Selfportrait of a passerby

Η αυτοπροσωπογραφία ενός περαστικού Γιάννης Σταμενίτης

Selfportrait of a passerby

Η αυτοπροσωπογραφία ενός περαστικού

η αυτοπροσωπογραφία ενός περαστικού η αυτοπροσωπογραφία ενός αγνώστου προσώπου η αυτοπροσωπογραφία ενός παράνομου μετανάστη η αυτοπροσωπογραφία ενός πρόσφυγα χωρίς χαρτιά η αυτοπροσωπογραφία ενός διακινητή ψυχών η αυτοπροσωπογραφία ενός αδηφάγου πολιτικού η αυτοπροσωπογραφία ενός διαμεσολαβητή παρανόμων η αυτοπροσωπογραφία ενός διαβάτη με σκοτεινό παρελθόν η αυτοπροσωπογραφία ενός ονειροπόλου μηδενιστή η αυτοπροσωπογραφία ενός οραματιστή δίχως αύριο η αυτοπροσωπογραφία ενός ρακένδυτου μεγιστάνα η αυτοπροσωπογραφία ενός αστέγου του θλιμμένου αύριο η αυτοπροσωπογραφία ενός ανέργου με δύο μικρά παιδιά η αυτοπροσωπογραφία ενός αλαφροΐσκιωτου αντάρτη η αυτοπροσωπογραφία ενός ευυπόληπτου δωσίλογου η αυτοπροσωπογραφία ενός προδομένου φίλου η αυτοπροσωπογραφία ενός περιφρονητή ευκαιριών η αυτοπροσωπογραφία ενός παθιασμένου μισαλλόδοξου η αυτοπροσωπογραφία ενός διαδικτυακού επαναστάτη η αυτοπροσωπογραφία ενός κομπάρσου πρωταγωνιστή η αυτοπροσωπογραφία ενός κόλακα ιεροκήρυκα η αυτοπροσωπογραφία ενός δια βίου εφήμερου η αυτοπροσωπογραφία ενός εξαγριωμένου πατριώτη η αυτοπροσωπογραφία ενός αποσβολωμένου οικογενειάρχη η αυτοπροσωπογραφία ενός δειλού πρωτοστάτη η αυτοπροσωπογραφία ενός θανόντα αντικαταστάτη η αυτοπροσωπογραφία ενός παρείσακτου βουλευτή η αυτοπροσωπογραφία ενός διοργανωτή του χάους η αυτοπροσωπογραφία ενός ουμανιστή υπάνθρωπου η αυτοπροσωπογραφία ενός φυγά κυβερνήτη η αυτοπροσωπογραφία ενός αδικημένου μορατόριουμ η αυτοπροσωπογραφία ενός ευκαταφρόνητου πλιατσικολόγου η αυτοπροσωπογραφία ενός εργάτη σε ανασφάλιστη εργασία η αυτοπροσωπογραφία ενός ερωτευμένου τραμπούκου η αυτοπροσωπογραφία ενός κύκνειου άσματος

Selfportrait of a passerby

the self-portrait of a passerby the self-portrait of a john doe the self-portrait of an illegal immigrant the self-portrait of a refugee without papers the self-portrait of a trafficker of souls the self-portrait of a greedy politician the self-portrait of an offenders’ mediator the self-portrait of a passer-by with a dark past the self-portrait of a nihilist dreamer the self-portrait of a visionary with no tomorrow the self-portrait of a ragged tycoon the self-portrait of a homeless of a sad tomorrow the self-portrait of an unemployed man with two small children the self-portrait of a rebel with paranormal skills the self-portrait of a respectable traitor the self-portrait of a betrayed friend the self-portrait of an opportunities’ snob the self-portrait of a passionate hater the self-portrait of an internet rebel the self-portrait of a supernumerary star the self-portrait of a flattering preacher the self-portrait of a for-ever-ephemeral the self-portrait of a furious patriot the self-portrait of a dumbfounded family man the self-portrait of a coward leader the self-portrait of a deceased runner up the self-portrait of a rogue member of parliament the self-portrait of a chaos organizer the self-portrait of a subhuman humanist the self-portrait of a fugitive governor the self-portrait of a wronged moratorium the self-portrait of an inconsiderable looter the self-portrait of an uninsured employee the self-portrait of a rebel in love the self-portrait of a swan song

Φ

ωτογραφίες επίσημων εγγράφων, φωτογραφίες μιας ζωής μέσα από την κοινωνική/κρατική της εκδοχή, όλες στο ίδιο μοτίβο, με τον ίδιο άνθρωπο, που όμως σε καμία δεν είναι ίδιος με την προηγούμενη. Ο Γιάννης Σταμενίτης χρησιμοποιεί συνειδητά και σταθερά διάφορα αυτοβιογραφικά στοιχεία στη δουλειά του, στήνοντας εδώ και χρόνια ατομικές μυθολογίες (μεταφράζοντας τον όρο “individual mythologies”, που χρησιμοποίησε ο Harald Szeemann στην Documenta 5) και επιχειρεί να τις μοιραστεί με τον κόσμο. Στην τελευταία σειρά έργων του αναδιοργανώνει το παρελθόν του μέσα από την αυτοεικόνα του, επεξεργάζεται και «αλλοιώνει» ψηφιακά φωτογραφίες του, για να συντάξει μια σειρά προσωπογραφιών που καταδεικνύουν μια πάγια αλήθεια: ότι κανείς δεν είναι μόνον ένα πράγμα, ένα μονήρες απλουστευμένο σύστημα• κανείς δεν έχει μια μονοκόμματη και δεδομένη ταυτότητα, αλλά είναι αποκύημα διαφορετικών εκδοχών και όψεων της ζωής, πολλών μαζί και συχνά αντικρουόμενων χαρακτήρων. Κάθε πρόσωπο / άτομο είναι μια περίπλοκη διαδικασία συνεχούς εξέλιξης αλλά και ασυνέχειας, ένα σύνολο εναλλαγών και/ή σύζευξης εμπειριών και χαρακτηριστικών.

Από παιδί μέχρι και σήμερα, παρών στο κράτος με τους ρόλους που αυτό αποδίδει (ή και επιβάλλει): μαθητής, στρατιώτης, εργαζόμενος, ψηφοφόρος, ασφαλισμένος, , Έλληνας πολίτης που μπορεί να ταξιδέψει στο εξωτερικό –εντέλει, όπως και ο ίδιος το αναφέρει, ένας περαστικός, από πολλά στάδια αποδεκτά από το κράτος. Κι ο ίδιος; Αναδιαμορφώνει τις φωτογραφίες αυτές, τους αλλοιώνει τον καταρχάς επίσημο και αυστηρό τους χαρακτήρα με ψηφιακές παρεμβάσεις, επανέρχεται στον εαυτό του θέτοντας άλλες βάσεις για την πιο βαθιά και αληθινή ταυτότητά του, την ταυτότητα ενός καλλιτέχνη που, αποδομώντας την «κρατική» του εικόνα, εντοπίζει την ύπαρξή του. Αυτό το –επιτρέψτε μου να το θεωρώ κατεξοχήν υπαρξιακό– πέρασμα του Σταμενίτη, από τις πολλαπλές ταυτότητες που η χώρα / κράτος τόσα χρόνια του επιβάλλει με απώτερο στόχο τη διαμόρφωση μιας εκ νέου αυτοεικόνας, πλαισιώνεται από εικαστικές δράσεις– απόπειρες υπέρβασης του εαυτού και κάθε προηγούμενης αυτοαναφοράς, που όλες είναι συνεργατικού χαρακτήρα (επιλογή που συνειδητά και με συνέπεια επιλέγει εδώ και χρόνια).

P

hotos taken out of official documents, photos of a whole life through its specific social/public versions, all in the same pattern, picturing the same man, who is never the the same at any photo; Giannis Stamenitis consciously and firmly uses several autobiographical elements in his work, setting up for years his individual mythologies (to use the term Harald Szeemann used in Documenta 5), attempting to share them with the world.

In his latest series of works he somehow reorganizes his past through his self-image, processes and ‘distorts’ digital photos, drawing a portraits’ series based on a given truth: that nobody is only one thing, a lone simplified system; one has a one-piece and a given identity, but it is a figment of different embodiments and aspects of life and experiences, by many and often conflicting elements. Each person is a complicated process of continuous evolution and discontinuities, a set of rotations and/or stories and characteristics.

Since childhood, every man appears having an identity constructed on the roles he/ she performs: a student, a soldier, a worker, a voter, a Greek citizen; thus, as Stamenitis

mentions, he specifically is a man passing by several stages accepted by the state. Reshaping these old photos, altering their first formal and rigorous character with digital interventions, Stamenitis turns to himself, establishing his true identity, the one of an artist, deconstructing his official state image.

This -primarily existential, in my opinionStamenitis’ identity research, is based on his multiple obligatory state ones; after all those years, he uses them in order to form his selfimage again. His project is accompanied by performances-attempts to exceed his research, all of which are collaborative (a choice consciously and consistently made by the artist for many years).

Ο

Γιάννης Σταμενίτης γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου 1973. Ζει και εργάζεται στη γενέτειρα του, την πόλη της Θεσσαλονίκης. Συνεργάσθηκε με εφημερίδες, περιοδικά της Θεσσαλονίκης ως τεχνικός τύπου, δημιουργικά, διαφημιστικά γραφεία, στα τμήματα, σελιδοποίησης, επεξεργασίας εικόνας, εικονογράφησης και δημιουργικού σχεδιασμού, ως καλλιτεχνικός, δημιουργικός διευθυντής. Σήμερα εργάζεται ως εκπαιδευτικός εικαστικών μαθημάτων, τεχνολογίας εκτυπώσεων, τυπογραφίας και εφαρμογών γραφιστικής. Παράλληλα διατηρεί το «atelier Stamenitis», παρουσιάζοντας εικαστικό έργο και γραφιστικές εφαρμογές οπτικής επικοινωνίας.

2009: Αποφοίτησε με άριστα από την σχολή καλών τεχνών του Αριστοτέλειου πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο τμήμα εικαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών, με υπεύθυνους καθηγητές: Γεώργιο Τσακίρη, Κυριάκο Μορταράκο, ζωγραφική. Σάββα Κωνσταντινίδη, σχέδιο. Ξενοφών Σαχίνη, χαρακτική. Γεώργιο Κατσάγγελο, φωτογραφία. 1996: Δίπλωμα πιστοποίησης επαγγελματικής κατάρτισης. Ειδικότητα: Τεχνικός γραφίστας ηλεκτρονικής σχεδίασης εντύπου. 1993: Πτυχίο Τμήμα Γραφικών Τεχνών, Τομέας Εφαρμοσμένων Τεχνών. Ατομικές εκθέσεις: 2016: «η αυτοπροσωπογραφία ενός περαστικού», Balkan art gallery, Ξάνθη. 2013: «Χαρακτική», 512 gallery, Πτολεμαΐδα. 2011: «Τα παιδιά, μόνο…», Vlassis art gallery, Θεσσαλονίκη.

2009: «./.άσιμοι», gallery Παπατζίκου, Βέροια.

2007: «Arterror», Tettix gallery, Θεσσαλονίκη. Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, σε Ελλάδα και εξωτερικό.

G

iannis Stamenitis was born on 29 July 1973.

He lives and works in his hometown, the city of Thessaloniki. He worked with newspapers and magazines of Thessaloniki as a press technician, in creative, advertising agencies, in the the paging sections, image editing, illustration and creative design as artistic, creative director. Currently he is working as a teacher of art courses, printing technology, typography and graphic applications. At the same time he maintains the «Stamenitis studio» presenting artwork and graphic applications of visual communication.

2009: He graduated with honors from the School of Fine Arts of the Aristotle University of Thessaloniki in the department of visual and applied arts, with Professor Georgios Tsakiris, Kyriakos Mortarakos, painting. Savvas Konstantinidis, design.

Xenophon Sachinis, engraving. Georgios Katsaggelos, fotography. 1996: Professional training certification diploma. Speciality: graphics technician of electronic form design. 1993: Degree of Graphic Arts Department, Division of Applied Arts.

Private exhibitions: 2016: ��������������������������������������������� «�������������������������������������������� Selfportrait of a passerby������������������ »����������������� , Balkan art gallery, Xanthi. 2013: «Engraving», 512 gallery, Ptolemais. 2011 ����������������������������� «���������������������������� The children, only…��������� »�������� , Vlassis art gallery, Thessaloniki. 2009: «./.unknown», Papatzikou gallery, Veroia. 2007: ���������������� «��������������� Arterror������� »������ , Tettix gallery, Thessaloniki. He has participated in many group exhibitions in Greece and abroad.

Selfportrait of a passerby