21ste jaargang • nummer 9 • november 2010
Chris nieuwsbrief
“Nu is mijn gezin mijn eerste verantwoordelijkheid” Wat doe je als je vader bent en ook een drukke baan hebt? Vaak is het dan moeilijk om de balans te vinden tussen de verplichtingen van het werk en de aandacht voor je gezin. Wij spraken met Henry, vader van drie kinderen. Enkele jaren geleden besloot hij zijn toenmalige baan op te zeggen omdat hij niet meer genoeg tijd had voor zijn gezin. “Als ik moet kiezen tussen mijn werk en mijn gezin, kies ik voor mijn gezin.” Gevraagd naar hoe hij de balans vindt tussen werk en privéleven, antwoordt Henry: “In het verleden had ik daar veel moeite mee. Ik had een managementfunctie en was geneigd om twee werkweken in één week te stoppen. Als ik eens een avond thuis was, was ik er eigenlijk niet: ik was geestelijk afwezig. Op een gegeven moment realiseerde ik me: ‘Dit moet anders.’ Wat ik deed ging niet alleen ten koste ging van mijzelf, maar ook van mijn vrouw en kinderen. Nu is mijn gezin weer mijn eerste verantwoordelijkheid.”
Weten dat het niet meer lukt om werk en gezin te combineren is één ding, maar hoe dan verder? Henry: “Ik sprak met een christelijke coach. Hij vroeg aan mij: ‘Als je gelooft dat God je leven leidt, durf je dan je baan op te zeggen?’ Rond de kerst ben ik een week met mijn gezin naar een Canarisch eiland gegaan om er met ze over te praten. Toen ik terugkwam heb ik mijn baan opgezegd. Mijn gezin stond er helemaal achter. Ze vonden het de hoogste tijd. We hadden onderling minder contact dan goed was. Belangrijke momenten van mijn vrouw en kinderen ontgingen me gewoon.”
wel eens dingen in het weekend doen, maar dan regel ik het zo dat ik doordeweeks ’s ochtends wat langer thuis ben om met mijn gezin te kunnen ontbijten. Al ben ik in vergadering: als één van mijn kinderen belt neem ik op.”
Bewuste keuzes
Vindt Henry het lastig om de goede keuzes te blijven maken? “Nee, ik word daarin geholpen door mijn gezin en de Here God. Mijn gezin wijst me erop dat ze aandacht nodig hebben en de Heer…” Henry pakt een doosje uit zijn bureaula. Als het deksel opengaat blijkt er een kompas in te zitten. “Wij houden het deksel nogal eens dicht, maar de Heer is mijn Kompas en Hij leidt mij.”
Nadat Henry zijn baan opzegde, maakte hij zich weinig zorgen over hoe het verder moest. “Ik had er echt vertrouwen in dat het goed zou komen. Uiteindelijk werd ik aangenomen bij de eerste organisatie waar ik solliciteerde.” Hij werkt hier inmiddels alweer drie jaar, ook in een managementfunctie. Hoe zorgt hij er nu voor dat er balans is tussen zijn werk en zijn gezin? Henry: “Ik reserveer tijd om thuis te zijn en maak daar bewuste keuzes in. Ik weet dat het een valkuil van mezelf is, dus plan ik mijn aanwezigheid thuis. Soms moet ik
Kompas