Oranje Blumen

OVERDEVEST IS EEN FAMILIEBEDRIJF PUR SANG

TEKST

FOTOGRAFIE

Terwijl we door de verwerkingshal lopen, waar een serie tafels en lopende banden het beeld beheersen, zien we hoe bloemen worden verzameld, ingepakt en op karren geladen. Om vervolgens te verdwijnen in een van de twee eigen vrachtwagens, die twee keer per week naar Duitsland rijden. Sjors Overdevest: ‘Hierdoor zijn we steeds in staat verse handel aan te bieden.’ Het verschil met de lijnrijders is dat ze de ingekochte bloemen leveren aan derden, ‘zelfstandige winkeliers’. ‘Wij exploiteren negen eigen winkels in de grotere steden onder de naam Oranje Blumen. Wij kopen de handel in, verwerken deze, doen zelf het transport, waarna alles direct aan de consument wordt verkocht.

Het assortiment van Overdevest bestaat uit alle bloemsoorten die er dat seizoen te koop zijn. Jaarrond worden rozen aangeboden, vanzelfsprekend naast tulpen, ook de orchidee is zeer geliefd. ‘De Duitse markt verschilt niet zo veel van de Nederlandse. Duitsers zijn alleen gek op Hollandse bloemen,’ vertelt Sjors. ‘Ze noemen het ook: “bei den Holländer”. En ze komen niet alleen voor de bloemen, maar ook voor een praatje. Voor hen is de kwaliteit leidend en de hoogte van de prijs minder belangrijk. Daarom verkopen we in Duitsland ook alleen maar A-kwaliteit.’

DAGELIJKSE ROUTINE

Sjors en zijn broers Ferry en Berend runnen het bedrijf met hun trouwe medewerkers Frank en John en ook vader Peter speelt nog steeds een grote rol. ‘Ik zou zijn kennis en kunde, vooral van de inkoop, niet willen missen. Een goede inkoper is een verkoper, want hij moet de actuele vraag perfect inschatten: hoeveel kunnen we wegzetten en welke prijs kunnen we ervoor vragen?’

De dagelijkse routine ligt vast: drie tot vier keer per week om vijf uur naar de veiling, met vier man inkopen en de oogst opladen op karren. Die gaan naar Noordwijkerhout om te worden verwerkt tot bosjes van tien stuks of tot complete boeketten. Vervolgens worden de karren logistiek slim in de vrachtwagens gezet om het uitladen zo doelmatig mogelijk te maken.

Overdevest kijkt met vertrouwen naar de toekomst. De negende winkel werd in 2021 in Mainz geopend en het plan is om dat aantal geleidelijk te laten stijgen. ‘Kansen en mogelijkheden zijn er genoeg,’ zegt Sjors, ‘maar alles staat of valt met het aantrekken van de goede medewerkers; wij hebben ook last van de krapte op de arbeidsmarkt. Maar corona zijn we gelukkig te boven gekomen. Dat was een moeilijke periode, want Duitsland zat achttien weken op slot waardoor we fors achteruitboerden. Dat gat is inmiddels gedicht en we zijn er sterker uitgekomen.’

De werkgever van Olav Troost (23) vindt het geen probleem dat hij op reis gaat naar Nieuw-Zeeland, dus Olav pakt de kans met beide handen aan. Na een vliegreis van 25 uur start een leerzame en leuke periode in de provincie Southland. Bijna drie maanden werkt hij keihard voor de Noord-Hollandse tulpenbroeierij Triflor, dat in 1991 is gestart met het telen van tulpen op het zuidelijk halfrond. Olav: ‘De zomers en winters zijn daar precies andersom dan bij ons. Zo verlengen ze het tulpenseizoen dus.’ De versterking van de Nederlanders is in het hoogseizoen hard nodig. ‘Nederland gaat voorop in de tulpenteelt, in NieuwZeeland hebben ze niet dezelfde kennis.’

Kijkje In De Keuken

In korte tijd leerde Olav zijn 22 nieuwe collega’s goed kennen. In de drukste periode maakten ze werkweken van 80 uur. ‘In Nederland werk ik al zes jaar met dezelfde mensen. Nu kwam ik in het hoogseizoen bij een ander bedrijf en moest ik meteen meedraaien met de rest. Dat ging gelukkig goed, ik heb een hoop nieuwe vrienden gemaakt.’

Olav Troost werkt sinds zijn opleiding aan de Tuinbouwschool bij WAM Pennings, een grote tulpenkwekerij in Noordwijkerhout. Wanneer een oud-studiegenoot aan Olav vraagt of hij mee wil op werkavontuur naar Nieuw-Zeeland, hoeft hij niet lang na te denken.

DGedurende zijn werkavontuur heeft Olav veel geleerd. ‘Je mag een kijkje in de keuken van een ander nemen, dat is bijzonder. In de Bollenstreek telen we bijvoorbeeld op zandgrond, maar in Nieuw-Zeeland doen ze dat op kleigrond. De manier van oogsten is daardoor ook anders.’ Bovendien heeft Olav kennis opgedaan over het drogen en bewaren van tulpen: ‘Dat deed ik in Nederland nog niet.’

Succesvol Groeiseizoen

Southland heeft een enorm lage bevolkingsdichtheid. ‘Als ik in de ochtend naar mijn werk reed, kwam ik niemand tegen. De vele ruimte zorgt ook voor een andere werkwijze dan in Nederland. Je hoeft geen rekening te houden met een buurman. Hierdoor zijn er in Nieuw-Zeeland minder regels voor gewasbescherming en kunstmest.’ Olav kan terugkijken op een goed groeiseizoen. ‘Dat hebben we met het hele bedrijf gevierd tijdens een weekendje weg naar een grote stad.’

Een Reis Vol Hoogtepunten

Na het harde werken, was het tijd voor vakantie. ‘We zijn een week lang Zuidereiland doorgereden.’ Het hoogtepunt was een bezoek aan een wijnboer uit De Zilk. ‘Hij is geëmigreerd en heeft nu een wijngaard in Nieuw-Zeeland. We hebben een rondleiding gehad en een proeverij gedaan. Daar hebben we veel geleerd én geproefd, het was een leuke ervaring.’ De vakantie betekende ook het einde van zijn avontuur: ‘Ik heb eigenlijk alleen maar leuke dingen gedaan, volgend jaar ga ik zeker weer.’