BRUZZ actua - editie 1674

Rubrieknaam

#1674 WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VLAAMS-BRUSSELSE MEDIA VZW FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE

AFGIFTEKANTOOR ANTWERPEN X P303153

L E V E N

I N

D E

S TA D

|

N I E U W S

|

A C H T E R G R O N D

&

O P I N I E

04 | 09 | 2019

‘Het stadstoldossier ligt binnenkort stof te vergaren’ BRUZZ | RUBRIEK

CIELTJE VAN ACHTER PARLEMENTSLID N-VA

© BART DEWAELE

VAN DE PRIVÉ NAAR HET ONDERWIJS ‘Onze sterkste mensen moeten voor de klas’

JAN DE COCK, KUNSTENAAR

‘Na Brussel, ga ik terug naar de essentie’

CULTUUR IN BRUSSEL?

BRUZZ SELECT DE ULTIEME CULTUURGIDS VOOR BRUSSEL

GA NAAR BRUZZculture.be OF DOWNLOAD DE GRATIS BRUZZ APP

Chou de Bruxelles

BRUZZ | VOORAF

Fotograaf Ivan Put trekt wekelijks door de stad voor een portret

SIEBE ( 18 ) , SINT-KATELIJNEPLEIN "Ik ben helemaal zot van film.

Tim Burton is mijn favoriet.

Film is de meest universele en krachtige manier om verhalen te vertellen. Op mijn dertiende

maakte ik mijn eerste kortfilm en ondertussen heb ik een eerste hobby-langspeelfilm gedraaid. Ik wil dolgraag filmregisseur worden. Na mijn

dramaopleiding in het Heilig Graf in Turnhout wou ik dan ook naar het RITCS. Vorige week waren de toelatingsproeven. Sinds vrijdag weet ik dat

toegelaten ben. Ik kijk er enorm naar uit om aan de opleiding te beginnen en mijn studentenleven in een wereldstad als Brussel te ontdekken."

4 SEPTEMBER 2019

I

3

Inhoud

Op stap met Reportage Week van de netheid Daniel Van de privé ZesSoumillion tips DEEL 2 naar onderwijs, voor eenhet propere stad drie portretten 1816

Spreektijd Spreektijd Pascal Verbeken Cieltje Van Achter Reportage

16

'Brussel is “Eenvele daadkrachtig steden' “Plots leerde mobiliteitsbeleid ik er mijn zal niet buren kennen” komen” Straattuinieren 10

03

Chou de Bruxelles

05

Edito

06

In beeld

08

De week

16

Samenleving Gameverslaving overwinnen

Ondernemen

Thierry Lejeune Samenleving maakt Brusselse wijn Pakjesdienst NOG MEER BRUSSEL BIJ BRUZZ 22 10 10 voor transmigranten 22

NOG MEER BRUSSEL BIJ BRUZZ NOG MEER BRUSSEL BIJ BRUZZ

ABONNEER JE NU GR

OP BRUZZ.BE/ABONN ATIS EMENT

Bal National Nieuw schooljaar Mis vanvan de nationale Aan deniets vooravond Er de zijn dit schooljaar 1.200 feestdag zet het Bal National het verkiezingen bijkomende in het Brusselse plaatsen Vossenplein in vlam. Met in Brussel.

Nederlandstalig onderwijs onder meer Belle Perez, in Lange Jojo Brussel.

MaarBoy. waarom nog & Boogie Beleefzijn heterlive op kinderen BRUZZop tv.zoek naar een school?

En komt er een maximumfactuur in Wie is wie in Brussel Kiest 2019? de Brusselse middelbare scholen?

De Brusselse en Vlaamse lijsttrekVolg al het Brussels onderwijskers geportretteerd. nieuws op de website.

Vanaf 3 mei BRUZZ.be BRUZZ tv

Elke middag gaan twee politici live

met elkaar in debat en beantwoorICE!

den ze uwhiphoppers vragen.

‘Ice’ roepen wanneer ze ‘cool’ bedoelen of wanneer ze het Vanaf 6 mei,en elke werkdag over ‘juwelen’ hebben. tussen 12 en 14u BRUZZ is nu Zaterdag 20 juli vanaf 20u45 ook ICE. Met BRUZZ radioICE! zetten we de hotste BRUZZ tv

NIEUWS UIT BRUSSEL. CULTUUR IN BRUSSEL. BRUSSEL. BRUZZ.

RUZZ_BW-ABO-90x291.indd 1

18/04/2019 16:02

Leven langs het Kanaal tracks in the picture. Ook op Spotify

BRUZZ-reporter Toon Hendrikx onder de noemer BRUZZ–ICE! bezoekt van divers Vanaf 2Brusselaars september pluimage die hun opbouwden BRUZZ radio enleven Spotify op of langs het Kanaal. Leer ze kennen in een reeks portretten in BRUZZ24.

Vanaf vrijdag 19 juli BRUZZ tv De lijsten, de Nederlandstalige Vlaamse kunstwerken bewonderen kandidaten en al het verkiezingsop hun oorspronkelijke plek. Dat is de nieuws op brusselkiest.be. . leidraad BRUZZ.bein dit project van Openbaar Radiopresentator GunnarBRUZZ maaktgaat in Kunstbezit Vlaanderen. collega Luana wegwijs op de kijken Brusselse de Brusselse Begijnhofkerk Extra verkiezingsbijlage bij het Zuidfoor.

Elke dag testen zeeen tussen de naar een verborgen parel, magazine en met de inzet Hallepoort dedaarin Anderlechtsepoort bijzonder tafereel vaninterviews Theodoor Van van de verkiezingen, een nieuwe attractie uit.

Loon. met alle lijsttrekkers en een Vanaf maandag 22 juli tussen donderdag 5 september rapport van de parlementsleden.

16u en 19u woensdag 15 mei BRUZZ televisie en BRUZZ.be BRUZZ radio en op BRUZZ.be BRUZZ magazine

Vlaamse meesters in situ

Naar de Foor

Edito

EDITO

Hulde aan de leerkrachten Jan De Cock kiest voor Brugge 20

03

Chou de Bruxelles

05

Edito

06

In beeld

08

De week

23

Beeldspraak

24

Enfant Terrible

26

Geschiedenis Heemkundige kring Laca bestaat dertig jaar

28

Nick Trachet

29

Big City

Quiz mee met meetje-weetje Brussel in cijfers.

Hoeveel, hoelang, hoe ver, hoe hoog? In onze nieuwe radioquiz raadt u het juiste getal en wint u één of zelfs twee ABconcertcheques.

Elke dinsdag vanaf 16.30 uur Bellen op 02/800.0.800 BRUZZ radio Dit en al het andere nieuws uit Brussel is ook te vinden op BRUZZ.be en in de BRUZZ app.

— STEVEN VAN GARSSE ‘Moeilijk gaat ook.’ Zo stond ooit boven een artikel over het Nederlandstalig Brussels onderwijs in dit blad. Uit de repo bleek met hoeveel ijver, goeie wil en enthousiasme de juffen en meesters hier in Brussel aan de slag gaan.

En tegelijk werd in het artikel niet onder de mat geveegd dat het in deze superdiverse stad geen evidente opdracht was. Later zag ik het uitgeknipte artikel in een leraarskamer van een Brusselse basisschool hangen. Als een hart onder de riem.

Dat is wat misschien nog méér gezegd moet worden. Hoe fantastisch de leerkrachten het in ons Brussels onderwijs doen.

Ze laten de jonge ketjes hun eerste stappen zetten in lezen, schrijven en rekenen. Of laten hen kennismaken met Euripides, integralen en differentialen. En natuurlijk zien ze de taalbarrières. De culturele barrières misschien. De armoedige thuissituatie als de boterhammendoos opengaat. Maar ze versagen niet.

Meestal. Jammer genoeg kiezen nog te veel meesters en juffen na die leerzame, ‘moeilijke’ periode in Brussel een school dichter bij eigen huis. Terug naar de heimat. En dat legt meteen een groot probleem bloot. Nog te weinig leerkrachten in het Brussels onderwijs wonen er ook effectief. Gelukkig zijn het er al meer dan vroeger.

Door dat komen en gaan van leerkrachten in het Brussels onderwijs is het moeilijk om de expertise die ze opbouwen in Brussel te houden. En door die ‘dynamische’ beweging ontstaan er ook al snel tekorten.

Plaatsen die niet ingevuld raken. Het is een structureel probleem. Leerkracht is een knelpuntberoep, zeker in de steden.

Nochtans zijn er oplossingen, zoals verder in dit magazine, te lezen is.

Instromers vanuit de privésector.

Collegelid Sven Gatz (Open VLD) bevoegd voor Onderwijs in Brussel riep op om de drempels weg te werken en de instromers zo makkelijker een baan te geven. Die drempel is vooral financieel. Wie geen carrière liep in het onderwijs, moet op het vlak van loon helemaal onderaan de ladder beginnen.

Zelfs met het juiste diploma en de juiste competenties. Dat is niet meer van deze tijd.

Vlaanderen heeft de komende jaren de handen vol om extra scholen te bouwen in Brussel. Gatz kondigde in onze radioprogramma A La Carte aan dat hij duizenden nieuwe plaatsen wil creëren.

Dat is goed. Ze zijn nodig. Maar het moet niet alleen over stenen gaan, maar ook over de kwaliteit. En daarvoor zijn voldoende en enthousiaste leerkrachten essentieel.

Of anders gezegd: een onderwijsbeleid zal voluntaristisch zijn, of het zal niet zijn.

BRUZZ | VOORAF

Interview

“Dat is wat misschien nog méér gezegd moet worden.

Hoe fantastisch de leerkrachten het in ons Brussels onderwijs doen”

4 SEPTEMBER 2019

I

5

6

I

4 SEPTEMBER 2019

BRUZZ | DE WEEK

In beeld

Stoepkrijt Buurtbewoners, jong en minder jong, geven het Hertogin van Brabantplein kleur met behulp van stoepkrijt. Met de actie wil een wijkcomitÊ de trieste staat van de openbare ruimte in de buurt aanklagen. Dit dichtbevolkte stuk Molenbeek snakt naar minder asfalt en meer groen en een plek waar kinderen kunnen spelen, zo luidt de boodschap. Š IVAN PUT

4 SEPTEMBER 2019

I

7

De week

Terugblik op het nieuws

Reuzenrad

Deelsteps gebannen

917

Het reuzenrad dat tijdens de eindejaarsfeesten prijkt op ‘Winterpret’ wordt vanaf vrijdag 6 september voor bijna drie maanden aan het Poelaertplein geïnstalleerd. De Stad Brussel test uit of het rad voor altijd kan blijven staan, daar of elders.

Deelsteps en -fietsen moeten voortaan een licentie hebben in het gewest. In sommige zones, een dertigtal straten en zes parken, mogen ze vanaf 1 september ook niet meer geparkeerd worden, onder meer op en rond de Grote Markt, en bij en in de drie grote stations.

Voorlopig beperkt de lijst van verboden zones zich tot Brussel-Centrum, Sint-Gillis en Schaarbeek.

De brandweer van Brussel voerde in 2018 ruim 10.000 interventies in het gewest uit. Het meeste in Brussel-Stad: 3.567 keer, gevolgd door Molenbeek.

Maar ook in Vlaams-Brabant en Waals-Brabant kwam de Brusselse brandweer te hulp, precies 917 keer. Die buitengewestelijke interventies stegen fors sinds 2016, toen er 491 gevallen waren.

NEDERLANDSTALIG ONDERWIJS GROEIT SNELLER DAN FRANSTALIG

BRUZZ | DE WEEK

Kwart meer leerlingen in tien jaar Tussen 2005 en 2018 steeg het aantal leerlingen in het Nederlandstalig onderwijs in Brussel met een kwart. De Nederlandstalige scholen groeiden in dezelfde periode bovendien sneller dan de Franstalige. Minister Sven Gatz (Open VLD) wil het hoge investeringsritme aanhouden.

— LAURENT VERMEERSCH

D

oor de sterke groei en de verjonging van de bevolking werd Brussel de voorbije jaren geconfronteerd met plaatstekorten in het onderwijs. De situatie noopte politici tot aanzienlijke investeringen om vraag en aanbod opnieuw dichter bij elkaar te brengen. Dat die inspanningen niet voor niets waren, blijkt uit cijfers van het Brussels Instituut voor Statistiek en Analyse (Bisa). Dat verzamelt sinds enkele jaren de leerlingenaantallen in het Nederlandstalig en Franstalig onderwijs.

Uit de statistieken blijkt dat het aantal leerlingen in het basis- en secundair onderwijs tussen de schooljaren 2005-2006 en

8

I

4 SEPTEMBER 2019

2017-2018 is gegroeid met bijna 35.000, een stijging van goed 15 procent. Kijken we alleen naar het Nederlandstalig onderwijs, dan is de stijging nog sterker: bijna 10.000 leerlingen erbij, goed voor een stijging van 25 procent.

Het Nederlandstalig onderwijs kan daarmee nog altijd niet wedijveren met het Franstalig onderwijs, maar het wint duidelijk wel aan belang.

Het ‘marktaandeel’ van het Nederlandstalig onderwijs blijkt gestegen van 17 tot 18,5 procent.

Achter dat globale cijfer schuilen wel belangrijke verschillen.

In het kleuteronderwijs was het Nederlandstalige aandeel altijd al groter. In 2005-2006 bedroeg dat nog 22 procent. De jaren nadien

zien we een lichte daling tot 21 procent om dan opnieuw te stijgen tot 22,9 procent. De sterkste stijging vinden we het in het lager onderwijs, van 16,5 naar 18,8 procent. In het middelbaar is het aandeel gestegen van 14,8 tot 15,5 procent.

De vraag is hoe lang het Nederlandstalig onderwijs zijn opmars historisch gezien is het eerder een comeback - kan doorzetten.

Brussels minister Sven Gatz (Open VLD), in de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) bevoegd voor Onderwijs, kondigde in het BRUZZ-programma A La Carte alvast aan dat hij het investeringsritme van de voorbije legislatuur ook de komende jaren wil aanhouden. Hij verwees onder meer naar de plannen voor een onderwijscomplex in de Gallaitstraat in Schaarbeek en de geplande school op de Pachecolaan in de Vijfhoek.

Dit en vorig schooljaar kwamen er nog respectievelijk 1.200 en 1.400 plaatsen bij in het basisonderwijs.

Mogelijk moet Vlaanderen wel een tandje bijsteken in het secundair.

Daar is het Nederlandstalige aandeel traditioneel minder en deze week openden bovendien vijf nieuwe Franstalige middelbare scholen de deuren, goed voor, op termijn, bijna 2.600 plaatsen.

VLAAMSE COALITIE Binnen de Brusselse coalitie bestaat aan Nederlandstalige kant ongetwijfeld een consensus over de voortzetting van de investeringspolitiek. Hoe de nieuwe Vlaamse coalitie daar tegenover staat is een andere vraag.

Gatz verwacht echter weinig problemen. “We zien wel wie in de Vlaamse regering bevoegd wordt voor Brussel en voor Onderwijs,” klonk het. N-VA wil de investeringen in Brussel meer controleren,

Hallepoort

Patiënten beklimmen col

Klein protest

De Brusselse politiecontroles in het parkje rond de Hallepoort worden opgevoerd. Burgemeester Philippe Close (PS) beslist om systematisch identiteitscontroles uit te voeren, om overlast door drugs, diefstallen en geweld aan te pakken.

Uit de diabeteskliniek van het UZ Brussel nemen vijf patiënten voor het eerst deel aan de beklimming van de Ballon d’Alsace en de Planche des Belles Filles in de Vogezen. Voor professor Robert Hilbrands is het doel om samen boven te raken voor Climbing for Life, dat het sluitstuk is van het grotere project DiaT1op. Dat wil diabetici tonen dat sporten kan.

De actiegroep La Nouvelle Voie Anticoloniale organiseert op 1 september een protestactie op het Europaplein. Een dertigtal actievoerders eist minder politiegeweld, nadat eerder in de week tijdens een achtervolging een man door de politie wordt neergeschoten.

Of het nu gaat over iemand in driedelig maatpak of in djellaba, iedereen wil dezelfde levenskwaliteit Het Nederlandstalig onderwijs in Brussel wint aan belang.

BORIS DILLIÈS

kandidaat MR-voorzitter Brussel (op ‘BX1’)

BRUZZ | DE WEEK

© SASKIA VANDERSTICHELE

Cartoon Kim Kim Duchateau en Wauter Mannaert wisselen elkaar af voor hun kijk op de week

maar uiteindelijk beslist de VGC autonoom, net zoals een gemeente. “Bovendien bevestigen de nota’s die nu op tafel liggen bij de Vlaamse onderhandelingen dat Vlaanderen wil blijven investeren in Brussel. Dat is ook in het belang van Vlaanderen, want zo leren meer mensen Nederlands en verhogen we de kansen op de arbeidsmarkt.”

Los van eventuele politiek-ideologische discussies over de wenselijkheid van verdere uitbreidingen, is er ook de vraag of een verdere groei niet botst op de realiteit. Denken we bijvoorbeeld aan het lerarentekort.

“Daarvoor bestaan oplossingen en daar moeten we werk van maken,” aldus nog Gatz. ”Anders betalen we een hoge prijs in de vorm van burn-outs bij andere leerkrachten en een dalende kwaliteit van ons onderwijs.”

4 SEPTEMBER 2019

I

9

Spreektijd

Cieltje Van Achter

10

I

4 SEPTEMBER 2019

‘Daadkrachtig mobiliteitsbeleid komt er niet’

V

an Achter zit mee aan tafel voor de Vlaamse regeringsonderhandelingen en ze wordt getipt als Brusselminister binnen de Vlaamse regering, maar daar wil ze het niet over hebben. Wel over Brussel, waar N-VA opnieuw op de oppositiebanken beland is. De grote vakantie loopt op haar einde als we een lang gesprek hebben in Hotel Metropole.

Een goede keuze, vindt Van Achter, die een architectuurliefhebber blijkt te zijn.

Brussels mobiliteitsminister Elke Van den Brandt van Groen wil, zoals gestipuleerd in het regeerakkoord, een stadstol invoeren. Als het kan in samenspraak met Vlaanderen en Wallonië, desnoods alleen. U reageerde als door een wesp gestoken.

Nochtans moeten de files dringend aangepakt worden, dat vindt ook werkgeversorganisatie VOKA.

onenigheid. Open VLD gaat niet akkoord, en ook Ecolo wil eerst onderling overleg. Het Brusselse regeerakkoord is veel te snel in elkaar geflanst. Brussel had beter zijn tijd genomen zoals Vlaanderen.

Ik had gehoopt op een daadkrachtig mobiliteitsbeleid, maar wat lees ik: in plaats van één gewestelijk mobiliteitsbeleid te voeren, zal de regering overeenkomsten sluiten met iedere gemeente afzonderlijk.

Dat is net wat een daadkrachtig beleid in de weg staat.

Om even terug te komen op het rekeningrijden. Wat moet er dan wel gebeuren? Want fileleed heeft ook economische gevolgen.

VAN ACHTER: Files kan je op heel wat manieren aanpakken, wij willen investeren in de Ring. Lokaal verkeer en doorgaand verkeer moeten gescheiden worden, zodat er minder sluipverkeer door Brussel rijdt. Ook het openbaar vervoer en de fietsinfrastructuur moeten beter. Het gaat niet alleen om rekeningrijden. Er is heel wat werk aan de winkel. ▲

CIELTJE VAN ACHTER: Ik was verrast door de uitspraken van minister Van den Brandt dat Brussel desnoods eenzijdig een stadstol zal invoeren,

waarbij bezoekers van Brussel dubbel zullen betalen. Voeren we die als Brusselaars eenzijdig in zonder het gesprek aan te gaan met Vlaanderen? Is dit echt de hoofdstad die we willen zijn? Ik vind dat onthutsend. Bovendien is er duidelijk al geen eensgezindheid binnen de Brusselse regering. De vorige Brusselse regering was ook al zeer zwak op het gebied van mobiliteit. Ik geef twee voorbeelden: de vergroening van de verkeersfiscaliteit, die zogezegd een prioriteit was, is er nooit gekomen. En ook de dossiers die een vlottere mobiliteit tussen het Brussels Gewest en de Vlaamse Rand moeten mogelijk maken, liggen stof te vergaren.

Nochtans waren alle plooien gladgestreken tussen Pascal Smet en Ben Weyts en tussen Rudi Vervoort en Geert Bourgeois, maar als puntje bij paaltje kwam, bougeerde de Brusselse regering niet.

Ik voorspel dat het dossier rond de stadstol hetzelfde lot beschoren is: Elke Van den Brandt van Groen pakt fors uit, en onmiddellijk is er

BRUZZ | DE VERHALEN

Een daadkrachtig mobiliteitsbeleid moeten we van de Brusselse regering niet verwachten, zegt Cieltje Van Achter, Brussels parlementslid en ondervoorziter van de N-VA. “Minister Elke Van den Brandt pakt fors uit met een stadstol en onmiddellijk is er onenigheid binnen de regering.” — DANNY VILEYN EN MATTIAS VERHELST, FOTO’S BART DEWAELE

4 SEPTEMBER 2019

I

11

Cieltje Van Achter

▲

Iets helemaal anders. N-VA zat binnen het kader van de Vlaamse formatie een aantal keer aan tafel met Vlaams Belang. Dat draaide op niets uit, maar riep wel veel onbegrip op. Moet er überhaupt onderhandeld worden met die partij? In Brussel zou dat toch ondenkbaar zijn?

VAN ACHTER: Stadstol noch rekeningrijden staan in het programma van N-VA. De vorige Vlaamse regering heeft wel een kilometerheffing op vrachtwagens ingevoerd. Op Vlaams niveau lopen de onderhandelingen nog, daar kan en wil ik niets over kwijt. Ik hoop in elk geval dat Brussel bereid is tot overleg met Vlaanderen over mobiliteitsdossiers.

N-VA is pleitbezorger van het confederalisme, van sterke gewesten met andere woorden. In die logica voert Brussel desnoods tegen de andere gewesten in de stadstol in voor het welzijn van de Brusselaar.

Met andere woorden drie sterke gewesten: Vlaanderen, Wallonië en Brussel.

VAN ACHTER: Ook ik vind dat we als Brussel een sterk gewest moeten worden. De stilstand die hier op tal van vlakken heerst, moet worden aangepakt. Aan de andere kant vind ik het ook heel belangrijk dat we een hoofdstad blijven, en dat de Vlaamse Gemeenschap en de Franse Gemeenschap hun verantwoordelijkheid voor die hoofdstad blijven behouden.

Groen denkt daar blijkbaar anders over.

En uw partijgenoot Siegfried Bracke dan, die Brussel duidelijk wel als een derde gewest ziet?

VAN ACHTER: Wat de N-VA wil, is de sterke band tussen Brussel en Vlaanderen behouden. Zoals in het onderwijs bijvoorbeeld, daar zie je dat zelfs de MR een apart Brussels beroepsonderwijs wil. Een folieke als een derde extra Brussels onderwijsnet is niet de te volgen weg. Ik vind dat de onderwijsbevoegdheid bij de Vlaamse en Franse Gemeenschap moet blijven. Maar het ene sluit het andere niet uit. Het is niet omdat de gemeenschappen zich actief bezighouden met Brussel, dat het daarom geen sterk gewest kan zijn.

Maar u ziet Brussel niet meteen als een autonoom gewest, zoals N-VA dat wel met Vlaanderen en Wallonië voor ogen heeft?

CIELTJE VAN ACHTER BRUSSELS PARLEMENTSLID

vanuit het gewest beheerd worden.

Maar de gemeenschappen moeten ook hun verantwoordelijkheid blijven opnemen voor Brussel.

Even terug naar het onderwijs: wat kan er beter aan het Nederlandstalig onderwijs in Brussel?

VAN ACHTER: De kwaliteit van het

Nederlandstalig onderwijs in Brussel moet gewaarborgd blijven, en ik zie dat de Vlaamse Gemeenschap zich hiervoor inzet. Het niveau moet wel permanent bewaakt worden. Veel kinderen worden thuis anderstalig opgevoed. Maar wanneer zij afstuderen moet hun niveau hetzelfde zijn als van pakweg een Gentenaar of een Antwerpenaar. Dat geldt overigens ook voor kinderen die in het Frans naar school gaan, hun Frans moet even goed zijn als

het Frans van kinderen die in Charleroi of Luik wonen.

Ook de kennis van de andere landstalen is een pijnpunt. Dat zijn uitdagingen waarmee we aan de slag moeten.

En volstaat de capaciteit in Brussel binnen het Nederlandstalig onderwijs?

VAN ACHTER: Het Nederlandstalig onderwijs in Brussel is heel populair, ook bij anderstaligen. Er moet geïnvesteerd worden in de bouw van scholen. Het is wel belangrijk dat er voldoende plaats blijft voor Nederlandstaligen, dat is ook goed voor anderstalige kinderen. De voorrangsregel voor ouders die Nederlands spreken is onlangs opgetrokken van 55 naar 65 procent. Ik vind dat een goede zaak.

Maar is het Vlaams Belang wel een democratische partij? Een democratie is toch meer dan de optelsom van de wil van verkiezingswinnaars? Er moeten toch ook fundamentele basisbeginselen gerespecteerd worden.

VAN ACHTER: Het Vlaams Belang heeft een andere stijl en visie dan wij. Maar nogmaals, voor mij is het belangrijk om met de verkiezingsresultaten aan de slag gaan.

Maar begrijpt u het onbegrip hierover aan Franstalige kant?

VAN ACHTER: Wij hebben twee publieke opinies in dit land en twee democratieën. In het Brussels parlement zijn ze alle twee vertegenwoordigd, Nederlandstalige en Franstalige parlementsleden stellen ook dikwijls vragen over andere onderwerpen. De manier waarop er in Vlaanderen over N-VA gecommuniceerd wordt in de media en in Wallonië verschilt heel erg. Ik begrijp dat, daar heb ik op zich geen probleem mee.

Is er in Brussel geen derde publieke opinie naast de Vlaamse en de Waalse?

4 SEPTEMBER 2019

▲

VAN ACHTER: Mijn antwoord hierop is gelaagd. Als je meer autonomie aan de gemeenschappen en gewesten geeft, betekent dat ook voor Brussel meer bevoegdheden. En dat wil ik ook. Bovendien wens ik een fusie van gemeenten, zodat veiligheid, mobiliteit en economie eindelijk

“Een folieke als een derde extra Brussels onderwijsnet is niet de te volgen weg”

VAN ACHTER: De Vlaming heeft de afgelopen verkiezingen een duidelijk signaal gegeven. Ik vind het de logica zelve dat je dan in gesprek gaat met die partij, uit respect voor de kiezer.

Dat daar geen begrip voor bestaat aan Franstalige kant? De PS heeft toch hetzelfde gedaan met de PTB? Dat is toch ook een extreme partij, zij het dan ter linkerzijde. Ook Wallonië heeft geluisterd naar het signaal van de kiezer. Dialoog is belangrijk.

Daarom dat ik het jammer vind dat Rajae Maouane, de kandidaatcovoorzitster van Ecolo te kennen geeft dat ze niet met N-VA wil praten. Terwijl ze er net prat op gaat dat ze bruggen wil bouwen. Dat slaat toch nergens op? Je kan niet uitsluitend willen samenwerken met mensen met wie je op dezelfde lijn zit, zo werkt een democratie niet. De kiezer spreekt en daar moet je mee aan de slag. Voor een dergelijke houding heb ik minder begrip.

BRUZZ | DE VERHALEN

Denkt u dat het rekeningrijden de komende vijf jaar kans maakt?

I

13

BB_advertentie_BRUZZ_215x142_HR.pdf

1

13/08/2019

10:48

Cieltje Van Achter

▲

VAN ACHTER: Brussel is behalve een gewest ook een stad. Brusselaars hebben natuurlijk een stadsmentaliteit, maar ik zie in Brussel voornamelijk een verschil tussen Vlaamse en Franstalige opinies, die samenkomen in het parlement, maar elk hun eigen accenten willen leggen.

Is N-VA een traditionele machtspartij geworden door haar regeringsdeelname op federaal niveau?

De macht van de zuilen is wel heel erg afgenomen, en de keerzijde van de ontzuilde samenleving is dat een extremistische vereniging zoals Schild en Vrienden uit het niets opdoemt en zoveel weerklank vindt.

De voorman van Schild en Vrienden Dries Van Langenhove is ondertussen zelfs parlementslid. Vindt u dat niet zorgwekkend?

VAN ACHTER: Wij hebben niets

tegen het middenveld, verenigingen zijn belangrijk voor de gemeenschapsvorming. Wij hebben iets tegen de verregaande politieke bemoeienissen van het middenveld. Dat heet het ‘primaat van de politiek’: politieke partijen worden democratisch verkozen. Zij moeten dus regeren en niet het niet-verkozen middenveld.

In Brussel kunnen nieuwkomers een Vlaams of een Franstalig integratieparcours volgen. Hoe staat u daar tegenover? Zou een Brusselse variant hierop wenselijk zijn?

VAN ACHTER: De inburgeringscursus

is door N-VA op de agenda gezet. We zijn dan ook heel blij dat die eindelijk ook in Brussel verplicht is. Nieuwkomers hebben hier zelf baat bij. Als ik in Sint-Joost rondloop, merk ik dat veel mensen mij niet begrijpen. Dat ze geen van de landstalen machtig zijn. Dat is problematisch. Ook wat werk vinden betreft.

Op dat vlak ben ik erg ongerust over het huidige regeerakkoord. Nu is de werkloosheidsgraad veel te hoog in Brussel. En het enige dat daartegen helpt, is activering.

Daarvan vind ik nauwelijks iets terug in het programma van de Brusselse

“Het Vlaamse karakter van Brussel wordt vaak in een verdomhoekje geduwd” CIELTJE VAN ACHTER

BRUZZ | DE VERHALEN

VAN ACHTER: De N-VA is de N-VA, wij zijn geen verzuilde partij. Dat maakt dat wij echt out of the box durven te denken en verandering willen bewerkstelligen. Dat vormt, denk ik, een hemelsbreed verschil met de drie traditionele politieke partijen: de christendemocraten, socialisten en liberalen.

iedereen, maar dat het Vlaamse karakter vaak in een verdomhoekje geduwd wordt. Dat staat haaks op de openheid die Brussel verdedigt. Alles mag, maar het Vlaamse hoort er niet bij.

BRUSSELS PARLEMENTSLID

Cieltje Van Achter geboren in 1979 in Asse groeit op in Halle, krijgt de politieke microbe van thuis mee studies rechten in Leuven studeert ook in Parijs, Bologna en Washington D.C.

regering. Over de controle op werkbereidheid onder werklozen en mogelijke sancties staat er zelfs niets in het Brusselse regeerakkoord. Dat zijn nochtans de sluitstukken van een goed activeringsbeleid. De huidige regering wil meer overheidsjobs creëren, maar dat is de oplossing niet. Mensen moeten begeleid worden naar werk in de privésector. In de Rand zijn er heel wat vacatures die maar niet ingevuld raken.

Nog even iets over de Vlaamse canon. Dreigt Vlaanderen hiermee geen ‘klanten’ te verliezen in Brussel? Stel dat er ook een

is Brussels parlementslid voor de N-VA sinds 2014 en ondervoorzitter van de partij sinds 2018 woont in Schaarbeek en is getrouwd met een zoon van Geert Bourgeois

Franstalige canon komt. Als nieuwkomer uit Timboektoe kies je toch voor de Franstalige omdat het Frans wereldwijd veel meer prestige geniet? Of moeten we werken aan een Brusselse variant?

VAN ACHTER: Ik herhaal, nieuwkomers moeten het Nederlands of het Frans leren en weten dat er hier bepaalde basiswaarden heersen, zoals de gelijkheid tussen man en vrouw. Daar moeten we duidelijk over zijn. Wij zijn voorstander van een open gemeenschap. Maar er moet wel een gemeenschappelijke basis zijn waar je op kan bouwen.

Het is ook bijzonder jammer dat Brussel zich openstelt voor alles en

Zou Cieltje Van Achter haar kinderen in Brussel opvoeden als ze niet in de Brusselse politiek zou zitten? Veel jonge Vlamingen verlaten Brussel als ze kinderen krijgen.

VAN ACHTER: Vast en zeker, ik ben een echte stadsmens. Ik ben weliswaar in Halle opgegroeid, maar kom al sinds zeer jonge leeftijd regelmatig in Brussel en iedere keer deed ik een ommetje langs Old England, dat ik altijd een prachtig gebouw gevonden heb. Ik werd al snel verliefd op de Brusselse architectuur, en zag mij tijdens mijn studententijd ook nergens anders gaan leven dan hier.

Toen ik na mijn studies twee jaar naar het buitenland ben getrokken een jaartje naar Bologna en een jaartje naar Washington D.C. - wist ik dat ik in Brussel zou gaan wonen.

Gelukkig denkt mijn man er net hetzelfde over. Dus waarom zou ik mijn kinderen hier dan niet willen grootbrengen? Dat neemt echter niet weg dat de stad nog voor een aantal grote uitdagingen staat, uitdagingen die mij zorgen baren.

Verkeersveiligheid is er maar één van. Als politica maak ik daar werk van.

4 SEPTEMBER 2019

I

15

Reportage

Van de privé naar het onderwijs

Als de klas roept

BRUZZ | DE VERHALEN

In Vlaanderen en Brussel wordt het gebrek aan leerkrachten ieder jaar schrijnender. Een week voor de eerste schooldag waren in Brussel nog tientallen vacatures niet ingevuld. Bovendien studeren er te weinig jonge krachten af aan de lerarenopleidingen om de tekorten op te vangen. Veel beginnende leerkrachten haken af. BRUZZ ging praten met drie enthousiastelingen die een baan in de privésector opgaven om voor de klas te staan.

16

— STEFANIE NIJS, FOTO’S SASKIA VANDERSTICHELE

I

4 SEPTEMBER 2019

“Leraar zijn is Brussel van binnenuit beleven en tegelijk de wereld rondreizen” LODE DELPUTTE LEERKRACHT NEDERLANDS EN FRANS

J

ournalist en Brusselaar Lode Delputte (51) ontdekte op zijn 45ste onverwacht de leraar in zichzelf, dankzij een jonge Brusselse leerling die bijlessen nodig had. Het overtuigde hem om deeltijds leerkracht te worden in het Koninklijk Atheneum Brussel, waar hij de grootstedelijke jeugd behalve Nederlands en Frans ook mediawijsheid bijbrengt. Na een loopbaan bij De Morgen werkt hij

daarnaast sinds kort als freelancejournalist.

“Ik heb als buitenlandjournalist een heel boeiende tijd beleefd. Als specialist Latijns-Amerika heb ik veel mooie reportages ter plaatse kunnen maken en interessante mensen leren kennen, vaak in schrijnende situaties zoals in de sloppenwijken in Brazilië of tijdens de Colombiaanse burgeroorlog.”

“Na de crisis van 2008 en de digitalisering voelde je dat het

lesgeven op het Koninklijk Atheneum Brussel. Het is fijn om meegenomen te worden in het idealisme van het onderwijs, anders dan het cynisme waardoor de journalistiek vandaag helaas getekend is. Leraar zijn is Brussel van binnenuit beleven en tegelijk de wereld rondreizen, met al die culturen en kruisbestuivingen. Je ziet die jongeren vrolijk, enthousiast, verliefd maar soms ook moe en lastig zijn. Hoe er ook binnen een Brusselse klas spanningsvelden zijn. En toch kan je daar ieder jaar weer een hechte groep van maken.”

“Ik vind de combinatie leerkracht en journalist heel compatibel. Voor de klas staan geeft je een geprivilegieerde inkijk in de wereld van de Brusselse jongeren. En als ik bijvoorbeeld vertel dat ik voor de krant naar het

IS-front in het Iraakse Mosul ben geweest, heb ik de leerlingen meteen mee. De school heeft ook een vak journalistiek ingevoerd, waarin ik jongeren leer om kritisch naar nieuwsmedia te kijken. Wat zou jij nog aan die reportage veranderen? Zijn dat betrouwbare bronnen? Van thuis uit krijgen ze die mediawijsheid amper mee.”

“Het Atheneum ligt midden in de Dansaertwijk. Er heerst hier een dorpse, familiale sfeer. Om de hoek heb je jeugdtheater Bronx, boekenwinkel Passa Porta, het operahuis De Munt. Voor een school die inzet op burgerschap is dit een schitterende leeromgeving.”

“De politiek belooft aldoor om de administratieve ‘rompslomp’ aan te pakken, maar die is nog steeds zwaar. Niet verwonderlijk dat sommige jonge leraren snel afhaken.”

berekenen, gaat het plots wel.”

“Na mijn studies en een omzwerving in Lissabon – mijn moeder is Portugese – begon ik op een architectenkantoor in Brussel. Mijn idee was om via goede architec-

“Anciënniteit behouden voor zij-instromers in het onderwijs zou een goede zaak zijn. Ik ken veel mensen die de stap ook wel zouden willen doen. Maar weer helemaal onderaan de ladder beginnen houdt hen tegen. Nochtans hebben we onze sterkste mensen voor de klas nodig.”

“Het grootste werkpunt voor mij is het opkrikken van de taalvaardigheid. Leerlingen moeten al in het kleuteronderwijs hun taalgevoeligheid veel beter ontwikkelen. Of dat het best via de moedertaal of het Nederlands gebeurt, weet ik niet. Maar als ze met een achterstand bij ons komen, blijft het nog te vaak aanmodderen. Laat ze sneller een rijkere woordenschat ontwikkelen en veel lezen, zodat ze zich openstellen voor de wereld.”

even goed ter been zijn. De klant dacht er echter anders over en vroeg om van de vrijgekomen ruimte een extra kamer te maken, en dus extra inkomsten te genereren.”

“Ik keek regelmatig naar TED-talks en ik

“Ik wil als architect mijn leerlingen meenemen naar bouwwerven, zodat ze zien waar die wiskunde voor dient” FRANÇOIS DEKOSTER LEERKRACHT WISKUNDE

I

Bosco in Sint-PietersWoluwe en hoopt in de toekomst ook mee te denken over onderwijsbeleid. “Motivatie is alles. Als ze met driehoeksmeting de passen van Barçavoetballers kunnen

tuur bij te dragen aan de samenleving. Maar dat viel nogal tegen. Zo had ik plannen van een rusthuis aangepast om de afstand tussen kamer en leefruimte te verkleinen, aangezien ouderen niet altijd

merkte dat de meest interessante spreekbeurten altijd over onderwijs gingen. Dus heb ik eind 2017, op mijn 33ste, ontslag genomen en het ene boek na het andere over onderwijs

verslonden. In februari solliciteerde ik als leraar wiskunde, in maart kon ik al aan de slag. Het werk heb ik gecombineerd met de opleiding bij Teach for Belgium.”

“Motivatie is alles, daar ben ik van overtuigd. Per definitie haten jongeren wiskunde. Te abstract, vinden ze, zeker in een technische school als Don Bosco. Tot ze doorhebben dat ze de driehoekpassen van FC Barcelona-voetballers kunnen berekenen met driehoeksmeting. Dan gaat het plots wel. Ik vertel nu natuurlijk het succesverhaal.

Evengoed lukt het niet om iets te vinden dat motiveert. Ik kan misschien enkelen echt enthousiast maken voor wiskunde.

Voor de overige leerlingen hoop ik dat ze het vak gaan waarderen.”

“Ik hoop binnen-

▲

dealisme en TED-talks maakten dat ingenieurarchitect François Dekoster (36) ontslag nam en zich omschoolde tot leerkracht wiskunde. Hij geeft les aan het Institut Don

BRUZZ | DE VERHALEN

krantenlandschap in de verdrukking kwam. Er was minder ruimte voor mijn thema’s en ik kwam minder vaak op het terrein. De Morgen was bovendien verhuisd en vanuit Brussel elke dag naar Kobbegem rijden vond ik absoluut niet fijn. Op mijn 45ste, na twintig jaar loopbaan, had ik het even moeilijk.”

“In die periode had journaliste Catherine Vuylsteke me in contact gebracht met haar buurjongen Ibrahim, een jongere uit Sint-Joost die hogere studies wilde volgen. Ik gaf hem bijlessen, tot wederzijds genoegen. ‘Had ik vroeger maar een leraar zoals jij gehad,’ zei hij.

Dat smaakte naar meer en in 2014 besliste ik om een jaar tijdskrediet te nemen om de lerarenopleiding te volgen.”

“Via het LIO-traject (leraar in opleiding, red.) kon ik meteen

4 SEPTEMBER 2019

I

17

I don’t like learning a language from a book…

Match made in Brussels Kom, we gaan op café!

Oefen je Nederlands of een andere taal met www.patati.be

d i n s d A g 1 7 s e pt e m b e r 2 0 1 9 • d a p p e r h e

Straatkunstenfestival Braderij Dierenwedstrijden Kermis

idspl

van

ein e

and

erl

n om

ec h

gev

ing

t

concerten 16:00 Les Déménageurs 20:30 Return to the 90’s Op initiatief van het college van burgemeester en schepenen en de jaarmarktcommissie van Anderlecht / E.R. V.U. MARCEL VERMEULEN - PLACE DU CONSEIL 1 RAADSPLEIN - 1070 ANDERLECHT WWW.ANDERLECHT.BE

MarcheAnnuel_PubBruzz-215x142,5.indd 2

14/08/19 16:12

Van de privé naar het onderwijs

▲

ken, vroeger niet mijn sterkste punt. Maar leerlingen hebben nood aan een kader.”

“Ik mis wel het teamwerk van het architectenbureau.

Als leerkracht sta je er meestal alleen voor.

Ik zou graag meer samenwerken aan

projecten bijvoorbeeld, en meer feedback krijgen.”

“Voer objectieven en evaluatiecriteria in voor de leerkrachten, en koppel daar een loonbonus aan. Wie meer verantwoordelijkheid neemt, mag meer verdienen. Nu

krijgen hardwerkende beginnende leerkrachten het laagste loon, terwijl oudere leerkrachten niet noodzakelijk meer verantwoordelijkheid opnemen.”

“Op termijn zou ik graag meer impact hebben, en bijvoor-

beeld binnen een vzw mee nadenken over onderwijsbeleid.

Maar we zien wel hoe het loopt. Hoe dan ook is het belangrijk om in het veld te staan en te weten wat lesgeven echt allemaal inhoudt.”

“Sommige leerlingen labelen als ‘moeilijk’ vind ik een belediging voor de leerling en voor mezelf als leerkracht” NINA WENNINK LEERKRACHT NEDERLANDS

N

a een omzwerving via advocatenkantoren en autoverhuurbedrijven voelt Nina Wennink (29) zich in het onderwijs voor het eerst op haar plaats. Ze begint nu aan haar tweede jaar als leerkracht Nederlands in het Centre d’Education et de Formation en Alternance (CEFA) in Elsene en Schaarbeek, een school voor duaal leren. “Ik behandel mijn leerlingen zoals ik als manager mijn team behandelde.”

“Ik was als student wel al de lerarenopleiding begonnen in Nederland, na een jeugd in Zuid-Amerika. Maar op je 19de voor het eerst stage doen in een klas van vijftienjarigen, dat was te overweldigend (lacht). Ik heb dan een bachelor in Engelse taal en cultuur gedaan en vervolgens politieke wetenschappen gestudeerd aan de VUB in Brussel.”

“Tussendoor werkte ik op financiële administraties, bij IT-bedrijf Atos en deed ik de financiën op een advocatenkantoor.

Daarnaast volgde ik lessen Krav Maga, een zelfverdedigingssysteem.

Na een tijdje werd ik instructeur, en merkte ik dat ik graag met jongeren werkte.”

“Een aanbod van een Spaanse start-up in autoverhuur, om als country manager een Belgische afdeling op te starten, kon ik niet laten liggen. Maar zodra het gelukt was, begon ik me alweer een beetje te vervelen. Ik zegde mijn baan op en na een jaar kwam ik terecht bij Teach for Belgium, dat zij-instromers voorbereidt op knelpuntberoepen in het onderwijs.”

“Ik heb geen lerarenopleiding gevolgd, wel een crash course bij Teach. Ze focussen heel erg op de relatie met de leerling en klasmanagement. Ik ben van nature niet zo streng, maar als je voor een groep jongeren komt te staan, begrijp je plots waarom ze zo hameren op duidelijke klasregels.”

“Voor het eerst heb ik het gevoel dat ik echt op mijn plaats zit op mijn werk. Maar in december, na mijn eerste half jaar lesgeven, zat ik erdoor. Het is gewoon heel veel. Je persoonlijke leven gaat gewoon door, maar voor een klas kan je je niet verstoppen. ‘Het eerste wat ik ga doen, is mezelf vermaken,’ dacht ik toen ik in januari weer begon.

Sindsdien zijn mijn lessen een stuk efficiënter en leuker.”

“Ik kan me kwaad maken over de

slechte infrastructuur in de school.

Als je niet investeert in het onderwijs en de leerlingen, hoe wil je dan dat de leerlingen het onderwijs serieus nemen? En sommige leerlingen labelen als ‘moeilijk’ vind ik een belediging voor de leerling en voor mezelf als leerkracht. Vaak zijn ze gewoon heel slim, maar past hun gedrag niet in het klassieke plaatje. Daarom worden ze soms onterecht afgeschreven en dat is niet fair.”

“Mijn leerlingen behandel ik open en eerlijk, zoals ik als manager mijn team behandelde. Dankzij mijn commerciële ervaring kan ik hen ook uitleggen hoe je met klanten of een baas omgaat, heel praktische dingen waar ze meteen iets aan hebben, omdat ze al drie dagen per week werken.”

“Op termijn zou ik graag zelfverdedigingslessen opzetten in het onderwijs. In Israël hebben ze bijvoorbeeld hele programma’s voor gevechtssporten met emotionele ondersteuning, die in de scholen geïmplementeerd worden. De Europese Unie heeft er ook al wel interesse in getoond. Hier zoiets neerzetten, dat is mijn ultieme droom.”

Zoeken naar oplossingen Promotiecampagnes en begeleiding voor nieuwe leraren kunnen een oplossing vormen voor zij-instromers - mensen die enkele jaren in de privésector werken voor ze de overstap maken naar het onderwijs. Dat zijn er steeds meer: vorig jaar waren ze met 1.163, maar het is niet genoeg. Een belangrijke hinderpaal is het verlies van anciënniteit, waardoor zij-instromers weer onderaan de loonschaal moeten starten (zo’n 2.500 euro bruto per maand). Alleen wie technische vakken geeft of voor de overheid werkte, kan anciënniteit (beperkt) overdragen.

Brussels minister Sven Gatz (Open VLD), VGC-collegelid bevoegd voor Onderwijs, wil bekijken of die anciënniteit ook voor mensen uit de privésector niet (deels) behouden kan worden, zo zei hij vorige week aan BRUZZ. Daarvoor wil hij overleggen met onder meer de nieuwe Vlaamse regering en de vakbonden. In 2014 lag die overdracht al eens op tafel, maar die sneuvelde bij de besparingsplannen van de vorige Vlaamse regering. Volgens de vakbonden is de overdracht van anciënniteit niet eerlijk tegenover wie al vanaf het begin van zijn loopbaan lesgeeft.

4 SEPTEMBER 2019

BRUZZ | DE VERHALEN

kort mijn netwerk als architect in te zetten en de leerlingen mee te nemen naar bouwwerven, zodat ze zien waar al die wiskunde voor dient in de realiteit.

Architectuur heeft me ook geleerd om gestructureerd te wer-

I

19

Cultuur

Brussels Art Institute wordt Bruges Art Institute

BRUZZ | DE VERHALEN

Jan De Cock herrijst in Brugge die Scone

Kunstenaar Jan De Cock, die vorige zomer ontgoocheld wegtrok uit Brussel, opent in het historisch centrum van Brugge zijn nieuwe atelier annex exporuimte en kunstschool. Het Brussels Art Institute wordt aldus The Bruges Art Institute.

— BETTINA HUBO, FOTO SASKIA VANDERSTICHELE

20

I

4 SEPTEMBER 2019

E

ven recapituleren: Jan De Cock (46), geboren en getogen in Brussel, besliste in 2014 zijn atelier in de Auguste Gevaertstraat in Kuregem open te stellen voor de leerlingen van de kunsthumaniora Sint-Lukas, wier schoolgebouw aan het Noordstation grondig verbouwd moest worden. De Cock zag het groots en wilde een soort Bauhausschool creëren, een multidisciplinaire kunstenplek waar leerlingen zouden werken aan de zijde van professionals. Hij kocht twee extra panden aan de overzijde en

richtte het Brussels Art Institute op.

Het project kende een veelbelovende start, maar hield geen stand.

De Cock raakte in geldnood, de subsidies waar hij op gerekend had, kwamen er niet, en de samenwerking met Sint-Lukas bleek uiteindelijk minder vruchtbaar dan gehoopt. De kunstenaar, die ook steeds meer moeite kreeg met het rommelige, multiculturele Kuregem, verkocht een deel van zijn panden en kondigde met luide trom aan andere oorden op te zullen zoeken, de kuststreek en Noord-Italië.

“Ik ben een kunstenaar, ik moet alle schoonheid halen uit wat ik om me heen zie” JAN DE COCK KUNSTENAAR

Nu maakt hij een doorstart in een majestueus, grondig gerestaureerd negentiende-eeuws burgerhuis aan de schilderachtige Brugse Spinolarei.

Daar heeft hij zijn kunstenwerkplaats The Bruges Art Institute ondergebracht, alsook zijn woonst en de Grandiose Shipyards, zijn toekomstproject voor ambachtelijke scheepsbouw.

De Cock werkt tegenwoordig met een general manager, Mike D’Hooghe, die ook vastgoedmakelaar is. Hij is het die opendoet als we aanbellen. “Ik zal mee helpen zoeken

de onlangs gerestaureerde kerk laten zien, al was het maar omdat een van zijn voorouders, Paul De Cock, het doksaal heeft ontworpen. We wandelen ernaartoe via een idyllisch kasseien straatje. Het is er, zoals op zoveel plekken in Brugge, heel stil, alleen de beiaard weerklinkt.

Op het pleintje voor de kerk houdt De Cock halt om uit te leggen waarom hij voor Brugge gekozen heeft. “Toen ik besliste weg te trekken uit Anderlecht heb ik een serieuze zoektocht ondernomen. Ik wilde niet naar de vijvers van Elsene met al die Franstaligen of naar Sint-Gillis, waar de panden al veel te duur waren geworden, en ik wilde ook niet tussen de groenen in Watermaal-Bosvoorde gaan zitten.

Ik heb een steengroeve gekocht en weer verkocht, vervolgens een bos bij Namen overwogen en daarna een oud fort tussen Antwerpen en Gent.

Uiteindelijk is het Brugge geworden, een stad die ik apprecieer omdat ze haar erfgoed en tradities respecteert.

Dat miste ik enorm in Brussel. Ik ben een kunstenaar, ik moet alle schoonheid halen uit wat ik om me heen zie. In Kuregem keek ik vanuit

mijn atelier op een huis met een art-nouveaufaçade, waar mijn Noord-Afrikaanse buren de balkons volplempten met afval en motorolie.

Ik ben daarover vaak met hen in discussie gegaan, maar tevergeefs.”

Het contrast tussen het morsige Kuregem en het afgeborstelde Brugge is inderdaad groot. “Als hier graffiti op je gevel wordt gespoten, komt de stad die nog de dag zelf verwijderen,” zegt De Cock.

BEELDCULTUUR IN GEVAAR We gaan de kerk binnen, De Cock zet zijn betoog verder. “Sommigen zeggen: er valt in Brugge niets te beleven. Daar gaat het niet om. Ik zie hier om me heen de beeldtaal waar ik deel van uitmaak en die ik wil voortzetten. Ik ben van oorsprong katholiek, ik ben opgegroeid met kruisafnemingen. Dat is een bepaalde beeldtaal die je ziet bij Rogier van der Weyden, maar ook in het werk van Bill Viola of Martin Scorsese. Ik werk in die traditie van beeldcultuur, de islam is een orale cultuur. Dat botst nu. Bovendien leven we in een tijdsgewricht waarin de kinderen de wereld waarnemen via hun telefoon. Naar kruisafnemingen kijken ze niet meer. Onze beeldcultuur is in gevaar, ik wil die redden.”

Van de kerk gaat het richting bistro De Schilder, De Cocks nieuwe stamkroeg op het nabijgelegen Jan Van Eyckplein. Samen op de foto met het standbeeld van de grote Van Eyck, zoals De Cock voorstelt, lukt niet vanwege het licht. Op het pleintje is een lokale amateurschilder aan het werk, die het water en het bruggetje op doek probeert te vangen. De Cock kent hem intussen, hij bekijkt het werk en geeft commentaar. “Het lijkt nog te veel op een oog.”

We drinken koffie en de redenen van zijn vertrek uit Brussel komen opnieuw ter sprake. “In de bijna vijfentwintig jaar dat ik in Brussel gewerkt heb, heb ik vooral ervaren dat de schoonheid van de georganiseerde chaos, die veel opgeleverd heeft voor ons land, is overgegaan in een complete chaos. Met dank aan de politiek. Moest ik blijven wachten op een nieuwe intellectuele klasse van politici die niet kortzichtig denkt? Bovendien zag ik hoe de lat voor de Noord-Afrikaanse bevolking alleen maar lager werd gelegd.

Niemand durft nog op zijn strepen te staan, bang om uitgescholden of in

het gezicht gespuwd te worden.”

De teleurstelling over de mislukte kunstschool is nog niet helemaal verteerd. “Niemand was bereid zijn nek ervoor uit te steken. En Sint-Lukas wilde uiteindelijk liever een gewone school blijven dan een avant-gardeschool te worden. Ik had hen nochtans voorgesteld om, ook na afloop van de verbouwing, hun beste leerlingen naar mijn atelier te sturen.”

Maar hij heeft zijn droom voor een Bauhausschool niet opgeborgen.

De Cock zet momenteel ook een atelier op in de buurt van Turijn.

Daar en in zijn nieuwe werkplaats aan de Spinolarei wil hij opnieuw leerlingen opleiden, geen vierhonderd zoals in Brussel, een twintigtal.

De eerste, een jongeman afgestudeerd aan de PXL in Hasselt, is er sinds vorige week. Hij kwam op eigen verzoek. De Cock hoopt een samenwerking met de afdeling kunsten van de PXL te kunnen opzetten.

We wandelen terug naar het BAI. De ex-Brusselaar lijkt zich al aardig thuis te voelen in zijn nieuwe heimat, welkom ook. “De mensen stoppen op straat en zeggen: ‘Dag mijnheer De Cock.’” Of hij de opwinding van Brussel toch niet een beetje mist? “Opwinding? Ik noem dat de schizofrenie,” zegt hij. “Ik ben de laatste jaren heel diep gegaan.”

In Brugge kan hij zich herbronnen. Wat dat betekent, wordt duidelijk wanneer we aankomen in zijn atelier. Ook nu weer is de inrichting, met het ingenieuze schrijnwerk, op zichzelf al een kunstwerk. Aan de muren hangen grote schilderijen vol kleur en leven, de Noord-Italiaanse Alpen blijken een duidelijk inspiratiebron. Voor het raam staan installaties gemaakt met dikke boeken en kleine sculpturen. Verspreid over het hele atelier zijn er oude en nieuwe beeldhouwwerken - “ik ben opnieuw aan het boetseren”. Een lange tafel ligt vol met smalle, bont beschilderde houten paneeltjes. Om er Brugse twist aan te geven, laat De Cock ze inkaderen als triptieken.

Hij is hyperproductief, zoveel is duidelijk. “Sinds ik Brussel verlaten heb, ben ik in een renaissance. Het is een periode van lente, bloei, terug naar de essentie.” En neen, hij is geen andere kunstenaar geworden.

“Ik heb mij hier een stukje burgerij aangeschaft om toch een avant-gardekunstenaar te blijven.”

4 SEPTEMBER 2019

BRUZZ | DE VERHALEN

naar voldoende inkomsten voor het BAI,” legt hij uit en neemt ons mee naar de oude gewelfde kelders die omgevormd zijn tot exporuimte. “Dit wordt ook een ontvangstruimte voor groepen.”

Dan komt De Cock er aan, ontspannen, gekleed in een spierwit hemd met opstaand kraagje en een goudgele tuinbroek. De meesterbeeldhouwer, zoals hij zichzelf noemt, wil eerst de omgeving tonen waarin hij nu werkt. Aan de voorkant kijkt hij uit op het water en het rijtje trapgevels aan de overzijde. Een iconisch plaatje dat af en toe verstoord wordt door een overvol toeristenbootje.

Het uitzicht aan de achterkant – op de barokke Sint-Walburgakerk vindt De Cock minstens zo mooi. Hij wil ons absoluut de binnenkant van

I 21

Samenleving

Maximiliaanpark schept familiebanden

B

BRUZZ | DE VERHALEN

ijna iedereen die ik ken die thuis mensen heeft opgevangen, brengt hen wel eens een bezoekje eenmaal ze in Engeland zijn,” zegt Mercenier (51). Zelf biedt ze al sinds september 2017 onderdak aan transmigranten. Intussen zijn dat meestal dezelfde tien personen, die nu ook zonder dispatching in het Maximiliaanpark de weg naar haar huis vinden.

“De eerste drie gasten waren Soedanezen, die negen maanden bij me verbleven. Dat schept natuurlijk een band. In juni 2018 zijn ze dan eindelijk in het Verenigd Koninkrijk geraakt, waar ze asiel hebben aangevraagd. Ik ben meteen gaan kijken. Erna ben ik nog een keer of vier naar het Verenigd Koninkrijk geweest – ik heb het geluk dat mijn belangrijkste vrienden in Ryanair-bestemmingen zoals Glasgow wonen. Dan spendeer ik het weekend samen met hen, en met andere migranten uit de buurt, die nog in het Maximiliaanpark hebben gezeten.

Dat zijn echte familiereünies,” zegt ze. “In moeilijke situaties worden de banden immers heel sterk. En hoe zwaar de periode van het Maximiliaanpark voor hen ook was, nu zijn dat goede herinneringen geworden.”

Ook de Brusselse Magali* (39) is haar gasten al achterna gereisd.

“Twee jonge Soedanezen hebben vijf maanden bij mijn moeder en af en toe bij mij gelogeerd,” zegt ze.

“Intussen zitten ze in Londen, waar ik ze al twee keer gaan bezoeken ben.”

Voor Magali zijn die bezoekjes vanzelfsprekend. “Ik heb me heel snel aan hen gehecht,” zegt ze.

“Niet per se omdat ik ook kinderen heb – na een tocht zoals die van hen, met bedreigingen en pistolen tegen het hoofd, zijn dat geen kinderen meer. Maar er was een klik. Andere gasten die we hadden, sloten zich soms wat op in hun kamer en waren heel discreet. Maar deze jongens niet. Ze zaten graag in het salon, zochten contact. Dat contact zijn we ook na de oversteek blijven bewaren. Het weerzien is telkens hartelijk en warm, vol verhalen en meegebrachte ge-

22

I

4 SEPTEMBER 2019

© PHOTONEWS

Pakjesdienst voor transmigranten De gezinnen die transmigranten uit het Maximiliaanpark opvangen, blijken hen ook na de oversteek geregeld nog eens op te zoeken.

“In moeilijke situaties worden de banden heel sterk,” zegt gastvrouw Nathalie Mercenier, die al vijf keer naar het Verenigd Koninkrijk reisde.

Voor gezinnen met minder tijd of geld, is er een heuse pakjesdienst. — BRAM VAN RENTERGHEM

schenkjes, zoals Belgische chocolade en ... zuring. “Dat vinden ze daar niet,” lacht Magali.

Maar niet alle vertelde verhalen zijn positief, ook niet als ze uit het beloofde land komen. “Een van de twee jongens is meerderjarig. Hij logeert in een klein huis in een klein dorp en wacht nog steeds op een interview om zijn asielaanvraag te verdedigen,” zegt Magali. “Hij studeert Engels maar hij verveelt zich. Hij heeft soms spijt van zijn oversteek. De andere jongen, die hij op de vlucht heeft leren kennen, is nog maar 15 en wordt wel heel goed omkaderd. Hij heeft een Engels gastgezin, zit op school en heeft verblijfspapieren voor de volgende vijf jaar ontvangen. Hij stelt het veel beter.”

Ook in Groot-Brittannië proberen de Belgische gastgezinnen te helpen waar ze kunnen. In het geval van Nathalie door te helpen bij het inschrijven op school, of met het

vinden van een advocaat. Maar ook door spullen mee te nemen die ze halsoverkop in België hebben moeten achterlaten.

“Als je enkele maanden hebt geprobeerd om op parkings in vrachtwagens te klimmen, draag je na verloop van tijd geen rugzak met basisspullen meer,” zegt Nathalie.

“Deels ook omdat de politie bij controles soms geld en gsm’s afpakt. Als de oversteek dan plots wel lukt, zitten ze zonder spullen.

Die neem ik dan mee voor hen.

Kleren en schoenen vooral, maar ook persoonlijke spullen, zoals een foto van iemands dochters, die hij via Messenger had doorgestuurd en die ik heb laten afdrukken. Al stuur ik, eenmaal ze papieren hebben, soms ook wel een pakje met bpost.”

POSTBODE Er zijn ook mensen die geen gasten gaan bezoeken, maar gewoon

spullen voor anderen meenemen. Zo schreef Joëlle* (29) in één van de Facebookgroepen van het Burgerplatform voor overnachtingen dat ze binnenkort naar Londen gaat “en heel graag postbode speelt”.

“Ik moet voor het werk vaak naar Londen,” zegt ze, “en help graag andere families die iets willen meegeven. Negen kansen op de tien zullen dat heel persoonlijke spullen zijn zoals armbandjes of een ketting van hun mama, die ze bij het gastgezin thuis hebben gelaten, omdat ze anders door de politie gestolen worden. Kleren en schoenen laten ze meestal achter voor wie na hen komt. Zeker in de winter.”

Ook Magali nam al een pakketje mee voor anderen.

“Vooraleer ik ermee aan de douane kwam, heb ik wel even gekeken wat erin zat,” lacht ze. “En in Londen kwam dan een vriend van de bestemmeling die zak ophalen, die er nog drie uur mee op de bus moest.”

Vraag en aanbod inzake pakjeslevering worden op elkaar afgestemd via de algemene Facebookgroep, en via de groep ‘See U in UK!’. “Als je als hébergeur iets wil meegeven of -brengen, of als je nog een plekje in een auto zoekt of aanbiedt, kun je daar terecht,” zegt Mercenier. “Maar ook over transport, logies, restaurants, en over de Britse procedure inzake asielaanvraag, staat er veel info neergeschreven.” Of ze zelf soms iets meeneemt voor iemand anders? “Jazeker, een setje theekopjes. Maar dan in de omgekeerde richting, als cadeautje voor het gastgezin. Al zouden ze het veel liever zelf komen overhandigen. Want dat zeggen ze allemaal: ‘Zodra ik de juiste papieren heb, ga ik terug naar het Maximiliaanpark. Om alle vrijwilligers terug te zien.’” * Sommige namen zijn schuilnamen om niemand in moeilijkheden te brengen.

Beeldspraak

Hoe de vicieuze vuurcirkel doorbreken

Brandweer

Juni 1968.

Oefeningen van de brandweer van Schaarbeek. © PHOTONEWS

De burgers zijn de laatste maanden behoorlijk heen en weer geslingerd tussen erg tegenstrijdige berichten aangaande de fysieke paraatheid van de mannen en vrouwen die onze brandweerkorpsen bevolken. In april luidde nog de sirene toen uit wetenschappelijk onderzoek bleek dat twee op de drie brandweerlieden kampen met overgewicht, en een op de vijf met obesitas. Als belangrijkste oorzaak daarvoor wordt een gebrek aan beweging aangehaald.

Zolang ze niet moeten uitrukken, zitten brandweerlui namelijk gedurende lange periodes stil.

In die zin stemt het tot nadenken dat dezelfde berichten in de pers gewagen van een gevoelige afname van het aantal branden de laatste jaren.

Als brandweerlui het

slachtoffer worden van een goed werkende brandpreventie - omdat ze op die manier aan hun stoel gekluisterd en een pondje te zwaar blijven - en als mollige brandweerlui minder vlot zichzelf en anderen uit de brand kunnen slepen, dan wordt het misschien tijd om het nettonut van die brandpreventie te evalueren. Het kan immers niet de bedoeling zijn dat brandpreventie op termijn tot meer slachtoffers leidt.

Misschien is een gecontroleerd brandje hier of daar wel verantwoord als dat onze brandweerlui scherper kan houden. In dezelfde optiek is het de vraag of het wel goed is om mensen voortaan te laten betalen wanneer ze hun kat door de brandweer uit de boom willen laten halen. Door die recente ontmoedigingsmaatregel

ontzeggen de pompiers zichzelf ook heel wat gezonde lichaamsbeweging.

Twee weken geleden bereikte ons echter heel ander nieuws. Over de uitzonderlijke sportieve prestaties die de Brusselse brandweer blijkbaar heeft geleverd tijdens de ‘World Police & Fire Games’, georganiseerd in de Chinese stad Chengdu.

Hoewel daarvoor niemand ooit van die miljoenenstad of van die Games gehoord had, ging onze brandweer er met maar liefst 44 medailles aan de haal. 44.

Dat zijn er meer dan alle Belgische atleten samen hebben behaald op de twaalf Olympische Zomerspelen die sinds 1972 zijn gehouden. En de ‘Police & Fire Games’ zijn best vergelijkbaar met de Spelen, want een blik op de webstek leert dat de

disciplines weinig met vuur of katten in bomen te maken hebben. Anders waren ze wellicht wel in de buurt van São Paulo georganiseerd, waar een opvallende stijging van het aantal katten in brandende bomen de brandweer voor interessante uitdagingen stelt. Nee, in Chengdu deden onze spuitgasten aan badminton, biatlon en boksen, maar ook aan ijshockey, indoorroeien, touwtrekken en armworstelen. Met de lichamelijke conditie van de delegatie die met de brandweerwagen naar China is gereden, kan dus alvast niet zoveel mis zijn.

Is hun fysieke paraatheid misschien het gevolg van intensieve training?

Op deze foto is bijvoorbeeld te zien hoe de brandweer van Schaarbeek zich in de jaren zestig tussen twee branden door nuttig bezighield. In de Jumping door drie ringen van vuur voor motards in de 250 cc-klasse waren de Schaarbeekse spuitgasten toen onklopbaar. Dat de trainingen niet in de kazerne plaatshadden, maar op openbare pleinen, was ook bevorderlijk voor de relatie met de burger.

Want 44 medailles of niet - uit nog weer andere berichten uit de pers vernamen wij dat de Brusselse brandweer onlangs opnieuw enkele malen tussen twee vuren belandde toen ze tijdens haar interventies belaagd en verwond werd door roekelozen die hulpdiensten zien als vertegenwoordigers van een systeem dat hen niet zint.

Misschien kunnen in de strijd tegen zowel het geweld als het gewicht wat spectaculaire oefeningen worden ingelast op plaatselijke pleinen in plaats van in Chengdu.

B R U Z Z | LO S VA N D E T I J D

Elke week verzint Michaël Bellon een nieuw onderschrift bij een oude persfoto

— MICHAËL BELLON

De hele reeks nalezen? » BRUZZ.be/beeldspraak 4 SEPTEMBER 2019

I 23

Enfant Terrible Bijzondere mensen in een bijzondere stad

Ik ben graag mijn eigen baas Sarah Schug, cultuurjournaliste

B R U Z Z | LO S VA N D E T I J D

Ik heb het boek geschreven dat ik zelf wilde lezen. Er bestonden al monografieën over IJslandse kunstenaars, maar een werk dat het artistieke landschap van vandaag in beeld brengt, ontbrak nog. Voor een land met maar 330.000 inwoners heeft IJsland talrijke musea, galerieën, alternatieve kunstruimtes en kunsthogescholen. Er heerst een grote openheid, en experimenteerlust, ook al omdat de druk van de markt er minder speelt. Veel kunstenaars hebben al in het buitenland vertoefd. Iedereen kent elkaar. Niet alleen in Reykjavik is er trouwens een rijke kunstscene. Zo kun je in een dorpje in het noorden van het eiland in een oude visfabriek expo’s bezoeken.

Mijn eerste kennismaking met IJsland was de jeugdserie Nonni en Manni (lacht). Toen ik er voor het eerst kwam, werd ik meteen verliefd op de natuur.

Om het boek voor te bereiden, heb ik twee maanden in de hoofdstad gewoond. Een bevriende Brusselse fotografe, Pauline Mikó, stapte mee in het avontuur.

Mijn gesprekspartners waren ietwat verbaasd over mijn interesse, maar zijn nu erg blij. Het boek werd opgepikt door de plaatselijke media en verkoopt als zoete broodjes. Van de eerste oplage van vijfhonderd exemplaren, zijn er nog zeventig over. Ik heb het boek in eigen beheer uitgegeven, maar ik zou er niets op tegen hebben als een geïnteresseerde uitgeverij de tweede editie verzorgt.

De Brusselse kunstscene heeft zich geweldig ontwikkeld het voorbije decennium. De opening van Wiels heeft daar een belangrijke rol in gespeeld. Heel wat galerieën hebben een Brusselse dépendance geopend. Ze hebben hier klanten, want kunst verzamelen is in België verankerd in de cultuur. In vergelijking met Londen en Parijs kunnen kunstenaars hier ook nog vrij goedkoop wonen en werken.

Sarah Schug (38)

De mentaliteit is er een van do-it-yourself en innovatiezin. Wat ik een beetje jammer vind, is dat het Parijse Centre Pompidou hier het mooie weer komt maken. Brussel heeft genoeg knowhow en experts in huis om zelf een museum voor moderne en hedendaagse kunst uit te baten.

Een vaste kantoorbaan is niets voor mij. Ik ben graag mijn eigen baas en doe verschillende projecten naast elkaar. Nu help ik mee aan de voorbereiding van een event. A Performance Affair brengt internationale performancekunstenaars van 5 tot 8 september samen in het Vanderborghtgebouw. We zullen discussiëren over de mogelijkheden die artiesten hebben om hun niet-tastbare werk te verkopen.

Ik was niet van plan om in Brussel te blijven, maar Ik heb hier mijn vriend leren kennen en mijn netwerk opgebouwd. Ik hou van de hoge levenskwaliteit en de tomeloze energie van de stad. De restaurants zijn ook fantastisch, al heeft het lang geduurd voordat het vegetarische aanbod zich ontwikkelde. Elsene is mijn Kiez (buurt, red.). Ik vind er alles wat ik nodig heb: cafés, winkels, parken, boekhandels, yogastudio’s.

Naar het centrum ga ik met een deelstep of een Uber-fiets. Het openbaar vervoer vind ik ondermaats voor een hoofdstad.

Mag ik nog een warme oproep doen om dieren uit het asiel te adopteren? Leica en Arturo heb ik zo een nieuwe thuis gegeven. De ene hond zat maar liefst acht jaar opgesloten in een Portugees asiel, de andere komt uit La Croix Bleue in Vorst. En nee, ze zijn niet agressief of moeilijk, ze zijn net heel dankbaar en rustig. Ik heb een tuintje en ga met ze wandelen in een park of het Zoniënwoud. In het Dudenpark kunnen ze zelfs vrij rondlopen en spelen.

— TOM VAN BOGAERT

verhuisde twaalf jaar geleden van Berlijn naar Brussel om een stage te doen bij het Europees Parlement. Ze woont met haar Belgische vriend en twee honden in Elsene. Ze schrijft als freelancer over kunst, cultuur en design voor onder meer TL Magazine, Previiew Journal, Flanders Today en The Bulletin. Ze publiceerde dit jaar ‘Isle of Art’, een boek over de IJslandse kunstscene, en organiseert mee het event A Performance Affair. sarahschug.com, isleofartbook.com, aperformanceaffair.com

24

I

4 SEPTEMBER 2019

B R U Z Z | LO S VA N D E T I J D © SASKIA VANDERSTICHELE

4 SEPTEMBER 2019

I

25

Geschiedenis

Dertig jaar Laca

Heemkunde is het bindmiddel in een wijk ‘Laeken, résidence royale’ stond ooit op de visitekaartjes van trotse burgers. “Nog steeds blijft Laken een van de interessantste gemeenten van het gewest,” poneert Steph Feremans, voorzitter van Laca, de lokale geschied- en heemkundige kring. Maar als zelfs de bibliotheek van Laken alle publicaties van Laca op straat probeerde te zetten, wordt het verleden dan nog gekoesterd?

B R U Z Z | LO S VA N D E T I J D

— JEAN-MARIE BINST, FOTO SAKSIA VANDERSTICHELE

26

H

eemkunde lijkt in de lade van de vergrijsde historicus te zijn beland.

Nochtans dist de kring Laca al dertig jaar ‘nieuwe’ onderwerpen op, die een divers en groot publiek interesseren. Het begon allemaal in 1988-1989, met het idee om met een onderzoekers- en schrijversploeg en een ledenbestand een Lakense heemkundige kring uit de grond te stampen. Eigenlijk om een gelijkaardig Franstalig initiatief de loef af te steken. BRUZZ bracht de vierde voorzitter, geschiedkundige Steph Feremans, en de coördinator van gemeenschapscentrum Elzenhof (Elsene), Rik Fobelets, in zijn jonge jaren al actief in Laken, rond de tafel.

Omdat geschiedenis ook vandaag wordt geschreven, horen we beide Lakenaars uit over verleden, heden en toekomst.

“Elke nieuwkomer in Brussel wil vroeg of laat weten wat zijn straatnaam betekent of naar wie die verwijst,” begint Rik Fobelets. “Als sociaal-cultureel werker voor de Sociaal-Culturele Raad van Laken (een van de voorlopers van het gemeenschapscentrum, red.) bestond mijn taak vooral in het ‘oppikken’ van wat burgers en verenigingen zoal wilden, en hen dan ondersteuning bieden in dat opzet.

Joris Dillen, de eerste voorzitter van Laca, kwam ijveren voor een

I

4 SEPTEMBER 2019

Nederlandstalige kring, ook omdat een mevrouw Planche (volgens Laca een fervente FDF-ster, red.) een Cercle d’Histoire de Laeken zou opstarten. We hebben dan versneld een platform aangeboden om Laca op te richten.”

Die eentaligheid lijkt toch niet meer van deze tijd?

STEPH FEREMANS: Dertig jaar terug

had je in Laken nog een behoorlijk netwerk van sociaal-culturele verenigingen. Blijkbaar blijft het nuttig om enkel in het Nederlands uit te geven in Brussel, we zijn trouwens ver van de enige. Een aantal uitgaven maken we wel tweetalig, soms publiceren we zelfs kort iets in het Frans. We hebben in eerste instantie te weinig mankracht om meertalig te publiceren. Van in het begin van Laca zaten er wel echte Brusseleirs bij, die thuis Vlaams ofwel Frans spraken. Ze koesterden een gemeenschappelijke interesse.

Er is wel ‘Laeken découverte’, dat ons materiaal gebruikt om hun rondleidingen te organiseren.

Bij het woord heemkunde duikt een oud beeld op.

RIK FOBELETS: Vroeger was heemkun-

de iets stoffig, iets van oude heren die graag naar vergeelde prentkaarten keken. Ze reconstrueerden een kleine geschiedenis rond een prent.

Vandaag heeft heemkunde een heel andere functie. Heemkunde kan een heel verbindende rol spelen in een wijk en een stad. Het slaat bruggen.

Mensen die in een wijk komen wonen, vallen snel op de geschiedenis van hun omgeving en de gebouwen die hen omringen. Zeker in Laken, waar heel veel interessants is gebeurd. Mensen willen weten wat die oude fabriek of school was. Rond die interesse kan je veel mensen samenbrengen, in buurtcomités of wat dan ook, en over hun taalgrenzen heen.

Hoe vind je burgers die nieuwsgierig zijn naar wat heemkunde te bieden heeft?

FOBELETS: In het gemeenschapstijdschrift De Nekker zijn we ooit begonnen met een reeks over de oorsprong van straatnamen.

Ongelooflijk hoe positief die werd onthaald.

FEREMANS: In Laca-tijdingen zijn ook een aantal straatnamen toegelicht, onder meer de straten met een doktersnaam rond het Brugmannziekenhuis, maar we hebben die informatie niet over de hele gemeente Laken.

Het grote probleem is dat onze medewerkers oud worden en afhaken. Bij wie jonger is dan vijftig vind ik geen engagement om teksten te schrijven. De Vlaamse Gemeen-

Voorzitter Steph Feremans (links) en Rik Fobelets zijn het erover eens: “Bewoners willen weten waar hun straatnaam vandaan komt.”

schapscommissie (VGC) probeert ons hierin te helpen. In Jette gaat ze met het gemeentelijk museum Graafschap Jette lagere scholen activeren om verhalen te vertellen aan de klein mannen. Want het erfgoed ligt op straat voor het rapen: in een gevel, een weg, in de zotste dingen. Het is verrassend welke interessante verhalen er aan een plek hangen. Maar wie speelt de verteller?

LACA De kring Laca geeft een driemaandelijks tijdschrift uit en deelt archieven en foto’s via www.laken-ingezoomd.be en www.Laca.be.

Viering op 28/9 in GC Nekkersdal.

“Het erfgoed ligt op straat voor het rapen: in een gevel, een weg, in de zotste dingen.

Maar wie speelt de verteller?”

STEPH FEREMANS VOORZITTER LACA

Een massa studenten volgt een opleiding geschiedenis. Waar blijft hun engagement?

FEREMANS: Ik ben zelf historicus en

besef dat ik me pas met heemkunde in Laken ben gaan bezighouden toen ik 43 jaar was. Wie geschiedenis begint te studeren is bezig met grotere tijdvakken, denkt aan stromingen of archeologie en zeker niet aan zijn eigen dorp. Heemkunde is bijna per definitie een tijdverdrijf

voor oudere mensen. Maar om erover te lezen, vind je wel bij iedereen interesse, zeker bij jongeren. Al jaar en dag heeft Laca 170 lezers. Ieder jaar vallen er tien af, en komen er tien nieuwe bij.

En wat met de collecties van verzamelaars, kunnen die niet in een openbare plek gewaardeerd worden?

FEREMANS: Drie van onze oud-Laca-

getrouwen, Daniel Van Kriekinge,

zaak aan anderen over. Soms gaat het naar de brocante. En anders versnippert het weer. Ik neem onze grote verzamelaars als voorbeeld.

Van Kriekinge heeft al een deel van zijn postkaarten van de hand gedaan. Meestal vraagt hij eerst in de club of er geïnteresseerden zijn.

Pierre Schacht verzamelt bijna alles over groot-Brussel. En Eric Christiaens verzamelt enkel over het oud-Lakense grondgebied, maar dan wel alles: van een deurbel tot een asbak. Vroeg of laat zullen de erfgenamen wel ondervinden of het iets waard is. En als dat niet het geval is, is de kans groot dat het op een rommelmarkt gesleten wordt.

De veertien strekkende meter Bulletins Communaux de Bruxelles, die onze vorige voorzitter, wijlen Wim Van der Elst, voor Laca bijhield, nemen wij niet meer over.

Die boeken zijn gedigitaliseerd, en mogen dus weg. Maar dat lokale heemkunde een openbare plek kan gebruiken, is wel een punt.

Hoe komt men in contact met heemkunde, als de kennisoverdracht vandaag digitaal gaat?

FEREMANS: We hebben twee

websites, maar ik geef toe dat we een webmaster nodig hebben die zich toespitst op de sociale media.

Via de site Laken-ingezoomd.be kan je oudere tijdschriften downloaden.

Onze onwaarschijnlijke beeldbank aan materiaal zou via Instagram gerust in de kijker mogen worden gezet, want we hebben vastgesteld dat we niet meer over alle 120 nummers van Laca-Tijdingen beschikten. De nieuwe bibliothecaris van Laken had de eerste twintig jaargangen klaargezet voor de papierslag. Ik schrok me een aap en heb de gemeente gevraagd om alles te mogen aankopen. Dat kon, voor een euro per stuk. De lokale bib heeft nochtans in haar missie staan dat ze zoveel mogelijk lokale geschiedenis moet presenteren in haar collectie. Ik ben tot bij minister Pascal Smet van mijn oren gaan maken, vooraleer de bib ze weer heeft aangeschaft.

FOBELETS: De tijd is rijp om via sociale media al het interessante van de lokale geschiedenis aan de man te brengen. Met een Facebookpagina of Instagram kan je aan storytelling doen en verwijzen naar het langere verhaal in je tijdschrift of op de website. Dat kost tijd, ja. En armkracht. Al moeten er toch jongeren te vinden zijn, die jongleren met informatie op internet. Rondlopen in Laken, foto’s nemen en dan de link leggen met het Laken-van-toen … dat is toch leuk.

Heemkunde moet nu eenmaal meegaan met de tijdsgeest, met QR-codes als het ware.

FEREMANS: Ons probleem is dat van elke vereniging: voor de eenmalige happening valt nog engagement te vinden, maar twintig jaar lid zijn van dezelfde vereniging, interesseert niemand meer.

B R U Z Z | LO S VA N D E T I J D

Eric Christiaens en Pierre Schacht, waren grote verzamelaars van oude prentkaarten. Ze leverden de basis aan van het beeldmateriaal waarmee rijkelijk kon worden uitgepakt in het tijdschrift. Schacht was jarenlang voorzitter van de prentkaartenclub Manneken Pis en heeft zelfs een tweede huis moeten kopen om zijn collectie te kunnen bergen (lacht).

Maar de overlevering van privécollecties hangt vaak af van hun erfgenamen. Sommigen laten de

Rik Fobelets (links), verantwoordelijke van gemeenschapscentrum Nekkersdal, stimuleerde in 1988 de idee om een Nederlandstalige heemkundige kring te starten, en zo een Franstalige Cercle d’Histoire de loef af te steken. © LACA 4 SEPTEMBER 2019

I

27

Nick Trachet

Brussel en de wereld culinair ontdekt

B R U Z Z | LO S VA N D E T I J D

E ploate Platvissen zijn de specialiteit van ondiepe zeeën met een zachte ondergrond.

Zoals de Noordzee dus, een ware platvissenspeeltuin. Pleuronectiformes, zoals de orde der platvissen heet, zijn zo plat om zich in het mulle zand of het slijk te kunnen ingraven en van daar te loeren naar hun prooitjes, buiten het zicht van de grotere predatoren.

Sommige, zoals de tarbot en de griet, vinden een ondergrond van grind nog aanvaardbaar, maar op rotsbodems, daar passen ze niet zo goed. Daar kunnen vissen schuilen in kieren en spleten, plat zijn is daar geen voordeel meer.

Het ging goed met de platvissen in de Noordzee.

Ze gedijen er steeds beter en de vangsten stegen, de laatste tien jaar. Maar energiegroepen hebben nu hun oog laten vallen op onze Noordzee teneinde die vol windturbines te zetten, waarbij ze de zeebodem van een zandvlakte omturnen in een rotsbodem. Het zijn niet alleen de pijlers van de windmolens die zonevreemd mogen genoemd worden, maar de ingenieurs storten ook nog eens

overal stenen tussen de molens, tegen het kolken van de stroming rond die pijlers. Onherroepelijk verandert zo de essentie van onze Noordzee. En mettertijd veranderen ook de bewoners ervan.

De heilbot is de grootste van de groep: hij wordt wel twee meter lang. Tarbot is de meest nobele, en dat al sinds de oudheid. Schrijvers als Brillat-Savarin of zelfs de Romeinse senaat bogen zich ooit over het beste recept voor tarbot. De

mooi wit en zacht, maar vooral het vel is verrukkelijk, krokant gebakken.

Daarbij is het visvlees van een op zijn geheel gebakken pladijs makkelijk te scheppen van de graten, die daarenboven zelfs niet scherp zijn. Je kunt een pladijs af eten zoals je mondharmonica speelt!

Pladijs is ook altijd een volksvis gebleven. De vis die men thuis eet. Slechts enkele restaurants durven hem op de spijskaart te

“Pladijs is altijd een volksvis gebleven.

De vis die men thuis eet” tong is dan weer een allemansvriend die daarom populair is in restaurants.

Maar de belangrijkste vis voor onze vissers, is de pladijs (Pleuronectes platessa), la plie bij de Franstalige Belgen en le carrelet in Parijs. Aan de kust spreken ze van “e ploate”.

Pladijs is in ons land erg populair. Het vlees is

zetten. Niet chic genoeg?

De groepering der Noordzeechefs willen de Noordzeevis herwaarderen.

Dat doen ze, zoals chefs dat plegen, door torentjes te bouwen en er schuimpjes rond te draperen met emulsies van dit en structuren van dat … Maar in hun midden staat ook één man met een andere achtergrond: Danny.

Danny Huyghebaert is oud-visser die na een ongeval kok werd. Vandaag heeft hij een vishandel. Hij trakteerde ons ooit tijdens een gastronomisch treffen op een verrassing: “e ploate met e stutte”. Het is een meesterwerk van eenvoud.

Maak korte insnijdingen in het vel van elke pladijs, zo gaan die openstaan tijdens het bakken. Bak de vis in boter (zoals gewoonlijk), eerst langs de donkere kant, dan langs de onderkant. Kruid af met peper en zout.

Neem grote sneden brood, liefst grof volkorenbrood. U kunt de hele pladijs op de boterham leggen. Dat is voor de gevorderden. Maar ik proefde in Oostende ooit een versie waarin alleen één filet op het brood werd gevlijd. De filet is, eenmaal juist gegaard, makkelijk van de graat te scheppen met een spatel. Leg ze op de stutte met het vel naar boven. Bedruip nog met het bakvet, dat door het brood wordt opgezogen.

Nu mag u die stutte zo opdienen, “sur canapé,” zeggen ze in Parijs. Maar met een tweede snede brood erbovenop, uit het handje is dit mogelijk nog lekkerder! Danny suggereert ook om het geheel nog even in de oven te steken. “Zo wordt de snede brood opnieuw krokant.”

Smakelijk.

De hele reeks nalezen? » BRUZZ.be/trachet

VACATURE

Lerian (www.lerian.be) is een dynamische talenschool met kantoren in Antwerpen, Brussel, Gent en Luik. Al meer dan 20 jaar biedt Lerian een waaier van kwaliteitsvolle taaldiensten aan bedrijven aan.

Voor de regio Brussel werft Lerian dynamische, gemotiveerde en creatieve freelance taaltrainers Nederlands aan

TAAK het geven van privé, duo- en/of groepsopleidingen (drie tot zes cursisten) aan volwassenen in professionele context.

De opleidingen zijn functioneel en interactief met focus op communicatie.

AANBOD - Een freelance contract met degelijke vergoeding, een job vol uitdagingen in een multiculturele omgeving - Een doorgedreven opleiding door onze pedagogen, didactische onder-

steuning met inhouse ontwikkelde syllabi - Een zeer goed geoliede organisatie.

Samen met de planner stel je zelf je uurrooster samen in functie van je beschikbaarheden

Geïnteresseerd?

Mail je cv naar conny. awouters@lerian.be.

We ontmoeten je graag voor een gesprek!

Tot binnenkort.

Big City Stel zelf je vraag en stem op BRUZZ.be

Stripauteur Willy Vandersteen woonde van 1952 tot 1966 in zijn nieuwbouw aan de Kufferathlaan in Laken (midden).

Er hangt geen gedenkplaat.

Wat hebben Suske en Wiske met Brussel?

Hun tekenaar zou hier gewoond hebben?

O

SILKE UIT UKKEL

p een vrolijke stripmuur uit 1995 aan de Lakensestraat 116 na, houdt Brussel niet veel tastbaars over aan de stripreus Willy Vandersteen. Al zijn er wel de originele platen en albums van Suske en Wiske in het Stripmuseum in de Zandstraat. Geboren in Antwerpen en overleden in Edegem wordt de geestesvader en eerste tekenaar van Suske en Wiske, Willybrord (Willy) Vandersteen (1913-1990) volledig geassocieerd met het volkse Antwerpen. En terecht. Nochtans zijn de man, zijn carrière, enkele van zijn bekende personages en series, zelfs een deel van zijn familiaal leven, ook sterk verankerd met Brussel. Meer nog, hij heeft een woning in Laken laten bouwen, waar hij ook bijna vijftien jaar woonde en tekende, van januari 1952 tot juni 1966. Vandersteen is dus samen met zijn vrouw Paula Van den Branden (1912-1976) ooit Brussels burger geweest. Van zijn vier kinderen uit dat eerste huwelijk heeft de wieg van de jongste twee zelfs in dat huis gestaan. Zoveel en nog veel meer - over een huis met vijf slaapkamers, een ondergrondse garage voor twee wagens en een mooie diepe tuin - vernamen we uit een geschiedkundi-

ge bijdrage van Steph Feremans, verantwoordelijke van de studentenwerking van de VUB, in het tijdschrift Laca.

In 1995 publiceerde Lisette Van Ginderachter in datzelfde tijdschrift het volgende: ‘De heer Willy Vandersteen liet in de Edouard Kufferathlaan 59 een huis bouwen hetwelk hij bewoonde van 1952 tot juni 1966 (…). Nadien verkocht hij zijn huis en verhuisde naar Kalmthout.’

Feremans diste de redenen op: ‘Vandersteen was naar Brussel komen wonen op vraag van Hergé, daar ze een commerciële deal hadden gevonden in het promoten van elkaars werk in het andere landsgedeelte. (…)

Zo werd Tintin geliefd in Vlaanderen en Bob et Bobette in Franstalig België.’

Dat de ontwerper van de nieuwbouw weleens Vandersteen zelf zou kunnen zijn, durft Feremans te vermoeden. De tekenaar had immers in de voetsporen van zijn vader beeldhouwer-ornamentmaker de opleidingen tekenen, schrijnwerkerij en decorateur gevolgd. Verschillende decoratieve elementen aan de woning, zoals het monogram in de voordeur en aan het balkon of de op maat getimmerde kamerbibliotheek kunnen van zijn hand zijn. Uit de Lakense periode van Vandersteen dateren alleszins de

stripfiguren Jerom (voor het eerst in De dolle musketiers, 1952), de stouterik Krimson (Het rijmende paard, 1962) en de introductie van de teletijdmachine (De tuf-tuf-club, 1952).

Verder vinden ook de Rode Ridders (1959), de westernstripreeks Bessy (de hond) en de oprichting van de Editions Bessy (1954) op hetzelfde adres, hun ontstaan in die Brusselse periode van de ‘Bruegel onder de striptekenaars’.

Feremans ontdekte trouwens nog veel meer. Het huis van Vandersteen - ooit een van de eerste van de straat - werd enkele malen verkocht. Eerst aan het echtpaar Le Brun-De Waele, later, na hun dood, aan het echtpaar Jacobs-Vildaer in 2001. Onlangs kwam het nogmaals te koop. En wat bleek? Het originele bureau van Vandersteen stond nog steeds in het huis en moest wegens te omvangrijk weg. Marc Daniels – het alter ego van De Marck, en geestesvader van Stam & Pilou - kwam het te weten, en kon het meubel aanschaffen. “Le bureau est encore ‘dans son jus’, on y voit où il (Vandersteen, red.) posait son légendaire whisky (…). Zeg nu zelf, echt tof,” geeft De Marck te kennen op zijn facebookpagina, met foto’s erbij, zo tekent Feremans op. Of hoe het zweet en de druppels (sterke drank) van Vandersteen nog hun DNA nalieten in Brussels antiek.

B R U Z Z | LO S VA N D E T I J D

© GOOGLE

— JEAN-MARIE BINST

VOLGENDE WEEK Zijn er in Brussel ooit sporen uit de Romeinse tijd gevonden?

4 SEPTEMBER 2019

I 29

COLOFON BRUZZ

NIEUWSMANAGEMENT

VERTALING

Flageyplein 18, 1050 Brussel, 02-650.10.65

Bram Van Renterghem, Sara De Sloover

John Arblaster, Martin McGarry, Laura Jones

ABONNEMENTEN

CULTUUR & UIT

FOTOGRAFIE & ILLUSTRATIE

Josiane De Troyer (abo@bruzz.be), 02-650.10.80, Gratis in Brussels Hoofdstedelijk Gewest.

Rest van België: 25 euro per jaar; IBAN: BE98 3631 6044 3393 van Vlaams Brusselse Media vzw Buiten België: 30 euro per jaar.

OPLAGE : 62.609 exemplaren.

Gerd Hendrickx Jean-Marie Binst, Filip De Rycke, Tim Gatzios, Kris Hendrickx, Bettina Hubo, Stefanie Nijs, Jasmijn Post, Kurt Snoekx, Sophie Soukias, Roan Van Eyck, Laurent Vermeersch, Danny Vileyn, Tom Zonderman

DISTRIBUTIE

Ute Otten, 02-650.10.63, ute.otten@bruzz.be

Kristof Pitteurs Flageyplein 18, 1050 Elsene.

Bruzz is een uitgave van de Vlaams Brusselse Media vzw, wordt gedrukt op de persen van Eco Print Center (De Persgroep) en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

Karen De Becker, Kurt Snoekx, Sophie Soukias, Tom Zonderman

Jo Mariens

VORMGEVING

HOOFDREDACTIE

Kristof Pitteurs (algemeen hoofdredacteur), Mathias Declercq, Steven Van Garsse

Zin in een carrièreswitch of om werken en studeren te combineren?

VERANTWOORDELIJKE UITGEVER

EINDREDACTIE

ALGEMENE DIRECTIE

Aals t | Brus sel | Dilbeek | Gent | Schaarbeek | Sint- Niklaas

Voer uw evenement in op Encodez votre événement sur Enter your event on www.agenda.brussels

Nicolas Alsteen, Gilles Bechet, Michaël Bellon, Jasper Croonen, Céline Emmerechts, Patrick Jordens, Tom Peeters, Véronique Rubens, Niels Ruëll, Nick Trachet, Tom Van Bogaert, Michel Verlinden

Marthe Paklons, 02-650 10 61 sales@bruzz.be

Spring binnen!

Bart Dewaele, Kim, Wauter Mannaert, Noémie Marsily, Steve Michiels, Ivan Put, Saskia Vanderstichele, Wide Vercnocke,

REDACTIE

MEDEWERKERS

ADVERTEREN?

INFODAG ZA 7 SEPTEMBER

Heleen Rodiers (art director), Ruth Plaizier KALENDER UIT

Sam De Ryck

GEEF JEZELF ALLE KANSEN

Meld nieuws

Hebt u nieuws uit Brussel, dan kunt u ons dat melden via het WhatsApp-nummer 0489-988.988 Persberichten kunnen via nieuws@bruzz.be

Info & inschrijvingen

odisee.be/infodagen Ontdek ons aanbod voor v olwassenen

NEDER-OVER-HEEMBEEK

SCHAARBEEK

Technisch assistent Groen en/of Openbare werken E1-E3 - contract onbepaalde duur Heb je technisch inzicht en steek je graag de handen uit de mouwen? Je werkt graag buiten?

Zoek je bovendien naar een functie waarbij privé en werk op elkaar zijn afgestemd? Dan ben je aan het juiste adres!

BGARAGE NR. 45A

BLOEMENTUINENLAAN 52-58

KRAATVELDSTRAAT 133

(type C) op 1e verd. (Resid. Versailles - Blok IV), inkomhal, kkn, 1 slpk, badk., wc, terras - Kelder nr 43 en gar. /box nr 51 in o/v. K.i. e 1.033. Vrij na bet. v. prijs en kosten. Bouwj. 1978. Basisakte en info syndicus ter beschikking op kantoor. Wgrk, vg, gdv, gvv. EPC 18/3/19-212kWh/m2/j. Elektr. inst. nt conf. Bodematt. dd. 28/02/19. Bez. woens. 4-1118/9 v. 15-17 u. en zat. 7-14-21/9 v. 14-16 u.

ZITDAG : donderdag 26 september 2019 te 14 uur in Taverne ”De Koning van Spanje” te Vilvoorde, Grote Markt 36.

(1896-3-2-1) ............................................................................................................................

Geass. Not. LENS & ABBELOOS, T 02 251 51 39 61003058 ............................................................................................................................

”Les Camelias”, in kelderverdieping. Niet geïndexeerd Kadastraal Inkomen : e 114 e. Vrij bij akte.

Wg met resid. karakter. Bez. : zaterdagen 14 en 28 september van 11 tot 12 uur.

(1917-4-3-2-1) TE KOOP ONLINE : BIDDIT. BE - REF. 160320 START OP : 23/09/2019 OM 14 : 00 U EINDIGT OP : 01/10/2019 OM 14 : 00 U BIEDEN VANAF : E 15.000 ONDERTEKENING PV DEF. TOEWIJZING : DONDERDAG 3 OKTOBER 2019 OM 14.00 UUR ............................................................................................................................

Geass. Not. ROBBERECHTS & VAN CAUWELAERT, T 02 704 47 09 61003071 ............................................................................................................................

Profiel Je houdt van werken met je handen en bent graag buiten. Met gelijkaardige ervaring en/of een gerichte opleiding heb je een streepje voor. Opleiding op de werkvloer via Individuele Beroepsopleiding (IBO) of Duaal Leren is mogelijk. Een rijbewijs B is een absolute meerwaarde Aanbod Wij bieden jou een voltijds contract van bepaalde duur van 1 jaar E1-E3 (bruto min € 1 884,70- max € 2 354,10) met optie tot een vast contract bij goede prestaties, maaltijdcheques (€8), fietsvergoeding voor wie naar het werk fietst, 100% tussenkomst in het openbaar vervoer, hospitalisatieverzekering, 2de pensioenpijler, mogelijkheid tot het meenemen van alle relevante jaren anciënniteit uit de privésector of als zelfstandige.

Interesse? Solliciteer uiterlijk maandag 16 september 2019 via onderstaande link: https://www.jobsolutions.be/register/4266

Do’s en Don’ts voor je

CV?

DB620457H9

OPENBARE VERKOPING

BAPPARTEMENT

Functie Je maakt deel uit van het technische team dat de wegen en het openbare groen beheert. Je zorgt ervoor dat de burgers gebruik kunnen maken van verzorgde en veilige infrastructuur. Dit alles doe je met grote aandacht voor de geldende veiligheidsvoorschriften. Als medewerker openbare werken help je bij het onderhoud en herstellingen van voetpaden en greppels, de rijweg, grindwegen, bermen, grachten en de aanleg van riolering (aflopen). Als medewerker groen help je bij het snoeien, maaien en aanplanten van het openbare groen. Je werkt in een klein team waar steeds ervaren collega's de leiding nemen. Je peter begeleidt je om de knepen van het vak te leren ende werking en het team te leren kennen.

Surf dan snel naar Streekpersoneel.be/solliciteren DB486415C8

ONBEPERKT INTERNET oVERAL IN HUIS, DA’S ROYAAL! Onbeperkt supersnel internet, mooi is dat. Maar het wordt nòg mooier als je ‘r van kan profiteren tot in de kleinste hoekjes van je huis, om het even hoe groot het is. Daarom geniet je bij Telenet van het slimste wifi-systeem ooit.

Dat zorgt dat je met meerderen tegelijk kan surfen zonder vertraging, van de kelder tot op het terras. Heb je gasten? Dan kunnen die in één klik meegenieten van jouw netwerk. En dat allemaal voor maar € 30 per maand, 6 maanden lang. Hoe royaal is dat?

Meer weten? Bel 0800 66 360

ONBEPERKT

€

30 INTERNET

/MAAND

6 MAANDEN LANG

MET WIFI OVERAL IN HUIS

WE BOOSTEN DE STAD.

TELENET.BE/BRUSSEL Aanbieding geldig van 24/06/2019 tot en met 30/09/2019 in postcodegebieden in Brussel waar Telenet beschikbaar is. Een maandelijkse korting wordt toegekend op de eerste 5 aanrekeningen na activering zodat je gedurende 5 maanden slechts de hierboven vermelde promoprijzen betaalt. Na afloop van de promoperiode betaal je de normale prijs. Aanbieding enkel geldig bij het aangaan van een overeenkomst voor: Internet Fiber 200* + Telenet TV, of WIGO home S, of WIGO home, of WIGO (9 GB). Internet dient steeds een nieuwe dienst te zijn. De korting vervalt steeds bij verandering naar een ander product. Aanbieding niet cumuleerbaar met andere acties en promoties., behalve met de promotie inzake installatie en activatie. *Telenet biedt fiber tot de node aan, lokaal distributienetwerk in kabel. De vermelde downloadsnelheid is theoretisch, de werkelijke snelheid kan beïnvloed worden door verkeer op het internet en andere technische factoren. Telenet-netwerkbeheer is van toepassing. Meer info, zie telenet.be/internetgebruik.

VU: Telenet bvba • Liersesteenweg 4 • 2800 Mechelen • België • BTW BE0473.416.418 • RPR Antwerpen, afdeling Mechelen.

DB619723H9

DB374215D7

DROOM JE VAN EEN JOB OP DE

LUCHTHAVEN?

GEMEENTE HULDENBERG werft aan (m/v):

BEN JE

2 Toezichters D1-D3

deeltijds (10/38)

in contractueel verband

onbepaalde duur

Functie: Je staat in voor de middagbewaking in de gemeentelijke basisscholen je zet de eetruimte klaar eten verzorgen (soep + warme maaltijden opdienen) je houdt toezicht je ruimt na het eten de eetruimte op indien nodig verleen je hulp of pas je EHBO toe meehelpen bij plaatselijke activiteiten en recepties.

Je werkt graag in teamverband, je bent stressbestendig en hebt zelfvertrouwen minimumleeftijd: 18 jaar er zijn geen diplomavereisten.

Aanbod: een boeiende en gevarieerde functie in een dynamische werkomgeving een aantrekkelijk salaris waarbij relevante ervaring (max. 6 jaar) overgenomen wordt en extralegale voordelen (maaltijdcheques, …) geïndexeerde brutomaandwedde van minimum € 497,85 en maximum € 774,84.

Zaalverantwoordelijke voor zaal ‘t Pijlijser

R. Borremansstraat

3040 Huldenberg

Functie: Je staat in voor het toezicht op het gebouw en de toepassing van het reglement je maak afspraken met de gebruiker, bestelt drank, je beheert de sleutels van de zaal, de stock met drank en keukenmateriaal je doet controle van de zaal, vult de sanitaire en keukenbenodigdheden aan en meldt technische defecten aan de gemeentelijke diensten je bent bereid om ’s avonds en in het weekend te werken.

MINSTENS 18 JAAR EN METEEN BESCHIKBAAR?

Je weet van aanpakken je kan goed plannen en organiseren en bent communicatief sterk (https://www.bijklussen.be/nl/bijzondere-bepalingen.html).

Aanbod: Je krijgt een overeenkomst voor verenigingswerkers en een forfaitaire vergoeding van € 16,50 per dag dat één of meerdere reservaties zijn gemaakt met uitzondering van activiteiten van het lokaal dienstencentrum.

ONBOARDING PASS

Maatschappelijk assistent voltijdse tewerkstelling

LIFE CHANGING OPPORTUNITY

07.09

contract bepaalde duur

Functie: Je maakt deel uit van het team en werkt onder leiding van de hoofddeskundige sociale dienst de sociale dienst verzekert algemene maatschappelijke dienstverlening aan elke inwoner waarvoor het OCMW bevoegd is teneinde de mogelijkheid te bieden een leven te leiden dat beantwoordt aan de menselijke waardigheid opvolging wetgeving, psychosociale hulpverlening)

ervaring in OCMW-werking en een goede kennis van

DHL JOBDAG ZATERDAG

NAME: DHL AVIATION FLIGHT:

2019

GATE: 117

SEAT:

TBC

TIME: 15:00

07 SEP 2019 15H00 STIPT VLIEGVELD 117 BRUCARGO NOORD 1820 STEENOKKERZEEL

LIFE CHANGING OPPORTUNITY TICKET

Je bezit het diploma van bachelor in het sociaal-agogisch werk met de titel van maatschappelijk assistent of een daarmee gelijkgesteld diploma ofwel een diploma bachelor in de sociale gezondheidszorg of een daarmee gelijkgesteld diploma.

Uiteraard dien je te beschikken over de nodige competenties en persoonlijke kwaliteiten om de beoogde functie optimaal in te vullen je bent in het bezit van een rijbewijs B. Aanbod: Boeiende en gevarieerde functie in een dynamische werkomgeving, een aantrekkelijk salaris waarbij relevante ervaring (max. 6 jaar) overgenomen wordt en extralegale voordelen (interessante verlofregeling, geïndexeerde brutomaandwedde minimum € 2.460,78 en maximum € 4.146,34.

Technisch assistent schoonmaak voltijdse tewerkstelling

vervangingsovereenkomst

Functie: Je werkt onder leiding van de dienst zorg & senioren

Je zorgt voor het onderhoud van de voor-

Je werkt over de vijf deelgemeenten en gebruikt hiervoor je eigen vervoer De kandidaten dienen te beschikken over de nodige competenties en persoonlijke kwaliteiten om de beoogde functie optimaal te kunnen invullen Je bent vertrouwd met moderne poetstechnieken geen diplomavereisten.

Aanbod: Boeiende en gevarieerde functie in een dynamische werkomgeving een aantrekkelijk salaris waarbij relevante ervaring (max. 6 jaar) overgenomen wordt extralegale voordelen (interessante verlofregegeïndexeerde brutomaandwedde minimum 1.891,81 euro en maximum 2.944,40 euro.

SCHRIJF JE DAN NU SNEL IN VOOR ONZE DHL JOBDAG* SCAN DE QR-CODE OF STUUR EEN MAIL NAAR

BRUHUBJOBDAY@DHL.COM inschrijving verplicht, zo kunnen we alvast een hapje en een drankje voor je klaarzetten. *

gen kan je terecht op de personeelsdienst van de gemeente Huldenberg, 02/302.43.21, of via e-mail: . Stuur je sollicitatiebrief met je cv, een uittreksel uit het strafregister en per aangetekend schrijven of per gewone brief een kopie van je diploma (de poststempel dient als bewijs) naar de gemeente Huldenberg t.a.v. het college van Burgemeester en Schepenen, Gemeenteplein 1, 3040 Huldenberg.

Deze documenten kunnen eveneens tegen ontvangstbewijs worden afgegeven op de personeelsdienst of per mail worden verzonden aan uiterlijk op .

DB618350H9

DB620577H9

DB374216D7

Hoofdverpleegkundige wzc Releghem

Kwaliteit, professionele kennis en technologische innovatie zijn de pijlers waarop de samenwerking met de artsen is gebouwd. Het labo voor Medische Ontledingen (LMO) , A. Gossetlaan 52A, GrootBijgaarden, is een medisch labo dat borg staat voor een betrouwbare en snelle analyse en het leveren van innovatieve oplossingen.

We zijn momenteel op zoek naar

BV5 - contract onbepaalde duur.

Ben je begaan met onze ouderen? Wil je graag het zorgbeleid van het woonzorgcentrum mee vorm geven? Dan ben JIJ diegene die we zoeken!

Diensthoofd medisch secretariaat

Functie Samen met je collega-hoofdverpleegkundige ben je verantwoordelijk voor de continuïteit en kwaliteit van de zorg aan de bewoners, in een aangename woon- en leefomgeving. Je zorgt voor een correcte uitvoering van de processen en neemt deel aan beleidsvoorbereidingen. Je implementeert nieuwe werkwijzen, systemen en technieken en werkt mee aan werkgroepen. Je geeft leiding aan een afdeling waar je instaat voor het sturen en ontwikkelen van de medewerkers, de dagdagelijkse werkverdeling en een efficiente samenwerking tussen je teamleden. Je bent backup voor de coördinerend hoofdverpleegkundige.

Jouw opdracht √ Je draagt bij aan de autonomie en de responsabilisering van jouw team √ Je bent verantwoordelijk voor de planning van de opleiding voor nieuwe medewerkers en volgt deze op. √ Je leidt nieuwe projecten voor het medisch secretariaat en volgt deze op. √ Je maakt de interne werkprocedures op en je onderhoudt deze √ Je werkt mee in de dagelijkse routine van het medisch secretariaat

Profiel Je bent verpleegkundige met enkele jaren beroepservaring. Thema's als paliatieve zorg en dementie zijn je niet vreemd. Als coach voor je team, beschik je over goede organisatorische vaardigheden en ben je in staat de cohesie en de teamgeest te stimuleren en eventuele conflicten op te lossen. Projecten leiden, evalueren en bijsturen zijn je niet vreemd. Flexibiliteit draag je hoog in het vaandel en je bent bereid om, indien nodig, in te springen in de zorg (ook op weekends of feestdagen). Je bezit een diploma hoger onderwijs in de verpleegkunde. Een bijkomende opleiding zorgmanagement en/of ervaring als leidinggevende is een meerwaarde.

Jouw profiel √ Je hebt een professionele bachelor (medisch) management assistent of een ander paramedisch diploma en kan je uitdrukken in het Nederlands en het Frans √ je bent een goede organisator en een teamplayer √ Je bent bereid om te werken in avonddienst en zaterdagdienst (in beurtrol) √ je bent besluitvaardig en neemt zelf initiatief en kunt accuraat handelen √ je bent nauwkeurig en hebt oog voor kwaliteit

Aanbod Een voltijdse tewerkstelling in daguren, 26 vakantiedagen, maaltijdcheques (€8), hospitalisatieverzekering en attractiviteitspremie. Brutomaandwedde min € 3 136,43 en max € 4 743,76. Mogelijkheid tot het meenemen van alle relevante jaren anciënniteit uit de privésector.

Ons aanbod: √ je komt terecht in een team van enthousiaste mensen √ je krijgt een degelijke opleiding √ je krijgt een voltijds bediendestatuut van 38 uren/week √ je krijgt maaltijdcheques en een hospitalisatieverzekering √ we denken aan je gezondheid: daarom voorzien we gratis water, koffie, fruit en soep

Interesse? Solliciteer uiterlijk zondag 8 september 2019 via:

DB618020H9

https://www.jobsolutions.be/register/4180.

Interesse?

Gelieve jouw kandidatuur en curriculum vitae te richten via de website www.lmo.be.

Bijkomende inlichtingen kan je bekomen bij Dieter Vanhauwaert T 02 463 25 15 E dieter.vanhauwaert@lmo.be

DB618579H9

Uw

personeels-

advertentie

hier?

Jannemieke is een door Kind en Gezin erkend kinderdagverblijf in Zaventem en voorziet in dagopvang van kinderen (50 voltijdse plaatsen) voor ze naar school gaan.

Kinderbegeleider/-ster (halftijds)

contacteer ons snel op rrs@roularta.be of 051 26 67 89

Functie Je staat in voor de begeleiding en verzorging van kinderen (0-3 j.) volgens de visie van het kinderdagverblijf en de pedagogische principes van Kind & Gezin.

Profiel Je bent in het bezit van een kwalificatiebewijs om te kunnen worden tewerkgesteld als kinderbegeleider in de groepsopvang (www.kindengezin.be).

DB486277C8

Je bent gemotiveerd en overtuigd dat je samen meer bereikt dan alleen.

Aanbod Een halftijdse tewerkstelling op basis van een vervangingscontract Voorziene indiensttreding: 15 september 2019

Technisch medewerker Groen en/of Openbare werken

Interesse?

Neem een kijkje op www.zaventem.be voor een uitgebreide functiebeschrijving Bezorg ons uiterlijk op 8 september 2019 jouw cv en motivatiebrief. Bij voorkeur via mail naar vacature@zaventem.be of met de post naar Diegemstraat 37, 1930 Zaventem.

D1-D3 - contract onbepaalde duur Je bent technisch geschoold, steekt graag de handen uit de mouwen en werkt graag buiten? Je zoekt een functie waarbij privé en werk mooi zijn afgestemd? Dan ben je aan het juiste adres!

Functie Je maakt deel uit van het technische team dat de wegen en het openbare groen beheert. Je zorgt ervoor dat de burgers gebruik kunnen maken van verzorgde en veilige infrastructuur. Dit alles doe je met grote aandacht voor de geldende veiligheidsvoorschriften. Als medewerker openbare werken doe je onderhoud en herstellingen van voetpaden en greppels, de rijweg, grindwegen, bermen, grachten en de aanleg van riolering (aflopen). Als medewerker groen sta je in voor snoeien, maaien en aanplanten van het openbare groen. Je neemt de leiding in een klein team. Je kan prioriteiten stellen, in een logische volgorde werken en je weet wat je nodig hebt om de taken degelijk uit te voeren.

DB618489H9

Haal alles uit je zondag.

Nice - St Tropez - Cannes Monaco - Antibes - Grasse ...

Profiel Je houdt van werken met je handen en bent graag buiten. Je bent technisch geschoold en bent een echte vakman. Je plant zelfstandig je werk en kan een klein team aansturen. Met gelijkaardige ervaring heb je een streepje voor. Een rijbewijs B is verplicht, een rijbewijs C is een absolute meerwaarde. Samenwerken en klantvriendelijkheid zijn een evidentie voor jou.

Aanbod Wij bieden jou een voltijds contract van bepaalde duur van 1 jaar D1-D3 (bruto min € 1 891,81 - max € 2 944,4) met optie tot een vast contract bij goede prestaties, maaltijdcheques (€8), fietsvergoeding voor wie naar het werk fietst, 100% tussenkomst in het openbaar vervoer, hospitalisatieverzekering, 2de pensioenpijler, mogelijkheid tot het meenemen van alle relevante jaren anciënniteit uit de privésector of als zelfstandige.

Want ’t is pas morgen maandag!

Interesse? Solliciteer uiterlijk maandag 16 september 2019 via:

Investeerder koopt huizen in de regio, mag werk aan zijn, onmiddellijk voorschot, saldo bij notaris

DB586828C9

8 fijne dagen v.a.

¤1.090

✂

Huis verkopen?

tot €250.000

Snelle & discrete af handeling, geen immo aub!

Bel 0468/14 46 23

DB620532H9

DB620083H9

https://www.jobsolutions.be/register/4265

/persoon

Vliegreis, lekkere en originele volpension, Vlaamse gids en alle excursies inbegrepen!

Afreisdata: 7 April (Pasen !), 28 april, 5 en 26 mei, 9 Juni en 1 september 2020.

Infodag: Donderdag 19 september om 13.00 uur in ons auditorium.

gratis toegang, wel even online reserveren, aub

Reisfamilie Carlier

Prachtige reis met zeer hoge scores.

1 centraal gelegen hotel!

www.deblauwevogel.be

Luikersteenweg 62 • St-Truiden • T 011 70 55 00

DB619390H9