
2 minute read
Column Erik Groeneveld
Er is meer tussen hemel en aarde...
Wanneer je nadenkt over het leven, dan denk je in eerste instantie aan de zichtbare werkelijkheid. Kijk eens om je heen en je ziet mensen, natuur, gebouwen … Ook de televisie presenteert ons een zichtbare werkelijkheid. Maar áchter die zichtbare werkelijkheid, zit een grote onzichtbare werkelijkheid. Immers, hoe kan het toch dat we in ons eigen huis televisie kunnen kijken? Hoe komen die beelden onze woonkamer binnen? En hoe kan het dat ik via de telefoon met iemand kan praten die helemaal aan de andere kant van de wereld is?
Advertisement
Dit soort vragen leidt tot positieve verbazing: wat knap dat ‘de techniek’ dit allemaal mogelijk maakt! Wat fijn dat we in de Corona-tijd kerkdiensten via de computer konden volgen! Tegelijkertijd is er ook verontwaardiging over de onzichtbare werkelijkheid. Je staat versteld wat andere mensen allemaal van je weten, ‘dankzij’ diezelfde slimme techniek. Daarom worden we opgeroepen om voorzichtig te zijn en niet allerlei privacygevoelige informatie onbeschermd op de computer te plaatsen.
Er is meer tussen hemel en aarde. Naast de zichtbare werkelijkheid is er ook een onzichtbare werkelijkheid, negatief maar óók positief. In het bijbelboek II Koningen wordt in hoofdstuk 6 een spannend verhaal verteld over een oorlog tussen twee landen: Aram (het huidige Syrië) en Israël. Het Aramese leger heeft ‘s nachts de stad Dotan omsingeld en de stad lijkt reddeloos verloren. De profeet Elisa is in die stad aanwezig, samen met zijn assistent. Wanneer de assistent ‘s morgens de luiken open doet, schrikt hij zich een hoedje en raakt in paniek wanneer hij het vijandelijke leger ziet. ‘Wat moeten we doen?’, roept hij vertwijfeld uit. En dan staat er:
Zijn meester antwoordde: ‘Wees niet bang, wij zijn met meer dan zij’. En hij bad: ‘Heer, open zijn ogen en laat het hem zien.’ De Heer opende Elisa’s knecht de ogen, en toen zag hij dat de heuvels vol stonden met paarden en wagens van vuur’.
Naast de aanwezigheid van twee zichtbare legers, was er ook een derde leger aanwezig: een hemels leger, niet zichtbaar met het gewone oog. Dat verklaart waarom Elisa zo kalm bleef: hij zag de onzichtbare aanwezigheid van God!
Ook wij worden in ons leven omsingeld door vijanden. Misschien niet van vlees en bloed, maar wel vijanden als ziekte, zorgen of spanning. Ik gun u en mezelf in dergelijke situaties de rust die Elisa ook ervoer. Ondanks dat de vijand er dreigend uitziet, hoop ik dat u toch kunt zeggen: ‘Wij zijn met meer dan zij’ omdat God aan uw zijde staat!