Car wijland nr7 251016 2 web

van ik land naar

land

nr. 7 - november 2016

GEWOON EEN ‘LEUKE HOBBY’ OP HET BANKJE… IN GESPREK MET JONGE MANTEL­ ZORGER TINA

Vertrouwd dichtbij MANTELZORG ONDERSTEUNING

Voorwoord

Wie maakt het VERSCHIL? In deze uitgave van WIJland vertellen vrijwilligers u over hun motivatie en inspiratie binnen het vrijwilligerswerk dat ze doen voor Carinova Vrijwillige Thuiszorg.

Ook komen mantelzorgers aan het woord die aangeven wat het betekent om te zorgen voor een naaste. Hoe vinden ze balans tussen draagkracht en draaglast en wat is nodig om dat in evenwicht te houden.

Bovenstaande groepen maken in ‘Zorgland’ wat ons betreft echt het verschil. De vrijwilligers met hun belangeloze inzet voor een ander en de mantelzorgers, zonder hen zou ‘Zorgland’ een hele andere betekenis krijgen.

Op het moment dat deze WIJland bij u op de mat valt is de ‘Dag van de Mantelzorg’ achter de rug.

Wij mogen namens de gemeenten in ons werkgebied met deze dag onze waardering uitspreken voor de mantelzorg en doen dat graag. Naast deze dag organiseert Carinova Mantelzorg Ondersteuning op diverse plekken activiteiten voor mantelzorgers en vrijwilligers.

Al met al zijn we dan ook trots op onze vernieuwde website, compleet in een nieuw jasje.

Graag nodig ik u uit om een kijkje te nemen! www.mantelzorgondersteuningcarinova.nl Ik wens u veel leesplezier!

Trudy Spijkerman Manager Carinova Mantelzorg Ondersteuning

2

Carinova - WIJland

10

Inhoudsopgave Gewoon een ‘leuke hobby’

4

6

Zoeken naar de ontspanningsmomenten 5 Om over na te denken Niemand hetzelfde

6

Op het bankje….

In gesprek met een jonge mantelzorger Tina

7

14

In gesprek met Jacqueline Smetsers, moeder van Lisa-Lotte 8 “Scrabble versus fantasieverhaal” 10 Kan onze droom nog in vervulling gaan?

12 In gesprek met mevrouw Burgers mantelzorger voor haar echtgenoot.

Gedicht 13 klein

8

Recept 14 worteltaart Memobord 15 Carinova Mantelzorg Ondersteuning 16 Eén telefoontje en wij staan voor u klaar

6

COLOFON

WIJland is een uitgave van: Carinova Mantelzorg Ondersteuning, Postbus 678, 7400 AR Deventer, Tel. 0900 86 62. Redactie: Kelly Bekebrede, Louise Somer en Henny Miedema.

Vormgeving: ViaDesign, Twello.

nummer 7 - november 2016

3

Gewoon een ‘leuke hobby’ Wat beweegt een vrijwilliger om zich zonder betaling in te zetten voor een ander? Dat is altijd een mooie ingang voor een gesprek over vrijwilligerswerk en de motivatie om dat voor een onbekende te doen. Bert de Waal is 61 jaar en 3 jaar geleden begonnen als vrijwilliger bij de thuisadministratie.

Dat betekent dat hij mensen helpt bij het op orde brengen van hun administratie. Samen pakken ze vanaf de basis de vaak complexe situatie aan. Als het nodig is kan Bert, zeker in het begin, zeer regelmatig komen. Dat vindt hij ook direct het grootste voordeel van vrijwilliger zijn. ‘Je kunt tijd besteden aan mensen die dat nodig hebben.’

De grootste uitdaging vindt Bert om mensen weer een houvast en uitzicht te bieden voor de toekomst. Dat ze zelf weer in staat zijn om hun eigen administratie op orde te houden en dat ze vertrouwen hebben in zichzelf. Daarom laat hij mensen ook altijd meeluisteren, kijken en beslissen.

Het is hun proces en hun leven. Als vrijwilliger brengt hij structuur aan, luistert naar mensen en houdt ze een spiegel voor. Het geeft hem veel voldoening.

Bert heeft dan ook geen moeite om dit vrijwilligerswerk vol te houden. Zeker niet nu hij met pensioen is. Wat wel belangrijk is, is om de dingen niet naar je toe te trekken en niet mee te nemen naar huis, aldus Bert. Mocht dat wel het geval zijn, dan vindt hij het heerlijk om een rondje hard te lopen. Dan is hij alles weer kwijt.

Op de vraag wat zijn kijk is op de veranderingen van de transitie zegt hij dat hij ziet dat de sociale wijkteams goede pogingen doen om hun positie neer te zetten. Ze worden steeds meer centraal aanspreekpunt en spin in het web. Het weten wat er in je wijk speelt, is volgens Bert essentieel om goede ondersteuning te kunnen bieden.

Aan het eind van het gesprek laat hij nog weten dat zijn vrijwilligerswerk eigenlijk gewoon een ‘leuke hobby’ is. Fantastisch toch?!

De Vrijwillige Thuiszorg plaatst vrijwilligers bij chronisch zieken, mensen met een beperking en dementie in Deventer en Raalte. Een vrijwilliger kan van betekenis zijn door bijvoorbeeld samen iets te ondernemen of door bezoek, gezelschap of afleiding. Alleen in Deventer hebben we een Vrijwillige Hulpdienst. Deze zet vrijwilligers in om mensen te helpen met de thuisadministratie en om mensen te begeleiden naar het ziekenhuis of dokter en te helpen met kleine klusjes.

4

Carinova - WIJland

Zoeken naar de ontspanningsmomenten Joyce is een vrouw van begin vijftig, ze heeft twee zonen en één dochter en woont samen met haar partner. Wij hebben vooraf afgesproken dat haar mantelzorgconsulent aanwezig is bij het gesprek.

Joyce is een vrouw die goed kan verwoorden wat het betekent om mantelzorger te zijn. Ze vertelt dat ze mantelzorger is voor haar zonen. De ene zoon heeft een ernstige vorm van autisme en is verslavingsgevoelig. De andere zoon woont zelfstandig in een woonvorm, heeft begeleiding bij het wonen omdat hij een psychische beperking heeft. Ze geeft aan dat ze hier veel zorgen over heeft.

Zelf heeft ze ook te maken met psychische problemen.

Haar mantelzorgtaken bestaan onder andere uit het structuur bieden aan haar zonen, maar ook een luisterend oor is belangrijk. Daar waar nodig probeert ze het gedrag van haar zonen bij te sturen.

Ze zijn al volwassen en daarom is het moeilijk om daar grote invloed op te hebben. Zij kiezen vaak hun eigen pad maar de zorgen blijven haar wel erg bezig houden. Wat het lastig maakt is dat haar partner vaak andere ideeën heeft over de benadering van haar zonen en dat geeft spanning binnen de relatie. Wat het mantelzorgen voor haar ook zwaar maakt is dat er telkens teleurstellingen zijn.

Het gaat even goed, er is weer hoop en dan is er vaak een terugval, wat alles weer tenietdoet.

Deze teleurstellingen hakken er behoor­ Carinova Steunpunt Mantelzorg ondersteunt mantelzorglijk in. Dan moet ze weer alle zeilen bij­ ers van chronisch zieken, mensen met een beperking, zetten om zichzelf weer op te laden. Dit dementie en ook ouders en broers/zussen van een kind alles beperkt haar in het zoeken naar met een beperking. Wij zijn werkzaam in Deventer, ontspanning, de zorgen hebben de Ommen, Hardenberg, Staphorst, Dalfsen en Raalte m.u.v. boventoon.

Heino. In Deventer hebben wij extra aandacht voor mantelzorgers van mensen met een psychiatrisch ziektebeeld.

Het is moeilijk om die zorgen even aan de kant te zetten en om tijd voor zichzelf te maken. Joyce is blij met de mantel­ zorgondersteuning, deze geeft haar structuur in de problemen die er zijn. Ze krijgt meer inzicht in de problemen, hoe ze ontstaan en hoe ze er verder mee om kan gaan. Vooral het inzichtelijk krijgen waar haar grenzen liggen is voor haar belangrijk. Hiermee kan ze zich weer opladen.

Ze mist het om een moment voor zichzelf te hebben. Haar partner is namelijk hele dagen thuis. Toch probeert ze ontspanning te zoeken. In zwemmen en zwemles geven want daar houdt ze zich het liefst me bezig. Met vriendinnen gaat ze één keer in de week breien en naaien. Bij haar dochter kan ze ook gezellig op bezoek om even te babbelen over andere dingen die toch ook zo leuk zijn. ‘Mantelzorger zijn’ is in haar geval zwaar, maar met de ontspanning en de begeleiding van de mantelzorgconsulent en de kleine ontspanningsmomenten die ze heeft kan ze het in de meeste gevallen redden.

nummer 7 - november 2016

5

Om over na te denken

Niemand hetzelfde

Onlangs tijdens een wandeling viel me op dat er geen enkele boom, bloem of dier hetzelfde is. Nou zul je misschien denken dat dat niet de meest geniale opmerking is die iemand gemaakt heeft. En dat klopt!

Het enige is dat het pas tot me door drong toen ik er aandacht voor had. Al heel vaak was ik langs dit stukje gelopen, maar vaak in mijn eigen gedachtes. Zonder aandacht te hebben voor de wereld om me heen.

Dit fenomeen beperkt zich niet alleen tot de natuur. Je kunt de vergelijking ook doortrekken naar het dage­ lijks leven. Veel mensen leven in hun eigen gedachten en wereld, totdat ze de moeite nemen om bewust te kijken en stil te staan. Stil te staan bij de ander en jezelf. Want iedereen is anders en uniek. Iedereen heeft z’n eigen opvattingen, ervaringen en verwachtingen. Niks mis mee. Dat maakt ontmoetingen vaak zo mooi.

Je kunt leren van elkaar en iets betekenen voor een ander.

Als ik kijk naar de portretten in deze WIJland dan zie ik daarin terug wat ik bedoel. Mensen die een ander helpen en ondersteunen. Ieder vanuit zichzelf met aandacht voor de behoeftes van een ander. Dat maakt de wereld een stukje mooier.

Kelly Bekebrede, Mantelzorgconsulent

6

Carinova - WIJland

Op het bankje….

Tina is een meisje van 16 jaar en groeit op in een gezin met vader, moeder en een zusje met een beperking. Haar zusje woont begeleid en komt om het weekend thuis. Vader en moeder hebben allebei een baan en zijn daardoor dagelijks periodes van huis.

Tina leerde ik kennen op een bankje in het park, haar zusje is op dat moment onverwachts thuis en het praat wat makkelij­ ker als ze daarbij niet aanwezig is. Tina is een leuke spontane jonge meid die goed kan vertellen. Op dit moment heeft ze vakantie na een intensief jaar op school. Het schooljaar is niet zo goed verlopen omdat ze veel dingen aan haar hoofd had.

Haar hoofd zat vol door de moeizame omgang met haar zusje.

Er was dus weinig ruimte en motivatie om nieuwe dingen te leren. Gelukkig kan ze het volgende schooljaar de zaken weer oppakken in een versneld tempo en zo doorstromen naar een vervolgopleiding. Tina doet vrijwilligerswerk, ze verzorgt om de zondagochtend het ochtendontbijt in een verzorgingshuis. Dit is werk wat ze erg leuk vindt, vooral het contact met de bewoners en de collega’s.

‘De thuissituatie is niet fijn, als mijn zusje thuis is bepaalt dat alles’ vertelt Tina. Iedereen moet rekening met haar houden en dat lukt niet altijd. Irritatie is dan wat er op de loer ligt en dat maakt dat er ruzie van kan komen. Ze geeft aan dat ze dat erg lastig vindt in de omgang met haar zusje. Ze proberen wel eens samen een spelletje te spelen en soms lukt dat en soms ook niet.

Tina zoekt de ontspanning door te luisteren naar muziek, vrijwilligerswerk en bezig te zijn met alles wat te maken heeft met make up. Tekenen is ook een uitlaatklep voor haar, hier kan ze helemaal in op gaan.

Ze nam deel aan het respijtweekend voor jonge mantelzorgers en dat was erg gaaf! Tina vertelt dat ze in een tent sliepen, allerlei spelletjes deden en dat er een groot kampvuur was. Met een paar jonge mantelzorgers heeft ze nog contact. Eén meisje is echt een vriendin geworden en met een andere jonge mantelzorger heeft ze binnenkort weer contact. ‘Het is wel fijn dat je kan vertellen en dat de ander het snel snapt’ zegt Tina. Verder doet ze ook mee aan de activiteiten die er voor jonge mantelzorgers georganiseerd worden. Regelmatig heeft ze contact met mantelzorgconsulent voor jonge mantelzorgers.

Dat is goed om even alles te kunnen vertellen en soms spreken we wat dingen af of geeft ze mij wat tips.

Op de vraag wat ze graag voor de toekomst zou willen geeft Tina aan dat ze het liefst wil dat haar ouders eens een keer samen wat kunnen gaan doen. Nu zijn ze vaak te moe iets te gaan doen. Voor haar eigen toekomst zou ze graag een leuke baan in de zorg willen, want ze houdt ervan om voor iemand te zorgen.

Voor de korte termijn zou ze graag haar scooterrijbewijs halen.

nummer 7 - november 2016

7

In gesprek met Jacqueline Smetsers, moeder van Lisa-Lotte Lisa-Lotte is 17 jaar geleden geboren met een zeldzame chromosoom afwijking. De afwijking is zo zeldzaam dat het geen naam heeft in tegenstelling tot bijvoorbeeld Down. Het heeft daardoor ook behoorlijk wat jaren geduurd voordat duidelijk werd wat er precies aan de hand was.

Door de chromosomenafwijking heeft Lisa-Lotte onder andere ASS (autisme spectrum stoornis), een verstandelijke beperking, een slaapstoornis, vitiligo (een auto-immuun ziekte die witte vlekken op de huid geeft) en een grote algehele achterstand in haar ontwikkeling.

Fysiek heeft ze geen beperking, maar ze kan bijvoorbeeld zich niet zelf wassen en aankleden of zelfstandig fietsen. Lisa-Lotte heeft 24 uur 7 dagen per week zorg en begeleiding nodig.

Naast de dochter hebben Jacqueline en haar man Rob nog een zoon van 14 jaar.

Na een verschillende cursussen te hebben gedaan heeft Jacqueline zelf een interventieprogramma opgezet voor Lisa-Lotte. Vervolgens hebben ze een PGB aangevraagd en werden zorgverleners ingehuurd die, onder begeleiding van Jacqueline, aan de slag gingen met het programma.

In die periode ging Lisa-Lotte halftijds naar het KDC en werd in de middagen het programma uitgevoerd. Werd er vroeger gezegd dat Lotte nooit naar school zou kunnen. Het tegendeel is

8

Carinova - WIJland

bewezen, Lisa-Lotte gaat inmiddels al weer 10 jaar naar school! Jacqueline en Rob hebben bewust gekozen voor hun eigen levensweg met Lisa-Lotte, omdat ze erin geloven en zien dat het hun dochter goed doet, en niet te vergeten hun zoon.

Want op de vraag aan Jacqueline waar zij haar energie vandaan haalt antwoord ze ‘van de ontwikkeling en de resultaten die behaald zijn met Lisa-Lotte en dit weer kunnen delen met anderen’.

‘Het geeft veel voldoening om het welzijn van je eigen kind te kunnen regelen’. ‘Het PGB maakte eigen regie mogelijk en dat was voor ons en de ontwikkeling van Lisa-Lotte erg belangrijk’. Jacqueline geeft verder aan dat deze manier er ook toe geleid heeft dat ze haar zoon veel tijd en aandacht heeft kunnen op het moment dat de zorgverleners met Lisa-Lotte bezig waren. Daarnaast heeft ze door het individueel begeleidingsprogramma ook zichzelf ontwikkeld en veel geleerd. Het heeft haar geleerd creatieve oplossingen te bedenken voor haar situatie en te kunnen “omdenken” in lastige situaties met Lisa-Lotte.

Het contact met andere moeders, die ze ontmoet bij de Stichting Mama Vita, is voor Jacqueline een bron van steun en inspiratie. Op de vraag of het ook zwaar is antwoordt Jacqueline ‘dat het begonnen is met een rouwproces. Een rouwproces dat heftig is, omdat het wennen is om een kind te krijgen dat anders blijkt te zijn’. Jacqueline en Rob zijn door het rouwproces heen gegaan, hebben hun dochter volledig geaccepteerd in wie en wat zij is en zijn in staat om het leven positief te leven. ‘Dat is ook mijn aard’ zegt Jacqueline ‘ik ben in de kern een positief en optimistisch mens. En geregeld even naar het nummer “zwaar leven” van Brigitte Kaandorp luisteren en ik kan weer lachen en relativeren, humor is zo belangrijk!’. En.. quality time hebben ze als Lisa-Lotte gaat logeren bij haar gastgezin en als Noor, van de Vrijwillige Thuiszorg, komt om met te fietsen met haar.

En tot slot de vraag of ze veranderingen ervaart na de transitie in de zorg en de bezuinigingen.

De overgang naar het trekkingsrecht ging moeizaam. Veel papierwerk door alle bureaucratie, eindeloos bellen met de instanties en veel tijd en energie steken in het regelen, maar uiteindelijk loopt dat nu soepel. Bij de verhuizing naar Deventer heeft Jacqueline ervaren dat de gemeente op een andere manier met de invulling van indicaties omgaat. Daardoor moeten ze het nu met minder zorgverleners doen. Maar ook hierbij laat Jacqueline haar positieve houding niet varen. Petje af!

’ ! k j i r g n a l e b o z s i r o 'hum

nummer 7 - november 2016

9

10

“Scrabble versus fantasieverhaal” Vlak voordat Leo op vakantie ging, lukte het mij om op de valreep een afspraak met hem te maken voor een interview.

Leo is een opgewekte man van 54 jaar die met veel openheid spreekt over zijn achtergrond en zijn werk als vrijwilliger. Leo heeft 30 jaar gewerkt als psychiatrisch verpleegkundige bij o.a. Dimence.

Hij is in januari 2014 afgekeurd i.v.m. zijn Psychiatrische stoornis. Lange tijd is er gewerkt naar integratie op de arbeidsmarkt. Dit is helaas niet gelukt.

Leo heeft goed nagedacht over hoe hij invulling kan en wil geven aan zijn leven, graag wilde hij zich maatschappelijk inzetten. Tijdens zijn werk als psychiatrisch verpleegkundige ervaarde hij dat er veel tijd werd gestoken in de zorg en begeleiding van cliënten. Overdag was er wel dagbesteding maar in de weekenden en de avonden was er niks te doen voor de patiënten. Dit bracht hem op het idee om vrijwilliger te worden. Vrijwilligerswerk wilde hij liever niet doen bij psychiatrische patiënten.

Dan zou hij immers nog steeds in ‘dat zelfde’ blijven hangen waar hij ook lange tijd mee gewerkt heeft en ook als patiënt mee heeft moeten dealen. Inmiddels is Leo al jaren stabiel en heeft hij balans gevonden, wat maakt dat hij ruimte heeft om zich in te zetten.

Leo heeft zich in september 2014 aangemeld als vrijwillige bij Carinova Vrijwillige Thuiszorg.

Op datzelfde moment kwam ook de hulpvraag binnen van een oude dame van 92 jaar met de ziekte van Alzheimer. Zij zocht een vrijwilliger om elke week mee te scrabbelen. Leo werd aan haar gekoppeld.

Dit bleek een goede match te zijn. Inmiddels is mevrouw 94 jaar en scrabbelen zij nog elke week een paar spelletjes.

Carinova - WIJland

Bij de vraag hoe zo’n middag er uitziet vertelt Leo het volgende; Elke maandagmiddag rond de klok van twee ontvangt de oude dame hem met een grote glimlach, er staat dan een kopje thee, koekjes en chocolaatjes klaar. De thee wordt geschonken in mooie oude gebloemde theekopjes. Ze spelen het spel aan de grote tafel in de achterkamer.

Normaal gaat het om de punten bij scrabble maar daar doen Leo en mevrouw niet aan. Het gaat puur om het woord en niet om de punten. Na afloop van het spel kijken ze naar de geformuleerde woorden.

En van woorden die associaties met elkaar hebben, maken zij een prachtig verhaal. Maximaal worden er 2 á 3 spelletjes gespeeld op één middag. Leo en mevrouw beleven hier veel plezier aan.

Aan het eind van de middag pakken ze de agenda en wordt de dag van vandaag doorgestreept en maken zij een nieuwe afspraak. Dit geeft mevrouw houvast.

Er ontstaan leuke gesprekken en er is een mooie vertrouwensband. Af en toe wil mevrouw aan het eind van de middag een sigaretje roken en een glaasje wijn drinken. Een speciaal momentje van gezellig­ heid en samen genieten!

Mevrouw is op hoge leeftijd, mocht zij te komen overlijden dan is het voornemen wel om een nieuwe hulpvrager te aanvaarden. Voorlopig hoopt hij nog lang met deze dame te mogen blijven scrabbelen.

Op de vraag of Leo er nog iemand met een hulpvraag bij zou willen hebben, was het antwoord nee.

Dat wordt hem dan toch te veel. Op andere dagen heeft hij ook invullingen en volgt hij een cursus tekenen en schilderen.

Door openheid wil Leo ook aan anderen laten zien dat wanneer het je niet meer lukt op de arbeidsmarkt, je nog wel op een bepaalde manier kan inzetten en voldoening kan vinden.

nummer 7 - november 2016

11

12

Kan onze droom nog in vervulling gaan?

Mevrouw Burgers heet mij welkom in het huis waar zij samen met haar echtgenoot al weer enige jaren woont. Een fijne woning waar alles gelijkvloers is en met een prachtig uitzicht. Haar man is op dat moment naar de dagbesteding en wordt aan het eind van de middag weer thuis verwacht.

Ze vertelt me dat ze al jaren mantelzorger voor haar 68-jarige man is. Sinds zijn 39-ste jaar heeft hij te maken met de ziekte Parkinson. Bij de ziekte van Parkinson gaat de ‘automatische piloot’ haperen, zodat het bewegen minder vanzelf gaat en bewuster moet gebeuren. De soepelheid verdwijnt en alleen de hoognodige bewegingen blijven over, vaak gaan delen van het lichaam beven.

Meneer heeft ondanks deze diagnose nog jaren kunnen doorwerken, later werd met name het reizen te zwaar en kon hij vanuit huis werken. Er is constant gekeken om de zaken zo optimaal mogelijk voor meneer te regelen.

Zelf heeft mevrouw Burgers tot haar 66-ste jaar met veel plezier in het ziekenhuis gewerkt. Dus de verzorgende taken zijn haar niet onbekend. Het echtpaar vindt het belangrijk dat meneer zoveel mogelijk zelf doet, mevrouw springt bij waar nodig. Zo is bijvoorbeeld het tijdstip van de medicatie erg belangrijk.

Door middel van een ‘piepsysteem’ weet haar echtgenoot dat de medicatie genomen moet worden, maar mevrouw houdt wel vinger aan de pols. Het regelen van afspraken met bijvoorbeeld de fysio­ therapie, zijn zaken die mevrouw regelt. Iedere keer is er wel weer wat anders wat geregeld moet worden, van een andere rolstoel tot het uitzoeken of er mogelijkheden zijn om de fietsen mee te kunnen nemen in een caravan. Mevrouw vertelt dat ze veel met de caravan hebben gereisd en het nog een grote wens is om dat weer te kunnen doen. De elektrische driewielfiets moet dan mee, want fietsen is heerlijk om samen te doen. Er moet nog veel uitgezocht en overlegd worden met onder andere de gemeente om te kijken of het mogelijk is om deze wens in vervulling te laten gaan.

Het echtpaar wordt verder ondersteund door de thuiszorg en voor mevrouw Burgers is er mantelzorgonder­steuning van Carinova. Ze vertelt dat het fijn is dat de mantelzorgconsulent regel­ matig komt.

Ze kan op die manier zaken overleggen maar ook gewoon even haar verhaal kwijt. In overleg is op deze manier geregeld dat met behulp van familie mevrouw een weekend alleen weg kon.

Ondersteuning heeft het echtpaar ook in de dagbesteding van meneer. Meneer is een aantal jaren terug begonnen met één keer in de week naar dagbesteding te gaan. Dat was eerst moeilijk, meneer wist niet of hij dat wel wat vond, maar naar mate de tijd verstreek vond meneer het steeds leuker en is de dagbesteding uitgebreid naar drie dagen. Meneer laat mij zien welke leuke dingen hij daar gemaakt heeft. Mevrouw heeft op die dagen tijd om wat andere dingen te doen en dat maakt dat ze haar taken als mantelzorger lichter ervaart. Zo proberen ze samen te genieten van de dingen die nog mogelijk zijn!

Carinova - WIJland

Gedicht

KLEIN Je hebt maar één lichtje nodig om het donkerste duister te verlichten

je hebt maar één hand nodig om je uit de diepste put omhoog te trekken

je hebt maar één mens nodig om de donkerste eenzaamheid te verlichten

je hebt soms maar weinig nodig om in je grootste nood weer toekomst te voelen

je hebt maar één woord nodig om de beklemmendste stilte te verbreken

toekomst begint klein.

Marinus van de Berg Uit: Tijd om te troosten

nummer 7 - november 2016

13

14

Recept Ingredienten 95 g hazelnoten (bakje) evt. een handje rozijnen 2 sinaasappels (schoongeboend) 1 tl gemalen kaneel 140 ml zonnebloemolie 250 g lichtbruine basterdsuiker 2 eieren 200 g tarwebloem 1 tl bakpoeder 300 g winterpeen 50 g poedersuiker 185 g roomkaas naturel (bakje)

Worteltaart

Verwarm de oven voor op 150ºC. Rasp de oranje laag van de schil van de sinaasappels en pers 1 vrucht uit. Maal de hazel­ noten fijn in de keukenmachine en doe ze samen met de sinaasappelrasp, kaneel, olie, basterdsuiker, de rozijnen en eieren in een kom. Klop met een mixer tot een luchtig beslag.

Schep voorzichtig de bloem en het bakpoeder erdoor. Rasp de peen op een fijne rasp en voeg toe.

Schep het beslag in de ingevette taartvorm en bak de taart ca. 1 uur in het midden van de oven. Controleer na 50 min. op gaarheid met een satéprikker. Neem uit de oven en laat in de vorm in 1 uur afkoelen tot kamertemperatuur.

Meng de roomkaas met de poedersuiker en 2 el sinaasappelsap in een kom. Bestrijk de taart ermee.

Eet smakelijk!

Carinova - WIJland

Memobord

WIJ van ik land naar

Land

‘Ik en mijn broer’ een voorstelling door Barbare Gozens over het levenslange contact met haar broer die aan schizofrenie lijdt.

30 november om 19.30 uur.

Dimence locatie Brinkgreven, Nico Bolkensteinlaan, gebouw 18 in ‘de Steerne’ in Deventer Natuurlijk een Netwerkcoach start op 21 november met het opleiden van coaches in de gemeente Hardenberg. Interesse om ook coach te worden?

Info: Rinie van de Hoek 06-30732933

Maak jij vandaag een ander blij?

Vrijwillige Thuiszorg zoekt vrijwilligers voor diverse leuke activiteiten. Interesse? Bel of mail ons. Tel: 0570 - 51 81 81 of mantelzorgondersteuning@ carinova.nl

Mama café Raalte Voor ouders van kinderen tot 4 jaar Elke 2e vrijdag van de maand van 10.00 tot 11.30 uur Locatie: Kulturhus Raalte.

(Toegang gratis) www.mamacaferaalte.nl

Wil je maatje worden? Doen!

Laat je verrassen.

Kijk naar www.DeventerMaatjes.nl

Parkinson café Deventer en Hardenberg Een ontmoetingsplek voor iedereen die met de ziekte van Parkinson te maken heeft.

Informatie en ontmoeting.

Inlichtingen Deventer: annieovermars@hotmail.com of 06 - 10 86 33 96.

Voor Hardenberg: parkinsoncafehardenberg@gmail.com of Aline Meijering 06 - 52 72 84 46 / Joke Pullen 06 - 14 05 61 71.

Een kopje koffie en andere mantelzorgers ontmoeten Koffie- ochtenden voor mantelzorgers in de gemeente Hardenberg, 7 december natuur­ informatiecentrum de Koppel informatie 0570-518185 of op de website www.mantelzorg­ ondersteuningcarinova.nl

Kerstbijeenkomst voor vrijwilligers van de Vrijwillige Thuiszorg op donderdag 15 december!

Noteer deze datum.

Verdere informatie volgt.

Autisme café in Raalte (regionaal) Ontmoetingsplek voor ouders, partners en iedereen die betrokken is bij autisme.

Tijdens iedere bijeen­komst wordt er een thema behandeld.

Kijk in uw regionale krant voor de data of bel 0900 86 62

Alzheimer cafés Wanneer u aanwezig wilt zijn, kijk in uw regionale krant voor de data en het tijdstip of bel 0900 86 62

Heeft u onze vernieuwde website al gezien?!

Deze heeft een nieuw jasje gekregen en bevat nu veel meer informatie. Nieuwsitems, bijeenkomsten, ervaringen, vrijwilligersvacatures en nog veel

meer info is er te vinden op: www.mantelzorgondersteuningcarinova.nl

nummer 7 - november 2016

15

MANTELZORG

Heeft u vragen over uw taak als mantelzorger, hoe u dit kunt verlichten, hoe u even tijd voor u zelf kunt hebben? Of wat de mogelijkheden zijn op het terrein van voorzieningen, financiën of huisvesting?

ONDERSTEUNING

Het Steunpunt Mantelzorg helpt en adviseert u!

Wij ondersteunen mantelzorgers van chronisch zieken, mensen met een beperking, dementie, ouders van kinderen met een beperking en kinderen die opgroeien in een zorgsituatie. We zijn werkzaam in Deventer, Ommen, Hardenberg, Staphorst, Dalfsen en Raalte m.u.v. Heino. In Deventer hebben wij extra aandacht voor mantelzorgers van mensen met een psychiatrisch ziektebeeld.

Zoekt u een vrijwilliger/maatje die voor u van betekenis kan zijn? Door bijvoorbeeld samen iets te ondernemen of door bezoek, gezelschap of afleiding?

De Vrijwillige Thuiszorg gaat voor u op zoek en probeert het juiste maatje te vinden!

Wij plaatsen vrijwilligers bij chronisch zieken, mensen met een beperking en demen­ tie in Deventer en Raalte. Alleen in Deventer hebben we een Vrijwillige Hulpdienst.

Deze zet vrijwilligers in om mensen te helpen met de thuisadministratie. En mensen te begeleiden naar het ziekenhuis of dokter en te helpen met kleine klusjes in huis.

Eén telefoontje en wij staan voor u klaar.

Steunpunt Mantelzorg steunpuntmantelzorg@carinova.nl

0570 - 51 81 85

Carinova - Steunpunt Mantelzorg regio Noord

Carinova - Steunpunt Mantelzorg regio Zuid Carinova Vrijwillige Thuiszorg vrijwilligethuiszorg@carinova.nl

0570 - 51 81 89

Carinova Vrijwillige Thuiszorg www.mantelzorgondersteuningcarinova.nl We zijn bereikbaar van maandag t/m vrijdag van 9.00 - 17.00 uur

WILT U ZIEN HOE WIJ WERKEN?

Ga naar www.youtube.com/zorgvanCarinova

Carinova Postbus 678 7400 AR DEVENTER T 0900 86 62 E info@carinova.nl I www.carinova.nl