De Vijfhoek november 2013

P 3A 9110 afgiftekantoor Brussel X Oude Graanmarkt 5 1000 Brussel

belgië-belgique P.B. Brussel x BC 6386

Maandblad > Jaargang 37 > nr. 9/november 2013 (verschijnt niet in juli en augustus)

Buren van de Markten BART DE WIN> p5

Brusselse pleinen: Het Vrijheidsplein ©ARNOUT WILLEMS

stadschap vijfhoek Het nieuwe breken en bouwen > P9 HET UITHANGBORD Het fonds voor de belgische rijnvaart> P10

November in de markten SALON DANSANT 49

MIJN PAPPIE IS ENKEL EEN FOTO

Frank Cools

©ARNOUT WILLEMS

Dit charmante plein werd rond 1875 aangelegd tijdens de heropbouw van de wijk. De benaming verwijst naar onze grondwettelijke vrijheden, net zoals die van de vier andere straten die van hieruit vertrekken: de (druk)pers, de vereniging, de godsdienst en het onderwijs. Het standbeeld van de Luikse advocaat Charles Rogier bevindt zich in het midden van het grasperk. Het plein wordt omringd door een mooi architecturaal geheel met aan drie zijden een symmetrische bebouwing. De sfeer die over het pleintje hangt doet een beetje aan Parijs denken en contrasteert opvallend met de rest van de stad.

Voor de inwendige mens kan men hier terecht in restaurant Le Garden City, waar Gared de lekkerste gerechten klaarmaakt. In volkscafé Le Liberty tapt Marie-Jeanne een fris biertje en bij Serge, in Le New Daric viert men nog steeds de kwalificatie van de Rode Duivels.

22

Intercultureel Gebakfestival

Denk jij bij De Zangeres Zonder Naam aan suiker, plastic rozen en pathos?

Zie dan hoe Frank Cools in dit heerlijk repertoire duikt: zonder ironie en recht vanuit dat grote hart van hem. Het plezierigste verdriet dat je ooit proefde! Zijn fascinatie voor dit in- en intrieste repertoire was zo groot, dat het er wel eens van moest komen. Nu dus!

700 Liedjes. 3 minuten per liedje. Dat zijn 2100 minuten. Dat betekent: 35 uur liedjes van de Zangeres Zonder Naam. Cools kent ze allemaal! ’t Was aan de Costa del Sol, tingelingeling! Daar sloeg m’n hartje op hol, tingelingeling! En ook Mexico, Ach vaderlief toe drink niet meer, Mandolinen in Nicosia,... Maar er zijn ook de liedjes over boze stiefmoeders, stervende kinderen, kapotte teddybeertjes,…

Cools zingt ze met ongelooflijk veel plezier. In z’n eentje. Met z’n klein gitaartje, z’n orgeltje en z’n ukulele. Zorg jij voor een stapeltje zakdoeken?

Idee en concept: Frank Cools en Wouter Deprez - zang, ukulele, orgel, gitaar, trompet: Frank Cools - coaching: Wouter Deprez.

HEt Vrijheidsplein

Evenement

Zondag 24 november om 15u (deuren: 14u) Toegang: 6,20 euro of cultuurwaardebon

Tijdens deze editie van het Salon Dansant kan je niet alleen de benen strekken, maar ook heerlijk smullen van lekkers uit alle hoeken van de wereld. Het Masereelfonds organiseert samen met De Markten het 8ste Intercultureel Gebak Festival. Kom proeven van desserten van Madagaskar tot Latijns-Amerika en krijg de wereld op je bord. Nu al aan het bakken geslagen? Inschrijven als bakker kan ook nog via lutgart@masereelfonds.be.

Zondag 24 november vanaf 14u Info: 02 502 38 80 of lutgart@masereelfonds.be

ABSTAND

Cursussen en lezingen

De naam straat

van

de

©Charles Six

dansvoorstelling

De Vrijheidswijk

“People like to keep certain distances between themselves and other people or things. And this invisible bubble of space that constitutes each person’s ‘territory’ is one of the key dimensions of modern society.”

T. HALL, Edward In de dansvoorstelling Abstand worden persoonlijke grenzen uitgedaagd, waaruit een opmerkelijke ontmoeting tussen twee mannen ontstaat.

Concept: Luis Marrafa - co-creatie: Luis Marrafa & António Cabrita - coördinatie: Petra Van Gompel Muziek: Luis Marrafa/Radiohead remix

29 en 30 november om 20u.

Toegang: 10/8 euro.

Info: 02 512 34 25 demarkten@demarkten.be

Achter het Vlaamse en nationale parlement is er een buurt, die zich in de 19de eeuw kenmerkte door miserie en verkrotting. Bij de heraanleg werden de stratenmakers geïnspireerd door de liberale grondwet van het jonge België.

Diverse straatnamen verwijzen naar de vrijheden en verworvenheden, waarvoor de toen uiterst moderne grondwet borg stond. Zo staan de Congreskolom en de Vrijheidswijk bol van symbolen en staan zij daar in elkaars spiegelbeeld.

Dinsdag 5 november van 19u tot 21u30. Deelnameprijs: 8/7 euro.

De Vijfhoek geeft graag 3 vrijkaarten voor deze wandeling in het kader van De Vrijheidswijk, ook het thema van deze Vijfhoek!

Reserveren kan via demarkten@demarkten.be of 02 512 34 25

De Warande In de middeleeuwen was de Warande de privétuin van het paleis van Brussel. Naast een oefenbaan voor steekspelen omvatte zij een dierentuin, een vijver en een uitgebreide ontspanningsinfrastructuur voor de hofadel.

In 1555 vertrok Keizer Karel uit een paviljoen in de Warande om afstand van zijn troon te doen. Aan de kant van het Koninklijk Paleis is nog een deel van het oude park bewaard. De Warande kreeg daar haar huidig uitzicht pas in 1909. Het Paleizenplein werd aangelegd op een dijk waarachter het oorspronkelijke

Organisatie en info: De Markten, 02 512 34 25, www.demarkten.be, demarkten@demarkten.be

niveau verborgen ligt. In 1731 is het paleis afgebrand. Een halve eeuw later werd op de ruïnes en rond het park een nieuwe buurt aangelegd.

De straten rond de Warande zijn nu belangrijke verkeersassen, maar dat was eerst niet de bedoeling. De wijk werd opgevat als een ‘ville close’, een chique buurt afgesloten van zijn omgeving. Alleen de elite had er toegang. Een speciale politiedienst waakte over het residentieel karakter. Pas later werden de straten doorgetrokken en geïntegreerd in het verkeersnet. De huizen hebben beter dan de straten hun oorspronkelijk karakter bewaard. Nog altijd zijn er politieke en financiële machthebbers gevestigd.

Dinsdag 19 november van 19u tot 21u30. Deelnameprijs: 8/7 euro.

THEATER

D°eFFeKt speelt Het Bloed van Hongerlijders Ergens verloren in het eindeloze stof van California ligt een troosteloze boerderij. Iedereen wil weg: naar Europa, naar Mexico, naar Alaska.

Hoe verder hoe liever. Behalve Wesley, de oudste zoon, die tegen alles in probeert de zaken recht te houden, die een dam probeert op te werpen tegen de zombies die alles willen verkavelen.

Een snijdende tragikomedie over niet weten wat ge hebt, over niet kunnen zeggen wat er moet gezegd worden, over hebzucht, leningen, verkavelingen, bedrog en verraad.

Regie: Koen Boesman – tekst: Sam Shepard – Spel: Carolien Steens, Els Lenaerts, Henk Dheedene, Manuel Delafortrie, Tine Meyfroodt, Pieter Delfosse, Kris Snick, Marie-Christine Stoffen – productie: Annelies De Ville, Lies Verhetsel – techniek: Yannick Joos, Piet Baeten

6, 7, 9, 12, 13, 14, 16 november om 20u. Toegang: 10/8 euro.

Info en reservatie: demarkten@demarkten.be 02 512 34 25 Ism Laplan/De Markten Mmv de VGC

3 3

©Pauline M’Barek

Cursussen en lezingen

Brussel. De stad. De wereld.

Brussels Academy in De Markten Professor Eric Corijn en gastsprekers overlopen een brede waaier aan elementen waar steden vandaag de dag mee worden geconfronteerd, met een focus op de situatie in Brussel en op de vraag wat we er samen aan kunnen doen.

Plan en planningsproces als maatschappelijke hefboom Het Bussels Gewest werkt aan een derdegewestelijk ontwikkelingsplan.

Die ruimtelijke ordening moet zowel de bevolkingsexplosie als de vele nieuwe activiteiten een plaats geven.

Misschien is dat ook een moment om eens met z’n allen te overleggen over welke stad we willen?

Vrijdag 8 november Intercultureel Brussel: superdiversiteit Officieel is Brussel een tweetalige stad met twee officiële gemeenschappen.

Maar de meerderheid van de bevolking heeft al geen BelgoBelgische referenties. En binnen elke gemeenschap is de variatie ook al zeer groot. Hoe kan zo’n superdiversiteit worden samengehouden?

Vrijdag 15 november

4

te gast

ACTIE

Meertalig Brussel Brussel is een meertalige stad.

De Taalbarometer onderzoekt de ontwikkeling van het gebruik van talen. Spreekt iedereen in Brussel Frans? Wordt er al meer Engels en Arabisch gesproken dan Nederlands?

Hoe komt het dat het Nederlands aan belang wint in Brussel terwijl het aantal Vlamingen daalt?

Vrijdag 29 november Van 10u tot 12u.

Deelnameprijs: gratis.

De lessen worden in het Nederlands gegeven. Op vrijdagnamiddag organiseert de Brussels Academy deze cursus ook in het Frans in het Huis van Culturen en Sociale Samenhang in Molenbeek. Meer info over deze en andere cursussen van de Brussels Academy vind je op www.brusselsacademy.be.

11.11.11 vecht mee tegen onrecht

Pannenkoekennamiddag 11.11.11 vecht ook dit jaar tegen onrecht. Onder de slogan ‘Er is genoeg voedsel en toch is er honger’ klagen ze de voedselproblematiek aan. De Wereldwerkgroep 11.11.11 Brussel-Centrum organiseert op zondag 10 november van 15u tot 18u de 14de pannenkoekennamiddag om de campagne ‘Ik kook van woede’ te ondersteunen. Op het menu: Oxfampannenkoek, Wereldpannenkoek en een NoordZuidpannenkoek.

De volledige opbrengst gaat naar de 11.11.11-actie.

Zondag 10 november van 15u tot 18u Organisatie & info: Wereldwerkgroep 11.11.11 BrusselCentrum Meer info via 11brussel@gmail.com of bij De Markten: 02 512 34 25 Fototentoonstelling Daarnaast kan je gedurende de hele maand november de fototentoonstelling ‘Genoeg voedsel.

Toch honger.’ bekijken in de traphal van De Markten.

Art’Contest 2013

Documentaire ‘Canning Paradise’ Tijdens de pannenkoekennamiddag kan je om 15u30 de documentaire ‘Canning Paradise’ bijwonen.

Canning Paradise is het relaas van Papoea-Nieuw-Guinea en de druk van de globalisering. Tot voor kort was Papoea-Nieuw-Guinea een paradijselijk land waar mensen leefden van visvangst. Tot de regering de toelating kreeg tonijn uit te voeren naar de EU. En de traditionele levenswijze van de bewoners zwaar onder druk komt te staan. Een documentaire over het behoud van een cultuur, overleven en economische ontwikkeling die aan de deur klopt.

Zondag 10 november om 15u30 in De Markten. Toegang gratis.

Art’Contest is een wedstrijd voor beeldende kunstenaars jonger dan 35 die in België wonen. De wedstrijd is aan zijn negende editie toe. Art’ Contest is een idee dat in de loop der jaren aan belang heeft gewonnen.

Valérie Boucher, enthousiast voor hedendaagse kunst, zet zich sinds 2005 in voor jonge kunstenaars.

Dankzij een jury van vakmensen neemt de kwaliteit ieder jaar toe.

Op de avond van de vernissage kiest de jury onder leiding van galeriehouder Albert Baronian en met o.a. Dirk Snauwaert, de directeur van Wiels uit de twaalf kunstenaars die de eerste selectie hebben overleefd de drie prijswinnaars.

De twaalf kunstenaars zijn: JeanDaniel Bourgeois, Raffaella Crispino, Ellen De Meutter, Eva Evrard, Aurélie Gravas, Erika Hock, Alice Janne, Pierre-Pol Lecouturier, Charlotte Lybeer, Hana Miletic, Sonia Niwemahoro, Stefan Peters.

Nog mooi om weten het feit dat de organisatie gesponsord wordt door Taittinger en chocolatier Pierre Marcolini.

De Markten Vernissage: vrijdag 8 november om 19u Tentoonstelling tot 28 november elke dag open (behalve op maandag) van 12 tot 18u www.artcontest.be

buren van de markten Bart De Win

©Arnout Willems

Geboren enkele honderden meters van zijn huidige woonplaats. Opgegroeid in Grimbergen, maar groot geworden in Brussel. Sociaal geëngageerd tot in zijn woonkamer. Bart De Win, bewoner van de tijdelijke bezetting ‘Bewoning 123’ in de Koningsstraat en bekend gezicht van het inloopcentrum voor thuislozen ‘Chez Nous’.

De Vijfhoek: Bart, je bent een bekend gezicht in de buurt. Maar wie ben je?

Bart De Win: Ik ben Bart en woon sinds iets meer dan 6 jaar in de buurt aan het Vrijheidsplein in een tijdelijke bezetting. Ik ben sinds 19 maanden papa geworden en werk als sociaal assistent bij Chez Nous in het centrum van Brussel.

D.V.: Wat is je band met Brussel?

B.D.W.: Ik ben in Brussel geboren, in Sint-Jan. Vanaf mijn 12de ging ik naar school in Jette. En op mijn 19de ben ik opnieuw in Brussel komen wonen.

Ondertussen ben ik dus toch al 28 jaar Brusselaar. Ik heb veel gebougeerd maar altijd binnen de 19 gemeenten.

D.V.: Heb je steeds in alternatieve woonvormen gewoond?

B.D.W.: In het begin vooral in gemeenschapshuizen. Daarop volgde 10 jaar in een op dat moment nog betaalbare woning in Matongé.

Maar door de stijgende huurprijs ben ik daar weggegaan. En ik ben zelfs even eigenaar geweest van een appartement in Sint-Gillis. Op dat moment waren we met Chez Nous ook gestart met de bezetting van

leegstaande gebouwen. We legden het probleem van mensen op zoek naar een dak boven hun hoofd samen met de grote leegstand in Brussel.

Dat was in 2006. In april 2007, toen gestart werd met de bezetting van de Gesùkerk, besloot ik niet enkel deel te nemen aan de bezettingen maar er ook zelf te wonen. In de Gesùkerk zijn we ingetrokken met verschillende mensen, waarbij ik trekker was van een 25-tal daklozen. Daarnaast waren er enkele militanten, activisten en artiesten die op dat moment uit Hotel Tagawa gezet werden. Na 2 maanden werden we uit de Gesùkerk gezet. Daarop volgde een nacht in het park, waarna we in de Rue Royale zijn binnengetrokken op 25 mei 2007. De plaats waar ik tot op vandaag woon.

D.V.: Den 123, gelijk ze zeggen.

B.D.W.: Ja, dat is een gebouw dat eigendom is van het Waals Gewest, waarmee we een overeenkomst van tijdelijke bezetting hebben. We zijn dus geen kraakpand.

D.V.: Maar voorlopig hoeven jullie het gebouw dus niet te verlaten?

B.D.W.: Enkel wanneer het Waals Gewest een verkoopcompromis heeft of er werken beginnen, moeten we het gebouw binnen de 6 maanden verlaten. Voorlopig is dat niet het geval. Dat heeft ons de ruimte gegeven om de toenmalige acties

voor het recht op wonen een andere invulling te geven. Sinds onze intrek in de Koningsstraat hebben we hard gewerkt aan het ontwikkelen van een collectief samenwoningsproject met een gemengde groep van daklozen, artiesten, mensen zonder papieren, mensen met een vast inkomen, activisten... We wilden van bij het begin die mengeling behouden en hebben zo een solidair woonproject kunnen ontwikkelen. En dat is tot op vandaag nog in ontwikkeling.

D.V.: In welke zin?

B.D.W.: Dat gaat dan zowel over interne organisatie, hoe beslissingen worden genomen. Er is wekelijks een bewonersvergadering. Daarnaast richtten de bewoners verschillende ateliers op. Eerst was er het fietsatelier. Daarna ontstonden een informatica-atelier, een schilderatelier, een naaiatelier...

Ondertussen hebben we ook een ‘friperie’ voor tweedehandskleding, organiseren we culturele activiteiten zoals concerten, theater, tentoonstellingen en is er een bar voor feestjes. En elke zondag is er de ‘Gastentafel’.

D.V.: De Gastentafel? Is dat een soort volkskeuken?

B.D.W.: Ja, tijdens de Gastentafel koken we met overschotten van de vroegmarkt en de biomarkt een

maaltijd voor wie wil. Wekelijks schuiven er een 100-tal mensen aan die een vrije bijdrage betalen voor hun maaltijd. De Gastentafel is een tof moment om de boel wat open te trekken en met andere mensen in contact te komen.

D.V.: En lukt dat altijd, de boel doen draaien?

B.D.W.: Dat lukt wel. Maar we zijn ook doorheen de jaren geëvolueerd.

Niet alles draaide goed vanaf dag één. Ondertussen zijn er afspraken gekomen waar iedereen zich aan moet houden en hebben we een betere balans gevonden onderling.

De afspraken worden steeds in samenspraak met iedereen geëvalueerd en beslissingen worden ook steeds samen genomen. De groep is in de loop der jaren dus wel stabieler geworden. Maar er wordt nog steeds stevig gediscussieerd, dat wel!

D.V.: Wat vindt de buurt van jullie project?

B.D.W.: Van bij het begin zijn er voor- en tegenstanders. Sommige problemen worden onmiddellijk in de schoenen van den 123 geschoven.

Maar de trekkers van het buurtcomité zijn ons goed gezind. En wij proberen ons ook in de buurt te engageren, nemen deel aan het buurtfeest, het buurtcomité, vergaderingen 5

buren van de markten (vervolg)

Samu Social nachtopvang in de winter organiseert. Maar tegelijkertijd is er heel wat leegstand. Kijk maar naar het grote Hotel Astoria.

©Arnout Willems

in de buurt en werken mee aan de properheid in de wijk. We proberen buurtbewoners te informeren over wat we doen, voorzien ruimte voor het buurtcomité en buurtbewoners om te vergaderen. En de buurtbewoners vinden ook hun weg naar de ateliers en de Gastentafel.

D.V.: Hoe ervaar je de buurt rond het Vrijheidsplein?

B.D.W.: Het is een heel gemengde buurt. Je hebt een leven overdag met de bureaus en de bijhorende sandwichbars. Na de werkuren wordt het stiller in de buurt, tenzij er een optreden is in het Koninklijk Circus.

Er is wel wat beweging. Ook het OCMW heeft hier een gebouw waar 6

D.V.: Maar het lijken ook gescheiden werelden. De bedrijvige wereld van overdag, een rustige woonwijk ’s nachts. En daarnaast de concertgangers van het Koninklijk Circus…Is dat ook zo voor het Vrijheidsplein?

B.D.W.: Dat hangt erg af van het seizoen. In de zomer blijven de terrasgangers nog wat langer hangen. Maar in de winter is het ’s avonds sowieso kalmer. Ik denk niet dat de cafés aan het Vrijheidsplein kunnen leven van de buurtbewoners alleen. Op het Vrijheidsplein is er toch vooral actie overdag en als het goed weer is. Maar ook wij gaan daar ’s avonds al eens op café. Ook het advocatenkabinet van Alexis Deswaef ‘Quartier des libertés’ bevindt zich daar. Hij is een advocaat die ons tijdens een vorige bezetting verdedigde en voorzitter is van Ligue des droits de l’homme. En huisvesting is een belangrijk thema voor hem.

D.V.: Hoe worden jullie activiteiten bekendgemaakt?

B.D.W.: Er is een Facebookpagina

rond de Gastentafels, maar vooral via mond-tot-mondreclame vernemen mensen wat we doen. Er is ook een website maar die is niet zo up-todate. We hebben op een bepaald moment flyers gemaakt, maar die hadden dan weer iets teveel succes.

Plots kwamen er dan 120 mensen eten, dus veel reclame wordt er niet meer gemaakt.

We willen een tegengewicht bieden tegen die gekke maatschappij waarin we leven D.V.: Maar gezellige boel dus!

B.D.W.: Daar blijft het natuurlijk niet bij. Naast de verschillende ateliers, organiseren we ook debatten over juridische aspecten. Ook externen hebben al debatten georganiseerd in de 123 zoals het Ministerie van de Wooncrisis. Dat brengt dan weer een verschillend publiek met zich mee.

Met een punkconcert heb je dan weer een totaal ander publiek. Alles samen bereiken wij een redelijk gevarieerd publiek, waarbij de nadruk wel ligt

op het alternatieve. Je zit hier wel op een kruispunt van verschillende strijden, acties, verschillende soorten van activisme die allemaal wel wat dezelfde richting uit gaan. Allemaal mensen die proberen iets anders te creëren in onze maatschappij van individualisme, egoïsme, materialisme.

D.V.: Jij woont hier ook met je dochtertje van 19 maanden.

B.D.W.: Ja, er zijn hier wel meerdere kinderen. Maar ik begin meer in functie van haar te denken. Op termijn wil ik liever in een groenere omgeving zitten. Niet midden in de stad.

Misschien reizen we eerst nog wat rond. En gaan we erna op zoek naar een woonvorm buiten de stad. Maar dat collectieve blijft ons interesseren.

Dat je met gelijkgezinde mensen kan samenleven, liefst op een manier die zo ver mogelijk afstaat van de consumptiemaatschappij om zo een beetje een tegengewicht te bieden.

D.V.: En hoe zie je de toekomst voor den 123?

B.D.W.: Het idee van de ‘123’ komt deels voort uit Chez Nous. We wilden toen in de eerste plaats onderdak bieden aan daklozen. Het beleid is jammer genoeg amper veranderd in de tussentijd. Er is nog steeds veel leegstand. En ondanks kleine zeer positieve projecten komen er weinig

structurele oplossingen. Als ik eerlijk moet zijn zie ik het niet echt beter worden. In Griekenland en Spanje begint het al wat te dagen, maar hier in België zijn de mensen nog niet echt aan het wakker schieten. Pas als de miserie groot genoeg zal zijn, zullen er veranderingen komen.

D.V.: En de toekomst voor Brussel, zie je die rooskleuriger in?

B.D.W.: Ja, je ziet heel veel dingen.

Goeie initiatieven, zoals inspanningen van straathoekwerkers. Maar je ziet ook heel wat doekjes voor het bloeden, zonder dat aan de oorzaak van het probleem wordt geraakt. De ongelijkheid, het verschil tussen arm en rijk wordt ondertussen alleen maar groter. Mensen zijn vooral met hun eigen hachje bezig. Hoeveel mensen weten wat er rond hen gebeurt?

Maar ondanks alles wil ik proberen er het beste van te maken, voor ons dochtertje!

D.V.: Succes ermee! En bedankt voor het gesprek...

Dit interview is ingekort. Het uitgebreide interview vindt u op www.demarkten.be. http://www.123rueroyale.be/

©Arnout Willems

zeldzame BEroepen > Maison Binet

voor de lezers van de Vijfhoek Bezoek tijdelijke bezetting Koningsstraat 123 Benieuwd naar wat er zich verder achter de gevels van de Koningsstraat 123 bevindt? Bart biedt de lezer van De Vijfhoek graag een kijkje achter de schermen. Zondag 17 november om 17u krijgen 20 lezers van De Vijfhoek de kans ‘den 123’ van binnenuit te leren kennen. Bart legt ons de werking uit, toont de verschillende ateliers en neemt ons mee doorheen het gebouw. Na de rondleiding mogen we onze benen onder de tafel schuiven van de wekelijks Gastentafel om na te praten. Afspraak op 17 november om 17u voor de deur van Koningsstraat 123.

Altijd al eens een tijdelijke bezetting willen bezoeken? Mail dan snel naar demarkten@demarkten.be of reserveer via 02 5123425 (2 personen per reservatie).

©Arnout Willems

Op onze weg van Park naar het Vrijheidsplein lopen we voorbij een statig huis aan de Koningsstraat. De strak gerangschikte jachtgeweren in de etalage doen vermoeden dat dit een jachtwinkel is. In Brussel? Je mag niet eens jagen in het Brussels gewest.

Maar de jachtwinkel is maar de helft van het verhaal.

Als ik de winkel, hier gevestigd sinds 1930, binnenstap word ik verwelkomd door meneer Paul Binet en zijn vrouw Ulfa. Ondanks de gereserveerdheid die zij uitstralen zijn zij zeer spontaan.

Ulfa gidst mij graag even rond.

In ‘27 nam Paul Schraff, de bekendste wapenhandelaar in Brussel, Ernest J. Binet in dienst als boekhouder. Ernest was een man met een hart voor de jachtsport en alles daar rond.

De winkel werd in ‘55 Maison Binet, toen Ernest de zaak overnam.

Hij wilde de winkel een nieuwe impuls geven, uitbreiden en zijn zonen in de zaak betrekken. Zo gaat zoon Paul stages lopen bij wapenfabrikanten FN, Francotte en de voornaamste wapenhandelaars in Luik. Daar krijgt hij een voorliefde voor ‘echte’ wapens, wapens gemaakt door ambachtslieden die bijna als ‘kunstenaars’ werken. Hun vakmanschap kan je zien aan de afwerking en gravures, het geeft de wapens bijna een ziel. Paul nam de zaak in ’69 over en leidde ze naar de wereldtop.

De jachtwinkel is de basis van het Maison Binet, dat onder impuls van Pauls vrouw Ulfa sinds ’73 zijn aanbod is gaan verruimen. De winkel

is zich eveneens gaan profileren als een kleding- en accessoirewinkel.

Mevrouw Ulfa is zelf styliste en ontwerpt haar eigen collecties.

Aanvankelijk ontwierp ze enkel wat zij noemt ‘sportieve’ vrijetijdskledij, maar op termijn evolueerde dit ook naar een bijkomende lijn avondkledij.

Ze toont me de collecties voor mannen en vrouwen. Het is geen jachtkleding, zeker niet, maar de geruite herenkostuums passen wel bij de sfeer van jacht- en landhuizen.

De damescollectie heeft die sfeer veel minder. Het is zoals Ulfa (zelf de beste ambassadrice voor haar kleding) zegt, je kan deze kleren perfect hangen in een winkel op de Louizalaan, dan associeer je ze niet met het jachtthema. Maison Binet is ook hofleverancier en ik vraag me af of een koning ook zijn kleren past in een paskamertje?

De accessoires hebben ook het natuur/ jachtthema. Zelf plaats ik het een beetje bij de country/cottage-stijl uit Engeland. De kandelaars, kussens, glazen servies,... veel wordt eveneens ontworpen en gemaakt door ambachtslui, wat het een speciale stijl geeft. Onder het cliënteel zijn Brusselaars, maar de winkel heeft

©Arnout Willems

door zijn goede reputatie veel (inter) nationale klanten. De rondleiding door het huis doet mij terugdenken aan vroeger, toen ik als kind regelmatig over de vloer kwam in een jachthuis. De dierenkoppen aan de muur, de details in de decoraties, de accessoires die worden aangeboden, de kleding die wordt verkocht, het brengt die sfeer en beelden van de kamers en salons helemaal terug.

Maison Binet Koningsstraat 17 Brussel www.maisonbinet.be 7

speakers’ Corner > Muzica e viata mea © Angelo De Simone

8 8

De Markten in dialoog!

Mimi Nicolescu is Roemeense en vestigde zich in Brussel na haar conservatoriumstudies te Maastricht. Uit het land van Dracula en Eugène Ionesco bracht zij haar liefde voor muziek mee. Zij was gedurende 31 jaar als mezzosopraan verbonden aan de Muntschouwburg.

Vrijdag 18 oktober nam De Markten deel aan ‘Brussel in dialoog’. Er werd druk gegesticuleerd, dromen verteld, verhalen gedeeld en gelachen onder leiding van Angelo De Simone van Integratiecentrum Foyer. Het initiatief ‘Brussel in dialoog’ wil mensen uit Brussel rond de tafel brengen. Dit jaar werd uitgebreid uitgewisseld rond ‘Onderweg zijn’.

Zowel fysiek, want veel mensen rond de tafel in De Markten waren van andere origine. Maar ook figuurlijk onderweg zijn, plannen maken.

Geopend werd met de vraag hoe iedereen op deze dag terecht kwam aan deze tafel. De dialoog ging al snel over naar hoe het leven verrassende wendingen kan nemen. Hoe opvoeding je weg kan bepalen maar je steeds terechtkomt, desnoods met een omweg. Met vallen en opstaan.

Eindigen deden we met de vraag wat de mensen rond de tafel nog graag zouden willen doen, welke dromen en wensen ze hebben. En wat we daar vandaag concreet al aan kunnen doen.

De Markten wil de dialoog blijven aangaan en breit graag een vervolg aan ‘Brussel in dialoog’. Wordt dus zeker en vast vervolgd…

Aanvankelijk was het mijn bedoeling hier slechts enkele jaren te blijven, maar Brussel bleek een geschikte nestplaats voor mensen met muzikale ambities. In mijn leven draait alles om muziek. De Munt bood mooie kansen en ik voelde mij daar prima. Ik werkte er samen met bekende dirigenten en regisseurs van wereldklasse. Ik zag er drie inspirerende directeurs aan het werk: Mortier, Foccroulle en de Caluwe. Zij legden elk hun eigen accent en tilden de Munt op een topniveau. Niet enkel operamuziek, ook andere genres boeien mij. Byzantijnse muziek bijvoorbeeld, die ik samen bracht met een koor uit Aken. Ik hield me bezig met folkloristisch geïnspireerde muziek van Roemeense, Slavische en Russische origine. Muziek bracht mij de wereld rond: New York, Barcelona, Tokio… Momenteel werk ik aan een Europees project rond het Roemeense plaatsje Sinca Noua in het district Brasov. Het is een dorp van nauwelijks 2000 inwoners met een ongelooflijk gedreven burgemeester.

Met Europees geld heeft hij van zijn gemeente een super cultuurcentrum gemaakt.

Alle kinderen bespelen een instrument, er is een koor, een fanfare,

een professioneel dansgezelschap…

We maken een documentaire over de ontembare energie van deze begeesterende gemeenschap.

Hier begrijp je wat Europese samenwerking kan realiseren en hoe subsidies- in de juiste handen- een culturele en sociale omwenteling kunnen teweegbrengen. Ik zou graag zoveel mogelijk mensen laten kennismaken met dit hartelijk dorp. Als je er rondwandelt, komen

de mensen naar je toe om je te verwelkomen.

Naast muziek zijn talen een grote passie: ik spreek er zeven! De voorbije maanden begon ik zelfs aan het Chinees. Wij Roemenen leren vlot vreemde talen. Ik ben net beëdigd als tolk en vertaler. Ik wou mijn talenkennis ter beschikking stellen van de maatschappij, iets terugdoen voor mijn gastland. België heeft mij niet gevraagd om naar hier te komen, ik zal dus niet vlug iets negatief zeggen over dit land. Ik heb mij destijds zo snel mogelijk geïntegreerd

door meteen de landstalen te leren. En door elke dag gekookte aardappelen proberen te eten: dat kende ik niet in Roemenië. Ook het klimaat vroeg aanpassing: zo koud en nat! Sociale relaties? Toch een beetje afstandelijker dan in Roemenië, minder intens. Maar Vlamingen zijn heel eerlijk en betrouwbaar.

Brussel is een fijne stad om te werken en te wonen. De wijk achter het parlement is rustig en veilig. Ik heb nooit enig geweld of racisme ervaren. Er mocht wel meer groen zijn in straten en op pleinen. Het Vrijheidsplein is knus maar het Muntplein oogt koud, ongezellig en fantasieloos. Bomen en bloemen kunnen heel wat goedmaken. Daar zijn geen architecturale hoogstandjes voor nodig. Maar eigenlijk vind ik kritiek geven een beetje ongepast.

Voor mij is Brussel een positief verhaal.

Opgetekend door Marleen Janssens

In Speakers Corner laten we elke maand een wijkbewoner met migratieachtergrond aan het woord over straat, wijk en stad.

Stadschap Vijfhoek >Het nieuwe breken en bouwen Duurzaamheid

foto’s ©MARCEL RIJDAMS

Het nieuwe breken en bouwen is in de Vijfhoek intussen volop aan de gang, het Rijks Administratief Centrum is al jaren een voortschrijdende werf, heelder stukken van de oude ASLK site werden afgebroken en tot ‘the Chambon’1 herdoopt, Parking 58 staat ook op het menu.

Nieuw omdat het vandaag allemaal gebeurt onder de ‘duurzame’ en ‘energie zuinige’ vlag.

We nemen een kijkje in de buurt van de Congreskolom, tussen Koningsstraat en Pachecolaan en vragen ons af of het hedendaagse breken en bouwen wel zo duurzaam is als men ons wil laten geloven?

Aan de Treurenberg gaapt een groot gat. Het gat van de oude Soir site tussen de Koningsstraat en het Leuvenseplein is intussen al terug dichtgebouwd met een twee sterren hotel met 490 kamers, de oude Dexia ‘bijenkorf’, een zwartglazen pronkstuk uit de jaren zeventig tussen Nationale Bank, Oratoriënberg en de de Lignestraat lijkt ten prooi gevallen aan de bankencrisis, verlaten en leeg. Metaaldieven zijn stilaan de aluminium bekleding aan het ontmantelen. Het gebouw langs de oude esplanade en aan de Oratoriënberg (blok G in RAC termen) wordt binnenkort ook met de grond gelijk gemaakt.

Certificeringssystemen

Al deze bouw- en verbouwactiviteiten worden vandaag met een ‘groene’ saus overgoten, grote promotoren hebben eigen greenlobby machines ingezet en/of certificeringssystemen opgezet om elkaar de loef af te steken en de goegemeente te doen geloven dat ze bezorgd zijn om duurzaamheid.

Gezien er nog weinig officiële normering bestaat (nationaal of internationaal) hebben allerlei privésystemen vrij spel, maar is het wel zo duurzaam om gebouwen die amper 35 jaar oud zijn af te breken en te vervangen door nieuwbouw.

Het is niet omdat een gebouw boekhoudkundig afgeschreven is of omdat het aan opfrissing of reorganisatie toe is dat men het op het stort moet gooien.

Certificeringssystemen spreken zich hierover wijselijk niet uit. Zij ‘certificeren’ bestaande gebouwen of nieuwbouw. Bob Van Reeth, de eerste Vlaamse Bouwmeester, leerde ons dat we gebouwen moeten bouwen waarvan de structuur 400 jaar2 meegaat en die vele verschillende veranderingen en levens kunnen dragen. Afbreken is niet duurzaam.

De labels die men op gebouwen plakt zoals: ‘green office – good rating’ zijn behoorlijk misleidend: ‘good rating’ betekent in dat geval dat het gebouw nog maar een score haalt van 45%

en dus feitelijk gebuisd is, zelfs very good haalt slechts 55%. Ook de beoordelingscriteria verdienen een kritisch onderzoek, hoe kan men bijvoorbeeld bij promotiebouw of het bouwen van kantoren om op de verhuurmarkt gebracht te worden de graad van participatie en welzijn van de gebruiker meten indien die nog helemaal niet gekend zijn?

Nochtans spelen dergelijke criteria voor een deel mee in de beoordeling.

Certificering is inmiddels een lucratieve booming business geworden die deel uitmaakt van het voortschrijdend ‘vertechnologiseren’ van het bouwen waarbij de discussie over de maatschappelijke relevantie van architectuur en stedelijke ontwikkeling verloren gaat.

energie zuinig) moesten gebouwd worden lijkt niet meer vermeld. Het zou van grote arrogantie getuigen als duurzaamheid in dit project niet 100% gerespecteerd werd en het zou de geloofwaardigheid van de Brusselse immobiliënwereld niet ten goede komen.

Laat ons hopen dat de definitieve en meer gemodereerde BBP voorschriften de architecten ook tot meer soberheid en respect voor de stad aanzetten en hun wilde, energieverslindende, stadschapbedervende, spektakel architectuur3 achterwege laten.

Marcel Rijdams

Rijks Administratief Centrum

Voor wat het Rijks Administratief Centrum betreft is het BBP (Bijzonder Bestemmings Plan Pacheco) eindelijk goedgekeurd in april van dit jaar.

De goed in de markt liggende kantoorblokken zijn praktisch klaar.

Op de woningen, de school en de kinderkribbe is het nog wachten. Er is nog geen aangepast plan bekend. De in het oorspronkelijke ontwerp BBP ingeschreven eis dat deze gebouwen volgens de passiefnorm (hyper

1 http://www.thechambon.be/ 2 http://www.bouwenwonen.net/architec tuur/read.asp?id=4529&content=Bob-vanReeth;-Herinnering-aan-wat-nooit-heeftbestaan 3 http://www.saq.eu/#/work/belair

9

Het uithangbord >Het Fonds voor de Belgische Rijnvaart

©Stefan Moens

Op de gevel van een statig herenhuis gelegen aan de Drukpersstraat 19 hangt een dubbele koperen plaat die onze aandacht trok: het Fonds voor de Belgische Rijnvaart en daaronder het Instituut voor het Transport langs de Binnenwateren. Vooral het bovenste bordje intrigeerde ons: een fonds ter bevordering van de Belgische scheepvaart op een rivier die niet eens door België stroomt? We gingen ons licht opsteken bij de secretaris-penningmeester, Walter Van Peeterssen, die zowel voor het Fonds als voor het Instituut werkt. De Rijn is eigenlijk de belangrijkste rivier van België buiten België!

We worden ontvangen in een typisch Brusselse bel-etagewoning dat het Fonds kocht in de jaren 1930. De geschiedenis van de organisatie moet nog geschreven worden maar het Fonds der Belgische Rijnvaart kan er wel prat op gaan een van de oudste vzw’s van het land te zijn. We laten penningmeester Walter Van Peeterssen aan het woord die ons inwijdt in de geheimen van de binnenscheepvaart.

Walter van Peeterssen: “Dit Fonds is echt uniek en ook een van de oudste 10

die er bestaan. Na de Eerste Wereldoorlog moest er een vorm van terugbetaling komen ter compensatie van de schade die het Duitse leger tijdens de Eerste Wereldoorlog had aangericht in België. De Belgische schippers waren sterk vertegenwoordigd op de Rijn. Een deel van de brandstof die zij nodig hadden op de Rijn werd gesubsidieerd met dit Fonds. Eigenlijk gaat het over een brandstofsubsidie, maar we spreken natuurlijk over de tijd dat dit nog mocht, dat wil zeggen voor de oprichting van de Europese geïntegreerde markt.”

De Vijfhoek: Waarom werd er een fonds opgericht voor transport op een rivier die niet eens in België ligt?

W.v.P.: “Je mag niet vergeten dat wij ook lid zijn van de Centrale Commissie voor de Rijnvaart die opgericht werd in 1924 en dat ondanks het feit dat wij geen Rijnoeverstaat zijn. De eerste naam van het Fonds was toen “Commissie ter uitbreiding van de Belgische Rijnvaart”, op zich al een programma.”

D.V.: Wat zijn de huidige taken van het Fonds nu door de Europese eenmaking brandstofsubsidies verboden zijn?

W.v.P: “Het Fonds is nog eigenaar van dit pand. Wij steunen nog altijd die Belgische binnenschippers die op de Rijn varen. Je mag niet vergeten dat 11 procent van alle goederen die toekomen in de haven van Antwerpen bestemd is voor de Rijn. Onze belangrijkste taak is de schippers op de hoogte te brengen van veranderingen in de wetgeving op de binnenscheepvaart. ” D.V: Wat maakt de Rijn zo’n speciale rivier om er een Fonds voor op te richten?

W.v.P.: “De Rijn is een heel wispelturige rivier. Enkele jaren geleden is er nog een binnenschip gekapseisd en het transportverkeer was daardoor wekenlang gestremd. Het is daarom van belang dat binnenschippers worden geïnformeerd over de veiligheids- en milieuvoorschriften.”

D.V: Welke rol spelen de Belgische schippers op de Rijn?

W.v.P.: “Bij laagwater kunnen de schepen minder tonnage vervoeren omdat de diepgang van het water minder is. De schippers kunnen dus minder vracht vervoeren. En de vraag naar binnenschepen stijgt. Tijdens zo’n periode van laagwater trekken Belgische en Nederlandse schippers

dus massaal naar de Rijn. Bij hoogwater nemen bijna uitsluitend Duitse binnenschippers de vrachten voor hun rekening.”

D.V.: Hoeveel Belgische binnenschippers zijn er eigenlijk?

W.v.P.: “Een binnenschip heeft geen vlag zoals een schip dat op internationale wateren vaart, maar we schatten dat er zo’n 1200 Belgische binnenschepen zijn. Binnenschepen varen niet onder een nationale vlag omdat zij in principe nooit buiten de territoriale wateren varen: een ­Belgische binnensch­ipper kan dus eigenlijk ook afhangen van een Luxemburgse of Nederlandse rederij.”

D.V.: Wat zijn de toekomstplannen voor de Rijnvaart?

W.v.P.: “Als lid van de Centrale Commissie voor de Rijnvaart (CCR), een internationale organisatie die regelmatig samenkomt in Straatsburg, is het vooral binnen die Commissie dat wij een belangrijke rol willen spelen.

De CCR fungeert vandaag als een soort studiegroep van de EU, maar in de toekomst zou het een volwaardige EU-organisatie moeten worden en op het vlak van het uitdenken van voorschriften en reglementering een pioniersrol vervullen. Vaak is het zo dat voorschriften die bedoeld zijn voor de Rijnvaart even later ook worden overgenomen op andere rivieren in Europa.”

D.V.: En hoe ziet de toekomst eruit voor de binnenscheepvaart? We lezen over dit knelpuntberoep vaak alarmerende berichten in de media.

W.v.P.: “Het is inderdaad geen gemakkelijk beroep. Het was vroeger een beroep dat werd doorgegeven van vader op zoon, maar die bedanken voor de eer. Als de economie goed draait dan bloeit ook de binnenscheepvaart. Vandaag wordt deze sector getroffen door een zware crisis. De zeescheepvaart is een van de duidelijkste barometers voor de gehele economie: als het goed gaat in de scheepvaart dan wil dat zeggen dat de hele economie ook goed draait. Vergeet ook niet dat zelfs een klein binnenschip 60 vrachtwagens van de weg haalt. Daarom steunen we ook voluit Minister Crevits die het aandeel van de binnenscheepvaart wil optrekken van 11 naar 20 procent.

In tijden van crisis is dat niet zo evident, maar we krijgen vanuit Duitsland toch signalen dat het de goede kant uitgaat.”

Stefan Moens

In deze rubriek staan we even stil bij een opvallend uithangbord, boodschap, gedenkteken, opschrift of de naam van een winkel, een café waarvan we de achtergrond proberen te achterhalen.

stadsberichten

Tour Arabe III Al verschillende jaren gaat de Louis Paul Boonkring op stap in Brussel, op zoek naar plekken en mensen die betekenis geven aan de rijk geschakeerde Arabische component van onze stedelijke samenleving. Dit jaar wordt het geen tour in de letterlijke zin van het woord. De uiteenlopende ontwikkelingen rond de zogenaamde Arabische lente leveren meer dan genoeg gespreksstof op voor een boeiende namiddag in gemeenschapscentrum Ten Noey in Sint-Joost-ten-Node.

De start is om 14u met een dialoog tussen Bart Peeters en Yassine Channouf.

Bart Peeters studeerde o.a Arabische taal en cultuur, politiekwetenschappen en Mesopotamische talen en geschiedenis. Yassine Channouf studeerde Arabistiek en

Islamkunde aan de KUL en doet momenteel een master in Modern Middle Eastern studie aan de universiteit van Leiden. Beiden zijn kenners van het modern Arabische denken en van het politiek en religieus sektarisme in Libanon. Ze praten over de schisma’s in de Islam, belichten de geschiedenis ervan en pogen de relevante vandaag te duiden, zowel religieus als politiek.

Om 16u wordt de kortfilm ‘Women and the Egyptian revolution’ van An Van Raemdonck vertoond. De film werd gedraaid in april 2011, vanuit een interesse voor feministisch activisme. An Van Raemdonck is als doctoraal onderzoekster verbonden met het UGent. Ginette Bauwens (MANA) verzorgt een korte inleiding.

Om 17u verplaatsen we ons naar Tunesië, waar de ‘Arabische lente’ ontkiemde. De kortfilm ‘Juste un Film’ van Manuel El Mabrouk gaat over jonge kunstenaars die over de revolutie dromen. Joachim Ben Yakoub, een belangrijke figuur in GC De Pianofabriek maar ook een jonge Quanunspeler Osama Abdulrasol

onderzoeker, leidt in. Hij tracht vooral de politieke actualiteit van Tunesië te begrijpen en te duiden vanuit het perspectief van het imaginaire en de kunst.

Rond 17u30 is er een muzikale ontmoeting tussen Henk de Laat, Nederlands vocalist en bassist, en de quanunspeler Osama Abdulrasol (Irak). Sinds hun ontmoeting op het poëziefestival in Den Haag in 2008 speelden ze al meerdere keren samen in binnen- en buitenland.

Een van de hoogtepunten was de tournée met de schrijverskaravaan in Marokko. Ze staan garant voor groot vakmanschap en gedreven speelplezier. Een magische ervaring die bewijst dat diverse culturen moeiteloos kunnen versmelten.

Zaterdag 23 november om 14u in GC Ten Noey,Gemeentestraat 125, SintJoost-ten-Node.

Toegang: 8/6 euro. Reservatie: lpboonkring@hotmail.com Organisatie: Louis Paul Boonkring in samenwerking met De Markten, De Pianofabriek en Mana vzw.

Kortfilm Brussel Noord

In oktober was de Noordwijk acht dagen lang het decor van een nieuwe kortfilm. Met cameraploeg en grote geluidsinstallaties streken Globe Aroma en regisseurs Jan Geers en Jamal Boukhriss neer in de buurt aan het Noordstation. Een aankomstbuurt, waar sommigen jaren blijven en anderen enkel passeren. Samen met passanten, vluchtelingen en mensen uit de buurt maakten de twee regisseurs de sociale kortfilm ‘Brussel Noord’ die op 17 december in het Kaaitheater te zien is.

Jan Geers is theatermaker en regisseur. Jamal Boukhriss acteert en regisseert binnenkort de Revue in De Markten. Globe Aroma is een sociaalartistieke werkplaats die kansen biedt aan asielzoekers, vluchtelingen en nieuwkomers met artistieke capaciteiten. In aanloop naar de kortfilm organiseerden de regisseurs samen met Globe Aroma filmclubs in het Kaaitheater. Bewoners van het Klein Kasteeltje, het opvangcentrum voor asielzoekers, keken samen met

bezoekers van het dienstencentrum De Harmonie, sympathisanten van Globe Aroma en buurtbewoners naar de films. Daarna werd er gediscussieerd, geïmproviseerd en gecreëerd.

Gaandeweg kreeg de kortfilm vorm.

Half oktober werd de film gedraaid.

Op slechts acht dagen werd het verhaal ingeblikt. Een verhaal over dromen, over illusies. Over Arman Arasjan, een nieuwe Brusselaar die in de wijk woont. En over Thijs Verbist, een Vlaming uit de Westhoek. Beide dromen ervan hun gezin een betere toekomst te geven. Beiden willen ze een eigen tuinbouwbedrijf opzetten.

Ze offeren er alles voor op. Maar al snel blijkt hun droom niet meer dan een luchtbel.

Dinsdag 17 december in het Kaaitheater, Sai nc tele ttesquare 20, Brussel. Toegang: 5 euro.

Reservatie via www.kaaitheater.be.

Organisatie: Globe Aroma, Kaaitheater, VGC.

11

berichtjes van hier en ginder verenigingen en andere leuke activiteiten De Vlaamse Club voor Kunst, Wetenschap en Letteren organiseert in november, telkens op maandagavond om 19u45, 2 lezingen in De Markten. Op 4 november komt astrofysicus Jean-Pierre De Grève de kans op buitenaards leven, op de planeten buiten ons zonnestelsel bespreken. Op 18 november zal kunsthistoricus Geert Boxstael het hebben over ‘De geniale mislukking van de Barok’.

Info: www.vlaamseclubbrussel.be, info@vlaamseclubbrussel.be Het Seniorencentrum organiseert van 8 november tot en met 12 december de tentoonstelling ‘Kleur tegen Kleur’, met werk van senioren die actief bezig zijn met kunst.

De tentoonstelling vindt plaats in de nieuwe gebouwen van het Seniorencentrum, Zaterdagplein 6, 1000 Brussel.

Info: 02 210 04 60 info@seniorencentrum-brussel.be www.seniorencentrum-brussel.be Steven Vanackere bespreekt zijn recent verschenen boek ‘De eerste steen. Zeven hoofdzonden in politiek en samenleving’. De eerste steen put uit een denkkader dat eeuwenoud, maar nog altijd even confronterend 12

als inspirerend is: dat van de zeven hoofdzonden.

Op dinsdag 12 november van 13u30 tot 15u30 in de Cardijnzaal, Pletinckxstraat 19, 1000 Brussel.

Info & inschrijvingen: marleen.verhasselt@acw.be 02 557 87 62 Naar goede gewoonte organiseert de Buurtwinkel tijdens het najaar een wijnverkoop. Deze verkoop is een actie ter ondersteuning van haar werking in de Anneessenswijk, een al te vaak vergeten stukje stad in het centrum van Brussel. Ook dit jaar worden er keurig geselecteerde kwaliteitswijnen, verpakt in kartons van 12 flessen, aangeboden.

De kostprijs bedraagt 75 euro per kan en bestellen kan tijdens de kantooruren.

Info: 02 512 69 85 vzw.buurtwinkel@gmail.com Op zaterdag 9 november brengt het Brussels Bachkoor “da camera” met Motetti a capella vier eeuwen religieuze muziek: Palestrina, Bach, Mendelsohn, Poulenc. Het concert vindt plaats in de kerk van de Paters van het Heilig Sacrament, Waversesteenweg 205, 1050 Elsene.

Het koor brengt ook op zondag 1 december zijn concert in de O.L.V. ter Finisterraekerk in de Nieuwstraat om 15u en 18u. Het programma Wachet auf! brengt tweekorige adventsmuziek uit de vroegbarok.

Info: brussels.bachkoor@scarlet.be

Wie wel eens wil meezingen met een enthousiaste zanggroep die volksliederen brengt in vele talen kan eens per maand terecht bij ‘De Zingende Brug’. Naar leeftijd, zangervaring of kennis van notenleer wordt niet gevraagd: graag zingen is de enige vereiste. We kijken uit naar jouw aanwezigheid in De Markten op zondag 17 november tussen 15 en 18 u.

Naar dezelfde school als broer of zus? a naar de school tussen 4 november 2013 en 15 november 2013 Basisonderwijs - Broer/zus

le Voor al n kindere 12 20 in n re gebo er of vroeg

Info: www.dezingendebrug.be 300 jaar geleden werd Denis Diderot geboren, de man die het begrip encyclopedie uitvond en er voor het eerst één samenstelde. Erik W. Elst bespreekt zijn werk op 21 november om 20u in het Goudblommeke in papier, Cellebroersstraat 55, 1000 Brussel.

Info: 0479 10 22 89 brussel-centrum@davidsfonds.net

Bijleren De Bezoekersgroep Begijnhof/SintKatelijne organiseert samen met het Seniorencentrum op donderdag 28 november van 14u tot 16u de vormingsnamiddag ‘Bezoek aan zieken & bejaarden, hoe blijven wij deze kwetsbare mensen nabij?’. Afspraak in het Seniorencentrum, Zaterdagplein 5, 1000 Brussel.

Info & inschrijvingen: 0473 98 06 27 lorette.kindt@gmail.com, 02 210 04 60 info@seniorencentrum-brussel.be

LOP Brussel BaO 02 553 30 20

Heeft uw kind een broer of zus die al ingeschreven is in een school? Dan heeft uw kind voorrang in die school. Ook kinderen van personeel van de school hebben voorrang. U gaat naar de school tussen 4 november (9 u.) en 15 november (14 u.) om uw kind met voorrang in te schrijven.

Via ‘Samen naar School in de Buurt’ kunt u andere ouders leren kennen.

Kijk op www.samennaarschoolindebuurt.be.

Alle andere kinderen moet u aanmelden tussen 6 januari en 31 januari 2014 via www.inschrijveninbrussel.be.

Hebt u vragen over de inschrijvingsprocedure in het Nederlandstalig onderwijs voor het schooljaar 2014-2015?

Tip: Heeft uw kind voorrang? Verzamel nu al de nodige documenten.

Alle info vindt u op www.inschrijveninbrussel.be.

A70-007-00.vgc.IiB.adv.broerzus.bdw.255x178.050813.indd 1

Secundair onderwijs: surf naar www.inschrijveninbrussel.be voor alle informatie.

2/09/13 09:11

colofon Werkten aan dit nummer mee: Nora De Kempeneer, Pol Vervaeke, Etienne Philips, Hanne De Valck, Jan Op de Locht, Veronique Van Craen, Marcel Rijdams, Arnout Willems, Hans Vossen, Stefan Moens, Marleen Janssens en Charles Six. Foto’s: De Markten en ingezonden Drukwerk:Drukkerij Atlanta Schaffen Oplage: 7.000 Advertentiewerving: De Markten, 02 512 34 25, demarkten@demarkten.be Verantwoordelijke uitgever: Isolde Boutsen De Vijfhoek is het maandblad van De Markten, Oude Graanmarkt 5, 1000 Brussel, 02 512 34 25, demarkten@demarkten.be www.demarkten.be

Met de steun van de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

De Markten maakt deel uit van Cultuurcentrum Brussel.

Steun De Vijfhoek: Uw steun blijft welkom op rekeningnummer 433-1147061-61 van De Markten met vermelding “steun De Vijfhoek”. Voor het decembernummer van De Vijfhoek zijn teksten en aankondigingen welkom tot uiterlijk 12 november.

Openingsuren onthaal: maandag tot donderdag van 9 tot 20u, vrijdag van 9 tot 17u en zaterdag van 9 tot 13 u (behalve tijdens de schoolvakanties).

De Markten is gesloten op 1,2 en 11 november.