1980/1981__40 ANOS DA REVISTA BREOGÁN__2020/2021
Un Conto de Revista “O ABRAIO DE XIANA BULEBULE” 1 Polos altofalantes do colexio xa soaba a cantiga que indicaba que viña de rematar outro día de escola. Xiana meteu axiña todas as súas cousas na mochila, colleu o chaquetón, e púxose na ringleira do seu curso. Ese era un día distinto, pois todas e todos os compañeiros levaban na man cadanseu exemplar da revista do cole, a Revista Breogán, que repartira a mestra Antía. Xiana, desexosa de saír axiña, ía inqueda na ringleira. Tan pronto como pisou o patio, ollou para o portalón e saiu a lume de carozo, case que perdía o cú coa velocidade. Ía leda, dando brincos. No seu pensamento só tiña a imaxe dunha das persoas que ela máis amaba do mundo... con verdadeira tolemia. Alí, na entrada do colexio, estaría quen sempre a agardaba día tras día. Ela tiña ben claro que o agasallo que a mestra lle dera, ía ser para el. Viuno, co seu brazo erguido. Con disimulo, agochou tras as costas a Revista, e comezou a chamalo: - Avó...avó! - Xiana, aquí! - o avó abriu os seus brazos para poderlle dar a aperta máis cobizadaDáme un biquiño, netiña! Que tal foi no cole hoxe? Collida da man do avó, botaron a andar pola beirarrúa: -Tróuxenche unha cousa, avó! Pecha os ollos, veña! -Que é? Que agochas tras as costas? -Anda, porfi, péchaos! Xiana sabía do gusto do avó Xabi pola lectura de xornais e toda clase de libros e novelas. El tiña sido, dende que era unha neniña de dous anos, quen lle lía e inventaba historias e contos. Por iso, ela e o avó Xabier non podían vivir sen ler. - Toma... mira que nos deu a profe Antía! Abre os ollos, avó! - Unha revista! - exclamou o avó abraiado polas cores da portada. - Si, deuma a mestra Anti! En especial para ti, e para todas e todos os da casa! - Pero esta non é unha revista calquera, é a REVISTA BREOGÁN do cole. Non sabía que a seguían publicando. - Que dis avó? Coñécela? - Netiña, ti ben sabes que eu tamén fun alumno do Colexio Balaídos. - Si, dixéchesmo un día! Cóntame máis, avó!