uitgekamd november 2010

WEZEMBEEK-OPPEM • jaargang 11, nr 9 • november 2010 • maandelijks tijdschrift (niet in juli-augustus)

afgiftekantoor wezembeek-oppem

uitgekamd

België - Belgique P.B. - P.P. 1970 Wezembeek-Oppem BC 3352

Uitgave van gemeenschapscentrum de kam en vzw ‘de Rand’

2-3 Uit de gemeenteraad: bij hoogdringendheid

4-6 Graven met een verhaal op onze gemeentelijke begraafplaats (I)

8-9 Zanggroep Non Troppo kiest voor authentieke evergreens

14-15 Lennaert Maes brengt nieuwe Nederlandstalige muziekvoorstelling voor anderstaligen

© TDW

10-11 Günther Lesage filosofeert in GC de Kam met Force Majeure

02

Bij hoogdringendheid Uit de gemeenteraad van 18 oktober > Vlaams minister Bourgeois heeft de motie van UF over BHV vernietigd om twee redenen: er werd Frans gesproken bij de behandeling van het punt en de meerderheid maakt een oneigenlijk gebruik van de mogelijkheid om bij hoogdringendheid een punt aan de agenda toe te voegen tijdens de zitting zelf. De federale onderhandelingen kunnen niet aangehaald worden als een reden voor hoogdringendheid.

Jan Walraet (WOplus): ‘Iedereen wist dat dit punt vernietigd zou worden omdat raadslid Jaubert (UF) de motie in het Frans heeft voorgelezen. De omschrijving van het begrip bij hoogdringendheid is echter nieuw. In onze gemeente gebeurt het haast elke gemeenteraad dat er op de zitting zelf bij hoogdringendheid een punt aan de agenda wordt toegevoegd. Ik stel voor om daar in de toekomst toch eens over na te denken. Wat de vernietiging zelf betreft: die zou naar alle partijvoorzit-

ters waar ook de motie naar werd verzonden, opgestuurd moeten worden.’

De waarnemende burgemeester geeft geen antwoord op de laatste suggestie, maar belooft dat de motie zeker terug op de agenda gezet zal worden. Dat zal tijdig gebeuren, samen met de andere punten en niet meer op het laatste nippertje. ‘Wanneer we de motie terug op de agenda zetten, hangt af van de evolutie van de federale onderhandelingen. Christian Jaubert zal ze dan enkel in het Nederlands voorlezen.’

Raadslid Philippe Sala (UF) is het oneens met de afwijzing van het hoogdringende karakter. ‘We moeten nu over zo veel mogelijk moties stemmen voor het einde van België.

Daarna zal Wezembeek-Oppem in Brussel liggen en dat is goed voor iedereen.’ Raadslid Jan Walraet (WOplus) sluit de discussie af met de boutade: ‘Ik kan daar alleen maar op zeggen: welkom in Vlaanderen.’

> De kosten van de kerkfabriek HH Michaël en Jozef liggen drie keer zo hoog als andere jaren. Dat is te wijten aan schoonmaakkosten. Schepen Frédéric Petit (UF) zegt dat dit in de gaten gehouden moet worden. > Dexia verkoopt een van zijn eigendommen op het grondgebied van Kraainem, Zaventem en WezembeekOppem, in vier percelen. De gemeente koopt een van de percelen voor het bedrag van 16.300 euro. De Vlaamse Landmaatschappij zal er een fietspad aanleggen tussen de Tramlaan en het Sint-Pietersplein. > De bijkomende gft-ophalingen van 2010 kosten 760 euro voor Ban Eik en 43.000 euro voor de wekelijkse gft-ophaling (in plaats van de tweewekelijkse zoals gebruikelijk in de andere gemeenten).

AAN DE POLITIEKE POLS 03 > De telefooncentrale van de gemeente is verouderd en aan vervanging toe. Raadslid Jean-Pierre Butaye (UF) vindt dat de vertaling van de automatische dienst voor verbetering vatbaar is. Nu wordt ‘druk op 1, druk op 2 enzovoort’ vertaald als ‘poussez sur 1, pousser sur 2’ wat volgens hem geen correct Frans is.

Dokters van wacht

> De keuken van het cultureel centrum Het Hoeveke wordt ingericht met een afwasmachine, een vriezer, inoxtafels en een steamer voor het bedrag van 19.965 euro. Of hierna de tarieven voor de verhuur van de zalen dezelfde blijven, weet de meerderheid nog niet. Schepen Nicole Geerseau (UF) zegt wel: ‘Als we in vergelijking met andere zalen onder de prijs zitten, dan zullen ze zeker aangepast worden.’

Raadslid Philippe Sala (UF) komt nog eens terug op een oud twistpunt binnen UF. ‘Als de grote spektakelzaal gebouwd zal zijn, zal de keuken veel interessanter zijn.’ Het is geweten dat onder meer schepen Woitrin (UF) de bouw van die ondergrondse spektakelzaal megalomaan vindt en pure geldverkwisting.

vrijdag 19 uur tot maandag 7 uur. Op feestda-

> De gemeente doet vanaf 1 januari 2011 voor de hospitalisatieverzekering van haar personeel een beroep op het federale RSZPPO. Raadslid Jan Pollaris (WOplus) vindt dit een verkeerde keuze: ‘Bij de RSZPPO kan het onderwijzend personeel van de gemeente niet van de hospitalisatieverzekering genieten. Zij worden hier niet toegelaten. Er is nochtans een alternatief, namelijk de GSD-V (Gemeenschappelijke Sociale Dienst voor Vlaanderen). Hier is er geen probleem om ook het onderwijzend personeel te verzekeren.’

De meerderheid geeft daar geen antwoord op. Men kan zich terecht de vraag stellen of het onderwijzend personeel mee de prijs moet betalen voor de liberté (qui n’a pas de prix) van de meerderheid en voor de af keer die het heeft voor alles wat van Vlaanderen komt? > De gemeente schenkt 1000 euro aan het geteisterde Pakistan voor sanitaire hulp (zuivering van water). Raadslid Jean-Pierre Butaye (UF) onthoudt zich: ‘Pakistan heeft nucleaire wapens. Ze hebben andere middelen om de bevolking te helpen.’ > Raadslid Jan Pollaris (WOplus) kaart het vossenprobleem aan. ‘Er zijn in de buurt vrij veel vossen aanwezig. Wat is het college daarmee van plan?’ Schepen Woitrin (UF) antwoordt dat de minister van Jacht de toelating heeft gegeven om een jaar lang op de vossen te schieten. ‘Maar hoe moeten wij hier in Wezembeek-Oppem in de tuinen schieten? We moeten de vossen geen eten geven, dat helpt.’ Volgens de waarnemende burgemeester wordt de vossenkolonie van Wezembeek-Oppem niet als een probleem gezien. Raadslid Wilfried Servranckx (WOplus en voorzitter van de raad van bestuur van Interza) is het daar niet mee eens. ‘Er is wel een probleem. Interza wordt vaak geconfronteerd met zakken waar etensresten in zitten, die ’s nachts opengekrabd worden. Er wordt bij Interza nagedacht over vuilbakken met deksel, waarin de witte zakken buiten gezet kunnen worden.’ Schepen Petit (UF) belooft dat er in het volgende infoblad van de gemeente een artikel komt over restafval en voedselresten in het restafval.

Ghislaine Duerinckx

Het centrale oproepnummer van de wachtdienst voor huisartsen is 0900 69 004. Via dit nummer word je automatisch doorverbonden met de huisarts van wacht. De wacht loopt van gen vanaf 19 uur de avond voordien tot 7 uur de dag erna.

Apothekers van wacht > Van 1/11 tot 5/11 Apotheker Van Meerbeek-Picard Mechelsesteenweg 158 1933 Sterrebeek 02 731 62 91 > Van 5/11 tot 12/11 Apotheker Niclaes Moorselstraat 320 3080 Tervuren 02 767 58 16 > Van 12/11 tot 15/11 Apotheker Piens Arthur Dezangrélaan 35 1950 Kraainem 02 720 47 90 > Van 15/11 tot 19/11 Apotheker Desmet Mechelsesteenweg 157 1970 Wezembeek-Oppem 02 731 04 76 > Van 19/11 tot 26/11 Apotheker De Vos Rootstraat 2 3080 Tervuren (Duisburg) 02 767 50 47 Apotheker Piette Lenneke Marelaan 34 1932 Sint-Stevens-Woluwe 02 721 00 03 > Van 26/11 tot 29/11 Apotheker Stevens Mechelsesteenweg 130 1970 Wezembeek-Oppem 02 731 33 67 > Van 29/11 tot 3/12 Apotheker Annaert Smisstraat 1 3080 Tervuren 02 767 63 40

04 uit de gemeente

Graven met een verhaal op onze De concessie van de familie Tavernier

Wie het gemeentelijke kerkhof bezoekt en de paadjes tussen de graven volgt, kijkt onwillekeurig naar de inscripties op de grafstenen. De meeste zijn eenvoudigweg namen en jaartallen zonder meer, maar af en toe staat er wat tekst bij die belangstelling en nieuwsgierigheid opwekt.

Op het oudste deel van het kerkhof, links dicht bij de ingang, ligt een familiekelder die sterk opvalt.

Het is het graf van de familie Tavernier, waarin volgens de aangebrachte gegevens tussen 1957 en 2007 vijf personen opeenvolgend begraven werden: het echtpaar TavernierSchoeffer, hun dochter Marie-Louise, hun zoon Guy en ten slotte als laatste, in 2007, diens echtgenote MarieThérèse Verhoustraeten.

Nucleaire pionier Wat het graf zo opmerkelijk maakt, is dat bij de namen van vader Lodoïs (gestorven in 1957) en van zoon Guy (gestorven in 1996), een tekst werd toegevoegd in dezelfde belettering als die voor de schoondochter gebruikt werd in 2007. Bij vader Lodoïs staat ‘Père de la CECA’ en bij zoon Guy ‘Père du nucléaire belge’. Twee zo onverwacht boude beweringen dat de nieuwsgierigheid geprikkeld wordt en bijkomend onderzoek zich opdringt.

Aan Guy Tavernier wijdt Wikipedia een artikel van vijf bladzijden dat aantoont dat deze wetenschapper inderdaad de titel verdient van père du nucléaire belge.

We onthouden dat hij op het einde van Wereldoorlog II aan het Imperial College van Londen studeerde en er een licentiaatsdiploma in de fysica behaalde. Aansluitend doctoreerde hij in de nucleaire fysica bij professor Thomson.

Deze Nobelprijswinnaar was samen met Oppenheimer, Fermi en andere

uit de gemeente 05

gemeentelijke begraafplaats

gerenommeerde fysici tijdens de oorlog betrokken in het Manhattan project dat leidde tot de atoombom. Na het behalen van zijn doctoraat in 1948 werd Guy Tavernier zeer tegen de zin van zijn promotor – die hem liever in zijn team in Londen had gehouden – naar België gehaald door Marc de Hemptinne (prijs Francqui). Die bood hem de directie aan van het nieuwe Centrum voor Nucleaire Fysica aan de UCL, toen nog in Leuven.

Als pionier van de nucleaire wetenschappen in België was hij medeontwerper van het eerste cyclotron op Belgische bodem. Hij deed veel fundamenteel onderzoek en tal van experimenten. Dat leidde tot ontdekkingen en inzichten die internationaal erkend en toegepast worden, onder andere in de neutronenfysica. Zo stelde hij als eerste voor gewoon water (H²O) in plaats van het dure zwaar water (H²O²) te gebruiken voor de af koeling van de reactoren. Hij realiseerde als eerste in België een nucleaire kettingreactie en was ook de ontwerper van de eerste Belgische kernreactor voor onderzoek. Ook het kleine nucleaire net, dat als demonstratie stond opgesteld op Expo 58, was van zijn hand.

Hij was medestichter van de NV BelgoNucleaire (Brussel/Mol/Dessel), waarvan hij in 1965 administrateurdirecteur-generaal werd.

Zijn bibliografie is lang, net als de lijst van internationale conferenties die hij

voorzat en organiseerde. Hij was de eenvoud zelve en wars van alle eretitels. Zijn inzet en zijn resultaten in de begintijd van het nucleaire tijdperk wettigen de benaming père du nucléaire belge echter des te meer.

Steenkool en stabiliteit Wat vader Lodoïs betreft, is het internet niet zo rijk aan gegevens.

Contacten met een van zijn nakomelingen leverden een even interessant en belangrijk curriculum vitae op.

Lodoïs Charles Tavernier werd geboren in Mons in 1892. Hij schreef zich in 1911 in voor een opleiding tot mijningenieur aan de universiteit van zijn geboortestad. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd hij als student niet opgeroepen voor het leger, maar middenin de oorlog probeerde hij wel tot tweemaal toe de frontlijn over te steken naar de Belgische sector van het front om er dienst te nemen. Na hem ook bij zijn tweede poging te hebben onderschept, sloot de Duitse bezetter student Tavernier voor de rest van de oorlog in Duitsland op als politiek gevangene.

Na de wapenstilstand volbracht Lodoïs Tavernier zijn studies. Daarna oefende hij het beroep van mijningenieur uit.

Eerst in de steenkoolmijnen van Charleroi, daarna in de tinmijnen van Portugal, waar hij het tot directeurgeneraal bracht. Ondertussen was hij getrouwd en hij kreeg twee kinderen.

Bij het uitbreken van WO II week hij

met zijn gezin uit naar Londen, waar hij begon te werken als ambtenaar in het ministerie van Economische Zaken van de Belgische regering in ballingschap.

Toen eind 1942 de oorlogskansen bleken te keren, begonnen de geallieerden te denken aan naoorlogse tijden en aan voorwaarden voor een eventuele wapenstilstand. Na WO I was het Verdrag van Versailles in 1921 immers niet in staat gebleken om een duurzame vrede te waarborgen. Achttien jaar later was de verliezer al in staat geweest om een nieuwe wereldoorlog te ontketenen. Een herhaling van dit scenario moest worden vermeden.

Er werden werkgroepen opgezet, die de ontwapening van ‘das Reich’ en de naoorlogse heropbouw van Europa moesten bestuderen. Zo kwam ook een comité van experten inzake steenkool tot stand met deelnemers uit alle geallieerde landen. Lodoïs Tavernier werd van dit comité de voorzitterverslaggever. Op 19 juli 1944 leverde het comité een verslag af waarin met duidelijke cijfers aangetoond werd dat een van de redenen waarom het na WO I fout had kunnen lopen het niet limiteren van de productiecapaciteit van de Duitse mijnen was. De exploitatie van de mijnen in het rijke Ruhrgebied met zijn enorme reserves aan steenkool en ertsen liet de heropbouw en de bloei van de Duitse industrie toe. (zie verder blz. 6)

06 uit de gemeente De lokale productie – vooral in de Ruhr met zijn openluchtexploitatie – was immers zo rendabel dat export naar de andere Europese landen grote winsten opleverde. Die opgebrachte kapitalen stelden Nazi-Duitsland in staat de revanchegevoelens die Versailles bij de Duitse bevolking hadden opgewekt zo te kanaliseren, dat al in de jaren dertig een uiterst modern leger kon worden uitgerust en de Tweede Wereldoorlog werd voorbereid.

De fout van Versailles moest vermeden worden. In hun rapport stelden de experten voor om de steenkoolproductie te onttrekken aan de vrije markt en onder het toezicht te plaatsen van een organisme voor controle en beheer, geleid door diverse Europese landen.

Aanvankelijk zonder Duitsland, maar zodra duidelijk zou worden dat Duitsland echt meewerkte, kon ook dat land in het bestuur van het controleorganisme betrokken worden. Politici vragen experten om cijfers en andere gegevens, niet om politieke oplossingen.

Die willen ze zelf formuleren.

Het rapport van het comité van de steenkoolexperten werd aanvaard, maar zonder het voorstel dat uit de conclusie volgde, de oprichting van een controleorganisme. Wel beslisten de geallieerden gedurende enkele opeenvolgende jaren de mijnen van het Ruhrgebied te onttrekken aan de Duitse exploitanten en de productie te gebruiken om in eigen land de wederopbouw te stimuleren. Een langetermijnoplossing bleef echter uit.

Lodoïs Tavernier keerde in 1945 terug naar zijn vaderland en zag met lede ogen aan dat de politici geen verstrekkende beslissingen durfden te nemen.

Hij startte een intense informatiecampagne waarin hij het rapport uitlegde en pleitte voor de voorgestelde oplossing van een Europees organisme. Op congressen en colloquia, in artikels in de nationale en de internationale pers, op voordrachten op de radio, in persoonlijke brieven aan generaal De Gaule, Maurice Schumann, Georges Bidault, Achille Van Acker, Ernest Bevin en andere Europese regeringsleiders, in rapporten aan de diensten van Jean Monnet en Paul Henri Spaak, steeds en overal pleitte Lodoïs Tavernier voor Europese samenwerking rond kolen en staal.

Grondlegger van de EU Het duurde lang vooraleer de geesten waren gerijpt voor een Europese aanpak, maar in 1951 kwam er een definitieve beslissing. Tussen zes Europese landen waaronder Duitsland, werd toen het Verdrag van Parijs getekend. De Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) was geboren. De gemeenschap was revolutionair: de voormalige aartsvijanden Duitsland en Frankrijk sloegen zes jaar na de Tweede Wereldoorlog de handen in elkaar om solidair hun schouders te zetten onder een gezamenlijk project.

Dit project gold als een van de eerste mogelijkheden van een lange of zelfs eeuwige vrede tussen de Europese landen, want zonder kolen en staal kon een land niet denken aan oorlog voeren.

In 1958 zou met het Verdrag van Rome een tweede stap gezet worden naar verdere Europese samenwerking, de creatie van een Europese Economische Gemeenschap. Jean Monnet en Robert Schuman worden terecht herdacht als de vaders ervan, ook toen in 1993 nog een verdere stap werd gezet in het Verdrag van Maastricht, waar de Europese Unie tot stand kwam en de euro werd bedacht. En de tijdelijke ambtenaar, die aantoonde hoe noodzakelijk het was een controle- en beheersorganisme onder leiding van de Europese landen op te richten en die jarenlang een intense campagne voerde om tot die oprichting te komen, zou die persoon ook niet een beetje geëerd mogen worden als één der vaders van de EGKS? Zijn kleinzoon dacht van wel en bij het overlijden van zijn moeder, MarieThérèse Verhoustraeten, nam hij de gelegenheid te baat om naast haar gegevens op het familiegraf, ook bijkomende inscripties te laten plaatsen, zowel bij zijn vader als bij zijn grootvader. Zo kon hij, in de stilte van het kerkhof, hun verdiensten kenbaar maken. Zo is zijn grootvader vereeuwigd met de oprichting van de EGKS en kreeg zijn vader de verdiende eer voor de uitbouw van de nucleaire wetenschap in België.

Luc Viaene

Er is leven na de dood …

De Morgenster Onder deze titel brengt toneelgroep De Morgenster uit WezembeekOppem een wel zeer eigenzinnige komedie. Het stuk, geschreven door Benny Baudewijns onder de titel Het Fun ... erarium, heeft inderdaad vreemde kantjes, die net de charme ervan uitmaken.

Het verhaal situeert zich volledig in het funerarium van begrafenisonderneming Verdoodt. Een verkeersslachtoffer dat wordt binnengebracht, heeft wel even tijd nodig om tot het besef te komen van zijn overleden toestand. Hij kan horen, praten en bewegen alsof hij nog springlevend is. Het enige probleem is dat de levenden rondom hem dat niet merken. Later komt er nog een tweede verkeersslachtoffer binnen, zodat er zich tussen beiden een conversatie kan ontspinnen.

De confrontatie met de familieleden en het personeel van het funerarium leidt tot komische toestanden, maar in het stuk is het ook spanning troef: waarom gedragen de familieleden zich zo vreemd? En dat auto-ongeluk? En ... hoe gaat dat allemaal eindigen?

13 spelers geven zich ten volle om het publiek een moment van onversneden toneelplezier te bezorgen, met een lach en een gezonde dosis levenswijsheid.

Voor de regie tekent Misjel Beyns.

Niet te missen dus!

Hieronder vind je een overzicht van de speeldata: Vrijdag 26 en zaterdag 27 november 20 uur – GC de Kam Zondag 28 november 15 uur – GC de Kam Vrijdag 3 en zaterdag 4 december 20 uur – GC de Kam Zondag 5 december 15 uur – GC de Kam Tickets: 9 euro (kassa), 7,50 euro (vvk) Je kan best op voorhand je plaatsen reserveren via GC de Kam: 02 731 43 31

nieuws uit de kam 07

Zwembad in de kijker Regionale zwembaddagen Zaterdag 20 en zondag 21 november Begijntjesbad Overijse Zwembad ‘De Motte’ Zaventem

Wouter Hindrikx is de nieuwe stafmedewerker jeugd en sport Als lokale stafmedewerker is Wouter jouw contactpersoon voor alles wat met jeugd en sport te maken heeft. Voor alle vragen en suggesties over het jeugdaanbod, het jeugdwerk, het jeugdbeleid, het sportaanbod en het sportbeleid, kan je bij hem terecht.

Wouter studeerde af als sociaal-cultureel werker aan de Hogeschool Universiteit Brussel in 2009 en kan rekenen op een ruime bagage in het jeugd- en vrijwilligerswerk. ‘Ik ben al enkele jaren actief in mijn eigen jeugdbeweging en sinds twee jaar ook als groepsleider. Daarnaast stond ik ook een negental seizoenen op het speelplein en zit ik in de jeugdraad van mijn eigen gemeente, Hoeilaart. Ik heb stage gevolgd op de jeugddienst van Kortenberg en mijn laatstejaarsstage liep ik in Trefcentrum Y’, de cultuurdienst van de VUB.’

Tijdens de Vlaamse Zwemweek zetten de zwembaden van Zaventem en Overijse hun werking in de kijker. De Sportregio Vlaams-Brabantse Ardennen organiseert tal van initiaties. Op het programma staan aquaspinning, aquazumba en duiken.

Voor de uurregeling, prijzen en alle andere praktische informatie kan je terecht bij de lokale stafmedewerker sport van GC de Kam: Wouter Hindrikx, 02 731 43 31, wouter.hindrikx@derand.be.

Adres: Begijntjesbad Overijse, Begijnhofplein z/n, 3090 Overijse en zwembad ‘De Motte’, Gemeentelijk Park, Hector Henneaulaan, 1930 Zaventem

Foto- en filmavond OLCO groot succes Op 2 oktober organiseerde OLCO een foto- en filmavond over Peru en de Galapagos. De avond leverde een winst op van 500 euro. Dit bedrag werd integraal overgemaakt aan zuster Lucienne voor haar weeshuis in Chili, dat zwaar heeft geleden onder de aardbeving begin dit jaar.

In naam van zuster Lucienne danken we iedereen die op deze gezellige avond aanwezig was. We wensen ook in het bijzonder de cultuurraad te bedanken voor de steun.

OLCO (oud-leiding Chiro Oppem)

Café mangé KWB Vrijdag 26 november 18 uur – GC de Kam KWB organiseert opnieuw café mangé. Na een vermoeiende werkdag is er niets fijner dan een hapje gaan eten tegen een democratische prijs. Bij KWB kan je genieten van een heerlijke spaghetti voor de spotprijs van 7 euro. Iedereen is welkom in GC de Kam vanaf 18 uur. De keuken blijft open tot 21 uur.

Vanuit GC de Kam neemt Wouter het sport- en jeugdluik voor Wezembeek-Oppem voor zijn rekening. ‘Mijn deur staat open voor iedereen. Aarzel zeker niet om mij te contacteren en spring gerust eens binnen.’

Je kan Wouter contacteren via wouter.hindrikx@derand.be, 02 731 43 31 of 0492 27 40 99.

08

Zanggroep Non Troppo kiest voor authentieke evergreens Bij de oprichting had Non Troppo zijn naam niet gestolen. De Vlaams-Brabantse zanggroep telde amper acht leden. Een kwarteeuw later is dat aantal gestegen naar vijfendertig. Toch wil dirigent Peter Beerten de groei niet afremmen. Voor hem is het nooit teveel. Het evergreenrepertoire waarin de zangers zich hebben gespecialiseerd, spreekt een ruim publiek aan, hoewel het door de radiostations grotendeels wordt verwaarloosd.

Peter Beerten is af komstig uit Genk. Daar was hij al van kindsbeen af betrokken bij het koorleven. Toen hij na zijn huwelijk naar Duisburg (Tervuren) verhuisde en met een nieuwe zanggroep van wal stak, kreeg hij onmiddellijk steun van onderwijzer Frans Jansen van de gemeenteschool. De zoektocht naar ‘zingende mama’s en papa’s’ wierp vruchten af. ‘In een mum van tijd was Non Troppo een feit. We spraken meteen af dat we geen religieus kerkkoor zouden worden, maar een zangvereniging die bekende, maar vaak vergeten songs volgens een aparte formule zou opfrissen. De instrumentale begeleiding neem ik meestal vooraf op. Om onze concerten zo authentiek mogelijk te laten klinken, worden de songs in een vierstemmige bewerking uitgevoerd.

De sopranen, de alten, de tenoren en de bassen vormen elk een aparte groep. Als de zangers de neiging hebben om te

nieuws uit de KAM 09 voorbij. Hoe kan het ook anders met voltreffers als Bohemian Rhapsody van Queen of The Candyman van Sammy Davis Junior. Omdat onze vierstemmige vertolkingen merkelijk verschillen van de originele hitversies op plaat zijn ze niet onmiddellijk herkenbaar.

De muziek is wel aanstekelijk, want na de concerten dienen zich vaak spontaan kandidaat-zangers aan.’

© Tine De Wilde

Of ze aanvaard worden, hangt af van hun toonvastheid en stem. Ze hoeven zeker geen muziekschool te hebben bezocht. Ze krijgen de melodielijnen aangeleerd. Op dit moment zijn er zangers uit de hele streek. Van Kortenberg tot Erps-Kwerps en van Zaventem tot Tervuren. Het repertoire evolueerde mee met de leden. ‘De veertigjarigen uit de beginperiode zijn ondertussen zestigplussers geworden. We programmeren nu eerder een song van Burt Bacharach dan van Britney Spears.

Ook nummers van Sergio Mendes, Neil Diamond en Herb Alpert zijn geliefd. Veel popsongs uit de jaren zestig hielden stand als rasechte evergreens.’

hoog te zingen en zo hun stem te forceren, wordt de hele partituur voor iedereen verlaagd. Met moeizaam gekweel of schril gepiep is niemand gediend. Gelukkig wordt er ook niet gerookt. In de voorbije 25 jaar hebben we slechts één verstokte roker gekend.’

Tijdloze muziek Terwijl de partituurbewerkingen vaak met bloed, zweet en tranen tot stand komen, ligt het entertainmentgehalte tijdens de repetities en de optredens hoog. ‘De zangers en het publiek amuseren zich kostelijk. De tijd vliegt

Vrijheid, blijheid Elke donderdagavond repeteert Non Troppo in GC de Kam. ‘Vanaf de eerste dag werden we in WezembeekOppem warm onthaald’, herinnert Peter zich. ‘Ik ken weinig zaaltjes in Vlaanderen waar de gastvrijheid en de flexibiliteit zo groot zijn. Kleine problemen worden steeds op een elegante manier en vaak in een handomdraai opgelost. We zijn dan ook steeds van de partij tijdens de herfstfeesten en de 11 julivieringen. Zo organiseerden we onder meer een ‘café chantant’ met uitsluitend Nederlandstalige liedjes. We gaven bij die gelegenheid een boek uit, waarin talloze kwalitatieve meezingers waren opgenomen. Ook in de toekomst kan men steeds op ons rekenen voor een muzikale noot.’

Bij Non Troppo worden huisregels zo veel mogelijk vermeden. ‘Wie een repetitie overslaat, hoeft dat zeker niet te motiveren’, benadrukt Peter Beerten. ‘Ieder maakt voor zichzelf uit hoe hij zijn tijd invult. Vrijheid en plezier staan voorop. Mensen komen naar ons toe omdat ze die avond graag samen willen zingen. Als de gezamenlijke

belangstelling in het verleden onvoldoende geweest zou zijn, dan was Non Troppo al lang opgedoekt. Ik zou deze zangvereniging niet kunstmatig in stand willen houden.’

Gezonde ambitie Naast hun vijfjaarlijkse concert, geeft Non Troppo elk seizoen minstens zes gastconcerten. ‘Dat aantal kan oplopen tot vijftien’, nuanceert de dirigent. ‘We worden vooral gevraagd door socioculturele verenigingen en serviceclubs.

Door de mond-tot-mondreclame stijgen de aanvragen. Aan grootschalige en langdurige projecten als The Night of the Proms kunnen we niet meedoen, want daarvoor ontbreekt de tijd. We profileren ons niet als professionals, maar als doorgewinterde amateurs. Zingen is onze hobby.

Niemand uit de groep studeerde aan het conservatorium, maar we proberen wel het niveau op te krikken. Al na enkele repetities merken de nieuwkomers dat hun muzikale overtuigingskracht en hun stemzetting beter worden.’

Voor het jubileumconcert op 13 november bereidt Non Troppo een verse selectie evergreens voor. ‘We kiezen ook een achttal songs uit ons ‘Gouden Repertoire’,’ onthult Peter Beerten, ‘maar vergis je niet. De voltreffers van vroeger verschillen van de succesnummers van nu. Geregeld passen we ons aanbod aan. Vergeten songs van de Bee Gees, Dionne Warwick en The Carpenters zitten weer in de lift. Over de oorspronkelijke uitvoerders valt doorgaans nog heel wat te melden. De societybladen hebben er een vette kluif aan. Tijdens de concerten vertel ik uit het vuistje enkele pittige anekdotes, zodat je met andere oren naar de songs zult luisteren.’

Ludo Dosogne Jubileumconcert 25 jaar Non Troppo, zaterdag 13 november, 20.30 uur, Pachthof (Duisburg) Meer info: 02 305 04 63

10 nieuws uit de KAM

Günther Lesage filosofeert in GC de Kam met Force Majeure

‘Een goede voorstelling helemaal alleen’ Wat stuurt het leven? Het toeval of het lot? Deze en andere existentiële vragen liggen aan de basis van Force Majeure, een monoloog van Günther Lesage (Lazarus). ‘Ik ben er nog altijd niet uit of ik nu meer in het toeval of meer in voorbestemdheid geloof’, vertelt hij. ‘Volgens mij gaat het om een combinatie. De dingen gebeuren niet zomaar, maar veel komt wel voort uit de keuzes die we maken.’

Of Force Majeure een loodzwaar stuk is?

Günther is de eerste om dat te nuanceren. ‘Ik heb er ook veel humor ingestoken. Vanuit mijn eigen fantasie en inspiratie wou ik iets origineels maken. Het resultaat is, denk ik, voor veel mensen herkenbaar.’ Het verhaal begint met een jongeman die met zijn dochtertje van twee naar de dokter moet. De fietstocht wordt een hindernissenparcours dat de perfecte aanleiding blijkt te vormen om allerlei ‘grote vragen’ door zijn hoofd te laten tollen.

Vragen waar hij overigens ook het publiek mee opzadelt. Wat ben je van plan nog verder aan te vangen met jouw kostbare tijd? Op welke manier wil je bijdragen aan je eigen onsterfelijkheid? Wil je je laten ombouwen tot Pamela Anderson? Je inschrijven voor een realitydocusoap? De wereld vernietigen? Eindelijk werk maken van een nageslacht? Bepaalde individuen het leven zuur maken? Een uitvinding bedenken tegen sterfelijkheid? De vragen lijken oneindig. Force Majeure is dan ook een stuk dat tijd vroeg en moet groeien. De productie dateert uit 2007, maar dit seizoen toert Günther er mee.

Het prille idee waaruit de monoloog is gegroeid, herinnert hij zich nog goed.

‘In een boekhandel in Amsterdam vond ik toevallig de theatertekst Turcaret van de Franse auteur Alain René Lesage. Ik had nooit eerder van

de man gehoord, maar hij intrigeerde me onmiddellijk. Niet alleen is hij een naamgenoot, hij bleek ook gestorven te zijn op 17 november, mijn verjaardag.

Ik ben beginnen uit te pluizen wie die Lesage precies was en heb zo ontdekt dat ik zelfs een indirecte afstammeling van hem ben. Ik ging onmiddellijk brainstormen met in het achterhoofd één vraag: Zit daar misschien een boeiende voorstelling in? Vervolgens heb ik heel veel gelezen: dingen die rechtstreeks met het thema te maken hadden en dingen die me gewoon interesseerden.

In combinatie met enkele autobiografische lijnen is daar uiteindelijk de voorstelling uit gegroeid.’

IJzeren discipline Als bijkomende inspiratiebronnen noemt Günther onder meer de surrealistische filmmaker Luis Buñuel, Bill Bryson, Herman Brusselmans en de absurdistische schrijver Daniil Charms.

Hoe gaat hij te werk om vanuit zo’n divers materiaal een monoloog te puren? ‘Het werk van al die mensen leverde me stof tot nadenken, ook in relatie tot mijn thema. Op basis van al dat materiaal één tekst maken, is het moeilijkste onderdeel van het proces.

Het was niet de eerste keer dat ik in mijn eentje een theatertekst heb gemaakt, maar wel voor het eerst dat ik vertrok vanaf nul, want mijn vroegere stukken waren bewerkingen van bestaande teksten. Voor Force Majeure

heb ik me 3,5 maand opgesloten met een grote doos boeken en films, en een gitaar ter ontspanning. Ik legde mezelf echt de discipline op om elke dag buitenshuis te gaan denken, schrijven en schrappen. Af en toe kwamen mijn kompanen van Lazarus (Pieter Genard, Joris Van den Brande, Ryszard Turbiasz en Koen De Graeve) bij me langs om te luisteren naar wat ik al had en om commentaar te geven. Ik geloof er niet in dat je een goede voorstelling helemaal alleen kunt maken. Je moet wat je schrijft voortdurend toetsen bij anderen.’

Praktische chaos ‘Voor het eerst heb ik ook samengewerkt met een complete buitenstaander, iemand die ik voordien zelfs niet persoonlijk kende. Randall Casaer is de coach van Wim Helsen. Het was niet zozeer dat ik meer in de richting van de stand-upcomedy wilde evolueren.

Ik heb in die aanloopperiode veel voorstellingen gezien van mensen die alleen op een podium staan en over Wim Helsen was ik heel enthousiast.

Hij is de meest theatrale en tot de verbeelding sprekende van alle standuppers, vind ik. Het was heel interessant en plezierig, hoewel ik in de laatste week voor de première nog veel heb veranderd. De helft van wat ik al uit het hoofd kende, heb ik toen weggesmeten. Spannend was het dus ook allemaal.’

11

maak je nooit

Tot december speelt Günther met Lazarus Oblomov, ondertussen herneemt hij Force Majeure en begint hij samen met Pieter Genard alweer aan een volgend stuk te schrijven. Zorgen al die voorstellingen samen niet voor chaos in het hoofd? ‘De chaos doet zich vooral voor op het praktische vlak. Al die zaken logistiek regelen – van hier naar daar en overal op tijd geraken – daarin zit het hem. De voorstellingen zelf zitten elkaar niet in de weg.

Integendeel, ze inspireren elkaar vaak’, besluit Lesage.

Ines Minten

© Tine De Wilde

Force Majeure, vrijdag 12 november, 20 uur, GC de Kam

02 nieuws uit de kam 12

Kam Kiest voor Kunst Julie Campbell & Helen Tyrrell November tentoonstelling

Julie Campbell komt uit Schotland, maar woont al lang in Tervuren. Zij werkt vooral met acryl op doek en nam deel aan de ArTiesTenToer en Furament (in 2005 en 2010), Art & Kunst in 2005, Artotheek, Brussels Accessible Art Fair 2009 en verschillende andere tentoonstellingen in België en Groot-Brittannië.

Wickie de Viking Woensdag 3-11 familiefilm

Wickie woont in het Vikingdorp Flake, samen met zijn moeder Ylva en zijn vader Halvar. Vikingen zijn van nature sterke en luidruchtige mannen die nergens bang voor zijn. Wickie is anders.

Hij is lief, zachtaardig en een beetje verlegen. Bovendien beschikt hij over een speciale gave die bijna niemand heeft: hij is slim! Hij overtuigt iedereen van zijn ideeën door zijn uitzonderlijke motto ‘Wie niet sterk is, moet slim zijn!’.

Op een dag wordt het dorp overvallen door een bende piraten onder leiding van Sven de Verschrikkelijke. De overvallers plunderen het dorp en beroven de dorpsbewoners van hun dierbaarste bezit: al hun kinderen.

Helen Tyrrell is een Ierse kunstenares die eveneens al jaren in Tervuren woont. Zij is architect van opleiding en werkt nu als zelfstandige grafische vormgeefster.

Een groot deel van haar tijd wijdt ze echter aan schilderen en tentoonstellen.

Ze stelde o.a. tentoon op de Brussels Accessible Art Fair, ArTiesTenToer 2009 en API 2010 en ook in verschillende galerijen in haar geboorteland Ierland. Helen is lid van Art Perspectives International (API).

Kleuren en humor zijn belangrijk in haar werk, dat een uniek figuratief karakter heeft.

Alleen Wickie wordt niet meegenomen, want die was net op dat moment met zijn zelfgemaakte deltavlieger in een boom terechtgekomen en geraakte er niet meer uit. Wickies vader en de andere Vikingen uit Flake hijsen meteen de zeilen om de kinderen te redden. Wickie sluipt als verstekeling aan boord, de piraten achterna, om zijn vrienden te redden.

Nederlands gesproken – 85 minuten 15 uur – GC de Kam Tickets: 2 euro

Lazarus i.s.m.

Nieuwpoorttheater Force Majeure Vrijdag 12-11 Hierbij wil ik je er graag aan herinneren dat ik ga sterven. Het zal je wellicht niet zijn ontgaan dat verschillende mensen uit je naaste omgeving er eveneens niet meer zijn, maar misschien is het ergste nieuws wel dat ook jij niet aan deze onoverkomelijkheid zult ontsnappen.

Wat ben je van plan nog aan te vangen met je kostbare tijd?

Op welke manier wil je bijdragen aan je eigen onsterfelijkheid? Jezelf laten ombouwen tot Pamela Anderson? Je inschrijven voor een realitydocusoap?

Eindelijk werk maken van een nageslacht? Bepaalde individuen het leven zuur maken? Een uitvinding bedenken tegen sterfelijkheid? Nu zijn we er, maar hoelang nog? Waarom? En hoe? Je kan steeds contact opnemen met Günther tijdens de bovenstaande voorstelling.

Lazarus en Karen De Wolf (coaching) Günther Lesage (spel en tekst) 20 uur – GC de Kam Tickets: 12 euro (kassa), 10 euro (vvk), 8 euro (abo) Meer info: www.dekam.be, 02 731 43 31

nieuws uit de kam 13

Lennaert Maes De Bonski’s zijn terug Dinsdag 16-11

El secreto de sus ojos Donderdag 18-11 film

Theater Tieret Poezewoezewoef Zaterdag 20-11

Met covers, eigen nummers en het verhaal van de mysterieuze Bonski’s, brouwt Lennaert (van Lenny en de Wespen) een mooie, grappige en interactieve muzikale voorstelling. Geschikt voor iedereen, maar ontworpen voor anderstaligen die Nederlands willen leren.

1999. Benjamin Esposito, een gepensioneerde agent, besluit een roman te schrijven over een misdaad die 25 jaar oud is, maar die hem nog steeds bezig houdt.

In 1974 werd een jonge vrouw brutaal verkracht en vermoord. Er werden twee immigranten gearresteerd, maar hun bekentenissen waren duidelijk het gevolg van bijzonder hardhandige ondervragingen. Esposito en zijn collega Sandoval gingen toen achter de echte dader aan en

Poezewoezewoef is een erg associatieve, woordarme en beeldende voorstelling voor al het kleine kleutergeweld (en de ouders) dat gillend wegloopt van al wat vreemd of nieuw is.

Bulk en Blits. Mossel noch vis, poes noch woef. De ene groot, te groot om ergens in te passen. De andere klein, te klein om ergens bij te geraken. De ene houdt van dromerige muziek, uitslapen en pootjes likken.

Lennaert Maes (singer-songwriter, gitaar), Andries Boone (multi-instrumentalist), Chris Carlier (contrabas)

© Johannes Vande Voorde

vonden hem ook, maar de manier waarop de hele affaire werd afgesloten, liet toch een nare nasmaak na.

20 uur – GC de Kam Tickets: 10 euro (kassa), 7 euro (vvk), 7 euro (abo)

Bij het onderzoek werkte Esposito voor de eerste keer samen met Irene Hastings, een assistente van de politierechter. Al snel wordt duidelijk dat Esposito toen verliefd is geworden op de mooie Irene en dat eigenlijk altijd gebleven is. Het verschil in rang en stand weerhield hem er blijkbaar altijd van om zijn gevoelens kenbaar te maken.

Het omgaan met herinneringen staat centraal in de film. El secreto de sus ojos zit vol met personages die geobsedeerd zijn door hun verleden en proberen om dat verleden recht te zetten. Door de flashbacks schakelt de film heen en weer tussen heden en verleden, maar tegelijk ook tussen het realisme van de juridische thriller en de romantiek van het liefdesdrama, met op de achtergrond enkele subtiele verwijzingen naar het pijnlijke juntaverleden van Argentinië. El secreto de sus ojos won op de meest recente Oscaruitreiking de prijs voor de beste buitenlandse film.

Regie: Juan José Campanella Originele versie, Nederlandse ondertitels, 129 minuten 15 uur en 20 uur – GC de Kam Tickets: 3 euro (kassa), filmpas: 10 euro (5 films)

De andere houdt van plastic nopjes laten ploffen en wil alles snel, snel en liefst ook nu! Tot Blits, de kleine, de hele wereld van Bulk door elkaar schudt en ze samen verder moeten.

Vanaf 3 jaar, 60 minuten.

15 uur – GC de Kam Tickets: 8 euro (kassa), 6 euro (vvk), 5 euro (abo) Meer info: www.dekam.be, 02 731 43 31

14

Lennaert Maes brengt nieuwe Nederlandstalige muziekvoorstelling voor anderstaligen

© Johannes Vande Voorde

‘Het is plezierig om met taal bezig te zijn’

Dat Nederlands leren niet altijd in een saai klaslokaal hoeft plaats te vinden, bewees Lennaert Maes (bekend van Lenny en de Wespen) al met zijn vorige show De klerenkleptomaan. Met De Bonski’s zijn terug slaat hij dezelfde weg in. Hij brengt in verschillende centra van ‘de Rand’ lichtvoetige Nederlandstalige muziek voor anderstaligen.

De klerenkleptomaan was voor Lennaert Maes een openbaring. In de voorstelling bracht hij Nederlandstalige nummers voor mensen die Nederlands leren. Hij speelde toen met Andrei Bonski. Samen met zijn broer Kriss C. Bonski vormt Andrei de rode draad door de nieuwe voorstelling. ‘In De Bonski’s zijn terug vertellen we het verhaal van de gebroeders Bonski’, verduidelijkt Lennaert. ‘Dat zijn twee Kozakken die toevallig in België zijn terechtgekomen. Het beviel hen hier,

want ze besloten om te blijven. Ik kom hen – ook al toevallig – op straat tegen, terwijl ze muziek aan het spelen zijn.

We geraken aan de praat en zo blijkt dat ze Nederlands aan het leren zijn.’

‘Helemaal fictief is de voorstelling dus niet, want de twee broers zijn ook effectief Nederlands aan het leren. Dat is het grappige aan de voorstelling’, gaat Lennaert verder. ‘De twee spelen een rol, maar eigenlijk ook zichzelf. Alle ervaringen, grappige situaties of proble-

men die gepaard gaan met het leren van een nieuwe taal komen aan bod.’

De Kreuners en de imperatief Ondanks de verhaallijn met de twee broers, staat toch vooral de muziek centraal. ‘Muziek en enkele gedichten, die samen duidelijk moeten maken dat het plezierig is om bezig te zijn met taal’, vertelt Lennaert. ‘Daarnaast werken we ook met visuele grappen.

De liedjes zijn uiteraard allemaal vrij eenvoudig qua taalgebruik, al zijn ze

RAND-NIEUWS 15 niet allemaal van het laagste taalniveau. Dat hoeft ook niet, want je kan ook van de muziek en de klanken genieten zonder elk woord te verstaan. Sommige liedjes zijn speciaal voor de voorstelling geschreven, maar we brengen ook covers, zoals Ik wil je van De Kreuners. Dat is een heel eenvoudig liedje en ideaal om de imperatief te leren.’

Hoewel voor De Bonski’s zijn terug een aantal nummers uit Lennaerts vorige voorstelling worden opgevist, is de invalshoek volledig anders. ‘Vorige keer wilden we woordenschat aanleren in de voorstelling. Nu ligt de focus op uitspraak. Bij de voorstelling hoort trouwens een cd - Spreek het uit – met uitspraakoefeningen. Ook uitspraak kan tot grappige situaties leiden. Zo is voor veel anderstaligen het verschil tussen oe en uu moeilijk, omdat die klanken in hun moedertaal niet bestaan. Een anderstalige die zijn buurman met ‘dag boer’ begroet, kan voor de nodige hilariteit zorgen.’

Enthousiast publiek Met De klerenkleptomaan begaf Lennaert zich op onbekend terrein. Spelen voor anderstaligen was een totaal nieuwe, maar aangename ervaring. ‘De reacties waren heel positief ’, vertelt hij. ‘Je krijgt als artiest veel terug van een anderstalig publiek. Ze willen Nederlands leren, daarom zijn ze ook zo enthousiast. Ze vinden het fantastisch om creatief met die nieuwe taal bezig te zijn. De show is ook interactief; iedereen die mee wil zingen, mag dat. Het is ook niet moeilijk om de zaal mee te krijgen en wat voor het publiek belangrijk is: ze krijgen een bevestigend gevoel als ze de liedjes mee kunnen zingen.’

De muzikale voorstelling is enig in zijn soort. ‘Theatergroep Fast Forward van Peter Schoenaerts maakt al wel een tiental jaar theatervoorstellingen voor anderstaligen, maar een zuiver muziekprogramma is wel uniek’, weet Lennaert. Fast Forward is overigens ook betrokken bij de educatieve omkadering van De Bonski’s zijn terug.

De kunst van het compromis ‘Ik had nooit gedacht dat het zo fijn zou zijn’, geeft Lennaert nog mee. ‘Ik ben echt blij dat vzw ‘de Rand’ me gevraagd heeft om dit te doen, want dit is echt het leukste wat ik ooit al heb gedaan. Als er nog eens een kans komt, wil ik dit zeker nog doen. Dit voorjaar ben ik ook gaan spelen in Indonesië, voor studenten die er Nederlands leren. Dat was een ontzettend fijne ervaring. Ik hoop dat ik dat ooit nog eens mag overdoen.’

Spelen voor anderstaligen mag dan wel een leuke ervaring zijn, evident is het allerminst. ‘Je moet natuurlijk rekening houden met verschillende culturele bagage en andere gevoeligheden’, weet Lennaert. ‘Zo is vloeken in sommige culturen not done, maar sowieso zoek ik niet het harde, choquerende op. Het moet voor iedereen leuk blijven en dus moet je naar compromissen zoeken.’

Wim Troch De voorstelling De Bonski’s zijn terug gaat op maandag 8 november in première in GC de Lijsterbes in Kraainem en is daarna te zien in verschillende centra van vzw ‘de Rand’.

Op dinsdag 16 november kan je de voorstelling zien in GC de Kam. Meer info: http://bonski.derand.be/

uitgekamd is een uitgave van het gemeenschapscentrum de Kam en vzw ‘de Rand’. Uitgekamd komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant.

Redactie Louis Declerck, Ghislaine Duerinckx, Jan Pollaris, Marc Snoeck, Michel Spreutels, Frank Vandendael, Krist Vandervorst, Jan Walraet Eindredactie Olivier Constant Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, olivier.constant@derand.be Hoofdredactie Geert Selleslach, 02 456 97 98, geert.selleslach@derand.be Redactieadres GC de Kam, Beekstraat 172, 1970 Wezembeek-Oppem 02 731 43 31, info@dekam.be, www.dekam.be Verantwoordelijke uitgever Marc Snoeck Beekstraat 172, 1970 Wezembeek-Oppem Voor info, tickets en reserveringen kan je terecht bij Anne Decuypere en Daisy Cleymans van het onthaal van maandag tot vrijdag: 9.00-12.00 uur en 13.00-17.00 uur, zaterdag: 9.00-12.00 uur (tijdens de schoolvakanties op zaterdag gesloten), tel. 02 731 43 31, e-mail: info@dekam.be, website: www.dekam.be rek.nr. 091-0113608-50, gelieve bij een overschrijving steeds je naam en de voorstelling te vermelden

Activiteitenkalender Wanneer

Wie / Wat

Waar

info

6 11.30

The Diplomats Eetfestijn

GC de Kam

0474 35 67 48

9 20.00

KAV Bloemschikken

GC de Kam

02 731 48 79

13 20.00

KamKlub Free podium

GC de Kam

02 767 74 49

13 20.30

Non Troppo Jubileumconcert

Pachthof (Duisburg)

02 305 04 63

14 10.00

OKRA Seniorenmis

Paterskerk

02 784 32 96

19 20.00

Arch’educ - Davidsfonds Voordracht: Guido Fonteyn

GC de Kam

02 731 43 31

20 17.00

Les Amis de Bourgogne Wijndegustatie

GC de Kam

02 767 44 93

23 14.30

OKRA Gezellig samenzijn

OCMW

02 784 32 96

24 20.00

Gezinsbond Bloemschikken

GC de Kam

02 731 97 80

25 20.00

Gezinsbond Bloemschikken

GC de Kam

02 731 97 80

26 20.00

KWB ‘Café mangé’

GC de Kam

02 731 05 73

26 20.00

De Morgenster Toneel: Er is leven na de dood

GC de Kam

02 731 43 31

27 20.00

De Morgenster Toneel: Er is leven na de dood

GC de Kam

02 731 43 31

28 15.00

De Morgenster Toneel: Er is leven na de dood

GC de Kam

02 731 43 31

30 20.00

Davidsfonds Af halen boekenpakket

GC de Kam

02 731 81 84

November

Verenigingen, groepen en organisaties die hun activiteiten voor december 2010 bekend willen maken, kunnen voor 8 november een beknopte omschrijving van de activiteit bezorgen aan het secretariaat van GC de Kam. GC de Kam is gesloten op 4 en 5 november.

Wekelijkse activiteiten Maandag 9.00

OKRA - wandelen - vertrek Paterskerk - 02 784 32 96

Maandag 20.00

Fit & Gezond Dames - turnen - GC de Kam - 02 731 83 30 (niet tijdens schoolvakanties)

Maandag 20.00

Fit & Gezond Heren - turnen - H.-Hartcollege - 02 767 01 01

Maandag 20.00 tot 22.00

Harmonieorkest Orion - repetitie - J.B. De Keyzerstraat 58 - 02 731 21 28

Maandag 21.00

Aerobic-club - total body condition - Sporthal W.-O. - 02 731 75 71

Dinsdag 9.30

OKRA - fietsen - vertrek Paterskerk - 02 784 32 96

Dinsdag 19.30

Running Club WO - Jeugdhuis Merlijn - 02 782 02 96

Woensdag 14.30

OKRA - wandelen - afwisselend rusthuis en sporthal - 02 784 32 96

Woensdag 20.00

WOBAD - badminton volwassenen - sporthal - 02 731 54 84

Woensdag 20.00

Jeugdhuis Merlijn - 0493 58 82 88

Woensdag 20.30

Aerobic-club - zumba - sporthal - 02 731 87 81

Donderdag 19.30

Running Club WO - Jeugdhuis Merlijn - 02 782 02 96

Donderdag 20.30

Zanggroep Non Troppo - repetitie - GC de Kam - 02 305 06 07

Vrijdag 21.00

Jeugdhuis Merlijn - 0493 58 82 88

Zaterdag 10.00 tot 12.00

Stripbib Maddox (stripbibliotheek) - Jeugdhuis Merlijn

Zaterdag 21.00

Jeugdhuis Merlijn - 0493 58 82 88

Zondag 10.30

Running Club WO - Jeugdhuis Merlijn - 02 782 02 96

Zondag 14.30

Chiro Berkenbloesem - 0499 07 91 55

Zondag 19.00

WOBAD - badminton - sporthal - 02 731 54 84