Vamp on heels-chicklit-11sept-TAS
11-09-2012
15:44
Pagina 7
1
Ik ben zenuwachtig en gespannen. Mijn hart bonst in mijn keel. Ga ik het doen? Ik heb het nog nooit gedaan, maar wel vaak genoeg gezien hoe iemand anders het deed. Ik probeer de stem in mijn hoofd gerust te stellen. Rustig maar. Van één keer raak je niet meteen verslaafd. Toch? Ik zie hoe Harold zorgvuldig met een papiertje over de spiegel schraapt zodat er een keurig wit lijntje ontstaat. Ineens moet ik plassen. ‘Wat ga je doen?’ ‘Even naar het toilet.’ Ik voel mezelf een beetje wankelen. Hoeveel heb ik al op? Een paar rum-cola’s aan het begin van de avond. Ik ga op de wc zitten. Ik ben een beetje duizelig. Toch waren het niet meer dan twee rum-cola’s. Misschien drie, maar zeker niet meer dan vier. En daarna nog wat champagne. Of was dat nadat ik in slaap was gevallen? Ik was mijn handen en kijk naar mijn spiegelbeeld. Stomme muts, hier ben je dan, in het penthouse van een van de meest gevierde advocaten van Amsterdam. Tenminste, in de toekomst. Iemand tegen wie zelfs Marte, mijn zus, zou opkijken – als ze hem kende. En nu zit ik hier in zijn badkamer omdat ik het niet durf. Wat een onzin, Fieke. Je gaat nu terug en je doet het gewoon. Dan weet je wat het is, pas daarna kun je een zorgvuldig overwogen besluit nemen. Jeetje, wat klinkt dat verantwoordelijk en volwassen. Ik kneed met mijn vochtige handen mijn haar in model zodat het nog wat meer volume krijgt. Zelfverzekerd loop ik daarna terug. Harold zit nog steeds op de bank. Het spiegeltje ligt voor hem op tafel. Blijkbaar is er in de tussentijd niemand gekomen die nog wat wilde. Gelukkig maar, natuurlijk. Hij kijkt me glimlachend aan. Ik ga tegenover hem zitten. Wil hij me geruststellen? Of lacht hij me uit? Hij denkt vast dat ik het niet doe, dat ik niet durf. Dat ik inderdaad een tutje ben, zo’n burgertrutje van het platte7