3 minute read

De hobby van Frans van der Velden

Frans van der Velden (FMI) daagt zichzelf uit in de slee en in de handbike

Met een spectaculaire en snelle hobby als ijshockey ben je niet bang uitgevallen. Frans van der Velden wilde zijn sport zeker niet opgeven toen hij wegens een tumor zijn rechterbeen verloor. “Met slechts twee teams in Nederland is er weinig competitie maar wel veel ambitie,” vertelt Frans die in het dagelijks leven werkt bij FMI, Fruit Market International als Logistics en QC-manager.

“In 2009 werd er in mijn rechterbovenbeen een tumor gevonden. Na een perfusie is mijn rechterbeen er uit eindelijk afgehaald. Na een kleine zoektocht naar een leuke sport die ik kon doen, kwam ik uiteindelijk uit bij Para ijshockey, dat toen nog Sledgehockey heette. Aangezien ik vroeger ook op ijshockey zat, was dit een leuke uitdaging. Toen ik begon was er nog de lokale ijshockeyvereniging in Dordrecht die deze sport aanbood. Ze stopte hier echter na een paar jaar mee. Hierdoor hebben wij besloten om een zelfstandige vereniging op te starten. Twee jaar na onze start heeft Genco besloten om ons te gaan sponseren. De eigenaar van Genco zag gelukkig (voor ons) de noodzaak om deze mooie vereniging te helpen om te kunnen groeien. Natuurlijk zijn wij altijd op zoek naar meer sponsoren. Dus mocht er interesse zijn voor Genco Polar Bears, horen wij het graag!” vertelt Frans.

Ondanks de kleine competitie, de Amsterdamse Amstel Tigers zijn de enige tegenstander in Nederland, zijn de ambities groot. “Samen zijn wij druk bezig om te kijken of we deze sport een landelijke dekking kunnen gaan geven in de toekomst. In 2016 zijn wij met een gecombineerd team Nederland/België naar het WK geweest in Novi Sad, Servië. Wij zijn daar uiteindelijk derde geworden.

Het is natuurlijk de bedoeling om eerst te zorgen voor meer sporters en verenigingen in Nederland. Het leuke is dat het ook voor valide spelers mogelijk is om mee te doen, dat maakt deze sport uniek. We willen bouwen aan een Nederlands team en als uiteindelijke doel de Paralympische winterspelen.”

Para-ijshockey lijkt qua spel op ijshockey, maar wordt gespeeld op een speciaal ijssleetje (de ‘sledge’) en niet op schaatsen. “De regels zijn dan ook vrijwel hetzelfde, de enige afwijkende regel is dat je niet met de voorkant van je slee de ander van de zijkant mag rammen. We verplaatsen ons met twee speciale ijshockeysticks. Aan de ene kant zitten minimaal 3 stalen punten, die kan je in het ijs zetten om je af te zetten en voort te bewegen. Aan de andere kant van de stick bevindt zich het blad waarmee je de puck kunt spelen of schieten. Uiteraard is de uitrusting die ter bescherming dient dezelfde als bij ijshockey, waardoor je goed beschermd bent. IJshockey wordt altijd gezien als een harde sport, maar er zijn minder blessures dan bij voetbal.” Tijdens para-ijshockeytrainingen wordt gewerkt aan techniek en spelinzicht, maar zijn uithoudingsvermogen en krachttraining ook belangrijke trainingsonderdelen. Dat is allemaal heel goed voor je gezondheid, iets waar Frans natuurlijk extra op let. “Doordat ik me beperkt kan bewegen is het extra belangrijk om op mijn gewicht te letten en daarom doe ik ook nog aan handbiken. Even een paar keer in de week er een uurtje op uit door het bos achter ons huis. Handbiken heb ik de laatste tijd meer opgepakt, omdat door corona de trainingen voor ijshockey al zolang stilliggen. Rijndam Revalidatie begeleidt mij momenteel om fitter te worden.” Als stip op de horizon is Frans van plan om in 2023 mee te doen aan de handbikebattle. Deze wordt gehouden in het Kaunertal in Oostenrijk. “Het doel is om Kaunertaler Gletscher te beklimmen met de handbike. Een race over een lengte van 20 kilometer met een hoogteverschil van 867 meter, een mooie uitdaging om naartoe te werken,” besluit Frans. (ML) 

f.vandervelden@fmibv.nl www.polar-bears.nl www.handbikebattle.nl

This article is from: