ΤΟ Κ Λ Ε Ι Δ Ι Τ Η Σ Ε Υ Τ Υ Χ Ι Α Σ

« Έ μ ο ί μ // γ έ ν ο ιτ ο καιιχάσΟαι ε ί μή έν τω σταυρω τού Κ υ ρ ί ο υ ή μ ώ ν Ί η σ ο ΰ

μ ο ι κοσ μ ος εσταυρω ται κάγώ τω κοσμώ » (Γαλ. 6,1 4 ).

Ταχυδρ. Διεύθυνσι: Τ.Θ. 3415, (Κ.Τ.Α.) 102 10 ΑΘΗΝΑ

Μ Η Ν ΙΑ ΙΟ Ν ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Ν 0 Ρ Γ Α Ν 0 Ν Ο Ρ 0 Ο Δ Ο ΪΟ Υ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ

Ε’π ϊ ταϊς έορταϊς των Χ ριστουγέννω ν καί τού νέου έτους συνήθεια επ ικ ρ α τεί ν ’ άνταλλάσ- σωνται ευχές. Μ υριάδες εύχές. Οί ίδ ιες εύχές, στερεότυπες:^ «Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα». Ά λλα μέ τις τυπικές αυτές εύχές τί έπιτυγχάνε- ταΐ; Α πλώ ς εκφ ράζεται ό π α να νθρ ώ πινο ς πόθος γ ια μια ευτυχισμένη ζωή. Ό λ ο ι άνεξαιρέτω ς, μικροί και μεγάλοι, θέλουμε να ζοϋμε ευτυχισμένοι. Άλλ’ έρωτάται· Ποιά είνε ή πηγή τής αληθινής ευτυ χία ς; Μ ήπως τ α πλούτη κα ι τά υλικά ά γα θά ; Μ ήπως οί σαρκικές ήδονές και οί διασκεδάσεις; Μήπως οί τιμές καί οί δόξες; Μήπως ή γνώσι καί ή επιστήμη; Ασφαλώς όχι- τό άποδεικνύουν μυριάδες π αλαιότερα καί νεώ τερα π α ρ α δείγμ α τα μεγιστάνων τοΰ πλούτου, πού μέσα στους ύλικούς τους θησαυρούς καί τις απολαύσεις αίσθάνθηκαν την π ίκ ρ α της ζωής καί την άπογοήτευσι καί αύτοκτό- νησαν. Κ άπου άλλου, λοιπόν, εινε ή ρίζα, ή μυστική πηγή τής αληθινής εύτυ- χίας. Πού; Άκούσατε, παρακαλώ .

Ώ ς επίσκοπος, πά ντο τε μέν, άλλ’ ιδιαιτέρω ς τώ ρα τις άγιες ήμέρες έχω καθήκον νά τονίσω, ότι ή μυστική πηγή τής πρ αγμ α τική ς ευτυχίας τού ανθρώπου είνε μία. Κ αί αύτή εΐνε ό Θεός, είνε ό Κ ύριος ήμών Ιη σ ού ς Χριστός, τού όποιου αύτές τις ήμέρες εορτάζουμε τήν ένανθρώπησι. Τό είπε ό ϊδιος: «Έ γώ ε ίμ ι ή όδόζ καί ή αλήθεια καί ή ζα> ή » (Ίω άν. 14, 6), δηλαδή ή άληθινή, ή ευτυχισμένη ζωή. Π ράγματι ό Χ ριστός μέ τήν ύπέροχη διδασκαλία του π ε ρί άγάπης, μέ τό ασύγκριτο μεγαλείο τής άγιας του ζωής, μέ τήν ύπερτάτη θυσία του γιά τον άνθρωπο, έγινε Σω τήρας καί άσφαλής οδηγός, άνοιξε τό δρόμο, που οδηγεί τον άνθρω πο σε άνώτερο είδος ζωής, πνευματικής ζωής,

Ε ύ χ έ ς α νεκπ λήρω τες ΐρήσήλθαμε μέ τή χάρι του ΘεοΟ σέ νέο πολιτικό έτος. Οί πολίτες τών μεγαλοπόλεων αύτοϋ τοΰ κόσμου υποδέχθηκαν ώς συνήθως τό ν έ ο έτος μέ φαντασμαγορικά πυροτεχνήματα (τά όποια δ υ σ τυ χώς στήν Ιταλία έγιναν αιτία νά φο- ν ε υ θ ο ΰ ν δ ύ ο άνθρωποι καί νά τραυματιστούν 561), εντυπωσιακές εκδηλώσεις, σαμπάνιες, τραγούδια καί εύχές γιά ειρήνη, πρόοδο, χαρά καί ευτυχία. Οί ίδιες εύχές άντηλ- λάγησαν και τήν περυσινή πρωτοχρονιά. Πόσοι όμως άνθρωποι καί πόσο βίωσαν τήν πολυπόθητη αύτή χαρά, ευτυχία καί ειρήνη; Ά ς έστι- άσωμε τήν προσοχή μας μόνο στήν Πατρίδα μας, άν καί ή πολυδιαφημι- ζομένη καί πολυσυζητημένη παγ- κοσμιοποίησι, άλλά καί ή καταπληκτική τεχνολογική πρόοδος στούς τομείς των μεταφορών καί επικοινωνιών έχο υ ν μετατρέψει τήν άν- θρωπότητα σ’ ένα παγκόσμιο χωριό, ούτως ώστε όσα συμβαίνουν σ' ένα μέρος τής γης νά επηρεάζουν έμμεσα ή άμεσα καί τά ύπόλοιπα μέρη τοΰ πλανήτου μας.

Δυστυχώς στη Πατρίδα μας, άντί γιά χαρά, είρήνή καί εύτυχία, όπως άλληλοευχηθήκάμε πέρυσι, βιώσα- με όλοι οί "Ελληνες, άλλος όλιγώ- τερο καί άλλος περισσότερο, κατά τό έτος 2011, θλίψι, κατάθλιψι, ταραχή, άβεβαιότητα, άνασφάλεια καί δυστυχία. Αιτία ή συνεχιζόμενη καί έντεινομένη οικονομική κρίσι, ή όποία έχει βυθίσει τή χώρα μας σέ μιά πρωτοφανή ϋφεσι, όμοια τής οποίος γνώρισε ή Πατρίδα μας μόνο κατά τή διάρκεια τής Γερμανικής Κατοχής.

Πώς όμως έλπίζαμε νά άπολαύ- σωμε χαρά, ειρήνη καί εύτυχία, τή στιγμή πού οί περισσότεροι νεοέλληνες άπαρνηθήκαμε, μέ τόν κ ο σμικό καί άντορθόδοξο τρόπο ζωής, ποα) σ υνειδ η τά έπιλέξαμε νά ζοϋμε, τήν πηγή τής άληθινής χαράς, τόν μοναδικό δοτήρα καί έγ- γυητή τής εύτυχίας, τόν βασιλέα καί χο ρ η γό τής ειρήνης καί όλων τών άγαθών, τόν Θεάνθρωπο Κύριο Ιησ ο ύ Χριστό;

Π ρόσκαιρη και αίωνία κόλασι

Θεω ρ ο ύ ν « κα τα σ τρ ο φ ή » καί «κόλασι» πολιτικοί καί δημοσιογράφοι τήν πιθανή έξοδο τής Ε λ λάδος άπό τή ζώνη τού εύρώ καί τήν επιστροφή της στή δραχμή. Ό- λίγοι όμως έχο υ ν συνειδητοποιήσει, ότι ή οδυνηρή αύτή κρίσι, πού βιώ νουμε, είναι άποτέλεσμα τής εξόδου μας άπό τό πατρικό σπίτι μας, τ ή ν Ε κ κ λ η σ ί α , τής άπο- μα κρύ νσ εώ ς μας άπό τ ό ν φ ιλ ό στοργο Πατέρα μας, τόν Θεό, καί τής άσωτης ζωής, πού ζοϋμε μακριά άπ’ Αύτόν. "Οσο δέ δέν συνειδη-