Małe dzieła, wielka sztuka

MAŁE DZIEŁA WIELKA SZTUKA PRACE UCZNIÓW ZESPOŁU SZKÓŁ SPOŁECZNYCH NR 3 BTO

Sztuka jest odtwarzaniem rzeczy, bądź konstruowaniem form, bądź wyrażaniem przeżyć – jeżeli wytwór tego odtwarzania, konstruowania, wyrażania jest zdolny zachwycać, bądź wzruszać, bądź wstrząsać.

Władysław Tatarkiewicz

MARC CHAGALL, WITEBSK - SCENA MIEJSKA, 1924-27 Obrazy rodzinnego miasta artysty nieustannie powracają w jego dziełach.

Marc Chagall (ur. 25 czerwca?/7 lipca 1887 w Łoźnej k/Witebska, zm. 28 marca 1985 w Saint-Paul de Vence) – malarz i grafik żydowskiego pochodzenia.

W przypadku Marca Chagalla trudno mówić o jednym konkretnym stylu malarskim, w jego dziełach można odnaleźć surrealizm, sztukę naiwną, impresjonizm, ale chyba na większości odbiorców największe wrażenie robią żywe, wspaniale dobrane kolory.

Pablo Ruiz Picasso (ur. 25 października 1881 r. w Maladze, zm. 8 kwietnia 1973 r. w Mougins) – hiszpański malarz, rzeźbiarz, grafik oraz ceramik, uznawany za jednego z najwybitniejszych artystów XX wieku. On i Georges Braque są twórcami nurtu malarstwa zwanego kubizmem.

PABLO PICASSO, SKRZYPCE, 1912 Każdy obiekt rozbity jest na płaszczyzny, które tworzą nieskończoną ilość małych sześcianów (franc. “cubes” - stąd nazwa kubizm), ukazujących ten sam przedmiot z różnych punktów widzenia jednocześnie

PABLO PICASSO, AUTOPORTRET W PŁASZCZU, 1901

August Macke (1887-1914) był jednym z najpopularniejszych malarzy niemieckiego ekspresjonizmu. Macke był otwarty na różnorodne nurty artystyczne swojej epoki i można dostrzec ówczesne, nowatorskie trendy w jego malarstwie. August Macke w obrazach zaliczanych do jego początkowej twórczości skupiał się przede wszystkim na portretach, które w znakomity sposób odzwierciedlały osobowość przedstawianych osób.

Malarz ten często malował również motywy dnia codziennego bez zachowania symboliki charakterystycznej dla kierunku ekspresjonizmu. W jego późniejszej twórczości możemy napotkać obrazy inspirujące się m.in. malarstwem pejzażowym.

PABLO PICASSO, AUTOPORTRET W PŁASZCZU, 1901

Wassily Kandinsky ur. 4 grudnia?/ 16 grudnia 1866 w Moskwie, zm. 13 grudnia 1944 w Neuilly-sur-Seine) – rosyjski malarz, grafik i teoretyk sztuki.

Współtwórca i jeden z przedstawicieli abstrakcjonizmu.

WASSILY KANDINSKY, LIRYKA 1911 Ten obraz łączy linię i kolor, aby wyrazić prędkość ledwie naznaczonego jeźdźca

Chaim Soutine (ur. 13 stycznia 1893 w Śmiłowiczach pod Mińskiem na Białorusi, zm. 9 sierpnia 1943 w Paryżu, Francja) – francuski malarz pochodzenia żydowskiego.

Główny przedstawiciel ekspresjonizmu.

Wypracował własny styl, wyróżniający się jaskrawymi kolorami, energicznymi ruchami pędzla, smugami impastów. Jego obrazy nasycone są gorączkowymi emocjami. W latach 20. malował groteskowe postacie z wykrzywionymi twarzami i zdeformowanymi ciałami. Od 1925 coraz częściej w jego twórczości pojawiała się martwa natura, m.in. oskubane ptactwo i zabite zwierzęta obdarte ze skóry.

CHAIM SOUTINE, GROOM, 1928 “Używam czerwieni i zieleni, by wyrazić gwałtowność ludzkich emocji”

George Grosz, właśc. Georg Ehrenfried Groß (ur. 26 lipca 1893 w Berlinie, zm. 6 lipca 1959 tamże) – niemiecko-amerykański malarz, grafik i karykaturzysta. Krytycy zaliczają jego dzieła z lat dwudziestych do kierunku Nowej Rzeczowości (Neue Sachlichkeit). W swoich dziełach malarskich piętnował on stosunki w Republice Weimarskiej, ukazywał rozkład ówczesnego społeczeństwa niemieckiego.

Karykatury Grosza są tematycznie związane z gospodarką, polityką, przemysłem militarnym, w latach 20. XX wieku.

Przedstawiają mroczną stronę życia w wielkich miastach.

GEORGE GROSZ, AUTOPORTRET - PROROK, 1927 Uniesiony wskazujący palec malarza zdaje się ostrzegać widza i zapowiadać nadchodzące niebezpieczeństwo (w tym przypadku dojście do władzy Hitlera)

Gino Severini (ur. 7 kwietnia 1883 w Cortonie, zm.

26 lutego 1966 w Paryżu) – włoski malarz. Wspólnie z Umberto Boccionim, Carlo Carrą i Luigim Russolo w lutym 1909 roku ogłosił manifest dotyczący techniki malarstwa futurystycznego (Manifest Futurystyczny). Po roku 1913 w swej twórczości nawiązywał do abstrakcjonizmu, następnie wrócił do sztuki figuratywnej i kubizmu.

GINO SEVERINI, AUTOPORTRET, 1908 W młodości Severini jest łącznikiem pomiędzy grupą futurystów mediolańskich i artystami paryskimi

FERNAND LEGER, KOMPOZYCJA, 1926 Artysta ukazuje często w swych pracach zachodzące na siebie elementy jakiegoś mechanizmu. Obraz zawdzięcza wyważenie i perfekcję wyłącznie geometrycznym formom.

Joseph Fernand Henri Léger (ur. 4 lutego 1881 w Argentan, zm. 17 sierpnia 1955 w Gif-sur-Yvette) – francuski malarz związany z kubizmem, grafik, rzeźbiarz, artysta ceramik i reżyser filmowy.

Od około 1910 r. tworzył w charakterystycznym stylu, komponując abstrakcyjne i półabstrakcyjne prace z formami cylindrycznymi. Postać człowieka ograniczał do czystego kształtu.

Amedeo Clemente Modigliani (ur. 12 lipca 1884 w Livorno we Włoszech, zm. 24 stycznia 1920 w Paryżu) – włoski malarz, rysownik i rzeźbiarz pochodzenia żydowskiego.

Współczesną sławę Modigliani zawdzięcza przede wszystkim swoim obrazom przedstawiającym akty, uchodzącym w jego czasach za skandalizujące, a zaakceptowane dopiero później.

AMADEO MODIGLIANI, PORTRET JUANA GRISA, 1918