Powrót Artysty E

rich Buchhholz jest jednym z najciekawszych twórców niemieckiej awangardy. Jego abstrakcyjne płaskorzeźby uważane są za ikony XX wieku, grafiki za historię awangardy, a projekty budynków za wizjonerskie. Choć urodził się w Bydgoszczy, w Polsce jest praktycznie nieznany. Stan ten próbuje zmienić wystawa Erich Buchholz. Historia sztuki to jedno wielkie fałszerstwo. Ekspozycja zorganizowana z okazji 50. rocznicy śmierci artysty oraz 100. jubileuszu powstania jego dzieła totalnego – berlińskiego atelier – przybliża dorobek twórcy, wszechstronnego malarza, architekta, rzeźbiarza, grafika i projektanta. Tytuł nawiązuje do autobiografii Buchhholza, w której sprzeciwia się zepchnięciu go na margines „oficjalnej historii sztuki” po II wojnie światowej. Na wystawie zobaczymy rekonstrukcję opus magnum artysty – pracownię zaprojektowaną w 1922 roku, kruche obiekty przestrzenne ze szkła i pleksi oraz złocone abstrakcyjne reliefy.

Erich Buchholz, Kiosk z reklamą świetlną, MUSKO, 1923, Kunstforum Ostdeutsche Galerie Regensburg – depozyt Arenda

Ebelta

Artystyczny horyzont Bałtyku

Czy sztuka ocali świat? Nawet wśród artystów i artystek zdania są podzielone, choć zdaje się dominować sceptycyzm. Jest natomiast katalizatorem, który może zmienić nasze myślenie o mieście i przestrzeni publicznej, o lokalnych społecznościach, a nawet o tym, czym w ogóle jest „lokalność”. Z tego przekonania powstała idea międzynarodowego konkursu rzeźbiarskiego Baltic Horizons. Cztery instytucje kultury z Polski, Litwy, Łotwy i Finlandii wybrały łącznie jedenaście nazwisk artystek i artystów. Ich zadaniem było przygotowanie projektu rzeźby lub instalacji artystycznej na temat Morza Bałtyckiego i zmian klimatycznych. Powstało w ten sposób jedenaście zupełnie różnych spojrzeń i reakcji na najważniejsze wyzwania współczesności. Który projekt stanie w tym roku Sopocie?