Pd2014 03

e Pijpendraaier ledenblad van het Cornelis Vreeswijk Genootschap

Cornelis en De Tijdgeest Cornelis Vreeswijk Festival een voorbeschouwing

Cornelis en Zwarte Piet?

EEN ROOS VOOR CORNELIS deel 2

Jaargang 6 - Nummer 3 05-11-2014

Van de redactie Beste Vreeswijkliefhebber/-ster,

Nog enkele dagen en dan is het 12 november, Cornelis’ sterfdag. Twee jaar geleden vond op deze dag het Cornelis Gala plaats in de schouwburg in IJmuiden en dat beviel toen zo goed dat er dit jaar weer een muziekfestijn wordt georganiseerd. Wim van Kooten schreef voor deze Pijpendraaier alvast een kleine voorbeschouwing.

In dit nummer natuurlijk het tweede deel van Hans Westins beschouwing over de rol die rozen spelen in de muziek, met een verwijzing naar ons luisterlied Huvudlösen för Aftonen, dat door Huldra is vertaald naar: ‘Onbezinning voor de avond’

Ik ben zelf een beetje in de geschiedenis van Cornelis’ geboortehuis gedoken en stuitte daarbij op een tot nu toe onbekende historische foto.

Mochten er onder de lezers van De Pijpendraaier mensen zijn die mij nog meer weten te vertellen over de geschiedenis van de garage aan de Tussenbeekseweg dan hoor ik dat graag via ons mailadres: redactie@cornelisvreeswijk.nl.

Cornelis was bij leven al goed voor een flinke rel op z’n tijd, maar nu 27 jaar na z’n overlijden is in Zweden opnieuw gedoe ontstaan, ditmaal over een incident uit 1975.

We houden u ook op de hoogte van de ontwikkelingen rond het uitbrengen de Bellman opnamen, helaas is daarbij wat vertraging ontstaan.

Ik wens u veel leesplezier en hoop u allemaal te mogen zien op 12 november in de Stadsschouwburg Velsen!

Wim Boswinkel - redacteur

Colofon:

Disclaimer:

- De Pijpendraaier is het ledenblad van het Cornelis Vreeswijk Genootschap (CVG).

- Het CVG heeft als doelstelling: * Het levend houden van de muziek van wijlen Cornelis Vreeswijk, en het toegankelijk maken en houden van diens werk.

- Het CVG doet dit door: * informatie beschikbaar te stellen * de website www.cornelisvreeswijk.nl te onderhouden * dit ledenblad te publiceren * muziekbijeenkomsten te organiseren * het vertalen van het werk van Cornelis Vreeswijk uit het Zweeds te stimuleren - De Pijpendraaier verschijnt drie á vier maal per jaar.

- Kopij sturen naar: redactie@cornelisvreeswijk.nl

-2-

De Pijpendraaier wordt samengesteld voor verspreiding onder de leden van het Cornelis Vreeswijk Genootschap (CVG).

Omdat delen van de inhoud auteursrechtelijk beschermd kunnen zijn, is het uitdrukkelijk niet de opzet van de CVG dat deze inhoud buiten de kring en de bijeenkomsten van het Genootschap verspreid of gebruikt zal worden. Het CVG neemt geen verantwoordelijkheid voor zulke verspreiding, door leden of door derden.

Luisterlied

INHOUD Pagina 2: Van de redactie Pagina 3: Luisterlied Pagina 4: Van de voorzitter Pagina 5: Krijgt Cornelis postuum de Zwarte Piet toegespeeld?

Pagina 6: Een roos voor Cornelis deel 2 Pagina 7: Een roos voor Cornelis (v) Pagina 8: Cornelis’ geboortehuis heeft de tijdgeest mee Pagina 9: Cornelis’ geboortehuis heeft de tijdgeest mee (v) Pagina 10: Hoe staat het met de Bellman opnamen?

Pagina 11: Cornelis Vreeswijk Festival een voorbeschouwing Pagina 12: Billboard

Eindredactie: Wim Boswinkel Vormgeving: Design No19 Op de voorkant: Jack Vreeswijk (foto: Jurjen Oostenveld)

Hieronder volgt een lied dat afgelopen mei voor het eerst werd uitgevoerd bij de naamgeving van de Rosa Cornelis Vreeswijk. In de bewerking van Hans Westins verhaal bij die gelegenheid, waarvan het laatste deel in deze Pijpendraaier staat, wordt al ingegaan op de inhoud en achtergrond van het lied. Hier willen we slechts even stilstaan bij hoe vaardig Vreeswijk één van de basisthema’s van de blues weet te verwoorden: de vergankelijkheid van schoonheid en de schoonheid van vergankelijkheid.

Onbezinning voor de avond Huvudlösen för aftonen - Cornelis Vreeswijk - Vertaling Huldra Det bor en mås på taket den är så vit och fin Den finns där alla sommarens dagar och den flyger bort närhelst den behagar Den låter som John Coltrane i en helvetesmaskin och man vet ej om den skrattar eller klagar Nej, man vet ej om den skrattar eller klagar

Er woont een witte stormmeeuw hierboven op het dak Hij zit daar alle zomerse dagen en vliegt wanneer het hem mag behagen Dan klinkt hij als John Coltrane in een gierend duivelspak en je weet niet of het lachen is of klagen Je weet niet of het lachen is of klagen

Det bor en mask i mullen och den är hal av slem och hans dag är lika dunkel som natten Ja, hans dag är lika dunkel som natten Ej har den något huvud och blott en enda lem och den livnär sig på rötter och på vatten Och den bor här utanför i rabatten

Er woont een blinde aardworm beneden in de grond van dag of nacht zal hij nooit iets merken Van dag of nacht zal hij nooit iets merken Zijn lijf is één lang ledemaat geen poten, kop of kont Hij leeft van vocht en wortels in de perken en woont hierbuiten onder de berken

Och uti den rabatten där växer det en ros Gud signe som henne växa låter och give henne tröst när hon gråter För när masken går i rötterna stämmer rosen upp en blues och hon skriker fast det ingenting låter Fast bladen faller bort när hon gråter

En daar onder de berken staat een roos in volle roes Dat zij daar bloeit is aan de Heer te danken we wensen haar Zijn troost als zij moet janken Want als de worm aan haar wortels knaagt dan zingt die roos de blues Ze zet het op een schreeuwen zonder klanken maar laat haar bladeren vallen van het janken

Om våren, om våren det är en bedräglig tid När alla glada visorna skrödas och kärleken blir till att förödas Det enda jag vill ha det är en liten smula frid För lika väl som rosor är röda ska även jag maskarna göda

Bedrieglijk is de lente zo lieflijk en zo pril Terwijl de blijde zangnoten vloeien staat liefde al klaar om te verschroeien Een beetje rust en vrede dat is alles wat ik wil Want ooit, zowaar als rozen zullen bloeien zal ook mijn vlees de wormen doen groeien

-3-

Van de voorzitter Beste liefhebbers van Cornelis Vreeswijk,

Na de augustusherfst kwam er een prachtige nazomer. Met zonnige dagen en temperaturen tot 23 graden in oktober. En dat terwijl het in Zweden al begon te winteren.

Onze Zweedse zustervereniging zit ook een beetje in zwaar weer. Er is wat onrust over de financiën en in het bestuur loopt het evenmin geolied. In Pijpendraaier 2 van 2013 meldde ik u onder de kop “Nieuws uit Zweden”, dat Sällskapet een nieuwe voorzitter had gekregen, Kurt Öberg, als opvolger van Johan Kellokumpu die zijn werkzaamheden door familieomstandigheden had moeten beëindigen. Afgelopen 30 september is Kurt tijdens een bestuursvergadering voortijdig opgestapt als voorzitter. Wij wensen Sällskapet sterkte en hopen voor hen op betere tijden.

Cornelis is het waard.

In voornoemde Pijpendraaier berichtte ik u ook over de kleine vitrine die Cornelis is toebedeeld in het muziekcomplex SMHOF/ABBA-museum. Dat is in maart van dit jaar uitgebreid met de Hall of Fame. Gelukkig is Cornelis Vreeswijk daar goed vertegenwoordigd. Hij behoort tot de eerste twaalf artiesten die een plaats hebben gekregen op de erelijst van prominente Zweedse muzikanten die op 6 februari 2014 gepresenteerd is. Bij die gelegenheid is Cornelis ook nog een ereprijs toegekend.

Van de twaalf uitverkorenen zijn er inmiddels vier overleden: behalve Cornelis zelf (1937-1987) troubadour Evert Taube (1890-1976), jazzpianist Jan Johansson (1931-1968) en jazz-zangeres Monica Zetterlund (19372005). Voor al de artiesten is een speciale tentoonstellingsruimte ingericht. De bedoeling van de Hall of Fame is, dat de lijst jaarlijks door wisselende jury’s zal worden aangevuld met andere muzikanten. Volgend jaar zullen dat er vijf zijn.

Silas Bäckström, oudvoorzitter van Sällskapet, mocht de prijs in ontvangst nemen. Een vierkoppige jury heeft de artiesten voor de op Amerikaanse voorbeelden gebaseerde lijst geselecteerd.

Voorwaarde was dat ze tenminste twintig jaar in de muziek werkzaam zijn geweest. De genres lopen uiteen van folk tot punk, van luisterlied tot hiphop.

-4-

Aan Evert Taube was de meezingavond gewijd, die de Zweedse Kerk in Nederland op 18 oktober in Amsterdam organiseerde. Heel vrolijk en met lekkere hapjes en drankjes. Zingen is een feest!

Op 12 november organiseert Sällskapet het jaarlijkse herdenkingsconcert in Katarinakyrkan, waar o.a.

Caisastina Åkerström, de dochter van Fred Åkerström, zal optreden. Maar het CVG heeft, zoals bekend, diezelfde dag het laatste evenement van dit bijzondere jaar, het Cornelis Vreeswijk Festival, met onder anderen Jack Vreeswijk. In deze Pijpendraaier vindt u een voorbeschouwing. Er waren plannen om via schermen fragmenten van beide concerten simultaan uit te wisselen, maar dat bleek toch lastiger te zijn dan we hadden gedacht.

Marlies Philippa

Krijgt Cornelis postuum de Zwarte Piet toegespeeld?

Het zal u niet ontgaan zijn: in Nederland maken we ons alweer weken druk om Zwarte Piet, maar ook in Zweden kan men er wat van. Zoals u in het nieuws gehoord of gelezen zult hebben heeft de Zweedse televisie geknipt in het geluid van de Pippi Langkous films, waardoor haar vader geen “negerkoning” meer is, maar alleen nog maar “koning”.

een uiterst conservatieve internetkrant, Fria Tiden.

Cornelis’ zoon Jack kon deze beschuldigingen niet onweersproken laten en reageerde op Facebook. In een rustig en beargumenteerd betoog dient hij Nina Ramsby van repliek.

Hij gaat in op de travestietenaffaire, waarover Ook Cornelis Vreeswijk hij uiteraard informatie uit de ontkomt niet aan de politiek eerste hand heeft. correcte inquisitie, hij werd Jacks vader was indertijd eind september in een door de vrijgezel, hij ging die bewuste Zweedse radio uitgezonden avond een paar kroegen af en optreden van zangeres Nina raakte daar nogal boven zijn Ramsby door haar beschuldigd theewater. Op een gegeven van transfobie (angst voor moment kreeg hij sjans met transgenderisme/transseksuali (naar hij meende) twee teit, red.), gekoppeld aan aantrekkelijke dames en nam racisme en nazisme. ze mee naar z’n huis voor wat Aanleiding is het “zangles”. Toen aldaar bleek “travestietenincident” uit 1975, dat het bij de twee anders lag dan ze voorwendden werd hij toen Cornelis twee vrouwen mee naar huis nam die bij razend en riep dat ze moesten nader inzien travestieten opsodemieteren. Toen ze dit bleken. Hij werkte beide weigerden ging Cornelis met ‘dames’ het huis uit, zwaaiend gebalde vuist en een broodmes met een keukenmes. Het kwam op hen af. Ze kregen een pak Cornelis op een veroordeling slaag en een schram op de arm. tot een maand gevangenisstraf te staan.

Dit deed Cornelis volgens zijn zoon zeker niet uit transfobie, Nu, bijna veertig jaar later maar uit kwaadheid over twee meent Nina Ramsby hieruit de boze figuren die z’n flat niet conclusie te moeten trekken wilden verlaten. dat Cornelis zich schuldig maakte aan transfobie en dat hij niet begrepen zou hebben dat dit samenhangt met racisme en nazisme. Volgens haar heeft dit allemaal te maken met de structuur van macht.

Opmerkelijk genoeg wordt haar beschuldiging tegen Cornelis juist opgepikt door

-5-

Achteraf bezien vindt Jack dat Cornelis beter de politie had kunnen bellen en kan hij zich wel voorstellen dat z’n vader hiervoor veroordeeld is.

In de warrige redenering waarmee parallellen getrokken worden met nazisme zit bovendien een grote ongerijmdheid: Cornelis Vreeswijk heeft de ellende van het nazisme van dichtbij mee moeten maken. Iedereen die zijn liedteksten en z’n levensgeschiedenis kent weet dat hij mede hierdoor juist een sterke antinazi was.

Jack kent Nina Ramsby alleen van wat oppervlakkige ontmoetingen en zij leek hem daarbij een sympathiek iemand. Hij wijt haar uitspraken aan het feit dat ze zijn vader niet gekend heeft.

Was dit wel het geval geweest dan had ze misschien niet deze parallel getrokken met nazisme of transfobie.

Wim Boswinkel, Met dank aan Åsa Cannemeijer en Marlies Philippa voor hun hulp bij het vertalen.

Link bericht Link radiouitzending Facebooklink Jack:

Een roos voor Cornelis (deel2) In de vorige aflevering hebben we gezien hoe een onschuldig rozenblad transformeerde tot een femme fatale, cynisch en straatwijs. We zetten de tocht voort langs de rozen van Vreeswijk.

Hoe hard en illusieloos ze ook was geworden, kennelijk bleef het Rozenblad voor de dichter onverminderd aantrekkelijk.

Ondanks haar giftige doorns. Wat ze te bieden had moet iets bijzonders zijn geweest, al speelde het zich vooral in het verborgene af. Op zijn meesterlijke blueselpee uit 1970 licht Cornelis een tipje van de sluier op. Het dubbelalbum opent met een lied als een omhelzing: Rozenblad, Rozenblad, kom en verblijd mijn hart Op een bed van warme strijkers en onderstreept door een vette bas bezingt hij de verleidelijke mythe die destijds in zwang was: als we de verbeelding maar aan de macht laten, dan zal het allemaal waarheid worden wat we ons kunnen verbeelden.

Kom, maak me week en zacht, mijn Ik vergeten vannacht is wat ik wil

Maar dat houd je niet vol, hoezeer je ook je best doet. Tien jaar latena wat hijzelf “een paar lastige jaren” zou noemen, bijkomend van diverse verslavingen en een mislukt avontuur in Nederland, rekent Cornelis op het album Bananer – bland annat voorgoed af met de drugsscene waar hij jarenlang mee had geflirt. In de Jumbojet Blues vertelt hij een variant op het verhaal van de tien kleine negertjes, ditmaal in de vorm van Acht Kleine Hippies, of “mods” zoals de zanger ze nog noemt.

Opnieuw zet hij meteen op dezelfde plaat al zijn volgende stap en komt de roos terug in Blues för Fatumeh, een lied waarin hij het onderwerp drugs nog veel explicieter aan de orde stelt. Geen romantische eufemismen meer, geen verhullend jargon uit de scene, de dichter gaat er met gestrekt been in:

En toen waren er nog maar zes.

In 1966 publiceerde de Zweedse dichter Gunnar Ekelöf, één van Vreeswijks grote voorbeelden, de dichtbundel Sagan om Fatumeh (de sage van Fatumeh). Het boek speelt zich af in Byzantijns milieu en is doordrenkt van een Oriëntalisme waar een schrijver zich tegenwoordig niet gauw aan zou wagen. De cyclus beschrijft twee fases uit het leven van de schone Fatumeh – eerst een levenslustige jonge vrouw in het oude Byzantium, later een gedesillusioneerde en uitgeleefde courtisane, verhandeld en verbruikt.

Als olifanten dansen door het rozenperk en die dans is wild en zonder remming, dan dringt zich de gedachte aan De boodschap is simpel: als je van je op, nogal sterk: je bestaan een zwevende droom dat perk verdient een betere maakt, een eeuwige reis per bestemming jumbojet, dan blijf je de rest van Als een roos in je decolleté, je leven bezig met het regelen van als een naald in je arm, Fatumeh brandstof om het kreng in de lucht te houden. En de Wie was Fatumeh? Een brandstofman kent geen genade hedendaagse, Nederlandse of scrupules. Van de acht luisteraar denkt bij haar naam inzittenden komen er uiteindelijk misschien aan randgroepjongeren twee weer op de grond, de rest is en immigratieproblematiek, maar op verschillende manieren het personage heeft bij Cornelis daarboven gebleven. En de een totaal andere achtergrond. tweede die de bemanning ontviel Zoals vaker bij hem waren de literatuur en zijn eigen leven door was een zekere Rozenblad, bezweken aan een “verstopte elkaar gelopen en was er een carburateur”. synthese ontstaan.

Dat lied mag het definitieve einde van het Rozenblad zijn geweest; het was slechts het begin van wat Cornelis te vertellen had.

En daar gaan ze. De tijd wordt stopgezet, de maan desnoods tot zon verklaard, de uren dansen hun wals rond het bed en de zanger roept om een koud glas bier en, in navolging van Meester Taube, om “een gave viool!”

Uitroepteken. En ze dompelen zich onder in een droompartij die voorlopig geen einde kent.

-6-

In en rond hetzelfde jaar 1966 was Cornelis regelmatig te gast bij een muzikanten- en kunstenaarskolonie in Hälsingland. Daar kon hij in landelijk milieu bijkomen van het slopende stadsleven en zich laten inspireren door het strakke vakmanschap van traditionele Speelmannen, een prettig contrast met zijn eigen losse muziekstijl. En hij kon genieten van de plaatselijke kinderen, een schare Pippi Langkousen die op de boerderij een idyllische jeugd beleefden in waarschijnlijk iets meer vrijheid dan goed voor hen was.

Eén van hen was Fatima Nâdja.

Haar naam en haar levenslust zullen Cornelis hebben doen denken aan de jonge heldin van zijn literaire held. Toen Fatima later naar Stockholm vertrok, daar algauw een verkeerde afslag nam en uiteindelijk in harddrugskringen belandde, kreeg die associatie een tragische voortzetting. In het werk van Vreeswijk kwam de naam Fatumeh te staan voor haar hele generatie: de stuurloze erfenis van de sixties.

Dat doet hij door de richting van informatie om te draaien. Het is niet de gebruiker die wordt gewezen op de gevolgen van zijn gewoonte, het is de burger die een glimp krijgt van de tijdloze hel waar de junk in leeft. Verteld door een ervaringsdeskundige.

Voor Fatumeh zet hij haar keuzes op een rij. Ze kan haar rozen, haar talenten, door de omgeving laten vertrappen, of ze zelf alvast onder de grond stoppen. Het is hangen of het is wurgen. Óf ze kan de rozen door de tralies van haar kooi laten vliegen. Haar lijf mag gevangen zijn, haar verbeelding is dat niet. Dezelfde verbeelding die haar ooit in deze situatie bracht, kan zich ook de weg terug verbeelden en de wereld weer op gang brengen.

Dat inzicht, op de moeilijke manier verkregen, was Vreeswijks nalatenschap aan Fatima Nâdja en haar lotgenoten.

Het heeft gewerkt. Toen het lied voor het eerst werd uitgebracht wist Fatima meteen dat het voor haar was, maar ze was er nog niet aan toe. Pas zeven jaar later, toen ze op de radio van zijn dood had gehoord, heeft ze in haar verbeelding een lang gesprek met de dichter gevoerd. Ze was net van de drugs af, de plaat en de dichtbundel hielpen haar het gat te vullen. Ze is nu nog steeds clean en heeft inmiddels in een ver land een nieuw bestaan opgebouwd.

Zo zwaar en ernstig als dit verhaal zijn de rozen gelukkig niet altijd bij Vreeswijk. Daarom sluiten we af met een lied dat gewoon over de dood gaat, in de beste bluestraditie. Wie de naamgeving van de Cornelisroos bijwoonde, heeft de eerste publieke uitvoering kunnen horen van Onbezinning voor de Avond, de vertaling door Huldra van Huvudlösen för Aftonen, ook een lied van de blueselpee uit 1970. De tekst staat als Luisterlied in dit nummer van de Pijpendraaier.

Het is een echte blues en had zomaar van Howlin’ Wolf of Muddy Waters kunnen zijn. Ook de tekst gebruikt het idioom van de Mississippi Delta, met een simpele natuurobservatie als startpunt voor een mijmering over vergankelijkheid. Maar Cornelis zou Cornelis niet zijn als hij geen kans had gezien er ook een paar verwijzingen naar zijn helden in te verwerken. Wie de Walsmelodie van Nils Ferlin kent zal de worm in het graf onmiddellijk herkennen, en het Bellmancitaat in het vorige deel van dit artikel sluit naadloos aan bij de huilende roos onder de berken. Zo wordt dit lied een prachtig voorbeeld van hoe Vreeswijk de muziek van zijn eigen tijd wist te verrijken met poëzie uit een lange traditie.

Het lied zou de opmaat worden voor de derde suite die Cornelis voor een vrouw schreef, tevens zijn apotheose als zingend dichter. In 1987, terwijl zijn einde al naderde, voltooide hij het project Till Fatumeh (voor Fatumeh), bestaande uit een dichtbundel en een langspeelplaat. Het boek kon hij nog net op zijn ziekbed ontvangen, dampend vers van de drukker, de elpee kwam postuum uit. Op deze plaat doet Cornelis iets wat razend knap is: hij verspreidt onversneden antidrugspropaganda zonder één moment belerend of bevoogdend te worden. En zonder de poëzie ondergeschikt te maken aan de boodschap.

Hans Westin

-7-

Cornelis’ geboortehuis heeft De Tijdgeest mee!

Autobedrijven hebben het moeilijk tegenwoordig: mensen kopen minder auto’s en bij de nieuwe modellen valt in de werkplaats steeds minder te verdienen aan het onderhoud.

Hele ketens van autodealers gaan failliet: Kroymans, Pouw en recentelijk Koops-Furness.

Daarnaast speelt al jaren de trend dat garages wegens verkeersoverlast en strengere milieueisen verdwijnen uit woonwijken en zich vestigen op autoboulevards aan de rand van de stad.

Het is dan ook opmerkelijk dat aan de Tussenbeekseweg nummer 7 in IJmuiden nog tot 2012 een garagebedrijf gevestigd was.

Bij ons is het adres bekend omdat in de jaren 30 en 40 van de vorige eeuw Jacob Vreeswijk er een taxien garagebedrijf dreef. Op 8 augustus 1937 werd zijn zoon er geboren: Cornelis. Wat voor klanken de boreling daar toen uitstootte weten we niet, maar niets wees er nog op dat zijn vocale en poëtische talenten hem later zo bijzonder geliefd zouden maken in Scandinavië en Nederland.

Nadat Jacob Vreeswijk in 1950 met zijn gezin naar Zweden emigreerde keerde transportbedrijf Overdorp terug op het oude nest aan de Tussenbeekweg. Dat moet wat geweest zijn: grote trucks in deze smalle straat. Medio jaren ’50 is Overdorp verhuisd naar de Ampère/Bronsstraat waar het bedrijf heeft gezeten totdat het in 1998 werd overgenomen door de firma Koops uit Bunschoten.

Na het vertrek van Overdorp heeft Citroëngarage Giesbers in het pand gezeten, de rood/wit kleuren van de huisstijl van dit Franse merk zijn nog hier en daar zichtbaar aan de buitenkant.

Citroën Giesbers werd opgevolgd door garagebedrijf Geels (tegenwoordig Eurorepar Geels).

Zij verhuisden in 2012 naar Santpoort-Zuid, waarna de garage maandenlang tijd leeg kwam te staan. Om mogelijk geïnteresseerde kopers of huurders te trekken werd een filmpje op internet gezet:

De geschiedenis van het pand is niet helemaal bekend, maar voordat Jacob Vreeswijk er zijn bedrijf vestigde zou het in gebruik zijn geweest door transportbedrijf Overdorp.

Dit transportbedrijf verhuisde op een gegeven moment naar station IJmuiden Oost om van hieruit bodediensten te verzorgen.

Op een recent opgedoken historische foto is het pand te zien met een aantal personen en een kleine vrachtwagen, eentje van Overdorp misschien?

-8-

De garage is in de loop der tijden onherkenbaar verbouwd t.o.v. de staat waarin het gebouw zich bevond in Jacob Vreeswijks dagen. Slechts enkele zaken herinneren nog aan het verleden: aan de linkerkant is nog steeds een poortje (zij het een heel ander dan in de jaren ’30).

Het pand rechts is ook nog hetzelfde, maar het bevindt zich wel in een gruwelijk vervallen staat.

Het duurde tot augustus 2013 voordat er nieuwe activiteiten kwamen in de voormalige garage: Sindie en Ted Breuring openden er kringloopwarenhuis De Tijdgeest. Hiermee maakten zij van hun hobby hun werk. Bij de opening vertelden ze aan Nieuwsblad IJmuiden wat over de reden waarom ze deze winkel zijn begonnen: Zelf kopen we nooit iets nieuws; er zijn zoveel supermooie spullen die nog een tweede ronde meegaan! Vaak komen de mooiste dingen niet in een tweedehands winkel, maar worden opgekocht door handelaren. Dit is niet wat wij willen. We willen onze klanten juweeltjes van meubelen en woonaccessoires aanbieden voor nostalgische prijzen.

De redactie van de Pijpendraaier nam er in september een kijkje en kon constateren dat dit niets te veel gezegd is. Het aanbod bestaat uit een rijke verzameling meubels, serviesgoed, speelgoed, boeken, te veel om op te noemen en alles tegen vriendelijke prijzen.

Er komen ook veel bezoekers die wel eens het geboortehuis van Cornelis van nabij willen zien.

De Cornelis Vreeswijk fietsroute komt er langs en veel Zweden die Nederland bezoeken willen graag een kijkje nemen. Als we de mensen van De Tijdgeest mogen geloven dan komen ze soms met busladingen tegelijk.

Het CVG vindt uiteraard dat Cornelis meer verdient dan dit schamele bordje en we zijn dan ook in overleg met de gemeente Velsen om te kijken of hier niet een plaquette kan komen die de grote troubadour meer recht doet dan dit kleine bordje. We zullen u op de hoogte houden via de Pijpendraaier en onze website.

Jammer is wel dat op dit moment het enige dat eraan herinnerd dat Cornelis’ wieg hier eens stond een klein bordje van de fietsroute is.

Dit is dan ook nog eens bevestigd op een plek waar het niet direct in het oog springt.

Wim Boswinkel

-9-

Hoe staat het toch met de Bellman opnamen?

In De Pijpendraaier hebben we het vaak gehad over de banden met opnamen van Cornelis die eigen vertalingen van Bellman liederen zingt. Deze opnamen zijn in 1974 gemaakt door Louis de Fauwe, de oom van Cornelis.

Met financiële ondersteuning door het Prins Bernhard Cultuurfonds konden wij de opnamen laten digitaliseren en ‘oppoetsen’ door een professionele geluidsstudio.

Degenen die in april op onze jaarvergadering waren hebben met eigen oren kunnen horen dat het resultaat fantastisch klinkt, zelfs op de bescheiden geluidsapparatuur die we daar tot onze beschikking hadden.

We willen uiteraard graag de muziek op LP/CD uitbrengen, maar hierbij gaat zorgvuldigheid boven snelheid.

Er zitten met name een paar auteursrechtelijke haken en ogen aan: zo is bijvoorbeeld voor de muziek de originele orkestband gebruikt van de Zweedse Bellman-LP Spring mot Ulla – Spring! Cornelis sjunger Bellman (Ren naar Ulla – Ren! Cornelis zingt Bellman). De rechten hiervan berusten bij de rechtsopvolger van de firma Phonogram, voor wie Cornelis deze LP opnam.

Daar komt bij dat wij er graag een mooie, professionele uitgave van willen maken, met een fraaie hoes en een bijbehorend boekje

Er waren goede gesprekken over en weer en er werd al serieus nagedacht over een hoestekst waarin de merkwaardige geschiedenis verteld wordt van de omzwervingen van de Bellmanband en hoe deze toch nog voor het nageslacht bewaard kon worden.

We droomden al van een spetterende CD– presentatie op het Cornelis Vreeswijk Festival in IJmuiden op 12 november.

Maar ja, dromen is fijn, maar soms wordt je wakker en blijkt de realiteit toch minder mooi.

Aan een dergelijke uitgave hangt uiteraard een prijskaartje en aangezien wij een vereniging zijn met beperkte middelen zullen we bij derden moeten aankloppen voor (mede-)financiering.We waren dan ook erg blij toen we via een relatie in contact kwamen met een professionele platenfirma die de opnamen zou willen uitbrengen, ondanks de te verwachten relatief kleine oplage. Omdat zij ervaring hebben met het uitbrengen van historische opnamen zouden ook de zaken rond vergoeding aan de oorspronkelijke rechthebbenden bij hen in goede handen zijn.

- 10 -

In de zomer is het contact met de platenfirma plotseling verbroken, er wordt van hun kant opeens nergens meer op gereageerd en zijn we dus weer terug bij af.

De opnamen zijn steeds in ons bezit gebleven en we zijn ons nu aan het beraden hoe we deze alsnog kunnen uitbrengen, met een andere partij of desnoods in eigen beheer.

Dit is nu de stand van zaken, we hadden gehoopt op beter nieuws, maar we hebben al zo lang op de Bellmannummers gewacht dat een paar maanden extra er nog wel bij kan.

Namens het bestuur, Jurjen Oostenveld en Wim Boswinkel

Cornelis Vreeswijk Festival Voorbeschouwing Cornelis Vreeswijk Festival Stadsschouwburg Velsen.

Woensdag 12 november 2014 Twaalf november is de sterfdag van Cornelis, nu alweer 27 jaar geleden.

In Stockholm wordt op die datum ook altijd een herinneringsconcert gehouden in Katarina Kyrka. In Nederland is dit (nog) niet echt een traditie geworden – maar toch werd ook twee jaar geleden op precies die datum een groot gala gehouden, eveneens in de Stadsschouwburg Velsen.

De voorstelling begint officieel om 20.15, maar er is een voorprogramma vanaf 19.30 uur.

Dan treedt in de foyer “ons eigen” Cornelis Collectief op, dat voor deze gelegenheid bestaat uit Jurjen Oostenveld, Marije Hoelaars, Pieter Hiemstra en Loes Heuff. Klederdrachten en een Zweeds-Nederlandse markt maken dit voorprogramma compleet.

Dit jaar is bovendien ook het “vriendschapsjaar” tussen Zweden en Nederland, waarbij op diverse manieren wordt herdacht dat er 400 jaar geleden een verdrag tussen de twee landen werd getekend, dat als het begin van diplomatieke betrekkingen gezien wordt. Een reden te meer om ook artiesten uit Zweden te laten overkomen.

Stefan Sundström wordt op de website van de Stadsschouwburg omschreven als “de Zweedse Maarten van Roozendaal”, hetgeen ons al direct weemoedig terug laat denken aan het gala van twee jaar geleden, waar Maarten van Roozendaal in één van zijn laatste optredens te horen was. Stefan Sundström is geboren in 1960. In 2010 werd – met een herdenkings-CD “Andra spelar Sundström” niet alleen zijn 50ste verjaardag gevierd maar ook het feit dat hij 30 jaar “in het vak” zat.

Hij wordt vooral omschreven als een rock-artiest en heeft diverse prijzen en beurzen gewonnen. Zo werd hem in 1998 de prestigieuze Cornelisprijs toegekend door de stichting die de nalatenschap van Cornelis Vreeswijk beheert.

Verder kreeg hij de Fred Åkerströmbeurs (1996), Bellmansprijs (1991), Gröna Lunds Evert Taube prijs (2001) en tenslotte de Evert Taube beurs (2014). Net als Cornelis laat hij sommige personen vaak in zijn liedjes terugkeren schilderachtige typen, mooie vrouwen. Hij kiest als onderwerpen het hedendaagse (Zweedse) culturele en sociale klimaat en het verwarde leven van vooral jonge mensen. Hij werkt mee aan een kookprogramma voor kinderen op de Zweedse TV (waarvoor hij ook liedjes schrijft) en is voorts zeer begaan met het milieu.

In de eerste plaats is dat weer Jack Vreeswijk, de zoon van Cornelis. We hebben hem al enkele malen mogen verwelkomen, voor het laatst twee jaar geleden op het gala. Dit jaar brengt hij zijn favoriete gitarist Love Tholin mee.

Tonny Vreeswijk, de zus van Cornelis, is er ook weer bij.

Laurens Joensen is voor ons langzamerhand een oude bekende, die niet alleen op het gala van twee jaar geleden te horen was, maar ook bij de doop van de Cornelis Vreeswijk- roos de muzikale begeleiding verzorgde, samen met Henrik Holm. Maar Laurens is ook op diverse andere podia in den lande te horen, met o. a. “wereldmuziek”. Hij heeft behoorlijk de hand gehad in de programmering van dit festival.

De succesvolle groep “De Andersons” zijn er ook weer bij.

Twee jaar geleden, op de datum van ons “gala” brachten zij hun eigen hommage aan Cornelis in ’s Hertogenbosch, samen met Jeroen Zijlstra. Een trailer van dat optreden is te beluisteren via onderstaande link. Dit jaar zijn ze samen bij ons. Na ca. twee jaar met hun Vreeswijk-programma door stad en land te zijn getrokken, doen ze dit in de komende tijd met het programma “In gesprek met mijn moordenaar” – geschreven in samenwerking met Arjen Lubach.

Heeft u deze nog niet bezocht, zoek dan naar hun speellijst op het internet. Een aanrader!

Wilt u meer over deze artiesten te weten komen en misschien ook iets van hun horen, dan zijn YouTube en Spotify hierbij handige hulpmiddelen.

WvK

- 11 -

Billboard

ty

NU TE KOOP

HENK van KUIJK tien vertalingen op cd

te koop voor 10 euro plus 2 euro verzendkosten mail naar: hm.vankuijk@kpnmail.nl

12 NOVEMBER 2014 Cornelis Vreeswijk Festival Stadsschouwburg IJmuiden Aanvang: 20:15

Leden van het CVG kunnen met korting kaarten bestellen 32 euro per twee kaarten Meer info klik hier Optredens van:

Jack Vreeswijk Jeroen Zijlstra De Andersons Laurens Joensen Stefan Sundstrรถm

- 12 -