Nb2002 03

Cornelis Vreeswijk Nieuwsbrief. Verschijnt 4 keer per jaar. 3e Jaargang No 3. Najaar 2002

In dit nummer: Vervolg interview Sid Jansson

2

15e Cornelisdag in Stockholm

3

Cornelis verovert Christianshavn 4

15e Cornelisdag in Zweden Alweer de vijftiende keer dat er in Zweden een Vreeswijkdag plaatsvond.

Een dag vol troubadours, barden, theater en zelfs een Cornelis-imitator.

Ledenvergadering

5

Swedish Chef

6

Studiereis Stockholm

6

Beeld van Cornelis

7

Cornelis verovert Christianshavn

Vreeswijk en Victor Jara

8

Ibo Bakker

9

Nieuwe leden

10

Cornelis leefde twee jaar in Denemarken en keerde nadien regelmatig terug naar het havengebied in Kopenhagen.

Vijftien jaar na zijn dood is er een groots Cornelis festival georganiseerd.

Van de voorzitter

10

Cornelis Agenda

10

Lees op pagina 3

Lees op pagina 4

Ledenvergadering en troubadoursmiddag Dit is een uitgave van het Cornelis Vreeswijk Genootschap. Het CVG is een vereniging voor liefhebbers van Cornelis Vreeswijk, en wil de herinnering aan Vreeswijk in Nederland levend houden. Het CVG organiseert bijeenkomsten, geeft een nieuwsbrief uit, onderhoudt een internetsite en steunt projecten die bijdragen aan de doelstellingen.

Het lidmaatschap bedraagt â‚Ź 11,50 per jaar.

Familielidmaatschap â‚Ź 18,50.

Cornelis Vreeswijk Genootschap Holtmeulen 56 1083 CH Amsterdam. genootschap@cornelisvreeswijk.nl www.cornelisvreeswijk.nl Bankrekening: 36.30.40.048 ten name van: CVG te Buitenpost.

Op 9 november houden we weer onze jaarvergadering met aansluitend troubadourmiddag. Kiezen voor een nieuwe secretaris, praten over het beleid, verantwoording afleggen. Allemaal belangrijke zaken, die besproken moeten worden. Maar om de muziek en de troubadours gaat het. Ibo Bakker, Ted Jan Groen, Peter Verschoor en Tonny BikVreeswijk. Ze treden allemaal op. We rekenen op Lees op pagina 5 uw aanwezigheid

Beeld van Cornelis Vorig jaar kreeg het CVG van de gemeente Velsen toestemming om een monument te plaatsen ter nagedachtenis aan Cornelis Vreeswijk. Het monument, in de vorm van een borstbeeld op een sokkel van een steen uit Zweden, zal in 2003 geplaatst worden in de duinen van IJmuiden. In dit artikel leest u de voortgang.

Lees op pagina 7

Pagina 2

Interview Sid Jansson (vervolg) Hij was daar niet van onder de indruk en vond toch dat het moest gebeuren. En aldus geschiedde, de muziek van Cornelis mocht een tijdlang niet meer op de Zweedse radio gedraaid worden.

Het tournee met Fred Åkerström en Ann-Louise Hanson werd een mijlpaal. Er werden posters op scholen verspreid, en de optredens waren ook, ’s avonds, in de scholen.

Het bleek dat niemand na schooltijd terug wou naar school en ze speelden voor weinig publiek. Spoedig was er geen geld meer voor de hotels en eten (drank lukte nog wel).

Wel was er een goede pers met grote stukken in de krant. Later werd het programma een beetje aangepast, tot onvrede van Cornelis, maar de zalen stroomden vol.

ook niet zijn beste, ik was te goed bevriend met hem.

Het leven van Cornelis werd meer en meer beheerst door andere mensen.

Ik probeerde als manager nog dingen te selecteren, maar alles ging zo snel en de carrousel draaide maar door.

Iedereen kwam voor hem en ze dachten hem altijd te kunnen storen.

De film “Svarta Palmkronor” bracht een mogelijkheid om dit allemaal te ontvluchten. De opnamen voor deze film werden gemaakt in Brazilië, het bracht wel enige rust in zijn leven doch de producer had dezelfde belangstelling voor drank als Cornelis.

Na zijn scheiding was het moeilijk om woonruimte voor hem te vinden.

Niemand wou een appartement aan een artiest verhuren, dat liep toch altijd uit op drank, vrouwen en ’s nachts musiceren dacht men, niet In 1965 was Cornelis weer eens boos geheel onterecht. Hij vond een plaats op een woonboot, later is de boot op de platenmaatschappij en vroeg mij om manager te worden. Hij bood met al zijn hebben en houwen gezonken. Een stukje van zijn leven is met mij twintig percent, ik vertelde dat ik de boot gezonken. geen geld wou. Vriendschap was Later vonden we een huis, hier was belangrijker, waarop hij mij vijf en het ook regelmatig feest. Ik herinner twintig percent bood.

Ik ging akkoord. We hielden kantoor mij dat ik bij Cornelis op bezoek was, in café-restaurant Den Guldene Fre- het werd al laat en hij vertelde me dat ik maar moest gaan slapen. den, Cornelis betaalde het eten en drinken dus dat zat wel goed. Ik was De fles was nog bijna vol; de volgende morgen maakte hij mij om 9 uur geen slechte manager maar zeker wakker, de fles was leeg maar hij speelde wel 3 nieuwe songs voor mij. Met een borrel op kon hij goed creëren.

Tijdens een interview stapt een oudere dame op Sid af en vraagt of hij de vriend van Cornelis was

Het eerste deel van dit interview verscheen in de Nieuwsbrief van het voorjaar 2002 woord.

En de vraag “Hoe lang bent u in Zweden?” beantwoordde hij met “Maar ik heb toch dertig LP’s en drie boeken gemaakt, u kent mij toch?”

Later moest bewezen worden dat Cornelis Zweeds sprak door middel van een verklaring van zijn leraar.

“Ja, die is dood” was het antwoord van Cornelis. “Zoek maar een nieuwe”, kreeg hij te horen. Later verscheen er nog een open brief in de krant waarin iemand verklaarde dat Cornelis Vreeswijk Zweeds kon lezen en schrijven. Het mocht niet meer baten, Cornelis wou niet meer en is dus altijd Nederlander gebleven.

In 1971 verhuisde Cornelis naar zuid Zweden en werd het voor mij steeds moeilijker om mijn werk als producer te doen. Silas Bäckström nam mijn werkzaamheden over. Hij was een goede manager, maar zou niet zijn vriend worden op de manier zoals ik dat was. Een leuke anekdote die bewijst hoe hecht de vriendschap was, is de volgende. Ik had een bepaalde hoed al een jaar of acht en ik was verknocht aan dat ding. Op een avond zaten we in een restaurant en ik zag de hoed voorbij komen op iemands anders hoofd. Ik vertelde de man dat hij waarschijnlijk de verkeerde hoed op had. Toen begon Cornelis zich er ook mee te bemoeien, en het ging van kwaad tot erger. Op het laatst was het zover dat ze beiden buiten tegenover elkaar stonden om met elkaar op de vuist te gaan.

Ik kon ze nog net uit elkaar halen.

Ondertussen waren er wel wat Dat allemaal voor een oude hoed, problemen met de belasting, het was voor zaaleigenaren ook moei- maar Cornelis wist hoe ik aan die hoed gehecht was. lijk te begrijpen dat er een ander belastingtarief gehanteerd werd In augustus 1987 werd Cornelis vijftig voor de Nederlander Vreeswijk jaar. Omdat ik veel mensen op zijn dan voor Zweedse artiesten. Het was dus veel gemakkelijker om de verjaardag verwachtte, en Cornelis reeds ziek was, besloot ik om op een Zweedse nationaliteit aan te nemen. later tijdstip te gaan.

Na een incident bij de Zweedse Het gekochte cadeau ligt nog altijd in grens nam Cornelis een besluit, mijn kelder, ingepakt en wel.

“Ik wil Zweed worden”.

Allereerst kreeg hij de vraag of hij Ik was te laat…..

Zweeds sprak, “Ik spreek toch nu Zweeds met u?” was zijn ant-

Pagina 3

15e Cornelisdag in Stockholm Door René Hasper Alweer de vijftiende keer dat de Cornelisdag in Stockholmm gehouden werd. Hoe groot het aanbod van artiesten is blijkt wel uit het feit dat, als we het programma vergelijken met dat van vorig jaar, we slechts twee artiesten/bands zien die zowel toen als nu optraden.

Åström & Medborgarna zorgden, als vanouds, weer voor vuurwerk; de man die met zijn mond een kompleet drumstel imiteert (Svante Drake) kreeg natuurlijk de volle aandacht en de stevige nummers vonden gehoor bij de vele bezoekers.

Cornelisprijs

Een vast punt tijdens deze dagen is de presentatie van de inmiddels tot nestor verheven Sid Jansson. Sid zorgt al jaren voor aan- en afkondiging van de artiesten en minstens zo belangrijk: het vertellen van anekdotes en soms zelfs het zingen van volksliedjes.

De spits werd om twee uur ‘s middags afgebeten door Kung Kaktus. Een voortreffelijk optreden, alle nummers die ze speelden waren van Vreeswijk met soms verrassende arrangementen.

Een ander hoogtepunt was Tobias Persson. Een band die niet alleen Cornelisnummers speelt maar waarvan de zanger ook Cornelis imiteert in stem, houding en gedrag. Hiermee is hij dit jaar tweede geworden in de Zweedse soundmixshow.

Een vermakelijke act met zeker respect voor de meester.

Tobias Persson Jan-

ne

Sven Bertil Taube De Cornelisprijs ging dit jaar naar Sven Bertil Taube, jawel de zoon van Evert Taube.

Een geëmotioneerde Taube vertelde dat hij ooit met Cornelis had gesproken, zij het in gedach-ten, tijdens een bezoek van Taube aan IJmuiden. Er was natuurlijk een indrukwekkend juryrapport met al zijn verdiensten, maar volgens een Zweed aan mijn tafel was zijn grootste verdienste een zoon van zijn vader te zijn.

de oren een rustiger heenkomen zochten.

Traditioneel wordt een dergelijke dag afgesloten met het zingen van ‘I natt jag drömde’ waarbij ditmaal voor de gelegenheid nog enkele leden van de Hep Stars uit het publiek werden gevist. Cornelis heeft dit nummer vertaald en opgenomen maar de Hep Stars hebben er in Zweden een grote hit mee gehad. Hierna was het festival afgelopen maar de artiesten hadden de smaak te pakken gekregen en de gitarist zette het nummer “Cadillac” in, het publiek ging helemaal uit de bol bij deze grootste hit (uit 1965) van de Hep Stars, enkele Nederlanders in verwarring achterlatend.

Al met al een indrukwekkende, maar zeker ook een vermoeiende dag vol met Zweedse folkmuziek met een flinke portie Cornelisnummers. Voor een fan, die speciaal uit Nederland komt, kan dat laatste natuurlijk nooit genoeg zijn. De aandacht voor dit evenement was zo groot dat na aanvang er geen doorkomen meer aan was; pas na 20.00 uur werd het wat rustiger.

Een bewijs dat Cornelis hier nog steeds leeft.

Als afsluitende act werden, met alle respect, twee bejaarde mensen het podium opgedragen.

Spoedig bleek het om Heta Linjun te gaan, die het swingen en het spelen van de blues zeer zeker niet vergeten waren. Dit bleek vooral uit het Cornelis- nummer Cornelis d eed het we ‘Ångbåtsblues’. Hierbij liep de er, alweer voo r het vijftie geluidssterkte zo op, en was de nde jaar zon vervorming navenant, dat somop de Cormige mensen met de vingers in nelisdag.

Sid Jansson

Pagina 4

Cornelis Vreeswijk verovert Christianshavn Cornelis Vreeswijk verovert (nu, vijftien jaar na zijn overlijden) stormenderhand ook Denemarken. Op 10 en 11 augustus j.l. herdachten de Denen, dat Cornelis Vreeswijk –naast Zweeds en Nederlands– ook een beetje Deens is. Immers: hij heeft van 1983 tot 1985 een groot deel van zijn tijd gewoond en gewerkt in Christianshavn, het oude havengebied van het mooie Kopenhagen. Een aantal leden van het CVG was benieuwd hoe de Denen een en ander aanpakken, en het moet gezegd: ze weten van wanten.

Niet één, maar twee dagen. En niet op één, maar op zeven locaties verspreid over de binnenstad van Kopenhagen. De Zweden mogen dan met Mosebacke en de Cornelisdag (met de Vreeswijk cultuurprijs) het belangrijkste evenement in huis hebben om de herinnering aan Vreeswijk levend te houden, de Denen hoeven zich beslist niet te generen, en doen kwalitatief niet voor de Zweden onder. Weliswaar geen CV-museum in Kopenhagen, en de Mäster zelf mag dan begraven liggen in Stockholm, maar menig voetstap van Cornelis is terug te vinden in het oude Christianshavn, gelegen tussen het stadscentrum van Kopenhagen en het (mede door Nederlandse boeren gestichte) voormalige eiland Amagen.

(geïnspireerd door de Zweedse Cornelisdag) meteen flink uitpakken, en wist dat ze niet alleen de Deense liefhebbers van Vreeswijk, maar ook liefhebbers in het zuiden van Zweden moest bedienen.

Marianne (die vanaf 1979 de boekingsagente voor Cornelis in Dene-

dat het voor hen veel gemakkelijker is om van Zweden even over te wippen naar Kopenhagen: het ligt nu eenmaal dichterbij. Tevens speelt voor zowel de Denen, Zweden én Noren mee, dat men elkanders taal redelijk goed kan volgen. Wat dat aangaat, komen wij in Nederland/Vlaanderen er maar bekaaid vanaf, zowel qua ligging als taal.

Gelukkig was er toch ook een Nederlandstalige inbreng van Ibo Bakker & de Alibi’s.

Zij waren uitgenodigd om Nederland te vertegenwoordigen, en niet zonder succes!

René Hasper, Lourdes Boasman en Marianne Jul

marken was) had een uitgebreid aantal artiesten weten te charteren, waarvan –naast Denen en Noren– het overgrote deel afkomstig was uit Zweden, w.o. Jack Vreeswijk en Blueboys. Misschien wel apart om te vermelden: Jack trad op zaterdag op, ging vervolgens naar huis voor een ander optreden, en kwam de volgende dag weer terug naar Kopenhagen om nog een optreden te verzorgen.

Dit illustreert, dat voor menige, in het zuiden woonachtige Zweed, het evenement in Stockholm weliswaar heel interessant moge zijn, maar

Voor wat betreft Cornelis: op de vlucht voor waarschijnlijk een zoveelste conflict met de Zweedse fiscus, streek hij in 1983 voor een aantal jaren neer in Kopenhagen. Met dat gegeven in het hoofd, besloot een aantal Denen begin dit jaar tot oprichting van het Cornelis Vreeswijk Komiteé. Om een en ander te vieren werd contact gezocht met het Zweedse Sällskapet, waarvan het bestuur maar al te graag bereid bleek om deze jongste loot aan de Vreeswijk Genootschaps-boom de helpende hand toe te steken.

Marianne Jul, voorzitster van het nieuwe Komiteé, wilde Jack Vreeswijk en Hjalmar Leissner

Ibo en de Alibi’s Zaterdagmiddag begon het feest al: in het restaurant Ravelinen, gelegen aan de toegangsweg van Amagen naar Christianshavn. Hier trad een keur van artiesten op. Een aantal namen, bekend aan de kenners van het Zweedse Vreeswijk-werk: Janne Åström & Medborgarne, Conny Söderlund en Owe Gustavsson (voor de gelegenheid samen met Tommy Koverhult), Blueboys, Jack Vreeswijk en Hjalmar Leissner, alsmede Ibo Bakker & de Alibi’s.

Sid Jansson trad als stalmeester op.Tot groot genoegen kon worden geconstateerd, dat het enthousiasme, waarmee onze lange Ibo en zijn kornuiten zowel Vreeswijknummers als eigen liedjes brachten, aanstekelijk werkte op het publiek. Om op z’n plat Deens te zeggen: Stør sukses.

Pagina 5 ’s Avonds werd dit kunststukje in café Fingerbøllet nog eens herhaald, waar de Nederlanders, vóór ze van de enthousiaste Denen mochten vertrekken, tot drie maal een toegift moesten spelen. Ook op de zondag was een vrij uitgebreid programma door heel Christianshavn op poten gezet. In de middag werd door verschillende artiesten de binnenstad verlevendigd.

Frelsers kerk

Evenals een dag eerder werden op het carillon van de Frelsers kerk melodieën gespeeld van Vreeswijknummers, terwijl in de Christians kerk door Claes Janson en Kjell Öhmann het stuk “Sagan om den flygande Holländaren”, de Zweedse versie van “Troubadour van IJmuiden” (vorig jaar in Nederland nog succesvol op de planken gebracht door Jules Croiset) werd voorgedragen.

Vastgesteld mag worden, dat het Deense CVKomiteé met dit weekend niet alleen een visite-kaartje heeft afgegeven, maar ook duidelijk een punt heeft gescoord. Dat

de Denen zelf ook tevreden waren, mag wel blijken uit het feit, dat men heeft aangekondigd om volgend jaar weer zo’n spektakel te zullen organiseren. In dit verband mag er trouwens op gewezen worden, dat het Deense festival voor de Nederlanders met een smalle beurs een méér dan acceptabel alternatief is voor de Zweedse Cornelisdag. Wie interesse heeft, kan in augustus 2003 met eigen ogen aanschouwen, hoe de Denen de herinnering aan Cornelis Vreeswijk levend houden. Het Deense Cornelis-festival is beslist een aanrader!!

Ledenvergadering/troubadoursmiddag Zoals bekend, is er elk jaar een ledenvergadering. Deze ledenvergadering is m.n. bedoeld als podium voor de leden, waarbij zij contact kunnen hebben met de leden van het bestuur, waar de nieuwe leden van het bestuur verkozen kunnen worden, waar verantwoording wordt afgelegd v.w.b. de inkomsten en uitgaven van het Genootschap, en waar het beleid van de vereniging toegelicht wordt.

Dat wij de kans aangrijpen om van zo’n dag een zogenaamde “Troubadoursmiddag” te maken, kunt u ons toch niet kwalijk nemen…

toegezegd te willen musiceren: Ibo Bakker, Tonny Bik-Vreeswijk, Ted-Jan Groen en Peter Verschoor.

Nogmaals: gezelligheid staat voorop, dus denk niet te snel dat u het beluisteren niet waard bent.

Waar het bestuur ook graag naar wil luisteren, is uw mening als lid. De ledenvergadering is daarvoor bij uitstek de aangewezen plek, alhoewel het bestuur zeer zeker gevoelig is voor bijdragen buiten de ledenvergaderingen om, zijn suggesties altijd welkom! Soms echter gaat het ook om beslissingen. U, als lid van het De jaarlijkse ledenvergadering is uit- CVG, zult moeten beslissen of u tegeschreven voor zaterdag 9 novem- vreden bent over datgene wat het ber 2002. De vergadering wordt ge- bestuur van het CVG het afgelopen jaar heeft gedaan om de doelstellinhouden in de Openbare Bibliotheek van de gemeente IJmuiden, en begint gen van het CVG te bewerkstelligen. om 14.00 uur. Het adres van de bibli- Kortom, : Cornelis Vreeswijk in Nederland uit de vergetelheid rukken, en otheek: Dudokplein 16, 1971 EP te de liefhebbers van zijn muziek geleIJmuiden. De agenda zal ter plekke genheid bieden om die liefhebberij te worden verstrekt Na afloop is er gelegenheid tot musi- kunnen uitoefenen, of er plezier aan te ontlenen. ceren, dus u wordt opgeroepen om niet alleen een goed humeur mee te Daaraan gekoppeld, en minstens zo nemen, maar ook een muziekinstru- belangrijk, is het stemrecht, dat u als ment! Kunt u er niet op spelen? Pech! lid van het CVG geniet. Stemrecht om Beheerst u die kunst wel? Wordt het kandidaten voor vacante bestuursalleen maar gezelliger! De volgende functies ook daadwerkelijk in het bestuur te laten plaatsnemen, of om ze CVG-leden hebben in ieder geval al

af te wijzen; en, tot slot, de mogelijkheid die u bezit om uzelf kandidaat te stellen voor een bestuursfunctie.

Heeft u interesse in een bestuursfunctie? Dan kunt u uw kandidaatstelling, via de webmaster, bekendmaken aan het zittend bestuur. Uiteraard kunt u zich ook schriftelijk aanmelden. Bellen kan natuurlijk ook op 0306050751.

V.w.b. de stand van zaken omtrent het bestuur, is er een vacature vrijgekomen. Onze secretaris, Pom Wolff, heeft te kennen gegeven, dat hij geen kans ziet zijn functie als bestuurslid naar behoren uit te oefenen in combinatie met zijn drukke privéwerkzaamheden. Hij verzoekt dan ook om ontheven te worden van zijn taak als secretaris. Overigens zult u toch regelmatig bijdragen van Pom zien en horen, want zijn dichtregels zullen de Nieuwsbrief blijven sieren, en zijn streven is om ook op de Vreeswijk-dagen zijn spinsels voor te blijven dragen.

Het bestuur hoopt u te kunnen verwelkomen op 9 november a.s. in de Openbare Bibliotheek te IJmuiden!

Pagina 6

Ted Jan en Anouschka van harte gefeliciteerd.

Op 26 augustus j.l. is Ricky geboren, dochter van Ted Jan Groen en Anouschka Bakker.

Ted Jan Groen is een van de troubadours die min of meer regelmatig de bijeenkomsten van het CVG opluistert. Hij is afgestudeerd op Cornelis Vreeswijk dus hij is een echte kenner.

Swedish Chef

Ook negen november treedt hij op tijdens de jaarlijkse ledenvergadering. Vergeet hem niet te feliciteren met de familieuitbreiding. Je krijgt tenslotte maar één keer in je leven een oudste dochter. Hierbij het geboortekaartje wat we van hem mochten ontvangen.

“Pytt i Panna - Zweedse Hachee”

Studiereis Stockholm 7 t/m 14 december 2002

Enkele cursisten en de docente Zweeds van de Volksuniversiteit Amsterdam organiseren een studiereis naar Stockholm in de week rond het Luciafeest. De stad is dan in de ban van de Nobel-prijzen en al helemaal in kerststemming. Als je voldoende Zweeds beheerst (tenminste één jaar volksuniversiteit of equivalent) dan kan je mee met deze unieke reis.

• • • • • • •

Bekijk Gamla Stan met een gids Kerstmarkt in Skansen Luciaconcert in Storkyrkan Een hele dag naar Uppsala Rondleiding in TV studio's Themadag Cornelis Vreeswijk Veel tijd voor je eigen plannen

De reis kost € 540. Daarbij is onder meer inbegrepen: vlucht per KLM naar Stockholm, accommodatie in een tweepersoonskamer met ontbijt en toegang tot diverse bezienswaardigheden en evenementen. Je kunt je nog inschrijven tot 19 oktober, maar let op: het aantal deelnemers is beperkt tot 20.

Voor meer informatie bel of mail je met Michiel Bardet: 020 – 669 6489 of Bardet@wanadoo.nl

Ingrediënten: • 6 aardappelen en in blokjes gesneden • 500 gr gebraden rundvlees (in blokjes) • 250 gram ham, ook in blokjes • 2 uien • Boter en olie • 1 eetlepel peterselie • Peper en zout • 1 eidooier of gebakken ei per persoon.

Bereiden: Smelt wat boter en olie in een grote braadpan op een flink vuur. Als het schuim wegtrekt de aardappelblokjes erbij doen. Draai de hitte terug tot matig en bak de blokjes 15 tot 20 minuten tot ze bruin en knapperig zijn, haal ze uit de pan en zet ze opzij om af te druipen op een laagje keukenpapier.

Doe, als dat nodig is, nog wat meer boter en olie in de pan en braad hierin de uien tot ze glazig zijn.

Voeg hierna de blokjes vlees en ham toe en verhoog de hitte een beetje.

Braad het geheel ongeveer 10 minuten.

Schud de pan voortdurend zodat de vleesblokjes aan alle kanten licht aanbruinen.

Doe de aardappelblokjes er weer bij en laat alles sudderen tot de aardappelen weer goed heet zijn.

Bestrooi de hachee met peterselie en voeg zout en peper naar smaak toe.

In Zweden wordt de hachee opgediend in porties op voorverwarmde borden.

Maak in elke portie een kuiltje met de bolle kant van een lepel. Zet hierin een halve eierschaal met een eidooier erin. Iederéén kan nu zelf de dooier door de hachee mengen.

Een alternatief hiervoor is om het te serveren met een gebakken ei erop.

Pagina 7

Beeld van Cornelis

Door Lourdes Boasman

Slapeloze nachten had ze. “Waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen, zal het me wel lukken?”

In haar Wassenaarse atelier verhaalt Tineke Ongkiehong over haar ervaring met betrekking tot het maken van een beeld van Cornelis Vreeswijk.

Nadat ze de opdracht, om een beeld van Cornelis Vreeswijk te maken, van het CVG had aangenomen, kampte Tineke Ongkiehong met een paar slapeloze nachten. De opdracht om een buste van Cornelis Vreeswijk te kunstelen, was eerder aan Hetty Litjens gegeven. Door privé omstandigheden was Hetty echter genoodzaakt de opdracht terug te geven.

Even leek het er dus op, dat het project een lang uitstel kreeg te verduren.

Toen ik dit aan Tonny Bik-Vreeswijk, het jongste zusje van Cornelis, vertelde, gaf ze aan dat haar schoonmoeder al jaren beelden maakte. Namens het CVG wilde zij wel informeren of haar schoonmoeder deze klus voor het Genootschap wilde oppakken.

Tot grote vreugde wilde Tineke Ongkiehong deze uitdaging wel aan.

Het bleek geen gemakkelijke opgave te zijn, ze had immers alleen wat foto's beschikbaar, alsmede de hoes van een LP. Ook uit haar geheugen kon ze niet putten, want ze heeft Cornelis nooit ontmoet.

Na vele uren zwoegen, ondersteund door vriendin en medebeeldhouwster Hildegard de JongSalm, werd uiteindelijk een resultaat bereikt waarmee de dames min of meer tevreden waren. Tonny heeft vervolgens nog eens kritisch naar het beeld gekeken en aan de hand van wat kleine aanwijzingen c.q. wijzigingen werd een fantastisch resultaat bereikt. Op zondag, 15 september j.l., was het zover: het beeld kon dan eindelijk getoond worden. Plechtig werd de hoes er af gehaald, et voilá: een weergaloos resultaat.

Tineke Ongkiehong (rechts) en Hildegard de Jong-Salm Niet alleen is het een goed gelijkend beeld, maar zelfs besproken laten. Ondanks alle tijd en aan de kleinste details is gedacht: de kosten, die ze in het ontwerpen en boetseren van het beeld heeft gestoSpaanse sik van Cornelis met het kleine opwippende puntje haar onder ken, heeft Tineke besloten om het de lip. Het spleetje in zijn onderlip en beeld van Cornelis Vreeswijk aan het CVG te schenken. Namens het CVGzijn favoriete type overhemd, hoge kraag met puntjes. Een kleine zachte bestuur en alle leden wil ik Tineke hier hartelijk voor danken. glimlach om de mondhoeken maakt het geheel compleet. Een moeilijke Tineke Ongkiehong is geen zogeklus was geklaard. naamde “professional”. Méér nog is Inmiddels is een offerte uitgevraagd het beeldhouwen eigenlijk haar hobom het nu nog kleien beeld in brons by. Maar dan wel een hobby, waar ze via o.a. het maken van schilderstukte laten gieten. In de volgende Nieuwsbrief zal verder aandacht aan ken in is beland, en waar zij toch het de voortgang rondom het beeld wor- meest plezier aan beleeft. Met terechte trots toonde ze mij diverse den besteed. andere beeldjes die ze gemaakt had.

Een laatste zaak wil ik zeker niet on- Ook in haar tuin zijn de verschillende beeldjes te bewonderen. Opvallend is dat Tineke beslist veelzijdig te werk gaat: verschillende stijlen en verschillende materialen.

Tot slot voor degenen die interesse hebben in het werk van Tineke, of voor mensen die een beeldje willen laten maken: deze kunnen voor een offerte contact opnemen met haar.

Het adres en telefoonnummer zijn bekend bij het bestuur van het CVG.

Pagina 8

Vreeswijk en Victor Jara Op een ochtend lees ik in “De Stem”, regionaal dagblad voor ZuidwestNederland, een artikel over Cornelis Vreeswijk, bedoeld om zijn binnenkort te verschijnen CD “Cornelis Vreeswijk - een hommage” onder de aandacht te brengen en deze te promoten.

Ik lees over zijn leven en het tragische einde daarvan; over het matige enthousiasme voor zijn platen in Nederland en over zijn succes in Zweden. Eén passage in het artikel intrigeert mij.

“Slechts een paar Nederlandse platen kennen we van Vreeswijk, waaronder één met vertalingen van de Chileense protestzanger Victor Jara”.

Als ik die plaat eens te pakken zou kunnen krijgen, is mijn onmiddellijke gedachte. En daar en dan begint mijn zoektocht, want bij het lezen van de naam “Victor Jara” ben ik terug in Chili, waar ik samen met mijn man tweemaal op vakantie ben geweest. Onze dochter en haar partner woonden en werkten daar toen. Op één van die vakanties bezochten we de Centrale Begraafplaats in Santiago waar deze Victor Jara begraven ligt; tijdens de staatsgreep door Pinochet op 3 september 1973 gevangen genomen, gemarteld en tenslotte vermoord. Zijn lichaam is daarna op een vuilnisbelt gedropt en later gevonden door fans en aan zijn familie overgedragen. Zijn graf (uitgehakt in de muur) is heel pover en iemand heeft er een bloemetje bij gezet. Onder, boven en naast hem graven van mensen die op ‘diezelfde dag overleden’ zijn.

Bij de ingang/uitgang van de begraafplaats een immense gedenkplaat met 2500 namen van mensen die nog steeds vermist zijn. Op de terugweg weinig of niets gezegd in de auto, alleen maar stil geluisterd naar de muziek van deze protestzanger.

Als eerbetoon aan deze Chileense dichter/zanger heeft Cornelis Vreeswijk in 1977 de plaat “Het recht om in vrede te leven” gemaakt en het was die plaat die ik zocht. Internet bracht mij bij het Cornelis Vreeswijk Genootschap en in de persoon van René Hasper vond ik iemand die mijn wens kon vervullen. Vanuit verschillende invalshoeken kwamen wij elkaar op de digitale snelweg tegen.

Ik vanuit mijn interesse voor Chili, voor een stukje geschiedenis van dat land en vanuit een heilige verontwaardiging over wat Victor Jara en zoveel anderen is aangedaan; René vanuit zijn belangtelling en liefde voor Cornelis Vreeswijk. Het kan wonderlijk gaan!

Dankzij het Genootschap en dankzij René heb ik de plaat!!!

Mijn dochter heb ik ermee kunnen verrassen en hoe die verrassing is overgekomen vertelt zij zelf.

CHILI Naar Chili, Zuid-Amerika, om daar te gaan wonen en werken betekent: Spaans leren. Hoe kan dat het beste?

Na ettelijke taallessen begin je eens wat televisie te kijken, een simpele krant te lezen en tenslotte – na zo ongeveer een jaar doorgebracht te hebben in Chili - kun je je dan uiteindelijk wat verdiepen in literatuur en muziek van het land. Welke muziek bijvoorbeeld is nu ‘typisch’ Chileens?

Navraag bij Chileense vrienden bracht ons bij Victor Jara, de protestzanger van Chili. De CD’s van Jara waren destijds (1994 – 1998) niet zo makkelijk te krijgen in Chili - misschien is dat inmiddels wel veranderd. Ook waren de reacties van Chilenen om ons heen bij het noemen van de naam Victor Jara zeer verschillend; sommigen fronsten de wenkbrauwen, terwijl het voor anderen aanleiding was om ons hun zeer persoonlijke, aangrijpende verhaal te vertellen. Dat varieerde van hun gedwongen verblijf in Europa tot werkloosheid en daarmee gepaard gaande armoede van familie of vrienden. Over vermissing van bepaalde personen werd in het openbaar nauwelijks gesproken. Zeker was dat de periode Allende – Pinochet de Chileense samenleving nog steeds polariseerde. Het was bepaald geen onderwerp waar je zomaar ‘als borrelpraat’ over sprak.

Victor Jara in het Nederlands te horen, vertolkt door Cornelis Vreeswijk, plaatst de zanger helemaal in het kader van het maatschappelijk geëngageerd denken van de jaren 70. De Nederlandse samenleving had sympathie voor Allende en de revolutie in Chili en misschien heeft Vreeswijk daar wel aan bijgedragen -wie zal het zeggen- het is voor mijn tijd.

Voor mij voegt het in ieder geval twee extra dimensies toe aan Victor Jara: een link met Chili via Vreeswijk, waarvan ik niet wist dat die bestond en niet in de laatste plaats het luisteren naar de mooie, mij inmiddels overbekende muziek, maar nu in mijn eigen taal.

Bedankt mama en bedankt René!

Marian Dekker

Matty Dekker

Pagina 9

Ibo Bakker Sinds zijn eerste optreden op 1 juni 2000, de oprichtingsdag van het CVG, is hij niet meer weg te denken op Vreeswijkdagen, of het nu om Nederlandse, Zweedse of Deense dagen gaat. Wij stellen u voor: Ibo Bakker.

Van een, ogenschijnlijk, enigszins slungelige en verlegen troubadour, uitgegroeid tot een rasartiest. Eigenlijk geïntroduceerd door Johan Hoogeboom op de oprichtingsdag van het CVG in juni 2000 in Westwoud. Maarten van Roozendaal zou op deze dag optreden, maar hij moest verstek laten gaan wegens ziekte. Dus klom de jongeman op het podium, en onder accordeon begeleiding van Johan slingerde onze troubadour de eerste klanken van niet alleen Vreeswijk maar ook eigen nummers in de richting van de Vreeswijk liefhebbers. Die sloten hem prompt in hun hart, en hebben hem nooit meer laten ontsnappen.

We hebben het hier over Ibo Bakker.

De bezoekers van de CVG-dagen kennen Ibo al. De kopers van de Hommage CD hebben eveneens kennis met hem kunnen maken, want ook voor deze CD heeft Ibo een tweetal stukken gezongen. Bezoekers van “De Troubadour van IJmuiden” hebben Ibo, samen met Jules Croiset, op het podium zien staan. In mei 2001 trad hij samen met Jules Croiset op tijdens het concert van de Nederlandse ambassadeur in Zweden.

Dat ook de Zweden oog voor kwaliteit hebben bleek daarna wel in, want na zijn optreden op de ambassade, werd Ibo van harte uitgenodigd om ’s avonds met de Zweedse band Janne Åström & Medborgarne op te treden.

Ook op de Cornelis Dag in Stockholm (augustus 2001) trad hij op, en het houdt niet op. Want inmiddels hebben ook de Deense liefhebbers van goede muziek Ibo Bakker ontdekt en opgenomen in hun rijtje van favorieten. De reden hiervoor zal ongetwijfeld mede liggen in het feit, dat, eenmaal op het podium, Ibo Bakker zich ontpopt als een rasartiest, die helemaal opgaat in zijn muziek en optreden.

Ook op het 2-daagse Vreeswijk Festival in Kopenhagen heeft hij weer

furore gemaakt. De Denen, die geen woord Nederlands spreken, zongen uit volle borst het door Ibo geschreven “Arm hart” mee. Alhoewel de Deense versie aanzienlijk verschilde van het origineel was het resultaat zeer appetijtelijk en alleszins aanvaardbaar. Ibo Bakker en zijn begeleidingsband De Alibi’s waren de eerste artiesten op het Deense festival, die de handen van de bezoekers al tijdens het zingen op elkaar kregen! ’s Avonds werd het in, café Fingerbøllet, helemaal een feest. Men ging helemaal “los”, toen Ibo een couplet in het Zweeds van het lied “Veronica” zong. De rest van de coupletten werd meegezongen in alle talen. De show, die hij samen met de Alibi’s gaf, oogstte veel succes. In het café werd zelfs tot stilte gemaand door de aanwezigen toen hij Cecilia Lind in het Nederlands zong. Alle geroezemoes was weg, en dat is, voorwaar!, geen geringe prestatie. Wie ooit in een uitpuilend café met rijkelijk vloeiend bier heeft gezeten, weet hoe moeilijk het is, om daar tot stilte te komen. Na afloop van het optreden werd de tent zowat afgebroken. Tot drie keer moesten de heren een toegift geven, en na afloop van het optreden waren ze drijfnat,

Ibo en de Alibi’s in Denemarken want zo'n show onder de hete lampen kost toch wel enige liters zweet.

Ibo en de Alibi's kunnen voldaan terugkijken.

Eenmaal terug in Nederland was het verhaal nog niet voorbij, want via de webmaster van het Deense Cornelis Vreeswijk Komiteé kwam het verzoek, of het mogelijk was om de CD van Ibo en zijn maten te leveren in Denemarken; domweg, omdat er grote vraag naar de CD van het illustere kwartet was. Ongetwijfeld hebben we nog niet het laatste van ze gehoord.

Zoals hierboven al gemeld, hebben Ibo Bakker en de Alibi’s een CD met eigen teksten uitgebracht. Natuurlijk is deze CD te bestellen, maar je kunt hen ook boeken. Voor beiden kan men zich melden op het onderstaande telefoonnummer.

Van harte aanbevolen!

Ibo Bakker Van Brakelstraat 135 3012 XW Rotterdam Tel. 010 - 4047156

Pagina 10

Van de voorzitter nog wel het een en ander moeten gebeuren. Het is te begrijpen, dat deze hele operatie nogal wat voeten in de aarde heeft, en dat e.e.a. flink wat kosten met zich meebrengt. Deze kosten kunnen niet allemaal betaald worden uit de opbrengsten van de contributie van de CVG-leden, iets, dat ook absoluut niet wenselijk is! Het CVG-bestuur studeert dan ook momenteel op de mogelijkheid van het houden van een benefietconcert. De opbreng-sten van zulk een concert zullen dan alle kosten omtrent het Vreeswijk-beeldje moeten kunnen dekken. Een aantal mogelijkheden wordt op het moment afgetast, en het CVG-bestuur komt hierop terug zodra ze iets concreet Maar daar is het nog niet mee gedaan. Eveneens in deze Nieuwsbrief kan mededelen, hoort u dat uiteraard zo spoedig mogelijk. Overigens doen kunt u lezen over Tineke Ongkiehong, die zich heeft beziggehouden wij hierbij ook een beroep op de leden: suggesties zijn van harte welmet het beeld van Cornelis Vreeskom! In dat kader wil ik ook wijzen op wijk. De eerste foto’s van de buste de komende ledenvergadering. Elvan Cornelis, nu nog in klei, staan afgedrukt in deze Nieuwsbrief. Wel- ders in deze Nieuwsbrief kunt u daarlicht staan al in de volgende Nieuws- over uitgebreid lezen. Ik hoop een groot aantal leden te mogen begroebrief foto’s van de bronzen versie.

Volgens het huidige schema zal dan ten op negen november in IJmuiden! de onthulling en plaatsing van het beeld in de duinen nabij Strandpavil- In relatie tot het borstbeeld van Corjoen te IJmuiden medio 2003 kunnen nelis is het overigens wel zo leuk om te melden, dat het Zweedse plaats vinden.

Het zal de aandachtige lezer van de Nieuwsbrief niet zijn ontgaan, dat er, v.w.b. Cornelis Vreeswijk, nogal wat aan de gang is in Denemarken. In onze vorige uitgave van de Nieuwsbrief, kon u in de “Cornelis Agenda” al lezen, dat in augustus niet alleen de “Cornelis Dagen” in Stockholm gevierd werd, maar we mochten óók uitkijken naar de “Cornelis dage” in Kopenhagen (Christianshavn, om precies te zijn). In deze Nieuwsbrief kunt u van beide evenementen een verslag teruglezen. Overigens kunnen we rustig stellen, dat de maand augustus een drukke (Cornelis) maand aan het worden is!

Vóórdat het allemaal zover is, zal

Vóórdat ik dit redactioneeltje afsluit, wil ik zeker de bijdrage van Hetty Litjens niet ongemeld laten. Hetty heeft, al ruim een jaar geleden, in eerste instantie de opdracht tot het maken van een beeldje aanvaard (zie ook het artikel “Een beeld is een beeld” in Nieuwsbrief nr. 7 van december 2001). Al flink gevorderd kreeg Hetty echter, door privéomstandigheden gedwongen, met tijdgebrek te kampen, die haar noopten afstand te nemen van het werken aan het beeld. Hetty vond dat zelf weinig aanvaardbaar, en moest, zeer tot haar teleurstelling, de op-dracht teruggeven. Derhalve wil ik op deze plek Hetty heel hartelijk danken voor de, door haar geïnvesteerde, tijd en moeite. Ze zal ongetwijfeld heel tevreden kunnen zijn over de resultaat van het werk van Tineke.

Sällskapet het plan heeft opgevat om een competitie uit te schrijven voor Lourdes Boasman Voorzitter CVG

Wij willen de nieuwe leden van harte welkom heten.

Bento Kleine Marjolein Peters R.J. Boering Marieke Roozeboom Bram van Roijen Henri Vijber Ruud van der Heijden René Waldram Jan Jaap Sorber Hans Langeveld

het vervaardigen van een borstbeeld van Vreeswijk. Dit beeld zal geplaatst worden in “Cornelisparken” te Stockholm. Met zo’n mooi beeld van Vreeswijk op komst in Nederland, kon het CVG-bestuur zich niet inhouden, en we hebben Tineke dan ook gevraagd of zij interesse heeft in het dingen naar de opdracht van het Zweedse Sällskapet.

IJmuiden Amsterdam Amsterdam Leiden Rotterdam Zoetermeer Best Abbekerke Appeltern Bennekom

Cornelis Agenda 09-nov-2002

Ledenvergadering Troubadoursmiddag te IJmuiden

12-nov-2002

Minnesconsert te Stockholm