Righttodissent

Noong lumabas ang mga anonymous accounts na ito, although wala namang direktang umatake sa akin, ang payo ng mga mas nakatatanda ay huwag na lang sila pansinin. Admittedly, wala akong ginawa to address the issue. (Ang hindi pagpansin ay considered as doing something?). Honestly, I believe this is the best (or at least the most feasible) course of action. Social media, and the digital world in general, is so overwhelmingly vast that these anonymous accounts seemed so out of reach. Every single thing that exists in this space is made up of pixels, intangible and can be created (and destroyed) in a single click. Preventing or trying to stop these anonymous accounts is almost impossible. And frankly, doing so is like depriving them of their right to dissent. Furthermore, it only promotes censorship, at parang wala na tayong pinagbago sa mga diktador.

Bilang indibidwal, may responsibilidad pa rin na gamitin ang social media sa tamang paraan: hindi para manlinlang, at hindi para sa pansariling interes; mapa-private, public, o anonymous man. At sa kabuoan, kapag pinagsama-sama ang ating mga individual efforts, ay makakagawa tayo ng isang digital environment na ligtas, bukas, totoo, at mapanghamig imbis na huwad, narrow-minded, at antagonizing. Hindi dapat kinakakatakutan ang social media. Imbis ay dapat tignan at itrato natin ito bilang isang tool na makatutulong sa atin na mas mapadali ang pagconnect sa ibang tao, kasama na ang mga anonymous accounts.