Sanitaire kwesties op kamp

Wij, de oud-leiding van Chiro StaM, nemen jullie graag even mee in een prachtige en iets minder prachtige herinnering van onze Chirogroep. Een tiental jaar geleden hadden we een droomkampplaats. Je kent dat wel, met rivier of beek inbegrepen. Zo’n stevige waterstroom van minstens vier meter breed waar je met een vlot op kan. We gebruikten die rivier om in te spelen, te dobberen, te zwemmen, en voor een echte zelf-gesjorde-vlottentocht. Beeld je daar de kampzon nog bij in en de sfeer zit goed. Minder fijn: er waren dat jaar ook opvallend meer ‘zieken’, vooral diarreegevallen.

Op een van de laatste dagen gingen we stroomopwaarts om met een assortiment drijvende voorwerpen terug naar ons kampterrein te dobberen. Superchill en zo, totdat we enkele bochten voor ons kampterrein twee witte konten tussen de bomen zagen bungelen: de hudo van onze buren bestond uit drie sjorpalen in de lucht, boven datzelfde riviertje. Lichte hilariteit en wel wat geroep, maar het feit blijft: wij zwommen eigenlijk in hun hudo. Hygiënisch is anders…

Zoals veel groepen graven wij een put en zetten daarop een houten constructie. Wel wat omslachtiger dan die drie sjorpalen. We dachten toen de rivier te behandelen zoals het hoorde, maar blijkbaar mag een hudo graven op minder dan 50 m van een waterloop niet. Check het maar eens op chiro.be/bivak/regels-en-veiligheid/ hudos.

Maar we hebben een plan: we gaan onze hudo vervangen door een minder omslachtig en milieuvriendelijker alternatief. Maar hoe begin je daar nu aan? Wat ís nu eigenlijk de juiste kamp-wc?

De ammoniak die in urine zit, blijkt het schadelijkste te zijn voor het milieu, gevolgd door hormonen. Dat kun je vrij eenvoudig aanpakken. Door contact met stro volgt een chemische reactie die de schadelijke stof neutraliseert. De plaslijn vervangen door een paar strobalen die de boer achteraf weer ophaalt, lijkt dus al een goed idee. Misschien kunnen we iets gelijkaardigs verzinnen voor de kleinsten en niet-rechtopstaand plassenden.

Maar wat dan met onze échte hudo- put? Zo veel mogelijk urine eruit laten lopen en af en toe wat stro erin doen, is dat voldoende? Je zou kunnen kiezen voor chemische toiletten, maar dat kost redelijk wat, en het zou heel ons kampbeeld veranderen. We bekijken dus ook de pis-te van de droogtoiletten die door Natuurpunt gebruikt worden op sommige overnachtingsplekken.

Misschien ligt de oplossing bij een overkoepelende instantie? Wat denken jullie van mobiele septische putten die voor het hele kampseizoen geïnstalleerd worden? Alle groepen kunnen daarop hun eigen hutje zetten, en tussen kampen door kunnen ze leeggehaald worden.

Denken jullie weleens na over dit onderwerp? Hebben jullie een geniaal alternatief? Bij dezen een warme oproep om jullie ideeën en tips te delen met de commissie Duurzaamheid. Laat ons het eens hebben over dit shitty onderwerp.

Wij zoeken zelf ook verder, en wie weet hebben we tegen het volgende kamp (of dat daarna) een uitgewerkt idee. Als we ooit zo ver zijn, zullen we niet vergeten om jullie een fotoreportage te sturen van onze nieuwste hudo.

Groeten van het tenten- en kakgroepje van Chiro StaM!

Door Désirée van de Groepsleidingscommissie

• Voor iedereen een groene, een oranje en een rode kaart • 3 grote bladen (bv. posters) waarop staat: • Goed: Dit willen we zo houden • Niet slecht, maar kan beter • Dit moet totaal anders

• Potje met papiertjes met stellingen • Lijm of plakband

Hieronder vind je een aantal suggesties voor stellingen. Pas ze gerust aan of voeg nieuwe toe die meer van toepassing zijn.

Opgelet: het zijn stellingen waar iedereen akkoord of niet akkoord gaat. Het zijn dus geen open vragen.

• Iedereen voelt zich goed in de ploeg • Iedereen weet wat er van hen verwacht wordt • Iedereen in de ploeg heeft een taak of verantwoordelijkheid en volbrengt die

• Iedereen had een duidelijke taak •

Iedereen volbracht hun taak • De opbouw van het evenement verliep vlot •

Er was iemand die het overzicht bewaarde van begin tot einde •

Het evenement was een succes

jan van bostraeten

Degene die de evaluatie begeleidt, laat iedereen om beurten een stelling nemen. Alle deelnemers doen hun ogen dicht en de stelling wordt voorgelezen. Vervolgens steekt iedereen in stilte een gekleurde kaart op. Rood: niet akkoord; oranje: gedeeltelijk akkoord; en groen: volledig akkoord. Iedereen mag hun ogen opendoen en de aantallen worden opgeteld.

Degene die de stelling voorlas, mag als eerste zijn of haar antwoord motiveren. Daarna mag iedereen aanvullen. Belangrijk: iedere aanvulling bouwt verder, het mag geen herhaling zijn van wat al eerder werd gezegd. Natuurlijk mag iedereen wel reageren op een al gemaakte opmerking. Ten slotte besluit je aan de hand van de stemming en de argumenten waar je de stelling kleeft:

Op het blad ‘Goed, dit willen we zo houden’ = meerderheid groene kaarten en overheersend positieve commentaar

Op het blad ‘Niet slecht, maar kan beter’ = meerderheid oranje kaarten en aantal grote verbeterpunten aangehaald tijdens de bespreking

‘Dit moet compleet anders’ = meerderheid rode kaarten en bijna uitsluitend grote verbeterpunten aangehaald tijdens de bespreking Naast de stelling noteer je suggesties voor verbetering. Wanneer alle stellingen overlopen zijn en iedereen hun mening heeft kunnen geven, heb je een goed overzicht waar iedereen bij betrokken werd.

Met een duidelijk verslag zorg je ervoor dat je later kan teruggrijpen naar de verbeterpunten en de evolutie daarin.

Succes!