Απειλούμενα είδη

11ο Δημ Σχ. Γιαννιτσών Ε΄ Τάξη 2016-2017

Απειλούμενα είδη πουλιών που τέθηκαν υπό την προστασία της πολιτείας

2017

Η δασκάλα:Αποστολίδου Γεσθημανή

Ε΄ Ταξη 2016-2017

ΑΙΓΑΙΟΓΛΑΡΟΣ

Ο αιγαιόγλαρος είναι θαλάσσιο πελαγικό πτηνό της οικογενείας των λαριδών, ένα από τα είδη γλάρων που απαντούν στον ελλαδικό χώρο. Η επιστημονική ονομασία του είδους είναι Larus audouinii και δεν

περιλαμβάνει

υποείδη.

Αποτελεί

εξαιρετικό

παράδειγμα

επιτυχούςς προσπάθειας για την επανάκαμψη ενός είδους. Ενώ οι πληθυσμοί του κατά τη δεκαετία του '70 είχαν μειωθεί κάτω από τα 1000

αναπαραγωγικά

ζευγάρια

σε

όλη

τη

γεωγραφική

του

κατανομή, σήμερα έχουν πολλαπλασιαστεί σε ικανοποιητικό βαθμό, χάρη

στις

επίπονες

προ προσπάθειες σπάθειες

επιστημόνων

και

όλων

των

εμπλεκομένων φορέων .Οι αποικίες αναπαραγωγής βρίσκονται σε εκτεθειμένες βραχώδεις τοποθεσίες και σε παράκτια νησιά ή νησίδες. http://blogs.sch.gr/geapostoli/

Ε΄ Ταξη 2016-2017 Συνήθως όχι περισσότερο από τα 50 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Η μεγάλη αποικία στο Δέλτα του Έβρου, στην Ισπανία, βρίσκεται σε αλμυρόβαλτους και μια αμμώδη χερσόνησο. Στο Αιγαίο Πέλαγος αναπαράγεται σε διάφορα νησιά και βραχονησίδες, σε θέσεις με ομαλή κλίση προς τη θάλασσα που καλύπτονται με

μεγάλες πέτρες και, βλάστηση με Eryngium sp. sp.,, γρασίδι και χαμηλούς θάμνους από Pistacia lentiscus. Προτιμώνται θέσεις με μέση βλάστηση, για περισσότερη προστασία από τη ζέστη και τα αρπακτικά. Οι πληθυσμοί του αιγαιόγλαρου κατά τη δεκαετία του '70 είχαν μειωθεί κάτω από τα 1000 αναπαραγωγικά ζευγάρ ζευγάρια ια σε όλη τη γεωγραφική του κατανομή, σήμερα έχουν πολλαπλασιαστεί σε ικανοποιητικό βαθμό, χάρη στις επίπονες προσπάθειες επιστημόνων και όλων των εμπλεκομένων φορέων. Ωστόσο, παραμένει ακόμη ένα σπάνιο -για για την οικογένεια που ανήκει πτηνό.

http://blogs.sch.gr/geapostoli/

Ε΄ Ταξη 2016-2017 Ο αιγαιόγλαρος ος είναι το μοναδικό είδος

γλάρου

αποκλειστικά κυριότερες

που στη

αναπαράγεται Μεσόγειο.

αναπαραγωγικές

Οι

αποικίες

βρίσκονται στο Δέλτα του ποταμού Έβρου της Ισπανίας και στα νησιά Τσαφαρίνας, έξω από τις ακτές του ΒΑ Μαρόκου.

Επίσης

αναπαράγεται

στις

Βαλεαρίδες, εαρίδες, τη Β Αλγερία, τη Ν Πορτογαλία και Ν Γαλλία, την Κορσική και τη Σαρδηνία, σε θύλακες της Ν Ιταλίας, σε νησιά και νησίδες της Κροατίας (Δαλματία)και του Αιγαίου Πελάγους, τη Ν Τουρκία, την Κύπρο, και τη ΒΑ Τυνησία Τυνησία. Εκ πρώτης όψεως, μοιάζει πολύ με έ ένα να κοινό είδος γλάρου, τον Ασημόγλαρο (Larus cachinnans), με άσπρο σώμα και γκρίζες φτερούγες με μαύρες άκρες. Είναι όμως λίγο μικρότερος (50εκ.), με κόκκινο ράμφος και σκούρα πόδια και επιπλέον, στον αέρα είναι πιό φίνος και ευκίνητος. Τρέφεται κοντά στιςς ακτές, κυρίως με μικρά αφρόψαρα τα οποία πιάνει από την επιφάνεια της θάλασσας με μία πολύ επιδέξια τεχνική, πετώντας αργά και χαμηλά πάνω από το νερό. Στην Δυτική

Μεσόγειο

το

είδος

τρέφεται

βασικά με το παρεμπίπτον αλίευμα των αλιευτικών σκαφών. Στο παρελθόν ελθόν ο Αιγαιόγλαρος ήταν πολύ πιό σπάνιος, οι αριθμοί του όμως αυξήθηκαν πρόσφατα και υπολογίζονται τώρα στα

http://blogs.sch.gr/geapostoli/

Ε΄ Ταξη 2016-2017 18.700 ζευγάρια. Αυτή η απότομη αύξηση οφείλεται πιθανότατα στην μεγάλη διαθεσιμότητα τροφής στη δυτική Μεσόγειο. Παρ’ όλα αυτά όμως, το είδος θεωρείται πολύ ευάλωτο καθώς το 90% του πληθυσμού του βρίσκεται συγκεντρωμένο σε δύο αποικίες της Ισπανίας (στο δέλτα του ποταμού Ebro και στα νησιά Chafarinas). Η κύρια απειλή που αντιμετωπίζει το είδος σχετίζεται με την ενόχληση των αναπαραγώμενων πουλιών από την παρουσία του ανθρώπου πάνω στις νησίδες, κάτι που συνδέεται με δραστηριότητες όπως η κτηνοτροφία, ο τουρισμός, η αλιεία, το κυνήγι και η συντήρηση και κατασκευή υποδομών. Απειλή επίσης αποτελεί η μείωση του ιχθυαποθέματος που είναι διαθέσιμο στα πουλιά και ο πνιγμός σε αλιευτικά εργαλεία, αλλά και η ρύπανση των θαλασσών και η θήρευση. Αρνητική επίδραση τέλος, πιθανώς να έχει και ο ανταγωνισμός του με τον Ασημόγλαρο για χώρο φωλεοποίησης και τροφής, καθώς και η αλλαγή της φυσικής μορφολογίας των νησίδων από την υπερβολική βόσκηση.

http://blogs.sch.gr/geapostoli/

Ε΄ Ταξη 2016-2017

ΛΑΓΓΟΝΑ Η

Λαγγόνα

είναι

υδρόβιο

πτηνό

της

οικογενείας

των

Φαλακροκορακιδών, που απαντά και στον ελλαδικό χώρο. Είναι ο μικρότερος κορμοράνος στον κόσμο και η Ελλάδα είναι από τις ελάχιστες

ευρωπαϊκές

διαχειμάζοντες

χώρες

πληθυσμούς.

που

φιλοξενεί

Κ Κατά ατά

τα

σημαντικότατους

τελευταία

χρόνια

καταβάλλονται συστηματικές προσπάθειες για την διατήρηση του είδους, δεδομένου ότι η, ανά τον κόσμο, κατανομή του είναι εξαιρετικά περί. Η λαγγόνα αναπαράγεται σε καλαμιώνες, στις μεταβατικές ζώνες μεταξύ των καλαμιώνων και των ανοι ανοικτών υδάτων, στις ακτές όπου υπάρχει εκτεταμένη βόσκηση και υγρά λιβάδια, ενώ κατά τη διάρκεια του χειμώνα, σε παράκτιους υγροτόπους, κατά

μήκος

μερικές

των

φορές

σε

ποταμών,

και

λίμνες.Γενικά,

αγαπάει τα θερμά κλίματα, γι’ αυτό περιορίζεται περιοχές υφάλμυρων

κυρίως γλυκών

σε

πεδι πεδινές

υδάτων

οικοτόπων.

και Έχει

παρατηρηθεί σε εκτεταμένες ανοικτές παρυδάτιες

περιοχές,

αλλά

οπωσδήποτε με την παρουσία δένδρων για να κουρνιάζει, σε υφάλμυρα έλη, τέλματα, ορυζώνες, βάλτους και πλημμυρισμένα χωράφια, όπου μπορεί εύκολα να πιάσει ψάρια στα ρηχά νερά. Τέλος, απαντάται και σε περιοχές με πυκνή βλάστηση και δέντρα, σε θάμνους, ακόμη και σε μικρές πλωτές «νησίδες» από νεκρά φυτά. http://blogs.sch.gr/geapostoli/

Ε΄ Ταξη 2016-2017 Δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα για τις περιοχές όπου είναι διαβατικό πτηνόορισμένη γεωγραφικ γεωγραφική εξάπλωση. Η Λαγγόνα (Phalacrocorax pygmeus) ανήκει μαζί με άλλα 36 είδη στην οικογένεια των Φαλακροκορακίδων. Είναι το μικρότερο σε μέγεθος είδος της οικογένειας, με μήκος σώματος 45 45-55 εκ. και άνοιγμα πτερύγων 80 80-90 90 εκ.. Το χρώμα του σώματός της είναι μαύρο ενώ του κεφαλιού της καφετί. Έχει μακριά ουρά και μικρό κεφάλι και ράμφος. Ζει σε υγροτόπους με στάσιμα ή λίγο ρέοντα ρηχά γλυκά νερά και σπανιότερα, το χειμώνα, σε παράκτιους υγροτόπους. Φωλιάζει κατά απ αποικίες οικίες σε καλαμιώνες ή σε πυκνά

δένδρα,

μόνο

του

ή

με

ερωδιούς,

Κορμοράνους,

Χουλιαρομύτες κ.ά.. Τρέφεται με μικρά ψάρια και σπανιότερα με μικρά υδρόβια θηλαστικά και καρκινοειδή που πιάνει βουτώντας. Γεννάει την άνοιξη 3 3-6 6 αυγά που επωάζουν εναλλάξ και οι ο δύο γονείς για 27-30 30 ημέρες. Οι νεοσσοί ανεξαρτοποιούνται σε ηλικία 70 περίπου ημερών. Το

είδος

χαρακτηρίζεται

χαρακτηρίζεται ως

Σχεδόν

Απειλούμενο. Η παγκόσμια κατανομή της Λαγγόνας

που

απλωνόταν

από

παλαιότερα την

Αλγερία

έως

την Αράλη, σήμερα περιορί περιορίζεται

στις

http://blogs.sch.gr/geapostoli/

Ε΄ Ταξη 2016-2017 ανατολικές ακτές της Αδριατικής, το βόρειο Αιγαίο, τη Μαύρη Θάλασσα ώς την Κασπία αλλά και στο Ιράκ. Οι χώρες στις οποίες πλέον αναπαράγεται είναι οι Αλβανία, Ελλάδα, Βουλγαρία, Τουρκία, Ρουμανία, Μολδαβία, Ουκρανία, Ρωσία, Αζερμπαϊτζάν και Ιράκ Ιράκ, ενώ λίγα ζευγάρια αναπαράγονται στην Ουγγαρία και στη Σλοβακία. Ο

αναπαραγόμενος

πληθυσμός του είδους στην Ευρώπη, εκτιμάται σε 6.400 7.300

ζευγάρια,

μεγαλύτερη βρίσκεται

ενώ

αποικία

στο

Δέλτα

έως

η του του

Δούναβη, με περίπου 4.000 ζευγάρια. Οι αναπαραγόμενοι γόμενοι στα Βαλκάνια πληθυσμοί διαχειμάζουν στις ΒΑ ακτές της Μεσογείου, κυρίως στο Β. Αιγαίο και στις ΝΑ ακτές της Αδριατικής καθώς και στις εσωτερικές λίμνες της περιοχής. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ε.Ε. όπου αναπαράγεται η Λαγγόνα.

Στις Λίμνες

Μικρή

Πρέσπα και Κερκίνη βρίσκονται

οι

σημαντικότερες αποικίες της, ενώ υπάρχει κι ένας μικρός πληθυσμός στη Λίμνη Πετρών.. Παλαιότερα, φώλιαζε και στο Δέλτα του Αξιού, Αξιού στις Λίμνες

Ισμαρίδα και Καστοριάς,

στο Δέλτα

του

Έβρου και

στο Πόρτο Λάγος.. Οι σημαντικότερες περιοχές δι διαχείμασης αχείμασης στην Ελλάδα είναι κυρίως οι μεγάλοι υγρότοποι της Θράκης και της Μακεδονίας. Οι κυριότεροι λόγοι μείωσης των πληθυσμών της Λαγγόνας τα τελευταία έτη, είναι η αποξήρανση και η σοβαρή υποβάθμιση των υγροτόπων, η ρύπανση των γλυκών νερών, η ενόχληση και η

http://blogs.sch.gr/geapostoli/

Ε΄ Ταξη 2016-2017 καταστροφή των παρόχθιων δασών, καθώς και το παράνομο κυνήγι και ο πνιγμός πολλών Λαγγόνων σε δίχτυα. Οι γνώσεις μας για τη Λαγγόνα στην Ελλάδα μέχρι σήμερα, προερχόταν από τις ειδικές έρευνες που πραγματοποιούνταν στη Λίμνη

Κερκίνη

και

από

τις

υδρόβιων πουλιών.

http://blogs.sch.gr/geapostoli/

μεσοχειμωνιάτικες

μετρήσεις

των

Ε΄ Ταξη 2016-2017

ΒΑΣΙΛΑΕΤΟΣ

Ο Βασιλαετός είναι αρπακτικό ημερόβιο πτηνό, ένας από τους αετούς που απαντούν και στον ελλαδικό χώρο. Η επιστημονική ονομασία του είδους είναι Aquila heliaca και δεν περιλαμβάνει υποείδη μονοτυπικό. Ο βασιλαετός είναι είδος μικρών υψομέτρων που, ωστόσο, έχει «ωθηθεί» στην Ευρώπη σε μεγαλύτερα υψόμετρα, λόγω διώξεων και απώλειας ενδιαιτημάτων. Γενικά πάντως, αντίθετα με πολλούς άλλους αετούς, δεν συνηθίζει να συχνάζει σε ορεινά περιβάλλοντα, ενώ οι υγρότοποι προτιμώνται για διαχείμαση. Στην Κ. και Α. Ευρώπη, η, αναπαράγεται στα δάση έως τα 1.000 μ., σε στέπες και

http://blogs.sch.gr/geapostoli/

Ε΄ Ταξη 2016-2017 αγροτικές περιοχές με μεγάλα δέντρα, αλλά και σήμερα σε πυλώνες ηλεκτρικού ρεύματος. Στην περιοχή του Καυκάσου, απαντά στην στέπα, σε πεδινά και παραποτάμια δάση και ημιερημικές περιοχές. Οι πληθυσμο πληθυσμοί της Ανατολής αναπαράγονται στην στέπα και σε αγροτικά ενδιαιτήματα. Στο Νεπάλ απαντά μέχρι τα 3.900 μ.Στην Ελλάδα, ο βασιλαετός, είναι αρπακτικό των ανοικτών περιοχών χαμηλού υψομέτρου, με μεμονωμένα δένδρα ή συστάδες δένδρων, λιβάδια, ξέφωτα, συχνά στις παρυφές υγροτόπων. Θεωρείται το μοναδικό είδος του γένους Aquila που ζει σε πεδινές ημιπεδινές εκτάσεις. Ο Βασιλαετός (Aquila heliaca) είναι ένα από τα σπανιότερα αρπακτικά πουλιά της Ευρώπης με κατανομή από τη νοτιοανατολική Ευρώπη έως τη λίμνη Βαϊκάλη και το βόρειο Πακιστάν. Στην Ευρώπη το είδος εμφανίζεται κυρίως στα Καρπάθια, στα νότια και ανατολικά Βαλκάνια, στους λόφους και στις στέπες της νοτιοανατολικής Ουκρανίας και της Ρωσίας. Η

εκτίμηση

πληθυσμού

του

του

ευρωπαϊκού

Βασιλαετού

ήταν

μέχρι πρόσφατα 363-604 604 ζευγάρια. Οι

τελευταίες όμως

άγνωστη Ευρώπης, δεδομένα,

http://blogs.sch.gr/geapostoli/

φύση

έρευνες

της

ανατολικής

ανατρέπουν καθώς

στην

αυτά

μόνο

τα στην

Ε΄ Ταξη 2016-2017 Ευρωπαϊκή Ρωσία, ο πληθυσμός του είδους εκτιμάται πλέον σε 600900 ζευγάρια. Έτσι, λογικό επακόλουθο ήταν να προταθεί, ώστε το είδος να μη θεωρείται ως Τρωτό σε παγκόσμιο επίπεδο, αφού το όριο γι’ αυτό είναι μόνο 1000 άτομα.

O Βασιλαετός είναι κυρίως αποδημητικό είδος και σημαντικό μέρος του ευρωπαϊκού πληθυσμού του, ξεχειμωνιάζει στη Μέση Ανατολή. Στην Ελλάδα, άτομα από βορειότερες χώρες, στην πλειοψηφία τους ανώριμα, επισκέπτονται και μερικά ξεχειμωνιάζουν, σ’ αρκετούς μεγάλους υγροτόπους όπως το Δέλτα του Καλαμά, τη Λίμνη Κερκίνη, τη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου και τα Δέλτα του

Έβρου και

του Αξιού αλλά

και

την

Κρήτη.

Κατά

τη

μετανάστευση παρατηρείται, πάντα σε μικρούς αριθμούς, ακόμη και στην Πελοπόννησο αλλά και σε μερικά νησιά. Ο Βασιλαετός ήταν παλιότερα πολύ πιο διαδεδομένος σαν αναπαραγόμενο είδος στην Ελλάδα. Τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, ο Βασιλαετός διατηρούσε καλούς πληθυσμούς φωλιάζοντας στις παρυφές των πεδιάδων της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας, ευνοημένος από τις παραδοσιακές χρήσεις γης και ιδιαίτερα την κτηνοτροφία στις πεδινές και ημιορεινές περιοχές. Αυτή η κατάσταση επικράτησε έως και τη δεκαετία του ‘40, κατά τη διάρκεια της οποίας,

μόνο

γύρω

από

τη

Θεσσαλονίκη,

όπως

αναφέρει

ο

Makatsch, υπήρχαν 25 ζευγάρια, κυρίως στην περιοχή του τριπλού Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα. Η κατάσταση όμως αρχίζει ν’ αλλάζει μετά τον πόλεμο, με την αποξήρανση των υγροτόπων, την εντατικοποίηση της γεωργίας και τη σταδιακή εγκατάλειψη της κτηνοτροφίας στη χαμηλή ζώνη, που αποτελεί τον χώρο του Βασιλαετού.

http://blogs.sch.gr/geapostoli/

Ε΄ Ταξη 2016-2017 Ο Βασιλαετός φυσικά προστατεύεται από το νόμο (Απόφαση 414985/1985 ακριβώς

ΥΠΓΕ),

αντίθετο.

αλλά Το

η

πραγματικότητα

γεγονός

ευκολοπρόσιτες περιοχές, κυνήγι.

http://blogs.sch.gr/geapostoli/

αποδεικνύει

ότι

συχνάζει

τον καθιστά

ιδιαίτερα

σε

το

πεδινές,

ευάλωτο

στο

Ε΄ Ταξη 2016-2017

ΓΥΠΑΕΤΟΣ

Ο Γυπαετός είναι ημερόβιο αρπακτι αρπακτικό κό πτηνό, ένας από τους γύπες που απαντούν και στον ελλαδικό χώρο. Είναι ένα αρπακτικό, ταυτισμένο σχεδόν εξω ολοκλήρου με τα ορεινά οικοσυστήματα, τα διάσπαρτα βράχια, τους απομονωμένους μονόλιθους, τους γκρεμούς, τα βάραθρα, τα φαράγγια και τις χαράδρες. Συχνά, αυτές βρίσκονται σε «σπασμένο» τερέν, κοντά σε αλπικού τύπου λιβάδια και ορεινά βοσκοτόπια, βραχώδεις ξεροπόταμους, μεγάλου υψομέτρου στέπες και περιστασιακά γύρω από δάση. Φαίνεται να προτιμά

http://blogs.sch.gr/geapostoli/

Ε΄ Ταξη 2016-2017 έρημες, ή ελαφρά κατοικημένες περιοχές, όπου άλλα αρπακτικά, όπως λύκοι και χρυσαετοί, έχουν υγιείς πληθυσμούς, για να αποκομίζει οστά ως «λάφυρα» από το κυνήγι τους. Επίσης, χρειάζεται τρεχούμενα νερά κοντά στην επικράτειά του. Στην Αιθιοπία, συχνάζει πλέον σε σκουπιδότοπους στα περίχωρα των μικρών χωριών και πόλεων. Παρά το γεγονός ότι, κατά καιρούς, κατεβαίνουν στα 300 300-600 μέτρα, οι γυπαετοί είναι σπάνιο σπάνιοιι κάτω από το υψόμετρο των 1.000 μέτρων και, συνήθως, κατοικούν πάνω από τα 2.000 μέτρα σε ορισμένα τμήματα της περιοχής τους. Τις περισσότερες φορές βρίσκονται γύρω ή πάνω από τη γραμμή των δέντρων κοντά στις κορυφές των βουνών, μέχρι και τα 2.000 μέτρα στην την Ευρώπη, τα 4.500 μέτρα στην Αφρική και τα 5.000 μέτρα στην κεντρική Ασία. Μπορούν και ζουν σε υψόμετρο 7.300 μέτρων στο όρος Έβερεστ, ενώ έχουν παρατηρηθεί στην ίδια περιοχή να πετάνε περιστασιακά σε ύψος 7.500-7.800 7.800 μέτρων. Ένα από τα πλέον σπάνια αρπακτικά ρπακτικά

που

φιλοξενεί

η

χώρα μας είναι και ο Γυπαετός, ένα

πουλί

των

οικοσυστημάτων.

ορεινών Το

επιστημονικό του όνομα είναι Gypaetus

barbatus,

όπου

barbatus σημαίνει μουστακαλής και το πήρε από το μουστάκι που εύκολα διακρίνεται στις δύο πλευρές του ράμφ ράμφους του.

http://blogs.sch.gr/geapostoli/

Ε΄ Ταξη 2016-2017 Είναι ένα είδος γύπα με μία μεγάλη ρομβοειδή ουρά, δυναμικό πέταγμα, σχετικά γρήγορο, γεμάτο από ελιγμούς που πιο πολύ θυμίζουν ένα μεγάλο γεράκι, παρά ένα πουλί με άνοιγγμα φτερών που φτάνει τα 2,80 μέτρα και βάρος 5-7 κιλά. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι μπορεί να πετάξει πολύ νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα ή ακόμη και μέσα στα σύννεφα και στο ψιλοβρόχι. Επιπλέον, μπορεί εύκολα να απογειωθεί μετά από ένα μεγάλο γεύμα, σε αντίθεση με τα Όρνια που πρέπει πρώτα να χωνέψουν την τροφή. Φωλιάζουν μέσα σε μικρές σπηλιές ή σε προφυλαγμένες προεξοχές ψηλών ορθοπλαγιών. Για την επισκευή και το χτίσιμο της φωλιάς, που αρχίζει το Νοέμβριο, χρησιμοποιούν κλαδιά, μαλλί από πρόβατο και ότι άλλο είναι πρόσφορο. Συνήθως χτίζουν δύο και τρεις μεγάλες φωλιές ενώ γεννούν σε μία από αυτές ένα με δύο αυγά μέσα στο καταχείμωνο, Δεκέμβριο-Ιανουάριο. Η εκκόλαψη των αυγών, που γίνεται και από τους δύο γονείς διαρκεί κάτι λιγότερο από δύο μήνες. Τελικά τον Ιούνιο πετάει από τη φωλία, σχεδόν πάντα, ένα μόνο μικρό με σκούρο καφέ κεφάλι και ουρά. Ο Γυπαετός είναι το μοναδικό πλάσμα στον κόσμο που τρέφεται σχεδόν αποκλειστικά (70-90%) με κόκαλα. Στην Κρήτη οι βοσκοί δικαίως το έχουν ονομάσει Κοκαλα, καθώς γνωρίζουν τη συνήθειά του να σπάει τα μεγαλύτερα κόκαλα σε βραχώδεις πλαγιές τι "σπάστρες", με μία χαρακτηριστική

http://blogs.sch.gr/geapostoli/

Ε΄ Ταξη 2016-2017 τεχνική. Τα πετάει από μεγάλο ύψος σε βραχώδεις απότομες πλαγιές, ακολουθώντας τα από πίσω με μία σπειροειδή κάθοδο, διαδικασία την οποία επαναλαμβάνει ώσπου τελικά να σπάσουν τα κόκαλα. Στη συνέχεια τρώει τα κομμάτια ξεκινώντας από το μεδούλι. Τα μικρότερα κόκαλα τα καταπίνει ολόκληρα και το στομάχι του με τα πανίσχυρα γαστρικά υγρά, τα χωνεύει με ευκολία. Πολλές φορές, όταν καταπίνει ένα μακρύ κόκκαλο, ενώ η μία άκρη του βρίσκεται έξω από το στόμα του, έχει αρχίσει η πέψη της άλλης άκρης που βρίσκεται στο στομάχι του. Αυτή η διατροφική του συνήθεια φαντάζει περιέργη αλλά, από τη στιγμή που έχει λυθεί το πρόβλημα της πέψης των κοκάλων, αυτά αποτελούν μια πολύ θρεπτική τροφή, εύκολα αποθηκεύσιμη, για την οποία το πουλί δεν έχει ανταγωνιστές. Σήμερα η χώρα μας φιλοξενεί στην Κρήτη και παρά τη μείωση, τον μεγαλύτερο νησιώτικό πληθυσμό του κόσμου με 12 επικράτειες, 10 εκ των οποίων διατηρούν ζευγάρια. Όμως, στην

ηπειρωτική

Ελλάδα

τα

πράγματα

είναι

τελείως

διαφορετικά. Το είδος έχει γνωρίσει μια πρωτοφανή μείωση του πληθυσμού του, με αποτέλεσμα από κοινό είδος των βουνών μας, τη δεκαετία του '80 να υπάρχουν μόνο 5-11 ζευγάρια, για να φτάσουμε σήμερα να απαριθμούμε μία επικράτεια στο Όρος Τζένα και ενδεχομένως άλλη μία στη νότια Πίνδο. Με λίγα λόγια έχουμε φτάσει στο σημείο να ομολογούμε ότι το είδος δεν έχει ελπίδες να συνεχίσει να πετάει στο μέλλον στα βουνά της ηπειρωτικής Ελλάδας.

http://blogs.sch.gr/geapostoli/

Ε΄ Ταξη 2016-2017 Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στα δηλητηριασμένα δολώματα, μια πραγματική μάστιγα, τα οποία έχουν αφανίσει ολόκληρους πληθυσμούς γυπών.

http://blogs.sch.gr/geapostoli/

Ε΄ Ταξη 2016-2017

ΚΙΡΚΙΝΕΖΙ

Το Κιρκινέζι είναι είδος γνήσιου γερακιού (γένος Falco), που απαντάται στον ελλαδικό χώρο. Η επιστημονική του ονομασία

είναι

Falco

naumanni

και

δεν

περιλαμβάνει

υποείδη.Το Κιρκινέζι προτιμάει τα ανοιχτά οικοσυστήματα όπως, λιβάδια, καλλιεργημένους αγρούς, ξερές τοποθεσίες τύπου στέπας και χαμηλούς λόφους με λίγη βλάστηση.Πολύ συχνά, ιδιαίτερα τους πρώτους μήνες της άνοιξης, αρέσκεται να κάθεται κατά ομάδες στους στύλους της ΔΕΗ, που περνάνε μέσα από αγρούς ή επαρχιακούς δρόμους.Η βασική του προτίμηση είναι τα έντομα, που αποτελούν έως και το

http://blogs.sch.gr/geapostoli/

Ε΄ Ταξη 2016-2017 80%

της

διατροφής

του.Κυνηγάει

κυρίως

ακρίδες

και

γρύλους και, όταν οι αγρότες καίνε τα

σπαρτά,

πολύ

παρατηρείται

να

έντομα,

τα

ποντίκια

σαύρες

που

συχνά

κυνηγάει

τα

και

τις

προσπαθούν

να

διαφύγουν. Το naumanni),

κιρκινέζι ένα

γεράκι

(Falco που

μοιάζει

πολύ

με

το

βραχοκιρκίνεζο (Falco tinnunculus), το κοινότερο γεράκι στην Ελλάδα και την Ευρώπη, συμπεριλαμβάνεται στα παγκόσμια απειλούμενα είδη Όλοι όμως συμφωνούν με τη διαπίστωση της BirdLife International

ότι

τις

τελευταίες ταίες δεκαετίες η μείωση των

πληθυσμών

του

είναι

ραγδαία. Εξάλλου, από πολλά άλλα

χωριά

έχει

ήδη

εξαφανιστεί, όπως και από πολλές χώρες της Ευρώπης. Τον χειμώνα είναι απίθανο να τα δούμε στη χώρα μας, εκτός από εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις. Νωρίς την άνο άνοιξη, όταν επιστρέφουν από την Αφρική όπου ξεχειμώνιασαν, θα τα δούμε σε μεγάλες ομάδες σε στήλους της ΔΕΗ ή του ΟΤΕ, ή όλα μαζί σε μεμονωμένα δέντρα στον κάμπο.

http://blogs.sch.gr/geapostoli/

Ε΄ Ταξη 2016-2017 Μετά μεγάλη

διασπείρονται

πλειοψηφία

στις

θέσεις

συγκεντρώνεται

αναπαραγωγής. στα

χωριά,

Η

όπ όπου

φωλιάζουν σε παλιά σπίτια ή αποθήκες. Πολλές φορές συγκεντρώνονται πολλές δεκάδες σε μια παλιά αποθήκη. Σε

ένα

μικρό

ποσοστό η διατροφή του περιλαμβάνει ποντίκια και σαύρες. Όταν οι αγρότες καίνε

τις

βλέπουμε

καλαμιές, μαζί

με

τα τους

πελαργούς να κυνηγάνε κυνηγ τα ποντίκια και τις ακρίδες που προσπαθούν να ξεφύγουν. Οι αγρότες το ξέρουν αυτό και τα προστατεύουν. Καθώς όμως η σχέση των κατοίκων της υπαίθρου με τη γη δεν είναι αυτή που ήταν παλαιότερα, οι νέοι έχουν συχνά άγνοια για τη φύση γύρω τους. Πολλές αποικίες στη χώρα μας εξοντώθηκαν με τα αεροβόλα για διασκέδαση. Δεν είναι όμως η μόνη απειλή. Ένα βασικό πρόβλημα σήμερα στη χώρα μας είναι η μείωση των ασφαλών θέσεων αναπαραγωγής. Τα παλιά πληθόκτιστα σπίτια και οι αποθήκες γκρεμίζονται. Τα κεραμίδια αν αντικαθίστανται τικαθίστανται από πλάκες ή σκεπές νέας μορφής που δεν αφήνουν καμμιά τρύπα, ενώ κανείς δεν σκέφτεται να αφήσει γείσο για το φώλιασμα χελιδονιών, περιστεριών και κιρκινεζιών.

http://blogs.sch.gr/geapostoli/

Ε΄ Ταξη 2016-2017 Οι αλλαγές στη γεωργία με την εντατικοποίηση των καλλιεργειών, τις αρδεύσεις, τη χ χρήση ρήση εντομοκτόνων, την καταστροφή των φυτοφρακτών και των χέρσων εκτάσεων, έχουν περιορίσει τη διαθέσιμη τροφή για το κιρκινέζι. Σε άλλες περιοχές η υπερβόσκηση και η καταστροφή της βλάστησης

έχει

δημιουργήσει

σοβαρό

πρόβλημα

λόγω

διάβρωσης, ενώ σε λοφώδει λοφώδεις ς και ορεινές, η εγκατάλειψη της κτηνοτροφίας

οδηγεί

σε

πύκνωση

της

βλάστησης,

καθιστώντας ακατάλληλο το ενδιαίτημα για το είδος. Δεν γνωρίζουμε ακόμη αν η χρήση εντομοκτόνων και άλλων φυτοφαρμάκων επηρεάζουν την αναπαραγωγή του είδους, ούτε ποιές είναι α ακριβώς κριβώς οι απειλές για το είδος στις περιοχές της Αφρικής όπου ξεχειμωνιάζει. Σήμερα πια δεν μπορεί να είναι κανείς σίγουρος για πράγματα αυτονόητα: ότι τα χελιδόνια και τα κιρκινέζια θα ξανάρθουν την άνοιξη, ότι θα γεννήσουν αυγά που θα εκκολαφθούν, ότι θα μεγαλώσουν κανονικά τους νεοσσούς τους...

http://blogs.sch.gr/geapostoli/

Ε΄ Ταξη 2016-2017 Το Κιρκινέζι είναι απαντάται

στον

είδος

ελλαδικό

γνήσιου γερακιού,

χώρο.

Η

επιστημονική

που του

ονομασία είναι Falco naumanni. Το Κιρκινέζι είναι ένα αποκλειστικά μεταναστευτικό εταναστευτικό είδος. Στην Ελλάδα έρχετ αι

το

καλοκαίρι

για

αναπαραγωγή και το ίδιο ισχύει για μία μεγάλη ζώνη που περιλαμβάνει τη Μεσόγειο,,

μέρος

των Βαλκανίων και

φτάνει

μέχρι

την Κίνα. Κίνα

Αντίθετα,

διαχειμάζει σε εκτεταμένες περιοχές της κεντρικής και νότιας Αφρικής. Πηγές: http://www.ornithologiki ornithologiki.gr https://el.wikipedia.org

Εργασία των μαθητών: Χρήστου Αλεξιάδη Χρίστου Γεροντίδη Παναγιώτη Ιακωβίδη Ναταλίας Μπάτσιου Σοφίας Λαζοπούλου Μαρίνας Τσαούσογλου Αννέτας Τσιμπίνη Μαργαρίτας Χρυσίδου

http://blogs.sch.gr/geapostoli/