WEEKBLAD VOOR
DEURNE
3 Jacqueline Schrama Walsbergse Mens
5 Veel belangstelling voor vernieuwde Peelbascule
11 Lisa van der Wallen wint Kerststerren Springen
24 december 2014 We e k Jaargang 111
52
WWW.WEEKBLADVOORDEURNE.NL
15 De Bron haalt 1.434 euro op voor Serious Request
17 Wandelen door de Peel op kerstavond
Ook voor uw
KADO artikelen
Dierenspeciaalzaak en kadoshop “Dobey” Steegs
Uniek in assortiment • Uniek in uitstraling • Uniek in kwaliteit Uniek in presentatie • Uniek in service • Uniek in Kadoartikelen
Grotel 5 5761 RA Bakel Tel. 0492 463888 www.grotels hof.nl info@grotelshof.nl
Waar u de Brabantse sfeer nog proeft!
Herberg Grotelshof Grotel 5 • 5761 RA Bakel Tel. 0492 463888 www.grotelshof.nl info@grotelshof.nl
Graag tot ziens in ons restaurant! Marieke & Eric
Albert Heijn Asten De kerststal in de Sint Willibrorduskerk in Deurne met links de knikengel. (Foto: Hein van Bakel)
De kerstengel knikt nog altijd DEURNE - Het is Kerstmis, het geboortefeest van Jezus. Kerstmis is bij uitstek de periode voor bezinning, terugblikken op het afgelopen jaar of mijmeren over vroegere tijden. Oud-inwoner van Zeilberg Hans Coolen was onlangs terug en schreef na zijn bezoek onderstaand verhaal over Zeilberg in vroegere jaren. Een verhaal dat voor velen momenten ven herkenning zal opleveren. Het team van het Weekblad voor Deurne wenst u veel leesplezier en fijne kerstdagen.
‘Met de sluiting van de Zeilbergse Willibrorduskerk in het vooruitzicht, bracht ik enkele jaren geleden een bezoek aan het bedehuis waar ik ooit mijn eerste communie deed. Het was een dag waarop veel kerken voor het grote publiek waren geopend. Ik werd er aangesproken door een vrijwilliger die me over zijn parochie vertelde. Zijn verhaal deed me herinneren aan een ver verleden, waarin deze dorpskerk nog het middelpunt vormde van mijn kleine wereld. Met als hoogtepunt de jaarlijkse kerstviering. Dan mocht ik mee naar de nachtmis, gevolgd door een bezoek aan de kerststal. Als je de stal maar dicht genoeg naderde, voelde het alsof je deel uitmaakte van de herdersgroep rond de kribbe. Er stond ook een gipsen engel die je beloonde met een hoofdknik zodra je er een cent aan doneerde. De vrijwilliger die mij zo vriendelijk te woord stond, zou hier wel geen weet van hebben. Bovendien zou de kerstengel al die jaren niet hebben overleefd.
Voorportaal
Terwijl ik me even ontspande in een van de kerkbanken, dwaalden m’n gedachten af naar de jaren veertig van de vorige eeuw. De Tweede Wereldoorlog was in volle gang. M’n ouders hadden me vanuit Eindhoven ondergebracht bij familieleden die een winkelbedrijf runden in hartje Zeilberg. Ik zou daar enkele jaren doorbrengen. Het was er veiliger dan in Eindhoven. In de stad bevonden zich immers veel doelwitten voor de vijand. Mijn overplaatsing van de Eindhovense naar de Zeilbergse kleuterschool markeerde het begin van mijn katholieke opvoeding. In het dorp was iedereen
katholiek. Als je dat niet was, was je heiden en moest je bekeerd worden, zo leerde ik van de nonnen in het dorpsklooster. Elke zondag mocht ik vroeg met een van m’n tantes naar de Willibrorduskerk, waar we plaats namen in gepachte banken. Wanneer we wel eens te laat waren, hadden andere mensen de bank bezet. Ze werden dan gemaand op te krassen, hetgeen ik erg gênant vond. Tijdens de mis werd mijn aandacht steeds getrokken door de mooie glas-in-lood-ramen achter het altaar. Zo moest het voorportaal van de hemel er ongeveer uitzien. En daar was het toch allemaal om begonnen.
Boek van goed en kwaad
Op de kleuterschool, het huidige Debberke, vond de voorbereiding op mijn eerste kerstfeest in de Zeilberg plaats. De nonnen hadden besloten het kerstverhaal door de kleuters te laten naspelen. Voor mij was geen hoofdrol weggelegd. Met twee opgeplakte vleugels mocht ik als engel op een huishoudtrap zitten. Na mijn katholieke vorming door de nonnen volgde de grote school, waar bovenmeester Bremmers de scepter zwaaide. Op zesjarige leef-
tijd deed ik m’n eerste communie. Ik was al eens eerder uit enthousiasme naar de communiebank gelopen, maar onmiddellijk werd ik door een non bij m’n arm gegrepen en naar m’n plaats gesleurd. Nu alles legaal was, werd de zwaarte van het katholiek zijn meer dan ooit voelbaar. Het was oorlog en als er vliegtuigen overkwamen, ging ik voor mezelf na of ik wel een rein geweten had. Want in het ‘Boek van goed en kwaad’, waarmee wij als jonge communicanten op de grote dag waren voorbereid, stonden afbeeldingen van groene duivels met hoorntjes, brandend in het hellevuur. Dat zou mij niet overkomen. Dat betekende regelmatig biechten, alsook voor 25 cent naar kapper Maas, opdat lichaam en ziel er aldoor fris zouden bijstaan. In de maand oktober, de rozenkransmaand, moesten de leerlingen van de lagere school elke dag voor het schoolgaan naar de kerk. Ter controle kreeg iedereen ‘n A4-tje waarop een ingekorte rozenkrans was afgedrukt. Voor het begin van de les mocht iedereen één kraal geel of zwart inkleuren. Zwart stond voor verzuim. Duidelijker kon een afvallige niet te schande worden gezet. De zaak beduvelen was er niet bij. Want dat leverde weer een zonde op.
Zware granaten
In het winkelpand van m’n tantes bevond zich de telefooncentrale waarop alle abonnees van de Zeil-
Vervroegd aanleveren DEURNE - Weekblad voor Deurne verschijnt ook op oudejaarsdag. De verspreidingsdag is woensdag 31 december. Vanwege de kortere productieweek sluiten we wel eerder af met het aannemen van advertenties. Dit kan tot woensdag 24 december
16.00 uur via advertenties@weekbladvoordeurne.nl. Persberichten kunnen tot uiterlijk maandag 29 december 12.00 uur worden ingestuurd via redactie@weekbladvoordeurne.nl. Bij voorbaat dank voor uw medewerking. Voor informatie tel. 0493-352600.
berg waren aangesloten. Elke verbinding moest handmatig tot stand worden gebracht. Er viel echter niet veel te verbinden omdat het dorp maar zeven telefoontoestellen telde en elk telefoonnummer uit maar één cijfer bestond. Zo hoorde nummer 1 bij pastoor Van Aalst en nummer 7 bij de plaatselijke aannemer Pijnenburg. Wanneer twee abonnees met elkaar waren doorverbonden, mocht er niet worden meegeluisterd. Toch lekte er wel eens informatie uit. Toen de Duitsers bezit namen van de centrale, stond er soms elektrische spanning op de metalen telefoonhoorn. Ook werden er draden gespannen naar de overkant van de weg, richting meisjesschool. Op zekere dag werd deze verbinding stuk gereden door een wagen met hoog opgestapelde turf. Op mijn inspanning om die verbinding te herstellen mocht ik een tirade incasseren wegens collaboratie met de vijand. De laatste oorlogsjaren heeft het overigens nog flink gespannen in de Zeilberg. In de hof achter café Beijers stond een zwaar kanon dat met overweldigende dreunen zware granaten afvuurde. Voordat de bevrijders kwamen, werden de bovenverdieping van het winkelpand en de telefooncentrale door projectielen getroffen. We zijn toen met z’n allen naar de pastorie aan de overzijde van de weg gekropen om daar in de kelder met dorpsgenoten het verdere onheil af te wachten. Er is daar veel gebeden. En het heeft geholpen, zo weten we nu.
Geallieerde soldaten
Tegen het einde van de oorlog werd de Zeilberg overspoeld met geallieerde soldaten. Op het gymnastiekveldje bij het trouwlaantje, naast het kerkhof, richtten ze een tentenkamp op. Daar was ik regelmatig op bezoek om er ‘hot tea’ te drinken. Ze hadden er kauwgum en poeder waarmee je limonade kon maken. Lees verder op pagina 3
Tweede Kerstdag open van 12.00 tot 17.00 uur WIJ WENSEN IEDEREEN FIJNE FEESTDAGEN EN BOVENAL
EEN GEZOND 2015 Namens iedereen van
Keurslager Antoine van Baars ANTOINE VAN BAARS, KEURSLAGER Stationsstraat 20, 5751 HE DEURNE Tel. 0493-312638, Fax 0493-312638 www.vanbaarsdeurne.keurslager.nl info@vanbaarsdeurne.keurslager.nl
RIJDT U EEN ZIE ZIEPAG. BLZ19 ...
Uw doel gemist?!
DAS Publishers
www.daspublishers.nl
Voor al het lokale nieuws ga naar: www.weekbladvoordeurne.nl