AKADEMİK ARAŞTIRMALARDA ANKARA KEDİSİ

Akademik Araştırmalarda Ankara Kedisi _______________

Veteriner Hekim S.Tarkan Özçetin’in “ANKARA KEDİLERİNDE ( Felis catus angorensis ) DIŞ YAPI, TÜY, BÜYÜME, GELİŞME VE ÜREME ÖZELLİKLERİ ÜZERİNE ARAŞTIRMALAR” konulu doktora tezinden;

Ankara kedisinin tarihi

Türkiye’de Osmanlı ve Cumhuriyet dönemlerini kapsayan araştırmalarımızda Ankara Kedisi ile ilgili aynı kişiye ait iki bilgi notu bulunmuştur. Bu notların yazarı A.Ü. Veteriner Fakültesi Dahiliye Bilim Dalı Üyesi Ord. Prof. Dr. Samuel Aysoy’dur. Aysoy (1954); “kökeni Ankara ve çevresi olan bu güzel kedi tüylerinin parlaklığı ve güzelliği ile dünyaca ünlüdür. Çoğunlukla beyaz olmakla beraber Ankara Kedisinin siyah, duman ve boz renkleri de vardır. Gözler portakal sarısı ve mavi renktedir. Tüyler parlak uzun ince ve yumuşaktır. Özellikle boyun ve kuyruk tüyleri çok uzundur” demektedir. Diğer makalede (Aysoy 1944) ise Ankara Kedisinin tüylerinin ince, yumuşak, parlak ve bol olmasının nedenleri araştırılmıştır. Bu tüy yapısının, Ankara havasının iyonizasyonu ve elektrik alanının, kedilerin tiroid bezine olan etkisi sonucu oluş tuğundan söz etmiştir. Ankara Kedisi tarihte Türklerden çok yabancıların ilgisini çekmiştir. Burada en önemli kaynaklar, çeşitli amaçlarla dünyayı gezen ve aynı zamanda Ankara’dan geçen gezginlerin seyahatnameleridir. 16. ve 19. yüzyıllar arasında Ankara’dan söz eden seyyah sayısı sekiz olarak bilinmektedir (Alemdar 1994). (...) Ankara Atatürk Orman Çiftliği Hayvanat Bahçesi arşivinde yapılan araştırmalarda Ankara Kedisinin bu kuruluşta tam olarak ne zaman yetiştirilmeye başlandığına dair yeterli bir bilgiye ulaşılamamıştır. Ancak, 1952 – 1985 dönemlerinde Ankara A.O.Ç. Hayvanat Bahçesi Müdürlüğünde bulunmuş olan Şemsettinoğlu (1999) ile yapılan görüşmede Ankara kedilerinin 1939 yılında yetiştirilmeye başlandığını öğrenmiş bulunuyoruz. Dünyada bir çok ülkede Ankara Kedisi yetiştiren pek çok yer olmasına rağmen, Ankara A.O.Ç. Hayvanat Bahçesi Ankara Kedisi yetiştiren en önemli kurum olma özelliğini korumaktadır. Çünkü her yıl yurt dışından onlarca yetiştirici ve diğer hayvanat bahçeleri yetkilileri Ankara’ya ve bu kuruluşa sadece kedi almak için gelmektedirler. Ankara Kedileri eğitilmeye çok yatkın ve yumuşak huylu kediler olarak tanınmaktadır. Tüyler, İran kedilerininki kadar uzun ve alt kıllar da o kadar sık olmadığından Ankara Kedilerinin tüylerinin bakımı daha kolaydır. Ankara Kedileri, güzelliklerinin yanı sıra insanlara olan yakınlıkları ve onlarla aktivitelere girmekten hoşlanmaları ile de dikkat çekmektedirler. Tüm bu özellikleri ile İran kedisi ve diğer kedi yetiştiricilerini cezbeden bir ırk olarak Ankara Kedilerinin sayıları giderek artmaktadır (Burris 1991). Ankara Kedisinin en göze çarpan özelliği tüylerinin güzelliğidir. Tüyler vücutta orta uzunlukta, boyunda ise daha uzuncadır. Boyun, karın altı ve kuyruk sık, uzun ve ipeksi tüylerle örtülü olup kulak içerisinde kıvrımlı tüyler bulunmaktadır. Günümüzde düz beyaz kürk renginin yanı sıra siyah, mavi, çikolata, leylak, kızıl, beyaz-siyah-turuncu alaca, krem, tekir (her renkten), gri ve iki renkli alaca gibi yeni Ankara Kedisi varyeteleri ortaya çıkmıştır. (Taylor 1991). Tüm bu tarihsel ve genel bilgilerin ışığı altında anavatanı Ankara olan ve ülkemizde şimdiye kadar gereken önem verilmeyen Ankara Kedisinin bazı fizyolojik ve morfolojik özellikleri bu çalışma ile Dünyada ve Türkiye’de ilk kez araştırılmıştır. Ankara kedisinin, bir yandan dış yapı, tüy, büyüme gelişme ve üreme ile ilgili özelliklerinin ortaya koyulurken, diğer yandan ev koşulları ile Ankara A.O.Ç. Hayvanat Bahçesi koşullarında yetiştirilen Ankara Kedilerinin dış yapı özelliklerinin belirlenmesi ve karşılaştırılması çalışmanın amacını oluşturmuş tur.