Cadernoliteario uxio2015

Equipo de Dinamizaciﾃｳn da Lingua Galega C.E.I.P. BALAﾃ好OS_ VIGO

Carmen e máis eu estábamos na miña casa moi aburridos ata que a min ocurriuseme una idea brillante, ir as Illas Cíes. Collimos o barco do meu pai, fixemos as maletas e escapámonos. Polo camino atopamos moitos golfiños, un deles estaba ferido, curámolo e o golfiño puido seguir o seu camino. Finalmente, chegamos as Illas Cíes,tiñamos fame e compramos un xeado. Cando acabamos vimos luces dende o faro e fomos investigar. A porta nuca está aberta, pero esta vez si que estaba.

Entrounos moita curiosidade por ver como era por dentro. Entramos e escoitamos dos homes falando de destruir as Illas Cíes, saímos correndo moi asustados e pedimoslle axuda a señora da cafetería pero non puido facer nada, díxonos que tíñamos que ter probas. Para relaxarnos un pouco fomos a playa, intentamos olvidalo: nadando, buceando, tomando o sol, facendo castelos de area, xogando á spas, ao frisbee… Cando se fixo de noite decidimos ir dormir ao camping. Ao día seguinte fomos almorzar na cafetería, onde había dous policías tomando café. Cando xa estabamos rematando chegaron os dous homes misteriosos. Sergio contoulle á policía o que escoitara o día anterior. A policía arrestounos e foron o cárcere.

Carmen e máis eu pensamos que os nosos país poderían estar preocupados por nos e decidimos voltar a casa. Antes de que pidéramos coller o barco, veu o alcalde e deunos unha medalla a cada un por haber salvado as Illas Cíes. Démoslle as grazas e marchamos para casa moi orgullosos. Cando chegamos os nosos pais estaban moi anoxados, pero cando lles explicamos a causa non nos castigaron.

Carmen e máis eu estábamos na miña casa moi aburridos ata que a min ocurriuseme una idea brillante, ir as Illas Cíes. Collimos o barco do meu pai, fixemos as maletas e escapámonos. Polo camino atopamos moitos golfiños, un deles estaba ferido, curámolo e o golfiño puido seguir o seu camino. Finalmente, chegamos as Illas Cíes,tiñamos fame e compramos un xeado. Cando acabamos vimos luces dende o faro e fomos investigar. A porta nuca está aberta, pero esta vez si que estaba.

Entrounos moita curiosidade por ver como era por dentro. Entramos e escoitamos dos homes falando de destruir as Illas Cíes, saímos correndo moi asustados e pedimoslle axuda a señora da cafetería pero non puido facer nada, díxonos que tíñamos que ter probas. Para relaxarnos un pouco fomos a playa, intentamos olvidalo: nadando, buceando, tomando o sol, facendo castelos de area, xogando á spas, ao frisbee… Cando se fixo de noite decidimos ir dormir ao camping. Ao día seguinte fomos almorzar na cafetería, onde había dous policías tomando café. Cando xa estabamos rematando chegaron os dous homes misteriosos. Sergio contoulle á policía o que escoitara o día anterior. A policía arrestounos e foron o cárcere.

Carmen e máis eu pensamos que os nosos país poderían estar preocupados por nos e decidimos voltar a casa. Antes de que pidéramos coller o barco, veu o alcalde e deunos unha medalla a cada un por haber salvado as Illas Cíes. Démoslle as grazas e marchamos para casa moi orgullosos. Cando chegamos os nosos pais estaban moi anoxados, pero cando lles explicamos a causa non nos castigaron.