‘We leren elkaar beter kennen en worden er slimmer van’

Dennis Acke (24) en Jan Brandenburg (58) werken allebei met veel passie en plezier bij de brandweerpost van Sluis. Ze geven ons een inkijkje bij post Sluis door te vertellen over hun meest bijzondere uitruk, wat ze zoal meemaken en waar ze trots op zijn.

Hoe lang werk je al bij de brandweer?

Jan: ‘Inmiddels ben ik 33 jaar bij de vrijwillige brandweer van Sluis, waar ik al vele jaren bevelvoerder ben. In Sluis hebben we een ploeg die uiteenloopt qua leeftijd. We hopen ook jongeren te enthousiasmeren om zich aan te melden.’

Dennis: ‘In 2018 heb ik voor het eerst een oefenavond bijgewoond, waarbij ik actief mocht deelnemen. Zo speelde ik slachtoffer en heb geholpen bij de voorbereiding van de oefening. Dit was het punt waarop ik me realiseerde hoe mooi het brandweervak is. Het redden van levens, maar ook de gezelligheid en hechtheid onder elkaar deden mij niet lang twijfelen. Sindsdien heb ik haast geen enkele oefening gemist. Al gauw startte ik met de opleiding om volwaardig brandweerman te worden.’

Hoe ben je bij de brandweer terechtgekomen?

Jan: ‘Zelf ben ik bij de brandweer gekomen door een kennis. Er was, net als nu, een tekort aan vrijwilligers. Die kennis stelde voor om eens naar een oefening te komen kijken. En ik ben eigenlijk nooit meer weggegaan. Het redden van mens en dier geeft een heerlijk motiverend gevoel. Je moet het ondergaan om dit gevoel te ervaren. Ook kunnen we onderling over allerlei onderwerpen praten, elkaar helpen waar nodig en dat maakt de groep hecht.’

Dennis: ‘Al van kleins af aan ben ik nieuwsgierig naar hulpdiensten. Zo gauw ik een sirene hoorde, wilde ik meteen gaan kijken. Met name brand en rook vond ik spannend en interessant. Via een collega raakte ik getriggerd om eens een kijkje te gaan nemen bij de vrijwillige brandweer van Kloosterzande. Als mijn collega werd opgepiept, wilde ik meteen weten wat er aan de hand was en waar; ik checkte dan ook direct P2000.’

Welke uitruk is je het meest bijgebleven?

Jan: ‘In de 33 jaar dat ik bij de brandweer werk, zijn er honderden inzetten gepasseerd en geen enkele was hetzelfde. We komen helaas ook voor vervelende inzetten te staan en dan is het zeer belangrijk dat er een goed team achter je staat. Eén van de uitrukken die ik niet snel vergeet, is een alarmering ‘paard in de sloot’. Eenmaal aangekomen op de plaats van het incident zagen we wel de ruiter staan, maar er was geen paard te zien. Wat bleek? De sloot was zo diep en vol begroeiing dat je het paard niet zag liggen. We zijn enkele uurtjes bezig geweest om het paard op het droge te krijgen. Een brand op de camping waarbij diverse caravans in brand stonden herinner ik mij ook nog goed. We konden moeilijk een zogeheten ‘stoplijn’ maken, omdat de camping zo vol stond. Daardoor zijn vele caravans verloren gegaan. Zulke inzetten maken indruk, zeker omdat we in eerste instantie te weinig slagkracht hadden.’

Sluis ligt vlak aan de Belgische grens en staat bekend als een gemoedelijk en sfeervol winkelstadje. Deze oude vestingstad heeft een rijke historie en een Bourgondische sfeer. Sluis telt rond de 2.500 inwoners en is met een bezoekersaantal van rond de vijf miljoen mensen per jaar een drukbezochte plek.

‘Het meest trots ben ik op ons hechte team’

Dennis: ‘De uitruk die tot nu toe de meeste indruk op mij heeft gemaakt, is de grote brand bij een bakkerij in Oostburg. Voor het eerst sinds het behalen van het examen Manschap Brand rukte ik als volwaardig brandweerman uit. Samen met Jan mocht ik mee naar binnen. Na afloop van de uitruk gaf deze inzet mij een enorm voldaan gevoel. Samen hebben we de brand succesvol kunnen blussen en gered wat mogelijk was.’

Waar ben je het meest trots op?

Jan: ‘Waar ik het meest trots op ben is op de groep zelf. We steken onze ziel en zaligheid in het bieden van een helpende hand in geval van nood. Ook zien we veel ellende, maar we kunnen er goed over praten. Dat maakt ons team sterk. Sinds jaar en dag doen wij altijd mee aan de brandweerwedstrijden door het hele land. Dit doen we met velen van de ploeg en de partners gaan vaak ook mee. We zien dit als binding en daarnaast kunnen we aan onze partner laten zien wat we allemaal doen. Op die manier leren we elkaar beter kennen en we worden er altijd slimmer van. In 1988 zijn we Nederlands kampioen geworden. Dat willen we natuurlijk graag nog eens over doen!’

Dennis: ‘Het meest trots ben ik op ons hechte team, waarmee we bijdragen aan de veiligheid van Sluis en omgeving. Zo gauw ik volledig gediplomeerd brandweerman ben, hoop ik nog jaren met veel plezier mijn passie te mogen verwezenlijken!’

De collega’s van post Sluis geven het stokje door aan post Anjum (Fryslân)