Η πόλη ζει | τ.79

STREET STREET

PRESS PRESS 79//10-20 70//09-19

ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ Η ΠΟΛΗ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΦΙΓΟΥΡΕΣ DELIVERY-COURIER-

Ο ΗΛΙΟΣ Ο ΠΡΑΣΙΝΟΣ

Η ΠΟΙΗΣΗ ΔΕΝ ΕΒΛΑΨΕ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ

Σσσσς! ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΙ

ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ ΚΑΙ

ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΤΕΡΟΙ

ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

ΣΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ

ΤΩΝ ΧΕΙΜΕΡΙΝΩΝ ΚΟΛΥΜΒΗΤΩΝ

Το Caracas των Εξαρχείων ΣΑΝ ΣΚΗΝΙΚΌ ΤΑΙΝΊΑΣ...

ΟΙ ΓΕΎΣΕΙΣ…

Γουστόζικος, ταξιδιάρικος και cozy χώρος, που ακολουθεί την αισθητική των ευρωπαϊκών bistrot, βρήκε τη γωνιά που του ταιριάζει στα Εξάρχεια, με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και ατμόσφαιρα. Ο Δημήτρης και ο Νίκος, οι άνθρωποι πίσω από την ιδέα, θέλησαν να δημιουργήσουν έναν χώρο που να μοιάζει σαν συνέχεια της γειτονιάς. Και τα κατάφεραν, με τη βοήθεια του Άλεξ Πετράκη που επιμελήθηκε τη διακόσμηση. Λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά, δημιουργούν ένα καλλιτεχνικό σκηνικό. Όσο για το όνομα; Πιο ταιριαστό δεν θα μπορούσαν να βρουν. Καλλιτεχνικό και αγωνιστικό όπως τα Εξάρχεια.

Όλες τι ώρες της ημέρας, το Caracas κρύβει γευστικές εκπλήξεις. Ανοίγει από τις 07.00 το πρωί για να προσφέρει ενέργεια με τον εκλεκτό καφέ και τα ιδιαίτερα snacks, ενώ δε λείπουν και τα refreshments με τη σπιτική λεμονάδα να πρωταγωνιστεί στη γεύση. Από το μεσημέρι και μετά, ένα πολύ ιδιαίτερο μενού, δια χειρός Ελένης Αλειφέρη, έρχεται για να ικανοποιήσει ακόμη και τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο.

Σε μια Αθήνα που ποτέ δεν μένει στάσιμη, νέα μαγαζιά κάνουν την εμφάνισή τους βάζοντας το δικό τους λιθαράκι στην ομορφιά της πόλης που αγαπάμε. Ένα από αυτά; Το Caracas που άνοιξε τις πόρτες του στην Ιπποκράτους μόλις πριν από δύο εβδομάδες.

Η ΝΎΧΤΑ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΊΩΝ... Για νύχτες μαγικές, το αλκοόλ φτιάχνει τη διάθεση και χαλαρώνει τους ρυθμούς. Στο Caracas, σε περιμένει αυθεντική και μεγάλη μπάρα, με κλασικά και premium ποτά, απλά και signature cocktails, ενημερωμένη λίστα κρασιών, draft και εμφιαλωμένες μπύρες. Όμως, ο “βασιλιάς” δεν είναι άλλος από το ρούμι. Το διάσημο ποτό που φέρνει τη Λατινική Αμερική στο ποτήρι σου έχει την τιμητική του στο Caracas, συμπεριλαμβάνοντας στον κατάλογο μεγάλη ποικιλία από απλές, αλλά και ιδιαίτερες μάρκες, που οι λάτρεις του ρουμιού (και όχι μόνο) πρέπει να τις ανακαλύψουν.

CARACAS CAFE · BAR Ιπποκράτους 153 Αθήνα like us, follow us

Τ.: 211 01 28 985

www.ipolizei.gr

Γνώμες

H ΠΟΛΗ ΖΕΙ

79//10-20

STREET

PRESS

ΣΣΣΣΣ… Κοινώς λίγη ησυχία. Βέβαια αν κάποιος θέλει να μιλήσει, να φωνάξει, να κραυγάσει ας το κάνει. Δημοκρατία δεν έχουμε; Άρα ο καθένας μπορεί να λέει και να κάνει ό,τι θέλει. Ήθελα να φτιάξουμε ένα σκίτσο και να το έχουμε για εξώφυλλο. Η αλήθεια είναι πως ψιλοφοβήθηκα. Θα απεικόνιζε τον Χριστό και τον Μωάμεθ να έχουν το δάχτυλο στο στόμα και να καλούν σε σιγή. Ένα απόκοσμο και θεϊκό σσσσς... Είναι κατανοητό γιατί δεν το κάνουμε και απλώς το περιγράφω; Γιατί θα προκαλούσε μάλλον το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που θα προσδοκούσαμε. Στην περίοδο που ζούμε δεν υπάρχει χρόνος για σκέψη και στοχασμό. Υπάρχει πολύ φασαρία και κραυγή. Το σσσς! θα πήγαινε προς δύο κατευθύνσεις. Προς τους ακραίους της όποιας θρησκείας. Αυτούς που δεν μπορούν να ανεχτούν τον διπλανό τους, που τον θεωρούν εχθρό, υπανάπτυκτο, μίασμα και ό,τι άλλο. Είτε είναι Χριστιανοί είτε Μουσουλμάνοι, Ινδουιστές κλπ. Και βέβαια ο Χριστός θα απευθυνόταν στους Χριστιανούς και ο Μωάμεθ στους Μουσουλμάνους. Ο κάθε ένας με το δικό του φορτίο λοιπόν. Με τους δικούς του μισαλλόδοξους και μάρτυρες της όποιας πίστης. Η δεύτερη κατεύθυνση θα ήταν προς όλους αυτούς που δεν σέβονται, δε νιώθουν την πίστη του άλλου, είτε είναι Χριστιανός, είτε Βουδιστής, είτε Μουσουλμάνος. Είναι άλλο η κριτική και άλλο η σάτιρα και ο εμπαιγμός. Οπότε προσωπικά αισθάνομαι άβολα με γελοιογραφίες που σατιρίζουν την πίστη των ανθρώπων. Αν και άθεος, έχω καταλάβει πως με το θείο δεν ξεμπερδεύεις εύκολα. Πως ο άνθρωπος το χει ανάγκη. Και πως ο χλευασμός στις θρησκείες μάλλον φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα.

ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΎΧΟΣ ΈΓΡΑΨΑΝ Άντα Κουγιά Γκανιάν Σοφία Αργύρη Θράσος Καμινάκης Άννα Στάϊκου Χρύσανθος Ξάνθης Χριστίνα Αγγελακοπούλου Θανάσης Καρανίκας Φώντας Λάδης Παντελής Αμπαζής Δημήτρης Προύσαλης Λέανδρος Σλάβης Μάκης Διόγος Μαντώ Βλάχου Σταύρος Μπουγκάς Αθηνά Γρέκα Άγις Ζήτα Αλέξης Μητσοτάκης Βαγγέλης Νικολαΐδης Νίκος Βουλαλάς Νταίζη Ντάκου Θανάσης Βέμπος

ΘΈΜΑΤΑ

Μα κριτική θα γίνεται; Είναι το όπιο των λαών; Υπάρχει ένα θεοκρατικό κατεστημένο; Και άλλες πολλές εύλογες ερωτήσεις. Είμαι υπέρ της κριτικής στα θρησκευτικά κατεστημένα που τις περισσότερες φορές ήταν και είναι άρρηκτα δεμένα με τις πολιτικές εξουσίες. Ο τρόπος όμως δεν μπορεί να ακυρώνει την ανάγκη του κόσμου να πιστέψει σε κάτι ανώτερο από αυτόν. Όπως το έχει δηλαδή στο μυαλό του εδώ και χιλιετίες.

[ Η ΠΟΙΗΣΗ ΔΕΝ ΕΒΛΑΨΕ ΠΟΤΕ ΚΑΝΈΝΑΝ ] ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΩΝ ΧΕΙΜΕΡΙΝΩΝ ΚΟΛΥΜΒΗΤΩΝ

Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, ο ακραίος Ισλαμισμός ή αλλιώς Ισλαμοφασισμός αναπτύσσεται επικίνδυνα όλο και περισσότερο. Η δαιμονοποίηση του Ισλάμ και των μουσουλμάνων, η ισλαμοφοβία, πόσο θα βοηθήσει; Πόσο ευθύνεται η ΄΄Χριστιανική Δύση’’ για την ανατίναξη των περιοχών που ζουν τέτοιοι πληθυσμοί; Πόσο αποτελεσματικοί είναι οι αστεϊσμοί με το Κοράνι και τον Προφήτη; Εδώ δεν μιλάμε για το αν κάποιος έχει τυπικά το δικαίωμα να σατιρίσει - που το έχει- αλλά για το τι γεννά αυτή η σάτιρα.

[ Ο ΗΛΙΟΣ Ο ΠΡΑΣΙΝΟΣ ] ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΤΕΡΟΙ

Λίγη ησυχία λοιπόν, σκέψη και προσπάθεια να αμβλυνθούν τα επιθετικά στοιχεία των θρησκειών, όλων των θρησκειών. Μέχρι κάποια μέρα, οι “θεότητες” να είναι η ψυχή των ανθρώπων χωρίς διαμεσολαβητές και θρησκευτικούς πολέμους.

Η ΠΟΛΗ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΙΣ ΦΙΓΟΥΡΕΣ

ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΞΑΝΘΗΣ

info@ipolizei.gr για διαφήμιση και οικονομικές προτάσεις για φωτογραφίες, κείμενα, κριτικές Διαφήμιση: Μαριάννα Παπαγεωργίου // Σπύρος Αποστολόπουλος // Νικολέττα Βήκου // Χριστίνα Αγγελακοπούλου Ενημερωθείτε για την προβολή σας στο site μας. Η εμβέλειά μας πλέον όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας. Πληροφορίες: 694 45 63 904 Ατελιέ: Ηρώ Πιτσικάλη // Μυρτώ Στέλιου

[ ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ]

WWW. ipolizei. gr [ΕΚΔΟΣΗ]

Λογότυπο Γραφικές Τέχνες www.logotypo.com.gr Θήρας 19, Κυψέλη Τ.: 210 82 29 040, 210 82 29 604 ISSN: 2623-4068

Scan me

ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΎΤΕΡΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΗ ΜΟΥΣΙΚΉ

www.galaxy92.gr

Μια διαφορετική προσέγγιση στους στίχους των

Η ποίηση και η θάλασσα δεν είναι χειμερινά σπορ… αλλά «άλλοι πέφτουν μέσα τους για να τις κολυμπήσουν κι άλλοι για να πνιγούν» όπως έλεγε κι ένα συγχωρεμένος αδελφός(1)… Όταν λοιπόν κολυμπάς στα απάτητα νερά με καθαρά παιδιά που δεν φοβούνται ούτε το κολύμπι, ούτε τον πνιγμό, αφού «είναι το νερό που φωνάζει, γιατί έχει καιρό να πνιγεί κανείς»(2), τότε ο χειμερινός σου οίστρος είναι καλοκαιρινός μαΐστρος, κι ο βραδινός σου περίπατος, πρωινός αναστεναγμός κι η υδρορροή σε πάει καταμεσής στο πέλαγο και το φιλί το δίνεις και δεν το ζητάς πίσω… Αυτά με μάθανε εμένα οι Χειμερινοί Κολυμβητές κι ομολογώ πως «καμιά φορά το άπειρο στάζει σταλαγματιά – σταλαγματιά»(3) κι εγώ του ανήκω όπως όλοι μας.

• Σκίτσα Μυρτώ Στέλιου ig: mirto_ps

• Κείμενα Θράσος Καμινάκης Μικρό Πολυτεχνείο

(1)Κωστής Παπαγιώργης (2)Georg Büchner (3)James Joyce

01

Όχι άλλα κλάματα, όμορφες

| Σαίξπηρ, Πολύ κακό για το τίποτα, Πρ.Β’ Σκ.3 | Μτφρ: Βασίλης Ρώτας

Όχι άλλα δάκρυα, όμορφες, όχι άλλα δάκρυα πια Πάντα ήταν οι άντρες άπιστοι και πλάνοι Με τόνα πόδι στο γυαλό και τ’άλλο στη στεριά Ποτέ δε σταματάν σ’ ένα λιμάνι Μην κλαίτε πια Κι ας έχουν γεια Χαρές εσείς και γέλια Και ξαλαφρώστε την καρδιά Με τραλαρό και τραλαρά Και τραλαραλαρέλια Μη μοιρολόγια θλιβερά, μη μοιρολόγια πια Του πόνου αχούς και του καημού τραγούδια Έτσι ήταν πάντα των αντρών το ψέμα κι η απιστία Αφότου η γη πρωτόβγαλε λουλούδια Των αντρών δεν είναι οι γυναίκες κι οι άντρες δεν είναι των γυναικών… Και πάντοτε θα λούονται μονάχοι και μονάχες στου απαρηγόρητου βυθού τους τα ρηχά και τα ευτελή. Μην και δεν το μάθατε, το λέω…

02

Από το πάρκο στην Μυροβόλο | Στίχοι:

Αργύρης Μπακιρτζής

Από το πάρκο στη Μυροβόλο Το μηχανάκι αστράφτει στον ήλιο Αντανακλά το χαμόγελό σου Και με διαλύει στο φως Τα αχτένιστα μαλλιά σου καλέ μου Χτες ήταν καλοχτενισμένα δείχναν πως θα παχύνεις κι οι μπότες που δε φοράς ποτέ σου είχανε γίνει σύμβολο Ένα φιλάκι δεν είναι δράμα μη το παιδεύεις με τόσες ιδέες κι έτσι από δράμα σε δράμα ξεπέφτεις και επανάσταση πάλι ζητάς πες στου μπαμπά σου όταν σε φιλάει να μη φοράει τα μαύρα γυαλιά γιατί σκιάζουν τα ωραία σου μάτια και μες στην σκιά τους τούς άλλους κοιτάς Από το πάρκο στη Μυροβόλο Το μηχανάκι αστράφτει στον ήλιο Αντανακλά το χαμόγελό σου Και με εκτινάσσει στο φως

Το φιλί και το σκοτάδι με μεθύσανε ένα βράδυ, το φιλί το πίνω αν τύχει, το σκοτάδι είναι η τύχη, κι αν η τύχη μου διψάει, θα με πιει και θα με φάει. Αυτά φοβούμαι…

03

Το πολλαπλό σου είδωλο

| Στίχοι: Αργύρης Μπακιρτζής

Ήρθες κι απόψε βιαστικά για λίγα χάδια και φιλιά και χάθηκες στη νύχτα Σ ‘αυτό το κρύο τον καιρό μέσα στο σπίτι μοναχός διαβάζω - τραγουδάω Κι ενώ ακούω το χιονιά το πολλαπλό σου είδωλο στα κρύσταλλα κοιτάζω Θέλεις; - Θέλω πάντα! Έχεις κέφι; - Έχω πάντα! Ίσως έρθω...

- Έλ᾽ αμέσως, μωρό μου! Δε θέλω!

- Μην έρθεις... Δεν έχω κέφι!

- Μην έρθεις... Ίσως έρθω...

- Μην περάσεις, μωρό μου. Συχνάζεις στο μικρό καφέ, κι εγώ στη Μυροβόλο Έτσι που όσο κι αν θέλουμε, ποτές δεν θα ιδωθούμε Εγώ ξυπνώ απ’ τις εφτά, κι εσύ το μεσημέρι κι όταν τινάζω τα χαλιά, στο βόλεϊ πάντα τρέχεις Στην παμπ πηγαίνεις στις εννιά, εγώ έντεκα με μία Έτσι που όσο κι αν θέλουμε, ποτές δεν θα ιδωθούμε Μα πού θα πάει ο καιρός, κι οι βουλισμένοι χρόνοι Θε να ‘ρθει κάποιο σούρουπο ξανά ν’ ανταμωθούμε

Το αδύνατο με πλάνεψε και είπα να το κάνω δυνατό. Το δυνατό με μίσησε και είπα να του πω να μ’ αγαπήσει. Το αγαπητό με έδιωξε κι αγαπητό δεν έχω πια να παίξω. Το παίξιμο με άφησε από παιδί να δένομαι μαζί του. Το δέσιμο δεν το ‘κοψα, κι ούτε και θα το κόψω. Το κόψιμο με μάτωσε και σου ‘φερα τα αίματα για δώρο. Το δώρο μου το γύρισες, όπως γυρνάνε πίσω δαχτυλίδια. Τα δαχτυλίδια αδύνατον στα δάχτυλα να μην αφήσουν μαύρο. Το μαύρο με γονάτισε και αδύνατον να το γυρίσω σε άσπρο. Το αδύνατο με πλάνεψε και πάλι απ’ την αρχή θα βρω το τέλος.-

04

Όταν θα ‘ρθει το καλοκαίρι

| Στίχοι: Αργύρης Μπακιρτζής Όταν θα’ρθεί το καλοκαίρι Κι οι δυο θα πάμε σ’άλλα μέρη Όταν θα’ρθεί το καλοκαίρι Όμως δε θα’χω πλέον χέρι Όταν θα’ρθεί το καλοκαίρι Με άλλους θα’σαι σ’άλλα μέρη Σε θάλασσες και σ’ακρογιάλια Σε άλλους θα κερνάς τα χάδια Κι εγώ τ’αστέρια θα κοιτάζω Και χαρακτήρα δε θ’αλλάζω

Οι άλλοι σε γιορτάσανε πολύ, ποτέ δεν σε γιορτάσανε αυτοί, που ήτανε για σένα. Οι άλλοι στο ξοδέψαν το φιλί, που το ‘σπερνες σε χώμα από χαρτί, και ξέχασες εσένα.

05

Το ίδιο κάνει

| Στίχοι: Αργύρης Μπακιρτζής

Αν δε σε δω στις έξι δεν πειράζει Ίσως βρεθούμε στις οκτώ ίσως στις δέκα Κι αν αύριο σε δω το ίδιο κάνει Αφού μωρό μου σ’ αγαπώ και μ’ αγαπάς το ίδιο κάνει να σ’ αγαπώ μέσα στους άλλους

Πάντα έμενα πίσω τα καλοκαίρια να περιμένω να μου δώκουνε νόημα οι γρίλιες από τα παραθύρια και να φαντάζομαι πως είναι να λούεται «η αγάπη μου στο Γουαδαλκιβίρ», κι έτσι απλά να ορίζομαι Ζενίθ σου και Ναδίρ.

06

Τραίνο εξορίας | Στίχοι:

Τασούλα Ταχτσίδου Στὴν ἀγορά, Σάββατο βράδυ χωρὶς παλτὸ καὶ δίχως χάδι μέσα στὸν κόσμο τὴ ματιά σου ἀναζητῶ βλέπω ἄλλα ἀπὸ κεῖνα ποῦ ποθῶ. Νὰ ξέρω θέλω ποιὸν κοιτᾶς, μὲ ποιὸν ταιριάζεις ἂν καίγεσαι ἀργὰ κι ἀναστενάζεις νὰ ρίχνω σπίρτο καὶ ἁλάτι στὴν πληγὴ φτάνει ὁ πόνος ποὺ πονάω νά ῾σαι σύ. Ἡ ἀγάπη μου εἶναι τραῖνο ἐξορίας σὲ πάει κι ἐσὺ κρυφογελᾶς ἀπ’ τὸ παράθυρό σου μὲ κοιτάζεις μὰ ὅ, τι μένει πίσω τὸ ξεχνᾶς. Στὴν ἀγορά, Σάββατο βράδυ χωρὶς φιλὶ καὶ τὸ μυαλὸ ρημάδι θέλω ἡ σκέψη μου γιὰ σένα νὰ καεῖ κι ἀπὸ τὶς στάχτες πάλι ἐσένα νὰ σκεφτεῖ. Τρελὸς κι αὐτὸς ποὺ κυνηγάει μιὰ ὀπτασία ποὺ ψάχνει τὴ δική του τιμωρία ὥρα τὴν ὥρα, ξέρω, θά ῾ρθει νὰ μὲ βρεῖ θά ῾ναι ἡ ματιά σου μὰ δὲ θὰ κοιτᾶς ἐσύ.

Τα Σαββατόβραδα τα λένε αλλιώς εκεί που εγώ συχνάζω: τα λένε πυρκαγιές, τα λένε απόνερα, τα λένε αναφιλητά, τα λένε σαγιονάρες, τα λένε σπίρτα από κερί, τα λένε καραμέλες, τα λένε πικραμύγδαλα, τα λένε μαγισάκια, τα λένε και κωλόπαιδα που δεν φοράν βρακάκι.

07

Το Φάρμακο

| Στίχοι: Βασίλης Γαντζίας

Τὸ ντὶ-ντὶ-τί, τὸ ντὶ-ντὶ-τί, εἶν᾿ ἕνα φάρμακο πολὺ ἐξαιρετικό. Μᾶς τό ῾στειλε ὁ Τρούμαν ἀπ’ τὴν Ἀμερική, τὸ φάρμακο ποὺ λέμε ντὶ-ντὶ-τί, τὸ ντὶ-ντὶ-τί, τὸ ντὶ-ντὶ-τὶ εἶν’ ἕνα φάρμακο πολὺ ἐξαιρετικό. Σκοτώνει τοὺς κορέους, ψύλλους κι ἀρουραίους, τὸ φάρμακο ποὺ λέμε ντὶ-ντὶ-τί, τὸ ντὶ-ντὶ-τί, τὸ ντὶ-ντὶ-τὶ εἶν᾿ ἕνα φάρμακο πολὺ ἐξαιρετικό. Τὸ ντὶ-ντὶ-τί, τὸ ντὶ-ντὶ-τί, εἶν᾿ ἕνα φάρμακο πολὺ ἐξαιρετικό. Μᾶς τὸ ῾στειλε ὁ Μεγάλος ἀπ’ τὴν Ἀμερική, τὸ φάρμακο ποὺ λέμε ντὶ-ντὶ-τί, τὸ ντὶ-ντὶ-τί, τὸ ντὶ-ντὶ-τὶ εἶν᾿ ἕνα φάρμακο πολὺ ἐξαιρετικό. Τὸ βάζουμε στὴν τράμπα καὶ κάνει φς, φς, τὸ φάρμακο ποὺ λέμε ντὶ-ντὶ-τί, τὸ ντὶ-ντὶ-τί, τὸ ντὶ-ντὶ-τὶ εἶν’ ἕνα φάρμακο καπιταλιστικό.

Φαρμάκια έπινα σωρό, μα σαν αυτό κανένα, το άγριο και το ξερό, που φύλαξες για μένα, κι από το φάρμακο αυτό, που κι άλλοι λεν να πιούνε, το φίδι το φαρμακερό του έρωτα ξυπνούνε, κι από τον έρωτα κι εσύ, κι εγώ και τα φαρμάκια, πήραμε σάρκα και οστά και λέμε τραγουδάκια, φαρμακολυτραθάνατα και ανειπωτιποτάκια…

«Δεν υπάρχει άνθρωπος πιο αφύσικος από εμένα, στο κάτω-κάτω δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να γίνω όσο πιο αφύσικος γίνεται». Φράνσις Μπέικον (1909-1992) Σήμερα επισκέπτομαι την αγαπημένη μου τρώγλη. Αυτό το μαγαζί δεν υπάρχει. Θυμίζει βερολινέζικο καμπαρέ («με τύφο», όπως λέει μια φίλη ζωγράφος), ασφυκτικά γεμάτο με υπεραιωνόβια έπιπλα, κάτι ξεχαρβαλωμένες βελούδινες πολυθρόνες Μπελ-Επόκ, γκαζόλαμπες και κηροπήγια σαν από ταινία του δράκουλα, τραπέζια από καρούλια καλωδίου μεγάλα σαν βαρέλια και στο βάθος μια αυτοσχέδια σκηνή που θα ζήλευε και η Σαουμπίνε, όπου πάνω της φλέγονται κάθε λογής μεθυσμένες ψυχές σε παραληρηματικές αιφνίδιες περφόρμανς, αφού οι άνθρωποι δεν συγχωρούν αυτούς που από έρωτα εκπέσανε. Το μαγαζί αυτό αντιστέκεται σθεναρά στην κορεκτίλα της εποχής, σερβίροντας τα πιο φρέσκα θαλασσινά και φίνα αποστάγματα σε ένα πολύχρωμο πλήθος απροσδιόριστου φύλου, από γλοιωδώς επιτυχημένα στελέχια, τραπεζικούς μετα-γιάπηδες κι ανερχόμενους πολιτικάντηδες μέχρι λούμπεν καλλιτέχνες του εικαστικού κι εκδοτικού υποκόσμου, νταβατζήδες και μπράβους. Μου ανοίγει την πόρτα με μια θεατρική υπόκλιση ο/η Τζότζο: «Πού είσαι, μαρή Μαίρη!» (Όλους τους αποκαλεί Μαίρη.) «Ήρθε και η κόρη μου ο Φράνσις» λέει και δείχνει το κεντρικό τραπέζι όπου ο Μπέικον, με μάτια υπέροχα βαμμένα φούξια που γουρλώνει σουρεαλιστικά, με σημαδεύει με ένα λιγνό κρυστάλλινο ποτήρι ουρλιάζοντας: «Σαμπάνια για τους αληθινούς φίλους, ξίδι για τους δήθεν φίλους»!

«Όσο απομακρύνομαι από την ανθρώπινη ύπαρξη, τόσο περισσότερο πλησιάζω»* «Μπορεί να πει κανείς ότι το περίφημο τρίπτυχο του Ματίας Γκρύνεβαλτ, η Αγία Τράπεζα του Ιζενχάιμ, αποπνέει φρίκη; Πρόκειται για έναν από τους σπουδαιότερους πίνακες με θέμα τη Σταύρωση, με το σώμα διάστικτο από καρφιά σαν αγκάθια, αλλά κατά παράδοξο τρόπο, η μορφή του είναι τόσο μεγαλειώδης που αφαιρεί κάθε φρίκη. Αλλά αυτή ακριβώς είναι η φρίκη σε όλο της το μεγαλείο, με την έννοια ότι είναι τόσο αναζωογονητική˙ έτσι δεν έφευγε και το κοινό από τις παραστάσεις των σπουδαίων αρχαίων ελληνικών τραγωδιών, π.χ., τον Αγαμέμνονα; Ο κόσμος έφευγε λάμποντας σχεδόν απ’ τη χαρά της κάθαρσης, με μια πληρέστερη επίγνωση της ύπαρξης». «Αν διαβάσεις τους τρεις τόμους με τα γράμματα του Βαν Γκογκ, που υποτίθεται ότι συγκεντρώνουν όλη τη γνωστή αλληλογραφία του, καταλαβαίνεις ότι αυτός ο άνθρωπος, που λίγο πολύ θεωρείται ένας τύπος μουρτζούφλη χωριάτη, διέθετε τεράστια ευφυΐα κι εξερευνούσε πράγματα εντελώς έξω από την πραγματική του δουλειά. Είχε αναπτύξει κάθε είδους θεωρίες γύρω από τον καρκίνο, τη σχετικότητα κι άλλα τέτοια – πιστεύω ότι κάθε καλλιτέχνης διαθέτει στα πολεμοφόδιά του ένα ευρύ φάσμα παρόμοιων γνώσεων».

«Πιστεύω ότι ο Βελάσκεθ ζωγράφιζε νάνους επειδή ήταν διαδεδομένες οι τερατογενέσεις στην Ισπανία. Οι νάνοι μας προσφέρουν ένα θέαμα που μας σαγηνεύει – μια απολύτως φυσιολογική σαγήνη. Μας σαγηνεύουν τα “παιδιά της θαλιδομίδης”; Ή απλά και μόνο το γεγονός ότι αυτά τα παιδιά δεν έχουν χέρια ή πόδια, μας δίνει μία μεγαλύτερη επίγνωση της ζωής; Μήπως εντέλει αυτό μας κάνει να συνειδητοποιούμε περισσότερο τις αξίες της ζωής;» «Όλα τα έργα που μου αρέσουν, μου κάνουν το ίδιο – με κάνουν να βλέπω άλλα πράγματα. Μου προσφέρουν μια επίγνωση της πραγματικότητας, παρόλο που τα ίδια μπορεί να είναι εντελώς εξωπραγματικά. Ο καλύτερος τρόπος να το εκφράσω είναι αυτός: Μου ανοίγουν τις βαλβίδες της αίσθησης».

* Οι παραπάνω σκέψεις του Μπέικον προέρχονται από συνομιλίες του με τον Νεοϋορκέζο φίλο του Πίτερ Μπίαρντ που πρωτοδημοσιεύτηκαν στον (ανέκδοτο στην Ελλάδα) κατάλογο της έκθεσής του στο Metropolitan Museum of Art της Νέας Υόρκης το Μάρτιο-Ιούνιο του 1975, όπου παρουσίασε έργα της περιόδου 1968-1974 – τρίπτυχα, αυτοπροσωπογραφίες κυρίως τα περισσότερα, αλλά και πορτρέτα του εραστή του Τζορτζ Ντάιερ. Ιδιαίτερη περίπτωση καλλιτέχνη και ο ίδιος ο Μπίαρντ (1938-2020), είχε συνεργαστεί και με άλλους εξέχοντες εξωγήινους σαν τον Μπέικον, όπως τον Γουόρχολ και τον Καπότε, ενώ από τις αρχές της δεκαετίας του ’60 ζούσε στην Κένυα έπειτα από παρότρυνση της φίλης του συγγραφέως Κάρεν Μπλίξεν, φωτογραφίζοντας περισσότερους από 35.000 ελέφαντες και 5.000 μαύρους ρινόκερους. Ο Μπέικον έβρισκε εξαιρετικά ερεθιστικές ειδικότερα τις φωτογραφίες του με πτώματα ελεφάντων.

Ακροστιχίδα Γκανιάν #4-Μπέικον

Γάμο Κάναμε Αξημέρωτα Νόμιμοι Ιαγουάροι Ασυνάρτητων Νευμάτων

*

Γκανιάν-Μπέικον

Βολτάροντας

01

ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ

COFFEE TOWN Ιπποκράτους 202, Αθήνα T.: 213 02 86 655 Fb: Coffee Town Ig: coffeetown_ipokratous_202 Η πόλη έχει το στέκι της για καλό καφέ και ποιοτικά snacks που μας δίνουν ενέργεια! Ακούει στο όνομα Coffee Town, βρίσκεται στην καρδιά της Αθήνας και ο Γεράσιμος με τον Χρίστο, τα δυο αδέρφια που το λειτουργούν, ξέρουν σίγουρα πως να σου φτιάξουν την μέρα. Ανοίγουν από τις 07:00 το πρωί για να μας ξυπνήσουν με καλό καφέ και ένα σωρό λιχουδιές, γλυκές ή αλμυρές: sandwiches και club sandwiches, ομελέτες, μπάρες δημητριακών, tortillas σας περιμένουν για να γευτείτε ένα ολοκληρωμένο πρωινό. Όλα μπορείτε να τα παραγγείλετε και στο σπίτι ή το γραφείο, αλλά αξίζει να επισκεφθείτε το χώρο, που είναι γεμάτος με τις προσωπικές πινελιές των ιδιοκτητών: μια σανίδα windsurf δηλώνει την αγάπη τους για το άθλημα και τη θάλασσα γενικώς, ενώ οι μπλούζες Cobra Kai είναι συνειδητή επιλογή για να μας θυμίζουν τα 80’s και το αγαπημένο μας Karate Kid. Προσοχή, προσοχή! Κλείνει στις 16:00 γιατί όπως μας είπαν, σημασία, εκτός από την επαγγελματική ζωή, έχει και η ποιότητα του ελεύθερου χρόνου!

02 ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ ΚΑΦΕΝΕΊΟ ΜΠΊΛΙΑ Εθνικής Αντιστάσεως 44, Καισαριανή Τ.: 210 72 25 769 Fb: Καφενειο Μπιλια Ένα εναλλακτικό καφενείο ήρθε και ταίριαξε στη γραφική γειτονιά της Καισαριανής. Ανοιχτά από το πρωί, θα βρείτε καφέδες και πρωινά, ενώ μπορείτε να συνεχίσετε ως το βράδυ, διασκεδάζοντας με μεζεδάκια και παραδοσιακά αποστάγματα. Μέρος παρεΐστικο, χαλαρό, από αυτά που γίνονται στέκι με τη μία, το Καφενείο Μπίλια είναι η συνέχεια ενός παραδοσιακού καφενείου, που η ιστορία του φτάνει πίσω στο 1922. Σήμερα, εξελίχθηκε, πρόσθεσε λιχουδιές για πρωινό και μεζεδάκια που συνοδεύουν τη ρακή, το ούζο, το τσίπουρο και τη μπυρίτσα μας, διατήρησε όμως αυτήν την “οικειότητα” των καφενείων της παλιάς Αθήνας. Τα τραπέζια της “Μπίλιας” γεμίζουν με γέλια και παρέες, αφού όλοι αισθάνονται σαν στο σπίτι τους. Μουσικούλα εναλλακτική, κέφι, σωστή εξυπηρέτηση είναι οι λόγοι που επιλέγεται από κάθε ηλικία και κάθε γούστο. Κι όλα αυτά, με φόντο τη γειτονιά της Καισαριανής, μία από τις πιο γραφικές της Αθήνας, με πλούσια ιστορία. Καφενείο Μπίλια, λοιπόν, για κεφάτα πρωινά και βραδινά ξεφαντώματα.

Φθινοπωρινές αναγνώσεις ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Τρεις νέοι τίτλοι ήρθαν από τα Ελληνικά Γράμματα για να κοσμήσουν τα ράφια της βιβλιοθήκης μας. Καταιγιστικά, επίκαιρα, ακροβατώντας ανάμεσα στη μυθοπλασία και την πραγματικότητα, τα τρία νέα βιβλία των εκδόσεων ήρθαν για να μας αφυπνίσουν, να μας κρατήσουν συντροφιά, να μας κάνουν να χαθούμε στα λογοτεχνικά σύμπαντα τριών μεγάλων συγγραφέων.

LOCKDOWN PETER MAY Η ΦΩΤΙΆ KATHERINE NEVILLE ΣΦΑΓΕΊΟ ΨΥΧΏΝ STUART MACBRIDE Ο επιθεωρητής Λόγκαν Μακ Ρέι, ο χαρακτήρας που σηκώνει στην πλάτη του όλα τα … αστυνομικά λογοτεχνήματα του Stuart Macbride, επιστρέφει στις σελίδες του “Σφαγείου Ψυχών” για να λύσει ένα ακόμη άλυτο μυστήριο, να ξεθάψει αλήθειες και ψέματα θαμμένα στο χρόνο. Ο λόγος που επιστρέφει; Ένα κοντέινερ γεμάτο ανθρώπινο κρέας κάνει την εμφάνισή του στην πόλη και μια παλιά υπόθεση ξανανοίγει. Και σε αυτό το έργο, ο Macbride ξεδιπλώνει όλες τις αρετές της γραφής του. Μαύρο χιούμορ, ανατροπές, σκληρές εικόνες και λόγια, ρυθμός ιλιγγιώδης σε ένα σκηνικό βγαλμένο από φιλμ νουάρ, οι απόλυτα ολοκληρωμένοι χαρακτήρες που έχει στήσει δρουν με σκοπό να σώσουν, να σωθούν, να νικήσουν το φόβο που κυβερνάει την πόλη.

Η πένα της Katherine Neville έγινε ευρέως γνωστή με την έκδοση του “Οκτώ”, το οποίο παρέμεινε στην κορυφή των best sellers ταυτόχρονα σε δώδεκα χώρες. Το 2008, αποφάσισε να εκδώσει τη συνέχεια, με τίτλο “Η Φωτιά”. Η σκακιέρα του Αβαείου του Μονγκλάν, ένα πανάρχαιο έργο τέχνης με μεγάλη μυστηριακή δύναμη, είναι έτοιμη να φτιαχτεί από την αρχή, παρά το γεγονός ότι τα κομμάτια της διασκορπίστηκαν σε όλο τον κόσμο. Γιατί; Αν η παρτίδα ξεκινήσει, το μέλλον του κόσμου θα είναι αμφίβολο. Με την αφήγηση να κινείται σε δύο επίπεδα, αφού η ιστορία διαδραματίζεται από τη μία στην Αλβανία του 1822 και από την άλλη στις ΗΠΑ το 2003, η δράση ξετυλίγεται με μαεστρία, για να αποκαλυφθούν όσες συνωμοσίες κρύβονται πίσω από την παντοδύναμη σκακιέρα. Αν κάτι πρέπει να θυμόμαστε, είναι ότι στο σκάκι δεν κερδίζει ο πιο δυνατός. Κερδίζει ο πνευματικά ανώτερος. Και μόνο αυτός μπορεί να διαλύσει τον αντίπαλο.

Με αυτό το βιβλίο, συνέβη κάτι αξιοπερίεργο. Όχι, δεν γράφτηκε την εποχή της καραντίνας, το 2020, αλλά το 2005 με … έμπνευση την – τότε- εξάπλωση της γρίπης των πτηνών. Στο σύμπαν του May, το κέντρο της πανδημίας τοποθετείται στο Λονδίνο, όλοι βρίσκονται σε καραντίνα, ο στρατιωτικός νόμος έχει επιβληθεί και ο αστυνόμος Τζακ Μακνίλ καλείται να επιλύσει όσο πιο γρήγορα μια τραγική υπόθεση δολοφονίας ενός παιδιού. Ο λόγος για τον οποίο το συγκεκριμένο θρίλερ δεν είχε εκδοθεί ως τώρα είναι ότι οι βρετανικοί εκδοτικοί οίκοι είχαν θεωρήσει την υπόθεση του βιβλίου παντελώς ουτοπική, αφού ήταν αδύνατο να συμβεί κάτι τέτοιο σε μία μητροπολιτική, ευρωπαϊκή πόλη. Έτσι, ο May είχε κρατήσει στο αρχείο το βιβλίο του, μέχρι σήμερα. Φέτος, επιτέλους κυκλοφόρησε και για καλή μας τύχη, τα Ελληνικά Γράμματα ανέλαβαν την ελληνική έκδοση. Ένα ανάγνωσμα που σίγουρα θα σας κάνει να ανατριχιάσετε μόνο και μόνο με τη διορατικότητα του συγγραφέα. Αλλά θα σας κρατήσει και σε αγωνία μέχρι την τελευταία σελίδα. Το νουάρ του αστυνομικού ταιριάζει απόλυτα με το σκηνικό του 2020.

WWW.ELLINIKA-GRAMMATA.GR ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΊΟ: ΑΚΑΔΗΜΊΑΣ ΚΑΙ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΎ 1, ΑΘΗΝΑ | Τ: 210 32 29 620

«Μία κορνίζα μπορεί να πλαισιώσει ό,τι αγαπάς και ό,τι σου αρέσει. Για να μπορείς, έτσι, να το βλέπεις κάθε μέρα και για πάντα». , ι εργάτης, με τα χέρια και το μυαλό, τεχνίτης [ Ο άνθρωπος που δουλεύει με τα χέρια είνα ιτέχνης ] με τα χέρια, το μυαλό και την καρδιά, καλλ

Νίκος Κορωναίος Συνέντευξη στην Χριστίνα Αγγελακοπούλου

Μία φυσιογνωμία αρχοντική, με αυθεντική ευγένεια και λεπτότητα. Ένας άνθρωπος απλός και χαμογελαστός. Ο κύριος Νίκος Κορωναίος, ένας από τους βετεράνους της κορνιζοποιΐας, δίνει την πρώτη του συνέντευξη στο περιοδικό «Η Πόλη Ζει». Έχοντας περισσότερα από 50 χρόνια εμπειρίας που περικλείουν σημαντικές συνεργασίες με μεγάλες προσωπικότητες και φορείς πολιτισμού, μιλάει για ένα επάγγελμα παραδοσιακό που εξελίχθηκε στην πορεία του χρόνου. Μέσα από τον ήρεμο λόγο του, διακρίνεται η τεράστια αγάπη του για την κατασκευή κορνίζας, η τεχνογνωσία και το άριστο επαγγελματικό προφίλ. Τον συνάντησα στο φυσικό του περιβάλλον, στο εργαστήρι «ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ» του γιου του Οδυσσέα, ο οποίος συνεχίζει επάξια την οικογενειακή επιχείρηση για τρίτη γενιά. Καθίσαμε αντικριστά -σε έναν τακτοποιημένο πάγκο εργασίας- και, πριν αρχίσει η συνέντευξη, του ζήτησα να μου αφηγηθεί την ιστορία του σαν παραμύθι. Ένα παραμύθι που κάποιος θα ήθελε να ακούσει παραμονή Χριστουγέννων. Έτσι κι έγινε.

Η ζωή, πράγματι, είναι σαν παραμύθι... Ο πατέρας μου ήρθε 22 χρονών στην Ελλάδα - πρόσφυγας από την Σμύρνη - κι εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Μεγάλωσα σε μία όμορφη λαϊκή συνοικία του Μεταξουργείου. Οι ανάγκες της εποχής εκείνης ήταν άλλες. Ενώ πήγαινες στο γυμνάσιο, ξαφνικά έπρεπε να βρεις μία δουλειά, να μάθεις μία τέχνη. Έτσι, τον περασμένο αιώνα, γύρω στο 1954 και σε ηλικία 14 χρονών, αρχίζει το δικό μου ταξίδι στον κόσμο των ξύλινων κατασκευών. Όχι ως κορνιζοποιός, αλλά δουλεύοντας σε ένα ξυλογλυπτικό εργαστήριο εκκλησιαστικών βυζαντινών ειδών στην οδό Περικλέους στο κέντρο της Αθήνας. Ήταν ένα εργαστήρι σοβαρό που αναλάμβανε σημαντικά έργα της εποχής εκείνης. Το είχαν δύο αδέλφια με καταγωγή από την Αμοργό, οι Θεοφάνης και Γιώργος Νομικός. Στο εργαστήρι των «Νομικών» έμαθα τα πάντα γύρω από το ξύλο και την τέχνη της επεξεργασίας του. Κάναμε βυζαντινά έργα -όπως πολυελαίους, εικονοστάσια, τέμπλα, στασίδια– ό,τι ξύλινο έχει μία εκκλησία, αλλά και κατασκευές σε μπαρόκ ύφος. Τα έργα εκείνης της περιόδου κοσμούν μέχρι σήμερα την Μητρόπολη Αθηνών, τον Άγιο Διονύσιο στην Σκουφά, τον Άγιο Διονύσιο τον καθολικό. Είχα μισθό

δύο εικοσάρικα την εβδομάδα -ήταν τα στρογγυλά εικοσάρικα τότε, τα ασημένια. Στους «Νομικούς», γνώρισα και το συγγραφέα και αγιογράφο Φώτη Κόντογλου. Θυμάμαι, καθόταν και μας μιλούσε πολλές ώρες και πάντα για το συγγραφικό του έργο. ΑΠΟ ΤΗΝ ΞΥΛΟΓΛΥΠΤΙΚΗ, ΣΤΗΝ ΚΟΡΝΙΖΟΠΟΙΪΑ Είχα φτάσει 17 χρονών. Παράλληλα με τη δουλειά, πήγαινα σε νυχτερινό γυμνάσιο για να συνεχίσω τις λίγες τάξεις που είχα αφήσει. Όταν τέλειωσα το σχολείο, φοίτησα για δύο χρόνια στην Διπλάρειο Σχολή που βρίσκεται στην Πλατεία Θεάτρου. Εκεί, μαθαίναμε τεχνικό σχέδιο. Δούλευα 9 ώρες την ημέρα και επέστρεφα στις 7 το απόγευμα στο Μεταξουργείο για να πάρω τη σάκα μου, να τρέξω να προλάβω το μάθημα στη Σχολή. Παιδεμός! Το 1957, ο πατέρας μου, ο Οδυσσέας, είχε ένα μαγαζί μεικτό με τζάμια και κορνίζες στην οδό Χρεμωνίδου στο Παγκράτι. Εκεί, αρχίζει για

Ο κ. Νίκος Κορωναίος μαζί με την αδελφή του, όταν δούλευαν παρέα. Τότε, η επιχείρηση λεγόταν “Αδελφοί Κορωναίου”.

Ο Οδυσσέας Κορωναίος, πατέρας του κ. Νίκου, στο μαγαζί του 1957 στην Χρεμωνίδου. Το μαγαζί έκλεισε όταν στο σημείο αυτό θα γινόταν ανέγερση πολυκατοικίας.

μένα η κορνιζοποιΐα. Τα Σάββατα, τις Κυριακές και όποτε μπορούσα, πήγαινα και τον βοηθούσα. Την περίοδο εκείνη η Αθήνα δεν είχε αναπτυχθεί ακόμα. Η κορνιζοποιΐα ήταν «φτωχή» γιατί δεν υπήρχαν πολλά διαμερίσματα. Το 1965 που πήρε σύνταξη ο πατέρας μου, ανέλαβα εγώ το μαγαζί. Πλέον, τα ηνία έχουν περάσει στον γιο μου τον Οδυσσέα. Ακριβώς τρεις γενιές. Κι ευελπιστώ να αναλάβει και η εγγονή μου! ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΟΡΝΙΖΑΣ ΚΑΠΟΤΕ Στην αρχή, τα εργαλεία της εποχής ήταν απλά. Ένα πριόνι, ένα σφυρί, μια τανάλια, τα καρφάκια… Και, μετά, οι γνώσεις που έπρεπε να έχεις. Η κατασκευή της κορνίζας άρχιζε από το μηδέν. Είχαμε ένα κομμάτι ξύλου και με το πριόνι το κόβαμε τετράγωνο. Έπρεπε να ξέρεις να κόβεις 45 μοίρες. Μετά, άρχιζε η επεξεργασία του. Όλα τα στάδια, μέχρι να φτάσει το ξύλο στο σημείο να γίνει μία όμορφη, χρυσωμένη κορνίζα, γίνονταν στο χέρι. Ήταν μία ολόκληρη και χρονοβόρα διαδικασία. Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΚΟΡΝΙΖΟΠΟΙΪΑΣ Όταν η Αθήνα άρχισε να χτίζεται πια, οι ανάγκες ήταν μεγάλες. Τα διαμερίσματα αύξησαν τη ζήτηση για κορνίζα. Από το τέλος της δεκαετίας του΄60 με αρχές ΄70 και μέχρι σήμερα, η κορνίζα έρχεται βιομηχανοποιημένη –δηλαδή, σε βέργα. Ήρθαν και πιο καλά εργαλεία. Το 1972 είχαμε φέρει από την Γερμανία μία καρμανιόλα που στοίχιζε όσο ένα αυτοκίνητο. Αυτοκίνητο δεν είχα, αλλά είχα αυτό το εργαλείο που μου έβγαζε όλη τη δουλειά. Στις μέρες μας, η κατασκευή γίνεται γρήγορα, εύκολα και με πιο ποιοτικά υλικά. Μπορώ να πω ότι η χειροποίητη δεν ήταν τόσο τέλεια, όσο είναι η βιομηχανοποιημένη. Αλλά και πάλι, το να φτιάξεις σήμερα μία κορνίζα δεν είναι κάτι απλό. Δεν κόβεις τέσσερα πηχάκια και λες «Έκανα μια

κορνίζα». Μέχρι να μετατραπεί η βέργα σε κορνίζα, προηγείται μελέτη και ακολουθεί η επεξεργασία στο εργαστήριο. Επίσης, σήμερα, υπάρχει τεράστια ποικιλία σχεδίων. Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΛΕΜΜΑΤΟΣ Λένε ότι η κορνίζα μου είναι καλή. Εγώ ακόμα δεν το λέω παρόλα τα 82 μου χρόνια. Κάποτε, με ρώτησαν «Πώς φτιάχνεις τόσο καλές κορνίζες;». Και απάντησα «Γιατί ακούω καλή μουσική, μου αρέσει το θέατρο, η όπερα..». Όταν δούλευα, μου άρεσε να ακούω κλασική μουσική στο ραδιόφωνο, αλλά και θεατρικά έργα –ήταν το θέατρο της Δευτέρας και το θέατρο της Τετάρτης. Όταν ήμουν 14 ετών, είχα έναν καταπληκτικό μάστορα -τον κύριο Πέτρο από την Αλεξάνδρεια. Έπαιρνε την «σγρόμπια», το σκαρπέλο δηλαδή, και μέσα σε 2-3 σκαρπιλιές έβγαζε ένα τριαντάφυλλο. Έκανε τέχνη. Κάθε σεζόν, πήγαινε σε όλες τις παραστάσεις της Λυρικής Σκηνής και του Εθνικού Θεάτρου. Όλα τα λιμπρέτα και τις όπερες της Λυρικής Σκηνής, τις ήξερα από αυτόν τον άνθρωπο. Δουλεύαμε και μου τραγουδούσε τον «Κουρέα της Σεβίλλης», την «Τραβιάτα». Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ Ένας καλός κύκλος εργασίας χτίζεται όταν είσαι συνεπής στη δουλειά σου και την κάνεις με αγάπη, σεβασμό και ηρεμία. Όταν έχεις ηρεμία, βγάζεις καλύτερο αποτέλεσμα. Με το άγχος, η δουλειά δεν βγαίνει. Με καθαρό μυαλό, μπορούσα να βγάλω ενός μήνα δουλειά. Επίσης, είναι πολύ βασικό, ο κορνιζοποιός να φροντίζει τόσο για την αισθητική, όσο και για την τεχνική αρτιότητα της δουλειάς του. Αν παρουσιαστεί ένα έργο με ανοιγμένες ενώσεις στην κορνίζα ή με χρώμα στην εσωτερική πλευρά του τζαμιού, τότε πού είναι η αισθητική; Το τελικό έργο πρέπει να είναι σωστό, όμορφο και καθαρό. Συνεπώς, για να γίνει

κάποιος καλός κορνιζοποιός, θα πρέπει να έχει όρεξη για δουλειά. Να το θέλει πραγματικά, γιατί δεν υπάρχει ωράριο. Πρέπει να προλάβεις χρονικά τις προθεσμίες παράδοσης μίας δουλειάς. Υπήρξαν και περιπτώσεις που δούλευα επί τρεις μέρες με 39 πυρετό, γιατί είχα να προετοιμάσω μία έκθεση. Ένα μεσημέρι, η γυναίκα μου με τάιζε όρθιο! Μπορώ να πω ότι δεν με κούρασε η δουλειά μου. Η σωματική κούραση περνάει. Όταν θα κουραστείς την ημέρα, όλα περνούν με καλό φαγητό, ένα ποτηράκι κρασί, έναν καλό ύπνο, μια καλή κουβέντα στο σπίτι. Άλλα είναι που δεν περνάνε. Ο ΓΛΥΚΟΣ ΝΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ Υπήρξαν πολλές όμορφες στιγμές. Οι περισσότερες καθημερινές. Μόλις έμπαινα στο εργαστήρι μου πρωί-πρωί, του έλεγα «Καλημέρα!». Και ήθελα να βλέπω τους πάγκους μου συγυρισμένους. Μετά, άνοιγα το ραδιόφωνο στο τρίτο πρόγραμμα και πήγαινα στον καφέ μου. Εκείνη τη στιγμή, ένιωθα ευτυχισμένος. ΤΟ ΚΑΘΕΤΙ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ Δεν ξεχώρισα ποτέ τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας από κάποιον άλλο. Με τον ίδιο σεβασμό που αναλάμβανα ένα πολύ καλό έργο, με τον ίδιο ακριβώς σεβασμό, προσπαθούσα να αναδείξω και κάτι απλό. Ήθελα πάντα η παρουσίαση να είναι όμορφη.

ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΚΟΡΝΙΖΑΣ

ΚΟΡΝΙΖΕΣ / ΜΕΛΕΤΗ / ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ / ΑΦΙΣΕΣ / ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ / ΧΑΡΑΚΤΙΚΑ / ΜΕΤΑΞΟΤΥΠΙΕΣ

Αστυδάμαντος 11, Παγκράτι Τ.: 210 72 37 043 fb: kornizeskoroneos

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΡΝΙΖΑ; “Πιστεύω ότι σε μία κορνίζα μπορεί να τοποθετηθεί ό,τι αγαπάς και ό,τι σου αρέσει. Για να μπορείς, έτσι, να το βλέπεις κάθε μέρα και για πάντα. Να, κάτι που αγαπώ πολύ. Σε αυτό το μικρό χαρτί, υπάρχουν δύο καρδούλες και είναι γραμμένα αυτά τα λόγια «Καλημέρα παππού». Μου το έδωσε η εγγονή μου πριν αρχίσει το σχολείο”.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΡΓΟ Η ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΚΟΡΝΙΖΑ; Εδώ είναι τα δύσκολα, αλλά και τα ωραία. Ένα μέτριο έργο μπορεί να το αναδείξει μία κορνίζα. Και ένα πολύ καλό έργο μπορεί να το χαντακώσει. Ο Τσαρούχης είχε πει «Η κορνίζα είναι η ρουφιάνα του πίνακα». Έχει τύχει να αγοράσει πελάτης κάποιο έργο που έχει ήδη κορνίζα και να μην του αρέσει. Μου το έφερε για να του βάλω μία άλλη, ώστε να αναδείξω το έργο.

ΠΩΣ ΜΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΝΤΕΧΕΙ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ; Θέλει σύνεση. Ένας καλός επαγγελματίας πρέπει να είναι και σωστός νοικοκύρης. Να κάνεις τα κουμάντα σου για τα απρόοπτα.

ΤΕΛΙΚΑ, ΤΙ ΖΗΤΑΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ; Αυτό που πάντοτε ζητάω, βρίσκεται στους στίχους του Ελύτη. «Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος να ‘ν’ ήμερος να ‘ναι άκακος λίγο φαΐ λίγο κρασί Χριστούγεννα κι Ανάσταση...»

S J Η Μαρία Περδίκη μας συστήνεται ως Jammaroots γιατί εκφράζεται καλύτερα μέσα από την reggae μουσική. Γεννημένη στην Αθήνα, φέρνει την τζαμαϊκανή αύρα στην Ελλάδα εκπροσωπώντας την reggae σκηνή στην χώρα μας. photo: Andreas Panopoulos

Η Jammaroots είναι μια πολύπλευρη reggae καλλιτέχνις... Πώς προέκυψε το καλλιτεχνικό σου όνομα Jammaroots; Το Jammaroots προέκυψε το 2007 στην προσπάθειά μου να βρω ένα καλλιτεχνικό όνομα για να φτιάξω μια διαδικτυακή μουσική σελίδα στο μακρινό πια Myspace. Προέρχεται από την λέξη jam -όρος της αγγλικής αργκό για τον μουσικό αυτοσχεδιασμό τον οποίο λατρεύω- το ma από το Μαρία που είναι το όνομά μου και το roots που στα αγγλικά σημαίνει ρίζες, μια λέξη διπλής σημασίας για εμένα καθώς είμαι φαν της roots reggae μουσικής, αλλά και γιατί προέρχομαι από μουσική οικογένεια, όπου ο μουσικός αυτοσχεδιασμός ήταν σαν δεύτερη φύση! Κάπου μέσα στο

μυαλό μου έχω ότι οι ρίζες μου είναι… μουσικός αυτοσχεδιασμός. Ποια ταυτότητα δίνεις στον εαυτό σου; Τραγουδίστρια, μουσικός ή συνθέτης; Πάντα με δυσκολεύει αυτή η ερώτηση γιατί δεν μου αρέσει να βάζω ταυτότητες. Είμαι ένας ελεύθερος άνθρωπος και κάνω αυτό που νιώθω. Έτσι και με την μουσική. Τη μια στιγμή πιάνω τις μπακέτες μου και παίζω ντραμς, την άλλη στιγμή πιάνω την κιθάρα μου και γράφω τραγούδια! Παρ’ όλο που επαγγελματικά βρίσκομαι πια περισσότερο on stage με ένα μικρόφωνο και τραγουδάω, στην καθημερινότητά μου συνεχίζω να έχω μια εναλλαγή

μεταξύ των τριών ρόλων. Αν τελικά έπρεπε να δώσω μια ταυτότητα θα έλεγα μουσικός/ τραγουδοποιός. Τα τραγούδια σου έχουν αγγλικό στίχο. Θα μπορούσε η reggae να έχει ελληνικούς στίχους; Φυσικά και θα μπορούσε η reggae να έχει ελληνικούς στίχους, όπως ήδη έχουν τραγουδήσει διάφοροι καλλιτέχνες του χώρου, μόνο που δεν θα ήμουν ανάμεσά τους. Αγαπάω την ελληνική γλώσσα για να εκφράζομαι λεκτικά καθώς είναι η μητρική μου και διαθέτει πλούσιο λεξιλόγιο. Όμως, όσον αφορά την έκφρασή μου τραγουδιστικά δεν με αντιπροσωπεύει. Οι

Sistah Jammaroots ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΣΤΗΝ ΣΟΦΙΑ ΑΡΓΥΡΗ

λέξεις ηχούν διαφορετικά στην κάθε γλώσσα, στο κάθε μουσικό είδος και σου βγάζουν διαφορετικό συναίσθημα. Επίσης νιώθω την ανάγκη να τραγουδάω σε μια γλώσσα που θα με κάνει κατανοητή -όσο αυτό είναι εφικτόαπό όλους τους ανθρώπους του πλανήτη.

Ποια ήταν η πρώτη φορά που θυμάσαι να τραγούδησες μπροστά σε κόσμο; Στο δημοτικό ήμουν στην χορωδία του σχολείου και είχαμε τραγουδήσει μπροστά σε κόσμο. Αυτό που μου έχει μείνει περισσότερο ως ανάμνηση ήταν μια σχολική συναυλία που είχαμε οργανώσει στο γυμνάσιο και ενώ ήμουν η ντράμερ της μπάντας με σηκώσανε να πω ένα τραγούδι! Πότε έβγαλες τον πρώτο σου δίσκο; Ποιες συνεργασίες μετράς μέχρι στιγμής στο ενεργητικό σου; Η πρώτη μου δισκογραφία δεν ήταν ως Jammaroots με την ιδιότητα που έχω σήμερα, αλλά ως μπασίστρια σε ηλικία 19 χρόνων. Συγκεκριμένα, στο προσωπικό album του Άκη Περδίκη ‘’Το Φρόνιμο Παίδι’’ κι έπειτα ακολούθησαν κι άλλα E.P.’s. Επίσης έχω πολλές live και studio συνεργασίες στο ενεργητικό μου ως ντράμερ. Αλλά ως Jammaroots, studio συνεργασίες που αξίζει να αναφέρω ειναι οι: Palov-A. Angelides, Timewarp Inc, Teeth ’n’ Tongue Jam (SWI/GR), Stefanatty (O.D.F.), D’Al Senio, Pablo Raster (ITA) και μια ιδιαίτερη συνεργασία με τον σκηνοθέτη Δημήτρη Μπαβέλα και τον συνθέτη Γιώργο Μπουσούνη για το soundtrack της ταινίας ‘’ Η Αναζήτηση της Λώρα Ντουράντ’’. Μερικά από τα ονόματα που έχω μοιραστεί το stage σε live είναι: ‘’The Wailers’’, ‘’Horace Andy with Dub Asante band & Matic Horns’’, ‘’Earl ‘china’ Smith’’, ‘’Soul Jazz Orchestra’’ και ‘’Alborosie’’. Ποιο reggae τραγούδι θα ταίριαζε στην Αθήνα και στην περίοδο που διανύουμε; We And Dem του Bob Marley.

Ποια η γνώμη σου για τις συναυλίες που ακυρώνονται εν μέσω πανδημίας; Πώς το αντιμετωπίζεις και τι συζητάς με τους καλλιτέχνες συναδέλφους σου; Από την μια θεωρώ αναγκαίο κακό την όποια ακύρωση λόγω πανδημίας, από την άλλη βλέπω την αδικία που επικρατεί στον χώρο με την αντιμετώπιση της κατάστασης. Άνεργοι καλλιτέχνες, άδειοι συναυλιακοί χώροι και όχι μόνον… σε ένα κράτος βέβαια που ανέκαθεν δεν μας στήριζε και πολύ. Πιστεύω πως με σωστή μέριμνα μπορούν να λειτουργήσουν οι συναυλιακοί χώροι, ώστε ακροατήριο και μουσικοί να γεμίσουν χαμόγελα πίσω από τις μάσκες… αλλά νομίζω πως δεν το θέλουν αυτό. Πιστεύω πως επικρατεί μια παράνοια με την αντιμετώπιση του ιού και ο κόσμος δεν ξέρει πως να λειτουργήσει. Μας έχουν μπερδέψει και κατά την ταπεινή μου άποψη δεν μας λένε όλη την αλήθεια. Παρ’ όλα αυτά αν θες να έχεις υγεία δεν είναι μόνον το σώμα αλλά και η ψυχή! Η καλλιέργεια του πνεύματος και η ψυχαγωγία είναι άκρως απαραίτητα για την επιβίωση. Έτσι, προσπαθώ να το αντιμετωπίζω με μουσική διάθεση, με studio δουλειά από το σπίτι κυρίως και πολύ υπομονή. Σίγουρα μου/μας έχει λείψει μια καλή συναυλία, ένα καλό φεστιβάλ, όπου ο κόσμος θα ενωθεί χωρίς φόβο και θα γεμίσει θετικές δονήσεις. Πιστεύω στην έκφραση μέσω της τέχνης σε κάθε μορφή, όσο μπορεί ο καθένας να δημιουργεί και όλο αυτό θα περάσει πιο ανώδυνα.

νεργασίες και δισκογραφικά, αλλά λόγω των πρωτόγνωρων συνθηκών που ζούμε μένει να δούμε τι θα μπορέσει να υλοποιηθεί. Απ’ την άλλη δεν είναι εποχή για σχέδια, πάμε μέρα με την μέρα. Το μόνο σίγουρο είναι πως κάπου θα αυτοσχεδιάζω!

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου; Ετοιμάζεις κάποιο δίσκο; Μόλις κυκλοφόρησε το ‘’Where Are We Going’’ από τον Ιταλό μουσικό παραγωγό Pablo Raster με την συμμετοχή μου στους στίχους και στα φωνητικά. Είναι ένα από τα κομμάτια του εορταστικού dub album ‘’Venti’’ για τα 20 χρόνια της μουσικής του καριέρας με πολλές ενδιαφέρουσες συμμετοχές. Μπορείτε να το ακούσετε στις ψηφιακές πλατφόρμες. Παράλληλα έχω διάφορα σχέδια για συ-

Τέσσερις στίχους που μας αφιερώνεις; ‘’There’s no political solution to avoid the revolution The system is like human pollution Spreading like a virus on society We can’t live like this in all eternity’’ (στίχοι από το ‘’Restart’’ - Timewarp feat.

Jammaroots)

Ποια είδη μουσικής σε ελκύουν και ποια δεν σου αρέσουν; Με ελκύει ό, τι με γκρουβάρει σωματικά ή εγκεφαλικά και ό, τι μπορεί να με ανατριχιάσει, να με δονήσει και να με εμπνεύσει χωρίς να βάλω ‘’ταμπέλες’’ σε μουσικά είδη και καλλιτέχνες. Έτσι κι αλλιώς ζούμε σε μια εποχή όπου όλα τα είδη ‘’παντρεύονται’’. Δεν μου αρέσουν καθόλου όμως τα ψευτο-pop, τα σκυλάδικα και γενικά οι μουσικές που είναι κακές αντιγραφές άλλων καλλιτεχνών με συχνότητες πέραν του όρου μουσική! Έχεις πάει Τζαμάικα; Πιστεύω είναι το όνειρο κάθε τραγουδιστή reggae. Δυστυχώς δεν έχω βρεθεί στην Τζαμάικα αν και το ήθελα από μικρή, πριν καν ασχοληθώ με την reggae. Είναι πολλοί οι λόγοι για τους οποίους μπορεί κάποιος να ήθελε να βρεθεί στο όμορφο τροπικό νησί, όμως εγώ δεν είμαι ο τύπος που θα πάει Τζαμάικα μόνο και μόνο επειδή τραγουδάω reggae (χεχε), θα μπορούσα να πάω έτσι κι αλλιώς! Όσο για την reggae σκηνή ευτυχώς έχει έντονη παρουσία και σε πιο κοντινούς για μας προορισμούς, σε χώρες όπως Αγγλία, Γαλλία.

Politically -an- correct

ΑΠΌ ΤΗΝ ΆΝΝΑ ΣΤΆΙΚΟΥ

"Να ανοίγεις το παράθυρο προσεκτικά, η δηθενιά και η κορεκτίλα σκοτώνουν. Αν μπεις στο κόλπο τους σ’ ένα χρόνο από σήμερα, θα αισθάνεσαι μη αισθανόμενος. Κρατήσου γερά. Τώρα θα μου πεις "από πού ρε φίλε να κρατηθώ;;" Από σένα ρε φίλε κρατήσου. Κάνε την καρδιά μάστορα μαρμαρογλύπτη και ξαναφτιάξου απ’την αρχή... Τέτοια σκέφτομαι σε μισάνοιχτο παράθυρο, που το μπουγάζι είναι κι αυτό δήθεν...

ΧΡΟΝΙΚΟ με θύελλα καιρό Δεν ξέρω για σας, αλλά του λόγου μου έχω σκάσει. Μέχρι κι ο ουρανός με σιχάθηκε και στέλνει σινιάλο, μη τυχόν και σα μπαλόνι σκάσω και "τότενες" (μιλά την αρκαδική ο ουρανός) συμβεί το φαινόμενο της πεταλούδας. ...Και μετά γελάει με γέλια αφύσικα και στέλνει κυκλώνες ρίχνοντας ζαριές, όπου του κάτσει... Κέντρο άκεντρο, επειδή βαρέθηκα να γελάμε ως ανοϊκοί για το κέντρο στα πέριξ της Ομόνοιας και εκείθεν. Οδοιπορικό νυχτερινό με θύελλα, χιόνι, κι ας είμαστε στον Οκτώβρη. Στο κατόπι ο Αη Δημήτρης με τ’ άλογο - αυτό που μόνο τα παιδιά βλέπουν - και στο βάθος -αντίλαλος- και κλαπαταγή: "Των εχθρών τα φουσάτα περάσαν". Θόλωσαν τα μάτια μου και με φλασιά κατέβασαν τον διακόπτη. ΚΕΝΤΡΟ σε αναζήτηση του δικού μας κέντρου. Και ο πληθυντικός στο κτητικό δεν ξέρω εάν στέκει. Φοράς πληθυντικό στη συλλογική ύπαρξη και ο αριθμός σπάζει λες και σκοντάφτει σε κεραυνό. Κέντρο πόλης, σημείο ορίζοντα άγνωστου σε αναζήτηση βαθιών χαραγμένων αποτυπωμάτων. Η θύελλα σηκώνει χνούδια φυτρωμένα ανάμεσα από τις τσιμεντένιες των πεζοδρομίων πλάκες. Τα τρίμματα ανακατεμένα με το χιόνι τρυπούν περόνες αιχμηρές τις οφθαλμικές κόχες, οι λάμπες με φως ιωδίου νέον φωτίζουν τη σκιά του Έφιππου Αη Δημήτρη. Οι οπλές του Κόκκινου Ίππου σπάζουν σαν παγοθραυστικό το στέρεο στους δρόμους χιόνι. Παραστάτες τ’ Αγίου τα παιδιά της πόλης. Μόνο αυτά είχαν τα κλειδιά των περασμάτων. Αυτού που είναι «κρηπίς ακατάβλητος και θεμέλιος άρρηκτος, των Θεσσαλονικέων προϊστάμενος, αλλά και ο μέγας υπέρμαχος της οικουμένης». Στο βάθος ο αντίλαλος πλήθους παρελαύνοντος με επικεφαλής τον στρατιώτη Ξενοφώντα. Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΞΕΝΟΦΩΝ Ο Ξενοφών -γόνος οικογένειας αριστοκρατικής, εις την περιοχή Ανθεστηρίων -διατηρούσε οικογενειακή αγροικία. Η οικονομική του δυνατότητα του επέτρεπε να διατηρεί Ίππο. Το άλογο είχε κόκκινη χαίτη κι ανέμιζε στους κακοτράχαλους δρόμους της Αθήνας με ιππέα τον Ξενοφώντα γιατρό. Οι δερμάτινες θήκες στην ράχη του ίππου παραγεμισμένες με όργανα ιατρικά και φάρμακα για ασθενείς καλά προσδεμένες και προσεκτικά με θάλπος τοποθετημένες, με τρόπο που να μην κτυπούν τους ευαίσθητους ραχιαίους μυς. Και καθώς ο καλός ίππος είναι υγιής, χάρη στου «δεσπότου τον οφθαλμό», ο κοκκινοτρίχης υπήρξε - λόγω Ξενοφώντα – ευτυχής. Ο γιατρός στις επισκέψεις ασθενών που όλα έβαιναν καλώς, πριν τον αποχαιρετισμό κοντοστεκόταν και έλεγε κάνα αστείο από τον καθημερινό βίο του ίππου. Η ήρεμη και δημιουργική ζωή του Ξενοφώντα διακόπηκε το 1940 με την επέλαση των Ιταλικού Στρατού στα βόρεια σύνορά μας. Ο ίδιος είχε απαλλαγή από την υποχρεωτική στράτευση λόγω προχωρημένης ηλικίας, αλλά αυτό δεν το λογάριασε. Παρουσιάστηκε στο γραφείο επιστράτευσης ως εθελοντής γιατρός. Δήλωσε και το άλογο. Με προσωπικό κόπο μετέφερε τον Ίππο στα βουνά της Ηπείρου. Φορτωμένα στη ράχη τα

προσωπικά ιατρικά εργαλεία. Ο γιατρός Ξενοφώντας δεν μπορούσε να δει ούτε ως εφιάλτη την πατρίδα του σκλαβωμένη. Προσέφερε τις υπηρεσίες του -παρ’ ότι ασθένησε βαριά λόγω ψύχους. Ασθενής και με γάζες στο πρόσωπο χειρουργούσε και θεράπευε μέχρι την τελευταία του στιγμή. Μετά από μια κοπιώδη και δραματική χειρουργική επέμβαση σε τραύμα θώρακος ενός ταλαιπωρημένου στρατιώτη, σωριάστηκε λίγο έξω από την σκηνή του νοσοκομειακού καταυλισμού και άφησε την τελευταία του πνοή, πάνω στο χιόνι. Η σωρός του, ζεστά τυλιγμένη με την γαλανόλευκη, απαλά δεμένη με τρόπο που να αγκαλιάζει με φροντίδα τη ράχη του γιατρού, φορτώθηκε στην ράχη του κόκκινου αλόγου του, για την Αθήνα όπου θα ήταν η τελευταία κατοικία. Το άλογο έκλαιγε όλες τις μέρες. Θρηνούσε και τα δάκρυα πάγωναν και με βηματισμό σεβάσμιο και γαλήνιο περνούσε μέσα από χωριά και κωμοπόλεις και παιδιά που έβλεπαν την θωριά του ίππου, πίσω ακόμη και από τους λόφους, κρυμμένα μέσα σε κώχες πέτρινων οικισμών, υποδέχονταν την Σωρό, αναγγέλλοντας πως περνά ο Αη-Δημήτρης. Αναμμένα μελισσοκέρια συντρόφευαν. Ακόλουθοι τιμητικού αγήματος τα πετούμενα. Ο ίππος μετά την νεκρώσιμη ακολουθία άφησε την στερνή του πνοή μετά τρεις ημέρες. Στο κέντρο, μια μέρα σα κι αυτή με την παρέλαση σε κρατητήριο δεμένη Με θύελλα και μάτια ρωγμές, ένας άνθρωπος από αποικία, είπε: “Μασούντ ο Ινδός” ΜΑΣΟΥΝΤ o ΙΝΔΟΣ Τους Ινδούς τους λέμε "οι Ξένοι". Όλες τις άλλες διακριτικές ονομασίες που αναφέρονται σε φυλές που έχουν εγκατασταθεί δεν τους ταιριάζουν.Οι Ινδοί είναι πάντα οι Ξένοι. Ο Μασούντ -ο ξένος- εργάστηκε στα ανθοκομεία και πριν μερικά χρόνια, επέστρεψε στην Κεράλα -την πατρίδα του. Σ’ ένα υπόστεγο του κέντρου της Αθήνας, περιμένοντας την συγκοινωνία, ένα πρωινό με ξαφνική καταιγίδα, είχαμε όλοι γίνει βροχή, περνούσε το νερό μέσα από ρούχα και κάλτσες, ο Μασούντ (όπως μου συστήθηκε) με γέλιο πλατύ -τη στιγμή που η φορά της βροχής έριχνε στα κεφάλια μας ποτάμια-μου λέει: “Με τέτοιες βροχές γυρνάω στο Κότσι στην Κεράλα, στο μυαλό μου τρέχει ο Μουσώνας . Άλλοτε από τα βουνά και άλλοτε στριφογυρίζει κατά τη θάλασσα… Στην ορμή του ,δε μπορείς να ανασάνεις. Τότε ανοίγεις το στόμα και φοράς βροχή κι αέρα στα σπλάχνα… Φεύγεις από το κάρφωμα στην πλάτη της γης και γίνεσαι κάτι ανάμεσα σε φως βουνό και θάλασσα. Σ’ ένα μήνα επιστρέφω". Ψέλλισα, "με το καλό, καλή σου Πατρίδα ξανά". Κι ο Μασούντ, αποστρέφοντας το πρόσωπό του, στα γρήγορα, λίγο πριν φτάσει στη στάση το λεωφορείο "...στην αρχή, στις αποικίες, είσαι σκλάβος, μετά όταν ξεσκλαβώνεσαι, γίνεσαι κουτός και στο τέλος, γελωτοποιός και αυτό δεν θέλω να το ξαναζήσω... εδώ που ‘φαγα ζεστό ψωμί". Ο Μασούντ έχει επιστρέψει στην δική του πατρίδα, με αντίθετη πορεία επιστροφής από την αποικιοκρατία, αρνούμενος την γελοιοποίηση και το εξωτικό- με αρώματα, αξεσουάρ. Κι εγώ, βρίσκομαι στο κατώφλι των Μουσώνων, του Γρέγου, του Βοριά σ ανάγλυφο μετέωρο, με το φόβο γλυκά και απαλά να γίνουμε όλοι παλιάτσοι. Με τον Άγιο, με τους ήχους της παρέλασης μετέωροι πάλι ΟΧΙ και ξανά ΟΧΙ.

Είχα ακούσει ότι, όπως και σε πολλά μέρη της χώρας μας, έτσι και στο σύγχρονο Κάπρι πολλοί είχαν ενσωματώσει στα σπίτια τους απομεινάρια από τις αρχαιότητες που βρίσκονταν διάσπαρτες στο νησί. Δεν μπόρεσα να μάθω αν ανάμεσά τους περιλαμβανόταν και το μαρμάρινο στοιχείο που είχε χρησιμοποιηθεί ως πρέκι στο Κάπρι, κάπου κοντά στο κέντρο του, με την επιγραφή “ΧΑΙΡΕ Ω ΠΟΛΙΤΑ ΑΠΡΑΓΟΠΟΛΕΩΣ”, που μου τράβηξε την προσοχή στις 23 Οκτωβρίου του 1986, αλλά το αποτύπωσα σε μία φωτογραφία. Αργότερα, διάβασα στο «Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης» των Liddell-Scott για τη σημασία της Απραγοπόλεως: «πόλις ανέσεως ή ραθυμίας, ως εκάλει ο Αύγουστος το εν Καμπανία παρά την νήσον Καπρέα ησυχαστήριον αυτού». Άραγε, πόσοι συμπατριώτες μας θα ήθελαν να είναι πολίτες μιας “Απραγοχώρας” (με άλλοθι «Το δικαίωμα στην τεμπελιά» του Πωλ Λαφάργκ); Λέανδρος Σλάβης

Ο ΉΛΙΟΣ Ο ΠΡΆΣΙΝΟΣ για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιότεροι Βράδυ 18ης Οκτώβρη. Μόλις έχουν ανακοινωθεί τα αποτελέσματα. Ο πατέρας μου μέλος του ΚΚΕ. Όλο το προηγούμενο διάστημα ασκούσε έντονη κριτική στο ΠΑΣΟΚ, δεν ήθελε να ακούει για αυτό. Και είχε τεράστιο πρόβλημα, όχι τόσο με τον Ανδρέα, αλλά με τον πατέρα του, τον Γιώργο Παπανδρέου και με όσα αυτός είχε κάνει από την απελευθέρωση και έπειτα. Η μάνα μου καθόταν ήσυχη και μάλλον φοβισμένη. Τώρα θα μας μπουζουριάσουν όλους, είπε κάποια στιγμή. Ο αστυνομικός που έμενε στον από κάτω όροφο, τα ‘χε μαζέψει νωρίς και είχε φύγει για το εξοχικό του λίγο μετά το μεσημέρι. Αυτό φάνταζε απειλητικό για τους δικούς μου. Λες να ετοιμάζουν κίνημα; Ο θείος μου, ήπιος δεξιός, μέσα στη στεναχώρια του, το διασκέδαζε. Σωπάτε ρε παιδιά, τίποτα δεν θα γίνει - έλεγε με σιγουριά. Κάποια στιγμή ο πατέρας μου έφυγε τρέχοντας και από την ντουλάπα πήρε το πράσινο τραπεζομάντηλο που το ‘χαν για το χαρτάκι της πρωτοχρονιάς. Βγήκε στο μπαλκόνι με μανία, άρχισε να το ανεμίζει και να φωνάζει κάτι ακατάληπτα, για χίτες, μακρονήσια και τσολιάδες, την ώρα που η μάνα μου τον τραβούσε μέσα λέγοντάς του, κάτσε ρε άνθρωπέ μου, να περάσουν λίγες μέρες... Και πέρασαν μέρες, μήνες, χρόνια και δεκαετίες. Ποτέ δεν σταμάτησε να βρίζει το ΠΑΣΟΚ, αλλά ποτέ δεν ξέχασε εκείνο το βράδυ, που μέσα στον φόβο, αισθάνθηκε και την δικαίωση.

TEΛΙΚΑ ΤΙ ΗΤΑΝ ΠΑΣΟΚ; του Χρύσανθου Ξάνθη

Ποτέ δεν ψήφισα Πασόκ και δε νομίζω ότι θα το κάνω

Εθνικής Αντίστασης και άλλες τομές, από την άλλη

στο μέλλον. Όμως, είτε το θέλουμε, είτε όχι αυτό το

είχαμε Κοσκωτά, Αρκουδέα, πάμπερς και Αυριανή.

κίνημα-κόμμα καθόρισε τις εξελίξεις για ολόκληρες

Στα πρώτα χρόνια διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ επι-

δεκαετίες, τουλάχιστον από το 1974 και μέχρι τις

κράτησε ένας αέρας ελευθερίας. Έγιναν πράγματα

αρχές του 21ου αιώνα. Το ενδιαφέρον δεν είναι τόσο

που έπρεπε να είχαν γίνει πριν πολλά χρόνια (σαν

η πολιτική προσέγγιση του φαινομένου, αλλά η κοι-

το μετρό. Μπράβο που το φτιάξαμε αλλά μήπως

νωνική. Και μέσα από το ΠΑΣΟΚ ν’ αντιληφθεί κανείς

αργήσαμε 3-4 δεκαετίες;). Όσο περνούσε ο καιρός,

την Ελλάδα του τότε. Με τα καλά της και τα κακά της.

οι παθογένειες κέρδιζαν έδαφος στριμώχνοντας όλο

Βλέπω στο διαδίκτυο τα αλλεπάλληλα τρολαρίσματα

και περισσότερο την όποια αλλαγή. Και οι παθογέ-

που όλα ξεκινούν με το “Επί Πασόκ”. Τα βρίσκω ευφά-

νειες δεν ήταν του ΠΑΣΟΚ αποκλειστικά, αλλά του

νταστα και πολλές φορές δίκαια και αντιπροσωπευ-

συνόλου του πολιτικού κόσμου. Και σε αυτή την ανα-

τικά μέσα στην απαραίτητη υπερβολή τους. Βέβαια

μέτρηση το κίνημα, έγινε περισσότερο κόμμα και το

αν ήμουν στο κόμμα μπορεί να μαγγωνόμουν και να

κόμμα έγινε πιο πολύ εξουσία και η εξουσία έχει μία

τσαντιζόμουν. Όπως το τελευταίο που διάβασα: “Επί

δύναμη να επιβάλλεται πάνω σε ιδέες και οράματα.

ΠΑΣΟΚ, όταν βήχαμε βγαίναμε στην σύνταξη”.

Και ας έλεγαν “το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση-ο λαός στην εξουσία”.

Η Ελλάδα είχε ανάγκη για μία μεγάλη αλλαγή. Όχι μόνο πολιτική, αλλά κοινωνική, πολιτιστική. Το κενό πάντα καλύπτεται από αυτόν που μπορεί να το καλύ-

Οι σημερινοί νέοι μαθαίνουν το ΠΑΣΟΚ μέσα από

ψει. Η Δεξιά ήταν γερασμένη, η Αριστερά δεν είχε τα

τις τρολιές. Και τραγουδούν στο μπαρ τον ήλιο τον

αντανακλαστικά. Το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν μόνο ο Ανδρέ-

πράσινο. Η Ελλάδα του ‘80 ήταν μια ¨Ελλάδα που

ας. Ήταν ο Ανδρέας, αλλά και δεκάδες άλλα στελέχη,

ήλπιζε, κάπως ανέμελη και νεόπλουτη, που τα έσπαγε

μαζί με χιλιάδες άλλους συντρόφους που είτε το

τα πιάτα στις 5 το πρωί, που έπαιρνε τις επιδοτήσεις

θέλουμε είτε όχι, εξέφραζαν τον ριζοσπαστισμό της

με τα ΜΟΠ, που έκλεινε το μάτι στις ιδιαίτερες και

ελληνικής κοινωνίας. Από το ΠΑΚ στο ΠΑΣΟΚ του

μη χρήσιμες πλευρές του νεοέλληνα. Συνάμα όμως,

‘74, από το ‘74 στο ‘81, στο ‘89 και στο ΠΑΣΟΚ του

μια Ελλάδα λιγότερο πιεσμένη και εξοργισμένη, πιο

Σημίτη, όλα αυτά δεν είναι ‘’ένα τσιγάρο δρόμος’’.

ανθρώπινη, λιγότερο δήθεν. Το σύνθημα “Η Ελλάδα

Θέλω να πω, πως δεν ήταν εύκολος αντίπαλος ούτε

ανήκει στους Έλληνες” δονούσε τις πλατείες και ήταν

για την Αριστερά ούτε για την Δεξιά. Τελικά το ΠΑ-

αντιιμπεριαλιστικό και αντιδυτικό/ αντιαμερικάνικο.

ΣΟΚ άλλαξε την Ελλάδα, μα άλλαξε και αυτό.

Τώρα το ίδιο σύνθημα προσιδιάζει σε ξενοφοβία και ρατσισμό.

Αλλά και για οποιαδήποτε περίοδο συζητάμε, το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν ένα πράμα. Φανταστείτε ένα υπουρ-

Το σουρεαλιστικό σύνθημα “ΠΑΣΟΚ ΣΩΣΕ ΜΑΣ”

γικό συμβούλιο με την απαστράπτουσα Μελίνα, τον

είναι το απαύγασμα του ρωμαίικου χιούμορ που επι-

ατακαδόρο Γιαννόπουλο, τον λιγομίλητο Γεννηματά,

στρατεύεται στις δύσκολες στιγμές. Στην πραγματικό-

τον επιθετικό Κουτσόγιωργα, τον νηφάλιο Τσοβόλα,

τητα δεν μας λείπει το όποιο ΠΑΣΟΚ, αλλά η Ελλάδα

τον περίεργο Λαλιώτη... Δεν έπληττες δηλαδή. Και

που νόμιζε πως άλλαζε και σε ένα βαθμό άλλαζε.

εάν από την μία μεριά είχαμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας, της ισότητα των δύο φύλων, την αναγνώριση της

Ο ΉΛΙΟΣ Ο ΠΡΆΣΙΝΟΣ

ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ “Το ΠΑΣΟΚ έφερε πολιτική και ιδεολογική αλλαγή”

* Ευχαριστούμε τον κ. Γιάννη Πασπάλα που μας μίλησε για μία ιδεολογία που διαμόρφωσε τον ίδιο και τη χώρα. Συνέντευξη: Άντα Κουγιά

Τι ήταν αυτό που σας έκανε να μπείτε στη νεολαία του ΠΑΣΟΚ, πριν το ‘81; Τι ήταν αυτό το “διαφορετικό” που βλέπατε να συμβαίνει; Εντάχθηκα στη νεολαία τα δύσκολα χρόνια της μεταπολίτευσης. Δηλαδή από τα μαθητικά μου χρόνια, γύρω στο 1975-1976. Η χώρα είχε βγει από μία μακρά περίοδο αντιδημοκρατικών λειτουργιών, με αποκορύφωμα τη Χούντα. Στο ΠΑΣΟΚ, βλέπαμε να εκκολάπτεται μια ουσιαστική αλλαγή. Και το πραγματικό μας μέλημα ήταν αυτό ακριβώς. Αυτό ήταν και το κίνητρό μου. Θεωρούσα και θεωρώ ότι είναι ένα γνήσιο σοσιαλιστικό κόμμα, που είχε τη δυνατότητα να εφαρμόσει αυτό που λέμε κυβερνώσα αριστερά. Περιμένατε τη νίκη του ‘81; Το 1975, εκείνη η νίκη ήταν ένα άπιαστο όνειρο. Τότε, τα πράγματα ήταν δύσκολα. Για ένα νέο άνθρωπο, το να ενταχθεί σε ένα κόμμα σαν το ΠΑΣΟΚ, είχε κόστος. Θα σε κυνηγούσαν, θα είχες φάκελο, δεν θα έβρισκες δουλειά. Όμως, όλος ο κόσμος ήθελε να αλλάξει η ζωή και το μέλλον της χώρας. Στις αρχές λοιπόν, δεν το περιμέναμε. Βέβαια, στα χρόνια που ακολούθησαν δημιουργήθηκε ένα πραγματικά μεγάλο λαϊκό κίνημα. Πρωτοφανές για τα δεδομένα. Και αυτό από μόνο του έδειχνε πόσο δεν άντεχε ο κόσμος την καταπίεση που είχε υποστεί. Τα 2/3 της κοινωνίας, οι έχοντες αριστερές πεποιθήσεις, ήταν αποκλεισμένα από παντού. Κάπως έτσι, είχαν ωριμάσει οι συνθήκες πια να γίνει η μεγάλη ανατροπή. Και αυτό βρήκε έκφραση στο κόμμα του ΠΑΣΟΚ και στο πρόσωπο του Αντρέα. Τα ποσοστά ανέβαιναν χρόνο με το χρόνο, μέχρι που φτάσαμε στο 48% το ‘81. Από ένα σημείο και μετά, ήταν δεδομένη η εξέλιξη των εκλογών. Το ‘81 δεν περιγράφονται εκείνες οι προεκλογικές συγκεντρώσεις. Φαινόταν ότι ερχόταν η νίκη και από τη σύσταση των συγκεντρώσεων. Ήταν όλοι εκεί. Ο παππούς, η γιαγιά, το παιδάκι στους ώμους του μπαμπά. Το βράδυ των εκλογών ήταν ένα μεγάλο πανηγύρι, μία Ανάσταση. Την επόμενη μέρα, υπήρχε χαμόγελο, χαρά στον κόσμο, αυθεντικός ενθουσιασμός. Μία κατάσταση που δεν είχε καμία σχέση με τις άλλες εκλογικές αναμετρήσεις. Φαντάσου, κατέβηκε μέχρι και το ΚΚΕ και έκανε πορεία υπέρ της αλλαγής. Γιατί δεν ήταν απλά μια κυβερνητική αλλαγή. Ήταν καθαρά πολιτική.

Ο κ. Πασπάλας έζησε από κοντά τη μεγάλη νίκη του ΠΑΣΟΚ του ‘81. Έτσι, μιλήσαμε μαζί του για το κλίμα, την αλλαγή και το ιστορικό αποτύπωμα που άφησε το ΠΑΣΟΚ στη χώρα. Ο λόγος; Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Πόσο άλλαξε μετά το πολιτικό σκηνικό και η καθημερινότητα στην ελληνική κοινωνία; Κατ’αρχάς, από πριν τις εκλογές, είχε επιτευχθεί η απόλυτη ιδεολογική κυριαρχία του ΠΑΣΟΚ. Γι’αυτό το λόγο εκτιμώ ότι ο Κ. Καραμανλής αποσύρθηκε από την Πρωθυπουργία και τέλεσε Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Έβλεπε την ήττα. Όσο για το τι άλλαξε; Μετά την επικράτηση, ο αποκλεισμένος κόσμος της αριστεράς ένιωσε ισότιμος πολίτης αυτής της χώρας. Καταργήθηκαν, επίσημα, τα “φακελώματα” πολιτικών φρονημάτων. Αναγνωρίστηκε ο αγώνας των αριστερών κατά την Κατοχή, η Εθνική Αντίσταση, έληξαν οι πληγές του Εμφυλίου. Αυτό ήταν σαφέστατο ιδεολογικό μήνυμα. Σιγά σιγά, άρχισαν να έρχονται τα πρώτα νομοσχέδια τα οποία άλλαζαν την κατεύθυνση της χώρας, θεσμικά. Δημιουργήθηκε το Εθνικό Σύστημα Υγείας, το οποίο είναι επικυρίαρχο ακόμη και σήμερα. Αναγνωρίστηκαν τα γυναικεία δικαιώματα σε θεσμικό και νομικό επίπεδο, κι ας μην έχει πραγματωθεί ουσιαστικά η ισότητα στην κοινωνία. Άνοιξε η εκπαίδευση σε όλον τον κόσμο. Όλα αυτά είχαν το ιδεολογικό πρόσημο της σοσιαλδημοκρατίας, αφού όλοι απέκτησαν πρόσβαση σε βασικά αγαθά. Ακόμη και η οργάνωση των πολιτικών κομμάτων άλλαξε. Ο πολιτικός αρχηγός άρχισε να εκλέγεται από το λαό, πρακτική που έχει υιοθετηθεί και από τη ΝΔ. Στην πορεία, ήρθε μεγάλη αλλαγή στα θέματα οικονομίας, σχεδόν διπλασιάστηκαν οι μισθοί. Δόθηκε μάχη στην Ευρώπη και πήραμε τα ολοκληρωμένα ευρωπαϊκά κονδύλια για τον αγροτικό κόσμο. Δημιουργήθηκαν συνεταιρισμοί.

Και όλα αυτά σήμαιναν δημοκρατία. Σήμερα, κάποια πράγματα τα θεωρούμε δεδομένα. Όμως, το ΠΑΣΟΚ πολέμησε να φέρει την αλλαγή. Έγιναν μάχες. Και το αποτύπωμα είναι πολύ μεγάλο, μέχρι σήμερα. Έπαιξε ρόλο η προσωπικότητα του Αντρέα στη νίκη και τη μετέπειτα σταθερή διακυβέρνηση της χώρας από το ΠΑΣΟΚ; Βέβαια. Δεν το συζητώ. Θεωρώ ότι το ‘81, το ΠΑΣΟΚ θα κέρδιζε με όποιον αρχηγό. Η διαφορά του Αντρέα ήταν ότι ήταν ένας ηγέτης που εξέφραζε τον ελληνικό λαό σε επίπεδο προσωπικότητας. Δεν έχει ξαναϋπάρξει άλλη τέτοια σχέση μεταξύ ηγέτη και λαού. Μόνο όποιος έχει ζήσει τις τεράστιες συγκεντρώσεις, καταλαβαίνει την εμπιστοσύνη που είχε ο κόσμος στο πρόσωπό του. Όμως, η δύναμη και η ουσιαστική ιδεολογική επικράτηση φάνηκε και αργότερα, όταν βγήκε ο Σημίτης, που δεν είχε τόσα χαρίσματα, αλλά κέρδισε τις εκλογές. Ο Παπανδρέου έπαιξε καταλυτικό ρόλο όμως. Πότε άρχισε να αλλάζει το κλίμα; Το ‘85 υπήρξε μια σοβαρή πόλωση, γεγονός που ήταν πολύ άσχημο για τη χώρα. Υπήρχαν τα πράσινα και τα μπλε καφενεία. Η πόλωση ποτέ δε βοηθάει και η ευθύνη άνηκε σε όλους. Και στο ΠΑΣΟΚ. Δεν μας άξιζε αυτό. Στην πορεία, άλλαξαν τα πράγματα. Το ‘89 άρχισε η μεγάλη πτώση. Και ήταν φανερό από τις συγκεντρώσεις. Βρέθηκα σε συγκεντρώσεις που δεν είχαν καμία σχέση με τις παλιές. Ήταν το καθήκον που μας έκανε να κατεβαίνουμε και όχι ο ενθουσιασμός. Έχει κατηγορηθεί το ΠΑΣΟΚ πολύ για την οικονομική κρίση που ήρθε. Θεωρείτε ότι είναι δίκαιο; Η πολιτική είναι σκληρό πράγμα. Το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιήθηκε για να αποδοθούν ευθύνες. Είναι πάρα πολλοί οι λόγοι που οδήγησαν στην οικονομική κρίση. Όλοι είχαν ευθύνες. Και το ΠΑΣΟΚ βεβαίως, αλλά όχι μόνο αυτό. Είμαστε σε μια περίοδο που χρειάζεται μια παρόμοια πολιτική αλλαγή; Τότε, γύρισε η σελίδα της ιστορίας, γιατί υπήρχαν μίση, διχασμοί που έβρισκαν τις ρίζες του από τα χρόνια του Εμφυλίου. Έπρεπε να γίνει μια πολύ μεγάλη αλλαγή. Τώρα, δεν είναι τόσο ταραγμένοι οι καιροί. Είναι άλλα τα θέματα.

ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ της Άντας Κουγιά

“ΤΣΟΒΌΛΑ ΔΏΣΤΑ ΌΛΑ” Ηχεί στ’αυτιά των γεννηθέντων έως το 1989, καθώς η τηλεόραση έπαιζε το σύνθημα του Αντρέα σε λούπα. Πώς προέκυψε; Στις εκλογές του 1989, μετά από μια περίοδο λιτότητας, το ΠΑΣΟΚ άρχισε να χάνει την πρότερη δημοφιλία του. Τότε, αποφασίστηκε να ξαναρχίσει η φιλολαϊκή πολιτική, δίνοντας περισσότερες οικονομικές παροχές. Ο Δημήτρης Τσοβόλας ήταν τότε Υπουργός Οικονομικών. Ο Αντρέας μίλησε, ο Τσοβόλας τα ‘δωσε.

“ΧΡΟΝΟΝΤΟΎΛΑΠΟ” “Θα κλείσουμε τη Δεξιά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας” είχε πει επί λέξει στις αρχές της δεκαετίας του ‘80. Προοδευτικός, ήθελε και και έφερε την αλλαγή, το σοσιαλισμό στην Ελλάδα. Ό,τι είπε το έκανε. Ξεχάσαμε τι σημαίνει δεξιά για πολλές τετραετίες. Ασχέτως βέβαια, αν κάποια στιγμή, άρχισε να πηγαίνει κι ο ίδιος προς τα δεξιά.

“ΠΡΑΣΙΝΟΦΡΟΥΡΌΣ” Ναι, υπήρχαν και οι πράσινοι φρουροί, στελέχη του κόμματος, εντεταλμένα στον εργασιακό ή σπουδαστικό τους χώρο για να προωθούν και να διαφυλάσσουν τη γραμμή του κόμματος. Και ο νοών νοείτο.

Το ΠΑΣΟΚ έγραψε τη δική του ιστορία. Αν δεν υπήρχε το συγκεκριμένο κόμμα, το παρόν της χώρας θα ήταν παντελώς διαφορετικό. Προς ποια κατεύθυνση δεν ξέρουμε. Μαζί με τις πράξεις, είχε και τα λόγια. Λόγια πολλά που μίλησαν απευθείας στην ψυχή του Έλληνα της εποχής. Σίγουρα τα θυμάστε. Εμείς τα συγκεντρώσαμε.

“ΖΙΒΆΓΚΟ” Ήρθε αυτός και ήρθε η άνοιξη κοντά μας. Έφερε τη μόδα παντελόνι (καμπάνα!), ζιβάγκο και (ενίοτε) σακάκι στη χώρα μας. Από τότε, όποιος ψήφιζε πράσινο ήλιο, υιοθετούσε την περιβολή. Εξάλλου, χωρίς ζιβάγκο, γκόμενα δεν έριχνες. Τέλος. Οι δεξιοί το ζιβάγκο ούτε να το δουν μέχρι και σήμερα. Φήμες θέλουν να βγάζουν κόκκινα σημάδια στην περιοχή του λαιμού.

“ΖΕΪΜΠΈΚΙΚΟ” Όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ χόρευαν τις ζεμπεκιές τους. Ήταν κάτι σαν ιεροτελεστία. ΠΑΣΟΚος πάει μπουζούκια και ρίχνει γυροβολιά με άπειρα γαρύφαλλα και τα φιλαράκια να βαράνε παλαμάκια. Μορφές χαραγμένες στη μνήμη μας; Ο Αντρέας στην πίστα με Ρίτα Σακελλαρίου, Άκης Τσοχατζόπουλος σε διάφορα πλάνα και διάφορες πίστες. Τουλάχιστον, έζησε τη ζωή του και χόρτασε τους χορούς του.

“ΛΑΟΘΆΛΑΣΣΑ” “ΜΙΜΉ ΈΛΑ” Πανζουρλισμός είχε γίνει με τη σχέση που διατηρούσε με την μικρότερή του Δήμητρα Λιάνη. Όταν όμως κατέβηκε από το αεροπλάνο και της έδωσε σαφή διαταγή να κατέβει μαζί του, λέγοντας “Μιμή Έλα” έσπασε τα μικροαστικά ταμπού της συντηρητικής ελληνικής κοινωνίας. Έστω και για λίγο!

Ναι, το έλεγε πολλές φορές όταν στις συγκεντρώσεις του κόμματος μαζευόταν πλήθος κόσμου με σημαίες και σειόταν η γη. Δεν είναι όμως ότι το έλεγε, όσο ότι το έπραττε. “Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω”, “Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες”, “Εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία”. Αυτά τα λόγια και αυτό το χάρισμα στις λέξεις έκανε το λαό να γίνεται θάλασσα και να φουσκώνει από ενθουσιασμό.

Ο ΉΛΙΟΣ Ο ΠΡΆΣΙΝΟΣ

ΦΩΤΟΛΕΖΑΝΤΕΣ της Άντας Κουγιά

για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιότεροι

Βυθίσατε το ΧΟΡΑ!

Το 1976, υπήρχε μια κλιμακούμενη ένταση ανάμεσα σε Αθήνα και Άγκυρα, με αφορμή τα πετρέλαια του Αιγαίου. Με το πρόσχημα των ερευνών, οι Τούρκοι αμφισβήτησαν τα ελληνικά χωρικά ύδατα στις 6 Αυγούστου εκείνης της χρονιάς με το ωκεανογραφικό ΧΟΡΑ, το οποίο όμως στο παρελθόν ήταν στρατιωτικό πλοίο. Το γεγονός που σημάδεψε την κρίση του 1976 είναι η ιστορική δήλωση του Ανδρέα Παπανδρέου ο οποίος είπε τη φράση: «Βυθίσατε το Χόρα». Μια φράση που φαίνεται ότι ειπώθηκε σε συνεννόηση με τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Μένιος Κουτσόγιωργας

Ο Μένιος Κουτσόγιωργας είχε ξεχωρίσει για την οξύτητα στις συγκρούσεις του με την αντιπολίτευση κατά τη δεκαετία του 1980 και χαρακτηριστική έχει μείνει η φράση του στη Βουλή «δεν δικαιούστε διά να ομιλείτε», την οποία απηύθυνε στον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, σχετικά με τα γεγονότα της Αποστασίας εναντίον της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου το 1965. Συνέβαλε αποφασιστικά κατά γενική ομολογία στην εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 1985.

Παπανδρέοι

Ιστορική φωτογραφία, με τον Γεώργιο να είναι σε κάδρο. Η οικογένεια Παπανδρέου υπήρξε σταθμός για την Ελλάδα και τα πολιτικοκοινωνικά τεκταινόμενα. Ο Γεώργιος Παπανδρέου διετέλεσε πρωθυπουργός τρεις φορές και ο Ανδρέας Παπανδρέου δύο (από το 1981 έως το 1989 ήταν σταθερά πρωθυπουργός και εκλέχθηκε ξανά το 1993. Ο θάνατος τον βρήκε πριν ολοκληρώσει την τετραετία, οπότε και ανέλαβε ο Κώστας Σημίτης). Όσο για το Γιώργο Παπανδρέου, εκλέχθηκε πρόεδρος του κόμματος το 2004, ενώ την πρωθυπουργία κράτησε από το 2009 έως το 2011.

Γεώργιος Γεννηματάς

Από το 1975, ο Γεώργιος Γεννηματάς ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και στη συνέχεια του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ. Ο Γεννηματάς διακρινόταν για τα οργανωτικά του προσόντα και την επιρροή του στον κομματικό μηχανισμό και στη Νεολαία ΠΑΣΟΚ. Μετά τη διαγραφή των μελών της Δημοκρατικής Άμυνας, ο Γιώργος Γεννηματάς έγινε ένα από τα μέλη της λεγόμενης “Τρόικας” ή “Τριανδρίας” (Τσοχατζόπουλος-Γεννηματάς-Λαλιώτης) που εξέφραζε και εκπροσωπούσε τον πρόεδρο σε όλα τα κεντρικά και περιφερειακά όργανα.

Συγκέντρωση ΠΑΣΟΚ

Όπως είπαμε, κάθε συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ, μετατρεπόταν σε λαϊκό προσκύνημα. Σημαίες, φωνές, έντονο λαϊκό αίσθημα, με έναν Αντρέα να ξέρει πώς να ξεσηκώνει τα πλήθη. Βέβαια, θα θέλαμε να κάνουμε ειδική μνεία στον Τάσο Μπιρσίμ, τον σκηνοθέτη τόσο των μαγνητοσκοπημένων εκδηλώσεων, όσο και των πολιτικών διαφημίσεων. Στην επιτυχία, έβαλε κι εκείνος το δικό του καλλιτεχνικό λιθαράκι!

Κωνσταντίνος Καραμανλής

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν μπορούσε να λείπει, καθώς αποτελεί επίσης μεγάλη πολιτική μορφή της χώρας. Διετέλεσε Πρόεδρος της Δημοκρατίας από το 1980 έως το 1985, όπου το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας Παπανδρέου ανακοίνωσαν ότι δε θα υποστήριζαν την επανεκλογή του, αλλά θα πρότειναν τον Χρήστο Σαρτζετάκη για νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το 1990 επανεκλέχθηκε Πρόεδρος από την κυβερνητική πλειοψηφία της ΝΔ με αρχηγό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και υπηρέτησε μέχρι το 1995.

ΣΟΥ ΚΆΝΟΥΜΕ ΤΟ ΤΡΑΠΈΖΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΠΊΤΙ

DE LI VE RY 210 82 19 406 Eπτανήσου 15, Αθήνα | Πλατεία Αγίου Γεωργίου Ώρες καταστήματος & delivery 12.00-00.00

ΡΩΤΗΣΤΕ

kivelirest @kyveli_kypseli

ΓΙΑ ΤΑ ΠΙΑΤΑ ΗΜΈΡΑΣ

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

_Κείμενα: Σοφία Αργύρη

ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ Η ΠΟΛΗ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΦΙΓΟΥΡΕΣ σο

α : Άνν

Σκίτ

D e l i v e r y - C o u r i e r - E ξ ω τ ε ρ ι κ ο ί

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, ΚΑΘΕ ΩΡΑ ΠΡΟΣΈΞΤΕ ΤΟΥΣ ΑΚΟΎΜΕ ΜΙΚΡΈΣ ΙΣΤΟΡΊΕΣ

ΦΙΓΟΥΡΕΣ

ΣΤΟ

ΔΡΟΜΟ

ΑΤΑΚΕΣ

Η

ΙΣΜΗΝΗ

ΑΠΟΓΕΙΏΝΕΙ ΤΟ DELIVERY ΜΕ ΤΟ ΠΑΤΊΝΙ ΤΗΣ ΤΙ ΤΟΥΣ ΕΚΝΕΥΡΙΖΕΙ ΜΠΟΥΦΑΛΟΣ: ΌΤΑΝ ΤΟ BURGER ΑΝΈΒΗΚΕ ΣΤΟ ΔΊΚΥΚΛΟ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΙΝΑ

ου

ηλίδ

Μιχα

ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ Σε ένα από τα πιο παλιά κούριερ των Αθηνών. Που έχει φτάσει με το παπί Καβάλα, τραγουδώντας στην Εθνική ανάμεσα σε νταλίκες και αυτοκίνητα.

ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ Που κάποια στιγμή μέτρησε τους εργοδότες του έναν, έναν και τους έβγαλε πάνω από 30. Και που αντέχει και καταπίνει εδώ και δεκαετίες τα χιλιόμετρα. Με την αλογοουρά του, τις μπότες του και την Πανάθα.

ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ Που ήρθε από το χωριό του και έμπλεξε με το ντeλίβερυ. Και που έπρεπε να μάθει την Πατησίων και την Αλεξάνδρας. Και που δεν άντεξε την τρέλα και γύρισε πίσω. Ο ήχος από το παλαιολιθικό κουδούνι τρυπάει άγαρμπα την όλη ατμόσφαιρα. “Κοινόχρηστα!” φωνάζει η φωνή πίσω από την πόρτα. Διακοπή, παραλαβή, πληρωμή, επιστροφή στο βιβλίο.

Η ΠΟΛΗ ΕΧΕΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΗΣ «ΧΑΚΕΡΣ»

Ε

άν η πόλη ήταν διαδικτυακή (μερικοί το υποστηρίζουν!) οι δίτροχοι θα ήταν οι χάκερς της. Όπως οι χάκερς έχουν την απίστευτη ικανότητα να ξεπερνούν εμπόδια, κωδικούς και δίκτυα προστασίας, μιας και γνωρίζουν τόσο καλά την ‘‘πόλη’’, έτσι και οι εργαζόμενοι στα δίτροχα κάνουν - με μία έννοια - και αυτοί το ίδιο. Οι δίτροχοι γνωρίζουν τα κατατόπια τόσο καλά. Τις λακκούβες και τα σημεία που πήζουν την τάδε ώρα. Ξέρουν τα λάθη στις αριθμήσεις και τα σημεία που στήνουν μπλόκα οι αστυνομικοί. Έχουν καταπιεί gps για να φτάνουν το συντομότερο δυνατό, σε έναν οποιοδήποτε προορισμό. Η ίδια η φύση της δουλειάς τους δημιουργεί αντανακλαστικά, τους εφοδιάζει με σβελτάδα και πρακτικό πνεύμα. Εάν δεν υπάρχουν αυτά, απλά δεν κάνεις για δίτροχος. Συναναστρέφονται με δεκάδες άτομα κάθε μέρα, face to face -όχι διαδικτυακά - πράμα καθόλου εύκολο.

Στην πόλη μας, η φιγούρα αυτή είναι παντός καιρού και ώρας. Από το χάραμα μέχρι αργά το βράδυ, με ήλιο και βροχή, γυροφέρνουν τους δρόμους, τις λεωφόρους και τα στενάκια. Αξίζει σεβασμός και δικαιώματα σε αυτούς τους ανθρώπους. Υ.Γ. και βαρέα και ανθυγιεινά!

ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ

ΚΆΘΕ ΜΈΡΑ, ΚΆΘΕ ΏΡΑ

Η ΠΟΛΗ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΦΙΓΟΥΡΕΣ

Delivery Courier Eξωτερικοί

Μια υπηρεσία που σιγά σιγά γίνεται συνήθεια, μια πόλη που γεμίζει με … ιππότες της ασφάλτου, που δημιουργούν και ακούν ιστορίες, γνωρίζουν ανθρώπους, χαμογελούν και θυμώνουν, αφουγκράζονται την κοινωνική κατάσταση της πόλης.

O

ι ρυθμοί της πόλης έχουν φτάσει να είναι έως και εξουθενωτικοί. Δυστυχώς, ο χρόνος συμπυκνώνεται, το 24ωρο δεν είναι αρκετό και μία σειρά από ασχολίες που, κάτω από άλλες συνθήκες, θα πρόσθεταν ποιότητα στην καθημερινότητα, συμπιέζονται. Και κάπου εδώ έρχεται το

delivery ως αναπόσπαστο, πια, κομμάτι της σύγχρονης ζωής. Χιλιάδες επιχειρήσεις-και όχι μόνο στον χώρο της εστίασης- αφουγκράστηκαν τις ανάγκες της εποχής και ανέπτυξαν την υπηρεσία delivery. Δεν είναι πολύς καιρός που η διανομή προϊόντων μπήκε για τα καλά στη ζωή μας, γνωρίζοντας θερμή υποδοχή από όλη την πόλη: Σούπερ μάρκετ και μανάβικα, κρεοπωλεία και ανθοπωλεία αναλαμβάνουν τον εφοδιασμό του καταναλωτή με αυτό που ακριβώς θέλει, αλλά δεν προλαβαίνει να το αποκτήσει. Σιγά σιγά, οι επιχειρήσεις εστιάζουν όχι μόνο στην ποιότητα και τις καλές τιμές των προϊόντων τους, αλλά και στην υπηρεσία delivery, με ζητούμενο τη σωστή εξυπηρέτηση και τον επαγγελματισμό. Διότι είναι πολύ συχνό το γεγονός να αναπτύσσεται μία προσωπική σχέση ανάμεσα στον πελάτη και τον υπάλληλο του delivery, με αποτέλεσμα ο καταναλωτής να ταυτίζει το προϊόν και το κατάστημα με τον άνθρωπο που τον εξυπηρετεί. Δεν είναι μυστικό πως οι επιχειρήσεις που σέβονται τον εαυτό τους και τον πελάτη δίνουν μεγάλη σημασία στην μονιμότητα των εργαζομένων σε αυτήν την θέση, στην καλή συμπεριφορά απέναντί τους. Γιατί πάνω από τους αριθμούς, βρίσκονται η επικοινωνία και οι ανθρώπινες σχέσεις. Φυσικά, όλα αυτά έγιναν πιο έντονα με την καραντίνα και τις εξελίξεις με τον Covid-19. Σαν κοινωνία μιλήσαμε για τους γιατρούς, τις νοσοκόμες κλπ. Οι εργαζόμενοι με δίτροχα; Υπήρχαν νύχτες που οι μόνοι που κυκλοφορούσαν ήταν ασθενοφόρα και ντελιβεράδες κάθε υπηρεσίας… Κράτησαν και αυτοί την πόλη ζωντανή. Και όχι μόνο συμβολικά, αλλά και κυριολεκτικά. Αρκετές επιχειρήσεις άντεξαν μόνο και μόνο επειδή μπόρεσαν να ανταποκριθούν, αναπτύσσοντας αυτήν την υπηρεσία. Η ίδια η ζωή αρκετές φορές απαντάει με δικό της τρόπο στις ανάγκες. Παράδειγμα; Ο παππούς που ζει μόνος του στο από πάνω διαμέρισμα και αδυνατεί να εξυπηρετηθεί, εμπιστεύεται στον ντελιβερά του παντοπωλείου τα κλειδιά του σπιτιού του και περιμένει καρτερικά να του φέρει τα ψώνια της ημέρας. Γι’ αυτόν είναι ο σωτήρας του. Άραγε χωρίς delivery μπορούμε; Μάλλον όχι. Ούτε επιχειρήσεις, ούτε καταναλωτές.

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΟΥΣ

O

ι ντελίβερι είναι πολλοί και κινούνται συνεχώς εκεί έξω οργώνοντας τους δρόμους. Τους βλέπουμε με την άκρη του ματιού μας, πολλές φορές χωρίς να τους δίνουμε σημασία. Προσέξτε τους!

ΟΙ ΠΕΛΆΤΕΣ:

Προσέξτε τους όταν έρχονται να παραδώσουν την παραγγελία σας! Υποδεχθείτε τους με χαμόγελο στο κατώφλι της πόρτας σας. Να έχετε τα χρήματα έτοιμα και μην τους ταλαιπωρείτε με τα ρέστα. Γι’ αυτούς το κάθε δευτερόλεπτο μετράει και τους φέρνει πιο κοντά στο επόμενο δρομολόγιο. Αφήστε τους και ένα μικρό φιλοδώρημα!

ΟΙ ΟΔΗΓΟΊ:

Προσέξτε τους όταν περνάνε από δίπλα σας στο δρόμο! Είναι οι χάκερς της ασφάλτου. Ξετρυπώνουν την κάθε χαραμάδα ανάμεσα σε αυτοκίνητα, φορτηγά, λεωφορεία και εμφανίζονται μπροστά σου εκεί που δεν το περιμένεις. Οδηγοί δείξτε κατανόηση, θέλουν να κάνουν γρήγορα τη δουλειά τους -όχι επειδή είναι απερίσκεπτοι ή βιαστικοί από πεποίθηση, αλλά πιεσμένοι από τους εργοδότες τους.

ΟΙ ΔΙΑΣ:

Προσέξτε τους κάνοντας τα στραβά μάτια! Όταν τους βλέπετε στο τιμόνι, μην τους σταματάτε για να τους γράψετε! Μην τους καθυστε-

ρείτε! Προσπαθούν να ικανοποιήσουν ταυτόχρονα τον ανυπόμονο πελάτη, το βιαστικό αφεντικό, την επιχείρηση που δεν κοιμάται ποτέ. Δουλεύουν στο δρόμο, όπως κι εσείς, κάτω από αντίξοες συνθήκες για να κερδίσουν το μεροκάματό τους.

ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΆ:

Προσέξτε τους και μην τους πιέζετε! Οι παραγγελίες πρέπει να παραδοθούν αλλά προέχει η ασφάλεια των εργαζομένων σας. Ο δρόμος είναι δύσκολος και γεμάτος απρόοπτα. Δώστε τους κάτι παραπάνω ή βάλτε τους τις βενζίνες. Μετράνε πολλά χιλιόμετρα σε κάθε βάρδια. Η δουλειά τους είναι επικίνδυνη και πρέπει να αμείβεται.

ΟΙ ΦΊΛΟΙ:

Προσέξτε τις ιστορίες που έχουν να σας διηγηθούν! Εμπειρίες στο δρόμο, περίεργοι πελάτες, φλερτ πάνω στο δίκυκλο.

ΤΟ ΤΑΊΡΙ ΤΟΥΣ:

Προσέξτε τους όταν επιστρέφουν στο σπίτι αποκαμωμένοι, έχοντας μαζέψει το νέφος της πόλης. Αγκαλιάστε τους τρυφερά και βοηθήστε τους να αποβάλλουν την σωματική κούραση και τον πονοκέφαλο που προκαλεί η βουή των δρόμων.

efruit.gr Μία οικογενειακή, παραδοσιακή φρουτεμπορική, που από το 1990 δημιούργησε ένα όνομα συνώνυμο της ποιότητας, ακολούθησε το ρυθμό της εποχής και έβαλε στο πρόγραμμά της τη διανομή στο σπίτι ή το γραφείο.

Οπωροπωλείον Φρεσκάδα, άριστη ποιότητα, έντονα χρώματα και αρώματα είναι αυτά που χαρακτηρίζουν όλα τα προϊόντα που προσφέρει το efruit.gr. Tα φρούτα και τα λαχανικά προέρχονται από σοδειές επιλεγμένων παραγωγών, ενώ τα είδη delicatessen (από σάλτσες και ζυμαρικά, μέχρι αποξηραμένα φρούτα και μπάρες δημητριακών), που βοηθούν στη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου γεύματος, είναι ιδιαίτερα και προσεκτικά διαλεγμένα. Το ενδιαφέρον των ανθρώπων που απαρτίζουν το efruit.gr εστιάζεται πάντα στο καλό προϊόν, γνωρίζοντας ότι η σωστή διατροφή είναι το παν σε μια καθημερινότητα έντονη. Οι νέοι, γρήγοροι, καθημερινοί ρυθμοί ήταν που οδήγησαν στη γέννηση της ιδέας του delivery. Για όσους δεν έχουν το χρόνο ή τη δυνατότητα να προμηθευτούν όσα χρειάζονται για να δημιουργήσουν μαγειρικές νοστιμιές, έχουν την εγγύηση του efruit.gr που φέρνει στην πόρτα μας ό,τι μας λείπει με ένα κλικ - μέσω του ηλεκτρονικού καταστήματος- ή με ένα τηλεφώνημα. Επιπρόσθετο πλεονέκτημα; Η διανομή γίνεται σε όλη την Αθήνα και τον Περαιά και μάλιστα, χωρίς επιπλέον οικονομική επιβάρυνση.

ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΣΤΡΑΤΟΎ 2, ΆΝΟΙΞΗ | ΤΗΛ. ΠΑΡΑΓΓΕΛΊΕΣ: 210 80 04 454 | efruit.gr

Υψηλή ποιότητα, προσεγμένα προϊόντα με γνώμονα την υγιεινή διατροφή, χειροποίητες δημιουργίες και επιλογή παράδοσης στον χώρο σας είναι τα στοιχεία που κάνουν “Το Κρεοπωλείον” να ξεχωρίζει.

efruit.gr

efruitgr

ΤΟ ΚΡΕΟΠΩΛΕΊΟΝ Ο Γιώργος Μανταλάρας δημιούργησε ένα σύγχρονο κρεοπωλείο, διατηρώντας το χαμόγελο, το μεράκι και την αυθεντικότητα άλλων εποχών. Πολύ παραπάνω από ένα απλό κρεοπωλείο της γειτονιάς, στην οδό Παξών και Κερκύρας στην Κυψέλη, θα βρείτε καλό κρέας από ελληνικές φάρμες, όπως και χειροποίητες δημιουργίες από το παρασκευαστήριο του μαγαζιού, όπου με αγνά υλικά προετοιμάζουν το απόλυτο επιτυχημένο αποτέλεσμα στη μαγειρική μας. Εμείς ξεχωρίσαμε το σνίτσελ κοτόπουλο με παρμεζάνα, το μοναδικό ρολό κοτόπουλο, χειροποίητα κεμπάπ και γεμιστά μπιφτέκια. Ακόμη εδώ παρασκευάζονται πίτες με κιμά ή κοτόπουλο, πεϊνιρλί και ένα σωρό άλλες δημιουργίες. Φυσικά, θα βρείτε και προϊόντα delicatessen για να απολαύσετε εσείς ή να σερβίρετε στην παρέα σας ένα ολοκληρωμένο γεύμα. Όλα αυτά, μπορούν να έρθουν άμεσα στην πόρτα σας! Με τους γρήγορους ρυθμούς της πόλης να μην μας αφήνουν χρόνο ακόμη και για τα βασικά, ένα τηλεφώνημα στο Κρεοπωλείον εγγυάται γεύση, ποιότητα, καλές τιμές και γρήγορη εξυπηρέτηση. Σε όλη την Αθήνα!

ΠΑΞΏΝ 24-26 & ΚΕΡΚΎΡΑΣ, ΚΥΨΈΛΗ | Τ.: 210 88 21 616 | WWW.TOKREOPOLEION.GR

Το Κρεοπωλείον Γιώργος Μανταλάρας

ΠΈΤΡΟΣ, 41 ΕΤΏΝ

ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ

M

ετά από καιρό σε αυτή την

Η ΠΟΛΗ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΦΙΓΟΥΡΕΣ

δουλειά, έχω διαπιστώσει

Delivery Courier Eξωτερικοί

ότι δεν δουλεύει κανένα κουδούνι στην Αθήνα. Τα κουδούνια είναι ο μόνος τρόπος για να σας φέρουμε πιο κοντά στην

Οι ιστορίες του δρόμου είναι περίεργες και οι αφηγήσεις ευφάνταστες. Τα παιδιά που δουλεύουν ντελίβερι έχουν να διηγηθούν ένα κάρο από αυτές. Εμπειρίες που δεν θα τις άκουγες ποτέ από κάποιον γραφιά.

παραγγελία σας: ή τα φτιάχνετε ή μας περιμένετε έξω από την πόρτα! Το καφέ που δουλεύω εξυπηρετεί με delivery περιοχές

ΔΙΑΜΑΝΤΉΣ, 26 ΕΤΏΝ

του κέντρου της Αθήνας και η κατάσταση με τις πολυκατοικίες

Δ

ουλεύω το τελευταίο

και τα άπειρα διαμερίσματά τους

διάστημα ντελίβερι σε 24ωρο

μπορεί να γίνει απελπιστική.

καφέ. Το πιο περίεργο σκηνικό

Το χειρότερο βέβαια είναι όταν

που μου έχει συμβεί είναι να πάω

χτυπάς την πόρτα σε πελάτη που

παραγγελία σε σπίτι και να μου

έχει παραγγείλει και δεν ανοίγει

ανοίξει την πόρτα μια γυναίκα

επειδή είναι απασχολημένος!

πολύ όμορφη, φορώντας μια διάφανη ρόμπα χωρίς εσώρουχα από μέσα. Εκείνη την ώρα σάστισα. Αυτή ήταν πολύ σοβαρή,

ΑΚΟΥΜΕ ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

πήρε την παραγγελία της και πλήρωσε χωρίς να μου πει τίποτα περίεργο. Όταν σκέφτεσαι μετά τι συνέβη λες «πω ρε γαμώτο, τι ευκαιρία έχασα»! Την ώρα εκείνη δεν το βλέπεις έτσι. Έχεις

ΓΙΆΝΝΗΣ, 35 ΕΤΏΝ

στο νου σου τη δουλειά και ότι πρέπει να συνεχίσεις τη βάρδιά

Σ

τη δουλειά μου δεν είναι απαραίτητο μόνο το παπάκι μου

σου. Ακούγεται αστείο όταν το

αλλά και το κινητό τηλέφωνο. Μου έχει τύχει να πάω

διηγούμαι, αλλά την ώρα της

παραγγελία σε κατάστημα και να το βρω κλειστό! Για μισή ώρα

δουλειάς αντιμετωπίζω τα πάντα

περίμενα απ’ έξω κάνοντας κύκλους γύρω από το τετράγωνο

με σοβαρότητα.

μήπως βρω κάποια κρυμμένη πόρτα. Τελικά, η κοπέλα που είχε παραγγείλει βρισκόταν μέσα στο κατάστημα, αλλά είχε κατεβάσει τα ρολά γιατί έκλεινε για μεσημέρι. Τις περισσότερες φορές οι πελάτες δεν έχουν τον νου τους, γιατί ξεχνάνε ότι έχουν παραγγείλει. Το μαγαζί μας δίνει εταιρικό τηλέφωνο γι’ αυτόν τον λόγο κι έτσι ειδοποιούμε πλέον τον πελάτη ότι τον περιμένουμε.

ΗΛΊΑΣ, 26 ΕΤΏΝ

Έ

χω πάει παραγγελία σε γειτονικό σπίτι ενός 50άρη κυρίου που

περνάει συχνά έξω από το καφέ όπου

ΣΤΑΎΡΟΣ, 47 ΕΤΏΝ

M

ε έχει σταματήσει η αστυνομία για έλεγχο ενώ ήμουν φορτωμένος πάνω στο μηχανάκι

μου. Εκείνη την περίοδο δούλευα ντελίβερι σε τρεις διαφορετικούς εργοδότες. Η μηχανή ήταν φορτωμένη με περιοδικά, επιστολές πληρωμών και δείγματα σεντονιών. Ο αστυνομικός άνοιξε αυτά που κουβαλούσα και ξέθαψε ένα σωρό άσχετα μεταξύ τους πράγματα κοιτώντας με έκπληκτος. Του εξήγησα προσπαθώντας να συγκρατήσω τα γέλια μου ότι κάνω διανομή σε τρεις διαφορετικές εταιρείες. Στο τέλος με άφησε να φύγω λέγοντάς μου ότι με καταλάβαινε γιατί κι ο ίδιος έκανε αυτή τη δουλειά πριν γίνει αστυνομικός.

δουλεύω. Φτάνοντας σπίτι του βρήκα την πόρτα ανοιχτή. Δεν ήθελα να μπω μέσα, σκέφτηκα ότι κάτι παράξενο συμβαίνει και μου πέρασε από το μυαλό η πιθανότητα κλοπής. Συνέχισα να χτυπάω το κουδούνι, μέχρι που πρόσεξα στο βάθος του σαλονιού μια αντανάκλαση πάνω σε ένα τζάμι. Κατάλαβα ότι πίσω από την ανοιχτή πόρτα στεκόταν ο κύριος του σπιτιού. Ξαναπάτησα το κουδούνι και κατάλαβα ότι ο κύριος έφυγε από εκεί προχωρώντας προς κάποιο δωμάτιο του σπιτιού. Μετά από λίγο εμφανίστηκε κι εγώ του παρέδωσα την παραγγελία. Δεν φοβήθηκα ότι θα μου κάνει κακό, αλλά δεν ήθελα να μπλεχτώ σε φασαρία.

Οικογενειακή επιχείρηση που κρατάει από το 1950, το deli & fresh βρίσκεται στο Κολωνάκι και διατηρεί την ποιότητα και αυθεντικότητα άλλων εποχών, με στόχο να παρέχει στο ελληνικό τραπέζι ό,τι πιο εκλεκτό υπάρχει!

Η διανομή προϊόντων ήταν μια καινοτομία της επιχείρησης, αφού από τη δεκαετία του ‘60 - είτε με τα πόδια ή είτε με ποδήλατο – γινόταν delivery, στα κοντινά σπίτια, γραφεία και καταστήματα.. Σήμερα, η ιδέα έχει εξελιχθεί και η διανομή φρέσκων και βιολογικών προϊόντων έχει ανοίξει τον κύκλο της. Το DELI & FRESH βρίσκεται στη καρδιά της Αθήνας, το Κολωνάκι, όπου θα ανακαλύψτε όλα όσα χρειάζεστε για να δημιουργήσετε νόστιμα και ποιοτικά πιάτα. Ποικιλία βιολογικών προϊόντων ανάμεσα στα οποία θα βρείτε, τυριά ΠΟΠ, νωπά κρέατα, όσπρια, ζυμαρικά, φρέσκα φρούτα και λαχανικά, όλα τα είδη delicatessen συμπληρώνουν τις οικογενειακές συνταγές με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μπορείτε να παραγγείλετε μέσω τηλεφώνου και το πρόθυμο προσωπικό του DELI & FRESH θα επιλέξει για εσάς αυτό που ανταποκρίνεται στη γεύση και τη μαγειρική σας και κατόπιν θα παραδώσει ότι χρειάζεστε στη πόρτα σας, πάντα με χαμόγελο.

ΠΑΤΡΙΆΡΧΟΥ ΙΩΑΚΕΊΜ 40, ΚΟΛΩΝΆΚΙ | Τ.: 210 72 14 322 & 210 72 23 887

Deli & Fresh

deliandfresh.athens

ΦΟΎΡΝΟΣ ΣΑΧΙΝΊΔΗ Ο Φούρνος Σαχινίδη έχει ανοιχτές τις πόρτες του από το 1965, διατηρώντας την ποιότητα, τη γεύση και τα αγνά υλικά στις δημιουργίες του από την πρώτη ημέρα λειτουργίας.

O φούρνος σπίτι σας με ένα τηλεφώνημα Όλα τα προϊόντα που βγαίνουν ολόφρεσκα από τους φούρνους του καταστήματος, βασίζονται σε παραδοσιακές συνταγές, αλλά και στην ανάγκη κάλυψης των ολοένα και αυξανόμενων διατροφικών απαιτήσεων. Ο Φούρνος Σαχινίδη, είναι από τους πρωτοπόρους στην διανομή κατ' οίκον, μιας και εδώ και 32 χρόνια φέρνει τα εκλεκτά του προϊόντα στην πόρτα σας. Ανά εβδομάδα, η περιοχή διανομής αλλάζει. Με ένα τηλεφώνημα στο 210 69 26 286 μπορείτε να μάθετε το εβδομαδιαίο πρόγραμμα των περιοχών που εξυπηρετούνται. Μην ξεχνάτε: αν δεν το έχετε ήδη κάνει, δοκιμάστε τα κράκερς Σαχινίδη, που είναι διάσημα σε όλη την Ελλάδα. Μπείτε στο site και δείτε και τα social media καθημερινά, αλλά να μην παραλείψετε να περάσετε κι από το φυσικό κατάστημα. Οι μυρωδιές θα σας ζαλίσουν!

www.saxinidis.gr

ΜΑΝΤΖΟΥΡΆΚΗ 2, ΑΘΉΝΑ | 210 69 26 286 / 693 69 26 286

Άρτος & Γεύσεις Ζύμης - Φούρνος Σαχινίδη

@fournossaxinidi

ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ Η ΠΟΛΗ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΦΙΓΟΥΡΕΣ

ΦΙΓΟΥΡΕΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ

Delivery Courier Eξωτερικοί

Ο ΚΆΓΚΟΥΡΑΣ

Ε

ίναι ο ντελίβερι των

Ο ΣΤΟΛΆΤΟΣ

Ε

ίναι ο ένστολος κούριερ. Εκείνος που δουλεύει για μια μεγάλη εταιρεία, κατά πάσα πιθανότητα αλυσίδα

καταστημάτων. Φοράει στολή, άλλοτε απλή – ένα μακό μπλουζάκι σε έντονο φωσφορούχο χρώμα-, άλλοτε επίσημη -πουκάμισο και στενό παντελόνι. Έχει σοβαρό ύφος, αντάξιο της επιχείρησης στην οποία εργάζεται. Είναι τυπικός και κρατάει πάνω του POS, ικανοποιώντας ακόμα και τον πελάτη που δεν έχει ψιλά.

Κάθε μέρα περνάνε από μπροστά μας δεκάδες ντελίβερι. Έρχονται στο σπίτι, στη δουλειά, μας προσπερνάνε ενώ οδηγάμε στον δρόμο ή μας αφήνουν να περάσουμε όταν είμαστε πεζοί. Τους παρατηρούμε. Κάποιοι μας βγάζουν κάτι γνώριμο. Σαν να τους έχουμε ξανασυναντήσει. Ίσως να τους έχουμε ταξινομημένους στο μυαλό μας ανάλογα με το μαγαζί στο οποίο δουλεύουν, το στυλ, την ηλικία τους. Είναι ίδιοι αλλά πάνω απ’ όλα διαφορετικοί! Μερικοί από αυτούς που θα συναντήσουμε:

δυτικών προαστίων. Θα τον αναγνωρίσεις από το μαλλί,

ξυρισμένο στα πλάγια και καρφί μοϊκάνα. Συνήθως φορά αμάνικο αντιανεμικό μπουφάν χειμώνα καλοκαίρι. Είναι ο πιτσιρικάς που ασχολείται με μηχανάκια από την ηλικία των 15. Ίσως και όταν ήταν ακόμα μικρότερος. Πήρε το πρώτο του παπάκι με λαχτάρα και μαζί με αυτό χτύπησε την πόρτα της πρώτης του δουλειάς. Λατρεύει να το φτιάχνει και να κρατά το τιμόνι περίεργα. Για εκείνον η δουλειά είναι να μετρά χιλιόμετρα. Όσο γρηγορότερα τόσο καλύτερα.

Ο ΕΠΑΡΧΙΏΤΗΣ

Ο ΤΡΊΜΠΑΛΟΣ

Μ

Ο

νεαρός που ήρθε από

ικρός ή μεγάλος σε ηλικία,

Ο ΜΕΓΆΛΟΣ

είναι ο ντελίβερι που δουλεύει σε τρεις δουλειές

Ε

για να τα βγάλει πέρα. Και οι τρεις δουλειές ντελίβερι. Το δίκυκλο έχει γίνει η προέκταση των ποδιών του. Κι όμως καταφέρνει να μην δείχνει κουρασμένος μετά την τρίτη βάρδια. Τον έχεις πετύχει σε μηχανάκι πιτσαρίας, καφετέριας με μικρογεύματα και δεν θυμάσαι και πού αλλού. Είναι ένας τρισυπόστατος εξωτερικός εργαζόμενος.

το χωριό του για να δουλέψει και να βρει μια

καλύτερη τύχη στην πόλη. Τον

ίναι ο τύπος που έχει φάει

γοητεύει το χάος των δρόμων

χρόνια στους δρόμους. Δουλεύει

και θέλει να εξερευνήσει κάθε

ντελίβερι από τότε που θυμάται

στενό της Αθήνας. Καβαλάει το

τον εαυτό του. Μπορεί να έχει πάρει

μηχανάκι του γεμάτος ενέργεια

σύνταξη αλλά συνεχίζει να δουλεύει

και είναι πάντα καθαρός και

για να συμπληρώσει στον οικογενειακό

περιποιημένος στη δουλειά

προϋπολογισμό. Φαίνεται κουρασμένος

του. Τον αναγνωρίζεις από την

αλλά δεν τα παρατάει, ακόμα και αν

ιδιαίτερη προφορά, την αφέλεια

τον δυσκολεύει το μηχανάκι λόγω των

και τον ενθουσιασμό του μικρού

παραπανίσιων του κιλών.

παιδιού που διαθέτει.

Όταν ο ντελιβεράς είναι φορτωμένος με τα άπειρα, αρνείται να ξεκινήσει συζήτηση για διάφορες λεπτομέρειες

ΑΤΑΚΕΣ

που θέλει να του πει η γραμματέας. Γεμάτος απεγνωσμένη αισιοδοξία αναφωνεί «ΒΑΛ’ ΤΑ ΝΑ ΠΆΝΕ, ΠΉΓΑΝΕ» και ορμά στην έξοδο.

Όταν έχει βγάλει το κράνος και βλέπει ξαφνικά μπροστά του μπλόκο της αστυνομίας. Σταμα-

τάει και προσπαθεί να περάσει απαρατήρητος. Ρίχνει τότε το σύρμα σε συναδέλφους: «ΛΟΥΚΆΡΕΩΣ ΒΛΑΧΟΚΑΟ

Φράσεις βγαλμένες από τα χιλιόμετρα και τα στενά της πόλης.

ΥΜΠΌΥΔΕΣ».

Όταν μπαίνει στη δουλειά. Το αφεντικό εξαφανίζεται, η υπεύθυνη για τα τιμολόγια χαμογελάει

διστακτικά και ο άλλος συνάδελφος φεύγει μουρμουρίζοντας: «ΤΙ ‘’ΠΛΥΝΤΉΡΙΑ’’ ΈΧΕΤΕ ΠΆΛΙ;»

Όταν ανε-

βαίνει την Αλεξάνδρας γκαζωμένος και ακούει το τηλέφωνο να υστεριάζει συνεχώς. Και πρέπει να σταματήσει να βάλει βενζίνη. Και έχει αργήσει. Και έχει και κίνηση. Και βλέπει μία όμορφη κοπέλα και τότε αναφωνεί «ΆΛΟΓΟ ΕΊΣΑΙ!»

Ο «Κουβαλητής» είναι ένα μίνι μάρκετ στους

O ΚΟΥΒΑΛΗΤΗΣ

Home Mini Market Delivery

Αμπελόκηπους όνομα και πράγμα! Σου φέρνει οτιδήποτε ζητήσεις από σνακ, ποτά, γλυκά μέχρι και προϊόντα προσωπικής υγιεινής στην πόρτα σου!

Χρειάζεσαι να κάνεις μερικά ψώνια αλλά δεν έχεις χρόνο για να πεταχτείς ούτε μέχρι το περίπτερο; Κανένα πρόβλημα! Εξυπηρετώντας μια μεγάλη ακτίνα περιοχών από τις 10.00 το πρωί μέχρι τις 11.30 το βράδυ, ο «Κουβαλητής» αναλαμβάνει το delivery σε σπίτια αλλά και σε εταιρείες για όσους εργαζόμενους δεν έχουν τον χρόνο να πάνε μέχρι το σούπερ μάρκετ. Θέλεις τα τσιγάρα και την εφημερίδα σου σε συγκεκριμένη ώρα χωρίς να πρέπει να πας ο ίδιος στο περίπτερο; Ξέμεινες από φρέσκο ψωμί; Ο «Κουβαλητής» στα φέρνει στον χώρο σου! Στο φυλλάδιο και στο site του mini market μπορείς να βρεις τα προϊόντα που διαθέτει με δωρεάν διανομή 7 ημέρες την εβδομάδα!

ΒΆΘΕΩΣ 19-21, ΑΜΠΕΛΌΚΗΠΟΙ, ΑΘΉΝΑ | T.: 210 64 53 030 | www.okouvalitis.gr | www.mini-market-athina.gr

Για (σχεδόν) όλα τα προϊόντα πια, υπάρχει η δυνατότητα παραγγελίας στο σπίτι. Πόσο συχνά όμως συναντάς την επιλογή να παραγγείλεις ψιλικά, κάρτες κινητού, πατατάκια και καμιά μπυρίτσα; Σπάνια. Ευτυχώς, υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις και μία από αυτές βρίσκεται στου Ζωγράφου.

Ο κουβαλητής-Home Mini Market Delivery

ΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ Εδώ και αρκετά χρόνια, ο Στέλιος έχει εντάξει την καινοτομία του delivery στα προϊόντα που προσφέρει το περίπτερο. Άλλωστε, πόσες φορές έχουμε ξεχάσει να αγοράσουμε κάτι βασικό και το θυμόμαστε την πιο ακατάλληλη στιγμή; Η απάντηση για όλους είναι πολλές. Γι’αυτό και το περίπτερο στην Λεωφόρο Στρατάρχου Αλεξάνδρου Παπάγου, στη γειτονιά του Ζωγράφου είναι ό,τι πιο βολικό για έναν ανεφοδιασμό τελευταίας στιγμής ή ακόμη και καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Ψιλικά και φαγώσιμα, κάρτες κινητού και paysafe cards, είδη πρώτης ανάγκης, ανθρακούχα και αλκοόλ, έρχονται στην πόρτα σου άμεσα, χωρίς καν να υπάρχει ελάχιστη παραγγελία. Άλλα στοιχεία που κάνουν το περίπτερο να ξεχωρίζει; Το κέφι, η ευγένεια και η θετική ενέργεια από τη στιγμή που θα παραγγείλεις μέχρι τη στιγμή που θα παραλάβεις.

ΛΕΩΦΌΡΟΣ ΣΤΡΑΤΆΡΧΟΥ ΑΛΕΞ. ΠΑΠΆΓΟΥ 87, ΖΩΓΡΆΦΟΥ | Τ.: 210 77 73 516 | MYDELIVERY.GR

Το Περιπτερο, Ζωγραφου

ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ Η ΠΟΛΗ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΦΙΓΟΥΡΕΣ

Delivery Courier Eξωτερικοί

Το επάγγελμα του delivery και γενικά των κούριερ ή των εξωτερικών υπαλλήλων είναι συνυφασμένο με την αντρική παρουσία. Η εικόνα του άντρα που πάνω στο παπάκι του σκίζει την άσφαλτο και με την μαγκιά του καταφέρνει να ξεπεράσει τις δυσκολίες του δρόμου είναι λίγο πολύ γνωστή. Μήπως έχουμε στο μυαλό μας ότι οι άντρες από τη φύση τους είναι περισσότερο ικανοί να κάνουν πιο επικίνδυνα επαγγέλματα, όπως αυτά που είναι στον δρόμο; Πόσο συχνά πετυχαίνουμε γυναίκα delivery; Συναντήσαμε την Ισμήνη, από το Ismini Café της Πατησίων, μια φρέσκια κοπέλα που κάνει η ίδια delivery με το πατίνι της.

Η ΙΣΜΗΝΗ ΑΠΟΓΕΙΏΝΕΙ ΤΟ DELIVERY ΜΕ ΤΟ ΠΑΤΊΝΙ ΤΗΣ Πώς σε αντιμετωπίζουν οι άντρες συνάδελφοί σου; Οι περισσότεροι άντρες με αντιμετωπίζουν με θαυμασμό. Δεν έχω νιώσει ποτέ αρνητικά στη δουλειά μου επειδή είμαι γυναίκα. Δεν θεωρώ ότι υπάρχουν πλέον γυναικείες ή αντρικές δουλειές, αν σε γεμίζει αυτό που κάνεις τότε ναι, μπορείς να το κάνεις. Πώς σε αντιμετωπίζουν οι πελάτες; Περιμένουν να δουν κάποιον άντρα στη θέση σου; Τι σχόλια έχεις ακούσει; Σε όσους έχω πάει ανοίγουν την πόρτα τους ξαφνιασμένοι αλλά με χαμόγελο, γιατί άλλον περίμεναν και άλλον αντίκρισαν. Μια φορά ξαφνιάστηκε τόσο πολύ η κοπέλα που μου άνοιξε που άφησε ένα γενναιόδωρο tip και από τότε παραγγέλνει συστηματικά από εμάς. Κάνεις delivery με πατίνι. Πώς προέκυψε αυτό; Το χρησιμοποιούσες ήδη στις μετακινήσεις σου; Ξεκίνησα να χρησιμοποιώ το πατίνι μόνο για τις μετακινήσεις μου για το μαγαζί. Σκεφτήκαμε πως είναι ένας εναλλακτικός τρόπος διανομής, γιατί σε κοντινές αποστάσεις πάω ακόμα πιο γρήγορα απ’ ότι με το μηχανάκι ή τα πόδια. Οι πελάτες μας επιβραβεύουν γι’ αυτή την κίνηση διότι δεν μολύνουμε την ατμόσφαιρα και κάνουμε κάτι πρωτότυπο. Σε ποιές περιοχές κινείσαι; Αγαπημένη και χειρότερη περιοχή όπου έχεις βρεθεί για delivery; Οι περιοχές που κάνουμε διανομή είναι σε όλο το κέντρο, Κυψέλη και Γαλάτσι. Δεν κοιτάμε ποια περιοχή είναι καλή ή κακή. Στοχεύουμε στο να πάει η παραγγελία σωστά και ο πελάτης να είναι τόσο ικανοποιημένος από το προϊόν όσο και από την ταχύτητα της παράδοσης. Θεωρείς την δουλειά delivery πιο επικίνδυνη για μια γυναίκα απ’ ότι για έναν άντρα; Θεωρώ ότι είναι επικίνδυνο και για τα δύο φύλα, διότι δεν

ξέρεις τι θα αντιμετωπίσεις στον δρόμο, ούτε ποιον θα αντικρίσεις εκεί που κάνεις διανομή. Γιατί δεν συναντάμε εύκολα γυναίκες- delivery; Παλιά ίσως πολλές δουλειές να ήταν ταμπού για τις γυναίκες. Όσο περνούν τα χρόνια βλέπεις τις γυναίκες να μην διστάζουν για τίποτα, ίσως λόγω των οικονομικών δυσκολιών ή επειδή η κοινωνία είναι πιο έτοιμη να δεχτεί τις γυναίκες σε δουλειές που κάποτε θεωρούνταν αντρικές. Έχεις ζητήσει δουλειά ως delivery girl από ξένο εργοδότη; Αν ναι, πώς σε αντιμετώπισε; Δεν έχω ξανακάνει αυτή τη δουλειά σε άλλο μαγαζί. Όμως επειδή το μαγαζί όπου εργάζομαι είναι δικό μου, πριν ξεκινήσω να κάνω κι εγώ delivery έβαλα αγγελία ότι ψάχνουμε άτομο για διανομή και αρκετές γυναίκες ανταποκρίθηκαν. Κάποιες το είχαν ξανακάνει και κάποιες όχι. Πώς θα χαρακτήριζες την οδηγική συμπεριφορά του Έλληνα; Θεωρείς ότι οι οδηγοί δυσκολεύουν την δουλειά σας; Δεν ξέρω τι γίνεται στις άλλες πόλεις, αλλά στην Αθήνα, ειδικά στο κέντρο, λόγω της σύγχυσης που υπάρχει όλοι τρέχουν πανικοβλημένοι. Αυτό που έχω νιώσει είναι ότι δεν σέβονται ούτε τα ποδήλατα, ούτε κι εμάς που χρησιμοποιούμε εναλλακτικούς τρόπους μετακίνησης, όπως εγώ με το πατίνι. Πολλές φορές με έχουν βρίσει, μου κορνάρουν και μου φωνάζουν. Και ναι πολλές φορές με έχει πανικοβάλλει αυτή η φασαρία που δημιουργείται, και αγχώνομαι όταν βγαίνω έξω για το αν θα με δουν, αν θα μου φωνάξουν. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα γιατί όταν στρεσάρομαι, πολλές φορές μπερδεύομαι στον δρόμο και δεν ξέρω που να πάω ή σε πιο στενό να στρίψω.

ΤΙ ΤΟΥΣ ΕΚΝΕΥΡΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΈΒΔΟΜΟ!

ΡΈΣΤΑ ΈΧΕΙΣ;

ΈΛΑ ΔΊΠΛΑ ΕΊΝΑΙ!

ΈΝΑ ΛΑΘΆΚΙ ΈΚΑΝΑ!

Με χαλασμένο ασανσέρ,

Και σου πετάει ο άλλος το

Συνηθισμένη ατάκα

Και να είσαι στο 75 της

καμένες λάμπες, να

‘’πράσινο’’. Το κολαριστό, το

του αφεντικού που

Μεσογείων και να μην

ανεβαίνεις και να μετράς

ασάλιωτο! Από κατοστάρι

σου προσθέτει και μία

βρίσκεις την κα Τάδε. Και να

σκαλιά και ορόφους...

ρε φίλε; Και άντε ψάχνε

Ζωγράφου δίπλα από το

παίρνεις τηλέφωνο και να

Ξελιγωμένος στα ρετιρέ

να χαλάσεις. Και να σου

Παγκράτι. Σιγά σιγά θα

μιλάει. Και να ξαναπαίρνεις

της κοινωνίας. Α και χωρίς

κρατάει ο πελάτης την

φτάσουμε Ρούμελη. Και

την δικιά σου και να ρωτάς.

πουρμπουάρ!

ταυτότητα μη και φύγεις...

αυτή δίπλα είναι!

Αχ 75 σου πα; 57 είναι!

Στην Αθήνα των γρήγορων ρυθμών, η υπηρεσία

FORKY

cooked with love ...στο Γκάζι!

του forky.gr είναι

Η ομάδα του Forky σου παρέχει μια σωστή, αλλά

ό,τι καλύτερο για

και νόστιμη διατροφή, ώστε να απολαμβάνεις σπι-

όλους εμάς τους

τικό φαγητό εύκολα, ακόμη κι αν δεν έχεις χρόνο

πουλυάσχολους! Μεσογειακή κουζίνα, πιάτα που

να μαγειρέψεις. Το φαγητό ετοιμάζεται με ιδιαίτερη φροντίδα χρησιμοποιώντας πάντα φρέσκα και υγιεινά υλικά. Οι chefs εμπλουτίζουν το μενού συνεχώς με νέες ξεχωριστές συνταγές, έτσι ώστε να μπορείς

φτιάχνονται από

να παραγγέλνεις όσο συχνά το επιθυμείς, μεσημέρι

αγνά υλικά και

ή βράδυ, εξασφαλίζοντας μια ισορροπημένη διατρο-

μαγειρεύονται με αγάπη, έρχονται

φή μέσα από νόστιμη, μοντέρνα μεσογειακή κουζίνα. Η διαδικασία είναι απλή: συνδέεσε μέσω site ή app, βλέπεις το σημερινό μενού, διαλέγεις ό,τι σου κάνει

στην πόρτα μας,

όρεξη και σε πολύ λίγο το γεύμα σου είναι στο χώρο

γρήγορα και ολό-

σου. Το ακόμη καλύτερο; Μπορείς να προπαραγγεί-

φρεσκα!

λεις και να επιλέξεις την ώρα παράδοσης!

Little tips: 1) Με παραγγελία άνω των πέντε πιάτων έχεις 20% έκπτωση 2) Με κάθε παραγγελία ενισχύεις την Κιβωτό του Κόσμου κατά 0,10€

WWW.FORKY.GR

@forky.gr

forkygr

ΚΑΤΕΒΆΣΤΕ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΌ ΤΟ APP, ΓΙΑ ΑΚΌΜΗ ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΗ ΕΥΚΟΛΊΑ!

ETNICO Το Etnico είναι

Η ethnic κουζίνα παύει να αποτελεί επιλογή μόνο

συνώνυμο των

των “ψαγμένων”, αφού το Etnico προσφέρει υψη-

εξωτικών γεύσεων, με πιάτα που σε ταξιδεύουν σε κάθε γωνιά της γης. Η μεξικάνικη, η αραβική, η ινδική και η ασιατική κουζίνα έρχονται τώρα στην πόρτα σου!

λής ποιότητας street food από εξωτικά μέρη του κόσμου σε τιμές που βάζουν και τον πιο δύσπιστο σε πειρασμό. Ταξίδεψε στο Μεξικό με Chimichanga, δοκίμασε αραβικό falafel ή ινδικό samosas λαχανικών. Τελευταία στάση στη νοτιοανατολική Ασία με πολύχρωμη κορεάτικη σαλάτα. Από τον κατάλογο δεν λείπουν τα ποτά. Margarita, πικάντικη μπύρα Michelada και βιολογικό κρασί είναι μόνο μερικές από τις επιλογές. Όρεξη για γλυκό; Δοκίμασε τούρτα μεξικάνα με στρώσεις tortilla ή τη λαχταριστή μους σοκολάτας Jamaica με ρούμι. Το Etnico σου λύνει τα χέρια σε περίπτωση που βαριέσαι να ντυθείς και να κατέβεις στο κέντρο της Αθήνας, προσφέροντας delivery σε μια ακτίνα τριών χιλιομέτρων από το κατάστημά του. Τα σημεία που εξυπηρετεί επεκτείνονται σε Αιγάλεω, Χαϊδάρι, Νίκαια και Κορυδαλλό, ενώ δέχεται και online παραγγελίες μέσω του site του και της σελίδας του στο Facebook.

ΚΑΤΆΣΤΗΜΑ: ΚΟΛΟΚΟΤΡΏΝΗ 22 & ΧΑΒΡΊΟΥ | ΑΘΉΝΑ | Τ: 211 41 13 880 | WWW.ETNICO.GR ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΉΡΙΟ: ΜΙΛΤΙΆΔΟΥ 2 | ΠΛΑΤΕΊΑ ΔΑΒΆΚΗ | ΑΙΓΆΛΕΩ

ETNICO / ALTERNATIVE STREET CUISINE

ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ Η ΠΟΛΗ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΦΙΓΟΥΡΕΣ

Delivery Courier Eξωτερικοί

ΜΠΟΥΦΑΛΟΣ Αν κάτι έλειπε από την πλατεία του Αγίου Γεωργίου ήταν το burger το σωστό, το νόστιμο, το χορταστικό. Και εκεί που μας έλειπε, ήρθε ο “Μπούφαλος” για να κάνει τη διαφορά και να συνδυάσει ποιότητα και γεύση σε ένα πραγματικά κολασμένο burger. Για όλα τα γούστα, υπάρχει ένα burger με προσεκτικά διαλεγμένους συνδυασμούς, που θα σε κάνει να μην θέλεις να τελειώσει! Αγαπημένα μας; Το Colazione για τους λάτρεις του crispy chicken, το Extreme με τα δύο μπιφτέκια για τους πολύ πεινασμένους, αλλά και το Verger με το μανούρι στη συνταγή να κλέβει την παράσταση. Βεβαίως, έχει και τα… συναφή: Σαλάτες, σάντουιτς και διάφορα ορεκτικά είναι ό,τι πρέπει για να συμπληρώσεις όλο το γεύμα. Πώς θα το ξεχωρίσετε; Από τη μοναδική pop αισθητική που δίνει χρώμα στην πιο ωραία πλατεία της Κυψέλης. Α! Και μην το ξεχάσουμε! Το μενού του brunch είναι η τελευταία άφιξη στον Μπούφαλο και πρέπει οπωσδήποτε να το δοκιμάσετε!

ΌΤΑΝ ΤΟ BURGER ΑΝΈΒΗΚΕ ΣΤΟ ΔΊΚΥΚΛΟ ΒΑΣΙΛΗΣ Ο Βασίλης είναι ένας εκ των εκπροσώπων του Μπούφαλο… στο δρόμο! Θα τον δείτε πάνω σε δυο τροχούς ή να κάνει διάλειμμα στα τραπεζάκια της πλατείας. Κλασική φιγούρα εκεί στον Αη-Γιώργη, σπάνια θα τον δεις κατσούφη. Μαχητής της ασφάλτου κι εκείνος, καθημερινά φέρνει στην πόρτα μας όσα λαχταράμε από το καλύτερο burgerάδικο της περιοχής. Από αυτά τα ωραία τυπάκια, που σου φτιάχνουν το κέφι με μία ατάκα. Φυσικά μιλήσαμε μαζί του, για να καταλάβουμε έστω και λίγο, πώς είναι να δουλεύεις καθημερινά στο δρόμο: “Μου αρέσει πολύ να δουλεύω στο δρόμο. Ξεσκάω. Βλέπω την

πόλη, εικόνες, ιστορίες. Βέβαια, η οδηγική συμπεριφορά είναι τόσο άθλια στην Αθήνα, που καθημερινά νομίζω ότι είναι πια επικίνδυνα να οδηγείς μηχανάκι. Αν κάτι δηλαδή θα ήθελα να αλλάξει, θα ήταν αυτό. Όμως, μ’αρέσει. Βλέπω κόσμο, κάποιοι που είναι σταθεροί πελάτες, λένε και μια κουβέντα παραπάνω. Περνάει η ώρα ευχάριστα. Μπορείς να δεις πολλές συμπεριφορές και τύπους ανθρώπων”. Έχουν καλά τιπς πια οι διανομείς; “Από ό,τι μου λένε οι μεγαλύτεροι, οι πιο παλιοί στο επάγγελμα, δεν έχουν σχέση τα παλιά τιπς με τα τωρινά. Όχι ότι δεν δίνει ο κόσμος, αλλά είναι πολύ μαζεμένος.”. Τον ρώτησα να μου πει καμιά αστεία ιστορία.“Είναι πολλές, δεν μπορώ να διαλέξω

μία. Γενικά, όταν είσαι στο δρόμο, έχεις πολύ υλικό να διηγηθείς στους φίλους σου!”. Όταν τον ρώτησα ποιο είναι το αγαπημένο του burger μετά τη βάρδια, απάντησε χωρίς δεύτερη σκέψη, το Big Apple. “Είναι τέλειο! Από την πρώτη

μέρα που το δοκίμασα, κόλλησα!”.

ΕΠΤΑΝΉΣΟΥ 13 | ΠΛΑΤΕΊΑ ΑΓΊΟΥ ΓΕΩΡΓΊΟΥ | ΚΥΨΈΛΗ | Τ. 210 82 38 082

Μπούφαλος

@mpoufalos

Με όνομα δανεισμένο από τον … βυθό, αφού τα nudibranch είναι πολύχρωμα πλασματάκια της θάλασσας, ήρθε για να δώσει μια τροπική νότα στην Πραξιτέλους. Το δυνατό σημείο; Φυσικά και είναι το brunch!

NUDIBRANCH Η Ιωάννα αγαπάει τα ταξίδια και τη θάλασσα. Γι’αυτό και αποφάσισε να φέρει στην Αθήνα αυτές τις δύο μεγάλες αγάπες. Αισθητικά ξεχωρίζει, αφού το Nudibranch σε ταξιδεύει με την όλη διακόσμηση, σε χώρες τροπικές. Ιδιαίτερο όμως είναι και το μενού: το salad bar αλλάζει καθημερινά με πληθώρα υγιεινών προτάσεων, τα αυγά έχουν την τιμητική τους στο μενού του brunch, ενώ δε λείπουν τα vegan πιάτα και τα κυρίως πιάτα ημέρας, που αλλάζουν ανά δεκαήμερο. Το σωστό brunch συνοδεύεται βεβαίως και από bubble cocktails, όπως την αγαπημένη mimoza! Το πιο ωραίο όμως στο μαγαζί είναι ότι όλα τα λαχταριστά που προσφέρει έρχονται και στην πόρτα σου, στο γραφείο ή στο σπίτι! Είτε παραγγέλνεις απευθείας, είτε μέσω efood, έρχονται όλα ολόφρεσκα, από τον διαλεχτό καφέ μέχρι το πιο νόστιμο croque madame που έχεις φάει στην Αθήνα. Από τις 09.00 μέχρι τις 18.00 η γεύση έχει διεύθυνση: Πραξιτέλους 5Α.

ΠΡΑΞΙΤΈΛΟΥΣ 5Α, ΑΘΉΝΑ | T.: 210 32 31 400

Ανοιχτά από το πρωί,το Tua Piazza κάνει την Αθηνάς να μοσχοβολάει καφέ και ολόφρεσκη πίτσα. Το καλό είναι ότι αυτά τα μοσχοβολιστά μπορούν να έρθουν και στην πόρτα σου για να ξεκινήσεις ή να τελειώσεις ιδανικά την ημέρα σου.

Nudibranch Athens

Nudibranch_Athens

TUA PIAZZA Το Tua Piazza συνδυάζει άριστη ποιότητα και πολύ καλές τιμές σε όλα τα προϊόντα. Ξεκινώντας από το πρωί, θα βρεις εκλεκτό εσπρέσσο, που παράγεται στην Ελλάδα, αλλά προέρχεται από φυτείες του εξωτερικού. Η πλούσια γεύση είναι αισθητή από την πρώτη γουλιά, αφού τα τρία διαφορετικά χαρμάνια κάνουν τη διαφορά. Όσο για την πίτσα, στην οποία και ειδικεύεται, φτιάχνεται από χειροποίητα ζυμάρια και ψήνεται σε ειδικό ξυλόφουρνο περιστρεφόμενης κίνησης. Μπορείτε να επιλέξετε κομμάτι, ολόκληρη ή ακόμη και σε χωνάκι (μοναδική “πατέντα” του Tua Piazza!), με κλασικούς, αλλά και απρόσμενους συνδυασμούς. Η αγαπημένη μας; Η Biancaneve με μοτσαρέλα, gouda, κρέμα με σάλτσα τρούφας, gorgonzola, προσούτο & παρμεζάνα Φρέσκες και ζεστές, έρχονται και στο σπίτι ή στο γραφείο σου μέσω e-food, wolt ή πατροπαράδοτου τηλεφωνήματος.

ΑΘΗΝΆΣ 6, ΑΘΉΝΑ | Τ.: 210 30 07 414 | SITE: PIAZZA.CENTER

Tua Piazza

tuapiazza

ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ Η ΠΟΛΗ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΦΙΓΟΥΡΕΣ

Delivery Courier Eξωτερικοί

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΙΝΑ

Τ

ον έβλεπα στο τέλος της ημέρας να έρχεται στο καφενείο. Κάθε μέρα μετά τη δουλειά. Άφηνε το κράνος του στην γωνία, άναβε ένα τσιγαράκι, έκλεινε το μάτι στην Βασιλικούλα, την γκαρσόνα, και

της έλεγε ήρεμα: “Μία μπυρίτσα κούκλα!”

Έδειχνε να κάνει πράξεις, προσθέσεις αφαιρέσεις, σα κάτι να υπολόγιζε. Το ‘κλεινε, πλήρωνε την γκαρσόνα με χαμόγελοπάντα της άφηνε και 1 ευρώ χαιρετούσε και έφευγε.

Μ

ε την ανάστροφη του χεριού καθάριζε το τσίγκινο τραπέζι ήταν,δεν ήταν καθαρό. Έπινε μία μεγάλη γουλιά, χτύπαγε κάπως δυνατά το ποτήρι στο τραπέζι. Λες και ήθελε να ακούσει τον ήχο. Ή

μήπως σαν ένα γκονγκ που σηματοδοτεί την έναρξη μιας ιεροτελεστίας;

Μ

όνο τότε έβγαζε το μπουφάν του σαν ήταν χειμώνας. Το καλοκαίρι απλά σηκωνόταν. Μάλλον για να ξεμουδιάσει από τα δεκάωρα που είχε παλέψει με το μηχανάκι. Έβγαζε και το κινητό και ένα

μπλοκάκι, πράσινο που τα άλλαζε κάθε χρονιά.

Ό

ταν κάποιος θαμώνας τον είχε πειράξει και του χε πει “βρε αδελφέ, πόσα τέτοια έχεις;”, εκείνος τον αγριοκοίταξε και κοφτά αποκρίθηκε: “όσα και τα χρόνια μου ρε μαλάκα, τι ζόρι τραβάς;”. Ο

άλλος αποτραβήχτηκε τρομαγμένος και συνέχισε να παίζει το τάβλι του, κάνοντας την ελάχιστη φασαρία.

Ά

νοιγε το μπλοκάκι, έπινε μία δεύτερη γερή, χαμογελούσε στο υπερπέραν, κόβοντας οποιαδήποτε επαφή με τον περίγυρο. Ξαναγυρνούσε όμως, έπιανε το τηλέφωνο και μιλούσε με την μάνα του.

“Ναι μάνα, μόλις τέλειωσα. Στο καφενείο είμαι. Εσύ όλα καλά;”. Και πάντα πρόσθετε μία φράση. Πότε “σου πλήρωσα το ρεύμα”, ή “αύριο θα ‘ρθουν τα ψώνια” και άλλοτε “εντάξει με το γιατρό σου” κλπ. Α! και πάντα τέλειωνε με ένα ζεστό “να προσέχεις”.

Π

άντα με αυτή τη σειρά. Η Βασιλικούλα είχε μάθει απόξω τις κινήσεις και αναρωτιόταν: “μα τι διάολο κάνει κάθε μέρα;”.

Έ

πιανε το μπλοκάκι ξανά, ενώ το βλέμμα του ξαναχανόταν στο άπειρο. Σημείωνε κάτι με ένα bic κίτρινο. “Θα είχε τόσα bic, όσα και μπλοκάκια ο ψυχάκιας”, σκέφτηκε κάποια μέρα ο ταβλαδόρος,

μα δεν τόλμησε να πει κάτι. Έδειχνε να κάνει πράξεις, προσθέσεις αφαιρέσεις, σα κάτι να υπολόγιζε. Το ‘κλεινε, πλήρωνε την γκαρσόνα με χαμόγελο-πάντα της άφηνε και 1 ευρώ - χαιρετούσε και έφευγε.

Τ

ριάντα Δεκεμβρίου ήρθε ξυλιασμένος. “Βασιλικούλα μπύρα” κλπ. Η Βάσιλική δεν άντεξε και τον ρώτησε: “Βρε μυστήριε, τι υπολογίζεις κάθε μέρα ξανά και ξανά; Λεφτάς είσαι; Και δεν μας έχει πάει

σε ένα μαγαζί να μας κεράσεις;”. “Κούκλα μου”, της απάντησε - και σα να ταν χαρούμενος που κάποιος τον ρώτησε επιτέλους- “τα χιλιόμετρα που κάνω κάθε μέρα υπολογίζω. Και στο τέλος τα ‘χω όλα μαζί και βλέπω μέχρι που έφτασε κάθε χρονιά η αφεντιά μου. Μόλις τώρα Βασιλικούλα έφτασα Κίνα!” Η Βασιλικούλα τον κοίταξε στα μάτια και μάλλον τον καψουρεύτηκε λίγο περισσότερο από πριν. “Κάποια μέρα” της είπε, “θα σε πάω εκεί”. Αυτή χαμογέλασε, τον φίλησε στο μάγουλο, ενώ από το βάθος ακούστηκε η φωνή του ταβλαδόρου: “Γαμώ το ζάρι σου γαμώ”.

Τ

ο άλλο βράδυ δεν πήγε. Μόνο ήρθε ένας γνωστός και είπε πως σκοτώθηκε κάπου στην Ιερά οδό από έναν πιωμένο οδηγό.

Έ

φτασε στην Κίνα και παρέμεινε. Κανείς δεν ξαναείδε τη Βασιλικούλα εκεί γύρω. Χ.Ξ.

SHORT STORY

Φρέσκα υλικά, σπιτικές γεύσεις,

ΟΙ ΝΟΣΤΙΜΙΕΣ ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ

αυθεντικές ελληνικές συνταγές βρίσκεις στις “Νο-

Στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου, θα βρεις το δικό σου στέκι, με τις νοστιμιές που μαγειρεύονται από τα χεράκια της Μαίρης. Αυθεντική ελληνική

στιμιές της Μαί-

κουζίνα, γενναίες μερίδες, καλές τιμές, αρώματα

ρης” πάνω στην

και γεύσεις που μας θυμίζουν οικογενειακά τρα-

πλατεία Αγίου Γε-

πέζια άλλων εποχών συνθέτουν ένα μέρος που το νιώθεις σα να είναι δικό σου. Διάσημη σε όλη

ωργίου. Όλα αυτά

την Αθήνα και ειδικά ανάμεσα στους καλλιτεχνι-

όμως, μπορούν να

κούς κύκλους, η Μαίρη σε περιμένει πάντα με χα-

έρθουν στην πόρτα

μόγελο και κέφι, ποικιλία στα πιάτα και άφθονα αποστάγματα. Από σούπες μέχρι τηγανητά, από

σου με ένα τηλε-

μαγειρευτά μέχρι της ώρας, η Μαίρη έχει το με-

φώνημα, ζεστά και

ράκι και το ταλέντο για να απογειώσει το γεύμα

μοσχοβολιστά.

σου. Αν όμως δεν προλαβαίνεις να χαρείς το οικείο περιβάλλον, δεν έχεις παρά να παραγγείλεις σπίτι. Οι νοστιμιές έρχονται στο πιάτο σου για να χορτάσουν εσένα και την παρέα σου.

ΎΔΡΑΣ 2, ΠΛΑΤΕΊΑ ΑΓΊΟΥ ΓΕΩΡΓΊΟΥ, ΚΥΨΈΛΗ | Τ: 210 82 29 239

Η Ρίγανη, εδώ και πολύ καιρό ξεχωρίζει ανάμεσα στις

Οι νοστιμιές της μαίρης

ΡΙΓΑΝΗ Σε έναν από τους πιο γνωστούς και ιστορικούς πεζόδρομους της Αθήνας, αυτόν της Φωκίωνος Νέγρη,

επιλογές για

το σουβλάκι βρήκε εδώ και χρόνια την θέση του. Το

σουβλάκι στην

Σουβλακοπωλείο Ρίγανη προσφέρει ένα από τα κα-

Κυψέλη, γιατί

λύτερα σουβλάκια της Αθήνας. Η ποιότητα των υλικών και η μαεστρία στο ψήσιμο ‘’ευθύνονται’’ για τις

και η ποιότητα

μοναδικές γεύσεις που απολαμβάνεις όταν έρθεις

και η εξυπηρέ-

εδώ. Μπορείτε να φάτε πίτα κλασική με γύρο χοιρι-

τηση αγγίζουν άλλα επίπεδα!

νό, όμως έχετε πολυάριθμες επιλογές να τη γεμίσετε με καλαμάκι, κοτομπουκιές, μπιφτέκι, λουκάνικο ή μπριζολάκι, με τα πιο πλούσια συνοδευτικά: πατάτα τηγανητή κομμένη στο χέρι, διάφορες σως και λαχανικά. Όμως, οι επιλογές δεν περιορίζονται στις πίτες! Μεζέδες που λιώνουν στο στόμα είναι ό,τι καλύτερο για ορεκτικό, φρέσκες σαλάτες, μερίδες και κυρίως πιάτα ή ακόμη και ποικιλίες, αν βαρεθείτε να περιοριστείτε σε μία γεύση! Όλα αυτά είτε στο σπίτι είτε στον όμορφο χώρο της Ρίγανης.

ΦΩΚΊΩΝΟΣ ΝΈΓΡΗ 15, ΚΥΨΈΛΗ | Τ.: 210 86 17 022

ΣΟΥΒΛΑΚΟΠΩΛΕΊΟΝ ΡΊΓΑΝΗ

oi_nostimies_tis_mairis

ΦΟΥΡΝΟΙ - ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΑ ΧΡΗΣΤΟΥ

ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ Η ΠΟΛΗ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΦΙΓΟΥΡΕΣ

Delivery Courier Eξωτερικοί

Οι Φούρνοι Χρήστου φέρνουν στο τραπέζι μας φρέσκο ψωμί από τον πετρόμυλο, για να μας ταξιδέψουν σε εποχές αγνές, τότε που όλη η οικογένεια μαζευόταν γύρω από ένα τραπέζι, γεμάτο με ελληνικές, αυθεντικές γεύσεις.

Η ΑΘΉΝΑ ΈΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΌ ΤΗΣ ΠΕΤΡΌΜΥΛΟ ΚΑΙ ΚΆΝΕΙ ΤΗΝ ΠΌΛΗ ΝΑ ΜΟΣΧΟΒΟΛΆΕΙ ΦΡΈΣΚΟ ΨΩΜΊ Από το 1969, οι Φούρνοι Χρήστου δημιουργούν ψωμί και αρτοποιήματα από άριστες πρώτες ύλες. Το όνομά τους έχει συνδυαστεί με την ποιότητα και την ξεχωριστή γεύση, γι’αυτό και άνθρωποι από όλη την Αθήνα τους εμπιστεύονται, ώστε να προμηθευτούν το πρώτο συστατικό για ένα πετυχημένο γεύμα. Ψωμί όπως μας αρέσει, όλων των τύπων, στολίζει με το δικό του τρόπο το τραπέζι μας: χωριάτικο, πολύσπορο, σίκαλης, χωριάτικο, ολικής άλεσης, καρβέλι, τσιαπάτα ή μπαγκέτα είναι λίγες μόνο από τις επιλογές. Οι παραδοσιακές συνταγές, τα αγνά υλικά, οι προσεγμένες πρώτες ύλες και ο κτιστός φούρνος που ψήνει ψωμί με αλεύρι αλεσμένο στον παραδοσιακό πετρόμυλο και δεν αλλοιώνει τις γεύσεις και τη θρεπτική αξία, σε συνδυασμό με την αγάπη και το μεράκι για το καλύτερο αποτέλεσμα αποτελούν τη συνταγή αυτής της μακρόχρονης επιτυχίας. Κάπως έτσι, η δημιουργία μαγειρευτών φαγητών ήρθε σαν φυσική συνέχεια. Αν θέλετε να γευτείτε σπιτικό φαγητό, δεν έχετε παρά να επιλέξετε από όσα προσφέρουν οι φούρνοι Χρήστου. Καθημερι-

νά, πάντα με αγνή πρώτη ύλη, παρθένο ελαιόλαδο, μεράκι και γνώση, μαγειρεύουν αντί για εμάς πιάτα πλούσια σε θρεπτική αξία. Εκτός από το ψωμί και τα μαγειρευτά φαγητά, βρίσκουμε και λιχουδιές, που μπορούν να μας συντροφεύσουν όλη την ημέρα, χορταίνοντάς μας γευστικά: κουλούρια, παξιμάδια, σάντουιτς, τυρόπιτες, σπανακόπιτες, πίτσες, κρουασάν, φρυγανιές, βουτήματα, κριτσίνια, φρέσκα γλυκά όπως πάστες, παστάκια, τάρτες, τούρτες, χειροποίητο παγωτό παραγωγής τους, τσουρέκια, κρέμες και ρυζόγαλα φέρνουν τη νοστιμιά που όλοι θέλουμε στο πιάτο μας. Κρατώντας την αυθεντικότητα και την ποιότητα ψηλά, ακολουθούν τους ρυθμούς και τις ανάγκες της νέας εποχής, κάνοντας διανομή - όλων των ειδών που προσφέρουν - στο χώρο μας. Καθημερινά, με ένα τηλεφώνημα, μπορείτε να προμηθευτείτε ό,τι έχετε ανάγκη για το σπίτι ή ακόμη και μια μικρή νοστιμιά για να ικανοποιήσετε την πείνα σας. ακόμη και μια μικρή νοστιμιά για να ικανοποιήσετε την πείνα σας.

ΚΕΝΤΡΙΚΌ: ΙΠΠΟΚΡΆΤΟΥΣ 159 | Τ.: 210 36 36 434 // 215 51 05 750 2ο ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ: ΛΕΩΦ. ΒΟΥΛΙΑΓΜΈΝΗΣ 70, ΝΈΟΣ ΚΌΣΜΟΣ | Τ.: 210 92 73 044 3ο ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ: ΑΧΑΡΝΏΝ 254, ΆΓΙΟΣ ΝΙΚΌΛΑΟΣ | 210 86 62 729 WWW.FOURNOIXRISTOU.GR Ποιότητα Α. Χρήστου

e-mail: artopios.xristou@gmail.com

Εδώ και σχεδόν 40 χρόνια το ψητοπωλείο ο

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ

ψητοπωλείον

Γιώργος σερβί-

Το ψητοπωλείο ο Γιώργος ξέρει πώς να συνδυάσει

ρει το σωστό ελ-

τα αγνά υλικά με τις χαμηλές τιμές, ικανοποιώντας με

ληνικό σουβλάκι στον ζεστό και φιλόξενο χώρο του, στην ίδια γειτονιά στου Γκύζη.

τα πιάτα του και τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο, κι όλα αυτά με γεύσεις που θυμίζουν τη ζεστασιά της κουζίνας της μαμάς! Μπορείς να διαλέξεις μέσα από μια μεγάλη ποικιλία πιάτων: σουβλάκια, ψητά της ώρας, μαγειρευτά, λαδερά, ψάρια και σούπες. Συμπλήρωσε το γεύμα σου με ορεκτικό και σαλάτα. Οι επιλογές είναι πολλές! Απόλαυσε το σπιτικό φαγητό στον εσωτερικό ή εξωτερικό χώρο του καταστήματος και αφέσου στα χέρια του έμπειρου προσωπικού που θα σου προσφέρει άριστη εξυπηρέτηση. Θέλεις να γευτείς την ελληνική παραδοσιακή κουζίνα στο σπίτι σου; Το ψητοπωλείο ο Γιώργος έρχεται στον χώρο σου από τις 12.30 μέχρι τις 24.00 με υπηρεσία delivery. Θα βρεις όλες τις λιχουδιές του καταλόγου στο ενημερωμένο site του καταστήματος.

ΒΑΡΑΤΆΣΗ 1, ΓΚΎΖΗ | Τ.: 210 64 34 914 | WWW.PSITOPOLEIO-OGIORGOS.GR

Το Agavita στη Νέα Φιλαδέλφεια βάζει την πολύχρωμη και εξωτική Μεξικάνικη

AGAVITA

Cantina Mexicana Το ξακουστό bar restaurant «Agavita Cantina Mexicana» έχει κάνει το κέντρο της Φιλαδέλφειας να θυμίζει κάτι από ισπανόφωνες γειτονιές του

κουζίνα σε πακέ-

Μεξικού. Αγαπήθηκε πολύ γρήγορα, όχι μόνο από

το και τη φέρνει

τους ντόπιους, αλλά από όλη την Αθήνα. Το όνομα

στην πόρτα μας!

του μαγαζιού είναι λατινικό και ελληνιστί σημαίνει αγαύη, το φυτό δηλαδή που είναι και το βασικό συ-

Κάθε λιχουδιά

στατικό της τεκίλας, του «εθνικού ποτού» της μικρής

που μας ταξιδεύει

αυτής γωνιάς του κύκλου του Ισημερινού. Και μέσα

στην άλλη μεριά

στο Agavita, θα βρεις όλα όσα μεταδίδουν τη μεξικάνικη κουλτούρα: πολύχρωμη και ζεστή διακόσμη-

του Ατλαντικού

ση, κεφάτοι και ανοιχτοί άνθρωποι, latin μουσική,

έρχεται στο τρα-

μεξικάνικες σπεσιαλιτέ και άφθονη τεκίλα. Μπορεί

πέζι μας.

Ψητοπωλείο ο Γιώργος-ΓΚΥΖΗ

η ομορφιά του Agavita να είναι αξεπέραστη, όμως η επιλογή να παραγγείλεις σπίτι σου υπάρχει πάντα στο προσκήνιο. Μέσω efood ή με ένα τηλεφώνημα, το Μεξικό διαβαίνει το κατώφλι σου.

Λ. ΔΕΚΕΛΕΊΑΣ 86, ΝΈΑ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑ | Τ.: 210 25 10 604

Agavita Cantina Mexicana

@agavita_cantina_mexicana

ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ

«Αυτό το βιβλίο δεν είναι γραμμένο για σοβαρούς ανθρώπους. Δόξα σοι ο Θεός, υπάρχουνε ακόμα άνθρωποι, που τους αρέσουνε τα απλά πράγματα, οι ιστορίες και τα παραμύθια». Φώτης Κόντογλου

ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

Ομόνοια city ΟΙ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΈΝΟΙ

ΤΟΥ ΦΏΝΤΑ ΛΆΔΗ

του Αλέξη Μητσοτάκη

Φράση του μήνα «Όλα αξίζουν τον κόπο, αν η ψυχή δεν είναι μικρή.»

Fernando Pessoa, 1888-1935

Πορτογάλος ποιητής & συγγραφέας

Όταν ήμασταν μικροί - γύρω στα δέκα περιμέναμε πώς και πώς να σκάσει μύτη καινούργια δασκάλα. Μόλις έμπαινε στην τάξη, κάπως ψαρωμένη, εμείς την περιμέναμε όρθιοι και αμέσως αρχίζαμε να πηγαίνουμε πέρα δώθε, κουτρουβαλώντας τα θρανία και τις καρέκλες, ρωτώντας δυνατά: “Κυρία, εγώ που θα κάτσω; Που θα κάτσω ε;”. Γινόταν χαμός και εκείνη, απελπισμένη, δεν ήξερε τι να κάνει. Μέχρι που κάποια στιγμή εμφανίστηκε η άγρια (κ. Μαρία) του σχολείου και άρχισε να μοιράζει χαστούκια και φάπες σε όποιον έβρισκε μπροστά της. Υπήρξε βία, δεν λέω, όμως το σκηνικό προκάλεσε γέλια και σε μας και στην κ.Μαρία. Η μόνη που ήταν σαστισμένη ήταν η νιόφερτη. Τώρα, δεκάδες χρόνια μετά, βλέπω ενήλικες να συμπεριφέρονται σα δεκάχρονα. Πάνε πέρα δώθε και αρχίζουν να ρωτάνε. Και τι θα γίνει με την μάσκα; Κι αν εγώ θέλω να βγω στις 12.30; Και γιατί να την φοράω στον δρόμο; Κι αν το παιδί μου δεν μπορεί να αναπνεύσει; Κι αν ο Άγιος Δημήτριος τσαντιστεί που την φοράω μέσα στην εκκλησία; Και γιατί δεν περνάει η αστυνομία; Κι αν έρθει η αστυνομία γιατί ήρθε; Κι αν μας κλείσουν μέσα ξανά; Ένας απίστευτος σαματάς. Ευτυχώς δεν υπάρχει κα Μαρία να αρχίσει τις φάπες. Εγώ προτείνω να αυτοχαστουκιζόμαστε!

WELLCOME. OPEN - ΑΝΟΙΧΤΑ Τρείς δρόμοι. Οι δυο κεντρικοί κι ένας τρίτος, μικρός, που έρχεται πλάγια

Η ψυχή της πόλης ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΑΜΠΑΖΗ

Κλέβω απ' τους κήπους λουλούδια! Είναι αλήθεια ότι όσοι γράφουμε τραγούδια, ξεκινήσαμε να σκαλίζουμε την κιθάρα και να σκαρώνουμε στιχάκια "εξ απαλών ονύχων".

Διπλή γωνία λήψης του Θανάση Βέμπου

1972: Silent Running Early 1970s. Το zeitgeist «σκοτεινιάζει» απότομα. Ενεργειακή κρίση, ανησυχία για το μέλλον, γενικότερη απαισιοδοξία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Ένα παραμύθι από τον Δημήτρη Προύσαλη • Γονιός στην γωνία μ' αγωνία από τον Βαγγέλη Νικολαΐδη • Τον κήπο και τα μάτια σου από Το Κηπάκι • Περί ορέξεως από τον Νίκο Βουλαλά • Ψυχολογικό λεξικό από την Σταύρο Μπουγκά • Γατάκια ο σκύλος ξέρει μπάλα από τον Μάκη Διόγο • Τι λένε τ' άστρα από την Νταίζη Ντάκου • Αθήνα : μία / σε υπέρχρονη κίνηση από τον Αγι Ζήτα • Είσαι κοΜάντω από την Μαντώ Βλάχου • Σταυρόλεξο από τον Λέανδρο Σλάβη • Η άχρηστη πληροφορία του μήνα από τον Ο,τι πως

WELLCOME. OPEN - ΑΝΟΙΧΤΑ ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

Τρείς δρόμοι. Οι δυο κεντρικοί κι ένας τρίτος, μικρός, που έρχεται πλάγια και σφηνώνεται στον σταυρό που σχηματίζουν οι άλλοι δυο. Πεντάκτινο αστέρι. Παλιά, διόροφα σπίτια, πρόχειρα μετασκευασμένα σε φωλιές του έρωτα. Λάμπες με θολό γυαλί πάνω από τις ανοιχτές πόρτες. Έντονα χρώματα στην είσοδο. Ένα στέκι, κάτι ανάμεσα σε πιτσερία και καφετέρια με σκεπασμένη τζαμαρία στον πεζόδρομο. Στο σταυροδρόμι. Οχτώ τραπεζάκια. Καρέκλες με κόκκινη ράχη. Κάποιοι κάθονται. Άλλοι μπαινοβγαίνουν.

ΑΠΌ ΤΟΝ ΦΩΝΤΑ ΛΑΔΗ Στιγμιότυπα, φωτογραφίες φτιαγμένες από λέξεις, αφηγήσεις, αρετουσάριστες, ντόπιων και αλλοδαπών. Ένας κόσμος που αναζητάει το βήμα του και το λόγο ύπαρξής του. Από τετράγωνο σε τετράγωνο κι από τεύχος σε τεύχος. Σε αυτοτελείς συνέχειες. Αποσπάσματα μιας “λογοτεχνίας του δρόμου”. www.fondasladis.com

Προχωρούν ένας-ένας, ή δυο-δυο ή και τρείς. Δήθεν αμέριμνοι, ευθυτενείς, περπατούν κάπως γρήγορα, κοιτώντας μπροστά. Ίσως έτσι νομίζουν ότι δεν θα τους προσέξει κανείς. Οι περισσότεροι, με το ίδιο βήμα, σαν να είναι σε παρέλαση. Ειδικά αυτοί που είναι μόνοι. Ξαφνικά στρίβουν, σε ορθή γωνία και μπαίνουν, απότομα, σε μια από τις ανοιχτές πόρτες.

Ξανθιά. Μια άλλη, ηλικιωμένη. Μια νεότερη, γύρω στα σαράντα με κόκκινο, στενό παντελόνι. Μια άλλη με κόκκινο καπελάκι. Δυο, μεσαίας ηλικίας, ανηφορίζουν. Μιλάνε ρωσικά. Ένας τριαντάρης βγαίνει από την πόρτα. Πηγαίνει προς ένα παρκαρισμένο μηχανάκι. Βγάζει το μπουφάν. Δείχνει, πως θα βάλει μπρος και θα φύγει. Αλλάζει γνώμη και τελικά μπαίνει στη διπλανή πόρτα. Ένας ταξιτζής. Πιάνει στο σταυροδρόμι. Βγαίνει και κατευθύνεται προς την πιτσερία.

BREAKFAST OMELETTE JUICE COFFEE 5,00 EURO ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ ΚΙΜΑ 4 WELLCOME. Φτιαγμένο από μικρά κόκκινα λαμπάκια. Καμπύλο. Από κάτω, OPEN - ΑΝΟΙΧΤΑ. Όμικρον, κόκκινο Πι, μπλε Έψιλον, κίτρινο Νι, πράσινο. Στους πιο κάτω δρόμους κι άλλα τέτοια σπίτια, πιο αραιά. Πόρτα δίφυλλη, σιδερένια. Μισάνοιχτη. Διώροφο. Παλιού στυλ κεραία τηλεόρασης σ’ ένα παράθυρο. Ένας κάθεται στη γωνία, τριάντα μέτρα απόσταση. Θέλει να δείξει ότι δεν τρέχει τίποτα. Στην πιτσερία. Βράδι. Γεμάτη. Πέντε γυναίκες. Στην άλλη πλευρά του πεζόδρομου, ένας σκύλος, ξαπλωμένος, με τα δυο του πόδια μπροστά, τεράστιος, μαύρος, δεμένος από ένα μικρό σακ βουαγιάζ, αφημένο στο οδόστρωμα.

Τα σκίτσα είναι του Ζαχαρία Ψαράκη

Δίπατο οίκημα. Δυο πόρτες. Τα παράθυρα σφραγισμένα. Δίπλα, μια ακόμα πόρτα, σε μια παλιά αποθήκη καλυμένη με λαμαρίνα. Μια ηλικιωμένη γυναίκα, εβδομήντα χρονών περίπου, βγαίνει και κοιτάζει έξω.

Μεσημέρι, απόγευμα. Μπροστά στην πιτσερία. Γυναίκες. Νέες, άλλες μέσης ηλικίας. Ντυμένες πρόχειρα. Προβάλλουν ξαφνικά από κάπου, η μια συναντά την άλλη, σταματάνε, κουβεντιάζουν. Όλες έχουν ένα μικρό σακίδιο στην πλάτη.

Χάνονται στα σκαλοπάτια, που οδηγούν συνήθως στον πρώτο όροφο, καμιά φορά στο υπόγειο. Την ίδια στιγμή άλλοι κατεβαίνουν τη σκάλα και βγαίνουν στο δρόμο. Προχωρούν ή μπαίνουν στην επόμενη πόρτα. Έλληνες. Από 20 ώς 50 χρονών. Και αλλοδαποί. Άλλοι τόσοι. Μελαμψοί. Τα απογεύματα γεμίζει ο τόπος από Κούρδους. Και Πακιστανούς. Γύρω στο 1,60. Δυο, τρεις, καμιά φορά και πέντε μαζί. Σαν τις μέλισσες μπαινοβγαίνουν από τη μια πόρτα στην άλλη. Με τεράστια αλογοουρά, μαζεμένη, όρθια, επάνω στο κεφάλι.

Μετά από λίγο, δυο από τις γυναίκες βγαίνουν κρατώντας το φαγητό τους σε νάιλον σακούλες, πακέτο. Ο ταξιτζής κρατώντας ένα ανοιχτό μπουκάλι μπίρα και ένα τεράστιο, μαύρο κινητό στο αριστερό χέρι, τους ανοίγει με το δεξί την πίσω πόρτα. Μπαίνει κι αυτός μπροστά και φεύγουν. Μια νέα, όμορφη, στο μισοσκόταδο, πάνω σ’ ένα μηχανάκι παίζει με το κινητό της. Βγαίνει ένας τύπος, ανεβαίνει κι αυτός, βάζει μπρος και φεύγουν. Ένα άλλο μηχανάκι. Παρκάρει σε άλλη πόρτα. Ο οδηγός κατεβαίνει,

μπαίνει μέσα, μετά από δύο λεπτά βγαίνει, παίρνει το μηχανάκι και φεύγει σα σίφουνας. Δέκα λεπτά αργότερα. Το ίδιο μηχανάκι; Μάλλον. Ο οδηγός κρατάει μια μεγάλη τσάντα μαύρη. Μέσα έχει μάλλον φαγητό. Πριν είχε έρθει να πάρει την παραγγελία. Κολοκυνθούς και Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στο πεζοδρόμιο της πολυκατοικίας. Έντονες μυρουδιές από ούρα. Σπασμένη αποχέτευση. Ένας, μόνος του. Αναποφάσιστος. Φτιάχνει τα μαλλιά του πάλι και πάλι. Μια με ροζ μπλούζα και άσπρα σπορτέξ, με μια χρυσή, μεγάλη τσάντα στον αριστερό της ώμο. Μαζί μια πιο νεαρή, με ένα κόκκινο σακίδιο στην πλάτη. Μια τρίτη, αδύνατη, με φόρμα μαύρη. και μια μακριά ριγέ μπλούζα. Απομακρύνεται. Τρεις μαύροι, μάλλον Αιθίοπες, αδύνατοι, προχωράνε σχετικά γρήγορα. Ο πρώτος προσπερνάει, οι άλλοι δύο μπαίνουν σε μια πόρτα. Ο άλλος γυρίζει πίσω, μπαίνει κι αυτός. Μετά από τριάντα, σαράντα δευτερόλεπτα βγαίνουν όλοι έξω. Στην είσοδο μιας τριόροφης πολυκατοικίας τέσσερις παίζουνε ζάρια. Τρεις πόρτες σαν συγκοινωνούντα δοχεία. Το κτίριο εσωτερικά είναι ενωμένο. Κάποιος από μέσα και ξεκλειδώνει τη μεσαία πόρτα. Βγαίνουν τρεις γυναίκες. Κλειδώνουν πάλι με λουκέτο. Μιλάνε ρωσικά. Η μία γύρω στα 65, οι άλλες νεότερες. Κάποιος που καθόταν, αόρατος, στη θέση του οδηγού σ’ ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο, βγαίνει έξω και κάτι τους λέει. Μπαίνουν όλες μέσα μπαίνει κι αυτός, και φεύγουν. Ο ένας, από αυτούς που παίζουν ζάρια, φοράει μια φόρμα με κουκούλα. Ο άλλος είναι μισοξαπλωμένος στο πεζοδρόμιο, σαν ανάπηρος, ο τρίτος κάθεται σε μια καρέκλα, δανεισμένη από το διπλανό ψιλικατζίδικο και ο τέταρτος κάθεται όρθιος και κοιτάει. Ένας γυμνός από τη μέση και πάνω προχωράει προς τη γωνία. Χάνεται στο σκοτάδι...

Θίασος Γιώργος ή Χασάν Είκοσι χρόνια στην Αθήνα. Από το νομό Ξάνθης. Τα ελληνικά του λίγα, σπασμένα. Χασάν. Τον φωνάζουν Γιώργο. Έτσι του είπαν στο αστυνομικό τμήμα του Μεταξουργείου. Μαλλί μαύρο, σγουρό, πυκνό. Και ένα χρυσό δόντι. Γυρίζει με τρίκυκλο. Με δέκα χιλιόμετρα την ώρα. Μισογεμάτο με παλιά περιοδικά και άχρηστα χαρτιά. Χωμένος με τη σκυλίτσα του τη Νόρα, στο βάθος ενός άδειου διατηρητέου. Κλειδαμπαρώνεται εκεί. Ο γιός του, μετά από το γάμο του -με νταούλια, κλαρίνα και πίπιζες- μετακόμισε. Μένει κάπου εκεί κοντά. Η γυναίκα του Γιώργου -δηλαδή του Χασάν- νεφροπαθής από μικρή ηλικία, έπαθε εγκεφαλικό πριν από δέκα χρόνια. ΄Εμεινε η μισή. Συνήλθε. Την έβγαζαν και βόλτα στον πεζόδρομο. Την έστειλε πίσω, στην Ξάνθη. “Τι να την κάνω εδώ;”. Στη μάνα της. Κι αν θα πέθαινε, πάλι εκεί θα την έστελνε. Στην Αθήνα δεν έχει νεκροταφείο για μουσουλμάνους. Ζει; Αν τον ρωτήσεις, μάλλον δεν ξέρει.

Νίνα, η αναρχικιά Δούλευε σ’ ένα βιβλιοπωλείο με κόμικ. Περασμένα τα 40, όμορφη. Μετά έφτιαχνε κοσμήματα. Μετά σ’ ένα στέκι με είδη από την Ταϋλάνδη και σ’ ένα ουζερί στην Κωλέττη. Εξάρχεια πάντα. ΄Οταν τέλειωσε το λύκειο, φοίτησε κάπου. Για λίγο. Δούλεψε και σ’ ένα δήμο, με πρόγραμμα του ΟΑΕΔ. Και στο μαγαζί του πατέρα της, όταν ζούσε. Εκτός από τα συγκροτήματα μέταλ, της αρέσει και η όπερα. Και η ποίηση. Εναντιώνεται σε κάθε τι “εθνικό” και “κρατικό”. Της αρέσει όμως ο Ελύτης. Κι ο Θεοδωράκης. Μένει στη Φιλαδέλφεια. Μόνη. Κυκλοφορεί μ’ ένα “παπάκι”. Τραγουδάει σ’ ένα γκρουπάκι. Η Νίνα. Την βρίσκεις συχνά σ΄ένα μπαράκι στη Σολωμού. Ψιλοσυζήτηση. Λίγη πολιτική, λίγο τέχνη, λίγο για κάποιους γνωστούς. Οργανώνουν και πάρτι σε καταλήψεις. Μπίρα, ξεροσφύρι. “Φτύνει” τους αστούς. Πρέπει να φύγει. Το πρωί - πάλιαρχίζει δουλειά στις οχτώ.

Στέλιος, ο σκληρός Κοιμάται σ’ ένα παρατημένο αυτοκίνητο, αραγμένο σ’ ένα στενό προς τη Βάθης. Έχει κλείσει κάποια παράθυρα με χαρτόνι. Γύρω στο 1.70, λίγο καραφλός, βλοσυρός. Τα πόδια στο περπάτημα “μπλαζέ”, το ένα χέρι στην τσέπη, το άλλο σα να κρατάει κομπολόι. Σπάνια σε κοιτάζει. Εκτός κι αν σου ζητάει χρήματα -τουλάχιστον 5 ευρώ- ή κέρασμα μια μπύρα ή φαγητό, αν σε πετύχει να κάθεσαι σ’ ένα απ’ τα στέκια της περιοχής. Αν δεν βρει γνωστό, Αν δεν βρει κανέναν, κατευθύνεται στην κουζίνα και ζητάει από τον μάγειρα. Κάποτε δούλευε. Έτσι λέει. Ο Στέλιος. ΄Εκανε θελήματα και στον Θύμιο, τον ψιλικατζή. Δεν τα βρήκαν. Αν τον ρωτήσεις, θα βρίσει το Θύμιο. Και τον μάγειρα. ΄Ολους. Μια φορά παραλίγο ο Στέλιος να του πετάξει το φαγητό στο κεφάλι επειδή, λέει, ήταν χάλια. Μπορεί να σου κάνει παρέα με τις ώρες, να σου πει ό,τι θες, για όποιον θες. Μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο.

Η ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΑΠΌ ΤΟΝ ΠΑΝΤΕΛΉ ΑΜΠΑΖΉ ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

ΤΟΝ

ΚΉΠΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΆΤΙΑ ΣΟΥ! ΤΟ ΚΗΠΑΚΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΎΕΙ - ΠΡΟΤΕΊΝΕΙ - ΕΜΠΝΈΕΤΑΙ & ΕΜΠΝΈΕΙ Σκάει μύτη ένας χλωμός, νοτισμένος ήλιος, σκάω μύτη κι εγώ στο Κηπάκι μας και σκέφτομαι τον "Νοέμβρη" του John Clare: «Sybil of months, and worshipper of winds I love thee, rude and boisterous as thou art...»

I love Thee, Νοέμβρη μου, γιατί - να' μαι! - παίρνω τα εργαλεία μου στο Κηπάκι και δυό καλάθια. Το πρώτο το γεμίζω με τις πρώτες κλημεντίνες, μηλαράκια, πρώιμα πορτοκάλια (να θυμηθώ τις συνταγές μου για γλυκό και μαρμελάδα), κάποια λεμόνια και αβοκάντο (από κουκούτσια; Γιατί όχι;) Να και το δεύτερο καλάθι! Μαζεύω τα τελευταία κολοκύθια κι αγγουράκια,τα πρώιμα λάχανα, μπρόκολα, σέσκουλα, σπανάκια, ραδίκια, σέλινα, αντίδια. Περίφημα - αν βρέξει, μια εποχιακή χορτόσουπα θα 'ναι ό,τι πρέπει!. Επειδή "Βέλτιον το προνοείν του θεραπεύειν" ανοίγω τα -βιολογικά, καλύτερα- λιπάσματα του Κήπου και τονώνω όλα μου τα φυτά, εκτός των αναρριχωμένων και των φυλλοβόλων, εξασαφαλίζοντας καλή φυσική κατάσταση και αντοχές στα αναμενόμενα χειμωνιάτικα καιρικά τερτίπια. Προσθέτω θρεπτικά συστατικά, οργανική ουσία και ενσωματώνω εδαφική κομπόστα. Πάντα υπάρχουν στο Κηπάκι μας αυτά. Κάποιες ψιχάλες ανέλαβαν το πότισμα. Έρχεται χειμώνας όμως, κάτω από το χώμα η Ζωή θα θριαμβεύει. Φυτεύω ζουμπούλια, νάρκισσους, αμαρρυλίδες,ίριδες, τουλίπες, γεμίζοντας γλάστρες και ζαρντινιέρες. Δεν έχω χώρο για τις αγαπημένες μου ανεμώνες; Απλώς θα τις φυτέψω σε σάκκους με θήκες που θα κρεμάσω στον τοίχο. Έχει αρκετές θέσεις και για φρέζιες και κρόκους άσε που μπορεί να συμπληρώσω και αρωματικά φυτά για το καθημερινό τραπέζι. Το Κηπάκι μου αποκτά μια πολύχρωμη, ευωδιαστή, εδώδιμη(;) ταπετσαρία!. Αθόρυβα, ανεπαίσθητα, σχεδόν μυστικά όλα τούτα τα πολύχρωμα, ευωδιαστά πλασματάκια θα θεριεύουν κάτω από το χώμα για να προβάλλουν περήφανα με το πρώτο ανοιξιάτικο Φώς. Η ψιχάλα δυναμώνει. Σκέφτομαι την παροιμία: "Νοέμβρης βροχερός κι Απρίλης καρπερός"

ΤΟ ΚΗΠΑΚΙ

Ιπποκράτους 157 | 210 64 48 002 fb: Το Κηπάκι Για ακόμη περισσότερες συμβουλές και προτάσεις για τον κήπο και τα φυτά σας

Γέννημα Χιώτης, θρέμμα Κυψελιώτης. Σπούδασε μαθηματικά, αλλά τον κέρδισε το τραγούδι και το μόντελινγκ. Ο “παντελώς χειροποίητα” μποέμ τραγουδοποιός. Ο πιο καλός ο μαθητής της “Ανωτάτης Ζαμπετικής”. Αναφωνεί “Ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!” και περιοδεύει σε θέατρα, συναυλιακούς χώρους και μουσικές σκηνές με τραγούδια απ’ τον νέο του δίσκο με γενικό τίτλο: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΜΠΑΖΗΣ “ανεξήγητα αρέσω”

WWW.AMPAZIS.GR

Κλέβω απ' τους κήπους λουλούδια! Είναι αλήθεια ότι όσοι γράφουμε τραγούδια, ξεκινήσαμε να σκαλίζουμε την κιθάρα και να σκαρώνουμε στιχάκια "εξ απαλών ονύχων". Σ' εκείνη την τρυφερή ηλικία, το όνειρό σου βέβαια δεν είναι να γίνεις Τσιτσάνης ή Μπομπ Ντίλαν. Τουλάχιστον όχι ακόμα! Κίνητρο ενός παιδιού δεν είναι η δόξα ή το χρήμα. Ούτε να καταγγείλεις το σύστημα, ούτε να καυτηριάσεις τα κακώς κείμενα. Ούτε να σατυρίσεις πρόσωπα και πράγματα. Τα ελατήρια είναι πολύ πιο απτά. Χειροπιαστά θα έλεγα. Το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Η συμμαθήτρια με το γλυκό χαμόγελο. Η προσοχή της είναι που θέλεις να τραβήξεις. Το πρώτο φιλί που θέλεις να κερδίσεις. Και αρχίζεις να φτιάχνεις τραγουδάκια. Απλοϊκά συνήθως στην αρχή. Με την ορμή και την αθωότητα της ηλικίας σου. Με παντελή άγνοια κινδύνου για τις κακοτοπιές αυτής της τόσο σύνθετης συμπυκνωμένης τέχνης. Μα τι σημασία έχει; Θα πέσει το κάστρο; Αυτό είναι το μόνο που ενδιαφέρει τον ερωτοχτυπημένο πιτσιρικά! Και όσο το αντικείμενο του πόθου αδιαφορεί, τόσο ο οίστρος φουντώνει. Τόσο πεισμώνει και συνεχίζει να γράφει. Η απόρριψη φέρνει έμπνευση, γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων. Στην παραλία γύρω από τη φωτιά, στο πούλμαν στη σχολική εκδρομή, στην ταβέρνα ή στο μεζεδοπωλείο, στο σπίτι μόλις το πάρτι τελειώσει, με την κιθάρα του αρχίζει φάλτσα να τραγουδά με απώτερο σκοπό η αδιαφορούσα μούσα να αντικαταστήσει λίαν συντόμως την κιθάρα στην αγκαλιά του... Κάπως έτσι θυμάμαι είχα γράψει το πρώτο- πρώτο μου τραγούδι. Το βρήκα τυχαία σε μια παλιά κασέτα 90άρα TDK, τώρα στην καραντίνα που είχα άφθονο χρόνο να ανοίξω συρτάρια και ντουλάπια, για να ξεσκαρτάρω παλιό ανέκδοτο υλικό. Ευτυχώς δουλεύει ακόμα και το μικρό δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι που χρησιμοποιούσα παλιά για να καταγράφω στίχους και μελωδίες που με έβρισκαν καθ' οδόν. Αυτομά-

τως θυμήθηκα και τον ορισμό του σουξέ, όπως μου τον είχε θυμόσοφα διατυπώσει ο μεγάλος μου δάσκαλος Γρηγόρης Μπιθικώτσης: "σουξέ είναι να βάλεις το χέρι σου σε ένα σακί φασόλια και να βγάλεις ένα ρεβίθι!" Ιδού και το τραγουδάκι, σουξέ από κούνια, σουξέ ως τα μπούνια: Κλέβω απ' τους κήπους λουλούδια γράφω τραγούδια ερωτικά κι εσύ ούτε που μιλάς περνάς και μου γελάς ειρωνικά. Σημασία δε δίνεις τα παράθυρα κλείνεις και μ' αγνοείς που στη γωνιά στημένος λιώνω απελπισμένος δυστυχής. Μα θα γυρίσει ο τροχός θα 'ρθουν τα πράγματα αλλιώς θα πάψω να 'μαι του έρωτά σου θύμα το τραγουδάκι αυτό θα σιγοτραγουδάς θα μονολογάς τι κρίμα. Κι όταν θα κάνω σουξέ θα κάνω πως δε σε ξεθα είμαι famous κι ωραίος ναι όταν θα κάνω σουξέ θα κάνω πως δε σε ξεκαι θα γελάσω τελευταίος! Κλέβω απ' τους κήπους λουλούδια γράφω τραγούδια ερωτικά κι εσύ ούτε που μιλάς περνάς και μου γελάς ειρωνικά.

ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

ΑΠΌ ΤΟΝ ΔΗΜΉΤΡΗ ΠΡΟΎΣΑΛΗ

Ο ΆΡΧΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΓΕΡΑΝΏΝ ENA ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΑ

Λ

ένε πως μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σ’ έναν τόπο μακρινό, στο πιο ψηλό βουνό του, ένας άνθρωπος. Ήταν τούτος σοφός από τους λίγους, που είχε για παρέα του κείνα τα πουλιά που τα λένε γερανούς. Τα είχε έγνοια, τα φρόντιζε κι αυτά του μιλούσαν για όλα όσα είχαν αντικρίσει, σαν πέταξαν στους τόπους των ανθρώπων. Οι άνθρωποι τον φώναζαν «ο άρχοντας των γερανών». Μια μέρα ο σοφός αποφάσισε να κατέβει σε μια πολιτεία γειτονική. Ήθελε να δει αν οι άνθρωποι θυμούνταν να έχουν ευγένεια κι αν έδειχναν γενναιοδωρία. Κάθισε στη ράχη ενός γερανού και πέταξε ανάμεσα στα σύννεφα. Μόλις φτάνει στην πόλη αντικρίζει έναν ζητιάνο. Του είπε να αλλάξουν ρούχα και σαν ο άλλος απόρησε του λέει: «Ήρθα να δοκιμάσω τους ανθρώπους και δε θέλω να με γνωρίσουν…» Από την ίδια κιόλας μέρα ο σοφός γύριζε και ζητιάνευε μέσα στους δρόμους της πολιτείας. Από κείνη την πόλη τίποτα δεν έλειπε μήτε ο πλούτος μα μήτε κι η φτώχεια. Πολλοί πλούσιοι πέρασαν από μπροστά του μα κανένας δεν του χαράμισε μήτε μια τρύπια πεντάρα. Μια βραδιά ο σοφός μπήκε σ’ ένα πανδοχείο. Ήταν κουρασμένος και πεινούσε. Το αφεντικό του τον καλωσόρισε. «Τι μπορώ να κάνω για σένα;» ρώτησε. Ο σοφός ζήτησε φαγί και κάτι να πιεί και λέει: «Συγγνώμη που δεν έχω τίποτα για να σε πληρώσω…» «Μη στενοχωριέσαι, αδερφέ, ξεκουράσου!» Πήγε και του έφερε μια γαβάθα με σούπα που άχνιζε, λίγο ρύζι, τσάι και κρέας λιανισμένο. Ο σοφός έφαγε και χόρτασε κείνο το βράδυ μα πιο πολύ φχαριστήθηκε η καρδιά του. Την άλλη βραδιά ο ζητιάνος βρέθηκε πάλι στο πανδοχείο. «Μήπως μπορείς να μου δώσεις λίγο ρυζόκρασο και λίγο ψωμί ψημένο;» «Με χαρά, και μη νοιάζεσαι για τα λεφτά!» αποκρίθηκε το αφεντικό. Από κείνη η μέρα ο ζητιάνος-σοφός πήγαινε κάθε βράδυ και έτρωγε εκεί. Πέρασαν μήνες ολάκεροι με το ζητιάνο στο πανδοχείο.

Μια βραδιά ο ζητιάνος λέει του πανδοχέα: «Σου χρωστάω πολλά για την καλοσύνη σου και πρέπει να βρω τρόπο να στο ξεπληρώσω…» Το αφεντικό ξαφνιάστηκε και απαντά: «Μα δε χρειάζεται να με ξεπληρώσεις. Ό,τι σου έδωσα το έκανα με τη καρδιά μου!. Χαίρομαι όταν μπορώ να βοηθήσω κάποιον!» Ο ζητιάνος λέει; «Εγώ λεφτά δεν έχω μα θα σου δώσω κάτι άλλο…» Τότε λένε, ξεκρεμά μια νεροκολοκύθα από τη μαγκούρα του. Έμοιαζε με φλασκί του νερού, μα ο σοφός το έπιασε σαν να ήταν πινέλο από σαμούρι και κίνησε να ζωγραφίζει πουλιά, τρεις γερανούς στον τοίχο μπροστά του. Το αφεντικό τα χρειάστηκε και λέει: «Μα τούτη η ζωγραφιά μοιάζει με κήπο του Παραδείσου!» Ο ζητιάνος χτύπησε τα χέρια του κι άρχισε να τραγουδά. Ξαφνικά οι γερανοί κουνήθηκαν. Ένας ένας γλίστρησαν από τον τοίχο και άρχισαν να χορεύουν! Ο πανδοχέας απόμεινε να χάσκει. «Ας ευχαριστιούνται οι πελάτες σου! Όταν θα τραγουδούν και θα χτυπούν παλαμάκια, οι γερανοί θα ζωντανεύουν και θα χορεύουν γι’ αυτούς». Ο ζητιάνος τράβηξε κατά την εξώπορτα κι ο πανδοχέας ρώτησε: «Μα ποιος είσαι του λόγου σου;» Δεν τον πρόλαβε όμως, γιατί χάθηκε μέσα στη νύχτα. Πριν περάσει λίγος καιρός, τα νέα είχαν μαθευτεί σ’ όλη την πολιτεία απ’ άκρη σ’ άκρη, για τους γερανούς που χόρευαν σε ένα πανδοχείο. Όλο και περισσότεροι έρχονταν να δουν και να θαυμάσουν του κόσμου το παράξενο. Κάθονταν παράγγελναν και περίμεναν. Και τότε οι γερανοί πηδούσαν έξω από τον τοίχο κι άρχιζαν το χορό. Ο πανδοχέας μήνα με τον μήνα πλούτιζε κι η ζωή του άλλαζε. Το μαγαζί του γέμιζε με κόσμο, αλλά αυτός πάντα κρατούσε μια γωνιά για κάποιον που δεν είχε, μια γαβάθα σούπα πάντα περίμενε τον φτωχό. Μια μέρα ο σοφός γύρισε στο πανδοχείο και το αφεντικό έτρεξε να τον χαιρετίσει. Τον κάθισε στο καλύτερο τραπέζι του. «Σε παρακαλώ, πες μου ποιος είσαι!» είπε. Ο άλλος δεν αποκρίθηκε αλλά έβγαλε από

το ρούχο του μια φλογέρα κι έπαιξε. Ο πανδοχέας δάκρυσε σαν άκουσε τη μουσική. «Είναι βγαλμένη απ’ τον Παράδεισο! Σ’ ευχαριστώ που μου ’δωσες τη χαρά να την ακούσω. Με πλούτισες κι η ζωή μου άλλαξε. Τι πρέπει να κάνω για να στο ξεπληρώσω;» ρώτησε. «Μάθε στους άλλους να έχουν ευγένεια και να δείχνουν γενναιοδωρία στους φτωχούς, όπως έδειξες εσύ σε μένα! Αυτό μονάχα επιθυμώ…» απάντησε ο σοφός. Ύστερα ξανάπαιξε τη φλογέρα του. Τώρα οι τρεις γερανοί κατέβηκαν από τον τοίχο. Γονάτισαν μπροστά του. Ο σοφός τούς χάιδεψε: «Σας ευχαριστώ για τη βοήθειά σας, φίλοι. Τώρα ήρθε η ώρα να γυρίσουμε, στο βουνό μας, στο σπίτι μας». Χαιρέτισε τον πανδοχέα, ανέβηκε στη ράχη ενός γερανού και πέταξε ψηλά στον ουρανό. Τους συνόδευε κοπάδι ολάκερο από γερανούς. Ο πανδοχέας έμαθε ποιος ήταν κείνος ο ζητιάνος. Με ταπεινότητα γύρισε στο μαγαζί του κι όλη την υπόλοιπη ζωή του προσπάθησε να κάνει αυτό που του ζήτησε ο σοφός: Να μοιράζεται αυτό που έχει με κείνους που δεν έχουν…

Ο Δημήτρης Προύσαλης ασχολείται με τη συλλογή, καταγραφή και μελέτη των λαϊκών παραμυθιών και της αφήγησής τους από το 1999 και μοιράζεται τις ιστορίες που αγαπά από το 2003, θέλοντας να σηκώσει τα άχ του κόσμου ψηλότερα. ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ stonparamythiontastavrodromia.blogspot.com paramythiakaimythoitoukentavrou.blogspot.com storytellingfestathens.blogspot.com fb Dimitris Prousalis

Γονιός στη γωνία μ'αγωνία

από τον Βαγγέλη Νικολαϊδη

Τι σκαρώνεις πάλι; Από μικρός θυμάμαι πόσο μου άρεσε να φεύγω από την Αθήνα και να πηγαίνω στην Λευκάδα. Αγαπημένος προορισμός και χωρίς να είμαι καθόλου αντικειμενικός, το απόλυτο μέρος για να περάσω άλλη μια φορά τέλεια. Πάντα ήταν η απόδραση μου από την καθημερινότητα της πόλης που ζω, της πόλης που με κάνει να ζω σε όρια. Άλλωστε εδώ στη Λευκάδα πάντα τα ξεπερνάω. Ή σχεδόν πάντα..ή σχεδόν πάντα τα ξεπερνούσα. Σήμερα (;) μου δόθηκε η ευκαιρία (;) να ξαναπάω για ένα διήμερο εξπρές στον αγαπημένο μου προορισμό. Κι όμως δεν έχω κανέναν ενθουσιασμό, καμία διάθεση κανένα χαμόγελο. Δεν νιώθω καμία ελευθερία, κανένα σκίρτημα ικανοποίησης, τίποτα ίδιο από όσα ένιωθα στην εφηβική και μεταεφηβική μου ηλικία, τίποτα που να μοιάζει με όλα αυτά που ένιωθα, σκεπτόμενος και μόνο, το Κάστρο της Αγίας Μαύρας στην είσοδο του νησιού. Προβληματισμένος λοιπόν, προσπαθώ να αντιληφθώ τους λόγους που αισθάνομαι έτσι ή μάλλον που δεν αισθάνομαι όπως θα έπρεπε, όπως θα ήθελα και όπως ένιωθα τότε. Ίσως να είναι ότι θα είναι λιγότεροι οι αγαπημένοι που θα με περιμένουν, ίσως ότι θα είναι γερασμένοι πολύ οι υπόλοιποι που θα είναι εκεί. Ίσως να μην έχει πολύ πλάκα πια να τους λέω ψέμματα με ποιους θα είμαι και τι ώρα γύρισα χθες το βράδυ, ίσως επειδή δεν θα ακούσω τις ίδιες φωνές που άκουγα, ίσως γιατί δεν θα είσαι εκεί να μαλώσουμε άλλη μια φορά, ούτε να σε αποχαιρετήσω φεύ-

γοντας πάντα με δάκρυα λέγοντας σου-κράτα γερά. Ίσως επειδή δεν θα αφήσουμε άλλη μια ιστορία κηρύγματος στη μέση, ίσως γιατί δεν θα με νευριάσεις άλλη μια φορά. Μοιάζουμε, ξέρεις, αγαπάμε με τον δικό μας τρόπο, έντονα, καθαρά, εγωιστικά, κρυφά, δυνατά εμμονικά ίσως. Σίγουρα μια φορά και για πάντα και ας κρυβόμαστε πίσω από φωνές, οργές και θυμούς. Ποτέ δεν στα είπα όλα αυτά, ίσως γιατί ήθελα να φαίνομαι σκληρός και δυνατός όταν ήμουν απέναντι σου, ίσως γιατί ήξερα ότι τα γνώριζες ήδη, ίσως γιατί δεν ήθελα να αποκαλυφθείς μπροστά μου και να "σπάσεις". Ποτέ δεν σου είπα ότι θαύμαζα το χιούμορ σου, τις πλάκες σου και το πόσο large ήσουν σε όλα σου. Πάντα θα θυμάμαι την πρώτη φορά που με πήγες γήπεδο, τις βουτιές που μου έμαθες να κάνω στην θάλασσα, που μ’ έμαθες να κάνω ποδήλατο,το να κοιτάζω πάντα ατρόμητος τα κύματα, τις βόλτες με το σκάφος και τις ατελείωτες πλάκες σου. Έτσι σε θυμάμαι ρε... Να γελάς και να τους πειράζεις όλους. Έτσι είσαι μέσα μου και κάθε φορά που σκαρώνω κάποια πλάκα, αναρωτιέμαι αν θα σου άρεσε και αν θα γελούσες. Τα γαλανά σου μάτια έγιναν ένα με τον ουρανό. Κάθε φορά που τον κοιτάζω βλέπω εσένα να μου γελάς. Τι πλάκες σκαρώνεις πάλι;

Η ζωή βρίσκει τρόπους του ΙΝΟ

Πρώτη μέρα στο σχολείο. Γ’ Γυμνασίου. Γέλια, πειράγματα, κακοφορεμένες μάσκες, αγωνία, φτερούγισμα ψυχής, απαισιοδοξία. Όλα αυτά στοιβαγμένα στα μυαλά των παιδιών. ΣΤΟΠ. Πολλοί φίλοι μου έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν διάφορες αναλύσεις για το πώς χάνεται η επαφήσωματική και ψυχική- στην περίοδο του κορωνοϊού. Πώς οδηγούμαστε σε μία κατεστραμμένη κοινωνία. Σα να υπάρχει ένας διαγωνισμός για το ποιος θα περιγράψει με τα πιο μελανά χρώματα το άμεσο μέλλον. Το Γ3 διάλειμμα στην αριστερή μεριά του προαύλιου. Το Γ5 στην ταράτσα. Το Γ1... Χτυπάει το κουδούνι, τα παιδιά μπαίνουν σαν σε στρατιωτάκια στην αίθουσα. Λίγα πειράγματα. Λίγες ματιές και ακόμα πιο λίγα γέλια. ΣΤΟΠ. Η ζωή - τους λέω - πάντα βρίσκει τρόπους. Ο πυρήνας του ανθρώπου άντεξε βαρβαρότητες. Και πάντα κάτι γεννιέται. Δεν είμαι σίγουρος ούτε εγώ για αυτό που λέω. Αν κάτι έχει συμβεί πολλές φορές, δεν σημαίνει πως πάντα θα συνεχίσει να συμβαίνει. Υπάρχει η τελευταία φορά, αλλά εσύ δεν το ξέρεις. Μπαίνει η καθηγήτρια. Φορά μάσκα. Έχουν να την δουν μήνες. Βιολόγος. Χαμογελαστή, ενθαρρυντική, συναισθηματική, μα και αυστηρή. Νεκρική σιγή. ΣΤΟΠ. Υπάρχουν στιγμές, μικρές, που κάνουν μεγάλη ζημιά ή καλό στις ζωές των ανθρώπων. Που τους καθορίζουν. Που χαράζονται στη μνήμη, τη συνείδηση και στα κατάβαθα της ψυχής. Κατεβάζει την μάσκα. Χαμογελάει. Αρχίζει να τους μιλά. Αγαπημένα μου παιδιά. Δείτε αυτό το χαμόγελο μου. Είναι για εσάς. Ίσως κάνετε καιρό να το ξαναδείτε, μιας και θα φορώ μάσκα. Όμως αυτό το χαμόγελο θα υπάρχει πάντα για εσάς, αλλά και για μένα. Και ας μην το βλέπετε, αυτό υπάρχει. Πολλά πράγματα δεν τα βλέπουμε, αλλά υπάρχουν. Μην το ξεχάσετε ποτέ. Έβαλε την μάσκα, κάποια έκλαιγαν, κάποια βούρκωσαν και άλλα γέλαγαν αμήχανα. ΣΤΟΠ. Το να δημιουργείς τέτοιες μικρές στιγμές με τεράστιο ειδικό συναισθηματικό βάρος είναι το ζητούμενο. Να υπηρετούμε τις νέες γενιές λοιπόν! Να μην είμαστε κακομαθημένοι γονείς, δάσκαλοι, καθηγητές. Γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα. Υστερόγραφο Σε όλους τους πανικοβλημένους ενήλικες που σαν στόκοι αγνοούν τη συνθετότητα της κατάστασης και μας πρήζουν με θέσφατα και δογματισμούς, ενώ αγνοούν οτιδήποτε θετικό μπορεί να παραχθεί, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.

ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

Ιστορίες του τραπεζιού με ούζο και τσίπουρο

Περί Ορέξεως

Χαίρεται ιδιαίτερα που το ενδιαφέρον για τα

πουρα με διαφορετικά αρώματα ώστε κάθε σύ-

ελληνικά αποστάγματα έχει εκτοξευτεί και

ζυγός τους να απολαμβάνει το δικό της ξεχωρι-

προτείνει μεζέδες για να τα συνοδεύσεις στο

στό απόσταγμα.

σπίτι ή σε μεζεδοπωλεία. Μου είπε επίσης ότι τα παλιά αγροτικά χρόνια,

από τον Νίκο Βουλαλά Γράφει για την Αθήνα και λατρεύει να την περπατάει έστω κι αν σκοντάφτει στα σπασμένα πεζοδρόμια παρατηρώντας τις εισόδους των πολυκατοικιών του Κολωνακίου και της Κυψέλης

Το ούζο, το τσίπουρο και η τσικουδιά διεκδικούν

οι γεωργοί έβαζαν στο δισάκι τους ένα φλασκί

τον χαμένο χρόνο σου από την καθημερινότητα.

τσίπουρο μαζί με μια ντομάτα, ένα κομμάτι τυρί,

Σου ζητούν να κάτσεις γύρω από το τραπέζι, να

ελιές και παστό ψάρι. Αυτό ήταν το διάλειμμά

μοιραστείς μεζέδες, να ανταλλάξεις κουβέντες

τους από τη σκληρή δουλειά. Στην ψηφιακή επο-

και να δεθείς με την παρέα σου. Το διάβαζα σε

χή του TikTok, μια λιτή ποικιλία είναι η ιδανι-

μια συνέντευξη του αποσταγματοποιού Ανέστη

κότερη συνοδεία για τα ελληνικά αποστάγματα.

Μπαμπατζιμόπουλου και το σκεφτόμουν έντονα

Εμείς οι Μυτιληνιοί μπορούμε να σε βεβαιώσου-

ένα βράδυ που ο σερβιτόρος μάς ζήτησε δώδε-

με ότι το ούζο πάει με... θάλασσα, οπότε θα πρό-

κα παρά τέταρτο να τον πληρώσουμε, κάνοντας

τεινα να σερβίρεις στους φίλους σου στο σπίτι

αυτή την άχαρη υπενθύμιση ότι θα πρέπει να

μια πιατέλα με σαρδελίτσα παστή, λακέρδα κι

έχουμε φύγει μέχρι τα μεσάνυχτα σαν Σταχτο-

όποιο άλλο αλίπαστο βρεις, κουκιά, τουρσιά και

πούτες.

χταπόδι ξιδάτο, που θα το φτιάξεις πανεύκολα βράζοντας το χταπόδι σε νερό, ένα ποτήρι του

Μέχρι τώρα ξέραμε τα πάντα για τα εθνικά ποτά

κρασιού ξύδι, δάφνη και μπαχάρια μέχρι να μα-

άλλων λαών, όπως των Σκοτσέζων ή των Μεξι-

λακώσει.

κάνων. Βλέπω πλέον διορατικούς και αλληλέγγυους στην εγχώρια ποτοποιία bartenders να

Αν η παρέα θέλει τσίπουρο ή τσικουδιά, διάλε-

έχουν ξεκινήσει κάτι σαν σταυροφορία για την

ξε αλλαντικά και τυριά, όπως λούζα κρασάτη

ανάδειξη των εμφιαλωμένων ελληνικών απο-

Τήνου, προσούτο Ευρυτανίας, μούχτερο και

σταγμάτων. Την επόμενη φορά που θα βρεθείς

ναξιώτικη γραβιέρα ωριμασμένη τριετίας. Μια

σε ένα καλό μπαρ, ρώτα αν φτιάχνουν Bloody

ιδέα είναι να τυλίξεις τα κομμάτια του τυριού με

Mary ή Negroni με τσίπουρο, μια ελληνοποίηση

το προσούτο και να συνοδεύσεις τις μπουκιές με

που έχει γίνει μόδα, χωρίς αυτό να με χαλάει

γλυκό του κουταλιού ελιά, πιπεριά Φλωρίνης,

καθόλου. Από έναν bartender που καταγίνεται

ντοματίνι ή σταφύλι. Αυτήν τη γευστική ισορρο-

τελευταία σοβαρά με το τσίπουρο έμαθα χαρι-

πία (θάλασσα για το ούζο, στεριά για το τσί-

τωμένα trivia όπως ότι αυτό το απόσταγμα έχει

πουρο) κράτα την κι όταν φτιάχνεις μεζέδες στο

«καταγωγή» από το τρίμμα των ελληνιστικών

σπίτι ή παραγγέλνεις έξω: βάλε πλάι στο ούζο

χρόνων και ότι στην τουρκοκρατία οι έμποροι

σαγανάκι γαρίδας ή μύδια αχνιστά και στο τσί-

πωλούσαν στους πολυγαμικούς μπέηδες τσί-

πουρο μπεκρή μεζέ και σπετσοφάι.

01

Ποια grappa και ποιο limoncello; Μόλις τελειώσει το γεύμα, άνοιξε ένα παλαιωμένο τσίπουρο. Οι Έλληνες αποσταγματοποιοί κάνουν τόσο καλή δουλειά που μπορούμε να μιλάμε για το «ελληνικό» κονιάκ ή malt.

02

Διάβασε το μυθιστόρημα «Ούζο 44 Ούζο» του Άγγελου Αυγουστίδη, όπου η ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας γράφεται στο κοντέρ του φορτηγού ενός «κινητού» ποτοποιού το 1958, αλλά και το «Ουζομαυσωλείον Καπετάν Μιχάλης», ένα χρονικό ουζοκατανύξεων στα μεζεδοπωλεία του κέντρου που ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης χαρακτηρίζει «μεθηστόρημα».

03

Για να κινήσω την περιέργειά σου να δοκιμάσεις το τσίπουρο O/purist, να σε ενημερώσω ότι το υπογράφουν 10 (!) εξαιρετικοί Έλληνες bartenders.

Το Λαΐνι Kρητικό Καφενείο Αρτεμισίου 40, Αθήνα Τ.: 211 40 21 485 fb: Το λαΐνι

Ένα παραδοσιακό κρητικό καφενείο στην καρδιά της Αθήνας με αυθεντική κρητική φιλοξενία , που ξεδιπλώνεται σε ένα ζεστό χώρο γεμάτο μουσική και καλή ρακή! Φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι νοστιμότατοι μεζέδες

Στο Λαΐνι, θα βρεις την παρεΐστικη ατμόσφαιρα και θαλπωρή, όπως ακριβώς γνωρίζουν πολύ καλά να δημιουργούν τα παιδιά της λεβεντογέννας Κρήτης. Ένα στέκι που αγαπάς να βρίσκεσαι οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Καφεδάκι το πρωί και καλοί μεζέδες με άφθονη ρακή το βράδυ. Απόλαυσε το σπετσοφάι ή τα μαυρομάτικα με τα τσιγαριαστά χόρτα παρέα με το κρασάκι σου. Στο Λαΐνι, θα γευτείς και αυθεντικές κρητικές συνταγές με τα αγνότερα υλικά, όλα προερχόμενα από το μποστάνι της οικογένειας του μαγαζιού ή τοπικούς παραγωγούς του Νησιού. Τι λες για σφακιανόπιτα με μέλι και παραδοσιακό ντάκο; Για επιδόρπιο, σίγουρα θα δοκιμάσεις σπιτικό γλυκό του κουταλιού που φτιάχνει η ίδια η οικογένεια. Το γλέντι ξεκινά από νωρίς υπό τους ρυθμούς παραδοσιακών κρητικών τραγουδιών, ενώ η διάθεση δεν επηρεάζεται από το αναγκαστικό κλείσιμο των μαγαζιών στις 12 τα μεσάνυχτα. Το κέφι παραμένει ακμαιότατο όσο ρέει ατόφια η ρακή και πηγαινοέρχονται οι μεζέδες. Στο Λαΐνι, το μόνο σίγουρο είναι πως όλοι γίνονται μία παρέα και γλεντάνε με την ψυχή τους!

Ο Πίπις Καφενείο

Ο Πίπις είναι ένα αυθεντικό καφενείο βγαλμένο από άλλη εποχή. Μια όμορφη γωνιά με ανθρώπους φιλόξενους, έτοιμους να σε περιποιηθούν δεόντως, σε έναν χώρο όπου όλοι οι θαμώνες γίνονται μια παρέα.

Μεγάλου Αλεξάνδρου 86, Αθήνα Τ.: 697 66 15 881 fb: Καφενείο Ο Πίπις Εκλεκτοί μεζέδες πρώτης ποιότητας, καλό κρασί και ρεμπέτικοι ήχοι συνθέτουν τον απόλυτο χώρο για να φας, να πιεις και να γλεντήσεις. Ποιοτικά αποστάγματα και αγνά υλικά από τοπικούς συνεταιρισμούς και νησιά του Αιγαίου απογειώνουν τη σπιτική γεύση και στέλνουν τον ουρανίσκο σου στον παράδεισο. Παστά από Κάλυμνο, λαδοτύρι Κυθήρων, όλα σερβιρισμένα παραδοσιακά. Το καφενείο ο Πίπις γνωρίζει καλά τι θα πει μεράκι σε αυτό που κάνει και προσφέρει τα πιάτα του στις καλύτερες τιμές. Σπιτική ταραμοσαλάτα, χούμους ή καπνιστές σαρδέλες: οτιδήποτε κι αν επιλέξεις είναι πεντανόστιμο. Η ατμόσφαιρα σε ταξιδεύει σε μια Αθήνα άλλης εποχής, όπου η αγνότητα των προϊόντων συνοδεύεται από την καθαρότητα των ανθρώπων που σε καλοδέχονται και σε εξυπηρετούν με αληθινό χαμόγελο. Εδώ νιώθεις την φροντίδα που απολαμβάνεις σπίτι σου. Ο χώρος έχει επεκταθεί και στο διπλανό μαγαζί κι έτσι η παρέα μεγαλώνει. Το γλέντι ξεκινάει από νωρίς με ρεμπέτικη και blues μουσική και παραμένει στα ύψη μέχρι το κλείσιμο.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΕΊΤΕ ΤΟ ΓΙΑΤΡΌ ΣΑΣ, ΌΧΙ ΤΟ GOOGLE

ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

ΥΓΕΙΑ Ψυχολογικό λεξικό ΑΠΌ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΜΠΟΥΓΚΑ Ψυχολόγος Ευελπίδων 13 Αθήνα athens-psychologist.gr

Αγαπώ σημαίνει Υπάρχουν πολλές λέξεις με νόημα αφηρημένο που, λόγω της πολυπλοκότητάς τους, δύσκολα ορίζονται. Για να μπορέσουμε λοιπόν να τις περιγράψουμε, χρησιμοποιούμε κάποιες άλλες, οι οποίες αθροιστικά μας δίνουν μια κάποια εικόνα. Με κεντρικό, από πολλές απόψεις, ρόλο στην ψυχοθεραπεία, η αγάπη είναι από εκείνες τις ψυχικές διαθέσεις που ζητούν συχνά επιτακτικά να αποκτήσουν νόημα και περιεχόμενο. Όπως όλα τα συναισθήματα έτσι και αυτή έχει πολλές αποχρώσεις, επίπεδα και αντικείμενα. Όταν κατά τη διάρκεια της ψυχοθεραπείας διαπραγματευόμαστε θέματα που έχουν να κάνουν με την αγάπη, αναδύεται κάποια στιγμή η ανάγκη ορισμού της. Τότε είναι που θα τεθεί το ερώτημα για το τι είναι αγάπη και τις περισσότερες φορές αυτό που συμβαίνει μέσα στο γραφείο είναι μια ξαφνική παύση, μια σιγή καθώς γίνεται αντιληπτό το πόσο δύσκολος είναι ο ορισμός της. Μετά από αρκετή σκέψη και κόπο, κάποιες φορές περιγράφεται ως στοργή και άλλες ως τρυφερότητα ή αφοσίωση. Εγώ προσθέτω και νοιάξιμο. Πιστεύω πως όλες αυτές οι ερμηνείες είναι σωστές, αλλά μόνο εν μέρει. Η αγάπη περιγράφεται μεν με ένα σύνολο λέξεων, αλλά είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο και πέρα από αυτό. Όσο περισσότερο σκεφτόμαστε γι’ αυτή, τόσο περισσότερες λέξεις μπορούμε να προσθέτουμε στη λίστα της περιγραφής μας. Όλοι μας, ακριβώς επειδή είναι ένα συναίσθημα που κυρίως βιώνεται και λιγότερο περιγράφεται, έχουμε να προσθέσουμε και τις δικές μας λέξεις κάτω από τον ορισμό της ακριβώς γιατί ο καθένας μας τη βιώνει με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Θεωρώ πως το να προσπαθούμε να περιγράψουμε αυτό το τόσο υπέροχο συναίσθημα είναι ένα εξαιρετικό (δια)νοητικό παιχνίδι, που επιπλέον είναι βαθειά θεραπευτικό και μας αποκαλύπτει πολλά για τον ίδιο μας τον εαυτό. Είναι ένα παιχνίδι - βουτιά και ταυτόχρονα εξερεύνηση στα βάθη της ψυχής μας για να ανακαλύψουμε την αξία και την αναγκαιότητά της για την ίδια τη ζωή, την ίδια την ύπαρξη…

Η διατροφή είναι το Α και το Ω για μια υγιεινή ζωή Η Αθηνά Γκρέκα είναι ειδικός παθολόγος, με εξειδίκευση στη διατροφή και την γεροντολογία. Σε αυτό το τεύχος, μας αναλύει, σύμφωνα με νέες έρευνες, πώς οι αυξομειώσεις βάρους επηρεάζουν τη ζωή και την υγεία μας.

• Οι Διακυμάνσεις Βάρους Μπορούν Να Είναι Επικίνδυνες Για Τους Καρδιοπαθείς Σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο New England Journal of Medicine, οι επανειλημμένες διακυμάνσεις του σωματικού βάρους-η απώλεια και η επαναπρόσληψη κιλών- ενδεχομένως είναι επικίνδυνες για υπέρβαρους καρδιοπαθείς. Η καρδιακή προσβολή, το εγκεφαλικό επεισόδιο και ο θάνατος ήταν πιο συχνοί σε ασθενείς των οποίων το βάρος άλλαξε περισσότερο, σε διάστημα 4 ετών. Αυτό σημαίνει ότι το μεγάλο, αλλά σταθερό βάρος μπορεί να είναι ίσως πιο “υγιεινό” (χωρίς αυτό να παρερμηνευτεί και να θεωρηθεί ότι το αυξημένο βάρος έχει ευνοϊκά αποτελέσματα για την υγεία του καρδιοπαθούς), από το να χάνει επανειλημμένως και να ξαναπαίρνει κάποιος παραπανίσια κιλά. Οι ερευνητές μελέτησαν μεγάλες διακυμάνσεις βάρους σε καρδιοπαθείς. Πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να μην έγιναν με πρόθεση και/ή να αποτελούν πιθανό σημείο σοβαρής νόσου. Η έρευνα ήταν ανάλυση 9.500 ασθενών που έλαβαν μέρος σε διαφορετική έρευνα η οποία δεν εξέτασε τις αιτίες των αλλαγών βάρους. Το βάρος μετρήθηκε 12 φορές σε 4 χρόνια και ορισμένοι ασθενείς έχασαν και επαναπροσέλαβαν αρκετά κιλά μεταξύ κάθε μέτρησης.

κατά 15%, σύμφωνα με στοιχεία της μελέτης σε σχεδόν 43.000 άτομα που παρακολουθήθηκαν για 12 χρόνια περίπου. Τα ευρήματα αυτά δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο περιοδικό “British Journal of Cancer”. Μετά το κάπνισμα, το αυξημένο σωματικό βάρος και η παχυσαρκία είναι η σημαντικότερη αιτία πρόληψης του καρκίνου, αφού σχετίζονται με 13 τύπους καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου του εντέρου, του μαστού και του παγκρέατος, σημειώνουν οι ερευνητές.

• Η Μη Σωστή Λήψη Τροφής Στη Διάρκεια Της Ημέρας Συνδέεται Με Αυξημένο Κίνδυνο Εμφάνισης Παχυσαρκίας Φιλανδοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που ξυπνούν αργά το πρωί, είχαν χαμηλότερη ημερήσια πρόσληψη πρωτεΐνης, αλλά και χαμηλότερη πρόσληψη όλων των μακροθρεπτικών συστατικών, εκτός από την πρόσληψη ζάχαρης. Επίσης, είχαν και κατά 90 θερμίδες χαμηλότερη πρόσληψη ενέργειας το πρωί σε σχέση με τα άτομα που είχαν πιο πρωινό ξύπνημα. Τα ευρήματα που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό “Obesity”, έδειξαν ότι με βάση τα στοιχεία από αυτή τη μελέτη με το όνομα “2007 FINRISK” που περιελάμβανε τη συμμετοχή 1.854 ενηλίκων, έδειξαν ότι «οι βραδινοί τύποι, δηλαδή αυτοί που ξενυχτούν και ξυπνούν αργά το πρωί, φαινόταν να έχουν πιο ακανόνιστα γεύματα μέσα στην ημέρα και δύο φορές περισσότερη λήψη τροφής στο Σαββατοκύριακο όπου και ξενυχτούν, σε σχέση με τους πρωινούς τύπους, δηλαδή με αυτούς που ξεκινούν την ημέρα τους πιο πρωί».

• Περίμετρος Μέσης Και Γοφών-Σημαντικός Παράγοντας Κινδύνου Επιπλέον λίπος στη μέση και στους γοφούς μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου σύμφωνα με το U.S. National Cancer Institute. Το να έχει κάποιος επιπρόσθετη εναπόθεση λίπους στην κοιλιά, δηλαδή να έχει μεγαλύτερη κατά 10,9 cm περίμετρο μέσης συνδέθηκε με 13% υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνων που σχετίζονται με την παχυσαρκία. Επίσης επιπλέον 7,9 cm στους γοφούς συνδέθηκε με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνων

Αθηνά Γρεκα Ειδικος παθολογος / Διατροφολόγος Εξειδίκευση στην Γεροντολογία

www.pathologosgreka.gr Ιατρείο: Πατησίων 122, Αθήνα | τηλ. 211 01 23 610 Υποκ/μα 1: Κηφισίας 56 και Δελφών, Μαρούσι | τηλ. 210 68 62 275 Yποκ/μα 2: Πλατεία Ηρώων 1, Νέα Παλάτια Ωρωπού | τηλ. 229 50 35 117

ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ :

Η ΑΣΠΙΔΑ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΛΟΙΜΩΞΕΩΝ

Η

Γη είναι ένας πολύ φιλόξενος τόπος. Στην επιφάνειά της φιλοξενείται ένας τεράστιος αριθμός διαφορετικών ειδών ζωντανών οργανισμών που πολλές φορές συγκρούονται με σκοπό πάντα τη συνέχιση της ζωής. Έτσι και ο ανθρώπινος οργανισμός επί Γης βρίσκεται σε ένα περιβάλλον στο οποίο ταυτόχρονα ζουν και αναπαράγονται ένας πολύ μεγάλος αριθμός μικροοργανισμών που μπορεί να χρησιμοποιήσουν τον άνθρωπο για την επιβίωση και την αναπαραγωγή τους , καταλήγοντας κάποιες φορές να προκαλούν βλάβες σε αυτόν (λοιμώξεις). Οι μικροοργανισμοί αυτοί, αόρατοι με γυμνό μάτι, μπορεί να είναι βακτήρια, ιοί, μύκητες ή παράσιτα, λέμε ότι είναι παθογόνοι για τον άνθρωπο και η είσοδός τους στον οργανισμό μας καλείται μόλυνση. Όμως κάθε μόλυνση δεν οδηγεί απαραίτητα σε λοίμωξη γιατί ο ανθρώπινος οργανισμός είναι προικισμένος με μηχανισμούς άμυνας έναντι των μικροοργανισμών με σκοπό την απομάκρυνση και την εξουδετέρωση αυτών των μικροσκοπικών εισβολέων. Οι μηχανισμοί άμυνας περιλαμβάνουν ποικίλα κύτταρα και χημικές ουσίες μέσα στο ανθρώπινο σώμα με ξεχωριστές λειτουργίες το καθένα που συνεργάζονται θαυμαστά με σκοπό την αποτροπή της βλάβης από τους εισβολείς. Στο σύνολό τους αυτοί οι μηχανισμοί άμυνας συνιστούν το ανοσοποιητικό μας σύστημα και εξασφαλίζουν την ανοσία δηλ. την ικανότητα αποτροπής των λοιμώξεων. Το πόσο σημαντικό είναι το ανοσοποιητικό σύστημα για την επιβίωση μας φαίνεται αν εξετάσουμε τις συνέπειες όταν αυτό λείπει ή δυσλειτουργεί. Τέτοιες καταστάσεις ευπάθειας ή έλλειψης ανοσίας καλούνται ανοσοανεπάρκειες. Οι ανοσοανεπάρκειες καθιστούν το άτομο ευάλωτο σε ποικίλες λοιμώξεις που μπορεί να αποβούν μοιραίες ενώ εάν το ανοσοποιητικό σύστημα δούλευε επαρκώς θα κατάφερνε να τις καταπολεμήσει. Παιδιά που γεννιούνται με βαριές ανοσοανεπάρκειες εμφανίζουν θανατηφόρες λοιμώξεις ήδη από τους πρώτους μήνες της ζωής τους. Τα περισσότερα συστήματα του ανθρώπου μπορούν να περιγραφούν έστω και απλοϊκά ως ομάδα οργάνων συνδεόμενων μεταξύ τους π.χ. το γαστρεντερικό αποτελείται κατά συνέχεια από στοματοφάρυγγα, οισοφάγο, στόμαχο και έντερο. Όμως το ανοσοποιητικό σύστημα είναι διάσπαρτο σε όλο το σώμα. Για να περιγράψουμε τα βασικά στοιχεία που το αποτελούν πρέπει να φανταστούμε ένα στρατό παραταγμένο στο πεδίο της μάχης που σχηματίζει γραμμές άμυνας (…ή επίθεσης). Στη 1η γραμμή είναι οι πεζοί στρατιώτες, πιο πίσω οι έφιπποι και στη 3η γραμμή το πυροβολικό. Αντίστοιχα το ανοσοποιητικό σύστημα περιλαμβάνει 3 γραμμές άμυνας. Η 1η γραμμή αποτελείται από το δέρμα και τους βλεννογόνους που επενδύουν τις επιφάνειες της γαστρεντερικής, της αναπνευστικής και της ουρογεννητικής οδού. Η πυκνή παράταξη των κυττάρων στο δέρμα και τους βλεννογόνους σε συνδυασμό με την έκκριση ουσιών όπως το σμήγμα, ο ιδρώτας και η βλέννη εμποδίζουν τα μικρόβια που προσπαθούν να τα διαπεράσουν για να εισέλθουν σε βαθύτερες στιβάδες του σώματος. Όσα μικρόβια καταφέρουν να διέλθουν από την 1η γραμμή αντιμετωπίζουν τη 2η που περιλαμβάνει αμυντικά κύτταρα και αντιμικροβιακές ουσίες. Στα κύτταρα ανήκουν τα ΝΚ (φυσικοί φονείς) που καταστρέφουν ανθρώπινα κύτταρα που έχουν ήδη μολυνθεί ώστε να απελευθερωθεί ο εισβολέας ο οποίος στη συνέχεια καταστρέφεται από τα φαγοκύτταρα (κύτταρα ικανά να «τρώνε» το μικρόβιο και να το «πέπτουν» στο εσωτερικό τους). Στις αντιμικροβιακές ουσίες περιλαμβάνονται οι πρωτεΐνες του συμπληρώματος και οι ιντερφερόνες που βοηθούν στον εντοπισμό μολυσμένων κυττάρων και ελεύθερων μικροβίων από τα αμυντικά κύτταρα, οι τρανσφερρίνες που ελαττώνουν τη διάθεση

ΠΑΤΗΣΊΩΝ 237, ΠΛ. ΚΟΛΙΆΤΣΟΥ t. 210 864 0918 f. 210 866 5155

του (απαραίτητου για την ανάπτυξη των μικροβίων) σιδήρου και αντιμικροβιακά πεπτίδια που λύουν τα μικρόβια. Η 3η γραμμή άμυνας, και πλέον ισχυρή, ενεργοποιείται τελευταία όταν αποτύχουν οι προηγούμενες. Μεσολαβείται από τα λεμφοκύτταρα (Τ και Β λεμφοκύτταρα) τα οποία μέσω του αίματος και της λέμφου «περιπολούν» σε όλο το σώμα. Τα “Τ” λεμφοκύτταρα καταστρέφουν πολύ αποτελεσματικά μολυσμένα κύτταρα του σώματος ενώ τα “Β” παράγουν ουσίες που ονομάζονται αντισώματα για να εξουδετερώσουν εισβολείς που κυκλοφορούν ελεύθερα στο σώμα. Η «εκπαίδευση» των λεμφοκυττάρων στην αναγνώριση του ξένου εισβολέα και η ενεργοποίησή τους προς καταστροφή του επιτελείται από όργανα διάσπαρτα στο σώμα που συνιστούν το λεμφικό σύστημα (μυελός των οστών, θύμος αδένας, λεμφαδένες, σπλήνας, δερματικός και υποβλεν- νογόνιος λεμφικός ιστός). Αν και τα αντισώματα είναι το ισχυρότερο όπλο μας στην άμυνα έναντι του «ξένου», ωστόσο δεν είναι άμεσα διαθέσιμα. Ενώ τα λεμφοκύτταρα προϋπάρχουν της λοίμωξης, τα αντισώματα παράγονται από τα λεμφοκύτταρα κατά τη διάρκεια της λοίμωξης δηλ. μόνο όταν τα λεμφοκύτταρα «αναγνωρίσουν» μέσα στο σώμα τον εισβολέα. Η μόνη περίπτωση που προϋπάρχουν αντισώματα στον οργανισμό με φυσικό τρόπο χωρίς να προηγηθεί λοίμωξη είναι στο έμβρυο που παίρνει έτοιμα αντισώματα από τη μητέρα μέσω του πλακούντα και στο βρέφος μέσω του μητρικού γάλακτος. Επίσης τα αντισώματα που παράγονται έναντι ενός είδους μικροοργανισμού είναι αποτελεσματικά μόνο για το συγκεκριμένο είδος π.χ. αν νοσήσουμε από ιλαρά τα λεμφοκύτταρα παράγουν αντισώματα έναντι του ιού της ιλαράς και μας προστατεύουν από μία μελλοντική έκθεση στον ίδιο ιό, όμως αν αργότερα νοσήσουμε από ανεμοβλογιά τότε τα προϋπάρχοντα αντισώματα έναντι της ιλαράς δεν μας προστατεύουν αλλά πρέπει να παραχθούν νέα αντισώματα ειδικά έναντι του ιού της ανεμοβλογιάς. Επειδή η καθυστέρηση αυτή στη παραγωγή των αντισωμάτων μπορεί σε κάποιες λοιμώξεις να έχει ολέθριες συνέπειες, εκτός από το φυσικό τρόπο δηλ. την λοίμωξη, μπορούμε τεχνητά να διεγείρουμε τον οργανισμό να παράγει αντισώματα κατόπιν εμβολιασμού. Τα εμβόλια είναι ακίνδυνες παραλλαγές παθογόνων μικροοργανισμών που χορηγούνται στον οργανισμό και οδηγούν στη παραγωγή αντισωμάτων χωρίς προηγούμενη νόσηση προστατεύοντάς μας από την εκδήλωση νόσου σε μελλοντική μόλυνση. Τέλος, θα πρέπει να αναφέρουμε και τη συμβολή της ανίχνευσης αντισωμάτων στο αίμα από το εργαστήριο στη διαγνωστική των λοιμώξεων. Για διαφορετικούς κάθε φορά λόγους μπορεί να είναι δύσκολο να ανιχνευθεί ο ίδιος ο μικροβιακός παράγοντας που προκάλεσε μία λοίμωξη. Γι΄ αυτό συχνά στο εργαστήριο για να τεκμηριώσουμε το αίτιο μιας λοίμωξης καταφεύγουμε στην αναζήτηση όχι του ίδιου του μικροοργανισμού αλλά των αντισωμάτων που παράγει ο οργανισμός έναντι αυτού. Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι η χρήση των αντισωμάτων έναντι του νέου κορονοϊού SARS-CoV-2 στη διάγνωση της COVID-19 λοίμωξης των οποίων η ανίχνευση μπορεί να είναι χρήσιμη σε άτομα που προσέρχονται για εξέταση με καθυστέρηση μετά την έκθεση στον ιό δηλ. τουλάχιστον 4 με 5 εβδομάδες μετά την έκθεση οπότε πλέον η μοριακή ανίχνευση του ιού αποβαίνει συνήθως αρνητική.

Μαγνητική Τομογραφία Αξονική Τομογραφία Ψηφιακή Μαστογραφία Τομοσύνθεση Ψηφιακή Ακτινογραφία Ψηφιακή Πανοραμική Ακτινογραφία Ψηφιακή Πλάγια Κεφαλομετρική Ακτινογραφία Υπολογιστική Ογκομετρική Τομογραφία CBCT Μέτρηση Οστικής Πυκνότητας Λιπομέτρηση Υπέρηχοι Σώματος Υπέρηχοι (triplex) Αγγείων Διακολπικό - Διορθικό Υπερηχογράφημα Υπέρηχοι Μυοσκελετικού Αρθρώσεων - Μαλακών Μορίων Βιοψίες

ο ΠΥΡΗΝΙΚΉΣ ΙΑΤΡΙΚΉΣ ν έΤΜΗΜΑ Καρδιολογικό Υπέρηχοι (triplex) καρδιάς - Stress Echo Test κοπώσεως Νευρολογικό Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα Ηλεκτρομυογράφημα Γαστρεντερολογικό - Ενδοσκοπικό Γαστροσκόπηση Κολονοσκόπηση Εικονική Κολονοσκόπηση Βιοπαθολογικό Μικροβιολογικό Ανοσολογικό Βιοχημικό Ορμονολογικό Μοριακό Κυτταρολογικό Rast Test Επίπεδα φαρμάκων Test PAP Προγεννητικός έλεγχος Check up

ΣΑΡΆΝΤΗΣ ΒΛΆΧΟΣ

Ιατρός – Βιοπαθολόγος Κοσμοιατρική- Επιστημονικός Υπεύθυνος Βιοπαθολογικού Εργαστηρίου Μονάδας Σεπολίων

ΑΜΦΙΑΡΆΟΥ 165, ΣΕΠΌΛΙΑ t. 210 515 7982 f. 211 106 2301

XΑΛΚΊΔΟΣ 12, ΆΝΩ ΠΑΤΉΣΙΑ t. 210 864 0918 f. 210 866 5155

www.kosmoiatriki.com info@kosmoiatriki.com

ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

Αθήνα : μία / σε υπέρχρονη κίνηση σταθμός ΗΣΑΠ Θησείο Μάρτιος 2012

ΑΠΌ ΤΟΝ ΑΓΙ ΖΗΤΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΌΝ Το δομικό πρόβλημα του να θεωρείς κάτι δεδομένο, είναι ότι νομίζεις ότι το ξέρεις, ότι το κατέχεις.

τρεις ταχύτητες [πόσο κάνει ∞/∞ ;] Ταχύτητα φωτός [γιατί το Αττικό φώς προηγείται πάντα, βράχος Απ. Παύλου]. Πρίσμα της πόλης [τη σωστή ώρα*-χωρίς πολύ κόσμο]. Δεξιά η άκρη της, μπροστά αυτή, χορός. Όταν ζούσα στο εξωτερικό ερχόμουν εδώ την πρώτη μέρα κάθε επιστροφής. Για να δω, να συντονιστώ με το πίσω από εμένα [μερικές φορές και το πάνω], για να πάρω συμβουλές.

Συμβαίνει συχνά αυτό με τους κατοίκους της και την Αθήνα. Συνέβαινε και με εμένα για χρόνια. Κατατροπώθηκε υπέροχα το 2012, σε μια έκθεση (Sean Scully, “Δωρικός ρυθμός”, Μουσείο Μπενάκη Πειραιώς).

Με τη Χ., έφηβοι ανάβαμε κάθε φορά ένα ινδιάνικο στικάκι, χωρίς ιδιαίτερη πρόθεση τότε. Πλέον το ανάβω εγώ με πρόθεση[ίσως και εκείνη αν έρχεται ακόμη], αυτή της δικής μου σπονδής.

Η Αθήνα - το κέντρο της Αθήνας δηλαδή [αυτονόητο αυτό], εάν κάτι δεν είναι, είναι δεδομένη.

Οι άνοδοί μου όμως δεν έπαψαν [ούτε θα πάψουν υποψιάζομαι] να είναι ολισθηρές.

Γιατί όπως όλες οι μητροπόλεις, είναι μεταβαλλόμενη. Γιατί όπως ελάχιστες μητροπόλεις, μεταβάλλεται εδώ και 5.000 χρόνια. Μια πόλη-μεταβλητή που συνομιλεί με το άπειρο, άρα και παράγει μέσα σ’ αυτό, ένα ιδιότυπο συνεχές, ένα διαρκές τώρα. Εκεί [εδώ δηλ.] συμπυκνώνονται αμέτρητες φυλές, μεταμορφώσεις, αμέτρητοι τρόποι θέασης.

Τότε αν δε γλιστρούσες, δεν ανέβαινες, τώρα έχει μεταλλική σκάλα.

Ταχύτητα ήχου [Πνύκα]. Βήμα της ύπαρξης και της απουσίας. *Πρωινό ή μεσημέρι καθημερινής. Η τέλεια αφαίρεση. Όταν αυτό που δεν υπάρχει είναι το πιο σημαντικό, γιατί ανοίγει τους χώρους για όλα τα άλλα. Εδώ ο άνεμος έχει διαφορετικούς ήχους [ίσως γιατί κάνει jam με την ηχώ των φωνών και των σηκωμένων χεριών]. Μερικές φορές αν συγκεντρωθώ αρκετά την ακούω.

Πόσα ξέρουμε λοιπόν, αλήθεια, για την Αθήνα;

Η μόνη δυνατή γέννηση. Αυτή μέσα από τη διαφωνία ή καλύτερα την αντιλογία. Γι’ αυτό μάλλον, από μικρός προτιμούσα να διαφωνώ [από το να συμφωνώ], όσο και να μου λέγανε να μην αντιμιλάω.

Τι σημαντικό θέλει να μας υπενθυμίσει, να μας δείξει, να μας προτείνει;

Σε αυτό το υπέροχο κοίλο, δε μιλώ. Δεν έχω άλλωστε τίποτα να πω, μιλούν αυτοί [και για μένα].

Ποιά μυστικά σε κοινή θέα φέρει; Ποιούς κώδικες, ποιές συχνότητες μας ψιθυρίζει;

Ταχύτητα ροής [κοίτη Ηριδανού, Πλ. Μοναστηρακίου]

Ένα είναι σίγουρο, η Αθήνα ξέρει να εκπλήσσει και να ρωτάει απέριττα [μειδιώντας κατανοητικά με τις αβεβαιότητες και τα κοντά μας ‘δεδομένα’].

Περνούν πολλοί, κάθονται εξίσου, ελάχιστοι το βλέπουν. Δεν υπάρχει καμία σήμανση. Πέραν του νεο-ελληνικο-τραγελαφικού του θέματος, δεν εχω αποφασίσει εάν αυτό μου αρέσει ή όχι. Σίγουρα απαιτεί να ξεκολλήσεις απο την οθόνη, τη συνήθη δηλαδή θέση θέασης these days.

Υ.Γ.1 Τα επονομαζόμενα και “Αρχαία” μπορεί να έγιναν τότε, όμως αυτό δε σημαίνει καθόλου ότι είναι μακριά ή/και έξω από μας, σημαίνει το ακραία αντίθετο. Υ.Γ.2 Και της Ι.Κ.Ζ.

Αόρατο θαύμα σε κοινή θέα.

Η ροή. Αυτή που εμμονικά ψάχνω και σπάνια βρίσκω. Εδώ από τους ρωμαϊκούς χρόνους. Λίγες κινήσεις πιο σαφείς από αυτή του νερού. Be like water. Να μας την άφησε ως reminder ο μέγας Εφέσιος; Με αυτή την πόλη, ποτέ δεν ξέρεις [ευτυχώς].

ΣΑΜΙΑΜΊΔΙ COFFEE BAR

ΚΑΙ ΒΓΗΚΑΜΕ

ΣΤΟΝ ΒΥΡΩΝΑ

Αν δεν έχετε ανακαλύψει τη γειτονιά του Βύρωνα, ένας πολύ καλός λόγος να το κάνετε είναι το μπαράκι που ακούει στο όνομα… “Σαμιαμίδι”. Το όνομα εμπνευσμένο από τον λιλιπούτειο και ζεστό εσωτερικό χώρο του μαγαζιού, αλλά και από την άνετη, πλακόστρωτη αυλή που θυμίζει κυκλαδίτικο νησάκι, μέρος όπου συνήθως συχνάζει το συμπαθές ερπετό που - λένε - ότι φέρνει τύχη. Χώρος ανεπιτήδευτος, ατμόσφαιρα παρεΐστικη, μπάρα, γύρω από την οποία όλοι γίνονται μια παρέα – θαμώνες και εργαζόμενοι, γνωστοί και άγνωστοι. Αυτό το κλίμα και τα καθαρά ποτά έχουν κάνει το μαγαζί διάσημο και εκτός των ορίων του Βύρωνα. Μπορείτε να επισκεφθείτε το “Σαμιαμίδι” από το πρωί για καφεδάκι κι εκεί να σας βρει το βράδυ, επιλέγοντας κλασικά ποτά ή cocktails, αλλά και signature αλκοολούχες δημιουργίες! Η μουσική πρωταγωνιστεί, ενώ δε λείπουν τα events, οι φιλοξενούμενοι Djs και bartenders.

Καραολή Δημητρίου 61, Βύρωνας Τ. 21 1408 6939 Fb Page: @samiamidicoffeebar

ΠΑΛΑΒΗ ΜΑΪΜΟΥ Μια τρόπικαλ και ιδιαιτέρως τρελιάρικη νότα δίνει στη γειτονιά του Βύρωνα η Παλαβή Μαϊμού. Ένα όνομα διαλεγμένο για να δείξει ακριβώς τη διάθεση για πειραματισμό, να αναδείξει το αυθόρμητο και φιλικό κλίμα του χώρου. Ανοιχτά από το πρωί με καφεδάκι και συνοδευτικά (κρουασανάκια, muffins, τοστάκια και πίτσες για τους πιο πεινασμένους) μέχρι το βράδυ για απρόβλεπτα ποτά και cocktails για όλα τα γούστα. Μάλιστα, υπάρχει πάντα η πρόταση από το service να ξεφύγεις από τα συνηθισμένα και να δοκιμάσεις κάτι διαφορετικό. Ο Γιώργος Παυλέας, ο Άρης Χατζηαντωνίου και η ομάδα τους είναι κεφάτοι, περνάνε καλά και μεταδίδουν αυτό το vibe στους θαμώνες, που είναι πια πιστοί και προέρχονται από όλη την Αθήνα. Αυθορμητισμό θα διακρίνεις και στη μουσική. Ανάλογα με τα κέφια του crew ή των πελατών, θα παίξει και το αντίστοιχο είδος από τα ηχεία! Δώστε σημασία στα διάφορα και περίεργα ρούμια που βγαίνουν από τη μπάρα. Όλο το κλίμα κάνει τους ρυθμούς να πέφτουν και τα μυαλά μας να ταξιδεύουν σε μέρη εξωτικά.

Λεωφόρος Κύπρου 47, Βύρωνας Τ.: 211 01 24 096 Fb Page: Παλαβή Μαϊμού // Loony Monkey Ig: @palavimaimou

ΤΙ ΛΕΝΕ Τ’ ΑΣΤΡΑ Από την Νταίζη Ντάκου ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

ΚΡΙΟΣ | Επιτέλους, φτάνουν ευκαιρίες καριέρας, σαν αυτές που είχε ο Αντόνιο Μπαντέρας. Προσοχή όμως με έρωτες και φίλους, τα νεύρα προκαλούν αστάθειες με τρίτους.

είσαι

ΚΟΜΑΝΤΩ

από την Μαντώ Βλάχου

Μια κάποια ναυτία Πρώτη, μα πρώτη φορά τα ματάκια και το φτωχό μυαλό μου έχουν τόση άρνηση να δουν έστω και 10 λεπτά μια εκπομπή. Και μιλάμε τα τελευταία χρονάκια έχω δει τα πάντα... Μα τα πάντα. Αλλά φρεντς, Bachelor δε θα δω ποτέ, που να μου κοπεί το χέρι από τη ρίζα αν κάνω το λάθος και το πατήσω το κουμπί καμία μέρα. Είναι η εκπομπή που εκπέμπει εμετοοοοό... που τον βλέπεις να σου έρχεται μόνο από το τρέιλερ του καναλιού. Πού να αντέξεις δηλαδή να δεις και κανονικό επεισόδιο; Λοιπόν να σοβαρευτούμε λιγάκι τώρα, να τελειώνει το αστείο... ΚΌΨΤΕ ΤΟ BACHELOR ΤΩΡΑ... ντρεπόμαστε γυναίκες και άντρες, για τις γυναίκες και τον άντρα σ αυτή την εκπομπή... Και είναι κρίμα δεν είμαστε όλοι έτσι. Υπάρχει ελπίδα εκεί έξω... Ή μήπως όχι;;;

Ναι, ο ανάδρομος σου φταίει! Είναι κάνα διβδόμαδο τώρα που για κάθε #γαμωτοκερατακιμου στιγμή μέσα στη μέρα, υπάρχει εκείνη η φίλη, κρυφή ξαδέρφη της Άσης Μπήλιου, που θα πεταχτεί σα την τσουτσού να σου πει: "έχει ανάδρομο, τι περιμένεις" ...Κι ενώ θα δει να πετάγονται οι φλέβες ΚΑΙ στις κόρες των ματιών σου, η φίλη θα θεωρήσει σωστό να στο αναλύσει κι άλλο. Θα σου πει ότι με ανάδρομο, δεν παίρνεις σημαντικές αποφάσεις, η επικοινωνία σε εργασιακό, φιλικό, γκομενικό, οικογενειακό και όποιο άλλο #γαμωτοκερατακιμου (ναι, το ξέρω το είπα και 5 σειρές πιο πάνω, τι θες τώρα;;;) επίπεδο βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί, μπλα μπλα μπλα. Ναι, μάλιστα, κάθε φορά δηλαδή που θα έχει ανάδρομο, καλό θα ήταν να μένεις μέσα στο σπίτι με κλειστά κινητά, σταθερά και φίμωτρο στο στόμα για να είσαι σίγουρη ότι ΌΛΑ ΘΑ ΠΆΝΕ ΚΑΛΆ. Ναι ρε συ, πολύ λογικό, για όλα να φταίει ο ανάδρομος. Εδώ που τα λέμε, συμφέρει. Σα να απαντάει σε όλα τα προβλήματα... #λολ

ΤΑΥΡΟΣ | Κούραση και κόπωση οδηγούν στην εξόντωση. Αλλαγές και αντιθέσεις, μια ζωή χωρίς προσθέσεις. Κι όλα αυτά, αν τα αντέξεις, αποφάσεις θα έρθουν για όλες σου τις σχέσεις. ΔΙΔΥΜΟΣ | Έφτασες ταβάνι, αλλά δεν τα βάζεις όλα στο ίδιο καζάνι. Κεφάλαια εργασίας ή σχέσεων θα κλείσουν, γιατί ήρθε η ώρα τα ταλέντα σου να ανθίσουν.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ | Πρώτη φορά, μετά από μήνες, έρχεται μια περίοδος χωρίς άγχη και ευθύνες. Όμορφο κλίμα στο σπίτι και την οικογένεια, οδηγούν σε εξόδους που δίνουν φοβερή ενέργεια. ΛΕΩΝ | Τεταμένα επαγγελματικά, ανισορροπία στα προσωπικά, κάνεις σχέδια, αλλά το σύμπαν γελά. Λύσεις όμως θα βρεθούν σε οικονομικά, μην ξεχνάς, ο επιμένων νικά. ΠΑΡΘΕΝΟΣ | Ειδήσεις από μακριά, εγκυμονούν πάθη ερωτικά. Την επικοινωνία με τους άλλους να μην χάσεις, κατακτήσεις έρχονται με γερές βάσεις. Αν θέλεις να ερωτευτείς, τώρα είναι η ώρα να ψαχτείς. ΖΥΓΟΣ | Έχεις ανάγκη για έρωτα και πάθος, η υπερανάλυση θα σε οδηγήσει στο λάθος. Άκου τι λέει η καρδιά κι όλα θα πάνε πιο καλά. Μπορεί να κλάψεις και να πληγωθείς, αλλά θα έχεις βιώσει εμπειρίες μια ζωής. ΣΚΟΡΠΙΟΣ | Γενέθλια αυτό το μήνα, γιόρτασέ τα επαρχία ή Αθήνα. Οι τολμηρές κινήσεις που ονειρεύεσαι να κάνεις, μπορεί να βγουν και σε καλό, μη φοβάσαι όμως να χάνεις.

H ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ New Smyrna Αν είστε κάτοικος της πρωτεύουσας και κάποιος σας πρότεινε να ετοιμάσετε τα μπογαλάκια σας, να πάρετε το αεροπλάνο και να πάτε παρέα να προσκυνήσετε τον ναό του Αγίου Φωτίου στη Νέα Σμύρνη, πως θα αντιδρούσατε; Ασφαλώς, οι περισσότεροι τουλάχιστον, θα μένατε με το στόμα ανοιχτό. Αν, όμως, σας ανέφερε τον προορισμό ως New Smyrna με προφορά γιάνκη, μάλλον θα σκεφτόσασταν ότι σας μιλά ένας επικίνδυνα παλαβός παραλής μπρούκλης. Θα σας προβλημάτιζε βέβαια ο ναός του Αγίου Φωτίου, αφού είναι τοις πάσι γνωστόν ότι στη Νέα Σμύρνη

δεσπόζει ο ναός της Αγίας Φωτεινής. Δεν θα είχατε, όμως, εκπλαγεί αν γνωρίζατε ότι η πολίχνη των δυοτριών δεκάδων χιλιάδων κατοίκων New Smyrna (New Smyrna Beach πια) βρίσκεται στη Φλόριντα των Η.Π.Α. και η εκεί εκκλησία των ελάχιστων πια ελληνοαμερικανών της περιοχής είναι αφιερωμένη όντως στον Άγιο Φώτιο! Πως και έτσι; Απλά, γιατί ελληνίδα σμυρνιά, κόρη εμπόρου, ήταν η γυναίκα του σκωτσέζου φυσικού Andrew Turnbull που την ίδρυσε το 1768! Και Έλληνες (κυρίως σμυρνιοί και αιγαιοπελαγίτες) ήταν περίπου 500 από τους πρώτους 1.300 κατοίκους της που δούλευαν στις φυτείες του. Μάλιστα, στον ναό του Αγίου Φωτίου διατηρούνται

κειμήλια της εγκατάστασής τους. Ας σημειωθεί ότι οι κάτοικοι της υπερατλαντικής Νέας Σμύρνης είναι περήφανοι για τις ομορφιές της πόλης τους και έχουν ως μότο το «κύκνος ανάμεσα σε πάπιες» στα λατινικά («cygnus inter anates») για να τονίσουν την αισθητική υπεροχή της σε τοπικό επίπεδο. Και ότι η πόλη έγινε πιο γνωστή στην Ευρώπη όταν, το 1990, επτά συγγραφείς με το ομαδικό ψευδώνυμο “New Smyrna Beach” αποτραβήχτηκαν εκεί για να γράψουν, ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο, τα κεφάλαια ενός συλλογικού μυθιστορήματος με κεντρικό πρόσωπο μιας ελληνίδα ονόματι Σουζάννα Fotopolis!

Ο Τι;Πώς;

ΤΟΞΟΤΗΣ | Κλείνουν κύκλοι, για να ανοίξουν νέοι, κάθε τέλος μια αρχή σου λέει. Και ο λαός ξέρει. Ώρα να βάλεις τάξη σε σπίτι και ερωτικά, βαρεθήκαμε να συμπεριφέρεσαι ανταγωνιστικά. ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ | Εκπλήξεις στην ερωτική ζωή, καιρός ήταν γιατί δεν υπήρχε καμία αλλαγή. Η δύσκολη χρονιά σε γέμισε εμπειρία, έχεις σκεφτεί να ασχοληθείς με τη λογοτεχνία;

ΥΔΡΟΧΟΟΣ | Χορεύεις στο ρυθμό της αλλαγής κι αυτό σου φέρνει εξάρσεις οργής. Μέχρι να καταλάβεις ότι η εξέλιξη είναι ωραία, σε όποιον κι αν ονειρεύεσαι τομέα. ΙΧΘΥΣ | Εύνοια στα οικονομικά, από όλα τα ζώδια εσείς είστε τα τυχερά. Ο Νοέμβριος φέρνει το ευρώ που λείπει, γι’αυτό ήρθε η ώρα να βάλεις τέλος σε κάθε λύπη.

Σταυρόλεξο ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΣ 1. Τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού στα τέλη της δεκαετίας του '50 και στις αρχές του '60. Η καριέρα του σημαδεύτηκε από το θάνατο του Ιωάννου, παίκτη του Εθνικού Πειραιά, μετά από σύγκρουση μεταξύ τους και πτώση του Ιωάννου σε φιλικό αγώνα.

2. Κύπριος επιθετικός της ΑΕΚ, της δεκαετίας του '70, όπως ήταν γνωστός με το μικρό του όνομα (αντιστρόφως).

3. Ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού του Μπούκοβι, με αρμένικες ρίζες, που πέρασε και από Εθνικό Πειραιώς, Α.Ε. Νικαίας, Παναιγιάλειο κ.λπ. (αντιστρόφως).

4. Αρχικά που συνόδευαν πολλές ποδοσφαιρικές ομάδες. Χαρακτηρίζουν το γήπεδο της ομάδας τους πολλοί οπαδοί (αιτιατική). - Όμοια γράμματα ή "τζούφιο" αποτέλεσμα ποδοσφαιρικού αγώνα.

5. Εκφράζει δισταγμό. - Εισάγει αρνητική πρόταση.

6. Νότα (αντιστρόφως). - Συμπλέκει (γραμματικά). - Υπήρξαν και της Καλογρέζας και της Σαφράμπολης ώσπου συγχωνεύτηκαν το 1967.

7. Σύλλογος παλιού Δήμου του Λεκανοπεδίου, γνωστός το πάλαι ποτέ ως "φονέας των γιγάντων". - Τα πρώτα δύο γράμματα του επιθέτου θρυλικού σκόρερ των ερυθρολεύκων.

8. Γενική αρχαίας αναφορικής αντωνυμίας (αντιστρόφως). Το μικρό όνομα μέσου του Παναθηναϊκού της γενιάς του Γουέμπλεϋ (αιτιατική).

9. Ήταν ο καθένας από τους Δομάζο, Παπαϊωάννου, Σιδέρη, Κούδα κ.λπ. για την ομάδα του τη δεκαετία του '60 και όχι μόνο (αντιστρόφως).

ΚΑΘΕΤΩΣ

1. Ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ τις δεκαετίες του '60 και του ΄70, γνωστός ως "Καίσαρας" και για τα τέρματα που σημείωνε με κεφαλιές.

2. Παλιά προσωπική αντωνυμία. - Ιστορική αθλητική εφημερίδα με σαφή φιλο-ολυμπιακό προσανατολισμό.

3. Κοντά του και η γνώση, ακόμα και για το ποδόσφαιρο (αιτιατική, αντιστρόφως).

4. Διεθνής ηπειρώτης τερματοφύλακας των δεκαετιών του '50

ΑΠΌ ΤΟΝ ΜΑΚΗ ΔΙΟΓΟ

Από τον Λέανδρο Σλάβη

και του '60 που πέρασε από τον Απόλλωνα, τον Ολυμπια- Βρείτε την λύση κό, τον Παναιγιάλειο, προτού γυρίσει και πάλι στον Απόλ- του σταυρόλεξου λωνα (αιτιατική). στο www.ipolizei.gr 5. Σύλλογος της Σαλαμίνας που αγωνίστηκε στη Β' Εθνική από τα μέσα της δεκαετίας του '60 ως τα μέσα της δεκαετίας του '70 (αντιστρόφως). - Ομόηχα φωνήνετα.

6. Ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού, της δεκαετίας του '80, με προέλευση από την "Ελαφρά Ταξιαρχία" (αιτιατική, αντιστρόφως). - Κάποτε είχε το μονοπώλιο της μετάδοσης ποδοσφαιρικών αγώνων (με αναγραμματισμό).

7. Η ποδοσφαιρική ομοσπονδία χωρίς το... τέλος της. - 73.

8. Κιτρινόμαυρος ιστορικός σύλλογος του Πειραιά, από το Χατζηκυριάκειο (αιτιατική).

9. Και άλλα αρχικά που συνόδευαν πολλoύς ποδοσφαιρικούς (και όχι μόνο) συλλόγους. - Ανέβηκε στην Α' Εθνική το 1968 και έκτοτε βρίσκεται (με μικρά διαλείμματα) σχεδόν συνέχεια εκεί.

ΓΑΤΑΚΙΑ Ο ΣΚΥΛΟΣ...

Ο νέος γολγοθάς του Πανιώνιου Τον Σεπτέμβριο ο Πανιώνιος συμπλήρωσε 130 χρόνια ζωής. Ξεριζωμένος από τη Σμύρνη το 1922, όπου στην καταστροφή 23 αθλητές του έχασαν τη ζωή τους, βρέθηκε στην Αθήνα και με το σύνθημα του Δημητρού Δάλλα «Ο Πανιώνιος είναι Ιδέα. Και οι Ιδέες δεν πεθαίνουν!» κατάφερε να σταθεί στα πόδια του. Μάλιστα λίγους μήνες μετά στις 15 Ιανουαρίου του 1923 η ποδοσφαιρική ομάδα του συλλόγου έκανε την παρθενική της εμφάνιση στο πρωτάθλημα της Γ' ΕΠΣ Αθηνων Πειραιως 1922-23, αντιμετωπίζοντας στο πρώτο ματς την ομάδα του Παναθηναϊκού Αγωνιστικού Ποδοσφαιρικου Ομιλου. Με βάση Αρμένιους

αθλητές ο ποδοσφαιρικός Πανιώνιος άρχισε τη πορεία του. Οι Σ. Γροσομανίδης, Κ. Αμπετιάν, Μ. Αμπετιάν, Κ. Οικονομίδης, Ο. Οικονομίδης, Δ. Λεώνης, Νικολαϊδης, Ε. Ψαλτόπουλος, Αχαρονιάν, Σεραφιάν, Γ. Μανιατόπουλος, Β. Παρθενιάδης, Χωρέν, Αμπαρτσούν, Ε. Γροσομανίδης ήταν οι πιονέροι του Ιστορικού. Τα χρόνια κύλησαν. Ο Πανιώνιος έγραψε τη δική του ιστορία μέχρι φέτος, όπου μια υποβιβασμένη, απαξιωμένη & χρεωμένη ΠΑΕ (8,5 εκατομμύρια είναι το χρέος....) οδηγήθηκε στην ερασιτεχνική Γ’ εθνική κατηγορία. Με ομάδα που ο βασικός κορμός θα είναι τα παιδιά της Κ19 που έχουν ταλέντο, 2-3 έμπειρους και τους Γιάννη Μανιάτη & Νίκο Σπυρόπουλο σε διοικητικό ρόλο οι “κυανέρυθροι” θα μπουν σε ένα “σκληρό” πρωτάθλημα που τα όποια βαθμολογικά λάθη πολύ

δύσκολα διορθώνονται στη πορεία. Ο προπονητής Δημήτρης Κοροπούλης και οι παίκτες που θα φορέσουν φέτος τη “κυανέρυθρη” φανέλα έχουν αναλαβεί μια πολύ δύσκολη αποστολή. Να κρατήσουν όρθιο τoν Ιστορικότερο σύλλογο του Μικρασιάτικου Ελληνισμού. Κάτω από αντίξοες συνθήκες και χωρίς τη σημαντική βοήθεια των “Πανθήρων” λόγω απουσίας των φιλάθλων από τα γήπεδα λόγω πανδημίας, η ομάδα του Πανιωνίου πρέπει να πετύχει κάτι που μέχρι πριν λίγους μήνες θα ήταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας, να αποφύγει τον υποβιβασμό στο τοπικό πρωτάθλημα της Αθήνας. Σίγουρα αλλιώς περίμεναν στη Νέα Σμύρνη την συμπλήρωση των 130 χρόνων δράσης εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων!

...ΞΕΡΕΙ ΜΠΑΛΑ!

Το πρωτότυπο

ΞΕΛΕΥΘΕΡΊΑ

ΔΙΠΛΗ ΓΩΝΙΑ ΛΗΨΗΣ από τον Θανάση Βέμπο

Ερευνητή του ανεξήγητου, συγγραφέα

Κάποτε οι δευτεριάτικες εκδόσεις των εφημερίδων ήταν γεμάτες διαφημίσεις για τις νέες ταινίες που προβάλλονταν στους κινηματογράφους (τότε οι πρεμιέρες γίνονταν τη Δευτέρα). Οι διαφημίσεις για τις ταινίες επιστημονικής (και όχι μόνο) φαντασίας που προβάλλονταν κάποτε, είναι πραγματικές χρονοκάψουλες, αφού μας αποκαλύπτουν περισσότερα για το zeitgeist της εποχής, παρά για την ίδια την ταινία. Η σύγκριση της διαφήμισης με την πραγματική αφίσα της ταινίας, φανερώνει πολλά για την τότε «πρόσληψη» των ταινιών φαντασίας.

1972: SILENT RUNNING Early 1970s. Το zeitgeist «σκοτεινιάζει» απότομα. Ενεργειακή κρίση, ανησυχία για το μέλλον, γενικότερη απαισιοδοξία. Και ανάλογες ταινίες φαντασίας -ακόμα κι αν τα σενάρια μοιάζουν σήμερα εξωφρενικά αφελή. Στο πικρό «Silent Running», κάθε μορφή φυτικής ζωής έχει εκλείψει και μόνο κάποιοι «κρεμαστοί κήποι» διασώζονται μέσα σε πελώρια διαστημόπλοια, σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο (δε ρωτάμε γιατί εκεί). Ο χίππης/αστροναύτης Μπρους Ντερν φροντίζει στοργικά τα φυτά σε αντίθεση με τους αναίσθητους συναδέλφους του, υπό τους ήχους της μουσικής της Τζοάν Μπαέζ. Ο τίτλος στις αθηναϊκές αίθουσες του 1974, ήταν απλοϊκός: «Περιπέτεια στο Διάστημα» (ποιος θα πήγαινε να δει έργο με τίτλο «Σιωπηλή Λειτουργία»). Σήμερα θα είχε μείνει αυτούσιος στα Αγγλικά, αλλά ας μην κρίνουμε το παρελθόν με τα κριτήρια του παρόντος. Η μεταφορά

1973: Soylent Green Το πρωτότυπο

Η Νέα Υόρκη του έτους 2022 (τόσο μακρινό για το 1973, όσο το 2060 για μας σήμερα) είναι μια κόλαση με 40 εκατομμύρια εξαθλιωμένους που ζουν ο ένας πάνω στον άλλον, σε μόνιμο καύσωνα και με την αστυνομία να τους μαζεύει με τις... μπουλντόζες! Η μοναδική μορφή φτηνής τροφής είναι το «πράσινο σόυλεντ». Όμως υπάρχει ένα τρομερό μυστικό. Ο δαιμόνιος αστυνομικός Τσάρλτον Ήστον ανακαλύπτει ότι (τεράστιο spoiler alert!)

το πράσινο σόυλεντ παρασκευάζεται από πτώματα, τη μόνη πηγή πρωτεΐνης σ’ έναν πλανήτη που καταρρέει. «Soylent Green is people!», κραυγάζει απελπισμένος στην τελική σκηνή. Ο ελληνικός τίτλος είναι «Νέα Υόρκη, Έτος 2022 μΧ» (αν ζούσατε το 1973, πώς θα μεταφράζατε το «Soylent Green»); Παίζει και η «μεγαλύτερη σεξοβόμβα όλων των εποχών» (τη θυμάται κανείς;).

Η μεταφορά

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ: Early 1970s, με zeitgeist μαύρο και άραχλο, οικολογική κρίση, πετρελαϊκή κρίση, υπερπληθυσμός, φάσμα της πείνας… Λογικό είναι πως σαράντα χρόνια αργότερα τα πράγματα θα ήταν αφάνταστα πιο μαύρα και άραχλα. Τότε, στις χρονολογίες του 21ου αιώνα κότσαραν και το «μΧ» για να δείξουν ότι επρόκειτο για χρονολογία. Όμως «η πολύκροτη/καταπληκτική δημιουργία που προκάλεσε σάλο με τις τρομερές επιστημονικές προφητείες/ ξεπερνά κάθε φαντασία», δεν άντεξε στο χρόνο. Γιατί η «προφητεία» είναι κάτι ιδιαίτερα δύσκολο, ιδιαίτερα όταν αφορά... το μέλλον.

Χρύσανθος Ξάνθης ΘΎΕΛΛΑ ΚΑΙ ΟΡΜΉ Γενική εξομολόγηση ΣΕΙΡΑ: ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Γιώργος Σκανδάλης ΟΙ ΕΡΩΣΥΛΊΕΣ ΤΗΣ ΕΡΩΦΊΛΗΣ ΣΕΙΡΑ: ΠΟΙΗΣΗ

Νίκος Γ. Μοσχονάς ΣΤΑ ΝΕΡΆ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΊΟΥ Άνεμοι, κύματα, πειρατές ΣΕΙΡΑ: ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Δημήτρης Β. Προύσαλης ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΛΑΪΚΑ ΒΓΑΛΜΕΝΑ ΑΠ’ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟ ΑΧ Ιστορίες απ’ το χτες στις πόλεις του σήμερα ΣΕΙΡΑ: ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ

Θανάσης Βέμπος ΑΝΕΞΗΓΗΤΗ ΠΟΛΗ Συλλογή συμβάντων ΣΕΙΡΑ: ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ | ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ

/

του Θανάση Καρανίκα (The Tandem Project)

/

για ένα εξαιρετικό σύνολο τραγουδιών, δοσμένο μέσα από μια ατμόσφαιρα που δανείζεται αρκετά από τη soul. To “One More Second”, που αποτελεί και το πρώτο single, είναι ένα απ’ τα ωραιότερα τραγούδια της χρονιάς.

Jónsi – «Shiver» (art-pop, post-rock)

Απ’ τη μαγευτική και παγωμένη Ισλανδία, o “μπροστάρης” των Sigur Ros, που έχουν

/

Στην ιστορική φωτογραφία αυτού του

Για το μήνα Οκτώβριο, και την πρώτη μας λίστα, επιλέξαμε 15 τραγούδια που «μυρίζουν» δρόμους, γειτονιές και ανθρώπους της πολυτραγουδισμένης Αθήνας. Ένα άτυπο αστικό soundtrack, με τραγούδια των τεσσάρων τελευταίων δεκαετιών, από τον Βλάση Μπονάτσο μέχρι και τον Nick Cave! Βρείτε, ακούστε και μοιραστείτε την playlist, μας στο κανάλι του Η Πόλη Ζει στο YouTube.

2. ΤΆΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΊΔΟΥ – «Πάμε Κάπου» (1988) 3. ΒΛΆΣΗΣ ΜΠΟΝΆΤΣΟΣ – «Μετανάστης στο Παγκράτι» (1983) 4. PANX ROMANA – «Αθήνα» (1984)

Νέες κυκλοφορίες

Beastie Boys

ΣΤΗ ΔΙΑΠΑΣΩΝ!

30 Oκτωβρίου του 1986: Το άλμπουμ «License To Ill», των Beastie Boys γίνεται το πρώτο άλμπουμ στην ιστορία της ραπ μουσικής, που σκαρφαλώνει στο νο.1 των charts του Billboard. Την ακριβώς επόμενη ημέρα 31 του Οκτώβρη, αλλά πίσω στο 1966, γεννιέται το ιδρυτικό μέλος του γκρουπ King Ad-Rock (κατά κόσμον Adam Keefe Horovitz).

/

Η «Πλέι-Λίστα» του μήνα...

1. ΦΟΊΒΟΣ ΔΕΛΗΒΟΡΙΆΣ – «Ερημιά στην Καλλιθέα» (2015)

Ήχοι της πόλης, για τους ανθρώπους της...

«Μια φωτογραφία, απ’ τα ξένα...»

15 τραγούδια

μήνα, οι Beastie Boys ποζάρουν στον φακό του Ricky Powel, για την πρώτη τους επίσημη φωτογράφιση ως γκρουπ. Ως “The Charles Street Shuffle” έμελλε να μείνει στην ιστορία η αποτύπωση αυτής της στιγμής, που ουσιαστικά αποτελεί την hip-hop εκδοχή του κλασσικού εξωφύλλου των Beatles για το “Abbey-Road”.

«Και να που πάλι βγάζω δίσκο...» Σόλο καριέρα mode on! Τρεις νέες κυκλοφορίες, όλες από καλλιτέχνες που γνωρισάμε και αγαπήσαμε μέσα από εμβληματικά group των 90’ς και των 00’ς, σημαντικότατους εκπροσώπους τoυ indie, του post-rock αλλά και της ηλεκτρονικής σκηνής, αντίστοιχα.

Matt Berninger “Serpentine Prison” (indie, alternative rock)

Πρώτο σόλο άλμπουμ για τον frontman των αγαπημένων The National. Αν και δε διαφοροποιείται σημαντικά απ’ την δισκογραφία της μπάντας, πρόκειται

αρκετά χρόνια να μας απασχολήσουν δισκογραφικά, κυκλοφορεί τη δεύτερη προσωπική του δουλειά, αρκετά χρόνια μετά την πρώτη. Synthpop και electro πινελιές, που εντυπωσιάζουν ευχάριστα, όπως επίσης και οι αιθέριες φωνές των Elizabeth Frazer & Robyn, όπου συμμετέχουν σε δύο κομμάτια.

Róisín Murphy “Róisín Machine” (electronic, house, disco)

Δέκα ολόκληρα χρόνια συγκέντρωνε αυτό το υλικό, η πάλαι ποτέ ηγέτης των Moloko. Αποτέλεσμα, ένα συνοθύλευμα disco & house επιρροών, με μια αξιοζήλευτη παραγωγή που παραδίδει μαθήματα. Ίσως ο καλύτερος, απ’ τους πέντε προσωπικούς της δίσκους μέχρι τώρα.

5. NICK CAVE & THE BAD SEEDS – «Lightning Bolts» (2013) 6. ΒΊΟΙ ΠΑΡΆΛΛΗΛΟΙ – «Λυκαβηττός» (2016) 7. ΠΑΙΔΊ ΘΑΎΜΑ – «Στην Αθήνα» (1999) 8. ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΒΉΤΑ – «Όλα πρίν γίνουν» (2002) 9. THE CALLAS – «Παγκράτι, Βράδυ» (2020) 10. VINYL SUICIDE – «6.40 AM (On Lycabettus)» (2015) 11. KEEP SHELLY IN ATHENS – «Fokionos Negri Street» (2010) 12. ΠΑΎΛΟΣ ΠΑΥΛΊΔΗΣ – «Η Μαίρη» (2013) 13. ΟΡΦΈΑΣ ΠΕΡΊΔΗΣ – «Κυψέλη» (2009) 14. ΜΆΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΆΚΙΣ - «Η Παναγία των Πατησίων» (1982) 15. ΤΖΊΜΗΣ ΠΑΝΟΎΣΗΣ – «Είμαι γυφτάκι» (1990)

Έντυπο που διαβάζεται, site που δεν βομβαρδίζει

**

*

“Το πιο διάσημο κολατσιό που δεν κάνει διακρίσεις σε πλούσιους, φτωχούς, φοιτητές, οικογενειάρχες, τουρίστες ή εγχώριους... Tο σουβλάκι είναι άχαστο!”

Kλείνει

www.ipolizei.gr

Επεισόδιο 2ο, Παγκράτι, Η συνοικία των ονείρων!

BARBERS

SKIN FADE RULES ATHENS ΒARBERSHOPS 20-21

***

ΣΟΥΒΛΑΚΙ

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

“Κάναμε μια βόλτα στα μπαρμπέρικα της πόλης, μιλήσαμε με τους «ειδικούς» και πήραμε τα καλύτερα πλάνα όπου η φαλτσέτα, το περιποιημένο μούσι και οι πομάδες έχουν την τιμητική τους!”

Κείμενα, άρθρα, ρεπορτάξ, συνεντεύζεις και απόψεις από και για τους πραγματικούς ανθρώπους της πόλης. Πέρα από κλισέ και υστερίες!

ΝΙΏΘΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΌΛΗ, ΖΟΎΜΕ ΣΤΟΝ ΡΥΘΜΌ ΤΗΣ