reuksmaakstoornis.nl Nieuwsbericht/special augustus 2020

# nieuwsbericht

20

L A I SPEC

3

augustus 2020 jaargang 19

20

jaakrsmaakstoornis.nl reu

Inhoud

2 REUK- EN SMAAKSTOORNIS 20 JAAR!

2 HET ONTSTAAN VAN DE VERENIGING

2 TIJDLIJN – Hoogtepunten in kaart gebracht

4 HOOGTEPUNTEN EN MISSIES

7 HET HUIDIGE BESTUUR

Tekst: Annelieke Heppenhuis Tekstredactie: Annelieke Heppenhuis Vormgeving: André van Dijk

de nieuwe anosmievereniging

Reuksmaakstoornis.nl Het ontstaan van de vereniging

Dit jaar bestaat de vereniging 20 jaar! Dat is natuurlijk een mijlpaal die we niet zomaar voorbij kunnen laten gaan. We brengen daarom deze special uit, waarin we even stilstaan bij de hoogtepunten van de vereniging, de mooie mensen die eraan meewerken of hebben gewerkt en nog veel meer. We vroegen aan diverse oud-leden, vrienden van de vereniging en bestuursleden wat de hoogtepunten die ze bij de vereniging meemaakten voor hen zijn, bekeken oude foto’s en haalden herinneringen op. We hopen dat jullie deze special met veel plezier zullen lezen!

Op 25 oktober 2000 werd de ‘Anosmie-vereniging’ opgericht door Annie Veldstra, Theo Kok en Monique Suijkerbuijk. Het belangrijkste doel van de vereniging was om mensen met anosmie samen te brengen en de mogelijkheid te geven om ervaringen te delen. Een andere belangrijke missie van de vereniging was, en is nog steeds, een groter bewustzijn en draagvlak creëren bij mensen zonder reukstoornis. Anosmie is voor veel mensen een onbekende term, en mensen hebben geen idee wat erbij komt kijken. Het bestuur bracht lotgenoten samen, organiseerde bijeenkomsten, lezingen en meer. Er werd regelmatig contact gezocht met de pers en met de medische en wetenschappelijke wereld. De vereniging begon als een klein clubje met een select groepje met leden. Inmiddels zijn we uitgegroeid tot een vereniging met meer dan 300 leden!

2000

Tijdlijn Wat heeft de vereniging allemaal bereikt in de afgelopen 20 jaar? Op deze tijdlijn brengen we diverse hoogtepunten in kaart. We zijn er ongetwijfeld nog een hoop vergeten, maar geven je een beknopt overzicht.

Dit jaar hadden we een stand op de Huisartsenbeurs in Ahoy, Rotterdam.

Hier stonden we een hele dag lang om voorlichting te geven en reclame te maken voor de vereniging.

Achter gla s

2020 Een onverwachts jaar, het coronavirus duikt op. Reuk- en smaakverlies blijkt een belangrijk symptoom van het virus. Het GCCR wordt opgericht, een wereldwijde organisatie van wetenschappers, onderzoekers en medisch specialisten op het gebied van reuk en smaak.

We volgen alle onderzoeken en ontwikkelingen natuurlijk op de voet!

2010

25 oktober 2000 Oprichting van de vereniging.

De vereniging werd onder de oorspronkelijke naam ‘Anosmievereniging’ opgericht door Annie Veldtra, Theo Kok en Monique Suijkerbuijk. Het belangrijkste doel was om mensen met anosmie samen te brengen en ervaringen te kunnen delen.

Achter glas

&

geur passie

2018

2019

Lancering van reuktraining.nl, onze eigen app! Met deze app hopen we iedereen, lid of geen lid, te kunnen ondersteunen bij het uitvoeren van een reuktraining. De app is gratis te downloaden voor iOS of Android.

2

de nieu we

anosmie

verenig

ing

Publicatie ‘Achter Glas - geur en passie’. Alweer ons tweede magazine, dit keer gevuld met interviews met professionals die praten over anosmie, onderzoek naar anosmie en wetenschap. (nog niet gelezen?

Je kunt het magazine bestellen via de website)

20 jaar!

De vereniging wordt, net als 20 jaar geleden, volledig door vrijwilligers bestuurd. Op dit moment hebben we een bestuur van in totaal 6 enthousiaste bestuursleden, ieder met een eigen verhaal en reden om mee te doen. Meer over deze bestuursleden leest u verderop in de special! We organiseren jaarlijks een Vriendendag voor onze leden, een Nieuwe Vriendendag voor nieuwe leden en diverse andere activiteiten, zoals workshops en lezingen. Daarnaast zijn we actief bezig op social media en versturen we een aantal keer per jaar een informatieve nieuwsbrief naar al onze leden. Zo hopen we iedereen op de hoogte te houden van de laatste nieuwtjes, leden met elkaar te verbinden en mensen te mogelijkheid te bieden om ervaringen te delen. •

2010

We organiseerden een congres over anosmie in Hilversum. Aanwezig waren diverse wetenschappers en professoren uit verschillende landen. Het was een unieke bijeenkomst, het allereerste congres over anosmie in Nederland.

2012

Oprichting van de openbare Facebookpagina, een communicatiepagina voor leden en niet-leden. De pagina is nog steeds actief, hiermee delen we de belangrijkste nieuwtjes van de vereniging met de buitenwereld!

2012

t/m 2014 - deze jaren stonden we met een stand op de 50PlusBeurs in de Jaarbeurs in Utrecht. Het waren erg leuke dagen waar we veel mensen hebben kunnen spreken en informeren over anosmie.

2016 2017

Publicatie ‘Achter Glas - leven zonder reuk of smaak’. We zijn erg trots op de lancering van ons allereerste eigen magazine!

Hierin lees je interviews met diverse leden, van jong tot oud, waarin ze vertellen over hun ervaringen met anosmie. (nog niet gelezen?

Je kunt het magazine bestellen of online lezen via de website)

Een nieuwe naam en een frisse nieuwe look voor de vereniging! Vanaf nu gaat de vereniging verder onder de naam reuksmaakstoornis.nl en is onze nieuwe website gelanceerd. Over de naam, de kleuren en ontwerpen heeft het bestuur lang nagedacht. Met de nieuwe naam hopen we dat mensen ons gemakkelijker vinden, ook als ze de term ‘anosmie’ nog niet kennen.

3

2015 2015 t/m 2017 Masterclass met Michelin-sterrenkok Jos Grootscholten in Rotterdam: een klein groepje gelukkigen mocht met deze meesterkok in de keuken staan.

Oprichting van de besloten Facebookpagina, een platform waar onze leden online ervaringen kunnen delen en elkaar vragen kunnen stellen. Deze pagina is alleen bedoeld voor onze eigen leden, en is ook nog steeds heel actief.

Hoogtepunten en missies Mieke (lid sinds 2009) & Peter Wakker (oud-penningmeester)

koken met Joke Boon, contact met al die geweldige specialisten, maar ook de informatie van de brandweer. Thuis zijn recent weer alle rook- en hittemelders vervangen!’

Wanneer waren jullie actief bij de vereniging en hoe kwamen jullie hier terecht?

Mieke: ‘Ik ben sinds 2009 trouw lid van de vereniging, waar ik terechtkwam via internet. Aanmelden ging toen nog rechtstreeks bij een bestuurslid, aan wie je op een ledendag contributie betaalde.

Elke ledendag is - nog steeds- een hoogtepunt. Het is heel fijn en belangrijk om te kunnen praten met lotgenoten, en om zoveel goede en leuke informatie te krijgen. Erg leuk en fijn waren het

Peter: ‘Ik ben lid geworden in 2012, na eerst samen met Mieke een aantal ledendagen bijgewoond te hebben. De ledendagen waren en zijn nog steeds interessant, goed verzorgd en vinden plaats op leuke locaties. In 2012 was de vereniging hard op zoek naar een penningmeester: ik heb me toen als vrijwilliger gemeld, tijdens de ledendag in de botanische tuinen in Utrecht.’

Wat zijn de hoogtepunten die jullie hebben meegemaakt met de vereniging?

Mieke: ‘Toen er in 2019 tekorten waren aan medicijnen (Flexonasedruppels), kreeg ik op de Vriendendag een partij ampullen aangeboden van een ander lid. Verder was een belangrijke gebeurtenis mijn presentatie voor een groot gezelschap KNOspecialisten in het Ziekenhuis Gelderse Vallei, en mijn medewerking aan het magazine ‘Achter Glas’. Ook de radiodocumentaire met Saar Slegers was een hoogtepunt!’

Peter: ‘Één van de vele hoogtepunten was het contact met de Britse zustervereniging, met onderlinge bezoeken.’ •

Anke Meijer (oud-secretaris)

Wanneer was u actief bij de vereniging en hoe kwam u hier terecht?

‘Sinds 2009 ben ik lid van de Vereniging. Ik heb in oktober 2008 een fietsongeluk gehad en daarna had ik geen smaak en reuk meer. Ik ben toen op internet gaan zoeken en toevallig verscheen er in die periode in het blad Linda een reeks interviews met mensen met smaak- en reukproblemen. Zo ben ik bij de vereniging terechtgekomen. Ik heb eerst vrijblijvend een bijeenkomst meegemaakt in Utrecht en ben daarna lid geworden. Ze waren dringend op zoek naar mensen die in het bestuur wilde zitten en aangezien ik in de evenementenbranche zit vond ik het wel een goed idee om mij aan te melden. Eerst als secretaris, later als pr-

Mieke Wakker

4

Voor deze special spraken we een aantal mensen die nu of in het verleden veel voor de vereniging betekend hebben. We stelden ze een aantal vragen: wat waren de hoogtepunten die je meemaakte bij de vereniging, en wat was of is je grootste missie met betrekking tot de vereniging?

Op welke actie of prestatie bent u het meest trots?

‘Voor de Vereniging vind ik het fantastisch dat deze op dit moment genoeg bestuursleden heeft en professionaliteit uitdraagt. We worden serieus genomen. Ik ben zeer blij met het besluit van Kirsten Jaarsma, die was nog algemeen lid in het bestuur toen ik er ook bij zat, toen ze aangaf voorzitter te willen worden. Dat is een goede keuze geweest. Ook zijn mijn taken door twee mensen overgenomen waarna ik ben gestopt.

Waar ik persoonlijk het meest trots op ben zijn alle succesvolle ledendagen die ik mede heb mogen organiseren en dat ik een bijdrage heb kunnen leveren aan de professionaliteit van de vereniging.‘ •

Jur Strelitski (erelid en oud-bestuursvoorzitter)

Wanneer was u actief bij de vereniging en hoe kwam u hier terecht?

‘Ik heb anosmie gekregen na een incident met zinloos geweld.

Mijn neef (Martin) had ook anosmie, al veel jonger opgelopen na een ongeluk. Wij waren lid van de vereniging en vernamen op een gegeven moment dat het bestuur ermee wilde stoppen en dat ze een nieuw bestuur zochten. Toen zei mijn neef: ‘Jur, is dat niks voor ons?’. In eerste instantie wilde ik niet, maar ze hebben mij toen gevraagd of ik het wilde gaan doen. Zodoende kwamen Martin en ik in het bestuur. We zijn toen met een klein groepje voortvarend aan de slag gegaan.’

Anke Meijer

medewerker en secretaris. Door ziekte van 2 bestuursleden waren er op een gegeven moment maar 2 bestuursleden, de voorzitter Jur Strelitski en ik, die actief waren. Dat betekende wel dat we het erg druk hadden.’

Wat heeft de vereniging allemaal bereikt toen u voorzitter was?

‘Als belangrijkste doel hadden wij het opzoeken van de publiciteit.

Dit hebben we gedaan en we zijn meer activiteiten gaan organiseren. Je maakt tijdens zo’n bestuurstijd natuurlijk van alles mee, leuk en niet leuk. Zo vonden er wat wisselingen in het bestuur plaats. Maar op een gegeven moment groeide de vereniging, we gaven lezingen en deden nog veel meer. Uiteindelijk hadden we een leuke groep bij elkaar, het ideale bestuur, waar ik erg trots op was.

We hebben veel mensen geholpen.’

Wat zijn de hoogtepunten die u heeft meegemaakt bij de vereniging?

‘Voor mij was het een hoogtepunt om vanaf het begin betrokken te zijn geweest bij de opstart van het Reuk- en Smaakcentrum. Samen met Kirsten Jaarsma, de huidige voorzitter, hebben we diverse gesprekken gehad met de oprichters. Die wilden graag samenwerken met onze Vereniging. Aangezien wij specialisten zijn konden wij ook aangeven wat wij als vereniging belangrijk vonden. Ook werden we uitgenodigd bij de presentaties en de ontwikkeling van de kliniek.’

5

Hoogtepunten en missies Wat zijn de hoogtepunten die u heeft meegemaakt bij de vereniging?

‘Samen met professor Berendse heb ik toen bedacht dat we een congres over anosmie zouden organiseren. Dit was er namelijk nog nooit geweest in Nederland. We hebben toen met een kleine club professoren in het vakgebied een congres georganiseerd.

Het ministerie van volksgezondheid wilde zelfs garant staan voor eventuele overschrijdingen van het budget, omdat het zo uniek was wat we deden. Uiteindelijk was dat niet nodig want de betrokken professoren hebben alles vrijwillig gedaan, ze wilden niet betaald worden omdat ze helemaal achter onze missie stonden. Daarbij

vonden ze het heel erg leuk om elkaar te ontmoeten.

Het organiseren van het congres was zeker een hoogtepunt.

Ondanks dat het niet het gewenste succes opleverde (de opkomst was lager dan verwacht), was het een fantastische, leerzame dag.

Het organiseren van het congres was voor mij wel stressvol, ik heb kort erna een beroerte gehad. Na vijf jaar in het bestuur heb ik toen besloten om ermee te stoppen. Ik ben erg blij dat Kirsten toen het stokje van mij over wilde nemen!

Nog een aantal hoogtepunten die ik meemaakte bij de vereniging zijn een bezoek en rondleiding aan de Universiteit van Dresden, samen met Kirsten naar een congres in Leads, het geven van een gastcollege aan de VU over anosmie als ervaringsdeskundige en een training ‘omgaan met media’ in Utrecht. Zo zijn er nog veel meer hoogtepunten geweest!’

Wat was uw belangrijkste missie?

‘Ik wilde (en wil nog steeds) dat anosmie uit het verdomhoekje komt, zodat mensen het serieus nemen. Dat is nog niet helemaal gelukt, het is daarom nog steeds een missie van de vereniging.’ •

Dick Kooper (KNO-arts en vriend van de vereniging)

Wanneer kwam u voor het eerst in contact met de vereniging?

‘Als ik heel eerlijk ben weet ik dat niet meer precies. Ik denk dat ik een keer benaderd ben door Kirsten, jullie voorzitter, maar dat is al zo lang geleden. Ik werk al vele jaren samen met de vereniging.

Laten we maar zeggen dat het een goed teken is dat ik al zo lang met jullie samenwerk, dat ik niet precies meer weet hoe lang.’

Hoe vindt u de samenwerking met de vereniging?

‘Ik vind het een erg belangrijke samenwerking. Waar jullie voor staan, en waar ik ook voor sta is dat we ervoor willen zorgen dat het onderwerp, reuk en het verlies daarvan, serieus wordt genomen in de maatschappij. Daarin hebben we wel een beetje een gezamenlijke missie. Ik heb veel contact met Kirsten, als een van ons iets te binnen schiet of we hebben ergens vragen over, bellen we elkaar meteen. Dat vind ik wel bijzonder.

Jur Strelitski

6

aan de praat te raken. Niet alleen met het bestuur, maar ook met de patiënten.

Ik ben ook wel eens bij een van jullie kookworkshops geweest, in een kookstudio. Dat was erg leuk! Verder ben ik samen met Kirsten naar Dresden geweest, naar een cursus van professor Hummel. Dat was niet alleen erg gezellig, maar ook heel leerzaam. Zo ontstaan er ontzettend goede ideeën.‘ •

Het huidige bestuur Kirsten Jaarsma (huidige voorzitter van het bestuur)

Het begin van mijn reukstoornis ‘In 2012 kreeg ik een hoofdtrauma waardoor ik blijvend letsel opliep aan twee van mijn zintuigen. Drie weken na mijn ongeluk plaatste ik dit bericht op Facebook, en had echt nog geen idee wat mij boven het hoofd hing. Het reukverlies had toen ook nog geen naam voor mij, ik kende de term ‘anosmie’ helemaal niet. Ik heb anderhalf jaar gerevalideerd na mijn ongeluk, maar het verlies van mijn reuk was toch wel het grootste verlies.

Dick Kooper

Ik vertel mijn patiënten ook altijd over jullie. Of ze er nu iets mee willen doen of niet, ik vind het belangrijk dat ze weten dat er meer mensen zijn met hetzelfde verhaal. Ik denk dat het ontzettend plezierig is om met iemand over het onderwerp te kunnen praten, zonder raar aangekeken te worden. ‘ Wat zijn de hoogtepunten die u heeft meegemaakt bij de vereniging?

‘Ik ben een aantal keer te gast geweest op een ledendag, waar ik een praatje heb gehouden over verschillende onderwerpen. Wat ik erg bijzonder vind aan een ledendag is dat ik patiënten tegenkom, of potentiële patiënten. Het is leuk om op die manier met mensen

7

Hoogtepunten en missies Hoogtepunten ‘De hele transformatie van naam en huisstijl was echt een hoogtepunt voor mij. Ik denk dat we toen echt een professionaliseringsslag hebben gemaakt. We zijn in dezelfde periode ook gaan samenwerken met het Reuk- en smaakcentrum in Ede. Zij bestaan dit jaar inmiddels ook alweer 5 jaar! Ook hebben we contacten en samenwerkingen met KNO-artsen die zich gespecialiseerd hebben in reukstoornissen, zoals de reukpoli van Dr. Kooper in Delft. Daarbij hebben we goede contacten met onderzoekscentra op het gebied van reuk en smaak, zoals Wageningen University, we worden als vereniging echt serieus genomen.

Bij de artsen kreeg ik niet genoeg informatie, zo vertelden ze mij niet eens dat het verlies van reuk anosmie heet. Toen ben ik zelf gaan zoeken en zo kwam ik bij reuksmaakstoornis.nl terecht (toen nog de anosmievereniging). Ik vergeet nooit meer de eerste Vriendendag. Toen kwam ik allemaal mensen tegen die ook een reukstoornis hadden, ik was niet de enige!

De vereniging heeft mij toen heel erg geholpen in mijn zoektocht naar informatie. Het was een eerste stap naar meer kennis en (meer) acceptatie.’

Van algemeen bestuurslid naar voorzitter van het bestuur ‘Binnen een jaar na mijn lidmaatschap was ik al algemeen bestuurslid. Dit beviel goed, en in 2014 volgde ik toenmalig voorzitter Jur Strelitski op. Wat mij als algemeen bestuurslid al opviel was dat de vereniging voornamelijk gericht was op haar eigen leden. Dat was natuurlijk goed, maar het leek mij een leuke uitdaging om ook meer informatievoorziening naar de buitenwereld te verzorgen.’

Het verdriet van het verlies van mijn reuk heeft zich dankzij de vereniging wel getransformeerd tot een passie voor het zintuig.

Ook al kan ik niet ruiken, ik vind het fascinerend hoe belangrijk dit zintuig is. Er wordt zoveel onderzoek gedaan en er is zo’n groot netwerk van artsen, wetenschappers en onderzoekers die bezig zijn met reuk. Dat komt nu ook bij het GCCR, het wereldwijde netwerk dat is opgezet naar aanleiding van reukverlies bij COVID-19, weer naar voren. Ik ben er heel erg trots op dat wij ook onderdeel zijn van dit netwerk.’

Mijn missie ‘Ik heb er toen mijn missie van gemaakt om met de vereniging meer naar de buitenwereld te treden, zodat we ook mensen bereiken die nog geen lid zijn maar wel op zoek zijn naar meer informatie, zoals ik hier ook behoefte aan had na mijn ongeluk. We hebben toen een compleet communicatieplan opgesteld. Natuurlijk blijft de focus liggen op onze leden, dat doen we bijvoorbeeld door de Vriendendagen te organiseren. Hier informeren we onze leden over ontwikkelingen door middel van lezingen. Ook vinden we het uitwisselen van ervaringen tussen onze leden en vrienden van de vereniging belangrijk. Op die manier proberen we een klankbord te zijn voor mensen die hetzelfde meemaken.

De toekomst van de vereniging ‘Ik zie de vereniging in de toekomst nog groter worden, en zichtbaarder voor de buitenwereld. Ik hoop dat we altijd een verbinding zullen zijn tussen de doelgroep (de mensen met een reukstoornis) en de onderzoekscentra en medische wereld, zeg maar de medische tak. We willen graag een spin in het web zijn. Er moet nog een slag gemaakt worden om reuk- en smaakstoornissen definitief op de kaart te krijgen en daar willen we ons de komende jaren voor blijven inzetten.

In het communicatieplan hebben we ons verder gericht op informatievoorziening voor de mensen die zich bewust zijn van hun aandoening maar geen lid zijn én op de mensen die zich niet eens bewust zijn van hun aandoening. Het verbeteren van de vindbaarheid van de vereniging was ook een speerpunt: daarom hebben we de naam van de vereniging aangepast. Anosmie is natuurlijk één vorm van een reukstoornis, maar er zijn veel meer vormen. Om een zo breed mogelijke groep te kunnen aanspreken hebben we toen gekozen voor reuksmaakstoornis.nl.’

Uiteindelijk is ons doel natuurlijk om mensen te helpen. Dit doen we voornamelijk door ervaringsdeskundigheid. De leden van ons bestuur hebben allemaal zelf ervaring met een reukstoornis (van zichzelf of een partner) en begrijpen daarom goed wat mensen met een reukstoornis ervaren. Het gevoel van verlies, de frustraties en dergelijke, het is voor ons allemaal herkenbaar. Op die manier hopen we een steun voor anderen te kunnen zijn en blijven!’ •

8

Dezelfde dag al gingen de eerste exemplaren op de post naar de mensen die meegewerkt hadden.

Ondanks het feit dat ik helemaal niet zo veel gedaan had, voelde ik me enorm trots dat ik onderdeel was van dit fantastisch project/ resultaat.

Algemeen bestuurslid Jan • Belangrijkste missie: Na een stevige verkoudheid je reuk verliezen vond ik zo onwerkelijk; daar moest ik meer van weten.

Kort daarna bezocht ik een Vriendendag van onze vereniging.

Dat er zo weinig aandacht is Bestuur reuksmaakstoornis.nl voor dit bijzonder verfijnde en V.l.n.r. Ilona Owusu, Jan van der Meer, Kirsten Jaarsma, Leonie Plaizier, Yvonne van Baal, Nienke Balvert soms cruciale zintuig heeft mij verbaasd. Uiteindelijk heeft mij dit Secretaris Leonie later doen besluiten om tot het • Belangrijkste missie: Ik wil graag een bijdrage leveren aan de bestuur toe te treden. Daar hoop ik een bijdrage te kunnen leveren maatschappij, mensen helpen met het vinden van de informatie die aan de bewustwording van reuk als belangrijk zintuig en wat het ze zoeken en de mogelijkheid bieden voor lotgenotencontact. betekent als je dat niet meer kunt of nooit hebt gedaan. Door Covid • Hoogtepunt: Het faciliteren van lotgenotencontact voor onze 19 zien we nu een enorme toename en interesse in dit fenomeen. vrienden van de vereniging. Hierbij wil ik mensen vooral meegeven: Hopelijk zal dit onze rol als patiëntenvereniging kunnen versterken ‘Je bent niet alleen’. Het is fantastisch dat we als kleine club en ruimte geven voor meer medisch onderzoek naar postvirale mensen écht iets kunnen betekenen voor onze leden. anosmie.

• Hoogtepunt: Het lanceren van de reuktrainingapp. Voorafgaand Penningmeester Yvonne aan de lancering hiervan is er enorm veel werk verricht door Ilona • Belangrijkste missie: Meer bekendheid geven aan de aandoening Owusu en Nienke Balvert, samen met professionals uit de medische maar zeker ook voor de gevolgen die de aandoening heeft voor en creatieve wereld. Het visualiseren van geur in beelden en dat mensen van alle leeftijden, in alle beroepen en in heel veel ook nog middels een spel op de smartphone is een grote uitdaging omstandigheden. Ik zou graag willen dat als iemand in het geweest. Door de reuktraining heb ik te danken dat ik weer meer en openbaar durft te zeggen dat hij/zij anosmie heeft er niet meteen beter ben gaan ruiken, het kan dus echt helpen! een flauwe grap komt in de trant van ‘dat is handig’!

• Hoogtepunt: De dag dat er bij mij voor de deur een enorme Algemeen bestuurslid Nienke vrachtwagen stopte met daarin de eerste uitgave van ‘Achter Glas’.

• Belangrijkste missie: Mijn belangrijkste missie bij de vereniging Ik was nog niet zo heel lang bestuurslid, maar lang genoeg om is dat ik zoveel mogelijk mensen kan helpen en informeren over mee te hebben gemaakt hoeveel werk en passie er in dit magazine anosmie. zat. Zodra de bezorger weg was heb ik de eerste doos opengemaakt • Hoogtepunt: Het hoogtepunt voor mij tot nu toe is het medeen meteen een foto naar alle mede-bestuursleden gestuurd. ontwikkelen van de reuktrainingapp! •

Natuurlijk zijn er no g veel meer belang rijke contacten die we ni et hebben kunnen sp reken voor deze special. We wi llen iedereen heel erg hartelijk bedanken voor alle inzet voor de vere niging: leden, vrijwilligers, oud-be stuursleden, contac ten in de medische wereld, no em maar op!

9 7