagen kunnen nagelezen worden op www.brussel.be/fiets.

Fiets? Tiens.

Nora De Kempeneer

10

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_NOV-2019.indd 10

21/10/19 13:14

>GEMEENTERAAD: 23 SEPTEMBER EN 7 OKTOBER: VERBODEN TE LEUGEN Heeft u ooit geleugd? Het zou best kunnen: tegen een muur, een toog of wie weet, tegen de stang in de gemeenteraadszaal van het stadhuis.

Op 23 september had de taalcoördinator van de stad wellicht een dagje vrijaf (zie foto).

Gemeenteraadsleden Mohamed Ouriaghli (PS), Soetkin Hoessen (Ecolo-Groen), Marie Nagy (Défi) en schepen Ans Persoons (sp.a) dienen een voorstel van motie in om de klimaatnoodtoestand in de stad uit te roepen.

Zowel schepen van klimaat Benoît Hellings (Ecolo-Groen) als gemeenteraadslid Soetkin Hoessen beklemtonen de urgentie om deze motie te stemmen.

De klimaattop in New York is op dezelfde dag als deze gemeenteraad (23 september 2019) van start gegaan.

De uitstoot van broeikasgassen tegen 2030 met 55% terugdringen ten opzichte van het jaar 1990, alle gemeentelijke gebouwen aansluiten op groene energie, de invoering van het circulatie- en mobiliteitsplan dat uitgaat van het STOP-principe (Stappen, Trappen, Openbaar vervoer, Personenwagens) zijn enkele belangrijke punten van de motie.

Oppositiepartijen PTB*PVDA, CDH en CD&V keuren de tekst goed. MR, Open VLD en N-VA stemmen tegen met het argument dat ze te weinig tijd hebben gekregen om de tekst te analyseren en eventueel bij te sturen.

Op deze gemeenteraadszitting is er meer mediabelangstelling dan gewoonlijk en algauw zal blijken waarom.

Gemeenteraadsleden Els Ampe (Open VLD), Mathias Vanden Borre (N-VA), Clémentine Barzin (MR) en Bianca Debaets (CD&V) interpelleren over de onveiligheid en overlast in het stadscentrum.

Op 15 september zond televisiezender VTM een reportage uit waarin journalist Faroek Ozgünes nachtelijke beelden toonde van het stadscentrum. Hij schuwt de harde woorden niet. Zo heeft hij het over een 'no man's land' in de voetgangerszone rond het Beursplein, "een plek waar illegalen en criminelen rondhangen". Naar aanleiding van deze reportage verschenen diverse krantenartikels en volgden er vragen tijdens de gemeenteraad: Hoe wil het stadsbestuur dit probleem aanpakken? Kan er een politie-antenne opgericht worden in de Anspachlaan? Wil het stadsbestuur de verkoop van alcohol in nachtwinkels verbieden? Is het mogelijk om bedelarij in de centrale lanen te verbieden?

Gemeenteraadslid Riet Dhont (PTB*PVDA) duidt het probleem vanuit een andere invalshoek: de media proberen ons op te zetten tegen bedelaars, zatlappen en boefjes. Er is een sociaal en menselijk beleid nodig voor deze zone, in plaats van een repressief. Ze voegt eraan toe dat ook zij uiteraard gekant is tegen criminaliteit.

Burgemeester Philippe Close (PS) verzekert dat de politieaanwezigheid verhoogd is sinds maart 2019, hij betwijfelt

de noodzaak van een politiecommissariaat op de Anspachlaan (politie moet buiten aanwezig zijn, niet binnen). Hij erkent dat er in de voetgangerszone mensen rondlopen met zware psychische problemen. Hij belooft samen te zitten met OCMW-voorzitster Karine Lalieux (PS) om deze problematiek te bespreken.

Wanneer de gemeenteraadszitting van 7 oktober net begonnen is, sijpelen er nog laatkomers binnen. Ze zijn met zijn tienen, behalve gemeenteraadslid zijn ze ook volksvertegenwoordiger in het Brussels parlement. En de zitting daar duurde vandaag langer dan verwacht.

Gemeenteraadslid Mathias Vanden Borre (N-VA) stelt dat het Brussels Gewest minstens twee miljoen euro betaald heeft voor de opvang van vluchtelingen.

Hij wil weten hoeveel de stad hiervoor heeft uitgegeven. Ook gemeenteraadslid Céline Vivier (MR) stelt zich vragen over het kostenplaatje.

Burgemeester Philippe Close (PS) antwoordt dat de stad maandelijks 15000 euro huur betaalt aan citydev voor het gebouw in Haren dat opvang biedt aan 350 personen. Hij benadrukt dat de stad niet verplicht is om dit te doen, dat het de bevoegdheid is van de federale overheid. Hij voegt eraan toe dat hij de rekening zal opsturen naar de federale regering (waar MR deel van uitmaakt).

De stad betaalt heel wat subsidies aan

culturele instellingen.

Gemeenteraadslid Mathilde El Bakri (PTB*PVDA) wil van schepen van cultuur, toerisme en grote evenementen Delphine Houba (PS) weten welke criteria ze hanteert om deze subsidies toe te kennen. Schepen Houba somt volgende criteria op: Brusselse artiesten, evenementen die plaatsvinden op het grondgebied van de stad, activiteiten die de stad een positieve uitstraling geven... Verder voegt ze eraan toe dat ze nauwelijks een jaar schepen is en dat ze de reeds lang bestaande criteria niet zomaar wil omgooien.

Er ontspint zich, niet voor het eerst, een discussie tussen gemeenteraadsvoorzitster Liesbet Temmerman (Ecolo-Groen) en gemeenteraadslid Riet Dhont (PTB*PVDA). Deze laatste wil tussenkomen

in deze kwestie en de voorzitster staat dit niet toe.

Het huishoudelijk reglement van de gemeenteraad bepaalt dat wie een vraag wil stellen over een agendapunt, dit moet kenbaar maken voor het punt ter sprake komt. Dit ontlokt bij gemeenteraadslid Dhont de opmerking dat er op die manier geen debat mogelijk is. De voorzitster verduidelijkt dat het inderdaad geen debat is maar een vraag/antwoordverhaal.

Opmerkelijk: Gemeenteraadslid Bertin Mampaka (CDH) is (bijna) de hele zitting aanwezig gebleven tijdens deze gemeenteraadszitting en is zelfs op de hem toegekende plaats blijven zitten.

Mireille Willems 11

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_NOV-2019.indd 11

21/10/19 13:14

BERICHTJES VAN HIER EN GINDER

COLOFON VERENIGINGEN EN LEUKE ACTIVITEITEN OUTDOOR PHOTO-EXPO 44 WINDOWS Tijdens Winterpret, organiseert STADSBIOGRAFIE BRUSSEL op de 44 ramen van de SINT-GORIKSHALLEN een unieke buitenexpo. Op het gelijkvloers van het Agora en tijdens de openingsuren kan men ook terecht voor een beperkte binnen-expo van het fotografencollectief. Aan het onthaal is de eerste succesvolle editie van hun fotoboek te koop.

Een origineel geschenk voor onder de Kerstboom!

• Van 29 november tot en met 2 januari 7/7 9-24u (gratis) www.stadsbiografie.org LEZINGEN VLAAMSE CLUB

tweedehandsboeken liggen voor het rapen. Zij werden met zorg gesorteerd, geklasseerd en van een democratische prijs voorzien.

De opbrengst van de verkoop gaat integraal naar solidariteitsacties van het Belgische Rode Kruis in het Brussels Gewest, gaande van het uitdelen van gratis voedselpakketten en zorgverstrekkingen aan daklozen tot de uitbouw van een onthaalcentrum en sociale kruidenierszaken.

gen), waarbij het zou verwijzen naar de onderlinge beweging van de verschillende stemgroepen van het koor. Het motet als compositievorm verschilt nogal per periode en werd voor het eerst gebruikt in de Middeleeuwen. Op het programma staat de Barokperiode met J.S. Bach en J.C.F. Bach, de Klassieke periode met W.A. Mozart, de Romantiek met F. Mendelssohn en A. Bruckner, en de Hedendaagse muziek met A. Pärt.

• Van 12 tot en met 17 november van 9 tot 18u, op 14 november tot 20u. Op de zetel van het Belgische Rode Kruis, Stallestraat 96, 1180 Brussel.

Info: Mark Demeyer, markdemeyer@ skynet.be, 02 219 66 91. Trinh Nguyen, trinhette@gmail.com 0473 20 71 71

• Het concert vindt plaats op zondag 24 november om 15u in de Sint-Pieterskerk van Jette, Kardinaal Mercierplein 1090 Jette.

Toegang: €15, voorverkoop:€12. reservaties: penningmeester@brusselsbachkoor.com/ Info: www.brusselsbachkoor.com

Op 4 november zal Hans Van Dyck, professor gedragsecologie en natuurbehoud aan de UCL, een lezing houden over wat verstedelijking met dieren, mensen en planten doet en op 18 november vertelt auteur Jos Meersmans over de grote geweldenaar Ludwig van Beethoven.

DE ZINGENDE BRUG

DIA DE MUERTOS

Na een deugddoend zangweekend in Vaalbeek, Vlaams Brabant, hervatten de Zingende Bruggers hun maandelijkse bijeenkomsten in De Markten op zondag 17 november. Ze nodigen u graag uit om samen met hen te zingen.

• Maandag 4 en 18 november telkens om 19u45 in De Markten. www.vlaamseclubbrussel.be info@vlaamseclubbrussel.be

• Zondag 17 november, deuren: 13u30.

Zingen (met onderbreking) van 14 tot 17u. Toegang: €8 (eerste deelname gratis) Info: www.zingendebrug.be

In de reeks 'kwb voor iedereen' focust kwb intercultureel op feesten die bepaalde bevolkingsgroepen vieren.

Meestal hebben deze een religieuze inhoud. Ze hebben ook gemeen dat ze weinig gekend zijn. De Dag van de Doden is een Latijns- Amerikaanse feesten herdenkingsdag. Deze traditie vindt elk jaar plaats op 2 november. Kwb nodigt iedereen uit om dit feest mee te beleven in de Marollenwijk.

JAARLIJKSE GROTE BOEKENVERKOOP VAN HET RODE KRUIS

HET BRUSSELS BACHKOOR BRENGT MOTETTEN DOOR DE EEUWEN HEEN

Sedert meer dan 40 jaar is de jaarlijkse boekenverkoop de 'place to be' van alle boekenliefhebbers. Meer dan 100.000

‘Motet ’zou zijn oorsprong vinden in het Latijnse werkwoord ‘movere’ (bewe-

• Programma: opening tentoonstelling om 16u in het Huizeke, Vossenplein 23, 1000 Brussel. Festiviteiten tussen 16u en 22u op het Vossenplein en in CC Brueghel. Inkom: gratis.

Info: FB kwb intercultureel.

Werkten aan dit nummer mee: Grigore Ionita, Etienne Philips, Hilde Van Geel, Hanne De Nil, Jef Deyaert, Nora De Kempeneer, Marcel Rijdams, Arnout Willems, Vespa Rous, Stefan Moens, Kris De Vroede, Charles Six, Mireille Willems en Joran Beerens.

Foto’s: De Markten en ingezonden Lay-out en druk: Drukkerij Atlanta Schaffen Oplage: 5.500 Advertentiewerving: De Markten, 02 512 34 25, demarkten@demarkten.be Verantwoordelijke uitgever: Isolde Boutsen De Vijfhoek is het maandblad van De Markten, Oude Graanmarkt 5, 1000 Brussel, 02 512 34 25, demarkten@demarkten.be, www.demarkten.be www.facebook.com/demarkten.brussel 0448.654.692 RPR Brussel

Met de steun van de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

De Markten maakt deel uit van N22, het netwerk van de 22 Brusselse gemeenschapscentra.

Steun De Vijfhoek: Uw steun blijft welkom op rekeningnummer BE62- 433-1147061-61 van De Markten met vermelding "steun De Vijfhoek".

Voor het decembernummer van De Vijfhoek zijn teksten en aankondigingen welkom tot uiterlijk 12 november.

Artikelwerving: De Markten, 02 512 34 25, demarkten@demarkten.be De redactie behoudt zich het recht voor om teksten in te korten of aan te passen.

Openingsuren onthaal: maandag tot donderdag van 9 tot 20u, vrijdag van 9 tot 17u en zaterdag van 9 tot 13u (behalve tijdens de schoolvakanties). De Markten is gesloten op 1,2 en 11 november.

Wie in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest woont, kan De Vijfhoek gratis ontvangen.

Woont u buiten Brussel?

Dan krijgt u De Vijfhoek door € 12,50 over te schrijven op rekeningnummer BE62-433-1147061-61 met de vermelding van 'Abonnement De Vijfhoek'.

Wist je dat je al onze publicaties ook online kan bekijken?

Surf naar www.demarkten.be/publicaties. Wil je onze e-nieuwsbrief ontvangen? Mail naar demarkten@demarkten.be of schrijf je in op www.demarkten.be.

De Markten respecteert je privacy. Je contactgegevens gebruiken we uitsluitend om je De Vijfhoek toe te zenden en je op de hoogte te houden van eigen activiteiten van Gemeenschapscentrum De Markten en aanverwante organisaties in de Vlaamse gemeenschap te Brussel. Je kan op elk moment een adreswijziging doorgeven of aangeven dat je onze informatie niet langer wilt ontvangen via demarkten@demarkten.be of De Markten, Oude Graanmarkt 5, 1000 Brussel. Voor meer informatie over je overige rechten conform de privacywetgeving, raadpleeg www.demarkten.be/uw-privacy.

12

_DEMARKTEN_DeVijfhoek_NOV-2019.indd 12

21/10/19 13:14