ήταν κάποτε το τίποτα...
που όλο ζητούσε να βρει κάτι όσο κι αν έψαχνε δεν έβρισκε τίποτα
σκέφτηκε να φτιάξει κάτι μα τίποτα δε φτιάχνεται απ΄ το τίποτα
ώσπου
ξάφνου...
εμφανίστηκε
κάτι
δεν ήταν κάτι σπουδαίο αλλά απ΄ το τίποτα... το τίποτα κοιτούσε με θαυμασμό κοιτούσε και ξανακοιτούσε
μεγαλώνει
να μεγαλώνει
και σαν να μην έφτανε αυτό...
και να απλώνει το κάτι
και κάτι άλλο
κι
άρχισε να
ύστερα το κάτι
έφερε
και κάτι άλλο και κάτι ακόμα
δεν ήξερε πού να πρωτοκοιτάξει
ενώ
δε
να
από
τα κάτι
σταματούσαν
ξεφυτρώνουν
παντού
ήταν κι εκείνος
ο παράξενος ήχος...
τον είχε ακούσει
από την αρχή
μα τώρα ήταν
πια ξεκάθαρος
ένα κάτι που
έκανε τικ-τακ
το τικ-τακ κάτι
έβαζε όλα τα
κάτι
σε σειρά
κι
