De Vijfhoek mei 2014

s é m u s ré s i a ç n en fra

P 3A 9110 afgiftekantoor Brussel X Oude Graanmarkt 5 1000 Brussel

beLgiË-beLgique p.B. BrUssel x BC 6386

MAANDBLAD > JAARGANG 38 > NUMMER5> MEI 2014 (behalve in juli en augustus)

BUren Van De markten > p5 HilDegarDe Van geneCHten

Het UitHangBorD > p7 BrUssel is mooier Dan BarCelona

in De weer Voor BrUssel

Brusselse pleinen: Het Ursulinenplein

staDsCHap ViJfHoek > p9 skatesquare

©CHarles six

DeVijfhoek_mei 2014.indd 1

24/04/14 09:57

mei in De markten

ConDroZ

salon Dansant 52

tHe king of swing

©CHarles six

Het UrsUlinenplein Het Ursulinenplein is geen traditioneel plein, maar veeleer een prachtige multifunctionele ruimte voor skateboarders, rollerskaters en BMX-ers. Het plein is ondertussen uitgegroeid tot een "hotspot" van de Brusselse stadscultuur.

Verder worden er op het plein ook verschillende culturele evenementen georganiseerd en ontmoeten groot en klein, jong en oud elkaar hier één keer per jaar tijdens het jaarlijkse feest dat op zaterdag 24 mei zal plaatsvinden.

2

DeVijfhoek_mei 2014.indd 2

Benny goodman betekende voor de jazz wat elvis presley betekende voor de rock’n roll. Beiden maakten ze de zwarte muziek populair bij een jong, blank publiek, zij het in een ander tijdperk. goodman debuteerde in 1925 op zijn 16de bij een van de toporkesten van Chicago. in de jaren ‘30 kende hij het hoogtepunt uit zijn carrière met memorabele concerten in de palomar Ballroom in los angeles en Carnegie Hall in new York (tot dan een exclusieve tempel voor klassieke muziek).

Zijn creatieve en virtuoze klarinetspel maakte hem één van de meest vernieuwende jazz-muzikanten van voor de bebop. in veel clubs mochten tot dan zwarte en blanke muzikanten niet samen optreden. goodman ging hier tegenin met zijn eigen trio met teddy wilson en gene krupa. Drie muzikale virtuozen bundelen nu hun artistieke krachten over de meesterlijke Benny goodman. Dit wordt genieten voor jong en ouder!

“Iedereen is vrij keuzes te maken in zijn leven. Van keuzes draag je de gevolgen en sommige keuzes achtervolgen je en zetten je aan de verkeerde kant. En aan die verkeerde kant sta je niet alleen… want al wat verwant is… de kinderen bijvoorbeeld…”

andré Donni (klarinet) Chris mentens (contrabas) peter Verbraeken) (gitaren)

in hoeverre wordt ons leven bepaald door het verleden van onze ouders, onze voorouders? wordt schuld doorgegeven doorheen generaties? en hoe beleeft een kind dit? en wanneer wordt spreken moeilijk, of onmogelijk? over de onontkoombaarheid aan het verleden en familiebanden. een voorstelling. een tentoonstelling. een project van Hilde wils, realisatie in samenwerking met Jo Huybrechts.

• Zondag 11 mei om 15u (deuren: 14u) Toegang: 6 euro Het Salon Dansant-seizoen wordt in De Markten afgesloten op 22 juni met een gratis concert van Ladies of the Fifties.

Op 29 juni kan je nog op uitstap naar het Elisabethpark om te gaan dansen tijdens Plazey.

• Voorstelling op vrijdag 9 mei om 20u, op donderdag 15 mei om 20u en op zondag 18 mei om 11u.

Tickets voorstelling: 6 euro Reservatie: demarkten@demarkten.be 02 512 342 5 Tentoonstelling van vrijdag 9 mei tot en met zondag 18 mei, dagelijks (behalve maandag) van 12 tot 18u. Inkom gratis.

24/04/14 09:57

© pieter VerHaert

metro 5 aan De mUUr

laplan

Dokter jusqu’au boutiste Je t’aime. ik mis je en haat je. la séduction grotesque! ik zie je niet maar voel je wel. Je bent ziek man! Ziekelijk! avec de l’argent on achète la vie, les mouvements.

Voor deze tweede workshop in de aanloop naar de nieuwe productie van forsiti’a schept ivan Vrambout het kader voor een zoektocht met de spelers. een zoektocht naar de interactie, met zichzelf, de anderen, de ruimte en emoties. Het spel wordt grotesk en eindigt in stilte. De beweging wordt beperkt en contrasten moeten verleiden.

Deze reeks bestaat uit zeven workshops van 27 mei tot 26 juni elke dinsdag/ donderdag van 18u tot 21u30. De workshop is tweetalig en we starten in

De markten elke sessie steeds met een lichte maaltijd.

• Info en inschrijving: laplan@demarkten.be, 02 512 34 25

© fritZ kaHn

CUrsUssen

De naam Van De straat metro 5 maakte 112 portretten in woord en beeld van Brusselaars die in de buurt wonen van de metrolijn die Brussel doorkruist van erasmus tot Hermann-Debroux. Die portretten werden gebundeld in 28 kranten, evenveel als er stations zijn op de lijn. Die kranten werden in het najaar gepubliceerd.

20 Van die portretten worden nu in tentoonstellingsvorm getoond in De markten. Ze vertellen over hoop, geloof en verwondering waarmee mensen in Brussel leven.

• Tot 16 mei Gratis toegankelijk Elke werkdag van 9 tot 23u, tijdens weekends bij activiteiten in De Markten Info: www.facebook.com/metro5be

De Kapellewijk in de 12de eeuw schenkt de hertog een domein in de Zennevallei, ten zuiden van Broekzele, aan de Heilig-grafabdij van kamerijk. in 1210 wordt daar een zelfstandige parochie gesticht, een eerste aantasting van de voorrechten van de grote kanunniken van sint-goedele. Het lokale kapelletje wordt gepromoveerd tot een “kapellekerk”. Uit de gegevens over een brand in het begin van de 15de eeuw blijkt, dat in deze omgeving het centrum van de Brusselse textielindustrie moet liggen. aan weerszijden van de Hoogstraat groeit een buurt die nu gemakshalve beschouwd wordt als een stuk van de marollen, maar die in feite een eigen, oudere geschiedenis heeft.

• Dinsdag 13 mei van 19u tot 21u30.

Deelnameprijs 8/7 euro

Organisatie en info: De Markten, 02 512 34 25, www.demarkten.be, demarkten@demarkten.be

DeVijfhoek_mei 2014.indd 3

Tussen Bruegel en Blaes De zijstraten van de Hoogstraat en de Blaesstraat tussen de kapellekerk, het Justitiepaleis en het Vossenplein hebben een eigen karakter, ook al worden zij meestal in één adem vernoemd met de marollenwijk. De zusters Visitandinen en Brigittinen hebben er ruzies uitgevochten die de kerk achteraf liever toedekte met de mantel der liefde. wat wij uiteraard niet zullen doen. Bruegel ging daar zeker niet op zoek naar de volksmens, ook al wordt dat vaak beweerd. Dit authentiek stuk Brussel verdient zijn eigen geschiedenis terug te krijgen, wars van de toeristische clichés van vandaag • Dinsdag 27 mei van 19u tot 21u30.

Deelnameprijs 8/7 euro Beide wandelingen worden begeleid door Roel Jacobs, een autodidact historicus met een meer dan gewone interesse voor Brussel.

3

24/04/14 09:57

© Berg Van BarmHartigHeiD

plaZeYkiekJes ’t is lenteschoonmaak in het elizabethpark van koekelberg! net voor de vrolijke (beesten)boel van plazey er weer neerstrijkt in het park, ruimen enkele buurtbewoners er alle rommel op en bouwen ze samen aan de vrijplaats die het festival wil zijn. De plazeykippen worden daarbij ontzien. Daarom komen ze drie weken op vakantie op de binnenkoer van De markten. we willen onze logées goed soigneren en zijn op zoek naar enkele families die tussen 26 mei en 15 juni de kippen willen verzorgen. Heb je zin om ’s ochtends of ’s avonds de kippen te voederen of eens per week hun hok schoon te maken? laat dan iets weten op demarkten@demarkten. be of 02 512 34 25. De eitjes neem je gewoon mee naar huis! en nu we het toch over plazey hebben: ze zoeken daar nog borden (plat en diep). Heb je er één of een stapel staan die je nooit van z’n leven nog zal gebruiken? schenk ze aan plazey.

• Lenteschoonmaak Elizabethpark op 31 mei - Plazeyfestival van 18 juni tot en met 6 juli Info: www.plazey.be, 02 412 00 50 laplan@demarkten.be, 02 512 34 25

Voor De leZers Van De ViJfHoek

te gast

kristal klaar Cello Het derde concert van de 6de editie van “Kristal Klaar” staat in het teken van de cello en wordt geleid door Steven Caeyers. De kamermuziek voor strijkers is een wezenlijk onderdeel in het oeuvre van Franz Schubert.

De Brusselse Berg van Barmhartigheid is het enige pandjeshuis in België. een pandjeshuis is een openbare kredietinstelling waar leningen aan lage rente kunnen afgesloten worden tegen een onderpand van juwelen, zilverwerk, kunst- en siervoorwerpen, boeken en andere waardevolle voorwerpen. sinds de economische en financiële crisis krijgt de berg steeds meer en meer volk over de vloer. in 2012 probeerden 28.500 personen objecten te verpanden voor contant geld.

Voor de geïnteresseerden onder ons: gsm’s en laptops worden niet aanvaard omdat de waarde er te snel van daalt.

met een vroeg strijkkwartet (D 46), ‘Der tod und das mädchen’ (D 810) en het ‘adagio’ uit het kwintet met twee celli (D 956) staan er drie meesterwerken op het programma die een mooie weerspiegeling zijn van de romantische kamermuziek uit de eerste helft van de 19de eeuw. Het jong talent bestaat uit Jef permentier op cello en het stagione strijkkwartet (nona Verhas, viool; lucie Vergaerde, viool; timothy mcallister, altviool en margot Joubard, cello) Het kwartet werd opgericht in de schoot van de kunsthumaniora Brussel en deze vier jonge talentrijke musici, willen met dit ensemble, hun affiniteit met de kamermuziek onderstrepen. na de pauze speelt het ensor strijkkwartet (eric robberecht, viool; francis reusens, viool; frans Vos, altviool en steven Caeyers, cello) dat in 1990 opgericht werd. De leden zijn allen docen-

een geleid bezoek achter de schermen van de Berg van Barmhartigheid, sint-gisleinsstraat 23, vindt plaats op woensdag 28 mei om 10u30. De rondleiding voor 25 lezers duurt ongeveer anderhalf uur.

ten aan hogescholen in Vlaanderen en solisten in internationale gezelschappen.

• De Markten, donderdag 15 mei om 20u.

Info en reservatie: 02 474 06 41 res@brosella.be www.brosella.be

• Reservatie: 02 512 34 25, demarkten@demarkten.be (maximum 2 personen per reservatie)

4

DeVijfhoek_mei 2014.indd 4

24/04/14 09:57

BUren Van De markten Hildegarde Van Genechten nu, als moeder van één kind. mijn vader werkte als bediende bij glaverbel, maar was ook ’s avonds nog altijd aan het werk. Zo knoopten mijn ouders de eindjes aan elkaar. Boven alles wilden ze hun kinderen de kans geven om te studeren. Dus moest er hard gewerkt worden. als er al tijd overschoot voor henzelf waren ze blij om rustig thuis te zijn. Dat was vakantie voor hen.

De Vijfhoek: ik weet en ik hoor dat je niet van brussel afkomstig bent. Van waar ben je wel?

Hildegarde Van genechten: ik kom uit Balen, een heel cultuurluwe gemeente met een echt dorpsleven, 40 jaar geleden toch. ik ben er opgegroeid als jongste in een gezin van zes.

DV: Je zegt een cultuurluwe gemeente. was het ook een cultuurluw gezin?

H.V.g.: er waren duidelijk andere prioriteiten dan cultuur in het gezin. mijn moeder was huismoeder, dus zij had haar handen vol. Je moet een goed manager zijn om een gezin van zes kinderen in goede banen te leiden, besef ik

D.V.: Was er toch een fierheid bij je ouders om hun zes kinderen te kunnen laten studeren?

H.V.g.: mijn moeder maakte er een punt van om ons alle kansen te geven om ons te ontplooien. en die hebben we ook effectief gehad: we deden muziekschool, tekenacademie,… als we ons vroeger verveelden, zei ze altijd ‘lees maar een boek’. we hadden thuis ook een achterkamertje met een piano, een orgel, een gitaar… Ze had niks liever dan dat de kinderen in dat kamertje muziek gingen maken. Voor haar was dat een positieve en constructieve bezigheid.

D.V.: is jouw opvoeding bepalend geweest voor jouw keuzes: je opleiding, naar Brussel komen,…?

H.V.g.: mijn studieparcours is eerder vreemd gelopen: eerst studeerde ik sociaal cultureel werk en vervolgens graduaat in het bibliotheekwezen en de documentaire informatiekunde. ik kon vrij snel beginnen werken in de universiteitsbibliotheek van leuven. maar de organisatiecultuur was er, voor mij

althans, te hiërarchisch. mijn takenpakket liet bovendien weinig vrijheid of ruimte voor initiatief en nieuwe ideeën. ik ambieerde uiteindelijk toch een functie met meer autonomie. Dat zette me er toe aan om, terwijl ik fulltime in de bibliotheek werkte, toch nog verder te

”

Misschien moeten we kiezen vanuit een gezamenlijke verantwoordelijkheid voor een stad, hoe moeilijk dat ook is studeren. Dat werd communicatiewetenschappen aan de VUB. Je kan er werken en studeren combineren. ik vond er een totaal andere sfeer dan in leuven. na mijn studies kwam ik dan in de erfgoedsector terecht bij wat toen nog Culturele biografie Vlaanderen heette. ik combineerde een tijdlang leuven als woonstad en antwerpen als werkstad. maar Brussel bleef me fascineren en na een tijdje besloot ik hier te komen wonen, ook al kende ik hier op dat moment niet echt veel mensen. na een paar jaar vond er een reorganisatie plaats van de erfgoedsector wat leidde tot de oprichting van het Vlaams steunpunt voor

cultureel erfgoed, faro. met kantoren in Brussel, niet eens zo ver van waar ik woon.

D.V.: Van waar die fascinatie voor Brussel?

H.V.g.: in mijn studententijd in leuven kwam ik vrij regelmatig naar Brussel, naar een concert of een tentoonstelling. maar nog langer geleden, in mijn kindertijd, kwam ik dikwijls op vakantie bij mijn nichtjes in schaarbeek. Daar is de fascinatie voor de stad ontstaan. ik ontdekte er een heel andere manier van leven.

D.V.: Je kwam toevallig in dit fantastisch huis in de wijk terecht. Hoe zou je de wijk beschrijven en wat vind je ervan?

H.V.g.: ik woon hier ontzettend graag. als ik het vergelijk met de buurt rond de Beurs waar ik een tijd woonde is het contact tussen de mensen hier veel persoonlijker. ik merk dat de oude mensen hier in de straat het bindmiddel zijn. Ze spreken nieuwkomers in de straat aan, geven hen een heel welkom gevoel. er is een intens buurtleven, ook al nemen we er niet erg actief aan deel.

D.V.: Je werkt in de erfgoedsector. Die wil ons bewust maken van de waarde van op het eerste zicht onbelangrijke dingen uit het dagelijks leven. Heb jij de bijhoud- en verzamelwoede, vanuit de reflex dat alles belangrijk genoeg is om niet weg te gooien?

H.V.g.: een beetje wel, en ik ben niet 5

DeVijfhoek_mei 2014.indd 5

24/04/14 09:57

BUren Van De markten (VerVoLg)

de enige hier in huis. en gelukkig misschien. want onlangs doken bijvoorbeeld in mijn familie op die manier nog brieven op van mijn grootvader die hij als soldaat tijdens de eerste wereldoorlog schreef. ik heb mijn grootvader nooit gekend en deze brieven zorgen plots wel voor een persoonlijke connectie met hem. Zo heeft iedereen schatten en herinneringen. pas wanneer iemand sterft merk je hoe waardevol die zijn. ik

merk dat veel mensen zorg dragen voor het erfgoed in hun eigen omgeving.

Het valt mij ook op in de kunstensector: kunstenaars gaan vaak op een heel eigen manier om met erfgoed. Hier vlakbij, bij recyclart of in théâtre les tanneurs gebeurt het regelmatig dat kunstenaars met verhalen of foto’s van buurtbewonersaan de slag gaan. Dit is een uitgesproken ‘vintage’-buurt natuurlijk, misschien daarom dat ik me

hier zo goed voel. tegelijk ben ik de laatste om alles te houden zoals het is.

Het is ook nodig om ambitie te hebben, dynamisch te zijn, zeker voor een stad als Brussel.

blijken theorieën of ideeën bijvoorbeeld helemaal niet zo vernieuwend te zijn als ze op het eerste gezicht lijken, maar werden ze 100 jaar geleden ook al eens geformuleerd.

D.V.: Het lijkt me een moeilijk evenwicht om vanuit een ambitieus plan een stad te organiseren en te laten evolueren en tegelijk de herinnering aan het verleden een volwaardige plaats te geven.

H.V.g.: er zijn heel veel instellingen die daaraan werken, kijk maar naar het stadsarchief hier vlakbij. op die manier wordt erg veel behouden en gevrijwaard. of kijk naar initiatieven zoals de reeks vertoningen in Cinema nova van Le chantier des gosses, een film die zich afspeelt in de marollen van de jaren ’50. Zo bewaar je toch ook de geest van toen. en daarvoor moet je een straat niet gaan conserveren zoals ze er al decennialang uitziet?

D.V.: De erfgoedsector is relatief jong. welke richting gaan jullie uit in de toekomst en zullen de verkiezingen van 25 mei daar een rol in spelen?

H.V.g.: De culturele sector, en dus ook de erfgoedsector, ontsnapt niet aan besparingsrondes. ik vrees dat vele kleine spelers uit de boot gaan vallen en het zonder of met minder overheidsmiddelen niet meer zullen redden. er zijn bijvoorbeeld tal van kleine musea met heel waardevolle collecties die het wel eens heel moeilijk zouden kunnen krijgen.

Heel cruciaal voor onze sector is het welke overheid welke verantwoordelijkheid opneemt: wat doet de Vlaamse gemeenschap, wat doen de provincies en wat wordt opgenomen door een lokaal bestuur? De grootste bedreiging voor onze sector is dat elk niveau de verantwoordelijkheid van zich afschuift.

D.V.: waarom is het dan zo belangrijk om zich bewust te worden van erfgoed en om het te ontsluiten voor een groot publiek?

H.V.g.: mij leert het iets over de situatie zoals ze vandaag is. Ze is altijd het resultaat van een evolutie. Het is interessant te zien welk parcours mensen en dingen hebben afgelegd. Het leert om verbanden te zien, en om een samenleving te begrijpen waarin je jezelf kan situeren.

Dat kan helpen om naar een toekomst te kijken. maar het stelt je ook in staat om kritische vragen te stellen. soms

D.V.: een laatste vraag brengt ons terug naar Brussel. Voor welk beleid moeten we binnenkort kiezen, welk beleid heeft Brussel de komende vijf jaar nodig?

H.V.g.: Het is een moeilijke oefening. een stem kan een keuze zijn voor een beleid dat beter uitdraait voor jezelf. maar misschien is het nu net de uitdaging om het eigenbelang te overstijgen

en te kiezen vanuit de vraag wat het beste is voor een gemeenschap en iedereen die daar deel van uitmaakt. ik word hier in de buurt met best wel wat problemen geconfronteerd: daklozen, mensen in armoede, zieken… misschien moeten we kiezen vanuit een gezamenlijke verantwoordelijkheid voor een stad, hoe moeilijk dat ook is. maar het is noodzakelijk. sommige situaties zijn zo schrijnend dat ik ze niet kan tolereren, terwijl ik er tegelijk heel machteloos tegenover sta in mijn eentje.

résumé en français

Hildegarde Van genechten a grandi à Balen, une commune de la campagne campinoise. mais elle est fortement attachée à Bruxelles, et certainement au quartier où elle habite. elle travaille pour faro, l’interface pour le secteur du patrimoine culturel en flandre. pour elle, le patrimoine est très important car il nous fait poser sur le présent un regard critique. il nous apprend quelle était la richesse de ce qui nous a précédé. Hildegarde plaide à la fois pour une ville dynamique et ambitieuse qui regarde le futur dans les yeux tout en ayant du respect pour le passé. et elle rêve d’une ville qui donne une place à part entière, et la parole, à tous ses habitants.

6

DeVijfhoek_mei 2014.indd 6

24/04/14 09:57

Het UitHangBorD >“BrUssel is mooier Dan BarCelona”

De naam zal bij weinig Belgen een belletje doen rinkelen maar voor Filipino’s heeft José Rizal hetzelfde statuut als Simon Bolivar in Zuid-Amerika , George Washington in de Verenigde Staten van Amerika of José Marti in Cuba: een nationale held die streed voor de onafhankelijkheid van zijn land. Op de schoolbanken leren Filipijnse kinderen het afscheidsgedicht dat deze martelaar schreef voor hij werd terechtgesteld van buiten en in de Filipijnse hoofdstad wordt zijn monument, in het park dat zijn naam draagt, door politieagenten bewaakt. herdenken bracht de Belgische filipijnse gemeenschap op 19 juni 2007 een plaat aan op de façade van het huis. meer dan 150 filipino’s uit België en uit de buurlanden zakten af naar het centrum van Brussel om de plechtige onthulling van het gedenkbord bij te kunnen bijwonen.

Zoals vele nationale helden heeft rizal ook heel wat tijd doorgebracht in ballingschap. Van 28 maart 1890 tot 23 juli 1891 verbleef deze dokter-romanschrijver in de philippe de Champagnestraat n° 42 om er te werken aan zijn roman “el filibusterismo”, waarvan het verhaal zich afspeelt tegen de achtergrond van antikoloniaal ongenoegen en de eerste aanzet tot revolte. om zijn verblijf in Brussel te

op het bordje staat in het frans de tekst: “nationale Held van de filipijnen. woonde in dit huis toen hij zijn roman “el filibusterismo” schreef 1890-1891”. Van alle aziatische landen hebben de filipijnen het hardste koloniale regime gekend. na drie eeuwen van spaanse uitbuiting volgde een nationale revolutie die meteen in de kiem werd gesmoord door een amerikaanse interventie. pas na de Japanse bezetting tijdens de tweede wereldoorlog wenkte de onafhankelijkheid.

Wie een biografie wil schrijven over deze filipijnse dokter en de plekken wil bezoeken waar rizal in ballingschap verbleef, mag zich al meteen warm maken voor een wereldreis. even rusteloos als leergierig trok rizal door engeland, Duitsland, Zwitser-

land, oostenrijk, italië, China, Japan en de V.s. landen waar zijn landgenoten in die tijd alleen maar van konden dromen. rizal, geboren in 1861, was het zevende kind van een rijke landeigenaar.

Zijn ouders beschikten in hun huis over een bibliotheek met duizend boeken, de grootste privécollectie van het land in die tijd. Zijn eerste reis naar europa bracht hem naar madrid om daar zijn studies geneeskunde af te maken. Hij begon er aan een roman, noli me tangere, een antikoloniale aanklacht die in zijn thuisland insloeg als een bom. De roman werd door de spaanse autoriteiten gebrandmerkt als een ketters, schandalig boek en meteen op de index geplaatst. filipino’s die betrapt werden met het boek riskeerden een zware gevangenisstraf en de auteur zelf werd meermaals met de dood bedreigt. in Brussel schreef hij een vervolg op zijn eerste roman: el filibusterismo.

De spaanse kolonisator op de filipijnen gebruikte het woord “filibustero”niet in de betekenis van “vrijbuiter” maar als synoniem voor een gevaarlijke (lees: anti-spaanse) patriot die onmiddellijk moest worden opgehangen. maar hoe komt het dat rizal voor de redactie van zijn tweede roman in Brussel belandde? De verklaring is

even banaal als begrijpelijk: Brussel was een goedkope stad. en zijn roman werd gedrukt in gent omdat hij in de arteveldestad een heel goedkope drukker had gevonden. Bovendien kon hij gratis logeren bij twee sympathieke zussen: marie en suzanne Jacoby in de philippe de Champagnestraat. in een brief schreef rizal: “Het leven in de Belgische hoofdstad is goedkoper dan in parijs. en even goedkoop als in Barcelona maar Brussel is mooier!”.

Zijn verblijf in Brussel zou slechts van korte duur zijn. Zijn drang om terug naar zijn vaderland te keren was te groot, ook al wist hij dat hij meteen zou worden gearresteerd. op 35-jarige leeftijd werd rizal, na een schijnproces, voor het vuurpeloton gebracht. geen erg slimme zet van de spaanse overheerser want nu hadden de filipijnse vrijheidsstrijders hun martelaar. na zijn terechtstelling brak de gewapende vrijheidsstrijd op de archipel-met-de-zevenduizend-eilanden pas echt los. De lange weg naar de onafhankelijkheid kon eindelijk beginnen … stefan moens In deze rubriek staan we even stil bij een opvallend uithangbord, boodschap, gedenkteken, opschrift of de naam van een winkel,een café waarvan we de achtergrond proberen te achterhalen.

résumé en français

le combattant de la liberté philippin José rizal a vécu dans la rue philippe de Champagne en 1890-91. il y a travaillé à son deuxième roman, «el filibusterismo », une accusation envers le régime colonial espagnol. rizal s’était établi dans la capitale belge parce qu’il pouvait y vivre à bon prix, et c’est dans une maison d’édition gantoise bon marché que son livre a été imprimé. a son retour dans son pays d’origine, rizal a été mis derrière les barreaux . il fût exécuté après un simulacre de procès.

Cet acte de lâcheté a fait croître la révolte qui a finalement mené au départ du colonisateur espagnol.

7

DeVijfhoek_mei 2014.indd 7

24/04/14 09:57

> sUrViVre le skate

Het is één van de eerste mooie dagen van het jaar en ik heb afspraak met Damien Delsaux op het Ursulinenplein. Veel mensen noemen dit 'het skateplein', omdat de skateboarders er duidelijk aanwezig zijn (net als de BMX-ers trouwens). De 'bowl' (kuipconstructie) zit hier natuurlijk voor iets tussen. Maar ik zie nog volk, moeders, grootouders die op een bankje zitten, kinderen met steps die de helling afdalen, jongeren die op de banken bovenaan het park zitten terwijl de trein onder hen dendert.

Kortom dit lijkt bijna het 'schoolvoorbeeld' van een stadsplein.

Damien is geen onbekende in de (Brusselse) skatewereld, geef zijn naam in op het wereldwijde web en je vindt tal van artikels, foto's en clipjes. “ik ben 15 jaar geleden, thuis in tubeke, begonnen met skaten. maar zodra ik kon trok ik naar het skatepark in anderlecht. Uiteindelijk ben ik naar Brussel verhuisd om mij volledig toe te leggen op skaten. Vijf jaar geleden ben ik bij BrUsk begonnen als animator.”

“BrUsk was een collectief dat ontstaan is uit noodzaak, er was nood aan ruimte om te skaten. tien jaar geleden skate je in de skatehal in anderlecht, op de kunstberg, hier aan de recyclart in de bowls of gewoon in het stad. toen de skatehal failliet ging, de bowls opgevuld zouden worden en we niet langer welkom waren op de kunstberg was er geen plek meer. BrUsk startte acties, manifestaties en deed lobbywerk om skaters een plek te geven in de stad “ vertelt Damien verder.

“Dit skate-vriendelijk park (want het is geen skatepark!) is hun grootste realisatie. BrUsk is een drietal jaar geleden gestopt. Het was de generatie voor ons en zij begonnen een carrière,

hadden een gezin, de één volgde zijn vrouw naar peru, de ander werd fulltime fotograaf en eentje richtte Concrete flow op, een bedrijf gespecialiseerd in de aanleg van skateparken. maar eerst zorgde ze voor opvolging.

Die kwam er door de (tweetalige) vzw sk8boarders, waar ik cursus- en eventcoördinator ben en Celia Dessardo coördinator”.

Het is niet toevallig dat sk8boarders skatelessen organiseert op het Ursulinenplein. “Dit is een fantastisch park.

Het trekt mensen aan, buurtbewoners, marolliens, toeristen en heel veel fotografen. Het is een uniek park, (groot-) ouders komen hier op de bank zitten terwijl hun kinderen rondlopen, fietsen of skateles volgen, mensen zitten hier wat, jongeren ontmoeten elkaar hier en dat terwijl er skaters en Bmx-ers passeren. kortom er is hier plaats voor iedereen. Dit is iets waar sk8boarders mensen ook bewust van willen maken.

Daarom ook dat we het Ursulinenfestival organiseren op 24 mei. iedereen is welkom. Daarnaast willen we met onze skatelessen jongeren niet enkel het motorische en behendigheidsas-

pect van skaten bijbrengen, maar ook dat ze moeten volhouden om te leren”. als ik vraag naar wat skaten voor hem betekent zucht Damien even. “Dat is de grote vraag hè. skaten is een soort levenswijze, een manier van denken.

Je staat ermee op en je gaat ermee slapen”. “maar het is niet enkel het skaten “zegt Jimmy, één van de animatoren van sk8boarders die erbij kwam zitten. “Het is de hele skatescène. weinig scènes die zo divers zijn, verschillende subculturen van punk, hiphop tot drum 'n bass, verschillende kunstvormen, graffiti, fotografie, tot tekenen, alles vind je terug”. wanneer ik naar hun favoriete skatemuziek vraag is het antwoord unaniem: “het geluid van onze wieltjes”.

Hoe is het om te skaten in België, in Brussel? “er zijn grote verschillen tussen Vlaanderen, wallonië en Brussel“ vertelt Damien. “in Vlaanderen vind je echte skateparken ( veel steden en gemeenten hebben bewust geïnvesteerd in skate-infrastructuur via het jeugd- en sportbeleid nvdr) terwijl je in wallonië bijna niets vindt. in Brussel hebben we ook geen echt skatepark. Dit plein is een publiek park dat skate-vriendelijk is en dat is fantastisch. maar van een hoofdstad als Brussel verwacht je meer. Zeker als het over iets stedelijks als skateboarden gaat. Dit is een super hangplek als je wil skaten in de bowl of voor publiek. maar om echt 'au fond'

te skaten is het hier vaak te druk. Veel skaters wisselen dit af met andere plekken in de stad. De stad is voor een deel een ideaal skateterrein. maar er is een gebrek aan ruimte. met sk8boarders ijveren we niet enkel voor een positievere beeldvorming, maar ook voor meer skate-ruimte, ruimte waar je 'enkel' kan skaten, liefst het hele jaar door. we zoeken actief en bemiddelen tussen verschillende partijen. een grote hangar is voldoende, het materiaal knutselen we 'old-school'gewijs wel in elkaar”. kan je 'leven' van skaten is een vraag die nog op mijn lippen brandt. “Het lukt”, zeggen Damien en Jimmy mij. “we komen net rond en we mogen skaten. soms worden we gesponsord, dat is vaak kleding of materiaal om mee te doen aan wedstrijden. Zolang het lukt blijven we ons toeleggen op skaten”.

De Brusselse skater szymon stachon is een beloftevolle skater die we in het oog moeten houden zeggen ze. Hij doet het momenteel zeer goed. wanneer we de foto's nemen komt Jimmy ten val in de bowl. “niets aan de hand” zegt Damien, hij skate met nieuwe schoenen, die hebben nog geen grip op het board. Dan weet je dat je gaat vallen. Ziehier de verklaring voor de versleten schoenen van skaters.

• La fiesta des Ursulines, zaterdag 24 mei www.sk8boarders.be

© Damien DelsaUx

résumé en français

le square des Ursulines est un parc public dédié avant tout à la pratique du skate. Ce parc un peu particulier attire pas mal de monde, aussi bien des habitants du quartier, des marolliens, que des touristes et de nombreux photographes. Des (grand-) parents viennent s’asseoir sur un banc pendant que les enfants jouent, roulent à vélo ou suivent des initiations au skate. Des gens y flânent un peu, des jeunes s’y retrouvent et tout cela pendant que les adeptes du skate et du Bmx s’adonnent à leur pratique.

Damien Delsaux est un skateboarder bruxellois actif auprès de l’association sk8teboarders. Celle-ci organise des initiations pour les enfants et se bat pour qu’il y ait plus d’espaces pour la pratique du skate à Bruxelles, et pour améliorer l’image de celle-ci. on trouve dans le milieu du skate différentes sous-cultures , du punk en passant par le hip-hop jusqu’à la drum’n bass et des formes d’expression artistiques diverses, graffitti, photographie, dessin. le skate est pour Damien un véritable mode de vie. Un des sons qu’il préfère est celui des roues du skate quand elles tournent…

8

DeVijfhoek_mei 2014.indd 8

24/04/14 09:57

staDsCHap ViJfHoek >skatesquare foto’s © marCel riJDams

tieve aanpak en dat heeft duidelijk geleid tot een succesvol project. Het plein wordt intensief gebruikt, jaarlijks wordt er een feest georganiseerd en bij die gelegenheid wordt het decor aangepakt en opgefrist, de bowl en de hellingen krijgen telkens nieuwe tableaus van graffitikunstenaars.

De aanleg is zeer divers. naast de hellingen en de bowl zijn er ruime vlakke stukken, relingen, richels, glijbanken en zitbanken, twee bosjes en bovenaan “het kader” biedt een lange zit/lig bank een panoramisch overzicht en tegelijkertijd een kijk op het komen en gaan van de treinen die hieronder doorzoemen, dedèng, dedèng, dedèng.

Een lome woensdagnamiddag, mooi lenteweer, één en al bedrijvigheid op de Brusselse Skatesquare of Ursulinensquare zoals de plek boven de sporen aan de Kapellekerk is gaan heten. De stoere jongens vertonen hun kunsten, de mooie meisjes keuvelen en paraderen aan de rand, een mama voorzien van krachtvoer brengt haar zoontje naar het grote gebeuren, een opa kijkt bezorgd naar de eerste aarzelende afdalingen van zijn kleinzoon.

Omgeving Kapellestation een geslaagde recuperatie van één van de door de noord Zuidverbinding achtergelaten littekens. De omgeving van het kapellestation, waar de trein terug uit de diepten opduikt is een aaneenschakeling van restruimten die de laatste jaren met vele inspanningen hier en daar ingevuld raken.

en werden bij de uitvoering bijgestaan door de nodige studiebureaus.

Voorjaar 2006 werd het plein feestelijk geopend, de creatieve uitwerking gebeurde in samenwerking met de jongeren, met de scholen in de buurt en ook met de senioren van het Ursulinen rusthuis van het oCmw. Brussels leefmilieu koos radicaal voor een participa-

Het walenplein werd al eerder in ere hersteld, op de naam na, eveneens onder impuls van recyclart. Het werd terug een echt plein met uitgebreide banken en een terrasje voor de bar en het wordt ook goed gebruikt. aan de overkant van de straat, rond de sporthall - een hoogst onstedelijke constructie die qua architectuur eerder uit een industriezone uit de

Intensief pleingebruik onder impuls van Brusk (Brussels skateboarders - zaliger) en gedragen door recyclart lanceerde Brussels leefmilieu (Bim) eind 2003 een oproep naar jongeren voor de realisatie van een sportterrein specifiek op skaters, rollers en bmxers gericht. een ploeg van skaters en landschapsarchitecten won de wedstrijd

rand ontsnapt lijkt te zijn - blijft het echter rommelig met een parking en een petanquebaan die ooit een mini speelplein was. Verderop in de radstraat blijven ook terreinen ongebruikt. aan de Brigittinenkant in de schaduw van het Brigittinen sociale bouwblok, icoon van de schabouwelijke stadsontwikkeling van eind jaren zestig, op de terreinen ooit gereserveerd voor het doortrekken van de fonsnylaan, heeft de stad ook een mooi parkje aangelegd, ook met mini skatepiste en een sportterrein. spijtig genoeg werd de parkingsokkel van de sociale woningen niet goed geïntegreerd in dit project, hij wordt nu wel gebruikt door enkele mansardeboeren (urban farming) maar het blijft een lege vlakte.

Eenzijdigheid wat opvalt aan alle publieke ruimten rond het kapellestation - recyclart is dat ze vrij eenzijdig gericht zijn op jongeren en sport, er is weinig ruimte voor andere gebruikers, geen speelplein voor de kleintjes, weinig rustpunten voor de ouderen − ondanks de nabijheid van twee rusthuizen − of inspirerende plaatsen voor andere activiteiten. Het geheel vertoont ook weinig samenhang en er blijft nog veel te veel rij- en restruimte, een globale aanpak van de littekens uit het verleden in dialoog met de ruimere buurt rond het station zou kunnen helpen. architecte florence marchal 1 stelt ook terecht dat de meeste stedelijke open-

bare ruimten en ook de Ursulinensquare hoofdzakelijk mannelijk geconcipieerd zijn en ‘androcentristisch’ – of wat mannen centraal stellen iets om over na te denken. marcel rijdams 1

www.brusselnieuws.be/nl/nieuws/publieke-ruimte-te-veel-zaak-van-en-voormannen

résumé en français

le square des Ursulines a été inauguré solennellement au printemps de l'année 2006. Bruxelles environnement (iBge) a opté pour une approche participative, ce qui a assuré le succès de ce projet. l'espace est utilisé intensivement par les skaters, les rollers et les cyclistes de bmx. Une récupération réussie de l’une des cicatrices laissées par la Jonction nord-midi. Beaucoup d’efforts ont été faits ces dix dernières années pour "remplir" les espaces inutilisés dans les environs de la gare de la Chapelle. mais ce qui frappe c'est que les espaces publics y ont été aménagés assez unilatéralement en fonction des jeunes et du sport. il y a très peu d'espaces pour les autres usagers: pas de pleine de jeu pour les petits et peu de points de repos pour personnes âgées (et ce malgré la proximité de deux maisons de repos) ou peu d'espaces se prêtant à d'autres activités.

9

DeVijfhoek_mei 2014.indd 9

24/04/14 09:58

> Bloei, VerVal en HeropstanDing: Van wiJnpaleis en magazijnen merCHie-PèDe naar 'ateLiers Des tanneurs

Als je door de brede portiek loopt van het vroegere Wijnpaleis aan de Huidevettersstraat, kom je via een binnenplaats in de’ hal 1902’. Vijf dagen per week wordt hier een biomarkt gehouden. Het is woensdagmiddag en aan de acht kassa’s wordt gewogen, geteld en advies gegeven. Elsa is samen met haar vader de gedreven bezielster van de markt. Zij heeft de uitstraling van een zomerse groentetuin, met koperen haar, felgroene trui en dieppaarse sjaal. De sfeer hier is navenant en je loopt met plezier tussen het uitgestald fruit, de uitgebreide broodstand en de typische bioproducten, veelal van eigen bodem. Duurzaamheid en ecologie zijn trouwens sleutelconcepten in de filosofie van deze ‘Ateliers des Tanneurs’. Het Wijnpaleis als handelsnaam bleek in 2005 geregistreerd door een ‘echte’ wijnhandelaar, vandaar de nieuwe naam ‘Ateliers des Tanneurs’.

Ondernemers De restauratie en de renovatie van dit voormalig wijnpaleis en van de magazijnen merchie-pède aan de Huidevettersstraat en de spiegelstraat, herstelde een indrukwekkend industrieel patrimonium in zijn pracht, zonder de vereiste hedendaagse functionaliteit uit het oog te verliezen. De ‘ateliers des tanneurs’ is momenteel een bedrijvencentrum waarvan Yvan mayeur voorzitter is. ere wie ere toekomt: hij lag in 1996 aan de basis van de gelukkige aankoop van het pand door het oCmw. en plots herleeft het laatste deel van de Huidevettersstraat dat donker stukloopt op de spoorwegbrug uit 1911.

Die noord-Zuidverbinding slokte toen trouwens veertig huizen op uit deze straat. er waren eerdere periodes van welvaart in deze wijk. midden 19e eeuw was de Huidevettersstraat de enige directe doorgang naar de grote markt vanaf de buitenste lanen, maar later verloor ze dit belang. eind 19e eeuw vestigt het echtpaar Catteau zich in de straat. Ze baten een zaak uit van wijnen en likeuren, Brias en Cie, en ze hebben pakhuizen nodig. ook de familie merchie-pède vindt er even later een geschikte verkoop- en opslagruimte voor haar textielhandel. al snel zijn beide handelszaken toe aan forse uitbreiding en kopen ze alle naburige percelen op in de spiegelstraat en de Huidevettersstraat.

Bouwen in stijl fernand symons vertaalt de commerciële ambities van wijnhandel Brias en Cie in gepaste architectuur, geïnspireerd door de art-nouveau. er moet ruimte zijn voor de reusachtige vaten, de bottelarij, de verpakking, de stokerij en de personeelsvoorzieningen. maar er is ook plaats voor een aangename ontvangstruimte waar het cliënteel in een verfijnde omgeving kan degusteren. De gevel (1909-1910) wordt een uithangbord geritmeerd met elegante traveeën, elk bekroond met timpanen versierd met sgraffiti, die de blazoenen van belangrijke wijnstreken voorstellen. Je zag dus meteen waar het huis voor stond. De circulatielogica is horizontaal: de gebouwen ontwikkelen zich in de lengte omdat de aangevoerde zware vaten op de benedenverdieping worden opgeslagen. De vatenhal en de beglaasde hal met hun metalen skeletten geven ook nu nog een goed idee van het oorspronkelijk ruimtelijk concept. De wijnhandel verandert enkele keren van eigenaar maar het gebouw blijft in gebruik tot in de jaren 90. architect timmermans hanteert een meer klassieke stijl voor het gebouw van de familie merchie-pède. De winkel reorganiseert zich tot een echt warenhuis, met moderne verkoopsstands verdeeld over zes plateaus en centraal bovenlicht via een decoratieve glazen koepel. Je vond er textiel, kleding, schoenen, tapijten, meubels en keu-

kengerei. in de rotonde van de hoogste verdieping was een luxueuze tearoom ondergebracht, met orkest, waar mensen elkaar ontmoetten en van waaruit je de stad kon overschouwen. De spectaculaire groei en het totaalconcept van het magazijn zijn te vergelijken met de prestigieuze warenhuizen in het centrum: au Bon marché en l’ innovation. in de jaren 30 werden er zelfs producten voor de kolonie verkocht. na wo ii valt de bloei stil. De magazijnen verdwijnen in de jaren 50 en de gebouwen werden sindsdien verhuurd.

Een nieuw begin in 2000 neemt het architectenbureau ozon het 100-jarig gebouw onder handen. Zij zorgen voor een ambachtelijk herstel van de intussen beschermde delen van het gebouw. Binnenin worden de ruimtes herbestemd en ingericht als vergader- en evenementenzalen, productieruimtes, kantoren en woonruimtes. De transparantie en de ruimtelijke verbindingen worden hersteld, want mettertijd werd veel dichtgemaakt en afgesloten. De gevel aan de spiegelstraat is volledig nieuw. De kostprijs van de hele operatie bedraagt officieel bijna 28 miljoen euro. Het wijkcontract Huidevetters zorgde mede voor financiële ademruimte. Het oCmw, eigenaar en beheerder, zette zijn tanden in een sociaal en economisch project. men mikt op verscheidenheid, zowel in het woningtype ( sociale woningen en

10

DeVijfhoek_mei 2014.indd 10

24/04/14 09:58

staDsBeriCHten

lofts) als in de voorzieningen. er is een sociale antenne, sociale tewerkstelling (met dienstencheques) en een professioneel inschakelingsproject voor steuntrekkers. maar de ‘ateliers des tanneurs’ biedt ook infrastructuur, begeleiding en omkadering aan startende bedrijven en jonge ondernemers.

Zij maken zodoende deel uit van het netwerk van acht Brusselse openbare bedrijvencentra ( Brucenter of citydev, voorheen gomB) en zijn sinds 2012 een filiaal van nv brussels business Hubs. alles samen werken hier of van hieruit 200 mensen.

Creatief De lijst van jonge ondernemingen (een 40-tal) valt op door de originaliteit van de bedrijvigheden. De aandacht voor het milieu is sterk aanwezig. er is een briotraiteur, een’ secret gourmand’ (taarten en quiches), een bedrijfje dat oesterzwammen kweekt op gerecycleerd koffiedik, iClinique: een hersteldienst voor appletoestellen, geleide stadsbezoeken per elektrische fiets, ‘recreation hall’ dat een tweede leven geeft aan je afdankertjes, men fabriceert groentekweekbakken enz.… ooit looide men leer in deze wijk, later verkocht men er visgerei, hoeden en zitbanken, men dronk koffie boven in het grootwarenhuis of elixir d’ anvers in de foyer van de wijnhandel. nu verkoopt men er biowijn, gerecycleerde computers en bijenkorven. en men eet

en drinkt verrukkelijk in ‘la Cantine’, in een prachtige ruimte waar elke claustrofoob van opkikkert. De oude spirit bleef gelukkig bewaard. marleen Janssens www.ateliersdestanneurs.be

résumé en français

la restauration et la rénovation de l’ancien palais du Vin et des magasins merchie-pède a remis en valeur un élément prestigieux du patrimoine industriel tout en l’adaptant aux besoins de son utilisation actuelle. les espaces ont été réaffectés et aménagés comme salles de réunion, halles événementielles, espaces de production, bureaux et logements. on y trouve aussi un centre d’entreprises et, cinq jours par semaine, un marché bio couvert prend place dans la halle.

wiJkContraCt JonCtion

sportZaal aan De raDstraat: Bewoners en Verenigingen Vragen meer en Betere sportinfrastrUCtUUr.

Door te investeren in wijkcontracten zorgen stad en gewest samen voor de financiële middelen om wijken te herwaarderen. Momenteel lopen er 7 wijkcontracten op het grondgebied van de stad. Het laatste dat werd opgestart is het wijkcontract Jonction.

Het wijkcontract Jonction of Verbinding dat dit jaar opgestart werd, is genoemd naar de noord-Zuid spoorwegverbinding die in de betrokken omgeving bij de bouw ervan grote breuklijnen, letterlijk en figuurlijk, heeft geslagen.

De perimeter die werd vastgelegd voor dit wijkcontract overlapt hier en daar de perimeters van vorige wijkcontracten, onder meer rouppe, maar dat is wel vaker zo. werk is er sowieso genoeg aan de winkel. een wijkcontract wordt gerealiseerd met een zo ruim mogelijke participatie van bewoners. waar dit vroeger wel eens fout liep, zien we nu dat de stad echt werk probeert te maken van de participatie. anders dan vroeger worden vergaderingen ruim aangekondigd met een duidelijke agenda. Bedoeling is ook ze gestructureerd te laten verlopen, al hangt de realisatie van dat mooie voornemen wel eens af van de inbreng van bewoners. ook van de communicatie wordt werk gemaakt, met een eigen en herkenbaar logo voor ieder wijkcontract en heldere verslaggeving. wie wil participeren heeft verschillende mogelijkheden: er is de algemene Vergadering, de wijkcommissie, er worden wandelingen georganiseerd en werk-

groepen opgestart. een projectleider per wijkcontract coördineert het geheel.

Prioriteiten De prioriteiten die door het Brussels gewest worden vooropgesteld voor de wijkcontracten, zijn huisvesting, buurtvoorzieningen en infrastructuur, openbare ruimte, sociaal-economische acties en productieve, economische en commerciele ruimtes. stad en gewest voorzien hiervoor samen 25 miljoen euro, inderdaad een heel pak geld, waarvan het grootste deel gereserveerd wordt voor huisvesting, buurtvoorzieningen en openbare ruimte. De stad voorziet zoals bij elk wijkcontract ook een ruim budget voor sociaal-economische acties van partners.

Timing Vaak volgt na de opstart van een wijkcontract een wat frustrerende periode. er worden grote plannen gemaakt in wat genoemdt wordt ‘het jaar nul’, maar voor die aan realisatie toe zijn en dus zichtbaar worden, verloopt er heel wat tijd. er wordt een uitgebreide wijkdiagnose opgesteld, er is de opmaak van het basisdossier dat gevolgd wordt door openbaar onderzoek

en overlegcommissie. Dan moeten er de nodige goedkeuringen komen en pas daarna wordt er effectief gestart met de uitvoering en wordt één en ander zichtbaar. Het wijkcontract Jonction loopt dus over vier jaar, van 2014 tot 2018, enkel investeringdossiers worden daarna nog afgewerkt tot in 2020. Benieuwd hoe de omgeving er dan zal uitzien!

résumé en français

par le biais des contrats de quartier, la ville et la région se chargent ensemble de rassembler les moyens qui sont nécessaires à la revalorisation de certains quartiers. le dernier qui a été lancé est le contrat de quartier Jonction, dont le nom vient de la liaison de chemin de fer nord-midi qui, lors de sa construction, a laissé derrière lui de grandes fêlures dans son voisinage, au sens littéral comme au sens figuré. La réalisation d’un contrat de quartier se fait avec une participation aussi importante que possible de ses habitants. la région Bruxelloise et la ville mettent la priorité aux opérations concernant le logement, les infrastructures et équipements de quartier, l’espace public, les espaces réservés aux activités artisanales, économiques ou commerciales ainsi qu’aux actions socio-économiques.

11

DeVijfhoek_mei 2014.indd 11

24/04/14 09:58

BeriCHtJes Van Hier en ginDer

Verenigingen en anDere leUke aCtiViteiten De Vlaamse Club voor kunst, wetenschap en letteren organiseert in mei, telkens op maandagavond om 19u45, 2 activiteiten in De markten. op 5 mei komt gudrun Vande walle haar boek “Corruptie in België” bespreken en op 19 mei is er een poëtische avond waar toon Hillewaere een eerbetoon aan Herman De Coninck zal brengen.

ductie van het maria-Boodschaplyceum en in regie van eline george.

Voorstellingen op donderdag 8 en vrijdag 9 mei om 20u en op zaterdag 10 mei om 15u en 10u. Bronks, Varkensmarkt 15-17, 1000 Brussel.

• Info & reservaties: mabotoneel@gmail.com 02 506 89 20

• Info:www.vlaamseclubbrussel.be, info@vlaamseclubbrussel.be Het vierde en laatste debat in de reeks over mobiliteit in Brussel “fietsen in Brussel, a walk in the park” vindt plaats op woensdag 7 mei van 19u tot 21u in café la ruche, Jamarlaan 1, 1060 sint-gillis. De panelleden zijn staatsecretaris Bruno De lille, geert te Boveldt (trage wegen vzw), geert Vanwaeg (international federation of pedestrians) en alexandra jimenez (graCq) • Info: www.bralvzw.be “ik ben niet makkelijk. Dat moet ik je wel bekennen. een beetje zoals elke ware liefde: ongriJpBaar. toch kan je me leren kennen. ik ben Brussel.”

“Duif” is een toneelstuk in een pro-

op zaterdag 10 mei om 20u vindt het voorjaarconcert van het Brussels Bachkoor plaats in de sint-pieterskerk te jette. Centraal staat de figuur van joseph Haydn (1732-1809) met werken voor koor, soli, orkest en pianoforte. Het programma biedt een pianoconcerto én koorwerken al dan niet in combinatie met orkest. Bovendien brengt het Brussels Bachkoor veelbelovend talent samen in het koor met de uitbreiding van het Brussels Bachkoor da camera, het amateurorkest the Clockwork orchestra op historische instrumenten en met een jonge cast van solisten .

Het geheel staat onder leiding van Vincent lesage.

• Reservatie en info: brussels.bachkoor@scarlet.be of 0474 86 04 62

sport en spel Zondagnamiddag 25 mei speelt giebus animatie-mimegroep het stuk "aangestrand" (theater zonder veel woorden) in het kader van de prijs roger Van de Voorde. twee schipbreukelingen spoelen aan op een eiland waar ze een bewoner ontmoeten.

De drie mannen worstelen elk met een basisbehoefte: affectie, eten en hebzucht. een ramp zal de drie uiteindelijk toch samenbrengen.

Creatie en regie: Bart Van Bilzen. spel: werner De Bus, Yves farah, Jean-pierre Jacobs.

• Zinnema, Veeweidestraat 22 te 1070 Anderlecht. Gratis toegang www.zinnema.be/events/prijs-rogervan-de-voorde/ op zaterdag 31 mei organiseert Davidsfonds laken een geleid bezoek aan de Brusselse vroegmarkt maBru. afspraak om 5u30 aan het hoofdgebouw, werkhuizenkaai 22-23.

• Info & inschrijvingen: laken@davidsfonds.net, 0486 95 70 79 www.laken.davidsfonds.be

sport, spel, knutselen, … op de VgC-speelpleinen kan het allemaal! in de zomervakantie kunnen kinderen van 3 tot 12 zich amuseren op 4 locaties in Brussel. Download de brochure ‘VgC speelpleinen 2014’ via www.vgcspeelpleinen.be. De inschrijvingen vinden plaats op zaterdag 10 mei van 9u tot

12u in de gebouwen van de VgC emile Jacqmainlaan 135, 1000 Brussel.

Vanaf 10 mei om 9u. kan je ook online inschrijven via www.vgcspeelpleinen.be.

• Info: 02 563 05 80 speelpleinen@vgc.be www.vgcspeelpleinen.be

Colofon Werkten aan dit nummer mee: nora De kempeneer, pol Vervaeke, etienne philips, Jan op de locht, Veronique Van Craen, Valérie procès, marcel rijdams, arnout willems, marleen Janssens, stefan moens, werner De Bus en Charles six

met de steun van de Vlaamse gemeenschapscommissie.

De markten maakt deel uit van Cultuurcentrum Brussel.

Foto’s: De markten en ingezonden Lay-out en druk: Drukkerij atlanta schaffen Oplage: 6.800 Advertentiewerving: De markten, 02 512 34 25, demarkten@demarkten.be

Steun De Vijfhoek: Uw steun blijft welkom op rekeningnummer Be62- 433-1147061-61 van De markten met vermelding “steun De Vijfhoek”.

Voor het juni-juli nummer van De Vijfhoek zijn teksten en aankondigingen welkom tot uiterlijk 12 mei.

Verantwoordelijke uitgever: isolde Boutsen De Vijfhoek is het maandblad van De markten, oude graanmarkt 5, 1000 Brussel 02 512 34 25, demarkten@demarkten.be, www.demarkten.be

Openingsuren onthaal: maandag tot donderdag van 9 tot 20u, vrijdag van 9 tot 17u en zaterdag van 9 tot 13u (behalve tijdens de schoolvakanties).

De markten is gesloten op 1 en 29 mei.

12

DeVijfhoek_mei 2014.indd 12

24/04/14 09:58