"Насими Исфара", № 24 от 26 июня 2019 года

Рӯзи Ваҳдати миллӣ муборак, ҳамдиёрони азиз! Хештанро хайр хо[b, хайрхо[и халr бош!

НАСИМИ

Оғози нашр 24 / 04 / 1932 *** № 24 (9307) *** Чоршанбе, 26. 06. 2019

ИСФАРА

НАШРИЯИ МАRОМОТИ ИXРОИЯИ {ОКИМИЯТИ ДАВЛАТИИ ША{РИ ИСФАРА

Ғамхорӣ дар ҳаққи кӯдакони бесаробонмонда Қарори раиси шаҳри Исфара Саломзода Сиҷоуддин "Дар бораи таъин намудани кумакпулӣ ба фарзандони ноболиғи бесаробонмондаи Ҳакимов Ҳусейн Кимсанович ва Тешаев Расоиддин Иномидинович" ба имзо расид.

Д

ар қарор аз ҷумла гуфта мешавад, ки тасмими мазкур мутобиқи моддаҳои 19, 20 ва 33-и Қонуни конститутсионии Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи мақомоти маҳаллии ҳокимияти давлатӣ", моддаи 8-и Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи ҳифзи ҳуқуқи кӯдак", дар асоси дархостҳои ҷамоати деҳоти Чоркӯҳ аз 22.03. 2019 №112 ва ҷамоати деҳоти Ворух аз 27.03.2019 №96 вобаста ба расонидани кумаки молиявӣ ба фарзандони ноболиғи бесаробонмондаи шаҳрвандон Ҳакимов Ҳусейн Кимсанович ва Тешаев Расоиддин Иномидинович, ки дар рафти низоъҳои наздисарҳадӣ дар деҳаи Хоҷаи Аълои ҷамоати деҳоти Чоркӯҳ ва маҳаллаи Сангтӯдаи ҷамоати деҳоти Ворух аз тири силоҳи оташфишон ба ҳалокат расидаанд, гирифта шудааст. Мувофиқ ба қарори мазкур ба фарзандони ноболиғи бесаробонмондаи Ҳакимов Ҳусейн Кимсанович (Ҳусейнзода М. санаи таваллудаш 13.02.2013 ва Ҳусейнзода Н. санаи таваллудаш 21.08.2015) ва Тешаев Расоиддин Иномидинович (Тешаев М. санаи таваллудаш 04.12.2009, Тешаев А. санаи таваллудаш 20.09.2013 ва Тешаева Ш. санаи таваллудаш 20.03.2014) оғоз аз 01.04.2019 ба ҳар яке то ба синни 18-солагӣ расидан, аз ҳисоби фонди захиравии мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳр ҳар моҳ ба андозаи ду нишондиҳанда барои ҳисобҳо кумакпулӣ пардохт карда хоҳад шуд. Маврид ба зикр аст, ки ин кумакпулии раиси шаҳр иловатан ба нафақаест, ки ба оилаҳои Ҳакимов Ҳусейн Кимсанович ва Тешаев Расоиддин Иномидинович мувофиқ ба қонунгузорӣ қаблан мақомоти ҳифзи иҷтимоӣ бинобар бесаробон мондан муқаррар намудааст. Ҳамчунин дар қарори раиси шаҳр бахши ҳифзи иҷтимоии мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳр ва ҷамоатҳои деҳоти Чоркӯҳ ва Ворух вазифадор шудаанд, ки бо дарназардошти вазъи таъминоти моддии оилаҳои Ҳакимов Ҳусейн Кимсанович ва Тешаев Расоиддин Иномидинович аз ҳисоби маблағҳои хайриявӣ, бо ҷалби ашхоси саховатманд мунтазам кумакҳои моддӣ ва молиявӣ расонанд. Дар қарори раиси шаҳр ҳамчунин гуфта мешавад, ки мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Исфара дар оянда ҳангоми тариқи шартномавӣ дохил шудани ноболиғони мазкур ба муассисаҳои олии таълимӣ маблағи шартномаи муқарраршавандаро ба пуррагӣ пардохт менамояд.

Паёми табрикии раиси шаҳр Саломзода Сиҷоуддин

Ҳамдиёрони азиз . Дар ин рӯзи воқеан ҳам таърихӣ, муқаддас ва фараҳбахш, бо камоли шукргузорӣ аз суботу оромӣ ва рушду шукуфоии Тоҷикистони азиз, ҳар яки шумо ва дар симоятон кулли сокинони сарбаланду ватандӯсти диёрро бо фарорасии ҷашни муқаддаси 22 - солагии Рӯзи Ваҳдати миллӣ табрик мегӯям. Дӯстони азиз. ки қариб чор сол идома ёфтанд, аз тариқи Пешвои миллат, Президенти мамлакат Имрӯз, ҳамзамон бо таҷлили шоистаи муросою созиш ва ба ҳам омадани қувваҳои муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид доштанд: ин санаи мубораки ҷашнӣ мо бори дигар мухолиф 27 июни соли 1997 ба халқи мо даст - “Дар шароити пурихтилофу пуртазоди арзишмандӣ, нақши муҳиму сарнавиштсози дод. ҷаҳони имрӯза ва минтақа ҳифзи Созишномаи сулҳро амиқ ва ба хубӣ дарку Воқеан ҳам ақлу хиради азалии мардуми манфиатҳои давлату миллат, сулҳу оромӣ эҳсос менамоем. Зеро, мо насли калонсол хуб тоҷик ва маҳз рӯҳи тавонои Пешвои асили ва суботи сиёсӣ, таҳкими ваҳдати миллӣ дар ёд дорем, ки ибтидои солҳои навадуми халқу миллат, сармеъмор ва мунодии сулҳу вазифаи ҷонӣ, қарзи фарзандӣ ва рисолати асри гузашта, Тоҷикистони тозаистиқлол ба ваҳдат, Ҷаноби Олӣ муҳтарам Эмомалӣ шаҳрвандии ҳар як фарди бонангу номус, чӣ гуна озмоиши сахту сангин ва даҳшатноки Раҳмон буд, ки Созишномаи сулҳ монеъаҳоро аз ҷумла ҷавонони саодатманди замони тақдир рӯ ба рӯ гардида буд. шикаст, кинаҳоро дур кард, захмҳоро шифо истиқлолият мебошад”. Оғозёбӣ ва доман паҳн намудани ҷанги бахшид, мардуми тоҷикро ба гирди дастархони Аз ин лиҳоз, ҳар яки мо бояд сулҳу бародаркуш, хатари нобуд шудани генофонди ваҳдат ҷамъ овард. субот ва ваҳдати миллии ба қимати ниҳоят миллати тоҷик ва давлати тозаистиқлоли Ба имзо расидани Созишномаи умумии гарон бадастомадаро чун гавҳараки чашм Тоҷикистон, тақсим шудани сарзамини истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ дар ҳаёти эҳтиёт кунем, рисолати ваҳдатофаринӣ ва муқаддас ва марзҳои ягонаи кишварро сиёсиву иқтисодӣ ва маънавию фарҳангии сарҷамънамоии мардумро беш аз ҳар вақти пеш оварда буд. Дар натиҷаи муноқишаҳои ҷомеаи мо марҳалаи тозаеро оғоз намуда, ба дигар тақвият бахшем. мусаллаҳона беш аз 100 ҳазор шаҳрвандони эъмори ҷомеаи демократӣ, ҳуқуқбунёд, дунявӣ Бинобар ин вазифаи мо, насли калонсол, мо ҷони худро аз даст доданд, қариб як ва иҷтимоӣ вусъати тоза бахшид. ҷавононро дар рӯҳияи ифтихори миллӣ, миллион нафар ҳамватанони мо иҷборан Аз ин хотир қадру манзалати Санади сулҳи садоқат ба давлату миллат ва заҳмати созанда манзили худро тарк карда, ба кишварҳои мо баробар бо Эъломияи истиқлолияти мост. тарбия намудан аст. Наврасону ҷавононро аз ҳамсоя фирор намуданд. Чунки яке агар барои мо мустақилият оварда вазъи пурмоҷарои ҷаҳон дуруст хабардор Дар ин лаҳзаҳои хуши идона ба хотир бошад, дигаре дар сарзамини азиятдидаи сохта, онҳоро ба роҳи рост ҳидоят кардан овардани он рӯзҳои талх бесабаб нест. мо сулҳу субот ва ваҳдати миллиро таъмин мебошад. Зеро, инсон танҳо бо нигоҳ доштани хотираи намудааст. Ҳамзамон, мояи ифтихори мост, Мутобиқ ба эътимод ва дастуру ҳидоятҳои таърихӣ ва таҳлили холисонаи пастию ки алҳол таҷрибаи нодири сулҳи тоҷиконро хирадмандонаи Пешвои миллати худ мо бо баландиҳои роҳи тайкардаи хеш метавонад созмонҳои бонуфузи байналмилалӣ ва ору номуси баланди ватандорӣ бояд минбаъд пеш равад, дигарбора ба иштибоҳ роҳ надиҳад, давлатҳои дунё меомўзанд. низ ба хотири таҳкими пояҳои давлатдории бозичаи дасти дигарон нашавад. Ба ин маънӣ, Ваҳдат барои мо як вожа, ё миллиамон, таъмини сулҳу оромӣ, суботи Ҳарчанд, ки аз он айёми нобасомон аллакай калимаи одӣ нест, балки номаи тақдири мо, сиёсӣ, тақвияти ваҳдати миллӣ ва дастгирии 22 сол сипарӣ гардидааст, мутаассифона, шарти пешрафти кишварамон ба сӯи ояндаи сиёсати созандаву бунёдкоронаи Ҳукумати то ба ҳанӯз асар ва зарари маънавии ҷанги ободу осуда ва кафили сарҷамъиву хушбахтии мамлакат азму талош ва ҷидду ҷаҳди бештар шаҳрвандӣ дар қалбҳои мардуми мо боқист. халқамон аст. намоем, ҳама даст ба дасти ҳамдигар дода, Даҳҳо ҳазор модароне, ки аз фарзандонашон, Мову шумо худ шоҳид ҳастем, ки дар дар фазои сулҳу оромӣ Ватани азизамонро ба даҳҳо ҳазор заноне, ки аз шавҳарашон маҳрум раванди бисту ду соли эҳёи миллӣ, бисту ду биҳишти рӯи замин табдил бидиҳем! гардидаанд ва зиёда аз 50 ҳазор кўдаконе, ки соли баҳамоӣ, бисту ду соли сулҳу субот ва Ба фармудаи бузургонамон тавоноӣ ва он замон ятим монданд, ҳамарӯза ёди азизони оромӣ муҳимтар аз ҳама пойдевори қасри хушбахтии ҳар як миллат ба иттиҳоду ваҳдати хеш мекунанд. бузурги ваҳдат бунёд гузошта шуда, кишвари он вобаста мебошад. Аз ин лиҳоз, мову шумо бояд, ки сабақҳои соҳибихтиёр ва давлати мустақили миллиамон Ба гуфти Муҳаммад Иқбол: талхи низои дохилӣ ва ҷанги таҳмилии дар ҷодаи бунёди ҷомеаи шаҳрвандӣ қадамҳои Баргу сози коинот аз ваҳдат аст, шаҳрвандиро ҳаргиз аз хотир набарорем. устувор ниҳодааст. Андар ин олам ҳаёт аз ваҳдат аст. Мавриди зикр аст, ки марҳилаи сулҳофаринӣ Аз ин рӯ, мо бояд шукрона кунем, ки аз Яъне, Ваҳдат барои мо як вожа, ё калимаи ва талош барои таҳкими ваҳдати миллӣ дар баракати неъмати бебаҳои соҳибваҳдатӣ одӣ нест, балки номаи тақдири мо, шарти кишвар дар Иҷлосияи шонздаҳуми Шӯрои кишвари мо дар давоми 22 соли сипаригашта пешрафти кишварамон ба сӯи ояндаи ободу Олии Тоҷикистон, аз ҷониби Асосгузори сулҳу пайгирона то ба зинаи давлатдории муосир осуда ва муҳимтар аз ҳама, кафили сарҷамъиву ваҳдати миллӣ-Пешвои милла, муҳтарам расид ва ҳоло ба сӯи марҳалаи тозаи хушбахтии имрӯзу ояндаи халқамон аст. Эмомалӣ Раҳмон, ки рисолати бузургу инкишофи хеш, таҳкиму тақвияти рукнҳои Дар фарҷоми сухан, бори дигар ҳамаи шумо сарнавиштсози эҷоди сулҳу ваҳдатро ба давлатдории мустақили худ бо қадамҳои – ҳамдиёрони арҷмандро бо ҷашни хуҷаставу зиммаи худ гирифтанд, бо Паём ва нидои "Ман устувор пеш меравад. муқаддаси 22-солагии Рӯзи Ваҳдати миллӣ, ба шумо сулҳ меоварам" шурӯъ гардид. Дар давоми 22 соли соҳибваҳдатӣ мардуми ки рамзи баҳамоӣ, сарҷамъӣ ва иттиҳоду Наҷоти миллату давлат аз он вартаи ватандӯсти шаҳри Исфара низ маҳз аз ягонагии мардуми мост, сидқан муборакбод ҳалокатбор бо ҷаҳду талош ва ҷонбозиҳои баракати истиқлолият ва оромиву сулҳу субот мегӯям. Бароятон бахту иқболи нек, оромиву беназири Пешвои миллат, Президенти имкон пайдо карданд, ки рушди босуботи осудагӣ, хуррамӣ ва саодати рӯзгорро таманно мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, бо саъю соҳаҳои мухталифро таъмин карда, дар ин дорам. кӯшишҳои пайгиронаи Ҳукумати мамлакат ва замина ба ободонии диёр, ҳалли масъалаҳои Ҷашни бузурги Ваҳдат ва Рӯзи наҷоти фарзандони ватандӯсти миллат, танҳо баъди иҷтимоӣ ва баланд бардоштани сатҳу сифати миллат муборак бошад, ҳамдиёрони азиз! баргузории ҳашт даври музокирот, бисту як зиндагӣ муваффақ гарданд. вохӯрии расмӣ ва даҳҳо мулоқоти ғайрирасмӣ, Тавре, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-

ҚАРОРИ

РАИСИ ШАҲРИ ИСФАРА № 334

аз 24.06.2019

"Дар бораи даъвати иҷлосияи нуздаҳуми Маҷлиси вакилони халқи шаҳри Исфара, даъвати панҷум" Мутобиқи моддаҳои 12, 19 ва 20 Қонуни

конститутсионии Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи мақомоти маҳаллии ҳокимияти давлатӣ" қарор мекунам: 1. Иҷлосияи нуздаҳуми Маҷлиси вакилони халқи шаҳри Исфара, даъвати панҷум 28.06.2019, соати 9.00 дар маҷлисгоҳи калони мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳр даъват карда шавад.

2. Ба баррасии иҷлосияи нуздаҳуми Маҷлиси вакилони халқи шаҳри Исфара, даъвати панҷум масъалаҳои зерин пешниҳод карда шаванд: - оид ба вазъи ҷинояткорӣ дар соли 2018 ва нимсолаи якуми соли 2019 дар шаҳри Исфара. (маърӯзаи прокурори шаҳри Исфара, мушовири адлияи дараҷаи 1, Раҳмонзода А.Х.); -дар бораи ҷамъбасти маъракаи даъвати

баҳорона ва вазифаҳо ба даъвати тирамоҳии ҷавонон ба сафи Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон; -дар бораи рафти иҷрои Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи забони давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон; -ҳисоботи вакили Маҷлиси вакилони халқи шаҳри Исфара аз ҳавзаи интихоботии № 18 "Фирдавсӣ" Қосимов Баҳром Яҳёевич оид ба иҷрои ваколатҳои вакилӣ; -дар бораи номгузории объектҳои ҷуғрофӣ ва физикӣ; -тасдиқи қарорҳои раиси шаҳр. Раиси шаҳр Саломзода Сиҷоуддин.

2

"Насими ИСФАРА"

26 июни соли 2019

Ба ифтихори 22 - солагии Ваҳдати миллӣ, бо мақсади таҳкими сулҳу субот дар ҷомеа ва мубодилаи таҷриба байни мақомоти кор бо занон ва оила, ҷиҳати иштирок дар конфронси умумиҷумҳуриявии хизмати афсарону аскарон шинос «Бузургии занон дар Ваҳдат аст!» шуданд. Аъзои Шӯрои занони шаҳр ҳайати саднафараи меҳмонон аз ва бонувони фаъол ба сарбозон шаҳри Душанбе, ноҳияҳои тобеи дастовезҳои идонаи худро тақдим марказ, ВМКБ ва вилояти Хатлон ба намуданд. вилояти Суғд ташриф оварданд. Чорабиниро муовини раиси шаҳр Корвони «Модарони ваҳдатсаро» Мадина Бобоиён ҳусни оғоз бахшида, иборат аз шаш гурӯҳ вориди вилояти ҳайати шахсии қисми низомиро ба Суғд шуданд ва давоми ду рӯз аз муносибати солгарди Ваҳдати миллӣ шаҳру навоҳии Панҷакент, Шаҳристон, аз номи раиси шаҳр Саломзода Истаравшан, Бобоҷон Ғафуров, Сиҷоуддин шодбош гуфт. Гулистон, Хуҷанд ва Исфара боздид Пас аз он ки роҳбари гурӯҳ, мудири ба амал оварданд. шуъбаи ташкилии Кумитаи кор бо Дар доираи сафари корвони мазкур занон ва оилаи назди Ҳукумати меҳмонон - "Модарони ваҳдатсаро" бо Ҷумҳурии Тоҷикистон Маҳбуба роҳбарии мудири шуъбаи ташкилии Азимова, Шоираи халқии Тоҷикистон Кумитаи кор бо занон ва оилаи Шаҳрия Аҳтамзод, ҳунарманди назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон шинохта Ибодат Маҳмудова низ Маҳбуба Азимова ба шаҳри Исфара ба афсарону аскарон таманниёти низ қадам ранҷа карданд. Онҳоро беҳтарини худро арз намуданд, дар даромадгоҳи шаҳр, дар шафати ҳунармандони шаҳр барномаи маҷмааи "Қабулгоҳи меҳмонон" фарҳангиеро таҳти унвони “Сулҳу роҳбарияти мақомоти иҷроияи ваҳдати тоҷикон поянда бод” манзури ҳокимияти давлатӣ таҳти сарварии ҳозирин гардониданд. раиси шаҳр Саломзода Сиҷоуддин Истгоҳи навбатии корвони ва сокинони сершумор бо нону намак, “Модарони ваҳдатсаро” коргоҳи гулу гулдаста ва садои карнаю сурнай дӯзандагии “Салимабону” шуд. бо нишоту сарафрозӣ гарм истиқбол Роҳбари корхона, соҳибкори намуданд. муваффақ Салимабону Исматова Нахуст “Модарони ваҳдатсаро” меҳмононро гарм истиқбол гирифта, ба қисми ҳарбии 02267-и Вазорати онҳоро аз нақшаву ният ва фаъолияти мудофиаи Ҷумҳурии Тоҷикистон кунунии ҷомеаи меҳнатии худ огоҳ ташриф оварда, бо вазъи зисту намуд.

№ 24 (9307)

Чист миллат? - Ваҳдати дунёи мост, Дӯши мо, имрӯзи мо, фардои мост.

Корвони "Модарони ваҳдатсаро" дар Исфара

Ваҳдатофарӣ шиори мост! Аз рӯзи ба имзо расидани Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ 22 сол сипарӣ гашт. Ин қарори сарнавишсоз бо азму иродаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат , Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси Комиҷроияи марказии Ҳаракати ваҳдати миллӣ ва эҳёи Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон рӯйи кор омад. Фаромӯш набояд кард, ки ҷангу низоъҳои хунини шаҳрвандӣ боиси ҳисороти зиёди моливу ҷонӣ гардида, шӯълаҳои охирини умед ба ояндаи некро дар дили ҳамватанон хомӯш сохт ва ба якпорчагию ҳастиву мулку мавҷудияти минбаъдаи миллати тоҷик таҳдид мекард. Тақдири як миллати қадимию тамаддунофари сайёра мисли ашки сари мижгон буд... Таҳти сарварии сиёсатмадори варзида, сардори донову тавоно мардуми азиятдидаи тоҷик дар ҳамбастагӣ заминаи сулҳи миллиро матраҳ намуда, барои таҳкими ҳокимият ва давлат шароити мусоид фароҳам овард, гурезаҳо ва муҳоҷирони иҷбориро ба Ватан баргардонид ва дар роҳи бунёди ҷомеи навини демократӣ қадамҳои устувору бебозгашт ниҳод. Монеаҳои сунъию нофаҳмиҳои бебунёдро бо дарку маърифат дур сохта, роҳро ба самти шинохти асли хеш бикшод. Нияти неки Сарвари давлати тоҷикон дар марҳалаи душвору сарнавиштсоз, ки дар доираи риояи андешаҳои миллӣ, анъанаю суннатҳои мардумӣ ва дину эътиқоди халқ роҳандозӣ гардида буд, дар муддати кӯтоҳтарин миллати парешонро ба ҳам овард ва пешорӯйи ҷаҳониён эътибор, нангу номус ва шаъну шаҳомати миллати тоҷдор аз нав зинда гардид. Бори нахуст рӯзи 29. 09. 1993 овози Тоҷикистон чун давлати мустақил ва як ҷузъи комилҳуқуқи ҷомеаи ҷаҳонӣ аз минбари баланди Маҷмааи умумии СММ бо овози Садри муаззами давлат садо дод, ки ин бузургтарину нодиртарин навид ва дастоварди миллати тоҷик буд. Ин ҳуҷҷати сарнавиштсози аҳамияти бағоят бузурги таърихӣ дошта, дар ҳаёти ҷамъиятию сиёсии кишварамон нақшу ҷойгоҳи муҳимро доро буд ва дар байни мардуми ҷумҳуриву арсаи байналхалқӣ баҳои баландро сазовор гашт. Роҳбарону сиёсатмадорони давлатҳои гуногуни ҷаҳон ба “ Аҳдномаи ризоияти ҷомеаи Тоҷикистон “ баҳои баланд дода, онро ҳамчун як иқдоми ҷиддӣ дар роҳи ба даст овардани сулҳу оромӣ ва ваҳдат,

Маврид ба зикр аст, ки саҳми ва Абдусалом Атобоев маълумоти “Зумрад” шуданд, ки он ҷо чорабинии корхонаи дӯзандагии "Салимабону" муфассал дод. фарҳангии “Шоми дӯстӣ” баргузор дар таъмини хонандагони Дар "Базмгоҳи Чилгазӣ" ҳайати гардид. муассисаҳои таълимии шаҳр бо корвони "Модарони ваҳдатсаро" бо Меҳмононро дар даромадгоҳи либоси ягонаи мактабӣ назаррас буда, ҳайати "Адибони ваҳдатсаро"-и осоишгоҳ бо шеъру тарона ва маҳсулоти он ҳам аз ҷиҳати арзиш ва вилоят бо ҳам омаданд. баромади дастаи “Доиранавозон”- и ҳам аз ҷиҳати сифат қобили кабули Дар раванди ин нишаст муовини бахши фарҳанги шаҳр бо шукӯҳи мизоҷон мебошад. раиси шаҳр Мадина Бобоиён, роҳбари нишотангез пешвоз гирифтанд. Зимни мулоқот бо ҷомеаи корвони “Модарони ваҳдатсаро” Растаи ҳунармандон, ки бо дастранҷи меҳнатӣ шоира Шаҳрияи Аҳтамзод, Маҳбуба Азимова, Шоираи халқии косибони маҳаллӣ оро дода шуда собиқадори ҳизбу меҳнат Меҳриниссо Тоҷикистон Шаҳрия, раиси ҷамоати буд, аз фарҳанги асил, тахаюлоти Алиматова, мудири шуъбаи кор бо деҳоти Чилгазӣ Нуриддин Каримов, бою рангини ҳунармандони Исфара занон ва оила Шаҳло Абдуманнонова Корманди Шоистаи Тоҷикистон, бозгӯйӣ дошт. аз мақоми шоистаи занон дар рӯзноманигори собиқадор Бобоҷон Ходими намоёни ҳизбию даврони Истиқлолияти давлатӣ, Атобеков (Наврӯз), нависанда давлатӣ, Корманди Шоистаи заҳматҳои беназири Пешвои миллат Додохони Эгамзод, шоира Тоҷикистон Гулафзо Савриддинова, дар болобарии манзалати бонувон Шарофат Абдуллоева ва омӯзгор собиқадорони меҳнат Музамбила дар ҷомеа, вазъи ногувори ҷаҳони ва рӯзноманигор Абдумуталим Воситова ва Меҳриниссо Алиматова имрӯза, пешгирии шомилшавии Шерматов дар робита бо ҷонбозиҳои сабақҳои таърихии ҷанги шаҳрвандӣ ҷавонон ба ҳизбу ҳаракатҳои ифротӣ, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - ва аҳамияти сулҳу ваҳдати тоҷиконро зарурати ҷалби духтарон ба зинаи Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии гӯшзад карда, ҳозиринро ба сеюми таҳсилот ва тарғиби фарҳанги Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ шукргузорӣ ба ҳукумати раъиятпарвар либоспӯшии миллӣ байни бонувон Раҳмон баҳри сулҳу созиш дар ҷомеаи ва зиндагии осудаву обод даъват ибрози андеша намуданд. Тоҷикистон, зарурати таҳкими Ваҳдати намуданд. Дар мавзеи таърихии “Қалъаи миллӣ, саҳмгузории ҳар як шаҳрванд Минбаъд ба ифтихори ташрифи Сурх”-и ҷамоати деҳоти Шаҳрак низ дар раванди бунёдкориву созандагӣ меҳмонон аҳли фарҳанги шаҳр ҳайати меҳмононро гарму самимӣ ва шукуфоии Ватани маҳбуб изҳори барномаи зебои фарҳангии идонаи истиқбол гирифтанд. назар карданд. омоданамудаи худро ба намоиш Директори кулли осорхонаҳои Таронаҳои дилнишини санъаткор гузоштанд. шаҳр Абдуманнон Рауфов аз таърихи Абдумаҷид Ҳомидов ба маҳфил ин мавзеъ, шахсиятҳои шинохтаву таровати тоза ато кард. Набиҷон ХУДОЙБЕРДИЕВ. хизматнишондодаи деҳа, аҳли илму Минбаъд корвони "Модарони фазл, аз қабили Муаззама Аҳмадова ваҳдатсаро" озими осоишгоҳи

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон: «Ваҳдати миллиро, бешубҳа, метавон ҳамчун самари талошҳои хурду бузурги Ватани азизамон маънидод кард ва маҳз ба ҳамин хотир, ҳар як мо вазифадорем, ки онро мисли гавҳараки чашм ҳифзу нигаҳдорӣ намоем.» на танҳо дар Тоҷикистон, балки дар тамоми минтақаҳои ҷаҳон арзёбӣ намуданд. Мардуми кишвар ин санади таърихиро чун қадами нахустин ва калиди асосӣ баҳри расидан ба сулҳу ваҳдати миллӣ меҳисобанд. Таҷрибаи ваҳдатофарии Тоҷикистони соҳибистиқлол боиси омӯзиши амиқ гашт. Онро дар бисёр нуқтаҳои гарми сайёра чун таҷрибаи нодир роҳандозӣ намуданд. Муҳимтарин дастоварду комёбиҳо натиҷаи талошҳои пайгирона, фидокорона ва қаҳрамононаи Президени кишвар буд, ки дар интиҳои асри ХХ мардуми тоҷикро аз фоҷиаи миллӣ раҳоӣ бахшида, ба сӯи ояндаи нек, худогоҳию меҳанпарастӣ ва бунёдкорӣ раҳнамун кард. Ҳамин тавр, марҳалаи баъдии фаъолияти Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон таҳти роҳбарии Эмомалӣ Раҳмон марҳалаи рушди устувори Тоҷикистон гашт. Бо назардошти аҳамияти таърихии ба имзо расидани Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ дар Тоҷикистон, бо мақсади таъмини рушд ва таҳкими ваҳдати миллӣ, арҷгузорӣ ба корнамоии муборизони роҳи ваҳдат, густариши маънавиёт ва маърифати ҳуқуқиву сиёсии шаҳрвандон мардуми ҷабри таърихдидаро гирди дастархони ваҳдату якпорчагӣ муттаҳид намуд. Имрӯз бо ифтихор метавон гуфт, ки Тоҷикистони соҳибистиқлол бо сиёсати хирадмандонаву воқеъбинонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣПешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар сиёсати ҷаҳонӣ низ қадамҳои устувор мегузорад ва нақши он дар ҳалли проблемаҳои ҷаҳонӣ хеле равшану возеҳ ба чашм мерасад. Муҳтарам Пешвои миллатамон Эмомалӣ Раҳмон Рӯзи Ваҳдати миллиро чун ҷашни арзандаи умумихалқӣ арзёбӣ намуда, гуфтаанд: “Таърих ибратомӯз аст ва Рӯзи ваҳдат ба мо ҳушдор медиҳад, ки аз хатоҳои гузашта хулоса барорем, имрӯз ба азми бунёдкорию созандагӣ пойдевори зиндагии фардоро гузорем ва ба қадри давлату давлатдории миллии худ бирасем ва ба наслҳои оянда кишвари обод, тараққикарда ва хуррамро ба мерос гузорем”. Ҳусни САБОҲ, Аълочии матбуоти ҶТ.

Ваҳдати миллӣ ва насли оянда

Ваҳдат барои ҳар як тоҷик дар Терроризми байналмиллалӣ радифи Ватан, Модар, забон ва аз тарафи ҷомеаи ҷаҳонӣ хатари миллат бояд муқаддас бошад. асосии арзишҳои инсонӣ ва амнияти Зеро он маншаи комёбиҳову умумиҷаҳонӣ эътироф шудааст. муваффақиятҳои мо, оғози суботи Ва чӣ тавре дар боло қайд кардем, сиёсиву иҷтимоӣ ва зиндагии ободу ҷомеаи Тоҷикистон, алалхусус, созандаи ҷомеаи мо мебошад. ҷавонони он аз ин вабои аср дар Ваҳдат наҷотбахши мо ва кафили канор нестанд. Аз ин рӯ, Асосгузори фардои дурахшони мост. Маҳз сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои бо шарофати Ваҳдати миллӣ миллат, Президенти кишвар, истиқлолияти ватанамон устувор муҳтарам Эмомали Раҳмон дар гардида, Тоҷикистон дар кулли аксар баромадҳои худ ба ин масъала соҳаҳои ҳаёт, аз ҷумла, маорифу рӯ оварда, мардуми Тоҷикистонро фарҳанг, саноату энергетика, барои аз даст надодани зиракии кишоварзиву коммуникатсия ва сиёсӣ ва ҳифзи манфиатҳои милливу дигар соҳаҳо комёбиҳои назаррасро давлатӣ даъват менамоянд. ба даст овардааст. Гаравиши ҷавонон ба терроризму Ҳамаи мову шумо шоҳид ҳастем, экстремизм масъалаи доғи рӯз ки ин ҳама пирӯзиву сарфарозиҳои аст. Аз ин рӯ, пешгирӣ ва ислоҳи миллати тоҷик, обрӯю эътибори вай он вазифаи муқаддаси ҳар як дар арсаи байналхалқӣ бо талошу аҳли ҷомеа аст. Маълум аст, ки ҷоннисориҳои Президенти кишвар тарбия ва ташаккули кӯдакон дар ва меҳнати фидокоронаи мардуми се муҳит: оила, мактаб ва ҷомеа ватандӯсти мо ба даст омадааст. сурат мегирад. Аз ин сабаб ҳар се Ваҳдат обрӯю эътибори тоҷиконро ин қишр бояд барои камол додани дар арсаи байналхалқӣ баланд насли солимфикр ва хуштарбия бардошт, нуфузи тоҷиконро тақвият талош варзанд. Дар оила волидон бахшид. фарзанди худро бояд дар зери Аз ин рӯ, вазифаи муқаддаси мо назорат дошта бошанд. Онҳо бояд тоҷикон аст, ки Ваҳдати миллиро пос огоҳ бошанд, ки ӯ вақти холии худро дорем, баҳри пойдориву устувории ба чӣ амалҳо сарф мекунад. Ба он бикӯшем ватандӯсту ватанпарвар кадом шабакаҳои иҷтимоӣ пайваст бошем. Ин ғояи муқаддасро ҳамеша аст ва он ҷо ба чӣ корҳо машғул аст? дар байни мардум, хосса ҷавонон Албатта, бори гарони тарбия тарғибу ташвиқ намоем. Дар дили ба дӯши мактаб ва омӯзгор аст. онон ҳисси эҳтиром ба Ваҳдати Бесабаб нест, ки Пешвои миллат миллӣ ва ифтихор аз он, меҳру дар Паёми навбатиашон таъкид муҳаббат ба Ватанро афзун намоем, кардаанд, ки «Асоси тафаккури нави зеро мо онро ба осонӣ ба даст сиёсӣ ва фарҳангии ҷавононро бояд наовардаем ва бояд ба қадри он танҳо ғояи таҳкими Истиқлолияти расем. давлатӣ ва ваҳдату худшиносии Имрӯз душманони миллати тоҷик миллӣ ташкил диҳад». Ин даъвати бо ному унвонҳои гуногун баромад Пешвои миллат омӯзгоронро карда, мехоҳанд, қишри осебпазири масъул месозад, ки ба тарбияи ҷомеа – ҷавононро роҳгум зада, хонандагон ва ҳушёрии сиёсии онҳо ононро ба гурӯҳҳои террористиву аҳамияти бештар зоҳир намоянд экстремистӣ ҳамроҳ созанд ва бо ин ва хонандагонро бо маънои амиқи роҳ оромиву осоиштагӣ ва ваҳдату мафҳумҳои «Ватан», «Ваҳдат», истиқлолияти халқи моро халалдор «Истиқлолият» ва «Миллат» созанд. мушаххасан ошно созанд. Зеро ғояи

Р. ШОРАҲМАТОВ, узви Маҷлиси Миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, директори литсейи №3. ваҳдати миллӣ аз шинохти Ватан, якпорагии сарзамини тоҷикон, муқаддас донистани арзишҳои миллӣ, арҷгузорӣ ба ормонҳои миллӣ сурат мегирад. Вазъи зудтағйирёбандаи ҷаҳони муосир, зиёдшавии равияву гурӯҳҳои тундрави террористиву экстремистӣ ва таҳдиди он ба ҳаёти орому осудаи кишвари мо насли ояндасози онро водор месозад, ки асолати азими хешро дарк намуда, зиракию ҳушёрии сиёсии худро аз даст надиҳанд. Бо вуҷуди талошҳои зиёди Ҳукумати кишвар, Пешвои миллат, қишри солимфикри ҷомеа боз ҳам ёфт мешаванд ҷавононе, ки аз сабаби камтаҷрибагӣ ва бесаводии сиёсӣ ба калавиш дучор меоянду ба ҷараёнҳои ифротгароӣ мепайванданд. Дар ин замина, тарбияи насли солимфикру соҳибмаърифат ва худшиносу худогоҳ шарти муҳимми инкишофи ҷомеа ва вазифаи аввалиндараҷаи омӯзгорону шахсиятҳои барӯманду соҳибмаърифат ба шумор меравад.

3

"Насими ИСФАРА"

Ман Ёқубҷон Ҳошимови 63-сола, сокини ҷамоати деҳоти Тағояки ноҳияи Спитамен бо ҳазорон дарду андӯҳи зиёд сарнавишти талхи фарзандонамро мехоҳам бинависам, то ба дигарон дарси ибрат шавад ва мардуми шарифи Тоҷикистон бори дигар дар мисоли тақдири шӯри фарзандони гумроҳи ман аз дасти хиёнаткориҳои умумибашарии ТТЭ ҲНИ огоҳӣ пайдо кунанд. Ҳосили иғвову гумроҳкуниҳои ин ташкилоти террористӣ ва душманӣ ба мардуми худ боис шуд, ки имрӯз дар сари пирӣ ба ҷойи он, ки фарзандон нигаҳбони мо шаванду асои пирии мо гарданд, мо мураббӣ ва тарбиятгари фарзандони онҳо шудем, ки мутаассифона, аз дасти гумроҳиашон ва ба гуноҳи ин гурӯҳҳои ватанфурӯш маъюб шудаву дар ҳолати бади зиндагонӣ қарор доранд. Аммо ба ҳаминаш ҳам шукр, ки аз гирдоби ин тақдири талх ба кӯмаки мақомоти давлатӣ наберагони мо - Абдулло Ҳошимов, Раҳима Ҳошимова ва Ҷамила Ҳошимова аз Ҷумҳурии Исломии Афғонистон баргардонида шуданд. Мехоҳам, ин достони талхи фарзандони гумроҳшудаамро ин ҷо нақл намоям, то ки барои дигарон дарси ибрат шавад ва мардуми азиз донанд, ки ТТЭ ҲНИ ва ҳаммаслакону ҳамақидаҳои онҳо чӣ бадбахтиҳое ба мардуми мо оварданд, ки яке аз қурбониёни он хонаводаи мост. Ростӣ, бояд иқрор шавам, ки дар рафтори ду фарзандамон Наҷмиддин Ҳошимов ва Акмал Ҳошимов солҳои 2009-2010 аллакай ақидаҳои ифротӣ ва хурофотпарастӣ мушоҳида мешуд. Борҳо насиҳат кардам, ки фарзандонам, ин роҳи дуруст нест, шумо фирефтаи кадом гурӯҳу ҳаракатҳо шуда истодаед, аммо боре ҳам ба суханони ман гӯш намекарданд. Дар муносибат бо ман ва модарашон ҳам ба қавле баланд сухан карда, насиҳатҳои моро гӯш намекарданд. Намедонистем, ки онҳо бо кадом гурӯҳҳо ҳамнишину ҳамсуҳбат ҳастанд, ки чунин ақидаҳои ифротӣ баён дошта, заррае ҳам нисбати падару модар ва наздикон эҳтиром надоштанд. Ба гуфтаи халқ гапҳои нодурусти худро гап мекарданд. Афсӯс, он солҳо рафтору кирдори пинҳонкоронаи ТТЭ ҲНИ-ро намедонистем, ки ба таври пинҳонӣ мардумро чӣ қадар гумроҳ кардаанд. Ҳазору садҳо бор имрӯз ба ин ташкилоти хиёнаткор ва роҳбарони миллатбезори он нафрат мехонам, ки сабабгори ба чунин ҳол афтодани як оилаи солим дар Ҷумҳурии Тоҷикистон гардиданд. Мутаассифона, бо баҳонаи ба Русия рафтан соли 2011 фарзанди ман Наҷмиддин Ҳошимов худ ва оилаашро гирифта, ба самти Новосибирск парвоз намуд ва дигар бо мо ҳеҷ робитае ҳам барқарор накард. Гӯё худро як оилаи ҷудо медонист ва пайваста изҳор медошт, ки дигар бо ӯ сарукор надошта бошем. Бо гузашти муддати зиёди норавшанӣ

26 июни соли 2019

№ 24 (9307)

"Кишвареро, ки чун модар туро хӯронду пӯшонд, дӯст доштан масъулияти муқаддас аст." М. ШОЛОХОВ.

Мавқеъ

Барои ин бадбахтиҳо наҳзатиҳо бояд ҷавоб гӯянд! Рақибе, зишткоре, бадгумоне, Зи шарри ӯ бияндешад ҷаҳоне. дар кору фаъолияти ӯ маълум гардид, ки фирефтаи ақидаҳои ифротии гурӯҳи экстремистӣ-террористии «Ансоруллоҳ» гардида, бо оилаи хеш ба Вазиристони Покистон рафтааст. Солҳо дар фироқи ин фарзандон дилхуну ғамзада будам. Ба болои ин бо касофати наҳзатиҳо фарзанди дигарам ҳам гумроҳ шуда, даст ба амалҳои ҷиноятӣ зад ва дар натиҷа баъди ошкор шудани кирдорҳояш (тарконидани шуъбаи шашуми шаҳри Хуҷанд ва ғ.) бо қарори суд ба ҳукми абад маҳкум шуда буд. Бо кӯшишҳои зиёд ва дархосту илтимосҳо Суди конститутсионии ҶТ ҳукмро камтар карда, ба 20 сол расонид. Писарам Акмал ба ҳамаи ин талошҳои мо нигоҳ накарда, ҳатто дар маҳбас ҳам аз кирдори худ нагашт ва дар натиҷа, дар ошӯбе, ки дар маҳбаси шаҳри Ваҳдат шуд (19 майи соли 2019) ӯ низ ҳамроҳ гашта, дар ҳамон ҷо безарар гардонида шуд. Марги ин фарзандамро таҳаммул накарда, бо умеди дидани рӯйи Наҷмиддинхон ба Афғонистон рафтам, то ӯро аз ин роҳ баргардонам. Мегуфтам, ки Худо як фарзандамро гирифта бошад, дуюмашро барои дастгириам дар пиронсолиам бароям бозмегардонад. Мутаассифона, дар Афғонистон хабари марги писару келинамро шунидам. То бегоҳ умедвор нишаста, на фарзандамро медидаму на набераҳоямро, боз ноумед шудам. Кормандони масъули ниҳодҳои давлатӣ ба ман хабар доданд, ки «набераҳои шумо дар ҳамин мошини навбатӣ нишастаанд». Бо шунидани ин хабар каме ба худ омадам. Аммо баробари аз мошин поин шудани набераҳоям тамоми умеду орзуҳоям барбод рафтанд, зеро вақте дидам, ки набераи калониам Абдулло бо пойҳои бурида, маъюбу маслуқ дар миёна ва ду хоҳараконаш аз дасташ дошта меоянд, дунё дар назарам тира гашт. Ҳазорон бор лаънат ба ҲНИ хондам, ки ин фоҷиаи сахтро ба рӯзгори мо овард ва як оилаи солимро носолим гардонида, дар ниҳоят як фарзандони онро маъюб ва се нафарро дар умум бепарастор гардонид. Ман як одами куҳансол, ғайр аз ҳамин ҳизби террористӣэкстремистӣ номи дигар ҳизбҳоро намедонам. Барои ҳамин сарчашмаи бадбахтиҳои оилаамро, ки писаронам

Озмун

“Фурӯғи субҳи доноӣ” Чунин ном дорад озмуни ҷумҳуриявӣ, ки таҳти сарпарастии Пешвои муаззами миллат ба ифтихори 30-солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон миёни қишрҳои мухталифи ҷомеа, аз ҷумла хонандагону донишҷӯёни ҳамаи зинаҳои таҳсилот ва шаҳрвандони кишвар баргузор гардида, аз чор давр иборат мебошад, ва даври ниҳоии озмун санаи 20 декабри соли ҷорӣ дар муассисаи давлатии “Китобхонаи миллии Тоҷикистон” аз рӯи чор номинатсия ҷамъбаст мегардад. Шаҳҷоиза 50 000 сомонӣ буда, маблағи умумии мукофотҳо 310 ҳазор сомонӣ аз фонди захиравии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон пешбинӣ шудааст. Вобаста ба озмуни ҷумҳуриявӣ дар китобхонаи марказии шаҳр озмуни “Беҳтарин хонандаи китобҳои бадеӣ дар соли 2019” гузаронида шуд. Дар озмун Н. Набиева, Н. Ибодуллоева, Ҷ. Нуриддин ва Х. Азимова ғолибият ба даст оварда ба даври дуюм, ки даҳаи аввали моҳи август баргузор мегардад роҳ ёфтанд. Қайд намудан ба маврид аст, ки дар ин озмун хонандагони литсейҳои 5 , 6 ва аз МТМУ №№ 2, 6, 7, 68 нисбати дигар муассисаҳои таълимӣ хеле фаъол буданд. Айни замон бахшида ба озмуни ҷумҳуриявӣ дар ҳамаи муассисаҳои таълимии шаҳр ва шаҳраку деҳот озмунҳо гузаронида шуда, ғолибон санаи 16.

09. 2019. дар китобхонаи марказии шаҳр муайян карда мешаванд. Назира ҚОДИРОВА, директори китобхонаи марказии шаҳр ба номи А. Лоҳутӣ.

Наҷмиддинхон ва Акмалҷон беватану бекафан, зиндағарибу мурдағариб шуданд, танҳо касофати ҲНИ медонам. Зеро баъди ошкор шудани ғаразҳои ин ҳизби лаънатӣ ман баъд фаҳмидам, ки маҳз ҳамон солҳо писарони ман бар асари ақидаҳои номатлуби ин ҳизби душмани миллат хурофотию ифротӣ шуданд. Имрӯз ягона писари калониам, ки солҳои дароз дар мулки рус буд, танҳо монд. Чӣ илоҷ? Ба тақдир тан дода, наберагонамро аввал ба Душанбе ва баъдан ба зодгоҳамон деҳаи Тағояки ноҳияи Спитамен овардем. Вақте Абдуллоҷон ҳодисаҳои ба сарашон омадаро нақл карда дод, дуд аз димоғам баромад. Наход тавассути ақидаҳои разилонаи худ наҳзатиҳо то ба ҳамин дараҷа инсонро бераҳму бемеҳр гардонанд, ки ҳатто фарзанди худро дар болои барф партофта, сабаби ба чунин ҳол гирифтор шудани вай гарданд. Ба гуфтаи набераам Абдуллои 11-сола ӯ дақиқан дар кадом шаҳрҳо буданашро намедонист, зеро ҳамеша аз як шаҳр ба шаҳри дигар овора буданд. Вақте дар ҳузури хабарнигорони ба аёдати ӯ омада низ ин ҳолатро бо дарду алам нақл мекард, ҳис мекардам, ки чӣ қадар ҷонаш дард мекунад. Ман дар баробараш ашк мерехтаму ба наҳзатиҳо нафрату лаънат мехондам. Абдуллоҷон нақл кард, ки «Мо аз Вазиристони Покистон ба вилояти Кунари Афғонистон ва аз Кунар ба Нака рафтем. Номи ҳамин ду минтақа дар ёдам ҳаст. Падарам Наҷмиддинхон дар ин шаҳрҳо шогирдони зиёд дошт, ки дар ҷойи махсус онҳоро дарси ҷангӣ (тирпарронӣ, кор бо яроқу аслиҳа) меомӯзонид. Боз тайёр кардани моддаҳои таркандаро медонист ва худаш ҳам омода мекард, зеҳн монда, омӯхта будам. Ҳар гоҳ ба пеши падарам равам, медидам, ки чӣ хел аз порух намудҳои зиёди маводи тарканда месохтанд. Аммо имрӯз лаънат ба ин ҳунари падарам мехонам, ки аз ду пойи равонам, аз модарам, аз таҳсил ва аз худи ӯ маҳрум мондам. Замоне, ки дар Вазиристон будем, дар хонаҳои заминӣ зиндагӣ мекардем ва дар таҳхонаҳои дуртар аз ҷойи истиқоматамон онҳо дарси тирпарронӣ ва таркониданро меомӯхтанд. Ман мерафтам ва ба

Муҳосиби дараҷаи 2 оиди пардохтҳои коммуналӣ ва дигар пардохтҳо -1 ҷой. Талабот барои ишғоли вазифа: -доштани таҳсилоти олии муҳосибӣ; -доштани дониш ва таҷрибаи корӣ бо компютер; -донистани забонҳои тоҷикӣ ва русӣ; -доштани собиқаи корӣ дар ин соҳа на кам аз 1 сол. Нозир-хазинадор- 6 ҷой. Талабот барои ишғоли вазифа: -доштани таҳсилоти олии иқтисодӣ, муҳосибӣ; -доштани дониш ва таҷрибаи корӣ бо компютер;

шогирдони падарам кам-кам барои омӯхтан ёрӣ мекардам». Абдуллоҷон замони ба чунин ҳоли ногувор афтодани худро ба мо нақл намуд, дилаш садпора мешуд ва боз ҳам садҳову ҳазорон лаънат бар ин наҳзатиҳои ватанбезор мехонд, ки дар вуҷудашон заррае раҳму шафқат нест. Наход одамизодро то ба ин дараҷа барои манфиатҳои хеш бераҳму золим гардонанд? «Падарам тахаллуси «Абдуҳаким»ро дошту модарам тахаллуси «Мадина»-ро, яъне ҳарду тахаллуси ҷангӣ ба худ гирифта буданд. Дар ҳамин вақт зимистон буду ҳаво хеле сард. Хоҳаронам дар хона буданду ман ҳамроҳи падару модарам. Падару модарам чун ба муқобили қувваҳои давлатию амниятии давлати Афғонистон меҷангиданд, як рӯз дар рафти чунин амалиёт ҳарду маро дар рӯйи барфи сард ва ҳавои хунуки даҳшатбор танҳо монда гурехтанд. Ман аз хунукӣ қариб мурда будам. Таъсири хунукӣ чунон ба ҷисму ҷонам асар кард, ки пойҳоям беҷону беҳол шуданд. Ҳатто дигар ҳаракат карда наметавонистам. Дар рӯйи барф аз худ рафтам. Чанд маротиба ба худ омадаву боз беҳуш шудам. Ниҳоят, вақте баъд аз муддати зиёд ба худ омадам, дидам, ки маро шахсони бароям тамоман ношинос ба беморхонаи Афғонистон бурданд. Пас аз гузаронидани капелл пойҳои аз таъсири хунукӣ ранҷи зиёд кашидаамро бурида партофтанд, чун дигар қобили кор набуданд. Пойҳоям онқадар беҳаракату беҷон шуда буданд, ки онҳоро бидуни наркоз, бо истифодаи капелл ҷарроҳи намуда, буриданд. Муддати се моҳ дар беморхонаи Афғонистон хобидам, касе суроғам намекард. Аз 9-солагиам то инҷониб на мурда ва на зиндаи падару модарамро надидаам. Падарамро хоб медидам, аммо модарамро боре хоб надидаам. Дар ҳамон ҷо фаҳмидам, ки онҳо дар задухӯрд бо қувваҳои мусаллаҳи ин кишвар нобуд шуда буданд». Имрӯз вақте ба ҳоли ин фарзандон менигарам, дилам садпора мегардад. Вале чӣ илоҷ, ба ҳаминаш ҳам шукр. Ин се фарзанди маъюсу бечораро бо кумаки мақомот аз Афғонистон овардем. Дар вуҷуди Абдулло он

қадар нафрат нисбати ин гурӯҳҳои ҷиноятпеша пайдо шудааст, ки ба қавли худаш ҳатто тарсе надорад. Мегӯяд, агар пойи равон медоштам, бо онҳо чӣ кор карданамро медонистам, зеро худашон дар вуҷудам ин нафратро бедор кардаанд. Ман ин қиссаи талхи фарзандонамро барои он ба хонандаи муҳтарам ва мардуми Тоҷикистони азиз нақл намудам, ки як бори дигар аз хиёнату душманиҳои ватанбезорон аз наздик ошно гарданд, бубинанд, ки мисли мо садҳо нафар хонаводаҳои тоҷикро ин наҳзатиҳо ба чӣ рӯз гирифтор карданд. Мисли наберагони ман садҳо кӯдакони тоҷик ятиму бепарастор ва ба чунин ҳол гирифтор шудаанд. Шукрона, ки бо кӯшишҳо ва талошҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ -Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон як гурӯҳи калони чунин кӯдакони бепадар ва ятиммондаву қурбонии ин дасисаҳои наҳзатиҳо ва дигар ҳамақидаҳои онон аз Ироқ баргардонида шуданд. Ба онҳое, ки имрӯз дар кишварҳои ҷангзада ҳастанд, падарона муроҷиат мекунам, ки ба Ватан баргарданд, хонаводаҳои худро чун мо чунин бадбахт насозанд. Охир, ин кӯдакон гуноҳ надоранд, онҳо бояд мактаб хонанду ояндаи дурахшони худро созанд, на ин ки ба ҷойи садои суруду мусиқӣ, панду андарзи омӯзгорон овози даҳшатафкани тиру туфангу «амри маъруф»-и роҳбари Ансоруллоҳу ҲНИ-ро шунаванд. Ҳоли зори мани 63-сола ва ҳамсарам Ҳусния Муҳиддинова бояд барои дигарон дарси ибрат бошад, зеро ба ҷойи давлати пирӣ рондан, бар марги бемаҳали фарзандони ҷавонмаргу ҳоли зори Абдуллоҷони маъсум зор гиря мекунем. Бори дигар лаънат ба ҲНИ ва созмонҳои ифротии ҳаммаслаки он мехонам, ки писарони моро аз роҳ зад ва дар давраи пириамон хору зор кард. Аз ҳамаи мардуми азизи Тоҷикистон, хоса падару модарони азиз, даъват мекунам, ки дар фикри тарбияи фарзандони азиз худ бошед, бо шукргузорӣ аз чунин фазои озоду обод дар пайи таълиму тарбия ва боло бурдани донишу маърифати онҳо бошед, зеро имрӯз дар Тоҷикистон тамоми шароит баҳри таълиму тарбия ва зиндагии шоиста муҳайё аст. Гумон мекунам, ба чунин ҳолат омадани хонаводаи мо, пеш аз ҳама, ношукрии фарзандонам ба чунин фазои орому осуда ва шароити мусоид буд, ки бар асари гумроҳ шудан ба ақидаи наҳзатиҳо худрову фарзандони худро қурбон карданд. Аммо бовар дорам, ки барои чунин амалҳои хеш рӯзе наҳзатиҳо ва роҳбарону саркардагони ватанбезори онҳо дар назди халқу Ватан ҷавоб хоҳанд гуфт! Ёқубҷон ҲОШИМОВ, сокини ҷамоати деҳоти Тағояки ноҳияи Спитамен.

БА ТАВАҶҶУҲИ КОРҶӮЯНДАГОН Филиали №29 БДА ҶТ “Амонатбонк” дар шаҳри Исфара барои ишғоли ҷойҳои кории холии зерин озмун эълон менамояд:

-донистани ҳатмии забонҳои тоҷикӣ ва русӣ. Барои озмун пешниҳоди ҳуҷҷатҳои зерин зарур аст: 1. Нусхаи шиноснома; 2. Нусхаи диплом; 3. Нусхаи дафтарчаи меҳнатӣ; 4. Резюмеи (маълумотномаи) кӯтоҳ; 5. 2 дона сурати 3х4; 6. Тавсифнома; 7. Гувоҳномаи андозсупоранда

Диққат, музояда! Иҷрочиёни хадамоти иҷро дар шаҳри Исфара дар асоси истеҳсолоти иҷроишии №401/3 аз 11 марти соли 2019, музоядаи оммавии такрориро оиди фурӯши озоди амволи баҳабсгирифтаи Маҷмааи “Дилафрӯз”, воқеъ дар шаҳри Исфара, кӯчаи Марказӣ №2, ки ба қарздор Бобоев Ёсин таалуқ дорад, эълон менамояд. Нархи ибтидоӣ: 1062500 (як миллиону шасту ду ҳазору панҷсад) сомонӣ. Вақти баргузорӣ: 25 июли соли 2019, соати 10:00.

(ИНН); 8. Маълумотномаи тиббӣ дар бораи вазъи саломатӣ; (038); 9. Маълумотнома оиди надоштани доғи судӣ. Нишонӣ: шаҳри Исфара, кӯчаи Марказӣ № 29 (рӯ ба рӯи боғи фарҳангию фароғатии Сайфи Исфарангӣ). Телефонҳо барои тамос: (83462) 2-65-60, 2-30 80, 987 -03-03-20.

Ҷойи баргузорӣ: утоқи кории иҷрочиёни Хадамоти иҷро дар шаҳри Исфара дар Маркази адлия. Шахсони дар музояда иштирок менамуда се рӯз пеш аз оғози музояда панҷ фоиз аз маблағи ибтидоиро ба депозити иҷрочиёни суд, ки дар “Амонатбонк”-и шаҳри Исфара мебошад, пардохт намуда бо расид метавонанд дар музояда иштирок намоянд. Маълумоти иловагиро аз иҷрочиёни Хадамоти иҷро дар шаҳри Исфара, ки дар бинои Маркази адлия ҷойгир мебошад, гирифта метавонед. ИҶРОЧИЁНИ ХАДАМОТИ ИҶРО ДАР ШАҲРИ ИСФАРА.

УТЕРИ

Утерянный аттестат № 295055 В, выданный в 1989 году ПТУ6 г. Шураба на имя Амакова Асатджона Зафарджоновича 1971 года рождения, считать недействительным. Шӯрои собиқадорони шаҳр аз вафоти иштирокчии Ҷанги Бузурги Ватанӣ аз деҳаи Ворух ЗОКИР ШОКИРОВ андӯҳгин буда, ба аҳли оила ва пайвандони марҳум аз даргоҳи Худованд сабри ҷамил металабанд. Шӯрои собиқадорони шаҳр ба раиси ташкилоти ибтидоии собиқадорони Ҷамъияти матлуботи шаҳр Ҷӯрахӯҷа Мамадов нисбати вафоти БАРОДАРАШ АБДУЛАЗИЗ ҳамдарди баён намуда ба эшон сабри ҷамил хоҳонанд.

4

"Насими ИСФАРА"

26 июни соли 2019

Гулноз дар шумори суханварони адабиёти имрӯзи тоҷик аст, ки дар баробари дигар мавзуоти меҳварии шеър ба масъалаи ваҳдати миллӣ ва сулҳ таваҷҷуҳи амиқ зоҳир намуда, дар шарҳу тафсир ва тараннуми ин ду арзиши волои умумиинсонӣ иқдомҳои шоиста ба зуҳур расонидааст. Шоира чун солҳо дар мақоми котиби масъули ҳам намояндаи зиёиёни пешқадами Ҳаракати ҷамъиятии ваҳдати миллӣ мамлакат борҳо ин шинохтанҳои ва эҳёи Тоҷикистон фаъолият намуда, хеш ва эҳсоси маърифатҳои худро бевосита дар ин раванд ба аслу аз сулҳу ваҳдат ва зарурати он дар моҳият ва арзишҳои беназири ин ҷомеаи мо дар мақолаҳои ҷудогона маҳфумҳо дар зиндагонии мардуми ва ҳамоно бо шеваи шоирона низ тоҷик аз наздик ошноӣ пайдо тасвир кардаст. Аз ҷумла дар яке аз кардааст, ки ин албатта ба каломаш чунин нигоштаҳо, ки он ҳам “Наҷоти бетаъсир намонда. Ӯ худ бевосита дунё аз ваҳдат аст” унвон дошта, ба марзу буми Тоҷикистони азиз аз дар нашрияи “Ҷумҳурият“ ба чоп Суғд то Хатлону Бадахшон сафарҳо расидааст, чунин навишта: “Андешаи анҷом дода, бо мардуми минтақаҳои ваҳдати миллӣ ормони дерсобиқаи мухталифи кишвар суҳбатҳо намудаву бузургони миллати тоҷик аст, ки аз эҳсоси ҳар нафар шаҳрванди азизи такомули босуръати андешаҳои кишварашро дар шинохти зарурати инсонгароӣ, камоли эҳсоси ҳифзи сулҳу ваҳдат дар зиндагонии он миллат, сохтани симои шоҳи одил ва шукргузорӣ аз будани чунин ва кишвари орому осудаи ормонӣ фазои сулҳофарин дар кишвар дарк имрӯз мутааллиқи тамаддуни башарӣ кардааст. Ҳамин маърифати наҷиб гаштаву дунёи тафаккури инсониятро омил омада, ки бо эҳсоси баланд ва тасхир кардаанд. Ин назария нодир дарки олӣ сулҳро ҳамчун беҳтари нест, вале такрор ҳам нест, балки бо нусхаи поки Худованд ва ё ибодатгоҳ такя ба дониш, андеша ва эҳсоси бедаъво унвон намудааст. Ба таъбири бузурги инсонгароӣ ҳар яке аз ин дигар, Гулноз аз дарки таҷрибаҳои ашхос ба қадри дарк ва маърифати сулҳофаринии Пешвои миллат дар "чӣ гуна бояд зист?" сарфи умри азиз Тоҷикистон ва шукргузории мардуми ва маҳорати эҷодӣ кардаанд ва ниҳоят кишвар бо беҳтарин ваҷҳ ва эҳсоси дарёфтанд, ки арҷ гузоштани инсон нотакрори шоирона ҳастии сулҳро чун воҷибтар аз ҳама арзишҳои ҳаёт, ҳатто падидаи нодири умумиинсонӣ тафсир воҷибтар аз ибодату илмомӯзист.” намуда, онро истгоҳи сабзи фурсатҳо Боз ҳам вақте ба унвони ин нигоштаи ва самараи ишқу муҳаббати инсон ба самимонаи шоира дар мавриди зуҳури дунё номидааст, ки бегумон бозтоби сулҳу ваҳдати миллат дар кишвар зебое дар шинохти шоиронаи он дар вақте муроҷиат мекунем, ҳамоно дар андешаҳои шоира маҳсуб меёбад: навбати аввал ҳамон сухани маъруфи Истгоҳи сабзи фурсатҳост сулҳ, Аллома Иқбол ба хотир мерасад. Ишқ бастан бо ҳама дунёст Вале худи шоира ҳам акнун ин сулҳ. сулҳро "заминаи ишқ бастан ба дунё" Ин ҳикмати маърифати шоира моро мешиносад, ки тафсире дигаргунаву ба самти каломи барҷастаи аллома шоирона аз ҳамин матлаб аст, чун Муҳаммад Иқболи Лоҳурӣ мебарад, ишқ бастан ба дунё, ё ба ибораи дигар ки "Ҷумла оламро наҷот аз ваҳдат дӯст доштани ҷаҳон ва ҳар чӣ дар ӯ аст" – гуфта. Гулноз ҳамчун адиб ва ҳаст, низ мояи наҷоти башарият аст.

№ 24 (9307)

Шаш раҳи исторарези бехатар, Хизри дар чашми ҳама пайдост сулҳ.

Дар ҳошияи тафсири як шеър

Гулноз ва тараннуми сулҳу ваҳдат

Нисфишабӣ ба шуъбаи ҷарроҳӣ мӯйсафеди тахминан 70-соларо оварданд. Мувофиқи ташхиси рентгенӣ ӯ захми меъда ва хунравии дарунӣ доштааст. Мӯйсафеди бечора аз дарди шадид ба худ мепечиду гоҳ-гоҳ тамоман аз ҳуш мерафт. Аҷибаш он, ки ӯ касе надошт. Ӯро аз истгоҳи марказии шаҳр ду ҷавони савобталаб дар ҳолати беҳӯшӣ ёфта, ба беморхона оварда, буданд. Олим Қудратович акси рентгениро дида, ба ҳамшираҳои шавқат супориши фаврӣ дод, ки утоқи ҷарроҳиро омода созанд. Худаш бошад дар сари мӯйсафеди бечора истода, хешону наздикони ӯро дар дил нафрин мекард. Мӯйсафеди ғарибу мискинро чаҳор соат ҷарроҳӣ намуданд. Хушбахтона намурд. Ба ҳар ҳол ҷуссаи харобу лоғараш, дили беқувваташ ба амали ҷарроҳӣ тоб овард. Ӯро баъди амал ба ҳуҷраи умумӣ хобониданд. Олим Қудратович ҳамшираҳои шавқат ва духтури навбатдорро таъкид кард, ки дуои мӯйсафедро гиранд, нагузоранд, ки ӯ озор ёбад.

- Ҳамаамон пир мешавем…Бепарвоӣ накунед… Савобро бо пул харида намешавад… Духтурони шуъба ба таъкидоти ӯ бо аломати ризо ҷавоб доданд. Олим Қудратович бегоҳӣ ба хона омада, шаб то дергоҳ хобаш набурд. Сари масъалаи мӯйсафеди ҷарроҳикардааш андеша мекард: - Мӯйсафеди бечора кӣ бошад? Аз куҷо меояду ба куҷо мерафта бошад, – худ ба худ савол медод ӯ. Наход касе надошта бошад?... Ба ин фикру хаёлҳо кай хобиданашро нафаҳмида монд. Чашм кушод, ки аллакай субҳ дамида буд. Хеста бо ҳамсару бачаҳояш сари дастурхони наҳорӣ нишаста, чизе аз гулӯяш нагузашт. Ҳушу ёдаш ба мӯйсафед банд буд: - Чӣ хел хобида бошад? Ҷарроҳӣ ягон аксуламал надода бошад? – аз дарвозаи беморхона даромада истода аз дил гузаронд ӯ. Назди даромадгоҳи шӯъбаи ҷарроҳӣ писарамакаш – Одилро дида, дилаш таҳ кашид. Одил ӯро дидан замон ба истиқболаш давид. Баъди вохӯрӣ ба миннатдорӣ оғоз кард: - Олимҷон, дастонат дардро набинад. Агар ту намебудӣ…Мо ҳама аз ту қарздорем.

- Барои чӣ, ба ту чӣ шуд, Одилҷон? Магар ягон ҳодиса рӯй дод? – саросема саволборон кард ӯро Олим Қудратович.

- Чӣ хел ҳодиса? Охир дирӯз амаки Оқилро худат ҷарроҳӣ кардӣ-ку! Магар падаратро нашинохтӣ?... гӯён ба чашмони Оқил нигарист Одил.

Шоира дар идомаи ин шеъри худ боз Шоира Гулноз сулҳро бо беҳтарин ҳам бо зеботарин калимоту таъбирҳо ваҷҳ накҳати боғи хаёли Кирдугор сулҳро дар оинаи андешаҳои мешиносад, ки дар ҳақиқат дуруст аст, шоиронаи хеш тафсир карда, онро чун ин падидаи нодири зиндагонии инфиҷори субҳи бешоми фалак ва инсон аслан ҳадяи илоҳист, ки аз бодбодакҳои бепарво меномад, ки башорати наҷоти офаридгор ба ҳар яке бегумон як таъбири зебои миллату халқиятҳо тавассути инсонҳои шоирона ва дар навбати худ шарҳу сулҳофарин насиб мегардад. Аз ин рӯ, тафсири шоиронаи сулҳ аст, ки аз дар давоми тафсирҳои шоиронаи хеш диди мӯшикофонаи суханвар ҳосил Гулноз онро бо таъбири “накҳати боғи шудаанд. Вақте шоира сулҳро хаёли Кирдугор дар гиребони гули инфиҷори субҳи бешом меномад, фардо” номзад мекунад, ки воқеан воқеан ҳамон азамат ва шукӯҳи он дар ҷолиби таваҷҷуҳ ва тасвире шоирона зиндагонии башарият дар вусъати ин аст. Агар ба умқи маънии суханвар тасвир ҳувайдо мегардад, зеро дар андеша кунем, равшан мешавад, ҳақиқат вақте сулҳ дар кишварҳо ҷои ки дар ҳақиқат сулҳ аст, ки умедро ҷангро мегирад, он шабеҳи ҳамон дар вуҷуди инсонҳо зинда медорад. субҳи бефарҷом аст, чун замони Одатан накҳати гул аз гулзор берун ҷанг ба торикии зулмот ва асари меояд ва инсонро ба самти зебоиву номатлуби он хоност, ки танҳо сулҳ рушанӣ ҳаракат мебахшад. Шоир инҷо ин зулматро дур мебарад. Ҳамзамон, сулҳро ҳамон накҳате аз боғи хаёли дар тафаккури инсоният ҷилои субҳ Худованд медонад, ки аз гиребони пеш аз ҳама дар табассум ва шодиву гули фардо ба машоми мо мерасад, нишоти кӯдакон муҷассам аст ва яъне ба инсонҳо барои фардо ва ҳатто солҳо пеш вақте дар адабиёти фардоҳои дигар умед мебахшад. Шӯравӣ сухан аз мавзуи сулҳ мерафт, Накҳати боғи хиёли Кирдгор, ин сатри шеърӣ ҳамеша дар мақоми Дар гиребони гули фардост сулҳ. шиор ҷойгоҳи хосе дошт, яъне: Сулҳ Дар идома бошад, давоми шакарханди лаби кӯдакон. тафсирҳои шоиронаи суханвар ҳамоно Шоира Гулноз фаротар аз ин андеша дар қолиби таъбирҳои нодири шоирае меравад ва зарурати ниёзи инсон чун “шаш раҳи исторарези бехатар”, ба сулҳ ва азамати ҷилваи онро дар “хизри дар чашми ҳама пайдо”, акси олами гулсангии бозичаҳо ва кӯдакиву маҳ дар соғари дарё”, “оиназори пирии зебо тавзеҳ медиҳад, яъне ба тасвири сурур”, огаҳӣ аз покии саҳро”, андешаи шоира тамоми зебоиҳои “муҳр бар кунҷи лаби ғавғо”, “нусхаи инсонро сулҳ ато мекунад ва бо ҳузури поки Худо”, “ибодатҳои бедаъво” сулҳ тамоми рӯзгори инсон аз тифлӣ ном мегузорад, ки ҳамагӣ баробари то пирӣ зебову нуронӣ мегардад: тафсирҳои шоирона будан дар вуҷуди Инфиҷори субҳи бешоми фалак, хеш маъниҳои барҷаста ва фалсафаи Бодбодакҳои бепарвост сулҳ. шинохт ва дидгоҳҳои хоссаи шоираро Олами гулсангии бозичаҳо, муҷассам намудаанд: Кӯдакиву пирии зебост сулҳ. Шаш раҳи исторарези бехатар,

Гардиши фалак =Ҳикоя=

Олимро саволу ҷавобҳои Одил мисли ҳайкал берӯҳу беҷон сохт. Гӯё замин аз зери пояш лағжиду деги осмон ба сараш фурӯ омад. Чӣ гуфтанашро намедонист. Фақат, гӯё ки табларза гирифта бошадаш, сар то пояш меларзид. Дигар суханони Одил ба гӯшаш намедаромад. Вай дари шӯъбаро кушода рост ба утоқи кориаш омад. Варақеро гирифта ба номи сардухтури беморхона ба навиштани ариза оғоз намуд… Олим Қудратович дар ягон гӯшаи хаёлаш ҳатто боварӣ надошт, ки рӯзе бо падараш рӯ ба рӯ меояд. Инро дар қиссаю афсонаҳо хонда буд. Дар кинофилмҳо дида, ба дурӯғи сохтаи муаллифон хандааш меомад, вале ин ҳолат ҳоло ба ӯ рӯй додааст. Нақли модари танҳояшро, ки тамоми умру ғайрату ҳастияшро ба ӯву хоҳараш бахшида буд, ба ёд овард: …Суман ва Оқил дар мактаб якдигарро дӯст дошта, баъди хатми он хонадор шуданд. Пас аз ду моҳи хонадорӣ Оқил ба Русия рафт. Пас аз чор моҳ бошад, Суман ҳамроҳи хушдоману хоҳарони шавҳараш аз дунболи ӯ рафтанд. Хусураш низ он ҷо буд. Охири сол Суман духтарча таваллуд кард. Дар шаҳр ду сол истод. Охири соли дуюм писарча зоида номашро Олим гузошт. Вақте ӯ дар моҳи ҳафтуми ҳомиладорӣ буд, Оқил ӯро дар пеши хусуру хушдоману дасти тақдир танҳо гузошта, ба дигар шаҳр рафт. Баҳонааш ин буд, ки қарздор шуда будааст. Вақти таваллуд ҳам наомад. Суман бо ду тифли хурдсол азобу шиканҷаҳои касношунид кашид. Либосро барои худу фарзандонаш аз партовгоҳҳо пайдо намуда, шуста мепӯшид. Вақте Оқил думоҳа шуд, ӯ аз Русия ба хонаи падару модараш баргашт. Фарзандонро кашолаю пуштора карда, бузург намуд. Дигар ягон маротиба аз Оқил на кӯмак диду на хабаре

шунид. Духтарчааш хонда омӯзгор шуд. Олими думоҳа ба як ҷавони зебои чорпаҳлӯ табдил ёфт. Ӯро низ хононд. Духтури ҷарроҳ кард. Тамоми умр ду фарзанди Суман, падари Суманро падар мехонданд. Аз будану набудани падари аслии худ хабар надоштанд. Аламовараш он буд, ки Оқил мисли мурғи ку-ку дигар фарзандонро ба хотир наовард. Дар бузург шудани онҳо ҳиссае нагузошт. Суман пир шуд. Ба ишқу меҳрубонӣ, ки ҳамааш аз обу гил, дурӯғ будааст, нафрин хонд… Дари утоқи корӣ тақ-тақ шуд. Олим Қудратович аз ҷой хеста, онро кушод. Ҳамшираи шавқат аз дар даромада, дар бораи ҳолати бемор ҳисобот дод. Баъди тамом карданаш ӯ ҳамшираро бо ишораи сар ҷавоб дод. Аризаашро аз рӯйи миз гирифта, аз дар баромад. Сарвари беморхонаи марказӣ баъди аризаро хондан чизе нагуфта, ба Олим Қудратович як моҳ рухсатии бемузд дод. Мӯйсафед бошад, то аз беморхона ҷавоб шудан, ду чашм ба дари палата, хомӯшу хаёлӣ, роҳи омади ҷавони ҷарроҳикардаро мепоиду ноумед шуд. Исматуллоҳи АБДУЛЛОҲ, директори МТМУ №25, узви ИЖТ, Аълочии маориф ва фарҳанги ҶТ.

PS: Маводи мазкур бо дастгирии сафорати ИМА ва ташкилоти ҷамъиятии ҷумҳуриявии АЗИТ дар татбиқи лоиҳаи «Оила – бе зӯроварӣ» нашр мешавад.

Кумитаи шаҳрии Ҳизби Коммунисти Тоҷикистон ба аъзои кумитаи шаҳрӣ Ҷӯрахӯҷа Мамадов нисбати вафоти БАРОДАРАШ ва ба собиқадори ҳизб Одилҷон Олимов нисбати вафоти ПИСАРАШ таъзия баён намуда, ба онҳо аз даргоҳи Худованд сабри ҷамил хоҳонанд.

"Насими Исфара" Муассис: мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Исфара. Рӯзнома дар Вазорати фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон ба қайд гирифта шудааст. Шаҳодатномаи бақайдгирӣ: №038/РЗ-97, аз 14 марти соли 2018. Суроға: 735920, шаҳри Исфара, кӯчаи Марказӣ 10.

Хизри дар чашми ҳама пайдост сулҳ. Ишқ таъниси ҷаҳону кибриёст, Акси маҳ дар соғари дарёст сулҳ. Оиназорасту тасвири сурур, Огаҳӣ аз покии саҳрост сулҳ. Ҷуз нафас дигар кашокаш нест, нест, Муҳр бар кунҷи лаби ғавғост, сулҳ. Ё нахустин нусхаи поки Худост, Ё ибодатҳои бедаъвост сулҳ. Гулноз воқеан аз сулҳ чандин маъниҳои шоирона бароварда аст, ки имрӯзи зиндагонии моро ҳам тасвир мекунад, хосса вақте ӯ сулҳро муҳр бар лаби ғавғо ном мебарад, ҳақиқати барҷастаи ин арзиши нодири умумиинсонӣ ҷилвагар мешавад, зеро ғавғо ҳамон ҷанг аст, ки омил ба бенизомӣ ва хараҷу мараҷ дар ҳаёт мешавад ва ҳамин сулҳ аст, ки ба ин ҳама ғавғоҳо ва парешониву тирагӣ хотима мебахшад. Ба ҳамин хотир аст, ки Гулноз сулҳро на танҳо ҳадяи илоҳӣ, балки нахустин нусхаи поки Худо медонад, ки барои инсонҳои хушбахт мерасад. Ин ҳиссиёти гуворо ва андешаҳои матлуб дар тафаккури шоира маҳсули шинохт ва дарки ҷойгоҳи он дар зиндагонии мардуми тоҷик бар асари тадбирҳои сулҳофари Пешвои миллат эҷод шудааст, ки хонандаро ҳам ба маърифати наҷобату зебоиҳои ҳастии сулҳу ваҳдат дар ҳаёти инсонӣ дар мисоли мардуми тоҷик даъват мекунад. Рамзи ҷовидонагии мафҳумҳои сулҳу ваҳдат ҳам дар ҳамин аст, ки тавассути шеър ба сӯи абадият роҳ мекушояд ва ҳамакнун ин шинохти Гулноз ҳам ба мо паёми ҷовидонагии сулҳи тоҷиконро мерасонад, ки дар ҳақиқат нодиртарин арзиши таърихӣ барои миллат ва мардуми мост.

Аз сабаби гум шудан эътибор надоранд Дипломи ҶТ 0126117, ки МДТ “Литсейи касби техникии саноати кӯҳии шаҳри Исфара” соли 1998 бо ихтисоси “Кафшергари барқӣгазӣ” ба Шарофидинов Мирзобиддин Ҷамолидинович додааст. *** Аттестати маълумоти миёнаи АБ № 289052, ки МТМУ №19 ба номи Абдусалом Атобоев соли хониши 2001 ба Холиқов Низомҷон Бозорович додааст. *** Аттестати маълумоти миёнаи № 0599090, ки МТМУ № 20 соли хониши 1984 ба Юлдошева Маҳбуба Ҳазратқуловна додааст. *** Аттестати маълумоти асосии БР №442364, ки соли таҳсили 1989-1990 МТМУ № 6 ба Набиева Сабохон Халиловна додааст. *** Аттестати маълумоти миёнаи А № 462518, ки МТМУ № 6 солҳои хониши 1975-1976 ба Шукуров Бобохон Расулович додааст. *** Аттестати маълумоти асосии А №170982, ки МТМУ № 12 солҳои таҳсили 19941995 ба Джалилов Акмал Акбарович додааст. *** Шаҳодатномаи хатми

Телефонҳо: (8 34 62) 2-49-73; 2-44-57. Рӯзнома ба хотири гуногунандешӣ маводеро низ чоп мекунад, ки хилофи назараш мебошад. Масъулияти маводи чопшуда ба дӯши муаллифон вогузор аст. Матолиби рӯзномаи "Насими Исфара"-ро бо нишон додани манбаъ истифода бурдан мумкин аст. Еmail: nasimiisfara@mail.ru Иҷозат ба чоп: 25. 06. 2019. Адади нашр 4600.

Н. РИЗОБОЕВА, саромӯзгори ФДТТИ.

асосии АБ № 274008, ки МТМУ № 8 солҳои таҳсили 1994-1995 ба Розидинов Абдумалик Абдуҷабборович додааст. *** Аттестати хатми мактаби асосии Т-ШТА 0493897, ки МТД Литсейи №7 соли таҳсили 2010 ба Самадов Сулаймонхӯҷа Саидхӯҷаевич додааст. *** Аттестати маълумоти миёнаи умумии №0732396, ки МТМУ №27 солҳои хониши 2010-2011 ба Муродзода Марҳабо додааст. *** Аттестати маълумоти миёнаи нопурраи Т-ШТА №0111197, ки МТМУ №72 солҳои таҳсили 2005-2006 ба Ҳасанов Саидхӯҷа Султонович додааст. *** Аттестати маълумоти миёнаи БР № 181360, ки МТМУ №15 соли хониши 1985 ба Тошхӯҷаев Фатиллохӯҷа Нарзиллоевич додааст. *** Аттестати Т-ШТУ № 0086499, ки МТМУ № 33 солҳои таҳсили 2005-2006 ба Ҷӯраева Мунаввар Лафизовна додааст. *** Шаҳодатномаи таҳсилоти миёнаи АТУ № 060219, ки МТМУ № 53 соли таҳсили 1992 ба Саъдуллоева Садорат додааст.

САРМУҲАРРИР: Абдумуталиб ШАРИФОВ. ҲАЙАТИ ЭҶОДӢ: Владимир МАРТИНЕНКО, Набиҷон ХУДОЙБЕРДИЕВ, Акмалхӯҷа АКРАМОВ, Гулчеҳрахон РАҲИМОВА. Рӯзнома дар ҶДММ "Набӣ Фахрӣ" чоп шудааст. Супориши № _________