GAMa nr 17/18 / październik 2014 - wrzesień 2016

PISMO AKADEMII MUZYCZNEJ IM. KAROLA LIPIŃSKIEGO WE WROCŁAWIU Rok XVI, Nr 17/18, październik 2014 - wrzesień 2016 ISSN 1507 - 7713

AKADEMIA MUZYCZNA W PROGRAMIE ESK 2016 WROCŁAW

$‑ .

FESTIWAL AKADEMICKICH ORKIESTR SYMFONICZNYCH `

KONCERT ROKU 2'O'I6 ,UCZELNI MUZYCZNYCH

WYBORY 2016

3$e$1$o$w$‑$w$n$û!$J$‑ 2 . ê

sms TREŚCI REFLEKSJE

ŻYCIE ARTYSTYCZNE

AKTUALNOŚCI

4

24

IO

CZAS STARALIŚMY SIĘ WYKORZYSTAC

VI MIĘDZYNARODOWY KONKURS FAGOTOWY IM. CARLA MARII VON WEBERA

WŁADZE UCZELNI KADENCJI 2016-2020

WŁAŚCIWIE, CZYLI O NAJWAŻNIEJSZYCH DOKONANIACH LAT 2008-2016

12

28

BYĆ ZAUWAŻALNYM

MISTRZOWSKI KURS DYRYGENCKI MAESTRO GABRIELA CHMURY

16

30

O PROGRAMOWANIU UDZIAŁU AKADEMII MUZYCZNEJ IM, KAROLA LIPIŃSKIEGO

VI MIĘDZYNARODOWY KONKURS DYRYGENTURY CHÓRALNEJ WSTRONĘ POLIFONII

W PROJEKCIE EUROPEJSKA STOLICA KULTU RY WROCŁAW 2016

WYDARZENIA

32 FESTIWAL INICJATYW STUDENCKICH START FEST 34

20

PO LSKO-N I EMIECKIE SYMPOZJUM

UROCZYSTA INAUGURACJA ROKU AKADEMICKIEGO 2014/2015 UCZELNI

SAKSOFONOWE

ARTYSTYCZNYCH WROCŁAWIA

41

22 POWOŁANIE EUROPEJSKIEJ KOMISJI AKREDYTACYJNEJ MUSIQUE

22 NAGRODA MINISTRA KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO DLA ZESPOŁU PERKUSYJNEGO NASZEJ UCZELNI

26 JUBILEUSZ PROFESORA JERZEGO MROZIKA

40 GOŚCIE Z USA

44 JUBILEUSZ PROFESORA KRZYSZTOFA BRUCZKOWSKIEGO

XXXVIII MIĘDZYNARODOWY MISTRZOWSKI KURS PIANISTYCZNY

54

UROCZYSTA PROMOCJA DOKTOROW

W DUSZNIKACH-ZDROJU

MIĘDZYNARODOWY KONGRES SEMIOTYKI

I DOKTOROW HABILITOWANYCH SZTUKI UCZELNI ARTYSTYCZNYCH WROCŁAWIA 2015

45

42

SYMFONICZNYCH

UROCZYSTA INAUGURACJA ROKU AKADEMICKIEGO 2015/2016 UCZELNI ARTYSTYCZNYCH WROCŁAWIA

48

46 NADZWYCZAJNY KONCERT SYMFONICZNY Z OKAZJI JUBILEUSZU 70-LECIA POLSKIEGO ŚRODOWISKA AKADEMICKIEGO WE WROCŁAWIU

50 UROCZYSTA PROMOCJA DOKTOROW I DOKTOROW HABILITOWANYCH SZTUKI UCZELNI ARTYSTYCZNYCH WROCŁAWIA 2016

56 KONCERT ROKU 2016 UCZELNI MUZYCZNYCH

FESTIWAL AKADEMICKICH ORKIESTR

MYEAR 2016. PRZEKRACZANIE GRANIC - NIE TYLKO SŁUCHOWEJ WYOBRAZNI

60 II MIĘDZYNARODOWE SYMPOZJUM KONTRABASU

62

69

55 BENEFIS PROFESORA MIECZYSŁAWA STACHURY

NAII KA 23 VII MIĘDZYNARODOWE FORUM MUZYKOTERAPEUTÓW MUZYKOTERAPIA - STAŁOŚĆ l ZMIANA

SPEKTAKLE OPEROWE

27

65

ANALIZA DZIEŁA MUZYCZNEGO.

KURSY WOKALNE

66 KONCERTY NA DZIEDZIŃCU

67 DYDAKTYKA

MUZYCZNEJ

SOUND FACTORY ORCHESTRA

68

HlSTORIA-THEORlA-PRAXIS PO RAZ CZWARTY

33 SYM POZJA M ETO DYCZN E

38 WIELOZNACZNOŚĆ DŹWIĘKU

STUDENCKI FESTIWAL PIANISTYCZNY

OTWARTA AKADEMIA MUZYCZNA

IV OGÓLNOPOLSKI KONGRES STUDENTÓW

- DRUGI ROK DZIAŁALNOŚCI

MUZYKOTERAPI MUZYKOTERAPIA - MUZYQNE INTERAKCJE

70

GALERIA DOKTORÓW HONOROWYCI'I

MISTRZOWIE WAKADEMII

72 W POGONI ZA JAKOŚCIĄ: WIZYTY PHEXCEL, MUSIQUE, EMU I EAS

73 WSPÓŁPRACA ZAGRANICZNA

74

52

TROPEM KAROLA JÓZEFA LIPIŃSKIEGO

PROFESOR EUGENIUSZ SĄSIADEK

W LIPSKU I DREŹNIE

AWANSE I NAGRODY 76

WSPOMNIENIA 78

Szanowni Państwo,

czas upływa nieubłaganie szybko, Za nami kolejne dwa lata akademickie. Z radością pragnę zaprosić Państwa do lektury podwójnego numeru pisma Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego GAMa, który refleksją obejmuje okres od października

tych jest wiele i są one rezultatem znakomitej współpracy wielu osób, którym chciałbym za ich codzienną rzetelną pracę i zaangażowanie najserdeczniej podziękowac'. Gorąco dziękuję moim

najbliższym współpracownikom oraz całej społeczności Akade-

2014 do września 2016 roku, czyli lata akademickie 2014/2015 oraz

mii- nauczycielom akademickim, pracownikom administracji,

2015/2016.

studentom i doktorantom. Nie byłobyjednak naszych sukcesów, gdyby nie grono życzliwych nam osób spoza uczelni, wśród których jest wielu czytelników GAMy. Wszystkim Państwu dziękuję za okazywaną nam przychylność i stałe wspieranie naszych działań. Krótką refleksję o najważniejszych dokonaniach minionych ośmiu lat zawarłem w tekście zatytułowanym Czas staraliśmy się

Jeśli uświadomimy sobie, że obok codziennej pracy dydaktycznej w okresie tym zrealizowaliśmy ponad 900 różnego rodzaju imprez artystycznych, naukowych, popularnonaukowych i upowszechnieniowych, zrozumiemy, z jak trudnym zadaniem borykała się redakcja GAMy, dokonując wyboru wydarzeń, które skrótowo przypominamy na łamach naszego periodyku. Tradycyjnie ukazujemy na łamach GAMy jedynie te wydarzenia, które miały dla nas znaczenie szczególne.

Rok akademicki 2015/2016 był ostatnim rokiem czteroletniej kadencji organów kolegialnych ijednoosobowych naszej uczelni.

W okresie od lutego do maja 2016 dokonaliśmy wyboru osób, które pełnić będą funkcje organów jednoosobowych, a także wybraliśmy członków organów kolegialnych na najbliższe cztery . lata. O tym, kto pełnić będzie funkcje kierownicze w naszej uczelni, przeczytać można na stronie 10. W sposób szczególny zapraszam wszystkich do lektury tekstu prof. Grzegorza Kurzyńskiego, który od 1 września 2016 roku piastuje godność rektora Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego. W artykule zatytułowanym Byc'zauważalnym, który publikujemy na stronie 12, prof. Grzegorz Kurzyński kreśli przesłanie na najbliższe cztery lata.

Na koniec pozwolę sobie na kilka słów osobistej refleksji. Rok akademicki, który dobiega końca, wieńczy drugą czteroletnią kadencję, w której dane mi było kierować Akademią. W codziennej pracy towarzyszyło mi nieodmiennie poczucie odpowiedzialności za powierzone dobro wspólne, a jednocześnie rosnąca satysfakcja z osiągnięć naszej akademickiej wspólnoty. Osiągnięć

wykorzystac' właściwie, który opublikowany został na stronie 4.

Zapraszając do lektury pisma, pozostaję z wiarą, że także ten numer GAMy spotka się z życzliwym Państwa zainteresowaniem.

Z wyrazami szacunku,

Krystian Kiełb Rektor Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu

REFLEKSJE CZAS STARALIŚMY SIE WYKORZYSTAC WŁAŚCIWIE, CZYLI 0 NAJWAŻNIEJSZYCH DOKONANIACH I.A'I' 2008-2016 Rok akademicki, kłory dobiega końca, wieńczy druga człerolełnia kadencię organów kolegialnych i iednoosobowych, w kłorei miałem honor pełnić Iunkcię rekłora Akademii Muzycznei im. Karola lipińskiego we Wrocławiu. Piasłowanie godności rekłorskiei ło wielki zaszczył, ale i wielkie zobowiazanie, ło służba akademickiei społeczności. Przez osiem lał łeiże służby łowarzyszyło mi nieodmiennie poczucie odpowiedzialności za powierzone dobro wspólne, ale i rosnaca sałysłakcia z osiagniec naszei akademickiei wspólnoły. Jesł ich doprawdy wiele i sa one rezulłałem znakomiłei współpracy wielu osób, kłorym chciałbym - w łym mieiscu - za codzienna rzełelna pracę i zaangażowanie naiserdeczniei podziekowac. Goraco dziękuię moim naibliższym współpracownikom oraz całei społeczności Akademii - nauczycielom akademickim, pracownikom adminisłracii, słudenłom i dokłoranłom. Codzienny łrud każdego z Pańsłwa owocował słałym rozwoiem uczelni, kłora coraz lepiei wypełnia swoiq misię, coraz skułeczniei odpowiada na wyzwania współczesności. Nie byłoby iednak naszych sukcesow, gdyby nie grono życzliwych nam osób spoza uczelni. Grono ło łworza nasi przyiaciele i współpracownicy z innych wyższych uczelni, parłnerzy z placówek kulłury, przedsławiciele mediow, goście naszych koncerłow, wierni nam słuchacze i sympałycy, przedsławiciele władz pańsłwowych, samorzadowych - woiewódzkich i mieiskich, kłorzy - rozumieiac nasze połrzeby i wspieraiac realizacię naszych wizii - przyczyniaia się do rozwoiu łych wszysłkich warłości, kłorym Akademia służy. Za okazywana nam życzliwość, kłorei łak wiele doświadczyliśmy, za słałe wspieranie naszych działań naiserdeczniei dziękuię.

Proszę pozwolić, że teraz w największym skrócie opowiem o kilku - w mojej ocenie - istotnych dokonaniach ostatnich

lat. Dotyczyły one różnych sfer: infrastruktury, zapewnienia jakości kształcenia, szeroko pojętej dydaktyki, działalności artystycznej, naukowo-badawczej i administracyjnej.

W sensie dosłownym najbardziej widoczne są nasze sukcesy w zakresie rozwoju infrastruktury. Gdy w 2008 roku obejmowałem urząd rektora, cztery wydziały naszej uczelni prowadziły działalność dydaktyczną, artystyczną i naukowo-badawczą w historycznym obiekcie przy placu Jana Pawła Ii. Od wielu lat borykaliśmy się z problemem zbyt małej powierzchni dla ustawicznie rozwijającej się uczelni, braku sal spełniających wymogi akustyczne niezbędne do prowadzenia działalności muzycznej, niemniej największą naszą bolączką był brak własnej sali koncertowej. Zajmowana przez uczelnię od 1993 roku siedziba, pierwotnie zamknięta w niewielkim czworoboku przy placu Jana Pawła ll, rozrosła się w ciągu ostatnich siedmiu lat do nowoczesnego kampusu ograniczonego ulicami: Legnicka, Podwale, Aleksandra Zelwerowicza i Sokolnicza. I tak w roku 2009, po przeprowadzonej w rekordowo szybkim tempie dziesięciu miesięcy rewitalizacji

i rozbudowie, oddaliśmy do użytku pierwszy obiekt nowej części kampusu uczelni od strony ulicy Aleksandra Zelwerowicza, nazwany budynkiem D, który stał się siedzibą Zakładu Muzyki Jazzowej. Cztery lata później, w roku 2013, po trwającej 28 miesięcy budowie, wspaniałym koncertem, który odbył się 26 października 2013 roku, zainaugurowaliśmy działalność

naszej nowej Sali Koncertowej, która zlokalizowana została w zasadniczym obiekcie nowej części kampusu, nazwanym budynkiem E. Nie ma przesady w stwierdzeniu, że wieczór ten był spełnieniem marzeń kilku pokoleń studentów i pracowników uczelni, był ukoronowaniem naszych wieloletnich starań o to, aby wrocławska Akademia Muzyczna dysponowała właściwą przestrzenią dla prezentacji muzyki. Niezwykle ważne jest także to, że oprócz Sali Koncertowej w nowym gmachu zlokalizowanych zostało wiele innych nowocześnie wyposażonych przestrzeni $0 najwyższych parametrach akustycznych: sala audytoryjna, kompleks sal dydaktycznych, kompleks kilkunastu saldo pracy indywidualnej studentów i doktorantów, sale prób, studia nagrań, nowa siedziba Studia Kompozycji Komputerowej, sala baletowa, przestrzenie wystawiennicze i wiele innych. Wszystkie pomieszczenia zostały w pełni wyposażone w wysokiej klasy instrumentarium, sprzęt elektroniczny. Te nowe warunki stworzyły znakomity impuls do rozwoju, do stawiania nowych celówi podejmowania kolejnych wyzwań, do poszukiwania nowych obszarów twórczej aktywności. Obydwa przedsięwzięcia inwestycyjne finansowane były ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach programu operacyjnego Infrastruktura i Środowisko oraz z budżetu Ministra Kulturyi Dziedzictwa Narodowego.

Pozyskanie środków europejskich na cele rozbudowy i przeprowadzenie inwestycji było - w okresie, gdy miałem zaszczyt kierować Akademią - celem 0 znaczeniu strategicznym. Z dużym prawdopodobieństwem można bowiem założyć, że w wypadku nieuzyskania środków europejskich realizacja planów rozbudowy w takiej skali nie byłaby możliwa. Była jednak jeszcze jedna przesłanka umożliwiająca sukces w tej sferze, związana z pracą $‑ moich poprzedników na stanowisku rektora. Trzeba bowiem przypomnieć, że teren, na którym od roku 2013 stoi budynek E, pozyskaliśmy w roku 2001 dzięki staraniom ówczesnego

W

QÄĹV i 81 17/1 8

od czterech lat realizujemy uchwalona przez Senat Strategię

Rozwoju Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu na lata 2072-2020. Dokument ten to pierwsza w historii naszej uczelni strategia, a je] przyjęcie

w roku 2072, po przeprowadzeniu wielomiesięcznej ogólnouczelnianej debaty, z aktywnym udziałem studentów i doktorantów, także interesariuszy zewnętrznych, w tym

pracodawców, uważam za niezwykle ważne osiągnięcie ostatnich lat.

rektora prof. Jerzego Mrozika, a kolejną parcelę, na której stoi budynek D, pozyskaliśmy w roku 2005 dzięki staraniom ówczesnego rektora prof. Grzegorza Kurzyńskiego. Ponadto w okresie sprawowania funkcji rektora przez prof. Grzegorza Kurzyńskiego wykonane zostały prace projektowe. Dzięki tym działaniom mogliśmy, począwszy od roku 2008, starać się o uzyskanie środków finansowych na rozbudowę. W tym samym czasie podjęliśmy starania o pozyskanie prawa własności kamienicy położonej przy ulicy Podwale 13, która ze względu na swoją lokalizację ma dla nas bardzo istotne znaczenie, gdyż łączy część zabytkową naszego kampusu z częścią wybudowaną po roku 2008. Przypomnę, że w roku 2011 dokonaliśmy zakupu prawa własności tej kamienicy, na niezwykle korzystnych warunkach, za 1% jej wartości. Dla zawarcia aktu notarialnego wyraziliśmy zgodę na pozostanie w niej dotychczasowego użytkownika do marca 2017 roku. Jestem przekonany, że po przeprowadzeniu prac adaptacyjnych obiekt ten będzie znakomicie służył celom dydaktycznym i administracyjnym. Tak oto wizja zlokalizowanego w sercu Wrocławia kampusu Akademii Muzycznej, z częścią zabytkową od strony placu Jana Pawła II oraz nową częścią od strony

ulicy Aleksandra Zelwerowicza, stała się na naszych oczach faktem. Warto dodać, że podjęliśmy wstępne starania 0 przyłączenie do naszego kampusu kolejnego obiektu - kamienicy przy ulicy Podwale 14. Chciałbym, aby w przyszłości znalazł tam swoje miejsce dom studencki i hotel asystenta. W części

zabytkowej przeprowadziliśmy niezliczoną ilość modernizacji i remontów, m.in. w roku 2015, po 23 latach, poddaliśmy restauracji historyczną elewację głównego gmachu uczelni, tak aby budynek odzyskał dawną świetność, którą podkreśliła dyskretna iluminacja. W roku 2016 całkowicie przebudowaliśmy budynek C, nadając mu nową funkcję dydaktyczną, a w gmachu głównym przeprowadzona została kompleksowa wymiana instalacji wodnej i kanalizacyjnej wraz z kapitalnym remontem wszystkich pomieszczeń sanitarnych, powstały plany przebudowy Sali Teatralnej i Sali Kameralnej uwzględniające nadanie tym przestrzeniom właściwych warunków akustycznych, aby już w nowej kadencji możliwe były starania ośrodki z Unii Europejskiej na te cele.

Rozwój infrastruktury szedł naturalnie w parze z przemianami w zakresie meritum naszej aktywności, wyrażającym się

poprzez działania dydaktyczne, artystyczne i naukowe, był niejako środkiem do osiągnięcia założonego celu, a celem tym było stworzenie warunków do rozwoju w podstawowych sferach naszej działalności. Nieodmiennie towarzyszyło mi przekonanie, że nasz rozwój powinien być harmonijny i uporządkowany. Gdy kandydowałem na stanowisko rektora w roku 2008, zapowiadałem, że uczelnia nasza potrzebuje nowoczesnej strategii rozwoju. Powinniśmy bowiem wiedzieć, jakie są nasze cele, dążenia, jakie drogi dochodzenia do owych celów. Z radością mogę skonstatować, że od czterech lat realizujemy uchwaloną przez Senat Strategię Rozwoju Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu na lata 2012-2020. Dokument ten to pierwsza w historii naszej uczelni strategia, a jej przyjęcie w roku 2012, po przeprowadzeniu wielomiesięcznej ogólnouczelnianej debaty, z aktywnym udziałem studentów i doktorantów, także interesariuszy zewnętrznych, w tym pracodawców,

a; @Ait/ia l7/l8

uważam za niezwykle ważne osiągnięcie ostatnich lat. Wierzę, że ten podstawowy dla przyszłości uczelni dokument pozwoli skutecznie reagować na wyzwania naszych czasów i zabiegać o coraz mocniejszą pozycję Akademii w kraju i za granicą, zwłaszcza w ramach Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego. Realizacja Strategii Rozwoju jest dla całej naszej akademickiej społeczności ambitnym, złożonym i trudnym wyzwaniem. Pamiętamyjednak, iż cele bez planu działania są tylko ideami, marzeniami. Cele wraz z planem działania pozwalają nam marzenia te realizować, czyniąc tym samym naszą Akademię jeszcze bardziej nowoczesną, otwartą i innowacyjną, sprawnie i skutecznie wykorzystującą

posiadane zasoby, odnoszącą sukcesy w różnych obszarach aktywności. Sukces w każdym przypadku wiąże się ze stałym rozwojem, a kluczem do rozwoju jest m.in. systematyczna praca. Dzięki przyjęciu Strategii Rozwoju wiemy, jak kierunkować naszą codzienną, systematyczną pracę, a tym samym w jakich obszarach winna rozwijać się Akademia. Głęboko wierzę, że realizacja Strategii Rozwoju przyczyni się do dalszego harmonijnego rozwoju naszej uczelni.

Jednym z ważnych przejawów realizowania Strategii Rozwoju

stało się opracowanie nowych programów kształcenia dla wszystkich kierunków studiów, specjalności i specjalizacji prowadzonych w Akademii. Było to zadanie o dużej złożoności, trudne, pracochłonne i odpowiedzialne, ale niezwykle p0trzebne. Odczuwaliśmy, że dawne standardy kształcenia stawały się niekiedy sztywnym gorsetem ograniczającym rozwój. Nowe programy sformułowane zostały w oparciu/ o logikę tzw. Europejskich i Krajowych Ram Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego, z uwzględnieniem zdefiniowania efektów kształcenia, czyli kompetencji, w jakie wyposażamy naszych absolwentów. Nowe programy funkcjonują w naszej uczelni od czterech lat. Powołaliśmy nowe profile i specjalności kształcenia na studiach I i II stopnia, np. na Wydziale lnstrumentalnym rozpoczęliśmy kształcenie w zakresie gry na harfie, powołaliśmy nowy kierunek -jazz i muzyka estradowa, wcześniej kształcenie w zakresie muzyki jazzowej odbywało się w ramach kierunku instrumentalistyka, doskonaliliśmy kształcenie specjalizacyjne na studiach II stopnia. To tylko przykład, zmiany w planach i programach studiów dotyczyły wszystkich kierunków studiów prowadzonych w ramach czterech wydziałów. Powołaliśmy nowe kierunki studiów podyplomowych, w tym m.in. Podyplomowe Studia Nauczania Gry Zespołowej w Szkolnictwie Muzycznym oraz Podyplomowe Studia Nauczania Poczatkowego Gry na Instru-

mencie. Oba wymienione kierunki studiów podyplomowych powołane zostały w celu umożliwienia absolwentom uczelni muzycznych, którzy prowadzą działalność pedagogiczną, zdobycia nowych kompetencji. Szczególne znaczenie miała dla nas stała dbałość o możliwie jak najwyższą jakość kształcenia. Opracowaliśmy Wewnętrzny System Zapewnienia Jakości Kształcenia, który był stale monitorowany i - gdy pojawiły się takie potrzeby - poddawany istotnym modyfikacjom. Z satysfakcją należy odnotować fakt, że wszystkie wizytacje zespołów oceniających Polskiej Komisji Akredytacyjnej kończyły się pozytywnymi wynikami, a kierunki studiów uzyskiwały akredytację na możliwie najdłuższy czas. Nie poprzestaliśmy jednak na akredytacjach krajowych. Warto

przypomnieć, że w roku 2010 poddaliśmy się, jakkolwiek nieformalnej, to jednak mającej pełną moc, lnstytucjonalnej Akredytacji Europejskiej. Wizytację przeprowadził zespół ekspertów Association Européenne des Conservatoires, Académies de Musique et Musikhochschulen. Wyniki były niezwykle dla nas pomyślne. W raporcie końcowym z dużym uznaniem oceniono działalność dydaktyczną i artystyczną prowadzoną w naszej uczelni.

Za istotny uznać należy fakt otwarcia uczelni na zupełnie nowe grupy odbiorców, czego przykładem może być zarówno Letnia Akademia Muzyczna, powołana do życia w roku 2009,

w ramach której organizowane są wakacyjne kursy dla młodych muzyków, jak i Otwarta Akademia Muzyczna, powołana do życia w roku 2014, w ramach której organizowane są różnorodne kursy adresowane do dorosłych, w tym do osób niemających wykształcenia muzycznego, pozwalające na nabywanie bądź doskonalenie różnorodnych kompetencji muzycznych. Zarówno Letnia Akademia Muzyczna, jak i Otwarta Akademia Muzyczna cieszą się dużą popularnością,

co potwierdza celowość ich powołania. Dokonaliśmy zmian strukturalnych, m.in. powołując Studium Pedagogiczne, w ramach którego studenci i absolwenci naszej uczelni oraz absolwenci innych uczelni mogą uzyskać uprawnienia do pracy pedagogicznej, czy English Division, w której możliwe jest kształcenie w języku angielskim. Powstały odrębne plany studiów dla English Division. Dawny Wydział Edukacji Muzycznej został w roku 2013 przekształcony w Wydział Edukacji Muzycznej, Chóralistyki i Muzyki Kościelnej. Z przekształcenia dotychczasowych jednostek powstały nowe, np. Katedra Teorii Muzyki i Historii Śląskiej Kultury Muzycznej na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii czy Katedra Organów, Klawesynu i Muzyki Dawnej na Wydziale Instrumentalnym.

Ważne miejsce w naszych pracach zajmowała informatyzacja.

W tej sferze wciąż mamy wiele do zrobienia, ale warto pamiętać, co zostało wykonane. W roku 2012 oddaliśmy do użytku wybudowaną od podstaw nową serwerownię. Środki na ten cel pozyskaliśmy z programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Oddanie nowej serwerowni umożliwiło rozwój funkcjonalności elektronicznej legitymacji studenckiej, wprowadzenie elektronicznych kart pracowniczych, wprowadzenie procedur obligatoryjnego tworzenia tzw. kopii zapasowych dokumentów powstających w uczelni, wreszcie wdrożenie systemu telefonii IP. Coraz więcej czynności można wykonać za pośrednictwem strony internetowej. Od kilku lat kandydaci na studia w ten sposób składają dokumenty rekrutacyjne. W module Wirtualna Uczelnia studenci dokonują np. wyboru przedmiotów fakultatywnych. Sukcesywnie uruchamiane będą kolejne funkcjonalności. W zaplanowany i nowoczesny sposób staraliśmy się też promować naszą uczelnię. Dwukrotnie modernizowana była nasza strona WWW, zadbaliśmy o stałą obecność treści związanych z naszą działalnością w najważniejszych portalach społecznościowych, z których tak chętnie korzystają studenci, a także w innych mediach elektronicznych i drukowanych.

Sens promocyjny ma również organizacja Uroczystej Pro-

mocji Doktorów i Doktorów Habilitowanych'Sztuki Uczelni

Wlatach 2008-2076 39 nauczycieli

akademickich zrealizowało przewody doktorskie, 26 zakończyło pomyślnie postępowania habilitacyjne, uzyskując stopień doktora habilitowanego sztuki, a 75 osób uzyskalo tytul

profesora sztuki. W różny sposób wspiera/is'my podnoszenie kwalifikacji przez pracowników uczelni, co wyraźnie obrazuje struktura zatrudnienia. Liczba nauczycieli akademickich

posiadających tytuł profesora sztuki lub tytuł naukowy profesora wzrosła z 27 w roku 2008 do 38 w roku 2075, a posiadających stopień doktora habilitowanego sztuki z 26 w roku

2008 do 32 w roku 2075. Liczba studentów,

doktorantów i słuchaczy studiów podyplomowych wzrosła mniej więcej o 8% z 636 osób w roku 2008 do 692 osób w roku 2075. Warto przypomnieć liczne indywidualne i zespołowe sukcesy pracowników, studentów i doktorantów Akademii w postaci ponad 300 zdobytych

nagród i wyróżnień, w tym grand prix i głównych nagród konkursów miedzynarodowych.

Artystycznych Wrocławia - wspólnej uroczystości trzech działających we Wrocławiu uczelni artystycznych: Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta, Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, Filia we Wrocławiu, oraz Akademii Muzycznej im.

Karola Lipińskiego, którą zainicjowaliśmy w roku 2011. Sens promocyjny mają organizowane od kilku lat Dni Otwarte poszczególnych wydziałów.

Mam głęboką świadomość, że nasza Strategia Rozwoju, odwołując się do procesów rozgrywających się w wielkiej, globalnej wręcz skali, ostatecznie realizuje się poprzez konkretne działania, poprzez codzienną pracę każdej z osób należących do akademickiej społeczności. Praca ta w minionych latach owocowała znaczącymi osiągnięciami, które warto wtym kontekście przypomnieć. W latach 2008-2016 39 nauczycieli akademickich zrealizo-

wało przewody doktorskie, 26 zakończyło pomyślnie postępowania habilitacyjne, uzyskując stopień doktora habilitowanego sztuki, a 15 osób uzyskało tytuł profesora sztuki. W różny sposób wspieraliśmy podnoszenie kwalifikacji przez pracowników uczelni, co wyraźnie obrazuje struktura zatrudnienia. Liczba nauczycieli akademickich posiadających tytuł profesora sztuki lub tytuł naukowy profesora wzrosła z 27 w roku 2008 do 38 w roku

2015, a posiadających stopień doktora habilitowanego sztuki z 26 w roku 2008 do 32 w roku 2015.

Liczba studentów, doktorantów i słuchaczy studiów podyplomowych wzrosła 0 około 8% z 636 osób w roku 2008 do 692 osób w roku 2015. Warto przypomnieć liczne indywidualne i zespołowe sukcesy pracowników, studentów i doktorantów Akademii w postaci ponad 300 zdobytych nagród i wyróżnień, wtym grand prix i głównych nagród konkursów międzynarodowych. Z oczywistych powodów w niniejszym tekście nie jestem w stanie napisać szerzej nawet 0 części z nich, niemniej

mówiąc o sukcesach, przypomnieć trzeba rok 2010 i wyniki tzw. parametryzacji, ogłoszone latem tegoż roku. Przyjęliśmy je z ogromną radością i satysfakcją. Oto bowiem wszystkie podstawowe jednostki organizacyjne naszej uczelni uzyskały najwyższą, pierwszą kategorię. Sukces był tym większy, iż spośród dziewiętnastu polskich wyższych uczelni artystycznych, w tym ośmiu muzycznych, jedynie nasza uczelnia wprowadziła wszystkie swoje jednostki organizacyjne do pierwszej kategorii. Warto dodać, że wśród publicznych i niepublicznych uczelni wyższych działających we Wrocławiu i na Dolnym Śląsku tak spektakularny sukces odniosły tylko dwie uczelnie - Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu oraz nasza uczelnia.

W każdym roku akademickim równolegle Z głównym nurtem dydaktycznym organizowaliśmy blisko 500 różnego rodzaju imprez. Były w tej ogromnej liczbie projekty oratoryjno-kantatowe, symfoniczne, operowe, koncerty chóralne, kameralne i solowe, festiwale, warsztaty, kursy,

konkursy, wreszcie wystawy, sympozja, konferencje, sesje i seminaria naukowe. Zadbaliśmy

także o to, aby w przyszłości zespoły uczelni

mogły regularnie występować nie tylko w wybudowanej z myślą o nich naszej Sali Koncertowej, lecz także w salach Narodowego Forum Muzyki. Przypomnę, że 5 listopada 2010 roku podczas uroczystego posiedzenia Senatu naszej uczelni, którego gościem był Prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz, podpisana została umowa między Gminą Wrocław, reprezentowaną przez Prezydenta Rafała Dutkiewicza, a Akademią Muzyczną im. Karola Lipińskiego, reprezentowaną przez

min.: 33 fortepiany, 18 pianin, 6 klarnetów, 4 harfy, 2 fagoty, kontrafagot, 2 saksofony, 2 rożki angielskie, obój, trąbkę, puzon, pozytyw organowy, klawesyn dwumanuałowy, 2 kontrabasy, 56 instrumentów perkusyjnych. Dbaliśmy, aby systematycznie powiększały się zbiory Biblioteki Głównej uczelni. W roku 2008 stan ogólny zbiorów wynosił 115 471 woluminów, w tym książek - 13 298, druków muzycznych

moją skromną osobę, której przedmiotem jest określenie

w tym książek - 16 057, druków muzycznych - 100 706. Stan

możliwości korzystania przez uczelnię z sal Narodowego Forum Muzyki we Wrocławiu - koncertowej i kameralnej oraz podejmowanie przez Akademię Muzyczną wraz z Gminą Wrocław wspólnych działań edukacyjnych. Na mocy tej umowy Gmina Wrocław zagwarantowała naszej uczelni możliwość nieodpłatnego korzystania z sali koncertowej ijednej z sal kameralnych przez określoną liczbę dni w każdym roku.

ogólny zwiększył się zatem o 22 388 woluminów. Doszło też

Niezwykle cieszy fakt rozwoju kontaktów zagranicznych i poszerzania sieci uczelni partnerskich, dzięki czemu w oryginalny i wartościowy sposób wzbogaca się oferta edukacyjna Akademii. Wielkim dobrodziejstwem są w tym zakresie programy europejskie - Erasmus+ i CEEPUS, z których korzystaliśmy z wielką radością, organizując w każdym roku wiele kursów mistrzowskich artystów i pedagogów uczelni europejskich oraz zachęcając do akademickiej mobilności nauczycieli akademickich, studentów i doktorantów, a także pracowników niebędących nauczycielami akademickimi.

Nawiązaliśmy wiele nowych kontaktów z kilkudziesięcioma uczelniami europejskimi w ramach programu Erasmus+ i CEEPUS, powiększając liczbę ośrodków, z którymi łączą nas zawarte umowy o współpracy z 41 w roku 2008 do 73 w roku 2015. Tytuł doktora honoris causa Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu zechcieli przyjąć: prof. Wiktor Mierżanow w roku 2010, Maestro Gabriel Chmura w roku 2013, prof. Eugeniusz Sąsiadek w roku 2016. W tym samym roku zakończone zostało postępowanie zmierzające do nadania tego zaszczytnego tytułu prof. Mieczysławowi Tomaszewskiemu.

Miarą osiągnięć bywają często wyrażone liczbami wskaźniki ilustrujące różne sfery rozwoju. Pozwolę sobie zatem przed-

stawić kilka liczb. Rozpocznijmy od wyceny naszego majątku.

Otóż wycena aktywów trwałych Akademii Muzycznej im.

Karola Lipińskiego we Wrocławiu na początku 2008 roku wynosiła 15 920 508,66 PLN, a po sześciu latach, na początku

roku 2014, osiągnęła rekordową kwotę 69 539 528,53 PLN, co oznacza, że wzrost w latach 2008-2014 wyniósł 53 619 019,87 PLN. Jeśli kwotę z początku roku 2008 potrak-

tujemy jako 100%, to na początku roku 2014 osiągnęliśmy [36,79%, czyli kwotę początkową zwielokrotniliśmy ponad

czterokrotnie. Na tak spektakularny wzrost wyceny aktywów trwałych zasadniczy wpływ miało oddanie do użytku budynków D i E, zakup nieruchomości przy ulicy Podwale 13, a także zakupy sprzętu elektronicznego i instrumentów muzycznych. Szczególnie te ostatnie miały dla nas niezwykle ważne znaczenie. Wiemy, jak istotną rolę w kształceniu muzyka odgrywa kontakt z instrumentarium najwyższej klasy, dlatego dokonując zakupu instrumentów, w kryteriach organizowanych przetargów przywiązywaliśmy dużą wagę do kryterium jakości. W latach 2008-2016 dokonaliśmy zakupu ponad 150 instrumentów muzycznych na łączną kwotę 7 590 164,31 PLN. Najdroższymi instrumentami były: trzymanuałowe organy piszczałkowe (725 700,00 PLN) oraz

dwa fortepiany koncertowe Steinway 8 Sons model D-274 (cena jednego to 600 702,48 PLN). Łącznie zakupiliśmy

- 91 799, a w roku 2015 osiągnął już 137 859 woluminów,

do istotnej modernizacji Biblioteki Głównej w wyniku jej informatyzacji, wyposażenia czytelni w stanowiska komputerowe, przejęcia zbiorów fonograficznych, pracy nad katalogiem cyfrowym czy działań w zakresie digitalizacji zasobu oraz uzyskania nowej powierzchni pod rozwój tej jednostki.

Planuje się, aby po rozpoczęciu użytkowania budynku przy ulicy Podwale 13 Biblioteka Główna wraz z Wydawnictwem i pracownią reprograficzną stworzyły tzw. strefę wolnego dostępu, która objęłaby całe III piętro w gmachu głównym naszej uczelni. Warto przypomnieć o uzyskaniu dostępu do wielu baz danych, wtym do Wirtualnej Biblioteki Nauki, Cambridge University Press.

Głęboko wierzę, że wymienione w największym skrócie

dokonania, a także obiektywnie zweryfikowane, zewnętrzne oceny naszych działań pozwalają sądzić, że dany nam czas staraliśmy się wykorzystać właściwie, niech jednak oceny dokonają nasi następcy. Pragnę zapewnić, że wszelkie działania

minionych ośmiu lat podporządkowaliśmy przekonaniu, iż naszym nadrzędnym celem jest zawsze dobro studentów i doktorantów, dobro akademickiej młodzieży, wspaniałych młodych ludzi o niezwykłych uzdolnieniach, Iudzitwórczych, otwartych na wiedzę, na doskonalenie talentów, na kształtowanie głęboko moralnych i pięknych postaw. To im dedykujemy wspólne dokonania tych lat.

Jakkolwiek w dzisiejszym zglobalizowanym świecie we wspólnej przestrzeni edukacyjnej Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego właściwym punktem odniesienia są standardy europejskie i światowe stosowane w wyższym szkolnictwie w ogóle, a w wyższym szkolnictwie artystycznym w szczególności, to jednak zawsze pamiętaliśmy, że wchodząc coraz głębiej w zależności struktur europejskich i światowych, uczelnia nasza winna zachować swoje oryginalne oblicze i własną tożsamość. Idea pielęgnowania indywidualności leży przecież u podstaw kształcenia artystów, tak w wymiarze jednostkowym, jak i w wymiarze instytucjonalnym. Wydaje się, że o sukcesie uczelni artystycznej zdecyduje w pierwszej kolejności jej dobrze pojęta odrębność, poparta otwartością całej akademickiej społeczności na zmiany i twórcze poszukiwania. Życzę wszystkim studentom, doktorantom, nauczycielom

akademickim i pracownikom niebędącym nauczycielami akademickimi, by zawsze mieli odwagę stawiania przed sobą ambitnych celów i najśmielszych wyzwań. Niech realizacja tych celów będzie źródłem satysfakcji oraz nieustannej inspiracji do rozwoju, a tym samym do wzbogacania sztuki i nauki. Pamiętajmy jednak także, że jedynym sposobem na poznanie granic swoich możliwości, czyli tak naprawdę na głębokie poznanie siebie samego, jest ustawiczne dążenie do przekraczania owych granic i dokonywania tego, co wydawało się bądź wydaje się nam dzisiaj niemożliwe, w myśl zasady: niemożliwe staje się możliwe...

JM Rektor

Prorektor ds. Studenckich i Dydaktyki

Prorektor ds. Artystycznych i Naukowych

prof. Grzegorz Kurzyński

prof. dr hab. Helena Tomaszek-Plewa

prof. dr hab. Piotr Zaleski

Dziekan

prof. dr hab. Mieczysław Gawroński

A

Prodziekan

$J `

'

dr Aleksandra Pijarowska

$:

4

WYDZIAŁ INSTRUMENTALNY

Dziekan

Prodziekan

Prodziekan

dr hab. Piotr Rojek, prof. nadzw.

prof. dr hab. Grażyna Bożek-Wota

dr Robert Bachara

WYDZIAŁ WOKALNY

Dziekan

Prodziekan

prof. dr hab. Piotr Łykowski

mgr Irena Wolniewska

WYDZIAŁ EDUKACJI MUZYCZNEJ, CHÓRALIS'I'YKI I MUZYKI KOSCIELNEJ

Dziekan

Prodziekan

prof. dr hab. Jolanta Szybalska-Matczak

dr Agnieszka Zwierzycka

BYĆ ZAUWAŻALNYM Wielowątkowość tematow istnieiacych w obszarze europeiskiego wyższego szkolnictwa muzycznego iest tak ogromna, że trudno odnieść się do nich chociażby powierzchownie. Niemniei, chcac iść w awangardzie nailepszych uczelni europeiskich, należałoby podiać pewne wyzwania umożIiwiaiace sprostanie przynaimniei niektórym podstawowym kryteriom, które decyduia o tym, czy dana uczelnia iest dobra, przeciętna, czy też słaba. Działania naszei Akademii powinny nawiązywać w sposób bezpośredni badż pośredni do ciagłych zmian zachodzacych w Europeiskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego, który z niemałym trudem siara się nadażac' za zmianami zachodzącymi w wyższei edukacii w innych reionach świata, przede wszystkim w Ameryce Północnei i Azii, które iakościowo wyprzedzaia wyraz'nie działania zachodzace na naszym kontynencie. Wyższe szkolnictwo muzyczne w Europie ma własne tradycie, których powinniśmy się trzymać i które powinniśmy kultywować, ale również musi być na tyle elastyczne, zeby umożliwić swobodna konkurencie z innymi obszarami. Priorytet Komisii Europeiskiei zwiazany z tworzeniem Creative Europe (Twórczei Europy) - Cultural and Creative Higher Education (CCHE - Kulturotwórcze Szkolnictwo Wyższe) odgrywa ważna rolę w działaniach zwiazanych z adaptowaniem się do zmian kulturowych zachodzacych w Europie i poza nia.

Absolwenci (zwłaszcza uczelni artystycznych) stana się na tym terenie głownymi graczami w przyszłości i - ieśli zostana wyposażeni we właściwe umieiętności, kompetencie i know-how - przyczynia się do wzmocnienia sektorów kulturotwórczych i promowania innowacii w ich obszarze.

'I3-

4:9 @Aikia l7/l8

Najistotniejszymi działaniami w procesie tworzenia CCHE

jest zaangażowanie kadr kierowniczych uczelni muzycznych w stworzenie jednego z priorytetów Europejskiej Rady Muzyki (European Music Council - EMU), jakim jest European Agenda for Music, co oznacza: - stymulowanie muzycznej twórczości i kreatywności;

- poszerzenie możliwości transferu europejskiego repertuaru i mobilności artystów w Europie; - zapewnienie wszystkim możliwości kształcenia muzycznego; - wzmocnienie społecznej roli muzyki ijej uznawalności w społeczeństwach i życiu publicznym; - wspomaganie muzycznej różnorodności i inicjatyw integrujących różnorodne współczesne style i gatunki muzyczne, odgrywające coraz istotniejszą rolę w programach kształcenia uczelni muzycznych; - eksplorowanie, wjaki sposób mogą być one użyte w kształtowaniu nowych odbiorców; - zaangażowanie w znacznie większym stopniu studentów i młodych absolwentów w tworzenie tego typu programów.

Moim zdaniem uczestnictwo w działaniach związanych z tworzeniem European Agenda for Music powinno być traktowane priorytetowo - zwłaszcza w kwestiach dotyczących ostatnich trzech punktów, a nasz potencjał w tym obszarze jest znaczny i daje wiele możliwości.

Drugim nurtem działań powinno być poddanie się akredytacji europejskiej (podobnie jak w 2010 roku, gdy procedura akredytacyjna naszej uczelni -jakkolwiek nieformalna - została przeprowadzona przez Europejską Komisję Akredytacyjną istniejącą w ramach AEC'. Zostaliśmy zauważeni w Europie, gdyż wynik tej akredytacji był jednoznacznie pozytywny i nasza uczelnia zaczęła być widziana w sposób znacznie mniej „anonimowy" - nie tylko jako jedna z 300 muzycznych uczelni europejskich. Świadczy o tym chociażby wybór naszej Akademii jako miejsca konferencji najważniejszych asocjacji europejskich związanych ze szkolnictwem muzycznym: AEC, EMU (European Music Schools Union), EAS (European Association of Music at School) - piszę o tym w osobnym artykule.

Mając na uwadze troskę o to, by nasza uczelnia była obecna i zauważalna w europejskim wymiarze szkolnictwa wyższego, proponuję, abyjednym z elementów było poddanie się (w sposób już formalny) akredytacji przez nowo powstałą Europejską Komisję Akredytacyjną MusiQuE - Music O`uality Enhancement. Jako współtwórca standardów i kryteriów tej komisji uważam, że proces ten dla nas będzie relatywnie łatwy.

Aby potwierdzić ważność takich działań, przytoczę przykład jednej z najlepszych polskich uczelni - Akademii im. Leona Koźmińskiego, która poddała się dwukrotnie akredytacjom europejskim i amerykańskim.

Parę słów wyjaśnienia: 7 października 2014 roku zostało podpisane w Hadze porozumienie konstytuujące Europejską Komisję Akredytacyjną MusiQuE dla sektora wyższego szkolnictwa muzycznego w Europie. Sygnatariuszami porozumienia były

Akademie Muzyczne z sześciu krajów europejskich (wśród nich była również nasza uczelnia). Jest to inna Komisja Akredytacyjna niż w 2010 roku: tamta działała w ramach AEC, ta jest komisją autonomiczną ijednocześnie unikatową ze względu na swój europejski wymiar - znakomita większość istniejących komisji akredytacyjnych ma wymiar wyłącznie narodowy; wyjątkiem może być IEP (Institutional Evaluation Programme) działający w ramach EUA (European Universities Association), nie jest

on jednak ukierunkowany sektorowe, ale multidyscyplinarnie.

Aby móc stworzyć ukierunkowaną sektorowo (wtym wypadku na muzykę) agencję akredytacyjną, jaką jest MusiQuE, AEC na-

wiązała bliską współpracę z National Association of Schools of Music (NASM) w USA. Jest to Narodowe Stowarzyszenie Szkół Muzycznych w Stanach Zjednoczonych, zrzeszające obecnie około 680 instytucji szkolnictwa muzycznego w tym kraju, a jego dyrektorem jest Karen Moynahan. Owocem tej współpracy będą w przyszłości wspólne procedury akredytacyjne i prowadzenie uzgodnionej polityki dotyczącej rozwoju wyższego szkolnictwa muzycznego na świecie.

MusiQuE istnieje w rejestrze EOAR (European @ality Assurance

Register for Higher Education), co oznacza, że posiada taki sam formalny status jak większość narodowych komisji czy agencji akredytacyjnych, a to umożliwi wybór tej czy innej komisji w procedurach akredytacyjnych. Prace nad stworzeniem MusiQuE trwały 10 lat, uczestniczyły w nich osoby wchodzące w skład AEC (Lality Enhancement Committee - Komitetu Podniesienia Jakości Kształcenia działającego w ramach AEC oraz członkowie Akredytacyjnej Grupy Roboczej, aktywni w ramach europejskiej sieci tematycznej Polifonia - reprezentanci uczelni ze Stanów Zjednoczonych, z Holandii, Rumunii, Anglii, Francji, Włoch, Czech i Polski.

Innym wątkiem działalności naszej uczelni może być (i mam nadzieję, że będzie) uczestnictwo w U-Multiranł?2 - światowym

rankingu instytucji szkolnictwa wyższego. Jest to również sposób wyjścia z tzw. mroku anonimowości europejskich uczelni muzycznych. Jakkolwiek jest to jeszcze „pieśń przyszłości" (choć niedalekiej), czynione są intensywne starania w poszczególnych grupach roboczych AEC, aby ją urzeczywistnić.

Na ostatnim Kongresie AEC w Glasgow działania te uzyskały zielone światło w wyniku głosowania w Zgromadzeniu Ogólnym, podczas którego znakomita większość instytucji członkowskich (a jest ich około 300) wypowiedziała się za podejmowaniem dalszych kroków zmierzających do uczestnictwa instytucji wyższego szkolnictwa muzycznego w U-Multirank. Rankingi są stałym elementem międzynarodowej sceny wyższego szkolnictwa ijednym z podstawowych zaleceń Dyrektoriatu Generalnego Edukacji i Kultury Komisji Europejskiej, będąc jednocześnie podstawową ideą przewodnią europejskiej strategii modernizacji szkolnictwa wyższego do roku 2020. Wielowymiarowy (multidimensional) aspekt tego rankingu może być czynnikiem powodującym, że będzie znacznie lepiej pasował do specjalistycznych sektorów szkolnictwa wyższego, takich jak chociażby muzyka. Stworzone zostały tzw. indykatory wskaźniki przysposabiające U-Multirank do sektora wyższego szkolnictwa muzycznego. Obecnie są one testowane w ośmiu europejskich uczelniach (w tym w Akademii Muzycznej w Krakowie).

1 AEC - European Association of Conservatoires (Stowarzyszenie Europejskich Uczelni Muzycznych): w skład AEC wchodzi obecnie 261 europejskich instytucji wyższego szkolnictwa muzycznego (członkowie aktywni) i 37 instytucji spoza Europy (jako członkowie stowarzyszeni - z Korei Płd., Australii, Kanady, Chin, Japonii, Puerto Rico, Singapuru, USA). Znaczna część działań AEC zachodziła w ramach europejskiej erasmusowskiej sieci tematycznej dla

sektora muzyki Pol/fonia (Erasmus Network for Music „Polifonia"), która uzyskała zaszczytny tytuł SUCCES STORY przyznawany przez Komisję Europejską.

2 U-Multirank - światowy ranking uniwersytecki; uczestniczy w nim ponad 1300 uniwersytetów z 90 krajów oraz ponad 105 000 studentów.

@ GAMa l7/l8

Oczywiście wartość rankingów jest tematem ciągłych sporów: czy rankingi cechują się taką „miarą transparentności", która umożliwiałaby porównanie różnych uczelni wyższych? Mogą być przecież użyte jako swego rodzaju autopromocja, mogą zaciemnić różnice pomiędzy instytucjami (jeśli użyte zostaną w sposób niewłaściwy), mogą być tylko częściowo czytelne (albo prawie zupełnie nieczytelne), np. w wypadku porównywalności benchmarków, dotyczą różnych grup docelowych: „konsumentów” usług edukacyjnych, instytucji dostarczających te usługi, polityków, urzędników, zachodzą na wielu poziomach

- narodowym, ponadnarodowym, globalnym. Najwięcej kontrowersji budzi jednak wątpliwość, czy zasadnicze pryncypia rankingu ogólnego, zaprojektowanego bez brania pod uwagę specyfiki muzyki i innych dyscyplin artystycznych, mogą dostarczyć wiążących rezultatów w odniesieniu do tych obszarów.

Jednocześnie istnieje niebezpieczeństwo odmowy uczestnictwa w tego typu działaniach - wyższe szkolnictwo muzyczne może zostać odsunięte na boczny tor. Z drugiej strony pozycjonowanie naszych najlepszych uczelni nieartystycznych w czwartej setce uczelni światowych może dać szanse uczelniom artystycznym, aby znaleźć się na znacznie wyższych miejscach.

U-Multirank, czyli ranking globalny, bierze pod uwagę: - profile studentów, - metody uczenia się i nauczania, - badania naukowe,

- wymianę wiedzy, - umiędzynarodowienie, - zaangażowanie regionalne.

W tym kontekście pojawia się inna kwestia: sprawa badań artystyczno-naukowych prowadzonych w uczelniach muzycznych.

Myślę, że należy się zgodzić ze stwierdzeniem, iż badania odgrywają ważną rolę w życiu i pracy uczelni muzycznych jako środek promujący rozumienie i rozwój sztuk muzycznych.

Jednocześnie nie każda uczelnia muzyczna będzie pragnęła uczestniczyć w sposób jednoznaczny w działaniach badawczych i nie każda, która to czyni, będzie chciała powiązać termin

„badania artystyczne" z tym, co robi. Należyjednak brać pod uwagę fakt, że coraz więcej instytucji wyższego szkolnictwa muzycznego zmierza w kierunku prowadzenia badań (w określonym kształcie albo formie) jako integralnej części swej misji.

Oczywiście badania artystyczne są prowadzone również w naszej uczelni, jednak daleko im do jakości i ilości badań prowadzonych na innych europejskich uczelniach artystycznych. Często zadawanejest pytanie: Czym są badania artystyczne i czym różnią się one od badań stricte naukowych? Odpowiedź na to pytanie daje dokument zwany White Paper?, stworzony w wyniku prac Artistic Research Working Group, działającej w ramach AEC. Znajdujemy tam sformułowania dotyczące delikatnej granicy między badaniami naukowymi i artystycznymi. Poza tym stanowisko AEC jest jednoznaczne i mówi, że:

~ te z instytucji członkowskich, które są albo pragną być zaangażowane w badania artystyczne, powinny być do tego zachęcane, przy jednoczesnym respektowaniu tych, które nie chcą iść tą ścieżką; - przeprowadzanie badań artystycznych w uczelniach pomaga w rozwoju działalności stricte artystycznej, na której się głównie koncentrują; dotyczy to zwłaszcza zgłębiania problemów badawczych odnoszących się nie tylko do obiegowego repertuaru, Iecz także mniej znanego albo tzw. up-to-the-minute music: (muzyki najnowszej).

Myślę, że naszą uczelnię stać na Zintensyfikowanie działań idących w tym kierunku. Mamy świetnie działające Wydawnictwo, należałoby tylko zmotywować członków naszej kadry akademickiej do bardziej wieloaspektowych działań w tym obszarze.

Od tego zależą duże pieniądze uzyskiwane w ramach parametryzacji jednostek naukowych, a także prestiż i ewentualne wyższe pozycje rankingowe.

Nasza infrastruktura jest doskonała, a będzie jeszcze lepsza.

W marcu 2017 roku przejmujemy budynek przy ul. Podwale 13, a w przyszłości prawdopodobnie dojdzie do przejęcia budynku przy ul. Podwale 14. W ten sposób będziemy mieli chyba optymalny i najobszerniejszy kampus wśród polskich uczelni muzycznych. Jest to bez wątpienia zasługą Rektorów poprzednich kadencji.

Obecnie należy myśleć o tym, co będzie „zawartością” tych budynków i całego kampusu. W rozmowie z byłym dyrektorem naszego departamentu w MKiDN Wiktorem Jędrzejcem

ważne było stwierdzenie, że „infrastruktura naszych uczelni artystycznych jest doskonała, teraz należy zadbać o to, jak będzie ona wyposażona w tak zwany potencjał intelektualny".

Oczywiście, w środku powinny zagościć zgoda, harmonia, wza-

jemny szacunek i zrozumienie, współpraca, duża liczba talentów i nieustanny rozwój jakości kształcenia. Potencjał intelektualny również mamy - należy go tylko ukierunkować w taki sposób, aby nasza uczelnia była bardziej zauważalna w strukturach europejskich, gdyż na to z pewnością zasługujemy.

Korzystając 2 linków na naszej stronie internetowej, możemy znaleźć informacje o: - European Agenda for Music, - Planie strategicznym AEC na lata 2016-2020, - MusiQuE - Europejskiej Komisji Akredytacyjnej - standardach wymaganych w procedurach akredytacyjnych w wyższym szkolnictwie muzycznym, ~ U-Multirank - światowym rankingu uniwersyteckim i indykatorach - wskaźnikach dostosowujących go do sektora muzyki: ~ FULL SCORE" - celach i zadaniach projektu, › White Paper - głównych koncepcjach dla instytucji członkowskich AEC dotyczących badań artystycznych.

- badania artystyczne jako Środek promowania zrozumienia i rozwoju sztuk muzycznych mają potencjał odgrywania ważnej roli w życiu i pracy uczelni muzycznych;

3 White Paper - główne koncepcje dla instytucji członkowskich AEC dotyczące badań artystycznych.

4 FULL SCORE - FUIfiLLing the Skills, COmpetences and know-how Requirements of cultural and creative players in the European music sector (Osiąganie umiejętności, kompetencji i wymagań know-how przez kulturalnych i twórczych graczy w europejskim sektorze muzyki), łączny projekt AEC, EMU i EAS dotyczący CCHE (Cultural and Creative Higher Education - Kulturotwórcze Szkolnictwo Wyższe), który uzyskał znaczne dofinansowanie z Komisji Europejskiej ijest priorytetem w Planie strategicznym AEC na lata 2016-2020.

Krysišcm Kiel?)

O PROGRAMOWANIU UDZIAŁU AKADEMII MUZYCZNEJ IM. KAROLA LIPINSKIEGO W PROJEKCIE EUROPEJSKA STOLICA KULTURY WROCŁAW 2016 Programowanie udziału Akademii Muzycznoi im. Karola Lipińskiego w proiokcio Europoiska Stolica Kultury Wrocław 2016 ma długa historię. O tym, w iaki sposob wrocławska Akadonlia Muzyczna winna wpisać się w życio artystyczno i naukowo miasta w roku 2016, dyskutowaliśmy podczas wiolu narad, powstawały różno wizio, poiawiały sio koloino propozycio. Zagadnionia to omawiano były także na posiedzeniach Sonatu Akadomii Muzycznoi, nl.in.: 19 grudnia 2012 roku, 28 czorwca i 20 listopada 2013 roku, 9 czorwca 2014 roku, 25 marca i 16 grudnia 201 5 roku. Przypomniilny kilka faktow...

Od początku starań władz Wrocławia 0 przyznanie naszemu miastu statusu Europejskiej Stolicy Kultury uczelnia nasza aktywnie wspierała te działania. Piszący te słowa zaproszony został do udziału we Wrocławskiej Radzie Kultury, która początkowo pełniła funkcję rady programowej, a prorektor prof. AM dr hab. Magdalena Blum uczestniczyła w pracach kilku komitetów roboczych. Na tym etapie przygotowaniami, w tym działaniami zespołu opracowującego dokument aplikacyjny zatytułowany ostatecznie Przestrzenie dla piękna, kierował ówczesny dyrektor powołanej wtym celu Instytucji Kultury Wrocław 2016 prof. Adam Chmielewski. P0 przyznaniu Wrocławiowi statusu Europejskiej Stolicy Kultury postanowiono, aby połączyć Instytucję Kultury Wrocław 2016 z Centrum Sztuki Impart w Instytucję Kultury Biuro Festiwalowe Impart 2016 oraz powołać nowe kierownictwo tejże instytucji. Konkurs na stanowisko dyrektora artystycznego projektu Europejska Stolica Kultury Wrocław 2016 wygrał Krzysztof Czyżewski, a stanowisko dyrektora Instytucji Kultury Biuro Festiwalowe Impart 2016 objął Krzysztof Maj.

?at

›1:;3

mi

że@

i7/18

Od tego momentu nastąpił trwający blisko rok okres programowania działań przez nowego dyrektora artystycznego projektu Krzysztofa Czyżewskiego. Po posiedzeniu Senatu naszej uczelni 19 grudnia 2012 roku, podczas którego po raz pierwszy sygnalizowaliśmy, że czas na nadanie istniejącym ogólnym założeniom konkretnego kształtu jest coraz krótszy, odbyłem kilka spotkań z Krzysztofem Czyżewskim.

Podstawowa kwestia, nad którą dyskutowano wówczas w różnych gremiach, sprowadzała się do pytania, czy realizowany będzie program opracowany w ramach starań Wrocławia o przyznanie statusu Europejskiej Stolicy Kultury ujęty w aplikacji, czy może inna koncepcja, np. koncepcja stworzona przez nowego dyrektora artystycznego, Przez ponad rok nie były zwoływane posiedzenia Wrocławskiej Rady Kultury, a Krzysztof Czyżewski zaczął tworzyć własną koncepcję realizacji projektu Europejska Stolica Kultury Wrocław

2016. Koncepcja ta była bardzo ogólna, niejasna i niejednoznaczna.

Z inicjatywy piszącego te słowa Krzysztof Czyżewski zaproszony został na posiedzenie Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia i Opola, które odbywało się w naszej uczelni w lutym 2013 roku. W środowiskach twórczych narastało coraz bardziej widoczne niezadowolenie z działalności dyrektora artystycznego. Ostatecznie, latem 2013 roku, Krzysztof Czyżewski złożył rezygnację z pełnienia obowiązków dyrektora artystycznego projektu Europejska Stolica Kultury Wrocław 2016. Wówczas Prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz podjął decyzję o zmianie formuły kierowania projektem. Zaproponował, aby zamiast jednego dyrektora artystycznego powołać Radę Kuratorów, dziewięcioosobowe ciało kolegialne. W skład tego gremium weszli reprezentanci różnych dziedzin sztuki, przedstawiciele środowisk twórczych. Sztuki muzyczne reprezentowane były przez dwóch przedstawicieli: dr hab. Agnieszkę Franków-Żelazny, której powierzono stworzenie programu muzycznego, z wyłączeniem projektów operowych, za które odpowiedzialność przyjęła prof. Ewa Michnik, Dyrektor Opery Wrocławskiej.

Koordynację działań w naszej uczelni przyjęła - na prośbę piszącego te słowa - prof. AM dr hab. Magdalena Blum, Prorektor ds. Naukowych i Współpracy z Zagranicą. Aby stworzyć transparentną procedurę zgłaszania projektów, należało nadać sprawom formalny bieg.

I takjesienią 2013 roku powołany zostałw naszej uczelni Komitet Sterujący ds. udziału Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w projekcie Europejska Stolica Kultury Wrocław 2016 (dalej KSESK). W skład KSESK weszli: prof. AM dr hab. Magdalena Blum - przewodnicząca, prof. dr hab. Mieczysław Gawroński - Dziekan Wydziału Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii, prof. dr hab. Urszula Marciniec-Mazur - Dziekan Wydziału Instrumentalnego, prof. dr hab. Bogdan Makal - Dziekan Wydziału Wokalnego, prof. dr hab. Jolanta Szybalska-Matczak - Dziekan Wydziału Edukacji Muzycznej, Chóralistyki i Muzyki Kościelnej, dr hab. Agnieszka Franków-Żelazny - Kurator Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016, mgr Agnieszka Stobiecka-Prokop, zastąpiona w roku 2014 przez mngustynę Miłosz-Konopacką - Kierownik Biura Promocji i Organizacji lmprez, sekretarz.

Komitetowi Sterującemu powierzono w szczególności zadanie opracowania programu udziału Akademii Muzycznej w projekcie Europejska Stolica Kultury Wrocław 2016, nadzór nad przygotowaniami i sprawnym przebiegiem imprez realizowanych w ramach programu.

W wyniku prac KSESK powstał program imprez, które uczelnia nasza zgłosiła do realizacji w ramach projektu Europejska Stolica Kultury Wrocław 2016. Program ten powstał z końcem grudnia 2013 roku i zgłoszony został Kuratorowi dr hab. Agnieszce Franków-Żelazny.

Zgłoszono wszystkie imprezy, które zyskały akceptację KSESK, łącznie było to około 30 projektów. Od początku stycznia 2014 roku rozpoczął się etap konsultacji z autorami zgłoszonych projektów.

W imieniu KSESK konsultacje te prowadzone były przez prof. AM dr hab. Magdalenę Blum oraz dr hab. Agnieszkę Franków-Żelazny.

W wyniku prac KSESK powstał program imprez, które ucze/nia nasza

zgłosiła do realizacji w ramach projektu Europejska Stolica Kultury Wrocław 2076. Program ten powstał z końcem grudnia 2073 roku i zgłoszony został Kuratorowi

dr hab. Agnieszce Franków-Żelazny.

Zgłoszono wszystkie imprezy, które zyskały akceptację KSESK, łącznie było to około 30 projektów.

sr'

maista l7/ l 8

W tej wielkiej liczbie blisko 500 zaplanowanych na rok 2076 projektów

znajdują się przede wszystkim różnego rodzaju koncerty, w tym koncerty symfoniczne, kameralne, koncerty klas instrumentalnych i wokalnych, recitale solowe, koncerty chóralne,

spektakle operowe oraz inne spektakle sceniczne, koncerty prezentujące

dorobek kompozytorów związanych z uczelnią, sesje, sympozja,

konferencje i seminaria naukowe, kursy mistrzowskie, różnorodne konkursy, wystawy, wreszcie audycje umuzykalniające dla dzieci. Dopiero przez ten pryzmat widać, jak istotny jest wklad Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego w życie naukowe i artystyczne Wroclawia - Europejskiej Stolicy Kultury 2016.

Ostatecznie spośród projektów zgłoszonych przez naszą uczelnię Rada Kuratorów dokonała wyboru tych, które włączono do programu Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. Wybrano sześć projektów: 1. XIV Międzynarodowa Konferencja Naukowa z cyklu Tradycje Śląskiej Kultury Muzycznej, 2. Europejskie Forum Muzykoterapeutów 45 Wrocławskiej Muzykoterapii w centrum Europy, 3. Europejska Studencka Orkiestra Symfoniczna, 4. Konkursy kompozytorskie, 5. VII Międzynarodowy Turniej Dyrygentury Chóralnej W stronę polifonii, 6. Otwieranie przestrzeni dla sztuki - muzyka, plastyka i teatr w edukacji artystycznej dzieci.

Celem XIV Międzynarodowej Konferencji Naukowej z cyklu Tradycje Śląskiej Kultury Muzycznej jest ukazanie bogactwa i różnorodności kulturowej Śląska i Wrocławia. Konferencję tworzą trzy bloki tematyczne dotyczące śląskiego folkloru muzycznego, dawnej kultury muzycznej Śląska oraz kultury muzycznej XX i XXI wieku. Wystąpienia konferencyjne wygłoszą naukowcy i artyści z Austrii, Czech, Niemiec, ze Słowacji, z Ukrainy i Polski. Dopełnieniem wykładów będą: spotkanie z wrocławską kompozytorką prof. Grażyną Pstrokońską-Nawratil, wystawy przygotowane przez Bibliotekę Główną naszej uczelni oraz koncerty. « Organizatorzy Europejskiego Forum Muzykoterapeutów zatytułowanego 45 Wrocławskiej Muzykoterapii w centrum Europy postawili sobie za cel stworzenie największego w Polsce forum wymiany poglądówi doświadczeń związanych z terapeutycznym oddziaływaniem muzyki, pochodzących z praktyki prowadzenia działań w zakresie muzykoterapii w różnych krajach Europy. W ramach projektu gościć będziemy uczestników z Austrii, Białorusi, Czech, Litwy, Niemiec, Polski, Rosji, ze Słowacji, z Ukrainy, Wielkiej

Brytanii i Włoch, którzy zaprezentują wybrane osiągnięcia poszczególnych szkół muzykoterapii. Europejskie Forum Muzykoterapeutów odbędzie się w dniach 1-3 grudnia 2016 roku.

Europejska Studencka Orkiestra Symfoniczna to projekt, w którym wezmą udział młodzi muzycy studiujący w wybranych uczelniach europejskich, mających swoją siedzibę w miastach związanych umowami partnerskimi z Wrocławiem. Wierzymy, że obok celów czysto artystycznych projekt przyczyni się do trwałej konsolidacji artystycznego środowiska akademickiego tych ośrodków. Powstały w ramach projektu międzynarodowy zespół orkiestrowy - Europejska Studencka Orkiestra Symfoniczna - wystąpi z koncertami we Wrocławiu, w Katowicach, w Dreźnie i we Lwowie. Wrocławski koncert zespołu poprowadzi Maestro Marek Pijarowski. Projekt realizowany będzie jesienią 2016 roku.

IIWII Sllfllltllll IEIIIIIIII Illtlllll'l - EIIIIEJSIIEJ Sllll" lllil“ lei 12mm masywu Pm: 21 ustom» 2ms ROZSIRIVGNIECIE mumnsu m owum 2ms NAGRODAGŁWNA'WOMZŁ &MZNANŁAWODJWOOOZŁ REGULAMIN KONKuRSU DOS'EPNY NA SWW

oma:: 32

:E:

wI

mmm I m$‑$‑$1$a$‑$‑$‑$‑$L$‑$1mc$‑pl u Irn:. I//I

W ramach projektu Konkursy kompozytorskie wyłonione zostaną kompozycje dedykowane Wrocławiowi - Europejskiej Stolicy Kultury 2016, w dwóch kategoriach: utwór na orkiestrę symfoniczną (konkurs międzynarodowy) oraz utwór na chór a cappella (konkurs ogólnopolski). Prawykonania utworów nagrodzonych I nagrodą w obu konkursach odbędą się podczas wydarzeń programu muzycznego Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. Dzięki realizacji konkursów możliwe będzie wprowadzenie do światowej literatury muzycznej nowych utworów symfonicznych i chóralnych związanych z przyznaniem naszemu miastu zaszczytnego miana Europejskiej Stolicy Kultury.

@i GAR/śa l7/i8

Kolejna -już siódma - edycja Międzynarodowego Turnieju Dyrygentury Chóralnej W stronę polifonii będzie miała formę trzyetapowego międzynarodowego konkursu młodych dyrygentów. Zaprezentowany zostanie polski i zagraniczny repertuar chóralny. Do udziału w konkursie zakwalifikowanych zostanie nie więcej niż 16 uczestników.

Konkurs odbędzie się w dniach 7-11 grudnia 2016 roku, a jego zwieńczeniem będzie Galowy Koncert Laureatów.

45 LAT WROCŁAWSKIEJ MUIYKOTEMPII W CINTRUM EU

Termin nadsyłania zgloszen do 30 sierpnia 2016 r. do 15 listopada 2011› r.

@ma

url

lill

Pur$1m$1l$:u$T zgloszemowy

“W ĄMWMMH

W STRONĘPOLIFONII T0 TGWARDS POLYPHONY '. „WHOM, WROCłAW, POLAND

W ma muxmsow: l mru nasrwuND wanNs 'mua WCWIA KONKUISO'WE II ETAPU SECOND-ROUND AUDmONS

FINAL AUDmONS

lua / SAS pn OGLOSZENIE WYNIKÓW RESUIJS ANNOUNCEMENT

M / 0.00 .m nozomu: małó» l Koncern LAUREATÓW

masowac AND WINNERS' comm

$‑$0$‑$‑$‑$,$0'i;$‑i$‑$,$‑$I$0$‑$‑$‑$‑$‑$‑u$‑$‑$‑b$‑

$1$a.u$‑$‑.$m$‑$‑$‑$‑$‑

,

$‑$‑$‑$‑$‑$‑$‑$‑$‑$‑$‑$‑$‑$I$‑.$‑$‑$‑.$æ$‑.e$‑$‑.$‑$‑$‑$‑ muuu..

Otwieranie przestrzeni dla sztuki - muzyka, plastyka i teatr w edukacji artystycznej dzieci to projekt stanowiący połączenie refleksji naukowej nad zagadnieniami edukacji artystycznej dzieci i młodzieży z promowaniem form aktywnego i twórczego obcowania ze sztuką wysoką. Ma on na celu prezentację najnowszych badań na temat integracji sztuk w edukacji artystycznej. Projekt zrealizowany zostanie w dniach 4-5 listopada 2016 roku.

Włączenie do programu Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016 wymienionych sześciu projektów oznacza' w praktyce gwarancję dofinansowania tych projektów ze środków zewnętrznych, dzięki czemu możliwe stanie się nadanie im wyjątkowej rangi, a także zapewnienie szczególnej promocji. Jestjednak naturalne, że podobnie jak co roku, także w roku 2016 uczelnia nasza wpisze się w życie artystyczne i naukowe Wrocławia, przygotowując i realizując blisko 500 różnego rodzaju projektów, wtym imprez artystycznych, naukowych, popularnonaukowych, upowszechnieniowych. W liczbie tej ujęte są zarówno wielkie projekty międzynarodowe, jak i te związane z codzienną działalnością uczelni. W tej wielkiej liczbie blisko 500 zaplanowanych na rok 2016 projektów znajdują się przede wszystkim różnego rodzaju koncerty, w tym koncerty symfoniczne, kameralne, koncerty klas instrumentalnych i wokalnych, recitale solowe, koncerty chóralne, spektakle operowe oraz inne spektakle sceniczne, koncerty prezentujące dorobek kompozytorów związanych z uczelnią, sesje, sympozja, konferencje i seminaria naukowe, kursy mistrzowskie, różnorodne

konkursy, wystawy, wreszcie audycje umuzykalniające dla dzieci. Dopiero przez ten pryzmat widać, jakistotny jest wkład Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego w życie naukowe i artystyczne Wrocławia - Europejskiej Stolicy Kultury 2016.

UROCZYSTA INAUGURACJA ROKU AKADEMICKIEGO 2014/2015 UCZELNI ARTYSTYCZNYCH WROCŁAWIA

$‑ Odznaczenia dla pracowników AMKL

6 października 2014 roku odbyła się Uroczyska Inuuguracia Roku Akademickiego 2014/2015 Uczelni Arlysłycznych Wrocławia.

Zachęcamy do ebeirzeniu łołoreperlaźu zamieszczonego poniżei.

$‑ Wyróżnienia dla studentów i absolwentów AMKL

' Występ Chóru Feichtinum AMKL pod dyrekcją dra Artura Wróbla

I Występ Natalii Halickiej

I Zespół perkusyjny AMKL w składzie: Bartłomiej Pająk, Rafal Pawlak, Maciej Moskal, Cezary Prajsnar

$‑ Prof, Grzegorz Kurzyński

POWOŁANIE EUROPEJSKIEJ KOMISJI AKREDYTACYJNEJ MUSIQUE 7 października 2014 roku w Hadze powołano Europeiska Komisię Akredytacyina Wyższego

Szkolnictwa Muzycznego MusiOuE. Sygnatariuszami porozumienia o ukonstytuowaniu MusiGuE byli przedstawiciele szesciu europeiskich uczelni muzycznych: Mist Thorkolsdottir Göteborg (Szwecia), Stefan Gies - lipsk (Niem-

cy), Cecilia Goncalves - lizhona (Portugalia), Martin Prchal - Haga (Holandia), Christopher Caine - londyn (Wielka Brytania), Grzegorz Kurzyński - Wrocław (Polska).

Prace przygotowawcze do powołania Europejskiej Komisji Akredytacyjnej MusiQuE trwały ponad trzy lata, a uczestniczyli w nich wyżej wspomniani sygnatariusze porozumienia wchodzący w skład AEC Qiality Enhancement Committee oraz członkowie Akredytacyjnej Grupy Roboczej działającej w ramach europejskiej sieci tematycznej Polifonia.

Od samego początku w działania związane z powołaniem Europejskiej Komisji Akredytacyjnej MusiQuE zaangażowany był prof.

Grzegorz Kurzyński, dzięki czemu Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu znalazła się w prestiżowej grupie sześciu europejskich uczelni muzycznych, których przedstawiciele byli sygnatariuszami porozumienia.

NAGRODA MINISTRA KULTURY l DZIEDZICTWA NARODOWEGO DI.A ZESPOŁU PERKUSYJNEGO NASZEJ UCZELNI

19 listopada 2014 roku w sali koncertawei Akademii Muzycznei im. Grażyny i Kieistuta Bacewiczów w Łodzi odbyła się odycla kameralna Koncertu Roku Uczelni Muzycznych 2014.

Każda z ośmiu działaiacych w naszym kraiu uczelni muzycznych wydelegowała zespoł wyłoniony w wewnętrznych eliminaciach.

Akademie Muzyczna im. Karola lipińskiego we Wrocławiu reprezentował zespół perkusyiny w składzie: Maciei Moskal, Bartłomioi Paiak, !latał Pawlak, Cezary Praisnar, pracuiacy pod kierunkiem prof. Jacka Woty. Artysci w sposób mistrzowski wykonali program złożony z nastepuiacych utworów: Nicolasa Martynciowa - Sweet Swafł, Stephena Whibleya - !Higuital oraz Richarda Filza $‑$‑ Beam Me Up! Występ przyiety został z duzym entuziazmem przez publiczność. Wielka hyła nasza radość, gdy ogłoszono werdykt konkursowego iury. Występ zespołu uhonorowano Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego - naiwyzsza nagroda przyznawana podczas konkursu odhywaiacego sie w ramach Koncertu Roku Uczelni Muzycznych 2014. Warto dodać, że w skład iury wchodzili rektorzy uczelni muzycznych oraz przedstawiciel Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, który przewodniczył pracom iury.

Bardzo serdecznie gratulujemy nagrodzonym studentom członkom zespołu perkusyjnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu oraz prof. Jackowi Wocie.

22

towe? ecw

VII MIĘDZYNARODOWE FORUM MUZYKO'I'ERAPEII'I'ÓW MUZYKOTERAPIA - STAŁOŚĆ l ZMIANA uzy koterapeutü,

Zmiana

W roku 2014 minęły 42 lata od utworzenia pierwszego w Polsce Zakładu Muzykoterapii oraz 41 lat od zainaugurowania studiów w zakresie muzykoterapii w Państwowei Wyższei Szkole Muzycznei we Wrocławiu. Fakty te skłaniaia do refleksii nad nieustannie zachodzącymi zmianami w teorii i praktyce dyscypliny, iaka iest muzykoterapia. Rozważania te implikuia coraz to nowe pytania na temat tego, co w niei iest trwałe, niezmienne i fundamentalne, oraz tego, co zmienne, ulotne i przemiiaiace. Wszystko to znalazło swoie odbicie w VII Międzynarodowym Forum Muzykoterapeutow Muzykoterapia - stałość i zmiana, które odbyło się w dniach 16-17 października 2014 roku w Akademii Muzycznei im. Karola lipińskiego we Wrocławiu.

Forum zostało zorganizowane przez pracowników Zakładu Muzykoterapii Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. W organizacji konferencji brali aktywny udział studenci kierunku kompozycja i teoria muzyki o specjalności muzykoterapia. Honorowy patronat nad konferencją objął JM Rektor prof, dr hab. Krystian Kiełb. Przewodniczącym Komitetu Naukowego był prof. dr hab. Sławomir Sidorowicz, przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego dr Paweł Cylulko, a sekretarzem dr Daniela Colonna-Kasjan. Celem tego wydarzenia była prezentacja i wymiana doświadczeń naukowych i zawodowych teoretyków oraz praktyków muzykoterapii głównie z Polski, a także gości z zagranicy. Podczas konferencji zaprezentowało się 30 referentów, którzy przedstawili 22 referaty, 2 komunikaty, 3 prezentacje, doniesienie, warsztat i plakat. Crono odbiorców liczyło około 120 osób i składało się w głównej mierze z czynnych zawodowo muzykoterapeutów, nauczycieli akademickich, studentów muzykoterapii oraz kierunków pokrewnych, takich jak teoria i edukacja muzyczna, fizjoterapia, pedagogika czy psychologia.

Podczas forum odbyła się promocja nowej serii wydawniczej Wydawnictwa Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu zatytułowana Wrocławska Muzykoterapia. Przygotowana została głównie z myślą o studentach tego kierunku oraz o zawodowo czynnych muzykoterapeutach.

Na kartach pierwszego tomu serii Muzykoterapia - stałośći zmiana (2014) znalazły się artykuły dotyczące tematyki omawianej na konferencji. Publikacja ma charakter monografii przygotowanej przez wielu autorów, liczy 350 stron

i zawiera 19 artykułów. Redakcja merytoryczna pracy została powierzona Joannie i Pawłowi Cylulko.

Można mieć nadzieję, że zarówno VII Międzynarodowe Forum Muzykoterapeutów, jak i wydana ztej okazji publikacja staną się inspiracją do wnikliwych, głębokich i pełnych otwartości studiów nad muzykoterapia jako nauką i profesją.

23

I

Prof. Mieczysław Gawroński, Dziekan Wydziału Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii AMKL

:osłow łššantšwašta

3,'sw z,

Śrem Wolniewsko

VI MIĘDZYNARODOWY KONKURS FAGOTOWY IM. CARLA MARII VON WEBERA W roku 2014 po raz koleiny we Wrocławiu społkali się młodzi fagociści, by zaprezenlować swoie umieięlności w VI Międzynarodowym Konkursie Fagolowym im. Carla Marii von Webera. Idea zorganizowania imprezy, kłórei patronem iesł wybiłny kompozylor niemiecki, nurl'owała iniciałora od przeszło 'IS lał. Zasadniczym celem było promocia młodych insłrumenlalisłow, nieiednokrołnie wybitnych, ktorzy maia mozliwość prezenłacii swei szłuki wykonawczei przede wszysłkim w repertuarze symfonicznym iako członkowie orkiestr.

Dlaczego Weber i dlaczego Wrocław? Carl Maria von Weber, urodzony 18 listopada 1786 roku, wpisał się do historii muzyki nie tylko jako twórca wielu oper, lecz także kompozycji instrumentalnych, w tym przeznaczonych na klarnet i fagot.

O stopniu trudności jego utworów świadczy stałe miejsce w programach wielu konkursów międzynarodowych takich pozycji, jak Andante e Rondo ungarese c-mo/l op. 35 czy Koncert F-dur op. 75. Główny temat Ronda ungarese pochodzi ze śląskiej melodii ludowej Tańcowałafiga z makiem. Prawdopodobnie przyczynkiem do zaczerpnięcia tego tematu był pobyt Webera w miejscowości Pokój na Opolszczyźnie.

W latach 1804-1807 Carl Maria von Weber związany był ze stolicą Dolnego Śląska jako dyrygent Opery Wrocławskiej. We współczesnym Wrócławiu organizatorzy konkursu znaleźli grono ludzi bardzo przychylnych temu przedsięwzięciu.

Liczba uczestników różnych narodowości startujących w kolejnych edycjach świadczy o potrzebie kontynuowania konkursu.

Oprócz Polaków w zmaganiach udział wzięli przedstawiciele Niemiec, Francji, Szwajcarii, Norwegii, Czech, Słowacji, a nawet

Wenezueli. W skład jury oceniającego wykonawców weszli: prof. Marc Engelhardt ze Stuttgartu, Jarosław Kubita z Brna i Pragi, Zbigniew Płużek z Warszawy, Mieczysław Stachura z Wrocławia, Czesław Klonowski z Wrocławia - przewodniczącyjury.

Pianistkami pracującymi z uczestnikami były dr hab. Ewa Prawucka i dr Katarzyna Kluczewska. Na szczególne uznanie zasługuje gra Katarzyny Kluczewskiej, która w sposób perfekcyjny towarzyszyła zdobywcom I oraz Ill Nagrody.

Do rywalizacji przystąpiło 15 uczestników (zgłoszonych zostało 21). W dzień urodzin patrona konkursu 18 listopada 2014 roku w Sali Teatralnej AMKL o godzinie 18.00 odbył się Koncert Inauguracyjny, na którym zaprezentował się laureat

I Nagrody piątej edycji konkursu Cezary Rembisz.

24

$‑ Prof. Czesław Klonowski, dyrektor artystyczny konkursu i Michaela Śpaćková, zwyciężczyni konkursu

P0 przesłuchaniach finałowych, które odbyły się 21 listopada, jury VI Międzynarodowego Konkursu Fagotowego im. Carla Marii von Webera przyznało następujące nagrody:

I NAGRODĘ zdobyła Michaela Śpaćková (Praga, Czechy).

Nagrodę ufundował Prezydent Miasta Wrocławia.

II NAGRODĘ otrzymał Szymon Michalik (UMFC Warszawa).

Nagrodę ufundował Marszałek Województwa Dolnośląskiego, a podczas uroczystości wręczyłją Dyrektor Wydziału Kultury Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego Jacek Gawroński.

III NAGRODĘ uzyskał José Silva (Wenezuela/Szwajcaria).

Nagrodę wypłacono z funduszy organizatorów: Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu oraz Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, Oddział we Wrocławiu.

W miejsce i WYRÓŻNIENIE zdobył Wojciech Motyl (UMFC Warszawa).

Nagrodę wypłacono z funduszy organizatorów: Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu oraz Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, Oddział we Wrocławiu.

Jury przyznało także pozaregulaminowe Nagrody Specjalne: NAGRODĘ SPECJALNĄ - koncert z udziałem orkiestry symfonicznej Filharmonii Opolskiej przyznaną przez dyrektora filharmonii w Opolu otrzymała laureatka I Nagrody Michaela Spaćková.

NAGRODĘ SPECJALNĄ - koncert z udziałem orkiestry symfonicznej Filharmonii Sudeckiej przyznaną przez dyrektora filharmonii w Wałbrzychu otrzymał laureat II Nagrody Szymon Michalik, któremu przyznano także Dyplom za „Najlepsze wykonanie utworu obowiązkowego", czyli FantazjiWariacji Jacka Sotomskiego.

Zwieńczeniem VI Międzynarodowego Konkursu Fagotowego im. Carla Marii von Webera zorganizowanego we Wrocławiu w dniach 18-21 listopada 2014 roku był Koncert Laureatów, który odbył się 21 listopada w Sali Koncertowej AMKL. Po jego zakończeniu dyrektor artystyczny konkursu prof. dr hab. Czesław Klonowski podziękował uczestnikom, członkom jury i obserwatorom, a także sponsorom i partnerom projektu: JM Rektorowi

AMKL prof. drowi hab. Krystianowi Kiełbowi, Marszałkowi Województwa Dolnośląskiego Cezaremu Przybylskiemu, Prezydentowi Miasta Wrocławia Rafałowi Dutkiewiczowi, firmie Tauron Dystrybucja SA oraz Stowarzyszeniu Polskich Artystów Muzyków.

25

$‑ Prof. Jerzy Mrozik i prof. Krystian Kiełb, Rektor AMKL

JUBILEUSZ PROFESORA JERZEGO MROZIKA 29 Iisłopodo 2014 roku w Sali Koncertowei Akademii Muzycznei im. Karola lipińskiego we Wrocławiu odbył się benefis Profesora Jerzego Mrozik:: z okazii iubileuszu 60-lecia pracy orłyslycznei.

Wieczór stanowił podziękowanie dla Pana Profesora za jego wieloletnią pracę artystyczną, naukową, dydaktyczną i organizacyjną. Oficjalna uroczystość rozpoczęła się od powitania gości przez Rektora prof. Krystiana Kiełba oraz wręczenia Jubilatowi listu gratulacyjnego wraz z prezentem w formie okolicznościowej grafiki.

Benefis poprowadziła prof. Urszula Marciniec-Mazur, Dziekan Wydziału Instrumentalnego, która przedstawiła przybyłym na uroczystość gościom sylwetkę Jubilata.

Profesor Jerzy Mrozik to wirtuoz fletu, znakomity pedagog i były Rektor Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, przez wiele lat pełnił funkcję kierownika Katedry instrumentów Dętych i Perkusji, członek Rady Wyższego Szkolnictwa Artystycznego, wybitny muzyk współpracujący z czołowymi polskimi orkiestrami, juror międzynarodowych i krajowych konkursów, promotori recenzent postępowań doktorskich i habilitacyjnych.

Przytoczone anegdoty i wspomnienia ukazały bogactwo talentów i dokonań, a także odkryły rozległość zainteresowań i pozamuzyczne pasje prof. J. Mrozika. Benefis był wielką podróżą w czasie, a wspomnienia uzupełnione zostały o archiwalne fotografie dokumentujące barwny życiorys Profesora.

Najważniejszą częścią uroczystości był koncert w wykonaniu studentów, absolwentów i współ-

pracowników, Wstąpili m.in. Igor Cecocho, Elżbieta Woleńska, Jan Krzeszowiec i Dariusz Bator oraz w formie muzycznej pocztówki z życzeniami

z dalekiej Nowej Zelandii - Adrianna Lis. Przesympatyczny charakter miała - trzymana w tajemnicy przed Jubilatem - wizyta gospodyni pensjonatu w Zakopanem, w którym przez wiele lat Profesor organizował warsztaty fletowe. Pani Anna, nazywana przez wszystkich gaździną, ubrana w piękny tradycyjny strój góralski zagrała na akordeonie ulubioną pieśń Profesora, wywołując łzy wzruszenia. Zaintonowane przez panią Annę

i odśpiewane przez wszystkich Sto lat zakończyło uroczystość.

Prof. Urszula Marciniec-Mazur, Dziekan Wydziału Instrumentalnego AMKL i prof. Jerzy Mrozik

W czwartej konferencji z cyklu Analiza dzieła muzycznego. Historia-theoria-praxis wzięło udział 20 referentów z Polski i Z zagranicy. Wykłady inaugurujące wygłosili: francuska muzykolog prof. Märta Grabócz z Uniwersytetu w Strasburgu oraz polski teoretyk i muzykolog prof. dr h.c. mult. Mieczysław Tomaszewski. Referaty zgrupowane zostały w sześciu sesjach:

I Z warsztatu kompozytora, lI Metodo/ogia.

Perspektywy badawcze, III Geno/ogia, IV Styl, estetyka, V Muzyka wśród innych sztuk i mediów,

V Konteksty dzieła, VI Percepcja dzieła. Wygłosili je: prof. dr hab. Luba Kijanowska-Kamińska ze Lwowa, prof. Jean-Paul Olive z Paryża, dr Joseph Delaplace z Rennes, prof. dr Gesine Schroeder z Wiednia, prof. dr hab. Anna Nowak

Anno {Zło}

ANALIZA DZIEŁA MUZYCZNEGO. HiSTORlA-THEORlA-PRAXIS PO RAZ CZWARTY Kałedra Teorii Muzyki i Hisłorii Ślaskiei Kullury Muzycznei Akademii Muzycznei im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu iuz po raz czwarty zorganizowała w dniach 2-3 grudnia 2014 roku Międzynarodowa Konierencię Naukowa z cyklu Analiza dzieła muzycznego. Historia-fheoria-praxis. lnicialywa słworzenia międzynarodowego forum wymiany myśli i poglądów na łemal' analizy muzycznei zrodziła się we wrocławskiei uczelni muzycznei w 2008 roku.

Tematyka łego proiekłu naukowego dolyczy szeroko rozumianei analizy dzieła muzycznego ukazanei z perspekływy hisłorycznei, Ieorełycznei i praklycznei. Celem konierencii iesl' pogłębianie wiedzy, konfronlacia słanowisk oraz wymiana doświadczeń w zakresie analizy muzycznei.

z Bydgoszczy, prof. dr hab. Violetta Kostka z Gdańska, prof. dr hab. Ewa Kowalska-Zając i prof. dr hab. Jacek Szerszenowicz z Łodzi, dr Kinga Kiwała z Krakowa, prof. dr hab. Alicja Gronau-Osińska, dr Iwona Świdnicka i mgr Marta Dziewanowska-Pachowska z Warszawy, prof. dr hab. Anna Granat-Janki, prof. dr hab. Andrzej Tuchowski, prof. dr hab. Joanna Subel, dr Aleksandra Pijarowska, dr Tomasz Kienik,

dr Agnieszka Zwierzycka, dr Andrzej Wolański i dr Klaudia Kukiełczyńska z Wrocławia.

Oprawę artystyczną konferencji stanowiły dwa koncerty: Koncert akustyczny, w którym wzię-

ła udział Awangardowa Orkiestra Akademii Muzycznej we Wrocławiu Sound Factory Orchestra pod dyrekcją dra hab. Roberta Kurdybachy (w programie znalazły się utwory: J,A. Wichrowskiego, W. Lutosławskiego i T. Kulikowskiego),

oraz Koncert muzyki elektraakustycznej, nad którym kierownictwo artystyczne sprawował prof. Stanisław Krupowicz. Wykonane zostały utwory: T. Thallisa, P. Hendricha, M. Bort-

nowskiego, C, Duchnowskiego, S. Krupowicza i M. Rupocińskiego. Zaprezentowana została także ekspozycja zatytułowana Wojciech Kilar ~ wystawa w pierwszą rocznicę śmierci kompozytora

przygotowana przez Bibliotekę Główną wrocławskiej uczelni muzycznej.

Konferencja cieszyła się dużym zainteresowaniem publiczności, co świadczy o tym, że kwestia rozumienia muzyki nadal pozostaje w centrum zainteresowań odbiorców.

Prof. Jacek Szerszenowicz, Akademia Muzyczna im. Grażynyi Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi; prof. Luba Kijanowska, Lwowska Narodowa Akademia Muzyczna; prof. Ewa Kowalska-Zając, Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi; prof. Violetta Kostka, Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku; prof. Anna Granat-Janki, dr Tomasz Kienik i dr Agnieszka Zwierzycka, Akademia Muzyczna im. Karola

Lipińskiego we Wrocławiu

27

MISTRZOWSKI KURS DYRYGENCKI MAESTRO GABRIELA CHMURY

Z iniciatywy Katedry Dyrygentury Akademii Muzycznei im. Karola lipińskiego we Wrocławiu w dniach 10-14 grudnia 2014 roku odbył się Mistrzowski Kurs Dyrygencki prowadzony przez wybitnego polskiego dyrygenta, zwycięzcę prestiżowego Konkursu Dyrygenckiega im. Herberta von Karaiana w Berlinie, doktora honoris causa naszei uczelni - Maestro Gabriela Chmurę. W przedsięwzięciu tym brała udział orkiestra symfoniczna Akademii Muzycznei, a czynnymi uczestnikami byli studenci dyrygentury: Olga Łagowska, Radosław Droń, Dawid Jarzab, Artur Koza, Miłosz Markiewicz, .lacek Putra, Mateusz Rusowicz i Mieczysław Unger. W programie kursu znalazły się dwa arcydzieła literatury symtonicznei - ll Symfonia D-dur op. 36 ludwiga van Beethovena oraz W Symfonia e-moll op. 98 Johannesa Brahmsa.

Zajęcia ze światowej sławy dyrygentem były dla naszych młodych kapelmistrzów zjednej strony sposobnością do zaprezentowania przed Maestro swoich umiejętności, z drugiej zaś wspania-

łą okazją poznania nowego spojrzenia na oba dzieła pod kątem pracy Z orkiestrą. Maestro Gabriel Chmura w sposób niezwykle komunikatywny dzielił się swymi nieocenionymi uwagami odnoszącymi

się do interpretacji, techniki manualnej i sposobu jej użycia dla jak najlepszego przekazania swoich sugestii orkiestrze. Również dla członków orkiestry możliwość pracy ztym charyzmatycznym artystą była Z pewnością wyjątkową szansą obcowania z wielką indywidual-

nością muzyczną.

Tych kilka dni spędzonych razem z Maestro zaowocowało u uczestników kursu twórczymi przemyśleniami interpretacyjnymi dotyczącymi nie tylko wspomnianych utworów, lecz także szerszej problematyki sztuki dyrygenckiej. Ogromna wiedza, międzynarodowy autorytet Gabriela Chmury oraz jego wspaniała technika manualna przełożyły się na Zintensyfikowanie i pogłębienie rozważań młodych dyrygentów o wzajemnych relacjach: dzieło - dyrygent - orkiestra - słuchacz. Mistrzowski Kurs Gabriela Chmury zwieńczony został uroczystym koncertem symfonicznym, który odbył się 14 grudnia w nowej Sali Koncertowej Akademii. Dostarczył on wielu niezapomnianych wzruszeń artystycznych młodym dyrygentom i licznie przybyłej publiczności. Maestro, żegnając się z nami, nie krył zadowolenia z pobytu w murach naszej uczelni.

Podkreślał spore już umiejętności studentów, wysoki poziom wykonawczy orkiestry i perfekcyjne przygotowanie kursu przez organizatorów. Czekamy zatem na ponowną wizytę Maestro...

Mori@ Kiera

VI MIĘDZYNARODOWY TURNIEJ DYRYGENTURY CHÓRALNEJ W STRONĘ FOLII-'ONI' „[...] swoista polifonia kultur: wyobrażeń interpretacyinych i brzmieniowych, barw dz'więku, technik dyrygenckich, kompozycii chóralnych poszczególnych kraiów wykonywanych w oryginalnych ięzykach, a przede wszystkim wielogłosowe spotkanie młodych ludzi z pięciu kraiów, adeptów dyrygentury niosacych w przyszłość zarzewie przyiazni i współpracy do ich zespołow - oto idea naszego Turnieiu - idea spotkania, idea Europy bez barier i granic” - pisała twórczyni i wieloletnia przewodniczaca iury Międzynarodowego 'I'urnieiu Dyrygentury chóralnei W stronę polifonii, prof. Zofia Urbanyi-Krasnodębska. To właśnie w efekcie iei starań w 1991 roku poiawił się on na muzycznei mapie Polski, maiac przełamywać polityczne bariery, czerpać z bogatego repertuaru, wychowywać koleine pokolenia naizdolnieiszych.

Agaty Zubel i Rafała Augustyna były podstawą `do pracy dla finalistów: Jurgisa Ćabulisa (Łotwa), Dawida Jarząba, Viacheslava Larina, Beaty Śnieg (Polska) i Yuvala Weinberga (Izrael). Różne szkoły dyrygenckie, odmienne drogi komunikowania z zespołem, kreowanie własnych, niezwykle ciekawych interpretacji. Finalny efekt odzwierciedlił się w ostatecznym werdykcie: I Nagrodę, Nagrodę Członków Katedry Chóralistyki i Prowadzenia Zespołów AMKL, a także Nagrodę Chórów Tu rniejowych otrzymał Yuval Weinberg,

absolwent Hochschule für Musik w Berlinie, obecnie odbywający studia w Norwegii. Laureatem II Nagrody został Viacheslav Larin, student

Białoruskiej Państwowej Akademii Muzycznej w Mińsku, a !II Nagrody - Dawid Jarząb, absolwent naszej uczelni. Wyróżnienie oraz Nagrodę

Organizatorami ostatniej edycji turnieju, odbywającej się w dniach 10-13 grudnia 2014 roku pod patronatem Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Marszałka Województwa, Prezydenta Wrocławia, Rektora AMKL oraz Honorowego Kon-

sulatu Włoch, były Wydział Edukacji Muzycznej, Chóralistyki i Muzyki Kościelnej oraz Katedra Chóralistyki i Prowadzenia Zespołów. Obok uczestników z Polski (5 osób) w turnieju udział wzięli reprezentanci Łotwyi Ukrainy (po 3 osoby), Rosji (2), Białorusi, Izraela i Słowenii (po 1 osobie). W pierwszym z trzech etapów Pieśni kurpiowskie Karola Szymanowskiego (wyk. Chór Feichtinum AMKL, kier. art. Artur Wróbel) stanowiły duże wyzwanie dla obcojęzycznych dyrygentów. Honorując te trudności, prof.

Zofia Krasnodębska ufundowała Nagrodę Specjalną za najlepszą pracę nad utworem Karola Szymanowskiego, której laureatem został Viacheslav Larin (Białoruś).

Ośmiu dyrygentów pracowało w drugim etapie nad utworami Claudia Monteverdiego i Heinricha Schütza (wyk. zespół Cantus Animae, kier. art. Marta Kierska-Witczak).

Wyłoniono pięciu finalistów i zdecydowano o nagrodzie dla Dawida Jarząba (Polska) za najlepszą interpretację madrygału Monteverdiego.

Trzeci etap - to muzyka współczesna wykonywana przez Chór Narodowego Forum Muzyki (kier, art, Agnieszka Franków-Żelazny). Trudne, niezwykle wymagające utwory Krzysztofa Pendereckiego, Arvo Pärta, Any anatović, Pawła Łukaszewskiego,

Specjalną w formie projektu koncertowego z Chórem NFM - otrzymał reprezentant ryskiej Akademii Muzycznej Jurgis Ćabulis, a Nagrodę Specjalną Konsul Honorowej Republiki Włoch -

Beata Śnieg z Gdańska.

Do jury zaproszono doświadczonych dyrygentów z różnych europejskich ośrodków: prof.

Inessę Bodyako (Mińsk), prof. Jasenkę Ostojić (Zagrzeb), prof. Andreę Angeliniego (Rimini), prof. Stanisława Krawczyńskiego (Kraków). Pracom jurorów przewodniczyła pisząca te słowa.

Całe przedsięwzięcie wymagało bezbłędnej

organizacji. Oprócz złożenia podziękowań pracownikom Biura Promocji i Organizacji Imprez trzeba podkreślić duże zaangażowanie studentów, dzięki którym całość zakończyła się sukcesem. Turniej, wpisany w obchody Światowego Dnia Chóralnego, pokazał, że za pomocą muzyki potrafimy kreowac' nową, lepszą rzeczywistość.

30

„ył Hig?” $1

Y

5 i na s

`i „SIN-E ‹ "III-BmiJ

010

I Przesłuchania uczestników turnieju

I YuvaI Weinberg, zwycięzca turnieju

I Uczestnicy turnieju

$‑ Jury turnieju

i prof. Marta Kierska-Witczak, dyrektor artystyczny turnieju

I Koncert laureatów

_rl_

w.

_

$.

.a

:fw-'51w r $‑

..$‑

$‑$r.;$‑

`

'ę`

V

FESTIWAL INICJATYW STUDENCKICH START FEST

O I'ym, iak łrudna i wielowymiarowa może być sztuka improwizacii, mógł się przekonać każdy, klo 19 grudnia 2014 roku zasiadł na widowni Sali Koncertowei Akademii Muzycznei

im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. W 'łym dniu odbyła się koleina edycia Festiwalu Inicial'yw Słudenckich SłArł Fesł, w kłórei wzięło udział pięć zespołów.

Pierwszą z prezentacji był projekt improwizacja + wideo. Występowi muzyków towarzyszyła wizualizacja stworzona na podstawie zdjęć pochodzących z teleskopu Hubble'a.

Na projekt Gitara+ składało się wykonanie trzech utworów na gitarę elektryczną i elektronikę. Utwory te częściowo zapisane,

częściowo improwizowane ukazały cały zakres nowych możliwości, jakie przynosi zestawienie ze sobą tych dwóch mediów.

Kolejnym wykonawcą był marimbofonista i kompozytor Arkadiusz Kątny. Jego utworom utrzymanym w nurcie minimal music towarzyszyły nastrojowe wizualizacje.

Wystąpiła również improwizująca grupa pod kierownictwem Jagny Krzanowskiej. W prezentacji muzyków dominującą funkcję

pełnił akordeon, będąc doskonałym dopełnieniem dla improwizacji pozostałych wykonawców.

Podsumowaniem całego koncertu był występ grupy Improwizowane Poniedziałki. Zespół ten na podstawie wcześniej przygotowanych szkiców tworzy na żywo krótkie spektakle teatralne. Tym razem grupa starała się znaleźć odpowiedź na pytanie: kto był lepszym kompozytorem - Beethoven czy Mozart?

32

SYMPOZJA METODYCZNE Druga edycia Sympozium Metodycznego Nauczanie poczatkowe gry na instrumentach (21-22 lutego oraz 28 lutego-I marca 2015 roku) była koleina okazia do spotkania i dyskusii na gorace tematy dotyczace pierwszych etapów kształcenia muzycznego.

Oprócz kontynuacii tematyki instrumentow strunowych sympozium rozbudowane zostało o tematykę dotyczaca instrumentow dętych.

W drugiei edycii udział wzięło blisko 500 uczestników - nauczycieli, studentow, uczniów szkół muzycznych. Wykładowcami byli, zgodnie z pierwotnym założeniem, pedagodzy Iegitymuiacy się ogromnym doświadczeniem i świetnymi wynikami w pracy z naimłodszymi. Wykłady i prezentacie na temat skrzypiec prowadziła mgr Anna Rzymyszkiewicz, altówki - prof. dr hab. Zbigniew Czarnota, wiolonczeli - prof. dr hab. Andrzei Orkisz, kontrabasu

- mgr Grzegorz Frankowski, gitary - dr Iwona Dodziak, harfy - mgr Anna Piechowiak-Gabryś, fletu - mgr Cezary Traczewski, oboiu - mgr Maksymilian lipień, klarnetu - mgr Małgorzata Czachowska, fagotu - dr Artur Kasperek, saksofonu - mgr Bernard Steuer, trabki - mgr Marek Piatek, puzonu - dr hab. Zdzisław Stolarczyk i waltorni - dr Adam Wolny. W programie sympozium znalazły się też panele dyskusyine. Obie części sympozium zakończone zostały Gra Metodyczna - specyficznym rodzaiem gry mieiskiei, odbywaiacei się tym razem w otwartei przestrzeni kampusu uczelni.

.

mp(

NAUCZANIE POCZĄTKOWE GRY NA INSTRUMENTACH l,

mm .mm/.nim „i

anipumnn \ll'l()LI\l'/Ill`

Kolejne spotkanie dotyczące nauczania początkowego odbyło się w dniach 27-28 lutego 2016 roku. W Akademii spotkali się uczestnicy trzeciej edycji sympozjum. Tym razem wykłady i zajęcia poprowadzili: mgr Konrad Dragan, mgr Krzysztof Kowalik - skrzypce, prof. Armonas Rimantas - wiolonczela, mgr Robert Polański - gitara, mgr Ewa Jaślar-Walicka - harfa, mgr Dorota Korpanty - flet, dr hab. Zoltán Kovács - klarnet, dr Włodzimierz Spodymek - saksofon i mgr Rafał Dudek - trąbka. Zgodnie z założeniem tematyką dominującą były dziecięce zespoły kameralne. Ukoronowaniem całodziennych prezentacji i wykładów był koncert najmłodszych uczestników sympozjum, którzy w Sali Koncertowej AMKL pokazali mnóstwo świetnych prezentacji. Trzecia edycja poszczycić się może liczbą blisko 350 uczestników.

Obradom sympozjum towarzyszyła wystawa kolekcji starych mistrzowskich instrumentów smyczkowych, przeznaczonych dla najmłodszych artystów, przygotowana przez Fundację ESKM, przy wsparciu Muzeum Narodowego we Wrocławiu.

Zarówno druga,jak i trzecia edycja objęte były patronatem Centrum Edukacji Nauczycieli Szkół Artystycznych, których dyrekcja i pracownicy aktywnie uczestniczyli w obradach i służyli pomocą podczas przygotowań do imprezy. Tradycją stało się już stoisko Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, które od dwóch lat prezentuje uczestnikom najnowsze wydawnictwa metodyczne i pedagogiczne. Kierownikiem obu edycji sympozjów był dr hab. Andrzej Ładomirski.

33

NAUCZANIE POCZĄTKOWE GRY NA INSTRUMENTACH

DĘTYCH I STRUNOWYCH

.wrz

@90:12.

5;

.

2

“

‹

š

„

@smw Źe?” šišäššššWźššii ,I

c

POLSKO-NIEMIECKIE SYMPOZJUM SAKSOFONOWE W dniach 1 3-14 marca 201 5 roku w Akademii Muzyczne-i im. Karola Lipinskiego we Wrocławiu odbyło się dwudniowe Polsko-Niemieckie Sympozium Scksofonowe.

Główną ideą sympozjum było stworzenie możliwości uczniom, studentom i kadrze pedagogicznej szkół i uczelni muzycznych wzięcia udziału w międzynarodowych metodycznych warsztatach saksofonowych. Zgłosiło się ponad 50 aktywnych uczestników z różnych rejonów Polski oraz z Niemiec, w tym z Berlina, Rostocku i Hanoweru. Wprawdzie sympozjum miało charakter polsko-niemiecki, ale przyjechali też uczestnicy z Chin,

Rosji i Szwecji. Udział wzięło w nim również wielu biernych uczestników, a sam projekt był otwarty dla szerokiego grona publiczności. Najważniejszym celem spotkania była wymiana doświadczeń na temat techniki gry na saksofonie, a także omówienie najnowszych trendów we współczesnej literaturze saksofonowej. Była to konfrontacja metod nauczania w zakresie gry na saksofonie pomiędzy ośrodkami muzycznymi w Berlinie i Rostocku a Akademią Muzyczną we Wrocławiu. Podczas sympozjum zaprezentowane zostały trzy wykłady o zróżnicowanej tematyce, a następnie od był się panel dyskusyjny, który pozwolił słuchaczom jeszcze bardziej zgłębić tematykę techniki gry i współczesnych trendów w aspekcie dydaktyki saksofonowej oraz praktyki wykonawczej tzw. standardów klasycznej literatury saksofonowej w odniesieniu do tradycji wykonawczych stosowanej w Niemczech, Odbyły się też lekcje pokazowe, a także przedstawione zostały nowoczesne metody teoretyczne i praktyczne, potwierdzone empirycznie, z zakresu formowania materii dźwiękowej w grze na saksofonie.

Po warsztatach i wykładach, które poprowadzili prof. Mieczysław Stachura, prof. Detlef Bensmann i dr hab. Ryszard Żołędziewski, na zakończenie sympozjum w nowej Sali Koncertowej można było wysłuchać uroczystego koncertu. Jego program obejmował utwory bardzo zróżnicowane stylistycznie. W pierwszej części koncertu odbyła się europejska

premiera Koncertu na dwa saksofony i orkiestrę Erwina Dressela z 1965 roku. Jako soliści, pod batutą Maestra Roberta Kurdybachy 2 Sound Factory Orchestra, wystąpili Detlef Bensmann na saksofonie sopranowym i Ryszard Żołędziewski na saksofonie altowym. W dalszej części koncertu wykonany został utwór niemieckiego kompozytora o wrocławskich korzeniach Edmunda von Borka. Na zakończenie wystąpił Polsko-Niemiecki Ensemble Saksofonowy, w którym grali studenci klas saksofonu z Universität der Künste Berlin, Hochschule für Musik Rostock, Hochschule für Musik Hanns Eisler

Berlin oraz z naszej Akademii, a zespołem dyrygował student Radosław Droń. Zespół zaprezentował trzy aranżacje: Thomasa Alberta Devil's Rain, Modesta Musorgskiego Obrazki z wystawy oraz Arama Chaczaturiana Taniecz szablami, które przygotował podczas dwudniowych wspólnych warsztatów. Trwający ponad godzinę występ został bardzo dobrze przyjęty przez publiczność, która nagrodziła wykonawców gromkimi owacjami.

Poza aspektem naukowo-dydaktycznym sympozjum było doskonałą promocją Wrocławia wśród zagranicznych gości, pozwoliło na ukazanie Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego jako ważnego ośrodka kształcenia artystycznego w Polsce, a także odzwierciedliło wyjątkowy klimat wrocławskiej kultury.

Podczas sympozjum firmy Piotrowski Music 2 Bydgoszczy oraz Sosnamusic z Sosnowca wystawiły najnowsze

modele saksofonów i akcesoriów muzycznych.

34

Dr hab. Ryszard Źolędziewski, kierownik sympozjum i prof Detlef Bensmann, Universität der Künste Berlin

I Prof. Mieczysław Stachura, Kierownik Katedry Instrumentów Dętych, Perkusji i Akordeonu AMKL

$‑ Koncert Sound Factory Orchestra, soliści:

Ryszard Żołędziewski, Detlef Bensmann;

Robert Kurdybacha dyrygent

I Polsko-Niemiecki Ensemble Saksofonowy,

Radosław Droń - dyrygent

35

UROCZYSTA PROMOCJA DOKTOROW I DOKTOROW HABILITOWANYCH SZTUKI UCZELNI ARTYSTYCZNYCH WROCŁAWIA 2015

30 marca 2015 roku odbyła się Uroczysta Promocia Doktorów i Doktorów Habilitowanych Sztuki Uczelni Artystycznych Wrocławia.

Zachęcamy clo obeirzenia fotoreportażu zamieszczonego ponizei.

i

I Występ Chóru im. Stanisława Krukowskiego AMKL

pod dyrekcją dr hab. Agnieszki Franków-Żelazny

37

I Występ Aliny Korman

$‑P!$‑$‑v$‑xl $‑ ,

.`.`\\\

WIELOZNACZNOŚĆ DŹWIĘKU Za nami koleine dwie edycie Międzynarodowei Studenckiei Konferencji Naukowei Wieloznaczność dźwięku - interdyscyplinarnego proiektu zapoczątkowanego w 2014 roku przez Koło Naukowo-Artystyczne Kompozycii i Teorii Muzyki Akademii Muzycznei im. Karola lipińskiego we Wrocławiu.

W ramach wydarzeń organizowanych przez ostatnie dwa lata gościliśmy w stolicy Dolnego Śląska młodych teoretyków i kompozytorów, przedstawicieli niemal wszystkich uczelni muzycznych w Polsce, a także wielu młodych badaczy z zagranicy. Wszystkie edycie wydarzenia zostały obiete honorowym patronatem .IM Rektora Akademii Muzycznei im. Karola lipińskiego we Wrocławiu prof. dra hah. Krystiana Kiełba.

Projekt Wieloznaczność dźwięku to inicjatywa dążąca do stworzenia platformy dyskusyjnej dotyczącej zjawiska najbliższego wszystkim muzykom - dźwięku. Interdyscyplinarny charakter organizowanych spotkań miał na celu ujęcie wspomnianego zagadnienia w szerokim kontekście - nie tylko muzycznym, lecz także w języku, kulturze, technologii i w obrębie przemian kulturowych. Podejście to zaowocowało różnorodnością przedstawianych przez uczestników konferencji referatów oraz wyników badań, a także żywymi i pełnymi zaangażowania dyskusjami podsumowującymi sesje naukowe. W sumie zaprezentowanych zostało niemal 50 referatów o różnorodnej tematyce - od zagadnień dotyczących twórczości kompozytorskiej po problematykę związaną z estetyką muzyki XXI wieku.

Wieloznaczność dźwięku to nie tylko dyskusje o muzyce, lecz także muzyka sama w sobie. Zarówno podczas drugiej, jak i trzeciej edycji projektu odbyły się koncerty promujące twórczość najmłodszego pokolenia kompozytorów wrocławskich. Wzbogaceniem konferencji stały się również wydarzenia specjalne, bezpośrednio powiązane z tematyką sesji naukowych. W 2015 roku gościliśmy we wrocławskiej Akademii Muzycznej dra Roberta Losiaka, opiekuna Pracowni Audiosfery Uniwersytetu Wrocławskiego, który wprowadził słuchaczy w problematykę zjawiska pejzażu dźwiękowego - zarówno za pomocą wykładu, jak i warsztatów terenowych przeprowadzonych w centrum Wrocławia. Z kolei podczas tegorocznej, trzeciej edycji, odbywającej się w dniach 21-22 kwietnia, gośćmi specjalnymi wydarzenia byli Vladimir Kiseljov, czeski malarz i performer, oraz dr Amelia Golema, która w swoim wystąpieniu przedstawiła zagadnienia związane z psychologią muzyki. Ostatnią edycję wydarzenia wzbogaciła też słuchowa gra terenowa związana z tematyką wieloznaczności dźwięku inspirowana Festiwalem mYear.

38

IV OGÓLNOPOLSKI KONGRES STUDENTÓW MUZYKOTERAPII MUZYKOTERAPIA - MUZYCZNE INTERAKCJE

W dniach 16-17 kwielnia 2015 roku w Akademii Muzycznei im. Karola lipińskiego we Wrocławiu odbył się IV Ogólnopolski Kongres Studenłów Muzykolerapii: Muzykoterapia - muzyczne inferakcie, zorganizowany przez Studenckie Koło Naukowe Muzykołerapii.

W kongresie uczestniczyło 70 osób. Byli to zarówno prelegenci z różnych ośrodków akademickich (Akademia Muzyczna we Wrocławiu, Akademia Wy-

chowania Fizycznego we Wrocławiu, Uniwersytet Wrocławski, Śląski Uniwersytet Medyczny, Warszawski Uniwersytet Medyczny), jak i słuchacze z wielu miast Polski. Wśród uczestników nie zabrakło także wykładowców specjalności muzykoterapia tutejszej Akademii Muzycznej, profesorów z dziedziny fizjoterapii ani praktykujących terapeutów.

W podsumowaniu obrad konferencji dr Klaudia Kukiełczyńska-Krawczyk - opiekun SKNM - podkreśliła rolę muzycznych interakcji w działaniach muzykoterapeutycznych, nawiązując do poszczególnych referatów. Wiele zaprezentowanych warsztatów świadczyło o tym, że muzyczna interakcja to spotkanie „tu i teraz" w doświadczeniu muzycznym, odczucie bycia razem, np. we wspólnym tańcu (Agnieszka Zygmunt - Terapia tańcem jako holistyczna metoda pracy z ciałem, Sylwia Sobczak i Rozalia Gawron - Tańce integracyjne, Małgorzata Socha - Warsztat tańców z różnych stron świata). Muzyczna in-

terakcja to także spotkanie w muzyce i dzięki muzyce różnych społeczności (Natalia Borcz - Walory terapeutyczne działalności chóru Polskiego Związku

Niewidomych, Michał Krasnosielski - Wolontariat muzyczny LU Hospicjum Bonifratrów we Wrocławiu). interakcja to również wzajemne porozumienie między kompozytorem a słuchaczem, muzykoterapeutą a klientem (Michał Ziółkowski - Czy możemy porozmawiać muzyka?, Szymon Chrobak - Muzyka folkowa w muzykoterapii) oraz współpraca muzykoterapii z innymi dziedzinami naukowymi (Michalina Liczmańska iAdrianna Bielenia - Wykorzystanie

elementów arteterapii w integracjigrupowej, Adrianna Bielenia - Rola edukacji muzycznej w wychowywaniu dzieci).

Kolejne spotkanie studentów okazało się źródłem zachęt do rozwoju muzycznego (koncert Muzykoterapia i przyjaciele) oraz terapeutycznego (spektakl terapeutyczny Pszczoły w wykonaniu Teatru Integracyjnego Euforion pod kierunkiem mgr Anny Jędryczki-Hamery) przyszłych muzykoterapeutów.

Zdobyte doświadczenia i nawiązane przyjaźnie, jeśli zostaną przeniesione do życia zawodowego i osobistego studentów, przyczynią się do powstania kolejnych muzycznych interakcji.

39

GOŚCIE z USA W pierwszych dniach maia 2015 roku Akademię Muzyczna im. Karola Lipińskiego odwiedzili przedstawiciele władz części artystycznei Ball State University (Indianapolis, Stany Ziednoczone). Profesor Thomas J. Riesing, rektor School of Art BSU, i Ryan Hourigan, dyrektor School of Music - College of Fine Arts BSU, spotkali się z dziekanami wszystkich wydziałów, by określić mozliwe pola współpracy obu uczelni.

Przyjazdowi władz uczelni towarzyszył występ najlepszego (z czterech!) Big Bandu Ball State University: Jazz Lab Ensemble, prowadzonego przez Marca Busellego. Jazz Lab Ensemble to jeden z najlepszych big bandów uczelni amerykańskich, występował m.in. na Montreux Jazz Festival, Brienze Jazz Festival czy North Sea Jazz Festival, został nagrodzony na Elmhurst Jazz Festival w Chicago, Kansas City Jazz Festival i National Collegiate Jazz Fest w Mobile w Alabamie. Cztery razy w roku do pracy i występów 2 Jazz Lab Ensemble zapraszani są goście specjalni (m.in. Buddy DeFranco, Dena DeRose, Wyciiffe Gorden, Bobby Watson). We Wrocławiu zespół rozpoczął swoje kolejne europejskie tournée od „rozgrzewki” razem z muzykami naszej uczelni w klubie Vertigo (amerykańskim gościom bardzo przypadł do gustu wrocławski klub), by potem zachwycić tłumnie przybyłych słuchaczy w świetnej akustyce Sali Koncertowej AMKL. Studenci jazzu Bali State University i Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu mieli też okazję odbyć krótkie warsztaty z drem hab. Piotrem Wojtasikiem i Markiem Busellim.

Ustalono możliwe pola współpracy artystycznej i naukowej (m.in. prof. Bogdan Makai zaprosił profesorów BSU na Zimowy Kurs Wokalny do Dusznik-Zdroju, planowana jest też wspólna realizacja operowa, prof. Jolanta Szybalska-Matczak została zaproszona do wzięcia udziału w konferencji organizowanej przez John F. Kennedy Center w Waszyngtonie).

Ball State University współpracuje od lat z wrocławską ASP, a opinia o polskich uczelniach artystycznych jest w Stanach Zjednoczonych niezwykle pozytywna. Podczas mojego pobytu we wrześniu 2014 w BSU miałam okazję spotkać się nie tylko z władzami i kierownikami katedr, lecz także ze studentami, np. na elitarnych studiach 3 stopnia uczył się pianista z Polski, wysoko ceniony przez swojego profesora Roberta Palmera.

Przyjazd gości z BSU do wrocławskiej Akademii Muzycznej to początek współpracy tych dwóch uczelni.

40

„loanno łama

XXXVIII MIĘDZYNARODOWY MISTRZOWSKI KURS PIANISTYCZNY W DUSZNIKACH-ZDROJU Kurs Pianistyczny w Dusznikach-Zdroiu od lat cieszy sie niesłabnącym powodzeniem wśród młodych muzyków z Polski i zagranicy.

Głównym założeniem kursu iest kształcenie utytułowanych iuz pianistów w zakresie interpretacii utworow XIX- i XX-wiecznych, ze szczególnym uwzględnieniem twórczości Fryderyka Chopina, zapisanego w tradycii muzycznei Dusznik w sposób szczególny.

W roku 2015 (14-26 lipca) w kursie udział wzięło 40 uczestników z Polski, Niemiec, Holandii, USA i krajów azjatyckich. Klasy mistrzowskie poprowadzili wybitni pedagodzy i laureaci konkursów pianistycznych: Philippe Giusiano (Francja), Orla McDonagh (Irlandia), Michail Markov (Holandia), Wojciech Świtała (AM w Katowicach) oraz Waldemar Andrzejewski (AM w Poznaniu). Kierownikiem artystycznym kursu ijednym z pedagogów był prof. Grzegorz Kurzyński, który od lat dba nie tylko 0 wysoki poziom kursu, lecz także o atmosferę spotkania. Dusznicki kurs bowiem to przecież zarówno forma kształcenia, jak i forma aktywności turystycznej, której sprzyja szczególnie malownicze położenie miasta.

Zajęcia indywidualne odbywały się w zabytkowych wnętrzach Dworku Chopina, Fundacji Międzynarodowych Festiwali Chopinowskich, a także w salach Miejskiego Ośrodka Kultury i Sportu. Wielkim przeżyciem dla młodych pianistów -jak co roku - był udziałw dwóch koncertach wieńczących kurs, podczas których publiczność licznie zgromadzona w Dworku Chopina entuzjastycznie przyjmowała utwory Chopina, Liszta, Skriabina i Debussy'ego w interpretacji młodych artystów.

Kurs pianistyczny to szczególna forma kształcenia. Łącząc wieloletnią tradycję, tworzoną przez najlepszych pedagogów - Wiktora Mierżanowa, Włodzimierza Obidowicza czy Tatianę Szebanową - z coraz większą otwartością na świat, stanowi przykład znako-

mitej promocji wrocławskiej uczelni muzycznej, jej oferty edukacyjnej oraz wschodzących osobowości polskiej sceny muzycznej.

41

UROCZYSTA INAUGURACJA ROKU AKADEMICKIEGO 2015/2016 UCZELNI ARTYSTYCZNYCH WROCŁAWIA

I Odznaczenia dla pracowników oraz wyróżnienia dla studentów i absolwentów AMKL

5 października 2015 roku odbyła się Uroczysku Inuuguracia Roku Akademickiego 2015/2016 Uczelni Arłysłycznych Wrocławia.

Zachęcamy do obeirzenin fełoreporłażu zamieszczonego poniżei

I Przemawia Bogdan Zdrojewski, doktor honoris causa Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu

I Występ Marceliny Beucher - sopran i Moniki Kruk -fortepian

Występ Andrzeja Filończyka

43

$‑ Prof. Magdalena Blum, Prorektor AMKL i prof. Krzysztof Bruczkowski

JUBILEUSZ PROFESORA KRZYSZTOFA BRUCZKOWSKIEGO Jubileusz 50-lecia pracy arIysłycznei I naukowo-dydakłycznei prof. Krzyszfof Bruczkowski świętował 'IO października 2015 roku w Sali Koncerlowei Akademii Muzycznei im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Uroczystość zgromadziła, oprócz rodziny, liczne grono iego słudenlów, absolwenl'ow i przyiaciół Jubilata.

Prorektor prof. dr hab. Helena Tomaszek-Plewa oraz Prorektor prof. AM dr hab. Magdalena Blum reprezentowały .IM Rekłora i przekazały .lubiIaI'owi Iisły gratulacyine m.in. od władz Wrocławia.

Profesor Krzysztof Bruczkowski wykształcił wielu skrzypków - laureatów konkursów krajowych i międzynarodowych, przez wiele lat był koncertmistrzem Orkiestry Filharmonii Wrocławskiej, pełnił funkcje Kierownika Katedry Instrumentów Smyczkowych, Dziekana Wydziału instrumentalnego i Prorektora ds. dydaktyczno-naukowych.

Przetykaną wspomnieniami, anegdotami i archiwalnymi zdjęciami sympatyczna i wzruszającą część artystyczną prowadziła absolwentka Profesora dr Beata Solnicka. Muzyczne przerywniki w wykonaniu zaproszonych artystów dopełniały kolorytu i wprowadzały uczestników w atmosferę kolejnych dekad życia Jubilata.

Zabrzmiały utwory różnych epok i gatunków, zaprezentowane przez studentów Paulinę Bujok i Mateusza Maruta, a także absolwentów, m.in. Marzenę Malinow-

ską, Wojciecha Bolsewicza i Roberta Bacharę grającego na skrzypcach barokowych. Prócz skrzypiec zabrzmiała również altówka, na której grał absolwent profesora Tomasz Pstrokoński-Nawratil. Pojawiły się też lubiane przez Jubilata utwory gitarowe w wykonaniu Michała Bąka i utwory kameralne, które na koniec zaprezento-

wało Arto Trio.

Trudno nawet zliczyć, ile życzeń, gratulacji i bukietów kwiatów odebrał Krzysztof Bruczkowski od swoich studentów i przyjaciół. Rzecz jasna były też prezenty - wtym niezwykła księga absolwentów, do której

wpisało się ponad 70 osób.

Był również ogromny tort w kształcie skrzypiec i było Sto lat wykonane przez kilkudziesięcioosobowa orkiestrę skrzypcowa. Absolwenci, którzy przyjechali z różnych stron kraju, w kameralnym, mniej oficjalnym gronie, długo jeszcze rozmawiali ze swoim Profesorem, a wspomnieniom nie było końca.

44

FESTIWAL AKADEMICKICH ORKIESTR SYMFONICZNYCH Wśród wielu idei towarzyszacych kształceniu artysty iedna z ważnych iest idea spotkania. To w spotkaniu mistrza i ucznia kształtuie się osobowość artystyczna młodego muzyka, w iego spotkaniu z puhlicznościa doirzewa zdolność tworczei kreacii dzieła muzycznego, a w spotkaniu z innymi kształcacymi się ieszcze adeptami sztuki rozwiia sie umieiętność współpracy i pogłębia zdolność do samooceny. Doceniaiac role spotkania w tym ostatnim wymiarze, organizuiemy koncerty wymienne między uczelniami muzycznymi, staraiac sie w ten sposób stworzyć studentom możliwośc współdziałania z r6wieśnikami z innych ośrodków, poznania nowych środowisk i zawiazania nowych artystycznych przyiaźni. 'I'en właśnie aspekt skłonił nas do zorganizowania spotkania młodych studenckich zespołów orkiestrowych. Przybrało ono formę Festiwalu Akademickich Orkiestr Symfonicznych, który iesienia 2015 roku zorganizowany został w naszei uczelni po raz pierwszy.

Podczas festiwalu usłyszeliśmy cztery orkiestry reprezentujące Akademie Muzyczne w Katowicach, Krakowie, Poznaniu i Wrocławiu, a także solistów i Chór

Feichtinum naszej uczelni. Pod mistrzowską batutą znakomitych dyrygentów młodzi muzycy zaprezentowali różnorodne programy. Pierwszy festiwalowy koncert odbył się 17 października 2015 roku. Wystąpiła Orkiestra Symfoniczna im. Karola Szymanowskiego z Akademii Muzycznej w Katowicach. Młodzi artyści wykonali Feliksa Ignacego Dobrzyńskiego - Uwerturę do opery Monbar, George'a Gershwina - Amerykanina w Paryżu oraz Arama Chaczaturiana - Koncertfletowy. W partii solowej wystąpił János Bálint, a całość poprowadził Michał Klauza. Tydzień później, 24 października, spotkaliśmy się na koncercie Orkiestry Symfonicznej Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu. W programie koncertu znalazły się następujące utwory: Agnieszki Zdrojek-Suchodolskiej - Zamglenia na orkiestrę symfoniczną, Mikołaja Rimskiego-Korsakowa - Szeherezada oraz Sergiusza Rachmaninowa lll Koncertfortepianowy d-moll op. 30. W partii solowej wystąpił Piotr Szychowski, a koncert poprowadził Jerzy Kosek. Trzeci festiwalowy koncert odbył się 13 listopada i uświetnił obchody jubileuszu 7o-Iecia polskiego środowiska akademickiego we Wrocławiu. W programie koncertu usłyszeliśmy Ludwiga van Beethovena - VSymfonię c-moll op. 67 oraz Wolfganga Amadeusza 45

Mozarta - Mszę Koronacyjnq C-dur KV 317. Wyko-

nawcami byli: Chór Feichtinum Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, Akademicka

Orkiestra Symfoniczna naszej uczelni, soliści Aleksandra Kubas-Kruk - sopran, Piotr Łykowski - alt, Tadeusz Pszonka -tenor oraz Bogdan Makal - bas -baryton. Koncert poprowadził Marek PijarowskL Na zakończenie festiwalu odbył się koncert oratoryjny, podczas którego wykonana została Messa da Requiem Giuseppe Verdiego. To monumentalne dzieło usłyszeliśmy w wykonaniu Orkiestry Symfonicznej Akademii Muzycznej w Krakowie, Chóru Feichtinum naszej uczelni z udziałem studentów

Wydziału Wokalnego oraz solistów: Katarzyny Oleś -Blachy - sopran, Agnieszki Rehlis - mezzosopran, Tomasza Kuka - tenor oraz Tomasza Koniecznego

- bas. Koncert poprowadził Rafał Jacek Delekta.

Wszystkie festiwalowe koncerty cieszyły się wielkim zainteresowaniem publiczności. Festiwal Akademickich Orkiestr Symfonicznych był szeroko zakrojonym projektem artystycznym, wymagającym podjęcia wielu działań organizacyjnych. Niech mi wolno będzie serdecznie podziękować wszystkim

osobom, które przyczyniły się do jego urzeczywistnienia, nade wszystko zaś Ich Magnificencjom Rektorom Akademii Muzycznych w Katowicach,

Krakowie i Poznaniu za życzliwość dla idei współpracy naszych akademickich orkiestr oraz przyjęcie zaproszenia do udziału w festiwalu. W sposób szczególny dziękuję występującym artystom - solistom, dyrygentom i akademickiej młodzieży. Wierzę, że Festiwal Akademickich Orkiestr Symfonicznych okaże się inspirującą formą spotkania polskiej młodzieży muzycznej, że będzie wydarzeniem kształcącym, a nadto - atrakcyjnym dla publiczności. Wierzę też, że w przyszłości uda się zorganizować kolejne edycje Festiwalu Akademickich Orkiestr Symfonicznych.

NADZWYCZAJNY KONCERT SYMFONICZNY Z OKAZJI JUBILEUSZ" 70-I.ECIA POLSKIEGO SRODOWISKA AKADEMICKIEGO WE WROCŁAWIU Rok 2015 miał dla środowiska akademickiego naszego miasta szczególne znaczenie. obchodziliśmy bowiem iubileusz 7o-lecia polskiego środowiska akademickiego we Wrocławiu. W ciagu całego roku w uczelniach stolicy Dolnego Śląska odbyło się wiele imprez naukowych i artystycznych zwiazanych z iubileuszem.

Kulminacia obchodów tego ważnego iubileuszu nastapiła 13 listopada 2015 roku, a iei zwieńczeniem był otwarty uroczysty koncert, który nawiązywał do tradycii dorocznych koncertów z okazii Święta Nauki. Koncert odbył się w Sali Głównei Narodowego Forum Muzyki i w całości przygotowany został przez Akademię Muzyczna im. Karola lipińskiego, a honorowy patronat nad koncertem obięli Prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz oraz rektorzy publicznych uczelni Wrocławia stowarzyszeni w Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia i Opola.

W programie koncertu znalazły się dwa arcydzieła muzyki klasycznej: VSymfonia c-moll op. 67 Ludwiga van Beethovena oraz Msza Koronacyjna C-dur KV 317

Wolfganga Amadeusza Mozarta. Program ten usłyszeliśmy w wykonaniu solistów i zespołów naszej Akademii: Chóru Feichtinum, Akademickiej Orkiestry Symfonicznej, solistów Aleksandry Kubas-Kruk - sopran, Piotra Łykowskiego - alt, Tadeusza Pszonki - tenor oraz Bogdana Makala - bas-baryton. Artyści wystąpili pod batutą Maestro Marka Pijarowskiego, który podjął się kierowni~ ctwa artystycznego tego projektu.

Wspaniałe interpretacje obu wykonywanych utworów spotkały się z niezwykle przychylnym przyjęciem publiczności. Owacjom nie było końca... To ważne, że w obchodach jubileuszu 7o-Iecia polskiego środowiska akademickiego we Wrocławiu uczelnia nasza zaprezentowała tak znakomity koncert. Był on pierwszym koncertem naszych zespołów w nowej siedzibie Narodowego Forum Muzyki, oddanej do użytku kilka tygodni wcześniej,

I Prof. Marek Ziętek, Rektor Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich, Przewodniczący Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia i Opola oraz Rafał Dutkiewicz,

Prezydent Wroclawia

46

$‑ Aleksandra Kubas-Kruk - sopran, Piotr Łykowski - alt,

Maestro Marek Pijarowski,

Tadeusz Pszonka - tenor

oraz Bogdan Makal - bas-baryton

" Maestro Marek Pijarowski

Warto w tym miejscu przypomnieć, że 5 listopada 2010 roku podczas uroczystego posiedzenia Senatu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, którego gościem był Prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz, podpisana została umowa pomiędzy Gminą Wrocław reprezentowaną przez Prezydenta Rafała Dutkiewicza a Akademią Muzyczną im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu reprezentowaną przez Rektora prof. dra hab. Krystiana Kiełba, której przedmiotem jest określenie możliwości korzystania przez Akademię Muzyczną z sal Narodowego Forum Muzyki we Wrocławiu - koncertowej i kameralnej po oddaniu obiektu do użytku oraz podejmowanie przez Akademię Muzyczną wraz z Gminą Wrocław wspólnych działań edukacyjnych. Na mocy tej umowy Gmina Wrocław zagwarantowała Akademii Muzycznej możliwość nieodpłatnego korzystania z sali koncertowej ijednej z sal kameralnych przez określoną liczbę dni w każdym roku.

MYEAR 2016. PRZEKRACZANIE GRANIC - NIE TYLKO SŁUCHOWEJ WYOBRAZNI ,memi-z,

-

$‑$‑.$‑$‑$‑$‑$‑$‑$‑

$5Y$‑$‑$‑$‑$‑$‑$‑$‑;$‑

'l'rzy długie dni: 18-20 marca 2016 roku dopisały do historii Festiwalu Wyobraźni Muzycznei mYear kilkanaście koleinych spektakularnych pomysłów na trening słuchu oraz iego praktyczna korelacię z wiedza i praktyka muzyczna.

Przyciagnęły też ponad 70 czynnych uczestników kategorii konkursowych (młodziezowei oraz open - dla studentów i wszystkich zainteresowanych bez ograniczeń wiekowych), a w sumie blisko 200 słuchaczy wydarzeń festiwalowych: koncertów, wykładów, otwartych zadań, gry mieiskiei.

Po raz koleiny takze patronatem obiał wydarzenie JM Rektor AMKL prof. dr hab. Krystian Kiełb, wsparcia udzieliły Wydział Kultury Urzędu Mieiskiego we Wrocławiu oraz PWM, a iako główny współorganizator przedsiewzięcia dołaczyło Centrum Edukacii Nauczycieli Szkół Artystycznych (CENSA) pod kierownictwem dr 'l'eresy Nowak-Frukacz. Jak można było usłyszeć na korytarzach budynku E akademickiego kampusu, gdzie odbywała się większa część konkursowych zadań i festiwalowych wydarzeń, tym, co przyciaga na odbywaiacy sie co dwa lata mYear, iest oryginalność zadań, pewna nieprzewidywalność zdarzeń, a takze inspiracia do pracy i refleksii nad sposobami oraz iakościa słyszenia. Tak wiec i tym razem, wspólnie z członkami nowo powstałei Pracowni Kształcenia Słuchu i Wyobraźni Muzycznei, oddanymi wolontariuszami - studentami ze wszystkich wydziałów oraz zaprzyiaznionymi z mYear pedagogami uczelni, a ponadto Rada Festiwalowa (iury złożonym z reprezentantów kilku kraiowych - nie tylko akademickich - ośrodków), zadbaliśmy, by wyzwań dla słuchu i wyobraźni nie zabrakło.

i!

_L

,

Zmagania konkursowe rozpoczął arkuszjednego dzieła - wypracowany w AMKL typ zadania słuchowego oparty na metodycznie ukierunkowanym sporządzaniu notatek bezpośrednio na partyturze utworu w trakcie jego słuchania. Odbywa się to w sposób analogiczny do naturalnych spostrzeżeń czynionych przez wykształconego muzyka, możliwych do powzięcia „na bieżąco" w czasie udziału w wykonaniu lub krytycznego, świadomego, odsłuchu.

Różnorodność i wielość aspektów, na które kierowana jest uwaga wypełniającego arkusz/`ednego dzieła, sprawia, że na uzupełnionej karcie możemy dostrzec dośc' wierny portret uczestnika uwzględniający nie tylko jego ogólną wiedzę i muzykalność, lecz także rzeczywistą sprawność słuchową w praktycznych warunkach, poziom niezbędnego w naszym zawodzie refleksu i szybkości kojarzenia muzycznych zjawisk.

Kolejnym zadaniem był indywidualny test komputerowy wymagający możliwie szybkiego wyboru poprawnych odpowiedzi przygotowanych do każdego z kilkudziesięciu krótkich nagrań. Właściwe spostrzeżenia procentowały tu prędkim dotarciem do końca zadania, błędne natomiast powodowały utratę cennego (punktowanego) czasu. Uczestnicy poznali też nowe zadanie: mYsong, podczas którego

48

należało w samotności trzykrotnie podjąć próbę wykonania nieznanej wcześniej melodii, a następnie - wiedząc, że Śpiew był nagrywany - wskazać jedno ze swoich wykonań do oceny. Spektakularnym zadaniem okazał się wieczór spędzony w gmachu NFM na koncercie symfonicznym budapeszteńskiej orkiestry wykonującej /ll Symfonię Gustawa Mahlera, gdy uczestnicy zajmujący odizolowane pojedyncze miejsca na trzecim balkonie notowali (znów w czasie rzeczywistym!) odpowiedzi na pytania dotyczące tego konkretnego wykonania.

Dzień drugi rozpoczęła tradycyjna ścieżka słuchowa - sekwencja zadań wykonywanych indywidualnie w trzyminutowych interwałach czasowych. Wśród nich zadania pamięciowe, łamigłówki logiczne dotyczące dźwięków, a także - będące źródłem niebanalnej zabawy i równocześnie nieocenionego materiału badawczego - ćwiczenia z komputerami generującymi dźwięki (niekiedy pułapki dźwiękowe) zależne od zadanych zachowań uczestników. Kontynuację stanowiło zadanie wykonywane na sali koncertowej w obecności nauczycieli słuchaczy całodniowej sesji wykładowej - oparte na detekcji kierunku dźwięku, a konkretnie wybranego głosu z partytury emitowanej w wielogłośnikowym systemie nagłośnienia. Zwieńczeniem dnia był koncert przygotowany przez uczestników. Pierwszą częśc' wypełniło prawykonanie nastrojowej kompozycji Artura Zagajewskiego (pod dyrekcją kompozytora, który przygotował ten niełatwy utwór z kategorią młodzieżową - z własnymi instrumentami ~ bezpośrednio przed prezentacją). W drugiej uczestnicy kategorii open - podzieleni na czteroosobowe zespoły w sposób wykluczający wcześniejszą znajomość w ramach poszczególnych grup - przedstawili przygotowane również bezpośrednio przed koncertem pomysły na udźwiękowienie krótkiego filmu.

Ostatni dzień to spotkanie z najtrudniejszymi słuchowo, acz niedługimi zadaniami: partyturą graficzną do własnej interpretacji oraz słuchową analizą niekonwencjonalnego koncertu fortepianowego, święcącego triumfy na portalu YouTube ze względu na powierzenie partii solisty... kotu. Pulę atrakcji uzupełniło wspólne układanie wspomnianej partytury w formie puzzli (w festiwalowym klubie mYbach), liczne dyskusje, a w końcu udział wszystkich (włącznie

z nauczycielami i gośćmi) w grze miejskiej, podczas której zasłyszane w gmachu uczelni tematy oper należało zaśpiewać odszukanym w okolicach wrocławskiego Rynku specjalnym mYearowym melomanom.

Uroczyste ogłoszenie wyników wśród wielu radosnych chwil przyniosło jeszcze jedno zaskoczenie. Udźwiękawiany dzień wcześniej film - trzyminutowa sekwencja niezwykłych krajobrazów Islandii - okazał się zapowiedzią jednej z nagród. Laureaci kategorii open

otrzymali bowiem między innymi możliwośc' udziału w ekspedycji mYear-mYIceland, która z powodzeniem odbyła się 15-20 czerwca, pokazując, że granice wyobraźni możliwe do przekroczenia podczas mYear wykraczają poza słuch. Chociaż holistyczne postrzeganie świata zaczyna się u muzyków od pojmowania i „odczuwania" dźwięku - ma przecież na celu ubogacenie człowieka jako artysty, rozwój jego wrażliwości, zdolności abstrakcyjnego myślenia, gotowości do przekraczania granic, twórczego przełamywania konwenansów, sięgania z wyprzedzeniem tam, gdzie wzrok i słuch bez owej wrażliwości nie

sięga. Na tej granicyjednak kończą się możliwości prostego opisania rzeczy słowami. Zdecydowanie lepiej zajrzeć więc po szczegóły (i wyniki!) na www.mYear.pI lub po prostu doświadczyć festiwalowych atrakcji osobiście -już za dwa lata. Do zobaczenia!

49

UROCZYSTA PROMOCJA DOKTOROW I DOKTOROW HABILITOWANYCH SZTUKI UCZELNI ARTYSTYCZNYCH WROCŁAWIA 2016

Przemówienie Piotra Miniwa-Barona, I Zastępcy Dyrektora Departamentu Szkolnictwa Artystycznego i Edukacji Kulturalnej Ministerstwa Kulturyi Dziedzictwa Narodowego

Odznaczenia dla pracowników AMKL I

$aO$‑‐

Istotna role w historii Akademii Muzycznei im. Karola lipińskiego we Wrocławiu odgrywaia doktorzy honorowi. Do tego szacownego grona należy obecnie dziesięć wybitnych postaci.

W cyklu GALERIA DOKTORÓW HONOROWYCH pragniemy przedstawić ich sylwetki.

PROFESOR EUGENISI SASIADEK

E N

w .I < §5

Urodził się 17 lutego 1929 roku w Żyrawie w województwie lwowskim. Ukończył studia wokalne w klasie doc. Walerii Jędrzejewskiej w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu (1956) oraz studia matematyczne na Uniwersytecie Wrocławskim (1952). Ponadto w latach 1967-1968 odbywał studia podyplomowe w Conservatorio di Santa Cecilia w Rzymie w klasie prof. Giorgia Favaretta. Działalność artystyczną, którą rozpoczął w roku 1951, będąc uczniem klasy śpiewu solowego w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej we Wrocławiu, przejawiał głównie w kameralistyce wokalnej, specjalizując się w wykonawstwie muzyki dawnej i pieśni

romantycznej Wykonywał również wiele partii solowych w oratoriach i kantatach oraz innych utworach wokaIno-instrumentalnych. Współpracował stale z kilkoma polskimi zespołami muzyki dawnej (Capella Bydgostiensis, Capella Cracouiensis, Fistuiatores et Tubicinatores Varsauienses), a w latach 1968-1996 prowadził własny zespól Compłesso di Musica Antica we Wrocławiu, Koncertował we wszystkich większych ośrodkach muzycznych Polski, w wielu krajach Europy, a także w Australii i Kanadzie. Wystąpił łącznie w ponad 3000 koncertów, w wielu audycjach radiowych i telewizyjnych, nagrał 19 płyt.

W latach 1982-1984 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Państwowej Opery we Wrocławiu, Przewodniczył lub zasiadał w jury wielu konkursów wokalnych, zarówno międzynarodowych, jak i ogólnopolskich (Warszawa, Sofia, Seul, Werona, Wrocław, Gdańsk, Łódź, Katowice, Krynica-Zdrój, Duszniki-Zdrój, Kudowa-Zdrój, Karpacz, Gliwice). Wlatach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku był stałym przewodniczącym komisji, powołanej przez Ministra Kultury i Sztuki, kwalifikującej kandydatów do udziału w międzynarodowych konkursach wokalnych, Eugeniusz Sąsiadek od kilkudziesięciu lat prowadzi bogatą działalność pedagogiczną. Wykształcił wielu znanych solistów-śpiewaków, zajmujących obecnie czołowe pozycje w teatrach operowych oraz na estradach koncertowych w Polsce i za granicą, a także liczne grono pedagogów śpiewu.

Wśród absolwentów klasy śpiewu solowego Eugeniusza Sąsiadka jest wielu laureatów ogól- $‑ nopolskich i międzynarodowych konkursów wokalnych (łącznie ponad 80 nagród i wyróżnień).

Obecnie, jako emerytowany profesor zwyczajny, prowadzi nadal zajęcia dydaktyczne w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

W Akademii Muzycznej we Wrocławiu pełnił szereg funkcji kierowniczych, w tym m.in.: dziekana Wydziału Wokalnego i Wokalno-Aktorskiego (1968-1981 oraz 1984-1987), prorektora (19811984) i rektora (1987-1990 oraz 1995). W latach 1970-1972 sprawował funkcję kierownika Katedry Wykonawstwa indywidualnego, a następnie przez blisko trzydzieści lat kierownika Katedry Wokalistyki (do roku 2000), Analogiczną funkcję pełnił również w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach (1999-2001).

Zjego inicjatywy organizowane są od ponad 40 lat kursy mistrzowskie, interpretacyjne i pedagogiczne, konferencje naukowe oraz konkursy wokalne. Zespół redakcyjny pod przewodnictwem prof. Eugeniusza Sąsiadka zredagował i wydał drukiem 55 publikacji naukowych w dziedzinie wokalistyki. Jest autorem ponad 60 prac naukowych.

Eugeniusz Sąsiadekjest ponadto od wielu lat aktywnym działaczem społecznym. Od roku 1964 sprawował w Zarządzie Wrocławskiego Oddziału Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków funkcję sekretarza (1964-1968), wiceprezesa (1968-1974), prezesa (1971.-1984 oraz 1992-2007), a od roku 2007 jest honorowym prezesem Oddziału. Był inicjatorem powołania Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów Śpiewu, którym kierował jako prezes przez siedem kadencji (1988-2013), a w roku 2013 Walne Zebranie Członków tego Stowarzyszenia nadało mu godność prezesa honorowego. W latach 1988-1992 pełnił funkcję wiceprezesa, a w latach 1992-1997 prezesa Zarządu Głównego Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków. Był radnym Wojewódzkiej Rady Narodowej (1984-1990, w tym przewodniczącym Komisji Kultury w latach 1986-1990) oraz Rady Miejskiej Wrocławia (1994-2002, w tym wiceprzewodniczącym Komisji Kultury w latach 1994-1998).

W uznaniu wybitnego dorobku artystycznego i pedagogicznego, honoruiac twórczy wkład i szczególne zasługi dla rozwoiu kultury muzycznei i życia artystycznego oraz działalność na rzecz wracławskiei Akademii Muzycznei, Senat Akademii Muzycznei im. Karola lipińskiega we Wrocławiu na posiedzeniu w dniu 27 stycznia 2016 roku nadał prot. Eugeniuszowi Sasiadkowi tytuł doktora honoris causa. 4 kwietnia 2016 roku w Auli leopoldyńskiei Uniwersytetu Wrocławskiego, odbyła się uroczysta promocia.

Laudacja prof. dra hab. Piotra Łykowskiego - promotora w postępowaniu o nadanie tytułu doktora honoris causa Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu prof. Eugeniuszowi Sąsiadkowi

Magnificencje, Zacni Goście, Czcigodny Panie Profesorze, Szanowni Państwo!

Przypadł mi honor przedstawienia wyjątkowego kandydata do wyróżnienia tytułem doktora honoris causa Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Bohaterem mojej laudacji jest Profesor Eugeniusz Sąsiadek - Człowiek, który dla sztuki muzycznej w Polsce zrobił wyjątkowo wiele, dla wokalistów zaś pozostaje wciąż niedoścignionym wzorem wszechstronności, otwartości i ciągłej pracy nad samorozwojem. Kilka tygodni temu obchodziliśmy 87 urodziny Pana Profesora, podziwiać możemy zatem zarówno nieszablonowe dokonania,jak i wspaniałą kondycję Doktoranta.

Profesor doktor honoris causa Eugeniusz Sąsiadek jest absolwentem dwóch wrocławskich uczelni: ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie Wrocławskim oraz śpiew solowy w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (od 1981 roku Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego). Jestjednym z pierwszych jej absolwentów -Jego dyplom z roku 1956 ma numer 56! Studia podyplomowe zrealizował w słynnym rzymskim Conservatorio di Musica Santa Cecilia. Pracownikiem wrocławskiej uczelni muzycznej jest od roku 1960. Eugeniusz Sąsiadek, będąc osobą niesłychanie aktywną, przez wiele lat zajmował na uczelni stanowiska organizacyjno-administracyjne: był kierownikiem katedr, dziekanem Wydziału Wokalnego, prorektorem i rektorem. W toku swej pracy zawodowej zrealizował wszystkie wymagane wówczas postępowania kwalifikacyjne; od roku 1978 jest tytularnym profesorem sztuki, w 1985 Rada Państwa nadała mu tytuł profesora zwyczajnego.

Początki działalności artystycznej Profesora Sąsiadka sięgają roku 1951; przez ponad pół wieku koncertował w Polsce i na całym świecie. Można z powodzeniem stwierdzić, iż roz-

wój wykonawstwa każdego z gatunków muzyki wokalnej był

52

Jego udziałem i sukcesem. Również we wzrastaniu polskiej sceny operowej Maestro Eugeniusz ma swój istotny udział- w latach 1982-1984 był dyrektorem Opery Wrocławskiej.

Z pewnością ponad trzy tysiące występów na estradach koncertowych oraz dziesiątki nagrań płytowych, radiowych i telewizyjnych to wystarczająco bogaty dorobek, by mówić o Eugeniuszu Sąsiadku jako o nietuzinkowej postaci polskiego świata artystycznego. Zwłaszcza że liczne są również dowody uznania i atencji dla Mistrza - setki doskonałych recenzji, opinii, podziękowań, dyplomów i nagród.

Bohater mego wystąpienia był wspaniałym wykonawcą partii tenorowych w dziełach kantatowych i oratoryjnych, świetnym interpretatorem pieśni, a nade wszystko prekursorem nowoczesnego wykonawstwa muzyki renesansu i wczesnego baroku. Znakomity muzykolog i krytyk muzyczny Bohdan Pociej już w roku 1965 napisał o Nim, że jest zjawiskiem wyjątkowym na tle naszej wokalistyki.

W latach, gdy zdecydowanie dominowała romantyczna estetyka i stylistyka wykonawcza, On nie bał się proponować innego spojrzenia na muzykę dawną. Był w gronie inicjatorów stylistycznej rewolucji; zaczął przekonywać melomanów do wykonawstwa opartego na wiedzy zaczerpniętej ze starodruków i z traktatów renesansowych, zaszczepiał praktyczne zastosowanie retoryki muzycznej, wreszcie - był pierwszym polskim ijednym z nielicznych na świecie kontratenorem. Dla dzisiejszych odbiorców tzw. muzyki poważnej ten najwyższy męski głos nie jest zjawiskiem wyjątkowym. We współczesnej Europie śpiew kontratenorowy zyskał akceptację i uznanie dopiero pod koniec lat siedemdziesiątych XX wieku, głównie za sprawą Brytyjczyków z Alfredem Dellerem na czele. Można śmiało powiedzieć, że Eugeniusz Sąsiadek wyprzedził resztę świata w tej kwestii.

Nie bylibyśmy jednak dziś tu, w tym miejscu, gdyby nie działalność pedagogiczna Pana Profesora. Takich dokonań i osiągnięć w polskiej pedagogice wokalnej nie ma nikt inny!!! Ośmielę się stwierdzić, że we wszystkich dziedzinach sztuki trudno znaleźć

nauczyciela i pedagoga, którego udziałem byłoby tak wiele sukcesów. Ich miarą jest m.in. kilkudziesięciu absolwentów z blisko setką nagród na konkursach wokalnych, uczestnictwo w ponad stu przewodach doktorskich i habilitacyjnych oraz w postępowaniach o nadanie tytułu profesora. Eugeniusz Sąsiadek był członkiem i przewodniczącym niezliczonych gremiówjurorskich na konkursach muzycznych, również poza granicami Polski. Wśród znanych i uznanych polskich artystów śpiewaków i pedagogów wokalistyki

Prof. Piotr Łykowski, Kierownik Katedry Wokalistyki, promotor w postępowaniu o nadanie tytułu doktora honoris causa AMKL I prof. Eugeniuszowi Sąsiadkowi

I Prof. Eugeniusz Sąsiadek, doktor honoris causa AMKL i prof. Krystian Kiełb, Rektor AMKL

niełatwo wskazać osobę, która swojego rozwoju nie zawdzięczałaby w większym lub mniejszym stopniu Panu Profesorowi.

Wymienię tu zaledwie kilku śpiewaków z trochę starszego pokolenia, którzy kształcili się pod opieką Mistrza: Stefania Kałużanka, Izabela Labuda, Joanna Mika-Cortés, Agata Młynarska-Klonowska,

Józef Kolesiński, Jerzy Kulczycki, Ryszard Wróblewski.

Eugeniusz Sąsiadek łączył zawsze swoją pracą artystyczną i pedagogiczną z aktywnością działacza i organizatora; był m.in. członkiem Rady Miejskiej Wrocławia, prezesem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, powołał do życia dwa ogólnopolskie konkursy śpiewacze, cykle konferencji naukowych, a nade wszystko kursy wokalne, które do dziś cieszą się wielką popularnością.

Trzeba tu wspomnieć, że przez dziesiątki lat kursy i konferencje kierowane przez Profesora Sąsiadka były jedynymi tego typu imprezami w Polsce. Wyraźnie kształtuje się tu obraz Profesora jako Człowieka przyciągającego innych artystów i naukowców, łączącego pokolenia i różne środowiska. Swego rodzaju ukoronowaniem tej roli Profesora było utworzenie przez niego w 1988 roku Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów Śpiewu.

Moje dotychczasowe wystąpienie można by właściwie potraktować jako wstęp do bliższego przedstawienia sylwetki honorowego doktora Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Nie sposób bowiem w kilku akapitach w pełni sportretować człowieka tak aktywnego i zasłużonego jak Profesor Eugeniusz Sąsiadek. Mając jednak na uwadze rozsądne ramy czasowe niniejszej wypowiedzi, muszę zbliżać się do podsumowania.

Honorujemy dziś najwyższym wyróżnieniem wyjątkowego absolwenta i pedagoga wrocławskiej uczelni muzycznej. Artystę obdarzonego różnorodnymi talentami i szczególną wrażliwością; umysłem analitycznym i zdolnościami humanistycznymi zarazem. Profesor Sąsiadek zawsze koncentruje się na pozytywnych aspektach - czy to w odniesieniu do prezentacji muzycznych, czy to ludzkich zachowań. Nie znam nikogo, komu odmówiłby pomocy. Pragnę na koniec Z całą mocą podkreślić, że nigdy nie spotkałem osoby równie jak Pan Profesor taktownej, życzliwej i otwartej na drugiego człowieka.

Pora kończyć te chwile wzruszenia, Czas ucieka, a Mistrz się nie zmienia.

On przez całe swe życie się uczy:

Wzór dla wielu - w rozumie i duszy!

Prof. Piotr Łykowski, Kierownik Katedry Wokalistyki; prof. Eugeniusz Sąsiadek, doktor honoris causa AMKL; prof. Krystian Kiełb, Rektor

I AMKL; prof. Bogdan Makal, Dziekan Wydziału Wokalnego AMKL

I

Prof. Eugeniusz Sąsiadek, doktor honoris causa AMKL

-;

MIĘDZYNARODOWY KONGRES SEMIO'I'YKI

W .„ A

;anim @masiasia cinie;

muzvcznu

W dniach 4-7 kwietnia 2016 roku, iui po raz trzynasty, odbył sie Międzynarodowy Kongres Semiotyki Muzycznei "3"' Inter-

national Congress on Musical significa-

Na XIII Międzynarodowym Kongresie Semiotyki Muzycznej Polskę reprezentowała jedenastoosobowa grupa teoretyków i muzykologów. Byli to: prof. Mieczysław Tomaszewski, prof. Teresa Malecka, dr Ewa Czachorowska-Zygon dr Kinga

tlon), zorganizowany tym razem przez Canterbury Christ University oraz Univers-

Kiwała, dr Ewa Wójtowicz, mgr Iwona Sowińska-Fruhtrunk,

ity ei london pod auspiclami International

dr Małgorzata Gamrat z Uniwersytetu Warszawskiego, dr Ewa

Association tor Semiotic Studies (IASS).

Schreiber z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu,

Kierownikaml kongresu byli: swiatowel sławy fiński muzykolog l semiotyk pret.

prof. Anna Nowak z Akademii Muzycznej w Bydgoszczy oraz pisząca te słowa.

lere 'I'arastl" : Uniwersytetu w Helsinkach oraz Nicholas McKay, dyrektor School of

Music and Portornling Arts w Canterbury Christ Church University.

Temat kongresu - Dźwięk i podmiot przez wieki: muzyczne Znaczenia w narruto/ogii, topice i technologiach (Sound and Subject Through Ages: Musical Meanings in Narratiues, Topics and Technologies) prowokował do poruszania takich zagadnień, jak: tworzenie muzycznego sensu, muzyczne znaczenie w perspektywie historycznej, analitycznej, semiotyczne]

mgr Ilona Iwańska z Akademii Muzycznej w Krakowie, a także

Tegoroczny kongres uświetniły dwa koncerty kameralne i jeden symfoniczny. Za nietypowy należy uznać koncert, w którym przybyli na kongres muzykolodzy wystąpili w roli wykonawców. Atrakcją było przyjęcie uczestników w Ambasadzie Finlandii w Londynie połączone z minirecitalem. Międzynarodowe spotkanie było prawdziwym świętem naukowym, platformą wymiany myśli i doświadczeń łączącą semiotyków z całego świata.

i hermeneutycznej, muzyczne znaczenia i nowoczesne tech-

nologie, semiotyczne podejście do muzyki i dźwięku wjego akustycznym i przestrzennym otoczeniu, powstanie, rozwój

isens muzycznej topiki, narratologia i znaczenie w muzyce.

W kongresie wzięło udział ponad 120 uczestników z 5 kontynentów i 28 krajów, nawet tak odległych jak Brazylia, Kolumbia, Stany Zjednoczone, Kanada czy Japonia, Europę reprezentowali referenci m.in. z Francji, Belgii, Włoch, Rumunii, Węgier, Finlandii, Rosji, Polski, Hiszpanii oraz

Wielkiej Brytanii. Ważnymi momentami podczas kongresu były wykłady plenarne wybitnych semiotyków, takich jak: Márta Grabócz (Université de Strasbourg), Robert Hatten (University of Texas), Philip Tagg (Université of Montréal), Mieczysław Tomaszewski (Akademia Muzyczna w Krakowie), Eero Tarasti (University of Helsinki).

'

Prof. Eero Tarasti, University of Helsinki; prof. Anna-Granat Janki,

Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu oraz Eila Tarasti, University of Helsinki

* Eero Tarasti jest założycielem i dyrektorem (od 29 lat) International Congress on Musical Signification (ICMS), a także wielu międzynarodowych towarzystw semiotycznych, m.in. International Association for Semiotic Studies (IASS) i International Semiotic Institute (ISI).

$‑ Prof. Mieczysław Stachura i prof Magdalena Blum, Prorektor AMKL

BENEFIS PROFESORA MIECZYSŁAWA STACHURY W sobotni wieczór 18 czerwca 2016 roku w Sali Koncer'lowei Akademii Muzycznei im. Karola lipińskiego we Wrocławiu benefis Profesora Mieczysława Słachury zgromadził liczne grono słudenłów, absolwenlów, pnyiaciół i rodzinę Jubilnłc.

Profesor Mieczysław Stachura jest kimś wyjątkowym i charyzmatycznym. Wybitny muzyki pedagog, był solistą - klarnecistą i saksofonistą w orkiestrze Filharmonii im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu oraz w Orkiestrze Państwowej Opery we Wrocławiu. Od wielu lat pełni funkcję kierownika Katedry Instrumentów Dętych i Perkusji, w latach 2002-2008 piastował funkcję dziekana Wydziału Instrumentalnego. Jego wychowankowie są laureatami wielu konkursów krajowych i międzynarodowych.

Gos'ci powitała prorektor ds. naukowych i artystycznych dr hab. Magdalena Blum, która w imieniu rektora prof. Krystiana Kiełba wręczyła Profesorowi Medal Akademii Muzycznej im, Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Absolwentka klasy klarnetu Dominika Bocheńska poprowadziła dalszą część uroczystości, w której wspomnienia, cytowane anegdoty i powiedzonka przeplatały się z niezwykłym i wzruszającym koncertem wychowanków - studentów i absolwentów oraz współpracowników Profesora. Wystąpili: kwartet absolwentów klasy saksofonu SAXESFULL, kwintet klarnetowy studentów i absolwentów, klarne-

ciści Jarosław Podsiadlik i Sławomir Zawadzki, którym towarzyszył wieloletni współpracownik w klasie prof. M. Stachury pianista Marek Werpulewski, oraz trio jazzowe: Tomasz Pruchnicki (absolwent

Profesora) wraz z Łukaszem Perkiem i Przemysławem Jaroszem.

Ciekawostką i niespodzianką były fragmenty archiwalnego nagrania Tria M. Glinki z Jubilatem grającym na klarnecie wraz z pianistką Anną Gągolą i wiolonczelistką Urszulą Marciniec-Mazur.

Oficjalną część wieczoru zakończyły życzenia, kwiaty i prezenty, w tym nawiązując do największej pozamuzycznej pasji Profesora, jaką jest pielęgnacja ogrodu - sporych rozmiarów sadzonka kłokoczki.

Krystian Kiełb

KONCERT ROKU 2016 UCZELNI MUZYCZNYCH

Koncert Roku Uczelni Muzycznych to ogolnopolskie prezentacie wytypowanych dyplomantów studiów II stopnia (magisterskich) kształcących sie na kierunkach wykonawczych. Koncert ten stanowi w środowisku uczelni muzycznych iedno z naiwaznioiszych wydarzeń artystycznych roku akademickiego. Wykonawcy zostala zakwalifikowani clo występu w wyniku eliminacii przeprowadzanych przez macierzysta uczelnie. Każda z uczelni ma prawo clo wytypowania iednego uczestnika. Pierwsze Koncerty Roku organizowane były w latach dziewięćdziesiątych minionego stulecia. Warto przypomnieć, że w roku 1999 organizatorem Koncertu Roku byla nasza uczelnia, a pamiętny koncert oclhył sie 20 października w Dużym Studiu

Polskiego Radia. Po roku 2000 zaniechano organizowania Koncertów Roku.

Do idei organizacji ogólnopolskich prezentacji najlepszych dyplomantów w formule Koncertu Roku Uczelni Muzycznych powrócono z inicjatywy Konferencji Rektorów Uczelni Artystycznych w roku 2011. Koncertom nadano nową formułę, przygotowując w każdym roku dwie edycje - solową i kameralną. Prezentacje artystyczne oceniało jury złożone z rektorów uczelni muzycznych. Pracom tego gremium przewodniczył

przedstawiciel Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Tradycyjnie przyznawano dwie nagrody - Nagrodę Ministra Kulturyi Dziedzictwa Narodowego oraz Nagrodę Ich Magnificencji Rektorów Polskich Uczelni Muzycznych. Warto przypomnieć, że w ramach Koncertów Roku przedstawiciele naszej uczelni odnosili spektakularne sukcesy. I tak w roku 2012 podczas edycji solowej, zorganizowanej przez Akademię Muzyczną im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, Nagrodę Ich Magnificencji Rektorów Polskich

56

I Krzysztof Książek, Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy

I Szymon Mechliński (baryton) i Joanna Zaręba (fortepian), Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu

$‑ Michał Janik (tuba) i Marek szochowski (fortepian) ,Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi

Uczelni Muzycznych zdobyła Joanna Zawartko - sopran (klasa śpiewu solowego prof. Agaty Młynarskiej-Klonowskiej), która wystąpiła wspólnie z Tomaszem Kaczmarkiem - fortepian (klasa fortepianu prof. Grzegorza Kurzyńskiego, klasa kameralna prof. Alicji Faryniarz). W roku 2014 podczas edycji kameralnej, zorganizowanej przez Akademię Muzyczna im, Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, zespół perkusyjny w składzie: Maciej Moskal, Bartłomiej Pająk, Rafał

Pawlak, Cezary Prajsnar, pracujący pod kierunkiem prof. Jacka Woty, otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. O sukcesie naszych perkusistów piszemy szerzej na stronie 22. Warto dodać, że podczas zorganizowanej jednokrotnie edycji kompozytorskiej, która umożliwiła prezentację prac

dyplomowych studentów kompozycji, jedno z przyznanych wyjątkowo dwóch wyróżnień trafiło do absolwenta naszej uczelni Mateusza Ryczka, który ukończył studia w klasie kompozycji prof. Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil.

Począwszy od roku 2015, ponownie zmieniono formułę Koncertu Roku - zrezygnowano z konkursowej oceny prezentacji oraz zdecydowano o organizowaniu wyłącznie edycji solowej.

Przywilej organizacji Koncertu Roku Uczelni Muzycznych przypadł w roku 2016 naszej uczelni. Koncert odbył się 19 maja w nowej Sali Koncertowej.

Cieszyliśmy się niezmiernie, że w roku, w którym Wrocław nosi zaszczytne miano Europejskiej Stolicy Kultury, możemy gościć najlepszych dyplomantów reprezentujących wszystkie ośrodki kształcenia muzycznego w Polsce.

57

Koncert Roku Ucze/ni Muzycznych to ogólnopolskie prezentacje wytypowanych

dyplomantów studiów II stopnia (magisterskich) kształcących sie w ucze/niach

muzycznych na kierunkach wykonawczych.

Uczestnikami Koncertu Roku 2016 byli: Krzysztof Książek (fortepian) z Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, Szymon Mechliński (baryton) i Joanna Zaręba (fortepian) z Akademii Muzycznej im, Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, Michał Janik (tuba) i Marek szochowski (fortepian) z Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, Piotr Krzaczkowski (akordeon) z Akademii Muzycznej w Krakowie, Bartosz

Kołaczkowski (fortepian) z Akademii Muzycznej im.

Stanisława Moniuszki w Gdańsku, Damian Oleksiak

(perkusja) z Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, Kacper Szelążek (kontratenor) i Paweł Sommer (fortepian) z Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, Tomasz Dąbrowski (trąbka) i Rafał Dobrzyński (fortepian) z Akademii Sztuki w Szczecinie. Akademię Muzyczną im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu reprezentowała Hanna Sosnowska (sopran), której przy fortepianie towarzyszyła Justyna Skoczek. Koncert opatrzyła słowem wiążącym Katarzyna Dziewiątkowska-Mleczko.

Młodzi artyści wykonali różnorodne, oryginalne pro-

I Piotr Krzaczkowski, Akademia Muzyczna w Krakowie

gramy, złożone z utworów reprezentujących różne style muzyczne. Zaprezentowane kreacje artystycz-

ne odznaczały się perfekcyjnym przygotowaniem, oryginalnością, dojrzałością i wysublimowaną estetyką wyrazu artystycznego.

Bez wątpienia Koncert Roku Uczelni Muzycznych ma kilka ważnych aspektów. Ten najbardziej oczywisty to prezentacja sztuki wykonawczej młodych artystów.

Jest to jednak także wydarzenie o walorach edukacyjnych i promocyjnych. Poznanie sylwetek artystycznych uczestników, ich umiejętności, jest wskazówką dla

kształcącej się w tej dziedzinie młodzieży i ukazaniem celów, do jakich warto dążyć na drodze do w całej pełni profesjonalnego wykonawstwa. Koncert to również spotkanie młodych wybitnie utalentowanych artystów, które daje sposobność do wymiany poglądów, do dzielenia się własną wiedzą i umiejętnościami z innymi, do rozbudzenia zainteresowania różnymi postawami estetycznymi, a w czysto ludzkim wymiarze - do nawiązania nowych przyjaźni. Wierzę, że Koncert Roku 2016 Uczelni Muzycznych, którego organizatorem była Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, spełnił te wielorakie funkcje, a młodzi artyści, którzy wystąpili na estradzie naszej nowej Sali Koncertowej, będą wspominać wrocławską Akademię Muzyczną jako miejsce, do którego zechcą powracać.

Do tych powrotów już dziś serdecznie zapraszam.

I Bartosz Kołaczkowski, Akademia Muzyczna im, Stanisława Moniuszki w Gdańsku

I Damian Oleksiak, Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach

Młodzi artyści wykonali różnorodne, oryginalne programy, złożone z utworów reprezentujących roz'ne style

muzyczne. Zaprezentowane

kreacje artystyczne odznaczały się perfekcyjnym przygotowaniem,

oryginalnością, dojrzałością i wysublimowaną estetyką wyrazu artystycznego.

I

Kacper Szelążek (kontratenor) i Paweł Sommer (fortepian), Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie

I

Hanna Sosnowska (sopran) i Justyna Skoczek (fortepian), Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu

HI

Z

5›. |U!

›-

|M

4

!5

U

›.

N

II MIĘDZYNARODOWE SYMPOZJUM KONTRABASII W dniach 23-26 czerwca wrocławska Akademia Muzyczna iuz po raz łrzeci zorganizowała w swych gościnnych murach Międzynarodowe Sympozium Kontrabasu, w ramach krórego odbyły się lakie II Międzynarodowy Konkurs Konfrabasowych Osobowości i wysława Inislrzowskich konlrahasów dwóch znakomitych Pracowni lułniczych: Mariana Pawlika z Krakowa i E.M. Pöllmann Masłer-Bassmakers z Mittenwaldu w Niemczech.

Frankowski - kontrabas, Jacek Bylica - fortepian

i Piotr Kopietz - bandoneon. W koncercie tym wziął udział niezwykle utalentowany, zaledwie ośmioletni wychowanek Grzegorza Frankowskiego - Antek Trześniewski z Krakowa, który ma już na swoim koncie kilka laurów konkursowych. Podczas tego niecodziennego koncertu usłyszeliśmy utwory A. Piazzolli, G. Frankowskiego, Ä. ViIIolda, L. Petersburskiego, J. Garbarka, Ch, Corei i L. Koszyckiego.

Koncert zakończył się bisami i owacją na stojąco.

Biorący udziałw sympozjum wykonawcy z Czech, Malty, Polski, Tajwanu, Turcji, USA i Węgier podczas zaledwie czterech dni zagrali 12 koncertów i wygłosili 12 ciekawych prelekcji. Poprowadzili także klasy mistrzowskie. Do atrakcji należał koncert Międzynarodowej Orkiestry Kontrabasowej, która wtym roku zagrała pod batutą czeskiego wirtuoza kontrabasu Miloslava Jelinka z Brna. Nowością programu koncertowego tegorocznego sympozjum była prezentacja młodych talentów. Po ogłoszeniu wyników konkursu i wręczeniu nagród przez przewodniczącegojury Catalina Rotaru usłyszeliśmy krótki koncert laureatów.

Następnie wystąpił zwycięzca l Międzynarodowego Konkursu Kontrabasowych Osobowości z roku 2013 - Piotr Zimnik, który w iście mistrzowski sposób wykonał Sonatę e-moll op. 6 A. Miska, z towarzyszeniem wytrawnej pianistki z brneńskiej JAMU ~ Marceli Jelinkovej. W dalszej części wieczoru zadebiutował na wrocławskim sympozjum macedoński kontrabasista, koncertmistrz Malta Philharmonic Orchestra - Gjorgji Cincievski, grający z towarzyszeniem pianisty Marka Werpulewskiego. Artyści wykonali m.in. utwory J.S. Bacha, S. Rachmaninowa, N. Roty i D. Andersona, a także Requiem op. 66 D. Poppera, w którym partię drugiego i trzeciego kontrabasu wykonali studenci klasy kontrabasu Ireny Olkiewicz - çivan Firat Korkmaz i Paweł Prucnal.

W dniu następnym wystąpiło małżeństwo pedagogów z Uniwersytetu Muzycznego w Ankarze - Ebru i Burak Karaagaç, którzy wykonali dwie Suity na skrzypce i kontrabas R. Gliere'a i A. Piazzolli. W drugiej części wieczoru zagrało znane wrocławskiej publiczności TRIO Grzegorza Frankowskiego, w którego skład wchodzą znakomici muzycy: Grzegorz

W trzecim dniu na wieczornym koncercie wystąpili wybitni kontrabasiści europejscy: Zsolt Fejérvári z Budapesztu, któremu towarzyszył pianista Andrzej Jungiewicz z Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, oraz Miloslav Jelinek, który z towarzyszeniem żony pianistki Marceli Jelinkovej i studentów swojej klasy w Akademii Muzycznej im. Leoša Janáćka w Brnie - Piotra Zimnika, Oskarsa Bokanovsa,Yannicka Adamsa i Mattisa Eisaksa - dał popis wirtuozerii, muzykalności i radości z muzykowania da camera. W wykonaniu Zsolta Fejérváriego usłyszeliśmy klasykę repertuaru kontrabasowego - utwory G. Bottesiniego, J.F. Zbindena, J.S. Bacha i P. Czajkowskiego. Natomiast Miloslav

Jelinek zagrał utwory J.S. Bacha, T. Osborne'a, G. Martiniego, G. Bottesiniego i V. Montiego.

Jako młode talenty tego wieczoru wystąpiły dwa zespoły - Kwartet Kontrabasowy uczniów Gerarda Przybyły z Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i Il stopnia im. Fryderyka Chopina w Bytomiu oraz Duet Kontrabasowy studentów Akademii 60

Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z klasy Ireny Olkiewicz. Na zakończenie sympozjum wystąpiła Międzynarodowa Orkiestra Kontrabasowa pod dyrekcją Miloslava Jelinka, która wykonała kilka popularnych perełek

Laureaci II Międzynarodowego Konkursu Kontrabasowych Osobowości:

muzycznych, m.in. Aue uerum corpus W.A. Mozarta, Gauot

Młodsza kategoria: I miejsce - Atakan Altun (Ankara, Turcja), II miejsce ex aequo - Artur Łukasik (Tarnów) i Antoni Trześniewski

G.F. Händla oraz madrygały i polki. W dalszej części koncertu finałowego wystąpił 14-letni Indi Stivin z Pragi, który nie tylko obdarzony jest wyjątkowym talentem kontrabasowym, lecz także świetnie sobie radzi jako młody kompozytor. Podczas wieczoru zaprezentował własną kompozycję Bohemia The Double Bass Concert Fantasy.

W wykonaniu towarzyszyła mu mama - pianistka Alice Springs. Po przerwie usłyszeliśmy rumuńskiego wirtuoza kontrabasu, profesora Arizona State University w Phoenix (USA) - Catalina Rotaru, któremu towarzyszyła goszcząca po raz pierwszy w naszym kraju pianistka i kontrabasistka Taipei Symphony Orchestra - Wan Ting Yu. W programie

(Kraków), III miejsce - Grzegorz Marcinowski (Bytom).

Starsza kategoria: I miejsce ex aequo - Mattiss Eisaks (Brno, Czechy) i Yannick Adams (Brno, Czechy), II miejsce ex aequo - Paweł Prucnal (Wrocław) i çivan Firat Korkmaz (Wrocław), III miejsce - Oskars Bokanovs (Brno, Czechy), wyróżnienia - Michał Waliński (Wrocław), Marcin Bobak (Katowice), Mateusz Loska (Katowice).

PS. W książce programowej sympozjum piórem JM Rektora

prof. dra hab. Krystiana Kiełba przybliżona została sylwetka Edwarda Krysty (1930-2014), profesora i pedagoga PWSM we Wrocławiu,

i doskonałe wykonanie publiczność nagrodziła stojącą owacją.

organizatora jednego z pierwszych w Europie, a na pewno pierwszego w Polsce Ogólnopolskiego Sympozjum Kontrabasu we wrocławskiej

Na bis usłyszeliśmy jedną część Sonaty C. Francka, w której

PWSM w kwietniu 1974 roku.

usłyszeliśmy m.in. Fantazję Carmen F. Proto. To porywające

nie tylko Catalin Rotaru, lecz także młodziutka, wielce utalentowana pianistka Wan Ting Yu pokazali swój ogromny potencjał wykonawczy.

Relacjonując różnorodny program sympozjum, należy także podkreślić udziałw nim polskich pedagogów, którzy tym razem nie grali koncertów, lecz prowadzili wykłady i Iekcje mistrzowskie. Byli nimi: prof. Czesław Ząbek z Akademii Muzycznej w Krakowie, prof. dr hab. Waldemar Tamowski z Akademii Muzycznej w Katowicach oraz dr hab. Irena Olkiewicz i dr Paweł Jabłczyński z Akademii Muzycznej we Wrocławiu, a także pełniąca funkcję Sekretarza Konkursu mgr Teresa Szela ze Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Lublinie. Ogromne słowa uznania chciałabym skierować do Dziekan Wydziału Instrumentalnego prof. dr hab. Urszuli Marciniec-Mazur, pracowników Biura Promocji i Organizacji Imprez oraz Działu Gospodarczego Akademii Muzycznej za znakomitą, pełną oddania współpracę.

I Międzynarodowa Orkiestra Kontrabasowa Uczestników Sympozjum pod dyrekcją Miloslava Jelinka

SPEKTAKLE OPE ROW! Studencki Teatr Operowy - marzenie władz Wydziału Wokalnego...

Rokrocznie studenci pod opieka pedagogów przygotowuia spektakle, ktore „umieraia" po kilkukrotnei prezentacii. Ostatnie operowe propozycie potwierdzaia artystyczny potenciał wrocławskiei Akademii Muzycznei. Przyirzyimy się blizei: polityce repertuarowei (dzieła bardzo znane, dzieła zapomniane, dbałość o bardzo częsta realizacię oper polskich), szczegółom realizacii reżyserskich, scenograficznych i choreograficznych (od naiprostszych środkow inscenizacyinych az do pełnego uzycia współczesnych mozliwości multimedialnych, realizacie tradycyine, spektakle symboliczne, scenografia tradycyina lub

nowoczesna,

liczne

sceny

zbiorowe

wraz

z oryginalnymi układami tanecznymi), dbałości o poziom muzyczny (współpraca z Orkiestra Symfoniczna, Kameralna i Barokowa Akademii Muzycznei oraz z Orkiestra Kameralna Państwowei Szkoły Muzycznei II st. im. Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu, staranny dobór obsady wykonawczei przy pełnei aktywności wszystkich studentów i pedagogów Wydziału Wokalnego). Nie można też zapominać o owocnei współpracy miedzyuczelnianei...

Może to nadal za mało, by wprowadzić regularny cykl kilkudniowych stagg/`one co kilka tygodni? W opinii niżej podpisanego zyskaliby

JAN KOCHANOWSKI W CZARNYM LESIE

na tym wszyscy.

reżyseria: Piotr Gawron-Jedlikowski choreografia: Katarzyna Oleksiak scenografia: Małgorzata Matuszewska, Marcin Czopka

Jan Kochanowski wielkim poetą był. Nie tylko on zresztą. Tyle wiemy wszyscy, I cóż więcej? Wspaniała idea Karola Kurpińskiego, by stworzyć operę (śpiewogrę) opowiadająca o wydarzeniach z rodzinnego życia Jana z Czarnolasu, nigdy nie znalazła większego uznania.

To zapewne jeden ze skutków naszej narodowej cechy, iż cudze chwalimy znacznie chętniej. Nie zamierzam tu nikogo przekonyWać, że studencki spektakl dokonał cudu, „odczarowując" zapomniane działo Kurpińskiego.

kierownictwo muzyczne: Artur Wróbel

kostiumy: Zespół Tańca Ludowego AWF Wrocław „Kalina"

współpraca muzyczna: Ekaterina Ounterberguer Akademicka Orkiestra Symfoniczna AMKL

Trzeba jednak stwierdzić, że nikt się nie nudził; był czas i na zadumę, i na

radość. Wyraziste główne postaci stworzone przez młodych artystów, barwne sceny zbiorowe, doskonałe układy choreograficzne, świetne role

epizodyczne - takie to były wieczory z muzyką Karola 2 Włoszakowic.

62

Dlaczego operetka się przeżyła? Po co szukać odpowiedzi? Toż to wierutna bzdura! Tu można by zacząć wywód o wszechogarniającym nas kulcie nowoczesności. Domel? trzech dziewcząt

nie dał powodów do narzekania. Choć trudno uznać, by omawiany utwór (defacto kompilacja utworów Schuberta) był szczególnie wartościowy, dostarczył jednak zabawy i wzruszeń.

W pełni klasycznie zagrana operetka okazała się dobrą nauka gry scenicznej i śpiewu dla studentów, a odbiorców nie raziła nadmierną

sztucznością. Świetna muzyka oraz połączenie doświadczenia realizatorów z młodością i zapałem wykonawców sprawiły, że bawili się zarówno studenci, jak i widzowie. Wstyd!

Na takiej ramocie!

DOMEK TRZECH DZIEWCZĄT

kierownictwo i opracowanie muzyczne: Tadeusz Zathey reżyseria, inscenizacja, adaptacja libretta: Andrzej Wiza

choreografia: Waldemar Staszewski scenografia: Alina Korman współpraca muzyczna: Anna Danielewicz Akademicka Orkiestra Kameralna AMKL

Don Giovanni w wykonaniu studentów...

Są tak dobrzy czy tak bezczelni? Spotkanie młodych artystów z najwyższej miary arcydziełem mogło budzić obawy. Rzeczywistość dała odpowiedź. Bogactwo partytury i wielopłaszczyznowość warstwy dramaturgicznej znalazły godnych odtwórców. Młodzi muzycy wszystkich specjalności wznieśli się na wyżyny swych umiejętności, zyskując doskonały impuls do dalszego rozwoju. Zastosowanie multimediów doskonale ubarwiło imponujące momentami dokonania początkujących śpiewaków.

Nic dodać, nic ująć.

DON GIOVANNI

kierownictwo muzyczne: Tadeusz Zathey inscenizacja, reżyseria: Roberto Skolmowski zdjęcia filmowe, scenografia multimedialna: Wojciech Hejno

choreografia: Elżbieta Lejman-Krzysztyniak współpraca muzyczna: Justyna Skoczek, Ekaterina Ounterberguer Akademicka Orkiestra Kameralna AMKL

Opery Haendla są nudne. To powszechna, jakże mylna opinia, Wszyscy, którzy obejrzeli studencką Deidamię, dołączyli już z pewnością do grupy miłośników muzyki barokowej. Wielka w tym zasługa współpracujących instrumentalistów! Łagodne brzmienie haendlowskiej orkiestry i pozornie współczesna inscenizacja dały, w połączeniu z prawdziwie przekonującymi działaniami wokalistów, niezapomniany efekt. Wieczór przy stołach bilardowych, gdzie - podobniejak w muzyce - precyzja jest wyjątkowo ważna, nie dłużył się, albowiem dokładności i wyobraźni nie zabrakło - ani pedagogom, ani studentom!

Zawiłości libretta, młodzieńcy w rolach starców czy też dziewczęta kreujące męskie postaci (pisane dla kastratów) stały się również atu-

tami tej inscenizacji. To dopiero sztuka - przekuć potencjalne wady w zalety!

DEIDAMIA

kierownictwo muzyczne: Aleksandra Rupocińska inscenizacja, reżyseria, ruch sceniczny:

Elżbieta Lejman-Krzysztyniak scenografia: Joanna Kubik (ASP) pod opieką Elżbiety Wernio konsultacja językowa: Teresa Tołłoczko

współpraca muzyczna: Barbara Orłukowicz, Anna Przyjemska- Śpiewak Orkiestra Barokowa AMKL

Dziewięć białych krzeseł, dziewięć ubranych na czarno postaci.

Wszystko. Czy to może wystarczyć, by stworzyć ciekawy spektakl operowy? Okazuje się, że jak najbardziej. Krótki Singspiel Bastien i Bastienne zyskał nowy wymiar. Banalna historyjka, a jednak wciąż aktualna! Dzięki pomysłowości i rzetelności realizatorów oraz pełnemu zaangażowaniu utalentowanych młodych śpiewaków mogliśmy się wzruszać przez kilka wieczorów. Krzesła były trotuarem, lasem, pergolą, ławkami w parku... Studenci z równym przejęciem śpiewali partie solowe, jak grali role obserwatorów tudzież przyjaciół lub wrogów.

Orkiestra Kameralna Państwowej Szkoły Muzycznej !I st. im. Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu dopełniała muzycznej kolorystyki młodzieńczej kompozycji Mozarta. Skoro to wszystko takie łatwe, to dlaczego przygotowania są tak pracochłonne? - spytają niektórzy.

Otóź wtym właśnie tkwi tajemnica warsztatu. Wiele lat doskonalenia umiejętności, by dać innym radość przez godzinę... Warto!!! Kochamy tę pracę - tu, w Akademii, i we wszystkich szkołach artystycznych.

BASTIEN l BASTIENNE

kierownictwo muzyczne: Artur Wróbel reżyseria, adaptacja tekstu, scenografia: Marcin Misiura

współpraca muzyczna: Witold Janusz, Barbara Ewa Werner Orkiestra Kameralna Państwowej Szkoły Muzycznej im. Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu

Niedawno skończyło się Euro 2016 w piłce nożnej. Wprawdzie Polacy

nie zostali mistrzami, ale cieszymy się z ponownego stworzenia wspaniałej drużyny narodowej. Moje krótkie refleksje o studenckich spektaklach operowych (mimo ich różnych niedostatków) są tak pełne entuzjazmu, ponieważ MY w AKADEMII również mamy

fantastyczną DRUŻYNĘ.

Nie straćmy tego potencjału, póki tak wielu osobom się chce!

64

@igo Keenic::

KURSY WOKALNE

Wydział Wokalny Akademii Muzycznei im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu od wielu lat i z duża konsekwencia podeimuie liczne iniciatywy maiace na celu umożliwienie młodym adeptom śpiewu korzystania z doświadczenia i rad renomowanych pedagogów śpiewu oraz daiace okazię do występów przed szeroka publicznością. Naidłuzsza spośród nich historia Iegitymuia sie iesienne kursy interpretacii muzyki oratoryino-kantatowei w ramach Międzynarodowych Festiwali Oratoryino-Kantatowych Wratislavia Cantans, które we wrześniu 2015 roku święciły swoia czterdziesta iuż edycie. od czterech dekad młodzi wokaliści z Polski i zagranicy każdei iesieni przygotowuia pod opieką renomowanych pedagogów obowiazkowy repertuar oratoryiny, który następnie prezentuia przy współudziale protesionalnego zespołu instrumentalnego przed wymagaiaca publicznością festiwalowa. Opiekę artystyczna nad festiwalowa prezentacia sprawuia każdorazowo zaproszeni dyrygenci: w roku 2015 młody i obiecuiacy Australiiczyk Ben Bayl (wychowanek wielkiego Johna Eliota Gardinera), a w roku 2016 dyrektor Narodowego Forum Muzyki Andrzei Kosendiak. obowiazkowy repertuar kursu dobierany iest ze szczególna starannością, aby wesprzeć wszechstronny rozwói młodych talentów wokalnych, a także poszerzyć ich horyzonty muzyczne o dzieła zarówno znane, iak i niemal zapomniane. W roku 2015 uczestnicy zaprezentowali kantaty Pory dnia Georga Philippa Telemanna oraz Cztery żywioły Františka Antonina Miiy, a rok pózniei monograficzny program złożony z dzieł autorstwa polskiego mistrza późnego baroku Mar-

cina Józefa Żebrowskiego.

65

Szczególnie aktywni uczestnicy kursów oratoryjnych corocznie mają okazję do skorzystania również z możliwości wzięcia udziału w wokalnym kursie mistrzowskim,

w którym mogą pracować pod opieką renomowanych pedagogów śpiewu nad swoim warsztatem wokalnym i dowolnie wybranym repertuarem (nie tylko oratoryjnym), a także zaprezentować zdobyte umiejętności podczas koncertów, Cykliczne Zimowe Kursy Wokalne w Dusznikach-Zdroju powstały również z inicjatywy profesora Eugeniusza

Sąsiadka - nestora polskiej pedagogiki wokalnej, doktora honoris causa wrocławskiej Akademii Muzycznej.

W lutym 2016 roku odbyła się trzydziesta czwarta już edycja kursu, ciesząca się tradycyjnie ogromnym zainteresowaniem licznie przybyłych młodych wokalistów nie tylko z Polski, lecz także z zagranicy (m.in. 2 Niemiec, Francji, Rosji i Ukrainy). W czasie kursów młodzi wokaliści, uczniowie szkół muzycznych II stopnia oraz studenci i absolwenci akademii muzycznych mają okazję do skorzystania z zajęć wokalnych prowadzonych przez znakomitych pedagogów z Polski i zagranicy (wśród tych ostatnich można wymienić choćby Rudolfa Piernaya, Eytana Pessena, Jona Truitta i Hyery Hwang). Tradycją

kursu od wielu lat są także licznie obsadzone koncerty uczestników, w tym finałowa gala młodych talentów wokalistyki odbywająca się w pięknym, zabytkowym Dworku Chopina.

Wysoka frekwencja uczestników (zarówno czynnych, jak i biernych) i życzliwy odbiór zawsze licznie gromadzącej się publiczności - nastraja optymizmem co do dalszych losów obu kursów,

KONCERTY NA DZIEDZIŃCU , “„m

Od przeszło dwudziesłu lal Słudio Kompozycii Kompułerowei prowadzi działalność koncertowa. 'l'radycia siały się iuz doroczne Koncerty na Dziedzińcu, podczas których prezenl'owane sa nowe ulwory studentów zre-

alizowane w czasie kończącego się roku akademickiego. Oprocz utworów młodych twórców wykonuie się kompozycie zaproszonych gości, kłórzy albo są kompozylorami muzyki elektroakuslycznei, albo są w iakiś sposób związani z to dziedzina arlysl'ycznei działalności`. Wśród zaproszonych gości byli między innymi: Paweł Szymański, lidia Zielińska, Marek Chołoniewski, Krzyszfof Knil'lel, Włodzimierz Kołoński, Józef Polkowski,

Eugeniusz Rudnik, Tadeusz Sudnik, Krzyszloi Szlifirski oraz Krzyszfof Gawlas. Koncerłom I'ym towarzyszyły wykład i spotkanie ze słudenłami.

Działająca od kilku lat w Akademii Sound Factory Orchestra pod kierunkiem dra hab. Roberta Kurdybachy specjalizuje się w wykonaniach muzyki współczesnej. Jej szczególnymi względami cieszy się muzyka na tradycyjne instrumenty i środki elektroniczne. W ubiegłym roku zrodził się pomysł, aby połączyć koncert Sound Factory Orchestra z Koncertem na Dziedzińcu, dokooptowac' muzyków z zaprzyjaźnionych ze studiem iz orkiestrą ośrodków akademickich i stworzyć nasz festiwal, który nomen omen nazwaliśmy Naszym Festiwalem.

W ramach współpracy międzynarodowej Studio Kompozycji Komputerowej nawiązało kontakty z podobnymi pracowniami afiliowanymi przy różnych uczelniach zinnych krajów. Są to: Hochschule für Musik und Tanz w Kolonii,

Folkwang Universität der Künste z Essen, Akademia Muzyki w Mińsku, Akademia Muzyki w Kijowie, Akademia Muzyki i Tańca w Płowdiwie (Bułgaria), Carl Maria von Weber Hochschule für Musik w Dreźnie. I to właśnie zespół S 201 z Essen uzupełnił pierwszą edycję Naszego Festiwalu koncertem wypełnionym utworami polskich i niemieckich studentów kompozycji.

66

w ighà/ tk' k

SOUND FACTORY ORCHESTRA

Polsko-Niemiecka Fabryka Dźwięku, Muzyczny Wrocław na Europeiskich Estradacll, Ocalić od zapomnienia - Witold Szalonek i iego tony kombinowane, wreszcie Nasz Festiwal to naiważnieisze przedsięwzięcia. Oprócz tego wiele koncertów: od takich, których heneficientami byli młodzi kompozytorzy, po tak spektakularne wydarzenia, iak koncert w ramach cyklu Sound Lab w Filharmonii Szczecińskiei. One wyznaczaia drogę, iaka przebyła Souncl Factory Orchestra na przestrzeni ostatnich siedmiu lat.

Zespół bardziei ceniony za granica aniżeli w kraiu, sam szukaiacy swoich szans i kreuiacy koleine wydarzenia artystyczne. Złożony z młodych, ale doświadczonych i zdolnych Inuzykow, którzy postanowili specializować się w muzyce nainowszei i wytyczać nowe drogi w iei wykonaniach.

Sound Factory Orchestra to najbardziej „okablowana" orkiestra świata. Jej działania

ściśle wiążą się z możliwościami, jakie daje współczesna technologia, dotycząca zarówno dźwięku, jak i obrazu.

Drugim istotnym aspektem jest promocja najnowszej muzyki polskiej. Temu służą przedsięwzięcia, w których nie tylko prezentuje się najnowsze osiągnięcia twórcze,

lecz także zostają one skonfrontowane z działaniami ośrodków zagranicznych. Wreszcie trzeci obszar to współpraca międzynarodowa, bez której nie ma przepływu idei i technologii. Wszystkie te trzy aspekty w ostatnim czasie zostały ujęte w wyjątkową klamrę, którą jest Nasz Festiwal- inicjatywa realizowana we współpracy ze Studiem Kompozycji Komputerowej i przy udziale wielu artystów z różnych dziedzin, ze szczególnym uwzględnieniem studentów i pedagogów z Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. W założeniu festiwal ten ma być miejscem eksplorowania najnowszych możliwości twórczych i wykonawczych oraz prezentowania przedsięwzięć, których oryginalność i nowatorstwo wykraczają poza oficjalny nurt kultury.

Essen, Drezno, Berlin, Görlitz, Amsterdam, Utrecht, Antwerpia, Szczecin, Wrocław, Wrocław, Wrocław... ponownie Essen, Drezno... to szlak, jaki zespół przebył w ostatnich latach. I wciąż czuje się niedosyt, spoglądając w miejsca, gdzie nowa polska muzyka mogłaby rozbrzmiewać w dźwiękach instrumentów i komputerów.

67

II: z

ä,

›.

*'u'»›. |-

. „I

$: E 0

STUDENCKI FESTIWAL PIANISTYCZNY W lutym 2017 roku odbędzie się VIII Studencki Festiwal Pianistyczny - w tym roku poświęcony twórczości ludwiga van Beethovena. Od lat staramy się poprzez programy festiwalowe upamiętniać twórczość wybitnych kompozytorow zwiazanych w większym lub mnieiszym stopniu z muzyka fortepianowa. Zainiciowane zostały festiwale zwiazane rocznicowo z działalnością tych twórców: w roku 2006 zorganizowano festiwal poświęcony muzyce Wolfganga Amadeusza Mozarta, w 201 O - Fryderyka Chopina, 20! 'l - Francisz-

bliżej zapoznać się ze stylistyką poszczególnych utworów, śledzić fazy rozwojowe w twórczości danego kompozytora i ich wpływ na rozwój języka kompozytorskiego oraz wynikające z tego możliwości interpretacyjne, a także umiejscawiać je w kontekście twórczości innych artystów.

Jednak najbardziej istotnym celem festiwali jest umożliwienie studentom zaprezentowania się w przestrzeni dużego audytorium (a takim

ka Liszta, 2012 - Josepha Haydna i Claude'a Debussy'ego,

zapewne jest nasza nowa Sala Koncertowa).

2013

-

Sergiusza

Rachmaninowa,

2014

- Aleksandra

Skriabina i Sergiusza Prokofiewa, 2015 - .lana Sebastiana Bacha i Domenica Scarlattiego, 2016 - Roberta Schumanna.

Organizując coroczne festiwale, podpisujemy się pod tak obecnie popularną ideą peer learning - uczenia się od samych siebie, od otoczenia - często wykorzystywaną w uczelniach zachodnich (choć trzeba nadmienić, że zawsze taki typ uczenia się w naszych uczelniach istniał). W naszym wypadku (chodzi o kontekst Akademii Muzycznej) studenci zapoznają się w ciągu trzech lub pięciu lat studiów w sposób szczególny z twórczością kompozytorów eksponowanych na kolejnych edycjach festiwalu.

Słuchając samych siebie, swoich koleżaneki kolegów, porównują różne interpretacje i zapoznają się w ten sposób z bogactwem spuścizny kompozytorskiej danego twórcy.

Od 2013 roku zaczynamy również poszerzać zakres muzyki wykonywanej na festiwalach. Wszak wspomniani kompozytorzy tworzyli nie tylko solową muzyką fortepianową, lecz także pieśni, muzykę kameralną czy inne formy. Staramy się w ten sposób wyeksponować rolę kameralistyki jako jednego z najbardziej istotnych elementów

procesu dydaktycznego w edukacji muzycznej. Jest to również istotne dla odbioru przez publiczność - przedstawianie różnych form jest dla odbiorców bardziej interesujące.

Zapraszamy więc na kolejne edycje Studenckiego

Nie znaczy to, że utwory wspomnianych kompozytorów nie są wykonywane w pro-

Festiwalu Pianistycznego, który przyciąga coraz

cesie rudymentarnego przebiegu studiów. Jednak słuchanie interpretacji znacznie większej liczby utworów danego kompozytora umożliwia im skoncentrowanie się na innych niż zazwyczaj aspektach związanych ze sztuką wykonawczą. Pozwala to

większą publiczność, a jego wymiar dydaktyczny jest nie do przecenienia.

68

OTWARTA AKADEMIA MUZYCZNA - DRUGI ROK DZIAŁALNOŚCI

Drugi rok działalności Ofwarfei Akademii Muzycznei przyniósł koleine doświadczenia i interesujace sposłrzeżenia. Po pierwsze, należy z sałysłakcia słwierdzić, ze iniciaływa ła cieszy się ogromnym powodzeniem wśród słuchaczy. Po drugie, iesł cennym poszerzeniem wiedzy pedagogów Akademii Muzycznei w zakresie dydakłyki z różnymi grupami społeczno-zawodowymi. Co ciekawe, wśród uczesłników ubiegłorocznei OAM znalezli się, oprócz wrocławian, mieszkańcy Wielkopolski i Ślaska. liczba słuchaczy była porównywalna z rokiem poprzednim, obeimuiac grono około człerdziesłu osob w wieku od dwudziestu do siedemdziesięciu lał.

Oferta kolejnego kursu pod nazwą Podstawy Wiedzy Muzycznej 2 obejmowała

następujące przedmioty: historię muzyki, psychologię muzyki, muzykoterapię, kształcenie słuchu, chór oraz podstawy krytyki muzycznej. Zajęcia odbywały się w cyklu comiesięcznych spotkań. Kurs zakładał również udział słuchaczy w koncertach organizowanych przez uczelnię i próbach generalnych w Narodowym Forum Muzyki. Było to niewątpliwie uatrakcyjnieniem oraz wzbogaceniem propozycji edukacyjnej o praktyczny aspekt związany z uczestnictwem w życiu muzycznym miasta. Słuchacze korzystali chętnie z zasobów biblioteki uczelnianej, przygotowując się do zajęć czy też indywidualnie pogłębiając wiedzę.

Wyniki ankiety podsumowującej drugi kurs zdecydowanie wskazały na potrzebę kontynuacji Otwartej Akademii Muzycznej. Organizatorzy przewidują w roku akademickim 2016/2017 poszerzenie oferty o nowe przedmioty, a wśród nich m.in. formy i gatunki muzyczne.

Cieszy nas entuzjazm słuchaczy, wśród których pozyskujemy nowych melomanów, świadomych bogatego dziedzictwa kulturowego.

MISTRZOWIE W AKADEMII 'l'rudno iuz w tei chwili wyobrazić sobie wyższa uczelnię muzyczna bez dodatkowych kursów mistrzowskich, wykładów czy prelekcii, które są prowadzone przez zaproszonych artystów z całego świata. Proiekt Mistrzowie w Akademii polegaiacy na organizacii adresowanych do studentów otwartych warsztatów i kursów z różnych dyscyplin muzycznych stanowi obecnie nieodłączny element oferty dydaktycznei Akademii Muzycznei im. Karola lipińskiego we Wrocławiu. Dzięki rozszerzeniu pierwotnei formuły proiektu liczba spotkań z Mistrzami każdego roku iest imponuiaca. W latach akademickich 2014/2015 i 2015/2016

zorganizowano około 100 samodzielnych kursów skierowanych do studentów poszczególnych specialności muzycznych. Nailicznieisza grupę biorąca w nich udział stanowili instrumentaliści. Naiwięcei kursów odbyło się za sprawa działań Katedry Instrumentów Dętych, Perkusii i Akordeonu oraz Katedry Instrumentów Smyczkowych.

10

Procentowy udział kursów zorganizowanych przez poszczególne Katedry i Zakłady w lalach akademickich 2014/2015 i 2015/2016

I Katedra Instrumentów Dętych, Perkusji iAkoraeonu

I Katedra instrumentów smyczkowych I Katedra Fortepianu

I Katedra Kameralistyki I Katedra Wokalistyki

I Zaklad Muzykllazmwej l Katedra Organów. Klawesynu i Muzyki Dawnej I Zaklad Muzyki Kościelnej l Katedra Chórałrsrykii Prwadzenla Zespołów I Katedra Kompozycji I Studio Kompozycjl Komputerowej I Zakład Muzykoterapil

$‑ Katedra Teorii Muzykii Hlstorll Slaskiej Kultury Muzycznej I Katedra Dyrygentury z Katedra Edukacji Muzycznej

1% 2% 2% 1% 1%

Artyści, którzy zostali zaproszeni do prowadzenia zajęć w naszej uczelni, to przede wszystkim przedstawiciele zagranicznych ośrodków akademickich (61% kursów było prowadzonych przez obcokrajowców). Krajami najliczniej reprezentowanymi przez Mistrzów prowadzących zajęcia

we wrocławskiej uczelni muzycznej były Stany Zjednoczone, Niemcy, Belgia i Holandia. $‑

Proconlowy udział kursów z podziałem na kraie, z których pochodzili zaproszeni Miałrzowie w lalach akademickich 2014/2015 I 2015/2016

I Połska

I USA

I Niemcy

I Reisli

I Holandia

I &echv

I Bułgaria

I Włochy

I Hiszpania

I Francja

I Anglia

I Semla

I Łotwa

I Rosja

I LIM

I Korea Południowa

I szwecja

I Kuba

I Chorwacja

I Szwajcaria

l Wgry

I Mandia

I Australia

!96 9C 1% 1% 1% 1% 2% 196 196 2% 2%

2%

Warsztaty i wykłady znakomitych pedagogów nie mogłyby się odbyć bez dotacji i dofinansowań. W latach 2014-2016 organizacja kursów była możliwa dzięki: programowi ERASMUS, dotacji z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach projektu Mistrzowie w Akademii, dotacji z Gminy Wrocław w ramach programu Visiting Professors finansowanego z funduszu Scientiae Wratislavienses oraz środkom z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach dotacji na utrzymanie potencjału badawczego.

Należy zaznaczyć, że dołączone wykresy przedstawiają jedynie samodzielne kursy organizowane przez poszczególne katedry i zakłady. Akademia Muzyczna we Wrocławiu gościła jednak Mistrzów znacznie częściej, byli bowiem zapraszani do udziału w festiwalach, sesjach, konferencjach naukowych oraz sympozjach metodycznych. W latach 2014-2016 w tego typu wydarzeniach uczestniczyło ponad 70 gości z Polski i z zagranicy, którzy wygłaszali referaty, wykłady i prezentacje.

Każdego roku projekt Mistrzowie wAkademii jest rozszerzany i rozwijany zgodnie z oczekiwaniami, potrzebami i sugestiami naszej społeczności akademickiej. To, jaki przybierze kształtw kolejnych latach, zależy od nas samych - studentów, pedagogów i pracowników naszej uczelni.

71

;agam Kt} rzyńskś

w POGONI ZA JAKOŚCIĄ: WIZYTY PHEXCEI., MUSIQUE, EMII I EAS W osłałnim okresie nasza Akademia była mieiscem dwóch bardzo waznych wizył zwiazanych z oceną iakości kształcenia i wypracowywaniem narzedzi weryfikuiacych łę ocenę.

W maiu 2015 roku odwiedził nas panel wizyluiacy zwiazany z proiekłem PHExceI - Professional Higher Educałion Excellence - Doskonałość w profesionalnym wyższym szkolnictwie. PHExcel iesl' finansowanym przez Unię Europeiska proieklem EURASHE', AEC', EllAa, SPACE', Uniwersyfełu Nol'łingham/FINE, Uniwersytetu Jagiellońskiego i KIC-Mall'a, maiacym na celu badanie, uznawanie i wzmacnianie iakości kszfałcenia i doskonałości w europeiskim profesionalnym wyzszym szkolnicfwie. Nieiednoznaczność definicii terminu „doskonałość" iako „iakość bycia wyhiłnie albo eksl'remalnie dobrym" (Oxford Dicłionary) wzbudn'ła dyskusię w kręgach akademickich, czego rezulłałem był proiekl Ramy iakości dla doskonałości w profesionalnym wyzszym szkolnicfwie.

Ramy łe sa pomyślane iako baza dla Iesłowania (sprawdzania) możliwości przyznawania label - „ełykieły" (poźniei nazywanei „znakiem doskonałości" na wzór „znaku iakości") insfyfuciom albo programom slwierdzaiacym ich doskonałość w profesionalnym wyzszym szkolnicłwie.

Partnerskie instytucje PHExceI zaprojektowały podejście umożliwiające testowanie „roszczeń" instytucji dotyczących jej doskonałości, której kryteria są określone w specjalnym dokumencie.

W spotkaniu tym uczestniczyli również przedstawiciele naszego Wydziału Edukacji Muzycznej, Chóralistyki i Muzyki Kościelnej: dr Iwona Polak i dr Amelia Golema.

Otóż takiemu testowemu badaniu poddała się specjalność Kompozycja na kierunku Kompozycja i Teoria Muzyki prowadzona na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

W ramach tzw. case study (studium przypadku) Wydział mógł wybrać „demonstrację” doskonałości wjednej z trzech kategorii ram jakości PHExceI: Strategii i polityce (Strategy and Policy), Uczeniu się i nauczaniu (Learning and Teaching) albo Badaniach (Research). Wybór padł na kategorię Uczenie się i nauczanie, w ramach którego zaprezentowane zostały: Międzywydziałowa Pracownia Kształcenia Słuchu i Wyobraźni Muzycznej, Pracownia Muzyki Teatralnej i Filmowej, Awangardowa Sound Factory Orchestra, Studio Kompozycji Komputerowej, zajęcia z przedmiotu głównego Kompozycja i Koło Artystyczno-Naukowe Studentów.

Drugim tematem wizyty było posiedzenie Zarządu Europejskiej Komisji Akredytacyjnej dla sektora muzyki MusiQuE, której działania dotyczą stałego doskonalenia jakości wyższego szkolnictwa muzycznego w Europie.

W posiedzeniu tym uczestniczyli członkowie Zarządu

0 bardzo wysokiej ocenie specjalności Kompozycja świadczy raport ewaluacyjny, który jest dostępny na naszej stronie internetowej. W przyszłości PHExceI zamierza zakończyc' proces przyznawaniem „znaku doskonałości", jeśli standardy doskonałości

- Gordon Munro, Royal Conservatoire of Scotland;

zostaną osiągnięte. Instytucje uczestniczące w pilotażowych wizytach w 2015 roku

- Helena Maffii, członek Zarządu EMU;

Europejskiej Komisji Akredytacyjnej MusiQuE:

- Martin Prchal, przewodniczący (Royal Conservatory The Hague); - Mist Thorkelsdóttir, Academy of Music and Drama at the University of Gothenburg;

- Géza Kovács, Pearle*-Live Performance Europe;

będą miały możliwość publicznego oświadczania, że były pilotażowymi instytucjami, i umożliwi im się szybką Ścieżkę dostępu do osiągnięcia „znaku doskonałości", jeśli wprowadzenie tego typu działań zaistnieje w przyszłości.

- Jef Cox, członek personelu AEC.

Druga wizyta odbyła się w maju bieżącego roku i dotyczyła obecnych działań związanych z rozwojem europejskich kryteriów oceny dla poziomu przeduniwersyteckiego w edukacji muzycznej i programów koncentrujących się na pedagogice muzycznej (w ramach działań związanych z projektem FULL SCORE5). Uczestniczyli w niej członkowie FULL SCORE Evaluation Working Group:

Jakkolwiek wspomniane wyżej wizyty nie miały na celu oceny działań naszej Akademii, wrażenia odniesione przez członków poszczególnych paneli dyskusyjnych związane z pobytem w naszej uczelni były ze wszech miar pozytywne.

- Linda Messas, dyrektor generalny AEC;

- Stefan Gies, przewodniczący, sekretarz generalny AEC (Hochschule für Musik Dresden); - Orla McDonagh, przedstawiciel AEC (Royal Irish Academy of Music Dublin); - Adri De Vugt, były prezydent EAS6 (Royal Conservatoire The Hague);

1

EURASHE - European Association of Institutions in Higher Education.

2 AEC - Association of European Conservatoires.

3 ELIA - European League of Institutions ofArt.

- Gerhard Sammer, prezydent EAS (Hochschule für Musik Würzburg);

4

- Friedrich Koh-Dolge, członek Zarządu EMU7 (Stuttgarter Musikschule);

5

- Helena Maffli, członek Zarządu EMU iZarządu MusiQuE.

SPACE - stowarzyszenie zajmujące się rozwojem

i promocją sztuki w Anglii.

FULL SCORE - program prowadzony wspólnie przez AEC, EAS i EMU dotyczący przyszłości europejskiego szkolnictwa muzycznego.

6 EAS - European Association of Music at School, 7 EMU - European Music School Union.

72

(co GAR/ia Mario Brzuchowsko

”“8

WSPÓŁPRACA ZAGRANICZNA

DYDAK'EYKA

Gdyby ktoś myślał, że Erasmus nie iesł nas w słanie niczym iuz zaskoczyć, ło iesł w błędzie. Niby łen sam, przez ćwierć wieku pomógł wyiechać za granicę na studia iuz' ponad Irzem milionom osób, a iednak za każdym razem uczelnia wysłepuiaca o Kartę Erasmusa (Eut-Erasmus Universiły charler) na koleina siedmioletnia edycie programu formułuie indywidualna polityke Erasmusa odpowiadaiaca na coraz dalei idace wyzwania i priorytety wyznaczane przez Komisię Europeiska.

Od roku 2014, a więc już drugi rok realizacji wyjazdów oraz przyjazdów studentów i pedagogów w ramach wymiany finansowanej przez Unię Europejską, obowiązują nas priorytety bieżącej edycji programu, noszącej nazwę Erasmus+. Należą do nich zjednej strony opracowanie i realizowanie strategii internacjonalizacji uczelni w oparciu 0 unijne fundusze, z drugiej strony duży nacisk na umiejętności językowe uczestników programu.

Ten priorytet nie ogranicza się jedynie do wymagania od studentów, aby w momencie wyjazdu znali język, w którym zamierzają studiować za granicą, na poziomie co najmniej B1. Tu właśnie Dyrektoriat Generalny Edukacji i Kultury, ktoryjest odpowiedzialny w Komisji Europejskiej między innymi za program Erasmus+, zaskoczył nas ponownie, budując potężną platformę kursów językowych online specjalnie do bezpłatnego użytku przez uczestników programu. Nazywa się ona Linguistic Online Support OLS - i można się z nią zapoznać pod adresem: http://www.erasmusplusols.eu.

Funkcjonalność systemu OLS obejmuje testy ewaluacyjne oraz kursy językowe 0 charakterze MOOC (Massive Open Online Course), wspomagane przez tutoring (klasa wirtualna) i forum (nauczyciele odpowiadają na pytania uczestników). W latach 2014/2015 i 2015/2016 studenci mogli wybierać spośród pięciu języków (angielski, francuski, włoski, niemiecki,

hiszpański, holenderski) i powinien był to być język, w którym odbywali studia mobilne. Od roku 2016/2017 wybór poszerzył się o języki: polski, czeski, duński, portugalski, grecki i szwedzki, a uczestnicy mają pewną swobodę wyboru języka kursu, warunkowaną wynikiem obowiązkowych testów ewaluacyjnych; ponieważ umiejętności językowe studenta wyjeżdżającego na stypendium programu Erasmus+ (czy to studia, czy to praktykę) muszą zostać przetestowane w systemie OLS przed wyjazdem i po pobycie za granicą, niezależnie od tego, czy kurs zostanie podjęty, czy nie.

Kolejną nowością w edycji Erasmusa z plusem jest możliwość wyjazdu na praktykę po zakończeniu studiów (w roku 2015/2016 w naszej Akademii zrealizowano jeden taki wyjazd).

Do 12 miesięcy od daty uzyskania dyplomu - dla każdego cyklu studiów, czyli licencjatu, studiów magisterskich i doktoranckich - alumni mogą wyjechać na praktykę stypendialną dla recentgraduate, trwającą od 2 do 12 miesięcy, w zależności od wykorzystania swojego „kapitału mobilności". Czym jest „kapitał mobilności"? To następna niespodzianka! Od roku 2014/2015 student może ze stypendium Erasmusa korzystać wielokrotnie, a na każdym poziomie studiów ma do wykorzystania „kapitał" 360 dni stypendialnych.

A więc zapraszamy chętnych, zachęcamy ciekawych, a dla zainspirowania pozostałych załączamy tabelę pokazującą w liczbach realizację programu w AMKL we Wrocławiu w ostatnich dwóch latach akademickich.

Studenci .,

-ErasĘnus Pracownicy

Rok $‑

akademicki

2015/2016

przyjazdy

wyjazdy

przyjazdy

9

$J! 1 `

4+1“_*

21+2*

0

* wyjazdy na praktykę, w tym jeden wyjazd o statusie recentgraduate ** wyjazdy planowane, liczba szacowana w momencie oddania tekstu do druku *** mobilności w ramach Umowy Akcji KA107 z krajami partnerskimi (spoza Unii Europejskiej); w roku 2015/2016 realizowano wymianę z Uniwersytetem w Nowym Sadzie (Serbia)

*ü* przyjazdy ekspertów - gościnny kurs podstaw tańca barokowego prowadzony przez Lievena Baerta, IHDP (Belgia)

Z archiwum Biblioteki Państwowej w Berlinie $‑

Andrzej Wolański

?norem KAROLA JÓZEFA lIPIŃSKIEGO W I.IP$I(I.I I DREŹNIE Dzięki LLP-Erasmus Programme [individual Training Pra-

de Pianoforté composées et dédiées

gramme far Staff Training Mobilny] miałam możliwość wyiazdu do lipska oraz Drezna w celu kwerendy źródeł dałyczacych życia i “twórczości Karola Józefa lipińskioga. I lak: w dniach 17-23 sierpnia 2014 roku przebywałam na zapra-

A Monsieur Habeneck [...] par Charles

szanie prof. IIIeIInuła Laasa na Univorsiłäl loipzig, natomiast w dniach 5-1 'I lipca 201 5 roku na zaproszenie prof. Michaela Hoinomanna w Hochschule für Musik Carl Maria van Wakar .

Ze względu na krytyczny stan źródeł najistotniejsze wydaje się obecnie wszczęcie badań archiwalnych. Już moje krótkie siedmiodniowe pobyty naukowe w Lipsku i Dreźnie wykazały bogactwo niezbadanych źródeł: tysiące stron dokumentów królewskich z czasów Fryderyka Augusta II, dziesiątki listów, notatki prasowe i rękopisy utworów muzycznych. Szczególnie interesujące są archiwa drezdeńskie: Hauptstaatsarchiv (Acta. Die Königliche musikalische Kapelle betreffend. Ministerium für Volksbildung, Nr.: 14433-14435, 14445, 14447), Stadtarchiv (Acta. Die Almosenzugänge durch Schau-

spiele, Menagerie, Konzerte, Kunstausstellungen und andere öffentliche Künste betr.

C XVII-XVIII) i Landesbibliothek przy Technische Universität`. Rozpoczęcia rzetelnych badań archiwalnych wymaga na przykład kwestia współpracy Karola Lipińskiego z wydawnictwami w Lipskuz, m.in. Carla Friedricha Kistnera w latach 1823 (”1) i 18363.

Moja studentka, Ewa Ignaczak, przedstawiła w swojej pracy licencjackiej opracowanie źródłowe unikatowego rękopisu Lipińskiego, prawdopodobnie pierwotnej wersji utworu, przechowywanego w Bibliotece Raczyńskich w Poznaniu'*, który został opublikowany przez Kistnera w Lipsku w 1836 roku jako opus 23 w dwóch wersjach: Fantaisie et Variations sur des motifs de I'Opéra La Sonnambula de Bellini pour łe VioIon avec Accompagnement [1.:] de deux Violons, Alto, Violancelłe er Centre-Basse ou [2.2]

Lipiński [...]. „Zelektryzowała wszystkie serca" - Józef Powroźniak cytuje tę wypowiedź w związku z wykonaniem Fantaisie et Variations op. 23 przez Lipińskiego w Lipsku w 1836 roku5. Carl Friedrich Kistner (1797-1844) kupił firmę wydawniczą od Heinricha AIberta Probsta (1791-1846) w 1836 roku.

Znamienne jednak, że pod szyldem „Fr. Kistner" ukazywały się w Lipsku muzykalia przypuszczalnie już od 1823 roku, czyli od roku, w którym Probst założył firmę. Warto dodać, że w Staatsbibliothek w Berlinie znajduje się cenny rękopis Lipińskiego: dwie zapisane karty, z których pierwsza zawiera fragment części drugiej (w e-moll) Caprice pour le Violon w tonacji Ejduró, opublikowany przez Kistnera w Lipsku w 1823 roku jako opus 10 nr 3. U dołu karty widnieje podpis: „Léopol 25 8

[lub: „X”] IbIrIe [Lwów, 25 października (lub grudnia)] Charles Lipinski [mpp]", na prawym brzegu natomiast: „Charles Lipinsky [mpp]", Właśnie w 1823 roku, na przełomie czerwca i lipca, Lipiński grał Caprice E-dur w Poznaniu.

14

Z archiwum Biblioteki Państwowej w Berlinie

Największe wrażenie wywarły na mnie bogate źródła 2 Hauptstaatsarchiv w Dreźnie: dziesiątki opasłych, zakurzonych kartonów, posegregowanych według roczników, z których każdy zawiera setki rękopiśmiennych, trudnych do odczytania, różnej wielkości pożółkłych stron dokumentów z królewskiego dworu Fryderyka Augusta II. Nazwisko Lipińskiego widnieje w nich co kilka stron.

Z archiwum Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu

Hans John, jak wynika z dokumentów rejestracyjnych Hauptstaatsarchiv i Stadtarchiv w Dreźnie, badał źródła dotyczące Lipińskiego w 1988 roku.

O współpracy Karola Lipińskiego z wydawnictwem C.F. Petersa w Lipsku pisała Maria Zduniak. Autorka badała m.in. dokumenty przechowywane w Staatsarchiv w Lipsku.

Zob. Verzeichniss des Musikalien-Verlags uan Fr. Kistner in Leipzig. Abtheiłung I. Alphabetisches Verzeichniss. [b.m.w.] 1894. s. 179.

Rkp. Variations pour Ie Violon Avec I 'accompagnemklt de Pianoforte sur les motifs de la Sonnambula de Bellini. Composée par Charles Lipiński, Biblioteka Raczyńskich w Poznaniu, Dział Zbiorów Specjalnych, sygn. Rkp. 3079, 3080.

Józef Powroźniak, Karol Lipiński, Kraków 1970, s. 120. Niestety, Powroźniak nie podaje źródła, z którego ten cytat miałby pochodzic'.

Rkp., Staatsbibliothek zu Berlin - Preulšischer Kulturbesitz, Musikabteilung mit Mendelssohn-Archiv (D-B), sygn, Mus. ms. autogr. K. Lipinski 1 [Lipinsky, K, 1 M(2);

RISM !D no.: 464122090].

AWANSE, ODZNACZENIA I NAGRODY REKTORA W lATACH 2014-2016*

Daniela Colonna-Kasjan - stopień doktora w dziedzinie nauk społecznych, w dyscyplinie

pedagogika, nadany na mocy uchwały Rady

muzycznych, w dyscyplinie artystycznej in-

Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu

strumentalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocła-

im. Adama Mickiewicza w Poznaniu z dnia 24 listopada 2015 r.

STOPIEŃ DOKTORA SZTUKI UZYSKALI

Grzegorz Wierzba - stopień doktora sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej kompozycja i teoria muzyki,

Piotr Bugaj - stopień doktora sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 5 stycznia

nadany na mocy uchwały Rady Wydziału

2016 r.

Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Mu-

Tomasz Hajda - stopień doktora sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 19 kwietnia

zykoterapii Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 22 stycznia 2014 r.

Adam Wolny - stopień doktora sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, nadany na

2016 r.

mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipiń-

Marzena Wojak - stopień doktora sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscypli-

skiego we Wrocławiu z dnia 3 lutego 2014 r.

Marek Fronc - stopień doktora sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 1 kwietnia 2014 r.

Przemysław Jarosz - stopień doktora sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 20 maja 2014 r.

Katarzyna Dziewiątkowska-Mleczko stopień doktora sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej kompozycja i teoria muzyki, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 25 czerwca 2014 r,

Christian Danowicz - stopień doktora sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, nadany na

mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 30 czerwca 2014 r,

Andrzej Ładomirski - stopień doktora habilitowanego sztuki w dziedzinie sztuk

nie artystycznej wokalistyka, nadany na mocy

uchwały Rady Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 24 czerwca 2016 r,

wiu z dnia 13 stycznia 2015 r.

Irena Olkiewicz - stopień doktora habilitowanego sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej

instrumentalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 8 września 2015 r.

Jakub Stankiewicz - stopień doktora habilitowanego sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 5 stycznia 2016 r.

Mirosław Gąsieniec - stopień doktora habilitowanego sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 10 maja 2016 r.

STOPIEŃ DOKTORA HABILITOWANEGO SZTUKI UZYSKALI

Michał Szczepański - stopień doktora habilitowanego sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej in; strumentalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 21 stycznia 2014 r.

Cezary Duchnowski - stopień doktora habilitowanego sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej kompozycja i teoria muzyki, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Twórczości, Interpretacji i Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej w Krakowie z dnia 31 stycznia

2014 r.

Joanna Litwin-Fenc - stopień doktora habilitowanego sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 31 maja 2016 r.

Julita Przybylska-Nowak - stopień doktora habilitowanego sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej in-

strumentalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 31 maja 2016 r.

TYTUŁ PROFESORA SZTUKI UZYSKALI

Jolanta Szybalska-Matczak - tytuł profesora sztuki nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na mocy postanowienia

Wydziału Kompozycji, Dyrygentury, Teorii

Agata Zubel-Moc - stopień doktora habilitowanego sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej kompozycja i teoria muzyki, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Twórczości, Interpretacji i Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej

Muzyki i Muzykoterapii Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 9 lipca 2014 r.

w Krakowie z dnia 31 stycznia 2014 r.

28 lipca 2014 r.

Ryszard Żołędziewski - stopień doktora habilitowanego sztuki w dziedzinie sztuk

Aleksandra Kubas-Kruk - stopień doktora sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej wokalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego

muzycznych, w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, nadany na mocy uchwały

Helena Furmanowicz-Kurzyńska - tytuł profesora sztuki nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na mocy postano-

Sebastian Ładyżyński - stopień doktora sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej kompozycja i teoria muzyki, nadany na mocy uchwały Rady

we Wrocławiu z dnia 8 września 2014 r.

Malwina Lipiec - stopień doktora sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, nadany na

mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 14 października 2014 r.

Justyna Skoczek - stopień doktora sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalne-

go Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 17 listopada 2015 r.

Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 11 marca 2014 r.

Olga Ksenicz - stopień doktora habilitowanego sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej wokalistyka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 30 czerwca 2014 r.

Zbigniew Łuc - stopień doktora habilitowanego sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej instrumentalisty-

ka, nadany na mocy uchwały Rady Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im.

Karola Lipińskiego we Wrocławiu z dnia 9 września 2014 r.

* Wykaz niniejszy obejmuje okres od 1 stycznia 2014 r. do 30 czerwca 2016 r.

z dnia 2 kwietnia 2014 r.

Anna Granat-Janki - tytuł profesora sztuki nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na mocy postanowienia z dnia

wienia z dnia 14 sierpnia 2014 r.

Krystian Kiełb ~ tytuł profesora sztuki nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na mocy postanowienia z dnia 14 sierpnia 2014 r.

Jacek Meira - tytuł profesora sztuki nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na mocy postanowienia z dnia 14 sierpnia 2014 r.

Urszula Marciniec-Mazur - tytuł profesora sztuki nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na mocy postanowienia z dnia 19 grudnia 2014 r.

Tadeusz Pszonka - tytuł profesora sztuki nadany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na mocy postanowienia z dnia 17 lutego 2015 r.

i@ GAMa 'I7/i8 ODZNACZENIA NADANE W ROKU 2011,

Zasłużony Kulturze - Gloria Artis - I stopnia - złoty medal prof. Marek Pijarowski

prof. dr hab. Anna Granat-Janki

mgr Małgorzata Królikiewicz

dr hab. Piotr Rojek

prof. dr hab. Jacek Meira

mgr Ewa Sienkiewicz

dr Paweł CyIquo

prof. dr hab. Marek Pijarowski

mgr inż. Paweł Urbaniak

dr Paweł Hendrich

prof. dr hab. Jolanta Szybalska-

mgr Magdalena Wiącek

dr Paweł Jablczyński

-Matczak

dr Sebastian Ładyżyński

prof. dr hab. Helena Tomaszek-PIewa

NAGRODA II STOPNIA

medal

prof. dr hab. Piotr Zaleski

mgr Małgorzata Chrostowska

dr Michał Moc

dr hab. Agnieszka Franków-Żelazny

prof. AM dr hab. Anna Gągola

Danuta Drelikowska

dr Aleksandra Pijarowska

Złoty Krzyż Zasługi

prof. AM dr hab. Ewa Prawucka

Cecylia Golonka

dr Iwona Polak

prof. dr hab. Helena

dr hab. Marcin Bortnowski

mgr Magdalena Gomuła

dr Julita Przybylska-Nowak

Tomaszek-Plewa

dr hab. Cezary Duchnowski

mgr Anna Gonerska-Matuszewska

dr Marek Werpulewski

Brązowy Krzyż Zasługi

dr hab. Agnieszka Franków-Żelazny

Danuta Goryl

dr Maria Zawartko

dr hab. Andrzej Ładomirski

dr hab. Maria Magdalena Janowska-Bukowska

mgr Anna Kata

dr Agnieszka Zwierzycka

mgr Anna Krzosek

st. wykł. Dorota Kanafa

mgr Adam Nowicki

st. wykł. Irena Wolniewska

Katarzyna Schmidt

wykł. Justyna Skoczek

Zasłużony Kulturze - Gloria Artis - III stopnia - brązowy

dr Aleksandra Pijarowska

dr hab. Dariusz Kaliszuk

Odznaka Honorowa Zasłużony dla Kultury Polskiej

dr hab. Olga Ksenicz

prof. AM dr hab. Anna Przyjemska-

dr hab. Zbigniew Łuc

-Śpiewak

wykl, Elżbieta Lejman-Krzysztyniak Medal Brązowy za Długoletnia

dr hab. Aleksandra Rupocińska dr hab. Anna Rutkowska-Schock

Służbę

dr hab. Michał Szczepański

mgr inż. Łucja Hartleb

dr hab. Elżbieta Woleńska

Ewa Srokowska Zbigniew Stroński Ilona Winiarska mgr Dominika Woźniak

dr hab. Ryszard Żolędziewski W ROKU 2015

dr Marzena Diakun

Medal Komisji Edukacji Narodowej

dr Kata rzyna Dziewiątkowska-Mleczko

st. wykł. Dorota Kanafa Złoty Krzyż Zasługi

dr Przemysław Jarosz dr Aleksandra Kubas-Kruk

PRACOWNICY NIEBĘDĄCY NAUCZYCIELAMI AKADEMICKIMI NAG RODA I STOPNIA

dr hab. Agata Zubel-Moc ODZNACZENIA NADANE

dr Renata Mieszkiełło

NAGRODY REKTORA AKADEMII MUZYCZNEJ IM. KAROLA LIPINSKIEGO WE WROCŁAWIU PRZYZNANE W ROKU 2015 NAUCZYCIELE AKADEMICCY

mgr Barbara Dobrzeniecka

mgr Jerzy Gałek mgr Krzysztof Głowacz Iic. Marek Gumienny mgr inż. Łucja Hartleb

eroanna Litwin-Fenc

prof. dr hab. Grażyna Bożek-Wota

dr Michał Moc

prof. dr hab. Igor Cecocho

prof. AM dr hab. Ewa Prawucka

dr Irena Olkiewicz

prof. dr hab. Mieczysław Gawroński

Srebrny Krzyż Zasługi

dr Aleksandra Pijarowska

prof. dr hab. Anna Granat-Janki

prof. dr hab. Zbigniew Czarnota

dr Małgorzata Podzielny

dr hab. Michał Micker

dr Tomasz Pruchnicki

prof. dr hab. Lidia Grzanka-Urbaniak

mgr Dagmara Szymczak

prof. dr hab. Marta Kierska-Witczak

mgr Magdalena Wiącek

prof. dr hab. Helena Furmanowicz-Kurzyńska

dr hab. Paweł Zawadzki

dr Jacek Ropski

dr Bogusława Porębska

dr Zdzisława Rychlewska

Brązowy Krzyż Zasługi

dr Marzena Szczepańska-Butler

dr hab. Dariusz Kaliszuk

st. wykł. Dorota Kanafa

dr Helena Cesarz dr Katarzyna Kluczewska

st. wykł. Irena Wolniewska wykł. Marzenna Wojak

dr Klaudia Kukiełczyńska-Krawczyk Odznaka Honorowa Zasłużony dla Kultury Polskiej prof. Krzysztof Bruczkowski prof. dr hab. Czesław Klonowski dr hab. Piotr Rojek dr Marzena Diakun

NAGRODY REKTORA AKADEMII MUZYCZNEJ IM. KAROLA LIPINSKIEGO WE WROCŁAWIU PRZYZNANE W ROKU 2011.

NAUCZYCIELE AKADEMICCY prof. dr hab. Grażyna Bożek-Wota prof. dr hab. Helena Furmanowicz-Kurzyńska

77

prof. dr hab. Piotr Łykowski

prof. dr hab. Bogdan Makal prof. dr hab. Urszula Marciniec-Mazur prof. dr hab, Jarosław Pietrzak

prof. Grażyna Pstrokońska-Nawratil prof. dr hab, Tadeusz Pszonka prof. Mieczysław Stachura

NAGRODA I STOPNIA

mgr inż. Danuta Koprowska mgr inż. Magdalena Kowalczyk mgr Justyna Miłosz-Konopacka mec. Joanna Skura

prof. Grzegorz Kurzyński

prof. dr hab, Marek Pijarowski

PRACOWNICY NIEBĘDĄCY NAUCZYCIELAMI AKADEMICKIMI

mgr Rafał Jendraszek

prof. dr hab. Jolanta Szybalska-

NAGRODA II STOPNIA mgr Małgorzata Ch rostowska inż. Jan Deja Marzena Dolik Wojciech Dolik mgr Anna Gonerska-Matuszewska mgr inż. Jacek Gregorkiewicz Iic. Adam Grzeluszka Paweł Hałkiewicz

-Matczak

mgr Ewa Jewiarz

prof. dr hab. Helena Tomaszek-Plewa

mgr Anna Kołodziejczyk-Gola

Wojciech Dolik

mgr Lucyna Gąssowska

prof. dr hab. Jacek Wota

mgr Krzysztof Głowacz

prof. dr hab. Piotr Zaleski

lic. Marek Gumienny

prof. AM dr hab. Magdalena Blum

mgr inż. Łucja Hartleb

dr hab. Cezary Duchnowski

mgr Anna Jamroz-Ciesielska

dr hab. Robert Kurdybacha

mgr inż. Danuta Koprowska

dr hab. Andrzej Ładomirski

mgr inż. Kamil Korzeń

dr hab. Zbigniew Łuc

mgr Justyna Miłosz-Konopacka

dr hab. Irena Olkiewicz

mgr Barbara Dobrzeniecka

Krystyna Kosatka mgr Małgorzata Królikiewicz Henryka Lonczak

mgr Anna Smoleń Zbigniew Stroński Irena Szczurek Anetta Zając

WSPOMNIENIA

Z NASZEGO GRONA ODESZLI LIIDZIE ZWIAZANI ZAWODOWO Z UCZELNIA. WMURACII ALMA MATER POZOSTAWILI CZESC SWEGO ZYCIA I TO, CO DLA NASZEJ UCZELNI, DLA NASZEJ SPOŁECZNOŚCI TWORZYLI PRZEZ LATA. POZEGNALIŚMY ICH, ODESZLI, ALE POZOSTALI W NASZEJ PAMIĘCI...

ZBIGNIEW GRAJNER'I'

WŁODZIMIERZ OBIDOWICZ

Zbigniew Grajnert urodził się 14 października

Wlodzimierz Obidowicz urodził się 3 stycznia 1930 roku w Krakowie, gdzie jego ojciec

1928 roku w Sosnowcu. Po wojnie przeniósł

był naczelnikiem miejskiej straży pożarnej. Pierwszych lekcji gry na fortepianie udzie-

się do Wrocławia, gdzie kształcił się w Pań-

lala mu starsza siostra, a w latach 1942-1946 uczył się w działającej konspiracyjnie szkole

stwowej Szkole Muzycznej II st. (dyplom

muzycznej pod kierunkiem prof. Kazimierza Krzyształowicza. Jednocześnie kształcił się

1953), a następnie podjął studia w Państwo-

w Kupieckiej Szkole Handlowej w Krakowie, a następnie, po wyzwoleniu, w Gimnazjum

wej Wyższej Szkole Muzycznej w klasie for-

im. B. Nowodworskiego. W 1946 roku przeniósł się do Liceum Muzycznego. W 1947 roku

tepianu Marii Ogilbianki, ukończone w 1959

podjął studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie w klasie fortepianu

roku. Utrzymywał się wtym czasie z pracy

prof. Karola Kleina, a od 1950 roku w klasie prof. Zbigniewa Drzewieckiego. W roku 1950

instruktora muzycznego (współpraca z ze-

zdobył I Nagrodę w I Ogólnopolskim Konkursie Bachowskim w Poznaniu. W 1951 roku wziął

społami amatorskimi) w Wojewódzkiej Ra-

udziałw festiwalu „Czeska Wiosna" i w Konkursie im. Bedricha Smetany w Pradze, a w 1955

dzie Związków Zawodowych (1952-1955),

- w V Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Warszawie. W tym samym roku zdobył

kierownika muzycznego w Teatrze Drama-

brązowy medal na V Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Warszawie, uzyskal dy-

tycznym (1955-1956) i korepetytora muzycz-

plom ukończenia studiów i przeniósł się do Wrocławia.

nego w Operetce Dolnośląskiej (1956-1959).

Na stanowisku korepetytora muzycznego

W 1955 roku rozpoczął pracę we wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej jako kontraktowy nauczyciel przedmiotów pomocniczych na Wydziale Instrumentalnym. Od 1958 roku

zatrudnił się również w Operetce w Szcze-

zatrudniono go jako zastępcę profesora (odpowiednik asystenta), a od 1963 roku na stanowi-

cinie, dokąd przeprowadził się w 1959 roku.

sku wykładowcy fortepianu solowego. Koncertował w tym czasie z wieloma orkiestrami sym-

W roku 1962 podjął pracę w tamtejszej

fonicznymi, m.in. w Krakowie, Poznaniu, Łodzi, Wrocławiu, Szczecinie, występował z recitalami

Państwowej Szkole Muzycznej II st., przez

w kraju (m.in. na Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach-Zdroju) i za granicą (w Dreźnie). Brał

piętnaście lat prowadząc klasę fortepianu

udziałw audycjach radiowych (Środy Chopinowskie), dokonał wielu nagrań dla Polskiego Radia

oraz akompaniując wokalistom kształcącym

i dla Rozgłośni Drezdeńskiej. Występował również społecznie w Domach Kultury i Klubach

się pod kierunkiem jego żony Zofii. W 1967

Robotniczo-Chłopskich. Od roku 1967 był starszym wykładowcą, a od 1970 docentem. W 1969

roku został dodatkowo zatrudniony jako

roku został na trzy lata powołany na stanowisko prodziekana Wydziału Instrumentalnego,

pianista-ilustrator w szczecińskim Punkcie

a w 1972 - na kierownika Katedry Fortepianu, którym pozostawał z roczną przerwą przez

Konsultacyjnym PWSM w Poznaniu. W 1962

prawie trzydzieści lat.

roku założył Szczecińskie Trio Fortepianowe, działające do roku 1976, z którym wystąpił na licznych koncertach w kraju iza granicą

oraz dokonał nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji. Angażował się również społecznie, m.in. jako społeczny inspektor pracy

z ramienia Związku Zawodowego Pracowników Kultury i Sztuki (1967-1973).

P0 ponownych przenosinach do Wrocławia

Docenianyjako wykonawca i pedagog, był stałym solistą koncertów Wrocławskiego Oddziału Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków organizowanych we Wrocławiu i na terenie Dolnego Śląska, częstym gościem na estradzie Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku, Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej we Wrocławiu oraz koncertów chopinowskich w warszawskich Łazienkach i w Żelazowej Woli. Występował także w ówczesnej Czechosłowacji i Belgii.

Wielokrotnie proszono go 0 prowadzenie lekcji mistrzowskich na kursach letnich i w szkołach muzycznych " st., atakże zapraszano jako jurora konkursów krajowych i zagranicznych (Międzynarodowego Konkursu im. Ferenca Liszta we Wrocławiu, Konkursu Chopinowskiego w Getyndze). W latach 1979-2003 był kierownikiem artystycznym Mistrzowskich Kursów

został w 1975 roku wykładowcą (od 1979

Pianistycznych w Dusznikach-Zdroju. Uznanie, którym cieszył się powszechnie w środowisku

starszym wykładowcą) w PWSM na Wydziale

artystycznym, nie przekladało się na dobrobyt materialny -jeszcze w 1981 roku zajmował

Wokalno-Aktorskim, co wiązało się z udzia-

kilkunastometrową kawalerkę, w której musiał pomieścić fortepian koncertowy, i dopiero po

łem w wielu koncertach estradowych w cha-

interwencji ówczesnego Rektora Akademii Muzycznej przyznano mu większe mieszkanie.

rakterze akompaniatora. Ponadto prowadził zajęcia na Kursach Interpretacji Muzyki Oratoryjnej i Kantatowej we Wrocławiu (1976, 1977, 1978), a w 1982 roku został dodatkowo zatrudniony w Państwowej Szkole Muzycznej II st. w Legnicy. Pracę w Akademii Muzycznej zakończył w 1993 roku, nagrodzony do tego czasu odznaką „Zasłużony dla Wo-

jewództwa Legnickiego” i Złotym Krzyżem Zasługi. Zmarł 11 lipca 2015 roku.

Od 1983 roku zatrudniony był na stanowisku profesora nadzwyczajnego, w latach 1984-1987 pełnił funkcję Prorektora ds. Studenckich, był także przewodniczącym kilku komisji uczelnianych. W roku 1995 został mianowany na stanowisko profesora zwyczajnego, a w 2000 przeszedł na emeryturę, klasę fortepianu prowadziłjednakjeszcze przez kilka lat. W okresie swojej pracy w Akademii wykształcił ponad osiemdziesięciu absolwentów, w tym Juliusza

Adamowskiego, Grzegorza Kurzyńskiego, Annę Kierską, Zbigniewa Faryniarza, Grażynę Wotę, Michała Szczepańskiego, Marka Werpulewskiego, wpływając w ten sposób znacząco na obraz pianistyki na Dolnym Śląsku iw Polsce. Przyznano mu czterokrotnie Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki (1973, 1987, 1994, 2000), odznaki „Budowniczy Miasta Wrocławia", „Zasłużony dla Województwa Wrocławskiego i Miasta Wrocławia" i „Zasłużony Działacz Kultury", Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze - Gloria Artis", medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny i Zloty Krzyż Zasługi oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 29 czerwca 2016 roku.

18

EDWARD KRYSTA

EUGENIUSZ WALOSZCZYI(

EWA żYŁKo

Edward Krysta urodził się 22 września 1930 roku w rodzinie

Eugeniusz Waloszczyk urodził się 1 sierpnia 1933 roku

Ewa Żyłko urodziła się 2 stycznia 1946

robotniczej w Czechowicach-Dziedzicach. Po ukończeniu

w Czechowicach-Dziedzicach. Po wojnie kształcił się

roku w Kielcach, Rok później przenio-

szkoły podstawowej został w 1942 roku skierowany przez

w klasie perkusji Państwowego Liceum Muzycznego

sła się wraz z rodzicami do Wrocławia,

okupacyjne władze niemieckie do przymusowej pracy fizycz-

w Katowicach, a po uzyskaniu świadectwa dojrzałości

gdzie w 1964 roku ukończyła XII Liceum

nej w bielskiej fabryce armatury. W 1946 roku podjął naukę

rozpoczął pracę w tamtejszej Filharmonii Śląskiej,

im. Bolesława Chrobrego. Trzykrotnie

w Państwowym Liceum Muzycznym w Katowicach w klasie

awansując po czterech latach na pierwszego perkusistę.

zdawała z pozytywnym wynikiem na

kontrabasu, kontynuowaną w Państwowej Wyższej Szkole

W latach 1957-1966 współpracował z Wielką Orkiestrą

Akademię Medyczną, nie została jed-

Muzycznej w Katowicach (z przerwą w latach 1951-1953). Dy-

Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, biorąc

nak przyjęta z powodu braku miejsc.

plom magistra sztuki uzyskał ostatecznie w 1958 roku.

udziałw wielu nagraniach archiwalnych i koncertach.

W tym czasie podejmowała pracę

Jednocześnie kontynuował naukę na Wydziale instru-

w kilku instytucjach: w Spółdzielni

W roku 1951, jeszcze przed ukończeniem liceum, został za-

trudniony w Wielkiej Orkiestrze Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach. W latach 1953-1966 pracowałjako zastępca koncertmistrza w Filharmonii Śląskiej, a w grudniu 1966 roku został koncertmistrzem w grupie kontrabasów w Filharmo-

mentalnym Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Ka-

Farmaceutycznej „Galena", w Szpitalu

towicach, uzyskując dyplom magisterski w 1960 roku.

Wojewódzkim im. Babińskiego jako

W 1956 roku założył i prowadził przez dziesięć lat klasę

salowa i w III Przychodni Obwodowej

perkusji w szkołach muzycznych w Bytomiu i Chorzowie.

DRN-Krzyki jako rejestratorka, W 1967

nii we Wrocławiu. Jednocześnie, od 1953 roku, podjął pracę

W roku 1966 przeniósł się wraz z całą rodziną do Wroc-

w szkołach muzycznych I i II st. (w Bielsku, Bytomiu, Zabrzu,

ławia, by objąć stanowisko pierwszego perkusisty w or-

Chorzowie i Cieszynie) oraz w Państwowej Wyższej Szkole

kiestrze miejscowej Filharmonii, na którym pozostał do

Muzycznej w Katowicach na wydziałach: Instrumentalnym

1996 roku. Jednocześnie zlecono mu prowadzenie zajęć

i Pedagogicznym (1963-1965). Ponadto w latach 1964-1966

w zakresie gry na perkusji na Wydziale Instrumental-

grałw orkiestrze Państwowej Opery Śląskiej w Bytomiu.

nym Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocła-

W 1971 roku zlecono mu zajęcia na Wydziale Wychowania Muzycznego wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej.

W roku 1973 został mianowany na stanowisko wykładowcy, a następnie starszego wykładowcy kontrabasu na Wydziale Instrumentalnym. Dwa lata później zrezygnował z pracy w górnośląskich szkołach muzycznych i otworzył klasę kontrabasu w Państwowym Liceum Muzycznym przy ul. Łowieckiej we Wrocławiu. Po przeprowadzeniu przewodu kwalifikacyjnego zostałw 1980 roku mianowany na stanowisko docenta.

W swoim dorobku miałjuż wówczas kilka publikacji naukowych poświęconych literaturze kontrabasowej, metodyce nauczania i pracy nad fizjologią ruchu w grze na tym instrumencie oraz badaniom twórczości Karla Dittera von Dittersdorfa (m.in. Działalność Karla Dittera uon Dittersdorfu na Śląsku, 1981). Jako specjalista

wiu, a w roku 1972 zostałw niej zatrudnionyjako starszy asystent (1974 wykładowca, 1978 starszy wykładowca).

W latach 1968-1974 prowadził także klasę perkusji w Państwowej Podstawowej Szkole Muzycznej i Państwowym Liceum Muzycznym. W czasie pracy w PWSM aktywnie

Wrocławiu na stanowisku starszego referenta ds. bytowych studentów,

i Sztuką” oraz w Festiwalu Muzyki Współczesnej, wyko-

w roku 1976 awansowała na stanowisko

nując utwory kompozytorów wrocławskich. Wykładowcą

samodzielnego referenta administra-

w Akademii Muzycznej pozostał do 1996 roku, a pośród

cyjnego, a od 1979 powierzono jej kie-

jego najbardziej znanych absolwentów znaleźli się m.in.

rowanie Samodzielną Sekcją Organizacji

Mieczysław Gawroński, Jacek Wota i Zbigniew Subel.

w pracach jury (VI Międzynarodowy Festiwal Młodych Muzyków

ławiu i Zagrzebiu, występował w koncertach telewizyj-

w Gdańsku), Mianowano go honorowym członkiem Międzynaro-

nych i tworzył oprawę muzyczną przedstawień w Teatrze

dowego Stowarzyszenia Kontrabasistów z siedzibą w Cincinnati.

Polskim (Kram zpiosenkami Leona Schillera 1978, Koczo-

Uczestniczył także w pracach ogólnopolskiej Komisji Rzeczo-

wisko 1979-1980). Obok bogatej działalności koncertowej

znawców w Elblągu (1982) i był organizatorem I Ogólnopolskiego

znajdował czas na pracę społeczną - był członkiem

Sympozjum Kontrabasu we Wrocławiu (1974). Organizował

komisji przygotowującej wnioski na II Wrocławski Sejmik

studencką wymianę artystyczną z wyższymi uczelniami za gra-

Kultury i przewodniczącym Koła Stowarzyszenia Polskich

nicą (m.in. w Dreźnie, Lipsku, Berlinie, Budapeszcie, Pradze). Jego

Artystów Muzyków przy wrocławskiej Filharmonii. Od

działalność została nagrodzona Odznaką Tysiąclecia Państwa

1966 roku przez osiem lat pełnił funkcję przewodniczące-

Polskiego, Nagrodą Centralnej Rady Związków Zawodowych,

go Komitetu Rodzicielskiego Przedszkola nr 93, prowadził

odznakami „Zasłużony Działacz Kultury" i „Zasłużony dla Woje-

też nadzór dydaktyczny nad ogniskami muzycznymi

światowych nowościach dotyczących kontrabasu. Wśród jego absolwentów znaleźli się min. Irena Olkiewicz, Marian Wiśniowski i Krzysztof Królicki. Zmarł 11 listopada 2014 roku.

79

nowanej, obowiązkowej i koleżeńskiej,

koncertach w ramach akcji „Sojusz Świata Pracyz Kulturą

wrFestiwalach Muzyki Współczesnej w Warszawie, Wroc-

ka bardzo oczytanego i doskonale zorientowanego we wszelkich

wiała po sobie opinię osoby zdyscypli-

rym brał udziałw audycjach radiowych i telewizyjnych,

i kursów mistrzowskich (wyspa Man, 1982) oraz do udziału

kontrabasowej na arenie międzynarodowej, a zarazem człowie-

ku Telewizyjnym we Wrocławiu. We wszystkich miejscach pracy pozosta-

W 1974 roku została zatrudniona w Pań-

filharmonii w Zabrzu, Katowicach i Opolu, brał udział

za granicę. Zapamiętane go jako propagatora polskiej literatury

referenta działu administracji, a w la-

tach 1972-1974 była księgową w Ośrod-

stwowej Wyższej Szkole Muzycznej we

Jako solista występował m.in z towarzyszeniem orkiestr

zakończył pracę we wrocławskiej Akademii Muzycznej i wyjechał

zdrowia. W latach 1970-1971 pracowała w Centrali Technicznej na stanowisku

nadto Szkolny Zespół Instrumentów Perkusyjnych, z któ-

lekcji otwartych w szkołach muzycznych I i Ii st., wykładów

W związku z problemami ze zdrowiem swoim i żony w 1985 roku

maceutycznym, zmuszona była jednak przerwać je ze względu na zły stan

angażował się w działania organizacyjne. Stworzył po-

doceniany w kraju i za granicą, był zapraszany do prowadzenia

wództwa Wrocławskiego i Miasta Wrocławia".

roku podjęła studia na Wydziale Far-

i organizował liczne koncerty dla domów dziecka, przedszkoli i uczniów szkół specjalnych, za co uhonorowano go Odznaką Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Oprócz tego dość

rzadkiego wśród pedagogów szkół wyższych wyróżnienia otrzymał Nagrodę Ministra Oświaty i Wychowania, odznaki „Zasłużony dla Województwa Wrocławskiego i Miasta Wrocławia” oraz „Zasłużony Działacz Kultury", Nagrodę Miasta Wrocławia, Medal Edukacji Narodowej, a także Złoty Krzyż Zasługi i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 15 pażdziernika 2015 roku.

Nauczania i Nauki (późniejszy Dział Nauczania i Spraw Bytowych Studentów). W tym czasie pełniła również funkcję sekretarza Rady Zakładowej Związku Zawodowego Pracowników Kultury i Sztuki przy PWSM, a w latach 1984-1998 była księgową Pracowniczej Kasy Zapomogowo-Poźyczkowej przy Akademii Muzycznej. Od 1999 roku do czasu przejścia na emeryturę w 2010 roku zasiadała w senackiej Komisji Budżetowo-Finansowej. Jej sumienna praca została wyróżniona czterema Nagrodami Rektora oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi. Zmarła 2 października 2014 roku.

EWA :ZERMAK

KAZIMIERZ KOŚCIIIKIEWICZ

Ewa Czermak urodziła się 27 grudnia 1957 roku w Asenowgradzie

Kazimierz Kościukiewicz urodził się 23 stycznia 1948 roku w Jaworze.

w Bułgarii, w rodzinie tureckiej. W 1980 roku ukończyłaz tytułem

Rozpoczętą w rodzinnym mieście edukację muzyczną kontynuował

magistra Wydział Wokalno-Aktorski Państwowego Konserwato-

w Państwowym Liceum Muzycznym we Wrocławiu, uzyskując świadectwo

rium w Sofii oraz specjalizację podyplomową w Katedrze Śpiewu

dojrzałości w 1965 roku. Odbył następnie studia w zakresie teorii muzyki

Kameralnego, po czym przez dwa lata pracowała jako solistka

pod kierunkiem doc. dra Zbigniewa Liebharta na Wydziale Kompozycji,

Państwowej Opery w mieście Sliwen oraz stażystka Teatru Opery

Teorii Muzyki i Dyrygentury Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej

i Baletu w Sofii. W latach 1982-1985 śpiewała w Chórze Kameral-

we Wrocławiu, ukończone w 1973 roku. Jeszcze w ich trakcie, w 1970 roku,

nym Bułgarskiej Telewizji.

został zatrudniony w uczelni na stanowisku stażysty bibliotekarza (na-

W 1985 przeniosła się do Polski, by objąć stanowisko asystenta, następnie starszego asystenta w Wyższej Szkole Pedagogicznej im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze, na którym pozostała do roku 1990. W 1987 roku zatrudniono ją jako solistkę w Operze Wrocławskiej, a dwa lata później rozpoczęła pracę w Akademii Muzycznej we Wrocławiu, początkowo w ramach godzin zleconych, od 1990 roku na stanowisku asystenta, następnie wykładowcy (1992) i adiunkta (1994), na wydziałach: Wychowania Muzycznego i Wokalnym, prowadząc zajęcia emisji głosu oraz śpiewu solowego. Po przeprowadzeniu przewodu kwalifikacyjne-

stępnie młodszego bibliotekarza, od 1977 roku starszego bibliotekarza), dając się poznaćjako inteligentny i sumienny pracownik, dbający o wzbogacenie zbiorów biblioteki 0 trudne do zdobycia nuty i płyty przy okazji wyjazdów na festiwale i konferencje. Rozwijał także działalność w studenckim Kole Naukowym, był współorganizatorem Zakładu Dokumentacji Życia Muzycznego Dolnego Śląska przy Bibliotece PWSM, a ponadto kierował uczelnianym Kołem PTTK, organizując letnie wędrówki turystyczne.

W 1976 roku zaproponowano mu w ramach godzin zleconych prowadzenie zajęć dydaktycznych z zakresu kultury współczesnej na kierunku pedagogika Uniwersytetu Wrocławskiego.

go I st. została w 1995 roku zatrudniona na stanowisku adiunkta

Pod koniec 1979 roku, rok po pomyślnym złożeniu egzaminu na dyplomo-

na Wydziale Wokalnym, W 1999 roku przeprowadziła przewód

wanego bibliotekarza, zrezygnował z zajmowanego w PWSM stanowiska,

kwalifikacyjny !I st., a w 2004 roku uzyskała tytuł profesora sztuk

by do roku 1989 pełnić funkcję pełnomocnika ds. festiwali w Filharmonii

muzycznych. W 2002 roku powierzono jej funkcję Kierownika

Wrocławskiej, a następnie - do 1996 roku - pracować jako zastępca dy-

Katedry Wokalistyki, którą pełniła przez następnych dziesięć lat,

rektora Międzynarodówego Festiwalu Wratislavia Cantans. Od 1985 roku

czuwając nad organizacją wielu koncertów i znaczących imprez,

na Wydziale Teoretyczno-Pedagogiczym oraz Wydziale Wychowania Mu-

przede wszystkim Konkursu Wokalnego im. Haliny HaIskiej-

zycznego Akademii Muzycznej prowadził seminarium krytyki i publicy-

Fijalkowskiej oraz Konkursu Wokalnego w Dusznikach-Zdroju.

Prowadziła bardzo bogatą działalność artystyczną. Brała udział w koncertach oratoryjno-kantatowych w salach filharmonii w Łodzi, Rzeszowie, Płocku, Bydgoszczy, pod dyrekcją m.in. M. Pija-

styki muzycznej oraz zajęcia z analizy dziela muzycznego. Angażował się w tym czasie w prace organizacyjne uczelni. W latach 1988-1991 w ramach Wtorków Muzycznych zorganizował Forum adeptów krytyki muzycznej, a w 1989 roku przeprowadził uczelniany konkurs na recenzję muzyczną.

rowskiego, T. Strugały, i. Maksymiuka, U.R. Follerta, V. Kiradżijewa

W roku 1997 rozpoczął pracę na stanowisku dyrektora Państwowej Szkoły

i J. Weigelta. Wraz z zespołem Opery Wrocławskiej występowała

Muzycznej I st. im. Ludomira Różyckiego w Świdnicy. Jako kierownik tej

we wszystkich większych krajach Europy, śpiewając partię Anu-

placówki zyskał powszechne uznanie, doprowadzając w niej do powsta-

si w Wolnym strzelcu C.M. Webera, Hanny w Strasznym dworze

nia orkiestry szkolnej i klasy organów oraz ogromnie rozwijając życie

S. Moniuszki, Frasquity w Carmen G. Bizeta, Zuzanny w Weselu

koncertowe na terenie szkoły, które objęło swym wpływem całe miasto.

Figara W.A. Mozarta, Arseny w Baranie Cygańskim J. Straussa, Des-

Zorganizował m.in. Świdnickie Dni Muzyki Kameralnej, Akademię Muzyki

demony w Otellu G. Verdiego i in. Brała udziałw nagraniach dla

z udziałem znanych wykładowców oraz połączone z koncertami kursy

firmy Dux oper Cyganeria G. Pucciniego oraz wyróżnionej Fryde-

wykonawcze. Zainicjował także trzy popularne w regionie cykliczne im-

rykiem 2004 Manru IJ. Paderewskiego. Śpiewała wielokrotnie na

prezy konkursowe: Świdnickie Konfrontacje Młodych skrzypków, Dolno-

koncertach Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans, Fe-

śląskie Kolędowanie Chórów Szkół Muzycznych i Miniaturowe Zmagania

stiwalu Operowego w Luksemburgu, Festiwalu Operowego w Taj-

Najmłodszych Pianistów. Dzięki jego zabiegom w 2003 roku powstała

pej i Międzynarodowego Festiwalu Operowego w Turcji, ponadto

w Świdnicy również Społeczna Szkoła Muzyczna II st.

występowała na galach operowych, m.in. w Royal Festiwal Hall w Londynie, Beethoven Hall w Bonn i Musikhalle w Hamburgu.

Była wykładowcą mistrzowskich kursów wokalnych orazjurorem

Razem z pracą dydaktyczną i organizacyjną uprawiał intensywną pubIicystykę muzyczną. Jego sprawozdania, recenzje i artykuły drukowano w „Słowie Polskim", „Gazecie Zachodniej", „Warsaw Voice", „Trybunie

wielu konkursów. Ponadto była członkiem Zarządu Polskiego

Opolskiej”, „Odrze”, „Roczniku Wroclawskim" i „Ruchu Muzycznym". Był

Stowarzyszenia Pedagogów Śpiewu i prezesem Towarzystwa

też autorem licznych opracowań programów koncertowych i wydawnictw

Miłośników Muzyki Wokalnej im. Haliny Halskiej-Fijałkowskiej.

festiwalowych, redaktorem i współautorem wydawnictw jubileuszowych

Wykształciła wielu śpiewaków, m.in. Agnieszkę Franków-Żelazny,

Zdzisława Madeja, Magdalenę Kulig, Paulinę Boreczko, Annę Bernacką. Za swoją działalność artystyczną została wyróżniona odznakami „Zasłużony Działacz Kultury" i „Zasłużony dla Kultury

Polskiej”, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi. Zmarła 20 sierpnia 2015 roku.

różnych instytucji kulturalnych (m.in. Akademii Muzycznej, Wrocławskiego Oddziału SPAM). Opublikował kilka artykułów z dziedziny muzykologii i edytorstwa muzycznego. Za całokształt działalności przyznano mu odznakę „Zasłużony Działacz Kultury", dwukrotnie złotą odznakę „Zasłużony

dla Województwa Wrocławskiego i Miasta Wrocławia" oraz brązowy medal „Zasłużony Kulturze - Gloria Artis". Zmarł 19 stycznia 2016 roku.

[Opracowała Aleksandra Milcarz na podstawie: archiwum Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu; Leon Hanek, Wrocławscy kompozytorzy, muzykolodzy i publicyści, Wrocław 1985; Akademia Muzyczna im. K. Lipińskiego we Wrocławiu 1948-1988, red. Kazimierz Kościukiewicz, Wrocław 1988; Dorota Kanafa, „Podwale" 1947-1997, Wrocław 1997; Stanisław Dybowski, Słownik pianistów polskich, Warszawa 2003; Wrocławskie środowisko akademickie.

Twórcy i ich uczniowie 1945-2005, Wrocław 2007].

WCZESNA EDUKACJA MUZYCZNA

"...a M„..‹.„...m_.. “

Musical Analysis Hlsloria Theoria Praxis

RYSZARD ZOŁĘDZIEWSKI I

Sonoxystyka

'

KazimierzaSerockiego

.

'

w» $:

Ks/Iull „wanie puslmn .n lyslwznoj _ llilmll'ull (imm w

i

„

SAKSOFON AUOWY

` .\

. "iax

AKADEMIA.;

MUZYCZNA

nigrum '4 "W i m

óš

GAMa - pismo Akademii Muzycznei im. Karola lipińskiego we Wrocławiu Wydawca: Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, pl. Jana Pawła II nr 2. 50-043 Wroclaw

Zdjęcia w numerze: Lech Kwartowicz, Mariusz Mikołajczyk, Wiktor Rzeź owski, archiwum Biblioteki Państwowej w Berlinie, archiwum Biblioteki Raczyński w Poznaniu, archiwa uczelni, archiwum prywatne autorów, archiwa prywatne artystów.

RafałJendraszek - redaktor naczelny Krystian Kiełb - koncepcja merytoryczna

Korekta redakcyjna: Iwona Huchla Opracowanie graficzne: Milosz Wiercioch

Druk: Wrocławska Drukarnia Naukowa PAN im, Stanisława Kulczyńskiego Spa z 0.0.

p ł' zdf" A`

/

/

14m

i}

$‑.$J. Lu IMJ MŚJ! 1w2# \

_~ ~

Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu pl. Jana Pawła II nr2 50-043 Wrocław tel. 71 310 05 00,71 355 55 43

www.amuz.wroc.p|

$tM($lXDEMMMUZYCZN$lX im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu

i

jak marzenia stały się rzeczywistością

I i

Kampus Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu

i

I;

AKADEMIA MUZYCZNA

3

Szanowni Państwo,

im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu

KALENDARIUM POWSTAWANIA I I 992 - uzyskanie przez Akademię Muzytzną prawa własności $‑ nieruchomości zabudowanej przy ówczesnym placu I Maja nr 2 (aktualnie plac jana Pawla II nr 2) $‑ I 993 - przeniesienie siedziby Akademii Muzycznej do pozyskanego obiektu $‑ I996 - konkurs architektoniczny na koncepcję budowy Sali Koncertowej wraz z infrastrukturą, w bezpośrednim sąsiedztwie siedziby Akademii Muzycznej- koncepcja nie została wdrożona do realizacji I 200 I - uzyskanie prawa własności nieruchomości przy ul. Aleksandra Zelwerowicza 7-I I I 2005 - uzyskanie prawa własności nieruchomości przy ul. Aleksandra Zelwerowicza 3. 3a i 5

'i 2007-2008 - prace projektowe I 2009 (styczeń-wrzesień) - przeprowadzenie gruntownej przebudowy wraz z rozbudową obiektu położonego na posesji przy ul.Aleksandra Zelwerowicza 3a i 5 (budynek D) I 2009 (październik) - oddanie do eksploatacji i uroczyste otwarcie budynku D ' $‑ 20' 0 (maj) - podpisanie umowy o 'dofinansowanie projektu inwestycyjnego Rozbudowa Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu - Budowa sali muzycznodydaktycznej wraz z infrastrukturą. Źródła finansowania - środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko oraz środki z budżetu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego $‑ 20 I I (marzec) - rozpoczęcie budowy nowego obiektu (budynek E) I 20 I I (rnarzec) - uzyskanie prawa własności nieruchomości zabudowanej przy ul. Podwale |3 $‑ 20 I 3 (październik) - oddanie do eksploatacji i uroczyste otwarcie budynku E I 20 I 5 (sierpień-listopad) - restauracja zabytkowej elewacji historycznej części kampusu: budynki A, B i C

% AKADEMIA MUZYCZNA im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu

starania o budowę Sali KoncertowejAkademii

[w ‹ „~53 ‹

Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu mają długą historię. Można by rzec, że historię tę rozpoczynają marzenia przeszłych pokoleń. Musiało jednak minąć kilkadziesiąt lat. aby marzenia te stały się rzeczywistością.

Gdy w roku 2008 powierzono mi zaszczytna , , „. godność rektora. zdawałem sobie sprawę z faktu. że 'konieczna rozbudowa Uczelni, stworzenie w sercu Wrocławia nowoczesnego kampusu Akademii Muzycznej, a przede wszystkim budowa w ramach kampusu niezbędnej dla funkcjonowania Uczelni Sali Koncertowej, stanie się najtrudniejszym wyzwaniem, z którym przyjdzie zmierzyć się_ społeczności naszej Akademii. Dziś z satysfakcją mogę przyznać, że wielki wkład pracy zarówno moich poprzedników na stanowisku rektora Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. jak i wszystkich pracowników. którzy byli zaangażowani w reali' zację projektu rozbudowy kampusu Uczelni, zakończył się sukcesem.

Aktualnie kampus Uczelni składa się z dwóch części - obiektów historycznych, położonych od strony placu jana Pawła II oraz nowoczesnych obiektów, które powstały w ostatnich latach. od strony ul. Aleksandra Zelwerowicza. Część zabytkową z nowymi obiektami łączy budynek przy ul. Podwale I3, który Uczelnia zakupiła od Gminy Wrocław w roku 20l I. za symboliczny I% jego wartości. Użytkowanie obiektu rozpoczniemy w roku 20I7. Powstanie nowej części kampusu stało się możliwe dzięki

dofinansowaniu uzyskanemu ze środków Europejskiego ›Funduszu Rozwoju Regionalnego. Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko oraz z budżetu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Wszystkim. którzy przyczyniii się do naszego sukcesu. jakim było wzniesienie `nowej części kampusu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. w tym RT. nauczycielom akademickim pełniącym funkcje kierownicze zarówno weobecnej. jak i w poprzednich kadencjach. pracownikom administracji uczestniczącym w pracach koncepcyjnych. przygotowawczych iwykonawczych pragnę złożyć serdeczne podziękowania.

Niniejsza publikacja prezentuje powstawanie i funkcjonowanie obiektów .dydaktyczno-koncertowych składających się na nową część kampusu oraz

restaurację zabytkowej elewacji historycznej części kampusu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Z wyrazami szacunku i serdecznymi pozdrowieniami. prof. dr hab. Krystian Kiełb : Rektor Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu

I Budynek D' Przed/po rewitalizacji styczeń 2009 r.

$‑

październik 2009 r.

czerwiec 2009 r

AKADEMIA MUZYCZNA im, Karola Lipińskiego we Wrocławiu

Budynek D Korytarze

Kampus Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu

jAK MARZENIA STAŁY SIĘ RZECZYWISTOŚCIĄ

Budynek E Przygotowanie do inwestycji Umowę o dofinansowanie rozbudowy AMKL podpisują prof. Krystian Kiełb. RektorAMKL i Bogdan Zdrojewski. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego: 3l maja ZOIO r. i “vudu“

- “W311" $‑ „mmama

x

Umowę na wykonanie prac budowlanych podpisują prof. Krystian Kiełb. Rektor AMKL i Paweł lngacok. Dyrektor BUDIMEX S.A.; I7 lutego 20! I r.

\

3

IMM-,

f

' “ Titi`

i `› › '

'5

„

Makieta kampusu AMKL

' i

~

Podpisanie aktu erekcyjnego przez prof. Krystiana Kiełba.

Rektora AMKL, Bogdana Zdrojewskiego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Andrzeja Goławskiego.

Dyrektora BUDIMEX SA.; 26 września 20] I r.

' '”'i '

Umieszczenia aktu erekcyjnego w kamieniu

węgielnym dokonują prof. Krystian Kiełb.

Rektor AMKL i Bogdan Zdrojewski.

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego; 26 września 20| I r.

Symbolicznego wmurowania aktu erekcyjnego w kamieniu węgielnym dokonują pracownicy AMKL

Podpisanie aktu erekcyjnego przez Bogdana Zdrojewskiego, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego: 26 września 20l I r.

Kampus Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu

JAK MARZENIA STAŁY SIĘ RZECZYWISTOŚCIĄ

BudynekE

$‑ $‑

$, ' Budowa

Piac przed przekazaniem firmie budowlanej

Piac przed rozpoczęciem budowy. wiosna 20l l r.

-Ęł`äg`àą

wrzesien 20 iz r

: 2$t:2(8$ⱥ$‑20$K 20 I 2 r.

czerwiec 20| 3 r.

'grudzień 20l2 r. - korytarz

*marzec 2013 r;- Sala Koncertem

$‑ $‑

marzec 20I3 4'.- Sala Koncertowa '

Kampus Akademii MuzycznejIm. Karola Lipińskiego we Wrocławiu

jAK MARZENIA STAŁY SIĘ RZECZYWISTOŚCIĄ

$‑ Budynek E - _

2'

Uroczyste otwarcie Sali Koncertowej 26 października 20 I 3

Rahmel-zy b“SbWY budynku 5-

Od 'EWF-l' Micha! ŁumkprzedsmwnctelflrmleZBUD v

Prof. Grażyna Pstrokońska-

=

„

-Nawratil i prof.Tadeusz Zathey- odznaczeni Srebrn w MedalamiZasłużony Kultur:

$‑ “awd mnüćiąö'e

„

Paweł Frontmk. kierovmik budo przedstawiciel BUD_IMĘX S.Ą.: š ' ' bmá „

Gloria Artis

Prof. Agata MłynarskaKlonowska - odznaczona $‑

-aer

w JubileuszowyInauguruiący

Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis

Maestro Marek Piiarowski

ność Sali Koncertowej orkiem z rąk Ministra Bogdana Zdrojewskiego

Zloty Medal Zasłużony Kulan-Łe Gloria Artis

!astyarydiprezenwwanyd'npodcnsomrdaSaIi

›,

`odk-ąueizdrNormanSrmżniak,profJanuszJarczewski.

_ SKdnrmxkomzprof. KrystianKielb.Re!<torAMKL

Na pierwszym planie soliści: Stavros Charzipentidis.

JędrzeiTomczychgnieszka RehlisJoanna

Bogdan Zdrojewski. Minister Kulmry i Dziedzictwa Narodowego. prof. Krystian Kiełb, Rektor AMKL i

Zawartko oraz Maestro Marek Piiarowski

Maestro Marek Piiarowski

AKADEMIA MUZYCZNA im! Karola Lipińskiego we Wrocławiu

W

BudynekE

$‑ $‑

. i

Korytarz

Sala studia nagrań

Sala dydaktyczna

Sala dydaktyczna

$‑

Garaż podziemny

Kampus Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu

jAK MARZENIA STAŁY SIĘ RZECZYWISTOŚCIĄ

$‑ BudynekE $‑ _

Ę" `aę- §3**

a *w

.

„Sala Koncertowa; VII LetMademia Muzyczna. ikonce@ uczestników; 3-8 lipca 20l5 r.

`Rwa

.„ mr”

YP

$‑ „

:Ckm sęęłg ` grudnia 20I4EĹ i

Sala prób; Sympozjum Metodyczne Nauczanie `'\ \

początkowe gry na instrumentach dętych

i strunowych; 27-28 lutego 20j6 r.

r"

,

$A

Zajęcia w sali audytoryjnej prowadzi dr Dariusz Galewski

\

`\

Zajęcia w sali organowej

\

Zajęcia w sa I $‑ $ſ

prowadzi dr hab. Piotr Rojek

X

Lejmardgwsztyniak

‹

k

$‑

$‑

Zajęcia w sali dydaktycznej prowadzi dr hab. Zbigniew Faryniarz. prof. nadzw.

Sala ćwiczeń

"t 1

Sala dydaktyczna; Międzynarodowe Sympozjum Metodyczne Nauczanie początkowe gry na instrumentach dętych; 2I-22 lutego 20I5 r. $‑

i

Sala dydaktyczna Studia Kompozycji v Komputerowej; Festiwai Wyobraźni Muzycznej mYear 20l6; I8-20 marca 20l6 r. `

„

37. J( *Vnm

Hoi główny;Wysœwa skrzypiec z kolekcji prywatnej, Sympozjum Metodyczne Nauczanie $‑ początkowe gry na _instrumentach dętych i strunowych; 27-28 lutego 20l6 r.

% AKADEMIA MUZYCZNA im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu

Gmach głównyi- budynekA $J

`

przedlpodczas/po rewitalizacji

sierpień 20 I 5 r.

sierpien ZOIS r.

wrzesień 20! 5 r,

:gstopad ZOIS r.

wrzesień 20| 5 r.

hpiecxlistopad 2015 r.

!aptec'šxstopad :OIS r

Historyczna część. kampusu AM KL - budynki A, B i C po rewitalizacji

'Ifiii $:

Hiii??? 51%,:

:-

„,:ĹMĘĘ

. J! @Ulli

Kampus Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu

JAK MARZENIA STAŁY SIĘ RZECZYWISTOŚCIĄ

A“

Opracowanie merytoryczne:

-

prof. dr hab. Krystian Kiełb. Rafal jendraszek, Biuro Promoqi i Organizacji imprez AMKL Zdjęcia: Adam Hawałej, Lech Kwartowicz. Mariusz Mikołajczyk.

Wiktor Rzeżuchowski. Krzysztof Smyk, archiwum AMKL Projekt grañczny: Robert Leonhard

Ministerstwo

Kultury

" ' ' I DZIedZItha Naradowego I

FRASTRUKTURA 'l RODOWISKO

NARODOWA STRATEGIA SPÓJNOŚCI

Restauracja zabytkowej elewacji historycznej części kampusu Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wroclawiu - budynkuA, B i C współfinansowana z dotacji celowej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

% AKADEMIA MUZYCZNA

im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu

""'""“°'”$“^

EUROPEJSKI FUNDUSZ

ROZWOJU REGIONALNEGO

Projekt Rozbudowa Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu - Budowa sali muzyczno-dydaktycznej wraz z infrastrukturą współfinansowany przez Unię Europejską ze środków

Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Infrastruktura i Środowisko.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.