Veez Konkani Global Illustrated Konkani Weekly e-Magazine in 4 Scripts - Devnagari Script.

सचित्र ् हफ्त्याळें

अकों: 3

संखो: 14

मािच 19 , 2020

सावदी तेलाक कोरोना प्रभाव! (आमकां सांडून गेल्लल्लया ववलफी रे बबंबसािो धा वसा​ांिो उगडास) रोि कास्ससया हािी ववशेष मटवी कथा क्रीसतांव पत्रगाररका ‘ददवो’ रुप्यो्सव ‘शहीन बाघ’ मुषकर

राज्य प्रशसती ववजेत कोंकणी कवी

ववल्लसन कटील 1 वीज क क ों णि

राज्य प्रशसती ववजेत कोंकणी कवी

ववल्लसन कटील णवल्सन कटील- ओळ क

कुटम- णिकप १९८० इस्वेच्या आगोसत ३१ तारिकेि जल्मल्लो विल्सन िोशन वसकिेिा गा​ां िान कटील्चो. ग्रेगिी वसकिेिा आनी बेनेविक्ता वसकिेिा हा​ां च्या तेगा​ां भुर्ग्ा​ां पयकी मालघिो. आपलें मुळािें वशकप कटीला​ां त सांपिन इां वजवनयरिां ग वशकपाखातीि दािणगेिे एक-दोन िसा​ां िसती. उपिा​ां त वसनेमा,

सांगीत, सावहत्याच्या मोगाि पिोन वसनेमाक लग्ती

2 वीज क क ों णि

कोसा​ा खातीि बेंगळु िा​ां त िसती. उपिा​ां त कोवियाळाक पाटीां येिन सावहत्य शेता​ां त कृशी. पतीण विया, दोगा​ां भुगीं- आन्वील आनी आन्या; आनी कुटमासिें कटीला​ां त िसती. साणितीक वावर: विल्सन कटील वलकणेना​ां िाि कविता, कावणयो, पदा​ां , िबांध, लेखना​ां -असल्या सावहतीक शेता​ां नी िाि​ि.

’पािळे ’(पािसाक लग्ती चुटुका​ां , कविता पबवलकेशन्स), ’दीक आनी पीक’(कविता, िगती िकाशन), तस्वीांत(तस्वीिें क चुटुका​ां , कना​ा टक कोांकणी सावहत्य अकािे मी), पाकळ्यो(चुटुका​ां : सांपादन, ध्यानिन िकाशन) आनी ’एन कट ां ि’(कविता, वकटाळ िकाशन) एदोळ फायस जाल्ले बूक.

3 वीज क क ों णि

आकाशिाणी, दू िदशान, दसिा कविगोश्टी, ि​िीांद्र नाथ ट्यागोि जल्माशताब्दी बहुभाशा कविगोश्टी, ’मे सावहत्य मेळ कविगोश्टी’, ’जननुिी’ कविगोश्टी, केंद्र सावहत्य एकािे मी िे ल्ल्लांत चल ल्ल्ये गा​ां वधजयांती लग्ती कविगोश्टी आनी सबाि हे ि कविगोल्श्टां नी िा​ां टो घेतला. कोल्चांत चल ल्ल्या पी.जी. कामत फ ि ां े शनाच्या बहुभाशा कविगोल्श्टचो अध्यक्ष आनी कविता टर सटान

आसा कच्या​ा कविता फेसताच्या कविगोल्श्टचो अध्यक्ष जािन कविगोश्टी चलोन िेल्यात. ताच्यो कविता चिताि सिा कोांकणी पत्ा​ां नी जावळजार्ग्ा​ां नी फायस जाल्यात. सोंगीत िेताोंत

4 वीज क क ों णि

केिीन वमसवकताच्या कोिळें त िापाि ल्लें ताचें पयलें पद ’केन्ना केन्ना’ कोांकणी सांगीत िेवमांचीां काळजा​ां वजकल्या उपिा​ां त, आता​ां पदा​ां िचपी जािन कोांकणी सांगीत शेता​ांत तो िेसत आसा. केिीन वमसकीत, अजीत पीटि विसोजा, िोशन बेळमण, अनील पायस, िोबीन वसकिेिा, ह्यािी कोिे या, लािे न्स विसोजा आनी िोशन कोिे िो, नेल्सन मथायस, विवलयां वपांटो पद्रें गी, स्टीिन-

वशल्पाकुवटन्हो, अलफोन्स विवसलिा आनी सबाि सांगीत गािा​ां च्या कोिळें नी ताचीां लागीां लागीां शेंभोि पदा​ां उग्तािाक आयल्या​ां त. कोांकणी

5 वीज क क ों णि

वसनेमा​ां नीय ताचीां पदा​ां लोकामोगाळ जाल्या​ांत. ’एक आसल्याि एक ना’ वसनेमा​ां त पूिाय पदा​ां

ताणेंच वलखल्या​ां त आनी ’प्ल्ल्यावनांग दे िाचें’, ’अशें 6 वीज क क ों णि

कशें जालें’, ‘बेंिकाि’, ‘म्ा​ां गलोि टू गोिा’ वसनेमा​ां वनांय ताणें िच ल्लीां वगता​ां आसात. कन्नडाोंत वावर: कोांकणेवशिाय कन्निा​ां ती बियता. ’सुधा’, ग िी लांकेश’, ’होसतू’, ’सांगात’ आनी हे ि पत्ा​ां नी ताच्यो 7 वीज क क ों णि

कविता फायस जाल्यात. अांबेिकिाच्या १२५व्या जल्मािसा​ा मोकळीक जाल्ल्या विांचणाि १२५ कविांनी लीख ल्ल्या १२५ कन्नि कवितापुांजो 8 वीज क क ों णि

’अरि​िे अांबेिकि’ हा​ां तूां विल्सनाची कविताय आटापल्या. कयद्ा​ां च्या बिे पणाखातीि िाि​ि कच्या​ा PRISON MINISTRY OF INDIA सांस्थ्याच्या सोिनीि बुका​ां त यी ताची कन्नि कविता फायस जायल्या. काव्यमने पांगिान उग्तािाक हाि ल्ल्या ’काव्यकदळी’ बुका​ांत ताची

कविता आसा. ’सांगात’ िकाशनान पगाट ल्लो

9 वीज क क ों णि

’वनषेधक्कोळपट्ट ओांदू नोटू ’ ताचो पयलो कन्नि कविता पुांजो.

प्रिसती-पुरसकार:

10 वीज क क ों णि

आसाकेल्ल्या सावहत्य स्पध्या​ां नी सबाि कविता आनी कावणया​ां क ताणें इनामा​ां आपणायल्या​ां त. ’केन्ना केन्ना’, ’थेंबे थेंबे पािसा’ आनी ’तुजेच खातीि’ पदा​ां खातीि उत्तीम पदा​ां घिणाि जािन तीन पािटीां मा​ां ि सोभाणान आसा कचो जागतीक सांगीत पुिसकाि ताका िाप्त जाला. २०१६ व्या िसा​ा चो वकटाळ यूि पुिसकाि ताका िाप्त जाला. ’एन क ट ां ि’ कविता जम्ाक २०१७ व्या िसा​ा चो िवतश्टीत विमला िी पै पुिसकाि िाप्त जाला. ताच्या ’वनषेधक्कोळपट्ट ओांदू नोटू ’ कविता पुांज्याक २०१९ व्या िसा​ा चो दा​ां ती स्मािक पुिसकाि िाप्त जाल्लो. आनी आता​ां ह्याच बुकाक कना​ा टक सावहत्य अकािे वमचो पुिसकाि िाप्त जाला.

’िाकणो’, ’वकटाळ ’, ’उज्वाि’, ’सेिक’, ’नमान बाळोक जेजू’ ‘दायज’ पत्ा​ां नी- अांतजा​ा ळ पत्ा​ां नी

’वनषेधक्कोळपट्ट ओांदू नोटू ’ बूक विल्सन कटीलाचो फुिलद कन्नि कविता जमो जािन आसोन, टी.एस. गोि​ि​ि हा​ां च्या मुकेल्पणाि, ’सांगात पवत्के’ िकाशनान पगाट केला. फामाद कन्नि किी आिीफ िाजा हाणें िसतािन बिवयल्ल्या ह्या बुका​ां त ५० च्या आस पास कविता आसात. एदोळ च ह्या बुकाविशीां कन्नि सावहत्य ितुाला​ां त जायती चचा​ा चल ल्ली.

11 वीज क क ों णि

क र न वयरस आनी सावणिच

तेलाच खेळ हें बियतना, आयताि माचा​ा ची ८ तािीक, मुांबयत व्हिा​ां िावतचीां धा. कचा तेलाचें मोल एकच दीसा वभति १०% दें िोन िोल्लि ४१.२८क येिन िािला​ां . थोड्याच व्हिा​ां नी असटे लीय आनी जपान ह्या गा​ां िा​ां नी माकेट उग्ती जातेली आनी तेलाच्यें मोल वकतलें पिता तें कळीत ज಼​಼ातेलें. चीना​ां त सुरू जाल्ल्या कोिोन-ियिस वपिे ि​िीं सांसिाि अका​ां त उदे ला. ह्ये वपिे ची खबि येंिच्या पयलें िोल्लि ६३.२७ आसलेलें सिाग दें िोन, आता​ां २५% सिाय जाला​ां . चीन दे स कचा तेल मोलाक घेंिच्या​ांत नांबि १. थैंच्यो फेकटिी जि बांध पिल्यो, वकतेंय जािांक साध्य!

खुणा​ां वदसतात.आपापलो माकेट िा​ां टो उि​िांक ताणीां पळें िच्यें सहज. दे कून, दोगी चि आनी चि तेल पांप कतीत ति, कच तेलाचें मोल िोल्लि ३० िास सकयल पिोांक पुिो म्हणतात, ह्या िोविाचेि दोळो दितेले जाणािी! ह्याच सुक्रिा, वियेन्नांत ओपेक+ हा​ां च्यें मीवटां ग चल्लें, तें विफळ जालें. एकामेकाक चाबोन पिोन, कसलयी सोल्ल्याक येनासताना, मांत्ी आपपल्या दे सा​ां क पाटीां गेले. कोिोन ियिस्सच्या िाि​िवळि​िीं पयलेंच तेलाचो बाजाि का​ां पला आसतना, ओपेक+ हा​ां च्यें झगिें वकतें करांक सक्ता तें थोड्याच दीसा​ां नीां पळे िांक मेळतेलें.

साविी आनी रणियाच खेळ तेलाच्या बजािा​ां त, मोल ियि दिरांक सािदी आनी िवशया मेळोन खेळोन आसले: आपलें उत्पादन उणें कना. हो सोल्लो खासगी, दोन तेल िफ्त कतेल्या​ां दे सा​ां मधलो. आता​ां , चीनाच्या ह्या सांकसटाि​िीं, मोला​ां पिताना, सािदी आनी िवशया घुस्पिल्यात. ता​ांचो सोल्लो मोिोन येंव्ांची

ओपेक+ मीवटां ग विपळ जाल्लेंच, सुक्रिा तेल ९.४% पिलें. २००८ इस्वेंत, जागतीक आथीक तुतुासवतती उपिा​ां त हें च पयले पािटीां एका दीसा इतलें मोल पिच्यें. ओपेक मीवटां गा​ां त, सािदीन १.५ वमल्लीय बेिल उणें उत्पदन कऱ्येत, पूण िवशयान पयलें ओपिाजे म्हळें . िवशयान कान हालयले ना​ांत. आपलें उत्पादन आता​ां आसा त्याच मट्टाि दितां म्हण हट धिलें. िवशयाची आथीक

12 वीज क क ों णि

परिसवतती अशी की उणें िफ्त कच्ये ता​ां का​ां असाध्य.

रणियाचे णवचार साविीक बरें लाग क् ों ाोंत

कोिोन ियिसा ि​िीं तेलाच्यें मोल पितेलेंच. पूण, पयलें हाचो परिणाम अमेरिकाच्या शेल तेला उध्योगाच्येि पितलो. ता​ां च्यें शेल तेल उत्पादन बांध पिल्याि, आपने आप कचा तेलाच्यें मोल ियि येतेलें म्हण िवशयान सा​ां गच्यें. सािदीक हें िाजा​ां िीक म्हण मा​ां दांु क कसट वकत्याक तेलाचें मोल पिल्याि ता​ां चो खचा िेचें भोांग. ह्या मूळ-भूत तक्रिा ि​िीं, ता​ां च्ये मधलो "काजि" तसलो बा​ां ध पुटोन आयलो. "अनीकी िेळ आसा. िवशयाक वचांतुांक िेळ वदव्या​ां " म्हण यू.ए.ई च्या तेलाच्या मांत्ीन म्हळा​ां . "आमीां तेलाच्यें उत्पादन उणें करांक केन्नांच तयाि ना​ां " म्हळा​ां िवशयाच्या िवतवनधीन.

कोिु पण तें विस्ोांक्ा​ां . जि सािवदच्या मुकेल्पणाि आिब्ा​ां नीां उत्पादन िाियलें , हफ्त्त्यावभति िवशया आपलें उत्पादन उण्याि ३००,००० बेिल वदसाक िाियतेलें.

सािदी तेलाच्यें उत्पादन आनीां मोल आपल्ये मुवटां त दिरून आसलेलें तें िेवगांच सोिन दीांिच्यें ना​ां . ता​ां का​ां ह्या बाबतीन भािीच हे म्में आसा. "पळे ते िािा. आमका​ां २ वमल्ल्लयन बेिल वदसाच्यें वततलें उत्पादन िािां िची सकत आसा. युएई आनी कुिेयट आमची दे क घेिन आधें वमल्ल्लयन वदसाक पुणी िाियतेलीां". िवशयाक पयलेंच बेजािाय आसा. २०१७ इस्वेंत, ता​ां चो हात मुिूान उणो क्वोटा ताच्येि थापललो तें

ओपेकाची चररत्रा आनी सावणिची ों पावलाों हा​ां ची साट व्हसा​ां ची चरित्ा आसा. १९८५ पऱ्या​ां त, सािदीन उत्पादन उणें कना मोला​ां ियि दिचो भोिो आपल्या मात्याि घेतलेलें. सलिोन, ता​ां णीां उत्पादन िाियल्या कूिले , तेलाच्यें मोल ७०% पिलेलें. माय १९८६ ಼ां त, िोल्लि ७१.४१ आसलेलें मोल पिोन िोल्लि १४.१४क िािलेलें. ह्या िेळा, म्हाका उगिास आसा, खटाच्या​ा सका​ा िाकिें आपल्या सका​ा िी मुलाजमा​ां क सा​ां बळ दीिांक पयशे नातलेले आनीां विटना थािन मजत लाभलेली म्हणतात! म्हजोयी सांबाळ २०% दें िवयल्लो कोिू उगिास म्हाका आसा! १९९७ इस्वेंत, िेनेजुएलाची आथीक परिसवतती कटीण िायट आसताना, ता​ां णी तेलाच्यें उत्पादन िाियलें. सािदीक िाग आयलो आनी ता​ां च्यें सयिाण चुकलें. ह्या सािवदच्या मोला-झुजा ि​िीं कच तेलाच्यें मोल १९९८ इस्वेंत िोल्लि ११.११

13 वीज क क ों णि

जाल्लें आसा. ह्या व्हसा​ा यी खटिाची अथीक परिसवतती वचांताजनक जाली ते हा​ां िें पळे ला​ां . जावयत्त्ा​ां क पाटीां आपपल्या​ां दे सा​ां क धािलेलें आसा! २०१४ इस्वेंत, पित असली गजाल आयली. िवशया आनी हे ि अ-ओपेक (non-OPEC) तेलाउत्पादन दे सा​ां नीां आपलें उत्पादन दें ियलें ना​ां . मोल िोल्लि ११४ म्हणासि िचोन, तेल घेंिच्या दे सा​ां ची, ित्येक जािन चीन आनी इां वियाची हालत जाल्ली. इां विया​ां त, मागा​ा य एकदम मोळबाक पािलेली तें तुमका​ां उगिास आसोांक पुिो. यू.पी.ए सका​ा ि पिोांक हें एक कािण. तिळ सािदीन, पित आपलो खेळ चालू केलो. स मवहन्या​ां वभति तेलाच्यें मोल िोल्लि ५५ सकयल पिलेलें आसा! मोवदच्यें नशीब!! ह्या सिा दाकल्या​ां क आनीां आता​ां च्या परिसवतवतांत एक फिक आसा. तिळ ’विमा​ां ि’ उणो नातलो. केिल "सपलै सायि" िाि​िन मोला​ां पिोांक खेळ ल्ललो. आता​ां , ह्या कोिोना ियिसा ि​िीं, "वदमा​ांि’ पिला; आनीकयी पितलो. वकतलो पितलो, तें

कोणाकच कळीत ना​ां . वकतलो तेंप, तेंय कोणाकच कळीत ना​ां . आशें आसताना, िवशयाक िाटे ि घालुांक, सािदीन जि खेळ सुरू केलो, ति तेलाच्यें मोल खांय पाितेलें? िोल्लि २० ि ताच्ये िनीं उणें? १९९७ िसा​ा , Asian Flu च्या सांधिबाि, सािदीन उत्पादन िाियलेल्य ि​िीं, मोल िोल्लि १० म्हणासि आवयल्लें उगिास कऱ्येत. ह्या पािटीां तशें िोल्लि १० च्या सकयल पिोांक पुिो! अमेररकाची िेल तेलाची स्तिती: तेलाच्यें मोल िोल्लि ३०च्या सकयल गेलें, अमेरिकाची शेल तेलाची इां िसटर ी बांध जाता. अशें जायजे म्हण िवशयाची आशा. ताच्या पयलें , तेलाच्येि होांद्वोन आसलेल्या िेनेजुएला, अांगोल, आनी ओमन दे सा​ां ची गत जातेली. फाल्या​ां (सोमािा), सािदी वकतें कता​ा तें िाकोन पळ्येजे. (हें पबलीश जा​ांिच्या वदसाच्यें तेलाच्यें मोल: ----) (णिलीप मुिार्ा​ा िाची खासगी अणिपराय) --------------------------------------------

मिा​ा सावळे चा...खोंिकाोंत!

- र न र च कास्तिया सभधा​ां आिाज...म नतेच्या हा​ां तुळनाि वनदोन आस-ल्लो. आनी त्या मद्ाने िातीां... िे िीक बृगा​ां जा.... कािल माकेट िसत्याि चलात्त आस-ल्लो. ताची मत अव्यक्त आिेश उद्वे गान बुिोन, तो सगळोच मनोल्खन्नतेंत धेधेस्पोि जािन आस-ल्लो.!. ताचीां पा​ां िला​ां ...ताच्याच मिणा सािळे च्या खांदका​ां त चलात्त आस-ल्लीां.!!

पाटल्या थोड्या वदसा​ां थािन तो असल्या परिगतेि कठीण थिान िोध्धािोन आस-ल्लो. मवतांतल्या आपल्या त्या एका भयानक वनधा​ा िा वनमतीां...हऱ्येक घिी म्हळ्ळे पिीां तो धेधेस्पिा​ां त चिपोिोन आस-ल्लो.!. ियि ियि धोसून आसचो ताचो तो वनधा​ा ि... ‘आपलो वजिघात...!.’ तिी ह्या धेधेस्पिीत वजिघाते वचांत्पा थािन मेकळो जािांक तो, हऱ्येक घिी म्हळ्ळे पिीां िेतन करित्त आस-ल्लो. पूण...

14 वीज क क ों णि

त्या वजिघातेच्या मनोदबािेक कािाण जाल्लें तें आां ग वशवशािा​ां िचें दृश्य... आपल्या मती भायि घाल्च्याक तो, वकतें वकतें िेतन करून आस-ल्लो तिी...तें दृश्य ताका सलियत आस-ल्लें!.

‘आपूण एक मानिीयता नातलोलो धारूण काळजाचो अपिाधी!’ म्हळ्ळीां भोगणा​ां ...ताचाच अमानािीयतेची, का​ां टाळी कूस ताका ियि-ियि धोसून ...हऱ्येक घिी म्हळ्ळे पिीां वि​िाि कते आस-ल्ली.!. त्या कठीण आां ग वहिाळचा दृषयाद्वािीां... ‘तूां अपिादी…तूां एक अमानिीय क्रूि अपिादी...!’ म्हण बोबाटचें ताचें अांतसकना...ताका वजगुप्सेच्या खांधकाक लोटू न आस-ल्लें.!.

‘त्या मुग्ध बाळाचे वमणकुले दोळे ...!...ताका ग्रासुांक दा​ां त सोिन जीभ बायि घालून िाकोन आसच्ये ते क्रूि पेटे...!!...आनीां आपल्या खाणा कुिक्ा​ां क िाकोन आसचो तो िाक्सा कासताचो...गीद...!!!’

आनीां अशें दीस उत्ोन गेल्लेले पिीां, ह्या आपल्या अपिाधी मनोभािाि​िीं...ताची ती वजगुप्सा...ताका धेधेस्पिाच्या मनोद्वे गाचा लोटाक लोटू न, ताच्या वशिा​ां वशिा​ां नीां भिलेली ती...वजिघाते िोिणीां िाियते आस-ल्ली.!

हें वभिा​ां कूळ दृश्य...काळीज थथािा​ां िचे तें सवन्निेश...ता​ां तली अपायेची लािा​ां ...ताचा स्मवतपटलाि ियि-ियि आपटोन...ताची ती मनोल्खन्नाता िाियते आस-ल्लीां. आनी ह्यािेळा ताका उदें िचीां तीां...

आनी...आज...आता​ां ... त्या वजगुप्सेच्या वनमाण्या हां ताक पाि-ल्लो. ह्या परिगतेि...आपल्या वजविताच्या ह्या सुशेग नातलेल्या मनो वि​िािायेच्या दबािेक, उद्वे गाक, वि​िाम वदां िचाक... ताणें वनधा​ा ि घेतलोच!. आनीां...

15 वीज क क ों णि

त्या असहायक अखांि वनधा​ा िान, ताणें आपलें मोबायल भायि कािलें. आनीां आपलीां कठीण का​ां पची तीां बोटा​ां , ता​ां तल्या नांबिा​ां चेि भोांि​िािन, ताळो सिीळ करांक कश्टालो... “शे...शेलिन...!”...उचािलें ताणें का​ां पच्या ताळ्याक वनयांत्ण कच्या​ा िेतनाि.. .“हा​ां ...हा​ां ि िे िीक...िे िीक बृगा​ां जा...” “कोण?!...िे िीक ?!!...सा​ां ग िे िीक...ह्या िातीां वकत्या फोन करून आसाय?!” विल्िते आतुिीत ताळ्यान बिबिलो तेिवशलो...शेलिन. “शेलिन...” पित उचारिलागलो िे िीक आपल्या पोळकूऱ्या ताळ्यान. आनी आपणा थांय वकतें भोगून आसा तें भिभवित्त गेलो. आनीां हें आयकाता​ां आयकाता​ां ... आका​ां तेंत बुिलोलो तेिवशलो शेलढान... ल्खणान हाच्या मन परि​ितानेक बोबावित्त िािलो. पूण त्याएक्े घड्ये...िे िीक एकाएकी म न जालो!. आनीां ती म नता िािोन आसता​ां दु बािाक वशका​ा ल्लो शेलिन एकाचाणें बोबाटलो.... “िे िीक...िे िीक….!”.. तिळ-च ताका आयकोांक लागलो तेिवशलो तो आिाज...कठीण िेगान धा​ां िोन आसच्या िै लाचो.!. आनीां ह्या िै ला धा​ां िणें आिाजा मधें...शेलिानाच्या कानीां आिाजोांक लागलीां...िे रिकाचीां तीां उत्ा​ां ... “ही....ही िात म्हजी....वनमाणीां िात!”. * * * त्या एका वदसा... िे िीक बृगा​ां जाक... िे ल्ली थािन आथाि िे वि​िाचें तुता​ा चें पोन काल आवयल्लें. आनीां त्या फोनकोलाचा सांभाशणेच्या ला​ां बायेि तो उलयत आसता​ां , िे िीक एकाएकी हुमेदान भिलो. आनी विवशश्ट वगन्याना​ां त वमसळोन, चुरूक तो जालो.

दु स्ेच-घड्ये तो...तेणें हे णें दिािीां दा​ां िालागलो. आनी सगळोच अम्सोिाि आस-ल्लो तो...रमा​ां तल्या आल्मािी सशीं पािलो. आनीां थांयसि दि​िलेल्ल्या चामड्याचा ब्ागाचेि घास मािलेल्यापिीां दािली ताणें मािली. आनी, तें ब्ाग भायि कािलें. तशेंच त्या चामड्या ब्ागाचेि हात चिोिन, वभतिल्या िसतुचेि भायल्यान स्पशा करून, ताणें तें ब्ाग आपल्या खा​ां द्ाि चिै लें. आनीां...आपल्या होांिा बैका सशीं अम्सिलो. दू सऱ्याच घड्ये तो बायका आिाज ताच्या गेवटां तल्यान िसत्याक पािलो. त्यािेळा...ताचा मतीां आथाि िे वि​िान सा​ां गलेलीां उत्ा​ां , लािा​ां पिीां आपटोन आस-ल्लीां. “फाल्या​ां सकाळीां सािे आटा​ां वभति तुांिे तुजें ‘शूट’ सांपिन माका पाटीां वतळसुांक जाय.!” अशें साकी जाग्वणी दीिन ताणें आपल्या घांभीि दोिग ताळ्यान पित हाका जागवयल्लें... “साकें उगिास दि​ि...फाल्या​ां सकाळीां सािे आट िोिा​ां वभति!!”. आनीां आता​ां ...तिळ-च ि​िा​ां सा​ां जेची सात उति-ल्लीां. आनीां िे वि​िान वदल्ल्या अिदे क फकत्त तेिा िोिा​ां ऊि-ल्लीां. आनी हो आपल्या होांिा बायकाि भांिती दीश्ट धा​ां ि​िािन...खा​ां द्ा ियल्या चामड्या ब्ागा सांिें,..सूक्ष्मायेचा वदश्टे न सोदना​ां आिां भ करांक लाग-ल्लो. माकेट्यो...मोला​ां ...सुपि माकेट्यो...िायन शोपा​ां ...अमाल बािा​ां ...लोिजा​ां ....वसनेमा वथयेटिा​ां ...पब...ड्यान्स-साला​ां , क्ाबेिे जागे, अशें नाना​ां त्या जार्ग्ानीां...वभति रिगोन...भायल्यान भोांिोन...गल्ले गल्लेंनीां आपली चत्ायेची सूक्ष्म दीषट तशें घांभीि गमन वगन्यान, गुांिायेक दें ि​िन... सोवदत्त तो गेलो.

16 वीज क क ों णि

आनी सोवदत्त आनीां सोवदत्त उिलो. पूण ताका खैंसि गेल्यािी...वकतलें सोवदत्त गेलो तिी... घविये थािन घवियेन सलिात्त िेतालो वशिाय वजकणेची साय सैत ताका वदसवलना​ां . अशें चि आनी चि वनिाशी जायत िेताना​ां ...िात िािात्त गेली.

उटलो ताचाच बायकाचो भ्रेवकचो आिाज.!. आनी ‘भैकाक काि आपटालेंच !’ म्हळ्ळो वभिा​ां कूळ अकलास मतीक काळोक हाविलागलो.!

आनी घविये थािन घवियेक आपल्या साधनाचें बळ मोिून िेताशें ताका बोगुांक लागलें. वनमाणे मध्यान िात उत्ोन एक िोि जालें. आता​ां पुतें सलिाणेचीां खुणा​ां ताका वदसोांक लागलीां. तिी सुलाभायेन वनश्क्क्रीय जा​ां िची कालेत ताची न्हां य. दु स्े वदसाच्या फा​ांत्या नांति सािे आट पऱ्या​ां त िेळ आसा म्हळ्ळ्या आशा वचांत्पान...वजकणे आशेची दाि वजिी दिरिलागलो. आनी...‘आनी दु स्े वदसाचा फा​ां त्याि एक भांिािो काड्या​ां ’ म्हळ्ळ्या वनधा​ा िाि त्या िातीां पित पाटीां घची िाट धरिलागलो.

दू सऱ्याच घड्ये...आपणाच्या मुखामुकी उबें जाल्लें तें काि...पळे ता​ां ... एकाचाणें ला​ां ब स्वास सोिताना​ां ... ल्खणान तें काि...

आनी दु स्े दीस फा​ां त्या चाि-सािे चाि ि​िाि... सकाळीां सािे आट ि​िा​ां वभति शूट सांपिांक जाय म्हळ्या वनधा​ा िाि.. .पित आपलें तें चामड्या ब्ाग खा​ां द्ाि चियलागलो.

एक-च एक सेकुांद!.

‘वकतेंच घिु ां क्ा​ां ’ म्हळ्ळ्यापिीां बेवफकेिे न पित आपलो िेग आिािांक लागलो. ह्यािेळा त्या कािाचा िेगाचो आिाज िे रिकाच्या काना​ां त विपिीत आिाज दीिन आसताना​ां च... ‘कुांय… कुांय ’ करून पेट्या वपलाची एक अकलासी बोब-यी ताचा कानाक आपटाली. आनी त्या घड्ये...आपल्या बैका उज्वािा​ां त ताका साकें वदसलें... िसत्या मदे गात िग्ता कोांिा​ां त िोद्दािोन धिभिोन आसचें पेट्या पील...!.

थोड्याच सेकुांदानी ताचो होांिा बैकाचो आिाज, लायटा खा​ां ब्ा िीज वदव्या​ां चा मांद िकासा​ां त पित िसत्याि आिाजोांक लागलो. आनी आता​ां .... आदल्या िातच्यापिीां आता​ां यी तो बायकाचा तीक्ष्ण उज्वािा​ां त, सूक्ष्म वगन्याने वदश्टे न...भांिािी तेणें हे णें आपली सोदनें नदि भांि​िावयत्त, बैक धा​ां ि​िावयत्त िािलो. सुमाि धा वमनुटा​ां नीां तो ‘बेंगािा ’ सकाला लागीां पािलो. आनीां बैकाचा व्हिा आिाजान, आनीां वकतें सकाल माता​ा म्हणतासताना​ां ...एकाचाणें... ताच्या मुकाि िेगान आयलेल्या कािाचें िेवकचो आिाज...ताचे दोळे रांदायता ना​ां ... एकाचाणें

आता​ां तें िेगान धा​ां िोन आसचें काि आनीां िग्ता कोांिा​ां तलें तें पेट्या पील... ह्या दोना​ां यचेि हाची नदि दाटायेन खांचात्त िेतासता​ां ... दु स्ेच घड्ये...त्या पेट्या वपला सशीं, ताचें आिय कोल्गें धेधेस्पिीां धा​ां िोन येंिचें ताणें पळे लें. आनी

17 वीज क क ों णि

आवयल्लेंच कटीण आका​ां तेन िग्ता कोांिा​ां तल्या वपला थांय भांिािो ियि भांिािो कािु ां क लागलें!. दु स्ेघड्ये...आपल्या वपलाक धेधेस्पिीां हुां कुांक लागलेल्या ह्या िेळा...कोल्र्ग्ाचा दोळ्या​ां नीां दु खा​ां उदे लीां.!.

‘दादल्याच्या कामुकी आशेक बली जाल्ली चली... समाजे थािन आपलें पात्की खत वलपांिच्याक आपल्या गिबा​ां तल्या बाळकाक कचऱ्या​ां त उिोिन वलप्तात ति... सिलेल्या आपल्या गिबा​ां तल्या वपला ियल्या मोगा हुसक्ान... ‘तें मोरांक्ा...जीिांत उटतेलें!’ म्हळ्ळ्या भिा​ा श्याि आशेन िाकोन आसचें कोल्गें.’

हें काळीज वशांदचें दृश्य ताका वसांवतवतमेंताळ भोगणानीां वि​िाि कता​ा सता​ां ... एका घवियेक िे िीक स्तांभीभूत जालो. आनी या​ां त्ीक रितीन ताचा दोळ्या​ां वनयी दु खा​ां भिलीां. त्या घविये... िग्ता कोांिा​ांत मिण पािलेलें...तें सुण्यापील....तशें आपणाचें पील खांिीत उटतेलें म्हळ्ळ्या वपश्या भिा​ा श्यान िाकोन आसच्यें आिय कोल्गें...हें विवशश्ट दृश्य पळे त्त आसता​ां ...िे रिकाचा मतीां सट्ट करून आथाि िे वि​िान वदल्ल्या...‘सािे आट ि​िा​ां वभति’ कतुाबाचो उगिास आयलो. आनी ल्खणान... ‘िसत्या मधेंच मेल्ल्या वपला दे गेन बस-ल्लें तें कोल्गें, त्या दाट्ट काळाका​ां त आन्येक िाहन येिन त्या आिय कोल्र्ग्ाकी...मणा​ा कुपा​ां त सांपिा​ां िच्या आदीां ’…आपणें तें आथाि िे वि​िाचें कृत्य सांपिांक जाय म्हळ्ळ्या अम्सोिाि...तो चुरूक जालो. आनी घड्येन ताणें आपल्या खा​ां द्ा ियलें चामड्या ब्ाग उग्तें केलें. आनीां त्या कोल्र्ग्ाचेि जोकचाक...ब्ागा थािन भायि काविलागलो आपलें तें... ‘क्ानान-५िी-माकका४’ क्ामािा. आनीां ताणें नमूद केल्ल्या स्पद्ा​ा क योर्ग् म्हण ताका वदसलेंलें तें छाया तस्वीि ‘ल्िक्क’ कच्या​ा क आयतो जालो. आनी...त्याच िेळा...

ही दोनीां दृश्या​ां ताच्या मतीां वचत्ीत जायत आसता​ां ...थांयच आसलेल्या कचऱ्या वपपाचेि ताची दीश्ट पिली. ह्यािेळा कोण तिी वभकािी बायल या वपशी बायल थांयसि येत ति... ’मेल्ल्या वपला खातीि दु खा​ां गळिन आसचें आिय कोल्गें ...दू सऱ्या कुशीन आपल्या गिबा​ां तल्या वजव्या बाळस्याक कचऱ्या​ां त उिोिन धा​ांिची आिय!.’ म्हळ्ळें आपल्या वगन्यानेक जगलाल्लें हें दृश्य...िे िीि आथािाच्या फोटो स्पध्या​ा क फािो जाल्ली तस्वीि जायत म्हण ताका भोग्तासता​ां ...‘कोण तिी वपशी बायल...या वभकािी बायल त्या कचऱ्या वपपासशीं येत ति?!’ आपलें वगन्याने तसलें दृश्य ल्िक्क कऱ्येता म्हळ्ळ्या आशेन िाकोन क्ामेिा सेट्ट करित्त िािलो. त्याच िेळा... ह्या कोल्र्ग्ाचे सबाि घोि ता​ां का वकतेंच पोिोन िोचोांक्ा​ां म्हळ्ळे पिीां थांय हा​ां गा बसोन आसलेलें ताच्या नद्रे क सा​ां पिलें. आता​ां हें दृश्य-यी, आपणें मवतांत वचांतलेल्या स्पध्या​ा तस्वीिे क पूिक जायत म्हण मतीां वजि​िन आसता​ां ... एकाचाणें क्ामिा ियले ताचे दोळे रांदाले!.

सट्ट करून ताच्या मतीां समाजेक बोट जोकचें एक विवशश्ट वचांताप मतीां झळकाली.

18 वीज क क ों णि

तो पळे ता​ां पळे ता​ां ...येदोळ ते णें हेणें कोनशा​ां कोनशा​ां नीां, थांय हा​ां गा आळसायेन बसोन आसलेले भांिवतचे ते कोल्र्ग्ाचे घोि...िाक्सा कासताचे पेटे...आता​ां एकाचाणें उटोन बसले. आता​ां एकाएकी उटलेली पेट्या​ां ची ती चुरकाय पळे ल्लो िे िीक...‘कसलें तें ?!’ म्हळ्ळ्या कुतूहलान बुिलो. तिळ-च येदोळ सट्ट करून उटोन बसलेले ते पेटे...आता​ां हो पळे िन आसता​ां -आसता​ां ...एकाच सेकुांदान...ते एका पाटल्यान एकलो धा​ां ि मारांक लागले!

हें पळे िन क्ामिा एिजेसट करून आसच्या िे रिकाचें कुतूहल दोितें जालें. ह्यािेळा ता​ां ची ती वभिा​ां कूळ आकृमीक धा​ांिणी...ताका कुविां त कसल्यागी एका थिाची अव्यक्त कािजेण उटै लागली. आनी तो...

िसत्या दे गेल्या लायटा खांब्ा सशीं, एक ल्हान गुिसूल आस-ल्लें. गुिसुलाचा त्या ल्हान उग्त्या मोिकोि बागला सामकाि...सात-आट मवहन्याचें एक ल्हान बाळशें...धनीि पोट िोवित्त भागला भायि येंिचा हुमेदेि दािोटा लागीां पाि-ल्लें. ताचे ते ल्हान वमणकुले दोळे ...बहुशहा त्या फा​ां त्याि उदे िन येंिचा ता​ां बश्या सूऱ्या वकणा​ां थांय आकशीत जाल्लें! आनी तें हासकुिें मुग्ध बाळ बागला भायि...पोट िोवित्त येिन आसता​ां ...कोनशा​ां कोनशा​ां नी बसोन आसलेल्या साताट िाक्सा कासताच्या पेट्या​ां च्या दोळ्या​ां क हें बाळ आकशीत जाल्लें. आनी आता​ां ते त्या बाळासशीं धा​ां िोांन आवयल्लेते...जीब-भायि घालोन, त्या बाळश्याचेि आपले ता​ां बशे दोळे खांचिन... ताचेि आक्रमण कच्या​ा भीकि...’घूिा’ गजोिणे सांगी, धनेि पा​ां य भोक्रोांक लाग-ल्ले! आनीां त्याच आवयन्न घड्ये....

पेट्या​ां ची ती वभिा​ां कूळ धा​ां िणी खैं सि सांप्ता म्हण िाकोन िािलो. आनी थोड्या​ां च सेकुांदािीां ताणें दे कलें...ह्या पेट्या​ां ची ती धा​ां ि सांपलोलो जागो.! आनीां हें दृश्य...ताच्या आां गाची लोांि उबी कता​ा सता​ां ...घड्येन तो...आपल्या क्ामिाक पित िाि​िाक लागोिांक िेिीत जालो.! आनी तो फोटोग्राफीक वगन्यानाच्या उद्वे गान उत्तेजीत जालो. आनी आम्सिीां-अम्सिीां क्ामिा सेट्ट करिलागलो. थांयसि...ताच्या मुकाि थोड्याच अांतिाि...

एक व्हि जयत गीद...मळबाि आपल्या विवशश्ट आिाजान त्या गुिसुलाक िेिो मारित्त आसचें िे रिकाच्या आतुिीत नद्रे क सा​ां पिलें. आनी तें दृश्य पळे िन आसता​ां ...तो गीद एकाचाणें येिन गुिसुला पाक्ाि बसलो.! (मुखारोंक आसा.....)

---------------------------------------------

19 वीज क क ों णि

Prophetic identity of Christian Journalists in India Today would like to place on record my deep -

*Fr Cedric Prakash SJ

It is good to be here today at this 25th National Convention of Christian Journalists, organised by the Indian Catholic Press Association (ICPA). I

and sincere gratitude to Mr Ignatius Gonsalves, the President of ICPA, Fr Suresh Mathew, the Executive Secretary and all other ICPA Committee members for giving me the privilege and

20 वीज क क ों णि

opportunity to be here this morning and to share some of my thoughts on some critical issues.

We have already listened to some excellent presentations by my fellowpanellists, all well-known media personalities. This convention is focussed on the theme ‘Pragmatism Triumphs Over Principles?’. We have heard it loud and clear that a good journalist has to principled there are no two ways about that; however, being principled need not compromise on pragmatism; at times, they can surely complement one another. The scope of my sharing is slightly different: I have asked to dwell on the Prophetic identity of Christian Journalists in India Today- it is indeed a tall order and given the time constraints I am painfully aware that I will not be doing sufficient justice to the topic- but I will try my best. I am taking a cue from two important yet interrelated trends that have emerged here since morning: first, is about communicating ‘nothing but the truth’ and the fact that many of us do suffer from ‘truthophobia’; and secondly, the need and importance to first speak truth to ourselves. I come from a different background from the ones of my illustrious co-panellists: I am a Christian (a Catholic Priest) and a writer on issues related to human rights, justice and

peace. So, my challenge today is to speak truth to this august gathering: members of the hierarchy, a galaxy of Christian journalists and other dignitaries. It is not easy to do so: but I will speak from my heart and nothing but the truth!

We have gathered together today my dear fellow-communicators at a defining moment of our country’s history! The situation in the country has never been as bad as it is today! Economically, the country is in shambles: the GDP is an alltime low; unemployment an all-time high; the few rich become richer and the poor, much poorer, with the gap between the rich and poor widening.

Inflation has touched incredible heights!

Public sector companies (like the LIC and Air India) are being sold out and banks on the verge of collapse. The Government has been using the monetary reserves from the RBI. Major independent and Constitutional authorities of the country have been rendered impotent; they behave like caged parrots or have to bow to the whims and fancies of their political masters. Demonetisation brought in the ‘moolah’ for the ruling regime but destroyed livelihood and lives of millions. Financial scams and scandals are the order of the day! Corruption is

21 वीज क क ों णि

mainstreamed and blatant. Farmers continue to commit suicide.

The social sector is in the doldrums. The education of our children, is being eroded with the ultimate objective of nationalisation. Articles 370 and 35A, in the context of Kashmir, were unconstitutionally abrogated; the Kashmiris continue to live in one big prison, more than two hundred days after that abrogation! Those in power spew venom on others through their hate speeches (as we painfully witnessed it in the run-up to the Delhi elections less than a month ago). Lynching has become the ‘new normal’. Mainstream media is sold out and the judiciary has become pliant. Those who take a stand for human rights, justice, peace and pluralism, have false cases foisted on them, are denigrated, attacked and even killed! NGOs are systematically throttled through legislation which stifle effective functioning. At the receiving end of all this, are the poor and excluded, the Dalits and Adivasis, the marginalised and minorities, the small farmers and slum dwellers, women and children Every effort is being made to change the essence and spirit of our Constitution!

All this and more!

Inspite of what the country is going through in every sphere, the

Government has the insensitivity to introduce the Citizenship Amendment Act (CAA), the National Population Register (NPR) at an all-India level and the National Register of Citizens (NRC).

All three are patently discriminatory, divisive and draconian and which most believe, go against the grain and spirit of India’s Constitution and democratic framework. The CAA, the NPR and the NRC are bound to have a serious and detrimental impact on the poor, the excluded, the minorities and other vulnerable groups like the Adivasis and Dalits. The exercise is also a very clear strategy toward the establishment of a ‘Hindutva Rashtra’.

Millions of citizens, from every walk of life are today out on the streets, in every corner of the country. They are protesting and demanding that this antipeople law and related measures, be withdrawn unconditionally and immediately. Young and old, students and their professors, social activists and other eminent citizens, the rural folk and the suave urbans, are all protesting in an unprecedented show of strength and solidarity, never seen before in post independent India! Several powerful statements (even by some Catholic Bishops) and excellent articles by leading global thinkers are already in the public domain.

22 वीज क क ों णि

On expected lines, this Government is unrelenting! They refuse to listen to the legitimate cries of the people. They have sent in the police and other goons to beat up the non-violent and peaceful protestors (including students of the Jamia, the JNU and the AMU).

Thousands have been detained everywhere, many are arrested and some are even charged with sedition.

Police permission to stage protest rallies have not been given in several places and CrPc 144 is imposed in BJP -ruled States. In a small town like Bidar in Karnataka, little school children were mercilessly interrogated by the police for several hours because they were part of a play against the CAA.Ironically, nothing happens to those who demonstrate for the CAA or stage a proCAA play. The NPR /NRC exercises are expected to begin on the first of April.

Let’s go back to what has happened here in Delhi, this past week: the nation witnessed in horror as fascism was unleashed on unsuspecting citizens.

These were no communal riots! They were a brutal, blatant attack on the Muslim minority community. Members of the ruling regime spewed venom through hate speeches, inciting the mobs to go and attack the Muslims.

Houses, shops and even places of worship were burnt, looted and

destroyed. Hundreds were injured, many were killed and thousands had to flee their homes. There is enough of video evidence to show that the police were either directly involved in the violence or complicit by their silence, allowing the murderous mobs to go out and kill, as they stood and watched. It is worst violence the capital city has witnessed since those terrible days of early November 1984. Even some media persons have been attacked. Till today there is no condemnation of what has happened from the Governments of the day; those responsible for these heinous acts are apparently cloaked with immunity even as they continue their words and acts seething with hate and violence.

We are all so-called communicators here! In the recent past, India has reached abysmal depths and even touched rock bottom, in every international evaluation/index on various economic, social and political parameters .The 2019 World Press Freedom Index puts India at 140 out of 180 countries surveyed (a pathetic performance from a democracy!).The Report states, “Violence against journalists – including police violence, attacks by Maoist fighters, and reprisals by criminal groups or corrupt politicians – is one of the most striking

23 वीज क क ों णि

characteristics of the current state of press freedom in India. At least six Indian journalists were killed in connection with their work in 2018. A number of doubts surround a seventh case. These murders highlighted the many dangers Indian journalists face, especially those working for nonEnglish-language media outlets in rural areas. Attacks against journalists by supporters of Prime Minister Narendra Modi increased in the run-up to general elections in the spring of 2019. Those who espouse Hindutva, the ideology that gave rise to Hindu nationalism, are trying to purge all manifestations of “anti-national” thought from the national debate.” Not laudatory at all!

The media is universally regarded as the fourth pillar of democracy, provided it is free, frank and fearless in the exercising of its responsibility. Unfortunately, most of the so-called ‘mainstream’ media in India seem to have abdicated this responsibility (we have just witnessed this in Delhi), as they are systematically muzzled or throttled. Those who take a visible stand, like Gauri Lankesh, are killed. Some media, blatantly promote a divisive and communal agenda. One need not go far to realise that a good section of the media (both print and electronic) today is corporatised, coopted, compromised, corrupted and communalised.

The reality which has gripped the country today is both serious and suffocating. In the light of this reality, do Christian journalists have any role to play? In keeping their identity as disciples of Jesus, are they or should they exercise their prophetic ministry?

Or have we given in (as we were reminded earlier) to ‘truthophobia’ too?

On 12 February (on the eve of the CBCI biennial meet in Bengaluru), I wrote an ‘Open letter to the Catholic Bishops of India’ requesting that they take a visible and vocal stand on what is happening in the country today. I have received from many of them warm and positive responses and so too, from several others, across the board. On expected lines, the Statement which the Bishops have issued after their meeting is good in words, but says precious little. Once again, the Catholic Church in India, I feel, has missed a golden opportunity to be on the side of Christ and his gospel and the Constitution of India! All this is our reality today!

On 4 December 1963 Pope Paul VI promulgated Inter Mirifica (Decree on the Media of Social Communications) which states, “Now clearly this has become most useful and very often necessary for the progress of contemporary society and for achieving closer links among men. The prompt publication of affairs and events

24 वीज क क ों णि

provides every individual with a fuller, continuing acquaintance with them, and thus all can contribute more effectively to the common good and more readily promote and advance the welfare of the entire civil society. Therefore, in society, men have a right to information, in accord with the circumstances in each case, about matters concerning individuals or the community. The proper exercise of this right demands, however, that the news itself that is communicated should always be true and complete, within the bounds of justice and charity. (#5) and further, “First, a good press should be fostered.

To instill a fully Christian spirit into readers, a truly Catholic press should be set up and encouraged. Such a presswhether immediately fostered and directed by ecclesiastical authorities or

by Catholic laymen-should be edited with the clear purpose of forming, supporting and advancing public opinion in accord with natural law and Catholic teaching and precepts” (#14).

Though written almost fifty-seven years ago, ‘Inter Mirifica’ still serves as the key directional document for Catholic Communications today. Already at that time, the scope of the document included all forms of existing media besides the press, like the TV and the radio; today with the advent of social media, Church social communications

necessarily includes that, as is evident in some of the recent messages for the World Day of Social Communications issued annually by the Holy Father.

In January 2004,the Catholic Bishops Conference of India (CBCI) published their path-breaking statement “Called to be a Communicating Church” – as the outcome of the CBCI General Body Meeting held in Trichur in which they highlighted “that media have a prophetic role, indeed a vocation: to speak out against the false gods and ideals of the day materialism, hedonism, consumerism and narrow nationalism” .

The statement also called for a Pastoral Plan for Communications which was meant to be formulated and implemented in every Diocese in India!

As one looks back these past sixteen years, one needs to acknowledge with honesty and humility that the Church in India has failed miserably to translate its lofty ideals into action; very little has been done to ensure that “God’s plan for us” is mainstreamed! Why are we afraid?

Let us then spend some time to understand what characterises a PROPHET: primarily it is an unwavering COMMITMENT – and as Christians, it is always to the person and message of Jesus; to announce the ‘Good News’.

One should never doubt this. But one needs to be COURAGEOUS – to stick

25 वीज क क ों णि

one’s neck out, to take a stand and in denouncing all that is evil in society, to be ready to be beheaded, like John the Baptist. Prophets are wedded to the CONTEXT: they read the signs of the times, study and understand the realities. A prophet CONSCIENTISES all sections of society those who heap heavy burdens on others and those who need to woken from their slumber, from their apathy. Finally, a Prophet is COLLABORATIVE, is inclusive, works together with other women and men of goodwill.

There may not be much debate about the characteristics of a prophet. Most of you will agree with the 5Cs just mentioned. But the moot question we need to ask ourselves and to reflect upon at this moment: are Indian Christian journalists prophetic? For an answer to this question (which some will certainly find vexatious), one certainly need not go very far; we only need to cursorily scan and analyse the content of our Christian magazines/journals and the writings of some of our Christian journalists in the secular media. One will not take long to arrive at the truth.

(One needs to state here, that in India today we definitely have some exemplary Christian journalists,(some present in this august audience today) who have played a prophetic role and inspite of great risks, have been resolute

in their conviction to uphold all that is sacred in communications, taking a stand for justice and truth. Kudos to them! Sadly, these can be counted on one’s finger tips!)

If commitment to the person and message of Jesus, is a hallmark of a prophet, then surely many Indian Christian journalists are wide off the mark. Their commitment is more often than not, to their Bishop, their Religious Superior or for that matter, to the one who owns the publication they write for.

For several Christian Journalists just ‘flaunting’ the activities of a Bishop or some religious service seems their ‘core competency’; for them, that is ‘Christian’ - they don’t even realise the absurdity of it! Commitment is also often to mammon: the revenue they need to generate, through advertisements or sponsorship in order to run their publication. Commercialisation matters, irrelevant of who advertises through their ‘Christian’ publication provide it brings in the ‘moolah’ It is not easy to be courageous communicator today: to take a stand against the powerful – inside or outside the Church. Truth and justice are twosides of the same coin and are nonnegotiables There are no shades of grey in this fundamental or for that matter, any room ‘to run with the hare and hunt with the hound’; no room for

26 वीज क क ों णि

‘diplomacy’ or for ‘anonymity’. In a country today where media has become so one-sided and blatantly corrupt, we desperately need more communicators who are visible and vocal, demonstrating unflinching courage to uphold truth, justice and other Gospel and Constitutional values. Jesus denounced the pharisees and the scribes; the Herods and Pilates of his time; Pope Francis does not fight shy of doing so too! Sadly, many of our Christian journalists lack the spine for this!

Communications has essentially to be contextual; it cannot be divorced from the realities that have a stranglehold on the common citizens of our country today. How many of our Christian journalists have written about what is happening in Kashmir or for that matter about the Ayodhya judgement or the lynchings; or against the unconstitutional CAA, NPR and NRC? How many of us will do an in-depth study of the fascist conflagration which has gripped Delhi these days? We have the growing impoverishment of millions; the suicides by debt –ridden farmers; the politics of hate, divisiveness and exclusion(as we have seen in the recent election campaign in Delhi); rampant corruption; the hounding, arrests and even killing of human rights defenders; the constant attacks on marginalized

groups like Dalits, Adivasis and minorities. There is no dearth of ‘context’ in India today! Are we aware of this?

Authentic communication conscientizes.

The Brazilian pedagogue Paulo Freire, developed ‘critical consciousness’ or ‘conscientization’ as an educational and social concept. It is the process by which individuals apply critical thinking skills to examine their current situations, develop a deeper understanding about their concrete reality, devise, implement, and evaluate solutions to their problems.

Media persons and intellectuals in our country have been killed because they were critical of the powerful, vested interests. The challenge for us then, is to address the context critically which necessitates serious study, research and writing. Our writings often tend to be superficial or cosmetic; they often lack depth. ‘Tokenism’ boomerangs; those whom we are called to conscientize can see through our shallowness!

Fear, ignorance and exclusiveness are major sins! These are overcome, when we are collaborative: work together with women and men of goodwill; make the concerns of ordinary citizens, our own.

In his 2020 World Day of Peace message, Pope Francis says, “Fear is frequently a source of conflict. So, it is important to overcome our human fears and acknowledge that we are needy

27 वीज क क ों णि

children in the eyes of the One who loves us and awaits us, like the father of the prodigal son (Lk 15:11-24). The culture of fraternal encounter shatters the culture of conflict. It makes of every encounter a possibility and a gift of God’s generous love. It leads us beyond the limits of our narrow horizons and constantly encourages us to a live in a spirit of universal fraternity, as children of the one heavenly Father”.

So as Christian journalists in India today how does one exercise one’s prophetic responsibility? As communicators who are supposedly Christ-centred, can we come out of our comfort zones, our fears, our ignorance, our exclusiveness, our sense of complacency? Can our journalism be more committed, courageous, contextual, conscientizing and collaborative? Certainly, all these are very loaded questions with no easy answers.

But given what is happening in the country today, do we have a choice? It is no state secret that those who take a stand for truth, who promote communications of justice and peace, have often to pay a heavy price: they are side-lined, denigrated, false accusations/cases are foisted on them and some we know are even killed.

Some of this happens also within our Church and within our own religious Congregations! At this critical juncture

of our country’s history, the Indian Christian journalists, must not be afraid!

We must redefine ourselves and play a prophetic role in order to truly be a communicating church, in every sense of the word and in fulfilling the mandate given to us! It will not be easy; but authentic disciples of Jesus, are always ready to pay the price-whatever the consequences! In ‘Evangelii Gaudium’, Pope Francis minces no words saying, “Peace in society cannot be understood as pacification or the mere absence of violence resulting from the domination of one part of society over others. Nor does true peace act as a pretext for justifying a social structure which silences or appeases the poor, so that the more affluent can placidly support their lifestyle while others have to make do as they can. Demands involving the distribution of wealth, concern for the poor and human rights cannot be suppressed under the guise of creating a consensus on paper or a transient peace for a contented minority. The dignity of the human person and the common good rank higher than the comfort of those who refuse to renounce their privileges. When these values are threatened, a prophetic voice must be raised.” (# 218) Our Nobel and poet laureate, Rabindranath Tagore, challenges us

28 वीज क क ों णि

through a very powerful but relevant poem, Freedom from fear is the freedom I claim for you my motherland!

Freedom from the burden of the ages, bending your head, breaking your back, blinding your eyes to the beckoning call of the future; Freedom from the shackles of slumber wherewith you fasten yourself in night's stillness, mistrusting the star that speaks of truth's adventurous paths; freedom from the anarchy of destiny whole sails are weakly yielded to the blind uncertain winds, and the helm to a hand ever rigid and cold as death.

Freedom from the insult of dwelling in a puppet's world, where movements are started through brainless wires, [This talk was delivered on 29 February 2020 at the 25th National Convention of Christian Journalists, under the aegis of --------------------------------------------

repeated through mindless habits, where figures wait with patience and obedience for the master of show, to be stirred into a mimicry of life.

Do we have the courage to get out of our slumber and apathy, from our comfort zones and to exercise our prophetic ministry as Christian journalists in India today? The answer dear friends, is not merely blowing in the wind but living in each of us: into that haven of freedom, dear Father, let us AWAKE NOW! *(Fr Cedric Prakash SJ is an internationally acclaimed human rights & peace activist and writer.

Contact: cedricprakash@gmail.com ) the Indian Catholic Press Association (ICPA) at the Don Bosco Centre, Okhla, New Delhi] ---------------------------------------------

कक ों िी िफ्त्याळें ’णिव ’ रप्याळ उत्सव आचररता मंग्ळुरांत -------------------------29 वीज क क ों णि

माचा ८ िेि आयतािा मांगळु च्या​ा िान बोसको होला​ां त मुांबय थािन पाटल्या २५ िसा​ां थािन खळानासता पगाटून आसच्या ’वदिो’ हफ्त्त्याळ्या पत्ाचो रप्याळो उत्सि गद्दाळायेन आचरिलो.

काऱ्याक मांगळु चे फामाद सावहती पत्काि िोलफी काल्स्सया, कोांकणी झुजािी पािल मोिास, लेखकी आनी समाजीक झुजािी ग्रेस िी’क्रूझ, वपांतुिा​ां तयािकी ज्यानेट नोिोन्हा, मुखेल सैिीां जािनासलीां.

उत्ा​ां नी लोका​ां चीां मना​ां आपल्या मूवटां त दिना,

सलहागाि, लािे न्स कुिेलो वदिो सांपादक, सूजन कुिेलो वदिो िकाशकी, आनी निीन

थािन पाटल्या २५ िसा​ां थािन खळानासता​ां चलिन आवयल्लें कािबाि वनजाकी एक मैलाफाति म्हण. पत्ाच्या सुिा​ा ते थािन हें

कुलशेखि मांगळु चो वदिो सांचालक िेदीि आसले.

पत् आपूण िाचून आयला​ां आनी त्या पत्ाक हा​ां व्व लागवशलोां आसा​ां म्हळे ताणें.

वदिो पांगिाक पोिबीां पाटिन िोलफी काल्स्सया म्हणालो आपल्या आकिषीत

आसचें एक जोिें लािे न्स आनी सूजन हें

फ्रान्सीस फेना​ां िीस काल्स्सया कोांकवणचो िोळानासचो नाटककाि, वदिो मांिळे चो

कोांकणी सांसािा​ां त एक पत्, तेंय मुांबय

एक कोांकणी हफ्त्त्याळें चलांिचें म्हळ्याि का​ां य सुलभायेची सांगत नांय. पूण, सांपूणा

30 वीज क क ों णि

करून आयल्या​ां त.

पाटलीां २५ िसा​ां ता​ां चें

श्रमाचें काम पजाळटा, समपाण आनी बद्दता ह्या हफ्त्त्याळ्याक ताणीां वदला​ां .

आज

आमी ता​ां चे हात बळाधीक केल्यात. पांथाहिान आपलें करून यशस्वी आपली

ता​ां का​ां सिा कोांकणी िाचका​ां थािन सहकाि

31 वीज क क ों णि

गजेचो आसा ताणीां ता​ां चें हें वमसा​ां ि मुखारून व्हरांक. हें एकच कोांकणी 32 वीज क क ों णि

हफ्त्त्याळें मुांबय थािन एका लायीक जोड्यान चलांिचें जािनासा. कोांकणी

सांसाि आनी मुखल्या वपळगेक हें पत् गजेचें आसा म्हणालो िोलफी काल्स्सया.

33 वीज क क ों णि

आनी कोांकणीक सांबांधी सिा कामा​ां क ते सहकाि वदताले. तेन्ना​ां ह्या पत्ाक हजािोां हजाि िाचपी आनी पोषक आसले.

एपिील २, १९९५ िेि हें काऱ्यक्रम मुलुांिच्या सा​ां त वपयूस इगजे होला​ां त चलवयल्लें जांयसि सभाि कोांकणी काऱ्यक्रमा​ां जािन्ांच आसलीां. तेन्ना​ां मुांबांयत समाजीक आनी सा​ां सकृतीक काऱ्यक्रमा​ां भिान चल्तालीां. वदिो पत्ान कोांकणी

पत्गारिकेक एक निी िाट दाखिन वदली, सभाि तालेंता​ां ऊजीत जालीां आनी आदलीां तालेंता​ां पित जीिाळ जालीां. म्हालघड्या​ां नी

लािे न्स कुिेलो, सांपादक आनी स्थापक ’वदिो’ आपल्या स्वागत भाषणा​ां त दा​ां बून

पित बि​िांक धिलें, हें पळे ल्ल्या तरूण

सा​ां गालागलो की २५ िसा​ां आदीां हें पत् उग्तािण कता​ा ना वदिो ना​ां िािदीक आसलें आनी काऱ्याक सभाि लोक हाजि जाल्लो वकत्या म्हळ्यात तेन्ना​ां कोांकणी उलिपी आपल्या मा​ां य भाषेक बिो मान वदताले

बि​िप्या​ां क ता​ां का​ांय बि​िपाची उभा​ा उदे ली आनी ती िृद्धी जाली. वदिो पत्ान ता​ां का​ां पावटां बो वदलो.

आज २५ िसा​ां उपिा​ां त

पाटीां पळे ताना सभाि आमचे म्हलघिे लेखक दे िाधीन जाल्यात, पूण आज

34 वीज क क ों णि

जाल्यािी, िाचपी ता​ां च्या लेखना​ां ची रूच चाक्तात.

हाणीां वदिो सावहतीक स्पध्या​ां नी वजकलेल्या​ां क इनामा नगदी पयशे वदले.

आज, िीज माध्यम िािोन

येंिच्या िेळा, छाप्या माध्यम आळिोन येंिचें वदसता वकत्या युिजण छाप्या माध्यमा थािन पयस सता​ा त. तरिपूण,

िेदी काऱ्यें जातच, िे मोना ईिेट वपिे िा

पयण मुखारू ां आशेता.

िा​ां टो जािन कोांकणी वपांतूि ’कांताि’

आपल्या सांदेशा​ांत फ्रान्सीस फेना​ां विसान सा​ां गलें, ’वदिो पत्ाक लोकान आपलें केला​ां

वपांतूि नटी एसतेि नोिोन्हान ओांकणी वपांतुिा​ां ची वभतिली काणी िेक्षका​ां क सा​ां गली.

कोांकणी मोवगांच्या सहकािान, वदिो आपलें

िदशीत केलें वपांतुिाच्या कलाकािा​ां बिाबि.

आनी आनी तो लोक तें पत् मुखारांक सहकाि वदतात आपल्या विशेष सहकािान आनी मुखल्या २५ िसा​ां क ताणीां तोच सहकाि वदल्याि वदिो सांभ्रमान आपलो ५०िो िािवषकोत्सि चलयतलो. सभाि

लेखका​ां नी ह्या पत्ाक बि​िांक सुिा​ा तून आज ते समाजें िळकेचे लेखक जाल्यात. इसवतहािा​ां वदतेल्या​ां क ह्या पत्ा थािन बिोच सहकाि लाबता, ह्याच बिाबि सा​ां गाताचें इां गलीष िकटण ’सेक्ूलि वसवटजन’ हफ्त्त्याळें य आसा.

वहणें आपल्या सा​ां पिदायीक आनी श्रेषट नाचपा मुखा​ां त् खूश केलें. मनोिां जनाचो

हें ’वदिो’ पत्ाचें काऱ्यक्रम सभाि काळाक लोकाच्या मतीां खांचांिन आसतेलें.

---------------------------------------------

SHAHEEN BAGH: RESISTANCE and

HOPE! -

सभािा​ां क कोांकणी

*Fr. Cedric Prakash SJ

पत्गारिका नषटा-कषटा​ां ची जािन पत्ा​ां बांध पिलीां तिी वदिो पत् जयतान फुिें चलोन आसा. पाटल्या २५ िसा​ां नी आमच्ये बिाबि चलोन आवयल्ल्या आनी सहकाि वदल्ल्या सिा िाचक िृांदाक आमीां उपकािी जािनासा​ां ि तसेंच ह्येचपिीां मुखारून िचोां दे िालागीां िावथाता​ां ि." निीन कुलशेखिान सिा​ां क स्वागत केलें. िोशन क्रासतान काऱ्यें चलिन व्हे लें.

सभाि सावहती, लेखक कोांकणी झुजािी, आनी पोषक हा​ां का​ां ह्यािेळाि मान केलो. लािे न्स कुिेलो आनी फ्रान्सीस फेना​ां िीस

Ever since the women of the area began the protests in Shaheen Bagh I was always wanting to go there to express my solidarity with them. Finally, on Sunday 1 March, I had the opportunity of doing so. Shaheen Bagh is an area

35 वीज क क ों णि

profound and deep experience; and for so many different reasons.

located in the South Delhi district of the National Capital. This locality has been reported in media continuously since 15 December 2019 for being the epicentre for the ongoing protest against the Citizenship Amendment Act (CAA), the National Register of Citizens (NRC) and the National Population Register (NRC).

Strangely, that Sunday morning, the Delhi police imposed prohibitory orders in the area under section CrPc 144 and deployed a massive police force in the area because of an apparent threat from a fundamentalist Hindu organisation on the protestors.

Notwithstanding all that I reached the place thanks to the help of a good friend who lives in the area. As I look back and reflect on that brief visit, I realise that it was for me a very

Primarily, Shaheen Bagh is today synonymous with all that is good and beautiful in the country and what is sacred in our Constitution. Today it is a place of exemplary courage, resilience and about the indomitable strength of women. Sitting on the floor and under a makeshift ‘shamiana’ were hundreds of women; the numbers keep swelling at times. Some of them have been there for all of the 78 days (as of 1 March); one of the women is so weak that she has to lie flat on a bed for most of the time; some are praying, many on fast, some reading from the Holy Book. In the midst of them, was a group of women, very obviously from a different background and from another part of the city; they were singing songs of resistance, dancing and clapping- trying to get the other protesters join in! It was truly a celebration of womanhood, of sisterhood, of motherhood- all rolled in one! It was the redefining of ‘Women’s Day’ not a token 8 March but every single day of the protest.

36 वीज क क ों णि

brought in tons of food material from all across Punjab; volunteers come in at their own expense: cook the meals, serve the protestors first and then to anyone else who needs a free meal.

Shaheen Bagh is about unity: the sisterhood and brotherhood of every single citizen of India. It is about that relentless quest for justice and truth; it is about communal harmony and peace and the celebration of our rich fabric of pluralism and the secular character of our beloved nation. I spent some time with a Christian gentleman (just outside the sit-in), who with a Bible in hand, came in regularly just to say that he was with them. “Jesus, my Saviour taught me to love and accept all as my sisters and brothers. I cannot exclude anyone” was his spontaneous response when asked why he was there. It was a celebration of communal harmony to see how the Sikhs worked selflessly in the 'langar' providing unlimited food to over ten thousand people every day! They

Shaheen Bagh is about non-violence: a unique protest dignified in every way, women in silence and with patience waiting for their demands to be met: the immediate revocation of the CAA and that for the non-implementation of the NRC and NPR! Just outside the main concourse, there is a fabrication of a ‘mock’ 'Detention Centre ' which seem to be mushrooming all over the country and which needs to be dismantled!

37 वीज क क ों णि

Shaheen Bagh also highlights all that is wrong in the country today particularly the way divisive, discriminatory and draconian laws and policies are emerging everywhere. It is about systemic failure and the inability of an incompetent regime to govern a democratic nation. The protest is a strong ‘no’ to the way fascism has taken centre-stage and now has a stranglehold on millions of citizens of the country. Significantly, a makeshift library has cropped up near the protest site: people are asking to donate books – and all are encouraged to come there and read: to educate themselves, to be aware of what is happening in the country today! Shaheen Bagh is about ‘We the People of India’ – the basic fact thar our beloved Motherland belongs to all of us; that we will never allow the fascists to destroy our country or take her away from us! The struggle will continue till truth, justice and the demands of the citizens triumph!

Shaheen Bagh is a reminder of one of the most important events in India’s struggle for independence took place when Mahatma Gandhi launched the Civil Disobedience Movement with his famous Dandi March, which began on 12 March 1930 in Ahmedabad and ended after about twenty-four days on 6 April. The similarities between Shaheen Bagh and the Dandi March are amazing.!

The Dandi March or Salt Satyagraha was a non-violent means of protest led

by Mahatma Gandhi which garnered huge public support and worldwide attention. Gandhiji walked from his ashram on the banks of the River in Sabarmati in Ahmedabad to small town of Dandi near coastal Surat to protest against the repressive salt tax imposed by the colonial government. This march covering the distance of roughly 385 km worked as a catalyst for India’s struggle for Independence. The salt Satyagraha (Sanskrit word meaning ‘struggle for the truth’) was based on Gandhi’s principle of non-violence. Gandhi believed that non-violent means of protest with the means of ‘soul force’ was the right method to fight political and social injustice. Dandi March demonstrated Gandhi’s experiments with his nonviolent means of political action. This kind of political action has been unprecedented in the history of political protest around the world. Shaheen Bagh is all about that and perhaps in some ways even more!

The Shaheen Bagh protest has spawned other ‘Shaheen Baghs’ all over the country. Today thousands of women are

38 वीज क क ों णि

at sit-ins in big cities and smaller towns in solidarity with the women in Delhi. Of course, the Government does not know how to deal with this unique protest.

Two lawyers of the Supreme Court were deputed by the Apex Court to act as interlocutors. They apparently listened patiently to the women and have submitted their report. What is going to be the final order no one knows. But several legal luminaires have opined that the right to non-violent protest is an essential in a democracy. There are calculated and concerted efforts being made to denigrate this people-focused and unique protest. Some began saying that they were blocking a main arterial road into Delhi; totally false, because it is the police of Uttar Pradesh that have done so; besides the women are just on one side of the road. Then there is another calumny being spread: that these women are being “paid” to

protest; some fake pictures were doing the rounds on social media. Then on 6 March when there were heavy rains in Delhi, some of the ‘Godi Media’ went to town saying that the protestors had left the place; again: false! The protestors had taken shelter in the corridors of the shops along the roads! Fascism, as seen in the style of Hitler’s Information Minister has a clear-cut strategy “tell a lie a thousand times, and people will tend to believe you!”

39 वीज क क ों णि

But women of Shaheen Bagh are not giving up: after all, ‘Shaheen ’is a bird of prey, the Peregrine Falcon. The word is used in Arabic and the origin is old Persian. In Farsi it could also mean ‘like a king’ or ‘worthy of a king’. It is the name of a scholar of hadith, Ibn Shaheen. A ‘Shaheen’ is also known for its tenacity, its ability to see things from afar! It symbolizes speed, superiority, determ ination, loyalty, strength, wisdom, freedom, focus, ambition, and aspira tion. Then there is the Falcon Spirit Animal. ... The falcon symbolism, after all, speaks about victory, success, and rising above challenging situations; and it is similar to the worm animal spirit. At its core, the falcon meaning signifies wisdom, vision, and protection. As a solar symbol, it defines victory and the ability to rise above all situations.

Shaheen Bagh today is all this and more!

Sarojini Naidu, India’s legendary freedom fighter, poet and nightingale , puts its poignantly,

“Shall hope prevail where clamorous hate is rife, Shall sweet love prosper or high dreams have place Amid the tumult of reverberant strife 'Twixt ancient creeds, 'twixt race and ancient race, That mars the grave, glad purposes of life, Leaving no refuge save thy succouring face?”

Shaheen Bagh today is about the strength and power of the women of India: about resistance and hope. I left the place renewed and strengthened with a deeper HOPE for a new dawn!

From deep within me, came these words, “I salute you dear women of Shaheen Bagh; continue to inspire many more women and others for more Shaheen Baghs all over the country! The nation is proud of you! Continue to the very end! Truth will triumph! We are with you!”

6 March 2020 *(Fr. Cedric Prakash SJ is a human rights & peace activist/writer.

Contact: cedricprakash@gmail.com ) ---------------------------------------------

40 वीज क क ों णि

"अमेररका जावनासा उद्दे िाची सुवात आनी िारत जावनासा

िोनालि टर ां पान युनायटे ि एि​िायजिी क न्सील ओन हकयूमन टर ावफवकांग हाचो सा​ां दो जािन विांचून कािल्लो िैट ह जा​ांत.

सोंपन्मूळ”

हे िालि म्हणालो की अमेरिका​ां त मानि िीकऱ्याक आनी िीणा गुलामवगिीक बली जाल्ले चिटाि दादले. असें बली जाल्ले हे िा​ां लागीां उलिांक वभांयेतात ता​ां का​ां जैला​ांत घाल्तीत, हाता​ां क खोिे घालन व्हतीत म्हण. मानि िीकऱ्याक बली जाल्ले चिटाि िे सटािें टा​ां नी, र्ग्ास स्टे शना​ां नी, ल्हान स्टोिा​ां नी, मोटे ला​ां नी तसें कृषी गाद्ा​ां नी घोळटात.

माचा १० िेि ओहायो िाज्य है िे पेटरोल ओवफसिा​ां लागीां उलिांक हे िालि िी’सोजाक आपवयल्लो. ताचो विषय जािनासलो मानि विक्रो आनी िीणा गुलामवगिी. ही तभेती स्टे ट है िे पेटरोल अकािे मी कोलांबस हाणीां मा​ां िून हािल्ली. हे िालि िी’सोजा आपुण्च ां जािन ह्या कतुाबा​ां चो गुलाम जाल्लो ह्या अमेरिका​ां त. हाका अध्यक्ष

भािता​ां त जल्माल्लो हे िालि म्हणालो, "अमेरिका जािनासा उद्दे शाची सुिात आनी भाित जािनासा सांपन्मूळ". भाितीया​ां क ह्या विश्या​ां त माहे त दीांिन हें आिा​ां िचेंच जािनासा हे िालिाचो मूळ उद्दे श. तोय अमेरिका म्हळ्ळ्या सगा​ा क म्हण आवयल्लो, पूण तो अमेरिका एक यमकोांद जािन हा​ां गासि पािलो म्हणटा हे िालि. आपलो जीिन अनभोग ताणें पेटरोल ओवफसिा​ांक वदलो आनी आमीां हें फुिें घिानासें िािरांक उलो वदलो. कोणाकी ह्या विश्या​ां त माहे त गजा म्हण वदसता जाल्याि ताणीां ह्या नांबिाक आपव्येत: १८८८-३७३-७८८८ हें जािनासा अमेरिकाचें न्याशनल लेबि टर ावफवकांग हाटलायन. हे िालि

41 वीज क क ों णि

भािता​ां त मानि शोशन हाटलायन नांबि स्थापीत जाल्याि ताणीां ह्या नांबिाक आपिन मजत करांक पळे िन आसा. कोणायकी कुमक जाय जोड्येत.

------------------------------------------------------------------------------------------------

कृणिकाोंचे सोंकिट आनी पररसराचे णविय आनी ध रिाों

परिसिाचे विषय आनी धोिणा​ां " माचा १० आनी ११ िेि मा​ां िून हािलो.

सा​ां त आग्नेस कालेज (स्वायत्त), मांगळू ि, अथश ा ासत् आनी िाजकीय विज्ञान ह्या विभागान ऐवसएसएसआि पोषणाखाल दोन वदसा​ां चो िाषटर ीय सम्मेळ "कृवषका​ां चे सांकषट आनी

हो सम्मेळ िा| एच.सी. शितचांद्र, आदलो अध्यक्ष कना​ा टक िाज्य अवनतळाय वनयांत्ण आयोग, कना​ा टक हाणें उदघाटन केलो आनी िोफेसि िेंकटचलन, रिजिा ब्ा​ांक ओफ इां विया अध्यक्ष, मद्रास इल्न्सटट्यूट ओफ िे िेलपमेंट स्टिीस, चेन्नाय हाणें मुखेल भाषण वदलें. आिळतेदाना भ| कामेल िीटा एसी आनी सांयोजकी भ| िा| िेवनस्सा

42 वीज क क ों णि

एसी, िो| चांद्रमोहन मिाठे हाजि आसलीां. भ| िा| जेस्वीना एसी िा​ां शुपाल अध्यक्षस्थानाि बसल्ली. गायत्ी वबकेन उदघाटन वनिाहण केलें. सवभका​ां लागीां उलिन िा| एच सी शितचांद्र म्हणालो, "आजून कृषी भािताचें महा सांपन्मूळ तिी जोिपाची आमीां पळे व्येत की ह्या सुत्तुिा​ां त सुवकदाि वदसोन येता वकत्या म्हळ्याि हा​ां तूां आसची तकलेफिाफि आनी सांपन्मूळा​ां चें वितिण". ताचीां आखेरिचीां उत्ा​ां जािनासलीां की, "वगिायकी जािनासच्या आमीां एकामेकाचो सांपका दिना आमच्या कृवषका​ां चें बिें पण पळे िांक जाय." आखेरिच्या सांपणे काऱ्याक आश्वत हे गिे , स्थापक आनी व्यिस्थापक वदिे क्तोि एन्वाय ग्रीन बयो टे क िैिेट वलवमटे ि बेंगळु रू मुखेल सैिो जािनासलो. सोनाल िी’सोजा सह िाध्यापकी अथश ा ासत् काऱ्यें मा​ां िून हािलें.

---------------------------------------------

मुखेल मेसतीिा ि| वायलेटाक िाला र्ावन णनवृत्ती

"म्हजो अत्मो दे िाक होगोळवसता, ताणें म्हजे थािन महत्काऱ्या​ां केल्या​ांत." म्हणाली मुखेल मेसतीणा भ| िायलेट सा​ांत जोसेफ फ्र ि शालाची. ती आपल्या िायेची वनिृत्तेक पािल्या जाल्ल्यान

वतका शाला आिळीत मांिळी, वशक्षक-िक्षक सांघ, वशक्षका​ां आनी वसबांदी आनी विद्ाथी िृांदान शाला सभाभिना​ां त सोिन िेचो सांभ्रम आसा केल्ल्याक ती जिाब दीिन उलयताली. ’म्हजे थािन जाल्लें साधन हा​ां िें एकल्यान्ांच केल्लें नांय, हे िा​ां च्या सहकािान तें जाल्लें. हा​ां ि एक वशक्षकी जायन म्हण हा​ांिें वचांतल्लें ना. फकत जेजुच्ये सेिेक एक धामीक भयण जािांक कोांिेंताक िीगल्लीां. ही सिा दे िाची इच्छा दे िाच्ये कृपेन एक वशक्षकी जालीां. वशक्षकी जान विद्ावथांक उत्तीम वशक्षण दीिांक, उत्तीम गूण नितें जीिना​ांत िवतफलीत करांक विद्ाथीं खातीि काम केलें. कामेल सांस्थ्याच्या आिळत्या मांिळें ती सेिा वदां िचो अिकास म्हाका मेळ्ळो, ह्या खातीि हा​ां ि सांस्थ्याक अभािी जािनासा​ां . वशक्षका​ां थािन बिो सहकाि तसें शाला वसबांदी थािन सहकाि बिकयान मेळल्ल्यान मुखेलमेसवतणेचें कताव्य वनिाहण करांक आनी विद्ावथांक वशक्षण दीिांक सुलभ जालें’ म्हण जिाब दीिन वतणें सिा​ांक कृतज्ञता अवपाली. मुखेल सैिो जािन आवयल्ल्या कुांदापूि िोजिी इगजेच्या विगाि फा| स्ट्यानी ताि​िो सैिकया​ां बिाबि भ| िायलेट वहका सन्मान कना ’भ| िायलेटान हजािोां विद्ावथांक वशक्षण दीांिन समाजेंत एक बिी िजा केल्या. भयण म्हळ्ळ्याक्षण वशसत, वशक्षण, जीिना​ांत उपकािाक पिचें वशक्षण वदतात. ता​ां चें जीिन्ांच त्यागाचें, ती आज वनिृत जाता. हें सिा केल्ल्याक िती जािन आशेंिचें िाजबी जािनासा, पूण दे ि म्हणटा, तुांिे हे िा​ां क केल्ल्या बिकयापणाक वकतेंच पाटीां आशेनाका, तुमचो त्यागच तुमका​ां ग ि​ि जािनासा.’ म्हणोन वतच्या मुखल्या जीिनाक बिें मागलें.

-बना​ा िा जे. कोसता --------------------------------------------

43 वीज क क ों णि

एक अिकास ना जाला. इगजा​ां नी आगमेंत ना, शा​ां ती माग्ताना हात धरांक ना, स्वागत कता​ा ना हात हालिांक ना, िायन वपयेताना काल्सीक िोांठ लागिांक ना, कुमगाि वजबेि सेिुांक ना.

क र ना वैरस -

लोक िोिी घिा​ां नी दासतान करांक पिला आनी व्यापािी विसकी घोटू न सांतोसान आसात. जाय जाल्लें, नाका जाल्लें, गजेचें ि गजा नासलें लोक पयशे दीिन हािटा आनी घिा​ां नी दासतान कता​ा.

सोंसार बोंध!

आयलेिाि कोिोनािैिसाची वभिा​ां त मनशाकुळाचेि असी खांचल्या की आमीां आमच्या जोजा फेना​ां विसाचो ’भाित बांध’ दाखलो मोिन ’सांसाि बांध’ दाखलो िचला! िाषटर ा​ां ची िाषटर ा​ां वभांयेल्या​ां त आनी ताणीां हें मेट कािला​ां . खांयसिी िचोांक ना, वकतेंय करांक ना, वकतलें सोभीत चेिूां तुका आपयत तिी ताका घिा व्हिोांक ना, आपिु ां क ना, उमो दीिांक ना, पोटलून धरांक ना! सांसािा​ां त िपिथम सिा स्त्रीयो अन्नािी दादल्या​ांच्या उपद्रा​ां थािन शाभीत आसात. ता​ां ची एकच खोांकली पािता ता​ां का​ां कूल्या​ां क पा​ां य दीांिन धा​ांिोांक मैला पयस. िावतकान, मक्का-मदीना, वतरपती तेंपला​ां , जुदेिा​ां चीां दे िाळा​ां आपल्या दे िा​ां क वभति बांधी करून लोकाक ता​ां च्याच दे िालागीां सैत मागोांक

नाक-तोांि धा​ां पचीां मासका​ां मायाग जाल्या​ां त आनी आता​ां िोिोक्स, लायसोल िसतूय नपांयच जािन येतात आनी मोला​ां आकासाक चिटात. लोक वभांयेला, थथािला आनी का​ां पला. घोि घिा येता आनी आपल्याच काजािी बायलेक पोटलून धरून एक उमो दीिांक वभांयेता, कािजेता आनी मवतांत कोिोना, कोिोना म्हण कुजनाक िेता, शेख्ता आनी आपले त्ास वनांियता. भुर्ग्ा​ां क शाल ना, तीां घिाच मोबायलाि वबझी आसात आनी आपल्या वमत्ा​ां िाटसपाि, ट्वीटिाि, टीक-टोकाि, इन्सटाग्रामाि वकतें वकतें तस्वीिकयो धािून, फािा​ा िा करून िेळ पाशाि कता​ा त. असें तसें म्हणटाना निांबि-दसेंबिा​ां त सभाि निीां भुगीं जल्मातेलीां, वकत्या आज अख्या सांसािाि लोक घिा थािन्ांच काम कता​ा आनी सभाि घिाच मूस माता​ा त. स्त्रीया​ां क कठीण िाग आयला - घिा कसोय मोग ना, ता​ां का​ां भायि िचोांकी वकतेंच ना, इगजो बांध,

44 वीज क क ों णि

परिस्थीत सांसािाद्ां त असकत जाल्या वकत्या सहस्ो कांपेवनांच आदाय नपांयच जाला. ि जोनान एकाच हफ्त्त्या​ां त लागीां लागीां ८,००० पोांयटस होगिायल्यात आनी लोकाक ता​ां चे उि​िणे पयशे गुळूां जाले तें पळे िन काळजादाब विपिीत चिला.

मोला​ां बांध, वथयेटिा​ां बांध, बािा​ां बांध, पाका​ां बांध, नैट िब्ा​ां बांध, असें तसें म्हणटाना सिा बांध. दादले मात् मात्से हासोन आसात वकत्या ता​ां च्यो बायलो पयलेंच्येपिीां पयशे खचुांक िचाना​ां त. कोणाच्यान्ांची साध्य नासलें काम ह्या कोिोनािैिसान करून सोिला. हे िा​ां आपिन कचे जल्मा वदिस, िोल, कुमगाि, लग्न पूिा बांध ह्या कोिोनािैिसा वनमतीां. सभािा​ां नी हात धुांिन, धुांिन आपल्या हाता​ां च्या बोटा​ां ची कात सयत वनस्ायल्या! सभाि दे शा​ां नी कुांकिा​ां , दु कोि, बोक्रे, वजिेच जयत फोांिा​ां नी घालन पुिल्यात एकच एक दु कोि, कुांकाि ि बोक्रो कोिोनािैिस लागोन मिोांक ना जाल्यािी.

सिा खेळ-पांद्ाट िद्ध केल्यात आनी ह्या टीविांनी िाजकािवणांचें होगळाप आनी बोगळाप आयकोन लोकाक दोन वदसावनांच पुिो जािन गेला​ां . सभाि लोक मागोन्ांच िािला आनी तेसा म्हणोन म्हणोन कोांताच्यो मवणयोय फुटल्यात. आथीक

कना​ा टक मुखेल मांत्ी येवियूिप्पान कना​ा टका​ां त मास विकपाक बांधी घाल्या. ह्ये पािटी पास्ा​ां फेसताक मास ना, पास्ा​ां बदलाक - मोांती फेसत - िा​ां द्वय खा​ां िचें! सद्द्याक इगजा​ां क, वदिळा​ां क फायदो ना वकत्या लोका जमो बांधी घाल्ल्यान कोणी इगजेक, वदिळा​ां क िचाना आनी दे िा​ां क दान दीना. सिा​ां चो लाखोां लाख आदाय नपांयच.

45 वीज क क ों णि

काल सुक्रािा अिे ज ि​िाि अमेरिकाचो अध्यक्ष िोनालि टर ां पान एक पत्कता​ां ची सभा जीिाळ टीविचेि आपयली सा​ां गाता हािून आपल्या क्ावबनेटाक आनी थोड्या िक्ता​ां कांपेवनच्या सीइओांक. ह्यो सिा कांपण्यो कोिोनािैिसाक निें िकात सोधून आसात आनी िेवगांच हें आिा​ां िचें इां जेक्षन लोकाक तुथा​ा न लाबतेलें म्हळें . ही खबाि आयकाता​ां आयकाताना​ां च ि जोन्स इां िसवटर यल एकाच्छाणे चिात्त गेलें आनी दी आखेि जायजे जाल्यात तें १९८५ िािलें. अमेरिका​ां तच नांय, सभाि दे शा​ां नी ह्या कोिोनािैिसाक िकात सोधुन्च ां आसात म्हण खबाि िसाि जािन्ांच आसा. केिळा​ां त इटावलयन वपिे सताक बिें केला​ां कोणेंच वभांयेंिचें नाका म्हळा​ां . टर ां पान िाल्लि पोण्णास वबवलया ह्या योजनाक पास केल्यात.

भािताचो िधान मांत्ी निें द्र मोिी सयत भािता​ांतच आसा दे शाक कोिोिा​ां नी रपय लाब करून!

-डा| आसटीन प्रिू, णचकाग -----------------------------------------------------------------------------

आग्नेणसयन पर्न्ा​ा णवद्यार्ीं र्ावन अोंतरा​ािटर ीय णिवस आचरि

एकलो हे सांखे वदता: २०२० िसा​ा च्या पयल्या दोन मवहन्या​ां नी: कोिोनािैिसाि​िीं २.३६० लोक मेलो सदा​ां च्या शेवळि​िीं ६९,६०२ लोक मेलो मलेरियाि​िीं १४०,५८४ लोक मेलो जीिघात कना १५३,६९६ लोक मेलो िसत्या अिघिा​ां नी १९३,४७९ लोक मेलो एच.ऐ.िी. लागोन २४०,९५० लोक मेलो सोिकयाक लागोन ३५८,४७१ लोक मेलो धुांि​िापान सेंिून ७१३,४९८ लोक मेलो क्ान्सिाक लागोन १,१७१,१४१ लोक मेलो ति कोिोना, कोिोना म्हण ि​िटात वकत्या म्हण. हें सिा कोिोनािैिसा विश्या​ां तलें माध्यमा​ां नी बोबाटू न केला​ां म्हण. एकलो नासतीक सयत दे िाचेि बदलाम घालून म्हणटा, "ह्या सिा​ा क दे िच कािण; ताका हें सिा बांध करांक जायना?"

सा​ां त आग्नेस कालेज (स्वायत्त) विमेन्स सेल्ल आनी पन्या​ा विद्ावथांच्या सांघान अांतिा​ा षटर ीय स्त्रीया​ां चो वदिस आचरिलो. मुखेल सैिकया​ां बिाबि िा​ां शुपाल भ| िा| जेस्वीना एसी, ज्यानेट िी’सोजा, उपाध्यक्षीण, वि​िीद िी’सोजा सांयोजकी आनी काऱ्यदशीण, ज्योती कुवटन्हा, सह काऱ्यदशीण हाजि आसलीां.

46 वीज क क ों णि

कालेज अध्यक्षीण जेरूश मेबनान स्वागत केलो, उपिा​ां त स्वागत नाच आसलो. ह्या सकयल्या​ां क ह्या वदसा सांघटनान सन्मान केलो:

आग्नेवसयन उत्तीम मुखेली िशसती पोशकी क्ािल पायस: वफलीप आनी मारियेट पायस हा​ां च्या ना​ां िाि जेरूश मेबन वतस्ें वबकोम

47 वीज क क ों णि

आग्नेवसयन स्कोलि िशसती: िा| मीिा आिान्हा पोशक: आन्ना उना क्रासता दु स्ें एमए इां गलीष आग्नेवसयन ऊांच खेळघािी िशसती: िे यझी कुिेलो पोशकी: अनूशा के जे वतस्ें वबएस्सी आग्नेवसयन बेसट एनएसएस स्वयांसेिक िशसती नेरिस्सा िेमेंटीना नोिोन्हा, वतस्ें वबकोम आग्नेवसयन बेसट एवनससी क्ािे ट िशसती (आमी विांग): वसवपएल मेलानी लोबो वतस्ें वबकोम आग्नेवसयन एवनससी क्ािे ट िशसती (एि विांग): वसिबल्युओ िांदीत अनूशा िी’सोजा वतस्ें वबएस्सी भ| िा| जेस्वीना एसी अध्यक्ष स्थानाि आसली वतणें सिा साधका​ां क बिें मागलें. क्ािल पायसान काऱ्यें वनिाहण केलें वि​िीद िी’सोजान धन्यिाद अवपाले.

---------------------------------------------

स्त्रीयाोंन , तुमी ों तुमच्याच पाोंयार उिी ों रावा

भािता​ां तल्या ख्यात आनी दै िाधीक टीविकतीण आनी समाजी माध्यम झुजािीण फे िी’सोजान 48 वीज क क ों णि

ती बेंगळू ि आचावदयेसेवजच्या अांतिा​ा षटर ीय स्त्रीया​ां चो दीस सांभ्रमाक मुखेल सैिीण जािनावयल्ली माचा ८ िेि आयतािा. "स्त्रीया​ां क जाय समान अिकास, समान सा​ां बाळ, समान मान आनी समान मान्यता," म्हळें वतणें आपल्या खतखत्या भाषणा​ांत. हें भािीच वि​िां बनात्मक म्हळ्याि एका वदसा मात् स्त्रीया​ां क थोिें धमा​ा क वदतात आनी होगळापाचो पािस िोत्तात आनी सगळ्या िसा​ा ता​ां का​ां विसता​ात, स्त्रीयो केन्ना​ां य हे िा​ां च्या घिा​ां नी ता​ां ची सेिा दीिन आसात, घिा भायि आनी समाजेंत. "स्त्रीया​ां नी केन्ना​ां य ता​ां च्याच पा​ां याि उभीां िािोांक जाय", वलांग समानतेक स्त्रीया​ां नी तसेंच पुरषा​ां नी सा​ां गाता मेळोन िाि​ि करांक जाय. सा​ां गाताच फेन सा​ां गलें की स्त्रीया​ां नी एकामेकाक कुमक करांक जाय आपले शेिट जोिु ां क. बेंगळु चो आचावबस्प िा| पीटि मचादो, त्या वदसाच्या पवित् बवलदाना​ां त मुखेल भेटिपी जािनासलो, तो म्हणालो की स्त्रीया​ां क समान जािन पळे नासता​ां िा​ां िचें साकें नांय, तीां कूविां त असकत म्हण लेखचें नांय, सत ति, तीां बरिां च घट आसात, मोगाचीां जािनासात, सहानुभूवतचीां आसात. स्त्रीया​ां नी मुखारून िचोन इगजामाते बिाबि वनगातीक स्त्रीया​ां क आधाि दीिांक जाय, दु बळीां, गजेिांता​ां तसेंच जैला​ां त आसचीां. सिा स्त्रीया​ां नी समाजेंत ता​ां ची उपल्स्थती दाखिांक जाय तसें जीिना​ां तल्या हि ितुाला​ां नी ताणीां मु खाि येिांक जाय म्हळें आचावबस्पान.

सिा स्त्रीया​ां क उलो वदलो म्हणोन तुमीां तुमच्याच पा​ां याि उभीां िािा.

िोना फेना​ां िीस, मुखेल भाषणगाना, स्त्रीया​ां च्या कषटा​ां विश्या​ां त उलयली आनी सा​ां गलें की स्त्रीया​ां नी आयलेिाि भािता​ां त आवयल्ल्या नागरिका​ां च्या बदलािण कानूना वि​िोध झगड्या​ां त

49 वीज क क ों णि

महान पात् घेतला वकत्या हें कानून स्त्रीया​ां क आनी भुर्ग्ा​ां क भािीच पांथाहिानाचें मुख्य जािन विल्वांक, विांगि सिल्ल्या​ां क, काजाि जायनासच्या​ां क आनी वनगावतका​ां क. वतणें स्त्रीया​ां क उलो वदलो, हें जािनासा आन्येक स्वातांत्ाचें झगिें जांयसि आमीां आमचो एकिट दाखिांक सिा जावतच्या लोका बिाबि. बृांद अविगे, सह काऱ्यदशी कवमशनाची आनी समाजीक झुजाना, वकत्याक स्त्रीया​ां क वनधा​ा ि घेंिचीां कामा​ां दीिांक जाय म्हणाली हि ितुाला​ां नी. हें जािनासा एक महान मेट आमच्या पयणा​ांत घि कच्या​ां त, कामाजार्ग्ाि, इगजा​ां नी आनी समाजा​ांनी शावभतायेन िािोांक आनी समान नीत मेळोांक. एि​िीना भुर्ग्ा​ां च्या कीळपणा विश्या​ां त उलयली आनी घिा​ां नी समानता हािु ां क पेचाड्या​ां म्हणाली. एका आियन मात् आपल्या भुर्ग्ा​ां विश्या​ां त जाणा​ां जाव्येत आसता​ां भुर्ग्ा​ां थांय भेद हािचो साको नांय म्हळें , ता​ां चीां हक्का​ां य ता​ांका​ां मेळोांक जाय म्हण. मोल्न्सांञोि जोसेफ जयनाथन, फा| वसिील, वदिे क्तोि स्त्रीया​ां चो आयोग आनी लोना​ा लोबो, जेिाल काऱ्यदशीण आयोगाची उलयलीां. हो सम्मेळ िीना सेिािो, इलेयन वमनेजस, लोना​ा लोबो आनी विया हाणीां मा​ां िून हािल्लो. ४०० ियि स्त्रीया​ां नी हा​ां तूां पात् घेतलो.

---------------------------------------------

णमलाग्रीस कल्यािपूर कालेणजच वारणिक त्सव आपल्या टर ै -सेंवटनिी सभासाला​ां त वमलाग्रीस कालेजीन आपलो िािवषकोत्सि आचरिलो ह्याच माचा ७ िेि सन्वािा.

ह्या सांदभा​ा ि उलवयल्लो मुखेल सैिो िा| अप्पाजी ग ि एस.बी., सह वदिे क्तोि, कालेवजयेट एज्युकेशन मांगळू रू िीजन म्हणालो, "भािता​ां त, यूि समाज चिीत सांख्यान आसा हे ि दे शा​ां क तुलन केल्याि ह्या जगत्ता​ां त. सिा दे श आता​ां आमचेि दीषट घाल्तात. हा​ां गासि अती गजा

50 वीज क क ों णि

फकत अक्षिा​ां िाचुांक सकचे. आमीां एक शा​ां तेची आनी बळाधीक समाज बा​ां दांु क जाय. आसा आमच्या युिजणा​ां क मागादशान दीिांक साकी िाट धरांक. तेन्ना​ां मात् आमचो दे श सुध्रात. ही जािनासा जिाब्दािी आमा​ां सिा​ां ची. आमीां ता​ां का​ां वनजाकी वशकपी करांक जाय आनी नांय

"जीिघात आमच्या शाला भुर्ग्ा​ां थांय चिोन येतात वचल्लि सांग्तीां खातीि. आमीां भुर्ग्ा​ां क समस्या कसी नाकची तें वशखिांक जाय. भु गीं हें फूि

51 वीज क क ों णि

करांदीत. हऱ्येका समस्याक ताचीच म्हळ्ळी िाट 52 वीज क क ों णि

मागणें, बिी भलायकी, बिो सांबांध आपल्या भोांिारिल्या​ां बिाबि दिचें िाजबी. जीिन म्हळ्याि फकत सलिणेचें आनी जयताचे वशकपा​ां त नांय. एका विद्ाथीक उणें माक्सा मेळ्ळ्याि, असें जायना​ां की ती व्यक्ती सलिणेची म्हण. मुख्य म्हळ्याि आमच्ये ता​ां की वभतिलें ियत्न, उपिा​ां तलें दे िाक सोिचें. आमका​ां कळीत आसा भायलो सांसाि, आमीां आमचो घूि सोिन उभोांक वशख्ताना. जीिना​ांत बिय क ा​ां तलें बिें वदया धामीक जीिन धरून. तुमच्या मोगाच्या​ां बिाबि बिो िेळ खवचाया आनी भिा​ा सो सोविनाकात." फा| लािे न्स सी. िी’सोजा, किे स्पोांिेंट, वमलाग्रीस सांस्थे, आपल्या सांदेशा​ां त म्हणालो, "वमलाि वशकपा सांस्थे बिें वशक्षण आनी मादरिचें वशक्षण पाटल्या ५३ िसा​ां थ्वन वदतात. एकल्यान आपलें स्वपाण ज्यािी करांक वशकाजाय धृि मनान, वशसतेन, शृद्धे न आनी हे िा​ां क दे ख दीिन जािांक एक यशस्वी व्यक्ती जीिना​ां त" म्हणालो फा| लािे न्स. आसा. हाणीां आपली असकत्काय बळ, अिकास आनी भेषटािणें जािन परि​ितीत करांक जाय. थांय थािन ता​ां चें व्यल्क्तत्व बा​ां दून येतेलें. कालेवजांनी फकत स लभ्यता मात् मेळासी केल्याि पािाना विद्ावथांक, आमीां ता​ां का​ां दीिांक जाय योर्ग्तेचें वशक्षण. सभ्यता आनी मानिता वशक्षणा िास चिीत गजेचें एकल्याच्या जीिना​ांत," म्हणालो तो. स्टीिन कनेवलयो, १९८४ वबकोम पांगिाचो पनो विद्ाथी आन्येक सैिो, विटोल दु बाय वलवमटे ि हाचो आथीक वदिे क्तोि म्हणालो, "म्हाका भोग्ता हा​ां ि वनजाकी भािीच नशीबिांत ह्या घन्य व्यक्तीां बिाबि ह्या िेदीि बसोांक. हा​ां ि ह्या कालेवजांत वशक्ताना आसल्ले उगिास चिणे दें िणेचे. एक्े व्यक्तीन आपल्या जीिना​ां त श्रमेचें काम, बिें

कालेवजचीां साधका​ां काव्य२०१ पै वबएल्स्सांत चोितें िकया​ां क २०१८-१९ मांगळू ि विवश्विद्ालय आनी धािन कुमाि शेट्टी आनी अनूश ताि​िो वबकोम पिीक्षेंतल्या फैनाल्न्सयल एक वां टां गा​ां त भा​ां गािा पदक २०१८-१९ मांगळू ि विवश्विद्ालय हा​ां का​ां मान केलो. िा| विन्सेंट आळिा, िा​ां शुपाल, हाणें िािषीक िधी िाचली आनी साधना​ां ची व्हिविकाय पाचािली. मुखेल सैिय क ान ’िायस ओफ वमलाग्रीस’ कालेज पत्ाचें उग्तािन केलें. सा​ां जेि पन्या​ा विद्ावथांचो वदिस आचरिलो.

---------------------------------------------

53 वीज क क ों णि

’प्रेिा’ णवद्याणर्िंक ऊोंचायेक वच क ों प्रेरि णिता

विश्व कोांकणी केंद्राचो अध्यक्ष बसती िामन शेणै आनी मवणपाल जागतीक वशकपा सांस्थ्या​ां चो 54 वीज क क ों णि

आसता​ां म्हाका िेिीत करांक. िेणा मुखल्या एका िसा​ा क िेिणा​ां त भरांक उत्तेजन वदता. हें योजन जािनासलें एक सामान्य स्वपाण टी. िी. मोहनदास पै हाचें. २०३० इस्वे वभति, कोांकणी विद्ाथी वशकपा थािन पयस सचेना​ां त. सिा​ां नी आमीां काम करांक जाय असें २०३१ िसा​ा सिा ताच्येतल्याकच चल्च्यापिीां. आज हा​ां गासि भाषणा​ां वदतेले सुलभायेन ता​ां च्या ह्या स्थानाक पािल्ले नांय, ि​िा​ां गाटल्यान वशकोन कषटा​ां नी मुखाि आवयल्ले. सिा भाषणगािा​ां क आयकाया ते वकतें म्हणटात तें. तीपा दीिांक िचानाकात. तुमची सकत जाणा​ां जाया आनी तुमचें उणेंपण आनी तें सा​ां गाता पळे या. ह्या काऱ्या मुखा​ां त् आमीां मुखलें मेट कािु ां क जाय." वनिोश कुमािी, अध्यक्षीण विश्व कोांकणी स्कालशीप पन्या​ा विद्ावथांचो सांस्थो वहणें स्वागत केलें. सभाि मुखेली आनी सीइओ ह्या काऱ्यक्रमाक हाजि आसले.

---------------------------------------------

पेत्ी मिाठी नायक समाजाची होली

चेिम्ान टी. िी. मोहनदास पै हाणीां िेणा उग्तायलें, िेिणा​ां चो व्हि पांगि हा​ां गासि टी. िी. िामन पै सभासाला​ां त माचा ७ िेि. हें काऱ्यक्रम विश्व कोांकणी स्टू िें ट स्कालशीप फांि पन्या​ा विद्ाथा सांस्थ्यान, विश्व कोांकणी स्टू िें ट स्कालशीप फांि आनी विश्व कोांकणी केंद्रान. सवभका​ां लागीां उलिन, सह आिळत्या वदिे क्तोि, ज्योती ल्याबिोटिीस, उल्लास कामत म्हणालो, "हा​ां ि हि िसा​ा ह्या िेणा काऱ्यक्रमा​ां क हाजि 55 वीज क क ों णि

वहां दू सांसकृती िकाि, होली हुल्ण्णमे दीस (होली पुण्वे दीसा) कामदहान दीसाच्या एका दीसा उपिा​ां त. कामदहान-क कामन हब् म्हणोनी आपयतात. मिाठी समाजाची पेवत्ची शेड्यूलि कासट एका विशेष िीतीन होली आचरिता तें ह्या तस्वीिकया मुखा​ां त् पळव्येत: ---------------------------------------------

णचकन बािात हफ्तोभि सा​ां पिदायीक होली फेसत माचा ९ िेि पुण्वे दीसा वि​िीध समाजा​ां नी वि​िीध िीतीन सांभ्रवमलें.

र स कडी १ १/२ णकल क ब ों ी

56 वीज क क ों णि

जाय पडच्य वसतू:

ड्यान्सी डी’स जाक व यस

सगळो गिां मसालो ३-४ लोसुणे बोयो २-३ टे बल स्पून बाफात वपटो ३-४ व्हिले वपयाि सगळो नािल ल्हान गुळो आम्साण १ वपयाि १ टोमेटो मीट आनी तूप

ओि अमेररकाची प्रिसती

कची रीत:

स्वयांसेिकी जािन काम करून समाजेंत बिी भलायकी आसा करून, सांतोस आनी हुरूप हािल्ली जािनासा एकली मांगळु गा​ा ना ड्यान्सी िी’सोजा.

मास कुिके कना मीट साि​ि दिचें. नािलाचो िोस (दाट आनी पातळ) कािन दि​ि. पातळ िोसा​ां तलो अधो िा​ां टो घेिन लोसूण बाफात वपटो आनी आम्साण घालन िाटचें. इल्लेश्या तूपा​ां त सक्कि गिां मसालो, १ वपयाि कातना ता​ां बसो जातासि भाजून उपिा​ां त एक टोमेटो भाजून मासाचे कुिके भाजून विांगि दिचें. आता​ां त्याच तूपा​ां त मसालो भाजून उपिा​ां त मास ताकाच घालन ऊिल्लो पातळ िोस भसूान मीट घालन उकि. आखिे क दाट िोस घालन खतखतो येतच भुांय दिचें.

---------------------------------------------

स्वयांसेिकी जािन काम केल्याि, एकीणपण मायाग जाता, कूविां तलो दाब उणो जाता, मती बेजािाय उणी जाता, तकली चुरूक जाता, वपिा गूण जाता कूि भलायकेभिीत जाता. ह्या काळाि सिा​ां वबझी जीिन म्हण धुसा​ा ताना असल्या स्वयांसेिक कामा​ां नी मेतेि जा​ां िचें का​ां य सलीस नांय.

ड्यान्सी िी’सोजाक ही िशसती वतणें दाखवयल्ल्या बिकया कामाक-मनाक आनी त्ाणाक

57 वीज क क ों णि

मेळ्ळ्या २०१९ इस्वेंत केल्ल्या ’िू गूि’ काऱ्यक्रमाक. २०१९ ग ि​ि वदां िच्या िातीां काऱ्यक्रमा​ां त िशसत्यो िाप्त केल्यो. वसल्न्सन्नावटां तल्या िोयस ओफ अमेरिकान ग्रामी िशसत्यो वदल्ल्यापिीां ड्यान्सी िी’सोजाक स्वयांसेिक िशसती वदली माचा ५, २०२० िेि. ड्यान्सी िी’सोजा ख्यात हे िालि िी’सोजाची पतीण, गा​ां िान वशिा​ां ची. अमेरिकाच्या एि​िायजिी क न्सील ओन हकयूमन टर ावपवकांग हाचो िैट ह जान विांचून कािल्लो एक सा​ां दो. हाणीां दोगा​ां यनी स्वयांसेिक काम समाजेंत दिबसत केला​ां आनी हाका होगळीक फािो. िीज ता​ां का​ां बिें माग्ता.

--------------------------------------------58 वीज क क ों णि

59 वीज क क ों णि

60 वीज क क ों णि

61 वीज क क ों णि

62 वीज क क ों णि

63 वीज क क ों णि

64 वीज क क ों णि

65 वीज क क ों णि

66 वीज क क ों णि

67 वीज क क ों णि

68 वीज क क ों णि

69 वीज क क ों णि

70 वीज क क ों णि

71 वीज क क ों णि

72 वीज क क ों णि

73 वीज क क ों णि

74 वीज क क ों णि

75 वीज क क ों णि

76 वीज क क ों णि

77 वीज क क ों णि

78 वीज क क ों णि

79 वीज क क ों णि

80 वीज क क ों णि