10 minute read

Stichting Roelof Steinvoorte zet zich in voor het welzijn van Leeuwarder senioren

Tekst: Ritsko van Vliet, Van Vliet Beleving.

Advertisement

Een vaarvakantie, een uitstapje naar Ameland en kerstpakketten: enkele voorbeelden van initiatieven die mede mogelijk zijn gemaakt dankzij bijdragen van de Stichting Roelof Steinvoorte. De stichting bestaat sinds 1993 en zet zich in voor het welzijn van ouderen in Leeuwarden. De Leeuwarder Seniorenkrant was erg benieuwd naar deze stichting en vroeg voorzitter Chris Vegter en secretaris Jet van Gelder er het een en ander over te vertellen.

DDe Stichting Roelof Steinvoorte dankt zijn bestaan aan de nalatenschap van Roelof Steinvoorte. In zijn testament bepaalde hij dat zijn erfenis gebruikt moest worden om het welzijn van ouderen in Leeuwarden te bevorderen. Die erfenis bestond voornamelijk uit een aantal panden in de stad. Chris Vegter is vanaf het begin betrokken bij de stichting. Destijds werd hij door de notaris benaderd. “Meneer Vegter is een van de bekendste architecten in de stad, dus het was niet meer dan logisch, gezien het bezit van de panden, dat er iemand met een meer dan amateuristische kennis van zaken

nodig was”, zegt Jet van Gelder, docent klassieke talen op het Stedelijk Gymnasium. Ze kwam iets later bij de stichting. “Ik heb een prettig leven, maar realiseer me dat dat een kwestie van ‘geluk hebben’ is. Om die reden doe ik graag iets voor mensen die het minder breed hebben of die de weg naar hulp niet zo gemakkelijk vinden.”

FINANCIËLE HULP

De aanvragen die de stichting ontvangt, zijn zeer divers. Aanvragen van of voor één persoon worden niet in behandeling genomen. “Daar is onze stichting niet voor bedoeld. Wel steunen we andere clubs en stichtingen bij hun activiteiten. Wij geven financiële steun, zodat zij praktische hulp kunnen bieden”, legt Vegter uit. Zo sponsort

“ER ZIJN VEEL de stichting bijvoorbeeld het FestiINITIATIEVEN VOOR val Swettehiem, de Zonnebloem en Roze Zaterdag. “4 het Leven orga-

SENIOREN niseert normaal gesproken cul-

IN LEEUWARDEN turele uitstapjes, maar vanwege corona konden die niet doorgaan.

EN DAT IS In plaats daarvan belden vrijwilHARTVERWARMEND” ligers alle ouderen uit hun bestand op. Wij hielpen hen met een bijdrage om al deze gesprekken mogelijk te maken”, zegt Van Gelder. Ook aanvragen ten behoeve van ouderen vanuit wijkverenigingen of bewonersgroepen kunnen rekenen op een welwillend oor.

Een ander voorbeeld is de Stichting Missing Airmen Memorial Foundation. Deze stichting heeft als doel het markeren van crashlocaties waar zich nog vermiste vliegers kunnen bevinden en het registreren van die locaties als veldgraven en wilde een boekje uitgeven. Van Gelder: “Het lijkt misschien niet helemaal passen binnen de doelstelling, maar veel ouderen hebben een levendige belangstelling voor juist die periode uit de geschiedenis. Mijn buurvrouw bijvoorbeeld kon zich nog een neergestort vliegtuig herinneren. We kregen een presentexemplaar van het boekje dat ik aan haar heb gegeven. Ouderen toegang geven tot ‘hun’ geschiedenis is óók welzijn.”

Daarnaast helpt de stichting nieuwe activiteiten die zich richten op het welzijn van senioren met een steuntje in de rug. Van Gelder: “Soms heb je als club ook gewoon geld nodig om te beginnen, om een printer of briefpapier aan te schaffen.” Dankzij die bijdrage kunnen zich nieuwe plannen ontwikkelen.

EENZAAMHEID ONDER SENIOREN

Aan de hand van de aanvragen die binnen komen, kunnen de maatschappelijke ontwikkelingen op het gebied van ouderen afgelezen worden. “In het begin van het bestaan van de stichting was dat vooral de opkomst van de digitalisering. Een jaar of vijf geleden waren het thema’s als dementie en mantelzorg. En nu, vanwege corona, zie je vooral dat eenzaamheid onder ouderen een belangrijk onderwerp is”, vertelt Van Gelder. “Er zijn veel initiatieven voor senioren in Leeuwarden en dat is hartverwarmend. De stichting is nog niet zo bekend en dat vinden we jammer. We willen laagdrempelig zijn.”

WEBSITE

De website van de stichting, www.stichtingroelofsteinvoorte.nl, geeft meer informatie over de stichting. Ook zijn er een contactformulier en voorwaarden voor een aanvraag te vinden. ■

Tekst: Ritsko van Vliet | Foto: Peter Schûtte Inez timmer -t FLINK AAN DE WEG

Voor velen was Inez Timmer (66) een vergeten naam, totdat ze een aantal jaren geleden vanuit Duitsland terugkwam in Friesland. Ze is de laatste tijd vooral bekend door de mooie theaterprogramma’s die ze heeft gemaakt. Daarnaast was de zangeres regelmatig in de media: als semifinalist in The Voice Senior én als winnaar van het Ouderen Songfestival. De oudere generatie Friezen zal haar nog kennen van de folkband Irolt. Sommigen zagen haar lang geleden wellicht in een musical, naast sterren als Henk Poort en Bill van Dijk. Later veroverde ze de theaters in Duitsland en Oostenrijk en entertainde op exclusieve cruises. Ik zocht Inez op in Weidum, waar ze alweer jaren woont.

Ongekunsteld zit ze aan tafel in haar knusse huisje. Gekleed in een sweater en joggingbroek is er niets terug te vinden van de grande dame die regelmatig schittert op de bühne. Zangeres worden was geen jeugddroom. “Als kind wilde ik als leeuwentemmer bij het circus werken. Dat theatrale zat er dus wel in. Ik ontdekte dat ik mensen kon raken als ik op een podium stond, maar de calvinistische opvoeding zat mij in de weg. Ik werd lerares Engels.” Taalgevoel had ze zeker. Ze zingt en acteert even makkelijk in het Duits en Engels als in het Nederlands en het Fries. “Fries is niet mijn moedertaal”, vertelt Inez. “Ik kwam als vierjarige van Dedemsvaart naar Buitenpost. Thuis spraken wij Nederlands, maar we woonden wel in de Wâlden. Toen ik op school met een Westereinder klasgenoot Fries sprak, raadde hij mij dat af omdat het zo raar klonk.” Phantom of the Opera vertrekt ze naar Wenen. In Oostenrijk en Duitsland krijgt Inez in alle bekende musicals een grote rol. “Een groot avontuur met alle ingrediënten voor een goed gevuld dagboek: triomfen, eenzaamheid, liefde, verdriet. Gevoelens die alleen je collega’s begrijpen.”

BETOVERD DOOR EEN GOOCHELAAR

Na acht jaar onderbreekt Inez het musicalwerk. “Ik miste de interactie met het publiek. Je staat iedere avond naar een zwart gat te kijken. Ik werd solist en later entertainmentmanager op een groot cruiseschip.” Op een van de cruises leert ze haar man Peter kennen. “Er kwam een goochelaar aan boord die mij betoverde.” Ze settelen zich uiteindelijk in het Duitse Essen om meer tijd voor elkaar te hebben. “Toen kreeg ik weer belangstelling voor Fryslân. Ik had geen idee wat daar op cultureel gebied gebeurde, totdat ik hoorde dat Leonard Cohen in het Fries werd uitgevoerd. Ik wilde terug om bij te dragen aan de Friese cultuur.”

WEROM NEI IT HEITELÂN

En zo komt Inez in 2013 na vijfentwintig jaar terug naar Friesland. “Mijn hart trok weer naar het platteland. Vroeger had ik een hekel aan de sociale controle van een klein dorp. Nu koester ik die warmte.” Ze had Heimat & Heitelân geschreven, een voorstelling over het schakelen tussen twee culturen. “Wat een werk om na zoveel jaar weer aan de bak te komen! Niemand kent je, dus ik heb alle dorpshuizen afgebeld.” Uiteindelijk weet zij ieder jaar twee theaterstukken op de planken te brengen. De uitvoering van Op alle Fronten wordt door de Leeuwarder Courant beloond met 5 sterren.

THE VOICE SENIOR EN OUDEREN SONGFESTIVAL

De artistieke duizendpoot weet van geen ophouden. Ze schittert in 2019 als Mme Armfeld in A Little Night Music en krijgt een nominatie voor de beste vrouwelijke bijrol. Datzelfde jaar is ze semifinalist in The Voice Senior en in juli 2021 wint Inez in Amsterdam het Ouderen Songfestival. “Noem het overdreven ambitie, maar het is ook zo mooi om mee te maken. Toen ik van dat songfestival terugkwam in Weidum, hingen hier de vlaggetjes aan de gevel. En de publiciteit is erg welkom. Alle Friese media hebben er aandacht aan besteed. Dat belt een stuk makkelijker”.

OPPASSEN DAT DE CULTUUR NIET VERLOREN GAAT De coronatijd heeft Inez strijdbaar gemaakt. “Eerst was ik murw geslagen. In één keer geen optredens meer, dat doet iets met je. Maar ik ben als een gek gaan schrijven, heb nieuwe ideeën uitgewerkt. Tussen de eerste en tweede lockdown heb ik aardig wat voorstellingen gedraaid. Steeds voor dertig mensen per keer.” Inez merkt op dat we moeten oppassen dat door corona niet nog meer cultuur verloren gaat. “Minister De Jonge die net zo lief een dvd’tje opzet als alternatief voor een echt concert.

IROLT

Toch zorgt de Friese taal ervoor dat ze bekend wordt als zangeres. In Leeuwarden treft ze de muzikant Nanne Kalma. Daar slaat bij de achttienjarige niet alleen de artistieke vonk over, want Inez trekt bij Nanne in. Hij is gestopt met de popgroep Pugh’s Place en wil iets totaal anders. Geïnspireerd door Britse folkbands ontstaat de Friestalige folkband Irolt. “De eerste albums, De Gudrun Sêge en Kattekwea zijn erg goed verkocht. Wij waren op het goede moment met het juiste repertoire op de juiste plek.” Optredens tot in Engeland volgen. “We zaten eens in een tv-show van Rob de Nijs. Had ik, in folkstijl, houten sandalen aan. De opname was op een grindpad. Niet zo handig.“

IN DE KAARTENBAK BIJ JOOP VAN DEN ENDE

De relatie houdt geen stand en ieder gaat zijn eigen weg. “Nanne wilde meer focussen, terwijl ik wilde verbreden.” Inez gaat naar het conservatorium in Hilversum. “Ik was al tweeëndertig en kreeg les van Greetje Kauffeld. Ik studeerde af als jazzzangeres, maar deed daar eerst weinig mee. Omdat ik in de kaartenbak bij Joop van den Ende zat, mocht ik auditie doen voor de musical Cyrano.” Ze wordt aangenomen en begint haar musicalleven. Na The

Het Leeuwarder raadslid Reitsma (binnenkort wethouder), die vond dat hij moest kiezen uit twee kwaden toen hij het over de nieuwe plannen voor Zalen Schaaf had. Ook in Friesland gaat op die manier veel theaterkwaliteit verloren.”

LEVENSWERK

Daarom werkt ze nu al drie maanden aan haar ultieme project Baas Giele Taksy. Ondersteund door een vierkoppige band zingt Inez in het Fries vertaalde songs van Joni Mitchell. “Voor de financiering heb ik een crowdfundingsactie opgezet. Ik had vijfduizend euro gevraagd, maar er kwam ruim zesduizend binnen. Geweldig! Eind november komt de cd uit, 28 januari is de première in De Harmonie. Een megaklus, maar dit beschouw ik als een soort levenswerk.” Ze fronst een beetje. “Ik word ook ouder, het geheugen neemt af, tekst leren duurt steeds langer. Ik ga door zolang ik het nog kan, het mij voldoening geeft en ik het publiek nog iets te bieden heb. Maar na Baas Giele Taksy zet ik geen nieuwe locomotieven op de rails. Voordat je aan je optredens toe bent vreet de voorbereiding zo ontzettend veel tijd en energie. Het lijkt mij heerlijk om met het repertoire op pad te gaan dat ik al heb.”

FIT BLIJVEN IS BELANGRIJK

Inez houdt zich fit met het Weidumer Wandel Bootcamp. “Op maandagmorgen gaan hier in de straat de deuren open en dan loopt een stel vrouwen met een matje onder de arm richting het kaatsveld. Ik moet als podiumdier in conditie blijven, maar ik raad iedereen aan om regelmatig te bewegen. Juist als je door je leeftijd wat minder intensief leeft.” Ook de geest moet gestimuleerd worden, vind Inez. “Ik blijf als senior geestelijk fit omdat ik nieuwsgierig blijf. Alsjeblieft: dut niet in, blijf openstaan voor nieuwe belevenissen. Koester kunst en cultuur, want die zorgen voor buitengewone ervaringen.” Ze staat op en zingt Joni Mitchell in het Fries: “Ik bin ljocht en tsjuster wend, ik libje elke dei”. ■

“MIJN HART TROK WEER NAAR HET PLATTELAND. VROEGER HAD IK EEN HEKEL AAN DE SOCIALE CONTROLE VAN EEN KLEIN DORP. NU KOESTER IK DIE WARMTE.”

Foto: Piet Douma

Foto: Peter Schütte

Foto: Peter Schütte

Foto: Greet Terpstra

Foto: Peter Schütte

This article is from: