Leeuwarder studentenkrant 16

LEEUWARDER

STUDENTENKRANT

OKTOBER 2015 NUMMER16 TE VERKRIJGEN OP MEER DAN 50 PUNTEN IN LEEUWARDEN

MABEL WINT ‘LEKKERSTE BARVROUW VAN LEEUWARDEN’VERKIEZING

SCHOOLSTYLE: STUDENTEN MET EEN EIGENZINNIGE STIJL

MASTERCLASS MASTURBEREN

STRAATVRAAG: WAAR WORD JIJ STIEKEM WEL EENS OPGEWONDEN VAN?

Pagina: 6/7

Pagina: 8

Pagina: 14

Pagina: 15

pepernoot

TESTPANEL

STUDENTENVANAF SPORT €16,25*

Je studentenkamer inrichten? .RP GDQ YRRU OHXNH DSDUWH VSXOOHQ QDDU GH NULQJORRS ZLQNHO YDQ 2PULQ (VWDIHWWH 6RPV ]LWWHQ HU HFKW MXZHHOWMHV ELM RI YHUNRSHQ ZH VSXOOHQ GLH HU RSJHNQDSW ZHHU KHHO PRRL XLW]LHQ %LM RQV LV YDQ DOOHV YLQGHQ YDQ KLS GHVLJQ WRW ERHNHQ HQ YDQ ILHWVHQ HQ EDQNVWHOOHQ WRW NOHGLQJ :LM YHUNRSHQ DOOHHQ DUWLNHOHQ GLH LQ JRHGH VWDDW YHUNHUHQ

Heb je spullen over?

groepslessen voor €195,- per jaar of €19,50 per maand!

Tegen inlevering van deze advertentie geen inschrijfkosten (€ 25,–) en bij een lidmaatschap een gratis bezoek aan de zonnestudio

*RRL KHW QLHW ZHJ /HYHU KHW LQ RI ODDW KHW GRRU RQV RSKDOHQ HQ GUDDJ ]R ELM DDQ RQ]H SDVVLH YRRU NULQJORRS .OHGLQJ PHXEHOV ERHNHQ DSSDUDWHQ DOOHV LV ZHONRP

Stichting Omrin Estafette is een erkende goede doelen organisatie met ANBI-status.

* Vraag naar de voorwaarden.

Leeuwerikstraat 119 - 121 | 8916 CC Leeuwarden Tel. 058 - 215 29 59 | facebook.com/sportcentrumursus

Contact: Bel voor een afspraak om spullen op te laten halen met 0900 – 210 0 215.

9DQ PDDQGDJ WRW HQ PHW ]DWHUGDJ EHQW MH WXVVHQ HQ XXU YDQ KDUWH ZHONRP DDQ GH =ZHWWHVWUDDW LQ /HHXZDUGHQ

Volg ons op

Omrin-Estafette en

OmrinEstafette

INHOUDSOPGAVE THAT’S THE QUESTION 55 MABEL WINT DE ‘LEKKERSTE BARVROUW VAN LEEUWARDEN’-VERKIEZING 6-7 SCHOOLSTYLE 8 HOORAY FOR SCIENCE 9 OP VISITE BIJ: RINUS EN DEBORA 10 WAAR DE FUCK IS FROUKJE? 11 HUISJE, BOOMPJE, BIERTJE! 13 MASTERCLASS MASTURBEREN 14 DE STRAATVRAAG 15 DE CULINAIRE PAGINA 16 ALUHOEDJES & GASTCOLUMN 17

COLUMN FRISO EEN DAGJE OUDER De gemiddelde lezer van de Leeuwarder Studentenkrant is jong/knap/slank/gespierd [doorstrepen wat niet van toepassing is]. En mega-populair natuurlijk. Maar zoals verbitterde mensen van boven de 30 altijd zeggen: ‘GENIET ER MAAR VAN ZOLANG HET DUURT!’ Ja mensen, je kunt er maar weinig aan doen. Op een gegeven moment word je een dagje ouder. Ik, maar ook jullie, jonge blommen. Hoe je weet of je ouder wordt?

Simpel. Gebruik de volgende checklist: 1. Je krijgt een baby (ben je een losgeslagen sletje, dan krijg je er soms wel meer) 2. Je wilt ineens spontaan hardlopen of wielrennen (kijk mij, ik ben vitaal!)

3. Je voorhoofd wordt steeds groter (nee hoor, ik word niet kaal) 4. Eén biertje voelt als vijf (voor je hersencellen, je buikie en je kin) 5. Je wordt hoofdredacteur van een studentenkrant (confronterend, al die jonge mensen) Ik verklap niet hoeveel ik zelf van deze lijst af kan strepen.

Volgens filosoof Plato komt wijsheid met de jaren. Maar zoals al het geblato van Plato, is dat natuurlijk complete bullshit. Je komt gewoon ieder nieuw jaar weer tot de conclusie dat je het jaar ervoor heel erg onnozel bezig was. Vijfentwintigjarige: “Jezus, wat was ik vorig jaar onnozel!” Vijftigjarige: “Potjandoris, ik was niet de slimste knaap van de klas toen ik 49 jaren telde.”

Het wordt erger. Houd je stevig vast: je metabolisme daalt vanaf je 25e met 5% per tien jaar. Wat betekent dat, opa Friso? Nou kindertjes, dat betekent dat je spiermassa minder wordt en je vetmassa juist meer. Oftewel: je wordt chubby. Leuk woord he?

Chubby. Klinkt zo gezellig. Maar trap er niet in, die term is bedacht door chubby mensen! Het betekent gewoon ‘dik’. Ik wind er liever geen doekjes om.

Hoe voorkom je dan dat je ouder, minder populair en chubby wordt?

1. Weet ik niet 2. Hmmmm…

3. Even nadenken...

4. Nee, nog steeds geen idee.

5. Gewoon incasseren, accepteren en weer doorgaan?

COLOFON Redactie

Friso Visser 06 81 44 99 25 Friso@onlinemediakoffer.nl Marilyn de Beurs Jordi van den Bosch Froukje Bouma Sanne Plantinga Elisabeth Brugman Max Pieter Dijkstra Janneke Vonk Rowan Reiding

Advertenties Doede Vellema 06 15 37 22 55

Drukwerk

NDC Print, Leeuwarden

Verspreiding

Gastredactie Eline van der Meulen

Frl Group Via NHL Hogeschool, Van Hall Larenstein en Stenden Hogeschool 3jo Campuscafe McDonald’s Bibliotheek

Fotografie

Oplage

Lucas Kemper Jochem Schuiling

Uitgever Devea

Gouverneursplein 6, 8911 HH Leeuwarden 06 15 37 22 55 info@devea.nl www.devea.nl

Vormgeving

Chantal van Wieren (Ruich)

Cover

Mariel Peters & Julia Odenkirchen

Maar één troost: zodra je boven de dertig komt, ben je wel oud genoeg om voor de functie van hoofdredacteur van een studentenkrant in aanmerking te komen.

En dat ga ik nu doen. En ik geniet er van zo lang het duurt*! * Context: de jonge/knappe/slanke/gespierde/mega-populaire hoofdredactrice Froukje is momenteel op wereldreis. Daarom neem ik tijdelijk de troon van haar over.

Als ze niet verliefd wordt op een beefsteak-eating en shotgun-shootin’ cowboy of een masseur uit Thailand, dan zwaait ze na haar reis weer de scepter. En dan ben ik weer die zielige oude man in de redactie.

20.000 stuks

Digitaal

www.leeuwarderstudentenkrant.nl www.facebook.com/ LeeuwarderStudentenkrant info@leeuwarderstudentenkrant.nl Los te verkrijgen op meer dan 50 punten in Leeuwarden Ondanks alle zorg die aan deze uitgave is besteed, blijven vergissingen mogelijk.

Wij kunnen daar echter geen aansprakelijkheid voor aanvaarden. Auteursrecht voorbehouden © 2015.

Friso Visser mag op Facebook zitten onder werktijd. Want hij is mede-eigenaar van online communicatiebureau Online Media Koffer. In zijn vrije tijd is hij advocaat van de duivel, speelt hij Pokémon op de Gameboy en is hij ook nog eens hoofdredacteur van de Leeuwarder Studentenkrant.

OKTOBER 2015

-

LEEUWARDEN STUDENTENKRANT 3

Chaos in de tent?

Tresoar biedt je de rust en de ruimte...

Nu ’s avonds open tot 22.00 uur.

Kom naar onze vernieuwde studiezaal.

Hier vind je veel plaatsen om te studeren en ruimtes voor overleg.

Voor actuele openingstijden zie website van Tresoar: www.tresoar.frl Tresoar, Boterhoek 1, 8911 DH Leeuwarden, T 058-7890789

AVONDJE

UIT? PARKEER JE FIETS

VEILIG EN VOOR NIETS! Fietsenstalling Zaailand en St. Jacobsstraat (do. t/m za. ook ‘s nachts open)

www.fiets-in-de-p.nl

THAT’S THE QUESTION DE REDACTIEVRAAG Seks, drugs en minimal techno. Gaat er ook wel eens iets anders in de koppies van de redactieleden om? Zeker wel! Hoewel je het niet zou zeggen, bezitten deze mensen wel degelijk diepgang en denken ook heus wel eens na over de maatschappij. De volgende redactievraag is het bewijs: ‘zou je een vluchteling in huis nemen?’

‘ZOU JE EEN VLUCHTELING IN HUIS NEMEN?’

Rowan:

Max Pieter:

Marilyn: “Nee. Denk niet dat dat handig of nodig is. Volgens mij wordt er door de gemeente voldoende geregeld om die mensen goed op te vangen. Daarnaast: slachtoffers van loverboys, huiselijk geweld en mensenhandel moeten ook dringend geholpen worden. Maar die neem ik toch ook niet in huis? Daar ben ik niet voor. Ik mis de competentie, maar vind ook echt dat ik niet de hele wereld kan helpen. Daar zijn instellingen en mensen die daarvoor geleerd hebben voor. Wel ben ik meer dan welwillend om vrijwilligerswerk te doen om het verblijf van de gevluchte medemens zo prettig mogelijk te maken.”

“Ik woon in een dispuutshuis: jeweetwel, zo’n huis vol lege bierkratten midden in de binnenstad.

Aangezien het bij ons thuis altijd sowieso wel een gezellige boel is, ben ik er niet direct op tegen. Net als bij de andere nieuwe huisgenoten heeft hij zich dan echter wel aan dezelfde regels te houden. Hij moet lid zijn van de vereniging, de aspirantentijd van mijn dispuut doorstaan, goed bier kunnen drinken en de sjaarstaakjes vervullen. Nee zonder gekkigheid; als student beschik ik natuurlijk niet over de financiële middelen om een asielzoeker, laat staan een heel gezin, te onderhouden. Daarnaast zie ik de cultuurverschillen, het waarschijnlijk niet spreken van de taal en de eventuele psychologische problemen door de oorlogssituaties waar de vluchtelingen uit komen als obstakels.”

Froukje: “Ik zou zelf geen vluchteling in huis nemen, niet omdat ik harteloos en kil ben, maar ik denk dat deze mensen er niet veel beter van worden om bij Jan en alleman op de bank te liggen.

Vluchtelingen zijn vaak getraumatiseerd en ik denk dat ze beter af zijn in goede opvanginstellingen met juiste begeleiding in plaats van met mij Netflix te kijken onder een snuggie.”

“Zelf zou ik geen vluchteling in huis nemen, omdat ik waarde hecht aan mijn privacy en ik niet zomaar een vreemdeling vertrouw om ook als ik er niet ben in mijn huis rond te lopen. Dit geldt ook voor andere nietvluchteling-vreemdelingen. Wonen is iets heel anders dan op visite komen, waar ik overigens wel voor open zou staan. Ik denk namelijk wel dat het voor de integratie van de vluchteling en ook voor het begrip van mijn kant goed zou zijn om zo nu en dan een vluchteling uit te nodigen om een kop koffie te komen drinken.”

Elisabeth:

Janneke: “Een vluchteling in huis nemen? Joh, ik kan geen enkele plant (nee, ook die cactus lukt me niet) levend houden, laat staan dat ik voor een vluchteling kan zorgen…”

“Ondanks het feit dat ik deze mensen met liefde zou willen helpen, lijkt het mij geen strak plan om een vluchteling op te vangen in mijn studentenkamertje. Vluchtelingen hebben professionele begeleiding nodig. Hoewel velen denken dat je met mijn studie (Communicatie) voor bijna alles en ook weer niks wordt opgeleid, zit dat helaas net niet in mijn curriculum inbegrepen.

Een betere manier om hen te helpen is bijvoorbeeld door ze een lekker prakkie voor te schotelen. Hoewel ik betwijfel of ze op mijn kookkunsten zitten te wachten.”

Friso:

Sanne: “De barmhartige Sanneritaan (badoem tsjj) in mij zou met alle liefde een vluchteling in huis nemen en als er een vreemdeling aanbelt, mag die ook heus wel aanschuiven bij onze Hollandse pot, maar om nou huis, haard en babykamer te delen met een volslagen onbekende… nee. Misschien heel slecht en asociaal van mij, maar dat vind ik gewoon eng. Bovendien denk ik dat het voor beide partijen geen lange termijnoplossing kan zijn.

Er zijn veel betere vormen van opvang, waarschijnlijk ook met (wat minder schijterige) échte Samaritanen.“

“Ik zou het waarschijnlijk niet doen en kan een heel verhaal ophangen, maar kort samengevat is het ‘de angst voor het onbekende’. En ik voel me daar eigenlijk best wel schuldig over, aangezien ik normaal veel te veel tijd steek in goede doelen (schouderklopje voor mezelluf ). Ik vraag mezelf dan ook af: had ik in de Tweede Wereldoorlog dan ook geen Joden in huis genomen?

Ik houd mezelf graag voor dat ik dát dan weer wel zou doen. Dat waren toch vaak mensen bij je in de buurt, mensen die je kent? Misschien toch een beetje het-ver-van-mijn-bed-showeffect? In ieder geval heb ik ontzettend veel waardering voor mensen die wel zo barmhartig zijn om open huis te houden. Maar deze angsthaas is daar niet één van.”

Jochem: “Nee, ik zou ook geen vluchteling in huis nemen. Ten eerste omdat ik niet graag onbekende mensen in mijn huis heb terwijl ik er niet ben en ten tweede omdat ik denk dat zij daar niet beter van worden. Ik ben van mening dat vluchtelingen als groep moeten worden opgevangen op een plek waar zij kunnen wennen aan het onbekende (Nederland) en waar zij even tot rust kunnen komen. Ook denk ik dat vluchtelingen een plek voor een langere tijd moeten krijgen i.p.v dat ze iedere week/maand verplaatst worden.”

Lucas “Ik wil zeker wel mijn steentje bijdragen om het de vluchtelingen een beetje naar hun zin te maken.

In huis nemen gaat me wel iets te ver.

Volgens mij regelen de verschillende gemeentes alles wel redelijk goed met de opvanglocaties. Mochten ze daar mijn hulp kunnen gebruiken, dan zal ik zeker mijn handen uit de mouwen steken.”

OKTOBER 2015

-

LEEUWARDEN STUDENTENKRANT 5

MABEL WINT DE ‘LEKKERSTE BARVROUW VAN LEEUWARDEN’-VERKIEZING Door: Eline van der Meulen

Fotografie: Lucas Kemper

Moeders, houd uw piemeldieren thuis. Leeuwarden heeft gesproken. Er is de hele maand september massaal gestemd op de lekkerste borrelhapjes, de prinsessen van de tap en de ideale schoondochters van dertien cafés en kroegen in de Leeuwarder binnenstad. Maar, zoals altijd kan er maar één de winnaar zijn. Ze is knap, ze lacht lief en je mag haar midden in de nacht wakker maken voor een bord vol carpaccio. De Lekkerste Barvrouw van Leeuwarden – editie 2015 – is geworden…:

Beschouw je jezelf als lekker?

“Haha! De lekkerste ben ik misschien niet, maar ik krijg wel vaak te horen dat ik een open uitstraling heb achter de bar. Ik maak snel contact met gasten die bij ons komen, dus ik denk dat dat ook wel meespeelt. En als je gewoon aardig bent tegen iedereen, dan word je vanzelf wel lekker.”

Wat is er nou zo leuk aan barvrouw zijn?

MABEL SYPERSMA – BAR SYBS Van harte gefeliciteerd, Mabel! Wat gaat er nu door je heen?

“Staat Jacqueline niet in de top drie? Huh? Ik dacht echt dat ik ergens onderaan in de lijst zou eindigen, maar dit is stiekem ook wel heel erg leuk. Helemaal als je bedenkt dat ik volgens mij het kortst van alle genomineerde barvrouwen achter de bar sta. Ik ben namelijk pas in april dit jaar bij Bar Sybs begonnen. Eerder werkte ik er al als propper, maar gelukkig maakte ik promotie en kon ik aan de slag als barvrouw.”

Had je verwacht dat je ging winnen?

“Nee, niet echt. Er waren ook zoveel mooie meiden genomineerd! Ik ben er eerlijk gezegd ook niet zo heel veel mee bezig geweest. Een week nadat ik werd genomineerd, was ik eigenlijk alweer vergeten dat ik ook in de running was. Mijn moeder is het wel gaan promoten op haar werk en een paar familieleden en vriendinnen hebben het gedeeld op Facebook. Ook heb ik aan klasgenoten verteld dat ik meedeed. Zo heb ik waarschijnlijk de meeste stemmen binnengekregen.”

6 LEEUWARDEN STUDENTENKRANT

-

OKTOBER 2015

“De contacten. Ik heb ontzettend veel nieuwe, leuke mensen leren kennen sinds ik bij Sybs werk. En de sfeer die er hangt, is supergezellig. Gasten willen iets van je, je maakt een praatje met ze en je grapt er wat grappies tussendoor. Als je dan ziet dat iedereen plezier heeft, vind je het werk zelf ook gewoon leuk. Ik vind werken als barvrouw even leuk als uitgaan. Soms mis ik door mijn werk een feestje, maar dat is het absoluut waard om bij Sybs weer een avond achter de bar te mogen staan.”

“IS JOUW VADER EEN DJ? WANT JIJ BENT ECHT EEN PLAATJE” Wat zou je met deze titel doen om de wereld te verbeteren?

“Waar ik me in de toekomst graag voor wil inzetten, is pesten. Ik heb gezien hoe ongelukkig mensen ervan kunnen worden. Er zijn al veel scholen die een goed anti-pestbeleid hebben, maar er zijn ook nog genoeg scholen die er niets aan doen. Ik ben vroeger ook gepest.

Als mensen in mijn bijzijn nu lullig doen tegen een ander, dan zeg ik er wat van.

Roddelen doet iedereen wel eens, maar mij hoor je niet gauw alle slechte dingen over iemand opnoemen.”

Heeft die ervaring met pesten jou ook mondiger gemaakt nu je achter de bar werkt?

“Ja, zeker weten. Als barvrouw ben je natuurlijk medeverantwoordelijk voor het verloop van een geslaagde avond. Soms zijn er mensen die een grote bek tegen mij opentrekken. Toen ik net begon, kreeg ik op zulke momenten een kop als een boei. Nu kom ik echt wel voor mezelf op en ben ik ook niet op m’n mondje gevallen.”

Hele andere vraag hoor, maar zou je een vluchteling uit Syrië in huis nemen? [lange stilte] “Een kind wel.”

En een zwangere vrouw dan?

“O ja, die ook nog wel. Maar ben ik heel racistisch als ik zeg dat ik liever geen man in huis zou nemen? Het is niet zo dat ik denk: kom allemaal maar binnen. Staat er dus ’s avonds laat een vluchteling voor mijn deur, dan beoordeel ik op het moment zelf of diegene verder mag komen. Er zit toch wel verschil in ’s avonds laat een Syrische man binnenlaten of een Syrische, zwangere vrouw.”

Wie is je favoriete barman in Leeuwarden?

“O neee… Help. Eigenlijk moet ik nu zeggen dat mijn baas bij Sybs mijn favoriet is, hè.

Wat een stomme vraag. Ik ga zoveel mensen teleurstellen nu, ik kan het met iedereen goed vinden. Mag het geen barvrouw zijn?”

Nee, je moet écht kiezen, Mabel. Gun to your head.

“De mannen met wie ik werk zijn allemaal zo aardig! Als ik dan toch echt iemand moet kiezen, ga ik voor Curty van De Nachtwacht. Hij is altijd zo gezellig en hij doet lekker gek achter de bar. Daar houd ik wel van. Curty is de vriend van Jacqueline van Bebida’s. Gelukkig kan ik het goed met haar vinden, dus ik leg haar mijn keuze later nog wel even uit, haha.”

Nr. 2: Anne Mart van Café De Nachtwacht “Leuk zeg, om de titel van één-na-Lekkerste Barvrouw van Leeuwarden te mogen dragen!

Ik heb me eigenlijk niet heel veel met de wedstrijd beziggehouden. Mijn collega’s van De Nachtwacht hebben daarentegen wel héél erg hun best voor mij gedaan. Ze hebben de Facebookstatus van de Leeuwarder Studentenkrant meerdere keren gedeeld en in hun persoonlijke status tagden ze er op los. Ik had daarom wel verwacht dat ik flink wat stemmen in de wacht zou slepen, maar ik had natuurlijk geen idee op welke plaats ik zou eindigen.

De meeste stemmen heb ik waarschijnlijk te danken aan Christina, ook een collega. In De Nachtwacht tap ik niet alleen biertjes, maar ook de leukste moppen. Slecht zijn ze wel hoor, maar hoe meer je gedronken hebt, hoe leuker ze zijn. Wat zeg je? Je wilt er eentje horen?

Komt ie: hoe noem je hanensoep ook wel? Antwoord: kippensoep met ballen. Ik zei toch dat ze fout zijn. Volgend jaar hoef ik niet per se te worden genomineerd. Als het komt dan komt het, en als het niet komt, tja. Dan komt het niet. Ik gun één van de meiden uit mijn team de titel. Omdat ik nu al eens genomineerd ben geweest, vind ik het veel leuker wanneer volgend jaar een andere Nachtwacht-barvrouw wordt genomineerd.”

“IK TAP NIET ALLEEN BIERTJES, MAAR OOK DE LEUKSTE MOPPEN” Algemene info Anne Mart: 23 jaar, woont in Leeuwarden, studeert Commerciële Economie aan NHL Hogeschool in Leeuwarden

“ZOLANG JE AARDIG BENT TEGEN IEDEREEN, WORD JE VANZELF LEKKER” Wat is de meest foute openingszin ever waarmee iemand jou heeft geprobeerd te versieren?

“Is jouw vader een dj? Want jij bent echt een plaatje. Ik heb de beste jongen vierkant uitgelachen. Zijn openingszin was zó slecht, dat ie tegelijkertijd ook vreselijk grappig was.

Uiteindelijk heb ik wel een heel leuk gesprek met hem gehad.”

Is dit het nu? Is er ook maar íets dat nog kan tippen aan deze mijlpaal in jouw carrière?

“Ik vind het al een hele eer dat ik door het uitgaand publiek van Leeuwarden ben verkozen tot de Lekkerste Barvrouw van de stad. Ik heb altijd al graag in de horeca en het ‘stapleven’ willen werken. Ik hoop dan ook nog zeker een paar jaar achter de bar te staan bij Sybs. Mijn baas zal blij zijn met deze winst, dus dat zit denk ik wel goed. Later als ik groot ben, wil ik graag met probleemjongeren of gedetineerden werken, of in de jeugdzorg. En ik wil een paard, dat is echt mijn grootste wens.”

Zaterdag handtekeningen uitdelen en gratis rondjes bier voor al je trouwe fans in Sybs?

“Ik denk dat dat wel meevalt hoor. Er zullen vast mensen naar me toe komen en ik ga het ook zeker vieren. Ja, ik ga sowieso even flink op stap. Iets met veel zoete witte wijn en goede vrienden om me heen.”

Algemene info over Mabel: 19 jaar, studeert Onderwijsassistent (mbo-niveau 4) op ROC Friese Poort in Leeuwarden (zit in het examenjaar), geboren en getogen in Leeuwarden en woont er nu nog

Nr. 3: Tetske van De Walrus “Wat grappig dat ik derde ben geworden, dat had ik echt niet verwacht! De Walrus had op Facebook gezet dat ik in de running was voor de titel van Lekkerste Barvrouw van Leeuwarden, maar de gasten die op die status reageerden, kende ik niet persoonlijk.

Er waren zelfs enkele stamgasten die met het schaamrood op de kaken naar mij toe kwamen om me te vertellen dat ze niet wisten dat ik meedeed. Beetje jammer, want inmiddels hadden zij al op een andere barvrouw gestemd. Gelukkig vonden mijn collega’s en vrienden het helemaal geweldig dat ik was genomineerd en hebben zij volgens mij de meeste stemmen gefikst. Zelf heb ik niet heel actief stemmen geworven. Wel was er een vriendinnetje zó enthousiast over mijn deelname, dat ze iedereen die het maar wilde horen heeft aangespoord om te stemmen en het verder te delen. Waarom iemand op een barkruk in De Walrus neer zou moeten ploffen? Allereerst omdat daar natuurlijk alleen maar lekkere meiden werken. Daarnaast vind ik De Walrus echt één van de gezelligste tentjes in Leeuwarden. De Dikke vind ik ook erg leuk, maar dat is meer om te borrelen. De Walrus heeft een unieke uitstraling, ook daar kun je leuk borrelen en het pand is écht het allermooiste van Leeuwarden.”

‘‘IN DE WALRUS WERKEN ALLÉÉN MAAR LEKKERE MEIDEN” Algemene info Tetske: 22 jaar, geboren en getogen in Leeuwarden, maar woont nu in Groningen, studeert Life Science and Technology aan de RUG in Groningen

OKTOBER 2015

-

LEEUWARDEN STUDENTENKRANT 7

SCHOOLSTYLE Tekst en fotografie door: Rowan Reiding

Ons nieuwe redactielid en fashion blogger Rowan Reiding gaat voor deze nieuwe streetstyle schoolstyle rubriek gewapend met haar camera op de hogescholen op zoek naar studenten met een eigenzinnige stijl. Zorg dus dat je vanaf nu altijd in je beste kloffie naar school gaat, want wie weet sta je binnenkort bij onze fashionista voor de lens! Deze eerste editie wordt afgetrapt door twee stijlvolle studentes (niet getreurd mannen, ook jullie komen nog aan de beurt) van Stenden Hogeschool en NHL Hogeschool.

Even voorstellen:

Rianne – Stenden Ontmoet Rianne, 20 jaar. Deze kleurrijke studente woont in Leeuwarden en volgt de opleiding Creatieve Therapie aan Stenden. Niet alleen binnen haar studie is Rianne creatief, maar ook wat betreft haar kledingkeuze laat ze haar uitspattingen de vrije loop.

Het merendeel van haar garderobe bestaat uit zelfgemaakte kleding, zo ook deze bloemige kimono. “Door mijn eigen kleren te maken heb ik veel meer keuze en vrijheid in wat ik draag. Bovendien is het origineel en dat ben ik graag,” vertelt Rianne. Haar stijl beschrijft ze dan ook als creatief, spontaan en onbeperkt. De stofjes voor haar creaties slaat Rianne in op de markt, bij stoffenwinkels en tijdens evenementen zoals het Leeuwarder stoffenspektakel.

De inspiratie voor haar creaties vindt ze vooral op school, door te kijken naar de vele studenten uit verschillende culturen!

Koopt deze dame dan nooit kant-en-klare kledingstukken? Jawel, hoor! Voor basics maakt Rianne een uitzondering en kan ze een bezoekje aan de H&M en Vero Moda wel rechtvaardigen. En voor schoenen en accessoires, want die maakt ze (nog) niet zelf. Je zal Rianne vrijwel altijd op hoge hakken spotten en ook een hoedje behoort tot de standaard uitrusting. Hakken draagt ze niet alleen voor de mooi, maar ook vanwege het comfort.

Ja, echt waar! Rianne heeft namelijk snel last van bepaalde drukpunten op haar voeten, waardoor platte schoenen niet lekker lopen. Hakken zorgen er echter voor dat haar voeten een andere houding aannemen, waardoor die pijnlijke drukpunten als sneeuw voor de zon verdwijnen! Mening vrouw zou zulke voeten wel kunnen waarderen. Handig als je een avondje stappen niet constant tegen de bar hoeft te leunen vanwege die rottige hakken! Ook de hoedjes zijn niet alleen maar leuk: “Ik loop snel een zonnesteek op en daar beschermen mijn hoedjes me tegen.” Een gevalletje van fashion meets function dus.

Jasje: 30 euro (Primark) Top: 5 euro (Vintage)

Rok: 7 euro (Vintage)

‘‘DOOR MIJN EIGEN KLEREN TE MAKEN HEB IK VEEL MEER KEUZE EN VRIJHEID IN WAT IK DRAAG’’ -

Hoedje: 8 euro (Takko)

Schoenen: 30 euro (H&M)

T-shirt: 26 euro (Vero Moda)

Noodles : 2,75 euro (Stenden)

Rok: 15 euro (H&M)

Panty: 8 euro (H&M)

Schoenen: 80 euro (Invito)

8 LEEUWARDEN STUDENTENKRANT

-

OKTOBER 2015

Charlotte – NHL Charlotte is pas 18 lentes jong en studeert voor Docent Theater aan NHL Hogeschool. Deze outfit heeft toevallig alles te maken met haar opleiding. Op de dag van de foto had ze namelijk het vak dialoog, waarbij ze een scène uit het Victoriaanse tijdperk moest naspelen.

Ze vond deze rok en schoenen wel iets Victoriaans hebben. Is dit dan een outfit die Charlotte normaal gesproken niet zou dragen? “Nou, het hangt wel in m’n kast, dus…” Goed punt, Charlotte.

Haar stijl beschrijven vindt Charlotte maar lastig. In haar kledingkeuze zie je namelijk haar passie voor het theatervak terug: Charlotte is een ware stijlkameleon. De ene dag ziet ze er gehesen in een strakke kokerrok übervrouwelijk uit en de andere dag gaat ze met haar grofgebreide slobbertrui voor een ultracasual look. “Weet je, ik ben niet schizofreen of zo, maar ik vind het wel leuk dat ik door mijn outfit een andere rol aan kan nemen.” Het enige item dat ze wel met grote regelmaat draagt, is een accessoire: het gouden horloge van haar oma. Het loopt niet meer, maar dat is niet erg. Het heeft veel emotionele waarde en bovendien vindt ze het gewoonweg een prachtig horloge.

Twee van haar kledingstukken van deze outfit komen van vintagewinkels, net als vele andere items in haar garderobe. Vintagewinkels mag ze dan ook graag bezoeken: Mamamini in Groningen is favoriet. Hier kan ze gemakkelijk uren vertoeven, op zoek naar dat ene pareltje. Wat Charlotte zo fijn vindt aan vintage winkelen is dat ze nooit bang hoeft te zijn dat ze op school nog tig meiden in hetzelfde kledinstuk spot. Bovendien is het gewoon lekker goedkoop: “Ja, ik ben toch een student, hè?” Charlotte kan dan ook elke student met een krap budget een bezoekje aan vintage winkels aanraden!

‘‘IK BEN NIET SCHIZOFREEN OF ZO, MAAR IK VIND HET WEL LEUK DAT IK DOOR MIJN OUTFIT EEN ANDERE ROL AAN KAN NEMEN’’

HOORAY FOR SCIENCE DE GROTE GEKLEURDE PEPERNOTEN-TEST Door: Sanne Plantinga

Fotografie: Lucas Kemper

Ieder jaar ligt ie weer - tot ieders verbazing/verrukking/vervloeking - lekker vroeg in de schappen: de oer-hollandse kruidnoot* (hierna verder te noemen als: pepernoot). Tot voor kort had dit gebakken rond hompje deeg een mooi donkerbruin kleurtje. Maar wie alert is op het bestaan van deze traktatie, heeft wel gezien dat onze vertrouwde pepernoot dit jaar ook een oranje, paars, rood en zelfs met kokos bestrooid jasje heeft gekregen. Heeft de Zwarte Pieten-discussie misschien dan ook invloed op de kleur van onze pepernoten? Sinterklaas mag het weten. Feit is dat dit uitgebreide assortiment in pepernoten ons voor een ondenkbaar groot dilemma stelt: welke is nou de allerlekkerste? Om antwoord op deze prangende vraag te krijgen, nodigden we een tweekoppig en zeer kritisch kinderpanel uit, waarvan de leden zich nog niet laten beïnvloeden door enige vorm van (pepernoten)racisme. Deze objectieve panelleden zijn broertjes Senna (7) en Joa (4).

Joa Numan

Senna Numan

Leeftijd: 4 jaar Woonplaats: Leeuwarden Hobby’s (ingefluisterd door broer Senna): basketbal (“Vindt ie leuk, maar doet ie nog niet echt”) Toekomstige opleiding: mbo-3 Hoofdagent en Brandweeropleiding Favoriete Zwarte Piet: “Ik vind ze allemaal even leuk”

Leeftijd: 7 jaar Woonplaats: Leeuwarden Hobby’s: voetbal Toekomstige opleiding: mbo-3 Hoofdagent Favoriete Zwarte Piet: Funny Piet

Sinaasappel Smaakt naar: “Oranje”, (volgens Joa.) Senna denkt: “Sinaasappel.”

Cijfer: 2,5

Tiramisu Smaakt naar: Senna: “Weet ik eigenlijk niet, maar deze vind ik het allerlekkerst!”

Cijfer: 6 (“Een 6 is voor mij het hoogste!”)

Yoghurt Smaakt naar: Senna: “Witte chocola.”

Joa: “Rozijnensmaak.”

Cijfer: 5

Pure chocola Smaakt naar: “Pure chocola” Cijfer: 4

Melkchocola Smaakt naar: Joa: “Chocola, melk!”

Cijfer: “Een 10. Nee, een 20!”

Bosvruchten Smaakt naar: “Bosbessen” Cijfer: 4

Truffel Smaakt naar: “Weet ik eigenlijk niet, iets met chocola.”

Cijfer: 4

Aardbei Smaakt naar: “Aardbei, ja aardbei!”

Cijfer: 2

Cappuccino Smaakt naar: “Berensmaak!”, zegt Joa. Senna: “Ook een soort caramel.”

Cijfer: 7,5

Caramel Smaakt naar: Senna: “Caramel zit ik aan te denken.”

Cijfer: 5

Kokos Smaakt naar: Joa: “Chocola met een soort hageltjes erop.” Senna: “Ja, hagelchocola!”

Cijfer: 5,5

Wil de echte pepernoot opstaan?

Wat zit er in zo’n pepernoot?

De pepernoten die wij massaal wegstouwen, is eigenlijk geen pepernoot, maar een kruidnoot. De twee onderscheiden zich voornamelijk door het gebruik van speculaaskruiden. Een kruidnoot is vaak wat krokanter en smaakt naar speculaas (door die laatst genoemde kruiden) en een echte pepernoot smaakt meer naar taai taai. Dat je het even weet.

• boter • donkerbruine basterdsuiker • speculaaskruiden • zelfrijzend bakmeel • melk

Leeuwardens eigen pepernotenwinkel

Conclusie

Ons stadje heeft sinds 7 oktober een eigen pepernotenwinkel, hooray! Pepernotenfabriek Van Delft uit Harderwijk schiet door heel Nederland met dit soort winkeltjes uit de grond, zo ook op de Nieuwstad in Leeuwarden. Hier kun je uit maar liefst 50 smaken kiezen. Dat is nog eens keuzestress!

In een pepernotendop kunnen we zeggen: de smaak aardbei vinden de broertjes het allerviest. “Een beetje zurig!” Joa stopt de pepernoot in z’n mond en legt ‘m ook net zo snel weer terug op de schaal. “Deze is niet lekker.” De pepernoot omhuld met melkchocola komt als beste uit de test. Op een schaal van 0 tot 10 krijgt deze smaak zelfs een 20.

Kassabonnetjes

De overige pepernoten scoren vrijwel allemaal een cijfer dat ergens in de middenmoot ligt.

Hoewel er niet te veel aan de gekozen cijfers valt af te lezen, aangezien beide proefpersonen een andere normering aanhouden. Voor Senna is een 6 het hoogst op een schaal van 0 tot 10, en voor Joa een 20.

HEMA Zak cappuccino-pepernoten € 2,50 Zak sinaasappel-pepernoten € 2,50 Zak bosvruchten-pepernoten € 2,50 TOTAAL € 7,50 JAMIN Zak zelfgeschepte gemengde pepernoten € 2,23 TOTAAL € 2,23

Desondanks kunnen we concluderen dat de vruchtensmaakjes het verrassend genoeg minder goed doen bij de jongens en de wat meer volwassen smaken juist aardig in de smaak vallen. Zo blijkt Senna een fijnproever door de smaken tiramisu (“Weet eigenlijk niet wat dat is”) en cappuccino (“Ik dacht eerst: het smaakt een beetje naar koffie”) hoog te waarderen. Maar de smaak melkchocola doet het toch het allerbest tussen de melkgebitjes.

Weet jij voortaan wat je in huis moet halen als je neefjes weer eens op visite komen (of achterin de kast moet leggen, als je alles voor jezelf wilt houden)!

OKTOBER 2015

-

LEEUWARDEN STUDENTENKRANT 9

OP VISITE BIJ: RINUS EN DEBORA Door: Janneke Vonk

Fotografie: Jochem Schuiling

Al sinds 2008 zet hij heel Nederland op zijn kop met hits als ‘Hey Marlous’ en ‘Met Romana op de scooter’. De internetsensatie van deze tijd is Rinus Dijkstra, alias Zanger Rinus. Ook vriendin Debora, die in de clips de rol aanneemt van sexy danseres, mag bestempeld worden als ‘Bekende Nederlander’. Nieuwsgierig naar de luxe lifestyle van Rinus en Debora reisden we af naar Drachten city, de woonplaats van deze twee Youtube-helden.

Als we voor de deur van Rinus’ huis staan, midden in een gezellige volksbuurt, voelen we ons nog lichtelijk zenuwachtig. We hebben geen idee wat we kunnen verwachten en vragen ons af of Rinus’ succes hem naar de bol is gestegen. Iets wat we ons goed voor kunnen stellen met de hits die inmiddels achter zijn naam staan. Als de populaire zanger opendoet, valt het gelukkig mee: de zanger is enorm vriendelijk en vindt het erg gezellig dat we langskomen.

De huiskamer van Rinus Rinus woont al jaren samen met vriendin Debora, beide liefhebbers van het Nederlandse lied. De huiskamer straalt de liefde voor de diverse muziekmakers uit: overal hangen posters en fotokaarten met handtekeningen. Tussen de muurversiersels hangt ook zangeres Sharon, de vrouw die we allen moeten bedanken. Tijdens een cd-presentatie mocht Rinus haar ontmoeten en bood ze hem een middagje in de studio van haar ouders aan. Rinus: “Hier nam ik mijn eerste nummer ‘Hey Marlous’ op. We schoten er een videoclip bij die we op YouTube plaatsten. Toen ging ik op vakantie, ik was wel toe aan wat rust.” Toen Rinus terugkwam van vakantie bleek het nummer opgepikt te zijn door de media. De views op YouTube rezen vervolgens de pan uit. En dat doen ze nog steeds. De scooterrijder blijkt een ware hitmachine: de bekende pareltjes van clips scoren gemiddeld één miljoen views en ook de onlangs uitgebrachte zomerhit ‘De straat is mijn camping’ doet het lekker.

Rinus en Debora In vrijwel elke clip trekt ook vriendin Debora de nodige aandacht. De lovestory van de tortelduifjes is er een voor in de poëziealbums. Of beter gezegd: voor in het vroegere populaire popblaadje de Hitkrant. Debora vertelt ons namelijk vol trots dat ze elkaar ontmoet hebben via het tienerkrantje: “Ik had een oproep geplaatst in de Hitkrant omdat ik graag wilde schrijven met penvriendinnen. Toen kreeg ik een reactie van Rinus.” Rinus: “Ja, ik reageerde heel vaak op zulke oproepen. Eigenlijk schreef ik iedereen. Dus ook Debora.

We schreven al een tijdje met elkaar toen ze vroeg of ik langs wilde komen. Toen heb ik de trein gepakt naar Zeeland, waar ze woonde, en hebben we carnaval gevierd. Ik houd heel erg van carnaval en ook van de kermis.” Het was het begin van een prachtig liefdesverhaal met als hoogtepunten onder andere de vakanties naar Turkije. Romana: ‘‘We zijn al tien keer naar Turkije geweest’’. Naar Marmaris. Het is altijd heel gezellig daar, vooral in Basil’s fun bar.

Maar die is er nu niet meer. Heel erg jammer, want daar mocht ik een keer optreden als mijn favoriete artiest Madonna. Toen mocht ik ‘Like a virgin’ zingen.”

‘‘WE HEBBEN ELKAAR ONTMOET VIA DE HITKRANT’’

Het succes Rinus mag met recht een waar feestbeest genoemd worden. Bezocht hij vroeger graag de kermis en carnavalsfeesten, anno 2015 treedt hij elk weekend op voor uitzinnige menigtes die veelal bestaan uit comazuipende tienermeisjes en studenten die maar wat graag met hem op de foto gaan en een handtekening laten zetten op de meeste intieme plekken.

“Het is altijd heel gezellig als ik ergens mag optreden. Door het hele land zijn ze fan van mij.

Ook in België trouwens, daar mag ik binnenkort mijn liedjes zingen. Overal waar ik kom, zingen ze mee en doen ze de dansjes uit de clip na. Ze willen ook altijd op de foto en overal handtekeningen.”

Omdat we erg benieuwd zijn naar de inspiratiebronnen van Rinus en hoe de geweldige meezingers tot stand komen, vragen we hem naar het verhaal achter de hits. “Mijn grote voorbeeld is Frans Bauer. Ik luister vaak naar zijn liedjes en dan krijg ik inspiratie. Soms een beetje te veel. Er zijn heel veel dingen waar ik liedjes over wil maken. Zo ging het ook met mijn laatste liedje. We konden dit jaar niet op vakantie naar Turkije, dus toen hebben we zelf maar een camping gemaakt in de tuin.”

De keerzijde van de medaille Helaas roept het succes van het stel ook de nodige jaloerse reacties op. Rinus wordt thuis lastig gevallen en krijgt vaak nare reacties via social media. Ook vriendin Debora heeft er last van. Terwijl ze een sigaar opsteekt, vertelt ze dat Rinus op het podium regelmatig ondergoed toegegooid krijgt en dat ze daar niet zo van gediend is. “Ik vind dat niet leuk, hoor. Ze kunnen dat ondergoed maar beter aanhouden. En die negatieve reacties vind ik ook niet leuk. Daarom blokkeren we alle mensen die vervelend doen.”

Terwijl we het hierover hebben, wil Debora ook graag iets zeggen over het vluchtelingenprobleem. “Al die mensen moeten stoppen met die oorlog hoor, ik vind dat vervelend. Ik heb er genoeg van. Al die vluchtelingen. Mensen moeten eens aardig en lief tegen elkaar gaan doen, dan wordt de wereld een stuk mooier.” Ook Rinus is niet echt te spreken over de situatie: “Hier in Drachten zijn ze allemaal aan het meppen met elkaar. Vind ik niks aan, hoor. Dat is toch allemaal nergens voor nodig?” Als we Rinus vervolgens vragen hoe het nou precies zit met de keerzijde van de medaille vertelt hij dat hij zich er niet zo druk om maakt. “Laat maar lekker gaan, denk ik dan. Ik vind het heerlijk om te zingen en lekker gek te doen. En daar ga ik niet mee stoppen hoor, ze krijgen mij er niet onder.”

Gelukkig maar, aangezien wij vast niet de enigen zijn die nog jaren willen genieten van Rinus’ klassiekers.

10 LEEUWARDEN STUDENTENKRANT

-

OKTOBER 2015

WAAR DE FUCK IS FROUKJE? Door: Froukje Bouma

Zoals je in de vorige LSK kon lezen, is onze Froukje op wereldreis. Wij begrijpen dat jij thuis op de bank zit met ingehouden adem omdat je zo benieuwd bent hoe het met haar gaat. Deze keer in ‘Waar de fuck is Froukje?: de groepsreis/USA-editie.

Groepsreis Het concept groepsreis was mij voor deze trip volkomen vreemd. In het verleden heb ik af en toe wel eens schimmige dagtrips gemaakt in een bus vol bejaarden, maar dat was toch anders. Althans, dat hoopte ik vooraf, want aan die dagen heb ik niet de beste herinneringen. Zo heb ik een dag in Berlijn doorgebracht waarbij de tourguide ons welgeteld zestien minuten uit de bus liet in een dag van acht uur.

Maar ik wilde graag meer zien van de VS en aangezien dit niet het meest praktische land is voor backpackers leek dit me een uitkomst: een 23-daagse trip van New York naar San Francisco.

We verzamelen in ons hostel voor de welkomstmeeting. Ik was al ruim een week in New York met vriendinnen en was ‘s middags met hen naar een club geweest waar we brunchten en onbeperkt konden drinken. Ja dit was inderdaad net zo vreemd als dat het klinkt: de volumeknoppen werden opengedraaid en naast de scrambled eggs stonden flessen wodka op tafel. In ruil voor het aantrekken van een heel ordinair kort jurkje mochten wij zowel de wodka als de eieren soldaat maken. Dat leek ons een schappelijke deal. Dat het twee uur ‘s middags was, maakte in dit geval weinig uit. Dit resulteerde er wel in dat ik lichtelijk beschonken aankwam bij de welkomstmeeting. Ik deed mijn best om geïnteresseerd en nuchter over te komen en was gelukkig genoeg bij zinnen om die hoerenjurk uit te trekken en hem te verwisselen voor een nettere outfit.

Mijn tourguide vertelt zonder blikken of blozen dat Bush de beste en meest sympathieke president is die ze ooit hebben gehad. Als we ‘s avonds aankomen, is de hele buurt uitgelopen om ‘de toeristen’ te bekijken. Zijn buurvrouw vertelt me trots dat ze wel eens iemand uit Duitsland heeft ontmoet. We worden naar binnen getroond waar iedereen ervoor zorgt dat ons niets tekort komt. Zijn vader staat achter een barbecue enorme steaks te grillen, plus een soort rookworst van anderhalve meter lang. Na het eten, waarbij ik me echt misselijk heb gegeten, drinken we biertjes in de tuin, want het is hier nog heerlijk weer.

Breeduit lachend heet elke persoon die ik spreek me van harte welkom in Texas. Volgens hen de beste plek ter wereld. Een van de jongens uit de buurt trekt zijn shirt omhoog en laat een enorme tatoeage zien van de kaart van Texas. De eerste persoon met de provincie Friesland op z’n rug moet ik nog tegenkomen. Morgen gaan we schieten: iedereen heeft hier minstens een of twee wapens in zijn bezit. Zijn vader vertelt me dat hij het zo ontspannend vindt om na het werk lekker in de tuin te zitten en wat in het rond te schieten op doelwitten die hij ophangt. Hij is stomverbaasd dat wij niet zomaar wapens mogen hebben in Nederland.

Op de vraag wat hij vindt van de recente (zoveelste) schietpartij op een school in Amerika, schudt hij verdrietig zijn hoofd. “Zulke dingen zijn vreselijk, maar gekken heb je overal.” Het schijnt niet in hem op te komen dat wapens verbieden misschien dit soort dingen zouden kunnen voorkomen. De dag erna mag ik eraan geloven. Ik ben bloednerveus. We rijden met drie trucks vol wapens naar het land van een vriend. De sfeer is uitgelaten en het voelt alsof we naar het strand gaan. Dat we een heel dorp kunnen uitmoorden met de spullen in de laadbak schijnt niemand te deren.

We zijn met z’n tienen, waaronder een Indiase Britse man met haar tot bijna op zijn billen die met zo’n onverstaanbaar accent spreekt dat ik ongeveer twintig procent begrijp van wat hij zegt. De trip bestaat voor driekwart deel uit kamperen met hier en daar een hostel. Op het moment van schrijven ben ik halverwege en ik leef nog, dus dat is goed nieuws.

Het eerste deel van mijn reis verloopt gemoedelijk. We zetten elke dag lekker ons tentje op en verkennen de steden in de buurt, waaronder Washington. De afstanden die we afleggen, zijn enorm: in totaal rijden we zesduizend kilometer, dus zeven uur per dag in ons busje zitten, is peanuts.

Een van mijn favoriete bezigheden is het bekijken van de reclameborden: het is hier niet meer dan normaal om een levensgrote foto van jezelf in te zetten om mensen ervan te overtuigen om jou in te huren, bijvoorbeeld als advocaat. Zo ontdek ik tot mijn grote vreugde dat Mr. Smiley, een gerenommeerde advocaat gespecialiseerd in lichamelijke letselschade, zijn hoofd op kassabonnetjes heeft laten printen bij het lokale fastfoodrestaurant. Ik heb hem bewaard, je weet maar nooit.

Bij aankomst tovert een van de vrienden eerst nog een enorme tas vol gefrituurde kip tevoorschijn, bij uitstek het favoriete gerecht van de Texanen. Daarna mogen we. Na een half uur durf ik het eindelijk ook en ik moet eerlijk toegeven: het is best wel cool om de trekker van een enorme shotgun over te halen, al haal ik past echt opgelucht adem als we allemaal weer ongedeerd in de auto zitten.

Die avond roept de vader van mijn tourguide me: “Froggie froggie, ik wil je iets laten zien”.

Zijn hele wapencollectie ligt uitgestald in een kamer. Ik knik geïmponeerd. Wat een bizar land is dit, het lijkt wel een oorlogszone. “Kom, ik heb nog iets,” wenkt hij me. We lopen naar de keuken en ik verwacht half dat er een enorme bazooka uit het keukenkastje komt, maar het is een verzameling Delfts blauwe molentjes. “Ik heb jarenlang voor een Nederlands bedrijf gewerkt en kreeg dit elk jaar met de kerst. Hebben jullie dit echt in Nederland?”

Ik knik en kan alleen maar van deze vreselijk lieve gastvrije mensen houden.

Texas We hebben twee Amerikaanse tourguides voor wie de avond pas is geslaagd als er heel veel alcohol aan te pas komt. Dit lijkt sowieso het hoogst haalbare te zijn hier onder Amerikaanse jongeren: drinken totdat je knock-out naar huis gesleept wordt. Een van de tourguides komt uit Texas en stelt voor om twee nachten bij zijn familie te verblijven in plaats van kamperen in Houston en San Antonio. Wij zijn helemaal voor aangezien het een unieke kans is om eens een kijkje te nemen bij een Texaanse familie.

Texas is bij uitstek de meest fascinerende staat van Amerika. Iedereen is verschrikkelijk vriendelijk en gastvrij, maar aan de andere kant is dit de meest conservatieve plek in de VS.

OKTOBER 2015

-

LEEUWARDEN STUDENTENKRANT 11

SPO: STERK IN PEDAGOGIEK

En wilt weer Bert Visscher Narnia Irish Folk Festival The Irish Bee Gees Holland Baroque Society Piter Wilkens Ellen Dikker Het Zuidelijk Toneel RAGĂšS Paulien Cornelisse

Ro Theater The best of Symphonic Rock Plien en Bianca Noord Nederlands Toneel Spinvis Billy Elliot Hadewych Minis Richard Groenendijk Fuad Hassen Noord Nederlands Orkest

Dirk Scheele No Sweat House in Harmony The Kilkennys ISH Grease Jeroen van Vliet De Dijk Nederlands Danstheater 2 Straussvogel

JIJ OOK? Be smart, koop een Culture Card!

studeren De SPO verzorgt in samenwerking met de Rijksuniversiteit Groningen pedagogisch en onderwijskundig avondonderwijs.

We bieden een Lerarenopleiding, HBO-pedagogiek, TOP IB-opleiding en Schakelonderwijs voor doorstroom naar de masters (ortho) pedagogiek en onderwijskunde aan de RUG.

Bezoek onze stand op de Onderwijsbeurs Noordoost op 4 en 5 november 2015 in de IJsselhallen te Zwolle.

Ga met hoge korting naar de voorstellingen.

www.spo-groningen.nl

Culturecard.nl 12 LEEUWARDEN STUDENTENKRANT

-

OKTOBER 2015

HUISJE, BOOMPJE, BIERTJE! Door: Max Pieter Dijkstra

Fotografie: Lucas Kemper

Lekker is dat hè? Gluren bij de buren! Kijken uit welk surround system het geluidsoverlast afkomstig is en of jouw kamer toch echt zo’n grote puinzooi is als je maatjes zeggen. Max Pieter en Lucas gingen samen op pad om eens te kijken hoe studerend Leeuwarden eigenlijk resideert. En zeg nou zelf, wat zitten die studentjes er toch ontzettend warmpjes bij!

Hidde – Willemsstate

Terrence – Casa di Scaffa

Brian en Myrdin – Huize Klokstraat

Joris – De Speelman

Martijn – Willemsstate

Sean en Lars – Residentie de Nieuwestad

Frèderique – De Speelman

Roos – Huize Uniabuurt

OKTOBER 2015

-

LEEUWARDEN STUDENTENKRANT 13

MASTERCLASS MASTURBEREN Door: Janneke Vonk

Door: Elisabeth Brugman

Fotografie: Rowan Reiding

‘Het stimuleren van de eigen geslachtsdelen om seksuele opwinding te bereiken, meestal tot er een of meerdere orgasmes op volgen.’

Oftewel: lekker de hand aan jezelf slaan. Voor menig student een bekend fenomeen, maar kun je jezelf ook een master noemen?

Tijd voor een masterclass.

“Als nieuw dynamisch duo is het misschien wel leuk als jullie echt iets geks te doen,” aldus de overige redactieleden van onze geliefde studentenkrant. Zo gezegd, zo gedaan. Na enkele gesneuvelde ideeën door gebrek aan uitvoerbaarheid, stuiten we op een workshop van de altijd geile dames van Christine le Duc. Een workshop masturberen om precies te zijn. Eerst twijfelden we nog een beetje, want ja, onze lezers weten heus wel hoe ze zichzelf een fijne beurt kunnen geven. Toch waren we wel nieuwsgierig: hoe kan iemand twee uren lang lullen over masturberen? Daar moet bijna wel baanbrekende shit tussen zitten. Toch? In de hoop deze schokkende openbaringen te aanschouwen, stortten we ons in de masturbatiejungle. YOLO enzo.

Rukken voor professionals Woensdagavond stappen we binnen bij een winkel die ons totnogtoe onbekend is. We worden hartelijk ontvangen en krijgen een glaasje prosecco met piemelsnoep aangereikt. Lekkere binnenkomer: gelijk zo’n piemel in je mond zorgt toch voor een fijn sfeertje. Lekker casual nemen we plaats, een beetje giebelend van onzekerheid. Gelukkig zijn we niet de enigen: ook de overige dames, die tegen onze verwachtingen vrijwel allemaal van onze leeftijd zijn, hebben er last van. We zitten nog geen minuut als de eerste gastvrouw ons de glanzende, doorzichtige dikke dildo’s aanreikt. En dan met de nadruk op dik.

Type bloedlul, zeg maar. Niks geen voorstelrondje of enige uitleg: het gaat vanavond alleen om de penis en hoe je deze moet verwennen. Mocht je nu enigszins verward zijn: dat waren wij ook. De volleerde dames van Christine le Duc bedoelen met masturberen kennelijk het bevredigen van het andere geslacht.

De tips en tricks Na een korte uitleg over de anatomie van het mannelijk geslachtsdeel is het tijd om onze eigen nepdildo lekker in te smeren met een dikke klodder glijmiddel. Dat gaat natuurlijk gepaard met heerlijk soppende geluiden: goed insmeren is namelijk the key tot het bereiken van een hoogtepunt bij je mannelijke tijger. Bij sommige dames gaat het er nu al wild aan toe: niet alleen de piemel wordt ingesmeerd, ook diverse kledingstukken worden meegenomen. Dit belooft nog wat.

Tijd voor actie. De eerste trick die we leren is het klokje. Deze move heeft zijn naam te danken aan de beweging: je hand gaat met de klok mee om de piemel heen, onderaan beginnend. Een vrij gemakkelijke trucje dat we snel door hebben. Op naar nummer twee: het tokkelen van de ballen. Twee onderdelen van de penis die meer aandacht verdienen dan ze nu krijgen, volgens de instructrices. Tokkelen is het zachtjes tikken met de vingers op de ballen terwijl je de balzak laat rusten op de handpalm van je andere hand. Na het tokkelen gaan we door met de corona. Niet te verwarren met het goddelijke goedje in dat glazen flesje waar je graag een citroentje of limoentje bij stopt. We hebben het in dit geval namelijk over de corona die onderdeel is van de trekstaaf. De corona is de onderrand van de eikel en een erg gevoelig plekje. De move is hier dan ook op gericht: je draait je hand van onder naar boven terwijl je vinger langs de corona gaat. Terug naar beneden gaat je hand over de ruggengraat van de penis. Ook techniek nummer vier, de citruspers, heeft hier mee te maken. Bij deze move houd je de pik onder strak vast, net zoals een cockring. Met je andere hand druk je met je handpalm als een soort citruspers op zijn vrolijke vriend en maak je met je vingers een draaiende beweging. Eén ding is zeker: na het doen deze trick is het gewone sinaasappeltje persen nooit meer hetzelfde.

Het seksleven van de medecursiste Terwijl we druk aan het rukken zijn en proberen de moves onder de balzak te krijgen, wordt er om ons heen uitvoerend gekletst over de meest bijzondere dingen. Zo hoeft de dame die naast ons zit eigenlijk niets meer te leren: de handelingen klinken haar bekend in de oren en ze vertelt uitgebreid over haar seksleven. De buurvrouw daarnaast heeft nogal wat ervaring met goodiebags en het uittesten van diverse producten op haar vriend. De meest enerverende verhalen vliegen ons om de oren: variërend van tongpiercings die vast zitten tot aan de meest geliefde speeltjes.

Nog beduusd van deze ‘too much information’ moeten we ons focussen op de rest van de trucjes. De kerst komt vroeg bij de chickies van Christine: de dennenboom is namelijk ook onderdeel van de workshop. Bij deze kersteditie schuif je je vingers in elkaar met de toppen van je vingers omhoog zodat je een prachtige representatie krijgt van een dennenboom. Misschien kun je nu die echt lekkere Corona pakken, want om dit voor je te kunnen zien, heb je een flinke dosis fantasie nodig.

Klimt je one-night-stand wat te snel naar het befaamde hoogtepunt en heb je geen foto van zijn moeder bij de hand?

Gelukkig is daar dan de stopknop! Een erg handige tip die we meekregen, maar waarvan we ons afvragen of deze theorie wel berust op de waarheid. Volgens de dames maakt deze techniek het namelijk mogelijk om te bepalen wanneer je schatje zijn hoogtepunt bereikt. De stopknop is te activeren door snel en kort te drukken op de perineum (gebied tussen scrotum en balzak) terwijl je tegelijkertijd in zijn eikel knijpt. Het zou ervoor moeten zorgen dat het allemaal net even wat langer duurt.

Wellicht een typische ‘make that the cat wise’, maar: wie niet waagt, wie niet wint.

Speelkwartier Nadat we allen geslaagd zijn voor de cursus krijgen we nog een korte les in de vele speeltjes die de huidige markt rijk is. We worden volledig op de hoogte gebracht: van de cockring tot aan de famous vibrerende staaf die gebruikt werd tijdens het programma ‘Seks Academy’. Kennelijk een erg bijzondere staaf, gezien het feit dat de dame die hem gebruikte in het programma zo’n vijftien keer klaarkwam. Met recht een pareltje te noemen. En dat is niet de enige in het assortiment van Christine. Er is zelfs een heuse ‘parelketting’ aanwezig die gemonteerd kan worden om de pijpleiding van de lover. Het draaien van de parels zou een heus gevoel van heerlijkheid moeten opleveren bij de jongeheer. Wel is het aan te raden deze alleen te gebruiken bij een goed geschoren willie: de parels kunnen anders iets minder plezierig zijn. We vragen ons af welke aantrekkelijke jongeman hier op zit te wachten, al twijfelen we niet aan de deskundigheid van de Christine le Duc-dames.

Het afscheid en de goodiebag Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Maar niet voordat we allen een fikse goodiebag krijgen. We verwachten er een hoop van, aangezien er nogal wat speeltjes voorbij zijn gekomen tijdens de workshop die onze interesse hebben gewekt. De teleurstelling is dan ook groot als blijkt dat de goodiebag vrijwel alleen maar vol zit met attributen die te maken hebben met het orgasme van de vrouw. Voor ons een domper, wellicht voor jou een fijn lichtpuntje..

14 LEEUWARDEN STUDENTENKRANT

-

OKTOBER 2015

Kans maken op de goodiebag?

Benieuwd geworden naar de inhoud van de goodiebag of ben je gewoon toe aan speeltjes die jou in hogere sferen doen belanden? Kan allemaal! Stuur ons een mailtje via info@leeuwarderstudentenkrant.nl en laat ons weten wat jouw spannendste fantasie is. De meest droge, stoute of foute inzending wint de klaarkombag.

DE STRAATVRAAG Door: Elisabeth Brugman

Fotografie: Jochem Schuiling

In het daglicht lijken onze studentjes in Leeuwarden misschien wel heel keurig en netjes. Maar wat er echt schuilgaat in de kamers van deze ijverige stervelingen, blijft voor de buitenwereld een raadsel. Wie weet is dat stoere huisgenootje van je ondertussen in een luier door zijn kamer aan het rond paraderen, omdat hij dat supergeil vindt (ook wel Paraphilic Infantilism genoemd). Hopelijk voor jou kom je daar nooit achter, maar wij zijn eigenlijk best nieuwsgierig waar de Leeuwarder studenten stiekem wel eens opgewonden van worden. Natuurlijk hebben we allemaal onze wilde fantasietjes om daar een eigen invulling aan te geven, maar het is natuurlijk veel leuker om ze het zelf te vragen!

WAAR WORD JIJ STIEKEM WEL EENS OPGEWONDEN VAN?

Ricardo

Paul

Raphael

Anna

“Ik word stiekem wel een beetje opgewonden wanneer een chick mij onder smeert met cheesecake. Die stukjes cake rollen dan zo heerlijk over je huid. En als klap op de vuurpijl glibbert de gelei ongegeneerd door mijn donshaartjes heen.”

“Ik word stiekem wel eens opgewonden als ik veel ijs verkoop op een dag. Een kassa vol met cash aan het einde van de dag, dat geeft je toch een goed gevoel. Vooral als ik veel frambololly’s verkoop, dat zijn de pareltjes van mijn ijskraampje.

Al sinds 1934 worden deze ijsjes verkocht, nostalgie is het.”

“ALS VROUWEN MET DE DEUR OPEN PLASSEN, DAT VIND IK ÉCHT HARD.”

“EEN GOEDE STEVIGE BAARD.”

Eline “Zo lang het iets met Nutella is, word ik er opgewonden van. Die zachte donkerbruine substantie geeft je niet alleen een orgasme wanneer het gepaard met een bammetje door je slokdarm gaat, nee het is veel meer dan dat. Het is bijvoorbeeld ook een verrukkelijke topping voor op je pannenkoek of voor de echte liefhebber: de Nutellataart. Maar het allerliefst smeer ik mezelf van top tot teen in met Nutella. Waarna een hete stoot dit vervolgens teder van me afsabbelt. Maar dan wel met de nadruk op teder, ik hoef geen haastige Harrie met een cacaoverslaving.”

Raymond & Bob “WIJ ZIJN NIET ZO MOEILIJK. GEEF ONS MAAR EEN LEKKERE GROTE ZWARTE KONT, DAN ZIJN WE GAUW TEVREDEN.” OKTOBER 2015

-

LEEUWARDEN STUDENTENKRANT 15

DE CULINAIRE PAGINA Door: Max Pieter Dijkstra

Fotografie: Lucas Kemper

Ook deze editie van de Leeuwarder Studentenkrant voorziet Max Pieter studerend Leeuwarden van het nodige culinaire praat.

Na zijn decadente uitspattingen in de vorige editie blijft hij deze keer lekker ‘down to earth’ met een heerlijk budgetrecept, goede saté en stinkende kaas!

Modern recept: ouderwetsche gezelligheid!

De toon is gezet: de afgelopen edities heeft Benjamin laten zien dat je voor een gering bedrag ontzettend lekker kunt koken. In deze editie geven we het stokje door, en niet aan zomaar iemand! Jenneke Sliep is foodblogger en eigenaar van Jenneke's kitchen. Op haar Facebookpagina deelt ze regelmatig een lekker budgetrecept. Helaas is Jenneke ernstig ziek geweest en daardoor staat haar kookbedrijfje momenteel op een laag pitje. Toch zit ze nog vol levenslust en heeft ze het idee opgevat om een pop-up restaurant op te zetten, gebaseerd op Oma's Pop-up in Rotterdam: een restaurant waar eenzame ouderen studenten voorzien van een lekkere en betaalbare maaltijd! De Leeuwarder Studentenkrant vroeg Jenneke om voor tien euro een maaltijd voor vier personen op tafel te toveren en volgens ons is dat ontzettend goed gelukt!

Wat eten we vandaag? Bietenstamppot met chorizo, appel en gehaktballetjes. En of dat goed klinkt! Kom maar door met dat recept Jenneke!: draai van het gehakt kleine balletjes.

Bak ze rondom bruin in ongeveer 50 gram boter. Laat ze nog even rustig sudderen totdat ze gaar zijn en begin in de tussentijd met het schillen van de ui en de aardappels. Snij de aardappels in stukjes en kook ze in ongeveer 20 minuten gaar. Snijd vervolgens de uien in ringen. Bak in een klein beetje boter de chorizo en voeg na ongeveer 3 minuutjes de uien toe. Voeg de in blokjes gesneden bietjes toe en warm ze nog even door. Meng de aardappelen met een beetje boter en stamp deze tot een puree. Voeg het bietenmengsel hieraan toe en schil vervolgens de appel in kleine stukjes. Roer deze door het bietenmengel en verwarm de stamppot nog een paar minuutjes op het vuur. De stamppot is nu klaar om samen met de balletjes te serveren! Zo tover je binnen 30 minuutjes een lekker maaltje op tafel.

Het is een donderdagavond en zoals ons aan de telefoon al was voorspeld, treffen we een volle zaak. Gelukkig staat er een mooi tafeltje voor ons gedekt. We zitten aan een hoge tafel op barkrukken, maar in tegenstelling tot hoe deze ogen, zitten ze verrassend comfortabel.

Bij binnenkomst legt eigenaar en horecaman in hart en nieren, Anders de Boer, ons het concept uit. We hebben keuze uit vijf soorten saté en vijf sauzen. Een portie is te bestellen als Normal (€ 9.50) of als XL (€ 12.50). Druppelt het zweet je al over het voorhoofd bij deze keuzes? Voor € 15,50 is de TOTT MIX-L te bestellen: dit is een plate van alle soorten saté en sausjes. Gezien onze knorrende maagjes kiezen we voor de laatste optie.

We starten met een broodplankje. Het is ontzettend goed om te zien dat ze deze lekker basic hebben gehouden: lekker vers brood met olijfolie, zeezout en roomboter. En dan is het toch echt tijd voor het hoofdgerecht. Ondanks dat de sateetjes niet allemaal even mals zijn van structuur zijn ze erg goed op smaak en ook de sausjes, de uitgebreide gemengde salade en de goed knapperige friet gaan er prima in. De portie is met recht XL te noemen en is goed vullend.

TOTT is een leuke zaak om snel een hapje te eten, maar is ook erg geschikt om gezellig een avond te tafelen, onder het genot van de bescheiden wijn en speciaalbier-kaart. TOTT de volgende keer Anders. Ons zie je zeker terug!

Om deze maaltijd op tafel te kunnen toveren, heeft Jenneke boodschappen gedaan bij de Albert Heijn. Een goede tip is om vlak voor sluitingstijd langs te gaan. Rond deze tijd zijn veel producten 30% afgeprijsd. Het vlees heeft Jenneke gekocht bij de plaatselijke slager.

Jenneke bedankt! En voor jullie, eet smakelijk! en digdhed De beno

uro) (1.50 e dappels r a a uro) e e g i (2.61 o kruim 1.5 kil uro)

e o z (0.99 m chori

s e 150 gra j uro) t e e i 5 (0.5 rode b m a r g 500 uro)

(3.64 e appelen r a

t s t l k 2 E uro) geha (0.40 e gekruid m a r g 350 1 ui 9,69

Waar jij nog geen kaas van had gegeten…

Je kent hem vast wel, Anton Klapwijk, die olijke kaasboer uit de Kleine Kerkstraat.

Vandaag vertelt Anton ons een geinig weetje over, hoe kan het ook anders, kaas!

Want wat is nou de meest stinkende kaas uit de vitrine van de Zuivelhoeve?

Anton: “Een echte buitenlandse stinkkaas: heerlijk! Van alle buitenlandse kazen staat ‘the Stinking Bishop’ bovenaan mijn favorietenlijstje. Een kaas met, om het diplomatiek uit te drukken, veel karakter. Deze kaas, afkomstig uit Gloustershire in Engeland, dankt zijn naam aan het feit dat deze wordt gewassen in perensap van de peer ‘Stinking Bishop’. Over de bijnaam van deze peersoort gaan vele verhalen de ronde. De voor mij meest aansprekende is wel dat deze peer is vernoemd naar de boer die dit ras ontdekte: mr. Bishop die altijd naar drank stonk en bekend stond om zijn explosieve karakter. De betrekkelijke populariteit van deze kaas kwam op een merkwaardige manier tot stand: hij speelt een rol in de Oscarwinnende animatiefilm Wallace & Gromit, The curse of the Were-Rabbit, waarin Wallace door de kracht van Stinking Bishop uit de doden kon herrijzen. De omzet van Stinking Bishop steeg nadat de film in 2005 uitkwam met 500%. Over product-placing gesproken.”

“De kaas is een reconstructie van een oude abdijkaas, opnieuw ontwikkeld door de boer Charles Martell. Er is niet gemakkelijk aan te komen. Charles Martell, de maker van de ‘Stinking Bishop’ is een eigenzinnige man. Contant afrekenen bij de deur anders krijg je de ‘Stinking Bishop’ niet mee. Daarom staan we ook altijd te juichen als het onze leverancier weer gelukt is een ‘Stinking Bishop’ naar Leeuwarden te krijgen!”

Saté muf? Zeker niet!

De Grote Hoogstraat stond altijd bekend als een van de meest ruige straten van de Leeuwarder binnenstad: een straat met veel vechtpartijen, shoarmatentjes en foute kroegen. Het viel de redactie van de Leeuwarder Studentenkrant echter op dat er iets gaande is in de Grote Hoogstraat. Foute kroegjes maken plaats voor nieuwe hippe eettentjes en de gezelligheid op straat neemt gigantisch toe! Tijd voor Max Pieter om eens een kijkje te nemen bij een van de nieuwe spelers: tijd voor een avondje TOTT! Keukencafé Talk of the Town is begin maart in de Grote Hoogstraat neergestreken.

Keukencafé, zei je? Ja klopt! Bij TOTT is dineren en borrelen volledig geïntegreerd: er wordt op dezelfde plek gekookt als waar het gerstenat uit de tapkraan stroomt. Mede door de grootte van de zaak zorgt dit voor een huiselijke en intieme sfeer. De specialiteit van TOTT is huisgemaakte saté van verscheidene vleessoorten, gamba's of groentes.

16 LEEUWARDEN STUDENTENKRANT

-

OKTOBER 2015

ALUHOEDJES Door: Friso Visser

DE VUURWERKRAMP IN ENSCHEDE WAS GEEN VUURWERKRAMP In de rubriek Aluhoedjes behandelen we de meest spraakmakende complottheorieën. 911 was an inside job, JFK is vermoord door de CIA en de Illuminati heersen over de wereld. Geloof het (of niet)!

In deze editie van Aluhoedjes: de zogenaamde vuurwerkramp in Enschede. Of moeten we ‘landmijnramp’ zeggen?

Wat men weet Vijftien jaar geleden, rond half vier in de middag, explodeerde in Enschede een opslagruimte met negenhonderd kilo vuurwerk. 23 mensen kwamen om het leven en bijna duizend mensen raakten gewond. Vijftig woningen waren compleet verwoest en nog eens honderdvijftig (zwaar) beschadigd.

Lange Frans en Baas B stellen Kamervragen Veel mensen vonden dit zaakje stinken. Kan negenhonderd kilogram vuurwerk tweehonderd woningen kaput machen? Dat leek men sterk! Zelfs Lange Frans en Baas B vertrouwden de boel niet en rapten erover in het nummer Kamervragen. Lange F. is er heilig van overtuigd dat er landmijnen lagen in de opslagruimte.

Dat mijn je niet?

Jawel hoor. Kort na de explosie arriveerden er twee militaire experts, die in het puin ontstekingsmechanismen hebben gespot. Dit gaven ze door aan hun big bosses. Maar ze werden weggestuurd met de instructie om hun klep te houden. En een complot is geen complot zonder doodsbedreigingen: in de weken na de ramp zijn ze meerdere malen met de dood bedreigd. Anoniem, want je zegt niet: “Hoi, met de overheid! Houd je mond over die mijnen, anders schieten we je dood. En nog de groetjes van de staatssecretaris van Defensie!”

Welke idioot slaat er mijnen op in een woonwijk?

Extreem lang verhaal kort: in 1997 is besloten om dertigduizend afgekeurde AP-23 landmijnen van Nederlandse makelij te laten vernietigen in Frankrijk. Maarrrr… zo’n twintigduizend van deze afgekeurde mijnen zijn niet vernietigd, want men durfde het transport niet aan. Ze zijn niets voor niets afgekeurd, er waren namelijk meerdere Nederlandse militairen per ongeluk door deze mijnen om het leven gekomen. Dus dan maar elders opslaan… waaronder de opslagruimte in Enschede!

Vuurwerkexperts, zeg er eens wat van!

De branchevereniging van vuurwerkfabrikanten ‘Vereniging Evenementenvuurwerk Nederland’ zegt dat de vuurwerkramp never never never veroorzaakt kan zijn door vuurwerk. “We hebben begin 2003 voorgesteld dit proefondervindelijk te bewijzen door een lege bunker te vullen met vijfduizend kilo van het zwaarste vuurwerk en die in brand te steken,” aldus VEN-voorzitter Gerrit Wagenvoort. “Maar het ministerie van VROM, waar het Vuurwerkbesluit onder valt, weigerde daarvoor toestemming te geven. Al onze pogingen om de waarheid aan het licht te brengen zijn gedwarsboomd. Iedereen die iets weet of aandraagt wordt stelselmatig monddood gemaakt.”

COLUMN VIJFTIG TINTEN ROOD, WIT EN ROSÉ Is kennis van wijn belangrijk? Wat moet iemand weten over wijn? Voor een Pabo-student niet echt relevant lijkt mij, maar voor een student die Small Business and Retail Management studeert wel! Of voor studenten Communicatie! Stel je je eens voor aan een dinertafel, jij als CEO of hoofd van een marketingafdeling en je moet in een professionele setting de wijn voorproeven… Hoe doe je dat? Is ie zonder fouten? Hoe keur je de wijn af? Hoe hou je het glas vast? Aan de kelk zoals je bij drinkers van cognac ziet, of bij het steeltje? Mag je klinken met de glazen of is dat NOT DONE? “Wilt u de Chardonnay bij de zeeduivel of toch liever de Sancerre?”

Niet alleen voor de hotello’s is het nuttig en handig iets van wijn te weten! Eigenlijk is het voor elke young professional een soort van basisbehoefte in je skills pakket, zodat je niet voor paal staat tijdens een zakelijke meeting of een restaurantbezoek.

In de eerste les voor de eerstejaarsstudenten van de Hogere Hotelschool zit dan ook de rekensom van de opbrengst van een fles ingekochte wijn: er zit meer winstmarge op een fles Chateau Migraine dan op een bord getrancheerde Chateaubriand (voor mensen die niet weten wat Chateaubriand is: google maar even).

Ook zit er in de eerste les iets over het nuttigen van alcohol. De studenten krijgen in totaal maximaal vier slokken wijn per les. Dat is nog geen half glas, wat ook nog eens wordt uitgespuugd in de ingebouwde kwispedoors. Dus voor de zure collega’s of studenten die dachten dat ik de ondergenoemde publieksprijs gescoord had door de studenten te laten ‘atten’ hebben het mis: van een half glaasje gefermenteerd druivensap gaat de gemiddelde hbo-student echt niet dubbel praten of dubbel stemmen. Dat atten doe je overigens niet!

Het genieten van eten of drinken doe je niet door zaken snel langs je smaakpapillen te jagen: je proeft het pas echt als je de vloeistof of vaste stof goed kauwt en door je mond laat gaan! Ik zeg: Atten: annulee!

In het laatste onderwerp van de eerste les worden alle geheimen van de vijftig tinten rood, wit en rosé uit de doeken gedaan. Dat is de basis van waaruit we verder bouwen in de weken die het moduulrooster voor ons in petto heeft. Elke wijnkleur heeft een verhaal en een ander productieproces en dus smaak. Daarom smaakt rode wijn naar je oma’s stoofpot met laurier en de witte Sauvignon blanc uit Nieuw-Zeeland naar kattenpis en vers mannenzweet! Dus nu nooit meer zomaar ‘ een wijntje’ of een chardonnaytje bestellen bij De Walrus, maar vraag welke tinten ze onder de kurk hebben voor jouw smaakwensen. Hebben we gelijk een winwin te pakken: jij drinkt iets lekkers en de beunende hotello kan gelijk zijn geleerde wijnkennis etaleren!

Brenda de Zwaan (@dewijnjuf) De eerste gastcolumn is geschreven door wijndocent Brenda de Zwaan van Stenden Hogeschool. Zij is afgelopen schooljaar uitgeroepen tot de Beste Docent van Leeuwarden.

Wat nu?

De overheid stopt dit natuurlijk in hun gigantische doofpot. Maar sommige mensen laten het hier niet bij zitten en vinden dat de waarheid boven tafel moet komen, zoals de makers van www.devuurwerkramp.nl. Hopelijk komt er ooit een moment dat de overheid zegt: ”Oké oké, we hebben jullie flink voor zitten liegen. Sorry, dat was best een onaardig van ons!” We blijven dromen.

OKTOBER 2015

-

LEEUWARDEN STUDENTENKRANT 17

OPEENS HEB JE HET: JE WORDT LIFEGUARD! Door: Marilyn de Beurs

Dat zzp’en is wel leuk, maar ook zo onzeker als een puber met een puist ter grootte van een bushokje. En dus ben ik op zoek naar la la la loondienst. In mijn queeste naar een sprankje vastigheid en zekerheid in de vorm van een betaald baantje ervaar ik een ahaerlebnis. Opeens heb ik het: ik word lifeguard. Lekker heldhaftig en dankbaar en sportief bovendien. Dat Carmen Electra voorbij glijdt in m’n Instagramtijdlijn heeft met mijn ingeving totaal helemaal niks te maken. For sure (oké, wel).

EEN INTERVIEW MET EEN ROTS IN DE BRANDING Voorkomen is sowieso beter dan genezen Zomaar ergens inspringen is niks voor mij (oh shit. Note to self: die eigenschap niet vermelden tijdens m’n eventuele potentiële sollicitatiegesprek.). En dus pleeg ik een belletje naar de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM). Want het heldhaftige mensen redden lijkt me fantastisch, maar wat doe je dan de rest van de tijd? Er ligt niet continu een hulpbehoevend iemand in het water, lijkt me. Wat blijkt: die mensen doen dus veel meer dan drenkelingen in spé redden. Ik heb de Senior l ifeguard van Terschelling te pakken, Bart Kranenborg heet ie. Hij vertelt me dat lifeguards eigenlijk vooral preventief werken en het strand observeren. Dat ze mensen informeren over eventuele gevaren van het strand en het water. So far so good. Ik zie mezelf al helemaal voor me, orerend over de Grote Boze Zee. Met een bodyboard in m’n linkerhand en een fluitje om m’n nek.

Niks geen blote bast Bart was overigens helemaal niet op zoek naar Carmen Electra’s als collega’s, maar had vanuit school de mogelijkheid om bij de KNRM te gaan om zo studiepunten te halen. Had ik ook gedaan, als ik hem was. Het leukste aan zijn werk vindt hij het sjezen op de waterscooter met hele hoge golven. Ik ben benieuwd of dat in blote bast en met rode shorts geschiedt.

Fabeltje, zegt ie. Een shirt of wetsuit it is. Okeu.

Heftige shizzle Een baan als lifeguard is ook heus wel eens helemaal niét leuk, waarschuwt Bart.

Bijvoorbeeld tijdens die vermissing van een vijfjarig jongetje, dat al meer dan een uur spoorloos was. Die goed afliep trouwens, daar niet van, maar mán wat spannend en zenuwslopend. En helemaal niet leuk, onderschrijf ik. Evenals de medische evacuaties

18 LEEUWARDEN STUDENTENKRANT

-

OKTOBER 2015

vanaf de Waddeneilanden. Heftige shizzle allemaal, waarvoor hulde en respect en kudo’s en duim in de lucht.

Helden: sokken hier inleveren Slotsom van alle minnen en plussen voor wat betreft leuk en helemaal niet: Bart raadt mij (en jou) van harte aan om hem te joinen als mederots in de branding. Vooral ‘s zomers. Want toffere zomers dan die als lifeguard beleef je gegarandeerd niet. En, zegt ie: bij de KNRM leer je een heleboel hele leuke mensen kennen. En kijk: da’s dan ook weer bijzonder mooi meegenomen natuurlijk. Ben je wél een held, maar niet in staat om je sokken in te leveren?

Dan kan je altijd nog donateur of fan worden van de KNRM lifeguards. Hoog en droog, onder je kleedje op de bank. Check hun website maar. https://www.knrmlifeguards.nl/

Word

KNRM LIFEGUARD Voor de mooiste vakantiebaan!

Schrijf je snel in voor de selectiedag in Amsterdam op 6 december op:

WWW.REDDERWORDEN.NL OKTOBER 2015

-

LEEUWARDEN STUDENTENKRANT 19

Kijk op www.studentstay.com voor ons aanbod of bel 058-8442100

Je kunt ons vinden op de kenniscampus Ubbo Emmiuslaan 245, 8917 JC Leeuwarden www.studentstay.com | 058-8442100