GEMEENSCHAPSLEVEN gedeeld worden. Wanneer de Sint-Katharinakerk in 1954 terug kon gebruikt worden, bracht Jos zijn eigen orgel mee. Onder zijn bezielende leiding werd het oorlogsschadedossier ‘Groot Orgel’ opgestart en zo kon in 1961 het nieuwe orgel ingewijd worden. Bij de viering van Jos Bruurs zijn gouden jubileum als organist, werd door familie en vrienden het ‘Orgelfonds Jos Bruurs’ opgericht met de steun van de Koning Boudewijnstichting. Dit resulteerde in het prachtige koororgel dat in 2005 kon ingespeeld worden. Daarnaast heeft Jos zich zeer verdienstelijk gemaakt voor de koren. In de jaren vijftig bracht hij een aantal Kempense koren bijeen, gaf ze goede muziek en probeerde ze ook leefbaar te houden. Hieruit groeide de koorfederatie Het Madrigaal waarvan Jos één van de stichtende leden was. Hij was ook medestichter van verschillende koren zoals het Piuskoor en het kinderkoor Jubilate. Als leerkracht ‘muziek en zang’ in verschillende scholen en als oprichter van de Jeugdmuziekschool in Hoogstraten, heeft hij veel kinderen de liefde voor muziek bijgebracht. Jos Bruurs zorgde er ook voor dat er hier diverse orgelconcerten werden georganiseerd met beroemde organisten uit binnen- en buitenland. Deze organisten werden altijd gastvrij ontvangen bij Jos en Simonne thuis. Daarom werd ook echtgenote Simonne in deze hulde betrokken. Ook andere facetten van het culturele leven konden rekenen op zijn belangstelling en inzet. Zo zat hij jarenlang in het plaatselijk bestuur van het Davidsfonds en was hij medestichter van de VVV in Hoogstraten. Voor al deze aspecten verdient Jos Bruurs de titel van Ereburger van de Stad Hoogstraten.
Ereburger Zefa Raeymaekers
Leve Retie!
Josepha ‘Zefa’ Maria Cornelia Raeymaekers is op 11 september 1922 te Retie geboren. Zij was vrije medewerkster aan de BRT (radio en televisie) en werkte als journaliste mee aan diverse week- en maandbladen. Ze was ook bijzonder actief in talrijke verenigingen, als lid, bestuurslid, stichtend lid en voorzitster. Vanaf de jaren zeventig stapte ze ook in de politiek (CVP). Zij was de eerste schrijvende vrouw in Vlaanderen met een beroepserkenning als freelancejournaliste (1961). Het was de tijd van de grote fusies van de dagbladen en een journalist moest bij voorkeur vast medewerker zijn van een dagblad. Freelancejournaliste betekende vechten voor de job en daarom werd zij tegelijkertijd ook fotograaf. Zefa schreef ook heerlijke gedichten en elke nieuwjaarswens was een gedicht. Bij de auteursvereniging Sabam werd zij erkend als auteurcomponist. Zo dichtte en componeerde zij een bekend kerstwiegelied dat door Gaston Feremans werd geharmoniseerd. Haar schrijverstalent gebruikte ze vooral in de verdediging van het natuurbehoud in de Kempen. Mooie natuurgebieden werden onder haar impuls geklasseerd en voor eeuwig beschermd. Zo was zij o.a. ook de vurige verdediger van de Konijnenberg in Vosselaar, die iedereen kent uit de boeken van Emiel Van Hemeldonck en die vlak bij haar vroegere woning in deze gemeente lag. Twee elementen lagen aan de oorsprong van haar politieke loopbaan: de verdediging van de natuur en het milieu én haar reactie tegen het ge-
De nieuwe ereburgers kregen op zaterdag 21 januari van het stadsbestuur een oorkonde met hun titel. V.l.n.r. (vooraan) Simonne Bruurs-Michielsen, Jos Bruurs, Zefa Vos-De Loore Raeymaekers en (achteraan) schepen Annie Desmedt, schepen Marc Haseldonckx, eerste schepen Tinne Rombouts, burgemeester Arnold Van Aperen en schepen Baets.
Heeft Hoogstraten dan toch iets met Retie? Zaterdag 29 oktober 1988 was er een herdenkingsplechtigheid Lodewijk de Koninck (°Hoogstraten 1838 - +Retie 1924) in de raadzaal van het stadhuis van Hoogstraten. De heer Gust Adriaensen, burgemeester van Retie, was één van de sprekers tijdens deze academische zitting. Hij behandelde een stukje Hoogstraatse geschiedenis dat zelfs deken J. Lauwerys in zijn vele boeken niet heeft vermeld. Lodewijk de Koninck leeft van 1899 tot aan zijn dood in 1924 in Retie. Het ijverige Retiese comité zoekt enkele jaren na zijn overlijden financiële steun voor een grafmonument, uiteraard ook in Hoogstraten. Op 28 juni 1929 schrijft het gemeentebestuur van Hoogstraten een zuinige brief waarin meegedeeld wordt dat de gemeenteraad 100 fr. gestemd heeft als toelage. Het Retiese comité is zwaar ontgoocheld over deze povere bijdrage voor een waardige rustplaats verleent aan hem die zoveel jaren in eenzaamheid in Retie sleet. Maar als burgemeester van Retie wil Gust Adriaensen na 60 jaar de officiële spons vegen over dit conflict tussen Hoogstraten en Retie. Met het ereburgerschap voor mevrouw Zefa Vos-De Loore Raeymaekers van Retie heeft het stadsbestuur van Hoogstraten toch ook een gebaar naar Retie gemaakt. (js) (Bron: De Hoogstraatse Maand, nr. 43, november 1988, pagina 11-12 en nr. 44, december 1988, pagina 24-25). brek aan democratie op het lokale politieke vlak. Zefa Raeymaekers werd eerst gemeenteraadslid, nadien senator en volksvertegenwoordiger. Maar zij vergat daarbij haar dichterlijke natuur niet. Wie zou het haar trouwens nagedaan hebben om haar eerste kiescampagne in alexandrijnen te schrijven? Zefa heeft ook een uitgesproken Vlaamse reflex. Zij was onder de indruk gekomen van de soms onrechtvaardige sociale en menselijke gevolgen van de repressie. Als overtuigd Vlaming ligt Zefa aan de basis van de vaste toelage voor het IJzerbedevaartmonument in de begroting van het Vlaams Parlement. Haar gedichten schreef ze onder het pseudoniem Rita Reene, een anagram voor ‘Retienare’. In de zomer van 2010, toen de regeringsvorming muurvast zat, schreef ze een ‘Ode aan minister Madame Non’ en in de herfst van vorig jaar de ‘Ballade voor een Francité’, een hekeldicht in 112 verzen. De opbrengst van dit werk, uitgegeven in eigen beheer, ging naar de actie ‘Kom op tegen Kanker’ van de Vlaamse Liga. Wij moeten haar dankbaar zijn voor wat zij deed voor het behoud van de natuur in de Kempen, voor de bescherming van het milieu in Vlaanderen, voor de verdediging van de Vlaamse zaak én omdat dankzij haar initiatief Hoogstraten nu ook echt een stad is. (js) (Bronnen: Speech van schepen Annie Desmedt; Jos Dupré in Campiniana, nrs. 39-42, VKS, 2001)
DE HOOGSTRAATSE MAAND - MAART 2012 - 17