2 minute read

Marek Basiul

from Telefon do Muzy. Etiologia dzieła.

from Telefon do Muzy. Etiologia dzieła., page 94

Olga Ząbroń

O autorskim warsztacie druku wypukłego w kilku słowach

Technika drzeworytu i linorytu rozumiana jako zespół działań związanych z warsztatowym, narzędziowym postępowaniem rozwijanym i udoskonalanym według własnego pomysłu, a także określony sposób myślenia o graficznej formie, stanowią oś mojej twórczej aktywności. Od wielu lat jestem zainteresowany potencjałem i możliwościami artystycznej kreacji, jakie tkwią w najstarszej ze znanych nam technik graficznych. Za punkt wyjścia przyjmuję pewien sposób pojmowania dzieła graficznego, który istotę owego dzieła sprowadza do relacji, jaka zachodzi pomiędzy dwoma nierozerwalnie związanymi ze sobą elementami: matrycą i odbitką. Takie rozumienie grafiki stało się w pewnym momencie inspiracją dla warsztatowych eksperymentów, w wyniku których zacząłem używać druków – nazywam je transferowymi – uzyskanych z przeniesienia obrazu ze świeżo wykonanej odbitki graficznej na kolejny arkusz papieru. Można powiedzieć, że odbitka graficzna w tym procesie pełni rolę matrycy. Jednorazowej, lecz odnawialnej. Wystarczy wykonać następną przy użyciu tej właściwej, czyli lino, albo drzeworytniczej.

Innym, bardzo ciekawym w grafice obszarem jest konfrontowanie ze sobą różnych form ekspresji, rzemieślniczych zabiegów, czy łączenie na pozór odmiennych technik. Ślepe tłoczenie, suchy tłok, druk pusty to określenia odnoszące się do reliefowych struktur powstałych w procesie wciskania wilgotnego papieru w puste przestrzenie formy drukowej. W połączeniu ze stosującym farbę tradycyjnym graficznym działaniem może przynieść zaskakujące rezultaty pod warunkiem, że zastosuje się właściwą technologię. Podobnie jest z łączeniem druku wypukłego z wklęsłodrukiem, np. plastikorytem na płycie z polistyrenu wysokoudarowego. Generalnie należy stwierdzić, że w graficznej robocie zawsze bardziej interesowało mnie „jak” niż „co”,i można zaryzykować stwierdzenie, że tematem moich prac jest sama grafika. Różnorodność wariacji, form i formatów, bierze się u mnie z potrzeby ciągłego eksperymentowania, gromadzenia warsztatowych doświadczeń i szukania nowych rozwiązań. W ostatnim okresie moje zainteresowania powędrowały w stronę grafiki barwnej.

Jeśli chodzi o powód dla podejmowania działań twórczych, nie potrafię określić go w sposób jednoznaczny, a pytanie dlaczego robię to co robię i jestem tym kim jestem, wciąż pozostaje dla mnie bez odpowiedzi.

Wenus z CSW, linoryt, plastikoryt, 2015