BRUZZ actua - editie 1647

Rubrieknaam

#1647 WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VLAAMS-BRUSSELSE MEDIA VZW FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE

AFGIFTEKANTOOR ANTWERPEN X P303153

L E V E N

I N

D E

S TA D

|

N I E U W S

|

A C H T E R G R O N D

&

O P I N I E

30 | 01 | 2019

JUNGLE IN DE STAD DE TRIOMF VAN DE KAMERPLANT

© SASKIA VANDERSTICHELE

OUDERS BOUWEN ZELF EEN SCHOOL

‘Er was geen geknipt onderwijs voor mijn gehandicapt kind’

OLIVIER DELEUZE (ECOLO) OVER DE KLIMAATOPWARMING

‘Ik heb als staatssecretaris kansen laten liggen’

BRUZZ MAGAZINE Elke week in je bus Neem nu een gratis abonnement LEVEN IN DE STAD I UIT IN BRUSSEL I NIEUWS I ACHTERGROND & OPINIE

Chou de Bruxelles

BRUZZ | VOORAF

Fotograaf Ivan Put trekt wekelijks door de stad voor een portret

DIRK LONGIN ( 53 ) , PARK THURN & TAXIS "Als je loopt, voel je de kou niet. Ook voetbal is een wintersport trouwens. Zolang ik me kan herinneren ben ik voorzitter-speler van FCÂ Sint-Martens in Lennik, maar Brussel is mijn geboortestad. Ik groeide op aan de rand, in Neerpede. Daar is veel veranderd en kapotgemaakt door de uitbreiding van de grootstad. Velen vertrokken. Maar ik blijf en herontdek mijn stad nu als projectleider bij KBC. Met metro en vouwfiets raak ik overal. En ik onderhoud mijn voetbalconditie in mooie parken zoals Thurn & Taxis. Ik ben optimist. Ik droom van een Brussel van vroeger voor het de prooi werd van projectontwikkelaars."

30 JANUARI 2019

I

3

Solidariteit opent deuren.

Om daklozen in Brussel te helpen zijn we bij SolidaritĂŠ Grands Froids elke dag in de weer. Zorg er mee voor dat deze mensen niet in de kou staan. Hang deze affiche aan je raam en schrijf in de oranje rechthoek wat je hen wil geven. Dat kan een warm deken zijn. Een kom soep. Maar ook een luisterend oor kan voor hen het verschil maken. Geef ons een belletje op 0477 33 85 47 zodat we jouw bijdrage kunnen ophalen.

Schenk je liever wat geld? Da’s uiteraard ook welkom via BE82 6511 5585 6168

solidairewinter.be

TE KRIJGEN

Edito / Inhoud

10

EDITO

De vervuiler betaalt

Klimaatmars Jonge activiste Pili Verbinnen rond de tafel met oudgediende Olivier Deleuze

— STEVEN VAN GARSSE

“Deze regering kon meer doen, met name in de verkeersfiscaliteit” groot. N-VA profileert zich als ecorealist. De industrie en economie mogen er niet te veel onder lijden. Het Brussels Gewest is wel voluntaristisch.

Maar is het dat ook in de daden?

Brussel doet wat het kan.

Hernieuwbare energie produceren is in een stad niet zo makkelijk. Dus moet de oplossing van elders komen. Het komt erop aan de uitstoot te verminderen. Vooral in de residentiële sector en bij het transport. De afgelopen bestuursperiodes zijn er in die zin twee belangrijke beslissingen genomen. Er is de strenge passiefnorm, waardoor er zeker voor nieuwbouw - voortaan stevig geïsoleerd wordt. En er is de lage-emissiezone, die in haar tweede jaar zit, en die vervuilende auto’s uit de stad moet houden.

In een interview met Le Soir voegt minister Céline Fremault

(CDH) daar nog, voor de nabije toekomst, de dieselban aan toe, het nieuwe mobiliteitsplan Good Move en het nieuwe Lucht- en Klimaatplan, die dit jaar nog zouden moeten worden goedgekeurd. Het Brussels Gewest mikt ook op een uitfasering van verwarming op steenkool (sic), mazout en op termijn ook gas.

Ambitieus? Ja. Toch kon deze regering nog meer doen, met name in de verkeersfiscaliteit.

Het Brussels Gewest heeft die zopas volledig overgenomen van het federale niveau. Het was een mooi moment geweest om met een nieuwe lei te starten. Niets daarvan. Brussel blijft met de aftandse belastingtarieven zitten.

Ze zijn onaangepast aan de klimaatdoelstellingen. Fiscaliteit is nochtans het instrument bij uitstek om het wagenpark te vergroenen.

De regering was dat van plan, maar ze is er handig in geslaagd om het dossier te laten verzanden in een werkgroep. Die kwam na veel vijven en zessen met een plan, maar de regering kon er zich niet in vinden. Exit de vergroening van het Brusselse wagenpark. Dat is op zich meer dan een klein schandaal.

De Brusselse regering heeft nog enkele maanden voor de boeg.

Na de kreet van de tienduizenden manifestanten afgelopen zondag, kan er maar één antwoord zijn. Neem het dossier weer op en kom met een verkeersfiscaliteit die wel beantwoordt aan wat de bevolking vraagt. Het principe is simpel: de vervuiler betaalt. Er is geen reden te bedenken waarom de automobilist daarvan moet worden vrijgesteld.

12 Spreektijd Vier Nederlandstalige schepenen bij het begin van hun mandaat

BRUZZ | VOORAF

Het was koppen lopen zondag tijdens de klimaatbetoging die 70.000 actievoerders verzamelde voor een beter klimaat. Er is een mondiale urgentie, de bewustwording is lokaal en groeit week na week. In België ageren de overheden in verspreide slagorde. Elk gewest heeft zijn eigen plan. Europa kijkt toe.

In Vlaanderen is de animo niet zo

18 Reportage Urban jungle: een tuin in je huis

29 Beeldspraak Een mosselbalade naar aanleiding van gedichtendag

03

Chou de Bruxelles

16

Analyse Franstalig onderwijs

05

Edito

26

Enfant Terrible

06

In beeld

28

Nick Trachet

08

De week

29

Big City

30 JANUARI 2019

I

5

6

I

30 JANUARI 2019

BRUZZ | DE WEEK

In beeld

Een stem

© BELGA

De Amerikaanse operadiva Barbara Hendricks trotseerde de winterkou om de stem te horen van transitmigranten in het Maximiliaanpark. Het Plateforme citoyenne de Soutien aux Réfugiés nodigde haar uit, als fervent vredesmilitante en ambassadrice van de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de VN. Met Valentijn komt ze in haar bekender jasje van sopraan terug, om in Bozar haar stem te laten horen voor de zeventigste verjaardag van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. JMB 30 JANUARI 2019

I

7

De week

Terugblik op het nieuws

Zelfdoding

Humanitaire visa

35.000

Het Brusselse parket opende in 2018 96 dossiers voor zelfdoding.

Dat zijn er zeven minder dan in 2017 en het laagste cijfer ooit. In 2010 waren het er nog bijna tweehonderd.

Het gerecht arresteert een Brusselse politieagent in het dossier rond de handel in humanitaire visa.

Hij zou een of meerdere personen waarbij een huiszoeking zou plaatsvinden in de nasleep van de arrestatie van Mechels N-VA-gemeenteraadslid Melikan Kucam vooraf getipt hebben.

Volgens eerste cijfers zijn er donderdag 32.000 klimaatspijbelaars - scholieren van het middelbaar en studenten - in de stad. De federale politie geeft later een gecorrigeerd cijfer van 35.000 mee, laatkomers onder de spijbelaars meegeteld. Een week eerder waren het er 12.000. Bij de eerste editie op 10 januari 3.000.

GROEN EN BLAUW BRUSSEL VERRASSEN MET KIESLIJSTEN

BRUZZ | DE WEEK

Tranen en gejuich

Exit Annemie Maes (Groen) en niet Vlaams Cultuurminister Sven Gatz (Open VLD), maar Brussels parlementslid Els Ampe trekt de Vlaams-Brusselse lijst op 26 mei. Geen verkiezingen zonder verrassingen, gejuich en tandengeknars. — DANNY VILEYN

B

russels gewestminister Guy Vanhengel herhaalde het nog eens op zijn nieuwjaarsreceptie: de basisdemocratie die de groenen huldigen maakt het de coalitiepartners soms knap lastig wegens onvoorspelbaar.

Maar bij de samenstelling van de kieslijsten maakt het niet uit of een partij strak geleid wordt, zoals de Open VLD van Gwendolyn Rutten of basisdemocratisch, zoals bij Groen bleek deze week.

De Brusselse Open VLD’ers hebben de naam zich niet al te veel aan te trekken van de partijleiding, in de wandelgangen heet het dat er in Brussel maar één baas is: Guy Vanhengel. Dat de Brusselaars zich anders gedragen heeft met de politieke biotoop te maken en heeft ook historische wortels. De Brusselaars zijn historisch linkser dan de federale en Vlaamse collega’s en dat gold ook de voorbije vijf jaar sinds Open VLD samen met de N-VA bestuurt op

8

I

30 JANUARI 2019

Vlaams en federaal niveau. Maar nu blijkt dat er ook bij de Brusselse Open VLD een baas boven baas is en die bovenbaas woont in Aarschot niet in Brussel. En dat Rutten baas is, heeft ze goed laten voelen. Vanhengel had al aangekondigd dat hij de lijst voor het Brussels Gewest zou aanvoeren, en Sven Gatz het Vlaams-Brusselse lijstje. Maar toen Ampe op haar nieuwjaarsreceptie liet weten kandidaat-lijsttrekker te zijn, kon iedereen en dus ook Gatz weten dat Ampe het zou halen.

Gatz duwt nu de lijst voor het Brussels Gewest en moet er alles aan doen om verkozen te worden.

Als Vanhengel halverwege de legislatuur de fakkel doorgeeft, wordt het moeilijk om die door te geven aan iemand die niet verkozen is, vooral omdat Vanhengel Gatz vijf jaar geleden al bij de brouwers gaan halen is om Vlaams minister te worden. Gatz had toen de politiek verlaten.

Tinne Van der Straeten, Elke Van den Brandt en Stijn Bex zijn de kopstukken voor Groen voor de verkiezingen in mei. © GROEN

GROEN Groen houdt niet van mensen die al te lang in de politiek blijven.

Twee legislaturen is er normaal, wil je meer, dan moet je een uitzondering aanvragen. En dat leidt soms tot pijnlijke situaties.

Elke Van den Brandt (Vlaams Parlement) en Annemie Maes (Brussels parlement) hebben er allebei twee legislaturen opzitten.

Van den Brandt krijgt het lijsttrekkerschap voor het Brussels parlement, Maes krijgt geen plaats meer. Maes heeft nochtans zoals haar twee

collega’s Bruno De Lille en Arnaud Verstraete hard gewerkt.

De Groen-oppositie kon zelfs wegen op het beleid. Dat de Brusselse regering haar agenda online zet, is onder andere aan Maes te danken. En nog voor De Standaard uitpakte met Curieuzeneuzen lanceerde Maes NO2 Pollution in Brussel.

Bruno De Lille is al schepen in de stad Brussel geweest, staatssecretaris en parlementslid en duwt nu de lijst voor het Brussels Gewest.

Hij heeft er dus al drie termijnen opzitten. De Lille: “Je hoopt

Jezuïetencolleges

Muntcentrum

Verkiezingsuitgaven

De jezuïeten openen in 2023 vlak bij het Weststation in Molenbeek een gloednieuwe Nederlandstalige school, waar ook technisch en beroepsonderwijs wordt aangeboden. Volgend schooljaar komt er ook een nieuwe Franstalige jezuïetenschool in Anderlecht, op de locatie van het voormalige joods atheneum Maïmonide.

Bpost en de stad Brussel verkopen hun gezamenlijk deel aan kantoren in het Muntcentrum. Koper is de Antwerpse vastgoed- en investeringsgroep Whitewood.

Met de start van de politieke sperperiode, vier maanden voor de verkiezingen, raakt bekend dat de partijen samen 59 miljoen euro mogen uitgeven. PVDA mag tot 5 miljoen euro spenderen, CD&V 5,2 miljoen en N-VA 6,6 miljoen.

Ecolo-Groen is niet tegen de metro, we hebben enkel ernstige bedenkingen bij de gevolgen van een werf BRUZZ | DE WEEK

BRUSSELS ECOLO-SCHEPEN BENOIT HELLINGS (in ‘La Capitale’)

Cartoon Wauter

Kim Duchateau en Wauter Mannaert wisselen elkaar af voor hun kijk op de week

natuurlijk altijd op een betere plaats, maar wie ben ik om te klagen? Ik zal er alles aan doen om verkozen te worden en Groen in de regering te krijgen. Ik ben al meer dan één keer verkozen geraakt vanop de laatste plaats.” Groen hoopt stilletjes op vijf zetels.

Een even grote verrassing is Stijn Bex die het lijstje voor het Vlaams Parlement trekt. Bex komt oorspronkelijk uit de stal van wijlen de Volksunie en Spirit. Hij is sinds 2010 bij Groen en was onder andere parlementair medewerker van Eva Brems.

30 JANUARI 2019

I

9

Klimaat

2

3

4

1

BRUZZ | DE VERHALEN

Klimaatactivisme vroeger en nu

‘Jongeren zitten niet in een hoekje met hun gsm’ Een groep tieners is er met spijbelacties in geslaagd om het klimaat hoog op de politieke agenda te plaatsen. Olivier Deleuze, ecologist van het eerste uur, kan er alleen maar bewondering voor opbrengen. “Ik heb nooit betoogd als scholier.”

— LAURENT VERMEERSCH

M

et hoeveel waren jullie vandaag?” Enkele uren na de derde klimaatbetoging is Olivier Deleuze (Ecolo) benieuwd naar het resultaat. Pili Verbinnen, pas 18 en actief bij Youth for Climate, heeft net plaatsgenomen in zijn kantoor in het gemeentehuis van Watermaal-Bosvoorde. “Met 35.000,” zegt ze vol trots. Het Ecolo-boegbeeld gaat er eens goed bij zitten en trekt grote ogen van verbazing. “Dat is veel. Fantastisch.”

PILI VERBINNEN: Eerlijk gezegd had ik verwacht dat er minder mensen zouden zijn dan vorige week. Zelfs Marie-Christine Marghem (federaal minister bevoegd voor het klimaat, red.) heeft nu gezegd dat ze ons steunt (rolt met de ogen).

OLIVIER DELEUZE: Maar dat is goed, het betekent dat ze geen andere keuze heeft. Die felicitaties zullen niemand voor de gek houden.

Maar wat ze eigenlijk bedoelt is: jullie zijn sterk. Ze kan het niet negeren.

10

I

30 JANUARI 2019

Was u zo jong al actie aan het voeren?

DELEUZE: Neen, als scholier heb ik nooit betoogd. Ik maakte mij geen zorgen. Lachen en feesten, daar ging het om. La vie est belle (lacht).

Ik had wel interesse in de natuur en daarom ben ik voor landbouwingenieur gaan studeren. Voor mijn eindwerk bestudeerde ik het broeikaseffect. In 1977 sprak nog niemand over global warming.

Daarna werd ik lid van Friends of the Earth. We voerden actie met de fiets voor minder auto’s in de stad.

Dring dring.

VERBINNEN: Wij hebben helaas niet meer de luxe om zo onbezorgd door het leven te gaan. Veel scholieren en studenten zouden dat wel willen, maar je m’en foutisme is geen optie meer voor onze generatie. We zijn jong en de wereld ligt aan onze voeten, maar welke wereld?

Daarvoor komen we op straat.

Zijn de betogingen vandaag te vergelijken met vroegere acties?

DELEUZE: Qua omvang wel, maar

het indrukwekkende is dat zoveel scholieren op straat komen tijdens de schooluren. Bovendien doen ze dat niet voor iets dat met hun school te maken heeft of direct op zichzelf betrekking heeft, maar voor de toekomst van de wereld.

Het is een sterke boodschap. Zeker ook omdat net de generatie van jullie ouders het voor het zeggen heeft. Toen ik bij Greenpeace sprak met bedrijfsleiders vertelden ze mij soms dat hun zoon of dochter een T-shirt van Greenpeace droeg.

Politici zullen extra gevoelig zijn voor de boodschap als ze zelf ook tieners kennen die op straat komen.

VERBINNEN: Het is een sterk signaal omdat we het vooroordeel doorbreken dat jongeren alleen met zichzelf bezig zijn en vastzitten in hun eigen leefwereld. Wij zitten niet allemaal in een hoekje met onze gsm. We denken ook na over de wereld en een betere toekomst.

Op welk moment besliste jij dat je actie wilde ondernemen?

VERBINNEN: Ik zit al heel lang met dat gevoel. We leren al jaren op school dat het niet goed gaat met onze planeet. Aardrijkskunde is een beetje het depressieve uurtje van de week. Je leert over al die prachtige plekken in de wereld, maar hoort dan ook meteen dat bijvoorbeeld al

die schitterende koraalriffen aan het verdwijnen zijn … Opeens was er dan die oproep op Facebook en sprak iedereen rond mij over niets anders.

Je vraagt je dan af of het allemaal zin heeft, maar ik heb er absoluut geen spijt van. Wat we in beweging hebben gezet, zal niet zomaar gaan liggen. Er zal echt actie ondernomen moeten worden, anders zullen we niet stoppen.

Het protest wordt vooral getrokken door jonge vrouwen: het begon met Greta Thunberg in Zweden, Anuna De Wever is het boegbeeld in Vlaanderen en jij bent een van de trekkers in Brussel. Is dat toeval?

VERBINNEN: Deels wel. Er zijn ook mannelijke voortrekkers, maar zij kregen niet zoveel media-aandacht.

Maar het is ook wel een neveneffect van een evolutie. Jongeren komen niet alleen op voor een betere aarde, maar ook voor een betere wereld. Ik denk niet dat er nog veel jongens geloven dat meisjes minderwaardig zijn. Daardoor zien we sterke vrouwelijke figureren meer en meer naar boven komen.

Dat was vroeger waarschijnlijk heel anders.

DELEUZE: Ja, de emancipatie van de vrouw staat vandaag veel verder. Je mag niet vergeten dat de scholen in mijn tijd nog gescheiden waren. Dat

kun je je vandaag niet meer voorstellen, maar tot mijn zeventiende waren mijn moeder en mijn zus de enige vrouwen in mijn leven. Daarna zat ik plots met een vrouw naast mij in klas (kijkt argwanend naast zich).

Mijn eerste vriendin noemde mij een schoft en liet me boeken lezen van Kate Millett en Simone de Beauvoir.

Ondertussen doen ook Franstalige leerlingen volop mee, maar in het begin was de opkomst erg Vlaams.

Hoe komt dat?

VERBINNEN: De eerste Facebookgroep was Nederlandstalig. Na de eerste betoging beseften we dat we een groot doelpubliek misten, terwijl Franstalige jongeren evenveel belang hebben bij een ambitieus klimaatbeleid. Maar door aandacht in Franstalige media en omdat in Nederlandstalige scholen ook heel wat Franstalige leerlingen zitten, vond de boodschap daarna ook snel ingang in Franstalige scholen.

DELEUZE: Volgens mij is het voor de Franstaligen heel goed dat de beweging is begonnen bij Nederlandstaligen. De meeste Vlamingen weten weinig over de Franstaligen en omgekeerd. We vallen dan makkelijk terug op karikaturen en die werden nu doorbroken. Vlamingen die betogen? Ik dacht dat het allemaal nationalisten waren die alleen bezig waren met hun geld. Niet dus.

De jongeren verwachten duidelijke signalen van politici. Heb je zelf politieke ambities?

VERBINNEN: Ik wil geschiedenis of sociale wetenschappen studeren. Ik heb ook al andere dingen gedacht, zoals rechter worden. Ook politiek interesseert mij, maar ik begrijp er niet genoeg van. Politici hebben alle macht en ze hebben alle middelen, maar doen er niet mee wat ze zouden kunnen doen. Ik vind het moeilijk om daarmee om te gaan.

U bent zelf staatssecretaris voor Energie geweest. Zijn er toen kansen gemist?

DELEUZE: Er zijn in het verleden zeker kansen gemist. Het probleem is dat er een groot verschil is tussen wat de wetenschap vraagt en wat de samenleving bereid is te doen.

Mensen houden vast aan hun auto, we willen de nieuwste gsm … We verzamelen dingen zoals een eekhoorn. Het volstaat om de krant te lezen. Op de eerste pagina gaat het misschien over het klimaat, maar verder lees je dramatische berichten over de groeivertraging in China en het autosalon … Tja. Ik ben een vogelspotter en tegenwoordig is het een wonder dat we een nest van mussen zien. Vroeger kon je buiten geen sandwich eten zonder dat een mus je kwam storen. We weten wat we moeten doen en we hebben geen

“Je m’en foutisme is geen optie meer”

keuze, maar we zijn niet rationeel in wat we doen.

De wetenschap waarschuwt ons al sinds jaren tachtig, maar geen enkele politicus of partij heeft tot nu toe het tij kunnen keren. Is een politieke oplossing überhaupt mogelijk?

PILI VERBINNEN

DELEUZE: Politiek is mijn job, maar ik

KLIMAATACTIVISTE

verdedig of vertegenwoordig de politiek niet. Ik vertegenwoordig enkel mijzelf en wat ik doe of niet doe. Het klopt dat er niet genoeg gedaan is, maar de politiek is de emanatie van de mensen, van de samenleving. De acties zullen helpen om het bewustzijn te veranderen, en kunnen politici tonen dat er een draagvlak is om actie te ondernemen.

Olivier Deleuze 64 jaar Burgemeester Watermaal-Bosvoorde Directeur Greenpeace 1989-1995 Staatssecretaris voor Energie en Duurzame Ontwikkeling 1999-2003

Pili Verbinnen 18 jaar Laatstejaars in het Koninklijk Atheneum van Etterbeek Woont in Schaarbeek Actief bij Youth for Climate

BRUZZ | DE VERHALEN

1. Pili Verbinnen en Olivier Deleuze 2. Actie tegen de Brusselse verbrandingsoven 3. Overleg over de kerncentrale van Tihange 4. Protest tegen het Autosalon 5. Jongeren betogen voor een ambitieuzer klimaatbeleid

5

U hebt hoop dat er nu wel verandering mogelijk is?

DELEUZE: Ik ben meestal optimistisch, maar nu ben ik vooral onder de indruk van de sterke boodschap van de jongeren.

VERBINNEN: Ik ben van nature pessimistisch, maar ik voel hoop omdat onze actie niet genegeerd kan worden. Zelfs als ministers zeggen dat we niet weten waar we mee bezig zijn, wij zijn degenen die straks of over enkele jaren moeten stemmen. Een partij die naar ons luistert kan potentieel 35.000 stemmen winnen.

30 JANUARI 2019

I

11

Spreektijd

Vier Nederlandstalige schepenen bij het begin van hun mandaat

Nieuwbakken en gedreven BRUZZ | DE VERHALEN

In de negentien nieuwe Brusselse bestuursploegen zitten heel wat schepenen die voor het eerst van de macht proeven. Vier Nederlandstaligen gunnen ons een blik achter de schermen: van de onderhandelingen tot in de collegezaal. “Hoe we beslist hebben wie welke bevoegdheid kreeg? We gooiden een muntje op.” — BRAM VAN RENTERGHEM, FOTO’S BART DEWAELE

D

e vier – twee mannen, twee vrouwen – zitten amper een paar weken op hun nieuwe stoel. Voor Helmut De Vos (CD&V) zit die wel al vertrouwd, hij is voor de tweede keer schepen in Sint-Pieters-Woluwe.

Bart Dhondt, schepen voor Groen in de stad Brussel, Lydia Desloover (SP.A), schepen in Sint-Joost en Khadija Zamouri (Open VLD), schepen in Molenbeek, dragen voor het eerst de schepensjerp. Wat duidelijk is: ze benadrukken het belang van samenwerking over de partijgrenzen en de taalperikelen heen. Gedaan met de flamand de service? “Ze pakken ons er niet bij omdat het moet. Wij worden gerespecteerd als Vlamingen. De meeste schepenen hier doen moeite om tweetalig te zijn, of willen cursussen volgen,” zegt Desloover.

Ook Dhondt heeft het over de goede relaties. “Wij vormen één gemeen-

12

I

30 JANUARI 2019

schappelijk kabinet met EcoloGroen. We werken heel goed samen.

Ook het college is een ploeg.

Overleggen gebeurt vlot en met respect.”

Komt het schepenambt overeen met wat jullie er vooraf van hadden verwacht?

BART DHONDT: Ik schrik wel van de

administratie. Er zijn heel veel regels. Die zijn nodig voor een correct verloop, maar zo duurt zelfs een kleine realisatie veel langer dan je denkt. Daarom ben ik heel voorzichtig met wat ik beloof, en plak ik er geen timing op. Ik ben overigens heel blij met mijn administratie, waar heel veel goodwill is. De mensen hebben een hart voor hun stad.

LYDIA DESLOOVER: Al is het voor hen niet altijd makkelijk: om de zes jaar een andere schepen, met andere wensen.

DHONDT: (monkelt) Bij mij was er veel

enthousiasme. Blijkbaar was de vorige periode (onder Els Ampe, red.) niet altijd even makkelijk.

KHADIJA ZAMOURI: Ook ik ben geschrokken van de administratie.

Toen ik begon, wilde ik iedereen ontmoeten. Maar het gaat over zoveel mensen! Ik voelde mij plots de baas van een multinational (lacht). Honderden mensen op Netheid, op Jeugd en Sociale Cohesie. En dan nog Nederlandstalige Aangelegenheden: de bib, de crèches …

HELMUT DE VOS: De scholen …

ZAMOURI: Jef (Van Damme, red.) doet de scholen. We wilden allebei iets Nederlandstaligs. Daarom hebben we dat, zoals de Franstaligen, opgesplitst.

Had u zelf ook onderwijs gewild?

ben zelf leerkracht van opleiding en heb in de parlementen altijd de commissie onderwijs gevolgd. Ik ken die materie door en door en had al ideeën over hoe ik dat zou linken met het Franstalige onderwijs. Maar Jef wilde ook die bevoegdheid.

En toen?

ZAMOURI: Hebben we kop of munt gedaan. (Algemene hilariteit) DESLOOVER: Echt?

ZAMOURI: Echt.

Een college vindt plaats achter gesloten deuren. Kunnen jullie die deur even op een kier zetten, en vertellen hoe het eraan toegaat?

ZAMOURI: Dat is een vergadering

met – bij ons toch - zo’n 200 tot 250 punten.

ZAMOURI: (lacht) Euh … ja. Ik heb

En iedereen mag zelf zijn punten aanbrengen?

een grote affiniteit met dat thema. Ik

DE VOS: Dat gaat automatisch, via

Helmut De Vos 40 CD&V Sint-Pieters-Woluwe Nederlandstalige Aangelegenheden (sinds 2013)

34 Groen Brussel-Stad Mobiliteit en Openbare Werken

54 SP.A Sint-Joost-ten-Node Nederlandstalige Aangelegenheden en Sociale Samenhang

BRUZZ | DE VERHALEN

Bart Dhondt

Lydia Desloover

Khadija Zamouri 51 Open VLD Sint-Jans-Molenbeek Nederlandstalige Cultuur en Kinderopvang, Jeugd en Netheid

â–˛ 30 JANUARI 2019

I

13

Vier nieuwe Nederlandstalige schepenen

▲

het Back Office Secretariaat (BOS), een informaticasysteem waarbij een ambtenaar aan de basis zijn ontwerpbeslissing maakt, bijvoorbeeld een aankoop. Dat gaat dan via de dienstchef naar de schepen, die zijn goedkeuring moet geven. De gemeentesecretaris zet het op de agenda van het college. Bij Khadija in totaal dus 250 punten, bij ons zijn dat er zo’n 120 tot 140.

Dat laat weinig tijd voor kletterende discussies.

DHONDT: Op een college komen

doorgaans geen punten die nog au fond bediscussieerd moeten worden.

ZAMOURI: En de grote punten van je beleid heb je al besproken tijdens de coalitiegesprekken. Die staan in het bestuursakkoord.

BRUZZ | DE VERHALEN

Hoe beslissen jullie? In consensus?

DHONDT: Ja. DESLOOVER: Ik heb mij eens

onthouden. Ze hebben toen goed gelachen.

Jullie stemmen dus nooit over dossiers? In Grimbergen is dat toch al gebeurd in het Eurostadiondossier.

DE VOS: De gemeentewet laat toe dat er gestemd wordt, maar de politieke afspraak is dat er collegiaal wordt beslist.

Dan is het fout als de media schrijven dat bijvoorbeeld de schepen van Stedenbouw deze of gene beslissing heeft genomen.

DE VOS: Inderdaad. Het is het college

dat beslist. Maar ook bij de mensen

leeft dat idee. ‘Jij bent schepen, wat ga jij doen?’ zeggen ze dan. Terwijl ik dat alleen met het college kan bespreken, dat dan beslist.

DHONDT: Al is het wel jouw taak om initiatief te nemen.

Jullie erven soms dossiers van jullie voorgangers waar jullie niet achter staan. Het bekendste voorbeeld is Neo, waar Groen nooit een grote voorstander van is geweest. Hoe ga je daarmee om?

DHONDT: We hebben daar lang over

Bij de Stad Brussel was er heel snel een coalitie, waar dan later nog Défi is bijgekomen. Is die deal dan al inhoudelijk, of is het eerder zo dat de overeenkomsten later gevonden worden?

DHONDT: Over de grote lijnen hebben

wij de avond van de verkiezingen al een akkoord gevonden.

Hoe werkt dat? Denk je: we zijn aan de winnende hand, snel even Philippe Close (PS) bellen?

DHONDT: Daar komt het op neer.

Lijsttrekker Benoit Hellings van Ecolo heeft de contacten gelegd, en gemerkt dat er aan de andere kant van de lijn een wil was om samen te zitten. We zijn diezelfde avond beginnen te onderhandelen en een basistekst overeengekomen. Dan volgde ’s nachts nog een ledenvergadering met Ecolo-Groen, om het basisakkoord te valideren. Close heeft toen verschillende berichtjes gestuurd om te weten hoe het liep (lacht). Daarna hebben we een maand lang in detail gediscussieerd over het meerderheidsakkoord.

En staat Alain Courtois dan al die tijd in de gang?

(Gelach) DHONDT: Toen wij naar het stadhuis liepen, passeerde een groepje MR-collega’s, die van hun verkiezingsbijeenkomst kwamen.

Dat was … ongemakkelijk (grinnikt).

gesproken tijdens de onderhandelingen. Philippe Close heeft altijd … het is zijn project (lacht).

Onze insteek was: hoe kan dat project zo goed mogelijk tegemoetkomen aan de kritieken die we er in het verleden op hadden? En dat hebben we in concrete afspraken gegoten.

Het omgekeerde gebeurt net zo goed. Dossiers die bijna af zijn, maar die mijn voorgangster (Els Ampe, red.) heeft geblokkeerd. Het dossier van de Kantersteen bijvoorbeeld. Daar was de administratie al een hele tijd mee bezig. Het Gewest gaf een advies op de vergunning – over de plaats voor voetgangers, fietsers en auto’s – maar de Stad ging niet akkoord, waarna er nooit een compromis gevonden is. Dat advies vind ik politiek wél terecht. Met enkele aanpassingen kunnen die werken relatief snel uitgevoerd worden.

Waren jullie na de late switch richting liberalen meteen enthousiast?

ZAMOURI: De eerste reactie was:

waarom komen jullie nu pas? Aan de andere kant: als je zeventig, tachtig procent van je programma gedaan kunt krijgen, dan moet je dat doen.

Nog geen spijt? Met de onlusten op oudejaar waren jullie meteen kop van Jut. ZAMOURI: Ikzelf was nog maar pas

aangesteld en toch was het meteen: wat heeft de schepen van Jeugd gedaan om dat tegen te houden?

Wat heeft burgemeester Moureaux gedaan om dat tegen te houden? Dat hoort erbij. Je moet antwoorden.

En het voorstel om een feest te organiseren, kwam dat dan van u?

ZAMOURI: (lacht) Neen, absoluut

niet. Dat was de communicatie van de burgemeester. Ze wou in dat interview haar best doen om Nederlands te spreken. Wat haar siert, maar ze had dat beter niet gedaan. De Nederlandstalige media waren trouwens veel harder en agressiever dan de Franstalige.

Moet u haar vaak verdedigen?

Khadija Zamouri, uw telefoon rinkelde niet die avond, want de PS keek eerst naar de PVDA en Ecolo.

ZAMOURI: Ze zijn inderdaad eerst bij de wat linksere partijen gaan kijken, ook wel om hun eigen achterban niet tegen de borst te stuiten. Het zou bizar geweest zijn voor hun eigen mensen als ze eerst naar ons waren gekomen.

ZAMOURI: Ja. Mensen van buiten de PS vragen me altijd of ze op haar vader of op haar moeder lijkt (lacht).

Haar moeder (ex-staatssecretaris Françoise Dupuis, red.) heeft blijkbaar ook, net als haar vader, het imago zeer autoritair te zijn.

En? ZAMOURI: Ik heb haar ouders niet

persoonlijk gekend. Ze lijkt er fysiek wel goed op: lang en mager. Maar ik vind dat ze iets zachts heeft.

“Bij mijn administratie was er veel enthousiasme.

Blijkbaar was de vorige periode niet altijd even makkelijk” BART DHONDT SCHEPEN IN BRUSSEL-STAD

14

I

30 JANUARI 2019

Lydia Desloover en Helmut De Vos, moeten jullie vaak je burgemeester verdedigen?

DESLOOVER: Oh ja. De mensen

zeggen eender wat, zonder dat te funderen. Maar the proof of the pudding is in the eating. Tot nu toe ben ik alleen maar positief. Ik zie in elk geval een man met een groot hart voor zijn gemeente.

DE VOS: Ik moet vaak uitleggen dat er een verschil is tussen de CDH-fractieleider Benoît Cerexhe en de burgemeester Benoît Cerexhe.

Wat is het verschil?

DE VOS: In het parlement speelt hij

zijn rol als Franstalige politicus.

Terwijl hij in de gemeente de burgemeester is van iedereen. In die functie is hij veel minder polemiserend. Maar zijn Kanal-uitspraken hebben bijvoorbeeld geen deugd gedaan.

DESLOOVER: Zijn wat?

DE VOS: Hij heeft zich over het nieuwe museum in de Citroëngarage eens laten ontvallen dat hij die naam te Vlaams vindt.

DESLOOVER: (verwonderd) Jouw burgemeester?

DE VOS: Dat zijn dingen die hij in de gemeente nooit zou doen.

Even over jullie privéleven. Welke invloed heeft dit werk daarop?

DESLOOVER: Ik doe dit werk parttime, maar ik denk dat ik hier makkelijk 36 uur per week – op onze administratie is dat een fulltime – zit. Nog zonder de recepties of de openingen gerekend.

DHONDT: Ik heb een dochtertje van 3,5 jaar. Ik probeer ’s morgens een moment met ons gezin te hebben, maar daarvoor ben ik al aan het mailen. En ’s avonds haal ik haar meestal van de opvang. Om dan nog tot een uur of tien, elf door te werken.

ZAMOURI: Mijn dagen zijn … niet kort. Ik ben daar niet trots op. Ik doe mijn kinderen misschien wel tekort. Ik heb twee oudere zoons en twee jongere dochters van 12 en bijna 14. Die zijn dat gewoon, maar eigenlijk is dat geen excuus.

DESLOOVER: Je kunt honderd uur per week werken als je wil, maar op een

bepaald moment moet je de deur achter je dichttrekken. Het is ook belangrijk dat je andere dingen blijft doen om energie te hebben. Het is hier zo klein … En ik moet ook denken aan mijn familie, ik heb een nogal drukke man (lacht).

Jullie hebben nu een lokaal mandaat. Kriebelt het ook voor de Gewestverkiezingen? Willen jullie een verkiesbare plaats?

DE VOS: Ik heb nooit gewestelijke of

federale ambities gehad.

DESLOOVER: Ik ook niet. Ik ben

eerder toevallig in de politiek gerold.

DHONDT: Als ik op de lijst sta, is dat puur om die te steunen. Ik ga de komende zes jaar honderd procent voor de stad Brussel.

ZAMOURI: Ik ben nog Brussels parlementslid. En bij de Open VLDlijst stellen parlementsleden zich sowieso weer kandidaat. Wat ik daarna ga doen, weet ik nog niet.

Het is alle twee interessant, en het Vlaams Parlement is dat ook.

Maar op dit ogenblik ligt mijn prioriteit bij de gemeente. We zien later wel.

“Moureaux wou in dat interview na oudejaarsavond Nederlands spreken.

Wat haar siert, maar ze had dat beter niet gedaan” KHADIJA ZAMOURI SCHEPEN IN MOLENBEEK

BARNILL BROTHERS

Tot slot: ze zeggen dat macht erotiseert. Al iets van gemerkt?

ZAMOURI: (lacht) Nog niet.

DHONDT: Nu is het nu vooral

organiseren en alles gestroomlijnd krijgen.

DE VOS: En goed met iedereen goed kunnen opschieten en samenwerken.

DESLOOVER: Ik heb er nu geen tijd voor (lacht). Trouwens: ik denk niet dat dat op lokaal niveau speelt.

BILLIE KAWENDE PRESENTATIE: PETER PYPE

ILLIA VASIACHKIN

THE BRUSSELS CONCERTBAND

O.L.V.: GUIDO DE RANTER

BRUSSELS HOOFDSTEDELIJK GEWEST

30 JANUARI 2019

I

15

Onderwijs

Franstalig onderwijs in Brussel staat voor grote hervormingen

Weg met de waterval Het Franstalig onderwijs heeft een kwalijke reputatie. Massaal veel zittenblijvers, burn-outs en aftandse infrastructuur zijn dagelijkse realiteit, zeker in Brussel. Maar het besef dat het anders moet, is er. Met het ‘Pacte d’Excellence’ staat een grote hervorming op stapel. “Als we niet opletten steekt het Franstalig onderwijs ons nog voorbij.” STEFANIE NIJS

D

BRUZZ | DE VERHALEN

e laatste PISA-cijfers van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) liegen er niet om. Franstalige vijftienjarigen scoren voor wiskunde, wetenschappen en op leesvaardigheid systematisch onder het OESO-gemiddelde. De Vlaamse leerlingen steken boven het gemiddelde uit, maar de prestaties gaan de laatste jaren achteruit.

Nog een cijfer dat een vergelijking toelaat: in Vlaanderen behaalt 47 procent een diploma hoger onderwijs, in Franstalig België is dat maar 38 procent. Wie de Franstalige kranten erop naslaat, leest bovendien geregeld een cri de coeur uit het veld, van directeurs die de planlast moe zijn of leraren die in afbladderende gebouwen moeten werken.

Toch past hier enige nuance.

Eerst en vooral krijgen de Franstalige scholen een moeilijker publiek over de vloer. “Een kwart van de leerlingen in de Franse Gemeenschap heeft een andere thuistaal. In het Vlaamse onderwijs is dat maar 12 procent,” zegt professor Onderwijskunde Dominique Lafontaine (ULiège). In Brussel spreekt Lafontaine zelfs van een gettoïsation in bepaalde scholen, met grote uitdagingen als gevolg.

“Scheer de Franstalige scholen echter niet allemaal over dezelfde kam,” waarschuwt onderwijssocioloog Dirk Jacobs (ULB). “Er zijn zeer goede scholen, ook waar veel kansarme leerlingen zitten. Bovendien is de kloof tussen kansarme en kansrijke leerlingen vergelijkbaar met het Nederlandstalig onderwijs. De Franse Gemeenschap slaagt er zelfs net iets beter in om die kloof te

16

I

30 JANUARI 2019

dichten. Het cliché van ‘het slechte Franstalige onderwijs’ is gewoon niet waar. Niet overal zijn de problemen even groot.”

Dat de problemen gelijklopen, beaamt de vzw Teach for Belgium.

De organisatie leidt zij-instromers op tot leerkrachten in beide onderwijsgemeenschappen, onder meer in Brussel. “Binnen een grootstedelijke context zijn de verschillen helemaal niet zo groot,” zegt woordvoerder Tineke Thielman. “In beide gemeenschappen is het schrijnend hoeveel achterstand kansarme leerlingen oplopen. In beide gemeenschappen is er een groot tekort aan leraren en geeft een derde van de jonge leerkrachten er al na twee jaar de brui aan, onder meer door gebrek aan coaching.”

Vlamingen moeten dus niet te hoog van de toren blazen. Dat gezegd zijnde: er zijn wel degelijk een aantal problemen die prangender zijn aan Franstalige kant. Het zittenblijven, bijvoorbeeld. “In 2016 was 68 procent van de zeventienjarigen in Franstalige scholen in Brussel minstens één keer blijven zitten. Dat is dubbel zoveel als bij de Vlamingen en zelfs een wereldrecord,” zegt Dirk Jacobs. “Onderzoek toont nochtans aan dat het geen positief effect heeft op de prestaties van leerlingen. En de kosten zijn enorm. Omdat leerlingen langer in het onderwijs blijven, zijn de klassen groter en zijn er meer leerkrachten nodig. Minder zittenblijven zou de Franse Gemeenschap zo’n 420 miljoen euro kunnen besparen.”

Digitalisering is nog zo’n euvel en dat valt ook leerkracht Marie De Wit op. Via Teach for Belgium geeft ze

Minister van Onderwijs Marie-Martine Schyns, wil de grote hervorming tegen 2027 achter de rug hebben. © PHOTONEWS

“Er is te weinig discipline. Ik kwam vroeger altijd te laat, niemand die er wat van zei” SABIR SERROUKH

Nederlands in een Franstalige school in Schaarbeek, na eerdere lesopdrachten in het Gentse. “Omdat er niet overal internet is, zijn bepaalde werklesvormen onmogelijk.

Interactieve borden zijn in Vlaanderen wijdverspreid, maar hier staat dat nog in de kinderschoenen.

Hetzelfde voor het digitale agendasysteem Smartschool. Nochtans is de financiering voor beide gemeenschappen vrijwel gelijk.”

LEERLING

HUZARENSTUKJE

TWEEDEKANSONDERWIJS

Na decennia van kritiek is de Franstalige politiek nu in actie geschoten. Al sinds 2012 wordt een copernicaanse onderwijshervorming op poten gezet, het zogeheten Pacte d’Excellence. “Er is een heel diepgaande en eerlijke analyse geweest van de problemen in het onderwijs,” vertelt Jacobs. “Met vrijwel alle spelers uit het veld: lerarenvakbonden, academici, onderwijsnetten enzovoort. Het resultaat is een ambitieus hervormingsplan waar alle partners zich achter scharen, een huzarenstukje.”

Een van de belangrijkste punten van het Pact is de tronc commun, waarbij de keuze tussen algemene of beroeps-technische richtingen wordt uitgesteld tot 15 jaar. Een plan dat in Vlaanderen ook op tafel kwam en

“Het cliché van ‘het slechte Franstalige onderwijs’ is gewoon niet waar” DIRK JACOBS ONDERWIJSSOCIOLOOG ULB

‘GEEF ONS VERTROUWEN’ En de leerlingen? Die hebben heus wel door wat er misloopt. “Voor de les informatica zitten we met vier aan één computer. In deze tijden kan dat toch niet meer?” zegt een laatste-

jaarsleerling in het Athénée Charles Janssens in Elsene. Ook aan het hele watervalsysteem moet dringend iets veranderen, vindt ze. “Leerkrachten gaan daar op heel verschillende manieren mee om. Sommigen zijn erg gemotiveerd en doen er alles aan om je voort te helpen. Anderen laten je ploeteren, om je vervolgens je jaar te laten overdoen of naar een technische richting te sturen.”

Sabir Serroukh (19) is zo’n jongere die door zittenblijven en het watervalsysteem ontmoedigd raakte.

“Ik ben twee keer blijven zitten, eerst in het tweede leerjaar. Ik was nochtans op alles geslaagd, weliswaar niet met topscores. Maar ze hadden mij perfect kunnen laten overgaan, met de boodschap om extra moeite te doen.”

In het middelbaar moest Serroukh nog eens blijven zitten. Na een reeks schoolveranderingen belandde hij, tegen zijn wil, in het beroepsonderwijs. “Ik ben gestopt met school. Ik zat in mijn zevende jaar Bedrijfsbeheer, maar de klas was te luidruchtig. Ik kon er gewoon geen les volgen. Nu volg ik lessen in het tweedekansonderwijs en hoop ik op die manier mijn diploma te halen.”

Er moet iets aan de lesmethodes veranderen, vindt Serroukh. “Er is te weinig discipline. Ik kwam vroeger altijd te laat, niemand die er wat van zei. En wat is het nut van aldoor ‘Silence’ te schreeuwen naar de leerlingen? Praat met hen, creëer vertrouwen. We spenderen zoveel tijd op school. Help ons om onze identiteit op te bouwen, te ontdekken wie we zijn. Zeker jongeren uit moeilijke wijken kunnen het zelden ergens anders.”

BRUZZ | DE VERHALEN

er vervolgens weer werd afgeveegd.

In de Scandinavische en Angelsaksische landen bestaat het al. In zo’n systeem worden leerlingen breed gevormd, met zowel theoretische als praktische vakken. Bedoeling is dat ze daarna bewuster kunnen kiezen voor een algemene of technische studierichting. Nu is ook in Franstalig België het technisch en beroepsonderwijs vaak tweede keuze.

Daarmee kiest Franstalig België voor de weg vooruit, meent Jacobs.

“Werkgeversorganisaties schreeuwen om technisch personeel. De geplande herwaardering van beroeps- en technisch onderwijs kan daar een antwoord op zijn. Als we niet opletten, steekt het Franstalig onderwijs het Vlaamse nog voorbij.”

Met het nieuwe systeem wil het Pacte d’Excellence ook het zittenblijven aanpakken. “Bedoeling is om sneller bij te springen wanneer een leerling het moeilijk heeft, in plaats van op het einde van het jaar te beslissen hem niet te laten overgaan of naar het technisch onderwijs door te verwijzen. In verschillende andere landen, zoals Finland, geeft dat goede resultaten,” zegt Lafontaine.

“Als we het zittenblijven al konden halveren, zou dat zes procent van het totale onderwijs-

budget uitsparen, geld dat we dan beter kunnen investeren in nieuwe gebouwen of digitalisering,” aldus Lafontaine.

Nog een nieuwigheid: scholen zullen zichzelf moeten analyseren en pijnpunten identificeren, om er daarna concrete doelen tegenover te stellen. Bijvoorbeeld minder zittenblijvers, meer samenwerking tussen leerkrachten of een aangenamer schoolklimaat. Een soort contract, waarop ze dan later geëvalueerd kunnen worden. Jacobs vindt dat een goede zaak, maar niet iedereen is even positief. “Dat dat een positief effect heeft, is nog niet aangetoond,” zegt Lafontaine. “Maar het past in de tijdsgeest van transparant overheidsmanagement.”

Ook de leerkrachten staan sceptisch tegenover die ‘schoolcontracten’. “Ze geven ons nog meer administratief werk, terwijl we er nu al onder gebukt gaan. Om vervolgens weer beoordeeld te worden door een wereldvreemde inspecteur die geen idee heeft van onze dagelijkse realiteit,” zegt Anthony Debrabanter, leerkracht in het vijfde leerjaar in Elsene. Een lerares uit een secundaire school in Sint-Joost-ten-Node deelt die argwaan. “Zittenblijven tegengaan klinkt allemaal heel mooi, maar hoe gaan we die extra remediëring aanpakken? We krijgen erg weinig informatie daarover.

Niemand van mijn collega’s heeft een idee wat er staat te gebeuren.”

Hoever staat het Pacte d’Excellence?

De grote hervormingen werden eind 2014 afgetrapt onder toenmalig minister van Onderwijs Joëlle Milquet (CDH), en lopen nu verder onder MarieMartine Schyns (CDH).

De eerste stappen van het Pacte d’Excellence zijn al gezet. Zo zijn er in

het kleuteronderwijs duizend extra leerkrachten en zorgverleners aangeworven.

Andere veranderingen moeten nog gestemd worden. Het gemeenschapsonderwijs moet onafhankelijk worden van het ministerie, zoals in Vlaanderen al het

geval is. Met name de MR is het niet eens met de manier waarop die autonomisering doorgevoerd wordt.

De tronc commun, die de studiekeuze uitstelt tot 15 jaar, is wel al goedgekeurd. “Die nieuwe indeling wordt geleidelijk aan ingezet

vanaf 2020, te beginnen bij de kinderen tussen 5 en 8 jaar. Hoe verder die generatie opschuift, hoe verder we de tronc commun zullen uitbouwen. Tegen 2027 moet die hervorming rond zijn,” klinkt het op het kabinet-Schyns.

30 JANUARI 2019

I

17

BRUZZ | DE VERHALEN

Reportage

18

I

30 JANUARI 2019

Een jungle in je huis Kamerplanten zijn weer helemaal in.

De huidige jonge stadsbewoners zijn bekommerd om het klimaat en hunkeren naar groen en zuivere lucht, ook binnenshuis. Ze stouwen hun huis dan ook vol met monstera’s, varens en pannenkoekenplantjes. Zelfs de sanseveria, jarenlang verbannen uit de woonkamer wegens oubollig, is nu hip. Sommigen laten alle remmen los en maken van hun woning een klein oerwoud. Welkom in de urban jungle.

BRUZZ | DE VERHALEN

De comeback van de kamerplant

— BETTINA HUBO, FOTO’S SASKIA VANDERSTICHELE

▲ 30 JANUARI 2019

I

19

Een jungle in je huis

▲

‘Het leukste is dat je babyplantjes kan maken’

“Licht, water en heel veel liefde”

TINE DECLERCK

JEAN-BAPTISTE RUNNEBURGER

J BRUZZ | DE VERHALEN

ean-Baptiste Runneburger, een Fransman die opgroeide in Zwitserland, kwam drieënhalf jaar geleden liftend naar Brussel, gelokt door de liefde.

Behalve zijn rugzak had hij een begoniaplantje bij zich, gekregen van een goede vriend, en ook een jong wit hondje, Cosette.

In zijn nieuwe onderkomen verzamelde hij samen met zijn vriend meer dan driehonderd planten. Maar de liefde ging over, Runneburger verhuisde en liet alle planten achter, op zijn dierbare begonia na.

Hij trok naar een kleine benedenverdieping aan de Parklaan in Vorst en begon opnieuw. In anderhalf jaar heeft hij ook daar een hemels plantenparadijs gecreëerd. En dat voornamelijk met afdankertjes. “De meeste van mijn planten vind ik op straat tussen het oud vuil, of krijg ik van mensen die geen raad meer weten met hun te groot geworden of verlepte kamerplant. Men weet ondertussen dat het hier een soort plantenkliniek is, soms staat er een plantje aan mijn voordeur,” vertelt Runneburger. Hij wijst naar een enorme ficus, achttien jaar oud, die hij erfde van een werknemer van de gemeente Vorst die met pensioen ging. “We hebben hem via het raam de kamer in getild.”

Wat verderop ligt er een

20

I

30 JANUARI 2019

T metalen zeef met daarin een klomp aarde waaruit twee zielige blaadjes steken. Het is een afgedankt stuk hertshoornvaren.

Runneburger weet zeker dat hij nieuw leven in de varen krijgt. En daarvoor heeft hij geen mest of chemische stoffen nodig. “Planten hebben licht en water nodig en daarnaast veel liefde en aandacht. Als je goed naar ze kijkt, zie je op welke plek in de kamer ze het liefst staan.

Ze vertellen het zelf.”

Wat hij wel altijd doet om de plant een nieuwe start te geven, is de pot wit schilderen. Wat ook helpt, is muziek. Uit de laptop van Runneburger klinken zachte, rustgevende klanken.

“Bepaalde frequenties doen de moleculen groeien, niet alleen bij de planten, ook bij de mens.”

Een plant is een levend wezen waar je goed voor moet zorgen, zegt Runneburger.

“Als je goed zorg draagt, dan krijg je ook veel terug.

Schoonheid, geur en geluk.”

En er is meer: Runneburger kruidt zijn maaltijden met bladsnippers van zijn curcumaplant. En van de bladeren van de aloë vera maakt hij een zalf waarmee hij zijn huid dagelijks insmeert. Een dagcrème hoeft hij niet te kopen.

Waar Runneburger dit gevoel voor planten en schoonheid vandaan heeft? “Ik heb me altijd anders gevoeld dan de

anderen. Misschien is het een vorm van Asperger. Maar daardoor heb ik een hele sterke band met de natuur.” Die connectie blijkt ook uit de fraaie tattoos van planten en dieren op zijn lichaam en de fijne eigenhandig getekende natuurprenten aan de muur.

“Ik verbind me heel makkelijk met planten, en ook met dieren.”

Hond Cosette is nog steeds zijn trouwe metgezel en ondertussen is ook Geongeon er bijgekomen, een duif die vorig jaar nog op sterven na dood was. “Ik wandelde ‘s avonds op straat toen ik een vos ontdekte die iets in zijn bek had. Een duif zo bleek. Plots kwam er een bus aanrijden. Het vosje schrok zo dat hij de duif liet vallen, recht voor de wielen van de bus. Het beestje werd weggekatapulteerd en brak zijn vleugel.”

Runneburger, kinesist-masseur van opleiding, ontfermde zich over de zwaar gehavende duif en nam de vogel in huis.

Het diertje kan nog steeds niet vliegen en trippelt moeizaam heen en weer tussen het appartement en de tuin. Buiten houdt grote vriend Cosette alle mogelijke belagers op een afstand.

Zo leven Runneburger, Cosette en Geongeon in totale harmonie samen, te midden van de plantenpracht. Een perfecte symbiose tussen mens, dier en plant.

ine Declerck is een duivel-doet-al. Ze is coördinator bij Allee du Kaai, fotografe, onder meer voor dansschool P.A.R.T.S., en in de avonduren werkt ze af en toe als bewakingsagent. Van haar ruime loft in een verbouwde drukkerij in Molenbeek heeft ze een soort cohousingproject gemaakt. Ze woont er samen met vijf mannen: haar lief en haar twee zoontjes, en voorts Emil en Theo, twee vrienden.

De voertaal tussen de huisgenoten is Engels. “Ik woonde tot een jaar geleden met man en kinderen in het centrum. We waren heel vaak

met zijn viertjes en vonden dat ergens te beperkend. Voor je het weet, zit je helemaal in dat gezinsbolleke,” legt ze uit.

Naast dit alles is Declerck een plantenfanaat. “Ik begon destijds met snake plants (sanseveria’s). Die zijn zo makkelijk te kweken en te onderhouden. Als de blaadjes geel worden, hebben ze dorst en moet je ze water geven.

Het is een van de simpelste en meest zuiverende planten.

Daarna kwam de grote ficus erbij die in ons vroegere appartementsgebouw helemaal verloren in een gang stond. We hebben hem geadopteerd.” Vanaf dan bleef

de plantenverzameling alleen maar groeien. “Voor de verhuizing naar Molenbeek waren er twee camionettes nodig, alleen voor de planten.”

Bij de housewarming werd aan alle gasten gevraagd: breng een plantje mee, dat maakt ons gelukkig. Nu staat de loft propvol planten, zowel beneden als boven. Declerck heeft geen idee hoeveel het er zijn.

Vanwaar die grenzeloze behoefte aan planten? “Hoe zou ik anders de chaos in mijn bestaan, de drukte van de stad overleven?” zegt ze. “Mijn thuis moet me adem geven, planten brengen me tot rust.”

Nochtans is het een boel werk. En Declerck doet de verzorging in haar eentje.

“C’est mon délire,” zegt ze.

Haar huisgenoten trekken er zich volgens haar niets van aan. “Klopt,” roept huisgenoot Emil vanuit de keuken. “Wij doen niets. Tine is de mama van de planten.” Alleen haar lief moet soms ergens

S

bovenop kruipen om een plant te begieten. “Maar dat is dus echt een verplichting,” lacht Declerck.

Heeft de plantenverzorging ook een meditatief effect? “Niet

arah Waldmann heeft een turbulent leven achter de rug. Na een moeilijke jeugd was ze jarenlang op de dool. “Ik leefde ’s nachts, gebruikte drugs en verspilde op die manier jaren van mijn leven.”

Ondertussen is ze 41. Een jaar of drie geleden kreeg ze weer grip op haar bestaan. Gedaan met de drugs en het wilde nachtleven. Ze werkt nu twee dagen per week in een restaurant en is distributeur van een nieuwe lijn van verzorgingsproducten.

Dankzij een meevaller kon ze twee jaar geleden een eigen optrekje kopen, een bovenwoning in een

echt, soms hoor je me vloeken.” Als een plant wolluis heeft bijvoorbeeld en Declerck, die geen chemische bestrijdingsmiddelen wil gebruiken, de beestjes met een watten-

nieuwbouwproject in Anderlecht. Ook dat gaf rust. “Er kwam weer licht in mijn bestaan,” zegt ze.

“Ik weet dat het laat is, maar ik begin eindelijk te leven.” In de woning is er volop ruimte voor haar grote passie: planten. Ze staan in heel het huis, tot in de badkamer. Planten zijn een troostende metgezel voor Waldmann.

Ook in de moeilijke jaren waren ze een constante.

De liefde voor de natuur stamt uit haar kindertijd.

Haar Britse grootvader, afkomstig van een boerderij in Kent, inspireerde haar met zijn verhalen. Waldmann groeide op in Ukkel en Beersel, en bewaart goede herinneringen aan de grote

tuin van haar ouderlijke huis, ook al had ze als kind een hekel aan het vele onkruid wieden.

Haar eerste eigen plant kocht ze toen ze zeventien was, een beaucarnea. “Ik kocht hem nota bene bij Ikea.” Het is vandaag nog steeds haar lievelingsplant en ook de favoriet van poes

staafje te lijf probeert te gaan.

Van plantenwetenschap of -techniek kent ze weinig. “Het gebeurt allemaal nogal intuïtief. Ik probeer ook niemand te overtuigen om

volgende aanwinst was een ficus uit de Carrefour. “Al de rest heb ik gekregen, meestal van vrienden die naar het buitenland vertrokken. Deze paradijsvogelplant bijvoorbeeld komt van een vriendin die uitweek naar Spanje.”

Ze kreeg ook vele stekjes en ook een stuk van een

‘Metgezel in goede en slechte tijden’ SARAH WALDMANN

Bambou die zich uitleeft door de inmiddels forse stam te beklimmen. Haar

bonsai, die ze nu samen met haar vriend probeert op te kweken.

planten te nemen. Ik ben geen plantenmilitant. Het is echt voor mezelf. Het maakt me content. En het leukste is dat je babyplantjes kan maken, die je dan weer kan weggeven.”

In de zomer verhuist een deel van de jungle naar het terras. “Dan heb ik het meeste werk: aarde bijvullen, verpotten, begieten. Ik ben elke dag wel een uur bezig. Nu heb ik even drie maanden pauze.”

Hoewel haar leven in een veel rustiger vaarwater is terechtgekomen, zijn niet alle perikelen van de baan. Ze heeft gezondheidsproblemen en er zijn lekkages en andere mankementen opgedoken in haar nieuwbouwwoning. Met planten bezig zijn, geeft dan rust.

“Het is mijn zenmoment,” zegt ze. En ze zuiveren de lucht in de woning. “Want ja, we roken nog.”

30 JANUARI 2019

I

21

Interview

Aula Magna heeft nieuwe visie voor stadsgewest klaar

‘Brussel is nu eenmaal een apart verhaal’ BRUZZ | DE VERHALEN

Fuseer de gemeenten, maak het Gewest bevoegd voor onderwijs en cultuur en voer eindelijk een huisvestingsbeleid die naam waardig. Tien jaar na de Brusselse Staten-Generaal zet Aula Magna zijn visie voor Brussel uiteen in een nieuw boek. — KRIS HENDRICKX

S

tichter van de denktank Aula Magna, ex-directeur van Brussels Metropolitan en stadsconsultant, maar ook voorzitter van de wereldvereniging van oud-leerlingen van de jezuïeten. Alain Deneef is vele dingen tegelijk. De voorbije jaren zag hij de geesten rijpen in de richting van een Brusselse identiteit.

Stel dat u de Aula Magna-ideeën in concreet beleid mag gieten. Welke maatregelen neemt u dan?

ALAIN DENEEF: Ik zou zeker een

supergemeente oprichten, met een beschermde minderheid voor de Nederlandstaligen en meer bevoegdheden. Voor die bescherming kunnen we ons door het huidige systeem met Vlaamse schepenen laten inspireren. Verder moet er een duidelijke stap komen richting regionalisering van het onderwijs.

We zouden een asymmetrisch systeem kunnen bedenken, waar de regionalisering vooral aan Franstalige kant gebeurt.

I

© PHOTONEWS

“Je moet durven vanuit het standpunt van de Brusselse burger te starten. Die zijn in al hun verscheidenheid een volk”

naar die onderwijsbevoegdheid kunnen sluizen. Dan kan je bijvoorbeeld beslissen om drie jaar geen park of tramlijn te openen, maar meer in onderwijs te investeren.

Vlaanderen doet dat al veertig jaar, daar zijn gewest en gemeenschap gefuseerd. Op termijn kan je dan overwegen om het Brusselse en Vlaamse net in Brussel één te maken.

Zou één Brussels onderwijsnet niet tot nog minder Nederlandstalige moedertaalsprekers leiden? De schooltaal en die van de schoolvriendjes is doorslaggevend voor een kind.

DENEEF: Natuurlijk. Het Gewest kent

DENEEF: De taalbarometer toont dat dat aantal ‘pure’ Nederlandstaligen sowieso al daalt. Eén echt meertalig onderwijssysteem zou net meer mensen opleveren die de taal echt kennen.

Brussel beter dan de Franse Gemeenschap. En je zou dan ook andere budgetten van het Gewest

Stel dat je de visie van Aula Magna uitvoert, riskeer je dan niet Brussel

Verandert er dan eigenlijk wel iets tegenover vandaag?

22

Met Demain Bruxsels houdt Aula Magna een pleidooi voor een sterk Gewest.

30 JANUARI 2019

ALAIN DENEEF AULA MAGNA

helemaal te isoleren van Vlaanderen?

Dat investeert nu vrij veel in Brussel en trekt zich dan misschien terug.

DENEEF: Ik ken de Vlaamse gevoeligheden, maar je moet beseffen dat Brussel een apart verhaal is. Je moet durven vanuit het standpunt van de Brusselse burger te starten. Die zijn in al hun verscheidenheid een volk.

Heeft uw model geen ander financieringsstelsel nodig?

DENEEF: Ja, we zouden ons kunnen

inspireren op de Duitsers, die extra financieringsstelsels hebben voor hun drie stadsgewesten Bremen, Hamburg en Berlijn. Maar op dit moment is dat onbespreekbaar, ook voor de Walen hoor.

Welke concrete maatregelen zou u nog willen nemen?

DENEEF: We moeten de metropool Brussel eens ernstig aanpakken, in de eerste plaats de mobiliteit in het grootstedelijke gebied rond Brussel.

Wallonië lijkt wel volledig onver-

schillig tegenover Brussel. En Vlaanderen heeft altijd een dubbele agenda: in theorie voorstander van efficiëntie, maar als het zich moet engageren voor iets, dan toch op de rem staan. Brussel heeft dan weer vaak last van serieus mismanagement en verwarrend beleid.

Het boek verschijnt naar aanleiding van tien jaar staten-generaal. Hebben de ideeën van Aula Magna ondertussen aan invloed gewonnen?

DENEEF: Het antwoord is dubbel.

Mensen zijn zich steeds bewuster geworden van een Brusselse identiteit. Je voelt ook dat de geesten gerijpt zijn en dat bijvoorbeeld politici zich onze ideeën vaker eigen maken.

Kijk naar Zakia Khattabi (Ecolo) of Benoît Lutgen (CDH), die nu plots ook voor een gemeentefusie is. Maar als je het aan concrete maatregelen of beleidsdaden afmeet, is de balans juist heel mager. Daarvoor moeten we denk ik over tien jaar nog eens afspreken.

“Je voelt dat de geesten gerijpt zijn en dat politici zich onze ideeën vaker eigen maken”

Demain Bruxsels heet het nieuwe boekje van Aula Magna, dat voorlopig alleen in het Frans verkrijgbaar is. De denktank zet er zijn visie uiteen voor een Brussel dat bedacht wordt vanuit de stad zelf en de diverse inwoners die er wonen. Het pleidooi voor een sterk Gewest staat daarmee diametraal tegenover een pleidooi voor confederalisme.

Het Brussel van morgen is er voor Aula Magna vooral een waarin een hervormd Brussels stadsgewest veel meer in de pap te brokken heeft. De auteurs (Eric Corijn, Alain Deneef, Myriam Gérard, Henri Goldman, Michel Hubert, Alain Maskens, Yvan Vandenbergh, Philippe Van Parijs en Fatima Zibouh) ijveren onder meer voor een fusie van de Brusselse gemeenten, politiezones en OCMW’s tot een stad die samensmelt met het Gewest. Die sterke speler zal veel beter gewapend zijn voor de uitdagingen waar een hyperdiverse stad als Brussel mee te maken krijgt, redeneert de groep.

Het sterkere stadsgewest moet voor Aula Magna ook extra bevoegdheden krijgen. Zo zien de auteurs het Franstalige onderwijs liever in de handen van een meertalig Brussels Gewest, dat de noden van de eigen schoolbevolking beter kan vatten dan de Franse Gemeenschap. Naast een Brussels onderwijs is volgens de think tank ook nog plaats voor een Vlaams net.

In dat Brusselse onderwijs moet volgens de groep veel veranderen. Een opvallende maatregel alvast: het voorstel om de meest ervaren leerkrachten in de moeilijkste scholen te laten werken, eventueel via een systeem van premies. De vakbonden huiveren vandaag voor zo’n innovatief idee.

Ook cultuur en inburgering moeten voor de auteurs een Brusselse bevoegdheid worden.

Op mobiliteitsvlak bevat Demain Bruxsels onder meer een pleidooi voor een snellere invoering van de lage-emissiezone en voor de oprichting van een metropolitane transportgemeenschap.

Meertaligheid speelt een cruciale rol in de visie van de denktank, die vraagt om leerlingen op vroegere leeftijd de tweede taal (Frans of Nederlands) en het Engels bij te brengen.

De voorbije twintig jaar, stellen de auteurs nog vast, bakte het Gewest maar weinig van zijn huisvestingsbeleid. De eigen Brusselse gewestelijke huisvestingsmaatschappij sloeg daarbij een modderfiguur. Hoog tijd voor efficiëntere structuren en meer eigen terreinen, oordeelt Aula Magna. KH

BRUZZ | DE VERHALEN

Demain Bruxsels: één stad, meer bevoegdheden

ALAIN DENEEF AULA MAGNA

DEMAINBRUXSELS Aula Magna, Demain, Bruxsels – Une vision pour libérer notre ville, 12 euro, voorlopig alleen in het Frans te verkrijgen via info@revuepolitique.be

30 JANUARI 2019

I 23

Samenleving

Drie ouderparen vinden geen geschikte plek voor hun gehandicapte kinderen

BRUZZ | DE VERHALEN

Ouders bouwen zelf school

HELEMAAL ALLEEN

© SASKIA VANDERSTICHELE

Op 1 september opent een bijzondere secundaire school de deuren in Ukkel. Ze is het werk van drie ouderparen, die voor hun kind de eerste middelbare school van het land oprichten voor kinderen met een centraal motorische afwijking. De voorbereidingen duurden zes jaar. Kostprijs: drie miljoen euro. — ARNAUD DE DECKER

D

e nieuwe school wordt de eerste middelbare school in België van dit type voor kinderen met een motorische afwijking, met extra leerkrachten en specialisten, zoals logopedisten, kinesisten, verpleegkundigen en orthopedagogen. Ze zullen tot vijftig kinderen kunnen begeleiden. Er is gekozen voor conductieve pedagogie, een groepstherapie met dagelijkse oefeningen, die gelinkt zijn aan het leven van elke dag en de lichaamscontrole en -coördinatie moeten vergroten. Door in groep te werken stimuleren de deelnemers elkaar.

De drie ouderparen leerden elkaar kennen op de lagere school La Famille, in Koekelberg, de enige (Franstalige) basisschool in ons land die conductieve pedagogie biedt voor

24

Nicholas brooke met zijn zoontje Hugo (10) op de plek waar de school komt.

I

30 JANUARI 2019

stampen. En dat heeft gewerkt.”

“We zijn gaan aankloppen bij politici en hebben ons oor te luisteren gelegd bij de verschillende betrokken instanties. Er was veel interesse, en in het begin kregen we heel veel steun vanuit de politiek voor de creatie van deze school. Tot er handtekeningen geplaatst moesten worden, en het nodige kapitaal voor de bouw van de school en de financiering van het project bekend raakte. Toen werd het muisstil, en moesten we zelf met oplossingen komen.”

zo’n zestigtal kinderen. De ouders hebben verschillende achtergronden, maar allemaal een kind met een motorisch handicap.

“Het is zwaar,” vertelt Nicholas Brooke, een van de vaders die sinds de eerste dag betrokken is bij het project. “Als ouder moet je, naast je dagelijkse verantwoordelijkheden, ook bijna als arts optreden om je kind degelijk bij te staan. We hadden nood aan een school die ons daarbij ondersteunt, die de kinderen opvolgt, en dat op een professionele manier. Dat bestaat momenteel niet in België, behalve de basisschool La Famille in Koekelberg.”

Kinderen met een dergelijke handicap hebben nood aan een volledige omkadering om zich voluit te kunnen ontwikkelen. “De meeste

klassieke scholen voelen aan als een parking voor kinderen. Ze worden er ’s ochtends gedropt, aan hun lot overgelaten omdat er niet voldoende tijd of middelen zijn om ze op een gepaste manier bij te staan. Ze komen ’s avonds terug, vaak zonder iets te hebben bijgeleerd. Dat is erg angstaanjagend voor een vader.”

Het grootste probleem volgens Brooke is dat, als de kinderen afstuderen van de basisschool La Famille, er geen opvolging meer mogelijk is. “Er bestaat geen middelbare school die verder bouwt op die manier van lesgeven in België.

Daarom hebben wij zes jaar geleden beslist om de handen in elkaar te slaan en zo’n school uit de grond te

“De meeste klassieke scholen voelen aan als een parking voor onze kinderen” NICHOLAS BROOKE VADER EN INITIATIEFNEMER

Oorspronkelijk dachten de ouders dat ze, zodra het project was gestart, financiële of juridische hulp zouden krijgen. Dat bleek niet het geval.

“Het was naïef om te denken dat we konden rekenen op financiële of juridische bijstand. We moesten zelf op zoek naar geld. Drie miljoen euro moesten wij bijeen zien te krijgen, voornamelijk via privé-investeerders, want zelf hadden wij geen frank.”

“We hebben heel veel risico’s genomen, jarenlang. We moesten tegelijk met investeerders, projectontwikkelaars en alle andere betrokken partijen voor de constructie van zo’n gebouw onderhandelen.

We kregen ook meermaals te maken met juridische tegenslagen, en raakten in verschillende rechtszaken verwikkeld.”

Na zes jaar is het uiteindelijk gelukt. De werken voor de school, die uiteindelijk La Cime zal heten, zijn begin januari begonnen aan de Paul Stroobantlaan in Ukkel, vlak naast het Wolvendaelpark. Het wordt een modern, milieuvriendelijk gebouw, dat voldoet aan alle (zeer strikte) normen.

Ook zal het gebouw multifunctioneel zijn, want de scouts van Ukkel, die zich op hetzelfde terrein bevinden, kunnen wellicht meegenieten van de faciliteiten, door de speelplaats op zondagnamiddagen als speelterrein te gebruiken.

Brooke blikt met gemengde gevoelens terug op de voorbije jaren.

“We zijn heel dankbaar voor alle hulp die we kregen van verschillende kanten. Toch merken we dat het administratieve systeem in Brussel meer belemmerend werkt dan dat het vooruitstrevend is, en dat is jammer. Maar het verhaal eindigt positief, want wij kunnen vijftig kinderen helpen.”

Beeldspraak

Elke week voorziet Michaël Bellon een oude persfoto van een nieuw onderschrift

Een salade voor gedichtendag

Mosselballade

Ruggengraatloos harnas Uitgekookte malloot Ongezwellige aanwas Dichtgeslibde idioot Ongewerveld ondier Pokdalige parasiet Introvert schelpdier Tweekleppige trilobiet Verkeerd geparkeerde potvis Invasieve invertebraat Verschoppeling van Venus Vrijster van versneden pataat Kaalgeplukte pokémon de klant die na zijn boer nog iets zoekt in deze terrasjesplant Vindt geen parel en geen moer B R U Z Z | LO S VA N D E T I J D

Onafgewerkte paella Onverteerbaar gebleken brij Wil je toch nog bijbestellen Haal de emmer er dan maar bij Organisch restafval de helft van menig bord dient na alweer een kotsgeval Stinkend sluikgestort -

Weekdier van de week Oester van de armen Product van onze streek Vulling voor de darmen Opgedoken delicatess’ Vrucht van vissers’ heldenmoed Onzer horeca patrones Symbool van eb en overvloed Sterre van de blauwe zee Kool van ’t spreekwoord’lijk sop Proef à volonté Van deze kieuwen zonder kop Mosselen natuur Mossel witte wijn Mosselen niet duur Mossel op azijn Dagelijkse kost op ’t fornuis van de kombuis Gastronomisch hart van het volk en het gespuis Mosselsouper Mosselfestijn Zwarte kas van KFC Sponsor langs de lijn

Bankgarantie van ons verenigingsleven Pantser van elk gemeenschapp’lijk streven Mussels from Brussels Artistieke readymade Broodbeleg van Broodthaers die met moeilijk doen geen tijd verdeed Surrealistisch icoon van Belgische kunst en bodemcultuur Didactisch materiaal in het estheticaen bio-lesuur Hard van buiten Zacht van binnen Zwarte bolster Blanke prut Deense schone Zeeuwse gewone Rauwe geschelpte Tere trut Natte nut van de Noordzee Vers geslacht in de diepzee Scheldwoord voor de schee Goudmerk op snee

Jumbomossel Hangmossel Losgeweekte klodder Kweekmossel Zandmossel Losgewrikt uit modder Dwaze mossel Slappe mossel Vormeloze bagger Vis noch vlees Taaie pees Zoutloos nieuwsbericht Kilo schuim Zilte fluim Klap in het gezicht Op je smoel Malle moule Eind van het gedicht — MICHAËL BELLON 1933. Klanten proeven mosselen, Vismarkt. © PHOTONEWS

De hele reeks nalezen? » BRUZZ.be/beeldspraak

30 JANUARI 2019

I

25

Enfant Terrible Bijzondere mensen in een bijzondere stad

Ook chocolade is een migrant Xavier Declercq, duurzame chocolatier

B R U Z Z | LO S VA N D E T I J D

Elke praline is een chef-d’oeuvre. Er steekt veel handenarbeid in. Ik werk met goede, verse en liefst lokale producten en produceer artisanaal. Geheime ingrediënten heb ik niet. Ik experimenteer wel met smaken en hou rekening met de ongezouten mening van mijn klanten. Zo heb ik momenteel pralines met citroengras en bergamot in mijn gamma. Een evenwichtige samenstelling is belangrijk. Ik zit al aan dertig procent minder suiker.

Aan de recepten blijf ik sleutelen.

Ik kies bewust voor bio en fair trade. Het is een kleine niche in de chocoladewereld, maar voor mij is het vanzelfsprekend. Het huidige agro-industriële landbouwmodel botst op zijn grenzen en heeft nefaste gevolgen voor het leefmilieu en ook de landbouwers zelf. Ik wil als kleine speler mijn steentje bijdragen tot een ander model van familiale productie, in Noord en Zuid. De cacaoboeren hebben recht op een eerlijke prijs voor hun producten. De keten moet duurzamer worden, en chemische producten en slavenarbeid bannen.

Bij Oxfam-Solidariteit hield ik mij bezig met politieke dossiers. Het was een rijke, gevarieerde job, waarin ik verantwoordelijk was voor communicatie, campagnes, educatie en beïnvloeding van de besluitvorming. Als directielid stak ik het meeste tijd in management, financieel beheer, rapporten, subsidies, administratie. Ik vond dat het tijd was voor een tweede leven. Je zou verschillende levens moeten hebben om alles te doen wat je wil. Ik leer als ondernemer elke dag bij. Tegelijk hou ik vast aan mijn principes. Ik ben geen pure commerçant, die alleen aan winst denkt.

Ik blijf sterk verontwaardigd over de inertie en onrechtvaardigheid van het beleid. Politici zijn vaak enkel bezig met perceptie en hun eigen

herverkiezing. Neem nu het debat over het VN-Migratiepact. Migratie is niets nieuws en brengt veel voordelen met zich mee. Je moet migratiestromen in goede banen leiden, maar er is in Europa helemaal geen migratiecrisis. Dat mensenrechten zomaar ter discussie gesteld worden en mensen op de vlucht worden blootgesteld aan vernederingen en geweld!

Ik schenk weleens gebroken pralines aan vluchtelingen. Zij hebben evenveel recht op goede chocolade. Ik wil binnenkort een affiche met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens in mijn winkel hangen. We spreken trouwens graag van Belgische chocolade, maar ook chocolade is een migrant die van net onder of boven de evenaar komt.

Ik heb nog geen seconde gedacht: waar ben ik aan begonnen? Eerst had ik alleen een atelier waarin ik voor professionele klanten zoals traiteurs werkte.

Ik herinner me nog goed dat ik in volle zomer in tien dagen tijd achthonderd doosjes voor de Smurfenexpo moest maken. Dan heb ik een winkeltje geopend, dat enkele dagen per maand open is. Mijn klanten appreciëren mijn authenticiteit en vinden dat ik iets extra’s aan de gezellige, volkse buurt toevoeg. Natuurlijk heb ik zwaar moeten investeren.

Ik heb lange werkdagen, want ik doe alles alleen, van schoonmaken tot verkopen. Ik hoop dat ik een leefbare zaak kan uitbouwen die organisch groeit en mij een correct inkomen bezorgt. Ik heb niet de ambitie om een tweede Pierre Marcolini te worden.

Ik fiets elke dag door Brussel. Ik hou van de culturele rijkdom en de vrijheid die de stad biedt. Ik erger me aan de luchtvervuiling en de onbegrijpelijke agressie van automobilisten. Qua mobiliteitsbeleid loopt Brussel achter op andere steden.

— TOM VAN BOGAERT

Xavier Declercq (58) opende vorig jaar een zaak in biologische fairtradepralines in Schaarbeek en heeft in februari een stand op het Chocoladesalon op Thurn & Taxis. Daarvoor was hij decennialang directielid bij Oxfam-Solidariteit. Hij woont met zijn Chileense vriendin en hun dochter van zeven in Sint-Gillis. www.facebook.com/XavierXocolate

26

I

30 JANUARI 2019

B R U Z Z | LO S VA N D E T I J D © SASKIA VANDERSTICHELE

30 JANUARI 2019

I

27

Nick Trachet

Brussel en de wereld culinair ontdekt

B R U Z Z | LO S VA N D E T I J D

Kola In de Afrikaanse winkel staat naast de kassa een grote glazen pot, zoals je ze soms ook ziet voor snoep. In de pot zitten grote noten van verschillende kleur. Ernaast nog een kleinere pot, met kleinere noten.

Het zijn kolanoten.

De kolabomen groeien in Westen Centraal-Afrika. Ze groeien vaak meer dan twintig meter hoog en spelen een belangrijke rol in het sociale weefsel van de plaatselijke bevolking.

De bomen behoren tot de familie van de Sterculiaceae of Malvaceae (stokroos, hibiscus ...), naargelang de gebruikte classificatie. Tropische bomen zijn vaak moeilijk te plaatsen en er bestaan tientallen soorten Kola. De belangrijkste heten voor de wetenschap Cola nitida en Cola acuminata. Dat zijn respectievelijk de grote en de kleine noten die ik in de winkel vond. De vruchten die aan de takken rijpen, lijken een beetje op cacaovruchten, lederachtige peulen waarin een zoet vruchtvlees zit met daarin een aantal pitten. Het zijn die pitten die wij kolanoten noemen, ze zitten met twee of meer bij elkaar en

kleuren groen, wit of rood.

Dit is de kola van de Cola! Toen oorlogsveteraan John Pemberton in de Verenigde Staten de Coca-Cola op de markt bracht (1886) werd die gemaakt van kolanoten uit Afrika en cocabladeren uit de Andes.

Kolanoten staan bekend om hun opwekkende eigenschappen (cocabladeren ook). De pit bevat 2 tot 4 procent cafeïne, naast 2 tot 3 procent theobromine (zoals in cacao), polyphenolen, looistoffen,

saponiden en nog van dat opwekkends en moois.

Ik kocht voor 2 euro noten en kreeg daarvoor vijf stuks. Daarmee ging ik naar mijn Afrikaanse gids, Martine, en ik gaf er haar één. Ze splitste de pit in twee lobben en gaf me daarvan één terug. ‘Nu mag je zoon met mijn dochter trouwen,’ zei ze, en ze proestte het uit van het lachen. Kolanoten hebben een sterk rituele functie in West-Afrika. Met kolanoten worden de banden gesmeed en aangehaald. Voor een huwelijksaanzoek gaat de familie van de jongen bij die van het meisje op bezoek en spelen ze daar het ritueel af dat Martine mij toonde.

Als de vader van het meisje in de (halve) pit bijt, dan gaan ze in principe akkoord. Hij kan de noot natuurlijk ook niet aannemen of zeggen: ‘Dat moet ik eerst aan mijn dochter vragen.’ Meestal gaat er

“Deze noten hebben een sterk rituele functie in WestAfrika. Met kolanoten worden de banden gesmeed en aangehaald”

ook al een heel verhaal aan vooraf.

Daarna pas wordt er gepraat over bruidsschat en zo. Ook bij andere belangrijke gebeurtenissen en palavers duikt de kolanoot op.

Wanneer er een geschil is tussen dorpsgenoten gaat men bij de chef aankloppen en daar wordt het uitgeklaard. Ter bezegeling van het akkoord deelt men een kolanoot.

Kolanoten worden ook gebruikt bij voorspellingen en voodoorituelen.

Maar de noot wordt ook gewoon als pepmiddel gebruikt. Studenten kauwen ze tijdens het blokken, boeren tijdens het werk op de akker.

Naargelang de taal en het land heeft de kola een andere naam. ‘Goro’ is ook een woord voor kola, denk aan het nummer Goro City van Manu Dibango uit 1980.

Ik beet op mijn stuk noot. Het kraakte zoals een rauwe kastanje en ik merkte vooral bitterheid. ‘De rode zijn zoeter,’ zei Martine, maar veel zoetigheid merkte ik niet. De ‘kleine’ kolanoot schijnt nog bitterder te zijn. Niets weerzinwekkends, maar toch niet echt ‘een snoepje’. Ik heb nergens gelezen dat er gewaarschuwd wordt tegen het kauwen van kolanoten, maar ik vermoed dat de effecten vergelijkbaar zijn met het slurpen van koffie.

Het witte vlees van de noot kleurt rood wanneer je het even laat liggen, dat komt van de kleurstof flobafeen.

Niet dat zoiets belangrijk is, maar het is zo’n mooi woord. ‘Een flobafenen hemd, iemand?’

Smakelijk.

De hele reeks nalezen? » BRUZZ.be/trachet

Big City

Stel zelf je vraag en stem op BRUZZ.be

COLOFON BRUZZ

Flageyplein 18, 1050 Brussel, 02-650.10.65 ABONNEMENTEN

Josiane De Troyer (abo@bruzz.be), 02-650.10.80, Gratis in Brussels Hoofdstedelijk Gewest.

Rest van België: 25 euro per jaar; IBAN: BE98 3631 6044 3393 van Vlaams Brusselse Media vzw Buiten België: 30 euro per jaar.

OPLAGE : 62.609 exemplaren.

ADVERTEREN?

Marthe Paklons, 02-650 10 61 sales@bruzz.be DISTRIBUTIE

Ute Otten, 02-650.10.63, ute.otten@bruzz.be ALGEMENE DIRECTIE

Het eerste Berlaymontgebouw met asbest doet gerenoveerd nog altijd dienst.

Jo Mariens HOOFDREDACTIE

Kristof Pitteurs (algemeen hoofdredacteur), Kim Verthé, Steven Van Garsse NIEUWSMANAGEMENT

Bram Van Renterghem, Sara De Sloover, Mathias Declercq

© PHOTONEWS

CULTUUR & UIT

Gerd Hendrickx REDACTIE

Jean-Marie Binst, Filip De Rycke, Tim Gatzios, Kris Hendrickx, Bettina Hubo, Stefanie Nijs, Jasmijn Post, Kurt Snoekx, Sophie Soukias, Vera Tylzanowski, Roan Van Eyck, Laurent Vermeersch, Danny Vileyn, Tom Zonderman MEDEWERKERS

Was de bouw van de Europese wijk in die buurt een bewuste keuze?

PIERRE UIT GELEEN ( NEDERLAND )

D

e ontwikkeling van Europa in Brussel is stedenbouwkundig niet geniaal, maar dat Europa in Brussel verankerd is, betekent alles voor Brussel. Zonder Europa zou Brussel een onnozel provinciestadje zijn zoals Bonn.” Dat zegt architectstedenbouwkundige Marcel Rijdams, lang betrokken bij de milieuorganisatie BRAL (nu Stadsontwikkeling Brussel).

In de jaren 1970-1980 was BRAL een van de billenbijters van de federale overheid die een stedenbouwkundige inpalming van de Leopoldwijk door de Europese instellingen aanstuurde. De buurtbewoner werd opgeroepen om zijn stem te laten gelden tegen de instroom van de horde eurocraten - en hun fysiek werkkader - die niet meteen geïnteresseerd waren in directe inburgering.

Maar de wijkbewoner werd zoet gehouden. Al begin jaren 1960 kocht de Belgische Staat het domein van het klooster van Les Dames de Berlaymont om er van 1963 tot 1969 de Europese ambtenaren een stek te geven. In 1967 kunnen al drieduizend ambtenaren in

het Berlaymont-pand van het asbestcomfort genieten. Een wijk vol riante burgerwoningen wordt in sneltempo omgeturnd tot administratief stadsgetto.

NOOD AAN GROND De thuishaven voor Europa palmt heel wat vierkante meter in, en heeft alsmaar nood aan meer grond. In 2008 bleek de hoge nood zelfs 250.000 vierkante meter extra kantoorruimte en 35.000 vierkante meter voor logistiek en archieven te zijn. Van gewild werd de aanwezigheid geduld: de Europese hofhouding werkt in allerhande Europa-verwante instellingen, verenigingen en bedrijven. Het Europagebouw of hoofdkwartier van het Europees Parlement is daar het meest emblematische van. ‘Caprice des Dieux’ noemen de Fransen het schertsend, een naam die voor alle bouwprojecten kan dienen.

Voor de bouw en verhuur aan nieuwe of groter geworden Europese instellingen bleek de federale overheid wel een gulle geste te willen doen. Van in het begin - toen de Zes van Europa voor intense samenwerking ijverden - bleek België geïnteresseerd om de

instellingen te verankeren aan Brussel.

De EGKS, de EEG en Euratom lieten hun basisdocumenten uitschrijven in Brussel. Voor het Verdrag van Rome in 1957 kwam het Europees Parlement voor het eerst samen in Italië, maar de akten gingen per trein van Brussel naar Rome. Niet per toeval ligt de Europawijk in het verlengde van het Belgisch parlement, de Wetstraat dus.

Het Berlaymontgebouw, het Justus Lipsiusgebouw, inmiddels verhuisd naar Résidence Palace en het Ei (Europagebouw), de vertimmering van het Luxemburgstation tot EU-infopoint, het zijn maar enkele van de toeristisch aantrekkelijke panden die een thematour Europese wijk gewicht geven. Met daartussen nieuwe woongelegenheid, gevuld door eurocraten en Brusselse homo’s, die de ‘chique et grandeur’ appreciëren van het joggersvriendelijke Leopoldpark. Even leek de uitbreidingszone richting Thurn & Taxis, Delta en Josaphat te gluren, maar voorlopig bewijzen nieuwbouw en renovaties in de Europawijk dat de investering ter plekke blijft renderen. Inmiddels zijn zelfs Koreanen al eigenaar van een pand, dat langdurig gehuurd wordt door de EU.

— JEAN-MARIE BINST

EINDREDACTIE

Karen De Becker, Kurt Snoekx, Sophie Soukias, Tom Zonderman VORMGEVING

Heleen Rodiers (art director), Ruth Plaizier VERTALING

Johan Arblaster, Martin McGarry, Laura Jones FOTOGRAFIE & ILLUSTRATIE

Bart Dewaele, Kim, Wauter Mannaert, Noémie Marsily, Steve Michiels, Ivan Put, Saskia Vanderstichele, Wide Vercnocke, Info voor kalender sturen naar/ Envoyez vos infos à publier dans le calendrier à/Send event details to VISITBRUSSELS Koningsstraat 2 Rue Royale 1000 Brussels/Bruxelles 02-549.50.95, info@agenda.brussels VERANTWOORDELIJKE UITGEVER

Kristof Pitteurs Flageyplein 18, 1050 Elsene.

Bruzz is een uitgave van de Vlaams Brusselse Media vzw, wordt gedrukt op de persen van Eco Print Center (De Persgroep) en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

6

VOLGENDE WEEK Vlak bij Brussel-Centraal, tussen de Warandeberg en de Ravensteinstraat, ligt een omheind perkje met een merkwaardig standbeeld. Wat is dat?

30 JANUARI 2019

Nicolas Alsteen, Gilles Bechet, Michaël Bellon, Jasper Croonen, Céline Emmerechts, Patrick Jordens, Tom Peeters, Véronique Rubens, Niels Ruëll, Tim Schoonjans, Nick Trachet, Tom Van Bogaert, Michel Verlinden

I

29

Meld nieuws

Hebt u nieuws uit Brussel, dan kunt u ons dat melden via het WhatsApp-nummer 0489-988.988 Persberichten kunnen via nieuws@bruzz.be

DB374215D7

10069RLM

Steven Van Genechten

One team, one family, one mission

Accountmanager Nationale Regie

#EenJobMetPassie

Uw

personeels-

Ontdek je carrièrekansen op

mijntoekomstbijroularta.be DB521967F8

hier?

Turkije

DB501395D8

advertentie

Al meer dan 20 jaar een geliefde topper!

ANTIQUAIR ZOEKT

1 week rondreis met nederlandstalige gids

contacteer ons snel op

¤899

rrs@roularta.be of 051 26 67 89

1 scherpe prijs voor alle afreisdata!

4****hotels & excursies inbegrepen, volpension + 1 week strandvakantie Lara/Antalya

bekende *****-luxehotel Aska Resort, all incl.

VOOR 2 ANTIEKWINKELS

10 AFREISDATA 2019:

Alle kwaliteitsbeelden, Chinese vazen, klokken, bronzen…

30/4 • 7+14+21+28/5 • 17+24/9 • 1/10 INBEGREPEN:

vliegreis & bagage

Reisfamilie Carlier DB555930J8

DB575672A9

15 zonnige dagen

Luikersteenweg 62 • St-Truiden • T 011 70 55 00 • www.deblauwevogel.be

HOGE PRIJZEN, CASH GELD VRIJBLIJVENDE SCHATTING

0494 26 21 47

ostantix@hotmail.com

KRIJG DE MEESTE LIKES VAN BRUSSEL. Zet uw zaak online op de kaart met de experts van de Digitale Versnelling.

Telenet biedt Brusselse ondernemers gratis gepersonaliseerd advies en begeleiding door een onafhankelijke expert. Ontdek wat de Digitale Versnelling kan doen voor uw online marketing en uw succes op sociale media. Om het even of u Telenet Business-klant bent of niet !

Boost uw business.

Boek nu een gratis afspraak op digitaleversnelling.be !

2u GRATIS ADVIES !

Rachel Dengis Sweet Cream Sint-Lambrechts-Woluwe

DB576294A9

Meer info en voorwaarden op digitaleversnelling.be

onze nieuwe weekactie Nivea haarmousse of haarspray

Pinky hondensnacks

LAB31 persluchtreiniger

diverse varianten 80/100 gram

diamond volume haarmousse: 150 ml haarspray: 250 ml

voor een schoon toetsenbord 400 ml

1 kg = 14.25/11.40

shampoo of conditioner 250/200 ml

1 l = 13.27/7.96

1 l = 4.70 ÂŽ

1 l = 5.76/7.20

1.44

199

114

Q4life balance board LED gloeilamp met handvaten met kunstplantje

Celebrations fles

diverse varianten 18x8.5 cm

312 gram

1 kg = 14.39

188 Ferm decoupeerzaag instelbare snelheid tot 3000 t.p.m. snelwisselsysteem zaagbladen verstelbare voetplaat incl. zaagblad 550 Watt

495

249

449

1495

dames jeans

kussenhoes

polar eece plaid

dekbedovertrekset

blauw of grijs katoen/polyester/elastaan maten s-xl

diverse varianten en kleuren 45x45 cm

diverse kleuren 140x180 cm

excl. binnenkussen

diverse dessins katoen/polyester 140x220 cm dessins kunnen per liaal verschillen

tijk polyester, vulling microvezel holle vezel 350 gsm, ademend, anti-transpiratie en anti-allergisch wasbaar 140x200 cm

200x200/220 cm

200x200 cm

8.49

11.95

222

399

595

keukenloper

Figenzi eau de parfum

Tristar handstofzuiger

diverse varianten 50x120 cm

diverse geuren 100 ml

Com beds dekbed

895

krachtige 2-in-1 steelstofzuiger en kruimelzuiger energieklasse A, 600 Watt, snoerlengte 5 meter inhoud 0.9 liter

1 l = 14.40

wasbaar

399

Cozzi jongens boxershort

144

2492

oppottafel met zinken blad

diverse varianten katoen/elastaan maten 98-140

Ava Vanish vloeibaar wasmiddel

76x35x78 cm

bloembollen dahlia maat 2, lelie maat 12/14 of gladiolen

0.67 2-pack

239

meisjes hipster of boxershort maten 98-152 2-pack maten 134-152

2.79

2.39

1595

Aanbiedingen geldig van woensdag 30 januari t/m dinsdag 5 februari 2019.

Altijd op de hoogte blijven van acties en nieuwe producten met onze nieuwsbrief. Meld u aan op action.com/newsletter

kleur of wit 15 wasbeurten 750 ml 1 l = 2.65

exclusief bij Action

199 www.action.com

BEVL - Alle prijzen zijn in Euro. Zet- en drukfouten voorbehouden.

795

bekijk de video op action.com

DB374216D7

Keukenhulp (afwasser) halftijds E1-E3 - contract onbepaalde duur.

Je houdt van de bedrijvigheid in een grootkeuken en zoekt enige stabiliteit en werkzekerheid? Je staat graag ten dienste van je collega's en meer dan 200 senioren? Dan ben je aan het juiste adres bij gemeente en OCMW Zemst!

HET OCMW VAN HULDENBERG

Functie Als keukenhulp maak je deel uit van het keukenteam en sta je in voor de vaatwas en het onderhoud van de keuken en het dienstengedeelte. Door een automatische was-en spoelmachine worden het servies en bestek altijd blinkend schoon. Je sorteert het vuil goed in de daarvoor bestemde rekken, je reinigt de transportwagens en je transporteert het schone serviesgoed naar de juiste plek. Samen met het overige keukenpersoneel zorg jij ervoor dat je in een schone en nette keuken staat. Ook de schoonmaak van het personeelsgedeelte (refter, kleedkamers, sanitair...) behoort tot jouw taak. Je werkt dagelijks in een variabel uurrooster voor- of namiddag van 8u30 tot 12u15 of van 12u45 tot 16u30. Je werkt 1 weekend op 3.

zoekt (m/v) 2 enthousiaste

MAATSCHAPPELIJK ASSISTENTEN

Profiel Hard werken schrikt je niet af. Als afwasser kun jij goed zelfstandig werken en durf jij je verantwoordelijkheden te nemen. Je bent flexibel en springt al eens in voor je collega's. Je respecteert de veiligheidsnormen tijdens de werkzaamheden. Een diploma is niet vereist, maar met enige ervaring als keukenhulp, heb je zeker een streepje voor!

Je maakt deel uit van het team en werkt onder leiding van de hoofddeskundige sociale dienst. De sociale dienst verzekert algemene maatschappelijke dienstverlening aan elke inwoner waarvoor het OCMW bevoegd is teneinde de mogelijkheid te bieden een leven te leiden dat beantwoordt aan de menselijke waardigheid. De maatschappelijk

Aanbod Een halftijdse tewerkstelling, maaltijdcheques (€8), fietsvergoeding voor wie naar het werk fietst, 100% tussenkomst in het openbaar vervoer, hospitalisatieverzekering, 2de pensioenpijler, gunstige verlofregeling, mogelijkheid tot het meenemen van alle relevante jaren anciënniteit uit de privésector of als zelfstandige en leuke collega's die je graag zullen ontvangen.

Interesse? Zin om ons team te komen versterken? Maak het onderscheid met andere sollicitanten en overtuig ons met een gerichte motivatiebrief.

Solliciteer uiterlijk woensdag 6 februari 2019 via onderstaande link, datum e-sollicitatie telt:

Diplomavereisten: heidszorg of een daarmee gelijkgesteld diploma.

https://www.jobsolutions.be/register/3357

Geïndexeerde brutomaandwedde: DB576411A9

uiteraard dien je te beschikken over de nodige competenties en persoonlijke kwaliteiten om de beoogde functie optimaal in te vullen Je bent in het bezit van een rijbewijs B. Aanbod:

Interesse? personeelsdienst@huldenberg.be

eveneens tegen ontvangstbewijs worden afgegeven op de personeelsdienst of per mail worden verzonden aan personeelsdienst@huldenberg.be uiterlijk op 10/02/2019.

Uw

personeelsadvertentie

hier?

DB574666A9

uiterlijk op

10/02/2019

-

Functieomschrijving unctieomschrijving - taken: • Je functioneert binnen de technische dienst van het Sociaal Verhuurkantoor, als ploegbaas van de klusjesmannen. • Samen met je collega’s sta je garant voor de goede technische staat van de woningen in ons beheer. • Tot je taken behoren onder meer: het zorgen voor een goede uitvoering van de werkplanning door het aansturen van de klusjesmannen, regelmatig kleine herstellingen of depannages uitvoeren bij onze huurders, vooral op het vlak van verwarming en sanitair, de organisatie van het verhuurklaar maken van de woningen na het vertrek van een huurder, het oplossen van eventuele problemen op de werkvloer.

contacteer ons snel op rrs@roularta.be of 051 26 67 89 DB486277C8

• Je bent vertrouwd met het technische beheer en de lichte renovatie van woningen; • Je hebt ervaring in het oplossen van vaak voorkomende problemen in huis (mbt. sanitair, verwarming, elektriciteit, …); • • Je hebt sterke leidinggevende en pedagogische kwaliteiten; • in Brussel en de doelgroep van het Sociaal Verhuurkantoor, alleenstaanden en gezinnen met • Je bent vlot tweetalig, Frans en Nederlands; • Je kan communiceren met mensen met verschillende sociale achtergronden; • Je hebt een rijbewijs B; •

Aanbod: anbod: • een voltijdse opdracht van onbepaalde duur • een boeiende baan in een dynamisch team • opleidingsmogelijkheden • arbeidsduurvermindering in functie van de leeftijd • loonbarema B1c van PC 319.10 • maaltijdcheques

SICLI nv is de Belgische leider in brandbeveiliging (brandblussers, brandweermateriaal, detectiesystemen, blussystemen,…). Sinds 1925 zijn we aanwezig op de Belgische markt.

Voor de expansie van ons bedrijf zijn wij op zoek naar volgend profiel (m/v):

DB576173A9

€

Regionale Vertegenwoordiger voor de regio Brussel (1030 - 1140 - 1200) & Asse - Zellik - Grimbergen - Vilvoorde

Regio Sint-Agatha-Berchem

Verdien

Functie: • Je zorgt door actieve prospectie voor de realisatie van de commerciële objectieven • Je bouwt langetermijnrelaties op met het gevestigd cliënteel • Je werkt vanuit jouw woonplaats en rapporteert aan de Sales Manager • Je adviseert onze klanten over ons gamma (producten, systemen, diensten) en realiseert rechtstreekse verkopen en laat je hiervoor bijstaan door de technisch-commercieel afgevaardigde • Je werkt op basis van een bediendestatuut met ongelimiteerde commissieverloning.

jij genoeg?

Profiel: • Je bent tweetalig Nederlands / Frans • Je genoot een technische of commerciële opleiding of gelijkwaardig door verkoopervaring • Je hebt ervaring in de verkoop van goederen en diensten in een B to B markt • Je werkt zelfstandig in jouw sector en werkt samen met de binnendiensten om je zakencijfer te realiseren • Je bent woonachtig in de sector en beschikt over een voertuig • Je hebt een vechtersmentaliteit en houdt van prospecteren.

Bent u gemotiveerd en polyvalent?

Heeft u zin om een loopbaan op te bouwen in een begrafenisonderneming?

Spreekt u perfect Nl/Fr en bent u in het bezit van een rijbewijs B? Dan bent u misschien wel de persoon die wij zoeken!

Taakomschrijving: aangiftes, drager, kistingen, …

Alles wat je moet weten over loon, extralegale voordelen en indexeringen op DB576174A9

Sicli nv zorgt voor een grondige opleiding, een uiterst gevarieerde en aantrekkelijke functie met grote verantwoordelijkheden en een competitief salaris met extralegale voordelen.

Interesse? Stuur dan jouw cv naar cm@sicli.be of per post naar SICLI nv, t.a.v. dhr. Michot, Merlostraat 1 te 1180 Brussel.

Begrafenisonderneming

Goossens - Hulsmans

Tel. inlichtingen 0475 932 644 (tss. 14u-18u) of cindy_hulsmans@hotmail.com

Streekpersoneel.be/loon DB486160C8

DB576732A9