
3 minute read
Tazzy
Tazzy, de blindengeleidehond van Philippe, kreeg zijn basistraining bij Sybren.
Voor Sybren was het de eerste keer dat hij pleegouder was voor een BCGpup. Als echte hondenliefhebber viel Sybren meteen voor het idee om een pup te helpen voorbereiden voor zijn opleiding tot geleidehond. Tazzy mocht overal met hem mee, zoals hij dat nu als geleidehond ook mag. Ondertussen woont zwarte labrador Gonzo bij Sybren. We laten Sybren graag even aan het woord.
Advertisement
Waarom ben je pleeggezin geworden?
“Ik heb altijd een grote interesse gehad in honden. Zelf hadden we thuis ook altijd honden. Toen ik te horen kreeg dat het BCG op zoek was naar pleeggezinnen, twijfelde ik dan ook geen seconde. Een pup trainen én tegelijkertijd iets goed doen voor andere mensen. Ik schreef me in voor een informatiesessie en werd daarna nog enthousiaster.”
Heeft het je leven veranderd?
“Niet dramatisch, maar er zijn wel degelijk een aantal zaken veranderd. Elke uitstap die je maakt, of het nu naar de apotheek is of de bakker, de pup gaat overal mee naartoe. Dit vraagt een beetje voorbereiding en het kost, zeker in het begin, allemaal iets meer tijd.”
Wat vind je het moeilijkste?
In het begin vond ik sommige voorwaarden best moeilijk. Ik mocht Tazzy bijvoorbeeld niet meenemen in de zetel om samen te ontspannen. Je voedt natuurlijk een hond voor iemand anders op. Je stelt jezelf erop in dat je de pup moet binnenbrengen om verder getraind te worden tot blindengeleidehond, maar hoe dat dan precies zal zijn weet je natuurlijk niet op voorhand. Nu Tazzy als geleidehond bij Philippe woont, denk ik daar anders over. Ik weet ondertussen hoe goed Tazzy en Tripple het daar hebben, ze zijn super goed terecht gekomen en dat is fantastisch.
Hoe pak je de trainingen aan?
“Ik nam Tazzy overal mee naartoe. Naar het park, de stad, de supermarkt of de slager. Ik probeerde hem aan zoveel mogelijk dingen te laten wennen en van hem een sociale hond te maken. Voor de commando’s trainde ik 10 minuutjes per dag heel intensief en 10 minuutjes op een spelende manier. Op dagen dat het vlot ging, maakte ik daar uiteraard gebruik van en deden we iets extra.” Bij Gonzo ligt het een beetje anders. Sommige dagen lukt het super goed, op andere dagen gaan de trainingen minder goed. Dan is het belangrijk om goed gebruik te maken van de goede dagen.
Wat was tot nu toe het leukste moment?
“Tazzy was een rustige onderdanige pup. Toch was hij steeds heel ondernemend en ontzettend nieuwsgierig naar zijn omgeving. Als ik hem iets aangeleerd kreeg, werd ik zelf heel erg enthousiast. Ik herinner me een moment dat ik eens met hem in de stad aan het trainen was. Hij volgde mijn commando goed op en ik begon hem natuurlijk luid en vrolijk te belonen. Aan de andere kant van de straat zagen mensen mij bezig, maar ze hadden Tazzy niet gezien. Ik zag ze toen echt denken ‘wat een vreemde man is dat’. Toen moest ik toch heel hard lachen. Voor Gonzo duren de trainingen soms iets te lang. Het gebeurt wel eens dat we ergens moeten wachten en als het dan te lang duurt, krijgt hij het soms moeilijk. Dat maakt hij graag duidelijk door gek te doen. Met zijn puppyjasje aan, hoort dat eigenlijk niet. De reacties zijn erg fijn. Iedereen maakt een babbeltje of is heel nieuwsgierig. Je hebt plots veel meer gesprekken op straat. Ik vind het heerlijk om uit te leggen waar ik de honden precies voor aan het voorbereiden ben en tegelijkertijd is dit ook weer een trainingsmoment, aangezien ze dan flink moet blijven zitten. Ook het contact met de organisatie is erg leuk. Je wisselt ervaringen uit en hebt veel meer sociale contacten.”
Waarom zou je het andere mensen aanraden?
“Vanaf week 1 wist ik al, dit doe ik sowieso opnieuw. Je hebt zoveel interactie met je pup en ziet hem dagelijks groeien. Met dit fijne werk gaat er hopelijk een wereld open voor een persoon met een visuele beperking. Nu ik Tazzy ook aan het werk gezien heb, werd dit bevestigd. Het is echt super belangrijk. Voor mij persoonlijk is het ook een absolute verrijking van mijn leven. Dat Tazzy het als geleidehond zo goed doet, geeft een ontzettende boost aan mijn zelfvertrouwen.