Nb2001 03

Cornelis Vreeswijk Nieuwsbrief. Verschijnt 1 keer per kwartaal. No 6 Jaargang 2. Herfst 2001

Geslaagde Cornelisdag in Den Bosch

In dit nummer: Column Jules Croiset

2

Voortgang monument

2

Contributie

2

Cornelisdag Den Bosch

3

Het Duitse uitstapje

5

Cornelis op het Internet

5

Vreeswijk door anderen

6

Nieuwe leden

6

Mijn Zwedenreis

7

Nieuw materiaal

10

Van de voorzitter

10

Dit is een uitgave van het Cornelis Vreeswijk Genootschap. Het CVG is een vereniging voor liefhebbers van Cornelis Vreeswijk, en wil de herinnering aan Vreeswijk in Nederland levend houden. Het CVG organiseert bijeenkomsten, geeft een nieuwsbrief uit, onderhoudt een internetsite en steunt projecten die bijdragen aan de doelstellingen.

Het lidmaatschap bedraagt f 25,(€ 11,35) per jaar, over te maken op gironummer 8309238 ten name van Rutger Vahl, Gouda, ovv CVG. Cornelis Vreeswijk Genootschap De Savornin Lohmanlaan 5-III 6823 BD Arnhem tel. 026-3518500 genootschap@cornelisvreeswijk.nl www.cornelisvreeswijk.nl

Blue Boys, helemaal uit Zweden, Jan Deurloo, Henk Bodde, Pom Wolff, Ad Thijs, Peter Verschoor en Jules Croiset bezorgden het Cornelis Vreeswijk gezelschap weer een onvergetelijke dag in het Koningstheater in Den Bosch.

Een middag waar een ieder weer liet zien op welke wijze Cornelis in Nederland geëerd kan worden. n.

Lees er het fijne van op pagina 3

Leden brengen bezoek aan Zweden “Vakantie was het niet echt. Een culturele reis naar de bakermat van Cornelis Vreeswijk met een zeer select gezelschap van leden van het Genootschap. Een beginnende troubadour, een dichter, de zusjes Van Heuven, een webmaster, een skireparateur, een lerares, een gelouterd zangduo en natuurlijk de voorzitster en ik zei de gek. Ik zal het niet gauw vergeten. Een persoonlijk verslag van een bevrijd lid”.

Lees verder op pagina 7

CD “Vreeswijk door anderen” officiële lancering gepland begin volgend jaar De opnames zijn bijna afgerond, teksten voor het CD-boekje zijn in de maak en begin volgend jaar is het dan zo ver: de CD met Nederlandse artiesten die een hommage brengen aan Cornelis Vreeswijk wordt officieel gelanceerd!

Tegelijkertijd komt een CD uit met uniek materiaal van Cornelis, inclusief een aantal nog niet eerder uitgebrachte nummers.

Lees verder op pagina 6

Pagina 2

C

olumn

CROISET zingt VREESWIJK (een in eigen beheer opgenomen CD)

Wie had een jaar geleden durven dromen, dat ik aan een liederenprogramma rondom de troubadour van IJmuiden, ‘Cornelis Vreeswijk’ zou gaan meewerken? Ik in ieder geval niet. Wie tegen mij gezegd had: "Weet je, Jules, dat jij binnenkort op het toneel 15 liederen van die Cornelis Vreeswijk gaat zingen ... ?", die had ik beleefd, doch resoluut geadviseerd om op korte termijn een zenuwarts te gaan raadplegen. En iemand die me zou hebben gesuggereerd om al die liedjes van Cornelis maar eens op een CD te zetten zou ik, zelfs zonder die zenuwarts om advies te vragen, krankzinnig hebben verklaard. Nu is die CD er: CROISET zingt VREESWIJK en ik ben er apetrots op.

Donderdag 26 juli 2001, Friesland. Op een steenworp afstand waar ik gedurende het laatste jaar van de Tweede Wereldoorlog ondergedoken heb gezeten, bevindt zich de geluidsstudio van de leider van het combo, die mij bij de voorstellingen van De Troubadour van IJmuiden zo voortreffelijk terzijde stond. Studio Giekerk, gevestigd in een voormalige zuivelfabriek, die ik mij uit mijn oorlogsjaren nog herinner als zijnde, zelfs in die barre tijden, een florerend bedrijf. Maar ja, wat wil je ook met zoveel boerenbedrijven in de wijde omgeving, die het product van hun melkkoeien maar al te graag aan de coöperatieve

zuivelfabriek afleverden, in plaats van aan de moffen. Om 10 uur in de ochtend kwamen wij elkaar na lange tijd weer tegen, de een bruin gebrand door de zuidelijke vakantiezon, de ander nog bleek omdat de vakantie nog voor de deur stond. Er werd kennis gemaakt met Barend Minks, die zich later zou ontpoppen als een voortreffelijke geluidstechnicus en opnameleider.

Buiten was de temperatuur zo'n 32° Celsius, binnen liep dat al gauw op naar de 35° en helemaal binnen, in de diverse opnameruimtes (voor ieder instrument apart), wees de thermometer toch zeker 40° aan. En zo begonnen we heel voorzichtig aan "Misschien wordt het morgen beter", hetgeen nu ik het opschrijf, op zijn zachtst gezegd, enigszins ironisch overkomt; want we beschikten niet over "morgen", het moest er in één dag op, alle 14 nummers. We hadden bij voorbaat al besloten er één te schrappen, later zijn dat er, mede door tijdgebrek en vermoeidheid, drie geworden; maar er is ook weer een nieuw liedje voor teruggekomen, dat Ibo Bakker als mijn gastzanger op de CD ten gehore brengt: "Het laatste sprookje". Badend in ons zweet worstelden wij ons de dag en de avond en vervolgens ook nog een deel van de nacht door, om alle liedjes er maar op te krijgen. We overleefden diverse mentale instortingen, onderdrukten ergernissen en woedeaanvallen, vielen in slaap en werden weer wakker, haatten elkaar en hadden elkaar vervolgens weer lief, tot om 3 uur vrijdagochtend, of, zoals je wilt donderdagnacht eindelijk alles erop stond, en het nu uitsluitend nog aankwam op de montage van de door ons inmiddels als meesterwerk bestempelde Compact Disc. Wist u trouwens dat het Friese woord voor CD "straalschijf” is? Lieve jongens, mooie muzikanten, trouwe en inspirerende Peter Verschoor, onvermoeibare technicus, creatieve René Hasper, die zo´n mooi en origineel hoesje voor de CD ontwierp, enthousiaste leden van het Cornelis Vreeswijk Genootschap onder de bezielende leiding van de voorzitter, de onvolprezen Lourdes Boasman en last but not least Cornelis zelf: bedankt dat ik kennis met jullie heb mogen maken. Dat jullie ervoor gezorgd hebben dat mijn carrière in de herfst van mijn leven zo´n muzikale wending heeft kunnen nemen.

De CD is nu klaar, zodat mede daardoor de liederen van Cornelis (roepnaam Kees) altijd zullen overleven.

Monument in Nederland Zoals inmiddels bekend is, is toestemming verleend door de gemeente Velsen voor het plaatsen van een beeldje van Cornelis Vreeswijk in IJmuiden. Momenteel wordt hard gewerkt aan de buste.

Tijdens een bezoek aan Stockholm heeft Tonny Bik-Vreeswijk, de jongste zus van Cornelis, samen met haar daar wonende zuster Ida een mooi brok graniet uitgezocht, dat kan dienen als sokkel voor het beeld. Ida heeft inmiddels foto´s gemaakt van de steen.

Zij is van mening dat het niet alleen een mooie steen is, maar ziet het ook als iets symbolisch omdat het uit Zweden komt, en zelfs van Lidingö, de vroegere woonplaats van Cornelis. Ida heeft de firma Frans Maas bereid gevonden om de steen te vervoeren van Lidingö naar de plaats van bestemming in Nederland.

In de volgende Nieuwsbrief zal uitgebreid aandacht worden besteed aan de vorderingen van het beeldje.

Contributie

Jammer is het te moeten constateren, dat een aantal leden nog steeds hun contributie over 2001 niet heeft voldaan.

We hebben, als bestuur, gemeend, tot op heden tóch alle leden van een Nieuwsbrief te moeten voorzien. In concreto betekent dit echter, dat als leden, ook na ontvangst van déze Nieuwsbrief, hun contributie niet voldoen, dit helaas de laatste keer is dat zij de Nieuwsbrief ontvangen.

Deze leden krijgen, ter herinnerin g, van onze penningmeester nog separaat een brief toegestuurd.

Pagina 3 Deze keer was het befaamde Koningstheater in Den Bosch de plek waar een ieder naartoe gekomen was. Het dient in de eerste plaats nogmaals te worden gezegd dat het theater ons gratis ter beschikking is gesteld, dat alle medewerkers van het theater pro deo en op een geweldig vakkundige en vriendelijke manier hun diensten hebben verleend. Duizend maal dank daarvoor, ‘tusen tack’!!

Na het welkomstwoord van voorzitter Lourdes Boasman, met name gericht aan de Zweedse gasten, waaronder Per-Albin Hansson, de secretaris van het Zweedse Genootschap “Cornelis Vreeswijk Sällskapet”, was het de beurt aan de Blue Boys. Het was de eerste keer dat we Zweedse artiesten op de bühne te zien en te horen kregen.

Andreas Kidmo en Tony Lesse hebben in Zweden zo langzamerhand al aardig naam gemaakt als Cornelis vertolkers en we konden nu zelf horen waarom. Het was bijzonder leuk dat ze niet alleen een groot aantal liedjes in het Engels brachten, maar behalve een enkel couplet, de gehele Autowasserijblues in het Nederlands zongen.

Na hen was de beurt aan de Nederlander Jan Deurloo, die op zijn beurt weer in het Zweeds zong. Het aspect van al die talen over en weer was geweldig en op zulke momenten zou je zo graag hebben willen weten wat Cornelis ervan gevonden zou hebben! Bovendien hebben we het hier over jongelui van eind 20, begin 30 en niet over leeftijdgenoten van de oude meester. Dat Cornelis niet alleen liedjes maar ook “echte” poëzie schreef, werd weer benadrukt door Ad Thijs, kleinkunstenaar, tekstschrijver en dichter, die vertelde over zijn ontdekkingsreis naar de samenhang van de 2 gedichten die hij voorlas: “Kom dood” , dat we kennen als de afsluiting van het theaterstuk, en “IJmuiderslag” (vertalingen Carolien van Heuven).

Alweer een geslaagde Cornelisdag Henk Bodde had zijn debuut al gemaakt in kleine kring in Zweden, maar mocht nu echt het toneel op.

Ondanks zijn zenuwen, koude handen en droge keel ging het prima; gewoon doorgaan Henk!

Na de pauze vertelde Per-Albin Hansson kort iets over de bezigheden in Zweden en het museum, waar o.a. hij één van de drijvende krachten is.

Daarna trok hij een kaartje met het nummer van een rij en een stoel en de gelukkige, die op die stoel zat kreeg een CD en een T-shirt van het Genootschap.

Peter Verschoor vertelde vervolgens over zijn relatie met Cornelis in de jaren 70, toen hij in Stockholm als correspondent werkte en ……. over de nieuwe CD die begin volgend jaar zal uitkomen. Daarop zullen Nederlandse artiesten (en niet de minste) bekend en onbekend werk van Cornelis vertolken en op een tweede CD is Cornelis zelf te horen, met o.a. een paar unieke opnames, die nooit eerder zijn uitgebracht. Als grote verrassing en wereldprimeur, had Peter de door Maarten van Roozendaal ingezongen nummers bij zich en wij mochten ze horen. Het door Peter Verschoor vertaalde nummer “Een reis” was prach-

tig en “Teddybeer”, door Cornelis zelf ook in het Nederlands gezongen, werd in de versie van Maarten van Roozendaal een sensatie! Als dit voorproefje de kwaliteit van de gehele CD vertegenwoordigt (en Peter zei dat dit zo was), dan belooft er iets grandioos op ons af te komen in december.

Jules Croiset vereerde ons wederom met een optreden en vertelde over zijn ervaringen in Zweden tijdens het concert bij de Nederlandse ambassade, de CD die hij in eigen beheer heeft opgenomen, om vooral de band met Cornelis actueel en bij de hand te houden, maar ook met het oog op een latere tournee door het land.

Dit ‘later’ wordt behoorlijk veel later, namelijk niet eerder dan het jaar 2003 en dat komt o.a. omdat hij eerst een droom in vervulling ziet gaan: een toneelproductie (“De gebroeders Karamasov” van Dostojevski) samen met zijn beide zoons. Ter afsluiting las hij 2 gedichten voor (“Moeder bidt voor mij”, vertaling Peter Verschoor en “Ik”, vertaling Carolien van Heuven), die ook op de CD zullen verschijnen.

Het door Peter Verschoor vert aalde nummer “Een reis” was prachtig en “Teddybeer”, do or Cornelis zelf oo k in het Nederlands gezongen, wer d in de versie van Maa rten van Roozendaa l een sensatie!

Pagina 4 We bleven nog even in poëtische sferen, want de beurt was aan Pom Wolff, die twee gedichten voorlas, die hijzelf geschreven had naar aanleiding van zijn bezoek aan Stockholm met het Genootschap. En hij droeg ook het gedicht, dat door het gehele reisgezelschap samen gemaakt was, voor. strand ro naar het Nam de met e ze en maar zag ge t de ruimte he De ruimte, n. se en water de m ater en grens van w De strakke van land

De Blue Boys lieten weer een aantal Cornelis nummers uit hun gigantische repertoire horen. Zij hebben zeker een 60-tal nummers paraat en hun keus en samenstelling was uitstekend. Zij lieten enkele voor ons bekende nummers horen, maar wij kregen ook duidelijk een indruk van wat er allemaal nog in Zweden is te ontdekken, of, zoals Peter Verschoor het noemt: er ligt in Zweden nog een schat aan proza, gedichten en liedjes, die ontsloten moet worden, want Cornelis is tenslotte Nederlander gebleven en daarom hoort zijn werk ook bij ons culturele erfgoed.

loss gels koekt de Onder de na n knort de rege eld g t he gt lie verv or zingt het ko dag Een beladen liever dan Niets is me ooi eenvoudig m leven en voor het Wij zijn polar

Toen was het weer tijd voor muziek.

Jan Deurloo liet nu horen dat hij het ook in het Nederlands kan! Voornamelijk voor de kinderen, waarschijnlijk zijn eigen kleine schavuiten, die daar gezellig rondliepen, zong hij “de Haan en de Hen”, een nummer waar Cornelis zelf schoon genoeg van heeft gekregen in de loop der jaren, omdat er steeds weer naar gevraagd werd en hij vond dat hij langzamerhand toch wel over dat niveau heen gegroeid was. Maar hij koos ook een minder bekend nummer zoals “Het leesplankje”. Een goede keus.

Ze besloten met een reprise van de Autowasserijblues, ze leken verbaasd het verzoek te krijgen, maar genoten zichtbaar van de bijval.

Het was even spannend geweest of Ibo Bakker op tijd zou arriveren, want hij en zijn begeleider Kees van Velthoven (contrabas) moesten uit Dordrecht komen, waar ze meespeelden op een Straatfestival en het onheilspellende bericht dat ze in een file zaten had ons niet lang daarvoor bereikt. Maar, gelukkig, ze waren er.

Jules Croiset had al verteld dat Ibo nauwelijks meer tijd voor hem heeft sinds “De troubadour van IJmuiden” en wij konden weer horen waarom.

Men heeft zijn kwaliteiten ontdekt, als gitarist, zanger én liedjesschrijver, in één woord, troubadour. Behalve enkele nummers van Cornelis, zong hij een paar van die eigen liedjes en die zijn niet hartverarmend, integendeel: hartverwarmend. We wachten met spanning op zijn CD, maar ook hij zal al te horen zijn op de CD “Vreeswijk door anderen”, met 2 nummers, nl. “Het laatste sprookje” en een nieuwe vertaling (Peter Verschoor) van “Somliga går med trasiga skor”.

De begeleiding van Kees op de contrabas was, behalve vakwerk, ook zo fantastisch omdat Cornelis zelf zo ontzettend veel met een contrabassist optrad, namelijk Owe Gustafsson en dat dan meestal in combinatie met de virtuoze gitarist Conny Söderlund. Het was met die twee muzikanten dat Tonny BikVreeswijk optrad tijdens het concert op de Nederlandse Ambassade, maar dit terzijde.

Tja, en toen zat het erop! Lourdes bedankte alle medewerkers, behalve de artiesten natuurlijk ook Frank Verhallen en zijn staf van het Koningstheater en reikte aan allen een zeer speciale CD uit , een “Xtra Special”, zorgvuldig samengesteld en verzorgd door onze webmaster René Hasper.

Conclusie: het was een prachtige middag met optredens van hoog niveau, die een groter publiek hadden verdiend.

Wat dat laatste betreft: we zullen de hand in eigen boezem steken en meer aandacht aan publiciteit gaan besteden.

Echter: dat het Genootschap binnen anderhalf jaar na de oprichting zo'n programma kon brengen, is zo motiverend en hoopvol, dat het ook met die publiciteit wel goed zal komen. De medewerking van vooral jongere artiesten uit binnen- en buitenland is groot.

Tenslotte: de Zweden, die veel optredens hebben meegemaakt, waren zeer onder de indruk van de erg gezellige en gemoedelijke sfeer die er was. Dat was nieuw voor hen, in Zweden is er toch iets meer afstand tussen vertolkers en publiek. Laten we dat in onze oren knopen en vooral met z’n allen zorgen dat het zo blijft.

Pagina 5

Het Duitse uitstapje van Cornelis

Door René Hasper

Hij kon me wel wat over deze EP vertelAls verzamelaar krijg je af en toe eens len maar mij er aan helpen kon hij niet. een tip. Dit voorjaar hoorde ik van mijn De EP was in Duitsland uitgebracht en is Zweedse collega webmaster Mats geflopt, het restant van de EP’s zijn in Forsberg dat Cornelis meezong op een België en (zuid) Nederland terecht gekoDuitstalige EP van Siw Malmkvist. men. Zijn exemplaar kwam ook uit BelMats had een kennis die deze EP in zijn gië. Goed ik moest mijn werkterrein dus bezit had en het duurde dan ook niet lang verleggen naar Duitsland, Nederland en of ik had de gegevens van deze EP via België. Tijdens mijn zoektocht kwam ik e-mail van Mats gekregen. Nu kon het exemplaren tegen in Nederland, Duitsland echte zoeken beginnen. en Oostenrijk. Uiteindelijk heb ik de EP in Zoals altijd begin ik via internet. Over Oostenrijk kunnen kopen. Het stelt muziSiw Malmkvist was enorm veel te vinden, kaal niet zoveel voor, maar het is wel bijdeze Zweedse zangeres heeft in zes talen zonder om Cornelis in het Duits te horen platen opgenomen en viel in Duitsland in EP van Siw Malmkvist MEP 6048 de categorie schlagerzangeres. Naast haar Ich zeige dir mein Haus / Du, immer zingen: zijn stem is zo flinterdun maar we spreken dan ook over 1964. eigen nummers bracht ze ook veel vertalingen van liedjes die op dat moment hits in andere landen Ja, wer muß de nA waren. Op een site van een Franse verzamelaar vond ik wat Jedentag für un lt-Ikonen sere anholen meer info over deze EP, maar die kon mij ook niet verder Klar anfall wie dermal, Du, im helpen. Inmiddels beschikte ik wel al over de muziek van mer du deze EP, ook via internet vond ik een CD waar deze numDaß ist doch je dem klar mers opstonden. Maar een verzamelaar heeft daar natuurIch bin dich do ch ganz egal lijk niet genoeg aan. Dan maar weer verder op zoek, ik heb Ich lauf dir doch hi wat vragen her en der gesteld in nieuwsgroepen op het Wenn daß doch nterher das Wahrheit w Internet. Opeens kreeg ik een telefoonnummer van wat de er grootste fan van Siw in Nederland moest zijn.

Wer hat den So mmer und den Winter Keine zeit für unsere kinder Klar anfall wie der mal, Du, w ieder du

Wilt u ook meer weten over Cornelis en aanverwante zaken ?

Het internet is daar een geweldig medium voor, neem nu bijvoorbeeld de kranten. Regelmatig staat er iets in rond Cornelis, Cornelisdagen of Jack.

Probeer eens www.dn.se www.metro.se www.aftonbladet.se www.expressen.se

Films in Zweden Cornelis heeft in een aantal Speelfims gespeeld. Enkele zijn nog op video verkrijgbaar via www.melodyline.se

Als je gaat zoeken op trefwoord Cornelis of Vreeswijk dan zie je vele artikelen over artiesten die geïnspireerd zijn door Cornelis. Natuurlijk ook veel over de Cornelisdagen en de Cornelisstipendium waar dit voorjaar zoveel over te doen was in Zweden.

Ingenjör Andrées Luftfärd Later vertaald naar het Engels en bekend geworden onder de naam “The flight of the Eagle”.

Kyrkoherden Een licht erotische film die ook in Nederland in de bioscoop heeft gedraaid onder de titel “De pastoor kan geen bloot meer zien”.

Rännstensungar (Straatjongeren) In deze familiefilm speelt Cornelis Vreeswijk de hoofdrol. De film verhaalt over een schilder, die hoopt eens een schilderij voor veel geld te kunnen verkopen om het verlamde meisje Nini te kunnen laten behandelen en om haar eens mee te nemen naar het platteland.

Iets wat hem op zekere dag ook lukt.

Pagina 6

CD “Vreeswijk door anderen” Door Peter Verschoor Kort na de dood van Cornelis, in november 1987, namen Zweedse artiesten een dubbel-LP op met hùn interpretatie van liedjes van Cornelis, als een hommage aan hun net overleden held.

Sinds die tijd speelde bij mij ook de gedachte, noem het een droom, dat zoiets toch ook in Nederland mogelijk moest zijn. Nederlandse artiesten die als eerbetoon aan Cornelis een plaat, een CD, zouden vol zingen met zijn materiaal. En dan niet alleen met materiaal dat wij al kennen van Cornelis’ Nederlandse platen, maar ook met liedjes die misschien alle Zweden kennen van Cornelis maar die nooit in het Nederlands zijn verschenen. Want ik vind dat de honderden Zweedse liedjes van Cornelis een culturele schat vormen die in Nederland en in het Nederlands ontsloten moet worden.

Die droom gaat nu werkelijkheid worden. Begin volgend jaar verschijnt een CD met meer dan twintig liedjes, gezongen door Nederlandse artiesten (en één Belgische) die één lied zingen dat we al kennen uit het Nederlandse repertoire van Cornelis en één lied dat speciaal voor deze CD uit het Zweeds is vertaald.

Onder de artiesten die meedoen

zijn Maarten van Roozendaal, Bram Vermeulen, Erik van Muiswinkel, Jeroen van Merwijk, Della Bosiers, Jules Croiset en Jack Spijkerman.

Later in oktober volgt nog een opname waarin Tonny Bik-Vreeswijk, Cornelis’ zus, en zijn zoon Jack samen zullen zingen, een unieke opname gaat dat worden!

Maarten van Roozendaal foto: Serge Ligtenberg

Ik heb een groot deel van de opnames bijgewoond en natuurlijk, ik ben niet helemaal objectief, maar ik kan zeggen dat er uniek materiaal bij is. Wie bij de Cornelis Vreeswijkdag in Den Bosch is geweest, heeft al de nummers kunnen horen die Maarten van Roozendaal heeft opgenomen, ‘Een reis’ en ‘Teddybeer’.

De zaal was diep onder de indruk!

En zonder op details in te kunnen gaan, kan ik verklappen dat de versie van ‘De nozem en de non’ die Erik van Muiswinkel heeft opgenomen, in één woord hilarisch is.

Tegelijk met de CD ‘Vreeswijk door anderen’ komt ook een CD uit met de originele opnames van de laatste Nederlandse LP van Cornelis ‘Ballades van de gewapende bedelaar’, m.a.w. ‘Cornelis unplugged’! Daar zijn ook twee nummers bij die nooit zijn uitgekomen, plus ander uniek materiaal dat Cornelis in eigen beheer heeft opgenomen.

De officiële lancering staat gepland begin volgend jaar, met een grote show, waarschijnlijk in een theater in Amsterdam. Maar mijn droom is inmiddels uitgekomen: we hebben die CD met Nederlandse artiesten, incl. Della uit Vlaanderen, die een eerbetoon brengen aan uw held en

(Advertentie) Wij willen de nieuwe leden van harte welkom heten Bakker-Smid, E. Deurloo, Jan (Sr.) Gahrmann, Alex Grasmeijer, Michiel Haak, Dik van den Hoekstra, Ytje Håkansson, Soved Höglund, Jacob Kidmo, Andreas Langås, Ove Muntslag, Jules Paats, Dirk Postulart, Kare l Ruyter, Peter Theunisse, Dirk-Jan Wannet, W. Wolff, Pom en Annemarie

Hoorn Arnhem Pijnacker Eemnes Veenendaal Leeuwarden Lidköping (Zwe) Lidingö (Zwe) Jönköping (Zwe) Svelnik (Noo) Haarlem Leiden Zaandam Heerhugowaard Oosterhout (NB) Nijmegen Amsterdam

Pagina 7 Om 9 uur werd ik afgehaald door René Hasper en Henk Bodde.

Nynke nam afscheid en zwaaide ons uit nadat een herschikking van gitaar en talloze koffers in de auto had plaatsgevonden. De autorit door de polder was gezellig en werd begeleid door Zweedse muziek

Door Frits Bouwens Muziek van Cornelis, later van een zangeres die het songfestival van 1999 had gewonnen. Ik had er nog nooit van gehoord en alleen Henk kon het verstaan en af en toe vertaalde hij een stukje voor ons. Het ging over de liefde en hoe het zou zijn als de man met wie ze was nu eens aardig zou zijn.

Henk zette ons bij de vertrekhal op Schiphol af met koffers, gitaar en wegvliegende hoed en ging de auto parkeren. De bagagewagentjes werden door ons tussen geparkeerd staande auto's door gewrongen; zo'n gitaar is wat dat betreft geen handig instrument. In de aankomsthal stond Lourdes al te wachten met Marcel die haar wegbracht; Even later sloot ook Harrie zich aan, die door zijn vrouw werd weggebracht. Carolien en Jokelien ontbraken nog. Zij reisden per trein vanuit Deventer en reizen per trein valt tegenwoordig niet echt mee. Het duurde nog tot over twaalven voor zij er waren. Inchecken, paspoortcontrole, geld wisselen; Schiphol is echt een reis- en verplaatsfabriek.

Alles achter elkaar en alles middels de lopende band. Gate B19 helemaal achteraan en daar stond ons vliegtuigje, snoezig tussen al die reusachtige Boeings en Airbussen. Twee jonge stewardessen en een oudere steward en heel veel lege stoelen in het toestel met ongeveer 150 plaatsen. Natuurlijk uitleg over zuurstofmaskers, uitgangen en zwemvesten. Er werd een maaltijd, pasta met een soort vogel of varken, en appelgebak geserveerd. Wel heel lekker.

Het was bewolkt boven Noord-Europa en Zuid-Scandinavië dus was het uitzicht voornamelijk wit en blauw en tig tinten grijs. De gratis Telegraaf leverde weer de nodige argumenten op waarom je er beter geen abonnement op kunt nemen. Zo'n reis naar Stockholm is met ruim anderhalf uur redelijk kort. En natuurlijk weer dat gevoel niet gereisd te hebben als je op een vliegveld aankomt, dat er bijna gelijkvormig uitziet als het vliegveld waar je bent vertrok-

Mijn Cornelisreis naar Zweden Zelfde betonvlakte met dezelfde uitstalling van gevleugeld aluminium met daar tussendoor de rijdende portofonerende mierenhoop met weliswaar andere, maar toch eenvormige aankondigen en het wachten bij de bagageband en de doorgang langs de douane en alle geneugten van modern reisleven als winkels, wisselkantoren en bedompte, te warme en te lang opgesloten lucht. Kleiner dan Schiphol maar toch onmiskenbaar een telg van de moderne internationale luchthavens.

De bus bracht ons in 40 minuten naar het centrum van Stockholm en het eerste wat opviel zijn de rotsen en steenmassa's en velden met daaruit opgroeiend als modern plantenleven, het beton en de gebouwen.

Mooi en ruim en overal water. Prachtig, maar vooral ook machtig. En ruim. Je kijkt hier niet op een vierkante meter.

Het Centraal Station met al zijn drukte en perifere groei van modern maatschappelijk leven als zwervers, muzikanten en opvallend geklede mensen. Overal geüniformeerd personeel ter bewaking in dreigend zwart met baseballpet. Tegengesteld aan de vierkante meters ruimte op het eerste gezicht lijkt de gemillimeterde gedragscode van burgerlijkheid en goed gedrag. Een gevoel van onderhuidse onderdrukking. Keurig wachtende mensen in soms eindeloze rijen. Beleefde vriendelijkheid. Het ontbreken van rotzooi en vuilnis. Een brede nors kijkende jongen loopt meters om teneinde zijn lege blikje in een afvalemmer te gooien. Toch een protestmatig lege bierfles midden op de trap, staat ook 10 minuten later daar nog onberoerd, terwijl tientallen mensen er omheen flitsen in een nimmer minder wordende stroom van reizigers.

We kopen een driedagen-kaart voor het openbaar vervoer voor 135 kronen en terwijl zeven van ons zich met alle bagage (voornamelijk flessen en eten) in een taxi wurmen ga ik met René en Helen per ondergrondse en trammetje het openbaar vervoer op zijn waarde schatten. Het is geordend, keurig en net. is beperkt je te uiten , ongem o id e jh De vri kleding chaam en an tot eigen li timeter daarvanda en c en ls 0 e 1 g re r ve e pij zijn p a h c ts a a erookt, stelt de m n buiten g acht e e ll a s u d wordt er licht gew ne verkeers ze op het groe in een van de tallo l a fv a en je en. ken geworp vuilnisbak

Het hotel in een buitenwijk is mooi.

De kamer is groot en goed uitgerust.

Na de warme maaltijd van René met couscous en gevulde paprika's, vertrekken we om half tien gedrieën naar de stad om Ibo en Izaak op te halen van het Centraal Station. Henk, die tot zijn twaalfde in Zweden heeft gewoond, René en ik. Omdat we vroeg zijn stappen we twee haltes eerder uit en verkennen het centrum. Overal leuke en bijzondere winkeltjes en het Koninklijke paleis. De stad is zeer levendig en de vele winkels nog open.

Ik vind de stad overweldigend mooi en groots. En beloof mezelf nog een lange slenterpartij door al die mooie straatjes.

We vinden zowaar Ibo en Izaak op het Centraal Station en gaan terug naar het hotel. Zij zijn met de auto gereden tot Noord-Duitsland en vandaar met de trein/boot via Kopenhagen naar Stockholm. 's Morgens om 6 uur zijn ze vertrokken en uiteindelijk om kwart voor twaalf aangekomen. Zij zitten erdoor en kunnen werkelijk geen pap meer zeggen. Terug in het hotel treffen we elkaar weer in het trappenhuis voor een borrel en een gesprek. Izaak is belangstellend naar onze Cornelis Vreeswijk motivatie.

En via Herman Brood en zijn "grote sprong voorwaarts" komen we tot een diepzinnig maar met alcohol overgoten gesprek over de redenen van bestaan, de zin en waarde van de zelfgekozen dood en de perikelen over doorgeven van eigenschappen aan kinderen. Duidelijk is dat het ras nodig wordt om het bed op te zoeken willen we voorkomen dat een van ons bedoeld of onbedoeld eindigt onderaan het majestueuze trappenhuis van dit moderne hotel. Het bed is dan ook zacht na de verfrissende douche en snel val ik in slaap.

Zaterdagmorgen om 12 uur ben ik in mijn eentje vertrokken naar het centrum van de stad, het oude gedeelte. Smalle straatjes en steegjes, soms maar schouderbreed met mooie winkels en Jugendstil telefooncellen. Prachtig en overal winkeltjes met kunstnijverheid, platen, sieraden en truien met Noorse motieven en op elke hoek struikelde je over kleine Japannertjes en drommen toeristen die een gids volgden. Aspirines gekocht om de barstende koppijn van een mengeling van cola, jenever en port weg te poetsen.

Gelukkig vanavond bruine bonen met spek. Daar kan ik in die omstandigheden naar uitkijken. Geluncht met René voor 55 kronen, wat ongeveer 13,50 gulden is. Een grote gepofte aardappel met mayonaise van grote Noorse garnalen en wat sla ernaast. Het restaurant was gevestigd in een zestiende eeuws gewelf van natuur- en baksteen met kruipdoor en sluipdoor gangetjes en overal kleine hoekjes waar je kon zitten. Je bestelde je daghap bij de bar, betaalde en nam je bestek en drinken mee en je zocht een tafeltje op en 2 minuten later kreeg je het eten. Van die snelheid kan zelfs een gemiddelde Chinees in Nederland nog wat leren. Het was lekker en vullend genoeg.

Een bezoek aan het nabij gelegen Cornelismuseum, midden in het toeristische gedeelte van de oude stad, een prachtige plek, stond ook op ons programma. Een aantal kleine ruimtes op de begane grond in een prachtig pand gaven middels foto's, collages, tekeningen en schilderijen en enkele parafernalia een overzicht van zijn werk en leven. Daar ontmoetten wij ook Silas Backström, de voormalige manager van Cornelis en de voornaamste financiële uitbater van zijn erfenis. Ik gaf daar René het nieuwste boek, een biografie over Cornelis, cadeau.

Omdat we beloofd hadden, naar aanleiding van het lied van Cornelis "Bruna Bönor Komplet", waarin hij zijn eenvoud en volkse achtergrond bezong, een lekkere bruine bonenmaaltijd te maken voor de zaterdagavond, moesten we rond een uur of vier weer terug zijn in het hotel om te koken. Voor de maaltijd waren niet alleen de deelnemers aan de reis maar ook Mats Forsberg, Per-Albin Hansson, en Patrick Kälvik en AnnChristine uitgenodigd. Tijdens het borrelen, een gewaardeerd ritueel in Zweden waarbij iedereen zijn eigen drank meeneemt, werd Ann-Christine verrast met een uitnodiging om bij de presentatie van de nieuwe dubbel CD van Cornelis in Nederland aanwezig te zijn.

Enkele leden hadden daarvoor geld in-

gezameld. Tranen en dankzeggingen gaven een emotionele lading aan het gebeuren en iedereen werd geroerd door de warmte die daarvan afstraalde. Na de maaltijd was het gelegenheid voor muziek en het was natuurlijk Cornelis’ werk wat daarbij centraal stond, alhoewel enkele leden uit het noorden van Nederland ook Ede Staal, de Groninger dichter en troubadour, probeerden op te stoten in de vaart der volkeren door ook enkele liederen van hem te vertolken. Ibo Bakker en Izaak Boon, Mats Forsberg en Henk Bodde, maar ook Jokelien van Heuven zongen, gestuwd door groeps- en spiritualiënwarmte, een voorbeeld van hun kunnen en liefde voor het werk van Cornelis waarbij iedereen die de tekst kende naar hartelust meezong of meeneuriede. Het werd een prachtige wonderlijke avond waarbij Zweden en zijn inwoners zich van de beste kant lieten zien. Een verzuchting van een van de leden was, dat hij niet kon geloven dat het Cornelisconcert in Mosebacke, dat nog op het programma stond, zulk een gevoel bij hem zou kunnen losweken.

Het programma werd door Per-Albin, die met veel drank in zijn lijf en met gevoel voor pathos, het gebeuren majestueus afgesloten met het zingen van “I natt jag drömde”, het lied waar vrijwel elke bijeenkomst van Cornelisfans wordt afgesloten, waarin hij zijn emotionele wens om vrede vertolkt als weinigen tot nu toe hebben gekund.

Veel van de Zweedse bezoekers namen dan ook automatisch aan dat daarmee de bijeenkomst was afgesloten en keerden naar huis terug. Alleen Mats Forsberg en Patrick Kälvik bleven, en tot in de heel kleine uurtjes werd er gemusiceerd, gezongen en gedronken.

Zondag was het tijd voor wat het hoogtepunt moest worden van deze week: het concert in Mosebacke, een klein parkje tegen een rots in het hart van Stockholm. Het park biedt een

Pagina 8 fantastisch uitzicht over het water en een groot gedeelte van de stad tegen een prachtige skyline. Het grootse uitzicht vormde een tegenhanger met de intiemheid van Mosebacke dat met meer dan 1500 betalende bezoekers bomvol was.

Het was wringen geblazen als je je verplaatste op het hoogtepunt van de middag en avond. Acht uur lang werd er door muzikanten werk van Cornelis en eigen werk gespeeld. Hier bleek hoe bijna 14 jaar geleden, na zijn dood, in Zweden gehuild en getreurd moet zijn en welk belang hij had voor de Zweedse cultuur.

Een aaneenschakeling van hoogtepunten leidde tot de uitreiking van het Cornelis stipendium van 250.000 Zweedse kronen uit de opbrengsten van zijn nalatenschap.

Bedoeld voor jong aanstormend Zweeds talent was dit de veertiende keer dat deze gewaardeerde opsteker werd uitgedeeld aan een jonge artiest. Het meisje dat hem dit keer kreeg nam dan ook zeer geëmotioneerd de prijs in ontvangst.

.

In het begin van de middag bleek dat die dag het aantal leden van het Zweedse genootschap de duizend zou passeren. En aan Per-Albin en Ann-Christine vroeg ik of ze me wilden waarschuwen als het zo ver was. Toen het moment daar was werd net het Cornelis-stipendium uitgereikt en moest ik voor de website foto's maken.

Toen ik dus eindelijk voor de aanmeldbalie kwam stond juist een Zweed zich als duizendste lid aan te melden. Jammer maar hilarisch. Nu ben ik lid 1001. 's Avonds werd, met het donker worden, de sfeer in het park intiemer en kwamen de Zweden onder de indruk van stark öl los. De mensen met kinderen gingen weg, de notoire stappers kwamen erin. De diverse bands en artiesten werden luider en luider toegejuicht en ook het Hollandse contingent stond op de tafels bij de zoveelste uitvoering van “Pomperon Pom Pom”. Onze reisdichter Pom Wolff werd met name door dit nummer geïnspireerd.

De avond eindigde met het massale zingen van alweer “I natt jag drömde”, een Cornelis-song die de gemoederen van de Zweden aardig bleek op te zwepen en een

Pagina 9 gevoel van saamhorigheid deed ontstaan. Juichend, zingend en swingend kwam aan het concert een einde.

De rit, met Lourdes in de taxi, terug naar het hotel was ook een tocht met hindernissen. De taxichauffeuse kende de weg niet en moest het reisdoel uit een stadsplan van Stockholm halen. ‘s Avonds werd nagepraat, nagedronken en nagenoten van deze geweldige en zonnige dag.

Maandag was het weer tijd voor toeristische activiteiten. Hij begon met koffie om 8 uur onbeschaamd in ondergoed samen met Carolien in de hotellobby.

Om 12 uur stond de wisseling van de wacht op het programma bij het Koninklijk paleis. De blauwe bijna tinnen soldaatjes werden gewisseld door van hetzelfde materiaal gemaakte zwarte Zweedse jongens.

Huppelend en springend onder begeleiding van een militaire kapel werd de rituele dans uitgevoerd. Het zag er zeer lachwekkend uit en ik vroeg me af, hoe ze die jongens toch zo gek kregen om zich in het openbaar in een mal pakje te laten steken en die huppelpasjes uit te voeren. Voor de ogen van allerlei toeristenvolk.

Daarna eten met z'n allen onder het Cornelismuseum waar ik al eerder met René was geweest. Carolien, Jokelien en Lourdes sloten zich later bij ons aan voor een bezoek aan het Cornelis Vreeswijk museum. We werden getrakteerd op een bijzondere video en uitgebreid voorgelicht door Mats Forsberg. Mats nam ons mee op een wandeling door Stockholm naar bekende Cornelisplekjes. Waar foto's waren gemaakt voor LP hoezen, waar hij op de taxi had gewacht, de cafés waar hij bijgedragen had aan het welzijn van de Zweedse horeca, en ook de plekken waar hij na een avondje stappen zich placht te ontdoen van zijn maaginhoud. Een grappige tocht waar menig medereiziger zich op Cornelisplekjes liet fotograferen.

De regen stroomde naar beneden terwijl wij ons haastten naar de Guldene Freden, de stamkroeg van Cornelis.

Nauwelijks wisten René en Lourdes zich te beheersen. Als de barman niet zo streng en Zweeds netjes had staan kijken hadden ze ongetwijfeld de vloerbedekking eruit gescheurd als souvenir. Zelfs de riante rekening werd hebberig in beslag genomen voor het plakboek of tentoonstelling. 's Avonds een pizzaatje in de bij het hotel gelegen pizzeria met Henk en René en daarna het inmiddels traditionele hijsen.

We vonden dat we al aardig Zweeds begonnen te worden.

Dinsdag was een vrije dag, die ik gezellig met Jokelien heb doorgebracht. We botvierden onze gezamenlijke hobby. Het verzamelen van Zweedse etenswaren voor thuis: rendiervlees, elandsworst, gezouten zalm, cantharellen en een paar pantoffels voor Nynke thuis. En een patatoes-prikker.

Een soort naald met een handvatje van rendierhoorn dat gebruikt wordt om de gaarheid van aardappelen te testen. 's Middags samen met de metro door de stad zwerven, onder andere de Blauwe Lijn, een metrolijn waar alle stations prachtig versierd zijn met moderne en naïeve kunst, gezellig babbelen en een terrasje. Heerlijk rustig.

Cornelis Vreeswijk is geboren op 8 augustus 1937. En dus werd 8 augustus gebruikt om een picknick te organiseren in het Cornelispark, een postzegel groen in het hart van Stockholm. Samen met Zweedse gasten lekker op een deken op de grond. Zingend, etend en luisterend naar Sid Jansson en zijn anekdotes over het leven van Cornelis. De lokale televisie kwam nog opnames maken en Lourdes werd geïnterviewd.

Daarna vertrokken we naar het graf van Cornelis bij de Katharinakerk om er een Beerenburg te drinken, te zingen en drank

op zijn graf te plengen. Pom Wolff bracht een aantal gedichten ten gehore en Henk Bodde speelde nog een stukje.

Bloemen op het graf en een traan wegpinkende Ann-Christine gaven een emotioneel en ritueel tintje aan het gebeuren. Verwonderlijk hoe Zweden van deze Nederlander heeft gehouden. Hem heeft geëerd en hem zo'n belangrijke plaats in hun cultuur heeft gegund. Weer het wat zoetsappige “I natt jag drömde” als afsluiting van deze gebeurtenis, waarna we allemaal, onder de indruk, terugkeerden naar het hotel.

Donderdag was de vertrekdag, alleen Pom en Annemarie bleven nog een dagje. Inpakken, uitchecken en de laatste rit met de metro naar het centrum en daar in de bus naar het vliegveld. Een beetje triest maakt zo'n vertrek je wel en ook het gevoel van een kater. Zittend in weer een half vol vliegtuig nam ik, met een glas in de hand, weer afscheid van pas gevonden Zweedse vrienden. Het was een mooie, indrukwekkende maar ook een uitputtende reis. En ik vroeg me af hoe het zou zijn met Nynke en de hondjes.

Het was een jätte lök uitje.

Door de stenen he en Cornelis op de bruggen tussen slussen en de gamla stan ruik ik het zilt weer van ijmuiden waar je moeder zon g van melk met zoete room zing jij van zoet en lief overal nog liggen wo orden van je ik inhaleer ze draag ze zo besta je in me draag ze langer dan een vrouw kan dragen bij me misschien zoek ik ge mis op op de mosebacke mag ik je ik mis je zeggen nu ik je ontmoet kan het van de liefde zijn ik geloof wel dat het van de liefde is jij zong van ann-christine van bloemen die verschillen in een vaas © Pom Wolff

Nieuw uitgekomen materiaal

Pagina 10

De platenmaatschappij waar het allemaal begon, METRONOME heeft op 27 augustus 2001, drie CD's uitgebracht. De CD's zijn voorzien van een 4 pagina tellende inlay met meerdere foto’s.

Van de voorzitter Sinds de laatste Nieuwsbrief is verschenen (medio juni) is weer van alles gebeurd rondom Vreeswijk. Een aantal leden van het CVG is afgereisd naar Stockholm, met de bedoeling daar de “Cornelisdagen” te vieren, samen met een groot aantal Zweedse liefhebbers van onze geliefde troubadour. U kunt over het succes van de reis uitgebreid lezen in deze Nieuwsbrief. Voor wat betreft het gros van de deelnemers aan deze reis, is de boodschap “volgend jaar opnieuw”.

Eenmaal toch op Zweedse bodem, hebben we het ijzer gesmeed. De contacten tussen het Genootschap en het Zweedse Sällskap zijn nog maar weer eens aangetrokken. Het CVG heeft de gelegenheid aangegrepen om de, eveneens op de Cornelis Dagen optredende Zweedse groep “Blue Boys”, uit te nodigen om met hun aanwezigheid de alweer 5e Cornelis Vreeswijk dag in Nederland op te luisteren.

En op zaterdag acht september was het dan zover. Op deze regenachtige zaterdag waren we te gast in het

Guldkorn/Samhällskritikern

Koningstheater te Den Bosch; dit op uitnodiging van Frank Verhallen, directeur van dit fantastische theater. Langs deze weg willen we Frank Verhallen nogmaals hartelijk danken.

Over het verloop van deze eerste internationale Vreeswijkdag kunt u alles lezen in het verslag in deze Nieuwsbrief.

Resteert mij nog één zaak onder de aandacht te brengen. Wegens omstandigheden moest de door het bestuur geplande ledenvergadering, die wij hadden gemeend op 8 september jl., voorafgaand aan het programma van de Cornelis Vreeswijkdag te kunnen houden, worden uitgesteld. Uitstel is echter geen afstel. De leden van het CVG zullen worden geïnformeerd over de nog te houden ledenvergadering.

Tevens zullen de leden dan in staat worden gesteld om een vernieuwd bestuur te kunnen samenstellen.

Lourdes Boasman

eer Maanschijnsm id toen hij lis heeft gedraa ne or C e di r le el best Ik ken een post minde. be f ie el et in zijn zo gen beter weten te erwege De plaat klonk lv ha ns heid erge on ho sc e di at totd ginnen alleen liet. n voor af te be va hem met de fles g za r ee m en kans en: Toen hij even ge en Vreeswijk bleef maar zing t, ch di el de deur vi bleven. , Cornelis is ge de rest was weg rsleten ve e Cornelis is Hij weet niet ho s lichaam is gelegd er chten. of waar des zang eelt nog steeds door zijn geda t naam van ui sp t, maar Vreeswijk ornelis' laatste rustplaats wee C e di Kan iemand, en: ler dit daar zegg dacht" deze postbestel ge d ha ik n da chter "en toch nog za peren (jr) Albert van Kas

Op deze CD het nummer “Första vackra dan i maj” beter bekend als “Op een mooie pinksterdag” Guldkorn/Romantikern

Bijzonder is het nummer “Svappavaara-visan”. Cornelis speelde dit op een concert voor het behoud van enkele bomen.

Guldkorn/En rolig jävel

Ach, alleen al voor de hoes !

De CD’s kosten Fl 23,- per stuk via www.cornelisvreeswijk.nl/cdon Verzendkosten fl 5,- per bestelling Betaling achteraf via acceptgiro