Nb2007 02

NIEUWSBRIEF jaargang 8, nummer 2, 18 juli 2007 Boekpresentatie (eindelijk is het dan zover!) en viering Cornelis Vreeswijk jaar

Dit jaar is het 20 jaar geleden dat Cornelis Vreeswijk in Zweden op 50 jarige leeftijd overleed. Om dit feit te herdenken, brengt Uitgeverij Babylon in nauwe samenwerking met het Cornelis Vreeswijk Genootschap een boek uit. Een stripboek! Na eerder de liedjes van Robert Long en Ede Staal te hebben “verstript”, kwam men tot de conclusie dat Cornelis Vreeswijk in zo’n reeks niet mocht ontbreken en ging tekenaar Charles van den Broek volgens het door hem ontwikkelde concept aan de slag met de teksten van de nog steeds zo geliefde troubadour. Het boek zal voor de trouwe fans een feest van herkenning zijn en voor nieuwe generaties een leuke mogelijkheid om met het oeuvre kennis te maken. De feestelijke presentatie van de Nederlandse editie zal op 25 augustus a.s. in IJmuiden plaatsvinden, tijdens de Havendagen.

Deze feestelijke presentatie zal muzikaal opgeluisterd worden met optredens van Piter Wilkens, ondersteund door gitarist Rik Meijer en bassist Sytse Wilkens, Tonny Bik-Vreeswijk en Ibo Bakker met de Alibi’s.

Na afloop van het programma is er gelegenheid om in een van de gezellige tentjes gezamenlijk te eten.

Ibo Bakker en de Alibi’s op de Cornelis Dag in Stockholm

© Andreas Kidmo

Traditioneel wordt ieder jaar op de eerste zondag in augustus (dit jaar op 5 augustus dus) door het Zweedse Cornelis Vreeswijk Sällskap de Cornelis Dag georganiseerd.

Dit evenement vindt plaats op het Mosebacke Teras. Artiesten uit binnen- en buitenland treden op. Ze vertolken niet alleen liedjes van Cornelis Vreeswijk, maar ze zingen ook vaak eigen werk.

Dit jaar zal speciaal worden herdacht dat Cornelis op 8 augustus a.s. 70 jaar zou zijn geworden.

In dit nummer Boekpresentatie

1

Ibo en de Alibi’s in Stockholm

1

De dobber in het achterwater

2

12 november 2007

3

Piter Wilkens getekend

3

Cornelisdag in IJmuiden

4

Rosa skola vi dansa

4

Van de penningmeester

4

Programma 25 augustus

5

Swedish Chef

5

Het is met genoegen dat wij kunnen melden dat Ibo Bakker en zijn Alibi’s zijn uitgenodigd om op te komen treden.

Het is overigens niet de eerste keer dat Ibo en de Alibi’s in Stockholm optreden; dit is al diverse keren het geval geweest.

Leden die in Stockholm of omgeving op vakantie zijn, moeten dit zeker niet willen missen.

Het adres van het Mosebacke Etablissement is, Mosebacke Torg 3, 116 46 Stockholm. Het evenement begint om 14.00 uur en gaat door tot 22.00 uur.

De toegangsprijs bedraagt 295 Kronen.

Misschien is het ook interessant te weten dat behalve Ibo Bakker en de Alibi’s de volgende artiesten optreden: Lasse Tennander, Janne Åström och Medborgarna, Stefan Sundström, DE söder VISA med Plura, Jack Vreeswijk, Marie Bergman, Kungers, Louise Hoffsten, Jens Lysdal & Hugo Rasmussen, Bengt Sändh & Finn Zetterholm, Inger Öst.

Tevens zal de jaarlijkse prijs, het Cornelis Vreeswijk Stipendium, worden uitgereikt.

Voor meer informatie kan men terecht op de website van het Cornelis Vreeswijk Sällskap: www.cornelis.se

Cornelis Vreeswijk Genootschap p/a Bas van Geel Ilpenstein 2 1121 GT Landsmeer genootschap@cornelisvreeswijk.nl

In de volgende Nieuwsbrief zal Ibo Bakker met een uitgebreid verslag komen.

Dit is een uitgave van het Cornelis Vreeswijk Genootschap.

Het CVG is een vereniging voor liefhebbers van Cornelis Vreeswijk, en wil de herinnering aan Vreeswijk in Nederland levend houden. Het CVG organiseert daartoe bijeenkomsten, geeft een nieuwsbrief uit, onderhoudt een internetsite en steunt projecten die bijdragen aan de doelstelling van het genootschap.

nieuwsbrief CVG - jaargang 8 - nummer 2 - pagina 2

De dobber in het achterwater door Hans Westin

Wat Cornelis Vreeswijk was, en nog altijd is, kon hij misschien alleen in Zweden worden, waar het lied een andere plaats inneemt dan in Nederland. In een serie artikelen schetst een van onze Zweedse leden een beeld van een land waar de poëzie wordt gezongen.

Zevende deel: De dobber in het achterwater.

Het Zweedse volk kan grofweg in twee ondersoorten worden ingedeeld: je hebt de Stockholmers en je hebt de échte Zweden. Behalve voor de twintig procent van de bevolking die in de regio GrootStockholm woont, daar heb je de echte Zweden en de provinciaaltjes. Voor een land met een grondgebied van twaalf keer Nederland en de helft zoveel inwoners is twintig procent wel een nogal grote concentratie om in en rond de hoofdstad te hebben wonen, misschien ligt daar de verklaring voor de wurggreep waarin Stockholm de Zweedse cultuur weet te houden. Het operahuis van Malmö heeft een zekere naam binnen de klassieke muziek en de provincie Dalarna is thuishaven voor de volksmuzikanten met hun vedels. Verder geldt Gotenburg als een centrum voor kleinkunst, maar voor de rest is het één en al Stockholm wat de klok slaat. Daar staan de studio’s en de belangrijke podia, daar wonen de galeriehouders en de uitgevers, daar zetelen de impresariaten en de platenmaatschappijen en daar gaat vroeg of laat iedereen heen die maar iets wenst voor te stellen in cultureel Zweden.

Ook deze serie is daar niet aan ontkomen. Van de zes afleveringen tot nu toe hebben vierenhalf zich in Stockholm afgespeeld, terwijl de stukjes over de liedtraditie van Zweden gaan, niet speciaal van de hoofdstad. Hoog tijd om een bezoek te brengen aan Västervik, een onaanzienlijk stadje aan de zuidelijke oostkust, in de provincie Småland. Er wonen twintigduizend mensen, er is een kwijnende vissershaven en een bloeiende jachthaven en er staat een kasteelruïne.

Dat zou het ongeveer zijn, ware het niet voor een opmerkelijke erfenis uit de jaren zestig, toen hier de Hootenanny Singers zetelden. Dit was een popbandje dat beschaafde, harmonieuze ballades in het Zweeds bracht, één van talloze dergelijke formaties in die tijd, maar met een bijzondere nalatenschap. De frontman, zanger/bassist Björn Ulvaeus, heeft later de wereldtop bereikt als één van de B’s in ABBA, terwijl de bandleider, Hansi Schwarz, een belangrijke factor zou worden in het opstuwen van de befaamde

Liedgolf. Zijn band experimenteerde, nog vóór Åkerström en Vreeswijk, met liederen van Bellman, Taube en Dan Andersson, al waren dit nogal brave, gepolijste vertolkingen waar het Bellmangenootschap en de Vrienden van het Lied zich absoluut niet aan konden storen. De Singers maakten er gewoon leuke popsongs van, maar bereikten daarmee wél hetzelfde jonge publiek dat ook het dek van Liedpraam Storken glad zou slijten.

Toen Storken en de Liedgolf eenmaal een feit waren en er behoefte kwam aan troubadourpodia buiten de hoofdstad, was het Hansi Schwarz die als eerste in het gat sprong en daarmee Västervik, min of meer toevallig, tot het Mekka van het Zweedse lied maakte. Als er één plek te noemen is waar het hart van dat lied klopt, dan moet het de ruïne van Västervik zijn. Daar organiseert Schwarz sinds 1966 het belangrijkste liedfestival van Zweden, waar jaarlijks de eredivisie van Zweedse troubadours bij elkaar komt om het eeuwenoude spel voort te zetten van elkaar overtreffen. En om de uitreiking bij te wonen van het Fred Åkerström Stipendium, de tegenhanger van het Vreeswijk Stipendium dat op de Cornelisdag in Stockholm wordt uitgereikt.

Het festival heeft zich in de loop der jaren ontwikkeld tot een instituut van muziek en traditie, iets tussen Pinkpop en het Skûtsjesilen in. Ieder jaar op donderdag, vrijdag en zaterdag in week 28, noteert u maar vast in uw agenda.

En laten we nu, om in de provincie te blijven, één van de artiesten die er dit jaar hebben opgetreden naar huis volgen. We hoeven niet ver: van Småland overdwars naar het ernaast gelegen Halland aan de westkant. En daar, waar het sparrenwoud wijkt en de heuvels verlopen in strand en wrange rotskust, woont hij niet ver van de monding van een rivier die misschien wel en misschien niet bestaat:

Vierde vinger hield ik voor mijn ogen, voorzichtig Zag vergeten zielen stijgen achter mijn strand Stijgt een stage stroom van meeuwen daar van de duinen Mijmerzielen vlieden als de meeuwen van land Alf Hambe (1931) is de schepper van een bijzonder oeuvre, dat eerder associaties met de Wouddichters oproept dan met generatiegenoten als Adolphson of Vreeswijk. Een groot deel ervan speelt zich af in de wouden van Molom, grensland tussen het Mensendal en het rijk van Undar, waar het elvenvolk woont.

Dit fictieve landschap heeft zich, als een soort Midden-Aarde in het klein, door de jaren heen steeds verder ontwikkeld en verscherpt en heeft uiteindelijk ook sporen nagelaten in het “echte” landschap waarnaar het is gemodelleerd. De toeristenfolder van Provincie Halland vermeldt bij de afslag naar zijn woonplaats Steninge dat hier de weg naar Molom begint, terwijl één van de treinen die door de streek rijden naar de dichter is vernoemd, iets dat hijzelf niet nodig vond.

Voor hem had het ijzeren paard de Groene Ridder genoemd mogen worden, naar één van de Molombewoners die hij met een scherpte heeft getekend waardoor je zou zweren dat hij ze ook werkelijk is tegengekomen: Hij was schouderscheef en mager en hij zat zo hoog te paard en zijn kleren glommen groen in alle tonen Op de vraag of hij zijn elven en trolwezens nu eigenlijk heeft verzonnen of waargenomen, geeft hij overigens het enige juiste antwoord: “Dat komt op hetzelfde neer.”

Als u zich inmiddels afvraagt wat deze spirituele dromer met Cornelis Vreeswijk te maken heeft bent u niet alleen, ze hebben het zelf ook nooit begrepen.

Terwijl Vreeswijk en Hambe zich allebei in de top van de liedgolf bewogen en allebei als feuilleton bij Storken verschenen, is er Laatst een keertje liep ik langs het strand moeilijk een groter contrast te bedenken dan tussen de flamboyante, naar de Mijmer maatschappijhekelende bluesdichter uit Waar zij wegstroomt in het zand en Holland en de ingetogen mysticus uit uitmondt in zee Doopte vingers vijf daar aan het strand in Halland. En dus waren ze dikke vrienden.

“Ik ga toch geen vriendschap sluiten met haar water iemand die is zoals ik?” is het antwoord Vinger aan mijn voorhoofd bracht de van Hambe op de vraag naar hoe dat droom stromend mee mogelijk was. En dan wat serieuzer: “Wonend aan de Westkust was ik in Hier spreekt een filosoof en een Stockholm een Gotenburger, een sprookjesverteller, iemand die in zijn eigen woorden “graag naar stilte luistert”. provinciaal dus, en daardoor geen partij in de richtingenstrijd tussen de troubadours En iemand die graag voorbij de wereld kijkt naar wat zich daarachter schuilhoudt. rond en buiten Storken, ik was in beide Zoals hij een paar coupletten later vertelt: kampen een buitenbeentje.

nieuwsbrief CVG - jaargang 8 - nummer 2 - pagina 3

Vervolg van ‘de dobber in het achterwater’

’s Ochtends bij het opstaan vindt Hambe een vel papier op tafel, met daarop het lied Bovendien zaten we elkaar daardoor niet waarmee Vreeswijk het nachtelijke teveel op de huid. Het was niet makkelijk gesprek van zich heeft afgeschreven. Het om bevriend te zijn met Cornelis, hij kon is de oerversie van de Ochtendgrimas, die erg jaloers zijn. Ook als collega’s zaten later in het Nederlands Marjolein zou we elkaar niet in het vaarwater, we voeren heten. Hambe: “Al zouden al mijn liederen elk op een ander kompas, wat het worden vergeten, deze bijdrage heb ik makkelijker maakte om de kwaliteiten van minstens geleverd aan het Zweedse lied: de ander te waarderen. Met Olle van mij was de tafel waaraan een Adolphson heb ik vaker samengewerkt klassieker werd geschreven!” maar met Cornelis was het contact veel persoonlijker.”

Hield de vijfde vinger bij mijn oor om te horen Dat contact ging verder dan nu en dan hoe de galm van stilte zich in zonlicht hetzelfde podium betreden of na afloop verschool samen bij een glas de wereldproblemen Water speelt er als een vedel, maar in mijn oplossen. Op één van de live-CD’s van oren Vreeswijk, in Stockholm opgenomen, is te glijdt de Mijmer verder en verspeelt haar horen hoe deze onverhoeds aankondigt viool dat het volgende lied in het Nederlands gezongen gaat worden en dat hij straks Volgende keer: de Vliegende Hollander wel gaat uitleggen van waarom en hoezo enzovoort. En zo raaskalt hij nog even Voor dit artikel is gebruikt gemaakt van de website van het Liedfestival in Västervik verder om ineens in gezang uit te barsten: Waar gaan wij naar toe na onze dood?

Varen wij naar Hades in een boot?

Zeg eens eerlijk zonder liegen of we naar de hemel vliegen of dwars door de aarde vallen, zwaar als lood

(www.visfestivalen.se). Verder is het stuk voornamelijk gebaseerd op een tweetal gesprekken met Alf Hambe.

Het duel tussen Hambe en Vreeswijk staat op “Cornelis i Saltis”, opgenomen in 1967 en als CD verschenen in 2004.

Het couplet uit “Waar gaan wij naar toe…” is door Cornelis Vreeswijk vertaald, overige tekstfragmenten door H.W.

Even plotseling als hij begon stopt Cornelis na een paar coupletten weer met zingen, om te vertellen dat hij het lied in kwestie niet zelf heeft geschreven maar slechts vertaald. “En het origineel, ik bedoel de schrijver van het origineel, is bereid gevonden om nu aan jullie het origineel te laten horen.”

Entree Alf Hambe. Om van hartelust het spel van de overtreffende trap op te pakken en daar heb je ze naast elkaar: de jodelende muzikaliteit van Hambe tegenover de feilloze voordracht van Vreeswijk. Daar wordt even de sfeer gevangen die in het ruim van Storken moet hebben geheerst, het plezier van twee reuzen die bij elkaar op de schouders klimmen. En zelfs dan, terwijl ze nota bene hetzelfde lied zingen, is het verschil tussen beide heren enorm. Waar de Nederlandse versie van Vreeswijk de spot drijft met iedereen die de vraag uit de eerste regel stelt, neemt Hambe de vraag serieus en drijft hij juist de spot met de antwoorden die je er meestal op krijgt.

“Een protestlied voor het hiernamaals” noemt hij het.

In het boekje bij dezelfde CD vertelt Hambe hoe Vreeswijk een keer bij hem in retraite was en hoe zij samen de avond tot nacht lieten worden. Ergens in de kleine uurtjes gaat Hambe naar bed, een mijmerende Vreeswijk aan de keukentafel achterlatend.

Herdenkingsconcert in Stockholm op 12 november 2007

In eerdere Nieuwsbrieven is gemeld dat voor de liefhebbers een gezamenlijke reis naar Stockholm georganiseerd zou worden om het herdenkingsconcert bij te wonen.

Ibo Bakker en de Alibi’s zouden aanvankelijk op 12 november optreden.

Nu Ibo Bakker wel op de Cornelis Dag (5 augustus) optreedt, zal hij niet optreden op het herdenkingsconcert, en blijkt de animo voor dat concert minder.

Uiteraard is het mogelijk dat er leden zijn die toch naar het concert op 12 november willen.

Desgewenst kan onze secretaris, Bas van Geel, coördinerend optreden als er leden zijn die gezamenlijk willen reizen.

Piter Wilkens getekend

Van de uitgever van het boek ”Cornelis Vreeswijk getekend”, kregen wij leuk nieuws.

In navolging, van de edities over Ede Staal, Robert Long en Cornelis Vreeswijk, zijn er plannen om in deze serie ook een boekje ”Piter Wilkens getekend” uit te geven.

De gesprekken hierover zijn gaande tussen de uitgever en Piter.

Piter, die vorig jaar de CD It fûgeltsje yn myn gitaar (vertolking van Cornelis in het Fries) uitbracht, is zeer verguld met dit plan.

Meer informatie volgt in een van de komende nieuwsbrieven.

(advertentie) De DVD van de avond in Vreeswijk is weer te bestellen via de site www.cornelisvreeswijk.nl Afgelopen 14 juli werd het Fred Åkerström Stipendium uitgereikt en de winnaar van dit jaar……. Alf Hambre!

De foto is van de uitreiking in Västervik.

Zoek eens op YouTube.com naar video’s van Cornelis Vreeswijk. Er zijn er diverse te vinden

nieuwsbrief CVG - jaargang 8 - nummer 2 - pagina 4

CV dag in IJmuiden Het was alweer de derde keer, dat het CVG te gast was in de bibliotheek van Velsen/IJmuiden. Annemieke Schoen, directeur van de bibliotheek en ook al weer vele jaren lid van het CVG, had gevraagd of het CVG interesse had om samen de afsluiting van de Boekenweek te verzorgen.

De Boekenweek stond dit jaar in het teken van scherts, satire en ironie, met als thema: Lof der Zotheid. Scherts en satire.

Zaken, die vaak door Cornelis Vreeswijk in zijn liedjes verwerkt werden.

Ibo Bakker sloot het eerste gedeelte van het muzikale programma af. Hij vroeg de zaal mee te doen, wat ook vol enthousiasme gebeurde. De zaal zong uit volle borst De nozem en de non en Veronica. Vervolgens zong Ibo nog een aantal nummers uit eigen repertoire.

Na de pauze vertelde Robin Logjes van Uitgeverij Babylon over het boek dat binnenkort feestelijk gepresenteerd gaat worden. In dit boek “Cornelis Vreeswijk getekend” worden liedteksten van Cornelis tot stripverhalen verwerkt door tekenaar Omdat het een ideale gelegenheid betrof Charles van den Broek. Er verschijnt niet om tevens de jaarlijkse ledenvergadering alleen een Nederlandse versie, maar ook te houden, heeft het bestuur van het CVG voor de Zweedse markt verschijnt het boek in een Zweedse vertaling. met beide handen dit aanbod In de serie “Getekend” zijn eerder ook al aangegrepen. En het was alleszins de moeite waard. Behalve CVG-leden, waren liedjes van, de vorig jaar helaas overleden, Robert Long en ook de er ook IJmuidenaren aanwezig, in totaal Groningse zanger Ede Staal verschenen. ca. 50 personen. De middag werd Deze boeken zijn destijds goed geopend door Annemieke Schoen, die ontvangen. De presentatie van het boek een gedicht voordroeg, waarna ze het woord gaf aan de Wethouder van Cultuur, was oorspronkelijk gepland op 2 juni aanstaande maar deze presentatie is mevrouw Bokking, die de boekenweek officieel afsloot. Hierna werd overgegaan verschoven naar 25 augustus. tot het muzikale gedeelte.

Alvorens werd overgegaan tot het optreden van Piter Wilkens, droeg Hans Jan Deurloo zong een aantal bekende nummers, o.a. Jantjes Blues, De haan en Westin een gedicht voor met de eenvoudige titel “Voor Cornelis”. de hen, alsmede Bootsman Charlie Donovan. Jan besloot met het liedje waar zijn kinderen zo dol op zijn: De dulle griet. Als hekkensluiter trad Piter Wilkens op. De Friese troubadour, die liedjes zong van Vervolgens was de beurt aan Henk van zijn onlangs verschenen CD met daarop Kuijk; hij zong een aantal liedjes, die hij Vreeswijk vertolkingen in het Fries, kreeg vanuit het Zweeds had vertaald en bewerkt. Bij een aantal nummers werd hij de zaal echt plat. Vooral het liedje Liwwarder Blues (oorspronkelijke titel: de door Bas van Geel begeleid.

Beerenburger Blues) sloeg goed aan. Het Daarna had Bas van Geel een primeur. refrein werd uit volle borst meegezongen.

Hij zong een aantal niet eerder uitgebrachte Epistels in het Nederlands.

Tot slot nog een woord van dank voor Deze Epistels waren jaren geleden door Annemieke Schoen en Martine Staal van de oom van Cornelis, Louis de Fauwe op de Bibliotheek van IJmuiden, die niet band opgenomen, waar Cornelis ze zong alleen een vergaderruimte voor onze in zijn geluidsstudio. Al die jaren waren de jaarvergadering en het theatertje in de banden bewaard gebleven. Pas tijdens bibliotheek ter beschikking hebben het maken van de documentaire: gesteld, maar de leden van het CVG zeer “Cornelis leeft”, kwam tijdens een gastvrij hebben onthaald. interview met deze oom aan het licht dat hij deze opnamen nog op band had.

Rosa, skola vi dansa?

Rosa, skola vi dansa?

Hej Rosa, hej Rosa.

Blommor strör jag i dina spår.

Blommor i fjol och blommor i år, så gott det går.

Rosa, skola vi dansa?

Hej Rosa, hej Rosa.

Smärtorna kan vi glömma av.

Dansa i tripp och dansa i trav, ner i din grav.

Rosa, skola vi dansa?

Hej Rosa, hej Rosa.

Visst är det hårt, visst är det kallt.

Sista kupletten ordnar allt, ja hundrafalt.

Rosa zullen wij dansen Rosa, zullen we dansen?

Hé Rosa, hé Rosa.

Bloemen strooi ik op je pad.

Bloemen met en zonder blad, zo mooi is dat.

Rosa, zullen wij dansen?

Hé Rosa, hé Rosa.

We dansen de zorgen van ons af.

Zwierend en zwaaiend dalen wij af, zo naar je graf.

Rosa, zullen wij dansen?

Hé Rosa, hé Rosa.

Het is niet mooi, het is niet fijn.

Maar het komt weer goed in het laatste refrein, ja, zo zal het zijn. vertaling: Jan Deurloo / Carolien van Heuven

Beste Cornelis Vreeswijk Liefhebbers Tijdens de jaarvergadering van het Cornelis Vreeswijk Genootschap (maart jl) hebben de aanwezige leden besloten om leden die hun contributie niet voor de zomervakantie betaald hebben daarna niet langer als lid te beschouwen. Ondertussen heeft een groot deel van u de contributie overgemaakt. Mogelijk is de betaling ontsnapt aan de aandacht van de andere leden. Vriendelijk doch dringend wil ik aan diegenen die dat is overkomen vragen de contributie te betalen. Graag stel ik u in de gelegenheid om alsnog te betalen, liefst voor medio augustus (rekening houdend met uw vakantie). Mocht u per 1 september nog geen overschrijving gedaan hebben dan zien we ons helaas genoodzaakt om ons aan eerdergenoemd besluit van de ledenvergadering te houden. Ik ga ervan uit dat het niet zo ver komt !!!

De betaling kunt u doen op rekening 3653447 van het Cornelis Vreeswijk Genootschap, Veldbies 6 9302 AX te Roden.

Met vriendelijke groet, mede namens de overige bestuursleden, Christel Arrendell-Klein, penningmeester

nieuwsbrief CVG - jaargang 8 - nummer 2 - pagina 5

CVG-Programma op de IJmuiden Havendag 25 augustus 2007

Swedish Chef

Locatie: Binnenlocatie Pakhuis IJmuiden Stores Trawlerkade 42 1976 CB IJmuiden

15.00 uur:

Welkom /openingswoord

15.05 uur:

Optreden Piter Wilkens Piter wordt begeleid door Rik Meijer en Sytse Wilkens Hij zingt nummers van zijn nieuwste CD, liedjes van Cornelis Vreeswijk in het Fries en eigen werk

Smörgåsbord uit Zweden

Limpa is een vrij donker roggebrood dat meestal bij smorgasbord geserveerd wordt. Het is vrij zoet door de bruine suiker en de melasse die het bevat. Maar samen met het vrij zoute, hartige smorgasbord vormt het een fantastische combinatie.

16.00 uur:

Presentatie van het boek: “Cornelis Vreeswijk getekend” Uitgever Robin Logjes zal vertellen hoe een en ander tot stand is gekomen.

Tekenaar Charles van den Broek zal een toelichting geven aan de hand van de tekeningen

16.20 uur

Pauze De aanwezigen hebben de gelegenheid het boek te kopen en te laten signeren door de tekenaar De CD’s van Piter Wilkens en Ibo Bakker kunnen aangeschaft worden

16.40 uur:

Optreden Tonny Bik-Vreeswijk Tonny vertelt iets over haar broer Cornelis en zingt dan Vreeswijk liederen

17.00 uur:

Optreden Ibo Bakker en de Alibi’s Samen met de Alibi’s zingt Ibo Vreeswijk liederen en eigen werk

18.00 uur:

Sluiting

tarwebloem water roggebloem gebroken tarwekorrels melasse stroop boter karnemelk gist gekonfijt fruit anijszaadjes komijnzaadjes

0,750 kg 0,650 kg 0,500 kg 0,120 kg 0,100 kg 0,100 kg 0,050 kg 0,025 kg 0,015 kg 0,005 kg 0,005 kg

Meng de tarwekorrels, de anijszaadjes, de komijnzaadjes, het zout, het gekonfijt fruit en de melasse stroop. Kook het water en voeg het kokend water toe aan dit mengsel. Laat afkoelen tot 40°C. Af en toe omroeren. Meng de boter door het mengsel en voeg achtereenvolgens de karnemelk , de roggebloem, de tarwebloem en als laatste de gist toe.

Kneden tot een soepel maar toch vrij stijf deeg. Verdeel in 4 stukken, langwerpige bollen en laat 2 uur rijzen. Voeg de bollen weer bij elkaar en kneed nogmaals.

Daarna weer in 4 bollen 1 uur laten na rijzen. Bakken in een oven bij 180°C gedurende 35 minuten.