Ochrona przed bakteriami z rodzaju Legionella w instalacjach wodociągowych z miedzi

strona: 4/28 Ochrona przed bakteriami Legionellaw instalacjach wodociągowych z miedzi

akademiamiedzi.pl

1.Wprowadzenie

Bakterie Legionella występują powszechnie w środowisku naturalnym, w takich miejscach jak zbiorniki wodne, kałuże, strumyki, wody termalne, wilgotna gleba itp., ale w liczbie, że nie stwarza to zagrożenia dla zdrowia ludzi. Problem pojawia się wtedy, gdy nastąpi namnożenie się bakterii Legionella w instalacjach i urządzeniach wodnych, które wytwarzają aerozol wodno-powietrzny, takich jak wieże chłodnicze, instalacje wodociągowe, instalacje klimatyzacyjne, baseny perełkowe, nawilżacze, myjnie samochodowe, a także urządzenia medyczne, przede wszystkim inhalatory i turbiny dentystyczne. Część w/w instalacji i urządzeń stanowi wyposażenie techniczne budynków.

Nie wszystkie zachorowania wywołane przez bakterie Legionella są związane z użytkowaniem urządzeń lub instalacji technicznych lub medycznych. Stwierdzono na przykład, że przyczyną zachorowania na legionelozę może być kontakt z ziemią do kwiatów. Również wykazano, że na zachorowanie sporadyczne na legionelozę (niezwiązane z instalacjami w budynkach) szczególnie narażeni są zawodowi kierowcy, niezależnie od tego, czy są to kierowcy taksówek miejskich, czy kierowcy autobusów dalekobieżnych .

Należy jednak uznać, że instalacje i urządzenia techniczne wytwarzające aerozol wodno-powietrzny są głównym źródłem bakterii Legionella i przyczyniają się do zachorowań na legionelozę, zwłaszcza o charakterze epidemicznym.

2. Zagrożenie bakteriami Legionella dla zdrowia ludzi

Bakterie rodzaju Legionella wywołują legionelozę, chorobę układu oddechowego człowieka. Legioneloza może objawiać się zapaleniem płuc (choroba legionistów) lub zachorowaniami grypopodobnymi (gorączka Pontiac).

Zakażenie pałeczkami Legionella ma charakter inhalacyjny i występuje w wyniku przedostania się do płuc skażonego aerozolu wodno-powietrznego. Choroba stanowi zagrożenie dla życia ludzi, gdyż nie poddaje się leczeniu lekami z grupy penicylin oraz aminoglikozydów, rutynowo ordynowanych chorym na zapalenie płuc. Do zdiagnozowania legionelozy konieczne jest badanie materiału klinicznego (krew, mocz, plwocina) .

Bakterie do układu oddechowego mogą się przedostać przez wdychanie aerozolu wodno-powietrznego lub zachłyśnięcie się skażoną wodą (np. w basenie). Notowano również zachorowanie na legionelozę osób, które korzystały wyłącznie z kranu nad umywalką. Legioneloza nie jest chorobą zakaźną, nie jest zaraźliwa i nie przenosi się z człowieka na człowieka.

Nie można określić dawki zakaźnej, ponieważ zależy ona od wielu czynników, takich jak:

stan zdrowia człowieka, właściwości wirulentne szczepu (80-90% udziału w zachorowaniach ma Legionella pneumophila serogrupa 1) , czas ekspozycji.

Najbardziej narażone na zachorowanie są osoby o obniżonej odporności, takie jak palacze, osoby nadużywające alkoholu, diabetycy, osoby podróżujące (stres), chorzy na nerki, pacjenci po lekach immunosupresyjnych, osoby z chorobami układu oddechowego. Mężczyźni chorują trzy razy częściej niż kobiety.