1. นายพีระพันธ์
2. น.พ.พัฒนัตถ์
3. นางกรวรรณ
อย่างมากในการท�ากับข้าว
3 คนชอบกับข้าวฝีมือคุณย่ามากแค่ไหน
ด้วยเหตุที่คุณแม่อัมพรท�างานหนักมากมาตลอด เพื่อหารายได้เลี้ยงดู
สุขภาพของคุณแม่อัมพรทรุดลงมากอย่างเห็นได้ชัด
ผลกระทบอย่างหนักต่อระบบการท�างานของร่างกาย และความคิดการ จดจ�า
แม่สามีพูดก่อนฉันจะแต่งงานกับสามีแล้วว่า
ฉันมองเห็นคือแม่สามี
(ชื่อเล่นของฉัน) น่ารักไหม”
คนตรงโกหกใครไม่เป็น
ใจในค�าพูดแม่
ตาจึงดูเด่นกว่าทุกสิ่งบนใบหน้า
แม่จึงเป็นคนเลี้ยงเจ้ากล้าตั้งแต่สามวันหลังคลอด เพราะฉันไป
ปฏิบัติงานเป็นแพทย์ประจ�าบ้าน
นี้ก็เพราะเป็นภูมิแพ้
จัดระเบียบชีวิตใหม่ เพราะท�างานมากไป
ซึ่งสมัยนั้นก็ไม่ได้เขียนมากมายอะไร
เขียนมาก สามีพยายามโน้มน้าวฉันโดยบอกว่า
สักกี่คนที่อยากจะอ่าน
ทุกครั้งที่คนถาม ท่านจะเล่าเรื่องนี้ซ�้าได้นับร้อยนับพันครั้ง
มีกุ้งทอดกระเทียมพริกไทยราดข้าวและถั่วแดงต้มที่มัก
อยู่ในความทรงจ�า ท่านท�าให้ความเป็นอยู่และคุณภาพชีวิตผมดีมาก เคยมี สมัยผมเป็นเด็กมัธยมปลายลืมมือถือ คุณย่าขึ้นรถเมล์จากอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ
เพื่อน�ามือถือไปให้ถึงโรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ์
ท่านก็จะคอยจัดแจงให้ทุกคนได้มีความสุขในวันจัดเลี้ยง
แม้กระทั่งการอยู่ในโรงพยาบาลด้วยภาวะระบบทางเดินหายใจ ระบบหัวใจและการไหลเวียนเลือด
ท่านให้คอยตัดเย็บเสื้อผ้า
บริหารร่างกาย
คุณแม่คุณพ่อผมยังเป็นเบื้องหลังการสนับสนุนด้านยารักษาโรค
รู้จักและเล่าเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยของคนนั้น
สถาบันพระมหากษัตริย์
หวังว่าท่านจะได้รับความรู้สึกและพลังด้านบวกอันดีที่คุณย่าส่งต่อให้กับ
เมื่อถึงกาลต้นไม้ได้โค่นหัก
หลังเป็นหลักร่มโพธิ์ไทรอันใหญ่หลวง
เลี้ยงลูกหลานจนเติบใหญ่ได้ทั้งปวง ราวรุ้งร่วงจากไปอาลัยแด
เป็นช่างตัดเสื้อประตูน�้า เช้ายันค�่าเหนื่อยเพียงใดไม่แยแส สองแขนโอบลูกไว้ไม่เปลี่ยนแปร ความเป็นแม่หนักเพียงใดไม่ท้อเลย
ยอมท�างานอาบเหงื่อเพื่อลูกรัก ภาระหนักเพียงใดไม่เฉลย จนจบปริญญาทุกคนพ้นอกเอย แม่ไม่เคยบ่นพร�่าตนล�าเค็ญ
สง่างามมีศักดิ์ศรีมีศรัทธา สร้างคุณค่ามากมายไม่วายวาง
แม่ตัดชุดชมพูขาวราวกันยา งามล�้าค่าฝีมือคือเชิงช่าง
บอกเป็นชุดสุดท้ายหมายเป็นลาง ก่อนจากจางให้จดจ�าแม่ร�่าลา แม่เหน็ดเหนื่อยไม่น้อยมาเนิ่นนาน แต่เบิกบานยิ่งใหญ่ในคุณค่า ทุกส�าเร็จสมใจที่ได้มา ย่อมรู้ว่าแม่ช่วยเหลือเอื้ออาทร
เมื่อถึงกาลต้นไม้ใหญ่ได้โค่นหัก ซึ้งตระหนักรักไซร้ไม่ถ่ายถอน แม้เข้าใจธรรมดายังอาวรณ์ ใจขาดรอนอาลัยรักสุดหักใจ
ขอแม่สู่สุคตินิรทุกข์ เสวยสุขสรวงสวรรค์อันสดใส เป็นทวยเทพคุ้มครองผองไผท น�้าตาไหลส่งแม่มาครานี้เทอญ
แม่เป็นคนฉลาด มีความขยันขันแข็ง มีศิลปะงดงามในตัวเอง จึงได้
เอาชนะอุปสรรคในชีวิตของตนเองมาโดยตลอด สิ่งเหล่านี้ถ่ายทอดมาถึง
ความรักและห่วงใย
ความห่วงใยเสมอ
Grandma
I never thought this day would come.
Ever since I was a child, still remember the warm, cozy, and welcome feeling that grandma give to everyone who came to this house. The gentleness she gives would heal me from the pain I get from this world. I will cherish those feelings you gave and share it to others like you always did.
Thank you for everything.
I know you will always be here with me.
Anekwit Leelasathapornkij
และพี่สาวของแม่ ออกไปท�างานบ้านไร่ปลายนาเป็นเวลาหลายวัน เป็นคน
ชอบอ่านหนังสือมาตั้งแต่เด็ก อ่านได้ทุกเล่มที่หามาอ่านได้
แม่จึงมีอาชีพออกแบบตัดเย็บเสื้อผ้าเป็นตั้งแต่นั้นมา การเรียนออกแบบ ตัดเย็บเสื้อผ้าที่นี่ท�าให้แม่ได้พบเพื่อนที่ดีที่สุด ช่วยเหลือเกื้อกูลกันมา
ได้ติดต่อไปมาหาสู่เยี่ยมเยียนกัน
ปรับปรุงอาคารพาณิชย์ตึกแถวใกล้บ้านย่านประตูน�้ า กลายเป็นหอพัก หญิง และขายอาหารหน้าร้านเสื้อผ้า
เลยว่าเพราะการเดินทางทั้งหมดของชีวิตหนึ่งน� า พาอีกหลายไปข้างหน้า
รอยยิ้มและเสียงหัวเราะจะคาค้างอยู่ในทรงจ�า การจากลาไม่นิรันดร์เพราะ
จะคงอยู่อย่างนั้นในห้วงทรงจ�าของทุกคนเสมอไป ไม่ใช่ตั้งค่าที่จะขอมาได้
แต่เสมอไปในใจเราทุกคนยังอนุญาต คุณยายจะอยู่เสมอไปในใจเราทุกคน
รู้สึกเหนื่อยล้า การได้กอดคุณยายเป็นการเพิ่มพลังให้มีแรงสู้ต่อไปเสมอ
คุณยายเป็นผู้สอนทั้งความรู้และการใช้ชีวิต
มาเพราะเมาเครื่องบิน
ต้อมได้ไม่รู้ลืม )
แม่จึงเป็นที่รักและเคารพของญาติพี่น้อง
ทุกคนไม่มากก็น้อย
การสื่อสารท�าได้ด้วย
มากถึงขนาดที่ต้องคิดเตรียมการเรื่องงานพิธีต่าง ๆ แต่แม่ก็ผ่านพ้นมาได้
ก็แทบจะไม่รับแล้ว...
เรื่องราวของแม่เต็มไปด้วยความหมายแม้จนสุดท้ายของลมหายใจ
พร้อมบอกว่าเราจะผ่านเรื่องยาก
เราจากกันแค่ร่างกายนะคะแม่ .....ต้อมคงต้องปรับตัวปรับใจให้
ชินว่า...ไม่มีแม่ที่ต้องไปหาทุกวันแล้ว...ไม่มีแม่ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้
ออกมานั่งเล่นชื่นชมดอกไม้ ต้นไม้
ในชีวิต...บอกให้คุณย่าพักผ่อน...ไม่ต้องเป็นห่วงลูกหลานแล้วค่ะ”
Special Thanks
