Nb2007 01

NIEUWSBRIEF jaargang 8, nummer 1, 25 februari 2007

CVG-middag in Leeuwarden In de stromende regen kwam ik zondag 17 december 2006 bij café Silbermann te Leeuwarden aan om te luisteren naar liedjes van Cornelis Vreeswijk. De CVGmiddag had Hans Westin georganiseerd.

Ik was te vroeg. Gelukkig kon ik schuilen in een portiek totdat om 14.00 uur de deur geopend werd voor de Cornelis Vreeswijk liefhebbers. Zo'n kleine 50 mensen ‘druppelden’, ondanks het gure weer, het café binnen. Naast de CVGleden waren ook flink wat Leeuwardenaren aanwezig. Zeker aangetrokken door het optreden van Piter.

Ibo Bakker en Kees van Velthoven

Na de pauze was de beurt aan Henk van Kuijk.

© Hetty Litjens Henk van Kuijk Huldra

In dit nummer

De middag begon met het optreden van Huldra (Debby Reyes en Wendela Sterk).

Zij zongen enkele liedjes a-capella. Best wel moedig om zonder muzikale begeleiding de spits af te bijten.

Bovendien was het behoorlijk rumoerig in de zaal.

Jan Deurloo bracht vervolgens een aantal liedjes ten gehore. Hij zong o.a. het grappige liedje een lugubere griet.

CVG-middag in Leeuwarden

1

Flitsende Nanette

2

Het schip en de vloedgolf

3

Franse scriptie deel 5

4

Jan Deurloo

Interview Louis de Fauwe

5

Vreeswijk getekend

6

Ode aan een zanger

6

Henk Bodde

It Fûgeltsje yn myn Gitaar

7

Van de voorzitter

8

Swedish Chef

8

Aansluitend zong Henk Bodde gesteund door zijn gitaar een aantal songs. De rumoerigheid was op haar hoogtepunt.

Na enige maningen kwam er gelukkig wat rust in de tent.

Als laatsten voor de pauze zongen Ibo Bakker (gitaar) en Kees van Velthoven (bas). Ze brachten een energieke show en eindigden met een liedje van Ibo’s vader. Dit liedje vertelde op een humoristische wijze over alle ‘ins en outs’ van het pannenkoeken bakken

Tonny had, zoals voor ieder optreden, weer eens een Zweeds liedje vertaald. Nu was het Fiffiga Nanette ofwel kreeg "Flitsende Nanette".

De sfeer zat er goed in. Zelfs de jongste aanwezigen wisten zich al dansend en swingend goed te vermaken

Bijlagen:Agenda jaarvergadering 2007 Programma 24 maart Notulen jaarvergadering 2006 Verslag van de secretaris

Cornelis Vreeswijk Genootschap p/a Bas van Geel Ilpenstein 2 1121 GT Landsmeer genootschap@cornelisvreeswijk.nl

Tonny Bik-Vreeswijk

Dit is een uitgave van het Cornelis Vreeswijk Genootschap.

Het CVG is een vereniging voor liefhebbers van Cornelis Vreeswijk, en wil de herinnering aan Vreeswijk in Nederland levend houden. Het CVG organiseert daartoe bijeenkomsten, geeft een nieuwsbrief uit, onderhoudt een internetsite en steunt projecten die bijdragen aan de doelstelling van het genootschap.

nieuwsbrief CVG - jaargang 8 - nummer 1 - pagina 2

Alle artiesten klommen nog een keer op het podium en zongen eerst een couplet in het Zweeds en daarna de Nederlandse versie (vertaling door Tonny), "Vannacht heb ik gedroomd".

Flitsende Nanette (Zweedse tekst en muziek: Cornelis Vreeswijk, Fiffiga Nanette, Grimacher och Telegram, 1966) Dames, heren, zie hier Flitsende Nanette en haar beschermheer, Ivar von Sprätt.

Hij regelt haar contacten, net binnen de wet.

Hoe, dat mag u zelf verzinnen.

De klok slaat elf, het gaat beginnen.

Piter Wilkens

Piter Wilkens zong nummers van zijn nieuwste CD: It fûgeltsje yn myn gitaar.

De CD is vast erg populair, want de aanwezige Leeuwardenaren zongen uit volle borst mee. Door de ondersteuning van zijn bandgitarist was zijn performance heel krachtig. Het was prachtig om naar hen te kijken en te luisteren. Een waar feest.

Rik Meijer en Piter Wilkens Zoals gewoonlijk komt ook aan leuke dingen een eind en werd de middag volgens goed Zweeds en Deens gebruik afgesloten met het inmiddels ook in Nederland beroemde I natt jag drömde.

Ter afsluiting was er nog een leuke verrassing. Via de oom van Cornelis Vreeswijk was vz Lourdes Boasman aan een geluidsbandje gekomen waarop een stukje van een afscheidsbijeenkomst staat. Deze bijeenkomst vond plaats één dag voor de verhuizing van de familie Vreeswijk naar Zweden. Het was bij oma Vreeswijk in IJmuiden opgenomen. Vader Vreeswijk is te horen, terwijl hij de aanwezigen uitnodigt om vooral in Zweden langs te komen. Daar zullen ze op Smörgåsbord getrakteerd worden.

Tenslotte is de kleine 12 jarige Kees Vreeswijk te horen terwijl hij het gedicht "de leeuw “ voordraagt. De band kraakte enorm. Maar wat wil je? De opname is tenslotte bijna 60 jaar oud. Geweldig dat oom Louis de Fauwe dit bandje al die jaren heeft bewaard.

We zien ze samen in een luxe restaurant, Ze zuipen er op los, maar doen het elegant.

Echtgenotes staren, heren staan in brand vergeten elk blijk van gratie na één blik op haar décolletatie.

Ieders warme aandacht is totaal gewekt.

Haar ronde boezem is ter nauwernood bedekt.

Heren, matig u en toon wat meer respect Uw dames lopen hier een blauwtje.

Wees aardig voor uw eigen vrouwtje.

Maar daar is ook een lieve jonge disponent, hij flirt als een gek en hij lijkt potent.

En Ivar von Sprätt zegt: jij bent een cliënt.

En Ivar zei:OK zet vaart, ja!

Dan is het klusje zo geklaard, ja!

Flitsende Nanette gooit de remmen los.

De disponent brand snel, als een takkenbos.

Ze spelen onder tafel tikkie met verlos Weet u niet hoe dat zou moeten?

Nou, zittend en op blote voeten.

Dan zegt Ivar von Sprätt, vol warme empathie, Ik breng een offer voor de liefde potverdrie, Ga naar mijn huis en speel een Christel Arrendell-Klein liefdessymphonie Neem mijn auto, neem wat wijn mop.

Ik blijf hier en houd de schijn op.

En dan zit Ivar daar te wachten in een hoek.

En wat denk, u van wie wil hij bezoek.

Twee uren tikken weg langs Ivars zacht gevloek Dan komt Nanette met haar centje.

En dan is Ivar weer het ventje.

Dus burgers kruipt bij u begeerte onder ’t vel, Ivar is uw man, bevrediging komt snel Het kost zo’n hondervijftig eurootjes, dat wel Voor minder kan hij het niet verkopen En nu is’t liedje afgelopen.

Onze gastheer Hans Westin

Foto’s: Lourdes Boasman

Nederlandse vertaling: Tonny Bik-Vreeswijk, oktober 2006

nieuwsbrief CVG - jaargang 8 - nummer 1 - pagina 3

Het Schip en de Vloedgolf

Ik ben een bekommerde socialist Ik wou dat ik er iets meer van wist Wat Cornelis Vreeswijk was, en nog altijd Spaanse burgeroorlog, Bob Dylan en Paul Ik wou dat ik er meer kijk op had Op de regering en weet ik wat is, kon hij misschien alleen in Zweden Simon banen de weg voor poëzie in de worden, waar het lied een andere plaats popmuziek, op de Britse eilanden worden inneemt dan in Nederland. In een serie oude ballades afgestoft en door tientallen Later, toen Vreeswijks Cecilia Lind furore maakte, kon collega Bengt Sändh het niet artikelen schetst een van onze Zweedse folkbands in eigentijdse kleren gestoken. leden een beeld van een land waar de In Frankrijk gaat het chanson in de politiek laten om een officieus vervolg te schrijven, Ballade de Dag Erna, waarin hij poëzie wordt gezongen. en de streektaal in het chanson, in de ontnuchterende ontwaking van Heer Zesde deel: Het schip en de vloedgolf.

Duitsland debuteert Wolf Biermann, in Frederik beschrijft: Nederland Jaap Fischer en later Zoals we eerder hebben geconstateerd Boudewijn de Groot. De troubadour was hoefde Cornelis Vreeswijk nooit ver buiten geen meneer meer, hij was één van ons! Hij werd wakker met een kater in een vreemd ledikant zijn eigen ervaringen te zoeken voor zijn onderwerpen. Sommige liederen lezen als Het zou overdreven zijn om te stellen dat Nog niet eerder was de ochtend voor Heer Frederik zo gênant dagboekbladen waarin de bard zijn eigen de bemanning van Storken uit louter escapades bezingt: latere groten bestond, wél is het waar dat Want vlak naast hem in het bed lag een veel te jonge slet vrijwel alle groten van die tijd er hebben Juffrouw Lind, het arme kinderlijk Een motorloze boot heb ik gezongen. Zelfs de keurige, haast amben achterlijk portret met een zeil van roestig blik telijke meneer Olle Adolphson heeft er Alle buren staan te gluren geschitterd, al hield hij zich verre van het Het zal niet verbazen dat deze smeltkroes ja, ze maken overuren revolutionaire elan van de vaak eerder creativiteit dan kwaliteit Fluisteren “proces-verbaal” “gitaardragende meelopers met bloemen opleverde; terwijl de loopbaan van elke om het storen der moraal! in de baard” zoals hij bepaalde collega’s belangrijke troubadour onvermijdelijk ook een keer noemde. Slechts twee op Storken plaatsvond, zijn er onder de Dit lied, Rietzeiler Blues, zou kunnen weigeringen ontvingen de organisatoren grote namen maar twee waarvan de slaan op welk dan ook van een aantal ooit: de oude zee-schuimer Evert Taube vaartuigen die Vreeswijk tot wrak wist om vond “de marine entourage te belastend" carrière er ook begon: Cornelis Vreeswijk te bouwen, zijn verlangen om drijfbodems voor zijn oude botten en toen de program- en Fred Åkerström. Anderen, zoals Carl Anton en Alf Hambe, waren al op eigen te bezitten werd slechts overtroffen door meurs Anna-Lisa Öst vroegen, die onder motor begonnen toen ze aan boord zijn incompetentie in het besturen ervan. de naam Lapp-Lisa legendarisch was als kwamen, terwijl de oude garde van Er was echter één schip waar Vreeswijk zanger van het gewijde lied, compleet in Adolphson en Sven Bertil Taube beleefd tot de vaste bemanning hoorde en dat uniform van het Leger des Heils, werd beop een afstand bleef en zag dat het toch niet in het riet terechtkwam, omdat leefd geantwoord dat de zangeres liever hopelijk goed was. De kern van de het al een wrak was en nooit heeft een minder goddeloos publiek bediende. bemanning bestond uit zangers die er gevaren. Dit was een uitgediende minder uitsprongen maar die betrouwbaar graanpraam, de TB 350, die onder de En God noch gebod werd onder de liederen van kwaliteit bleven produceren, naam Storken een historische rol heeft dekbalken erkend, daar heerste het Vrije sommigen tot op heden, zoals Sid gespeeld, niet alleen in de loopbaan van Woord. Onder leiding van Gösta Cervin, Jansson en Ewert Ljusberg. Stuk voor Vreeswijk maar in de geschiedenis van bijgenaamd de Schipper, togen de jonge stuk en in een andere tijd waren het het Zweedse lied. zangers aan het werk om uit te zoeken opvallende artiesten geweest, in de tijd waarvoor je zoal het lied kon gebruiken; van Storken bleven zij het voetvolk achter Na het onwaarschijnlijke begin waarmee liefst zo subversief mogelijk. Ik kan me het schuim op de golftop. het vorige stuk in deze serie eindigde, een presentatie op de radio herinneren Dat schuim bestond dan uit Vreeswijk en bleek de Stockholmse liedpraam in een al van een LP waarop de bemanning van Åkerström, twee namen die in Zweden op even onwaarschijnlijke behoefte te Storken zich liet horen. Eén van de lievoorzien. Sextiotalets Visvåg, de Liedgolf deren deed nogal wat stof opwaaien, want dezelfde manier in één adem worden genoemd als pakweg de Beatles en de van de Sixties, zal nog lang een begrip de tekst bestond in zijn geheel uit een Stones. Het laatste heb ik persoonlijk altijd blijven voor zowel liefhebbers als doe-het-zelfcursus brandewijn stoken. geschiedschrijvers van het lied, waarbij Toen de zanger, ik meen dat het Schipper wat vreemd gevonden: die beide bands waren inderdaad beide héél groot, maar men boekenkasten zal kunnen Cervin was, werd gevraagd of hij dat nu gewoon niet in hetzelfde klassement. De volschrijven over de vraag of het nu de deed om te provoceren had hij zijn antene heeft zichzelf in tien jaar opgebrand boeggolf van Storken was die de oorzaak woord snel klaar: “Als de overheid een en een erfenis voor eeuwen nagelaten, de was, of dat het schip meesurfte op de accijns van duizend procent op de kerstandere draait door als een soort brekende golftop. Over één ding zullen de ham zou heffen, hield half Zweden een Disneystudio die voor elke generatie historici het eens zijn: we hebben het over varken in de achtertuin. Terwijl nog altijd opnieuw zijn kunstje doet. Iets dergelijks een tsunami. Niet alleen kwamen er uit meer Zweden zich dood eten met Kerstbesluipt me ook bij Åkerström, een artiest alle hoeken en gaten luisteraars mis dan er aan de drank bezwijken!” Of tevoorschijn, ook van troubadours bleek dat laatste waar is kan betwijfeld worden, waar Vreeswijk in zijn boosaardiger buien Zweden een veel grotere populatie te als zelfportret van een mentaliteit is het in graag rondjes omheen draaide. herbergen dan je kon aflezen aan de de roos. Åkerström was een unieke zanger, die het programma’s van de gevestigde podia. begrip pathos tot ongekende hoogte wist De tijdgeest, wie dat ook mag zijn, werkte Een andere geliefde bezigheid onder de op te stuwen, én hij was de ontdekker van natuurlijk mee. In de jaren tussen de matrozen was om elkaar op de korrel te Vreeswijk. Tegelijk was hij ook iemand die eerste liedavond in 1962 en het nemen. Toen Cornelis voor het eerst zijn alles enorm serieus nam, zichzelf voorop. afscheidsconcert in 1969 zie je in het hele Bekommerde Socialist liet horen, schijnt Hij schreef nauwelijks eigen werk, hij was Westen hoe de traditie van het lied voor Fred Åkerström zich dusdanig aanzuiver vertolker en had daarin een enorme de kar van de revolutie wordt gespannen. gesproken te hebben gevoeld dat de drang om zichzelf te bewijzen. Hij was de Vietnamdemonstranten laten zich beide vrienden elkaar maanden niet eerste die Bellman voor de sixtiesinspireren door de dichters van de spraken: door Hans Westin

nieuwsbrief CVG - jaargang 8 - nummer 1 - pagina 4

Vervolg van ‘het schip en de vloedgolf

generatie zong en eiste daarna min of meer het alleenrecht op de dichter op. De woede was groot toen Vreeswijk zich ook aan “zijn” Bellman waagde, en het nog veel mooier deed ook. Waar Åkerström zichzelf en de luisteraar door couplet na couplet geselt en ruimhartig met emotie strooit, troont Vreeswijk de dichter mee in een speelse dans langs alle mogelijke stijlen. Waar Åkerström zichzelf te modern en maatschappijbewust vindt om zich aan zoiets oubolligs als Evert Taube te willen branden, weet Vreeswijk de jongeren te bekoren met de zeemansballades en sociëteitswalsen waar hun ouders van hielden.

Fred Åkerström overleed in augustus 1985, twee jaar eerder dan zijn grote vriend en rivaal. In het koor van postume bewondering dat toen losbarstte ontbrak de stem van Vreeswijk opvallend, iets wat hem door velen kwalijk werd genomen.

Tot hij het volgende jaar, op zijn voorlaatste Liedfestival in Västervik, het onsterflijke Fredrik Åkares Morgonpsalm aan Åkerström opdroeg: Strooi twijgen op mijn graf en laat geen priester preken geef onherroepelijk teken breek over mij uw staf Nu vallen toch nog zwaar de drie eerste scheppen aarde nu ben ik er vanaf strooi twijgen op mijn graf Aan het graf was de concurrentie voorbij en heeft de ene stuurman van het liedschip de andere bezongen. Het schip zelf was inmiddels al lang niet meer onder ons. In oktober 1969 was het verkocht om elders als liedschip te dienen, belandde echter aan lager wal en diende een roemloos jaar als seksclub vóór het uiteindelijk een laatste nut bewees als brandhout. Eén verkoolde plank werd overgedragen aan Visans Vänner (Vrienden van het Lied), het door Taube opgerichte bolwerk van liedtraditie en ooit de boeman bij alles waar Storken voor stond: het verstofte nest dat eens flink opgeschud moest worden. We kunnen stellen dat dat gelukt is.

Volgende keer: de dobber in het achterwater Voor dit artikel is met name gebruik gemaakt van het boek “Cornelis – Scener ur en äventyrares liv" door Oscar Hedlund (Albert Bonniers Förlag, Stockholm, 2000), het notenapparaat van “Den Svenska Sångboken” (Albert Bonniers, 1997) en de Zweedse versie van Wikipedia.

Het couplet uit Ballade de Dag Erna is vertaald door H.W. en dat uit Fredrik Åkares Morgonpsalm door Ted Jan Groen en Peter Verschoor

Franse scriptie deel 5 ‘Cornelis Vreeswijk, un troubadour moderne’ (Sorbonne, 2004; auteur Louise Hallström) vertaling Bas van Geel

In 1983 keert Cornelis terug naar Stockholm waar hij in hongerstaking gaat uit protest tegen de systematische beslaglegging op zijn inkomsten door de staat. Zijn actie krijgt veel aandacht van de media en eindigt met een ontmoeting met premier Olof Palme. Ze komen overeen dat er een einde komt aan de beslaglegging en de bezoeken van deurwaarders.

Ondanks allerlei activiteiten worden de platen van Cornelis minder goed verkocht dan vroeger. Jonge mensen hebben nauwelijks interesse; vandaar het idee van Silas Bäckström om een plaat op te nemen met musici van de jonge rockgeneratie. De oude troubadour verbindt zich aldus met deze nieuwe artiesten voor de opname van de 33-toerenplaat ‘I elfte timmen’ (Te elfder ure).

Op de plaat staan merendeels oude

Omslag van biografieboek van Rolf Fridholm nummers, aangepast aan de moderne

Enige tijd later maakt Cornelis met zijn vriend Rolf Fridholm een cabaret met als titel ‘1984 nästan’ (bijna).

In de herfst gaat Cornelis weer voor twee jaar in ballingschap; eerst in Kopenhagen, vervolgens in Nederland en Noorwegen.

Hij geeft zelfs een concert op de Färøer. In die periode blijkt dat de zanger suikerziekte heeft. Cornelis is ernstig ziek en hij moet zijn leven veranderen. Op doktersadvies valt hij af, maar hij blijft doorwerken als musicus en weigert te stoppen met tournees.

Terug in Zweden wordt hij in september 1985 gevraagd voor de rol van Pontius Pilatus in de musical ‘Jesus Christ Superstar’. Hij accepteert de rol en speelt de eerste voorstellingen enthousiast, maar hij moet om gezondheidsredenen voortijdig stoppen. Tegen het einde van het jaar heeft Vreeswijk de indruk dat zijn populariteit afneemt: hij heeft al lange tijd geen platen meer gemaakt en speelt muzikaal gezien geen belangrijke rol meer.

Hij neemt contact op met zijn oude vriend en producent Silas Bäckström, met de bedoeling dat zijn carrière een nieuwe impuls krijgt. En zo neemt Vreeswijk dankzij zijn vriend - deel aan het oudejaarsavond grand gala op de televisie.

Vervolgens vertrekt hij naar Noorwegen voor een tournee van drie maanden. Hij zingt die zomer op verschillende festivals en hij doet mee aan een benefietconcert voor Nicaragua. In december 1986 zendt de Zweedse televisie een film uit van Agneta Brunius die geheel gewijd is aan Cornelis: ‘Balladen om den flygande holländeren’ (De ballade over de vliegende Hollander).

tijd. De plaat verkoopt goed, ondanks de twijfel en teleurstelling van bewonderaars die het werkelijk eigene van de zanger missen.

Van de herfst 1986 tot de zomer van 1987 treedt Cornelis Vreeswijk aan een stuk door op in heel Scandinavië. Een bijzonder gewaardeerd optreden vindt plaats op het rockfestival in het Deense Roskilde. Het publiek is zo enthousiast dat de stamvolle tribunes dreigen in te storten onder het applaus en het gewicht van het publiek dat van alle kanten het podium beklimt. Het spektakel moet om veiligheidsredenen voortijdig worden gestopt.

Vreeswijk geeft zijn laatste concert op 7 september in Uppsala. Vanwege een vergevorderd stadium van leverkanker moet hij al zijn verplichtingen afzeggen.

Hij heeft nog juist de tijd om de opnamen voor zijn laatste plaat af te maken en zijn derde dichtbundel te publiceren, waarvoor hij de hulp heeft van de Noorse dichter Jan Erik Vold. Op 12 november 1987 overlijdt Cornelis Vreeswijk in Stockholm.

Hij wordt begraven naast de dichter Lars Wivallius.

nieuwsbrief CVG - jaargang 8 - nummer 1 - pagina 5

Louis de Fauwe Interview door Marcel Noorlander

Voor diegenen onder u die destijds de documentaire “Cornelis leeft” op televisie hebben gezien, of later de gelijknamige DVD hebben aangeschaft, is het geen verrassing als wij aangeven, dat er (nog) onbekende opnamen bestaan van Cornelis Vreeswijk in het Nederlands. U heeft kunnen zien dat Peter Verschoor voor een interview op bezoek ging bij een oom van Cornelis, Louis de Fauwe, en hoe deze met de geluidsopnamen op de proppen kwam. Ondertussen wordt, achter de schermen, onderzocht in hoeverre deze opnamen op CD kunnen worden uitgebracht (en die kans is niet gering, gezien de uitstekende kwaliteit van de opnamen). Natuurlijk borrelt ook de vraag boven hoe het komt dat deze opnamen zo lang onbekend zijn gebleven.

Voor een antwoord op die vraag gaan we op bezoek bij Louis de Fauwe in zijn woonplaats Oosterbeek. De Fauwe blijkt een uiterst joviale man te zijn; en niet alleen joviaal, maar ook een uiterst boeiende verteller. Op de vraag hoe het überhaupt komt dat hij zulke professionele opnamen van Cornelis heeft weten te maken, tekenen we het volgende verhaal op, waarbij we De Fauwe zelf aan het woord laten.

Daarbij maakte hij gebruik van een “opname pick-up”, waarbij een “snijnaald” gebruikt werd voor het snijden van de groef.

Hoe zorgvuldig hij te werk ging blijkt uit het feit, dat een opname van hem in 1970 nog is gebruikt door NCRV-radio. “Het was augustus 1945 en we lagen in de haven van New York. Toen heb ik een opname van de Amerikaanse radio gemaakt, waarin de Japanse capitulatie wordt aangekondigd. Het is echt een glasheldere opname, waar ik nog steeds heel trots op ben. De NCRV was er ook heel gelukkig mee.”

spoedig mogelijk aan boord te gaan van het schip ‘Johan de Witt’. Het schip had een half jaar in Amsterdam opgelegen en werd in hoog tempo vaarklaar gemaakt.

Samen met een klasgenoot, het was zaak zo veel mogelijk mensen Nederland uit te krijgen, ben ik toen aan boord gegaan. Op 13 mei waren we buitengaats.” Aan boord van de Johan de Witt van Stoomvaart Maatschappij Nederland hoorde de toen nog jonge Louis dat Nederland had gecapituleerd voor de Duitse invallers en hij besefte dat hij Nederland lange tijd niet Uiteindelijk belandde Louis de Fauwe bij zou terugzien.

Scheveningen Radio. “Na de oorlog had “Ik was op de Johan de Witt derde of ik mijn buik vol van het varen. Ik had vierde marconist, dat weet ik niet eens intussen Ida leren kennen en het varen meer. Echter, bij aankomst in Indië kreeg heb ik er toen aan gegeven. Ik ben als ik te horen, dat ik door moest naar marconist bij KLM gaan werken. Maar met Soerabaja om daar op een eigen schip te de opkomst van de radio waren er ook stappen. Met de trein dus weer verder geen marconisten meer nodig bij de door naar Tandjong-Priok. Helaas, een vliegerij en uiteindelijk ben ik dan in nachttrein, dus niks van het land gezien. IJmuiden beland, waar het zendstation Op Tandjong-Priok bleek dat mijn nieuwe van Scheveningen Radio stond”. Het is schip de “Indrapoera” was. Met dit schip met Ida Vreeswijk, dat Louis de Fauwe voer ik mee naar Australië, waar het werd een gezin stichtte. Ida was de zuster van omgebouwd tot troepenschip. Ik heb Cornelis’ vader en dus een volle tante van gedurende de oorlog overigens alleen onze Cornelis. En hier kwam de hobby maar op troepenschepen gevaren. Ook van De Fauwe van pas. Jarenlang nam op de “Nieuw Amsterdam”, dat was hij, binnen de familiekring, gebeurtenissen omgebouwd tot troepenschip met een op. Zelfs opnamen van een nog jonge capaciteit van bijna 6000 man. Dat was Cornelis die het gedicht “De Leeuw” niet gering, hoor. Ondanks het feit dat ik voordraagt, met een overigens heel Als jongeman heeft Louis de Fauwe de niet terug kon naar Nederland heb ik me duidelijk IJmuidense accent… opleiding gevolgd tot marconist voor de in die jaren toch kostelijk vermaakt, want grote vaart. Zijn grote passie was en is ik had natuurlijk, als bemanningslid, mijn Toen in latere jaren, begin jaren zeventig, geluid en muziek. Het was ook zijn eigen hut, en wij zaten zeker niet zo krap zijn neef Cornelis bij hem kwam met de bedoeling om, in het jaar dat hij zou gaan behuisd als de troepen die wij moesten vraag of hij wat nummers voor een plaat varen, zich te storten op zijn interesse en vervoeren. Troepentransporten werden wilde opnemen, deed De Fauwe dat met daadwerkelijk geluid te gaan vastleggen. uitstekend begeleid, hoewel het gevaar alle plezier. De muziekbanden kwamen uit Dat was in die dagen toch wel wat voor duikboten altijd bleef bestaan. Maar Zweden want de nummers had Cornelis al gecompliceerder dan vandaag de dag. “Ik ik had verder vrije tijd te over, want als eens in het Zweeds gezongen en op de heb altijd al een grote interesse gehad in marconist had je maar weinig te doen: er plaat uitgebracht. Het enige dat Cornelis het fenomeen geluid en dan is het moest immers radiostilte in acht worden nog gebruikte was zijn gitaar. “In het huis opnemen daarvan een volgende stap”. genomen. Het enige, dat je kon doen was waar ik toen woonde had ik een prachtige Toch liep het wel iets anders dan hijzelf uitluisteren”. zolder met een fantastische akoestiek had verwacht. “Ik was net klaar met mijn waar ik al mijn geluidsopnamen deed, ook opleiding toen de oorlog in Nederland die voor een lokaal radiostation”, aldus De uitbrak. In die tijd had je twee Fauwe. Zo heeft hij daar opnamen maatschappijen die op Nederlands-Indië gemaakt van Cornelis, waarbij Cornelis 10 voeren, de Rotterdamse Lloyd, die op epistels van Bellman in het Nederlands Soerabaja voer, en de Maatschappij zong. Twee van die epistels zijn later op Nederland, die Batavia als bestemming plaat uitgebracht. De opnamen van de had. Ik zou aanmonsteren op een schip andere 8 epistels raakten enigszins in de van Lloyd, maar dat bleef in de haven van vergetelheid. Gelukkig is De Fauwe Genua liggen in verband met de iemand die zelden dingen wegdoet. “Ik vijandelijkheden tussen Duitsland en neem met moeite afscheid van zaken. Zo Engeland die immers al in 1939 waren heb ik de kist met de opname pick-up uitgebroken. Ik moest dan ook met de ruim 46 jaar bewaard, alleen al vanwege Nieuw Amsterdam als troepenschip trein vertrekken naar Genua, om daar aan alle herinneringen die eraan kleven. boord van het schip te gaan. Dat ging Uiteindelijk heb ik hem weg moeten doen echter niet door, want op 10 mei 1940 viel In die tijd Is Louis de Fauwe zich intensief vanwege ruimtegebrek. Dat is al meer de Duitse krijgsmacht Nederland binnen. gaan beziggehouden met zijn hobby, het dan 15 jaar geleden en ik heb er nog Radio Holland, mijn werkgever, gaf mij opnemen van geluid. Dat ging op platen hartzeer van.” toen opdracht met onmiddellijke ingang die met een snelheid van 78 toeren naar Amsterdam af te reizen om zo draaiden.

nieuwsbrief CVG - jaargang 8 - nummer 1 - pagina 6

Ode aan een zanger

Als de storm de nacht Lang laat winnen van het licht En de regen niet meer zacht Klettert op de straten en het zicht Nog geen hand voor ogen Zijn peuk van het hondenweer nat Voor wat betreft de geluidsopnamen is de Uiteindelijk bleek De Fauwe in het bezit te Is naar zijn portiek getogen zijn van de opnamen. Dat de opnamen bal uiteindelijk gaan rollen toen Lourdes De man met de baard, hij is zat Louis de Fauwe

Boasman, via Peter Schilling, een aantal uitgetypte en met de hand gecorrigeerde Bellman epistels in handen kreeg. Zij kreeg een vermoeden dat er wellicht ook geluidsopnamen konden bestaan. De pencorrecties op de epistels waren onmiskenbaar het handschrift van Cornelis, en Peter Schilling kon vertellen dat hij de uitgetypte epistels al ruim 30 jaar in bezit had.

nog bestaan hebben we dus te danken aan de bewaarwoede van De Fauwe.

Maar hoe komt het dat hij er nooit iets mee heeft gedaan? Het nuchtere commentaar van De Fauwe: “Kees heeft er verder nooit meer naar gevraagd en er dus verder ook niets meer mee gedaan. En ik? Ik had er geen flauw vermoeden van dat er nog interesse voor die opnamen bestond….”.

Hij zit als hij wil zingen Van zijn eeuwige zwerversbestaan Maar zijn deuntjes doen alle dingen Uit niets meer dan schaduw bestaan Wanneer ik luister, wanneer ik huiver Zijn lied maakt mij zo klein Het is nog duister, maar zo zuiver Zingt hij van Marjolein Linnea en ook Veronica De vrouwen van zijn smart Heeft hij lief als Saskia Heeft hij lief met heelste hart Hij heeft het allerliefst zonder zorgen Maar slechts voor allerkortste tijd Hij heeft lief tot de morgen En nooit tot dood hem scheidt Want hij gaat zinken, hij moet zingen Hij danst de samba met zijn ziel En hij moet drinken, tijd gaat dringen De zeis suist langs zijn hiel Ingezonden door: Ivar Gierveld

nieuwsbrief CVG - jaargang 8 - nummer 1 - pagina 7

It Fûgeltsje yn myn Gitaar De Friese Blues van Vreeswijk Evenals die andere Vreeswijkvertolker, Ibo Bakker, heeft Wilkens een prachtige stem die totaal niet lijkt op die van Vreeswijk, en probeert hij dus ook helemaal niet om Cornelis na te zingen.

En net als bij Bakker levert juist dat een grote authenticiteit op: hij maakt zich de Do seist earnstich, suver mei twang liederen dusdanig eigen dat het lijkt alsof ik kin sa laitsje om dyn gesang ze voor deze stem en in deze taal zijn maar teare ferskes dy’t my reitsje geschreven. Als Ibo Bakker de wêrom wolst dy net meitsje Nederlandse incarnatie is van Vreeswijkde-lyrische-balladezanger, wil ik Piter Deze regels komen uit Maneuvels foar de Wilkens de vertolker noemen van Moarntiid, Wilkens’ vertaling van Vreeswijk-de-blueszanger. Luister naar Grimasch om Morgonen, waarbij hij meer Boatsman Charlie Donovan en laat u De drank van de Friezen is niet voor de poes heeft gekeken naar de Zweedse tekst dan meevoeren op die hoge noot!

Daarom hoor je er dagelijks naar de Nederlandse versie Marjolein/Grimas onder de Maan. Voor dit Wie ik ook en vooral niet wil vergeten is de Beerenburg Blues het mannetje met de gitaar. Vreeswijk lied, én voor de vertolking van Veronica, Welnu, de taal van de Friezen is ook niet durf ik graag mijn nek uit te steken door te kende de waarde van een goede begeleider, iemand die al dienend een stellen dat Piter Wilkens deze liederen voor de poes. Dat is onlangs weer beslissende inbreng heeft, en omringde gebleken door het verschijnen van de CD mínstens zo mooi in het Fries heeft It Fûgeltsje yn myn Gitaar van de Friese zich met gitaarduivels als Rune vertaald als Vreeswijk zelf in het Gustafsson, Conny Söderlund en Jan Ero popzanger, lieddichter en troubadour Piter Nederlands.

Olsen. Piter Wilkens is voor deze plaat zo Wilkens. Op deze schijf zijn vijftien verstandig geweest om, naast broer Sytse nummers van Cornelis liefdevol in Wilkens op contrabas, de Leeuwarder Beerenburg schoongewassen om gitarist Rik Meijer te vragen voor de opnieuw op eenzame hoogte te begeleiding. Deze man, twee meter schitteren.

Friese bescheidenheid, heeft het. Of het nu gaat om de sambaritmes van U hoort het: uw recensent is enthousiast, Pomperipossa, dreigende elektrische zeg maar diep onder de indruk. Niet klanken bij de Wapene Biddelman of de alleen van de geweldige muzikale ragfijne loopjes in Simmerkaart en in het vertolkingen; ook de selectie van liederen titelnummer, Rik Meijer speelt het niet die Wilkens heeft gemaakt en de manier alleen voor u, hij laat het ook nog klinken waarop hij de teksten behandelt dwingen als de makkelijkste zaak van de wereld. respect af. Om tot de kern van Vreeswijk En terwijl de zanger de liedjes van te komen, zo vertelde hij in een interview zichzelf maakt, heeft de begeleider een in de Leeuwarder Courant, ontdekte hij al gevoelig oor voor wie hem voorging. Een gauw dat hij met name bij de Zweedse hoesomslag waardig toetreder tot de rij Vreeswijkliederen moest zijn. Daardoor bevat de gitaristen. plaat niet alleen zes compleet nieuwe vertalingen, ook van de nummers die En de Beerenburg Blues? Daarop heeft Cornelis in beide talen zong heeft hij de Ook wie het daar niet mee eens mocht Wilkens een typisch Fries antwoord. In Zweedse versie er steeds naast gelegd. zijn zal op deze plaat volop kunnen genieten van de kennismaking met Sonja plaats van terug te slaan, steekt hij de Dat is te merken. “In het Zweeds zijn de en Sieu of de Ienfâldich Trûbadoer, twee hand nog dieper in de Friese boezem en gaat hij in het meest onooglijke liederen veel dieper, poëtischer”, zei de van de liederen die Wilkens uit het Leeuwarder Stadsfries zijn eigen zanger in hetzelfde interview, iets wat Zweeds heeft opgedoken. En ook van hoofdstad afkatten: iedereen die beide talen kent hem na zal zijn, soms eigenzinnige, vondsten bij het zeggen. Opmerkelijk is wel dat Wilkens vertalen van de Nederlandse teksten, Ut het noait wat weest zelf géén Zweeds kent, hij heeft deels waarbij hij de waarheid bewijst van de en ut sal noait wat wurde gewerkt met ruwe, letterlijke vertalingen stelling: bij proza moet je vertalen wat er Ast in Liwwarden geboaren bist door anderen en deels met het staat, bij poëzie wat het teweegbrengt. kanst ut wel skudde woordenboek. Dit monnikenwerk heeft Wie het Fries (nog) niet machtig is hoeft een verbluffend resultaat opgeleverd, zich daardoor niet te laten afschrikken: Zelfs deze verstokte Leeuwarder kon zowel de zanger als zeker ook de dichter Wilkens is zo attent geweest om in het daarbij niet anders dan genieten. Een Vreeswijk blijken uitstekend te gedijen in tekstboekje de Nederlandse betekenis de Friese taal. ernaast te zetten. Ideaal voor wie eens de plaat die in geen enkele Vreeswijkcollectie mag ontbreken. tweede rijkstaal wil oefenen.

Toen Cornelis Vreeswijk vijfentwintig jaar geleden besloot om zijn spotlied over Gotenburg in het Nederlands te vertalen, had hij als eerste een plaatselijk onderwerp nodig voor de rol van slachtoffer. Hij hoefde niet ver te zoeken, gewoon de Afsluitdijk over, om een plek te vinden die kennelijk net zo op de lachspieren van de Hollanders werkt als Gotenburg op die van de Stockholmers.

Bovendien pleegt men daar een drank te nuttigen die met slechts één lettergreep verschilt van de tweede stad van Zweden:

Voor een deel zal dat aan de taal zelf liggen. Als Frieslander uit Zweden valt het mij regelmatig op dat het Fries eenzelfde compacte structuur heeft als het Zweeds, een soort woordschaarse droogheid die perfect past bij de lyriek van Vreeswijk:

Hans Westin

nieuwsbrief CVG - jaargang 8 - nummer 1 - pagina 7

Van de voorzitter De jaarlijkse ledenvergadering van het CVG vindt plaats op 24 maart a.s. in de bibliotheek van IJmuiden (aanvang 13.00 uur). Van de te kiezen bestuursleden moet dit jaar alleen Bas van Geel, onze secretaris herkozen worden. De overige bestuursleden, te weten Lourdes Boasman (voorzitter), Christel ArrendellKlein (penningmeester), Jan Deurloo (algemeen bestuurslid) en René Verhoeven (algemeen bestuurslid) zijn vorig jaar nog gekozen.

Tegenkandidaten die belangstelling hebben om zitting te nemen in het bestuur, dienen zich tot uiterlijk drie dagen voorafgaand aan de vergadering, schriftelijk aan te melden bij het bestuur.

Swedish Chef

Smörgåsbord uit Zweden In de opname van Louis de Fauwe worden de aanwezigen tijdens de afscheidsspeech uitgenodigd om in Zweden smörgåsbord te komen eten.

Zweden is het vaderland van het lopende buffet: de Smörgåsbord. Waarschijnlijk ontstaan toen de mensen op feestdagen van veraf gelegen streken bij elkaar op visite kwamen.

Iedereen droeg zijn steentje bij en zo ontstond een zeer uitgebreid buffet.

Nog steeds is de Smörgåsbord de spil van elke feestdag. Alle gerechten staan bij elkaar op tafel, maar toch is er een bepaalde volgorde.

Men begint met de haringgerechten, waarvan er minstens drie of vier op de tafels staan.

Dan komen de andere koude visschotels (bijvoorbeeld gravlax: gemarineerde rauwe zalm), gevolgd door de warme gerechten, koud vlees en páté.

Het Smorgåsbord bestaat uit een enorme hoeveelheid warme en koude gerechten zoals diverse soorten haring, gerookte en gemarineerde zalm, gerookte aal, garnalen, makreel, krab, sardientjes, salades, gekookte en gebraden vleessoorten, gerookt rendier, gehaktballetjes, ham, worst, leverpastei, diverse soorten kaas, diverse Gedeelte uit de folder van de soorten brood, gebakken en gekookte aardappelen. Het Smörgåsbord wordt bibliotheek Velsen afgesloten met kaas, fruit en compote.

Ook in Finland dat lang door Zweden overheerst werd, is de Smörgåsbord populair.

Aansluitend aan de ledenvergadering, Het heet daar voileipäpöytä en is duidelijk beïnvloed door de Russische keuken. vindt in samenwerking met de gemeente Bij de maaltijd drinkt men traditioneel een aquavit waarna men overgaat op bier.

IJmuiden een (muzikale) middag plaats.

De wethouder van cultuur en de directeur Smörgåsbord wordt als een buffet op een grote tafel gepresenteerd waarbij iedereen van de bibliotheek zullen stilstaan bij de zelf kan uitzoeken wat hij wil eten boekenweek, die op deze zaterdag afgesloten wordt.

Gravlax Gravlaxsås De ledenvergadering is besloten en dus alleen toegankelijk voor leden van het -1 1/4 kilo verse zalm uit het midden van -4 eetlepels milde mosterd CVG, maar de rest van deze middag is de vis -1 theelepel mosterdpoeder gratis toegankelijk voor alle publiek.

-een grote bos dille, zo nodig gehakt -1 eetlepel fijne suiker Ook de uitgever van het boek, Cornelis -2 eetlepels witte azijn Vreeswijk getekend (zie stukje op pagina -4 eetlepels zeezout -1 1/2 theelepel fijne tafelsuiker -6 eetlepels plantaardige olie 4), zal samen met de tekenaar aanwezig -2 eetlepels gekneusde witte peperkorrels -3 a 4 eetlepels gehakte dille zijn. Zij zullen vertellen hoe het boek tot stand is gekomen, en liefhebbers kunnen Laat het stuk zalm schoonmaken, schub- Meng in een kom de mosterd intekenen voor het boek. Overigens zal mosterdpoeder, suiker en de azijn. Klop het boek zelf gepresenteerd worden op de ben, in de lengte halveren en ontgraten.

Leg een van uw twee stukken zalm, met er met een garde beetje bij beetje de zes speciale Vreeswijk muziekdag, die op het vel naar beneden op de bodem van eetlepels olie door tot u een saus heeft zaterdag 2 juni a.s. in IJmuiden zal een schaal.

Leg de dille erop.

Meng de met de consistentie van mayonaise. Roer plaatsvinden. Aan dat programma wordt rest van de ingrediënten en strooi het de dille erdoor. nog gewerkt, maar u zult vroegtijdig mengsel over de dille.

Dek dit alles af Deze saus kan van tevoren worden geïnformeerd worden via de gebruikelijke met het andere stuk zalm, ditmaal met het gemaakt en in de koelkast worden kanalen. vel naar boven. Leg een bord of ronde bewaard, maar moet voor het serveren houten plank, groter dan de zalm, op de worden opgeklopt.

Tot slot wil ik niet onvermeld laten, dat tijdens het muzikale gedeelte op 24 maart vis. Zet daar een gewicht op, en zet de De recepten zijn voor 8 personen a.s., Bas van Geel voor een primeurtje zal schaal 36 tot 72 uur in de koelkast. De vis Volgende keer meer smörgåsbordrecepten moet ongeveer om de 12 uur in zijn zorgen. Ik zou iedereen dan ook willen geheel worden omgedraaid en bedropen aanraden te komen.

De agenda van de jaarvergadering en het (ook van binnen) met het vocht wat eruit Lidmaatschap: € 11,50 per jaar programma van de muziekmiddag worden gelopen is. Schraap voor het serveren Familielidmaatschap: € 18,00 per jaar de dille en het zoutmengsel van de met de Nieuwsbrief meegezonden.

Postbankrekening: 3653447 stukken vis, dep ze droog en snijd ze tnv: Cornelis Vreeswijk Genootschap schuin in dunne plakken, net als u bij Lourdes Boasman Veldbies 6 de gerookte zalm zou doen.

Roden

CVG-JAARVERGADERING 2007

De jaarvergadering vindt plaats op: datum: zaterdag 24 maart 2007 tijd: 13.00 uur plaats: Bibliotheek Velsen (in het theater) Dudokplein 16 1971 EP IJmuiden telefoon: 0255-525353 Agenda 1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

Opening Mededelingen Notulen jaarvergadering 11 maart 2006 (zie bijlage) Verslag van: - het bestuur over het verenigingsjaar 2006 - penningmeester en verslag kascommissie Geplande activiteiten 2007: - presentatie van het boek Cornelis Vreeswijk getekend - concert i.v.m. speciaal Vreeswijk-jaar - Stockholm reis in november i.v.m. het herdenkingsconcert op 12 november 2007 Verkiezing nieuwe bestuursleden / herverkiezing bestuursleden (zie toelichting) Rondvraag / wat verder ter tafel komt Sluiting

Aansluitend aan de jaarvergadering treden Jan Deurloo, Henk van Kuijk, Bas van Geel en Ibo Bakker op.

Het muzikale deel is ook voor niet-leden (gratis) toegankelijk.

Routebeschrijving naar de Centrale Bibliotheek Met eigen vervoer: Vanaf de snelweg A9 neemt u afslag IJmuiden. Volg de ANWB-borden richting IJmuiden.

Bij de verkeerslichten gaat u linksaf en volgt u de weg langs het Noordzeekanaal. Na circa 1 km. ziet u aan uw rechterhand de veerpont liggen. Bij het kruispunt gaat u rechtdoor, het viaduct onderdoor. U rijdt dan IJmuiden binnen via 'de Noostraat'. Aan het eind maakt deze straat een bocht naar links. U slaat echter voor de bocht rechtsaf, volg de borden 'bibliotheek'. Achter het stadhuis is een grote parkeerplaats. De bibliotheek bevindt zich aan het Dudokplein 16, boven Albert Heijn. De ingang is beneden.

Met het openbaar vervoer: Komt u met het openbaar vervoer? Plan dan uw reis met: http://www.9292ov.nl/

Programma Cornelis Vreeswijk muziekmiddag

Zaterdag, 24 maart 2007 Tijd: 14.15 – 16.50 uur Bibliotheek Velsen Dudokplein 16 1971 EP IJmuiden Telefoon: 0255-525353

14.00 uur:

Zaal open

14.15 uur:

Welkomstwoord en gedicht door Annemieke Schoen (Directeur van Bibliotheek Velsen) Toelichting op de boekenweek door mevrouw Bokking (Wethouder van Cultuur).

De boekenweek staat dit jaar in het teken van scherts, satire en ironie (met als thema: Lof der Zotheid) MUZIKAAL PROGRAMMA 14.25 uur:

Jan Deurloo

14.45 uur:

Henk van Kuijk

15.00 uur:

Ibo Bakker

15.20 uur:

Pauze

15.40 uur:

Toelichting over het boek “Cornelis getekend” door Robin Logjes (uitgeverij Babylon) en Charles van den Broek (de tekenaar)

16.00 uur:

Bas van Geel

16.15 uur:

Piter Wilkens

16.40 uur:

Afsluiting

Concept notulen jaarvergadering 2006

Datum: 11 maart 2006 Plaats: 't Veerhuis te Nieuwegein.

Aanwezig: Lourdes Boasman (interim-voorzitter), Bas van Geel (secretaris/notulist) en 9 leden.

Afmeldingen van: Ted Jan Groen (penningmeester), Tineke Jorissen-Wedzinga, Marcel Jorissen, Thijs Belgers, Harry van Haren, Christel Arrendell-Klein en Teun Knoester.

Opening / mededelingen Bas van Geel (enig aanwezige gekozen bestuurslid) stelt voor dat Lourdes Boasman de vergadering zal leiden. Men stemt hiermee in en Lourdes verwelkomt de aanwezigen.

Notulen van de jaarvergadering van 11 april 2005 en van de ledenvergadering van 18 juni 2005: deze worden zonder correcties goedgekeurd.

Verslag verenigingsjaar 2005 Naast de jaarvergadering zijn er twee geslaagde muziekbijeenkomsten geweest, namelijk de lustrumbijeenkomst in IJmuiden aan Zee op 18 juni en de samen met de Zweeds-Nederlandse Vereniging georganiseerde Bellman-avond op 5 november in Haarlem.

Lourdes en Bas memoreren kort de gang van zaken zoals verwoord in eerder aan de leden verstuurd berichten. Dit betreft: - Het disfunctioneren en het terugtreden van Peter Verschoor als voorzitter en de daarmee verband houdende tussentijdse wissel van het voorzitterschap (op verzoek van Ted Jan Groen en Bas van Geel werd Lourdes Boasman interim-voorzitter).

- de motivering voor de vrijstelling van de betaling van contributie over 2006 (voor wie al in 2005 lid was).

Bas meldt dat er 115 leden zijn, waarvan er 26 de berichten en Nieuwsbrieven per gewone post wensen te ontvangen.

De overigen krijgen de berichten via e-mail. Behalve de leden staan er zes niet-leden (waaronder enkele artiesten) op de verzendlijst.

Herma van Geel-van Doesburg (lid kascommissie) doet mede namens Christel Arrendell-Klein verslag van haar (positieve) bevindingen bij het controleren van de financiën van het CVG (zie bijlage met een overzicht van de inkomsten en uitgaven). De kascommissie adviseert om de penningmeester décharge te verlenen; de vergadering gaat daarmee akkoord.

Henk Bodde stelt de wijze van kandidaatstelling van nieuwe bestuursleden aan de orde: de gang van zaken is dat het bestuur actief zoekt naar mensen die de vacatures kunnen en willen opvullen. Lourdes merkt op dat het CVG-bestuur in de loop der jaren bij herhaling leden heeft opgeroepen om actief te worden; dat geldt ook voor het degenen die eventueel een bestuursfunctie ambiëren.

Geplande activiteiten in 2006 Op 20 mei wordt een muziekdag georganiseerd in de Gasterij Sint Jan te Vreeswijk-Nieuwegein. De locatie wordt gratis ter beschikking gesteld door de eigenaar (CVG-lid Derco Kolenbrander). Artiesten die al zijn aangetrokken om op te treden zijn: Astrid Nijgh, Piter Wilkens, Ibo en de Alibi's, Tonny Bik-Vreeswijk en Rick Lorenzo Dros.

In november organiseert het CVG een korte reis naar Stockholm met als belangrijkste doel het bijwonen van het jaarlijkse Cornelis Vreeswijk Herdenkingsconcert. Een peiling van de belangstelling en details met betrekking tot reis en verblijf zullen in de komende Nieuwsbrief (verschijnt eind maart 2006) worden vermeld.

Verslag van de secretaris over het CVG-verenigingsjaar 2006 (van jaarvergadering op 11 maart 2006 tot jaarvergadering op 24 maart 2007)

Op 11 maart 2006 organiseerden we de jaarvergadering (zie notulen) met aansluitend muziek in ‘t Veerhuis te Nieuwegein.

Op 20 mei hadden we een muziekmiddag/avond (met maaltijd) in Gasterij St Jan te Vreeswijk. Er waren optredens van Henk Bodde en Bas van Geel, Jan Deurloo, Rik Lorenzo Dros, Piter Wilkens, Ibo en de Alibi’s, Astrid Nijgh en Tonny Bik-Vreeswijk.

Onze poging om een biografie over Cornelis te laten schrijven is helaas gestrand. Er zal waarschijnlijk een vertaling van een Zweedse biografie worden gemaakt.

Niet door het CVG georganiseerd maar door Henk Bodde, en zeker een succes, was de Vreeswijkavond op 7 oktober in het Drentse Spijkerboor waar Ibo Bakker en Kees van Velthoven, Henk Bodde, Alex Vissering, Jan Deurloo en Piter Wilkens optraden.

Vanwege geringe belangstelling, maar vooral vanwege het niet programmeren van Nederlanders op het herdenkingsconcert vanwege de sterfdag van Cornelis hebben we afgezien van het organiseren van een reis naar Stockholm. Zo’n reis staat nu voor november 2007 op het programma.

Op zondag 17 december organiseerden we in goede samenwerking met Hans Westin een muziekmiddag in Leeuwarden. Daar traden op: Duo Huldra, Henk Bodde, Ibo Bakker & Kees van Velthoven, Tonny Bik-Vreeswijk, Jan Deurloo en Peter Wilkens.

Met de publicatie in de Nieuwsbrief van December 2006 van regels met betrekking tot vertaling van liederen van Cornelis (dank aan Tonny Bik-Vreeswijk) is er nu duidelijkheid gekomen over een kwestie waarover in het verleden - achteraf gezien -onnodig misverstanden en spanningen zijn geweest.

Per 10 februari 2007 telt het CVG 103 individuele lidmaatschappen en 25 gezinslidmaatschappen. Het merendeel van de leden ontvangt alle berichten via hun e-mail adres, maar er zijn toch nog 23 ‘gewone-post-leden’. Behalve de leden staan er ook zes nietleden (waaronder enkele artiesten) op de verzendlijst voor de Nieuwsbrief en overige berichten.