CHiROHZ april 2017

CHiROHAZET Tweede editie jaargang 2016-2017 Beste Chirotijdschrift van Vlaanderen en omstreken Verschijnt op onregelmatige tijdstippen in en rond Yvegem

In deze editie: Verslag Chiroweekend / SPEELCLUB

Afdelingsweekend 24-25-26 februari Pag 2

/ SLOEBERS

Pag 3

/ RAKKERS

Pag 4

/ TOPPERS

Pag 5

/ KERELS

Pag 6

/ ASPIES

Pag 7

Brusselmans

Pag 9

Statistiekjes

Pag 9

Recreatieve fietstocht naar Steinbach

Pag 10

“Aan het vuur lekkere marshmallows eten en stoere verhalen boven halen. Of waren niet alle speelclubbers even stoer in het donker? … “ “Daarna was het tijd voor “binnen de minuut” afwasspelletjes.

De bedoeling was om na de afwas gezellig aan het vuurtje te zitten. Moest het natuurlijk willen branden…”

“Ik moest er gewoon voor zorgen dat ik in het laatste groepje zat, want veel kans op slagen was er blijkbaar niet met deze bende. Zelf heb ik dus niet veel moeten saboteren vandaag…”

De belevenissen van het afdelingsweekend kan je lezen van pagina 2.

Recreatieve fietstocht naar Steinbach “ Na enkele kilometers komt de locomotief weer onder stoom en we razen, nog steeds met de wind vol op de kop richting Doornik. Even enkele ‘déviations’ volgen door een industriegebied waarna we opnieuw langs het water komen en we onze route richting Steinbach verderzetten. In Callenelle houden we een eerste sanitaire stop en nemen we de tijd om onze pullen bij te vullen met wat “eau potable”. Van hieruit is het nog 40 kilometer naar onze tussenstop. Net op het moment dat we zeggen dat we mooi op schema zitten krijgen we met tegenslag te maken. Plate tube…”

Lees deze wilde avonturen verder op pagina 10.

Editie APRIL 2017 Beperkte oplage - Prijs : € 0,00

Belangrijke data PALOEDER FEEST! Weekend 28,29,30/04 28 april

:

Karaoke-avond

29 april

:

Iedereen Chiro!

30 april

:

Viking Kubb

————————————————————13 mei

:

Paloeder kuis TOPPERS

16 juli

:

Themadag kamp

22 - 30 juli

:

Chirokamp in Steinbach

chiroyvegem.be

fb.com/chirojongensyvegem

1

Afdelingsweekend : SPEELCLUB Vrijdagavond 24 februari, twee enthousiaste speelclubleiders staan vol ongeduld te wachten op 18 speelclubbers, die hoogstwaarschijnlijk nog enthousiaster met pak en zak en een al dan niet opgeblazen matras de Paloeder komen binnen gestormd.

Al snel vliegen alle spullen aan de kant en verdwijnen de speelclubbers in het donker hun geliefde berg op. (en als het nog even snel kan een kus aan mama en papa) Wanneer alle ouders verdwenen zijn is het tijd om onze slaapzaal in te richten; matrassen worden opgeblazen, slaapzakken uitgerold en pyjama en beer klaargelegd.

Ondertussen hebben onze kokskes de tafel gedekt en smullen we nog van enkele heerlijke hamburgers.

Na het eten trekken we naar buiten, het veld op waar een kampvuurtje klaarstaat.

Aan het vuur lekkere marshmallows eten en stoere verhalen boven halen. Of waren niet alle speelclubbers even stoer in het donker? J Na het vuurtje kropen de speelclubbers hun slaapzak in. (Al dan niet om te slapen) Zaterdagochtend was het al snel licht en waren onze mannen dus al snel klaarwakker, na een ontbijtje en kattenwasje trokken we naar buiten voor een stevig ochtendloopje.

Iedereen klaarwakker en klaar om een voormiddag te spelen. Kennismaken met knuppelen, schipper mag ik overvaren, frietzakje,‌ Na zoveel plezier kwam de middag al piepen en roken de worsten met appelmoes en patatjes heel erg lekker! Na zoveel lekkers, een klein beetje rust (of gewoon vrij spelen op de berg) maakten we kennis met Blitz, onze speelclubrobot die zijn onderdelen kwijt was. Gelukkig konden de speelclubbers aan de hand van een schatkaart alle onderdelen terugvinden. Na enkele donuts en nog wat spelletjes viel de avond en aten we lekkere spaghetti.

Omdat vele oogjes al toevielen besloten we gezellig een filmpje te kijken. The Minnions!

Zelf leider Jentel kreeg het al moeilijk (geeuw). Na de film kropen we in ons nestje, het was onmiddellijk muisstil!

Zondag, de laatste dag, maar toch wel een hele leuke dag. Ontbijten, ochtend turnen en daarna de koppen bij elkaar steken om Blitz terug in elkaar te knutselen. Al snel kreeg hij vorm en werden er zelf nieuwe snufjes toegevoegd, speelclubbers zijn dan ook super creatief! Tussendoor ook nog even de bagage maken en bijna de buis uit de berg graven en het was alweer middag! Lekkere macaroni stond te wachten, en of het gesmaakt heeft! Na de middag was het eerst tijd om nog wat verder op te ruimen.

En daarna‌ De snoepquiz! Punten verzamelen door vragen op te lossen en met die punten zoveel mogelijk tijd vergaren om dan zo lang mogelijk zoveel mogelijk te snoepen. Leuker kan niet?!

Na de quiz kwamen al snel de ouders en namen alle speelclubbers afscheid van het superleuke weekend! Bedankt speelclubvriendjes, jullie leiders hebben ervan genoten en kropen zondagavond moe maar voldaan hun bed in!

2

Afdelingsweekend : SLOEBERS Dit jaar ging de beste afdeling van Yvegem op weekend richting Zwevezele City !

Twas weer een machtig weekend vol leutige activiteiten medemogelijk gemaakt door onder meer 3 van de hoogst opgeleide Yvegemse leiders. Het begon allemaal op een halfvolle maan gevulde vrijdagavond ! Onze kokskes ( het volledige weekend stipt op tijd ! ) begonnen aan ons eerste heerlijke avondmaal terwijl wij ons installeerden in het meer dan groot genoege heem.

Eens geïnstalleerd en gegeten met enkele slaapzakgames verder gingen we braaf slapen. Tenminste dat dachten ze want onze militaire sloebers werden een klein uurtje later opgeroepen om het land te verdedigen en beschermen. Het nucleair alarm ging af, niets aan te doen.. Gelukkig dat een boze buurman ons erop wees dat het al laat was want anders konden we blijven spelen, zo geestig dat was !

De zaterdag vulden we dag met een machtig bosstrategospel , een GOIV-middag en voor we het wisten stond er alweer eten voor ons klaar ! Superrrrrlekkere spaghetti .

Eens de superoriginele zelfuitgevonden afwasgames waren afgerond toverden de leiders de eetzaal om tot Gambelsino ! Casinonight jabeja , de rijkste tata’s van Yvegem waren snel gekend . Na een potje roulette en alles erop en eraan , knalden we het Gambelsino om tot een Quizroom . Ditmaal kwamen de slimste tata’s van Yvegem ook al snel naar boven.

De sloebers vonden het afdelingsweekend zelfs zo tof , dat ze ’s avonds niet wilden slapen! Niets was minder waar, zondagmorgen zagen we toch wel enkele zandzakjes in de ogen liggen. Diezelfde zondagmorgen mochten we helaas alles inpakken en wegwezen. Oooooohn…

Een geslaagd weekend alvast !

Een dikke merci aan de kokskes en alle leden !

3 dappere leiders tot uw dienst, Tuur , Arne & Michiel

3

Afdelingsweekend : RAKKERS Vrijdagavond verzamelden we met al onze Rakkers aan de Paloeder. Vanuit Yvegem City gingen we met 3 enthousiaste chauffeurs richting Sellewie. Daar installeerden we ons aten we lekkere spaghetti gemaakt door de broer van Jelle en zijn vriendin.

Na de boel met veel kabaal te hebben verkend speelden we nog enkele gezelschapsspelen. Toen de leiders zagen dat de leden begonnen te geeuwen werden ze met veel liefde in hun bedje gestoken. Na een lang vergadering vielen de Rakkers dan toch nog in slaap.

Het was al snel weer ochtend en dus tijd voor een stevig ontbijt. De hele dag lang speelden we een carnavalspel met een show als afsluiter. De winnaar was het team ‘GZN’, dat staat voor groep zonder naam. Als afsluiter speelden we nog een carnavalsquiz. ’s Middags aten we macaroni en ’s avonds aten we overheerlijke WAP om daarna nog een film te kijken. Deze avond was er geen interesse bij de rakkers om nog lang te vergaderen, de helft lag al in slaap tijdens de film.

Om 8u ’s ochtends stonden we op en begonnen we aan ons laatste ontbijt. Daarna was het tijd om de boel op te kuisen en in 2 groepen keerden we via een pijltjestocht terug naar de Paloeder. Eenmaal aangekomen in de Paloeder begonnen we met grote honger met het bereiden van enkele croqueskes. We sloten het weekend af met nog enkele stevige pleinspelen.

Veel dank aan de meerdere koks en chauffeurs tijdens dit weekend.

Maar ook aan onze leden die voor de goede sfeer en het vele plezier hebben gezorgd.

4

Afdelingsweekend : TOPPERS Op vrijdag 24 Februari was het zover. Omstreeks 18h30 stonden ze klaar, de 15 enthousiaste Toppers! De toppers stonden klaar met hun tweewieler. Maar deze mocht plots ingeladen worden in de camionet. We vertrekken richting Bissegem. We stoppen onder de brug langs de vaart en halen onze fiets van de camionet. En weg waren we richting Westouter. De actieve toppers fietsen en blijven fietsen. Na een tussenstop en twee kleine valpartijen komen we aan op de weekendplaats. Sommige toppers waren heel content dat ze er waren. Zelf een leider zijn beentjes waren aan het tintelen. En wij maar denken dat het daar lekker warm zou zijn als we toekwamen, niets was minder waar.

Meteen begonnen we met het maken van de hamburgers. Daarna was het tijd voor “binnen de minuut” voor de afwasspelletjes. De bedoeling was om na de afwas gezellig aan het vuurtje te zitten. Moest het natuurlijk willen branden… We kropen dan maar lekker onder de wol.

De eerste nacht mocht J. alleen slapen. Door de biologische klok stonden we de dag erna op omstreeks 19h30, na een deugddoend ontbijt was het tijd om achter de mol te zoeken in het toppersteam. Na een eerste spel begonnen we met het kloppen van nageltjes voor de draadfiguur. Na even te hebben gezeten op ulder gat mochten ze zichzelf uitleven op het plein, harde pleinspelen dus! Na het sneuvelen van een bril en een lip was het tijd om het eten binnen te spelen. WAP. De eerste eliminatie was een feit. De eerste 3 niet-mollers waren afgevallen, gelukkig konden zij dan beginnen aan de afwas.

In de namiddag mochten ze zichzelf bewijzen met een oriëntatietocht in en rond Westouter. Terwijl twee leiders een middag tukie deden kwam het eerst team aan. Het team van “Den Besten” ,met Jasper als den besten, Siebe en Alexander. Daarna gingen de toppers nog even het terrein op om de harde pleinspelen verder af te werken. Daarna begonnen de schilderwerken voor de draadfiguur. De maaltijd mocht beginnen komen voor de hongerige toppers. De spaghetti met vers gemaakte saus was dan ook om van te blijven eten. Na een volgende eliminatie werden de afwassers van de avond ook bekend.

Daarna mochten ze even hun slimste hersencel naar voren brengen. “De slimste Topper ter wereld” werd gespeeld. Hun laatste opdracht maakte de winnaar bekend, Thibo, Arthur en Miel waren even de slimsten. Daarna ging het vuurtje wel aan en genoten we van vers gemaakte pudding. Daarna was het tijd om terug in de slaapzak te kruipen.

De dag erna was het terug tijd voor een eliminatie. Na het trekken van de draden en het eten van vers gebakken frieten met stoverie was het tijd om terug naar het welbekende Yvegem terug te keren. Na 4 uur rijden zonder ongevallen kwamen we toe. Met de haren in de wind zagen we ons welkomstcomité klaarstaan. Vlug de finale van de mol spelen, Jorne aka “De mol” kwam er als winnaar uit. De toppers mochten beschikken na een deugddoend weekend! De leiders vielen thuis als een blok inslaap!

5

Afdelingsweekend : KERELS Vrijdagavond, we kwamen aan in de Paloeder (de ene al wat later dan de andere) en daar hoorden we dat we een eerste spel gaan spelen om de groep te verdelen.

De groepjes waren: Gilian, Maxim en Raf tegen Sebbe en Siebe. Het groepje van Gilian, Maxim en Raf had al snel een voorsprong en dit team won dan ook het eerste spel om zo een voordeel te krijgen in het volgende spel die ons uiteindelijk zal leiden naar de weekendplaats. We sprongen in de auto en vertrokken naar de weekendplaats die tot nu toe nog geheim is. Na anderhalf uur vrezen voor ons leven (we zaten in Garez zijn auto) kwamen we aan of toch niet! Dropping! Doordat ons team het vorige spel gewonnen had kregen we het voordeel van een dikke 5 kilometer voorsprong. We vertrokken met volle moed en probeerden uiteraard al snel te liften. Maar zonder veel geluk… We kwamen zelf (gezegende) Vlamingen tegen in een overvolle auto die ons wilden laten geloven dat we verkeerd aan het wandelen waren…

De koppige pubers die we zijn, gaven hieraan geen gehoor en we gingen gewoon rechtdoor en gelukkig waren we juist. Een viertal kilometer van de weekendplaats hadden we eindelijk een lift. Een lieftallige vrouw zette ons af tot aan de weekendplaats.

Eenmaal aangekomen moesten we de leiders helpen Sebbe en Siebe terug te vinden die jammer genoeg verdwaald waren geraakt een 3-tal kilometer van het droppunt.

Na een halfuurtje hebben we ze en dan terug naar de weekendplaats waar we genoten van een zelfgemaakte pittamaaltijd. Na de afwas een Crème Brûlée en tijd om te gaan slapen want het was al laat. De volgende dag na het ontbijt stond het trappenspel à la Garez op het programma waarin Gilian de overwinning behaalde.

Na de WAP-maaltijd trokken we naar een bos dichtbij waar we het drugsbosspel speelden. Hier bleek dat corruptie en omkopen hoog in het vaandel werd gedragen en iedere kerel kan na meer dan 2 uren spelen een fortuin bij elkaar verzamelen.

Hierna volgde een pauzeke met presidenten en chapeau spelen. Na het vieruurtje deden we de voorbereiding voor de avondmaaltijd en startte er een oriëntatietochtje of zeg maar tocht! De bedoeling was dat je op 5 punten 5 weggeefantwoorden vond voor s ’avonds op de quiz. Sebbe, Maxim en Raf gaven na 3 er de brui aan om zo het favoriete tussendoorspel nog maar eens te spelen: presidenten. Gilian en Siebe wisten binnen de tijd al de punten te doen. Goed gedaan!

Hierna deden we de zaterdagavondquiz voorbereid door de Fluffe met mini-cantus waar we leerden kennismaken met het brouwsel Setberg. Op het einde van de quiz werd er voor ieder team nog een kleine versnapering voorzien ter waarde van 5 extra punten waarin Raf niet genoeg kon van krijgen… jammekes! Na dit viel op dat iedereen nogal moeilijk de ogen kon openhouden dus gingen we al snel slapen en droomden al van de opkuis morgen. Zondagmorgen speelden we het mega baksteenspel, aten ’s middags warme honden en ruimden ons huisje grondig op.

Op de terugrit stopten we nog ergens om de aankomst van Kuurne-Brussel-Kuurne te kunnen zien en reden naar de Paloeder.

Bedankt aan de leiders voor dit toffe weekend.

Raf Levleugle

6

Afdelingsweekend : ASPIES Beste chirogenootjes, Dit is een korte impressie van hoe ik als mol het aspiweekend ervaarde, Het begon allemaal toen mijn lieftallige leidertjes me kwamen inschrijven voor het weekend, ze vroegen me of ik de loodzware taak van mol op mij wou nemen en met volle goesting nam ik die taak dan ook meteen aan. Ik kreeg een kleine voorbereiding waarop de weekendplaats, alle activiteiten en enkele sabotagetips stonden. Na een saaie en lastige schoolweek was het weekend eindelijk in zicht, nu was het tijd om een pokerface op te zetten en de mol te spelen. Volledig gepakt en gezakt stonden we te wachten aan de kerk van metropool Yvegem.

Na een korte introductie kregen we onze eerste opdracht; we werden in 2 groepen verdeeld, de eerste groep moest naar de brug in de Hulstweg fietsen en daar een raadsel oplossen. Dit lukte ons verbazend snel en eenmaal we de oplossing hadden kwamen we te weten dat we ons naar het station van Waregem moesten reppen.

Groep 2 was intussen ook op weg naar het station, maar zij moesten een trein later nemen. Door goed mee te werken bij het oplossen van het raadsel maakte ik me binnen mijn eigen groepje al onmiddellijk onverdacht. Alles ging dus nog steeds volgens plan. Op de trein kregen we nog 2 raadsels die in minder dan 5 minuten opgelost werden door onze hoogbegaafde aspi’s Brammie en Meulie. Groep 2 had tot hiertoe nog niks moeten doen maar kregen nu wel een ferme hoop opdrachten die zij moesten volbrengen vooraleer ze in het eindstation aankwamen. Enkele van die opdrachten waren wc-rolletjes verzamelen, een metro krantje zoeken van 2 dagen geleden,... Terwijl wij (Brammie, Meulie, Rompie en ik) wat zaten te chillen in Antwerpen-Berchem was de andere groep (Arthur, Jonas, Robbe, Kai en Jakob) aan het zwoegen en zweten om alle opdrachten rond te krijgen. Eenmaal beide groepen verenigd werden op de trein kwamen we een half uurtje later aan op onze eindbestemming: Neerpelt. Als mol wist ik dit natuurlijk al en deed mijn uiterste best om even verbaasd te zijn als de rest.

We zochten naar een cafeetje om op onze leiders te wachten. Het duurde niet lang vooraleer zij toekwamen, en opnieuw moesten we ons in 2 groepen verdelen; “Kleine Breughel” en “Grote Breughel”. De enige informatie die wij als Grote Breughel kregen was dat we naar de kerk van Kaulille moesten zien te geraken. Na veel stappen en ‘neuten’ had mijn groep eindelijk iemand gevonden waarmee we konden liften. In een kleine persoonswagen werden we vlotjes naar “Kouwelul” gevoerd. Daar aangekomen stonden onze leiders ons opnieuw op te wachten en brachten ze ons naar ’t Chaletje in Bocholt. Eindelijk waren we er!

Nadat we allemaal terug herenigd waren hebben we nog een paar hotdogs gegeten waarna we aan het volgende spel begonnen. Nu moesten we een zin verzenden naar elkaar door middel van morsecode. Ik moest er gewoon voor zorgen dat ik in het laatste groepje zat, want veel kans op slagen was er blijkbaar niet met deze bende. Zelf heb ik dus niet veel moeten saboteren vandaag, maar toch waren alle opdrachten reeds mislukt. Tot hiertoe ging alles dus volledig volgens plan. Na het korte spelletje hebben we nog ne film gecheckt waarin een getalenteerde actrice met zeer veel potentieel speelde. Daarna zijn we onder de wol gekropen en snel in slaap gevallen.

Dag 1 was voorbij en de mol werd nog altijd niet ontdekt.

Vervolg op volgende pagina; 7

Afdelingsweekend : ASPIES (vervolg) Zaterdagochtend speelden we mijnenveger, maar dan wel in het groot. We moesten een vastgelegde route trachtten af te leggen met de groep zonder dat we op de mijnen liepen. Dit leek opnieuw te hoog gegrepen voor ons en opnieuw mislukte de opdracht.

Na overheerlijke WAP gegeten te hebben begonnen we onmiddellijk aan de namiddagopdracht. Er was geen tijd te verliezen want dit bleek een heel grote proef te worden. Deze keer waren we opnieuw onderverdeeld, deze maal in 3 groepen. Groep 1 bleef op de kampplaats met een blinde kaart en daarop enkele aangeduide punten. Ze kregen ook een Nokia-telefoon met het telefoonnummer van groep 2.

Vooraleer ze naar ons konden bellen moesten ze eerst opzoek gaan in het bos op zoek naar belminuten. Jerom, Jakob en Robbe zorgden voor veel verstrooiing en onduidelijke instructies waardoor ik niet veel werk had om te saboteren.

Groep 2 werd afgezet aan de kerk in Bocholt en wij kregen nogal onduidelijke aanwijzingen van groep 1 in onze zoektocht naar de stukken van een onvolledige kaart.

Het plan was dat we alle stukjes zouden vinden en op die manier dan terug naar onze kampplaats zouden geraken. We vroegen een stadskaart en zochten naar enkele aanwijzingen maar het was moeilijk omdat de bellers van groep 1 heel slechte instructies gaven. Onderweg heb ik Meulie kunnen opzetten tegen Arthur waardoor het leek dat hij alles liet mislukken en hij de hoofdverdachte was als mol. Onderweg heb ik ook enkele cruciale aanwijzingen voor groep 3 kunnen weghalen zodat zij het ook veel moeilijker hadden.

Groep 3 werd op 9km van de kerk van Bocholt gedropt en moest aan de hand van simpele vragen hun weg naar het eindpunt vinden. Als alles goed ging zou groep 2 daar normaal op hen zitten wachten. Groep 3 was de enige (ondanks mijn sabotage) die in hun opdracht slaagden en dus was ook dit spel niet gelukt. Goed nieuws voor mij dus! Na ieder spel moesten we allemaal een vragenlijst over de mol invullen.

Zaterdagavond bleven we nog met 4 over, Jonas, Robbe, Arthur en ikzelf uiteraard.

Wij moesten dan het finalespel spelen door middel van ballonnen te zoeken in het bos.

In de ballonnen zaten tips verwerkt en wie de meeste tips had kon natuurlijk raden wie de mol was. Na een spannende strijd werd het uiteindelijk Robbe die als winnaar uit de bus kwam. Ik was dus ontmaskerd, maar toch was het een geweldige editie van ‘De Mol’!

Na een het finale spel maakten we snel alles proper en keerden we terug met de trein naar Waregem. Onderweg hadden we dankzij enkele onoplettende aspi’s aan de verkeerde halte afgestapt waardoor we vertraging hadden en jammer genoeg onze tijd in een plaatselijke kroeg moesten slijten.

Eenmaal terug in Waregem reden we moe maar voldaan terug naar huis, met andere woorden: Een schitterend en niet te vergeten Chiroweekend! Aspi zijn dat is pas leven!

Dit was het aspiverslag.

Maxime Vandecandelaere AKA De Mol

8

- Uw Chirohazetcolumnist ROGER BRUSSELMANS -

?

Na enig onderzoek werd door onze redactie ontdekt dat onze columnist Roger Brusselmans naast zijn activiteiten als schrijver ook nog andere beroepsmatige verplichtingen heeft. Daarom bijgevoegde reclame-boodschap :

Statistiekjes en andere onnozelheden

9

Recreatieve fietstocht naar Steinbach Donderdag 30 maart, exact 3 dagen vooraleer de profs aan de 101e editie van de Ronde van Vlaanderen beginnen staan in Yvegem 5 leiders klaar voor hun eigen voorjaarsklassieker. Yvegem-Steinbach, 280km dwars door België. Het officiële startschot klinkt rond 14u aan de Paloeder in Yvegem. We zijn in form, de beentjes voelen goed en de eerste kilometers zijn langs de Schelde, makkie dus. De weergoden geven ons een blauwe hemel en stralende zon maar de flinke portie kopwind moeten we er bij pakken. Aangezien er geen kopman is aangeduid doen we elk om de beurt wat kopwerk. De trein raast langs Rugge, Avelgem tot in Bossuit maar daar worden we abrupt een halt toegeroepen door een valpartij achteraan het peleton. D. Libbrecht ligt tegen het asfalt voor zich uit te staren, een kiezelsteentje midden op het jaagpad blijkt de schuldige van dienst. We maken van de situatie gebruik om wat spekken uit onze rugzak te halen en trekken ons weer op gang. Na enkele kilometers komt de locomotief weer onder stoom en we razen, nog steeds met de wind vol op de kop richting Doornik. Even enkele ‘déviations’ volgen door een industriegebied waarna we opnieuw langs het water komen en we onze route richting Steinbach verderzetten. In Callenelle houden we een eerste sanitaire stop en nemen we de tijd om onze pullen bij te vullen met wat “eau potable”. Van hieruit is het nog 40 kilometer naar onze tussenstop. Net op het moment dat we zeggen dat we mooi op schema zitten krijgen we met tegenslag te maken. Plate tube. De Peugeot van J. Lefebvre staat achteraan lek. Geen nood, L. Garez en L. Detavernier zien hun kans mooi om hun kennis rond het stoppen van binnenbanden te showen. Ligt het aan het stopmateriaal, de kennis of de kunde van beide mechaniekers, dat laten we in het midden, maar een honderdtal meter nadat we weer vertrokken waren stond de achterband van diezelfde Peugeot alweer zo plat gelijk een sjieke. 2de poging dan maar, en deze keer is het de goede.

Een klein uurtje later dan verwacht komen we dan toch aan op de Chaussée de Binche in Mons. Dit is het kotadres van D. Naessens. We zijn alle vijf ferm content dat we er zijn en dat welverdiende koude pilsje smaakt. Het oorspronkelijke plan was om na een pintje of 2 nog 30 kilometer verder te rijden en vlak voor Charleroi een slaapplek te zoeken. Nogal gauw werd dit plan in de vuilbak gegooid en we besloten in Bergen enkele uren te slapen om er ’s ochtends heel vroeg te vertrekken en in één trek naar Steinbach te rijden.

Vrijdagochtend, 4u45. Enkele onaangename gsm-deuntjes wekken ons op dit ongoddelijke uur. Tijd om weer in onze fietsbroek te springen en onze tweewieler opnieuw te bestijgen. We staan nog maar aan de poort van Dries zijn kot wanneer L. Detavernier al een eerste probleem ontdekt. Platte tube. Dju toch. Voor we het goed en wel beseffen schiet onze gastheer in actie en 10 minuten later is de klus geklaard. Met enige vertraging zitten we dan toch op onze velo en kunnen we onze tocht verder zetten. Van ochtendhumeur is geen sprake en we leggen onszelf vanaf het begin een aardig tempo op. Dat is nodig, want de GPS geeft ons nog 198 km tot onze eindbestemming en over één iets zijn we het al vrij snel unaniem eens: “Als we vanavond nog nekeer in den donkeren moeten fietsen smijt ik mijne velo ievers int water!” dixit J. Lefebvre.

10

Recreatieve fietstocht naar Steinbach Vandaag bevinden we ons op een heel ander terrein dan gisteren.

We vlammen langs een drukke provinciebaan Charleroi binnen en vervolgen onze route langs de Samber richting Namen. Na een kilometer of 10 zijn we ons jaagpad alweer beu gezien en in Châtelet laten we deze achter ons en trekken we de Ardense heuvels binnen. Het gaat al aardig op en neer en wanneer we rond de klok van 10 langs een idyllisch gelegen bankje in Profondeville passeren besluiten we om er even halt te houden en onze drinkpullen opnieuw bij te vullen. Even terug naar gisteren. Nadat we J. Lefebvre zijn achterband al enkele keren gestopt hebben en er steeds opnieuw problemen mee waren besloten we om vrijdagochtend zo rap mogelijk naar een fietsmaker te gaan om enkele nieuwe binnen-banden te kopen voor de Peugeot. Goed, dit gezegd zijnde vertrekken we opnieuw na onze pauze in Profondeville. De beklimmingen volgen elkaar aan een stevig tempo op en ze worden ook steeds iets zwaarder, maar we houden er nog steeds een stevig tempo op na en zien de kilometers aftellen. De banen liggen er verassend goed bij maar toch ligt er opnieuw ÊÊn steentje teveel op de weg. Opnieuw is het de achterband van de Peugeot die plat staat. De enige plakkers om banden te stoppen die we nog over hebben zijn te groot voor de dunnen koersbandjes. Dit hebben we onszelf aangedaan door in geen enkel stadje achter binnenbanden te zoeken.

Na kort overleg besluiten we dat liften naar de dichtstbijzijnde fietsmaker de beste optie is voor J. Lefebvre en bij de eerste duim die we uitsteken hebben we meteen prijs. We spreken af met Jelle dat we elkaar in Havelange opnieuw bij elkaar vervoegen om onze tocht verder te zetten. Na een tweetal uur fietsen komen wij daar ook aan, maar intussen is het ook al duidelijk geworden dat Jelle ons niet in Havelange zal vervoegen aangezien hij helemaal terug naar Namen is moeten liften om een fietsmaker te vinden.

Met de fietsers besluiten we in de plaatselijke frituur een evenwichtig middagmaal naar binnen te spelen en onze tocht verder te zetten richting Coucke-town. Daar in Durbuy is het de bedoeling dat J. Lefebvre ons staat op te wachten en samen de laatste (lastige) 50 kilometer te overbruggen.

8 kilometer voor we het centrum van Durbuy binnencruisen krijgen we een telefoontje van onze compagnion Jelle met het goede nieuws dat hij was aangekomen in Durbuy. Liften met een fiets blijkt dan toch makkelijker dan we dachten. De Mur van Durbuy, Baraque de Fraiture en de veneinige klim in Rettigny zijn maar enkele van de serieuze beklimmingen in die laatste drie uren die we nog voor de kiezen kregen, maar uiteindelijk kregen we toch De Ancien Moulin de Magotiaux in zicht. U leest het goed, toen we aankwamen was het 20u15 en was het nog mogelijk om deze prachtige kampplek te bewonderen voor de nacht viel. Opdracht geslaagd dus! We hebben er een geweldige tweedaagse met de fiets opzitten en kijken vol ongeduld uit naar het bivak deze zomer in Steinbach. Dan zullen onze kerels en aspies deze klassieker nog eens afleggen en er hopelijk evenveel van genieten en een klein beetje afzien zoals wij gedaan hebben.

11

“ Spelen, Dat zit in je natuur : iedereen kan het!

Maar spelen is pas echt spelen als je de rest rondom je kan vergeten” ©ChirojeugdVlaanderen

Chirojongens Yvegem Pastoor Verrieststraat 44 fb.com/chirojongensyvegem www.chiroyvegem.be webmaster@chiroyvegem.be De digitale editie van deze krant vindt u hier :

issuu.com/chirojongensyvegem

12