5
Als je jezelf een dochter van Annie en Henk Kramer uit Groningen, die in 1958 met Internoord Groningen zijn gestart, mag noemen en de reisbranche je met de paplepel is ingegoten, moet niemand er vreemd van hebben opgekeken dat Getie en Haskia het stokje 30 jaar later van pa en ma overnamen. Ze kregen van pa één jaar proeftijd voordat de verkoop officieel
Getie en Haskia Kramer
kon worden gemaakt en zo geschiedde.
“We leven in een andere tijd en dat moeten we accepteren” Als twee zussen samen een bedrijf overnemen, dan moeten jullie wel goed met elkaar overweg kunnen. Is dat altijd zo geweest? Getie: “Ja, volgens mij wel. Als oudere zus heb ik altijd een beetje op Haskia gepast. Onze ouders zijn in 1958 begonnen met Internoord in Groningen, een jaar later werd ik geboren en twee jaar en negen maanden later Haskia. Onze ouders waren heel vaak aan het werk op het reisbureau of waren op studiereis. We zijn dus altijd met zijn tweeën geweest.” Haskia: “Maar we waren nooit alleen. Onze ouders hebben er altijd voor gezorgd dat we na schooltijd werden opgevangen door een kindermeisje.”
Hebben jullie veel kindermeisjes versleten? Getie: “In al die jaren hebben we er twee gehad, we waren niet zo vervelend. Dus verhalen van weggepeste kindermeisjes past niet bij ons.” Haskia: “Naast de kindermeisjes, paste mevrouw Van der Waard (de oma van Erik van der Waard, Internoord Leeuwarden, red.) ook wel eens op ons, maar zij deed voornamelijk het huishouden bij ons thuis.”
Hoe is dat zo gekomen? Getie: “Familie Van der Waard was er gewoon, wij weten niet beter. We gingen er altijd op visite en bezochten elkaars verjaardagen. Toen onze ouders iemand zochten voor de zaak, raadde oma Van der Waard het vriendinnetje van haar zoon Peter aan. Zo is Gonny in beeld gekomen. Peter werkte elders en samen hebben zij Internoord Leeuwarden
Haskia: “Ze compenseerden hun afwezigheid ruimschoots in het weekend en tijdens de vakanties. Elke vakantie gingen we met elkaar op stap en elk weekend zaten we op Camping Witterzomer in Assen.” Getie: “De kwantiteit was misschien wat minder, maar de kwaliteit was heel goed. We hebben er geen trauma’s aan overgehouden.”
overnamen. De interesse was er altijd wel, je groeit ermee op. Het reisbureau was altijd het onderwerp van het gesprek. Maar we hebben nooit uitgesproken dat we de winkel wilde overnemen.” Getie: “Onze vader onderhield alle contacten en toen alles geautomatiseerd moest worden, wilde hij er mee stoppen. Hij kon net een koffiezetautomaat aanzetten, daar hield het wel mee op. Hij snapte er niets van en wilde er ook niets mee te maken hebben. In eerste instantie wilde hij de zaak verkopen aan een touroperator, iets wat toen heel normaal was. Ik studeerde Spaans en werkte parttime op het reisbureau. Haskia en ik vonden dat het wel iets voor ons was.” Haskia: “Het bedrijf in Leeuwarden werd verkocht en wij zijn in Groningen verder gegaan.”
Waren jullie als kleine meisjes wel eens op het bedrijf te vinden?
Waar gingen jullie naar de kleuter- en basisschool?
Haskia: “Bijna nooit, alleen toen Getie al naar de middelbare school ging en ik nog op de basisschool zat, werd ik tussen de middag opgehaald om een broodje op de zaak te eten. De kindermeisjes waren toen al uit beeld. En als ik er dan toch was, kon meteen wat gidsen stickeren. Voor wat hoort wat.” Getie: “Ik heb wel eens vakantiewerk in de zaak gedaan en samen met mijn vader bracht ik duizenden gidsen rond. Maar we brachten zeker geen uren na schooltijd door in de zaak. Dat wilden onze ouders niet.”
Haskia: “We zaten op de Goudvink in Groningen.” Getie: “Wat goed dat jij die naam nog weet.” Haskia: “Ik bestelde bij de slager altijd goudvinken in plaats van slavinken, daarom is het mij zo bijgebleven.”
Ook niet later, toen de meisjes dames werden?
Na de studie moest er worden gewerkt?
opgestart. Zo gemakkelijk ging dat in die tijd.” Haskia: “Mijn vader vond voordat ze in Leeuwarden begonnen, ze eerst moesten trouwen. En dat deden ze.”
Met twee hardwerkende ouders moesten jullie vrij snel zelfstandig worden. Hebben jullie hen dat wel eens verweten?
Haskia: “Eigenlijk niet, ik ben pas op het reisbureau gaan werken toen wij het in 1988
www.travelpro.nl
Wat voor een kinderen waren jullie? Getie: “We waren goede en gehoorzame leerlingen.” Haskia: “Ik was geen relschopper, maar liet me wel horen.”
Getie: “Ik ben na het gymnasium een jaar naar Valencia gegaan om daar Spaans te leren en te werken. Ik heb er in een hotel gewerkt en