buurten maart 2014

SINT-GENESIUS-RODE • JAARGANG 16, NR 3 • MAART 2014 • MAANDELIJKS TIJDSCHRIFT (NIET IN JULI-AUGUSTUS) UITGAVE VAN GEMEENSCHAPSCENTRUM DE BOESDAALHOEVE EN VZW ‘DE RAND’

4-5

Jan De Cock over WOI

‘Een oorlog is meer dan soldaten aan het front’ 6-7 Oudste GLTT-studente Elisabeth Delbaere (99) 10-11 Mieke Mievis verklapt de geheimen van lichaamstaal 14-15 Nieuw decreet kinderopvang Taaleis zet kwaad bloed

© TDW

afgiftekantoor sint-genesius-rode P 008347

BUURTEN

België - Belgique P.B. - P.P. 1640 Sint-Genesius-Rode 1 BC 3352

RODENAAR IN HET BUITENLAND

Erwin Mosselmans ruilt Rode al 23 jaar voor Frankrijk

‘Verschillen moet je gewoon aanvaarden’ Sinds het Higgsdeeltje – soms ook wel godsdeeltje genoemd – zo’n twee jaar geleden massaal onder de aandacht kwam, kent iedereen CERN, de Europese organisatie voor kernonderzoek in Genève met de ondergrondse ‘deeltjesversneller’. Ex-Rodenaar Erwin Mosselmans (51) is al veel langer vertrouwd met de organisatie. Hij werkt er al twintig jaar en woont nu in het Franse Sergy, op zo’n drie kilometer van de Zwitserse grens.

Tot zijn achttiende woonde Erwin Mosselmans in Sint-Genesius-Rode.

Eerst in de Boomgaardweg, dan in de Asterstraat. Hij doorliep de echelons van de scouts van welpje tot leider en liep school bij ‘de nonnekes’ en in de school Wauterbos.

2

Vandaag woont Mosselmans met zijn vrouw Anne en drie kinderen van 21, 19 en 17 jaar in Frankrijk. ‘Ik ben in 1990 naar Frankrijk verhuisd met mijn vrouw. Dat was in Grenoble, waar ik een driejarig contract kreeg bij ESRF (European Synchrotron Radiation Facility). Toen die overeenkomst afliep,

wilden we graag in Frankrijk blijven.

Ik vond een baan bij CERN en kwam terecht in Pays de Gex, in de buurt van het meer van Genève.’

Pendelen naar het buitenland Voor Mosselmans leek het een uitgemaakte zaak dat hij België ooit zou

omruilen voor een nieuw thuisland. ‘Als gewetensbezwaarde had ik graag aan ontwikkelingshulp in het buitenland gedaan, maar een arbeidspsycholoog hadden ze niet nodig’, aldus Mosselmans.

Hij pendelt nu tussen Frankrijk en Zwitserland en kent beide landen door en door. ‘Frankrijk kenden we voordien als vakantieland, met mooie plekjes, lekker eten, goede wijn: het leven als God in Frankrijk. Maar als toerist word je niet geconfronteerd met bijvoorbeeld administratieve zaken. Zo ontdekten we gaandeweg dat bepaalde dingen – bijvoorbeeld belastingen – op een andere manier georganiseerd zijn. Je probeert het systeem te begrijpen en te vergelijken: Is dit nu beter dan in België of andersom? Maar met dat vergelijken zijn we snel gestopt. Je moet de verschillen gewoon aanvaarden.’

Stereotypen als goede mop Zwitsers hebben het imago stipte, nette mensen te zijn, maar ook een beetje kleurloos. Mosselmans: ‘Ik hou niet echt van stereotypen, al zorgen ze voor goede moppen.

Ik denk dat er waarschijnlijk evenveel stipte, nette Zwitsers zijn als stipte, nette Belgen, en omgekeerd. Het is wel waar dat ze zich – althans in eigen land – redelijk stipt aan de maximumsnelheid houden, maar dat is gemakkelijk te verklaren door de vele controles en hoge boetes die hier gelden. Net zoals België heeft Zwitserland ook drie taalgemeenschappen, wat bijdraagt tot de diversiteit. Twintig procent tot een kwart van de inwoners van Zwitserland zijn buitenlanders. Dus nee, het is hier niet echt kleurloos. Genève is een veilige stad. Jarenlang sloten we ons huis of de auto niet ‘s nachts, zonder probleem.’

‘Wonen en werken in het buitenland kan heel verrijkend zijn. Met al dat vreemde geconfronteerd worden en je eigen weg moeten vinden. Maar verhuizen houdt ook een risico in; je kan geïsoleerd raken. Vooral voor een partner die niet werkt, is het niet gemakkelijk. Maar voor ons is het in elk geval een heel positieve ervaring.’

Alles opnieuw Na een kwarteeuw in Frankrijk hebben ze het nog altijd naar hun zin langs de Frans-Zwitserse grens. Mosselmans: ‘We hebben altijd actief deelgenomen aan het plaatselijke verenigingsleven. Anne was lid van de plaatselijke turnvereniging en was gedurende een aantal jaar voorzitter van het oudercomité van de gemeentelijke school. Ik ben lid van de tennisclub en ben ook opnieuw muziek gaan spelen in de plaatselijke fanfare, waar ik ook een aantal jaren voorzitter ben geweest. Onze kinderen gingen naar dezelfde verenigingen.’

Af en toe komt het gezin Mosselmans eens naar België, al is dat niet zo vaak. ‘We zien ons niet naar België terugkeren. Onze thuis is hier.

Ik heb een vaste baan bij CERN, en nog vijftien jaar te gaan tot ik de normale pensioenleeftijd bereikt heb. Dus ja, we blijven nog. Ik zou graag met alles nog eens opnieuw beginnen. Weer alles ontdekken, een nieuwe taal leren … Het is zo boeiend. Ik denk dan bijvoorbeeld aan Italië of Spanje. Nu de kinderen studeren en niet meer thuis zijn, zou dat best kunnen. We zien wel of er zich een gelegenheid voordoet.’

Sprokkels We zullen het geweten hebben; Obama strijkt in maart met zijn gevolg neer in Brussel. Hij komt er een viertal ‘toppers’ ontmoeten, onder wie onze Herman Van Rompuy. Het zal een opgemerkt uitstapje worden met in Baracks kielzog een gevolg om u tegen te zeggen, bestaande uit enkele tientallen stafleden, maar ook een leger bewapende antiterreursoldaten en een resem superbeveiligde voertuigen van het zwaarste kaliber. Brussel wordt hermetisch afgesloten, zelfs het luchtruim en het openbaar vervoer worden platgelegd.

Allemaal voor een bezoekje van enkele uren … Het woord decadent is hier op zijn plaats. De kans dat Herman met Barack een pint gaat drinken in een staminee in Ro is klein, want de ene na de andere sluit de deuren. Niet enkel ‘t Binnenhof wordt verkocht, ook café Klein Luik staat over te nemen. Er blijft nog weinig over van het authentieke en volkse Sint-Genesius-Rode. Nostalgische mensen moeten vandaag via sociale media over vroeger klappen.

Hiervoor kan je als echte Rodenaar terecht op de Facebookgroep ‘Ge zet van Rode city as ge …’. De herinneringen aan vroeger vliegen je om de oren, samen met alle bijnamen van Rodenaren, zoals vroeger de gewoonte was. De Kwadeplashoeve, die intussen al ettelijke maanden leeg staat, wordt dan toch niet verkocht. Ons gemeentebestuur heeft plannen met het gebouw. Spannend … De mammobiel zal dit jaar een plaats krijgen aan het cultureel centrum. Dit initiatief van de Vlaamse Gemeenschap kan eindelijk op een openbare plaats opgesteld worden om alle dames te screenen op borstkanker. Het blijft toch wennen aan het eenrichtingsverkeer in de Nieuwstraat en de Terheydestraat. Hopelijk kunnen er eind juni conclusies getrokken worden om de onveilige situaties voor eens en voor altijd de wereld uit te helpen. In het gemeenterapport van Het Nieuwsblad scoort onze nieuwe burgemeester beter dan zijn voorgangster vier jaar geleden. Het gemeentebestuur op zich doet het blijkbaar niet beter of niet slechter. De woningen blijven te duur, maar dat is niet echt een verrassing. Dat de ondersteuning van het verenigingsleven slecht scoort, verrast ons evenmin, maar daar zijn de eerste stappen vanuit het gemeentebestuur gezet. Met de wegen en voetpaden is het volgens de ondervraagden dan weer heel slecht gesteld. Ook dat kunnen we zelf dagelijks vaststellen. Parkeren blijft een probleem, maar de snelheidscontroles worden goed aangepakt. Dat hebben we zelf ook al ondervonden … Begin vorige maand vonden we een folder van CDH in onze brievenbus. Zoals elke politieke partij die aan verkiezingskoorts lijdt, slagen zij erin de splitsing van BHV als een grote overwinning voor te stellen. De Franstalige christendemocraten roepen iedereen op om na twee jaar pacificatie te durven geloven in de toekomst. Moeten we dat niet allemaal doen? Binnenkort vallen ongetwijfeld nog een reeks folders en pamfletten in onze brievenbus. Het worden boeiende tijden in de aanloop naar de zoveelste moeder van alle verkiezingen.

Wim Troch 3

De verenigde vrienden in Amersfoort. De tweede man van rechts is Michel Killens uit Rode. © Annie Willems

den. Het voedsel werd in de Verenigde Staten aangekocht en via Engeland na druk diplomatiek overleg en onder internationaal toezicht naar België getransporteerd. De Rodenaars waren de Amerikanen bijzonder dankbaar. Het bewijs daarvan zijn klasfoto’s van toen.

Daar stond vaak een dankwoord of Amerikaanse vlag op afgebeeld.’

‘Een oorlog is meer dan soldaten aan het front’

© Tine De Wilde

Jan De Cock over WOI

Hoe vergaat het Sint-Genesius-Rode tijdens de Eerste Wereldoorlog? Dat is het uitgangspunt van de lezing die Jan De Cock zal geven tijdens de Nacht van de Geschiedenis van het Davidsfonds op 25 maart om 20 uur in de SintGenesiuskerk. Op zoek naar verhalen dook hij in allerlei geschiedkundige bronnen zoals het Algemeen Rijksarchief, brieven van inwoners en het gemeentearchief. ‘Wat mij opvalt, is hoe goed alles is bijgehouden. De bronnen tonen aan dat de oorlog meer is dan enkel soldaten aan het front.’

In Sint-Genesius-Rode is geen bom gevallen en geen militair gevecht geleverd.

De Rodenaars moesten een heel andere strijd leveren. ‘Eén tegen de honger’, vertelt De Cock. ‘De vele landbouwers van het dorp hadden daarbij het nadeel dat ze de naburige Brusselse stadsbevolking mee van voedsel moesten voorzien.

De Voedselkomiteit van Sint-Genesius-Rode moest de hongersnood helpen bestrij4

Sociale controle De voedselbedeling brengt ook immense sociale controle met zich mee. ‘Iedereen keek of niemand bevoordeeld werd tijdens de bedeling. Dat maakte het leven complex. Families en buren zochten steun bij elkaar, maar tegelijkertijd was er die voortdurende achterdocht. Reken daarbij nog de activisten van de Raad van Vlaanderen die ook in Sint-GenesiusRode actief waren. Dat waren Vlaamsgezinden die toenadering zochten tot de Duitse bezetting. Het waren meteen ook informanten die de invloedrijkste personen van het dorp netjes hadden opgelijst voor de Duitsers. Uit informatie van de archieven zie je pas hoe ontregeld de maatschappij was’, stelt De Cock.

Dat blijkt ook uit de stijging van de criminaliteit, merkt hij op. ‘De Duitsers verboden de Rodenaars om hun dorp te verlaten. Enkel op vertoon van een pas mocht je buiten een bepaalde zone gaan.

De verveling die toesloeg en de opstekende honger brachten misdaden met zich mee, vooral op het einde van de oorlog.

Zo is bekend dat in Alsemberg enkele roofmoorden zijn gepleegd waarbij voedsel de inzet was.’

Eerste gesneuvelde Rodenaar Naast officiële archieven gaat De Cock te rade bij huidige Rodenaars. Zo stootte hij op het tragische verhaal van de eerste gesneuvelde Rodenaar. ‘Jaak Heymans stuurt op 2 augustus 1914, de dag dat

OUD-NIEUW Duitsland de oorlog verklaart aan Frankrijk, een brief naar zijn vrouw en zoon waarin hij schrijft: Ik ben goed toegekomen te Luik … hier spreekt men niet van oorlog … hebben nog geen kleren of geweer … zal rap terug thuis zijn. Drie dagen nadat Heymans de brief schrijft, sneuvelt hij als eerste Rodenaar. Door opzoekingswerk weet de kleindochter nu pas waar exact haar grootvader begraven ligt. Ze heeft me laten weten dat ze zijn graf binnenkort gaat bezoeken.’

Een ander persoonlijk verhaal uit SintGenesius-Rode is dat van Michel Killens.

‘Na de val van Antwerpen komt hij in een kamp in Amersfoort terecht. Nederland is op dat moment neutraal. Het land pakte soldaten van oorlogvoerende naties op, ontwapende hen en interneerde hen in kampen, waar ze tot na de oorlog moesten blijven. Om de verveling tegen te gaan, maakte Killens naaikistjes van oude sigarendozen.’ Het zijn dit soort van persoonlijke verhalen die De Cock op de lezing van 25 maart wil vertellen. ‘Ik wil de oorlogsgeschiedenis vertellen door de ogen van de Rodenaar van toen. Het is een geschiedenis die iedere Rodenaar gemeenschappelijk heeft, ook vandaag nog.’

Plundering net voor de wapenstilstand Uit het gemeentearchief rakelt De Cock nog zo’n opmerkelijke verhalen op. ‘Net voor de wapenstilstand in november 1918 plunderden de Duitsers Sint-GenesiusRode. De inwoners waren verplicht Duitsers te huisvesten. Net voor ze zich terugtrokken, eisten ze alles op wat ze konden en ze lieten een puinhoop achter.

In de scholen namen ze materiaal mee of ze vernielden het. De eigenaar van het kasteel van Zevenborren moest honderden flessen wijn en champagne afgeven. De gewone Rodenaar moest eten en zelfs kleding afgeven … Waarom? Ik denk uit wraak en woede, maar ook uit onmacht.

De Duitse soldaten wisten dat ze naar een thuisland terugkeerden waar ook honger en chaos heerste. Alle beetjes hielpen om hun leven opnieuw op orde te krijgen.’

Twintig Rodenaars sneuvelden tijdens de Eerste Wereldoorlog aan het front. Hun namen vind je op het monument van de gesneuvelden, net naast de Sint-Genesiuskerk. Het is het bewijs van een geschiedenis die we niet mogen vergeten.

Villa Green House langs de Boesdaallaan Op het einde van de negentiende eeuw ontdekten kapitaalkrachtige Brusselaars het platteland.

Het opkomende proletariaat, de drukte en de toenemende vervuiling in de steden deden veel stadsbewoners naar de Rand verhuizen. Rode stond symbool voor rust en groen. Dit paste volledig binnen de toenmalige opvatting van een geïdealiseerd en romantisch ongerept platteland, waar de bevolking nog puur was (niet aangestoken door het socialisme of andere liberaal-progressieve ideeën, bijvoorbeeld), maar was tegelijkertijd erg naïef (het van-wieg-tot-graf parochiale leven onder de eigen kerktoren, volksdevotie, de plaatselijke kermis, bijgeloof …). Deze tegenstelling van ideeën was geen uniek Rodens of Brussels fenomeen, maar een spanningsveld dat we bijna overal in het toenmalige Europa zien.

Ook de nieuwe transportmiddelen droegen hun steentje bij; door de nieuwe buurtspoorweg van het Rouppeplein naar de Kleine Hut, aangelegd in 1894, werd de bosrand van Zoniën beetje bij beetje volgebouwd. Dankzij deze immigratiegolf kreeg Sint-Genesius-Rode een prachtig en veelzijdig patrimonium van burgerlijke architectuur.

Villa Green House van de heer Snutsel (de eerste eigenaar) is een gevolg van deze migratie uit Brussel tijdens de belle époque. De Boesdaallaan bevindt zich in het topje van Rode, tussen de Castonierlaan en de Waterloosesteenweg. Op de oude postkaart merken we in de zijgevel verschillende art-nouveaukenmerken op. De luifel met leien boven de ingang verdween later. Op de oude prent poseren drie vrouwen, mogelijk de eigenares met twee dienstmeiden. Het dakterras op de derde verdieping bood een ravissant uitzicht op het Zoniënwoud.

De lange noordgevel heeft een strakkere compositie met rechthoekige raamopeningen. Ook typisch voor de toenmalige bouwmode is het terras met arduinen trappen. De aanhef van de trap met lage balustrade, getopt met bol, accentueert de grandeur. De burgerij van de belle époque was dol op statige trappen; hoeveel familiefoto’s werden er niet genomen op een trap of bordes? De bedienden hadden in de grotere villa’s ook een eigen trap, omdat bezoekers niet in contact mochten komen met de meiden en knechten. De trap symboliseerde de statusverhoging van deze burgerij, met nieuwe sociale, politieke en economische rechten. Tussen de boerenbevolking en de adel had ze zich kunnen opwerken tot een nieuwe, zelf bewuste bevolkingsgroep met eigen waarden en een eigen identiteit.

Jens De Smet Tekst: Jan De Cock Foto: Johan Stoffels

5

M/V ACHTER

Oudste GLTT-studente Elisabeth Delbaere

‘Moeite met concentratie, maar ik doe het nog steeds graag’ Op de campus van het centrum voor volwassenenonderwijs GLTT in de Schoolstraat loopt een bijzondere vrouw rond. Elisabeth Delbaere (99) is al twintig jaar trouw op post in de taallessen en doet niets liever dan elke week naar de schoolbanken terugkeren. De voorbije jaren studeerde ze Russisch, Duits, Spaans en Engels. ‘Ik doe verder zolang ik kan en zolang mijn chauffeur me mee wil nemen’, lacht ze.

Delbaere werd op de campus van de GLTT onlangs in de bloemetjes gezet door haar leerkracht Frederic Van Bossuyt.

Ze vierde haar 99e verjaardag en rondde alweer een cursus Engels af. Delbaere kreeg van de school een cheque waarmee ze gratis een nieuwe cursus kan volgen. In totaal volgde ze op twintig jaar tijd 32 cursussen om haar talen te oefenen.

‘Haar parcours is echt opmerkelijk’, zegt Yoke Vanhemelrijck van GLTT. ‘Ze haalt in verschillende talen hoge modules.

Ze is met voorsprong onze oudste cursiste en als je weet dat hier ook jongeren van nog geen twintig jaar oud les volgen, weet je dat we hier echt alle leeftijden achter de boeken krijgen.’

Gids, chauffeur en logopediste Delbaere werd in 1915, een jaar nadat de Eerste Wereldoorlog uitbrak, in Engeland geboren in een gezin met elf kinderen.

Na de oorlog keerde de familie terug naar België. ‘Ik was vier jaar, maar sprak wat Engels. Die basis kwam me de voorbije jaren van pas in de lessen. Al vergeet een mens natuurlijk heel wat.’ Als jonge vrouw studeerde ze in de

6

jaren dertig kunstgeschiedenis en archeologie. Delbaere werkte toen in verschillende Brusselse musea en was er ook gids. ‘Ik sprak Nederlands en Frans en in het Engels gidsen was ook geen probleem. Na mijn studies ben ik thuisgebleven en was ik de chauffeur van mijn vader. Die moest vaak in bedrijven in heel het land zijn, maar kon zelf niet met de wagen rijden.’

Delbaere zorgde nadien voor haar ouders. Pas toen ze al bijna pensioengerechtigd was, greep ze opnieuw naar de studieboeken. Het werd logopedie. ‘Een vriendin was logopediste en ik had niets omhanden. Ik volgde de studie en kon aan het werk in het Universitair Ziekenhuis van Brussel. Ik heb dat werk graag gedaan. Nadien hielp ik bij mij thuis nog heel wat kinderen met spraakproblemen.’

Russische tuinman Twintig jaar geleden, op 79-jarige leeftijd, trok ze naar het centrum voor volwassenenonderwijs GLTT in Sint-GenesiusRode. ‘Mijn tuinman sprak Russisch en ik wilde hem

KOKEN MET GREET

Varkenskoteletten met witte bonen in tomatensaus Benodigdheden voor 4 personen > 4 koteletten > 2 sjalotten > 2 teentjes look > 3 stengels selder > 2 dikke wortels > 400 g tomatenstukjes (uit blik) > 300 g witte bonen (uit blik en uitgelekt) > 40 g tomatenpuree > 1 dl wijn > 1 takje salie > 1 takje rozemarijn > 2 blaadjes laurier > 1 koffielepel sambal (naar smaak) > olijfolie > peper en zout

begrijpen’, vertelt Delbaere. ‘Ik schreef me in voor de cursus Russisch. Dat beviel me en ik deed verder. Intussen kon ik een aardig mondje Russisch praten met de tuinman. Toen er later een Spaanse tuinman aan de slag ging, nam ik er ook Spaanse lessen bij. Ik hou enorm van het spreken van talen en het studeren blijft leuk. Al moet ik toegeven dat het de laatste jaren moeilijker gaat … Mijn geheugen wil niet altijd meer mee en de hele tijd geconcentreerd blijven, is niet eenvoudig. Ik beleef er nog steeds plezier aan en ik doe mijn best.’

‘De vrouw van mijn neef neemt me telkens mee naar school, want zij volgt hier ook les. Ik paste me aan haar aan en heb nu een reeks Engelse lessen achter de rug.’ Als het meezit, zal Delbaere haar honderdste verjaardag kunnen vieren op de schoolbanken. ‘Ik wil er best nog lessen bijdoen, maar dat hangt af van mijn chauffeur’, lacht ze.

Bereiding > Pel de sjalotten en snipper ze grof. > Verhit de olijfolie. > Kruid de koteletten en bak ze goudbruin. > Pel en plet de look. > Schep het vlees uit de pot en leg het opzij. > Stoof de snippers sjalot en de look in de pot waar het vlees in zat. > Snij de selder en de wortels in blokjes. > Laat ze meestoven met de sjalotten en de look. > Voeg er eventueel de sambal bij. > Roer de tomatenpuree onder de groenten en laat even meebakken. > Voeg de witte wijn toe, roer en laat de alcohol verdampen. > Voeg de tomatenstukjes toe. > Doe de uitgelekte boontjes ook in de kookpot. > Leg de gekleurde koteletten bij de groenten. > Zet het deksel op de pot en laat alles ongeveer 25 minuten pruttelen op een zacht vuur.

Smakelijk, Greet

Geen computerlessen Delbaere schafte zich een computer aan. ‘En een laptop’, vult ze aan. ‘Maar ik ken er niet zo veel van. Ik studeer liever zonder computer; dat is eenvoudiger. Ik kan op school computerlessen volgen, maar daar heb ik geen zin in. Ik word al wat ouder. Als je 99 jaar bent, moet je niet meer te veel willen. Ik volg de lessen de laatste jaren vooral om buiten te komen. Andere hobby’s heb ik niet’, stelt Delbaere.

Bart Kerckhoven

7

ACTIVITEITENKALENDER WANNEER

WAT / WIE

WAAR

wo

26 15.00

Voorleesuurtje / de Bib

de Bib

do

27 19.00

Stijlvolle decoratie met Powertex / Femma De Hoek

Parochiezaal De Hoek

do

27 20.30 Wannes Cappelle Zonder Niemand / GC de Boesdaalhoeve

FEBRUARI MAART ma ma

3

15.15

10 19.00

GC de Boesdaalhoeve

Voordracht Het nut van vitaminesupplementen / UPV Zoniën West

De Boomgaard

Amigurumi’s haken / Femma De Hoek

Parochiezaal De Hoek

Creanamiddag / Femma Rode

Ons Parochiehuis

Fit voor de lente / Femma Rode

Sportcentrum Wauterbos

Voorleesuurtje / de Bib

de Bib

di

4

di

11

9.00

wo

12

15.00

do

13

20.30 Mieke Mievis Miekes Mysterieuze Lichaam / GC de Boesdaalhoeve

vr

14

18.30

13.30

GC de Boesdaalhoeve

Bezoek aan Audi Brussel / Pasar Rode

Audi-fabriek Vorst

Circus Krak! Kus! / GC de Boesdaalhoeve

GC de Boesdaalhoeve

Fit voor de lente / Femma Rode

Sportcentrum Wauterbos

20 19.30

Low impact man / GLTT-CVO en vzw ‘de Rand’

GC de Boesdaalhoeve

vr

21 17.00

12 spaghettifestijn / K-Creation Dance

Ons Parochiehuis

za

22 17.00

12 spaghettifestijn / K-Creation Dance

Ons Parochiehuis

di

25

Fit voor de lente / Femma Rode

Sportcentrum Wauterbos

di

25 20.30 Lennaert & de Bonski’s De Bonski’s kennen hun wereld GC de Boesdaalhoeve

vr

28 19.30

Familiefilm (5+) Monsters University / GC de Boesdaalhoeve

GC de Boesdaalhoeve

za

29 17.00

Boterhammen- en taartfestijn / Ziekenzorg CM Rode

Ons Parochiehuis

za

29 20.00 Hannelore Bedert Iets dat niet komt / GC de Boesdaalhoeve

GC de Boesdaalhoeve

zo

30 16.00

Ons Parochiehuis

16

15.00

18

9.00

do

9.00

e e

GC de Boesdaalhoeve

Boterhammen- en taartfestijn / Ziekenzorg CM Rode

Low impact man geeft tips om ecologische voetafdruk te reduceren GLTT-CVO en vzw ‘de Rand’ donderdag 20 maart lezing

© Thibault Gregoire/Read My Lips

zo di

Steven Vromman is bekend als low impact man. In een documentaire voor Canvas kon het publiek zien hoe hij zijn leven veranderde en zijn ecologische voetafdruk minimaliseerde. Vromman en zijn familie wekten elektriciteit op met de fiets, reisden met een vrachtschip naar Zweden en gebruikten regenwater voor de afwas. Zijn ecologische voetafdruk werd op die manier beduidend kleiner. ‘We gebruiken nu bijna vijf planeten, maar we hebben er maar één. We zijn eigenlijk aan het lenen’, stelt hij. Hij schreef ook twee boeken: Low Impact Man, met veel nuttige tips en weblinks en We hebben maar één planeet, een kinderboek om kinderen bewust te leren omgaan met het milieu.

De afdeling Nederlands van het GLTT-CVO en vzw ‘de Rand’ organiseren deze avond voor volwassen cursisten Nederlands. Ook niet-cursisten zijn erg welkom om naar de ongetwijfeld boeiende tips van Vromman te komen luisteren.

Pasar Rode Bezoek aan Audi Brussels vrijdag 14 maart 18.30 uur – Audi Brussels We bieden je een exclusieve rondleiding aan door de afdeling carrosseriebouw en montage van deze Audifabriek. We drinken eerst een koffie of frisdrank. Gedurende twee uur krijg je de kans een kijkje te nemen achter de schermen van de Audi A1-productie.

We komen samen op het volgende adres: Audi Brussels nv, Britse Tweede Legerlaan 201, 1190 Brussel.

Prijs: 8 euro (volwassenen), 4 euro (65+, studenten, kinderen tot 18 jaar en mindervaliden) Maximale aantal deelnemers: 30

Duur: 70 min.

Tickets en meer info: 02 381 14 51, info@deboesdaalhoeve.be of www.deboesdaalhoeve.be. Cursisten Nederlands van het GLTT-CVO kunnen informatie vragen en tickets reserveren via hun leerkracht.

19.30 uur - GC de Boesdaalhoeve, Tickets: 7 euro of een Randuitcheque 8

Meer info: Raymond Vermeulen, 0475 53 57 54, pasar.rode@telenet.be of www.pasar.be/SintGenesiusRode

VERENIGINGSNIEUWS Pajotse 400

Fiets 100, 200 of 400 km binnen 24 uur! De sportregio’s Pajottenland en Zuidwest Rand organiseren samen met de provincie VlaamsBrabant de tweede editie van de Pajotse 400.

Deze fietstocht van 400 km door het Pajottenland en de Zennevallei moet je proberen af te leggen binnen de 24 uur. Je kan er ook voor kiezen om 100 of 200 km door je benen te jagen. Het gaat om vier verschillende lussen van 100 km, met de sporthal van Gooik als centraal knooppunt.

Vertrek 400 km: vrijdag 20 juni om 22 uur Vertrek 100 en 200 km: zaterdag 21 juni tussen 7 en 10 uur Vertrekplaats: gemeentelijk sportcentrum Koornmolen, Processiestraat 15, Gooik Prijs: 20 euro (400 km), 10 euro (100 en 200 km) Info en inschrijven: www.vlaamsbrabant.be/pajotse400

Fit voor de lente met Femma Heb je jezelf lekker verwend tijdens de koude winterdagen en wil je weer fris en fit de lente verwelkomen? Ben je er aan toe om de gewrichten weer los te krijgen en de verschillende spieren te versterken? Dan is dit iets voor jou!

Op dinsdag 11, 18 en 25 maart en 1 april proberen we samen met jou ons lichaam lentefris te maken. Wedden dat je er goedgezind van wordt? De lessen gaan om 9 uur van start in sporthal Wauterbos en kosten 28 euro. Femmaleden betalen 16 euro. Info en inschrijven bij Elly Kalisvaart op 02 380 50 27 of via femmarode@gmail.com.

Ziekenzorg CM Rode Boterhammen- en taartenfestijn 29 en 30 maart 17 en 16 uur Ons Parochiehuis

Ziekenzorg CM Rode gaat zich ook in 2014 inzetten om zieken en hulpbehoevende mensen vreugde en warmte te geven. Vreugde door af en toe een bezoekje te brengen, warmte door een deugdzaam gesprek.

Om het feest van Kerstmis en Pasen extra in de verf te zetten met een cadeautje, voor de verjaardagskaartjes en voor de jaarlijkse ziekennamiddag zijn er centen nodig.

De opbrengst van ons boterhammenen taartenfestijn is hierbij een grote hulp. Daarom nodigen we jullie van harte uit om tijdens het weekend van 29 en 30 maart een hartige boterham en een lekker stuk taart te komen eten.

Medewerkers en vrijwilligers zullen weer het beste van zichzelf geven om iedereen goed en vlot te bedienen. We kijken er naar uit jullie massaal te verwelkomen! Â zaterdag 29 maart om 17 uur en zondag 30 maart om 16 uur (tot 20 uur) Meer info: Elise Vanderhaegen, 02 380 38 17 of Ghislaine Debremaeker, 02 380 37 75

Pasar Kampeerclub Sint-Genesius-Rode Kampeerweek Vessem 4 tot 13 april Eurocamping Vessem

Tijdens de eerste week van de paasvakantie trekken we naar Eurocamping Vessem, die tot een van de mooiste en grootste campings van Noord-Brabant (Nederland) behoort. Met een oppervlakte van een half miljoen vierkante meter is het een groot stuk natuurgebied met bossen en kampeerweiden. Ruimte en rust: fantastisch! De camping ligt in het hart van Brabant, dat men de Acht Zaligheden noemt.

Op de camping kan je zwemmen, springen op het luchtkussen in het zwembadcomplex, tennissen op de tennisbaan, een partij midgetgolf of voetbal spelen of een heerlijke wandeling maken. Van al deze faciliteiten kan je gratis gebruik maken. Je moet zelf zorgen voor het nodige materiaal, zoals tennisrackets en -ballen.

Tarieven: All-instaanplaats: installatie, gezin, huisdieren, toeristenbelasting, elektra (6 A), speeltuin, midgetgolf baan, tennisbaan, airtrampoline: 14 euro per nacht Douches: 0,50 euro (met muntstukken) Activiteiten: > Spaghettiavond bij aankomst > Brunch op zondag > Bezoek geitenboerderij, Daf-museum, nationaal Varkensmuseum, dierenpark De Oliemeulen > Ochtendwandeling met ontbijt, spek en eieren > Barbecue > Restaurantbezoek Info en inschrijven voor 15 maart bij: > Rudy en Martine Decuyper-Lemer, Vaucampslaan 4, 1654 Huizingen, 0486 45 12 26 > Raymond en Renilde Vermeulen-Vanvolsem, G. Gezellestraat 116, 1654 Huizingen, 02 356 92 87 > pasar.rode@telenet.be www.pasar.be/KampeerclubRode 9

Seksuologe en relatietherapeute geeft lezing in de Boesdaalhoeve

Mieke Mievis verklapt de geheimen van lichaamstaal Seksuologe en therapeute Mieke Mievis verklapt op 13 maart in GC de Boesdaalhoeve haar publiek de geheimen van lichaamstaal tijdens de lezing Miekes Mysterieuze Lichaam. Zelf is ze al enkele jaren gefascineerd door de signalen die mensen met hun lichaam de wereld insturen.

‘Aan de onderhandelingstafel of in de liefde; die signalen kunnen mensen helpen om de persoon tegenover hen beter te begrijpen’, vertelt ze.

Hoe het begon Na een passage in radioland bij Donnamour op het toenmalige Radio Donna en De Madammen op Radio 2, solliciteerde ze voor een job achter de schermen van Zomer 2007. ‘Na mijn sollicitatie kreeg ik te horen dat ze me niet achter de schermen, maar wel op televisie wilden’, vertelt Mievis. ‘Dat was even schrikken, want dat was mijn bedoeling niet. Ze vroegen me om me te verdiepen in de lichaamstaal, om dan aan het publiek uit te leggen hoeveel signalen we uitzenden met ons lichaam. Ik ging er voor, alleen al omdat het een fascinerend onderwerp is. Ik heb honderden experimenten bekeken en een pak onderzoeken uitgepluisd. De lezing is daar een uitloper van. Lichaamstaal is zo fascinerend omdat het niet aangeleerd is. Het zijn onze hersenen die onze houding bepalen op basis van hoe we ons voelen.’

Beter onderhandelen Lichaamstaal kan mensen helpen in uiteenlopende situaties. ’Ik heb bij bedrijven uiteenzettingen gegeven over hoe mensen reageren aan de onderhandelingstafel en hoe je daar op kan inspelen. Tijdens onderhandelingen kan dat belangrijk zijn om te weten waar je staat. De houding van armen en benen, maar ook de blikken aan de overkant van de tafel, geven veel prijs. Ook in de liefde is het doorgronden van lichaamstaal van belang. Het helpt je om je partner te begrijpen. In mijn praktijk krijg ik heel wat mensen op bezoek met seksuele problemen. Dat zijn koppels die ik wil 10

© Tine De Wilde

Een doorsnee mens staat er meestal niet bij stil, maar we geven via ons lichaam meer prijs dan we willen. Van pupillen die verwijden tot de benen kruisen of de armen achteloos laten rusten; het geeft weer hoe we ons voelen.

Mievis zal in de Boesdaalhoeve enkele mysteries van lichaamstaal ontrafelen. Ze is relatietherapeute en seksuologe in een groepspraktijk in Ternat en heeft nog een tweede praktijk in Haacht. Relaties tussen mensen boeien haar al jaren.

helpen. Als ze voor me zitten, kan ik dankzij de signalen die ze uitzenden met hun lichaam al heel wat conclusies trekken.’

Bewust trainen?

Voor iemand die lichaamstaal sinds 2007 intensief bestudeert, moet het intussen moeilijk zijn om dat in de omgang met vrienden en familie los te laten, niet? Mievis relativeert: ‘Ik ben er echt niet elk moment van de dag mee bezig. Mijn omgeving moet geen schrik hebben dat ik constant hun lichaamshouding bestudeer. Het gebeurt eens dat ik op een terrasje zit en dan om me heen kijk. Dan is het boeiend om de mensen in de gaten te houden en wat ik leerde toe te passen.’

Wie denkt anderen om de tuin te leiden door lichaamstaal te verbergen, zal volgens Mievis vroeg of laat door de mand vallen. ‘Je kan dat niet volhouden. Kijk naar de politici die onder andere in De Zevende

NIEUWS UIT DE BOESDAALHOEVE Dag debatteren. Politici zijn mensen die er op getraind worden zelfverzekerd over te komen en die houding te gebruiken in een debat. In het begin hebben ze zichzelf onder controle, maar naarmate het debat vordert, zie je dat ook zij hun schild laten zakken en zich volledig overgeven. Ik merk dat bij mezelf ook. Voor ik het podium op stap tijdens een lezing, let ik enorm op de houding van mijn lichaam. Maar zodra de lezing gestart is, laat ik dat varen omdat je met het publiek bezig bent en met wat je wil vertellen. Je kan het niet voortdurend in de gaten houden.’

Blijven ontdekken Wie op 13 maart naar de Boesdaalhoeve komt, mag zich vooral verwachten aan een reeks praktische tips. ‘Ik wil het publiek de basis van lichaamstaal meegeven. Dat gebeurt mede dankzij de mensen in het publiek, want zij zijn natuurlijk de beste voorbeelden.

Ik pas de lezing ook aan. In Sint-GenesiusRode ga ik de mensen vertellen over hoe we in de liefde met ons lichaam communiceren. Wie al eens een lezing van mij bijwoonde, zal zeker nieuwe dingen ontdekken. Dat doe ik trouwens elke dag. Lichaamstaal wordt enorm bestudeerd door de wetenschap en er zijn al honderden onderzoeken gepubliceerd, maar er duiken nog altijd nieuwe dingen op. Dat is net het interessante aan lichaamstaal.’

Bart Kerckhoven

Mieke Mievis Miekes Mysterieuze Lichaam donderdag 13 maart vorming Mieke Mievis ontleedt lichaamstaal.

Ze licht eerst de beginselen van de lichaamstaal toe en ontleedt dan het lichaam van kop tot teen. Alles wat verbale communicatie verzwijgt, verklapt het lichaam. Wie de taal van het lichaam leert lezen, komt meer te weten over al die gevoelens die niet in woorden gevat worden.

20.30 uur - GC de Boesdaalhoeve Tickets: 12 euro (basisprijs), 10 euro (studenten en groepen)

Schuurrock 2014 zaterdag 15 maart muziek Schuurrock 2014: jong lokaal geweld(ig) Naar goede gewoonte organiseren De Marcellekes dit voorjaar opnieuw een optreden in GC de Boesdaalhoeve. Op zaterdag 15 maart vindt de zevende editie van Schuurrock plaats in de Grote Schuur. Wederom krijgen naast De Marcellekes twee jonge lokale bands een podiumkans in deze prachtige vierkantshoeve.

Raging Lotus ontsproot in de zomer van 2013 en bouwde voort op de fundamenten van het ter ziele gegane Flashbangg. Tom (zang en gitaar) en Nino (gitaar en backing vocals) maken al van jongsaf samen muziek, en voor Raging Lotus versterkten ze zich met Yannick op basgitaar en Miro op drum. Deze jonge rockband, half Dworps en half Rodens, brengt behalve eigen werk ook een aantal gesmaakte covers.

De Marcellekes sluiten de avond voor een keer niet af, maar nemen het midden voor hun rekening. Sinds de zomer van 2013 hebben ze met Peter Pater Vanderlinden een nieuwe drummer in hun rangen. De band nam dan ook ruim de tijd om hem het uitgebreide Marcellekesrepertoire eigen te maken, en voegde er zelfs een aantal nieuwe covers aan toe. Zelfs de hondstrouwe fans zullen op Schuurrock hun oren niet geloven.

The Vaneuvilles stonden al twee keer op het podium van de Boesdaalhoeve (zij het nog met een andere groepsnaam), maar nog nooit sloten ze de avond af op Schuurrock. Die eer valt hen nu te beurt; ze hebben hun strepen de voorbije jaren verdiend. Ze draaien immers al even mee in de plaatselijke rockscene. Kenmerkend zijn hun stevige gitaren, pompende bas, knallende drums en rauwe vocals.

Ze halen hun inspiratie uit het alternatieve rockmilieu, aangevuld met hun eigen stijl, wat resulteert in een melodieus en krachtig geheel.

Programma: 19 uur: deuren 19.30 uur: start eerste optreden Raging Lotus – covers en eigen werk (rock) De Marcellekes – eigen werk (nederrock) en covers (rock) www.demarcellekes.be en http://beta.vi.be/demarcellekes The Vaneuvilles – covers en eigen werk (rock) www.thevaneuvilles.be Organisatie: De Marcellekes i.s.m. GC de Boesdaalhoeve 19 uur – GC de Boesdaalhoeve Tickets: 7 euro (kassa), 5 euro (vvk) Kaarten kan je kopen via www.demarcellekes.be, demarcellekes@gmail.com of bij het onthaal van de Boesdaalhoeve.

11

NIEUWS UIT DE BOESDAALHOEVE Circus Krak!

Kus! zondag 16 maart familie Zonder veel woorden nemen twee clowneske personages je mee in hun gekke wereld. Met een minimum aan decor en met een maximum aan fantasie verrassen ze klein en groot.

Kus! is de tweede voorstelling van compagnie Circus Krak!, waarin ze het

kind in zichzelf helemaal loslaten. Kom kijken en geniet mee van deze speelse en charmante familievoorstelling. Voor kinderen van 4 tot 10 jaar.

15 uur - GC de Boesdaalhoeve Tickets: 7 euro (basisprijs), 6 euro (Gezinsbond-leden)

Monsters University (5+) Vlaamse versie, met Nederlandse ondertitels vrijdag 28 maart familiefilm Van kindsbeen af droomt student Mike Wazowski er van om een echte bangmaker te worden. Hij weet als geen ander dat de beste bangmakers van Monsters University komen.

Tijdens het eerste semester op Mon-

sters University worden Mikes plannen omgegooid als hij de populaire James P. Sullivan, Sulley, tegen het lijf loopt.

Sulley is in tegenstelling tot Mike een geboren bangmaker. Door het uit de hand gelopen concurrerende gedrag van het duo worden ze beiden uit het bangmakerprogramma van de opleiding gezet. Tot overmaat van ramp realiseren ze zich dat ze moeten samenwerken, samen met een groep monsterlijke buitenbeentjes, om alles recht te zetten.

Hannelore Bedert Iets dat niet komt zaterdag 29 maart muziek Van heel intiem tijdens een tapijtconcert tot heel luid op festivals, van warme theaters tot het muisstil krijgen van een overvol Sportpaleis op Nekka-Nacht. Dat Raymond van het Groenewoud en Bart Peeters zwaar fan zijn, hoeft eigenlijk niet meer gezegd

te worden. En ook de Kommil Foobroers noemen wat Bedert maakt wereldklasse. We zijn twee platen en talloze concerten ver. Nu is er eindelijk die derde plaat, waarop Bedert zacht, maar met een heel scherp mes, tot op het bot gaat. www.hannelorebedert.be 20 uur - GC de Boesdaalhoeve Tickets: 16 euro (basisprijs), 14 euro (groepen), 10 euro (studenten)

19.30 uur - GC de Boesdaalhoeve Tickets: 4 euro (kassa), 3 euro (vvk)

Taaliconen Hier vind je activiteiten in het Nederlands. Ook als je niet-Nederlandstalig bent, kan je deelnemen. Gebruik de uitleg bij de taaliconen om een activiteit te kiezen.

Je spreekt nog geen of niet zo veel Nederlands.

Je begrijpt al een beetje Nederlands.

Je begrijpt al veel Nederlands en je kan ook al iets vertellen.

Je spreekt en begrijpt vlot Nederlands.

Meer informatie: www.deboesdaalhoeve.be/nl/taalicoon De taaliconen zijn ontwikkeld door het Huis van het Nederlands Brussel en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

12

Tickets en info: 02 381 14 51, info@deboesdaalhoeve.be, www.deboesdaalhoeve.be

Herman Brusselmans 30 jaar Brusselmans donderdag 3 april lezing

Circusstage kinderen van 6 tot 12 jaar 7 tot 11 april vakantiepret

Kinderhoogdag Cultuurfestival voor families zondag 1 juni

Schrijver, opiniemaker, mediafiguur en enfant terrible. Een langere introductie heeft hij niet nodig. Dames en heren: Herman Brusselmans. Geef hem wat tijd en hij schrijft een boek. Soms grappig, soms ernstig, misschien provocerend, maar altijd puur Brusselmans.

Wil je weten hoe het voelt om acrobaat of circusartiest te zijn? Dan schrijf je je gewoon in voor deze circusweek tijdens de paasvakantie. Je leert jongleren, fietsen op eenwielers, koorddansen, op een bal lopen ‌ Vijf dagen word je ondergedompeld in de knots-

Een Kinderhoogdag is een cultuurfestival voor families met op het programma prikkelende theatervoorstellingen, creatieve workshops, doorlopende animatie, bijzondere vertellingen en zoveel meer. Op een originele manier ontdekken kinderen tussen 3 en 12 jaar,

Geef hem een podium en hij leest voor uit eigen werk. Stel hem achteraf vragen en wacht af wat hij ermee doet.

Brusselmans leest drie kwartier en beantwoordt na de pauze je vragen.

Een avond zonder script; of hoe literatuur een belevenis kan zijn als je Brusselmans heet. www.brusselmans.be 20.30 uur - GC de Boesdaalhoeve Tickets: 14 euro (basisprijs), 12 euro (groepen), 10 euro (studenten)

gekke circuswereld. Niet enkel circustechnieken komen aan bod, we knutselen ook leuke attributen. Op vrijdag tonen de kleine circusartiesten het publiek tot wat ze in staat zijn. i.s.m. Cirkus in Beweging

hun ouders en iedereen die hen graag wil vergezellen, dat cultuur plezant is.

Het programma is zo samengesteld dat ook anderstaligen kunnen participeren.

Meer info vanaf 10 maart. vanaf 13 uur - FeliXart Museum Drogenbos

elke dag van 9 tot 16 uur GC de Boesdaalhoeve Er is opvang van 8 tot 9 uur en van 16 tot 17 uur.

Prijs: 85 euro

NIEUWS UIT DE MOELIE

Tickets en info: 02 380 77 51, info@demoelie.be, www.demoelie.be

In de wolken Sprookjes en zo zondag 9 maart familievoorstelling

Met voorbedachten rade Lazarus donderdag 20 maart theater

Bij deze voorstelling zullen kinderen verdwalen in de wolken of zich laten wiegen door de wolken. Wij ontvoeren je naar een wereld waar alles vederlicht is. In de wolken is een interactieve peuterproductie zo licht als lucht, zo luchtig als de wolken. Een acteur neemt je mee en een circusmeisje toont haar kunsten. Voor kinderen van 1 tot 3 jaar.

Een rechter zoekt een oude kennis op om een erfeniskwestie te regelen. Bij zijn aankomst bij de familie verneemt hij dat zijn vriend overleden is. Hij is ervan overtuigd dat de schijnbaar natuurlijke dood in wezen een geplande moord is.

Het verhaal ontleedt met grote precisie de gedachtegang van de personages, die allemaal ten prooi vallen aan onverzettelijkheid, twijfels, schaamte, walging en angst. Deze parodie op het detectiveverhaal is een spannend toneelstuk vol bloedstollende suspens en onverwachte wendingen.

www.sprookjes.be 11 uur - GC de Moelie Tickets: 7 euro (basisprijs), 6 euro (Gezinsbond-leden)

LAATSTE TICKETS 20 uur – GC de Moelie Tickets: 16 euro (basisprijs)

13

Taaleis zet kwaad bloed Het nieuwe decreet over kinderopvang in Vlaanderen veroorzaakte de voorbije weken heel wat deining in de sector. Vanaf 1 april moeten alle crèches een vergunning hebben van Kind en Gezin. Aan die vergunning is een taaleis gekoppeld. Alleen kinderdagopvanglocaties waarvan de verantwoordelijke het Nederlands machtig is, krijgen een vergunning. In de Franstalige crèches in de faciliteitengemeenten leidt dit tot heel wat protest.

Tot nog toe kan je in Vlaanderen een crèche houden zonder een attest of een erkenning van Kind en Gezin. Dat heeft tot gevolg dat een aantal crèches aan geen enkele kwaliteitsvoorwaarde moeten voldoen en dat de ouders de kosten niet fiscaal kunnen inbrengen.

In de faciliteitengemeenten werken flink wat kinderdagverblijven zonder zo’n erkenning. Vanaf 1 april zal dat niet meer kunnen; dan treedt het nieuwe Vlaamse kinderopvangdecreet in werking. Volgens het nieuwe decreet moet elk kinderopvanginitiatief in Vlaanderen een vergunning hebben van Kind en Gezin. Wie geen vergunning heeft of krijgt, moet sluiten. In Brussel kunnen de crèches zich aansluiten bij ONE, het Kind en Gezin van de Franse Gemeenschap.

Dat kan in de faciliteitengemeenten niet, omdat ze in Vlaanderen liggen.

Tijd om aan te passen ‘Bestaande kinderdagverblijven krijgen tijd om zich aan te passen’, zegt Leen

Du Bois, woordvoerder van Kind en Gezin. ‘Na verloop van tijd moet iedereen aan dezelfde voorwaarden voldoen. Op die manier willen we de kinderopvang in Vlaanderen uniformiseren en professionaliseren.’ Een van de vergunningsvoorwaarden die flink wat kwaad bloed heeft gezet, is de taalvoorwaarde. De verantwoordelijke van een kinderdagverblijf moet in de toekomst een bepaalde basiskennis van het Nederlands hebben. Dat geldt ook voor minstens één kinderbegeleider, al ligt daar het vereiste niveau lager.

‘Het gebruik van de taal in de kinderopvang blijft vrij. We vragen van de verantwoordelijke voortaan een basiskennis Nederlands’, zegt Du Bois.

‘Waarom we dat doen, heeft in de eerste plaats te maken met communicatie. We beseffen dat het niet evident is in de faciliteitengemeenten, maar het is belangrijk dat je als verantwoordelijke van een kinderdagverblijf kan communiceren met de overheid en met de inspecteurs die langskomen. De

bom valt niet op 1 april. De komende maanden detecteren we waar er zich problemen voordoen en proberen we samen met de verantwoordelijken een oplossing te zoeken. Voor wie zich echt niet wil aanpassen, kan het inderdaad tot een sluiting komen.’

Protest Tegen de taaleis is intussen heel wat protest gerezen. Zo heeft de Franse Gemeenschap bij het Grondwettelijk Hof de vernietiging van de taalvoorwaarde in het nieuwe Vlaamse kinderopvangdecreet aangevraagd. Kind en Gezin wil die uitspraak van het Grondwettelijk Hof afwachten voor het bepaalt of in de faciliteitengemeenten de taaleisen versoepeld moeten en kunnen worden.

Er komen ook verontwaardigde reacties vanuit de gemeentebesturen van een aantal faciliteitengemeenten.

In Kraainem en Wezembeek-Oppem is onlangs een motie goedgekeurd waarin gevraagd wordt de taaleis in te trekken.

© David Legrève

Nieuw decreet kinderopvang

RAND-NIEUWS ‘De gevolgen van de taaleis zijn zwaar’, zegt Frédéric Petit (MR), burgemeester van Wezembeek-Oppem. ‘We hebben in onze gemeente een vijftiental onthaalouders en crèches.

De helft daarvan zal misschien niet erkend worden door Kind en Gezin. Dat is een regelrechte ramp.’ Volgens schepen van Kinderopvang Sophie Wilmès (MR) zijn in Sint-Genesius-Rode door de nieuwe maatregel 107 van de 226 opvangplaatsen in de gemeente bedreigd. ‘We hebben absoluut niets tegen een decreet dat de organisatie van de kinderopvang wil vereenvoudigen en professionaliseren, maar ik kan me niet inbeelden dat de kennis van het Nederlands een voorwaarde is om de veiligheid van de kinderen te garanderen’, aldus Wilmès.

‘Onhaalbaar niveau’ Een van de Franstalige crèches die dreigt te moeten sluiten, is Les Pimousses in Sint-Genesius-Rode. Uitbaatster Arielle Steyls is niet te spreken over de opgelegde taalvoorwaarde.

‘De taal leren is geen probleem, maar het niveau dat gevraagd wordt, is te hoog om op één jaar tijd onder de knie te krijgen. Ik wil moeite doen, maar om dat niveau te halen, heb ik minstens vier jaar nodig. Ik werk tien tot twaalf uur per dag, net als mijn medewerkers. Ik vind het absurd dat je nu plots de vergunning van Kind en Gezin moet hebben en dat kennis van het Nederlands een voorwaarde is. We worden niet gesubsidieerd; ik krijg en vraag ook geen cent van Kind en Gezin en toch moet ik aan hun voorwaarden voldoen. Als ik niet slaag voor het taalexamen, weet ik niet wat ik moet doen. Ik wil absoluut vermijden dat Les Pimousses de deuren moet sluiten, want dan zijn de kinderen en de ouders het slachtoffer.’

Te weinig opvangplaatsen In het Nederlandstalige kinderdagverblijf ’t Kraaiennestje in Kraainem vormt de taalvoorwaarde vanzelfsprekend geen probleem. Toch leven er gemengde gevoelens over het nieuwe decreet. ‘De vereiste van de kennis van het Nederlands is iets waar we zeker achter staan’, zegt Ria Platel, voorzitster van vzw ’t Kraaiennestje. ‘Het is vanzelfsprekend een goede zaak dat anderstalige kinderen die in de Vlaamse Rand wonen en er mogelijk school gaan lopen, zo vroeg als dat kan in contact komen met het Nederlands. Maar zo eenvoudig is het niet. De taalvoorwaarde is nog maar eens een regel die toegevoegd wordt aan de eindeloze lijst met reglementen waaraan kinderdagverblijven moeten voldoen.

Als het opleggen van die taaleis ertoe leidt dat een aantal kinderdagverblijven de deuren moet sluiten, dan is dat een drama voor zo veel kinderen en ouders. We krijgen vaak zwangere vrouwen over de vloer die ten einde raad zijn omdat ze geen plaats vinden voor hun kindje. Door de taaleis zal de situatie er niet op verbeteren, en dat betreuren we. Blijkbaar heeft men in Brussel erg weinig voeling met wat er leeft in de kinderdagverblijven in de faciliteitengemeenten.’

Tina Deneyer Rechtzetting: In het februarinummer schreven we in het artikel Er beweegt wat foutief dat in Kraainem Elisabeth de Foestraets-d’Ursel (MR) halfweg de legislatuur de burgemeesterssjerp van Véronique Caprasse (FDF) zou overnemen. Het is echter Dorothée Cardon de Lichtbuer (CDH) die deze eer te beurt valt.

BUURTEN is een uitgave van het gemeenschapscentrum de Boesdaalhoeve en vzw ‘de Rand’. Buurten komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant.

REDACTIE Reindert De Schryver, Jan Decuypere, Greet Lebleu, Anne Sobrie, Johan Stoffels, Pascal Velkeneers EINDREDACTIE Sofie Roelandt, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, sofie.roelandt@derand.be HOOFDREDACTIE Geert Selleslach, 02 456 97 98, geert.selleslach@derand.be REDACTIEADRES GC de Boesdaalhoeve, Toekomstlaan 32B, 1640 Sint-Genesius-Rode tel. 02 381 14 51, info@deboesdaalhoeve.be, www.deboesdaalhoeve.be VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Eddy Frans, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel VOOR INFO, TICKETS EN RESERVERINGEN Pascal Velkeneers en Sandra Meert (onthaalmedewerkers), Pieter Moens (stafmedewerker) en Reindert De Schryver (centrumverantwoordelijke). Openingsuren: maandag van 13.30 tot 20 uur (tijdens schoolvakanties tot 17 uur), dinsdag, donderdag en vrijdag van 9 tot 12.30 uur en 13.30 tot 17 uur, woensdag van 13.30 tot 17 uur.

Buurten wordt ondersteund door de afdeling SintGenesius-Rode/Beersel van de Orde van den Prince.

Je vindt deze editie en het volledige archief van buurten op www.deboesdaalhoeve.be.

15

RODE IN BEELD Soep op de stoep is een actie waarbij vrijwilligers in onze gemeente de boodschap willen meegeven dat solidariteit bestaat, zeker met de minderbedeelden.

Tekst en foto: Johan Stoffels