ALIBI jun. 2020 - Interview Julia Mekkes

ARTIKEL

IN GESPREK MET JULIA MEKKES DOOR JOACHIM NIEMEIJER EN MEREL HUIZER

De pas 27-jarige Julia Mekkes is werkzaam alsadvocaat in Amsterdam en leidt een populair Instagram account met bijna 140.000 volgers. Via social media geeft ze via foto’s en video’s regelmatig een kijkje in haarleven als strafrechtadvocate. Wij vroegen ons af – hoe gaat dat samen, social media en de advocatuur? Voor ALIBI maakte Julia tijd in haar drukke agenda om met ons te praten over het strafrecht, studeren aan de UvA, haar ‘bijbaan’ als influencer en alles wat daarbij komt kijken – inclusief giechelende scholieren in de rechtszaal.

Wie is Julia Mekkes eigenlijk?

Ik ben Julia, 27 jaar en ik ben strafrechtadvocaat in opleiding. Ik werk op een klein kantoor in Amsterdam-Zuid die zich vooral richt op strafrecht. Ik heb gestudeerd aan de UvA en een minor gevolgd aan de VU. Na mijn bachelor Rechtsgeleerdheid heb ik de master Strafrecht gevolgd aan de UvA en na de master ben ik direct doorgestroomd naar de Beroepsopleiding Advocatuur.

Ik werkte als Juridisch medewerker bij het kantoor waar ik nu werk en zij boden mij een kans als advocaat-stagiair.

Momenteel zit ik in mijn 2e jaar van de opleiding.

Naast mijn werk als advocaat ben ik influencer. Door mijn vorige relatie groeide het aantal volgers en kreeg ik steeds meer social media aandacht.

Tegenwoordig doe ik daardoor veel leuke

4

dingen waarbij ik mijn werk als advocaat kan koppelen aan (social) media, zo ben ik onder andere als deskundige te zien bij het programma Shownieuws.

Ik probeer hierbij wel altijd gericht te blijven op mijn rol als advocaat.

Hoe is het werk als advocaat tijdens coronatijd?

Ja, het is een vervelende tijd. Ik kan gelukkig nog wel naar kantoor. Daar zitten we momenteel maar met twee mensen. Alle secretaresses zitten bijvoorbeeld thuis. Ik hoor van veel andere advocaat-stagiaires dat zij ook thuis moeten blijven. Daarnaast zijn er alleen maar spoedzittingen, pro forma’s en andere zaken die echt niet kunnen afwachten. De penitentiaire inrichtingen kun je betreden, maar daar is wel extra controle door middel van formulieren die je van tevoren moet invullen voordat

“EEN BOODSCHAP OOK VOOR JONGE ADVOCATEN: HET IS ZWAAR EN DOE HET NIET VOOR HET GELD, MAAR DOE HET OMDAT JE HET ECHT LEUK VINDT”

Juni 2020 | ALIBI Magazine

ARTIKEL

je naar binnen mag. Daarnaast vinden de gespreken achter een glasplaat plaats. Een voorgeleiding, raadkamer en pro forma zittingen gaan nu vaak via telehoren. Dit gaat de rechtspraak steeds beter af. Bij de wat oudere rechters merk ik wel dat het gebruik van digitale apparatuur soms wel een uitdaging is, haha. Per 1 juni 2020 wilt de Rechtspraak meer zittingen gaan plannen.

Terug naar het begin. Je hebt gestudeerd aan de UvA. Vanwaar de keuze voor de UvA toen je moest kiezen aan welke universiteit je wilde studeren?

Ik ben zelf geboren en getogen in Amsterdam. Toen ik moest kiezen waar ik wilde studeren was het al vrij snel duidelijk dat ik in Amsterdam wilde blijven, omdat ik niet de ambitie had om aan de andere kant van het land te studeren en omdat mijn vriendinnen ook allemaal in Amsterdam woonden. Wat ik leuk vond aan de UvA was dat de rechtenfaculteit op de

Oudemanhuispoort was gevestigd. Het kleinschalige gecombineerd met de mooie locatie midden in de stad sprak mij heel erg aan en heeft dus ook tot mijn keuze voor de UvA geleid.

Tijdens je studie heb je gewerkt als Juridisch hulpverlener Rechtswinkel Kinderen- en Jongerenrechtswinkel en bij de stichting Juridisch Spreekuur Gedetineerden. Kun je hier iets over vertellen?

Het eerste wat ik ging doen naast de studie was inderdaad werken als juridisch hulpverlener bij de kinderenen jongerenrechtswinkel. Dit ging vaak om omgangsregelingen en het regelen van de hoofdverblijfplaats van kinderen.

Het bleef vooral bij mails beantwoorden en whatsapp-gesprekken met kinderen voeren. Ik zocht meer uitdaging en besloot daarom daarnaast te gaan werken voor het Juridisch Spreekuur Gedetineerden. Ik heb erg veel geleerd van het werk wat ik bij deze

“IK ZIE MIJN WERK ALS INFLUENCER NU OOK WEL ECHT ALS EEN TWEEDE BAAN”

stichting heb gedaan. Ik kwam vaak in penitentiaire inrichtingen en kwam veel in contact met gedetineerden. Tijdens dit spreekuur konden gedetineerden vragen stellen, voornamelijk betrof dit het penitentiair recht. De strafzaak werd niet besproken. Deze vrijwilligerbaan gaf een mooie indruk over hoe het recht er in de praktijk uitzag, naast de toch wel theoretische studie. Kortom, een super interessante vrijwilligerbaan die je tijdens je studie kan doen die wat meer praktijkgericht is. Ik heb namelijk wel gemerkt dat de studie alleen voor mij niet genoeg was om een volmaakt advocaat te worden, dus ik raad het iedereen aan om iets naast de studie te doen!

Nu doe je de Beroepsopleiding Advocatuur, hoe is dat?

Ja, ik ben ermee begonnen in september 2018. Het begin was wel zwaar moet ik zeggen. Tijdens de opleiding heb je 1 of 2 keer per maand les waarbij je wordt geacht echt goed voorbereid te zijn.

Wat wel grappig is, is dat er tijdens de les constant stagiaires worden gebeld door hun cliënten en er dus constant stagiaires het lokaal uit lopen. Dit maakt

Juni 2020 | ALIBI Magazine

5

ARTIKEL

het tegelijkertijd ook zwaar. Je werkt eigenlijk gewoon door, terwijl je ook met de opleiding bezig bent, waar je moeilijke tentamens voor moet maken.

Wat ik wel merk is dat je er nog echt veel van leert. Bijvoorbeeld dingen die bij de master strafrecht niet specifiek worden besproken.

Tijdens de beroepsopleiding is er een patroon verantwoordelijk voor de stagiaire. Ik had geluk dat ik al werkte bij het advocatenkantoor, waardoor ik snel een werkplek had om mijn beroepsopleiding te doen. Het vinden van een kantoor is voor veel mensen moeilijk, dus je moet een beetje geluk hebben. Ik merk nu dat mijn juridische vaardigheden steeds beter worden. Het lezen van dossiers gaat makkelijker en je ziet steeds sneller bepaalde verbanden.

Wat ik altijd wel mooi vind om te zien is als ervaren advocaten door de zaal rondlopen alsof zij de hele zaal in hun macht hebben.

Hoe is het werk als advocaat in combinatie met de opleiding?

Over het algemeen heel erg interessant en leuk. Het is ook uitdagend, moeilijk en hard werken, omdat je dagelijks met dingen te maken krijgt die je nog nooit hebt gedaan. Vooral de piketzaken zijn nieuw, omdat deze heel erg verschillend zijn. Zo had ik laatst een zaak verdenking van verkrachting en een week later een zaak rondom winkeldiefstal. Ik weet nog dat ik voor de eerste keer moest pleiten.

Dat vond ik super spannend en ik had alles uit mijn hoofd geleerd. Rechters zijn gelukkig vaak vriendelijk en willen je soms helpen als je even vastloopt.

Mijn kantoor kijkt bijvoorbeeld ook mee naar een pleidooi in de moeilijkere zaken en ik kan altijd alles vragen aan mijn collega’s, wat erg fijn is.

Wat ik wel veel hoor van andere advocaatstagiaires is het toch wat geringe inkomen van strafrechtadvocaten. Het steevaste klagen rondom de stagiaires is dan ook dat er heel hard wordt gewerkt, maar dat je soms niet eens uitkomt aan

6

het eind van de maand. Als boodschap heb ik dan ook voor jonge advocaten: het is zwaar en doe het niet voor het geld, maar doe het omdat je het echt leuk vindt. Dat is ook mijn instelling.

Komt het kiezen voor strafrecht ook voort uit een passie om mensen te helpen?

Ik ben sowieso een sociaal iemand, dus ik help mensen altijd graag. Daarnaast is het een bepaalde doelgroep waarmee je in aanraking komt in het strafrecht.

Het zijn vaak hulpbehoevende mensen die je net iets extra’s moet uitleggen. Ik werk vaak met jongere jongens, en deze kan je vaak ook echt wat bijbrengen. Dit is wel lastig soms. Dan hebben we een goede uitspraak gekregen, maar zit er wel een fikse voorwaardelijk straf bij. Ik probeer dan de cliënt te overtuigen om op het rechte pad te blijven, maar helaas gaat het niet altijd goed. Zo heb ik toch soms wel een soort moederlijke rol. Ik voel me soms ook wel verantwoordelijk voor mijn cliënten.

Dat terwijl het uiteindelijk buiten je macht ligt, vind je dat niet lastig?

Ja, dat kan soms zeker lastig zijn. Hoe langer je werkt als advocaat, hoe groter de kans is dat je vaker in contact komt met dezelfde cliënten. Dan merk ik toch wel dat ik niet per se om ze ga geven, maar dat ik wel wil dat het goed met ze gaat.

Je bent nu behoorlijk bekend via social media. Hoe is dat eigenlijk tot stand gekomen?

Ongeveer drieënhalf jaar geleden begon het aantal volgers te groeien en ik merkte dat mijn volgers de combinatie van mijn werk samen met social media leuk vonden, waardoor het nog sneller ging. Dit leidde ertoe dat ik ook steeds aanvragen kreeg van verschillende partijen en dat het steeds drukker werd.

Dat was voor mij een goed moment om samen te gaan werken met een management. Mijn management regelt nu mijn interviews en campagnes. Dit zorgt er ook weer voor dat ik wat extra

“IK VOEL WEL EEN BEPAALDE VERANTWOORDElIJKHEID IN WAT IK DEEL OP SOCIAL MEDIA”

Juni 2020 | ALIBI Magazine

INTERVIEW

verdien, waardoor ik nu bijvoorbeeld een huis kan kopen. Met alleen mijn salaris als strafrechtadvocaat had ik dit niet kunnen doen. Het creëert dus ook veel nieuwe mogelijkheden voor mij.

Er zijn tegenwoordig meer rechters en advocaten actief op social media, zoals Judge Joyce en Meester Leonie. Via social media proberen zij zo de rechtspraktijk dichterbij te brengen. Zie jij ook een rol voor jezelf hierin weggelegd?

Ik vind het gewoon heel erg leuk om, net zoals MeesterLeonie ook doet, het zijn van influencer te combineren met mijn werk. Zo ben ik af en toe deskundige bij Shownieuws, wat ik heel erg leuk vind. Ik maak ook filmpjes op Instagram waar ik bijvoorbeeld vragen van studenten beantwoord over hoe ze de wettenbundel moeten gebruiken. Ik vind het ook leuk om rechtenstudenten of scholieren te laten zien hoe het leven van een strafrechtadvocaat eruitziet om zo jongeren te stimuleren om te studeren en open dagen te bezoeken.

Verder wil ik gewoon veel positiviteit meegeven aan mijn volgers.

zitting bijwonen. Soms herkennen ze me en dan gaan ze tegen elkaar fluisteren.

Dit kan soms gekke situaties opleveren, omdat de rechter niet snapt waarom het rumoerig wordt in de zaal. Dat is soms wel een beetje ongemakkelijk voor mij, maar ik vind het vooral grappig en leuk.

Dat ik soms herkend word vind ik wel heel gek. Vooral omdat het afgelopen jaar snel is gegaan.

Er zijn niet echt negatieve aspecten aan de combinatie, althans deze heb ik nog niet gemerkt. Het kantoor vindt het

prima dat ik actief ben op social media.

Ik krijg veel berichten van studenten over bijvoorbeeld de studie en hoe je het wetboek moet gebruiken. Het antwoorden van al die berichten kost helaas teveel tijd, waardoor ik niet vaak kan reageren op berichten die mensen naar mij sturen. Het klinkt misschien hard maar als je één keer reageert blijf je bezig, en daar heb ik gewoon geen tijd voor. Dit terwijl ik het echt wel leuk vind om te reageren en interactie te hebben met mijn volgers. Een oplossing hiervoor is, dat ik af en toe live ga op

De combinatie zorgt er wel voor dat ik het steeds drukker krijg. Zo gebruik ik tegenwoordig meer de weekenden om te werken aan bijvoorbeeld mijn nieuwe Youtube-kanaal, waarop ik allerlei content maak. Gelukkig zorgt mijn management goed voor mijn planning en dat op het gebied van social media alles in goede banen wordt geleid. Ik zie mijn werk als influencer nu ook wel echt als een tweede baan.

Wat zijn de positieve en negatieve aspecten van het zijn van influencer naast het zijn van advocaat in opleiding?

Het loopt niet per se in elkaar over.

Dit komt vooral omdat veel mensen binnen mijn werk mij niet herkennen als influencer. Het is een andere doelgroep die vaak niet veel op social media zit of mij in ieder geval niet herkent van social media. Wat ik wel merk is wanneer scholieren voor maatschappijleer een

Juni 2020 | ALIBI Magazine

7

ARTIKEL

Instagram en dan kunnen volgers mij alle vragen stellen die zij hebben.

Voel je een bepaalde verantwoordelijkheid over je aanwezigheid op social media door je baan als strafrechtadvocaat, en omdat je in opleiding aan een kantoor verbonden bent? Zijn er bijvoorbeeld dingen die je niet zo snel zou posten?

Ik voel wel een bepaalde verantwoordelijkheid in wat ik deel op social media. Daarvoor heb ik een bepaalde richtlijn: niks met alcohol, drugs of roken. Verder post ik ook geen foto’s in bikini of op feestjes. Dat vind ik niet echt passen bij het werk wat ik doe.

Daarnaast zijn er veel jonge meiden die hierdoor kunnen worden beïnvloed.

Ik heb sinds kort een Youtube-kanaal waar ik vlogs op ga posten waar ik mijn leven ga laten zien, dus ik ben heel erg benieuwd hoe dat wordt ontvangen!

Ik merk wel dat ik altijd zelf de regie in handen wil houden in wat ik post en welke campagnes ik doe. Verder film ik niets inhoudelijks over mijn werk en nooit over mijn cliënten. Wel vind ik het leuk om soms wat algemeens te vertellen over mijn zaak, zoals het gepleegde feit waar het over gaat. Het is voor mij goed duidelijk wat ik wel en niet kan vertellen aan mijn volgers.

Een stelling: liever een ijzersterke advocaat of een bekende influencer?

Deze stelling is voor mij niet moeilijk.

8

Dan kies ik sowieso voor het zijn van een ijzersterke advocaat. De baan als advocaat is het meest zeker, alhoewel in deze gekke Corona tijd weet je het natuurlijk nooit. Maar ik vind juist de afwisseling tussen het ‘serieuze’ werk als advocaat en het luchtige werk als influencer heel erg leuk. Ik hoop dat ik dit daarom nog lang kan combineren.

Wat zijn je toekomstplannen?

Ik heb nog niet een heel duidelijk beeld hoe mijn toekomst eruit gaat zien. Ik wil in ieder geval eerst de beroepsopleiding goed afronden. Nu zit ik in mijn tweede jaar, dus ik moet eerst nog het tweede en het derde jaar afmaken en dan wil ik kijken hoe ik ervoor sta. Misschien dat ik nog lang bij dit kantoor blijf werken of dat ik juist mijn eigen kantoor wil beginnen. Ik ben nog jong, en ik zie het nog wel!

“DE BEROEPSOPLEIDING IS WEL ZWAAR: JE WERKT GEWOON DOOR, TERWIJL JE OOK MOEILIJKE TENTAMENS MAAKT”

Heb je nog een boodschap voor de rechtenstudenten?

Ga je droom achterna! Maar vooral voor nu, maak je studie af. Ik weet dat het af en toe echt zwaar is, maar je zult er later voor worden beloond. Ik ben 27 jaar en heb het aardig voor elkaar, dit was mij niet gelukt zonder papiertje. Ga voor de baan die JOU leuk lijkt, en niet je ouders of vrienden, jij moet jezelf gelukkig maken. Nog belangrijker, vind een juiste balans tussen werk en vrije tijd. Heel cliché, maar geniet van mooie momenten. Het leven draait niet om werken. •

Juni 2020 | ALIBI Magazine