Nieuws
Leo van der Hoeven, wie kent hem niet. TravelPro sprak de directeur/eigenaar van Reisburo Apollo (Wormer en Krommenie) en ITAC-voorzitter over zijn jeugd, carrière en de reisbranche.
“Ik mag toch genieten?!” In wat voor gezin groeide je op? “Ik werd gezien als het verjaardagscadeautje van mijn zus, aangezien zij exact één jaar ouder is dan ik. Ons gezin was katholiek en zo werden wij ook opgevoed. Iedere zondag naar de kerk. Mijn vader, een echte (gereformeerde) Amsterdammer moest katholiek worden aangezien mijn moeder, een Zaandamse, katholiek was. Daardoor was mijn vader naar mijn mening fanatieker katholiek dan iemand die katholiek geboren is.”
hem voorbij ging, terwijl hij zeker de capaciteiten had. Hierdoor was ik mij er van bewust dat een opleiding van belang is.”
Nog herinneringen aan de kleuterschool? “De naam niet, maar het was een onderdeel van de St. Jozefschool, de basisschool in Zaandam waar ik heenging. Een echte jongensschool. Pas op de middelbare school kwam ik echt met meiden in contact."
Hoe vond jij dat, naar de kerk gaan?
Wat deed je naast school?
“Interessant. Ik was ook misdienaar, eigenlijk niet te geloven hè? Dan kreeg je een zakje suikergoed of een fooi. Er is nog een foto van mij waar iedereen gewoon opstaat en alleen ik mijn handjes netjes vouw. Het heeft misschien met mijn pausennaam ‘Leo’ te maken. Gelegitimeerd ‘spijbelen’ vond ik helemaal niet erg. Toen al had ik niet zo heel veel op met school.”
“Voetballen bij RK VVZ. Of ik goed was? Nee. In het begin voetbalde ik en uiteindelijk koos ik ervoor om op doel te gaan staan.”
Jij bent geen heilig boontje toch? “Nee, in tegendeel.”
Hadden je ouders het breed? “Absoluut niet. Mijn moeder was huisvrouw en werkte later bij onder andere V&D. Mijn vader heeft tijdens de Tweede Wereldoorlog vastgezeten in Duitsland, hij had een schotwond en heeft echt ernstige dingen meegemaakt. Hij is later ook erkend als oorlogsslachtoffer, al wilde hij daar bijna nooit iets over kwijt. Dat heeft in het gezin een behoorlijke rol gespeeld. Op het moment dat hij z’n opleiding had moeten doen, was daar geen kans voor. Na de oorlog is hij gaan werken bij het energiebedrijf in Zaandam. Zijn hele leven frustreerde het hem dat hij niet in functie kon groeien en iedereen met papieren
Herinneringen aan de vakanties met je ouders? “Omdat wij het niet breed hadden, deden mijn ouders aan woningruil. Wij woonden in een klein rijtjeshuis en ik herinner mij nog de enorme huizen in Apeldoorn en Nijmegen. Mijn vader had geen rijbewijs, dus werden wij opgehaald met een Volkswagen-busje met een karretje waar zes fietsen in gingen. Wij bleven zes weken en mijn vader kwam in de weekenden. Je kan je eigenlijk geen leukere vakanties indenken.“
Tijdens de werkweek in het eerste jaar kwam ik erachter dat als je een beetje de belhamel uithangt, je de gemaakte jongen was. Ik veranderde van het lulletje in de jongen die van alles durfde. Mijn populariteit groeide, maar mijn cijfers gingen omlaag. Uiteindelijk was de middelbare school voor mij een walhalla waar ik zes jaar (19661972) over deed in plaats van vijf. Ik ging nooit voor een zes als een vijfenhalf genoeg was, ik was altijd een bespreekgeval.”
Ging je in die middelbare schooltijd ook alleen met vrienden op vakantie? “Ik had wel vrienden, maar ik ging met mijn vriendinnetje op reis. Onze eerste vakantie? Een wintersportvakantie met de bus naar Hotel Linde in Wörgl (Oostenrijk, red.). Vreselijk spannend, ik zal het nooit vergeten. Er lag een dekbed en dat hadden wij nog nooit meegemaakt. Onze tweede vakantie ging naar El Arenal (Mallorca, red.).”
Wat ging je na de HBS doen?
“Ja, naar het St. Michael College waar ik de HBS (A) deed. Een hele mooie tijd. Ik kwam er terecht als een droppie en vanaf mijn vijftiende had ik een vriendinnetje. Zij werd mijn eerste vrouw.”
“Ik moest wat bedenken, want ik wist het niet. Ik laat de dingen nog steeds op mij afkomen. Heel even wilde ik geschiedenis studeren, maar daar had je Latijn voor nodig. Aangezien er in onze familie vrij veel mensen in het onderwijs zaten, besloot ik om naar de Kweekschool te gaan. Toen ik voor de klas moest, bedacht ik mij en ging pedagogiek aan de Universiteit van Amsterdam studeren. Dat leek mij wel wat. Een beetje studeren, een beetje feesten, het studentenleven.”
En, nog steeds een braaf mannetje?
Ging je op kamers in Amsterdam?
“Ik begon met goede cijfers en kon vrij makkelijk leren, maar ik was wel het lulletje van de klas. Hoe dat kwam? Doordat ik braaf mijn best deed.
“Nee, ik woonde met twee vrienden in een ou appartement van mijn oom in Zaandam. Sigaren roken, drank en muziek maken. Geen drugs.”
En toen naar de middelbare school...
www.travelpro.nl
5